>

Livre, Chap.
[20, 5]	ἀμπώτεως ἐκάθισαν εἰς τὸ ξηρὸν	αἱ	νῆες αὐτοῦ. Κατὰ δὲ τὸν
[20, 3]	σφίσι τὴν ἀσφάλειαν, ἔφασαν αὐτὸν	δέξασθαι	καὶ ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς
[20, 10]	αὐτοὺς ἀγαγεῖν τῆς περιστάσεως καὶ	καταπλήξασθαι	τοῖς ὅλοις, Ἔτι γὰρ ὑμεῖς
[20, 11]	καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν αὐτοῦ	ποιήσασθαι	φιλάνθρωπον. Μετὰ δέ τινα χρόνον
[20, 5]	μεγάλα βλάψαι τοὺς Μακεδόνας ἔδοξε	φείσασθαι	παρὰ τὴν προσδοκίαν αὐτῶν. Τοῖς
[20, 10]	χιλιάρχων ἐδέοντο τοῦ Μανίου μηδὲν	βουλεύσασθαι	δυσχερὲς ὑπὲρ τῶν παρόντων ἀνδρῶν,
[20, 12]	περὶ δὲ τῶν ὁμήρων ἔτι	βουλεύσασθαι	θέλειν. Περὶ δὲ τῶν φυγάδων
[20, 10]	διαβούλιον. Τοῦ δ' ἀδυνάτου κωλύσαντος	βουλεύσασθαι	περὶ τῶν ἐπιταττομένων, ἅμα δὲ
[20, 10]	συγκαλεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς χάριν τοῦ	βουλεύσασθαι	περὶ τῶν προσταττομένων. Διαδοθείσης δὲ
[20, 5]	παρούσῃ καταστάσει καὶ τῷ πάντα	πείθεσθαι	Μακεδόσι. Διὸ καὶ μεγάλην ἀντιπολιτείαν
[20, 9]	δι' Αἰτωλοὺς γεγενημένης, οὐδὲν ἔτι	συμβάλλεσθαι	τὰ τότε φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς
[20, 10]	ἔτι μᾶλλον ὠλιγώρησαν, τοῦ μηδὲν	γενέσθαι	πέρας ὑπὲρ τῆς εἰρήνης. Ὅθεν
[20, 9]	τῶν Αἰτωλῶν στρατηγὸν μετὰ τὸ	γενέσθαι	τὴν Ἡράκλειαν ὑποχείριον τοῖς Ῥωμαίοις,
[20, 12]	πρεσβείαν, ἣν ἀπέστειλαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,	παραγενέσθαι	διεψευσμένην τῶν ἐλπίδων. Ἐπρέσβευον μὲν
[20, 9]	Διόπερ ἀφεμένους τοῦ δικαιολογεῖσθαι συνεβούλευε	τρέπεσθαι	πρὸς τὸν ἀξιωματικὸν λόγον καὶ
[20, 9]	συμβησόμενα ταῖς ἄλλαις πόλεσιν, ἔκριναν	διαπέμπεσθαι	πρὸς τὸν Μάνιον ὑπὲρ ἀνοχῶν
[20, 11]	τοῦ Φιλίππου τὸν θυμὸν ἢ	παραδοθήσεσθαι	τοῖς Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ πράγματος
[20, 11]	ἔτι τῆς συνουσίας ἀκμαζούσης, προσδοκῶν	πείσεσθαί	τι δεινὸν πεσὼν ὑπὸ τοῦ
[20, 11]	παρεκάλει λήθην ποιησαμένους τῶν προγεγονότων	ἀντέχεσθαι	τῆς πρὸς αὑτὸν εὐνοίας καὶ
[20, 6]	τῶν ὀφειλημάτων οὐχ ὑφέξειν δίκας,	προσλήψεσθαι	δὲ τῶν κοινῶν αἰεί τι
[20, 3]	γὰρ τῶν Ἀχαιῶν τὸν πόλεμον	εὐλαβεῖσθαι	τὴν τούτων ἔφοδον. Ὁ δὲ
[20, 9]	νῦν καιρούς. Διόπερ ἀφεμένους τοῦ	δικαιολογεῖσθαι	συνεβούλευε τρέπεσθαι πρὸς τὸν ἀξιωματικὸν
[20, 9]	πρὸς τὸν ἀξιωματικὸν λόγον καὶ	δεῖσθαι	τοῦ στρατηγοῦ συγγνώμης τυχεῖν ἐπὶ
[20, 10]	τοὺς ἀποκλήτους ποιήσειν τὰ προσταττόμενα,	προσδεῖσθαι	δὲ καὶ τῶν πολλῶν, εἰ
[20, 5]	εἶχε χάριν ἐπὶ τῷ μὴ	συνεπιτεθεῖσθαι	σφίσι κατὰ τὴν περιπέτειαν, αὐτὸς
[20, 9]	Ῥωμαίων προέθεντο μὲν καὶ πλείους	ποιεῖσθαι	λόγους, μεσολαβηθέντες δὲ κατὰ τὴν
[20, 6]	θυμωθέντες πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο καὶ προσβολὰς	ποιεῖσθαι	τῇ πόλει. Πανικοῦ δ' ἐμπεσόντος
[20, 6]	δὲ Βοιωτοὶ διοργισθέντες ἐπὶ τῷ	καταφρονεῖσθαι	δοκεῖν ἐξῆλθον ἐπὶ τοὺς Μεγαρεῖς
[20, 6]	πέντ' ἐτῶν τὸ δίκαιον μὴ	διεξῆχθαι	παρ' αὐτοῖς μήτε περὶ τῶν
[20, 1]	τοὺς συνεδρεύσοντας μετὰ τοῦ βασιλέως.	Καὶ	αὖθις· Ὁ δὲ συνῆγε τοὺς
[20, 1]		~Καὶ	αὖθις Πολύβιος· Τριάκοντα τῶν ἀποκλήτων
[20, 7]	ψυχαῖς διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.	Καὶ	γὰρ τοῦ βασιλέως συνεγγίζοντος ἐξῄεσαν
[20, 9]	τρέπεσθαι πρὸς τὸν ἀξιωματικὸν λόγον	καὶ	δεῖσθαι τοῦ στρατηγοῦ συγγνώμης τυχεῖν
[20, 11]	τοῦ Περσέως ἐπιβολαῖς, εἰς ὑποψίας	καὶ	διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ τέλος ἀνακληθεὶς
[20, 1]	Ὁ δὲ συνῆγε τοὺς ἀποκλήτους	καὶ	διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ τῶν ἐνεστώτων.
[20, 9]	πρὸς τὸν Μάνιον ὑπὲρ ἀνοχῶν	καὶ	διαλύσεως. Ταῦτα δὲ διαλαβόντες ἐξαπέστειλαν
[20, 10]	ὅθεν καὶ τὴν ὁρμὴν ἐποιήσατο,	καὶ	διασαφοῦντος τὴν τοῦ βασιλέως εἰς
[20, 4]	διαφορὰν πρὸς τὴν γεγενημένην εὐεξίαν	καὶ	δόξαν αὐτῶν τῆς πολιτείας. Οὗτοι
[20, 4]	πολιτείας. Οὗτοι γὰρ μεγάλην περιποιησάμενοι	καὶ	δόξαν καὶ δύναμιν ἐν τοῖς
[20, 5]	καὶ δυσχρηστουμένοις διὰ τὸ συμβεβηκός,	καὶ	δυνάμενος μεγάλα βλάψαι τοὺς Μακεδόνας
[20, 4]	γὰρ μεγάλην περιποιησάμενοι καὶ δόξαν	καὶ	δύναμιν ἐν τοῖς Λευκτρικοῖς καιροῖς,
[20, 8]	γάμους, πεντήκοντα μὲν ἔτη γεγονὼς	καὶ	δύο τὰ μέγιστα τῶν ἔργων
[20, 11]	καιροὺς ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ χάριτι	καὶ	δυσχερῶς ἀντιπράττων ταῖς τοῦ Περσέως
[20, 5]	τοῖς περὶ τὸν Ἀντίγονον ἀπορουμένοις	καὶ	δυσχρηστουμένοις διὰ τὸ συμβεβηκός, καὶ
[20, 6]	ἔμελλεν ὁμολογουμένως. Τούτοις δ' ἠκολούθησε	καὶ	ἕτερος ζῆλος οὐκ εὐτυχής. Οἱ
[20, 10]	φησὶ καὶ περὶ τοῦ πρέποντος	καὶ	καθήκοντος ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότες ἑαυτοὺς
[20, 5]	αὐτῶν ἔσχε τὴν πρόνοιαν, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸ συνεχές, ὁτὲ μὲν
[20, 10]	ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν τῆς περιστάσεως	καὶ	καταπλήξασθαι τοῖς ὅλοις, Ἔτι γὰρ
[20, 6]	εἰς εὐωχίας καὶ μέθας διετίθεντο	καὶ	κοινὰς τοῖς φίλοις ἐποίουν· πολλοὶ
[20, 5]	ἐπελθούσης μετ' ὀλίγον τῆς πλήμης	καὶ	κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ μὲν
[20, 5]	ταῦτα, νικήσας Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην	καὶ	κύριος γενόμενος τῆς Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην
[20, 9]	τὸν περιεστῶτα καιρὸν τὴν Αἰτωλίαν	καὶ	λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν τὰ συμβησόμενα
[20, 5]	τῷ πάντα πείθεσθαι Μακεδόσι. Διὸ	καὶ	μεγάλην ἀντιπολιτείαν εἶναι συνέβαινε τούτοις
[20, 4]	πολλῶν ἤδη χρόνων καχεκτοῦντες ἦσαν	καὶ	μεγάλην εἶχον διαφορὰν πρὸς τὴν
[20, 6]	τὸν μῆνα διατεταγμένων ἡμερῶν. Διὸ	καὶ	Μεγαρεῖς, μισήσαντες μὲν τὴν τοιαύτην
[20, 8]	ἐφιλοτιμήσατο γῆμαι αὐτήν, οἰνοπότης ὢν	καὶ	μέθαις χαίρων. Ἦν δ' αὕτη
[20, 6]	αὐτοῖς πρότερον, ἀλλ' εἰς εὐωχίας	καὶ	μέθας διετίθεντο καὶ κοινὰς τοῖς
[20, 4]	δόγματος, ἀλλ' ὁρμήσαντες πρὸς εὐωχίαν	καὶ	μέθας οὐ μόνον τοῖς σώμασιν
[20, 4]	πανδημεί, καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἡθροισμένων	καὶ	μελλόντων παραβοηθεῖν οὐκ ἐκδεξάμενοι τὴν
[20, 10]	δόγματος, δεύτερον Δικαίαρχον ἔκδοτον δοῦναι	καὶ	Μενέστρατον τὸν Ἠπειρώτην, ὃς ἐτύγχανε
[20, 11]	διετέλει τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ. Διὸ	καὶ	μετὰ ταῦτα κατὰ τοὺς Περσικοὺς
[20, 5]	πλοῦν εἰς τὴν Ἀσίαν. Διὸ	καὶ	μετὰ ταῦτα, νικήσας Κλεομένη τὸν
[20, 11]	ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν εὐνοίας	καὶ	μὴ θελῆσαι συνεπεμβαίνειν τοῖς κατ'
[20, 6]	δικαιοδοσίαν· ἔνιοι δὲ τῶν στρατηγῶν	καὶ	μισθοδοσίας ἐποίουν ἐκ τῶν κοινῶν
[20, 11]	βίον. Κόραξ, ὄρος μεταξὺ Καλλιπόλεως	καὶ	Ναυπάκτου. Πολύβιος εἰκοστῷ. ~Ὅτι κατὰ
[20, 5]	πρὸς τοὺς περὶ τὸν Ἀσκώνδαν	καὶ	Νέωνα, τοὺς Βραχύλλου προγόνους· οὗτοι
[20, 11]	ταῦτα πάλιν Ἀντίοχον, ὅμως ἔτι	καὶ	νῦν παρεκάλει λήθην ποιησαμένους τῶν
[20, 10]	οἳ καὶ συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ	καὶ	πάλιν ὁμοίως δικαιολογηθέντες ὑπὲρ αὑτῶν,
[20, 9]	Ταῦτα δὲ διαλαβόντες ἐξαπέστειλαν Ἀρχέδαμον	καὶ	Πανταλέοντα καὶ Χάλεπον· οἳ συμμίξαντες
[20, 5]	ἐν ταῖς Θήβαις αὐτοῖς ἀντιπολιτευομένους	καὶ	πάντας ἠνάγκασαν μακεδονίζειν πλὴν τελέως
[20, 5]	χώραν Ἀντίγονος, Νέων, ἱππαρχῶν τότε	καὶ	πάντας τοὺς Βοιωτῶν ἱππεῖς μεθ'
[20, 5]	Φιλίππου πατέρα, πάλιν ἐγκαταλιπόντες τούτους,	καὶ	παραγενομένου Δημητρίου μετὰ δυνάμεως εἰς
[20, 11]	Ὁ δὲ Νίκανδρος, τελέως ἀνελπίστου	καὶ	παραδόξου φανείσης αὐτῷ τῆς ἀπαντήσεως,
[20, 6]	παραγεγόνει καχεξίαν ὥστε σχεδὸν εἴκοσι	καὶ	πέντ' ἐτῶν τὸ δίκαιον μὴ
[20, 10]	Ἔτι γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ	καὶ	περὶ τοῦ πρέποντος καὶ καθήκοντος
[20, 9]	στρατηγῷ τῶν Ῥωμαίων προέθεντο μὲν	καὶ	πλείους ποιεῖσθαι λόγους, μεσολαβηθέντες δὲ
[20, 9]	εἰς τὴν Ὑπάταν, ἐγένοντο λόγοι	καὶ	πλείους ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων. Οἱ
[20, 9]	τοῖς ἡμαρτημένοις. Οἱ δ' Αἰτωλοὶ	καὶ	πλείω λόγον ποιησάμενοι περὶ τῶν
[20, 4]	μετασχόντες τούτοις τῆς αὐτῆς αἱρέσεως	καὶ	ποιησάμενοι συμμαχίαν, μετὰ ταῦτα κατὰ
[20, 11]	αὐτὸς ἐξαναστὰς συνέμιξε τῷ Νικάνδρῳ	καὶ	πολλὰ καταμεμψάμενος τὴν κοινὴν τῶν
[20, 13]	αὐτοῦ πρέσβεις ἀπολογιζόμενοι τὴν εὔνοιαν	καὶ	προθυμίαν, ἣν παρέσχηται Ῥωμαίοις ὁ
[20, 6]	αὐτῶν, οὕτω θυμωθέντες πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο	καὶ	προσβολὰς ποιεῖσθαι τῇ πόλει. Πανικοῦ
[20, 10]	Ταῦτα λέγων φέρειν ἅλυσιν ἐκέλευσε	καὶ	σκύλακα σιδηροῦν ἑκάστῳ περιθεῖναι περὶ
[20, 10]	γράφειν ἔδοξεν εἰς τὰς πόλεις	καὶ	συγκαλεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς χάριν τοῦ
[20, 10]	τῷ Μανίῳ κατὰ σπουδήν· οἳ	καὶ	συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ καὶ πάλιν
[20, 5]	αὐτός, ὁτὲ δὲ Φιλίππος, χορηγοῦντες	καὶ	συνεπισχύοντες αἰεί, ταχέως κατηγωνίσαντο τοὺς
[20, 3]	τὴν ἀσφάλειαν, ἔφασαν αὐτὸν δέξασθαι	καὶ	ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς λιμέσιν·
[20, 10]	οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ τοῖς σώμασι	καὶ	ταῖς ψυχαῖς διὰ τὸ παράδοξον
[20, 4]	μόνον τοῖς σώμασιν ἐξελύθησαν, ἀλλὰ	καὶ	ταῖς ψυχαῖς. ~Τὰ δὲ κεφάλαια
[20, 10]	τοῦ βασιλέως εἰς αὑτὸν προθυμίαν	καὶ	τὰς εἰς τὸ μέλλον ἐπαγγελίας,
[20, 11]	εἰς ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν	καὶ	τέλος ἀνακληθεὶς εἰς Ῥώμην ἐκεῖ
[20, 8]	ἡντινοῦν ποιούμενος πρόνοιαν, ἔθετο δὲ	καὶ	τῇ παιδὶ ὄνομα Εὔβοιαν. Ἡττηθεὶς
[20, 12]	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον συνέβη	καὶ	τὴν ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβείαν,
[20, 6]	αὖτις ἀπένευσαν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς	καὶ	τὴν ἐκείνων αἵρεσιν. Μεγαρεῖς γὰρ
[20, 11]	τούτων ὄντας θεραπεῦσαι τὸν Νίκανδρον	καὶ	τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιήσασθαι
[20, 10]	τοῦ κόλπου τοῦ Μηλιέως, ὅθεν	καὶ	τὴν ὁρμὴν ἐποιήσατο, καὶ διασαφοῦντος
[20, 4]	ἀλλ' ἁπλῶς εἰς τἀναντία τραπέντες	καὶ	τὴν πρὸ τοῦ δόξαν ἐφ'
[20, 7]	ἀλλοτριότητος τὴν ἐπαναίρεσιν τὴν Βραχύλλου	καὶ	τὴν στρατείαν, ἣν ἐποιήσατο Τίτος
[20, 9]	ἐξ ἀρχῆς φιλανθρώπων δι' ἐκείνους,	καὶ	τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας δι' Αἰτωλοὺς
[20, 10]	ἔλαβον Αἰτωλοὶ τῆς αὑτῶν ἀγνοίας	καὶ	τῆς ἐπιφερομένης αὐτοῖς ἀνάγκης. Διὸ
[20, 6]	καὶ τῆς πρὸς Μακεδόνας συστάσεως.	~Καὶ	τῆς κατὰ τὴν οὐσίαν ἐπιδόσεως·
[20, 5]	Νέωνος τοιαύτην ἔλαβε τὴν ἀρχὴν	καὶ	τῆς πρὸς Μακεδόνας συστάσεως. ~Καὶ
[20, 10]	τῶν ἀπαντωμένων· ὁ δὲ Λεύκιος	καί	τινες ἕτεροι τῶν συμπαρόντων χιλιάρχων
[20, 9]	εἰς τὴν πίστιν αὑτὸν ἐγχειρίσαι	καὶ	τὸ τὴν ἐπιτροπὴν δοῦναι περὶ
[20, 3]	αὐτὸν δέξασθαι καὶ ταῖς πόλεσι	καὶ	τοῖς λιμέσιν· εἰ δὲ μὴ
[20, 10]	ἕστασαν ἄφωνοι πάντες, οἱονεὶ παραλελυμένοι	καὶ	τοῖς σώμασι καὶ ταῖς ψυχαῖς
[20, 8]	Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ὡς αὐτὸς ἐπηγγέλλετο,	καὶ	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον. Ἐρασθεὶς
[20, 9]	δέοιντο. Γενομένων δὲ τῶν ἀνοχῶν,	καὶ	τοῦ Λευκίου συνελθόντος εἰς τὴν
[20, 10]	περὶ τῶν ἐπιταττομένων, ἅμα δὲ	καὶ	τοῦ Νικάνδρου κατὰ τὸν καιρὸν
[20, 3]	Ἀντιόχου διατρίβοντος ἐν τῇ Χαλκίδι	καὶ	τοῦ χειμῶνος καταρχομένου παρεγένοντο πρὸς
[20, 10]	ὁ Φαινέας· ἔφη γὰρ αὑτὸν	καὶ	τοὺς ἀποκλήτους ποιήσειν τὰ προσταττόμενα,
[20, 8]	ἐπιφανῶν, κάλλει δὲ πάσας ὑπερβάλλουσα.	Καὶ	τοὺς γάμους συντελῶν ἐν τῇ
[20, 7]	διώλισθον καὶ τοὺς κατὰ Φίλιππον	καὶ	τοὺς κατ' Ἀντίοχον καιρούς. Έν
[20, 7]	τῆς πολιτείας, εὐτυχῶς πως διώλισθον	καὶ	τοὺς κατὰ Φίλιππον καὶ τοὺς
[20, 10]	διεσάφουν τοῖς ἀποκλήτοις τὰ γεγονότα	καὶ	τοὺς ῥηθέντας λόγους. Ὧν ἀκούσαντες
[20, 13]	τοῖς ἐνεστῶσι καιροῖς. Παραπλησίως δὲ	καὶ	τοὺς τῶν Λακεδαιμονίων ὁμήρους ἀφῆκε
[20, 6]	ἐδιδάχθη τὰ πλήθη τούτοις προσέχειν	καὶ	τούτοις περιποιεῖν τὰς ἀρχάς, δι'
[20, 10]	αὑτοῖς δοθῆναι δεχημέρους. Συγχωρηθέντος δὲ	καὶ	τούτου, τότε μὲν ἐπὶ τούτοις
[20, 5]	Αἰτωλοῖς τὸ ἔθνος. Ἀνελομένων δὲ	καὶ	τούτων πόλεμον μετά τινα χρόνον
[20, 5]	οἳ δυσηρεστοῦντο τῇ παρούσῃ καταστάσει	καὶ	τῷ πάντα πείθεσθαι Μακεδόσι. Διὸ
[20, 10]	δὲ τούτοις Ἀμύνανδρον τὸν βασιλέα	καὶ	τῶν Ἀθαμάνων τοὺς ἅμα τούτῳ
[20, 4]	Βοιωτίαν τῶν Αἰτωλῶν ἐκστρατεύσαντες πανδημεί,	καὶ	τῶν Ἀχαιῶν ἡθροισμένων καὶ μελλόντων
[20, 6]	τοῖς φίλοις ἐποίουν· πολλοὶ δὲ	καὶ	τῶν ἐχόντων γενεὰς ἀπεμέριζον τοῖς
[20, 12]	μὲν γὰρ περὶ τῶν ὁμήρων	καὶ	τῶν κωμῶν· ἡ δὲ σύγκλητος
[20, 6]	ὧν ἔμελλε τῶν μὲν ἀδικημάτων	καὶ	τῶν ὀφειλημάτων οὐχ ὑφέξειν δίκας,
[20, 10]	ποιήσειν τὰ προσταττόμενα, προσδεῖσθαι δὲ	καὶ	τῶν πολλῶν, εἰ μέλλει κυρωθῆναι
[20, 13]	τῆς ὁμηρείας παραχρῆμα· ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν φόρων ἐπηγγείλατο παραλύσειν, διαφυλάξαντος
[20, 6]	πόλει. Πανικοῦ δ' ἐμπεσόντος αὐτοῖς	καὶ	φήμης ὅτι πάρεστιν Φιλοποίμην τοὺς
[20, 7]	τῶν Βοιωτῶν ἄρξαντες· συμμίξαντες δὲ	καὶ	φιλανθρώπως ὁμιλήσαντες ἦγον αὐτὸν εἰς
[20, 9]	διαλαβόντες ἐξαπέστειλαν Ἀρχέδαμον καὶ Πανταλέοντα	καὶ	Χάλεπον· οἳ συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ
[20, 8]	τὸν τοῦ πολέμου καιρὸν ἐφιλοτιμήσατο	γῆμαι	αὐτήν, οἰνοπότης ὢν καὶ μέθαις
[20, 10]	λέγειν, ἠξίου πάλιν ἀνοχὰς αὑτοῖς	δοθῆναι	δεχημέρους. Συγχωρηθέντος δὲ καὶ τούτου,
[20, 5]	κατὰ μικρὸν συνέβη τὴν οἰκίαν	ἐπανορθωθῆναι	τὴν περὶ τὸν Βραχύλλην. Οὐ
[20, 10]	καὶ τῶν πολλῶν, εἰ μέλλει	κυρωθῆναι	τὰ παραγγελλόμενα. Τοῦ δὲ Μανίου
[20, 6]	μέρος τῆς οὐσίας, ὥστε πολλοὺς	εἶναι	Βοιωτῶν οἷς ὑπῆρχε δεῖπνα τοῦ
[20, 5]	Μακεδόσι. Διὸ καὶ μεγάλην ἀντιπολιτείαν	εἶναι	συνέβαινε τούτοις πρὸς τοὺς περὶ
[20, 10]	ἐκέλευσε καὶ σκύλακα σιδηροῦν ἑκάστῳ	περιθεῖναι	περὶ τὸν τράχηλον. Οἱ μὲν
[20, 10]	κοινοῦ δόγματος, δεύτερον Δικαίαρχον ἔκδοτον	δοῦναι	καὶ Μενέστρατον τὸν Ἠπειρώτην, ὃς
[20, 9]	ἐγχειρίσαι καὶ τὸ τὴν ἐπιτροπὴν	δοῦναι	περὶ αὑτοῦ τῷ κρατοῦντι. ~Πλὴν
[20, 13]	δὲ μετὰ ταῦτα συνέβη νόσῳ	μεταλλάξαι	τὸν βίον.
[20, 11]	πρὸς αὑτὸν εὐνοίας καὶ μὴ	θελῆσαι	συνεπεμβαίνειν τοῖς κατ' ἀλλήλων καιροῖς.
[20, 11]	τῷ Νικάνδρῳ περιπετείας οὐκ ἄξιον	παρασιωπῆσαι.	Παρεγενήθη μὲν γὰρ ἐκ τῆς
[20, 11]	ἀσφαλῶς εἰς τὴν Ὑπάταν αὐτὸν	ἀποκαταστῆσαι.	Ὁ δὲ Νίκανδρος, τελέως ἀνελπίστου
[20, 9]	τ' εἰς τὴν πίστιν αὑτὸν	ἐγχειρίσαι	καὶ τὸ τὴν ἐπιτροπὴν δοῦναι
[20, 11]	ἐκέλευσε τοὺς ἐπὶ τούτων ὄντας	θεραπεῦσαι	τὸν Νίκανδρον καὶ τὴν λοιπὴν
[20, 3]	Ἰταλίαν· ἀλλ' εἰ μὲν αὐτὸς	δύναται	προκαθίσας τῆς Ἠπείρου παρασκευάζειν σφίσι
[20, 13]	τὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν, ἣν	παρέσχηται	Ῥωμαίοις ὁ βασιλεὺς ἐν τῷ
[20, 10]	αὑτῶν, ἐπὶ καταστροφῆς εἶπαν διότι	κέκριται	τοῖς Αἰτωλοῖς σφᾶς αὐτοὺς ἐγχειρίζειν
[20, 3]	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, θεωροῦντα διότι	πρόκεινται	πάσης τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν
[20, 2]	τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτούς, τότε	βουλεύσονται	περὶ τῶν παρακαλουμένων. ~Ὅτι Ἀντιόχου
[20, 3]	χειμῶνος καταρχομένου παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν	πρεσβευταὶ	παρὰ μὲν τοῦ τῶν Ἠπειρωτῶν
[20, 10]	παρόντων ἀνδρῶν, ἐπεὶ τυγχάνουσιν ὄντες	πρεσβευταί.	Τοῦ δὲ συγχωρήσαντος ἤρξατο λέγειν
[20, 3]	περὶ Καλλίστρατον. Οἱ μὲν οὖν	Ἠπειρῶται	παρεκάλουν αὐτὸν μὴ προεμβιβάζειν σφᾶς
[20, 5]	τὸ συμβεβηκός, καὶ δυνάμενος μεγάλα	βλάψαι	τοὺς Μακεδόνας ἔδοξε φείσασθαι παρὰ
[20, 9]	ἐκείνους, καὶ τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας	δι'	Αἰτωλοὺς γεγενημένης, οὐδὲν ἔτι συμβάλλεσθαι
[20, 9]	γὰρ τῶν ἐξ ἀρχῆς φιλανθρώπων	δι'	ἐκείνους, καὶ τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας
[20, 6]	καὶ τούτοις περιποιεῖν τὰς ἀρχάς,	δι'	ὧν ἔμελλε τῶν μὲν ἀδικημάτων
[20, 8]	πρόνοιαν, ἔθετο δὲ καὶ τῇ	παιδὶ	ὄνομα Εὔβοιαν. Ἡττηθεὶς οὖν τῷ
[20, 8]	τοὺς γάμους συντελῶν ἐν τῇ	Χαλκίδι	αὐτόθι διέτριψε τὸν χειμῶνα, τῶν
[20, 3]	~Ὅτι Ἀντιόχου διατρίβοντος ἐν τῇ	Χαλκίδι	καὶ τοῦ χειμῶνος καταρχομένου παρεγένοντο
[20, 3]	ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς λιμέσιν·	εἰ	δὲ μὴ κρίνει τοῦτο πράττειν
[20, 10]	προσδεῖσθαι δὲ καὶ τῶν πολλῶν,	εἰ	μέλλει κυρωθῆναι τὰ παραγγελλόμενα. Τοῦ
[20, 3]	Ἑλλάδος πρὸς τὴν Ἰταλίαν· ἀλλ'	εἰ	μὲν αὐτὸς δύναται προκαθίσας τῆς
[20, 6]	οἱ δὲ στρατείας κοινάς, ἐξέκοπτον	ἀεὶ	τὴν δικαιοδοσίαν· ἔνιοι δὲ τῶν
[20, 5]	δὲ Φιλίππος, χορηγοῦντες καὶ συνεπισχύοντες	αἰεί,	ταχέως κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν ταῖς
[20, 6]	δίκας, προσλήψεσθαι δὲ τῶν κοινῶν	αἰεί	τι διὰ τὴν τῶν ἀρχόντων
[20, 6]	συνεβάλετο πρὸς τὴν τοιαύτην ὈΦέλτας,	αἰεί	τι προσεπινοῶν ὃ κατὰ τὸ
[20, 4]	τοῖς ἑξῆς χρόνοις ἀφῄρουν ἀμφοτέρων	αἰεὶ	τῶν προειρημένων, ἔχοντες στρατηγὸν Ἀβαιόκριτον.
[20, 11]	καὶ τέλος ἀνακληθεὶς εἰς Ῥώμην	ἐκεῖ	μετήλλαξε τὸν βίον. Κόραξ, ὄρος
[20, 6]	προσεπινοῶν ὃ κατὰ τὸ παρὸν	ἐδόκει	τοὺς πολλοὺς ὠφελεῖν, μετὰ δὲ
[20, 5]	τοῖς δὲ Θηβαίοις οὐχ ὅλως	εὐδόκει	τὸ γεγονός. Ὁ δ' Ἀντίγονος,
[20, 11]	Ἀντίοχον, ὅμως ἔτι καὶ νῦν	παρεκάλει	λήθην ποιησαμένους τῶν προγεγονότων ἀντέχεσθαι
[20, 5]	περιπέτειαν, αὐτὸς δὲ τὸν προκείμενον	ἐτέλει	πλοῦν εἰς τὴν Ἀσίαν. Διὸ
[20, 11]	ταύτης τῆς συστάσεως εὔνους ὢν	διετέλει	τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ. Διὸ καὶ
[20, 8]	παρελθὼν εἰς Χαλκίδα τῆς Εὐβοίας	συνετέλει	γάμους, πεντήκοντα μὲν ἔτη γεγονὼς
[20, 11]	Τοῦ δὲ πράγματος ἀγγελθέντος τῷ	βασιλεῖ,	ταχέως ἐκέλευσε τοὺς ἐπὶ τούτων
[20, 8]	μὲν θυγάτηρ, ἑνὸς τῶν ἐπιφανῶν,	κάλλει	δὲ πάσας ὑπερβάλλουσα. Καὶ τοὺς
[20, 5]	καιρὸν τοῦτον προσπεπτωκυίας φήμης ὅτι	μέλλει	κατατρέχειν τὴν χώραν Ἀντίγονος, Νέων,
[20, 10]	δὲ καὶ τῶν πολλῶν, εἰ	μέλλει	κυρωθῆναι τὰ παραγγελλόμενα. Τοῦ δὲ
[20, 3]	δ' Ἠλεῖοι παρεκάλουν πέμπειν τῇ	πόλει	βοήθειαν· ἐψηφισμένων γὰρ τῶν Ἀχαιῶν
[20, 6]	ἐπεβάλοντο καὶ προσβολὰς ποιεῖσθαι τῇ	πόλει.	Πανικοῦ δ' ἐμπεσόντος αὐτοῖς καὶ
[20, 9]	ἐλέους ὑπάρξοντος. Παρὰ δὲ Ῥωμαίοις	ἰσοδυναμεῖ	τό τ' εἰς τὴν πίστιν
[20, 4]	τὴν Βοιωτίαν τῶν Αἰτωλῶν ἐκστρατεύσαντες	πανδημεί,	καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἡθροισμένων καὶ
[20, 6]	δοκεῖν ἐξῆλθον ἐπὶ τοὺς Μεγαρεῖς	πανδημεὶ	σὺν τοῖς ὅπλοις. Οὐδένα δὲ
[20, 11]	ἀλλήλων καιροῖς. Ταῦτα μὲν οὖν	παρῄνει	τοῖς προεστῶσι τῶν Αἰτωλῶν ἀναγγέλλειν·
[20, 3]	τοῖς λιμέσιν· εἰ δὲ μὴ	κρίνει	τοῦτο πράττειν κατὰ τὸ παρόν,
[20, 6]	κοινὰ τῶν Βοιωτῶν εἰς τοσαύτην	παραγεγόνει	καχεξίαν ὥστε σχεδὸν εἴκοσι καὶ
[20, 10]	ἡμέρας κατάμονος αὖθις ὁ πόλεμος	ἐγεγόνει	τοῖς Αἰτωλοῖς. ~Περὶ δὲ τῆς
[20, 10]	ἔκθαμβοι γεγονότες ἕστασαν ἄφωνοι πάντες,	οἱονεὶ	παραλελυμένοι καὶ τοῖς σώμασι καὶ
[20, 10]	δυσχερὲς ὑπὲρ τῶν παρόντων ἀνδρῶν,	ἐπεὶ	τυγχάνουσιν ὄντες πρεσβευταί. Τοῦ δὲ
[20, 8]	ἐπικαλούμενος, ὃν Ῥωμαῖοι καθεῖλον, ὡς	ἱστορεῖ	Πολύβιος ἐν τῇ εἰκοστῇ, παρελθὼν
[20, 5]	τινες οἳ δυσηρεστοῦντο τῇ παρούσῃ	καταστάσει	καὶ τῷ πάντα πείθεσθαι Μακεδόσι.
[20, 10]	δὲ κατανευσάντων, Τοιγαροῦν πρῶτον μὲν	δεήσει	μηδένα διαβαίνειν ὑμῶν εἰς τὴν
[20, 10]	δὲ Μάνιος μεταλαβών Οὐκοῦν οὕτως	ἔχει	ταῦτα, φησίν, ὦ ἄνδρες Αἰτωλοί;
[20, 9]	πίστιν, οὐκ εἰδότες τίνα δύναμιν	ἔχει	τοῦτο, τῷ δὲ τῆς πίστεως
[20, 6]	Ἀχαιοὺς ἔχων, ἀπολιπόντες πρὸς τῷ	τείχει	τὰς κλίμακας ἔφυγον προτροπάδην εἰς
[20, 3]	τοῖς μὲν Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη διότι	πέμψει	πρεσβευτὰς τοὺς διαλεχθησομένους αὐτοῖς ὑπὲρ
[20, 8]	γάμους συντελῶν ἐν τῇ Χαλκίδι	αὐτόθι	διέτριψε τὸν χειμῶνα, τῶν ἐνεστώτων
[20, 5]	κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ μὲν	Νέωνι	μεγάλην εἶχε χάριν ἐπὶ τῷ
[20, 2]	~Ὅτι φιλίππου πρεσβεύσαντος πρὸς Βοιωτοὺς	οἱ	Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν τοῖς πρεσβευταῖς διότι
[20, 7]	τὴν οἰκείαν. ~Τοιαύτην δ' ἔχοντες	οἱ	Βοιωτοὶ τὴν διάθεσιν τῆς πολιτείας,
[20, 9]	συγγνώμης τυχεῖν ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις.	Οἱ	δ' Αἰτωλοὶ καὶ πλείω λόγον
[20, 3]	δεδιόσι τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων πόλεμον.	Οἱ	δ' Ἠλεῖοι παρεκάλουν πέμπειν τῇ
[20, 6]	αὖτις ἀπένευσαν πρὸς τοὺς Ἀχαιούς.	Οἱ	δὲ Βοιωτοὶ διοργισθέντες ἐπὶ τῷ
[20, 6]	μὲν φρουρὰς παραγγέλλοντες τῶν ἀρχόντων,	οἱ	δὲ στρατείας κοινάς, ἐξέκοπτον ἀεὶ
[20, 12]	τῆς Ῥώμης πρεσβείαν, ἣν ἀπέστειλαν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι, παραγενέσθαι διεψευσμένην τῶν ἐλπίδων.
[20, 5]	Βραχύλλου προγόνους· οὗτοι γὰρ ἦσαν	οἱ	μάλιστα τότε μακεδονίζοντες. Οὐ μὴν
[20, 6]	καὶ ἕτερος ζῆλος οὐκ εὐτυχής.	Οἱ	μὲν γὰρ ἄτεκνοι τὰς οὐσίας
[20, 9]	καὶ πλείους ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων.	Οἱ	μὲν οὖν Αἰτωλοὶ συνίσταντο τὴν
[20, 3]	Ἠλείων πόλεως οἱ περὶ Καλλίστρατον.	Οἱ	μὲν οὖν Ἠπειρῶται παρεκάλουν αὐτὸν
[20, 10]	ἑκάστῳ περιθεῖναι περὶ τὸν τράχηλον.	Οἱ	μὲν οὖν περὶ τὸν Φαινέαν
[20, 6]	περὶ τῶν κοινῶν ἐγκλημάτων, ἀλλ'	οἱ	μὲν φρουρὰς παραγγέλλοντες τῶν ἀρχόντων,
[20, 3]	δὲ τῆς τῶν Ἠλείων πόλεως	οἱ	περὶ Καλλίστρατον. Οἱ μὲν οὖν
[20, 5]	Οὐ μὴν ἀλλὰ τέλος κατίσχυσαν	οἱ	περὶ τὸν Ἀσκώνδαν γενομένης τινὸς
[20, 9]	Ἔφεσον μετὰ τῆς νεογάμου. ~Ὅτι	οἱ	περὶ τὸν Φαινέαν τὸν τῶν
[20, 3]	μὲν τοῦ τῶν Ἠπειρωτῶν ἔθνους	οἱ	περὶ Χάροπα, παρὰ δὲ τῆς
[20, 7]	τοῖς ἑξῆς ποιησόμεθα μνήμην. Ὅτι	οἱ	πολλοὶ πρόφασιν μὲν εἶχον τῆς
[20, 7]	συνεγγίζοντος ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀπάντησιν	οἱ	τῶν Βοιωτῶν ἄρξαντες· συμμίξαντες δὲ
[20, 5]	τῆς προγονικῆς δόξης, ἦσάν τινες	οἳ	δυσηρεστοῦντο τῇ παρούσῃ καταστάσει καὶ
[20, 10]	δεδογμένα τῷ Μανίῳ κατὰ σπουδήν·	οἳ	καὶ συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ καὶ
[20, 9]	Ἀρχέδαμον καὶ Πανταλέοντα καὶ Χάλεπον·	οἳ	συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ τῶν Ῥωμαίων
[20, 10]	μὲν οὖν περὶ τὸν Φαινέαν	ἔκθαμβοι	γεγονότες ἕστασαν ἄφωνοι πάντες, οἱονεὶ
[20, 9]	συνελθόντος εἰς τὴν Ὑπάταν, ἐγένοντο	λόγοι	καὶ πλείους ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων.
[20, 8]	δὲ ὁ μέγας ἐπικαλούμενος, ὃν	Ῥωμαῖοι	καθεῖλον, ὡς ἱστορεῖ Πολύβιος ἐν
[20, 3]	ἀπὸ Ῥωμαίων πόλεμον. Οἱ δ'	Ἠλεῖοι	παρεκάλουν πέμπειν τῇ πόλει βοήθειαν·
[20, 6]	κοινάς, ἐξέκοπτον ἀεὶ τὴν δικαιοδοσίαν·	ἔνιοι	δὲ τῶν στρατηγῶν καὶ μισθοδοσίας
[20, 12]	Ῥώμης πρεσβείαν, ἣν ἀπέστειλαν οἱ	Λακεδαιμόνιοι,	παραγενέσθαι διεψευσμένην τῶν ἐλπίδων. Ἐπρέσβευον
[20, 4]	πρὸ τοῦ δόξαν ἐφ' ὅσον	οἷοί	τ' ἦσαν ἠμαύρωσαν. Ἀχαιῶν γὰρ
[20, 6]	καὶ κοινὰς τοῖς φίλοις ἐποίουν·	πολλοὶ	δὲ καὶ τῶν ἐχόντων γενεὰς
[20, 7]	ἑξῆς ποιησόμεθα μνήμην. Ὅτι οἱ	πολλοὶ	πρόφασιν μὲν εἶχον τῆς πρὸς
[20, 9]	ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις. Οἱ δ'	Αἰτωλοὶ	καὶ πλείω λόγον ποιησάμενοι περὶ
[20, 9]	τῶν ἐνεστώτων. Οἱ μὲν οὖν	Αἰτωλοὶ	συνίσταντο τὴν δικαιολογίαν ἀνέκαθεν προφερόμενοι
[20, 10]	ἀκούσαντες τότε πρῶτον ἔννοιαν ἔλαβον	Αἰτωλοὶ	τῆς αὑτῶν ἀγνοίας καὶ τῆς
[20, 10]	ἔχει ταῦτα, φησίν, ὦ ἄνδρες	Αἰτωλοί;	τῶν δὲ κατανευσάντων, Τοιγαροῦν πρῶτον
[20, 10]	ἅλυσιν ἀπάξω πάντας, ἂν τοῦτ'	ἐμοὶ	δόξῃ. Ταῦτα λέγων φέρειν ἅλυσιν
[20, 4]	ἡθροισμένων καὶ μελλόντων παραβοηθεῖν οὐκ	ἐκδεξάμενοι	τὴν τούτων παρουσίαν συνέβαλον τοῖς
[20, 9]	δ' Αἰτωλοὶ καὶ πλείω λόγον	ποιησάμενοι	περὶ τῶν ὑποπιπτόντων ἔκριναν ἐπιτρέπειν
[20, 4]	τούτοις τῆς αὐτῆς αἱρέσεως καὶ	ποιησάμενοι	συμμαχίαν, μετὰ ταῦτα κατὰ τὸ
[20, 4]	τῆς πολιτείας. Οὗτοι γὰρ μεγάλην	περιποιησάμενοι	καὶ δόξαν καὶ δύναμιν ἐν
[20, 13]	ἧκον γὰρ παρ' αὐτοῦ πρέσβεις	ἀπολογιζόμενοι	τὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν, ἣν
[20, 10]	τότε μὲν ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν·	παραγενόμενοι	δ' εἰς τὴν Ὑπάταν διεσάφουν
[20, 9]	Αἰτωλοὶ συνίσταντο τὴν δικαιολογίαν ἀνέκαθεν	προφερόμενοι	τὰ προγεγονότα σφίσι φιλάνθρωπα πρὸς
[20, 10]	γεγονότες ἕστασαν ἄφωνοι πάντες, οἱονεὶ	παραλελυμένοι	καὶ τοῖς σώμασι καὶ ταῖς
[20, 6]	οὐκ εὐτυχής. Οἱ μὲν γὰρ	ἄτεκνοι	τὰς οὐσίας οὐ τοῖς κατὰ
[20, 10]	τὸν Φαινέαν ἔκθαμβοι γεγονότες ἕστασαν	ἄφωνοι	πάντες, οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ τοῖς
[20, 10]	ὁ δὲ Λεύκιος καί τινες	ἕτεροι	τῶν συμπαρόντων χιλιάρχων ἐδέοντο τοῦ
[20, 5]	καὶ Νέωνα, τοὺς Βραχύλλου προγόνους·	οὗτοι	γὰρ ἦσαν οἱ μάλιστα τότε
[20, 4]	καὶ δόξαν αὐτῶν τῆς πολιτείας.	Οὗτοι	γὰρ μεγάλην περιποιησάμενοι καὶ δόξαν
[20, 2]	φιλίππου πρεσβεύσαντος πρὸς Βοιωτοὺς οἱ	Βοιωτοὶ	ἀπεκρίθησαν τοῖς πρεσβευταῖς διότι παραγενομένου
[20, 6]	πρὸς τοὺς Ἀχαιούς. Οἱ δὲ	Βοιωτοὶ	διοργισθέντες ἐπὶ τῷ καταφρονεῖσθαι δοκεῖν
[20, 4]	συστήσας Εὐφάνη τὸν Κρῆτα. ~Ὅτι	Βοιωτοὶ	ἐκ πολλῶν ἤδη χρόνων καχεκτοῦντες
[20, 7]	οἰκείαν. ~Τοιαύτην δ' ἔχοντες οἱ	Βοιωτοὶ	τὴν διάθεσιν τῆς πολιτείας, εὐτυχῶς
[20, 10]	πάλιν ὁμοίως δικαιολογηθέντες ὑπὲρ αὑτῶν,	ἐπὶ	καταστροφῆς εἶπαν διότι κέκριται τοῖς
[20, 7]	τὴν στρατείαν, ἣν ἐποιήσατο Τίτος	ἐπὶ	Κορώνειαν διὰ τοὺς ἐπιγινομένους φόνους
[20, 7]	γὰρ τοῦ βασιλέως συνεγγίζοντος ἐξῄεσαν	ἐπὶ	τὴν ἀπάντησιν οἱ τῶν Βοιωτῶν
[20, 5]	Δημητρίου θάνατον ἐπιτροπεύσας Φιλίππου, πλέων	ἐπί	τινας πράξεις πρὸς τὰς ἐσχατιὰς
[20, 9]	δεῖσθαι τοῦ στρατηγοῦ συγγνώμης τυχεῖν	ἐπὶ	τοῖς ἡμαρτημένοις. Οἱ δ' Αἰτωλοὶ
[20, 6]	ἐπὶ τῷ καταφρονεῖσθαι δοκεῖν ἐξῆλθον	ἐπὶ	τοὺς Μεγαρεῖς πανδημεὶ σὺν τοῖς
[20, 10]	δὲ καὶ τούτου, τότε μὲν	ἐπὶ	τούτοις ἐχωρίσθησαν· παραγενόμενοι δ' εἰς
[20, 11]	μετὰ προπομπῆς ἱκανῆς, παραγγείλας τοῖς	ἐπὶ	τούτῳ τεταγμένοις ἀσφαλῶς εἰς τὴν
[20, 11]	τῷ βασιλεῖ, ταχέως ἐκέλευσε τοὺς	ἐπὶ	τούτων ὄντας θεραπεῦσαι τὸν Νίκανδρον
[20, 6]	Ἀχαιούς. Οἱ δὲ Βοιωτοὶ διοργισθέντες	ἐπὶ	τῷ καταφρονεῖσθαι δοκεῖν ἐξῆλθον ἐπὶ
[20, 5]	μὲν Νέωνι μεγάλην εἶχε χάριν	ἐπὶ	τῷ μὴ συνεπιτεθεῖσθαι σφίσι κατὰ
[20, 9]	καὶ τὸ τὴν ἐπιτροπὴν δοῦναι	περὶ	αὑτοῦ τῷ κρατοῦντι. ~Πλὴν ταῦτα
[20, 11]	ὁ πόλεμος ἐγεγόνει τοῖς Αἰτωλοῖς.	~Περὶ	δὲ τῆς συμβάσης τῷ Νικάνδρῳ
[20, 12]	τοῖς παρ' αὐτῶν ἀποστελλομένοις πρέσβεσιν,	περὶ	δὲ τῶν ὁμήρων ἔτι βουλεύσασθαι
[20, 12]	τῶν ὁμήρων ἔτι βουλεύσασθαι θέλειν.	Περὶ	δὲ τῶν φυγάδων τῶν ἀρχαίων
[20, 3]	τῆς τῶν Ἠλείων πόλεως οἱ	περὶ	Καλλίστρατον. Οἱ μὲν οὖν Ἠπειρῶται
[20, 12]	τῶν κωμῶν· ἡ δὲ σύγκλητος	περὶ	μὲν τῶν κωμῶν ἔφησεν ἐντολὰς
[20, 11]	καταλαβὼν δὲ τοὺς Ῥωμαίους ἔτι	περὶ	τὴν Ἡράκλειαν, τοὺς δὲ Μακεδόνας
[20, 5]	παραφυλάττειν τὴν χώραν, ἐπεγένετο τοῖς	περὶ	τὸν Ἀντίγονον ἀπορουμένοις καὶ δυσχρηστουμένοις
[20, 5]	μὴν ἀλλὰ τέλος κατίσχυσαν οἱ	περὶ	τὸν Ἀσκώνδαν γενομένης τινὸς περιπετείας
[20, 5]	εἶναι συνέβαινε τούτοις πρὸς τοὺς	περὶ	τὸν Ἀσκώνδαν καὶ Νέωνα, τοὺς
[20, 5]	συνέβη τὴν οἰκίαν ἐπανορθωθῆναι τὴν	περὶ	τὸν Βραχύλλην. Οὐ μόνον δὲ
[20, 10]	καὶ σκύλακα σιδηροῦν ἑκάστῳ περιθεῖναι	περὶ	τὸν τράχηλον. Οἱ μὲν οὖν
[20, 10]	τὸν τράχηλον. Οἱ μὲν οὖν	περὶ	τὸν Φαινέαν ἔκθαμβοι γεγονότες ἕστασαν
[20, 10]	φήμης ὑπὲρ τῶν ἀπηντημένων τοῖς	περὶ	τὸν Φαινέαν, οὕτως ἀπεθηριώθη τὸ
[20, 9]	μετὰ τῆς νεογάμου. ~Ὅτι οἱ	περὶ	τὸν Φαινέαν τὸν τῶν Αἰτωλῶν
[20, 10]	γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ καὶ	περὶ	τοῦ πρέποντος καὶ καθήκοντος ποιεῖσθε
[20, 1]	τοὺς ἀποκλήτους καὶ διαβούλιον ἀνεδίδου	περὶ	τῶν ἐνεστώτων. ~Ὅτι φιλίππου πρεσβεύσαντος
[20, 10]	Τοῦ δ' ἀδυνάτου κωλύσαντος βουλεύσασθαι	περὶ	τῶν ἐπιταττομένων, ἅμα δὲ καὶ
[20, 6]	μὴ διεξῆχθαι παρ' αὐτοῖς μήτε	περὶ	τῶν ἰδιωτικῶν συμβολαίων μήτε περὶ
[20, 6]	περὶ τῶν ἰδιωτικῶν συμβολαίων μήτε	περὶ	τῶν κοινῶν ἐγκλημάτων, ἀλλ' οἱ
[20, 12]	τῶν ἐλπίδων. Ἐπρέσβευον μὲν γὰρ	περὶ	τῶν ὁμήρων καὶ τῶν κωμῶν·
[20, 2]	βασιλέως πρὸς αὐτούς, τότε βουλεύσονται	περὶ	τῶν παρακαλουμένων. ~Ὅτι Ἀντιόχου διατρίβοντος
[20, 10]	τοὺς Αἰτωλοὺς χάριν τοῦ βουλεύσασθαι	περὶ	τῶν προσταττομένων. Διαδοθείσης δὲ τῆς
[20, 9]	Αἰτωλοὶ καὶ πλείω λόγον ποιησάμενοι	περὶ	τῶν ὑποπιπτόντων ἔκριναν ἐπιτρέπειν τὰ
[20, 10]	ἐξέπεμψαν ἅμα τῷ Λευκίῳ τοὺς	περὶ	Φαινέαν διασαφήσοντας τὰ δεδογμένα τῷ
[20, 3]	τοῦ τῶν Ἠπειρωτῶν ἔθνους οἱ	περὶ	Χάροπα, παρὰ δὲ τῆς τῶν
[20, 10]	πάντες, οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ τοῖς	σώμασι	καὶ ταῖς ψυχαῖς διὰ τὸ
[20, 3]	ἔφασαν αὐτὸν δέξασθαι καὶ ταῖς	πόλεσι	καὶ τοῖς λιμέσιν· εἰ δὲ
[20, 11]	μέν, ὅτι Ῥωμαίους ἐπαγάγοιεν τοῖς	Ἕλλησι,	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν Ἀντίοχον,
[20, 4]	οὔτ' ἀγῶνος οὐδενὸς ἔτι τοῖς	Ἕλλησι	μετὰ κοινοῦ δόγματος, ἀλλ' ὁρμήσαντες
[20, 10]	ὅλοις, Ἔτι γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε"	φησὶ	καὶ περὶ τοῦ πρέποντος καὶ
[20, 5]	χάριν ἐπὶ τῷ μὴ συνεπιτεθεῖσθαι	σφίσι	κατὰ τὴν περιπέτειαν, αὐτὸς δὲ
[20, 3]	δύναται προκαθίσας τῆς Ἠπείρου παρασκευάζειν	σφίσι	τὴν ἀσφάλειαν, ἔφασαν αὐτὸν δέξασθαι
[20, 9]	δικαιολογίαν ἀνέκαθεν προφερόμενοι τὰ προγεγονότα	σφίσι	φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς Ῥωμαίους· ὁ
[20, 5]	δεινῶν, ὑπέταξαν σφᾶς αὐτοὺς ὁλοσχερῶς	Μακεδόσι.	Βραχέος δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου τῆς
[20, 5]	καταστάσει καὶ τῷ πάντα πείθεσθαι	Μακεδόσι.	Διὸ καὶ μεγάλην ἀντιπολιτείαν εἶναι
[20, 3]	παρόν, συγγνώμην ἔχειν ἠξίουν αὐτοῖς	δεδιόσι	τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων πόλεμον. Οἱ
[20, 6]	τοσαύτην παραγεγόνει καχεξίαν ὥστε σχεδὸν	εἴκοσι	καὶ πέντ' ἐτῶν τὸ δίκαιον
[20, 9]	τὴν ὁρμὴν οὐκ ἔφη τοῖς	παροῦσι	καιροῖς ἁρμόζειν τοῦτο τὸ γένος
[20, 13]	αὐτοῦ τὴν πίστιν ἐν τοῖς	ἐνεστῶσι	καιροῖς. Παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς
[20, 11]	Ταῦτα μὲν οὖν παρῄνει τοῖς	προεστῶσι	τῶν Αἰτωλῶν ἀναγγέλλειν· αὐτὸν δὲ
[20, 11]	τῆς συνουσίας ἀκμαζούσης, προσδοκῶν πείσεσθαί	τι	δεινὸν πεσὼν ὑπὸ τοῦ Φιλίππου
[20, 6]	προσλήψεσθαι δὲ τῶν κοινῶν αἰεί	τι	διὰ τὴν τῶν ἀρχόντων χάριν.
[20, 6]	πρὸς τὴν τοιαύτην ὈΦέλτας, αἰεί	τι	προσεπινοῶν ὃ κατὰ τὸ παρὸν
[20, 9]	τοῦτο, τῷ δὲ τῆς πίστεως	ὀνόματι	πλανηθέντες, ὡς ἂν διὰ τοῦτο
[20, 12]	πρέσβεσιν, περὶ δὲ τῶν ὁμήρων	ἔτι	βουλεύσασθαι θέλειν. Περὶ δὲ τῶν
[20, 10]	περιστάσεως καὶ καταπλήξασθαι τοῖς ὅλοις,	Ἔτι	γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ καὶ
[20, 11]	δὲ ταῦτα πάλιν Ἀντίοχον, ὅμως	ἔτι	καὶ νῦν παρεκάλει λήθην ποιησαμένους
[20, 10]	τὰς εἰς τὸ μέλλον ἐπαγγελίας,	ἔτι	μᾶλλον ὠλιγώρησαν, τοῦ μηδὲν γενέσθαι
[20, 11]	ἡμέρας· καταλαβὼν δὲ τοὺς Ῥωμαίους	ἔτι	περὶ τὴν Ἡράκλειαν, τοὺς δὲ
[20, 9]	ἔχθρας δι' Αἰτωλοὺς γεγενημένης, οὐδὲν	ἔτι	συμβάλλεσθαι τὰ τότε φιλάνθρωπα πρὸς
[20, 11]	Μακεδόνων ἀνήγετο πρὸς τὸν Φίλιππον	ἔτι	τῆς συνουσίας ἀκμαζούσης, προσδοκῶν πείσεσθαί
[20, 4]	οὔτε πράξεως οὔτ' ἀγῶνος οὐδενὸς	ἔτι	τοῖς Ἕλλησι μετὰ κοινοῦ δόγματος,
[20, 4]	ἐκείνης τῆς χρείας ἁπλῶς οὐδενὸς	ἔτι	τῶν καλῶν ἀμφισβητεῖν ἐτόλμησαν οὐδ'
[20, 11]	Περσικοὺς καιροὺς ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ	χάριτι	καὶ δυσχερῶς ἀντιπράττων ταῖς τοῦ
[20, 9]	ἐπιτροπὴν δοῦναι περὶ αὑτοῦ τῷ	κρατοῦντι.	~Πλὴν ταῦτα κρίναντες ἐξέπεμψαν ἅμα
[20, 3]	τότε βουλεύσονται περὶ τῶν παρακαλουμένων.	~Ὅτι	Ἀντιόχου διατρίβοντος ἐν τῇ Χαλκίδι
[20, 4]	ἡγεμόνα συστήσας Εὐφάνη τὸν Κρῆτα.	~Ὅτι	Βοιωτοὶ ἐκ πολλῶν ἤδη χρόνων
[20, 12]	Καλλιπόλεως καὶ Ναυπάκτου. Πολύβιος εἰκοστῷ.	~Ὅτι	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον συνέβη
[20, 13]	τὴν οἰκείαν, ἠλευθερωμένης τῆς Σπάρτης.	~Ὅτι	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ἡ
[20, 5]	τὸν καιρὸν τοῦτον προσπεπτωκυίας φήμης	ὅτι	μέλλει κατατρέχειν τὴν χώραν Ἀντίγονος,
[20, 9]	εἰς Ἔφεσον μετὰ τῆς νεογάμου.	~Ὅτι	οἱ περὶ τὸν Φαινέαν τὸν
[20, 7]	ἐν τοῖς ἑξῆς ποιησόμεθα μνήμην.	Ὅτι	οἱ πολλοὶ πρόφασιν μὲν εἶχον
[20, 6]	δ' ἐμπεσόντος αὐτοῖς καὶ φήμης	ὅτι	πάρεστιν Φιλοποίμην τοὺς Ἀχαιοὺς ἔχων,
[20, 11]	Αἰτωλῶν ἄγνοιαν, ἐξ ἀρχῆς μέν,	ὅτι	Ῥωμαίους ἐπαγάγοιεν τοῖς Ἕλλησι, μετὰ
[20, 2]	διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ τῶν ἐνεστώτων.	~Ὅτι	φιλίππου πρεσβεύσαντος πρὸς Βοιωτοὺς οἱ
[20, 10]	ὑπὲρ αὑτῶν, ἐπὶ καταστροφῆς εἶπαν	διότι	κέκριται τοῖς Αἰτωλοῖς σφᾶς αὐτοὺς
[20, 2]	οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν τοῖς πρεσβευταῖς	διότι	παραγενομένου τοῦ βασιλέως πρὸς αὐτούς,
[20, 3]	βασιλεὺς τοῖς μὲν Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη	διότι	πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς διαλεχθησομένους αὐτοῖς
[20, 3]	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, θεωροῦντα	διότι	πρόκεινται πάσης τῆς Ἑλλάδος πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/10/2008