>

Livre, Chap.
[13, 53]	Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ	„παί„	δων παῖδες, τοί κεν μετόπισθε
[13, 53]	μὲν οὖν Ἀντήνορα καὶ τοὺς	παῖδας	μετὰ τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν εἰς
[13, 53]	„Αἰνείαο γένος πάντεσσιν ἀνάξει, καὶ	παῖδες	παίδων, τοὺς Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ
[13, 53]	Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ „παί„ δων	παῖδες,	τοί κεν μετόπισθε γένωνται. οὕτω
[13, 69]	τὴν Αὔγην κατατεθεῖσαν ἅμα τῷ	παιδὶ	Τηλέφῳ καταποντωθῆναι, φωράσαντος τὴν ἐξ
[13, 69]	χρήσασθαι τῷ δ´ ὡς ἑαυτοῦ	παιδί.	τοῦτο μὲν οὖν μῦθος, ἄλλην
[13, 7]	ἡ τοῦ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου	παιδός	„ἀλλ´ οἷον τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο
[13, 53]	Ἀγχίσου τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ	παιδὸς	Ἀσκανίου λαὸν ἀθροίσαντα πλεῦσαι· καὶ
[13, 52]	Ἕκτορος καὶ Ἀσκανίου τοῦ Αἰνείου	παιδός·	καὶ δύο γένη ταῦτα βασιλεῦσαι
[13, 25]	σπέσσι γλαφυροῖσι, „θεμιστεύει δὲ ἕκαστος	παίδων	ἠδ´ ἀλόχων. τοῦ δὲ δευτέρου
[13, 53]	τὴν ἀρχὴν καὶ παραδεδωκότα παισὶ	παίδων	τὴν διαδοχὴν αὐτῆς, ἠφανισμένου τοῦ
[13, 53]	γένος πάντεσσιν ἀνάξει, καὶ παῖδες	παίδων,	τοὺς Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ δὲ
[13, 58]	„πρὸς „μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ	Παίονες	ἀγκυλότοξοι καὶ Λέλεγες „καὶ Καύκωνες.
[13, 24]	λέγων „Δαρδανίων „αὖτ´ ἦρχεν ἐὺς	πάις	Ἀγχίσαο, Δαρδανίους καλῶν, τοτὲ δὲ
[13, 7]	Αἰνείᾳ „Δαρδανίων αὖτ´ „ἦρχεν ἐὺς	πάις	Ἀγχίσαο“ καὶ οὗτοι Τρῶες· φησὶ
[13, 19]	δ´ ἡ πόλις, οἱ δὲ	Παισηνοὶ	μετῴκησαν εἰς Λάμψακον, Μιλησίων ὄντες
[13, 53]	διαδεδεγμένον τὴν ἀρχὴν καὶ παραδεδωκότα	παισὶ	παίδων τὴν διαδοχὴν αὐτῆς, ἠφανισμένου
[13, 19]	τῷ μεταξὺ Λαμψάκου καὶ Παρίου	Παισὸς	ἦν πόλις καὶ ποταμός· κατέσπασται
[13, 19]	καὶ ἀφελών „ὅς „ῥ´ ἐνὶ	Παισῷ	ναῖε πολυκτήμων“ καὶ ὁ ποταμὸς
[13, 23]	τῷ Τμώλῳ τὰ περὶ τὸν	Πακτωλόν.	ἀπὸ Ἀβύδου δ´ ἐπὶ Αἴσηπον
[13, 20]	καὶ Πάριον, καὶ ὅτι ἡ	πάλαι	Περκώτη μετωνομάσθη ὁ τόπος. ~Τῶν
[13, 54]	ἐκ τῶν περιπάτων τοῖς μὲν	πάλαι	τοῖς μετὰ Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν
[13, 37]	τὴν συνεχῆ ῥάχιν· ἡ δὲ	παλαιὰ	ἔχει περιδρομήν. ~Οὐδὲν δ´ ἴχνος
[13, 67]	μέχρι Παλαιᾶς. ἔστι δ´ ἡ	Παλαιὰ	κατοικία τις οὕτω καλουμένη, διέχουσα
[13, 16]	Παρίου εἰς Πρίαπον ἥ τε	παλαιὰ	Προκόννησός ἐστι καὶ ἡ νῦν
[13, 25]	καὶ θέλοντες εἶναι ταύτην τὴν	παλαιὰν	παρεσχήκασι λόγον τοῖς ἐκ τῆς
[13, 67]	ἅγιον καὶ ἄντρον ὑπόνομον μέχρι	Παλαιᾶς.	ἔστι δ´ ἡ Παλαιὰ κατοικία
[13, 65]	χειμάρρων· τεθρύληται δὲ διὰ τὰς	παλαιὰς	ἱστορίας. ~Πόλεις δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι
[13, 65]	μᾶλλον γειτνιᾷ· διέχει δὲ τῆς	παλαιᾶς	Χρύσης εἴκοσι σταδίους, καὶ αὐτῆς
[13, 42]	καὶ καταρασαμένου τοῦ Ἀγαμέμνονος κατὰ	παλαιὸν	ἔθος, καθάπερ καὶ ὁ Κροῖσος
[13, 35]	ἐστίν, ἐν ᾗ νομίζεται τὸ	παλαιὸν	Ἴλιον ἱδρῦσθαι πρότερον, τριάκοντα σταδίους
[13, 27]	δ´ οὐκ ἐνταῦθα ἵδρυται τὸ	παλαιὸν	Ἴλιον καθ´ Ὅμηρον σκοποῦσιν, ἐκ
[13, 34]	λεχθέντων ἀγκώνων εἶναι, τὸ δὲ	παλαιὸν	κτίσμα μεταξὺ τῆς ἀρχῆς· ἀπολαμβάνεσθαι
[13, 24]	εἰκὸς δ´ ἐνταῦθα ἱδρῦσθαι τὸ	παλαιὸν	τὴν λεγομένην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ
[13, 39]	ὑπ´ ἐκείνοις ἐστί. τὸ δὲ	παλαιὸν	ὑπὸ τοῖς Αἰολεῦσιν ἦν τὰ
[13, 25]	„οἱ δὲ παρ´ Ἴλου σῆμα	παλαιοῦ	Δαρδανίδαο „μέσσον κὰπ πεδίον παρ´
[13, 45]	Αἰσήπου μεταξὺ Πολίχνας τε καὶ	Παλαισκήψεως	ἡ Νέα κώμη καὶ Ἀργυρία.
[13, 51]	Κεβρήνιοι, τούτων δὲ Δαρδάνιοι μέχρι	Παλαισκήψεως	καὶ αὐτῆς τῆς Σκήψεως. τὴν
[13, 44]	ῥεῖ, τόπου τινὸς κειμένου μεταξὺ	„Παλαισκήψεως	καὶ Ἀχαιίου τῆς Τενεδίων περαίας·
[13, 45]	Αἰσήπου τριάκοντα· ἀπὸ δὲ τῆς	Παλαισκήψεως	ταύτης διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ
[13, 45]	Τρώων. φησὶ δ´ οὖν τὴν	Παλαίσκηψιν	τῆς μὲν Νέας διέχειν πεντήκοντα
[13, 45]	Πολίχνα τειχῆρες χωρίον, εἶθ´ ἡ	Παλαίσκηψις,	εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη πεπλασμένον
[13, 52]	Σκήψεως. ~Ἔστι δ´ ἡ μὲν	Παλαίσκηψις	ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ μετεωρότατον
[13, 35]	ἔλαχον Λύκιοι“ οἰκειότερόν ἐστι τῷ	παλαιῷ	κτίσματι· πλησίον γάρ ἐστι τὸ
[13, 1]	ποθοῦσι τὴν τῶν ἐνδόξων καὶ	παλαιῶν	γνῶσιν· προσλαμβάνει δὲ τῷ μήκει
[13, 63]	Ἁμαξιτόν. οἱ δ´ ἀπειρότεροι τῶν	παλαιῶν	ἱστοριῶν ἐνταῦθα τὸν Χρύσην καὶ
[13, 32]	ἵππων Λαομέδοντος. πρὸς τοῦτο δὲ	πάλιν	ἀντιτίθεται μῦθος· οὐ γὰρ ἕνεκα
[13, 44]	κατεσπάσθαι τὴν ὁμώνυμον τῷ ποταμῷ.	Πάλιν	δ´ οὕτως φησίν „ὁ μὲν
[13, 51]	ἀναλαβόντες περὶ τῶν καθ´ ἕκαστα	πάλιν,	εἴ τι παραλέλειπται μνήνης ἄξιον,
[13, 28]	εἰς Ἄβυδον οἱ δὲ ἀνῴκιζον	πάλιν	εἰς τὸ ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα
[13, 1]	περὶ τῆς Φρυγίας ἐπανιόντες δὲ	πάλιν	ἐπὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὴν
[13, 30]	εἰς Αἴγυπτον ἀπέδωκε τοῖς Ῥοιτειεῦσι	πάλιν,	καθάπερ καὶ ἄλλοις {ἄλλους} ὁ
[13, 50]	βουκολέοντι παρ´ ὄχθαις Σατνιόεντος“ καὶ	πάλιν	„ναῖε δὲ Σατνιόεντος ἐυρρείταο παρ´
[13, 27]	ἔσχε πολλήν. εἶτ´ ἐκάκωσαν αὐτὴν	πάλιν	οἱ μετὰ Φιμβρίου Ῥωμαῖοι λαβόντες
[13, 8]	γὰρ τοῖς καθ´ ἕκαστα διακρινοῦμεν	πάλιν,	παρατιθέντες ἅμα τοῖς νῦν οὖσι
[13, 45]	κώμη καὶ Ἀργυρία. καὶ τοῦτο	πάλιν	πλάσμα πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν,
[13, 44]	σχιζομένην ἴσον „ἀλλήλων διέχοντα, εἶτα	πάλιν	συναγομένην εἰς μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν
[13, 42]	ἀρὰς ἔθετο κατὰ τῶν τειχιούντων	πάλιν	τὸν τόπον. ἐκείνου μὲν οὖν
[13, 35]	Ἀνδρομάχη· τῆς δὲ νῦν πόλεως	πάμπολυ	ἀφέστηκε· καὶ ὁ φηγὸς δὲ
[13, 63]	Κιλίκων τῶν μὲν εἰς τὴν	Παμφυλίαν	ἐκπεσόντων τῶν δὲ εἰς Ἁμαξιτόν.
[13, 36]	θαλάττῃ πεδίον συμπροστιθείς διότι τοῦτο	πᾶν	πρόχωμα τῶν ποταμῶν ἐστι τὸ
[13, 44]	εἰς μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν τὸ	πᾶν	ὕψος δυεῖν πλέθρων „καὶ πεντεκαίδεκα
[13, 7]	αὖτ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός,	Πάνδαρος.	ἕκτη δ´ αὕτη δυναστεία. καὶ
[13, 9]	αὖθ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς „υἱός,	Πάνδαρος.	τούτους δὲ ἐκάλει καὶ Λυκίους·
[13, 7]	Τρώων βουληφόρε. εἶθ´ οἱ ὑπὸ	Πανδάρῳ	Λύκιοι, οὓς καὶ αὐτοὺς καλεῖ
[13, 65]	ἑβδομήκοντα σταδίους, Ἀνδείρων δὲ ἑξήκοντα.	πάντα	δὲ ταῦτά ἐστι τὰ ὀνόματα
[13, 58]	Αἰολέων. καθ´ Ὅμηρον μέντοι ταῦτα	πάντα	ἦν Λελέγων, οὓς τινὲς μὲν
[13, 61]	διεπράθομέν τε καὶ ἤγομεν ἐνθάδε	πάντα.	καὶ τὰ „μὲν εὖ δάσσαντο
[13, 13]	Νέμεσις μεγάλη θεὸς, ἣ τάδε	πάντα	„πρὸς μακάρων ἔλαχεν· βωμὸν δέ
[13, 25]	τά γ´ ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα	πάντα	φύονται, φησίν, αὐτοῖς· „τοῖσιν δ´
[13, 1]	περὶ τῶν αὐτῶν οὐδὲ σαφῶς	πάντα·	ὧν ἐν τοῖς πρώτοις ἐστὶν
[13, 3]	Τρῳάδος) ἡ δὲ τῶν Αἰολέων	παντάπασι·	καθ´ ὅλην γὰρ ἐσκεδάσθη ἀπὸ
[13, 38]	ἐκ βάθρων ἀνατετραμμένης, οἱ λίθοι	πάντες	εἰς τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν μετηνέχθησαν.
[13, 7]	αὐτῆς „υἷε δύω Μέροπος „Περκωσίου.	πάντες	μὲν δὴ Τρῶες οἱ ἀπὸ
[13, 53]	τινὲς δὲ γράφουσιν „Αἰνείαο γένος	πάντεσσιν	ἀνάξει, καὶ παῖδες παίδων, τοὺς
[13, 8]	ὑπῆρχεν, ὕστερον δὲ ἠκολούθησαν μεταβολαὶ	παντοῖαι.	τὰ μὲν γὰρ περὶ Κύζικον
[13, 25]	καὶ ἐν ταῖς νήσοις, λελυμένου	παντὸς	τοῦ τοιούτου φόβου. τὸ γὰρ
[13, 15]	οἱ Λινούσιοι κοχλίαι ἄριστοι τῶν	πάντων	ἁλίσκονται. ~Ἐν δὲ τῷ παράπλῳ
[13, 2]	Τένεδον καὶ Ἀλεξάνδρειαν τὴν Τρῳάδα·	πάντων	δὴ τούτων ὑπέρκειται ἡ Ἴδη
[13, 21]	καθάπερ κἀκεῖνα „οἵ τ´ ἄρα	„πὰρ	ποταμὸν Κηφισὸν δῖον ἔναιον, καὶ
[13, 35]	ἀκροτάτης πόλιος Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε	„πὰρ	Σιμόεντι θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ. τῆς
[13, 64]	ἱερόν, τὴν ἐρυσίβην καλοῦντες ἐρυθίβην·	παρ´	Αἰολεῦσι δὲ τοῖς ἐν Ἀσίᾳ
[13, 48]	Τρώων τιθέασι σημεῖον καὶ τὸ	παρ´	ἀμφοτέροις Ἐριχθόνιόν τινα γενέσθαι τῶν
[13, 12]	δ´ ἐστὶ τοῦ Πριάπου τιμωμένου	παρ´	αὐτοῖς, εἴτ´ ἐξ Ὀρνεῶν τῶν
[13, 53]	τὸν Ἀντήνορα διὰ τὴν Μενελάου	παρ´	αὐτῷ ξενίαν. Σοφοκλῆς γοῦν ἐν
[13, 64]	Οἰταῖοι κόρνοπας λέγουσι, κορνοπίωνα τιμᾶσθαι	παρ´	ἐκείνοις Ἡρακλέα ἀπαλλαγῆς ἀκρίδων χάριν·
[13, 64]	τῶν ἀμπελοφάγων ἰπῶν· καὶ δὴ	παρ´	ἐκείνοις μόνοις τῶν Ἐρυθραίων τὸ
[13, 35]	ὥστε τὸ „λαὸν δὲ στῆσον	„παρ´	ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα ἀμβατός ἐστι
[13, 25]	παλαιοῦ Δαρδανίδαο „μέσσον κὰπ πεδίον	παρ´	ἐρινεὸν ἐσσεύοντο. οὐδ´ οὗτος δὲ
[13, 64]	ἀπαλλαγῆς ἀκρίδων χάριν· ἰποκτόνον δὲ	παρ´	Ἐρυθραίοις τοῖς τὸν Μίμαντα οἰκοῦσιν,
[13, 41]	ἐν πυρὸς αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ	„παρ´	ἐσχάρῃ. τίς γὰρ ἂν νοηθείη
[13, 25]	θέσθαι τὴν κατοικίαν „οἱ δὲ	παρ´	Ἴλου σῆμα παλαιοῦ Δαρδανίδαο „μέσσον
[13, 7]	Δημοκόωντα, ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε	παρ´	ἵππων ὠκειάων. ἐν δὲ Περκώτῃ
[13, 27]	Αἰακιδῶν τῶν ἐν Μολοττοῖς βασιλευσάντων,	παρ´	οἷς καὶ τὴν Ἀνδρομάχην ἱστοροῦσι
[13, 35]	ἐστὶν ἡ Καλλικολώνη, λόφος τις,	παρ´	ὃν ὁ Σιμόεις ῥεῖ πενταστάδιον
[13, 50]	πάλιν „ναῖε δὲ Σατνιόεντος ἐυρρείταο	παρ´	ὄχθαις Πήδασον αἰπεινήν. Σατνιόεντα δ´
[13, 50]	τέκε Νηὶς ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι	παρ´	ὄχθαις Σατνιόεντος“ καὶ πάλιν „ναῖε
[13, 36]	κατασκοπὴν πέμπονται γνωσόμενοι, πότερον μενοῦσι	παρὰ	νηυσὶν ἀπόπροθεν πολὺ ἀπεσπασμένοι τοῦ
[13, 67]	Ἀκαδημίας, Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως συσχολαστὴς	παρὰ	Πολέμωνι. καλεῖται δὲ καὶ ἐν
[13, 13]	οἱ εἵσατο πρῶτος „Ἄδρηστος, ποταμοῖο	παρὰ	ῥόον Αἰσήποιο, ἔνθα τετίμηταί τε
[13, 25]	ἠθῶν ἐπὶ τὸ κρεῖττον μετάστασιν,	παρὰ	τὰς τῶν τόπων καὶ τῶν
[13, 52]	τὸν τόπον, εἰ δεῖ τὰ	παρὰ	τοῖς βαρβάροις ἐν τῷ τότε
[13, 41]	ὡς τινὲς δέχονται ἀντὶ τοῦ	„παρὰ	„τοῖς γόνασι θεῖναι“ παρατιθέντες τὸ
[13, 41]	γὰρ ἂν νοηθείη πέπλου ἀνάθεσις	παρὰ	τοῖς γόνασι; καὶ οἱ τὴν
[13, 25]	ἔστι δέ τις διαφορὰ καὶ	παρὰ	τούτοις τῶν ἀγροίκων καὶ μεσαγροίκων
[13, 21]	καὶ τῷ Ἀσίῳ ὁμώνυμος ἕτερος	παρὰ	τῷ ποιητῇ Ἄσιος „ὃς μήτρως
[13, 27]	εἰς τὴν πόλιν δεομένους ἐρύματος,	παρὰ	χρῆμα δ´ ἐκλιπεῖν διὰ τὸ
[13, 69]	ἀλλὰ καὶ οἱ γραμματικοὶ μυθάρια	παραβάλλοντες	εὑρεσιλογοῦσι μᾶλλον ἢ λύουσι τὰ
[13, 53]	καὶ διαδεδεγμένον τὴν ἀρχὴν καὶ	παραδεδωκότα	παισὶ παίδων τὴν διαδοχὴν αὐτῆς,
[13, 25]	Πλάτων, τῆς μὲν πρώτης πολιτείας	παράδειγμα	τιθέντα τὸν τῶν Κυκλώπων βίον,
[13, 25]	ἐν τοῖς πεδίοις. τοῦτον γὰρ	παραδιδόασι	τοῦ Ἰλίου κτίστην, ἀφ´ οὗ
[13, 51]	ὁ δὲ Σκήψιος ἐν ταῖς	παρακειμέναις	τίθησιν, ὥστ´ ἐκπίπτοι ἂν εἰς
[13, 44]	κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς,	παρακειμένης	τῇ Δαρδανικῇ μέχρι τῶν περὶ
[13, 1]	τοῦτο δὲ συγγνώμης δεῖ καὶ	παρακλήσεως,	ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ μήκους
[13, 22]	τοῖς δ´ ἐξ Ἀβύδου περαιουμένοις	παραλεκτέον	ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ που
[13, 51]	καθ´ ἕκαστα πάλιν, εἴ τι	παραλέλειπται	μνήνης ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ
[13, 22]	εὐπετέστερον ἐκ τῆς Σηστοῦ διαίρουσι	παραλεξάμενοι	μικρὸν ἐπὶ τὸν τῆς Ἡροῦς
[13, 24]	τὸ Ἴλιον ἔστι, τά τε	παράλια	ἕως Λεκτοῦ καὶ τὰ ἐν
[13, 25]	ὕστατον δὲ τὸ ἐν τῇ	παραλίᾳ	καὶ ἐν ταῖς νήσοις, λελυμένου
[13, 39]	ἐκείνοις γὰρ ἦν ὕστερον ἡ	παραλία	πᾶσα ἡ μέχρι Δαρδάνου, καὶ
[13, 51]	ὅμως καὶ οὗτοι καὶ τῇ	παραλίᾳ	συνάπτοντες μᾶλλον τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον.
[13, 6]	λέγωμεν κόλπους τινὰς ἐν τῇ	παραλίᾳ,	τάς τε ἄκρας δεῖ νοεῖν
[13, 51]	τοιαῦται κατοικίαι. ἐν δὲ τῇ	παραλίᾳ	τῇ ἐφεξῆς αἱ τῶν Μιτυληναίων
[13, 51]	ἡ ἀπὸ Λεκτοῦ μέχρι Κανῶν	παραλία	τῷ αὐτῷ τούτῳ ὀνόματι, ἐν
[13, 2]	καὶ Σηστοῦ τὴν τῆς Προποντίδος	παραλίαν	εἶναι συμβαίνει, ἀπὸ δὲ Ἀβύδου
[13, 5]	πρὸς ἄρκτον καὶ τὴν ταύτῃ	παραλίαν.	ἔστι δὲ αὕτη μὲν τῆς
[13, 31]	πολλὴν καταφέροντες ἰλὺν προσχοῦσι τὴν	παραλίαν	καὶ τυφλὸν στόμα τε καὶ
[13, 45]	τόπους. ἐπάνιμεν δὲ ἐπὶ τὴν	παραλίαν	ὅθενπερ ἀπελίπομεν. ~Ἔστι δὴ μετὰ
[13, 7]	τούτων πλέον τι, πᾶσαν τὴν	παραλίαν	ταύτην ὑπὸ τοῖς Τρωσὶ γεγονέναι,
[13, 1]	καὶ τὴν ἐφεξῆς τῷ Αἰσήπῳ	παραλίαν	τὴν αὐτὴν τῆς περιοδείας τάξιν
[13, 60]	δὲ τοὺς Λέλεγας τὴν ἑξῆς	παραλίαν	ᾤκουν Κίλικες καθ´ Ὅμηρον, ἣν
[13, 27]	ὑπογραπτέον τοὺς τόπους ἀπὸ τῆς	παραλίας	ἀρξαμένους ἀφ´ ἧσπερ ἐλίπομεν. ~Ἔστι
[13, 8]	πᾶσαν μέχρι τῆς κατὰ Κύζικον	παραλίας	κατασχόντων καὶ πόλεις κτισάντων, οὐδ´
[13, 10]	καὶ Πριαπηνοὶ μέχρι καὶ τῆς	παραλίας.	περὶ μὲν οὖν τὴν Ζέλειαν
[13, 32]	~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος τῆς	παραλίας	ταύτης ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου μέχρι
[13, 32]	μικρὸν δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ τῆς	παραλίας	ταύτης ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον ἤδη
[13, 1]	ἔστι δὲ Τρῳὰς πρώτη τῆς	παραλίας	ταύτης, ἧς τὸ πολυθρύλητον καίπερ
[13, 6]	μέσης τῆς Προποντίδος, ἔπειτα τῆς	παραλίας	τῆς Ἀσίας μέχρι Καρίας. ταύτην
[13, 22]	ἐστι μικρὸν ἀπὸ τῶν πόλεων	παραλλάξαντι	ἐξ Ἀβύδου μὲν ὡς ἐπὶ
[13, 33]	ταύτῃ Κεβρηνία, πεδιὰς ἡ πλείστη,	παράλληλός	πως τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ
[13, 64]	σμίνθοι οἱ μύες, δεῦρο μετενεκτέον.	παραμυθοῦνται	δὲ τὴν ἀπὸ μικρῶν ἐπίκλησιν
[13, 5]	πέλαγος καθήκει τὸ Αἰγαῖον ἐν	παράπλῳ	κείμενον τοῖς ἐκ Τενέδου πλέουσιν
[13, 16]	πάντων ἁλίσκονται. ~Ἐν δὲ τῷ	παράπλῳ	τῷ ἀπὸ Παρίου εἰς Πρίαπον
[13, 62]	ᾧ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος ἔστιν ἱερόν·	παραρρεῖ	δ´ αὐτῷ ἐξ Ἴδης φερόμενος
[13, 67]	δύο ἔχουσα λιμένας, καὶ ὁ	παραρρέων	αὐτὴν ποταμὸς Εὔηνος, ἐξ οὗ
[13, 22]	τῶν Σκυθῶν ἐπάνοδον τοὺς νομάδας	παρασκευάζεσθαι	διαβαίνειν ἐπ´ αὐτὸν κατὰ τιμωρίαν
[13, 22]	δεδιὼς μὴ αἱ πόλεις πορθμεῖα	παράσχοιεν	τῇ στρατιᾷ. συνέβη δὲ πρὸς
[13, 35]	οὗ εἰκὸς καὶ τὴν μάχην	παρατετάσθαι·	τετταράκοντα δὲ σταδίους διεχούσης τῆς
[13, 8]	τοῖς καθ´ ἕκαστα διακρινοῦμεν πάλιν,	παρατιθέντες	ἅμα τοῖς νῦν οὖσι τὰ
[13, 41]	τοῦ „παρὰ „τοῖς γόνασι θεῖναι“	παρατιθέντες	τὸ „ἡ δ´ ἧσται ἐπ´
[13, 36]	„ἑκὰς δ´ ἀπὸ τείχεός εἰμεν.	παρατίθησι	δ´ ὁ Δημήτριος καὶ τὴν
[13, 45]	ἐχρῆν γὰρ καὶ τοῦτο πλάσαι	παρατριψαμένους	τὸ μέτωπον, καὶ μὴ χωλὸν
[13, 53]	ἐν τῇ ἁλώσει τοῦ Ἰλίου	παρδαλέαν	φησὶ πρὸ τῆς θύρας τοῦ
[13, 48]	Κρήτης ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς πρῶτος	παρέδωκε	Καλλῖνος ὁ τῆς ἐλεγείας ποιητής,
[13, 54]	Σκῆψιν κομίσας τοῖς μετ´ αὐτὸν	παρέδωκεν,	ἰδιώταις ἀνθρώποις, οἳ κατάκλειστα εἶχον
[13, 54]	βιβλιοθήκης σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ	παρέδωκεν·	ὁ δ´ εἰς Σκῆψιν κομίσας
[13, 54]	γοῦν Ἀριστοτέλης τὴν ἑαυτοῦ Θεοφράστῳ	παρέδωκεν,	ᾧπερ καὶ τὴν σχολὴν ἀπέλιπε,
[13, 11]	τοῦ Ταύρου καὶ τοῦ Εὐφράτου	παρέλαβεν.	ἐπὶ δὲ Γρανίκῳ πόλις ἦν
[13, 27]	οἰκείαν ἀπέπεμψε, τοὺς δ´ Ἰλιέας	παρεμυθήσατο	πολλοῖς ἐπανορθώμασι. καθ´ ἡμᾶς μέντοι
[13, 3]	μέχρι τοῦ Γρανίκου ποταμοῦ καὶ	παρεσκευασμένον	ἄμεινον περαιῶσαι τὸ πλέον τῆς
[13, 3]	δὲ αἱ τῶν Ἑλλήνων ἀποικίαι	παρεσχήκασι	λόγον· ἧττον μὲν ἡ Ἰωνική
[13, 25]	θέλοντες εἶναι ταύτην τὴν παλαιὰν	παρεσχήκασι	λόγον τοῖς ἐκ τῆς Ὁμήρου
[13, 43]	σχεδόν τι καὶ πεντακοσίους σταδίους.	παρέχει	δὲ λόγον πῶς φησὶν ὁ
[13, 1]	ὅμως πολυλογίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν	παρέχει	τῇ γραφῇ. πρὸς τοῦτο δὲ
[13, 1]	Ὅμηρος εἰκάζειν περὶ τῶν πλείστων	παρέχων.	δεῖ δὲ καὶ τὰ τούτου
[13, 63]	τοῦ λεχθέντος διαστήματός ἐστιν, ὥστε	παρῆν	τῷ Ὀδυσσεῖ αὐθημερὸν ἀναπλεῖν ἐπὶ
[13, 21]	δῖον ἔναιον, καὶ „ἀμφί τε	„Παρθένιον	ποταμὸν κλυτὰ ἔργ´ ἐνέμοντο. ἦν
[13, 40]	ἐξελείφθη οὐδέποτε. αἱ γοῦν Λοκρίδες	παρθένοι	μικρὸν ὕστερον ἀρξάμεναι ἐπέμποντο κατ´
[13, 40]	οἶδεν Ὅμηρος, ἀλλ´ ὅτι μὲν	παρθένος	ἦν ὑπ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον
[13, 48]	πλησίον Λαρισαίᾳ· καὶ ἐν τῇ	Παριανῇ	δ´ ἔστι χωρίον τὰ Σμίνθια
[13, 19]	ἐν Θετταλίᾳ· ἐν δὲ τῇ	Παριανῇ	ἔστιν Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ τῇ
[13, 20]	καὶ τὴν Λαμψακηνὴν καὶ τῆς	Παριανῆς	τινα (οὔπω γὰρ ἦσαν αὗται
[13, 15]	δ´ ἐστὶν ἐν Πιτυοῦντι τῆς	Παριανῆς	ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες ὄρος· μεταξὺ
[13, 14]	ἐκ ταύτης· θεραπεύοντες γὰρ οἱ	Παριανοὶ	τοὺς Ἀτταλικοὺς ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο
[13, 12]	ἐφεξῆς ὅμορος, ἥ τε τῶν	Παριανῶν	καὶ ἡ τῶν Λαμψακηνῶν· ὁ
[13, 51]	θεὰς κριθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ	Πάριδος,	καὶ ὁ Ἀσπανεὺς τὸ ὑλοτόμιον
[13, 20]	Ἄβυδον καὶ Λάμψακόν ἐστι καὶ	Πάριον,	καὶ ὅτι ἡ πάλαι Περκώτη
[13, 13]	κατὰ τὴν Πυκάτην· εἰς δὲ	Πάριον	μετηνέχθη πᾶσα ἡ κατασκευὴ καὶ
[13, 14]	ποσοῦ. κτίσμα δ´ ἐστὶ τὸ	Πάριον	Μιλησίων καὶ Ἐρυθραίων καὶ Παρίων.
[13, 14]	καλεῖται. ~Ἔστι δὲ καὶ τὸ	Πάριον	πόλις ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα
[13, 4]	ἀρχόμενος (τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ	Παρίου	εἰς Πράκτιον) ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου
[13, 16]	δὲ τῷ παράπλῳ τῷ ἀπὸ	Παρίου	εἰς Πρίαπον ἥ τε παλαιὰ
[13, 13]	οὖν πόλις μεταξὺ Πριάπου καὶ	Παρίου,	ἔχουσα ὑποκείμενον πεδίον ὁμώνυμον, ἐν
[13, 4]	δ´ ἔτι μᾶλλον συστέλλει ἀπὸ	Παρίου·	καὶ γὰρ οὗτος μὲν ἕως
[13, 15]	πιτυῶδες ὄρος· μεταξὺ δὲ κεῖται	Παρίου	καὶ Πριάπου κατὰ Λίνον χωρίον
[13, 19]	Κυμαίᾳ Γεργίθιον πρὸς Λαρίσῃ. ἐκ	Παρίου	μὲν οὖν ὁ γλωσσογράφος κληθεὶς
[13, 19]	δὲ τῷ μεταξὺ Λαμψάκου καὶ	Παρίου	Παισὸς ἦν πόλις καὶ ποταμός·
[13, 48]	Σκόπα δ´ ἐστὶν ἔργα τοῦ	Παρίου·	συνοικειοῦσι δὲ καὶ τὴν ἱστορίαν
[13, 63]	ὁ Ὀδυσσεύς. ἐκβὰς γὰρ εὐθὺς	παρίστησι	τὴν θυσίαν τῷ θεῷ καὶ
[13, 13]	ἱεροῦ, καὶ ᾠκοδομήθη ἐν τῷ	Παρίῳ	βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος ἔργον, πολλῆς μνήμης
[13, 14]	Πάριον Μιλησίων καὶ Ἐρυθραίων καὶ	Παρίων.	~Πιτύα δ´ ἐστὶν ἐν Πιτυοῦντι
[13, 64]	τις καλεῖται πορνοπίων, οὕτω τοὺς	πάρνοπας	καλούντων Βοιωτῶν, καὶ θυσία συντελεῖται
[13, 64]	τισί· καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν	παρνόπων,	οὓς οἱ Οἰταῖοι κόρνοπας λέγουσι,
[13, 22]	τὸν ῥοῦν κυρίαν εἶναι τῶν	παρόδων.	~Ὑπέρκειται δὲ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν
[13, 45]	ἢ Ἀλόπη ἢ ὅπως βούλονται	παρονομάζειν;	ἐχρῆν γὰρ καὶ τοῦτο πλάσαι
[13, 10]	μὲν δὴ Ζέλεια ἐν τῇ	παρωρείᾳ	τῇ ὑστάτῃ τῆς Ἴδης ἔστιν,
[13, 24]	τῷ Τρωικῷ πεδίῳ καὶ τὰ	παρώρεια	τῆς Ἴδης τὰ ὑπὸ τῷ
[13, 33]	μέρος. τούτου δ´ ἡ μὲν	παρώρειός	ἐστι στενή, τῇ μὲν ἐπὶ
[13, 51]	καλούμενον κόλπον. λέγεται γὰρ καὶ	πᾶσα	ἡ ἀπὸ Λεκτοῦ μέχρι Κανῶν
[13, 13]	Πυκάτην· εἰς δὲ Πάριον μετηνέχθη	πᾶσα	ἡ κατασκευὴ καὶ λιθεία κατασπασθέντος
[13, 39]	γὰρ ἦν ὕστερον ἡ παραλία	πᾶσα	ἡ μέχρι Δαρδάνου, καὶ νῦν
[13, 32]	σταδίων· ὑποπέπτωκε δὲ τῷ Ἰλίῳ	πᾶσα,	τῷ μὲν νῦν κατὰ τὸν
[13, 43]	ἐπὶ δύσιν ἐκ μιᾶς πηγῆς·	πᾶσαι	δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν ἐν εἴκοσι
[13, 4]	Τρωικήν, οἱ ὕστερον οἱ μὲν	πᾶσαν	Αἰολίδα προσαγορεύουσιν οἱ δὲ μέρος,
[13, 8]	Αἰολέων τὴν ἀπὸ τοῦ Ἕρμου	πᾶσαν	μέχρι τῆς κατὰ Κύζικον παραλίας
[13, 39]	πλεῖστα, ὥστε Ἔφορος οὐκ ὀκνεῖ	πᾶσαν	τὴν ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι Κύμης
[13, 11]	ἀνὰ κράτος ἐνίκησε συμβαλών, καὶ	πᾶσαν	τὴν ἐντὸς τοῦ Ταύρου καὶ
[13, 7]	φροντίσαντες περὶ τούτων πλέον τι,	πᾶσαν	τὴν παραλίαν ταύτην ὑπὸ τοῖς
[13, 32]	μνήματα, καὶ ἐναγίζουσιν οἱ Ἰλιεῖς	πᾶσι	καὶ τούτοις καὶ τῷ Αἴαντι.
[13, 2]	καὶ τὸν Ἐλαϊτικὸν κόλπον· οἷς	πᾶσιν	ἀντιπαρήκει ἡ τῶν Λεσβίων νῆσος·
[13, 38]	στρατηγὸν διεπολέμει τέως διατιθεὶς καὶ	πάσχων	κακῶς, ὕστερον δ´ ἐκ μονομαχίας,
[13, 46]	τὸν Κύκνον, Θρᾷκα τὸ γένος,	πατέρα	δ´, ὥς τινες, τοῦ Τέννου,
[13, 63]	ἐπὶ βωμὸν ἄγων πολύμητις „Ὀδυσσεὺς	πατρὶ	φίλῳ ἐν χερσὶ τίθει, οὔτε
[13, 7]	ὡς ἡ Βρισηὶς θρηνοῦσα τὸν	Πάτροκλον	δηλοῖ „οὐδὲ μὲν οὐδέ μ´
[13, 32]	καὶ μνῆμα πρὸς τῷ Σιγείῳ,	Πατρόκλου	δὲ καὶ Ἀντιλόχου μνήματα, καὶ
[13, 69]	Ἀλέου φησὶ τοῦ τῆς Αὔγης	πατρὸς	εἰς λάρνακα τὴν Αὔγην κατατεθεῖσαν
[13, 53]	δὲ Αἰνείαν μετ´ Ἀγχίσου τοῦ	πατρὸς	καὶ τοῦ παιδὸς Ἀσκανίου λαὸν
[13, 22]	ἐμπρησθεισῶν ὑπὸ Δαρείου τοῦ Ξέρξου	πατρὸς	τῶν κατὰ τὴν Προποντίδα, ἐκοινώνησε
[13, 7]	τοῦ Πριάμου διέτριβεν, ἵππους νέμων,	πατρῴας	δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν Πριάμοιο νόθον
[13, 14]	μεταφέροντας, εἶτα καὶ τὴν φλεγμονὴν	παύοντας	καὶ τὸν πόνον. μυθεύουσι δὲ
[13, 32]	οἴῃς σὺν νηυσὶ „καὶ ἀνδράσι	παυροτέροισιν	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν. καὶ φαίνεται
[13, 39]	ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῷ	Παχητείῳ.	~Λέγουσι δ´ οἱ νῦν Ἰλιεῖς
[13, 45]	ἤδη τὰ τῆς Ζελείας ἐστὶ	πεδία	καὶ ὀροπέδια καλῶς γεωργούμενα· „ἐν
[13, 33]	Δαρδανίαν. ὑπὸ δὲ ταύτῃ Κεβρηνία,	πεδιὰς	ἡ πλείστη, παράλληλός πως τῇ
[13, 25]	ὕδατα ἐπιπολάζοντα ἀκμὴν ἐν τοῖς	πεδίοις·	δεύτερον δὲ τὸ ἐν ταῖς
[13, 25]	ὅτι πρῶτος ἐθάρρησεν ἐν τοῖς	πεδίοις	θέσθαι τὴν κατοικίαν „οἱ δὲ
[13, 25]	τρίτον δὲ τὸ ἐν τοῖς	πεδίοις.	λέγοι δ´ ἄν τις καὶ
[13, 25]	τοῦ Ἴλου τὸν ἐν τοῖς	πεδίοις.	τοῦτον γὰρ παραδιδόασι τοῦ Ἰλίου
[13, 34]	δ´ ἐντὸς τό τε Σιμοείσιον	πεδίον	δι´ οὗ ὁ Σιμόεις φέρεται,
[13, 35]	κτίσματι· πλησίον γάρ ἐστι τὸ	πεδίον	ἡ Θύμβρα καὶ ὁ δι´
[13, 13]	ὡς καὶ Θήβην καὶ Θήβης	πεδίον,	καὶ Μυγδονίαν καὶ Μυγδονίας πεδίον.
[13, 13]	χώρα αὕτη Ἀδράστεια καὶ Ἀδραστείας	πεδίον,	κατὰ ἔθος τι οὕτω λεγόντων
[13, 8]	οὗτοι Θρᾷκες· τὸ δὲ Θήβης	πεδίον	Λυδοί, οἱ τότε Μῄονες, καὶ
[13, 33]	ὄντων ὑπέρκειται τούτων τὸ Τρωικὸν	πεδίον	μέχρι τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ
[13, 36]	πόλεμος συνέστη, καὶ τὸ Τρωικὸν	πεδίον,	ὃ μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ
[13, 70]	τε καὶ τὸ καλούμενον Ἀπίας	πεδίον,	ὃ ὑπέρκειται ἐν τῇ μεσογαίᾳ
[13, 13]	Πριάπου καὶ Παρίου, ἔχουσα ὑποκείμενον	πεδίον	ὁμώνυμον, ἐν ᾧ καὶ μαντεῖον
[13, 48]	χωρὶς γοῦν καὶ τὸ Ἁλήσιον	πεδίον	οὐ μέγα ἐντὸς τοῦ Λεκτοῦ
[13, 25]	σῆμα παλαιοῦ Δαρδανίδαο „μέσσον κὰπ	πεδίον	παρ´ ἐρινεὸν ἐσσεύοντο. οὐδ´ οὗτος
[13, 36]	τῆς πόλεως, {τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ	πεδίον	συμπροστιθείς διότι τοῦτο πᾶν πρόχωμα
[13, 68]	πρὸς ἕω δὲ τὸ Καΐκου	πεδίον	ὑπόκειται, πρὸς ἄρκτον δὲ ἡ
[13, 13]	πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ Μυγδονίας	πεδίον.	φησὶ δὲ Καλλισθένης ἀπὸ Ἀδράστου
[13, 36]	πρὸ τῆς πόλεως ἐπὶ θαλάττῃ	πεδίον,	ὥστε εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι νῦν
[13, 11]	ῥεῖ τὰ πολλὰ δι´ Ἀδραστείας	πεδίου,	ἐφ´ ᾧ Ἀλέξανδρος τοὺς Δαρείου
[13, 70]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ τοῦ Θήβης	πεδίου·	ῥεῖ δ´ ἐκ τοῦ Τήμνου
[13, 63]	ζαθέην. ἐν δὲ τῷ Θήβης	πεδίῳ	δείκνυται πλησίον· ὅ τε πλοῦς
[13, 24]	καὶ τὰ ἐν τῷ Τρωικῷ	πεδίῳ	καὶ τὰ παρώρεια τῆς Ἴδης
[13, 48]	συμφωνεῖ τὰ ἐν τῷ Θήβης	πεδίῳ	καὶ τῇ αὐτόθι Χρύσῃ ἱδρυμένῃ
[13, 61]	τῷ κληθέντι μετὰ ταῦτα Θήβης	πεδίῳ,	ὃ διὰ τὴν ἀρετὴν περιμάχητον
[13, 25]	ἐπεὶ οὔπω Ἴλιος ἱρὴ ἐν	πεδίῳ	πεπόλιστο, πόλις „μερόπων ἀνθρώπων, ἀλλ´
[13, 31]	καὶ ὁ Σκάμανδρος ἐν τῷ	πεδίῳ	πολλὴν καταφέροντες ἰλὺν προσχοῦσι τὴν
[13, 35]	γὰρ μάχης ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ	πεδίῳ	συντελουμένης πιθανῶς ἂν ὁ Ἄρης
[13, 25]	διὰ τοῦτο ἐν μέσῳ τῷ	πεδίῳ	τεθάφθαι αὐτόν, ὅτι πρῶτος ἐθάρρησεν
[13, 70]	Καΐκου πηγαί· δείκνυνται γὰρ ἐν	πεδίῳ.	Τῆμνον δ´ ἔστιν ὄρος ὃ
[13, 34]	ἡμικυκλιώδη· τελευτᾶν δ´ ἐν τῷ	πεδίῳ,	τοσοῦτον ἀπέχοντας τῆς θαλάττης ὅσον
[13, 34]	διείργει δ´ ἑκάτερον τῶν λεχθέντων	πεδίων	ἀπὸ θατέρου μέγας τις αὐχὴν
[13, 25]	μικρόν, ἅτε δὴ καὶ τῶν	πεδίων	ἀρχομένων ἀναψύχεσθαι· τρίτον δὲ τὸ
[13, 7]	σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων,	πεζὸς	δ´ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην
[13, 57]	ὥς κεν θᾶσσον „ὀλέ„ θρου	πείραθ´	ἵκηαι. ὁ δὲ λιμὴν χώματι
[13, 17]	ὄρος οἱ μὲν τὰ ἐν	Πειρωσσῷ	ὄρη φασὶν ἃ ἔχουσιν οἱ
[13, 5]	τὸ δὲ Λεκτὸν εἰς τὸ	πέλαγος	καθήκει τὸ Αἰγαῖον ἐν παράπλῳ
[13, 68]	προσνεύει δὲ ἐπὶ τὸ Αἰγαῖον	πέλαγος,	ὅθεν αὐτῷ καὶ τοὔνομα· ὕστερον
[13, 5]	ὁ ἔξω καὶ τὸ Αἰγαῖον	πέλαγος.	πολλοὺς δ´ ἔχουσα πρόποδας ἡ
[13, 14]	τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον μὲν τὸ	πελίωμα	εἰς ἑαυτοὺς μεταφέροντας, εἶτα καὶ
[13, 39]	Ἀθηναίων τοὺς Μιτυληναίους ἐν τῷ	Πελοποννησιακῷ	πολέμῳ τῷ Παχητείῳ. ~Λέγουσι δ´
[13, 3]	αὐτὴν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν εἰς	Πελοπόννησον	κάθοδον· εἶτ´ Ἀρχέλαον υἱὸν ἐκείνου
[13, 63]	χῶμα μέγα· ἡνίοχον δὲ τοῦτον	Πέλοπός	φασιν ἡγησάμενον τῶν τόπων, ἀφ´
[13, 36]	„ἤλθομεν. ἐπί τε τὴν κατασκοπὴν	πέμπονται	γνωσόμενοι, πότερον μενοῦσι παρὰ νηυσὶν
[13, 25]	ἄν τις καὶ τέταρτον καὶ	πέμπτον	ἴσως καὶ πλείω, ὕστατον δὲ
[13, 40]	Ποσειδῶνος μεγαλορρημονήσαντα· τὰς δὲ Λοκρίδας	πεμφθῆναι	Περσῶν ἤδη κρατούντων συνέβη. ~Οὕτω
[13, 38]	μὲν Ἀθηναῖοι Φρύνωνα τὸν ὀλυμπιονίκην	πέμψαντες,	Λεσβίων ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι τῆς
[13, 55]	δόξαν ἐν Χαλκηδόνι γάμου λαμπροῦ	πένης	ὢν ἔτυχε καὶ ἐχρημάτιζε Χαλκηδόνιος·
[13, 3]	βίον διαδέξασθαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ	Πενθίλον,	καὶ προελθεῖν μέχρι Θρᾴκης ἑξήκοντα
[13, 3]	αὐτὸν χρόνον καθ´ ὃν καὶ	Πενθίλος,	ἀλλὰ τὸν μὲν τοῦ Πενθίλου
[13, 3]	Πενθίλος, ἀλλὰ τὸν μὲν τοῦ	Πενθίλου	στόλον φθῆναι περαιωθέντα ἐκ τῆς
[13, 43]	Αἰσήπου τέλος, σχεδόν τι καὶ	πεντακοσίους	σταδίους. παρέχει δὲ λόγον πῶς
[13, 35]	παρ´ ὃν ὁ Σιμόεις ῥεῖ	πενταστάδιον	διέχων· γίνεται οὖν εὔλογον πρῶτον
[13, 37]	τῆς ποδωκείας τοῦ ἀσφαλοῦς χάριν·	πέντε	γὰρ διέχει σταδίους ὁ νῦν
[13, 44]	πᾶν ὕψος δυεῖν πλέθρων „καὶ	πεντεκαίδεκα	πηχῶν· Ἀδραμυττίου δὲ διέχει πρὸς
[13, 35]	τοῦ δὲ νῦν Ἰλίου καὶ	πεντήκοντα	σταδίους διέχει. ὅ τε ἐρινεός,
[13, 45]	Παλαίσκηψιν τῆς μὲν Νέας διέχειν	πεντήκοντα	σταδίους, τοῦ δὲ ποταμοῦ τοῦ
[13, 65]	ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ ἀπὸ	πεντήκοντα	σταδίων ἐστὶν ἡ Θήβη ἔρημος,
[13, 69]	αὐτῆς διεδέξατο τὴν ἐκείνου βασιλείαν.	πεπίστευται	δ´ οὖν ὅτι καὶ ὁ
[13, 45]	Παλαίσκηψις, εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη	πεπλασμένον	πρὸς τὴν τῶν Ἁλιζώνων ὑπόθεσιν,
[13, 41]	ὁρᾶται, Ὅμηρος δὲ καθήμενον ἐμφαίνει·	πέπλον	γὰρ κελεύει „θεῖναι Ἀθηναίης ἐπὶ
[13, 41]	ἐσχάρῃ. τίς γὰρ ἂν νοηθείη	πέπλου	ἀνάθεσις παρὰ τοῖς γόνασι; καὶ
[13, 49]	τοὺς Λέλεγας ἱδρυμένους ὁ ποιητὴς	πεποίηκεν.	~Εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν καὶ
[13, 50]	χείμαρρος μέγας· ἄξιον δὲ μνήμης	πεποίηκεν	ὀνομάζων ὁ ποιητὴς αὐτόν. οὗτοι
[13, 67]	Εὔηνος, ἐξ οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον	πεποίηται	τοῖς Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ δὲ τῆς
[13, 37]	„ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι	πεποιθώς,	τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο γέροντος,
[13, 25]	οὔπω Ἴλιος ἱρὴ ἐν πεδίῳ	πεπόλιστο,	πόλις „μερόπων ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´
[13, 67]	καὶ ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ νησὶς	πέπονθε·	κουφοτέρα γὰρ ἡ γῆ τοῦ
[13, 7]	ἐρίβωλον. Τροίαν γὰρ λέγει τὴν	πεπορθημένην	ἤπειρον· πεπόρθηται δὲ σὺν ἄλλοις
[13, 7]	Νεοπτόλεμος „ἥρω Εὐρύπυλον. ταῦτα δὴ	πεπορθῆσθαι	λέγει καὶ αὐτὴν τὴν Λέσβον
[13, 7]	γὰρ λέγει τὴν πεπορθημένην ἤπειρον·	πεπόρθηται	δὲ σὺν ἄλλοις τόποις καὶ
[13, 19]	ἐντεῦθεν δὲ μετήνεγκεν Ἀγρίππας τὸν	πεπτωκότα	λέοντα, Λυσίππου ἔργον· ἀνέθηκε δὲ
[13, 47]	Λάρισα καὶ Κολωναί, τῆς {Τενεδίων	περ}	αίας οὖσαι πρότερον, καὶ ἡ
[13, 53]	Ἀχιλλεύς „ἢ οὐ μέμνῃ, „ὅτε	πέρ	σε βοῶν ἄπο μοῦνον ἐόντα
[13, 51]	κόλπου· καὶ ἔστιν ἐν τῇ	περαίᾳ	ἡ Ἐλαία καὶ ὁ λοιπὸς
[13, 18]	Χίον φασίν· ἐν δὲ τῇ	περαίᾳ	τῆς Χερρονήσου πολίχνιόν ἐστι Καλλίπολις·
[13, 46]	καὶ τὸ Ἀχίλλειον ἡ Τενεδίων	περαία	τὸ Ἀχαίιον καὶ αὐτὴ ἡ
[13, 44]	„Παλαισκήψεως καὶ Ἀχαιίου τῆς Τενεδίων	περαίας·	„ἐμβάλλει δὲ εἰς τὸν Αἴσηπον.
[13, 32]	τὸ Ἀχαίιον ἤδη τῆς Τενεδίων	περαίας	ὑπάρχον. ~Τοιούτων δὲ τῶν ἐπὶ
[13, 22]	περαίωσιν· τοῖς δ´ ἐξ Ἀβύδου	περαιουμένοις	παραλεκτέον ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ
[13, 69]	Ἀθηνᾶς δὲ προνοίᾳ τὴν λάρνακα	περαιωθεῖσαν	ἐκπεσεῖν εἰς τὸ στόμα τοῦ
[13, 3]	μὲν τοῦ Πενθίλου στόλον φθῆναι	περαιωθέντα	ἐκ τῆς Θρᾴκης εἰς τὴν
[13, 27]	στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς Γαλάτας	περαιωθέντας	ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀναβῆναι μὲν
[13, 3]	Γρανίκου ποταμοῦ καὶ παρεσκευασμένον ἄμεινον	περαιῶσαι	τὸ πλέον τῆς στρατιᾶς εἰς
[13, 3]	κάθοδον· εἶτ´ Ἀρχέλαον υἱὸν ἐκείνου	περαιῶσαι	τὸν Αἰολικὸν στόλον εἰς τὴν
[13, 22]	συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν	περαίωσιν·	τοῖς δ´ ἐξ Ἀβύδου περαιουμένοις
[13, 67]	σταδίοις ἐκδίδωσιν. ἐν δὲ τῷ	πέραν	τοῦ Καΐκου δώδεκα διέχουσα τοῦ
[13, 2]	ἀρχὴ μὲν τῆς Ἰωνίας ἐστὶ	πέρας	δὲ τῆς Αἰολίδος. τοιούτων δὲ
[13, 67]	Ἐλαία πόλις Αἰολικὴ καὶ αὕτη,	Περγαμηνῶν	ἐπίνειον, ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίους
[13, 67]	καὶ εἴκοσι σταδίους διέχουσα τοῦ	Περγάμου.	~Εἶτ´ ἐν ἑκατὸν σταδίοις ἡ
[13, 69]	καὶ Πιτάνης καὶ Ἀταρνέως καὶ	Περγάμου	Τευθρανία ἐστί, διέχουσα οὐδεμιᾶς αὐτῶν
[13, 54]	εἰς τὴν κατασκευὴν τῆς ἐν	Περγάμῳ	βιβλιοθήκης, κατὰ γῆς ἔκρυψαν ἐν
[13, 41]	καὶ Πριάμοιο πόλιν „διεπέρσαμεν αἰπήν.	„πέρθετο	δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ.
[13, 48]	ὡς δ´ αὕτως καὶ τὰ	περὶ	Ἄβυδον ἐκ θατέρου μέρους, μικρὸν
[13, 8]	ἐπῴκησαν ἕως Πρακτίου, τὰ δὲ	περὶ	Ἄβυδον Θρᾷκες· ἔτι δὲ πρότερον
[13, 20]	αὐτῶν οἱ ἱστοροῦντες, πλὴν ὅτι	περὶ	Ἄβυδον καὶ Λάμψακόν ἐστι καὶ
[13, 7]	γὰρ τῷ Ἀσίῳ ἐστὶ τὰ	περὶ	Ἄβυδον „οἳ δ´ ἄρα „Περκώτην
[13, 5]	μὲν τῆς Προποντίδος ἀπὸ τῶν	περὶ	Ἄβυδον στενῶν ἐπὶ τὸν Αἴσηπον
[13, 53]	καὶ Λιλύβαιον κατασχεῖν, καὶ ποταμοὺς	περὶ	Αἴγεσταν προσαγορεῦσαι Σκάμανδρον καὶ Σιμόεντα·
[13, 2]	δὴ τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῶν	περὶ	Αἴσηπον τόπων καὶ Γράνικον μέχρι
[13, 2]	ὁ μὲν ποιητὴς ἀπὸ τῶν	περὶ	Αἴσηπον τόπων καὶ τῶν περὶ
[13, 48]	συμβῆναι δὲ τοῦτ´ αὐτοῖς φασι	περὶ	Ἁμαξιτόν· νύκτωρ γὰρ πολὺ πλῆθος
[13, 56]	ὡς δ´ αὕτως καὶ τὰ	περὶ	Ἄσσον. ~Ἔστι δὲ ἡ Ἄσσος
[13, 2]	τῶν Κανῶν λεγομένων ἔστι τὰ	περὶ	Ἄσσον καὶ Ἀδραμύττιον καὶ Ἀταρνέα
[13, 57]	δεσπότῃ συνετυράννησε, πρῶτον ἐπιθεμένῳ τοῖς	περὶ	Ἀταρνέα καὶ Ἄσσον χωρίοις· ἔπειτα
[13, 48]	τοῦ Σμινθέως ὄνομα· καὶ γὰρ	περὶ	αὐτὴν τὴν Ἁμαξιτὸν χωρὶς τοῦ
[13, 9]	λέγει δ´ ἐκεῖνος μὲν οὕτω	περὶ	αὐτῆς „οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον
[13, 43]	Δημήτριος τοτὲ μὲν οὕτως λέγει	περὶ	αὐτῶν „ἔστι γὰρ λόφος τις
[13, 50]	ὁ ποιητὴς πεποίηκεν. ~Εἴρηται δὲ	περὶ	αὐτῶν καὶ πρότερον· καὶ νῦν
[13, 20]	ταῦτά ἐστιν ὥστε οὐδ´ ὁμολογοῦσι	περὶ	αὐτῶν οἱ ἱστοροῦντες, πλὴν ὅτι
[13, 11]	Γανυμήδην μυθεύουσιν ἡρπάχθαι· ἄλλοι δὲ	περὶ	Δαρδάνιον ἄκραν πλησίον Δαρδάνου. ~Πρίαπος
[13, 13]	Ἀδραστείας δείκνυται, οὐδὲ δὴ Νεμέσεως,	περὶ	δὲ Κύζικον ἔστιν Ἀδραστείας ἱερόν.
[13, 22]	αἴτιον τῆς συγχύσεως τῶν τόπων.	περὶ	δὲ Σηστοῦ καὶ τῆς ὅλης
[13, 44]	καὶ „τὸ Ἀσκληπίειον, ἵδρυμα Λυσιμάχου.	περὶ	δὲ τῆς καλῆς πεύκης Ἄτταλος
[13, 22]	ἴσον Λαμψάκου καὶ Ἰλίου, σταδίους	περὶ	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα δ´
[13, 23]	ἀπὸ Ἀβύδου δ´ ἐπὶ Αἴσηπον	περὶ	ἑπτακοσίους φασὶ σταδίους, εὐθυπλοίᾳ δὲ
[13, 44]	παρακειμένης τῇ Δαρδανικῇ μέχρι τῶν	περὶ	Ζέλειαν καὶ „Πιτύειαν τόπων· ὠνομάσθαι
[13, 32]	ἀποφαίνειν τὴν πόλιν ἐν τῷ	περὶ	Ἡρακλέους λόγῳ, εἴπερ „ἓξ οἴῃς
[13, 7]	τὰ ἀντικείμενα τῇ Λέσβῳ τὰ	περὶ	Θήβην καὶ Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον
[13, 19]	ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, τοῖς	περὶ	Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα. ἐντεῦθεν δὲ
[13, 43]	καὶ μέχρι Σκήψεως καὶ τὰ	περὶ	Ἴλιον. ἔμπειρος δ´ ὢν τῶν
[13, 2]	δὲ Ἀβύδου μέχρι Λεκτοῦ τὰ	περὶ	Ἴλιον καὶ Τένεδον καὶ Ἀλεξάνδρειαν
[13, 27]	λεγομένη, τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν	περὶ	Καλλισθένη καὶ Ἀνάξαρχον ἐπελθόντος καὶ
[13, 12]	αὐτοῖς, εἴτ´ ἐξ Ὀρνεῶν τῶν	περὶ	Κόρινθον μετενηνεγμένου τοῦ ἱεροῦ, εἴτε
[13, 8]	μεταβολαὶ παντοῖαι. τὰ μὲν γὰρ	περὶ	Κύζικον Φρύγες ἐπῴκησαν ἕως Πρακτίου,
[13, 2]	Λεσβίων νῆσος· εἶθ´ ἑξῆς τὰ	περὶ	Κύμην μέχρι Ἕρμου καὶ Φωκαίας,
[13, 53]	Μακεδονικὸν Ὄλυμπον φασίν, οἱ δὲ	περὶ	Μαντίνειαν τῆς Ἀρκαδίας κτίσαι Καπύας,
[13, 10]	Πριαπηνοὶ μέχρι καὶ τῆς παραλίας.	περὶ	μὲν οὖν τὴν Ζέλειαν ὁ
[13, 54]	καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ.	περὶ	μὲν οὖν τούτων ἀπόχρη. ~Ἐκ
[13, 55]	ὑπὸ νόσου· λέγεται γὰρ ἀμφότερα.	περὶ	μὲν τῶν Σκηψίων ταῦτα. ~Μετὰ
[13, 39]	Ἀχίλλειον τοῖς Ἀθηναίοις, βοηθοῦντα τοῖς	περὶ	Πιττακόν· ἐπιτειχισθῆναι μὲν γὰρ ὑπὸ
[13, 21]	Πράκτιον ἀμφενέμοντο“ οὕτω δεκτέον ὡς	περὶ	ποταμοῦ, καθάπερ κἀκεῖνα „οἵ τ´
[13, 56]	ἡ Γαργαρίς. ἔστι δὲ λίθος	περὶ	τὰ Ἄνδειρα, ὃς καιόμενος σίδηρος
[13, 5]	ἐσχάτοις ἀφορίζεται τούτοις, τῷ τε	περὶ	τὴν Ζέλειαν ἀκρωτηρίῳ καὶ τῷ
[13, 44]	λέγουσιν, ἑπτάκις διαβαινόμενος ἐκ τῶν	περὶ	τὴν „καλὴν πεύκην χωρίων ἐπὶ
[13, 3]	εἰς τὴν Ἀσίαν, τούτους δὲ	περὶ	τὴν Λοκρίδα καὶ τὸ Φρίκιον
[13, 58]	τὴν Καρίαν, καὶ κατέσχον τὰ	περὶ	τὴν νῦν Ἁλικαρνασὸν χωρία. ~Ἡ
[13, 2]	περὶ Αἴσηπον τόπων καὶ τῶν	περὶ	τὴν νῦν Κυζικηνὴν χώραν ὑπαγορεύει
[13, 36]	τῆς Ὁμήρου Ἰλιάδος, πυνθανομένην εἰ	περὶ	τὴν νῦν πόλιν ὁ πόλεμος
[13, 37]	τοῦ Ἕκτορος δὲ περιδρομὴ ἡ	περὶ	τὴν πόλιν ἔχει τι εὔλογον·
[13, 69]	Τήλεφος ἐβασίλευσαν τῆς χώρας τῆς	περὶ	τὴν Τευθρανίαν καὶ τὸν Κάικον,
[13, 22]	ὅλης Χερρονήσου προείπομεν ἐν τοῖς	περὶ	τῆς Θρᾴκης τόποις. φησὶ δὲ
[13, 36]	Ἀλεξανδρίνην Ἑστίαιαν μάρτυρα, τὴν συγγράψασαν	περὶ	τῆς Ὁμήρου Ἰλιάδος, πυνθανομένην εἰ
[13, 51]	παραλέλειπται μνήνης ἄξιον, καὶ πρῶτον	περὶ	τῆς Σκήψεως. ~Ἔστι δ´ ἡ
[13, 1]	~Μέχρι μὲν δεῦρο ἀφωρίσθω τὰ	περὶ	τῆς Φρυγίας ἐπανιόντες δὲ πάλιν
[13, 65]	~Μυσία μὲν οὖν ἔστιν ἡ	περὶ	τὸ Ἀδραμύττιον· ἦν δέ ποτε
[13, 3]	εἰς τὴν νῦν Κυζικηνὴν τὴν	περὶ	τὸ Δασκύλιον· Γρᾶν δὲ τὸν
[13, 48]	Ποντικὸς πληθύοντάς φησι τοὺς μύας	περὶ	τὸ ἱερὸν νομισθῆναί τε ἱεροὺς
[13, 63]	ἔστι δὲ καὶ Κίλλου μνῆμα	περὶ	τὸ ἱερὸν τοῦ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος,
[13, 24]	ἐλάττους. ~Ἔξω δὲ Ἀβύδου τὰ	περὶ	τὸ Ἴλιον ἔστι, τά τε
[13, 33]	Δημήτριος μέχρι δεῦρο διατείνειν τὴν	περὶ	τὸ Ἴλιον χώραν τὴν ὑπὸ
[13, 53]	καταφάγῃ· συμβῆναι δὲ τῆς Λατίνης	περὶ	τὸ Λαουίνιον τοῦτο, ἄρτου μεγάλου
[13, 68]	καὶ Κάνας λέγουσι. κύκλῳ δὲ	περὶ	τὸ ὄρος πρὸς νότον μὲν
[13, 45]	Αἴνιον. ~τοῦ δ´ αὐλῶνος τοῦ	περὶ	τὸν Αἴσηπον ἐν ἀριστερᾷ τῆς
[13, 45]	αὐλῶνα ἀξιόλογον, ἐλάττω „δὲ τοῦ	περὶ	τὸν Αἴσηπον. τὰ δ´ ἑξῆς
[13, 7]	τῶν κατὰ μέρος. οἱ γὰρ	περὶ	τὸν Ἀχιλλέα τειχήρεις ὁρῶντες τοὺς
[13, 70]	λαβόντες λέγωμεν, ὅτι ἐν τοῖς	περὶ	τὸν Κάικον τόποις φαίνεται βεβασιλευκὼς
[13, 46]	τοὔνομα τῇ νήσῳ, καὶ τὰ	περὶ	τὸν Κύκνον, Θρᾷκα τὸ γένος,
[13, 53]	πλεῦσαι· καὶ οἱ μὲν οἰκῆσαι	περὶ	τὸν Μακεδονικὸν Ὄλυμπον φασίν, οἱ
[13, 23]	τὰ ἐν τῷ Τμώλῳ τὰ	περὶ	τὸν Πακτωλόν. ἀπὸ Ἀβύδου δ´
[13, 46]	μυθεύουσι δ´ ἐν αὐτῇ τὰ	περὶ	τὸν Τέννη ἀφ´ οὗ καὶ
[13, 56]	καλοῦσι· γίνεται δὲ ψευδάργυρος καὶ	περὶ	τὸν Τμῶλον. ταῦτα δ´ ἐστὶ
[13, 53]	λόγῳ τῷ λεχθέντι νῦν τὰ	περὶ	τοῦ Αἰνείου θρυλούμενα. περιγενέσθαι γὰρ
[13, 64]	Κιλικία ἢ ἔμπαλιν. ~Τὰ οὖν	περὶ	τοὺς Τεύκρους καὶ τοὺς μύας,
[13, 7]	ποιητοῦ λεγομένων εἰκάζουσιν οἱ φροντίσαντες	περὶ	τούτων πλέον τι, πᾶσαν τὴν
[13, 45]	καὶ ἐντοπίῳ, φροντίσαντί τε τοσοῦτον	περὶ	τούτων ὥστε τριάκοντα βίβλους συγγράψαι
[13, 53]	συνηγορεῖν οὐδετέροις ἔοικεν, οὐδὲ τοῖς	περὶ	τῶν ἀρχηγετῶν τῆς Σκήψεως λεχθεῖσιν·
[13, 53]	μεθορμηθείς. οὐχ ὁμολογεῖ δὲ τῷ	περὶ	τῶν ἀρχηγετῶν τῆς Σκήψεως λόγῳ
[13, 1]	συγγραφεῖς οὐχὶ τὰ αὐτὰ γράφοντες	περὶ	τῶν αὐτῶν οὐδὲ σαφῶς πάντα·
[13, 51]	Κανῶν κόλπος. λέγωμεν δὲ ἀναλαβόντες	περὶ	τῶν καθ´ ἕκαστα πάλιν, εἴ
[13, 48]	μῦθον τούτῳ τῷ τόπῳ τὴν	περὶ	τῶν μυῶν. τοῖς γὰρ ἐκ
[13, 1]	τοῖς πρώτοις ἐστὶν Ὅμηρος εἰκάζειν	περὶ	τῶν πλείστων παρέχων. δεῖ δὲ
[13, 48]	Χρύσῃ ἱδρυμένῃ ποτὲ δεικνύμενα ἴχνη,	περὶ	ὧν αὐτίκα ἐροῦμεν. πολλαχοῦ δ´
[13, 45]	πρὸς τὴν τῶν Ἁλιζώνων ὑπόθεσιν,	περὶ	ὧν εἰρήκαμεν. „εἶτα Κάρησος ἐρήμη
[13, 31]	τὸ Πρωτεσιλάειον καὶ ἡ Ἐλαιοῦσσα,	περὶ	ὧν εἰρήκαμεν ἐν τοῖς Θρᾳκίοις.
[13, 20]	Ἄβυδος καὶ τὰ μεταξὺ χωρία,	περὶ	ὧν οὕτως εἴρηκε συλλαβὼν ὁ
[13, 39]	τῶν λίθων τῶν ἐξ Ἰλίου	Περίανδρον	ἐπιτειχίσαι τὸ Ἀχίλλειον τοῖς Ἀθηναίοις,
[13, 38]	μένοντος δ´ ἔτι τοῦ πολέμου	Περίανδρος	διαιτητὴς αἱρεθεὶς ὑπὸ ἀμφοῖν ἔλυσε
[13, 39]	λίθων τοιούτων οὐδ´ ὑπὸ τοῦ	Περιάνδρου.	πῶς γὰρ ἂν αἱρεθῆναι διαιτητὴν
[13, 53]	τὰ περὶ τοῦ Αἰνείου θρυλούμενα.	περιγενέσθαι	γὰρ δὴ τοῦτόν φασιν ἐκ
[13, 8]	τότε Μῄονες, καὶ Μυσῶν οἱ	περιγενόμενοι	τῶν ὑπὸ Τηλέφῳ πρότερον καὶ
[13, 53]	καὶ τοὺς παῖδας μετὰ τῶν	περιγενομένων	Ἑνετῶν εἰς τὴν Θρᾴκην περισωθῆναι
[13, 37]	οὐδ´ ἡ τοῦ Ἕκτορος δὲ	περιδρομὴ	ἡ περὶ τὴν πόλιν ἔχει
[13, 37]	ῥάχιν· ἡ δὲ παλαιὰ ἔχει	περιδρομήν.	~Οὐδὲν δ´ ἴχνος σώζεται τῆς
[13, 37]	τι εὔλογον· οὐ γάρ ἐστι	περίδρομος	ἡ νῦν διὰ τὴν συνεχῆ
[13, 38]	συνέδραμε, καὶ τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ	περιέβαλε	τῇ τριαίνῃ δὲ καὶ τῷ
[13, 26]	καὶ νεὼν κατεσκεύασε καὶ τεῖχος	περιεβάλετο	ὅσον τετταράκοντα σταδίων, συνῴκισέ τε
[13, 51]	ἕως τῆς κατὰ Λέσβον θαλάττης	περιεχόμενα	τῇ τε Ἀντανδρίᾳ καὶ τῇ
[13, 43]	ἀλλήλαις πλησιάζουσιν ἐν εἴκοσι σταδίων	περιεχόμεναι	„διαστήματι· πλεῖστον δ´ ἀφέστηκεν ἀπὸ
[13, 7]	ποιεῖσθαι τὸν πόλεμον ἐπεχείρησαν καὶ	περιιόντες	ἀφαιρεῖσθαι τὰ κύκλῳ „δώδεκα δὴ
[13, 46]	„Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις, Σμινθεῦ.	περίκειται	δ´ αὐτῇ νησία πλείω, καὶ
[13, 51]	ἐν ᾧ καὶ ὁ Ἐλαϊτικὸς	περιλαμβάνεται·	ἰδίως μέντοι τοῦτον φασὶν Ἀδραμυττηνόν,
[13, 61]	πεδίῳ, ὃ διὰ τὴν ἀρετὴν	περιμάχητον	γενέσθαι φασὶ Μυσοῖς μὲν καὶ
[13, 44]	βασιλεύσας οὕτως γράφει· τὴν μὲν	περίμετρον	εἶναί φησι ποδῶν τεττάρων „καὶ
[13, 46]	τῆς ἠπείρου· ἔχει δὲ τὴν	περίμετρον	ὅσον ὀγδοήκοντα σταδίων καὶ πόλιν
[13, 1]	Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν τῆς	περιοδείας	τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ Τρῳὰς
[13, 8]	κτισάντων, οὐδ´ ἂν ἡμεῖς ἀτόπως	περιοδεύσαιμεν,	εἰς ταὐτὸ συντιθέντες τήν τε
[13, 59]	τι ἀνεπιτήδειον ἔσεσθαι καὶ τοῖς	περιοίκοις,	τὴν ἱέρειαν τῆς Ἀθηνᾶς πώγωνα
[13, 54]	συνέβη δὲ τοῖς ἐκ τῶν	περιπάτων	τοῖς μὲν πάλαι τοῖς μετὰ
[13, 52]	εἴτ´ ἄλλως εἴτ´ ἀπὸ τοῦ	περίσκεπτον	εἶναι τὸν τόπον, εἰ δεῖ
[13, 53]	περιγενομένων Ἑνετῶν εἰς τὴν Θρᾴκην	περισωθῆναι	κἀκεῖθεν διαπεσεῖν εἰς τὴν λεγομένην
[13, 29]	τὸ τοῦ Ἕκτορος ἄλσος ἐν	περιφανεῖ	τόπῳ· καὶ ἐφεξῆς λίμνη Πτελεώς.
[13, 7]	γὰρ αὐτῆς „υἷε δύω Μέροπος	„Περκωσίου.	πάντες μὲν δὴ Τρῶες οἱ
[13, 10]	Ἄμφιος λινοθώρηξ, υἷε δύω Μέροπος	Περκωσίου.	ταῦτα δὲ τὰ χωρία τῇ
[13, 20]	Πάριον, καὶ ὅτι ἡ πάλαι	Περκώτη	μετωνομάσθη ὁ τόπος. ~Τῶν δὲ
[13, 7]	παρ´ ἵππων ὠκειάων. ἐν δὲ	Περκώτῃ	υἱὸς Ἱκετάονος ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας
[13, 7]	μὲν εἰλίποδας βοῦς βόσκ´ ἐν	Περκώτῃ.	ὥστε καὶ αὕτη ἂν εἴη
[13, 20]	τὰ Τρωικά) „οἳ δ´ ἄρα	Περκώτην	καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο, καὶ Σηστὸν
[13, 7]	περὶ Ἄβυδον „οἳ δ´ ἄρα	„Περκώτην	καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο, καὶ Σηστὸν
[13, 51]	τε τοῦ χαλκοῦ μέταλλον καὶ	Περπερηνὴ	καὶ Τράριον καὶ ἄλλαι τοιαῦται
[13, 53]	Λυρνησσὸν „ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν	πέρσα,	μεθορμηθείς. οὐχ ὁμολογεῖ δὲ τῷ
[13, 57]	φεύγοντες τὰ χωρία ἃ οἱ	Πέρσαι	κατέσχον. ~Φησὶ δὲ Μυρσίλος Μηθυμναίων
[13, 57]	ὁ Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε τοῖς	Πέρσαις	καὶ στρατηγῶν, προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ
[13, 17]	θήρα κατεσκεύαστο τοῖς Λυδοῖς, καὶ	Πέρσαις	ὕστερον· οἱ δ´ ἀπὸ τετταράκοντα
[13, 7]	„Λέσβον ἐυκτιμένην ἕλεν αὐτός. καὶ	„πέρσε	δὲ Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον. καὶ
[13, 7]	ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς „Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν,	πέρσεν	δὲ πόλιν θείοιο Μύνητος, „κλαίειν.
[13, 61]	ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν,	πέρσεν	δὲ „πόλιν θείοιο Μύνητος, οὐ
[13, 27]	νάρθηκα ὃν ηὗρεν ἐν τῇ	Περσικῇ	γάζῃ πολυτελῶς κατεσκευασμένον. κατά τε
[13, 26]	δὲ μετὰ τὴν κατάλυσιν τῶν	Περσῶν	ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον, ὑπισχνούμενον πόλιν
[13, 40]	μεγαλορρημονήσαντα· τὰς δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι	Περσῶν	ἤδη κρατούντων συνέβη. ~Οὕτω μὲν
[13, 7]	δυναστευομένην ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ ἐνταῦθα	πεσεῖν	αὐτὸν μαχόμενον. ἐκ δὲ τῆς
[13, 7]	ἐν τῇ ἁλώσει τὸν Μύνητα	πεσεῖν	φησιν, ὡς ἡ Βρισηὶς θρηνοῦσα
[13, 47]	νῦν Χρῦσα, ἐφ´ ὕψους τινὸς	πετρώδους	ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ
[13, 44]	ἐκ τῶν περὶ τὴν „καλὴν	πεύκην	χωρίων ἐπὶ Μελαινὰς κώμην ἰοῦσι
[13, 44]	Λυσιμάχου. περὶ δὲ τῆς καλῆς	πεύκης	Ἄτταλος ὁ πρῶτος βασιλεύσας οὕτως
[13, 44]	Γόρδου, ἃ διέχει τῆς καλῆς	πεύκης	ἑξήκοντα „σταδίους· ἐμβάλλει δ´ εἰς
[13, 40]	ὑπ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον λέγει	„πέφνε	γὰρ „Ὀθρυονῆα, Καβησόθεν ἔνδον ἐόντα,
[13, 70]	δὲ καὶ αἱ τοῦ Καΐκου	πηγαί·	δείκνυνται γὰρ ἐν πεδίῳ. Τῆμνον
[13, 43]	„δ´ ἵκανον καλιρρόω, ἔνθα δὲ	πηγαὶ	δοιαὶ ἀναΐσσουσι „Σκαμάνδρου δινήεντος· ἡ
[13, 43]	πηγήν· οὕτω γὰρ λέγονται πλείους	πηγαὶ	τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ. ~συμπίπτει δ´
[13, 70]	εἰς τὸν Κάικον ὑπὸ ταῖς	πηγαῖς	αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ δέχονταί τινες
[13, 43]	εὑρίσκεται, οὔθ´ ἡ τοῦ Σκαμάνδρου	„πηγὴ	ἐνταῦθα ἀλλ´ ἐν τῷ ὄρει,
[13, 43]	τὸ ὕδωρ λέγεσθαι τοῦ „Σκαμάνδρου	πηγήν·	οὕτω γὰρ λέγονται πλείους πηγαὶ
[13, 43]	„Σκάμανδρος ἐπὶ δύσιν ἐκ μιᾶς	πηγῆς·	πᾶσαι δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν ἐν
[13, 67]	ᾗ τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται, πλίνθους	πηγνυμένας	καὶ ἐπιπλεούσας. μετὰ δὲ τὴν
[13, 48]	Τραγασαῖον ἁλοπήγιον αὐτόματον τοῖς ἐτησίαις	πηγνύμενον	πρὸς Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ δὲ τῷ
[13, 70]	τ´ ἐπιρροαί. ἐγγὺς δὲ τῶν	πηγῶν	κώμη Γέργιθα ἔστιν, εἰς ἣν
[13, 43]	καὶ τὴν Προποντίδα ἐκ πλειόνων	πηγῶν	συλλειβόμενοι, ὁ δὲ „Σκάμανδρος ἐπὶ
[13, 59]	τῇ μεσογαίᾳ τῶν Ἁλικαρνασέων τὰ	Πήδασα	ὑπ´ αὐτῶν ὀνομασθέντα ἦν πόλις,
[13, 59]	καὶ Μύνδον διεφύλαξε. τοῖς δὲ	Πηδασεῦσι	τούτοις φησὶν Ἡρόδοτος ὅτε μέλλοι
[13, 59]	πόλις, καὶ νῦν ἡ χώρα	Πηδασὶς	λέγεται. φασὶ δ´ ἐν αὐτῇ
[13, 50]	δὲ Σατνιόεντος ἐυρρείταο παρ´ ὄχθαις	Πήδασον	αἰπεινήν. Σατνιόεντα δ´ ὕστερον εἶπον,
[13, 50]	„Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει,	Πήδασον	αἰπήεσσαν ἔχων ἐπὶ Σατνιόεντι. καὶ
[13, 59]	τρὶς δὲ συμβῆναι τοῦτο αὐτοῖς.	Πήδασον	δὲ καὶ ἐν τῇ νῦν
[13, 7]	καὶ „πέρσε δὲ Λυρνησσὸν καὶ	Πήδασον.	καὶ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα
[13, 7]	περὶ Θήβην καὶ Λυρνησσὸν καὶ	Πήδασον	τὴν τῶν Λελέγων καὶ ἔτι
[13, 50]	καὶ νῦν δὲ προσληπτέον ὅτι	Πήδασόν	τινα λέγει πόλιν αὐτῶν ὑπὸ
[13, 59]	τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν πόλις	Πήδασος	οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ τῇ
[13, 44]	ὕψος δυεῖν πλέθρων „καὶ πεντεκαίδεκα	πηχῶν·	Ἀδραμυττίου δὲ διέχει πρὸς „ἄρκτον
[13, 5]	Λέσβον. „Ἴδην δ´ ἵκανον „πολυ„	πίδακα	μητέρα θηρῶν, Λεκτὸν ὅθι πρῶτον
[13, 35]	ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ συντελουμένης	πιθανῶς	ἂν ὁ Ἄρης ἄλλοτε μὲν
[13, 33]	χώρας ἢ καὶ πόλεως, ὅπερ	πιθανώτερον·	τὴν δὲ Κεβρηνίαν διήκειν μέχρι
[13, 9]	ὑπαὶ „πόδα νείατον Ἴδης Ἀφνειοί,	πίνοντες	ὕδωρ μέλαν „Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν
[13, 7]	ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης, Ἀφνειοί,	πίνοντες	„ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν
[13, 56]	~Μετὰ δὲ Σκῆψιν Ἄνδειρα καὶ	Πιονίαι	καὶ ἡ Γαργαρίς. ἔστι δὲ
[13, 59]	Μύνδου καὶ Βαργυλίων, καὶ τῆς	Πισιδίας	ἀποτεμέσθαι πολλήν. ὕστερον δ´ ἅμα
[13, 32]	δὲ λανθάνουσί τινες ἡμᾶς αἰτίαι	πιστότεραι	δι´ ἃς τοῖς Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε
[13, 60]	Ἀδραμυττηνοί τε καὶ Ἀταρνεῖται καὶ	Πιταναῖοι	μέχρι τῆς ἐκβολῆς τοῦ Καΐκου.
[13, 51]	ταῦτα Ἄττεα, εἶτ´ Ἀταρνεὺς καὶ	Πιτάνη	καὶ αἱ τοῦ Καΐκου ἐκβολαί·
[13, 67]	ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς ὑπὸ τῇ	Πιτάνῃ	κατὰ τὴν καλουμένην νῆσον Ἐλαιοῦσσαν.
[13, 67]	τὸ τοῦ Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα	Πιτάνη	πόλις Αἰολική, δύο ἔχουσα λιμένας,
[13, 67]	Ἐλαιοῦσσαν. φασὶ δ´ ἐν τῇ	Πιτάνῃ	τὰς πλίνθους ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς
[13, 67]	καλεῖται δὲ καὶ ἐν τῇ	Πιτάνῃ	τις τόπος ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς
[13, 2]	καὶ Ἀδραμύττιον καὶ Ἀταρνέα καὶ	Πιτάνην	καὶ τὸν Ἐλαϊτικὸν κόλπον· οἷς
[13, 67]	καὶ ἐπιπλεούσας. μετὰ δὲ τὴν	Πιτάνην	ὁ Κάικος εἰς τὸν Ἐλαΐτην
[13, 67]	τοῖς Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ δὲ τῆς	Πιτάνης	ἐστὶν Ἀρκεσίλαος ὁ ἐκ τῆς
[13, 69]	~Μεταξὺ δὲ Ἐλαίας τε καὶ	Πιτάνης	καὶ Ἀταρνέως καὶ Περγάμου Τευθρανία
[13, 39]	τοῖς Ἀθηναίοις, βοηθοῦντα τοῖς περὶ	Πιττακόν·	ἐπιτειχισθῆναι μὲν γὰρ ὑπὸ τῶν
[13, 38]	καὶ νῦν αἱ δ´ ἠφανισμέναι.	Πιττακὸς	δ´ ὁ Μιτυληναῖος, εἷς τῶν
[13, 15]	Μιλησίων καὶ Ἐρυθραίων καὶ Παρίων.	~Πιτύα	δ´ ἐστὶν ἐν Πιτυοῦντι τῆς
[13, 10]	εἶχον καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ, καὶ	Πιτύαν	εἶχον „καὶ Τηρείης ὄρος αἰπύ,
[13, 44]	μέχρι τῶν περὶ Ζέλειαν καὶ	„Πιτύειαν	τόπων· ὠνομάσθαι δὲ τὴν χώραν
[13, 15]	Παρίων. ~Πιτύα δ´ ἐστὶν ἐν	Πιτυοῦντι	τῆς Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες
[13, 18]	ἑκατὸν σταδίους· ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον	Πιτυοῦσσα,	καθάπερ καὶ τὴν Χίον φασίν·
[13, 15]	Πιτυοῦντι τῆς Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα	πιτυῶδες	ὄρος· μεταξὺ δὲ κεῖται Παρίου
[13, 22]	ἀντικρὺ τῆς Σηστοῦ, ἔπειτα διαίρειν	πλάγιον	καὶ μὴ τελέως ἐναντίον ἔχουσι
[13, 65]	„ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ	Πλάκος	ἢ Πλὰξ ἐκεῖ τι λέγεται,
[13, 7]	Ἠετίωνος, Ἠετίων, ὃς ἔναιεν ὑπὸ	Πλάκῳ	ὑληέσσῃ, Θήβῃ „ὑποπλακίῃ, Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν
[13, 65]	ἥν φησιν ὁ ποιητής „ὑπὸ	Πλάκῳ	ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ Πλάκος ἢ
[13, 53]	μέχρι καὶ Ἰταλίας αὐτοῦ τὴν	πλάνην	λέγουσι καὶ αὐτόθι ποιοῦσι τὴν
[13, 65]	ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ Πλάκος ἢ	Πλὰξ	ἐκεῖ τι λέγεται, οὔθ´ ὕλη
[13, 45]	παρονομάζειν; ἐχρῆν γὰρ καὶ τοῦτο	πλάσαι	παρατριψαμένους τὸ μέτωπον, καὶ μὴ
[13, 36]	(ἢ οὐδ´ ἐγένετο, ὁ δὲ	πλάσας	ποιητὴς ἠφάνισεν, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν)
[13, 45]	καὶ Ἀργυρία. καὶ τοῦτο πάλιν	πλάσμα	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως
[13, 51]	ἐφ´ ᾗ καὶ ἀφροδίσιον ἵδρυται.	πλάτος	δὲ τοῦ στόματός ἐστιν ἀπὸ
[13, 34]	ἀγῶνας ὁ ποιητὴς ἐνταῦθα ἀποδίδωσι·	πλατύτερον	γάρ ἐστι, καὶ τοὺς ὀνομαζομένους
[13, 25]	πόλεως σώζεται αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ	Πλάτων	μετὰ τοὺς κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας
[13, 25]	ὑπογράφειν φησὶ τὸν ποιητὴν ὁ	Πλάτων,	τῆς μὲν πρώτης πολιτείας παράδειγμα
[13, 57]	γενόμενος δ´ Ἀθήνησιν ἠκροάσατο καὶ	Πλάτωνος	καὶ Ἀριστοτέλους· ἐπανελθὼν δὲ τῷ
[13, 44]	ἀποτελοῦσαν τὸ πᾶν ὕψος δυεῖν	πλέθρων	„καὶ πεντεκαίδεκα πηχῶν· Ἀδραμυττίου δὲ
[13, 3]	λόγον· ἧττον μὲν ἡ Ἰωνική	(πλείονι	γὰρ διέστηκε τῆς Τρῳάδος) ἡ
[13, 45]	βίβλους συγγράψαι στίχων ἐξήγησιν μικρῷ	πλειόνων	ἑξήκοντα, τοῦ καταλόγου τῶν Τρώων.
[13, 43]	ἄρκτον καὶ τὴν Προποντίδα ἐκ	πλειόνων	πηγῶν συλλειβόμενοι, ὁ δὲ „Σκάμανδρος
[13, 41]	Φωκαίᾳ Μασσαλίᾳ Ῥώμῃ Χίῳ ἄλλαις	πλείοσιν.	ὁμολογοῦσι δὲ καὶ οἱ νεώτεροι
[13, 48]	ἐν διακοσίοις σταδίοις ἢ μικρῷ	πλείοσιν·	ὡς δ´ αὕτως καὶ τὰ
[13, 25]	ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν τῇ θαλάττῃ	πλείους	ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς πολιτειῶν καὶ
[13, 3]	ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις νέμοντες	πλείους.	μάλιστα δὲ αἱ τῶν Ἑλλήνων
[13, 25]	Ὅμηρον. καὶ ἄλλοι δὲ ἱστοροῦσι	πλείους	μεταβεβληκέναι τόπους τὴν πόλιν, ὕστατα
[13, 43]	„Σκαμάνδρου πηγήν· οὕτω γὰρ λέγονται	πλείους	πηγαὶ τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ. ~συμπίπτει
[13, 45]	τὴν ὁμωνυμίαν καὶ εἰς ἄλλους	πλείους	τόπους. ἐπάνιμεν δὲ ἐπὶ τὴν
[13, 49]	κόλπος ἐκδέχεται, ἐν ᾧ τοὺς	πλείους	τῶν Λελέγων κατοικίζων ὁ ποιητὴς
[13, 46]	καὶ αὐτὴ ἡ Τένεδος, οὐ	πλείους	τῶν τετταράκοντα σταδίων διέχουσα τῆς
[13, 45]	δὲ ὑπολαμβάνομεν, ἢ τά γε	πλεῖστα,	δεῖν προσέχειν ὡς ἀνδρὶ ἐμπείρῳ
[13, 39]	ὑπὸ τοῖς Αἰολεῦσιν ἦν τὰ	πλεῖστα,	ὥστε Ἔφορος οὐκ ὀκνεῖ πᾶσαν
[13, 38]	δὴ καὶ κτίσματά εἰσιν αἱ	πλεῖσται	τῶν κατοικιῶν, αἱ μὲν συμμένουσαι
[13, 33]	δὲ ταύτῃ Κεβρηνία, πεδιὰς ἡ	πλείστη,	παράλληλός πως τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν
[13, 43]	ἐν εἴκοσι σταδίων περιεχόμεναι „διαστήματι·	πλεῖστον	δ´ ἀφέστηκεν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[13, 34]	ἰδίως Τρωικὸν λέγεται, καὶ τοὺς	πλείστους	ἀγῶνας ὁ ποιητὴς ἐνταῦθα ἀποδίδωσι·
[13, 1]	ἐστὶν Ὅμηρος εἰκάζειν περὶ τῶν	πλείστων	παρέχων. δεῖ δὲ καὶ τὰ
[13, 46]	Σμινθεῦ. περίκειται δ´ αὐτῇ νησία	πλείω,	καὶ δὴ καὶ δύο ἃ
[13, 47]	συνῳκισμένα τυγχάνει, καθάπερ καὶ ἄλλα	πλείω	τῶν φρουρίων, εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν,
[13, 25]	τέταρτον καὶ πέμπτον ἴσως καὶ	πλείω,	ὕστατον δὲ τὸ ἐν τῇ
[13, 27]	μέντοι Καῖσαρ ὁ θεὸς πολὺ	πλέον	αὐτῶν προὐνόησε ζηλώσας ἅμα καὶ
[13, 18]	πόλιν, ὥστε τὸ δίαρμα μὴ	πλέον	εἶναι τετταράκοντα σταδίων. ~Ἐν δὲ
[13, 55]	πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ	πλέον	ἐν τοῖς συγγράμμασιν· ἐχρήσατο δὲ
[13, 61]	ἔχουσι δὲ νῦν Ἀδραμυττηνοὶ τὸ	πλέον·	ἐνταῦθα γὰρ καὶ ἡ Θήβη
[13, 3]	τοῦ Καΐκου καὶ ἐπέλαβεν ἔτι	πλέον,	τὴν μεταξὺ τοῦ Καΐκου καὶ
[13, 3]	καὶ παρεσκευασμένον ἄμεινον περαιῶσαι τὸ	πλέον	τῆς στρατιᾶς εἰς Λέσβον καὶ
[13, 7]	εἰκάζουσιν οἱ φροντίσαντες περὶ τούτων	πλέον	τι, πᾶσαν τὴν παραλίαν ταύτην
[13, 6]	ἔμπροσθεν, ὅτι τοῖς ἐκ Βυζαντίου	πλέουσι	πρὸς νότον ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν
[13, 5]	παράπλῳ κείμενον τοῖς ἐκ Τενέδου	πλέουσιν	εἰς Λέσβον. „Ἴδην δ´ ἵκανον
[13, 51]	Λέλεξι μᾶλλόν πως τὸ νότιον	πλευρὸν	τῆς Ἴδης ἀφορίζοντες· ταπεινοὶ δ´
[13, 53]	τοῦ παιδὸς Ἀσκανίου λαὸν ἀθροίσαντα	πλεῦσαι·	καὶ οἱ μὲν οἰκῆσαι περὶ
[13, 62]	ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς Ἑλλάδος	πλευσάντων	Αἰολέων τὸ τοῦ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος
[13, 38]	εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων,	πλεύσας	ἐπὶ τὸν Φρύνωνα στρατηγὸν διεπολέμει
[13, 63]	ἐστὶν ἡμερήσιός πως, ὅσον φαίνεται	πλεύσας	ὁ Ὀδυσσεύς. ἐκβὰς γὰρ εὐθὺς
[13, 48]	περὶ Ἁμαξιτόν· νύκτωρ γὰρ πολὺ	πλῆθος	ἀρουραίων μυῶν ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν ὅσα
[13, 2]	τὸ δὲ τῶν ἄλλων ἐπικούρων	πλῆθος	ἐν τοῖς συμμάχοις διαριθμεῖται. ~Οἱ
[13, 54]	πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ εἰς
[13, 43]	ἰδίως οἴονται λέγεσθαι διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐξ αὐτῆς ῥεόντων ποταμῶν
[13, 1]	δὲ τῷ μήκει καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐποικησάντων τὴν χώραν Ἑλλήνων
[13, 36]	οὔσης τῆς πόλεως καὶ τοσούτου	πλήθους	τοῦ τ´ ἐν αὐτῇ καὶ
[13, 19]	Γεργίθων· ἦν γὰρ κἀκεῖ πόλις	πληθυντικῶς	καὶ θηλυκῶς λεγομένη αἱ Γέργιθες,
[13, 48]	προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´ ὁ Ποντικὸς	πληθύοντάς	φησι τοὺς μύας περὶ τὸ
[13, 54]	οὐκ ἔχουσιν ὅλως τὰ βιβλία	πλὴν	ὀλίγων, καὶ μάλιστα τῶν ἐξωτερικῶν,
[13, 20]	ὁμολογοῦσι περὶ αὐτῶν οἱ ἱστοροῦντες,	πλὴν	ὅτι περὶ Ἄβυδον καὶ Λάμψακόν
[13, 54]	οὐκ εὖ, καὶ ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων	πλήρη	τὰ βιβλία. συνέβη δὲ τοῖς
[13, 25]	γὰρ μᾶλλον καὶ ἧττον θαρρεῖν	πλησιάζειν	τῇ θαλάττῃ πλείους ἂν ὑπογράφοι
[13, 43]	μιᾶς πηγῆς· πᾶσαι δ´ ἀλλήλαις	πλησιάζουσιν	ἐν εἴκοσι σταδίων περιεχόμεναι „διαστήματι·
[13, 51]	ἐντὸς Λεκτοῦ, μεσογειότεροι δὲ καὶ	πλησιαίτεροι	τῷ Ἰλίῳ· διέχουσι γὰρ ἑκατὸν
[13, 34]	Σιμόεις, ὁ μὲν τῷ Σιγείῳ	πλησιάσας	ὁ δὲ τῷ Ῥοιτείῳ, μικρὸν
[13, 35]	οἰκειότερόν ἐστι τῷ παλαιῷ κτίσματι·	πλησίον	γάρ ἐστι τὸ πεδίον ἡ
[13, 29]	ἀλλήλους ἐπὶ καταλύσει τοῦ πολέμου.	~Πλησίον	δ´ ἐστὶ τὸ Ὀφρύνιον, ἐφ´
[13, 11]	τάφος δείκνυται Μέμνονος τοῦ Τιθωνοῦ·	πλησίον	δ´ ἔστι καὶ ἡ Μέμνονος
[13, 51]	ἄλσος τῆς Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἅγιον.	πλησίον	δ´ εὐθὺς τὸ Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων
[13, 11]	ἄλλοι δὲ περὶ Δαρδάνιον ἄκραν	πλησίον	Δαρδάνου. ~Πρίαπος δ´ ἔστι πόλις
[13, 36]	γὰρ τὸ ναύσταθμον πρὸς Σιγείῳ,	πλησίον	δὲ καὶ ὁ Σκάμανδρος ἐκδίδωσι
[13, 63]	θαλάττῃ πολίχνιον ἦν ἔχον λιμένα,	πλησίον	δὲ ὑπέρκειται ἡ Θήβη· ἐνταῦθα
[13, 43]	χωρίον, ἢ καὶ διὰ τὸ	πλησίον	εἶναι τοῦ Σκαμάνδρου καὶ τοῦτο
[13, 63]	οὔτε Θήβης πλησίον, ἐκεῖνος δὲ	πλησίον·	ἐκεῖθεν γοῦν ἁλοῦσαν λέγει τὴν
[13, 63]	ἐν χερσὶ τίθει, οὔτε Θήβης	πλησίον,	ἐκεῖνος δὲ πλησίον· ἐκεῖθεν γοῦν
[13, 65]	Μυσίας δὲ {καὶ} Ἄστυρα τὴν	πλησίον	κώμην φασίν. ἦν δὲ πολίχνη
[13, 48]	καὶ ἄλλοι δ´ ἐν τῇ	πλησίον	Λαρισαίᾳ· καὶ ἐν τῇ Παριανῇ
[13, 63]	δὲ τῷ Θήβης πεδίῳ δείκνυται	πλησίον·	ὅ τε πλοῦς ἀπὸ μὲν
[13, 21]	Θρᾴκῃ, ὥσπερ εἴρηται, καὶ τούτου	πλησίον	οἱ Κεβρήνιοι Θρᾷκες. πολλαὶ δ´
[13, 62]	ἡ Χρῦσα καὶ ἡ Κίλλα·	πλησίον	οὖν τῆς Θήβης ἔτι νῦν
[13, 36]	τοσοῦτον χρόνον ἀτείχιστον αὐτὸ εἶχον,	πλησίον	οὔσης τῆς πόλεως καὶ τοσούτου
[13, 36]	ναύσταθμον τὸ νῦν ἔτι λεγόμενον	πλησίον	οὕτως ἐστὶ τῆς νῦν πόλεως,
[13, 35]	ποιοῖτο, ἄλλοτε δ´ ἐκ τῶν	πλησίον	τόπων τοῦ τε Σιμόεντος καὶ
[13, 42]	τῶν ἄλλων ὡς ἕκαστοι τῶν	πλησιοχώρων,	ἀπέδοσαν δ´ ἀνοικισθείσης. ~Πολυπίδακον δὲ
[13, 67]	δ´ ἐν τῇ Πιτάνῃ τὰς	πλίνθους	ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς ὕδασι, καθάπερ
[13, 67]	ἀργιλώδους, ᾗ τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται,	πλίνθους	πηγνυμένας καὶ ἐπιπλεούσας. μετὰ δὲ
[13, 22]	Ἡροῦς πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ	πλοῖα	συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν
[13, 46]	κειμένας κατὰ τὸν ἐπὶ Λεκτὸν	πλοῦν·	καὶ αὐτὴν δὲ τὴν Τένεδον
[13, 63]	πεδίῳ δείκνυται πλησίον· ὅ τε	πλοῦς	ἀπὸ μὲν τῆς Κιλικίου Χρύσης
[13, 6]	νότον ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν ὁ	πλοῦς,	πρῶτον ἐπὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον
[13, 7]	„οἳ δὲ Ζέλειαν „ἔναιον ὑπαὶ	πόδα	νείατον Ἴδης, Ἀφνειοί, πίνοντες „ὕδωρ
[13, 9]	„οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ	„πόδα	νείατον Ἴδης Ἀφνειοί, πίνοντες ὕδωρ
[13, 44]	ἀνιέναι ἐπὶ ἑξήκοντα καὶ ἑπτὰ	πόδας,	εἶτ´ εἰς τρία σχιζομένην ἴσον
[13, 53]	σεῦα κατ´ Ἰδαίων „ὀρέων ταχέεσσι	πόδεσσι,	κεῖθεν δ´ ἐς Λυρνησσὸν „ὑπέκφυγες·
[13, 48]	σῶζον, ὁ μῦς, ὑπόκειται τῷ	ποδὶ	τοῦ ξοάνου· Σκόπα δ´ ἐστὶν
[13, 37]	διαστήματος, μὴ δεόμενος μηδὲν τῆς	ποδωκείας	τοῦ ἀσφαλοῦς χάριν· πέντε γὰρ
[13, 37]	Πολίτης „ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε	ποδωκείῃσι	πεποιθώς, τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο
[13, 44]	τὴν μὲν περίμετρον εἶναί φησι	ποδῶν	τεττάρων „καὶ εἴκοσι, τὸ δὲ
[13, 1]	οἱ ἐντυγχάνοντες ἢ τοῖς σφόδρα	ποθοῦσι	τὴν τῶν ἐνδόξων καὶ παλαιῶν
[13, 6]	κόλπος μέγας, ὃν ἡ Ἴδη	ποιεῖ	πρὸς τὴν ἤπειρον ἀποχωροῦσα ἀπὸ
[13, 63]	ἐστιν, ἐκεῖνος δ´ ἐπὶ θαλάττῃ	ποιεῖ	τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ Χρυσηὶς
[13, 7]	τοὺς Ἰλιέας κατ´ ἀρχάς, ἔξω	ποιεῖσθαι	τὸν πόλεμον ἐπεχείρησαν καὶ περιιόντες
[13, 4]	Ὅμηρος ἀπὸ Αἰσήπου τὴν ἀρχὴν	ποιεῖται	τῆς Τρῳάδος, Εὔδοξος δὲ ἀπὸ
[13, 26]	καταπέμψαι φιλάνθρωπον, ὑπισχνούμενον πόλιν τε	ποιῆσαι	μεγάλην καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ
[13, 48]	δὲ πολλοί) χρησμὸς ἦν, αὐτόθι	ποιήσασθαι	τὴν μονὴν ὅπου ἂν οἱ
[13, 27]	γοῦν τις διόρθωσις τῆς Ὁμήρου	ποιήσεως,	ἡ ἐκ τοῦ νάρθηκος λεγομένη,
[13, 25]	λόγον τοῖς ἐκ τῆς Ὁμήρου	ποιήσεως	τεκμαιρομένοις· οὐ γὰρ ἔοικεν αὕτη
[13, 21]	Ἀσίῳ ὁμώνυμος ἕτερος παρὰ τῷ	ποιητῇ	Ἄσιος „ὃς μήτρως ἦν „Ἕκτορος
[13, 33]	Ἑλένην ἁρπάσαι· λέγειν τε τὸν	ποιητήν	„Κεβριόνην νόθον υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο,
[13, 25]	τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν φησὶ τὸν	ποιητὴν	ὁ Πλάτων, τῆς μὲν πρώτης
[13, 2]	τῶν τόπων ὄντων ὁ μὲν	ποιητὴς	ἀπὸ τῶν περὶ Αἴσηπον τόπων
[13, 50]	δὲ μνήμης πεποίηκεν ὀνομάζων ὁ	ποιητὴς	αὐτόν. οὗτοι δ´ οἱ τόποι
[13, 63]	οὐδὲ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος ἱερόν· ὁ	ποιητὴς	δὲ συζεύγνυσιν „ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας
[13, 19]	καὶ οἱ Λαμψακηνοί. ὁ δὲ	ποιητὴς	εἴρηκεν ἀμφοτέρως, καὶ προσθεὶς τὴν
[13, 34]	καὶ τοὺς πλείστους ἀγῶνας ὁ	ποιητὴς	ἐνταῦθα ἀποδίδωσι· πλατύτερον γάρ ἐστι,
[13, 69]	καὶ τὸν Κάικον, ὁ δὲ	ποιητὴς	ἐπὶ τοσοῦτον μέμνηται μόνον τῆς
[13, 48]	παρέδωκε Καλλῖνος ὁ τῆς ἐλεγείας	ποιητής,	ἠκολούθησαν δὲ πολλοί) χρησμὸς ἦν,
[13, 36]	οὐδ´ ἐγένετο, ὁ δὲ πλάσας	ποιητὴς	ἠφάνισεν, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν) ἀψυχίας
[13, 32]	διὸ καὶ οὕτως εἴρηκεν ὁ	ποιητής	„Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[13, 20]	ὧν οὕτως εἴρηκε συλλαβὼν ὁ	ποιητὴς	καὶ τὴν Λαμψακηνὴν καὶ τῆς
[13, 43]	δὲ λόγον πῶς φησὶν ὁ	ποιητής	„κρουνὼ „δ´ ἵκανον καλιρρόω, ἔνθα
[13, 46]	Σμινθέως Ἀπόλλωνος, καθάπερ καὶ ὁ	ποιητὴς	μαρτυρεῖ „Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,
[13, 32]	δὲ μή. ἔοικε δὲ ὁ	ποιητὴς	μικρὰν ἀποφαίνειν τὴν πόλιν ἐν
[13, 49]	πρῶτον τοὺς Λέλεγας ἱδρυμένους ὁ	ποιητὴς	πεποίηκεν. ~Εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν
[13, 21]	τὸν μὲν Σελλήεντά φησιν ὁ	ποιητὴς	πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ
[13, 44]	Καρήσου ποταμοῦ, ὃν ὠνόμακεν ὁ	ποιητής	„Ῥῆσός θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός
[13, 50]	ὀνομάζει δὲ τὸν ποταμὸν ὁ	ποιητής·	„Σάτνιον οὔτασε „δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν
[13, 24]	διττῶς δὲ ταῦτ´ ὀνομάζει ὁ	ποιητής,	τοτὲ μὲν οὕτω λέγων „Δαρδανίων
[13, 16]	λίθου. ἐντεῦθέν ἐστιν Ἀριστέας ὁ	ποιητὴς	τῶν Ἀριμασπείων καλουμένων ἐπῶν, ἀνὴρ
[13, 33]	Ζέλειαν Λυκίων. ταύτην δ´ ὁ	ποιητὴς	ὑπ´ Αἰνείᾳ τάττει καὶ τοῖς
[13, 10]	ὁ Ἑπτάπορος, ὅν φησιν ὁ	ποιητής.	~Ὑπὲρ δὲ τῆς ἐκβολῆς τοῦ
[13, 65]	Θήβη ἔρημος, ἥν φησιν ὁ	ποιητής	„ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ
[13, 49]	πλείους τῶν Λελέγων κατοικίζων ὁ	ποιητὴς	φαίνεται καὶ τοὺς Κίλικας διττοὺς
[13, 36]	πόλεως καὶ τῆς θαλάττης ὁ	ποιητὴς	φράζει· τὸ μὲν γὰρ πρὸ
[13, 24]	παλαιὸν τὴν λεγομένην ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	Δαρδανίαν „Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο
[13, 27]	κατά τε δὴ τὸν τοῦ	ποιητοῦ	ζῆλον καὶ κατὰ τὴν συγγένειαν
[13, 8]	νῦν οὖσι τὰ ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	καὶ τῶν ἄλλων λεγόμενα. ~Ἔστιν
[13, 58]	καὶ τῶν καλουμένων ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	Κιλίκων· ἐκπορθηθέντες δὲ ὑπὸ τοῦ
[13, 4]	χώραν, ἣν ἔφαμεν ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	λέγεσθαι Τρωικήν, οἱ ὕστερον οἱ
[13, 7]	~Ἐκ δὴ τῶν ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	λεγομένων εἰκάζουσιν οἱ φροντίσαντες περὶ
[13, 28]	δ´ ἐστὶ τῶν ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	λεγομένων καὶ οὗτος „Ῥῆσός „θ´
[13, 8]	καὶ Τεύθραντι. οὕτω δὴ τοῦ	ποιητοῦ	τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν Τροίαν
[13, 5]	Ἥρα, τοῖς οὖσιν οἰκείως τοῦ	ποιητοῦ	φράζοντος τὸ Λεκτόν· καὶ γὰρ
[13, 67]	ὑστεραίᾳ κατὰ Ἄνδειρα ὑπὸ τοῦ	ποιμένος	κατὰ τύχην ἐπὶ θυσίαν ἥκοντος.
[13, 35]	τὴν ἐγκέλευσιν ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως	ποιοῖτο,	ἄλλοτε δ´ ἐκ τῶν πλησίον
[13, 68]	ἀνταῖρον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ καὶ	ποιοῦν	τὸν Ἀδραμυττηνὸν κόλπον, οὗ μέρος
[13, 34]	εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν δὲ Σιγείου,	ποιοῦντας	ἐξ ἀμφοῖν γραμμὴν ἡμικυκλιώδη· τελευτᾶν
[13, 22]	Χερρόνησος διὰ τὸ σχῆμα, ἡ	ποιοῦσα	τὰ στενὰ τὰ κατὰ τὸ
[13, 6]	τε ἄκρας δεῖ νοεῖν τὰς	ποιούσας	αὐτοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς γραμμῆς
[13, 51]	δὲ τὰ Γάργαρα ἐπ´ ἄκρας	ποιούσης	τὸν ἰδίως Ἀδραμυττηνὸν καλούμενον κόλπον.
[13, 31]	τε καὶ λιμνοθαλάττας καὶ ἕλη	ποιοῦσι.	κατὰ δὲ τὴν Σιγειάδα ἄκραν
[13, 53]	τὴν πλάνην λέγουσι καὶ αὐτόθι	ποιοῦσι	τὴν καταστροφὴν τοῦ βίου. τινὲς
[13, 34]	ἐπὶ τὸ Σίγειον ἐκδιδόασι καὶ	ποιοῦσι	τὴν στομαλίμνην καλουμένην. διείργει δ´
[13, 45]	ἡ Καρησηνὴ καὶ ὁμώνυμος „ποταμός,	ποιῶν	καὶ αὐτὸς αὐλῶνα ἀξιόλογον, ἐλάττω
[13, 66]	τὴν δυσφημίαν ἐν τῇ ἡμετέρᾳ	πόλει.	ἀνὴρ δὲ Ἀδραμυττηνὸς ῥήτωρ ἐπιφανὴς
[13, 19]	τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐν τῇ	πόλει	ταύτῃ, τοῖς περὶ Ἰδομενέα καὶ
[13, 7]	κύκλῳ „δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ	πόλεις	ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων, πεζὸς δ´ ἕνδεκά
[13, 26]	τε εἰς αὐτὴν τὰς κύκλῳ	πόλεις	ἀρχαίας ἤδη κεκακωμένας, ὅτε καὶ
[13, 66]	δὲ διὰ τὰς παλαιὰς ἱστορίας.	~Πόλεις	δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι Ἄσσος τε
[13, 26]	διαδεξαμένους ἐκείνου πρότερον κτίζειν ἐπωνύμους	πόλεις,	εἶθ´ ἑαυτῶν· καὶ δὴ καὶ
[13, 20]	(οὔπω γὰρ ἦσαν αὗται αἱ	πόλεις	κατὰ τὰ Τρωικά) „οἳ δ´
[13, 8]	κατὰ Κύζικον παραλίας κατασχόντων καὶ	πόλεις	κτισάντων, οὐδ´ ἂν ἡμεῖς ἀτόπως
[13, 6]	τούτῳ δὲ αἱ τῶν Αἰολέων	πόλεις	μέχρι τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἕρμου,
[13, 22]	ὧν ἔπαθον, δεδιὼς μὴ αἱ	πόλεις	πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ. συνέβη
[13, 49]	~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν ἐλλογιμώταται	πόλεις	τῶν Αἰολέων καὶ ὁ Ἀδραμυττηνὸς
[13, 59]	δ´ ἐν αὐτῇ καὶ ὀκτὼ	πόλεις	ᾠκίσθαι ὑπὸ τῶν Λελέγων πρότερον
[13, 35]	„ὄφρα δ´ ἐγὼ μετ´ Ἀχαιοῖσιν	πολέμιζον,	„οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεος
[13, 33]	ῥέοντα· ἔχθραν δ´ ἀεὶ καὶ	πόλεμον	εἶναι τοῖς τε Κεβρηνοῖς καὶ
[13, 32]	αἰτιάσαιντο διότι οὗτοι μὲν δίκαιον	πόλεμον	ἐξήνεγκαν, ἐκεῖνος δὲ ἄδικον „ἕνεχ´
[13, 7]	κατ´ ἀρχάς, ἔξω ποιεῖσθαι τὸν	πόλεμον	ἐπεχείρησαν καὶ περιιόντες ἀφαιρεῖσθαι τὰ
[13, 7]	Πριάμῳ τεταγμένην κατὰ τὸν Ἰλιακὸν	πόλεμον	καὶ λεγομένην Τροίαν· δῆλον δὲ
[13, 38]	αἱρεθεὶς ὑπὸ ἀμφοῖν ἔλυσε τὸν	πόλεμον.	~Τίμαιον δὲ ψεύσασθαί φησιν ὁ
[13, 36]	περὶ τὴν νῦν πόλιν ὁ	πόλεμος	συνέστη, καὶ τὸ Τρωικὸν πεδίον,
[13, 53]	δὴ τοῦτόν φασιν ἐκ τοῦ	πολέμου	διὰ τὴν πρὸς Πρίαμον δυσμένειαν
[13, 38]	ἀνεῖλε. μένοντος δ´ ἔτι τοῦ	πολέμου	Περίανδρος διαιτητὴς αἱρεθεὶς ὑπὸ ἀμφοῖν
[13, 28]	πρὸς ἀλλήλους ἐπὶ καταλύσει τοῦ	πολέμου.	~Πλησίον δ´ ἐστὶ τὸ Ὀφρύνιον,
[13, 27]	ἐκ πολιορκίας ἐν τῷ Μιθριδατικῷ	πολέμῳ.	συνεπέμφθη δὲ ὁ Φιμβρίας ὑπάτῳ
[13, 66]	τὸ Ἀδραμύττιον ἐν τῷ Μιθριδατικῷ	πολέμῳ·	τὴν γὰρ βουλὴν ἀπέσφαξε τῶν
[13, 39]	τοὺς Μιτυληναίους ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ	πολέμῳ	τῷ Παχητείῳ. ~Λέγουσι δ´ οἱ
[13, 67]	Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως συσχολαστὴς παρὰ	Πολέμωνι.	καλεῖται δὲ καὶ ἐν τῇ
[13, 22]	δὲ ἀρίστη τῶν ἐν Χερρονήσῳ	πόλεων·	διὰ δὲ τὴν γειτοσύνην ὑπὸ
[13, 22]	Θρᾷκες, εἶτα Μιλήσιοι. τῶν δὲ	πόλεων	ἐμπρησθεισῶν ὑπὸ Δαρείου τοῦ Ξέρξου
[13, 16]	τὰ γοῦν κάλλιστα τῶν ταύτῃ	πόλεων	ἔργα, ἐν δὲ τοῖς πρῶτα
[13, 26]	δέδεκται καὶ ἔστι τῶν ἐλλογίμων	πόλεων.	~Καὶ τὸ Ἴλιον δ´ ὃ
[13, 38]	ἅτε γὰρ ἐκπεπορθημένων τῶν κύκλῳ	πόλεων,	οὐ τελέως δὲ κατεσπασμένων, ταύτης
[13, 22]	ζεῦγμά ἐστι μικρὸν ἀπὸ τῶν	πόλεων	παραλλάξαντι ἐξ Ἀβύδου μὲν ὡς
[13, 59]	τὸ γένος, τῶν δ´ ὀκτὼ	πόλεων	τὰς ἓξ Μαύσωλος εἰς μίαν
[13, 36]	τὸ διάστημα τὸ μέχρι τῆς	πόλεως	ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου „ὡς ὅθ´
[13, 38]	δ´ ἴχνος σώζεται τῆς ἀρχαίας	πόλεως.	εἰκότως· ἅτε γὰρ ἐκπεπορθημένων τῶν
[13, 41]	δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν τῆς	πόλεως	εἴρηκεν „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν „ποτ´
[13, 26]	ἐκείνου τελευτὴν Λυσίμαχος μάλιστα τῆς	πόλεως	ἐπεμελήθη καὶ νεὼν κατεσκεύασε καὶ
[13, 36]	ποταμῶν ἐστι τὸ πρὸ τῆς	πόλεως	ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον, ὥστε εἰ
[13, 50]	νῦν ὁ τόπος δείκνυται τῆς	πόλεως	ἔρημος. γράφουσι δέ τινες οὐκ
[13, 36]	Τρωικὸν πεδίον, ὃ μεταξὺ τῆς	πόλεως	καὶ τῆς θαλάττης ὁ ποιητὴς
[13, 36]	αὐτὸ εἶχον, πλησίον οὔσης τῆς	πόλεως	καὶ τοσούτου πλήθους τοῦ τ´
[13, 42]	τὴν δὲ χώραν ἀφανισθείσης τῆς	πόλεως	οἱ τὸ Σίγειον καὶ τὸ
[13, 33]	ἐπώνυμον τῆς χώρας ἢ καὶ	πόλεως,	ὅπερ πιθανώτερον· τὴν δὲ Κεβρηνίαν
[13, 36]	μὲν γὰρ πρὸ τῆς νῦν	πόλεως	ὁρώμενον πρόχωμα εἶναι τῶν ποταμῶν
[13, 50]	ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένης τῆς	πόλεως·	οὐδὲν δ´ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα
[13, 35]	ἡ Ἀνδρομάχη· τῆς δὲ νῦν	πόλεως	πάμπολυ ἀφέστηκε· καὶ ὁ φηγὸς
[13, 24]	νῦν μὲν γὰρ οὐδ´ ἴχνος	πόλεως	σώζεται αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων
[13, 36]	ὅσον δώδεκα σταδίους διεστῶτα τῆς	πόλεως,	{τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον συμπροστιθείς
[13, 27]	Ἕκτωρ ὁ „ὑπερ„ μαχῶν τῆς	πόλεως.	τοῦτον μὲν οὖν ἐπελθὼν Σύλλας
[13, 35]	σταδίους διέχον ἀπὸ τῆς νῦν	πόλεως.	ὑπὲρ δὲ τῆς Ἰλιέων κώμης
[13, 41]	ῥήτωρ· μνησθεὶς γὰρ τῆς Ἰλιέων	πόλεως	φησί „τίς οὐκ ἀκήκοεν, ὡς
[13, 41]	οἱ νεώτεροι τὸν ἀφανισμὸν τῆς	πόλεως,	ὧν ἔστι καὶ Λυκοῦργος ὁ
[13, 36]	πλησίον οὕτως ἐστὶ τῆς νῦν	πόλεως,	ὥστε θαυμάζειν εἰκότως ἄν τινα
[13, 46]	περίμετρον ὅσον ὀγδοήκοντα σταδίων καὶ	πόλιν	Αἰολίδα καὶ λιμένας δύο καὶ
[13, 50]	προσληπτέον ὅτι Πήδασόν τινα λέγει	πόλιν	αὐτῶν ὑπὸ Ἄλτῃ τεταγμένην „Ἄλτεω,
[13, 32]	τοῖς ὕστερον ἐκπορθήσουσι κεκακωμένην μέν,	πόλιν	δέ· διὸ καὶ οὕτως εἴρηκεν
[13, 27]	καυχωμένου δ´ ὅτι ἣν Ἀγαμέμνων	πόλιν	δεκάτῳ ἔτει μόλις εἷλε τὸν
[13, 27]	Εὐρώπης ἀναβῆναι μὲν εἰς τὴν	πόλιν	δεομένους ἐρύματος, παρὰ χρῆμα δ´
[13, 41]	ἱρή. „ἦ γὰρ καὶ Πριάμοιο	πόλιν	„διεπέρσαμεν αἰπήν. „πέρθετο δὲ Πριάμοιο
[13, 25]	καὶ τὴν ἐπωνυμίαν λαβεῖν τὴν	πόλιν·	εἰκὸς δὲ καὶ διὰ τοῦτο
[13, 65]	Ἀδραμυττίῳ, Λυδῶν (ὥς φασι) τὴν	πόλιν	ἐκτικότων. Μυσίας δὲ {καὶ} Ἄστυρα
[13, 32]	ὁ ποιητὴς μικρὰν ἀποφαίνειν τὴν	πόλιν	ἐν τῷ περὶ Ἡρακλέους λόγῳ,
[13, 37]	δὲ περιδρομὴ ἡ περὶ τὴν	πόλιν	ἔχει τι εὔλογον· οὐ γάρ
[13, 16]	ἐστι καὶ ἡ νῦν Προκόννησος,	πόλιν	ἔχουσα καὶ μέταλλον μέγα λευκοῦ
[13, 7]	ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν	πόλιν	„Ἠετίωνος. ἐκ δὲ τῶν ἀχθέντων
[13, 61]	Θήβην „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν	πόλιν	Ἠετίωνος. τούτου δὲ καὶ τὴν
[13, 7]	ὠκὺς „Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ	πόλιν	θείοιο Μύνητος, „κλαίειν. ἐμφαίνει γὰρ
[13, 61]	ὠκὺς Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ	„πόλιν	θείοιο Μύνητος, οὐ τὴν Θήβην
[13, 7]	ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν λέγων	„πόλιν	θείοιο Μύνητος, ὡς ἂν δυναστευομένην
[13, 61]	~τοῦ μὲν οὖν Ἠετίωνος λέγει	πόλιν	Θήβην „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν
[13, 26]	κοσμῆσαι τὸ ἱερὸν καὶ προσαγορεῦσαι	πόλιν	καὶ οἰκοδομίαις ἀναλαβεῖν προστάξαι τοῖς
[13, 9]	οὖν μετὰ τὴν τῶν Κυζικηνῶν	πόλιν	καὶ τὸν Αἴσηπον ἀρχὴ τῆς
[13, 32]	„καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν.	καὶ φαίνεται ὁ Πρίαμος τῷ
[13, 27]	Σκήψιος, μειράκιον ἐπιδημήσας εἰς τὴν	πόλιν	κατ´ ἐκείνους τοὺς καιρούς, οὕτως
[13, 40]	οὐδὲ τελέως ἠφανίσθαι συνέβαινεν τὴν	πόλιν	κατὰ τὴν ἅλωσιν ὑπὸ τῶν
[13, 44]	τε Ῥοδίος τε· τὴν „δὲ	πόλιν	κατεσπάσθαι τὴν ὁμώνυμον τῷ ποταμῷ.
[13, 36]	πυνθανομένην εἰ περὶ τὴν νῦν	πόλιν	ὁ πόλεμος συνέστη, καὶ τὸ
[13, 25]	οὐ γὰρ ἐνταῦθα ἵδρυσε τὴν	πόλιν	ὅπου νῦν ἔστιν, ἀλλὰ σχεδόν
[13, 51]	Ἄντανδρον Ἀλκαῖος μὲν καλεῖ Λελέγων	πόλιν	„πρῶτα μὲν Ἄντανδρος Λελέγων πόλις.
[13, 26]	Περσῶν ἐπιστολὴν καταπέμψαι φιλάνθρωπον, ὑπισχνούμενον	πόλιν	τε ποιῆσαι μεγάλην καὶ ἱερὸν
[13, 42]	συνηγορεῖ τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι	πόλιν	τὴν νῦν τῇ τότε. τὴν
[13, 26]	ἐπισκεπτέον. ~Τὴν δὲ τῶν Ἰλιέων	πόλιν	τῶν νῦν τέως μὲν κώμην
[13, 25]	ἱστοροῦσι πλείους μεταβεβληκέναι τόπους τὴν	πόλιν,	ὕστατα δ´ ἐνταῦθα συμμεῖναι κατὰ
[13, 32]	εἴρηκεν ὁ ποιητής „Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν,	χήρωσε δ´ „ἀγυιάς. ἡ γὰρ
[13, 18]	τὴν Ἀσίαν κατὰ τὴν Λαμψακηνῶν	πόλιν,	ὥστε τὸ δίαρμα μὴ πλέον
[13, 36]	ἀπεσπασμένοι τοῦ οἰκείου τείχους „ἠὲ	πόλινδε	„ἂψ ἀναχωρήσουσι. καὶ ὁ Πολυδάμας
[13, 42]	κατασχόντες συνῴκισαν πρὸς τῷ Σιμόεντι	Πόλιον,	ὃ νῦν καλεῖται Πόλισμα, οὐκ
[13, 36]	δὲ ἔχοντες οὐκ ἐθάρρουν προσιόντες	πολιορκεῖν	μικροῦ τοῦ διαστήματος ὄντος· ἔστι
[13, 27]	μετὰ Φιμβρίου Ῥωμαῖοι λαβόντες ἐκ	πολιορκίας	ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ. συνεπέμφθη
[13, 35]	λαίλαπι ἶσος, „ὀξὺ κατ´ ἀκροτάτης	πόλιος	Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε „πὰρ Σιμόεντι
[13, 67]	τοῦ Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα Πιτάνη	πόλις	Αἰολική, δύο ἔχουσα λιμένας, καὶ
[13, 5]	ἀφ´ οὗ τὰ νῦν Γάργαρα	πόλις	Αἰολική. ἐντὸς μὲν οὖν τῆς
[13, 67]	διέχουσα τοῦ ποταμοῦ σταδίους Ἐλαία	πόλις	Αἰολικὴ καὶ αὕτη, Περγαμηνῶν ἐπίνειον,
[13, 21]	ἦν δὲ καὶ ἐν Λέσβῳ	πόλις	Ἀρίσβα, ἧς τὴν χώραν ἔχουσι
[13, 42]	καὶ τὸ ἱερόν· οὐ μὴν	πόλις	γε ἦν, ἀλλὰ πολλοῖς χρόνοις
[13, 19]	εὐάμπελος Γεργίθιον· ἦν δὲ καὶ	πόλις	Γέργιθα ἐκ τῶν ἐν τῇ
[13, 21]	δὲ Πράκτιος ποταμὸς μὲν ἔστι,	πόλις	δ´ οὐχ εὑρίσκεται, ὥς τινες
[13, 41]	„διεπέρσαμεν αἰπήν. „πέρθετο δὲ Πριάμοιο	πόλις	δεκάτῳ ἐνιαυτῷ. καὶ τὰ τοιαῦτα
[13, 7]	εἶναι, ὅσσον Λέσβος ἄνω Μάκαρος	πόλις	ἐντὸς ἐέργει, καὶ Φρυγίη καθύπερθε
[13, 12]	πλησίον Δαρδάνου. ~Πρίαπος δ´ ἔστι	πόλις	ἐπὶ θαλάττῃ καὶ λιμήν· κτίσμα
[13, 14]	~Ἔστι δὲ καὶ τὸ Πάριον	πόλις	ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα μείζω
[13, 30]	ἐφεξῆς λίμνη Πτελεώς. ~Εἶτα Ῥοίτειον	πόλις	ἐπὶ λόφῳ κειμένη καὶ τῷ
[13, 51]	ἄκρας ἥ τε Κισθήνη ἐστὶ	πόλις	ἔρημος ἔχουσα λιμένα. ὑπὲρ αὐτῆς
[13, 18]	ἡ Λάμψακος δ´ ἐπὶ θαλάττῃ	πόλις	ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος, συμμένουσα
[13, 51]	εὐθὺς τὸ Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων ἄποικος	πόλις	ἔχουσα καὶ λιμένα καὶ ναύσταθμον·
[13, 54]	βασιλέων ὑφ´ οἷς ἦν ἡ	πόλις,	ζητούντων βιβλία εἰς τὴν κατασκευὴν
[13, 28]	μικρὸν πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ ἡ	πόλις	ἡ Δάρδανος, διέχουσα τῆς Ἀβύδου
[13, 11]	Εὐφράτου παρέλαβεν. ἐπὶ δὲ Γρανίκῳ	πόλις	ἦν Σιδήνη χώραν ἔχουσα πολλὴν
[13, 35]	ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα ἀμβατός ἐστι	πόλις	καὶ „ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος“ οἰκείως
[13, 59]	Πήδασα ὑπ´ αὐτῶν ὀνομασθέντα ἦν	πόλις,	καὶ νῦν ἡ χώρα Πηδασὶς
[13, 19]	Λαμψάκου καὶ Παρίου Παισὸς ἦν	πόλις	καὶ ποταμός· κατέσπασται δ´ ἡ
[13, 31]	Ῥοίτειον ἔστι τὸ Σίγειον, κατεσπασμένη	πόλις,	καὶ τὸ ναύσταθμον καὶ ὁ
[13, 25]	Ἴλιος ἱρὴ ἐν πεδίῳ πεπόλιστο,	πόλις	„μερόπων ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας
[13, 13]	καλεῖσθαι Ἀδράστειαν. ἡ μὲν οὖν	πόλις	μεταξὺ Πριάπου καὶ Παρίου, ἔχουσα
[13, 50]	ποταμὸς ἐφ´ ᾧ ἵδρυται ἡ	πόλις·	νῦν δ´ ἐστὶν ἐρήμη. ὀνομάζει
[13, 51]	πόλιν „πρῶτα μὲν Ἄντανδρος Λελέγων	πόλις.	ὁ δὲ Σκήψιος ἐν ταῖς
[13, 19]	καὶ ποταμός· κατέσπασται δ´ ἡ	πόλις,	οἱ δὲ Παισηνοὶ μετῴκησαν εἰς
[13, 59]	μὲν τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν	πόλις	Πήδασος οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ
[13, 19]	Κυμαίᾳ Γεργίθων· ἦν γὰρ κἀκεῖ	πόλις	πληθυντικῶς καὶ θηλυκῶς λεγομένη αἱ
[13, 33]	τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ	πόλις	ποτὲ Κεβρήνη. ὑπονοεῖ δ´ ὁ
[13, 23]	νῦν μὲν Ἀβυδηνῶν ἔστι, κατεσκαμμένη	πόλις,	πρότερον δὲ ἦν καθ´ αὑτά,
[13, 42]	Σιμόεντι Πόλιον, ὃ νῦν καλεῖται	Πόλισμα,	οὐκ ἐν εὐερκεῖ τόπῳ· διὸ
[13, 47]	ἐστι τῷ Ἀχαιίῳ· τὰ δὲ	πολίσματα	ἐκεῖνα συνῳκισμένα τυγχάνει, καθάπερ καὶ
[13, 53]	ἀπὸ Κάπυος θέμενον τοὔνομα τῷ	πολίσματι,	οἱ δ´ εἰς Αἴγεσταν κατᾶραι
[13, 25]	Πλάτων μετὰ τοὺς κατακλυσμοὺς τρία	πολιτείας	εἴδη συνίστασθαι· πρῶτον μὲν τὸ
[13, 25]	ὁ Πλάτων, τῆς μὲν πρώτης	πολιτείας	παράδειγμα τιθέντα τὸν τῶν Κυκλώπων
[13, 25]	θαλάττῃ πλείους ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς	πολιτειῶν	καὶ ἠθῶν, καθάπερ τῶν ἁπλῶν
[13, 25]	συμβαινούσας ὑπολαμβάνω καὶ βίων καὶ	πολιτειῶν	ὑπογράφειν διαφοράς. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[13, 37]	ποταμῶν ὕστερον γεγονός. ~ὅ τε	Πολίτης	„ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι
[13, 55]	τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν	πολιτικὸν	βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον
[13, 25]	τῶν ἀγροίκων καὶ μεσαγροίκων καὶ	πολιτικῶν·	ἀφ´ ὧν ἤδη καὶ ἐπὶ
[13, 66]	τὴν γὰρ βουλὴν ἀπέσφαξε τῶν	πολιτῶν	Διόδωρος στρατηγὸς χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ,
[13, 45]	τῆς ῥύσεως αὐτοῦ πρῶτον ἔστι	Πολίχνα	τειχῆρες χωρίον, εἶθ´ ἡ Παλαίσκηψις,
[13, 52]	τὸ μετεωρότατον τῆς Ἴδης ἐγγὺς	Πολίχνας·	ἐκαλεῖτο δὲ τότε Σκῆψις, εἴτ´
[13, 45]	δεξιᾷ δὲ τοῦ Αἰσήπου μεταξὺ	Πολίχνας	τε καὶ Παλαισκήψεως ἡ Νέα
[13, 65]	πλησίον κώμην φασίν. ἦν δὲ	πολίχνη	ποτέ, ἐν ᾗ τὸ τῆς
[13, 18]	δὲ τῇ περαίᾳ τῆς Χερρονήσου	πολίχνιόν	ἐστι Καλλίπολις· κεῖται δ´ ἐπ´
[13, 59]	καὶ ἐν τῇ νῦν Στρατονικέων	πολίχνιόν	ἐστιν. ἐν ὅλῃ δὲ Καρίᾳ
[13, 63]	~Ἡ δὲ Χρῦσα ἐπὶ θαλάττῃ	πολίχνιον	ἦν ἔχον λιμένα, πλησίον δὲ
[13, 68]	ὁ Ἐλαϊτικός ἐστι. Κάναι δὲ	πολίχνιον	Λοκρῶν τῶν ἐκ Κύνου κατὰ
[13, 41]	ἑρμην} εύοντες {εἴ} τε φρένας.	πολλὰ	δὲ τῶν ἀρχαίων τῆς Ἀθηνᾶς
[13, 11]	μεταξὺ ὁ Γράνικος ῥεῖ τὰ	πολλὰ	δι´ Ἀδραστείας πεδίου, ἐφ´ ᾧ
[13, 54]	καὶ ἀριστοτελίζειν, ἀναγκάζεσθαι μέντοι τὰ	πολλὰ	εἰκότα λέγειν διὰ τὸ πλῆθος
[13, 21]	τούτου πλησίον οἱ Κεβρήνιοι Θρᾷκες.	πολλαὶ	δ´ ὁμωνυμίαι Θρᾳξὶ καὶ Τρωσίν,
[13, 44]	ἀπὸ τῆς Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος	πολλαῖς	κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς,
[13, 55]	ὁ Δημήτριος ἔστιν οὗ μεμνήμεθα	πολλάκις,	ὁ τὸν Τρωικὸν διάκοσμον ἐξηγησάμενος
[13, 28]	ἀρχαῖον, οὕτω δ´ εὐκαταφρόνητον ὥστε	πολλάκις	οἱ βασιλεῖς οἱ μὲν μετῴκιζον
[13, 48]	ἴχνη, περὶ ὧν αὐτίκα ἐροῦμεν.	πολλαχοῦ	δ´ ἐστὶ τὸ τοῦ Σμινθέως
[13, 48]	ἐν Λίνδῳ, καὶ ἄλλοθι δὲ	πολλαχοῦ·	καλοῦσι δὲ νῦν τὸ ἱερὸν
[13, 14]	ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο ἡ Πριαπηνή,	πολλὴν	αὐτῆς ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων. ἐνταῦθα
[13, 27]	ἀτείχιστον· ὕστερον δ´ ἐπανόρθωσιν ἔσχε	πολλήν.	εἶτ´ ἐκάκωσαν αὐτὴν πάλιν οἱ
[13, 31]	ὁ Σκάμανδρος ἐν τῷ πεδίῳ	πολλὴν	καταφέροντες ἰλὺν προσχοῦσι τὴν παραλίαν
[13, 11]	πόλις ἦν Σιδήνη χώραν ἔχουσα	πολλὴν	ὁμώνυμον, κατέσπασται δὲ νῦν. ἐν
[13, 59]	Βαργυλίων, καὶ τῆς Πισιδίας ἀποτεμέσθαι	πολλήν.	ὕστερον δ´ ἅμα τοῖς Καρσὶ
[13, 13]	τῷ Παρίῳ βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος ἔργον,	πολλῆς	μνήμης ἄξιον κατά τε μέγεθος
[13, 69]	Τηλεφίδην κατενήρατο „χαλκῷ ἥρω Εὐρύπυλον,	πολλοὶ	δ´ ἀμφ´ αὐτὸν ἑταῖροι Κήτειοι
[13, 48]	τῆς ἐλεγείας ποιητής, ἠκολούθησαν δὲ	πολλοί)	χρησμὸς ἦν, αὐτόθι ποιήσασθαι τὴν
[13, 27]	ἀπέπεμψε, τοὺς δ´ Ἰλιέας παρεμυθήσατο	πολλοῖς	ἐπανορθώμασι. καθ´ ἡμᾶς μέντοι Καῖσαρ
[13, 42]	μὴν πόλις γε ἦν, ἀλλὰ	πολλοῖς	χρόνοις ὕστερον καὶ κατ´ ὀλίγον,
[13, 5]	ἔξω καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος.	πολλοὺς	δ´ ἔχουσα πρόποδας ἡ Ἴδη
[13, 55]	τινι χαρακτῆρι καινῷ καὶ κατεπλήξατο	πολλούς·	διὰ δὲ τὴν δόξαν ἐν
[13, 33]	μέχρι τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ	πολλοὺς	σταδίους κατὰ τὸ πρὸς ἕω
[13, 66]	ἀδικηθεῖσιν· ἐγκλημάτων γὰρ ἐπενεχθέντων ἅμα	πολλῶν,	ἀπεκαρτέρησεν αἰσχρῶς οὐ φέρων τὴν
[13, 54]	τοῦ γένους Ἀπελλικῶντι τῷ Τηίῳ	πολλῶν	ἀργυρίων τά τε Ἀριστοτέλους καὶ
[13, 37]	εἰ ἐπ´ ἀκροτάτῳ, ὅμως {ἀπὸ}	πολὺ	ἂν μείζονος ὕψους τῆς ἀκροπόλεως
[13, 36]	πότερον μενοῦσι παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν	πολὺ	ἀπεσπασμένοι τοῦ οἰκείου τείχους „ἠὲ
[13, 70]	„ναίειν Κελαινὰς ἐσχάτοις Ἴδης τόποις.	πολὺ	γὰρ τῆς Ἴδης ἄπωθεν αἱ
[13, 54]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν.	πολὺ	δὲ εἰς τοῦτο καὶ ἡ
[13, 70]	τῆς Ἴδης ἄπωθεν αἱ Κελαιναί,	πολὺ	δὲ καὶ αἱ τοῦ Καΐκου
[13, 53]	τοῦ Σκαμανδρίου διαδοχὴ σώζοιτ´ ἄν.	πολὺ	δὲ μᾶλλον τοῖς ἑτέροις διαφωνεῖ
[13, 5]	εἰς Λέσβον. „Ἴδην δ´ ἵκανον	„πολυ„	πίδακα μητέρα θηρῶν, Λεκτὸν ὅθι
[13, 27]	ἡμᾶς μέντοι Καῖσαρ ὁ θεὸς	πολὺ	πλέον αὐτῶν προὐνόησε ζηλώσας ἅμα
[13, 48]	φασι περὶ Ἁμαξιτόν· νύκτωρ γὰρ	πολὺ	πλῆθος ἀρουραίων μυῶν ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν
[13, 18]	κεῖται δ´ ἐπ´ ἀκτῆς ἐκκειμένη	πολὺ	πρὸς τὴν Ἀσίαν κατὰ τὴν
[13, 63]	„οἱ δ´ ὅτε δὴ λιμένος	πολυβενθέος	ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 36]	πόλινδε „ἂψ ἀναχωρήσουσι. καὶ ὁ	Πολυδάμας	„ἀμφὶ μάλα „φράζεσθε, φίλοι· κέλομαι
[13, 7]	Πρίαμος γεννᾷ τὸν Λυκάονα καὶ	Πολύδωρον.	καὶ μὴν οἵ γε ὑπὸ
[13, 1]	τῆς παραλίας ταύτης, ἧς τὸ	πολυθρύλητον	καίπερ ἐν ἐρειπίοις καὶ ἐν
[13, 19]	„ὅς „ῥ´ ἐνὶ Παισῷ ναῖε	πολυκτήμων“	καὶ ὁ ποταμὸς νῦν οὕτω
[13, 1]	καὶ ἐν ἐρημίᾳ λειπομένης ὅμως	πολυλογίαν	οὐ τὴν τυχοῦσαν παρέχει τῇ
[13, 51]	μετὰ γὰρ τὸ Λεκτὸν τὸ	Πολυμήδειον	ἔστι χωρίον τι ἐν τετταράκοντα
[13, 63]	μὲν ἔπειτ´ ἐπὶ βωμὸν ἄγων	πολύμητις	„Ὀδυσσεὺς πατρὶ φίλῳ ἐν χερσὶ
[13, 52]	καὶ δύο γένη ταῦτα βασιλεῦσαι	πολὺν	χρόνον ἐν τῇ Σκήψει λέγεται·
[13, 3]	καὶ τὸ Φρίκιον ὄρος διατρῖψαι	πολὺν	χρόνον, ὕστερον δὲ διαβάντας κτίσαι
[13, 43]	τῶν πλησιοχώρων, ἀπέδοσαν δ´ ἀνοικισθείσης.	~Πολυπίδακον	δὲ τὴν Ἴδην ἰδίως οἴονται
[13, 25]	ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας ᾤκεον	πολυπιδάκου	Ἴδης. τοῦ δὲ τρίτου ἐπὶ
[13, 44]	ἐστιν. Ἑπτάπορος δέ, ὃν καὶ	Πολύπορον	λέγουσιν, ἑπτάκις διαβαινόμενος ἐκ τῶν
[13, 27]	ηὗρεν ἐν τῇ Περσικῇ γάζῃ	πολυτελῶς	κατεσκευασμένον. κατά τε δὴ τὸν
[13, 14]	τὴν φλεγμονὴν παύοντας καὶ τὸν	πόνον.	μυθεύουσι δὲ τὸν ἀρχηγέτην τοῦ
[13, 48]	Κρήτῃ προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´ ὁ	Ποντικὸς	πληθύοντάς φησι τοὺς μύας περὶ
[13, 63]	„ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς βῆ	„ποντο„	πόροιο· τὴν μὲν ἔπειτ´ ἐπὶ
[13, 55]	τὸν Εὐπάτορα συναπῆρεν εἰς τὸν	Πόντον	ἐκείνῳ μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ
[13, 66]	δὴ καὶ συναπῆρεν εἰς τὸν	Πόντον	τῷ βασιλεῖ· καταλυθέντος δὲ τοῦ
[13, 32]	τιμῶσιν αἰτιώμενοι τὴν ὑπ´ αὐτοῦ	πόρθησιν.	ἀλλ´ ἐκεῖνος μέν, φαίη τις
[13, 22]	ἔπαθον, δεδιὼς μὴ αἱ πόλεις	πορθμεῖα	παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ. συνέβη δὲ
[13, 64]	ἐν Ἀσίᾳ μείς τις καλεῖται	πορνοπίων,	οὕτω τοὺς πάρνοπας καλούντων Βοιωτῶν,
[13, 64]	καλούντων Βοιωτῶν, καὶ θυσία συντελεῖται	πορνοπίωνι	Ἀπόλλωνι. ~Μυσία μὲν οὖν ἔστιν
[13, 63]	δὲ Χρυσηὶς νηὸς βῆ „ποντο„	πόροιο·	τὴν μὲν ἔπειτ´ ἐπὶ βωμὸν
[13, 67]	ἐν Ἰβηρίᾳ δέ φησιν ἰδεῖν	Ποσειδώνιος	ἐκ τινος γῆς ἀργιλώδους, ᾗ
[13, 40]	ἅπασιν ἐμήνιεν) ἀπολέσθαι δὲ ὑπὸ	Ποσειδῶνος	μεγαλορρημονήσαντα· τὰς δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι
[13, 14]	γένος διέτεινεν ἡ δύναμις μέχρι	ποσοῦ.	κτίσμα δ´ ἐστὶ τὸ Πάριον
[13, 41]	πόλεως εἴρηκεν „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν	„ποτ´	ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρή. „ἦ γὰρ
[13, 70]	τὸ ἐν τῇ Ἐλαΐτιδι χειμαρρῶδες	ποτάμιον	δείκνυσθαι Κήτειον· ἐμπίπτει δ´ οὗτος
[13, 34]	τοῦ Ἴλου σῆμα. οἱ δὲ	ποταμοὶ	ὅ τε Σκάμανδρος καὶ ὁ
[13, 13]	δέ οἱ εἵσατο πρῶτος „Ἄδρηστος,	ποταμοῖο	παρὰ ῥόον Αἰσήποιο, ἔνθα τετίμηταί
[13, 21]	κἀκεῖνα „οἵ τ´ ἄρα „πὰρ	ποταμὸν	Κηφισὸν δῖον ἔναιον, καὶ „ἀμφί
[13, 21]	ἔναιον, καὶ „ἀμφί τε „Παρθένιον	ποταμὸν	κλυτὰ ἔργ´ ἐνέμοντο. ἦν δὲ
[13, 50]	ἐστὶν ἐρήμη. ὀνομάζει δὲ τὸν	ποταμὸν	ὁ ποιητής· „Σάτνιον οὔτασε „δουρὶ
[13, 21]	ἔχουσι Μηθυμναῖοι· ἔστι δὲ καὶ	ποταμὸς	Ἄρισβος ἐν Θρᾴκῃ, ὥσπερ εἴρηται,
[13, 10]	τὴν Ζέλειαν ὁ Τάρσιος ἔστι	ποταμός,	εἴκοσιν ἔχων διαβάσεις τῇ αὐτῇ
[13, 21]	Σκαιαὶ πύλαι· Ξάνθιοι Θρᾷκες, Ξάνθος	ποταμὸς	ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος ὁ ἐμβάλλων
[13, 21]	Ἕβρον, Ἀρίσβη ἐν Τροίᾳ· Ῥῆσος	ποταμὸς	ἐν Τροίᾳ, Ῥῆσος δὲ καὶ
[13, 67]	λιμένας, καὶ ὁ παραρρέων αὐτὴν	ποταμὸς	Εὔηνος, ἐξ οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον
[13, 50]	ὄρος ἐνταῦθα Σατνιόεις προσαγορευόμενον, ἀλλὰ	ποταμὸς	ἐφ´ ᾧ ἵδρυται ἡ πόλις·
[13, 35]	καὶ ὁ δι´ αὐτοῦ ῥέων	ποταμὸς	Θύμβριος, ἐμβάλλων εἰς τὸν Σκάμανδρον
[13, 28]	μεταξύ τε ὁ Ῥοδίος ἐκπίπτει	ποταμός,	καθ´ ὃν ἐν τῇ Χερρονήσῳ
[13, 21]	Σκαιοὶ Θρᾷκές τινες καὶ Σκαιὸς	ποταμὸς	καὶ Σκαιὸν τεῖχος καὶ ἐν
[13, 19]	Παρίου Παισὸς ἦν πόλις καὶ	ποταμός·	κατέσπασται δ´ ἡ πόλις, οἱ
[13, 21]	ἄπο Σελλήεντος· ὁ δὲ Πράκτιος	ποταμὸς	μὲν ἔστι, πόλις δ´ οὐχ
[13, 70]	ῥεῖ δ´ ἐκ τοῦ Τήμνου	ποταμὸς	Μύσιος ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάικον
[13, 44]	οὕτως φησίν „ὁ μὲν Ῥῆσος	ποταμὸς	νῦν „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ μὴ
[13, 19]	Παισῷ ναῖε πολυκτήμων“ καὶ ὁ	ποταμὸς	νῦν οὕτω καλεῖται. Μιλησίων δ´
[13, 45]	καὶ ἡ Καρησηνὴ καὶ ὁμώνυμος	„ποταμός,	ποιῶν καὶ αὐτὸς αὐλῶνα ἀξιόλογον,
[13, 62]	ἐξ Ἴδης φερόμενος ὁ Κίλλαιος	ποταμός·	ταῦτα δ´ ἐστὶ κατὰ τὴν
[13, 21]	Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ	ποταμοῦ	ἄπο Σελλήεντος· ὁ δὲ Πράκτιος
[13, 20]	φησιν „ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον „ἵπποι	ποταμοῦ	ἄπο Σελλήεντος. οὕτω δ´ ἀφανῆ
[13, 20]	φέρον ἵπποι „αἴ„ θωνες μεγάλοι	ποταμοῦ	ἄπο Σελλήεντος. οὕτω δ´ εἰπὼν
[13, 2]	Τρῶας ἄρξαι μέχρι τοῦ Καΐκου	ποταμοῦ	διῃρημένους κατὰ δυναστείας εἰς ὀκτὼ
[13, 21]	ἀμφενέμοντο“ οὕτω δεκτέον ὡς περὶ	ποταμοῦ,	καθάπερ κἀκεῖνα „οἵ τ´ ἄρα
[13, 3]	νεώτατον προελθόντα μέχρι τοῦ Γρανίκου	ποταμοῦ	καὶ παρεσκευασμένον ἄμεινον περαιῶσαι τὸ
[13, 2]	ἀπὸ Λεκτοῦ δὲ μέχρι Καΐκου	ποταμοῦ	καὶ τῶν Κανῶν λεγομένων ἔστι
[13, 44]	χώραν φασὶν „ἀπὸ τοῦ Καρήσου	ποταμοῦ,	ὃν ὠνόμακεν ὁ ποιητής „Ῥῆσός
[13, 67]	τοῦ Καΐκου δώδεκα διέχουσα τοῦ	ποταμοῦ	σταδίους Ἐλαία πόλις Αἰολικὴ καὶ
[13, 43]	λέγονται πλείους πηγαὶ τοῦ αὐτοῦ	ποταμοῦ.	~συμπίπτει δ´ εἰς αὐτὸν ὁ
[13, 3]	τοῦ Καΐκου καὶ τοῦ Ἕρμου	ποταμοῦ.	τέτταρσι γὰρ δὴ γενεαῖς πρεσβυτέραν
[13, 45]	διέχειν πεντήκοντα σταδίους, τοῦ δὲ	ποταμοῦ	τοῦ Αἰσήπου τριάκοντα· ἀπὸ δὲ
[13, 53]	Ἔρυκα καὶ Λιλύβαιον κατασχεῖν, καὶ	ποταμοὺς	περὶ Αἴγεσταν προσαγορεῦσαι Σκάμανδρον καὶ
[13, 44]	πόλιν κατεσπάσθαι τὴν ὁμώνυμον τῷ	ποταμῷ.	Πάλιν δ´ οὕτως φησίν „ὁ
[13, 36]	διότι τοῦτο πᾶν πρόχωμα τῶν	ποταμῶν	ἐστι τὸ πρὸ τῆς πόλεως
[13, 43]	πλῆθος τῶν ἐξ αὐτῆς ῥεόντων	ποταμῶν	καθ´ ἃ μάλιστα ἡ Δαρδανικὴ
[13, 21]	μετωνομάσθη ὁ τόπος. ~Τῶν δὲ	ποταμῶν	τὸν μὲν Σελλήεντά φησιν ὁ
[13, 36]	πόλεως ὁρώμενον πρόχωμα εἶναι τῶν	ποταμῶν	ὕστερον γεγονός. ~ὅ τε Πολίτης
[13, 65]	ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων ἢ	ποταμῶν	χειμάρρων· τεθρύληται δὲ διὰ τὰς
[13, 54]	νοτίας καὶ σητῶν κακωθέντα ὀψέ	ποτε	ἀπέδοντο οἱ ἀπὸ τοῦ γένους
[13, 48]	καὶ τῇ αὐτόθι Χρύσῃ ἱδρυμένῃ	ποτὲ	δεικνύμενα ἴχνη, περὶ ὧν αὐτίκα
[13, 65]	κώμην φασίν. ἦν δὲ πολίχνη	ποτέ,	ἐν ᾗ τὸ τῆς Ἀστυρηνῆς
[13, 33]	Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ πόλις	ποτὲ	Κεβρήνη. ὑπονοεῖ δ´ ὁ Δημήτριος
[13, 65]	περὶ τὸ Ἀδραμύττιον· ἦν δέ	ποτε	ὑπὸ Λυδοῖς, καὶ νῦν πύλαι
[13, 36]	τε τὴν κατασκοπὴν πέμπονται γνωσόμενοι,	πότερον	μενοῦσι παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν πολὺ
[13, 45]	ἐστὶ γενέθλη. ἡ οὖν Ἀλύβη	ποῦ	ἢ Ἀλόπη ἢ ὅπως βούλονται
[13, 43]	Κότυλος· ὑπέρκειται δ´ οὗτος ἑκατόν	που	καὶ εἴκοσι σταδίοις Σκήψεως, ἐξ
[13, 22]	ἡ Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά	που	σταδίους ἐκ λιμένος εἰς λιμένα,
[13, 22]	παραλεκτέον ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ	που	σταδίους ἐπὶ πύργον τινὰ κατ´
[13, 63]	Χρύσης ἐπὶ τὸ ναύσταθμον ἑπτακοσίων	που	σταδίων ἐστὶν ἡμερήσιός πως, ὅσον
[13, 54]	τῶν ἐξωτερικῶν, μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν	πραγματικῶς,	ἀλλὰ θέσεις ληκυθίζειν· τοῖς δ´
[13, 57]	ἑαυτὸν ξενίας τε ἅμα καὶ	πραγμάτων	προσποιητῶν χάριν, συλλαβὼν δ´ ἀνέπεμψεν
[13, 20]	„οἳ δ´ ἄρα Περκώτην καὶ	Πράκτιον	ἀμφενέμοντο, καὶ Σηστὸν καὶ „Ἄβυδον
[13, 7]	„οἳ δ´ ἄρα „Περκώτην καὶ	Πράκτιον	ἀμφενέμοντο, καὶ Σηστὸν „καὶ Ἄβυδον
[13, 21]	καὶ Λαμψάκου· τὸ οὖν „καὶ	Πράκτιον	ἀμφενέμοντο“ οὕτω δεκτέον ὡς περὶ
[13, 4]	γάρ εἰσιν ἀπὸ Παρίου εἰς	Πράκτιον)	ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι· Σκύλαξ
[13, 21]	ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος· ὁ δὲ	Πράκτιος	ποταμὸς μὲν ἔστι, πόλις δ´
[13, 4]	τριακοσίους ἄλλους ἀφαιρεῖ σταδίους, ἀπὸ	Πρακτίου	ἀρχόμενος (τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ
[13, 8]	περὶ Κύζικον Φρύγες ἐπῴκησαν ἕως	Πρακτίου,	τὰ δὲ περὶ Ἄβυδον Θρᾷκες·
[13, 54]	τῶν ἄλλων συμβαίνει τῶν εἰς	πρᾶσιν	γραφομένων βιβλίων καὶ ἐνθάδε καὶ
[13, 55]	τὴν πρὸς Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον	πρεσβείαν·	ὁ δ´ ἄκοντα ἀνέπεμψεν αὐτὸν
[13, 3]	ποταμοῦ. τέτταρσι γὰρ δὴ γενεαῖς	πρεσβυτέραν	φασὶ τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν τῆς
[13, 53]	διαδοχὴν αὐτῆς, ἠφανισμένου τοῦ τῶν	Πριαμιδῶν	γένους· „ἤδη γὰρ Πριάμου γενεὴν
[13, 40]	μετὰ κλέος εἰληλούθει. ᾔτεε δὲ	Πριάμοιο	„θυ„ γατρῶν εἶδος ἀρίστην, Κασσάνδρην,
[13, 7]	νέμων, πατρῴας δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν	Πριάμοιο	νόθον βάλε Δημοκόωντα, ὅς οἱ
[13, 33]	ποιητήν „Κεβριόνην νόθον υἱὸν ἀγακλῆος	Πριάμοιο,	ὃν εἰκὸς εἶναι ἐπώνυμον τῆς
[13, 41]	Ἴλιος ἱρή. „ἦ γὰρ καὶ	Πριάμοιο	πόλιν „διεπέρσαμεν αἰπήν. „πέρθετο δὲ
[13, 41]	πόλιν „διεπέρσαμεν αἰπήν. „πέρθετο δὲ	Πριάμοιο	πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ. καὶ τὰ
[13, 53]	τοῦ πολέμου διὰ τὴν πρὸς	Πρίαμον	δυσμένειαν „ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ „ἐπε„
[13, 7]	τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς τὸν	Πρίαμον	σαφῶς ἐμφανίζουσι „καί σε, γέρον,
[13, 7]	ἀνάσσει. οὗ τῇ θυγατρὶ συνελθὼν	Πρίαμος	γεννᾷ τὸν Λυκάονα καὶ Πολύδωρον.
[13, 7]	δὲ τούτων ἁπάντων ἦρχεν ὁ	Πρίαμος	οἱ τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς
[13, 32]	ἐξαλάπαξε πόλιν. καὶ φαίνεται ὁ	Πρίαμος	τῷ τοιούτῳ λόγῳ μέγας ἐκ
[13, 53]	τῶν Πριαμιδῶν γένους· „ἤδη γὰρ	Πριάμου	γενεὴν ἤχθηρε „Κρο„ νίων. νῦν
[13, 7]	ἐν Ἀβύδῳ μὲν υἱὸς τοῦ	Πριάμου	διέτριβεν, ἵππους νέμων, πατρῴας δηλονότι
[13, 7]	„ἀμφότεροι ἐν Τροίῃ, σὺ μὲν	„Πριάμου	ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ ἐγὼ Θήβῃσι.
[13, 7]	ἀμφότεροι, σὺ μὲν ἐν Τροίῃ	Πριάμου	ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ „ἐγὼ Θήβῃσιν,
[13, 53]	πρὸς Πρίαμον δυσμένειαν „ἀεὶ γὰρ	Πριάμῳ	„ἐπε„ μήνιε δίῳ, οὕνεκ´ ἄρ´
[13, 7]	δυναστείας ἐννέα, ὑπὸ δὲ τῷ	Πριάμῳ	τεταγμένην κατὰ τὸν Ἰλιακὸν πόλεμον
[13, 14]	Ἀτταλικοὺς ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο ἡ	Πριαπηνή,	πολλὴν αὐτῆς ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων.
[13, 11]	μεθορίᾳ τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῆς	Πριαπηνῆς	ἔστι τὰ Ἁρπάγια τόπος, ἐξ
[13, 10]	ἔχουσι δὲ Κυζικηνοί τε καὶ	Πριαπηνοὶ	μέχρι καὶ τῆς παραλίας. περὶ
[13, 12]	νεωτέρων· οὐδὲ γὰρ Ἡσίοδος οἶδε	Πρίαπον,	ἀλλ´ ἔοικε τοῖς Ἀττικοῖς Ὀρθάνῃ
[13, 16]	παράπλῳ τῷ ἀπὸ Παρίου εἰς	Πρίαπον	ἥ τε παλαιὰ Προκόννησός ἐστι
[13, 12]	περὶ Δαρδάνιον ἄκραν πλησίον Δαρδάνου.	~Πρίαπος	δ´ ἔστι πόλις ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 4]	τῆς Τρῳάδος, Εὔδοξος δὲ ἀπὸ	Πριάπου	καὶ Ἀρτάκης τοῦ ἐν τῇ
[13, 14]	θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα μείζω τῆς	Πριάπου	καὶ ηὐξημένη γε ἐκ ταύτης·
[13, 13]	ἡ μὲν οὖν πόλις μεταξὺ	Πριάπου	καὶ Παρίου, ἔχουσα ὑποκείμενον πεδίον
[13, 15]	μεταξὺ δὲ κεῖται Παρίου καὶ	Πριάπου	κατὰ Λίνον χωρίον ἐπὶ θαλάττῃ,
[13, 11]	τοῦ δὲ Αἰσήπου καὶ τοῦ	Πριάπου	μεταξὺ ὁ Γράνικος ῥεῖ τὰ
[13, 12]	Κυζικηνῶν· ἐπώνυμος δ´ ἐστὶ τοῦ	Πριάπου	τιμωμένου παρ´ αὐτοῖς, εἴτ´ ἐξ
[13, 4]	Κυζικηνῶν νήσῳ χωρίου ἀνταίροντος τῷ	Πριάπῳ,	συστέλλων ἐπ´ ἔλαττον τοὺς ὅρους,
[13, 33]	ἱστοροῦσι γυναῖκα γεγονέναι τοῦ Ἀλεξάνδρου	πρὶν	Ἑλένην ἁρπάσαι· λέγειν τε τὸν
[13, 7]	ἐμφανίζουσι „καί σε, γέρον, τὸ	πρὶν	μὲν ἀκούομεν ὄλβιον εἶναι, ὅσσον
[13, 53]	ἁλώσει τοῦ Ἰλίου παρδαλέαν φησὶ	πρὸ	τῆς θύρας τοῦ Ἀντήνορος προτεθῆναι
[13, 36]	ποιητὴς φράζει· τὸ μὲν γὰρ	πρὸ	τῆς νῦν πόλεως ὁρώμενον πρόχωμα
[13, 36]	πρόχωμα τῶν ποταμῶν ἐστι τὸ	πρὸ	τῆς πόλεως ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον,
[13, 4]	γὰρ οὗτος μὲν ἕως Λεκτοῦ	προάγει,	ἄλλοι δ´ ἄλλως· Χάρων δ´
[13, 55]	τῷ Εὐπάτορι, φεύγοντι ἤδη τὴν	προγονικήν,	κατὰ δὲ τὴν ὁδὸν κατέστρεψε
[13, 27]	Ἰούλιος ἀπὸ Ἰούλου τινὸς τῶν	προγόνων·	ἐκεῖνος δ´ ἀπὸ Ἰούλου τὴν
[13, 22]	Σηστοῦ καὶ τῆς ὅλης Χερρονήσου	προείπομεν	ἐν τοῖς περὶ τῆς Θρᾴκης
[13, 4]	εἰς Πράκτιον) ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου	πρόεισι·	Σκύλαξ δὲ ὁ Καρυανδεὺς ἀπὸ
[13, 3]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Πενθίλον, καὶ	προελθεῖν	μέχρι Θρᾴκης ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν
[13, 3]	τὸν υἱὸν τούτου τὸν νεώτατον	προελθόντα	μέχρι τοῦ Γρανίκου ποταμοῦ καὶ
[13, 32]	βασιλέων, ὡς ἔφαμεν. μικρὸν δὲ	προελθοῦσιν	ἀπὸ τῆς παραλίας ταύτης ἐστὶ
[13, 27]	κατεστάθη κύριος τῆς στρατιᾶς, καὶ	προελθὼν	εἰς Ἴλιον, οὐ δεχομένων αὐτὸν
[13, 54]	ἀφ´ οὗ τὰ βιβλία ταῦτα	προῆλθεν,	ἄμεινον μὲν ἐκείνων φιλοσοφεῖν καὶ
[13, 38]	κακῶς, ὕστερον δ´ ἐκ μονομαχίας,	προκαλεσαμένου	τοῦ Φρύνωνος, ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν σκευὴν
[13, 12]	φασίν, οἵπερ καὶ Ἄβυδον καὶ	Προκόννησον	συνῴκισαν κατὰ τὸν αὐτὸν καιρόν,
[13, 16]	εἰς Πρίαπον ἥ τε παλαιὰ	Προκόννησός	ἐστι καὶ ἡ νῦν Προκόννησος,
[13, 16]	Προκόννησός ἐστι καὶ ἡ νῦν	Προκόννησος,	πόλιν ἔχουσα καὶ μέταλλον μέγα
[13, 70]	τὴν εἰσβολὴν τοῦ ἐν Μυρμιδόσι	προλόγου	„ἰὼ Κάικε Μύσιαί τ´ ἐπιρροαί.
[13, 27]	γὰρ κατὰ συγγενείας ἀνανέωσιν ὥρμησε	προνοεῖν	αὐτῶν, ἅμα καὶ φιλόμηρος ὤν·
[13, 69]	ἐξ Ἡρακλέους φθοράν· Ἀθηνᾶς δὲ	προνοίᾳ	τὴν λάρνακα περαιωθεῖσαν ἐκπεσεῖν εἰς
[13, 5]	Αἰγαῖον πέλαγος. πολλοὺς δ´ ἔχουσα	πρόποδας	ἡ Ἴδη καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα
[13, 5]	ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν ὀρθῶς. Τοὺς δὴ	πρόποδας	τοὺς ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα φράζων
[13, 22]	Ἀβύδου μὲν ὡς ἐπὶ τὴν	Προποντίδα,	ἐκ δὲ Σηστοῦ εἰς τοὐναντίον·
[13, 43]	μὲν πρὸς ἄρκτον καὶ τὴν	Προποντίδα	ἐκ πλειόνων πηγῶν συλλειβόμενοι, ὁ
[13, 22]	Ξέρξου πατρὸς τῶν κατὰ τὴν	Προποντίδα,	ἐκοινώνησε καὶ ἡ Ἄβυδος τῆς
[13, 1]	ἐπανιόντες δὲ πάλιν ἐπὶ τὴν	Προποντίδα	καὶ τὴν ἐφεξῆς τῷ Αἰσήπῳ
[13, 4]	γὰρ ἐπὶ τῶν κατὰ τὴν	Προποντίδα	τόπων ὁ μὲν Ὅμηρος ἀπὸ
[13, 22]	ἡ Σηστὸς ἐνδοτέρω κατὰ τὴν	Προποντίδα	ὑπερδέξιος τοῦ ῥοῦ τοῦ ἐξ
[13, 5]	ἔστι δὲ αὕτη μὲν τῆς	Προποντίδος	ἀπὸ τῶν περὶ Ἄβυδον στενῶν
[13, 5]	Λεκτοῦ πρῶτά ἐστιν ἀπὸ τῆς	Προποντίδος	ἀρξαμένοις {τὰ} μέχρι τῶν κατ´
[13, 6]	καὶ Ἄβυδον διὰ μέσης τῆς	Προποντίδος,	ἔπειτα τῆς παραλίας τῆς Ἀσίας
[13, 22]	ἐπίκειται δὲ τῷ στόματι τῆς	Προποντίδος	καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, διέχει δὲ
[13, 2]	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ τὴν τῆς	Προποντίδος	παραλίαν εἶναι συμβαίνει, ἀπὸ δὲ
[13, 5]	Ἄβυδον στενῶν, εἶτ´ ἔξω τῆς	Προποντίδος	τὰ μέχρι Λεκτοῦ. ~Κάμψαντι δὲ
[13, 43]	πυρός. ἡ δ´ ἑτέρη θέρεϊ	προρέει	εἰκυῖα χαλάζῃ ἢ χιόνι ψυχρῇ.
[13, 28]	ὁ κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν	πρὸς	ἀλλήλους ἐπὶ καταλύσει τοῦ πολέμου.
[13, 48]	ἁλοπήγιον αὐτόματον τοῖς ἐτησίαις πηγνύμενον	πρὸς	Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ δὲ τῷ Λεκτῷ
[13, 68]	δὲ τὸ Καΐκου πεδίον ὑπόκειται,	πρὸς	ἄρκτον δὲ ἡ Ἐλαῗ τις·
[13, 44]	πεντεκαίδεκα πηχῶν· Ἀδραμυττίου δὲ διέχει	πρὸς	„ἄρκτον ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα σταδίους.
[13, 43]	Γράνικος καὶ Αἴσηπος, οἱ μὲν	πρὸς	ἄρκτον καὶ τὴν Προποντίδα ἐκ
[13, 5]	θάλατταν, μικρὰ δ´ ἐπιστρέφοντος καὶ	πρὸς	ἄρκτον καὶ τὴν ταύτῃ παραλίαν.
[13, 22]	ὀνομάζεται δὲ καὶ ἀκρωτήριόν τι	πρὸς	Δαρδάνῳ Γύγας· ἐπίκειται δὲ τῷ
[13, 67]	ὃν καιρὸν αἰτίαν εἶχε Μιθριδατισμοῦ.	~Πρὸς	δὲ τοῖς Ἀστύροις λίμνη καλεῖται
[13, 5]	Ἴδης θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος	πρὸς	δύσιν καὶ τὴν ταύτῃ θάλατταν,
[13, 57]	καὶ στρατηγῶν, προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ	πρὸς	ἑαυτὸν ξενίας τε ἅμα καὶ
[13, 45]	μὴ χωλὸν ἐᾶν καὶ ἕτοιμον	πρὸς	ἔλεγχον ἅπαξ ἤδη ἀποτετολμηκότας. ταῦτα
[13, 57]	καὶ Ἀριστοτέλης διέτριψε διὰ τὴν	πρὸς	Ἑρμείαν τὸν τύραννον κηδείαν. ἦν
[13, 68]	μὲν καὶ δύσιν ἡ θάλαττα,	πρὸς	ἕω δὲ τὸ Καΐκου πεδίον
[13, 25]	σχεδόν τι τριάκοντα σταδίοις ἀνωτέρω	πρὸς	ἕω καὶ πρὸς τὴν Ἴδην
[13, 33]	ἐπὶ πολλοὺς σταδίους κατὰ τὸ	πρὸς	ἕω μέρος. τούτου δ´ ἡ
[13, 34]	ὀρεινῆς δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι	πρὸς	θάλατταν, τὸν μὲν εὐθὺ Ῥοιτείου
[13, 35]	διάταξις οὐ διέτεινε; τό τε	„πρὸς	„Θύμ„ βρης δ´ ἔλαχον Λύκιοι“
[13, 19]	τόπος ἐν τῇ Κυμαίᾳ Γεργίθιον	πρὸς	Λαρίσῃ. ἐκ Παρίου μὲν οὖν
[13, 13]	μεγάλη θεὸς, ἣ τάδε πάντα	„πρὸς	μακάρων ἔλαχεν· βωμὸν δέ οἱ
[13, 58]	Κᾶρας ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ χωρίζει	„πρὸς	„μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες
[13, 6]	ὅτι τοῖς ἐκ Βυζαντίου πλέουσι	πρὸς	νότον ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν ὁ
[13, 68]	κύκλῳ δὲ περὶ τὸ ὄρος	πρὸς	νότον μὲν καὶ δύσιν ἡ
[13, 53]	ἐκ τοῦ πολέμου διὰ τὴν	πρὸς	Πρίαμον δυσμένειαν „ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ
[13, 36]	ὄντος· ἔστι γὰρ τὸ ναύσταθμον	πρὸς	Σιγείῳ, πλησίον δὲ καὶ ὁ
[13, 22]	παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ. συνέβη δὲ	πρὸς	ταῖς ἄλλαις μεταβολαῖς καὶ τῷ
[13, 21]	μὲν Σελλήεντά φησιν ὁ ποιητὴς	πρὸς	τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ ὁ
[13, 65]	λέγεται, οὔθ´ ὕλη ὑπέρκειται καίτοι	πρὸς	τῇ Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´ ἡ
[13, 22]	Σηστοῦ εἰς τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ	πρὸς	τῇ Σηστῷ τόπος Ἀποβάθρα, καθ´
[13, 18]	δ´ ἐπ´ ἀκτῆς ἐκκειμένη πολὺ	πρὸς	τὴν Ἀσίαν κατὰ τὴν Λαμψακηνῶν
[13, 45]	Ἀργυρία. καὶ τοῦτο πάλιν πλάσμα	πρὸς	τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως σωθείη
[13, 27]	συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια, ἐπερρώσθη	πρὸς	τὴν εὐεργεσίαν νεανικῶς· γνωριμώτερα δέ,
[13, 6]	μέγας, ὃν ἡ Ἴδη ποιεῖ	πρὸς	τὴν ἤπειρον ἀποχωροῦσα ἀπὸ τοῦ
[13, 25]	σταδίοις ἀνωτέρω πρὸς ἕω καὶ	πρὸς	τὴν Ἴδην καὶ τὴν Δαρδανίαν
[13, 32]	ἄλλοις σταδίοις ἀνωτέρῳ κατὰ τὸ	πρὸς	τὴν Ἴδην μέρος. τοῦ μὲν
[13, 49]	ἀπὸ τοῦ Λεκτοῦ ῥάχις ἀνατείνουσα	πρὸς	τὴν Ἴδην ὑπέρκειται τῶν πρώτων
[13, 22]	τὰ πλοῖα συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ	πρὸς	τὴν περαίωσιν· τοῖς δ´ ἐξ
[13, 45]	εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη πεπλασμένον	πρὸς	τὴν τῶν Ἁλιζώνων ὑπόθεσιν, περὶ
[13, 55]	ἀπέστη τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν	πρὸς	Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον πρεσβείαν· ὁ
[13, 19]	θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι σταδίους τετταράκοντα	πρὸς	τοῖς ἑκατόν· ἐξ ὧν τὸν
[13, 36]	καὶ ἡ διήγησις δ´ ἡ	πρὸς	τὸν Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως
[13, 22]	δέ, καὶ σκέλει διπλέθρῳ συνάπτειν	πρὸς	τὸν λιμένα, καὶ διὰ ταῦτ´
[13, 7]	Πρίαμος οἱ τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι	πρὸς	τὸν Πρίαμον σαφῶς ἐμφανίζουσι „καί
[13, 48]	ἐκ τῆς Κρήτης. τῆς δὲ	πρὸς	τοὺς Ἀττικοὺς ἐπιπλοκῆς τῶν Τρώων
[13, 34]	καὶ ἀποτελῶν τὸ Ε γράμμα	πρὸς	τοὺς ἑκατέρωθεν ἀγκῶνας. ~Ὑπὲρ δὲ
[13, 27]	τὴν Ἕκτορος γενομένην γυναῖκα, ἐφιλοφρονεῖτο	πρὸς	τοὺς Ἰλιέας ὁ Ἀλέξανδρος· ὁ
[13, 27]	καὶ φιλαλέξανδρος ὢν καὶ τῆς	πρὸς	τοὺς Ἰλιέας συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων
[13, 14]	τοὺς Ὀφιογενεῖς συγγένειάν τινα ἔχειν	πρὸς	τοὺς ὄφεις· φασὶ δ´ αὐτῶν
[13, 32]	δὲ ἄδικον „ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος.	πρὸς	τοῦτο δὲ πάλιν ἀντιτίθεται μῦθος·
[13, 1]	τὴν τυχοῦσαν παρέχει τῇ γραφῇ.	πρὸς	τοῦτο δὲ συγγνώμης δεῖ καὶ
[13, 32]	καὶ ἱερόν ἐστι καὶ μνῆμα	πρὸς	τῷ Σιγείῳ, Πατρόκλου δὲ καὶ
[13, 42]	οἱ τὸ Ῥοίτειον κατασχόντες συνῴκισαν	πρὸς	τῷ Σιμόεντι Πόλιον, ὃ νῦν
[13, 51]	Γάργαρα, καὶ τῆς Πυρρᾶς ἄκρας	προσαγορευομένης	ἐφ´ ᾗ καὶ ἀφροδίσιον ἵδρυται.
[13, 50]	δ´ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα Σατνιόεις	προσαγορευόμενον,	ἀλλὰ ποταμὸς ἐφ´ ᾧ ἵδρυται
[13, 4]	ὕστερον οἱ μὲν πᾶσαν Αἰολίδα	προσαγορεύουσιν	οἱ δὲ μέρος, καὶ Τροίαν
[13, 26]	τε κοσμῆσαι τὸ ἱερὸν καὶ	προσαγορεῦσαι	πόλιν καὶ οἰκοδομίαις ἀναλαβεῖν προστάξαι
[13, 53]	κατασχεῖν, καὶ ποταμοὺς περὶ Αἴγεσταν	προσαγορεῦσαι	Σκάμανδρον καὶ Σιμόεντα· ἔνθεν δ´
[13, 54]	εἰς τοῦτο καὶ ἡ Ῥώμη	προσελάβετο·	εὐθὺς γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος
[13, 36]	εἰς αὐτὸ τὸ ναύσταθμον καὶ	προσεμάχοντο	ταῖς ναυσίν, ἀτείχιστον δὲ ἔχοντες
[13, 27]	ἀπὸ Αἰνείου. χώραν τε δὴ	προσένειμεν	αὐτοῖς καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ
[13, 45]	ἢ τά γε πλεῖστα, δεῖν	προσέχειν	ὡς ἀνδρὶ ἐμπείρῳ καὶ ἐντοπίῳ,
[13, 17]	ἔχουσιν οἱ Κυζικηνοὶ τῇ Ζελείᾳ	προσεχῆ,	ἐν οἷς βασιλικὴ θήρα κατεσκεύαστο
[13, 26]	μὲν ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ	προσηγορευμένης	Ἀντιγονείας, μεταβαλούσης δὲ τοὔνομα· ἔδοξε
[13, 19]	δὲ ποιητὴς εἴρηκεν ἀμφοτέρως, καὶ	προσθεὶς	τὴν πρώτην συλλαβήν „καὶ δῆμον
[13, 36]	ἀτείχιστον δὲ ἔχοντες οὐκ ἐθάρρουν	προσιόντες	πολιορκεῖν μικροῦ τοῦ διαστήματος ὄντος·
[13, 56]	τινος καμινευθεὶς ἀποστάζει ψευδάργυρον, ἣ	προσλαβοῦσα	χαλκὸν τὸ καλούμενον γίνεται κρᾶμα,
[13, 1]	τῶν ἐνδόξων καὶ παλαιῶν γνῶσιν·	προσλαμβάνει	δὲ τῷ μήκει καὶ τὸ
[13, 50]	καὶ πρότερον· καὶ νῦν δὲ	προσληπτέον	ὅτι Πήδασόν τινα λέγει πόλιν
[13, 68]	δὲ καθ´ αὑτὸ ἱκανῶς συνέσταλται,	προσνεύει	δὲ ἐπὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος,
[13, 48]	Ἴδην ἀπὸ τῆς ἐν Κρήτῃ	προσονομάσαι.	Ἡρακλείδης δ´ ὁ Ποντικὸς πληθύοντάς
[13, 57]	τότε τοῖς Πέρσαις καὶ στρατηγῶν,	προσποιησάμενος	φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν ξενίας
[13, 57]	ξενίας τε ἅμα καὶ πραγμάτων	προσποιητῶν	χάριν, συλλαβὼν δ´ ἀνέπεμψεν ὡς
[13, 66]	Διόδωρος στρατηγὸς χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ,	προσποιούμενος	δ´ ἅμα τῶν τε ἐξ
[13, 39]	γὰρ ἂν αἱρεθῆναι διαιτητὴν τὸν	προσπολεμοῦντα;	Ἀχίλλειον δ´ ἔστιν ὁ τόπος
[13, 26]	προσαγορεῦσαι πόλιν καὶ οἰκοδομίαις ἀναλαβεῖν	προστάξαι	τοῖς ἐπιμεληταῖς ἐλευθέραν τε κρῖναι
[13, 65]	Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν ἄλσει,	προστατούμενον	μετὰ ἁγιστείας ὑπ´ Ἀντανδρίων, οἷς
[13, 27]	Ἰλιέων ὡς λῃστήν, βίαν τε	προσφέρει	καὶ δεκαταίους αἱρεῖ· καυχωμένου δ´
[13, 31]	τῷ πεδίῳ πολλὴν καταφέροντες ἰλὺν	προσχοῦσι	τὴν παραλίαν καὶ τυφλὸν στόμα
[13, 41]	τοῖς γόνασι; καὶ οἱ τὴν	προσῳδίαν	δὲ διαστρέφοντες, „γουνάσιν“ ὡς θυιάσιν,
[13, 27]	ἐκεῖνος δ´ ἀπὸ Ἰούλου τὴν	προσωνυμίαν	ἔσχε ταύτην, τῶν ἀπογόνων εἷς
[13, 53]	πρὸ τῆς θύρας τοῦ Ἀντήνορος	προτεθῆναι	σύμβολον τοῦ ἀπόρθητον ἐαθῆναι τὴν
[13, 23]	μὲν Ἀβυδηνῶν ἔστι, κατεσκαμμένη πόλις,	πρότερον	δὲ ἦν καθ´ αὑτά, χρυσεῖα
[13, 27]	σκοποῦσιν, ἐκ τῶν τοιῶνδε τεκμαίρονται.	πρότερον	δὲ ὑπογραπτέον τοὺς τόπους ἀπὸ
[13, 28]	τε Δαρδανὶς ἄκρα, ἧς μικρὸν	πρότερον	ἐμνήσθημεν, καὶ ἡ πόλις ἡ
[13, 1]	καὶ τὰ τῶν ἄλλων ὑπογράψαντας	πρότερον	ἐν κεφαλαίῳ τὴν τῶν τόπων
[13, 59]	πόλεις ᾠκίσθαι ὑπὸ τῶν Λελέγων	πρότερον	εὐανδρησάντων, ὥστε καὶ τῆς Καρίας
[13, 47]	τῆς {Τενεδίων περ} αίας οὖσαι	πρότερον,	καὶ ἡ νῦν Χρῦσα, ἐφ´
[13, 50]	~Εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν καὶ	πρότερον·	καὶ νῦν δὲ προσληπτέον ὅτι
[13, 8]	οἱ περιγενόμενοι τῶν ὑπὸ Τηλέφῳ	πρότερον	καὶ Τεύθραντι. οὕτω δὴ τοῦ
[13, 26]	εἶναι τοὺς Ἀλέξανδρον διαδεξαμένους ἐκείνου	πρότερον	κτίζειν ἐπωνύμους πόλεις, εἶθ´ ἑαυτῶν·
[13, 18]	καὶ ἑκατὸν σταδίους· ἐκαλεῖτο δὲ	πρότερον	Πιτυοῦσσα, καθάπερ καὶ τὴν Χίον
[13, 61]	Μυσοῖς μὲν καὶ Λυδοῖς τὸ	πρότερον,	τοῖς δ´ Ἕλλησιν ὕστερον τοῖς
[13, 8]	περὶ Ἄβυδον Θρᾷκες· ἔτι δὲ	πρότερον	τούτων ἀμφοῖν Βέβρυκες καὶ Δρύοπες·
[13, 35]	νομίζεται τὸ παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι	πρότερον,	τριάκοντα σταδίους διέχον ἀπὸ τῆς
[13, 32]	δώδεκα σταδίους διέχουσα, τῷ δὲ	προτέρῳ	τριάκοντα ἄλλοις σταδίοις ἀνωτέρῳ κατὰ
[13, 27]	ὁ θεὸς πολὺ πλέον αὐτῶν	προὐνόησε	ζηλώσας ἅμα καὶ Ἀλέξανδρον· ἐκεῖνος
[13, 27]	Φιμβρίας ὑπάτῳ Ὀυαλερίῳ Φλάκκῳ ταμίας	προχειρισθέντι	ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην· καταστασιάσας δὲ
[13, 36]	πρὸ τῆς νῦν πόλεως ὁρώμενον	πρόχωμα	εἶναι τῶν ποταμῶν ὕστερον γεγονός.
[13, 36]	πεδίον συμπροστιθείς διότι τοῦτο πᾶν	πρόχωμα	τῶν ποταμῶν ἐστι τὸ πρὸ
[13, 63]	τῆς ἑσπέρας ἐπιλαβούσης μένει αὐτόθι,	πρωὶ	δὲ ἀποπλεῖ· ἀπὸ δὲ Ἁμαξιτοῦ
[13, 5]	τῆς Ζελείας καὶ τοῦ Λεκτοῦ	πρῶτά	ἐστιν ἀπὸ τῆς Προποντίδος ἀρξαμένοις
[13, 51]	Ἀλκαῖος μὲν καλεῖ Λελέγων πόλιν	„πρῶτα	μὲν Ἄντανδρος Λελέγων πόλις. ὁ
[13, 16]	πόλεων ἔργα, ἐν δὲ τοῖς	πρῶτα	τὰ ἐν Κυζίκῳ ταύτης ἐστὶ
[13, 31]	ἐστὶν ἐν τῇ Χερρονήσῳ τὸ	Πρωτεσιλάειον	καὶ ἡ Ἐλαιοῦσσα, περὶ ὧν
[13, 5]	ἐστὶ τὸ Λεκτὸν καὶ διότι	πρώτη	ἀπόβασις ἐκ θαλάττης αὕτη τοῖς
[13, 1]	τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ Τρῳὰς	πρώτη	τῆς παραλίας ταύτης, ἧς τὸ
[13, 19]	εἴρηκεν ἀμφοτέρως, καὶ προσθεὶς τὴν	πρώτην	συλλαβήν „καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ, καὶ
[13, 25]	ποιητὴν ὁ Πλάτων, τῆς μὲν	πρώτης	πολιτείας παράδειγμα τιθέντα τὸν τῶν
[13, 42]	τοῦ χωρίου, ἕτερον δὲ τειχίσαι.	πρῶτοι	μὲν οὖν Ἀστυπαλαιεῖς οἱ τὸ
[13, 1]	σαφῶς πάντα· ὧν ἐν τοῖς	πρώτοις	ἐστὶν Ὅμηρος εἰκάζειν περὶ τῶν
[13, 7]	οὐκ ἀλλοτρίας οὐδ´ οὗτος βοῦς	„πρῶτον	δ´ Ἱκεταονίδην ἐνένιπεν, ἴφθιμον Μελάνιππον·
[13, 6]	ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν ὁ πλοῦς,	πρῶτον	ἐπὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον διὰ
[13, 57]	ἐπανελθὼν δὲ τῷ δεσπότῃ συνετυράννησε,	πρῶτον	ἐπιθεμένῳ τοῖς περὶ Ἀταρνέα καὶ
[13, 45]	ἐν ἀριστερᾷ τῆς ῥύσεως αὐτοῦ	πρῶτον	ἔστι Πολίχνα τειχῆρες χωρίον, εἶθ´
[13, 5]	πίδακα μητέρα θηρῶν, Λεκτὸν ὅθι	πρῶτον	λιπέτην „ἅλα“ Ὕπνος καὶ Ἥρα,
[13, 27]	τὴν εὐεργεσίαν νεανικῶς· γνωριμώτερα δέ,	πρῶτον	μὲν ὅτι Ῥωμαῖος, οἱ δὲ
[13, 25]	κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας εἴδη συνίστασθαι·	πρῶτον	μὲν τὸ ἐπὶ τὰς ἀκρωρείας
[13, 35]	πενταστάδιον διέχων· γίνεται οὖν εὔλογον	πρῶτον	μὲν τὸ ἐπὶ τοῦ Ἄρεος
[13, 14]	συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς,	πρῶτον	μὲν τὸ πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς
[13, 51]	τι παραλέλειπται μνήνης ἄξιον, καὶ	πρῶτον	περὶ τῆς Σκήψεως. ~Ἔστι δ´
[13, 27]	ἔστι κωμόπολίς τις ἦν, ὅτε	πρῶτον	Ῥωμαῖοι τῆς Ἀσίας ἐπέβησαν καὶ
[13, 24]	τοῦ ποιητοῦ Δαρδανίαν „Δάρδανον αὖ	πρῶτον	τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς, κτίσσε δὲ
[13, 49]	τοῦ κόλπου μερῶν, ἐν οἷς	πρῶτον	τοὺς Λέλεγας ἱδρυμένους ὁ ποιητὴς
[13, 62]	ὁ Κολωναεὺς ἐν Κολωναῖς ἱδρυθῆναι	πρῶτον	ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[13, 13]	ἔλαχεν· βωμὸν δέ οἱ εἵσατο	πρῶτος	„Ἄδρηστος, ποταμοῖο παρὰ ῥόον Αἰσήποιο,
[13, 44]	τῆς καλῆς πεύκης Ἄτταλος ὁ	πρῶτος	βασιλεύσας οὕτως γράφει· τὴν μὲν
[13, 25]	τῷ πεδίῳ τεθάφθαι αὐτόν, ὅτι	πρῶτος	ἐθάρρησεν ἐν τοῖς πεδίοις θέσθαι
[13, 13]	Καλλισθένης ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως, ὃς	πρῶτος	Νεμέσεως ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν.
[13, 48]	τῆς Κρήτης ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς	πρῶτος	παρέδωκε Καλλῖνος ὁ τῆς ἐλεγείας
[13, 54]	ᾧπερ καὶ τὴν σχολὴν ἀπέλιπε,	πρῶτος	ὧν ἴσμεν συναγαγὼν βιβλία καὶ
[13, 49]	πρὸς τὴν Ἴδην ὑπέρκειται τῶν	πρώτων	τοῦ κόλπου μερῶν, ἐν οἷς
[13, 29]	περιφανεῖ τόπῳ· καὶ ἐφεξῆς λίμνη	Πτελεώς.	~Εἶτα Ῥοίτειον πόλις ἐπὶ λόφῳ
[13, 40]	ἔνδον ἐόντα, ὅς ῥα νέον	„πτο„	λέμοιο μετὰ κλέος εἰληλούθει. ᾔτεε
[13, 22]	τῆς αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ	πυθόμενος	μετὰ τὴν ἀπὸ τῶν Σκυθῶν
[13, 13]	Ἀκταίου καὶ Ἀρτέμιδος κατὰ τὴν	Πυκάτην·	εἰς δὲ Πάριον μετηνέχθη πᾶσα
[13, 65]	ποτε ὑπὸ Λυδοῖς, καὶ νῦν	πύλαι	Λύδιαι καλοῦνται ἐν Ἀδραμυττίῳ, Λυδῶν
[13, 21]	τεῖχος καὶ ἐν Τροίᾳ Σκαιαὶ	πύλαι·	Ξάνθιοι Θρᾷκες, Ξάνθος ποταμὸς ἐν
[13, 35]	ἀλλ´ „ὅσον ἐς Σκαιάς τε	πύλας	καὶ φηγὸν ἵκανεν. ~Καὶ μὴν
[13, 36]	συγγράψασαν περὶ τῆς Ὁμήρου Ἰλιάδος,	πυνθανομένην	εἰ περὶ τὴν νῦν πόλιν
[13, 22]	μικρὸν ἐπὶ τὸν τῆς Ἡροῦς	πύργον,	κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ πλοῖα συμπράττοντος
[13, 22]	τἀναντία ὀκτώ που σταδίους ἐπὶ	πύργον	τινὰ κατ´ ἀντικρὺ τῆς Σηστοῦ,
[13, 41]	δ´ ἧσται ἐπ´ „ἐσχάρῃ ἐν	πυρὸς	αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ „παρ´ ἐσχάρῃ.
[13, 43]	καπνὸς „γίγνεται ἐξ αὐτῆς ὡσεὶ	πυρός.	ἡ δ´ ἑτέρη θέρεϊ προρέει
[13, 51]	δὲ τοῦ κόλπου καὶ τῆς	Πυρρᾶς	ἄκρας ἥ τε Κισθήνη ἐστὶ
[13, 51]	ᾗ τὰ Γάργαρα, καὶ τῆς	Πυρρᾶς	ἄκρας προσαγορευομένης ἐφ´ ᾗ καὶ
[13, 59]	περιοίκοις, τὴν ἱέρειαν τῆς Ἀθηνᾶς	πώγωνα	ἴσχειν· τρὶς δὲ συμβῆναι τοῦτο
[13, 39]	τοιούτων οὐδ´ ὑπὸ τοῦ Περιάνδρου.	πῶς	γὰρ ἂν αἱρεθῆναι διαιτητὴν τὸν
[13, 25]	τε καὶ τῶν ἀγρίων ἔτι	πως	ἐπὶ τὸ ἥμερον τῶν δευτέρων
[13, 63]	ἑπτακοσίων που σταδίων ἐστὶν ἡμερήσιός	πως,	ὅσον φαίνεται πλεύσας ὁ Ὀδυσσεύς.
[13, 33]	Κεβρηνία, πεδιὰς ἡ πλείστη, παράλληλός	πως	τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ
[13, 51]	εἰσι συνεχεῖς τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν	πως	τὸ νότιον πλευρὸν τῆς Ἴδης
[13, 43]	πεντακοσίους σταδίους. παρέχει δὲ λόγον	πῶς	φησὶν ὁ ποιητής „κρουνὼ „δ´