HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XIII-1

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  62 formes différentes pour 148 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[13, 36]   γὰρ ἔγωγε ἄστυδε νῦν „ἰέ„  ναι“   φησίν „ἑκὰς δ´ ἀπὸ τείχεός
[13, 50]   παρ´ ὄχθαις Σατνιόεντος“ καὶ πάλιν  „ναῖε   δὲ Σατνιόεντος ἐυρρείταο παρ´ ὄχθαις
[13, 19]   ἀφελών „ὅς „ῥ´ ἐνὶ Παισῷ  ναῖε   πολυκτήμων“ καὶ ποταμὸς νῦν
[13, 70]   τὸν Μαρσύαν φησί „τὰς διωνομασμένας  „ναίειν   Κελαινὰς ἐσχάτοις Ἴδης τόποις. πολὺ
[13, 21]   υἱὸς „δὲ Δύμαντος, ὃς Φρυγίην  ναίεσκε   ῥοῇς ἐπὶ Σαγγαρίοιο. ~Ἄβυδος δὲ
[13, 25]   ἀλλ´ οἵ γ´ ὑψηλῶν ὀρέων  ναίουσι   κάρηνα ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, „θεμιστεύει
[13, 27]   σημειωσαμένου τινά, ἔπειτα καταθέντος εἰς  νάρθηκα   ὃν ηὗρεν ἐν τῇ Περσικῇ
[13, 27]   Ὁμήρου ποιήσεως, ἐκ τοῦ  νάρθηκος   λεγομένη, τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν
[13, 40]   φθορὰ τοῦ Αἴαντος ἐν τῇ  ναυαγίᾳ   κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς συνέβη
[13, 36]   τὸ ναύσταθμον καὶ προσεμάχοντο ταῖς  ναυσίν,   ἀτείχιστον δὲ ἔχοντες οὐκ ἐθάρρουν
[13, 36]   λεγόμενον Ἀχαιῶν λιμένα εἶναι τὸ  ναύσταθμον,   ἐγγυτέρω τινὰ λέξει τόπον ὅσον
[13, 51]   πόλις ἔχουσα καὶ λιμένα καὶ  ναύσταθμον·   ἔξω δὲ τοῦ κόλπου καὶ
[13, 63]   τῆς Κιλικίου Χρύσης ἐπὶ τὸ  ναύσταθμον   ἑπτακοσίων που σταδίων ἐστὶν ἡμερήσιός
[13, 31]   Σίγειον, κατεσπασμένη πόλις, καὶ τὸ  ναύσταθμον   καὶ Ἀχαιῶν λιμὴν καὶ
[13, 36]   καὶ εἰσέπεσον εἰς αὐτὸ τὸ  ναύσταθμον   καὶ προσεμάχοντο ταῖς ναυσίν, ἀτείχιστον
[13, 36]   διαστήματος ὄντος· ἔστι γὰρ τὸ  ναύσταθμον   πρὸς Σιγείῳ, πλησίον δὲ καὶ
[13, 63]   Ὀδυσσεῖ αὐθημερὸν ἀναπλεῖν ἐπὶ τὸ  ναύσταθμον   τελέσαντι τὴν θυσίαν. ἔστι δὲ
[13, 36]   ἵκανεν. ~Καὶ μὴν τό γε  ναύσταθμον   τὸ νῦν ἔτι λεγόμενον πλησίον
[13, 33]   τῷ Ἕκτορι, ἀνήκουσαν ἀπὸ τοῦ  ναυστάθμου   μέχρι Κεβρηνίας· τάφον τε γὰρ
[13, 36]   μέχρι τῆς πόλεως ἀπὸ τοῦ  ναυστάθμου   „ὡς ὅθ´ ὑπὸ Τροίῃ „λό„
[13, 45]   Πολίχνας τε καὶ Παλαισκήψεως  Νέα   κώμη καὶ Ἀργυρία. καὶ τοῦτο
[13, 47]   Ἀλεξάνδρειαν, ὧν καὶ Κεβρήνη καὶ  Νεανδρία   ἐστὶ καὶ τὴν χώραν ἔχουσιν
[13, 51]   Ἁμαξιτέων. τῆς μὲν γὰρ Ἁμαξιτοῦ  Νεανδριεῖς   ὑπέρκεινται, καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐντὸς
[13, 51]   Ἀντανδρίᾳ καὶ τῇ Κεβρηνίων καὶ  Νεανδριέων   καὶ Ἁμαξιτέων. τῆς μὲν γὰρ
[13, 27]   τεκμήρια, ἐπερρώσθη πρὸς τὴν εὐεργεσίαν  νεανικῶς·   γνωριμώτερα δέ, πρῶτον μὲν ὅτι
[13, 45]   οὖν τὴν Παλαίσκηψιν τῆς μὲν  Νέας   διέχειν πεντήκοντα σταδίους, τοῦ δὲ
[13, 9]   δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ „πόδα  νείατον   Ἴδης Ἀφνειοί, πίνοντες ὕδωρ μέλαν
[13, 7]   δὲ Ζέλειαν „ἔναιον ὑπαὶ πόδα  νείατον   Ἴδης, Ἀφνειοί, πίνοντες „ὕδωρ μέλαν
[13, 13]   ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως, ὃς πρῶτος  Νεμέσεως   ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν.
[13, 13]   ἱερὸν Ἀδραστείας δείκνυται, οὐδὲ δὴ  Νεμέσεως,   περὶ δὲ Κύζικον ἔστιν Ἀδραστείας
[13, 13]   οὕτω φησίν „ἔστι δέ τις  Νέμεσις   μεγάλη θεὸς, τάδε πάντα
[13, 25]   τὸν τῶν Κυκλώπων βίον, αὐτοφυεῖς  νεμομένων   καρποὺς καὶ τὰς ἀκρωρείας κατεχόντων
[13, 3]   τοῖς ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις  νέμοντες   πλείους. μάλιστα δὲ αἱ τῶν
[13, 7]   υἱὸς τοῦ Πριάμου διέτριβεν, ἵππους  νέμων,   πατρῴας δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν Πριάμοιο
[13, 40]   Καβησόθεν ἔνδον ἐόντα, ὅς ῥα  νέον   „πτο„ λέμοιο μετὰ κλέος εἰληλούθει.
[13, 7]   τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο χαλκῷ“  Νεοπτόλεμος   „ἥρω Εὐρύπυλον. ταῦτα δὴ πεπορθῆσθαι
[13, 19]   οὖν γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν  Νεοπτόλεμος   μνήμης ἄξιος, ἐκ Λαμψάκου δὲ
[13, 24]   Δαρδανίαν „Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο  νεφεληγερέτα   Ζεύς, κτίσσε δὲ „Δαρδανίην. νῦν
[13, 26]   μάλιστα τῆς πόλεως ἐπεμελήθη καὶ  νεὼν   κατεσκεύασε καὶ τεῖχος περιεβάλετο ὅσον
[13, 36]   ἐν αὐτῇ καὶ τοῦ ἐπικουρικοῦ·  νεωστὶ   γὰρ γεγονέναι φησὶ τὸ τεῖχος
[13, 3]   δὲ τὸν υἱὸν τούτου τὸν  νεώτατον   προελθόντα μέχρι τοῦ Γρανίκου ποταμοῦ
[13, 48]   λέγουσι μὲν οὖν οὕτως οἱ  νεώτεροι,   τοῖς δ´ Ὁμήρου μᾶλλον ἔπεσι
[13, 41]   πλείοσιν. ὁμολογοῦσι δὲ καὶ οἱ  νεώτεροι   τὸν ἀφανισμὸν τῆς πόλεως, ὧν
[13, 12]   δὲ θεὸς οὗτος ὑπὸ τῶν  νεωτέρων·   οὐδὲ γὰρ Ἡσίοδος οἶδε Πρίαπον,
[13, 50]   Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα νύμφη τέκε  Νηὶς   ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθαις
[13, 54]   βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ  Νηλεῖ   παρέδωκεν· δ´ εἰς Σκῆψιν
[13, 54]   καὶ τοῦ Κορίσκου υἱὸς  Νηλεύς,   ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ
[13, 63]   τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ Χρυσηὶς  νηὸς   βῆ „ποντο„ πόροιο· τὴν μὲν
[13, 46]   ἀνάσσεις, Σμινθεῦ. περίκειται δ´ αὐτῇ  νησία   πλείω, καὶ δὴ καὶ δύο
[13, 67]   καθάπερ καὶ ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ  νησὶς   πέπονθε· κουφοτέρα γὰρ γῆ
[13, 25]   τῇ παραλίᾳ καὶ ἐν ταῖς  νήσοις,   λελυμένου παντὸς τοῦ τοιούτου φόβου.
[13, 67]   τῇ Πιτάνῃ κατὰ τὴν καλουμένην  νῆσον   Ἐλαιοῦσσαν. φασὶ δ´ ἐν τῇ
[13, 2]   πᾶσιν ἀντιπαρήκει τῶν Λεσβίων  νῆσος·   εἶθ´ ἑξῆς τὰ περὶ Κύμην
[13, 46]   ἀφ´ οὗ καὶ τοὔνομα τῇ  νήσῳ,   καὶ τὰ περὶ τὸν Κύκνον,
[13, 4]   Ἀρτάκης τοῦ ἐν τῇ Κυζικηνῶν  νήσῳ   χωρίου ἀνταίροντος τῷ Πριάπῳ, συστέλλων
[13, 32]   λόγῳ, εἴπερ „ἓξ οἴῃς σὺν  νηυσὶ   „καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε
[13, 7]   τὰ κύκλῳ „δώδεκα δὴ σὺν  νηυσὶ   πόλεις ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων, πεζὸς δ´
[13, 36]   πέμπονται γνωσόμενοι, πότερον μενοῦσι παρὰ  νηυσὶν   ἀπόπροθεν πολὺ ἀπεσπασμένοι τοῦ οἰκείου
[13, 36]   φησὶ γὰρ ὑποβάς „λίην γὰρ  νηῶν   ἑκὰς „ἤλθομεν. ἐπί τε τὴν
[13, 26]   ἀναβάντα μετὰ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ  νίκην   ἀναθήμασί τε κοσμῆσαι τὸ ἱερὸν
[13, 53]   γὰρ Πριάμου γενεὴν ἤχθηρε „Κρο„  νίων.   νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο βίη
[13, 6]   παραλίᾳ, τάς τε ἄκρας δεῖ  νοεῖν   τὰς ποιούσας αὐτοὺς ἐπὶ τῆς
[13, 41]   „παρ´ ἐσχάρῃ. τίς γὰρ ἂν  νοηθείη   πέπλου ἀνάθεσις παρὰ τοῖς γόνασι;
[13, 7]   πατρῴας δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν Πριάμοιο  νόθον   βάλε Δημοκόωντα, ὅς οἱ Ἀβυδόθεν
[13, 33]   λέγειν τε τὸν ποιητήν „Κεβριόνην  νόθον   υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο, ὃν εἰκὸς
[13, 22]   ἀπὸ τῶν Σκυθῶν ἐπάνοδον τοὺς  νομάδας   παρασκευάζεσθαι διαβαίνειν ἐπ´ αὐτὸν κατὰ
[13, 35]   Ἰλιέων κώμη ἐστίν, ἐν  νομίζεται   τὸ παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι πρότερον,
[13, 9]   Ἀφνειοὺς δὲ ἀπὸ τῆς Ἀφνίτιδος  νομίζουσι   λίμνης· καὶ γὰρ οὕτω καλεῖται
[13, 48]   τοὺς μύας περὶ τὸ ἱερὸν  νομισθῆναί   τε ἱεροὺς καὶ τὸ ξόανον
[13, 55]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἴθ´ ὑπὸ  νόσου·   λέγεται γὰρ ἀμφότερα. περὶ μὲν
[13, 54]   ἐν διώρυγί τινι· ὑπὸ δὲ  νοτίας   καὶ σητῶν κακωθέντα ὀψέ ποτε
[13, 51]   τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν πως τὸ  νότιον   πλευρὸν τῆς Ἴδης ἀφορίζοντες· ταπεινοὶ
[13, 68]   τὰ ἄκρα τῆς Λέσβου τὰ  νοτιώτατα   κείμενον ἐν τῇ Καναίᾳ· αὕτη
[13, 6]   τοῖς ἐκ Βυζαντίου πλέουσι πρὸς  νότον   ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν πλοῦς,
[13, 68]   δὲ περὶ τὸ ὄρος πρὸς  νότον   μὲν καὶ δύσιν θάλαττα,
[13, 48]   τοῦτ´ αὐτοῖς φασι περὶ Ἁμαξιτόν·  νύκτωρ   γὰρ πολὺ πλῆθος ἀρουραίων μυῶν
[13, 50]   οὔτασε „δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα  νύμφη   τέκε Νηὶς ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι
[13, 12]   εἴτε τῷ λέγεσθαι Διονύσου καὶ  νύμφης   τὸν θεὸν ὁρμησάντων ἐπὶ τὸ
[13, 61]   καὶ τῆς Λέσβου. ἔχουσι δὲ  νῦν   Ἀδραμυττηνοὶ τὸ πλέον· ἐνταῦθα γὰρ
[13, 38]   κατοικιῶν, αἱ μὲν συμμένουσαι καὶ  νῦν   αἱ δ´ ἠφανισμέναι. Πιττακὸς δ´
[13, 58]   καὶ κατέσχον τὰ περὶ τὴν  νῦν   Ἁλικαρνασὸν χωρία. ~Ἡ μὲν τοίνυν
[13, 5]   δείκνυται τόπος, ἀφ´ οὗ τὰ  νῦν   Γάργαρα πόλις Αἰολική. ἐντὸς μὲν
[13, 5]   ἄκρον λέγων· καὶ γὰρ καὶ  νῦν   Γάργαρον ἐν τοῖς ἄνω μέρεσι
[13, 50]   ἐφ´ ἵδρυται πόλις·  νῦν   δ´ ἐστὶν ἐρήμη. ὀνομάζει δὲ
[13, 47]   τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη συνεχής·  νῦν   δ´ Ἀλεξάνδρεια συνεχής ἐστι
[13, 33]   εἰς τὴν τότε μὲν Ἀντιγόνειαν  νῦν   δὲ Ἀλεξάνδρειαν· τοὺς μὲν οὖν
[13, 53]   Πριάμου γενεὴν ἤχθηρε „Κρο„ νίων.  νῦν   δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν
[13, 26]   καὶ συνέμεινε καὶ αὔξησιν ἔσχε,  νῦν   δὲ καὶ Ῥωμαίων ἀποικίαν δέδεκται
[13, 50]   περὶ αὐτῶν καὶ πρότερον· καὶ  νῦν   δὲ προσληπτέον ὅτι Πήδασόν τινα
[13, 37]   πέντε γὰρ διέχει σταδίους  νῦν   δεικνύμενος τοῦ Αἰσυήτου τάφος κατὰ
[13, 37]   οὐ γάρ ἐστι περίδρομος  νῦν   διὰ τὴν συνεχῆ ῥάχιν·
[13, 42]   ἐπὶ δὲ τῶν Λυδῶν  νῦν   ἐκτίσθη κατοικία καὶ τὸ ἱερόν·
[13, 11]   ἔχουσα πολλὴν ὁμώνυμον, κατέσπασται δὲ  νῦν.   ἐν δὲ τῇ μεθορίᾳ τῆς
[13, 43]   χιόνι ψυχρῇ. „οὔτε γὰρ θερμὰ  „νῦν   ἐν τῷ τόπῳ εὑρίσκεται, οὔθ´
[13, 27]   ~Καὶ τὸ Ἴλιον δ´  νῦν   ἔστι κωμόπολίς τις ἦν, ὅτε
[13, 25]   ἐνταῦθα ἵδρυσε τὴν πόλιν ὅπου  νῦν   ἔστιν, ἀλλὰ σχεδόν τι τριάκοντα
[13, 19]   Γεργίθιος ἦν Κεφάλων· καὶ  νῦν   ἔτι δείκνυται τόπος ἐν τῇ
[13, 36]   μὴν τό γε ναύσταθμον τὸ  νῦν   ἔτι λεγόμενον πλησίον οὕτως ἐστὶ
[13, 60]   ᾤκουν Κίλικες καθ´ Ὅμηρον, ἣν  νῦν   ἔχουσιν Ἀδραμυττηνοί τε καὶ Ἀταρνεῖται
[13, 5]   Κυζικηνῆς (καὶ δὴ καὶ ἔστι  νῦν   Ζέλεια τῶν Κυζικηνῶν) τὸ
[13, 59]   αὐτῶν ὀνομασθέντα ἦν πόλις, καὶ  νῦν   χώρα Πηδασὶς λέγεται. φασὶ
[13, 8]   ταὐτὸ συντιθέντες τήν τε Αἰολίδα  νῦν   ἰδίως λεγομένην τὴν ἀπὸ τοῦ
[13, 36]   φίλοι· κέλομαι γὰρ ἔγωγε ἄστυδε  νῦν   „ἰέ„ ναι“ φησίν „ἑκὰς δ´
[13, 40]   τῷ Παχητείῳ. ~Λέγουσι δ´ οἱ  νῦν   Ἰλιεῖς καὶ τοῦτο ὡς οὐδὲ
[13, 25]   καλουμένην Ἰλιέων κώμην. οἱ δὲ  νῦν   Ἰλιεῖς φιλοδοξοῦντες καὶ θέλοντες εἶναι
[13, 34]   ἀπέχοντας τῆς θαλάττης ὅσον τὸ  νῦν   Ἴλιον. τοῦτο μὲν δὴ μεταξὺ
[13, 35]   Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερόν, τοῦ δὲ  νῦν   Ἰλίου καὶ πεντήκοντα σταδίους διέχει.
[13, 34]   τῷ Ῥοιτείῳ, μικρὸν ἔμπροσθεν τοῦ  νῦν   Ἰλίου συμβάλλουσιν, εἶτ´ ἐπὶ τὸ
[13, 34]   ἀγκώνων ἐπ´ εὐθείας, ἀπὸ τοῦ  νῦν   Ἰλίου τὴν ἀρχὴν ἔχων συμφυὴς
[13, 35]   διεχούσης τῆς Καλλικολώνης ἀπὸ τοῦ  νῦν   Ἰλίου, τί χρήσιμον ἐπὶ τοσοῦτον
[13, 51]   ταπεινοτέρα δέ. ~Ἀσσίων δ´ ἐστὶ  νῦν   καὶ Γαργαρέων ἕως τῆς κατὰ
[13, 42]   πρὸς τῷ Σιμόεντι Πόλιον,  νῦν   καλεῖται Πόλισμα, οὐκ ἐν εὐερκεῖ
[13, 44]   φησίν „ὁ μὲν Ῥῆσος ποταμὸς  νῦν   „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ μὴ ἄρα
[13, 25]   καὶ τὴν Δαρδανίαν κατὰ τὴν  νῦν   καλουμένην Ἰλιέων κώμην. οἱ δὲ
[13, 68]   τὸ ὄρος ὅλον ὠνομάζετο,  νῦν   Κάνην καὶ Κάνας λέγουσι. κύκλῳ
[13, 32]   τῷ Ἰλίῳ πᾶσα, τῷ μὲν  νῦν   κατὰ τὸν Ἀχαιῶν λιμένα ὅσον
[13, 47]   δὲ τόπος ἐν  νῦν   κεῖται Ἀλεξάνδρεια Σιγία ἐκαλεῖτο.
[13, 62]   πλησίον οὖν τῆς Θήβης ἔτι  νῦν   Κίλλα τις τόπος λέγεται, ἐν
[13, 3]   τὸν Αἰολικὸν στόλον εἰς τὴν  νῦν   Κυζικηνὴν τὴν περὶ τὸ Δασκύλιον·
[13, 2]   τόπων καὶ τῶν περὶ τὴν  νῦν   Κυζικηνὴν χώραν ὑπαγορεύει μάλιστα τοὺς
[13, 36]   εἰ δὲ φήσει τις τὸν  νῦν   λεγόμενον Ἀχαιῶν λιμένα εἶναι τὸ
[13, 23]   τῇ Τρῳάδι τὰ Ἄστυρα,  νῦν   μὲν Ἀβυδηνῶν ἔστι, κατεσκαμμένη πόλις,
[13, 24]   νεφεληγερέτα Ζεύς, κτίσσε δὲ „Δαρδανίην.  νῦν   μὲν γὰρ οὐδ´ ἴχνος πόλεως
[13, 41]   ὅτι τῆς Ἀθηνᾶς τὸ ξόανον  νῦν   μὲν ἑστηκὸς ὁρᾶται, Ὅμηρος δὲ
[13, 50]   αἰπήεσσαν ἔχων ἐπὶ Σατνιόεντι. καὶ  νῦν   τόπος δείκνυται τῆς πόλεως
[13, 48]   φασιν ἐκ δήμου Τρώων, ὃς  νῦν   οἱ Ξυπετεῶνες λέγεται, Τεύκρους δὲ
[13, 8]   διακρινοῦμεν πάλιν, παρατιθέντες ἅμα τοῖς  νῦν   οὖσι τὰ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ
[13, 19]   ναῖε πολυκτήμων“ καὶ ποταμὸς  νῦν   οὕτω καλεῖται. Μιλησίων δ´ εἰσὶ
[13, 36]   τὸ μὲν γὰρ πρὸ τῆς  νῦν   πόλεως ὁρώμενον πρόχωμα εἶναι τῶν
[13, 35]   λέγοι Ἀνδρομάχη· τῆς δὲ  νῦν   πόλεως πάμπολυ ἀφέστηκε· καὶ
[13, 35]   τριάκοντα σταδίους διέχον ἀπὸ τῆς  νῦν   πόλεως. ὑπὲρ δὲ τῆς Ἰλιέων
[13, 36]   λεγόμενον πλησίον οὕτως ἐστὶ τῆς  νῦν   πόλεως, ὥστε θαυμάζειν εἰκότως ἄν
[13, 36]   Ἰλιάδος, πυνθανομένην εἰ περὶ τὴν  νῦν   πόλιν πόλεμος συνέστη, καὶ
[13, 16]   παλαιὰ Προκόννησός ἐστι καὶ  νῦν   Προκόννησος, πόλιν ἔχουσα καὶ μέταλλον
[13, 65]   δέ ποτε ὑπὸ Λυδοῖς, καὶ  νῦν   πύλαι Λύδιαι καλοῦνται ἐν Ἀδραμυττίῳ,
[13, 52]   κατωτέρω σταδίοις ἑξήκοντα εἰς τὴν  νῦν   Σκῆψιν μετῳκίσθησαν ὑπὸ Σκαμανδρίου τε
[13, 23]   καθ´ αὑτά, χρυσεῖα ἔχοντα  νῦν   σπάνιά ἐστιν, ἐξαναλωμένα, καθάπερ τὰ
[13, 59]   Πήδασον δὲ καὶ ἐν τῇ  νῦν   Στρατονικέων πολίχνιόν ἐστιν. ἐν ὅλῃ
[13, 27]   ἀλειτουργησίαν αὐτοῖς συνεφύλαξε καὶ μέχρι  νῦν   συμμένουσιν ἐν τούτοις. ὅτι δ´
[13, 53]   τῆς Σκήψεως λόγῳ τῷ λεχθέντι  νῦν   τὰ περὶ τοῦ Αἰνείου θρυλούμενα.
[13, 26]   δὲ τῶν Ἰλιέων πόλιν τῶν  νῦν   τέως μὲν κώμην εἶναί φασι
[13, 42]   τὴν αὐτὴν εἶναι πόλιν τὴν  νῦν   τῇ τότε. τὴν δὲ χώραν
[13, 48]   ἄλλοθι δὲ πολλαχοῦ· καλοῦσι δὲ  νῦν   τὸ ἱερὸν Σμίνθιον. χωρὶς γοῦν
[13, 36]   πεδίον, ὥστε εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι  νῦν   τὸ μεταξύ, τότε καὶ τῷ
[13, 63]   καὶ Χρυσηίς· ἠρήμωται δὲ  νῦν   τὸ χωρίον τελέως· εἰς δὲ
[13, 39]   πᾶσα μέχρι Δαρδάνου, καὶ  νῦν   ὑπ´ ἐκείνοις ἐστί. τὸ δὲ
[13, 47]   αίας οὖσαι πρότερον, καὶ  νῦν   Χρῦσα, ἐφ´ ὕψους τινὸς πετρώδους
[13, 63]   χωρίον τελέως· εἰς δὲ τὴν  νῦν   Χρῦσαν τὴν κατὰ Ἁμαξιτὸν μεθίδρυται




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site MÉDITERRANÉES d'Agnès Vinas

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/03/2009