>Livre, Chap. |
[20, 9] |
Παρὰ
δὲ
Ῥωμαίοις
ἰσοδυναμεῖ
τό
|
τ' |
εἰς
τὴν
πίστιν
αὑτὸν
ἐγχειρίσαι |
[20, 4] |
τοῦ
δόξαν
ἐφ'
ὅσον
οἷοί
|
τ' |
ἦσαν
ἠμαύρωσαν.
Ἀχαιῶν
γὰρ
αὐτοὺς |
[20, 11] |
καὶ
μὴ
θελῆσαι
συνεπεμβαίνειν
τοῖς
|
κατ' |
ἀλλήλων
καιροῖς.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[20, 6] |
μετὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀπὸ
τῶν
|
κατ' |
Ἀντίγονον
τὸν
Γονατᾶν
χρόνων·
ὅτε |
[20, 7] |
τοὺς
κατὰ
Φίλιππον
καὶ
τοὺς
|
κατ' |
Ἀντίοχον
καιρούς.
Έν
γε
μὴν |
[20, 10] |
ὑμῶν
εἰς
τὴν
Ἀσίαν,
μήτε
|
κατ' |
ἰδίαν
μήτε
μετὰ
κοινοῦ
δόγματος, |
[20, 11] |
στρατοπεδεύοντας
τῆς
πόλεως,
τὰ
μὲν
|
χρήματ' |
εἰς
τὴν
Λαμίαν
διεκόμισε
παραδόξως, |
[20, 9] |
δὲ
ποιησάμενος
ἀνοχὰς
ἐκπέμψειν
ἔφη
|
μετ' |
αὐτῶν
Λεύκιον,
πρὸς
ὃν
ἐκέλευε |
[20, 5] |
γεγονός.
Ὁ
δ'
Ἀντίγονος,
ἐπελθούσης
|
μετ' |
ὀλίγον
τῆς
πλήμης
καὶ
κουφισθεισῶν |
[20, 6] |
καχεξίαν
ὥστε
σχεδὸν
εἴκοσι
καὶ
|
πέντ' |
ἐτῶν
τὸ
δίκαιον
μὴ
διεξῆχθαι |
[20, 4] |
κίνδυνον
οὕτως
ἀνέπεσον
ταῖς
ψυχαῖς
|
ὥστ' |
ἀπ'
ἐκείνης
τῆς
χρείας
ἁπλῶς |
[20, 10] |
Φαινέαν,
οὕτως
ἀπεθηριώθη
τὸ
πλῆθος
|
ὥστ' |
οὐδ'
ἀπαντᾶν
οὐδεὶς
ἐπεβάλετο
πρὸς |
[20, 4] |
ἐτόλμησαν
οὐδ'
ἐκοινώνησαν
οὔτε
πράξεως
|
οὔτ' |
ἀγῶνος
οὐδενὸς
ἔτι
τοῖς
Ἕλλησι |
[20, 10] |
τὴν
ἅλυσιν
ἀπάξω
πάντας,
ἂν
|
τοῦτ' |
ἐμοὶ
δόξῃ.
Ταῦτα
λέγων
φέρειν |