>

Livre, Chap.
[13, 51]	Ἀρτέμιδος ἅγιον. πλησίον δ´ εὐθὺς	τὸ	Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων ἄποικος πόλις ἔχουσα
[13, 66]	τε καὶ Ἀδραμύττιον. ἠτύχησε δὲ	τὸ	Ἀδραμύττιον ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ·
[13, 65]	μὲν οὖν ἔστιν ἡ περὶ	τὸ	Ἀδραμύττιον· ἦν δέ ποτε ὑπὸ
[13, 5]	Λεκτὸν εἰς τὸ πέλαγος καθήκει	τὸ	Αἰγαῖον ἐν παράπλῳ κείμενον τοῖς
[13, 68]	ἱκανῶς συνέσταλται, προσνεύει δὲ ἐπὶ	τὸ	Αἰγαῖον πέλαγος, ὅθεν αὐτῷ καὶ
[13, 5]	Ἑλλήσποντός ἐστιν ὁ ἔξω καὶ	τὸ	Αἰγαῖον πέλαγος. πολλοὺς δ´ ἔχουσα
[13, 68]	καὶ τοὔνομα· ὕστερον δὲ αὐτὸ	τὸ	ἀκρωτήριον Αἰγὰ κεκλῆσθαι, τὸ δὲ
[13, 48]	ἱερὸν Σμίνθιον. χωρὶς γοῦν καὶ	τὸ	Ἁλήσιον πεδίον οὐ μέγα ἐντὸς
[13, 68]	ἐν ἑκατὸν σταδίοις ἡ Κάνη,	τὸ	ἀνταῖρον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ καὶ
[13, 28]	οἱ δὲ ἀνῴκιζον πάλιν εἰς	τὸ	ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα δὲ συνῆλθον
[13, 44]	ἐπὶ Μελαινὰς κώμην ἰοῦσι καὶ	„τὸ	Ἀσκληπίειον, ἵδρυμα Λυσιμάχου. περὶ δὲ
[13, 25]	ἀφ´ ὧν ἤδη καὶ ἐπὶ	τὸ	ἀστεῖον καὶ ἄριστον ἦθος ἐτελεύτησεν
[13, 27]	παρὰ χρῆμα δ´ ἐκλιπεῖν διὰ	τὸ	ἀτείχιστον· ὕστερον δ´ ἐπανόρθωσιν ἔσχε
[13, 13]	κατὰ ἔθος τι οὕτω λεγόντων	τὸ	αὐτὸ χωρίον διττῶς, ὡς καὶ
[13, 32]	ἀπὸ τῆς παραλίας ταύτης ἐστὶ	τὸ	Ἀχαίιον ἤδη τῆς Τενεδίων περαίας
[13, 46]	τὸ Ἀχίλλειον ἡ Τενεδίων περαία	τὸ	Ἀχαίιον καὶ αὐτὴ ἡ Τένεδος,
[13, 31]	καὶ ὁ Ἀχαιῶν λιμὴν καὶ	τὸ	Ἀχαϊκὸν στρατόπεδον καὶ ἡ στομαλίμνη
[13, 46]	μετὰ τὴν Σιγειάδα ἄκραν καὶ	τὸ	Ἀχίλλειον ἡ Τενεδίων περαία τὸ
[13, 39]	τῶν ἐξ Ἰλίου Περίανδρον ἐπιτειχίσαι	τὸ	Ἀχίλλειον τοῖς Ἀθηναίοις, βοηθοῦντα τοῖς
[13, 39]	ἔστιν ὁ τόπος ἐν ᾧ	τὸ	Ἀχιλλέως μνῆμα, κατοικία μικρά. κατέσκαπται
[13, 20]	Σελλήεντος. οὕτω δ´ εἰπὼν ἔοικε	τὸ	βασίλειον ἀποφαίνειν τοῦ Ἀσίου τὴν
[13, 25]	λελυμένου παντὸς τοῦ τοιούτου φόβου.	τὸ	γὰρ μᾶλλον καὶ ἧττον θαρρεῖν
[13, 14]	ἦν τῶν Λιβυκῶν, εἰς δὲ	τὸ	γένος διέτεινεν ἡ δύναμις μέχρι
[13, 46]	τὰ περὶ τὸν Κύκνον, Θρᾷκα	τὸ	γένος, πατέρα δ´, ὥς τινες,
[13, 59]	ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ ἠφανίσθη	τὸ	γένος, τῶν δ´ ὀκτὼ πόλεων
[13, 69]	ἴσμεν οὕστινας δέξασθαι δεῖ, οὔτε	τὸ	„γυναίων εἵνεκα δώρων. ἀλλὰ καὶ
[13, 3]	τὴν νῦν Κυζικηνὴν τὴν περὶ	τὸ	Δασκύλιον· Γρᾶν δὲ τὸν υἱὸν
[13, 22]	σταδίους ἐκ λιμένος εἰς λιμένα,	τὸ	δὲ ζεῦγμά ἐστι μικρὸν ἀπὸ
[13, 8]	ἑξῆς Τρῆρες, καὶ οὗτοι Θρᾷκες·	τὸ	δὲ Θήβης πεδίον Λυδοί, οἱ
[13, 5]	νῦν ἡ Ζέλεια τῶν Κυζικηνῶν)	τὸ	δὲ Λεκτὸν εἰς τὸ πέλαγος
[13, 68]	αὐτὸ τὸ ἀκρωτήριον Αἰγὰ κεκλῆσθαι,	τὸ	δὲ λοιπὸν Κάνη καὶ Κάναι.
[13, 13]	κατά τε μέγεθος καὶ κάλλος·	τὸ	δὲ μαντεῖον ἐξελείφθη, καθάπερ καὶ
[13, 34]	τελευτῆς τῶν λεχθέντων ἀγκώνων εἶναι,	τὸ	δὲ παλαιὸν κτίσμα μεταξὺ τῆς
[13, 39]	καὶ νῦν ὑπ´ ἐκείνοις ἐστί.	τὸ	δὲ παλαιὸν ὑπὸ τοῖς Αἰολεῦσιν
[13, 2]	ὀκτὼ μερίδας ἢ καὶ ἐννέα·	τὸ	δὲ τῶν ἄλλων ἐπικούρων πλῆθος
[13, 44]	φησι ποδῶν τεττάρων „καὶ εἴκοσι,	τὸ	δὲ ὕψος ἀπὸ μὲν ῥίζης
[13, 43]	μὲν οὖν θερμὰ ἐκλελεῖφθαι εἰκός,	τὸ	δὲ ψυχρὸν „κατὰ διάδυσιν ὑπεκρέον
[13, 18]	κατὰ τὴν Λαμψακηνῶν πόλιν, ὥστε	τὸ	δίαρμα μὴ πλέον εἶναι τετταράκοντα
[13, 36]	τοῦ Ὀδυσσέως διασκευασθεῖσα μέγα ἐμφαίνει	τὸ	διάστημα τὸ μέχρι τῆς πόλεως
[13, 22]	τὸ ἑπταστάδιον ὅπερ ἔζευξε Ξέρξης,	τὸ	διορίζον τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν
[13, 34]	ἕως τῆς Κεβρηνίας καὶ ἀποτελῶν	τὸ	Ε γράμμα πρὸς τοὺς ἑκατέρωθεν
[13, 6]	τοῦ Λεκτοῦ, καὶ αἱ Κάναι,	τὸ	ἐκ θατέρου μέρους ἀντικείμενον ἀκρωτήριον
[13, 67]	εἰς ῥαχιώδη τῆς θαλάττης αἰγιαλὸν	τὸ	ἔκρηγμα ἔχουσα. ὑπὸ δὲ τοῖς
[13, 13]	δὲ μαντεῖον ἐξελείφθη, καθάπερ καὶ	τὸ	ἐν Ζελείᾳ. ἐνταῦθα μὲν οὖν
[13, 62]	ἐστὶ κατὰ τὴν Ἀντανδρίαν· καὶ	τὸ	ἐν Λέσβῳ δὲ Κίλλαιον ἀπὸ
[13, 25]	ἐν τοῖς πεδίοις· δεύτερον δὲ	τὸ	ἐν ταῖς ὑπωρείαις, θαρρούντων ἤδη
[13, 70]	τῷ δὲ λόγῳ τούτῳ συνηγορεῖ	τὸ	ἐν τῇ Ἐλαΐτιδι χειμαρρῶδες ποτάμιον
[13, 25]	ἴσως καὶ πλείω, ὕστατον δὲ	τὸ	ἐν τῇ παραλίᾳ καὶ ἐν
[13, 25]	πεδίων ἀρχομένων ἀναψύχεσθαι· τρίτον δὲ	τὸ	ἐν τοῖς πεδίοις. λέγοι δ´
[13, 36]	δώδεκα σταδίους διεστῶτα τῆς πόλεως,	{τὸ}	ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον συμπροστιθείς διότι
[13, 25]	πολιτείας εἴδη συνίστασθαι· πρῶτον μὲν	τὸ	ἐπὶ τὰς ἀκρωρείας ἁπλοῦν τι
[13, 35]	γίνεται οὖν εὔλογον πρῶτον μὲν	τὸ	ἐπὶ τοῦ Ἄρεος „ὦρτο δ´
[13, 22]	καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα δ´ ἔστι	τὸ	ἑπταστάδιον ὅπερ ἔζευξε Ξέρξης, τὸ
[13, 22]	ποιοῦσα τὰ στενὰ τὰ κατὰ	τὸ	ζεῦγμα· ἀντίκειται δὲ τὸ ζεῦγμα
[13, 22]	κατὰ τὸ ζεῦγμα· ἀντίκειται δὲ	τὸ	ζεῦγμα τῇ Ἀβύδῳ. Σηστὸς δὲ
[13, 41]	„παρὰ „τοῖς γόνασι θεῖναι“ παρατιθέντες	τὸ	„ἡ δ´ ἧσται ἐπ´ „ἐσχάρῃ
[13, 25]	τῶν ἀγρίων ἔτι πως ἐπὶ	τὸ	ἥμερον τῶν δευτέρων ὑποβεβηκότων. ἔστι
[13, 64]	παρ´ ἐκείνοις μόνοις τῶν Ἐρυθραίων	τὸ	θηρίον τοῦτο μὴ γίνεσθαι. Ῥόδιοι
[13, 35]	ἐμβάλλων εἰς τὸν Σκάμανδρον κατὰ	τὸ	Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερόν, τοῦ δὲ
[13, 40]	κοινὸν εἴρηκεν (ἁπάντων γὰρ εἰς	τὸ	ἱερὸν ἀσεβησάντων ἅπασιν ἐμήνιεν) ἀπολέσθαι
[13, 63]	ἐκεῖνος δ´ ἐπὶ θαλάττῃ ποιεῖ	τὸ	ἱερόν „ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς
[13, 63]	ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ θαλάττῃ	τὸ	ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνος δ´ ἐπὶ
[13, 26]	τέως μὲν κώμην εἶναί φασι	τὸ	ἱερὸν ἔχουσαν τῆς Ἀθηνᾶς μικρὸν
[13, 65]	σταδίους, καὶ αὐτῆς ἐν ἄλσει	τὸ	ἱερὸν ἐχούσης. αὐτοῦ δὲ καὶ
[13, 26]	Γρανίκῳ νίκην ἀναθήμασί τε κοσμῆσαι	τὸ	ἱερὸν καὶ προσαγορεῦσαι πόλιν καὶ
[13, 48]	πληθύοντάς φησι τοὺς μύας περὶ	τὸ	ἱερὸν νομισθῆναί τε ἱεροὺς καὶ
[13, 42]	ἡ νῦν ἐκτίσθη κατοικία καὶ	τὸ	ἱερόν· οὐ μὴν πόλις γε
[13, 48]	δὲ πολλαχοῦ· καλοῦσι δὲ νῦν	τὸ	ἱερὸν Σμίνθιον. χωρὶς γοῦν καὶ
[13, 48]	τὴν Ἁμαξιτὸν χωρὶς τοῦ κατὰ	τὸ	ἱερὸν Σμινθίου δύο τόποι καλοῦνται
[13, 63]	δὲ καὶ Κίλλου μνῆμα περὶ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος, χῶμα
[13, 61]	καὶ τὴν Χρῦσαν {τὴν ἔχουσαν}	τὸ	ἱερὸν τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνος ἐμφαίνει,
[13, 63]	Θήβη· ἐνταῦθα δ´ ἦν καὶ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνος καὶ
[13, 63]	Χρῦσαν τὴν κατὰ Ἁμαξιτὸν μεθίδρυται	τὸ	ἱερόν, τῶν Κιλίκων τῶν μὲν
[13, 27]	ἔστι τῶν ἐλλογίμων πόλεων. ~Καὶ	τὸ	Ἴλιον δ´ ὃ νῦν ἔστι
[13, 24]	~Ἔξω δὲ Ἀβύδου τὰ περὶ	τὸ	Ἴλιον ἔστι, τά τε παράλια
[13, 33]	μέχρι δεῦρο διατείνειν τὴν περὶ	τὸ	Ἴλιον χώραν τὴν ὑπὸ τῷ
[13, 22]	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, διέχει δὲ	τὸ	ἴσον Λαμψάκου καὶ Ἰλίου, σταδίους
[13, 68]	ἡ θάλαττα, πρὸς ἕω δὲ	τὸ	Καΐκου πεδίον ὑπόκειται, πρὸς ἄρκτον
[13, 70]	ὃ διορίζει τοῦτό τε καὶ	τὸ	καλούμενον Ἀπίας πεδίον, ὃ ὑπέρκειται
[13, 56]	ἀποστάζει ψευδάργυρον, ἣ προσλαβοῦσα χαλκὸν	τὸ	καλούμενον γίνεται κρᾶμα, ὅ τινες
[13, 53]	ἐλθόντα μεῖναι κατά τι λόγιον	τὸ	κελεῦον μένειν ὅπου ἂν τὴν
[13, 40]	ἀπεχθανόμενον μὲν τῇ Ἀθηνᾷ κατὰ	τὸ	κοινὸν εἴρηκεν (ἁπάντων γὰρ εἰς
[13, 25]	κατὰ τὴν τῶν ἠθῶν ἐπὶ	τὸ	κρεῖττον μετάστασιν, παρὰ τὰς τῶν
[13, 28]	καθ´ ὃν ἐν τῇ Χερρονήσῳ	τὸ	Κυνὸς σῆμά ἐστιν, ὅ φασιν
[13, 35]	μὲν ἀρχαίῳ κτίσματι ὑποπέπτωκεν, ὥστε	τὸ	„λαὸν δὲ στῆσον „παρ´ ἐρινεόν,
[13, 53]	συμβῆναι δὲ τῆς Λατίνης περὶ	τὸ	Λαουίνιον τοῦτο, ἄρτου μεγάλου τεθέντος
[13, 6]	τὰ μέχρι Λεκτοῦ. ~Κάμψαντι δὲ	τὸ	Λεκτὸν ἀναχεῖται κόλπος μέγας, ὃν
[13, 49]	ἐγγυτέρω ἡ Ἄβυδος. ~Κάμψαντι δὲ	τὸ	Λεκτὸν ἐλλογιμώταται πόλεις τῶν Αἰολέων
[13, 5]	οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ φράζοντος	τὸ	Λεκτόν· καὶ γὰρ ὅτι τῆς
[13, 5]	γὰρ ὅτι τῆς Ἴδης ἐστὶ	τὸ	Λεκτὸν καὶ διότι πρώτη ἀπόβασις
[13, 5]	ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα φράζων οὕτως	τὸ	Λεκτὸν καὶ τὴν Ζέλειαν, οἰκείως
[13, 51]	τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον. μετὰ γὰρ	τὸ	Λεκτὸν τὸ Πολυμήδειον ἔστι χωρίον
[13, 36]	τῆς θαλάττης ὁ ποιητὴς φράζει·	τὸ	μὲν γὰρ πρὸ τῆς νῦν
[13, 36]	ὥστε εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι νῦν	τὸ	μεταξύ, τότε καὶ τῷ ἡμίσει
[13, 52]	μὲν Παλαίσκηψις ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ	τὸ	μετεωρότατον τῆς Ἴδης ἐγγὺς Πολίχνας·
[13, 45]	γὰρ καὶ τοῦτο πλάσαι παρατριψαμένους	τὸ	μέτωπον, καὶ μὴ χωλὸν ἐᾶν
[13, 36]	διασκευασθεῖσα μέγα ἐμφαίνει τὸ διάστημα	τὸ	μέχρι τῆς πόλεως ἀπὸ τοῦ
[13, 32]	ἐν τοῖς Θρᾳκίοις. ~Ἔστι δὲ	τὸ	μῆκος τῆς παραλίας ταύτης ἀπὸ
[13, 36]	νῦν λεγόμενον Ἀχαιῶν λιμένα εἶναι	τὸ	ναύσταθμον, ἐγγυτέρω τινὰ λέξει τόπον
[13, 63]	μὲν τῆς Κιλικίου Χρύσης ἐπὶ	τὸ	ναύσταθμον ἑπτακοσίων που σταδίων ἐστὶν
[13, 31]	τὸ Σίγειον, κατεσπασμένη πόλις, καὶ	τὸ	ναύσταθμον καὶ ὁ Ἀχαιῶν λιμὴν
[13, 36]	ἐτειχομάχουν καὶ εἰσέπεσον εἰς αὐτὸ	τὸ	ναύσταθμον καὶ προσεμάχοντο ταῖς ναυσίν,
[13, 36]	τοῦ διαστήματος ὄντος· ἔστι γὰρ	τὸ	ναύσταθμον πρὸς Σιγείῳ, πλησίον δὲ
[13, 63]	τῷ Ὀδυσσεῖ αὐθημερὸν ἀναπλεῖν ἐπὶ	τὸ	ναύσταθμον τελέσαντι τὴν θυσίαν. ἔστι
[13, 51]	συνεχεῖς τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν πως	τὸ	νότιον πλευρὸν τῆς Ἴδης ἀφορίζοντες·
[13, 36]	~Καὶ μὴν τό γε ναύσταθμον	τὸ	νῦν ἔτι λεγόμενον πλησίον οὕτως
[13, 34]	τοσοῦτον ἀπέχοντας τῆς θαλάττης ὅσον	τὸ	νῦν Ἴλιον. τοῦτο μὲν δὴ
[13, 41]	τεκμήρια, οἷον ὅτι τῆς Ἀθηνᾶς	τὸ	ξόανον νῦν μὲν ἑστηκὸς ὁρᾶται,
[13, 48]	ἱερὸν νομισθῆναί τε ἱεροὺς καὶ	τὸ	ξόανον οὕτω κατασκευασθῆναι βεβηκὸς ἐπὶ
[13, 45]	τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως σωθείη	τὸ	„ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη. ἡ
[13, 2]	δὴ τούτων ὑπέρκειται ἡ Ἴδη	τὸ	ὄρος μέχρι Λεκτοῦ καθήκουσα· ἀπὸ
[13, 68]	καὶ ἀρχάν· οὕτω γὰρ καὶ	τὸ	ὄρος ὅλον ὠνομάζετο, ὃ νῦν
[13, 68]	Κάνας λέγουσι. κύκλῳ δὲ περὶ	τὸ	ὄρος πρὸς νότον μὲν καὶ
[13, 21]	οὗτος μεταξὺ Ἀβύδου καὶ Λαμψάκου·	τὸ	οὖν „καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο“ οὕτω
[13, 29]	τοῦ πολέμου. ~Πλησίον δ´ ἐστὶ	τὸ	Ὀφρύνιον, ἐφ´ ᾧ τὸ τοῦ
[13, 35]	κώμη ἐστίν, ἐν ᾗ νομίζεται	τὸ	παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι πρότερον, τριάκοντα
[13, 27]	ὅτι δ´ οὐκ ἐνταῦθα ἵδρυται	τὸ	παλαιὸν Ἴλιον καθ´ Ὅμηρον σκοποῦσιν,
[13, 24]	„ἀγχιμαχηταί. εἰκὸς δ´ ἐνταῦθα ἱδρῦσθαι	τὸ	παλαιὸν τὴν λεγομένην ὑπὸ τοῦ
[13, 44]	συναγομένην εἰς μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν	τὸ	πᾶν ὕψος δυεῖν πλέθρων „καὶ
[13, 48]	τῶν Τρώων τιθέασι σημεῖον καὶ	τὸ	παρ´ ἀμφοτέροις Ἐριχθόνιόν τινα γενέσθαι
[13, 14]	μέχρι ποσοῦ. κτίσμα δ´ ἐστὶ	τὸ	Πάριον Μιλησίων καὶ Ἐρυθραίων καὶ
[13, 14]	Ἀδρήστεια καλεῖται. ~Ἔστι δὲ καὶ	τὸ	Πάριον πόλις ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα
[13, 35]	παλαιῷ κτίσματι· πλησίον γάρ ἐστι	τὸ	πεδίον ἡ Θύμβρα καὶ ὁ
[13, 5]	Κυζικηνῶν) τὸ δὲ Λεκτὸν εἰς	τὸ	πέλαγος καθήκει τὸ Αἰγαῖον ἐν
[13, 14]	ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον μὲν	τὸ	πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς μεταφέροντας, εἶτα
[13, 55]	τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων	τὸ	πλέον ἐν τοῖς συγγράμμασιν· ἐχρήσατο
[13, 61]	Λέσβου. ἔχουσι δὲ νῦν Ἀδραμυττηνοὶ	τὸ	πλέον· ἐνταῦθα γὰρ καὶ ἡ
[13, 3]	ποταμοῦ καὶ παρεσκευασμένον ἄμεινον περαιῶσαι	τὸ	πλέον τῆς στρατιᾶς εἰς Λέσβον
[13, 54]	τὰ πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ
[13, 43]	Ἴδην ἰδίως οἴονται λέγεσθαι διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν ἐξ αὐτῆς ῥεόντων
[13, 1]	προσλαμβάνει δὲ τῷ μήκει καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν ἐποικησάντων τὴν χώραν
[13, 43]	τὸ χωρίον, ἢ καὶ διὰ	τὸ	πλησίον εἶναι τοῦ Σκαμάνδρου καὶ
[13, 1]	πρώτη τῆς παραλίας ταύτης, ἧς	τὸ	πολυθρύλητον καίπερ ἐν ἐρειπίοις καὶ
[13, 51]	Ἀδραμύττιον. μετὰ γὰρ τὸ Λεκτὸν	τὸ	Πολυμήδειον ἔστι χωρίον τι ἐν
[13, 7]	σαφῶς ἐμφανίζουσι „καί σε, γέρον,	τὸ	πρὶν μὲν ἀκούομεν ὄλβιον εἶναι,
[13, 36]	πᾶν πρόχωμα τῶν ποταμῶν ἐστι	τὸ	πρὸ τῆς πόλεως ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 33]	ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς σταδίους κατὰ	τὸ	πρὸς ἕω μέρος. τούτου δ´
[13, 32]	τριάκοντα ἄλλοις σταδίοις ἀνωτέρῳ κατὰ	τὸ	πρὸς τὴν Ἴδην μέρος. τοῦ
[13, 61]	φασὶ Μυσοῖς μὲν καὶ Λυδοῖς	τὸ	πρότερον, τοῖς δ´ Ἕλλησιν ὕστερον
[13, 31]	ἄκραν ἐστὶν ἐν τῇ Χερρονήσῳ	τὸ	Πρωτεσιλάειον καὶ ἡ Ἐλαιοῦσσα, περὶ
[13, 31]	δὲ θεοῖς ἀπέδωκε. ~Μετὰ δὲ	τὸ	Ῥοίτειον ἔστι τὸ Σίγειον, κατεσπασμένη
[13, 42]	πόλεως οἱ τὸ Σίγειον καὶ	τὸ	Ῥοίτειον ἔχοντες διενείμαντο καὶ τῶν
[13, 42]	πρῶτοι μὲν οὖν Ἀστυπαλαιεῖς οἱ	τὸ	Ῥοίτειον κατασχόντες συνῴκισαν πρὸς τῷ
[13, 34]	νῦν Ἰλίου συμβάλλουσιν, εἶτ´ ἐπὶ	τὸ	Σίγειον ἐκδιδόασι καὶ ποιοῦσι τὴν
[13, 42]	χώραν ἀφανισθείσης τῆς πόλεως οἱ	τὸ	Σίγειον καὶ τὸ Ῥοίτειον ἔχοντες
[13, 31]	~Μετὰ δὲ τὸ Ῥοίτειον ἔστι	τὸ	Σίγειον, κατεσπασμένη πόλις, καὶ τὸ
[13, 38]	Μιτυληναῖον ἐκ τῶν ἐκεῖθεν λίθων	τὸ	Σίγειον τειχίσαι. τοῦτο δὲ κατέσχον
[13, 39]	κατοικία μικρά. κατέσκαπται δὲ καὶ	τὸ	Σίγειον ὑπὸ τῶν Ἰλιέων ἀπειθοῦν·
[13, 34]	οὗ ὁ Σιμόεις φέρεται, καὶ	τὸ	Σκαμάνδριον δι´ οὗ Σκάμανδρος ῥεῖ.
[13, 67]	τὴν ὑπονομὴν χίμαρος ἐμπεσὼν εἰς	τὸ	στόμα καὶ ἀνευρεθεὶς τῇ ὑστεραίᾳ
[13, 69]	τὴν λάρνακα περαιωθεῖσαν ἐκπεσεῖν εἰς	τὸ	στόμα τοῦ Καΐκου, τὸν δὲ
[13, 48]	Σμινθέως Ἀπόλλωνός ἐστιν ἱερόν, καὶ	τὸ	σύμβολον τὸ τὴν ἐτυμότητα τοῦ
[13, 5]	ἡ Ἴδη καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα	τὸ	σχῆμα ἐσχάτοις ἀφορίζεται τούτοις, τῷ
[13, 22]	ἄκρα τῆς Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ	τὸ	σχῆμα, ἡ ποιοῦσα τὰ στενὰ
[13, 36]	ἐπικουρικοῦ· νεωστὶ γὰρ γεγονέναι φησὶ	τὸ	τεῖχος (ἢ οὐδ´ ἐγένετο, ὁ
[13, 42]	Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου θυμός, συνηγορεῖ	τὸ	τὴν αὐτὴν εἶναι πόλιν τὴν
[13, 48]	ἐστιν ἱερόν, καὶ τὸ σύμβολον	τὸ	τὴν ἐτυμότητα τοῦ ὀνόματος σῶζον,
[13, 65]	δὲ πολίχνη ποτέ, ἐν ᾗ	τὸ	τῆς Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν
[13, 12]	νύμφης τὸν θεὸν ὁρμησάντων ἐπὶ	τὸ	τιμᾶν αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ
[13, 43]	δ´ ἀφέστηκεν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς	τὸ	„τοῦ Αἰσήπου τέλος, σχεδόν τι
[13, 29]	ἐστὶ τὸ Ὀφρύνιον, ἐφ´ ᾧ	τὸ	τοῦ Ἕκτορος ἄλσος ἐν περιφανεῖ
[13, 67]	θυσίαν ἥκοντος. Ἀταρνεὺς δ´ ἐστὶ	τὸ	τοῦ Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα Πιτάνη
[13, 34]	τοῦ Αἰσυήτου τάφον, τὴν Βατίειαν,	τὸ	τοῦ Ἴλου σῆμα. οἱ δὲ
[13, 62]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος πλευσάντων Αἰολέων	τὸ	τοῦ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος ἱερόν· καὶ
[13, 48]	δὲ τῇ Χρύσῃ ταύτῃ καὶ	τὸ	τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνός ἐστιν ἱερόν,
[13, 48]	αὐτίκα ἐροῦμεν. πολλαχοῦ δ´ ἐστὶ	τὸ	τοῦ Σμινθέως ὄνομα· καὶ γὰρ
[13, 57]	ἐπ´ αὐτῆς οἰκείως εἰρῆσθαι δοκεῖ	τὸ	τοῦ Στρατονίκου τοῦ κιθαριστοῦ „Ἄσσον
[13, 48]	μέγα ἐντὸς τοῦ Λεκτοῦ καὶ	τὸ	Τραγασαῖον ἁλοπήγιον αὐτόματον τοῖς ἐτησίαις
[13, 63]	δὲ ἀποπλεῖ· ἀπὸ δὲ Ἁμαξιτοῦ	τὸ	τρίτον μόλις τοῦ λεχθέντος διαστήματός
[13, 33]	θαλάττῃ τόπων ὄντων ὑπέρκειται τούτων	τὸ	Τρωικὸν πεδίον μέχρι τῆς Ἴδης
[13, 36]	πόλιν ὁ πόλεμος συνέστη, καὶ	τὸ	Τρωικὸν πεδίον, ὃ μεταξὺ τῆς
[13, 67]	αὐτὴν ποταμὸς Εὔηνος, ἐξ οὗ	τὸ	ὑδραγωγεῖον πεποίηται τοῖς Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ
[13, 43]	εἶναι τοῦ Σκαμάνδρου καὶ τοῦτο	τὸ	ὕδωρ λέγεσθαι τοῦ „Σκαμάνδρου πηγήν·
[13, 51]	τοῦ Πάριδος, καὶ ὁ Ἀσπανεὺς	τὸ	ὑλοτόμιον τῆς Ἰδαίας ὕλης· ἐνταῦθα
[13, 7]	Μύνητι. οἰκείως δὲ τούτοις καὶ	τὸ	ὑπὸ τῆς Ἀνδρομάχης λεχθὲν οὕτως
[13, 3]	δὲ περὶ τὴν Λοκρίδα καὶ	τὸ	Φρίκιον ὄρος διατρῖψαι πολὺν χρόνον,
[13, 70]	Ἄτταλος τοὺς ἐν τῇ Τρῳάδι	τὸ	χωρίον ἐξελών.
[13, 43]	τοῦ Σκαμάνδρου κατὰ „τοῦτ´ ἀνατέλλειν	τὸ	χωρίον, ἢ καὶ διὰ τὸ
[13, 63]	ἡ Χρυσηίς· ἠρήμωται δὲ νῦν	τὸ	χωρίον τελέως· εἰς δὲ τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009