>

Livre, Chap.
[20, 7]	ὁμιλήσαντες ἦγον αὐτὸν εἰς τὰς	Θήβας.	~Ἀντίοχος δὲ ὁ μέγας ἐπικαλούμενος,
[20, 8]	τὰς Θήβας. ~Ἀντίοχος δὲ ὁ	μέγας	ἐπικαλούμενος, ὃν Ῥωμαῖοι καθεῖλον, ὡς
[20, 6]	πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἐχόντων	γενεὰς	ἀπεμέριζον τοῖς συσσιτίοις τὸ πλεῖον
[20, 10]	δὲ συγχωρήσαντος ἤρξατο λέγειν ὁ	Φαινέας·	ἔφη γὰρ αὑτὸν καὶ τοὺς
[20, 10]	συναποχωρήσαντας πρὸς αὐτούς. Ὁ δὲ	Φαινέας	μεσολαβήσας Ἀλλ' οὔτε δίκαιον, ἔφησεν,
[20, 6]	πρότερον, ἀλλ' εἰς εὐωχίας καὶ	μέθας	διετίθεντο καὶ κοινὰς τοῖς φίλοις
[20, 4]	ἀλλ' ὁρμήσαντες πρὸς εὐωχίαν καὶ	μέθας	οὐ μόνον τοῖς σώμασιν ἐξελύθησαν,
[20, 9]	ἁρμόζειν τοῦτο τὸ γένος τῆς	δικαιολογίας·	λελυμένων γὰρ τῶν ἐξ ἀρχῆς
[20, 9]	ὑπὸ τῆς τῶν ἐκ τῆς	Ἡρακλείας	λαφύρων οἰκονομίας· δεχημέρους δὲ ποιησάμενος
[20, 13]	μὲν υἱὸν Δημήτριον ἀπέλυσε τῆς	ὁμηρείας	παραχρῆμα· ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[20, 4]	ψυχαῖς ὥστ' ἀπ' ἐκείνης τῆς	χρείας	ἁπλῶς οὐδενὸς ἔτι τῶν καλῶν
[20, 6]	παραγγέλλοντες τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ	στρατείας	κοινάς, ἐξέκοπτον ἀεὶ τὴν δικαιοδοσίαν·
[20, 11]	δὲ τῆς συμβάσης τῷ Νικάνδρῳ	περιπετείας	οὐκ ἄξιον παρασιωπῆσαι. Παρεγενήθη μὲν
[20, 5]	περὶ τὸν Ἀσκώνδαν γενομένης τινὸς	περιπετείας	τοιαύτης. Ἀντίγονος μετὰ τὸν Δημητρίου
[20, 7]	οἱ Βοιωτοὶ τὴν διάθεσιν τῆς	πολιτείας,	εὐτυχῶς πως διώλισθον καὶ τοὺς
[20, 4]	εὐεξίαν καὶ δόξαν αὐτῶν τῆς	πολιτείας.	Οὗτοι γὰρ μεγάλην περιποιησάμενοι καὶ
[20, 6]	προγεγενημένης αὐτοῖς μετὰ τῶν Ἀχαιῶν	συμπολιτείας,	αὖτις ἀπένευσαν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς
[20, 10]	καὶ τὰς εἰς τὸ μέλλον	ἐπαγγελίας,	ἔτι μᾶλλον ὠλιγώρησαν, τοῦ μηδὲν
[20, 11]	Μακεδόνας ἀφεστῶτας μὲν ἀπὸ τῆς	Λαμίας,	οὐ μακρὰν δὲ στρατοπεδεύοντας τῆς
[20, 9]	τῶν ἐκ τῆς Ἡρακλείας λαφύρων	οἰκονομίας·	δεχημέρους δὲ ποιησάμενος ἀνοχὰς ἐκπέμψειν
[20, 8]	εἰκοστῇ, παρελθὼν εἰς Χαλκίδα τῆς	Εὐβοίας	συνετέλει γάμους, πεντήκοντα μὲν ἔτη
[20, 5]	δὲ κεφάλαια τῆς κατὰ μέρος	ἀγνοίας	ἐχειρίσθη παρ' αὐτοῖς τὸν τρόπον
[20, 10]	ἔννοιαν ἔλαβον Αἰτωλοὶ τῆς αὑτῶν	ἀγνοίας	καὶ τῆς ἐπιφερομένης αὐτοῖς ἀνάγκης.
[20, 11]	προγεγονότων ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν	εὐνοίας	καὶ μὴ θελῆσαι συνεπεμβαίνειν τοῖς
[20, 10]	καιρὸν τοῦτον καταπλεύσαντος ἐκ τῆς	Ἀσίας	εἰς τὰ Φάλαρα τοῦ κόλπου
[20, 5]	ἀποδιδοὺς τῆς τοῦ πατρὸς Νέωνος	εὐεργεσίας·	ἐξ ὧν οὐδὲ κατὰ μικρὸν
[20, 11]	μνημονεύειν τῆς εἰς αὐτὸν γεγενημένης	εὐεργεσίας	ἐξέπεμπε μετὰ προπομπῆς ἱκανῆς, παραγγείλας
[20, 6]	ἔνιοι δὲ τῶν στρατηγῶν καὶ	μισθοδοσίας	ἐποίουν ἐκ τῶν κοινῶν τοῖς
[20, 6]	Οἱ μὲν γὰρ ἄτεκνοι τὰς	οὐσίας	οὐ τοῖς κατὰ γένος ἐπιγενομένοις
[20, 6]	συσσιτίοις τὸ πλεῖον μέρος τῆς	οὐσίας,	ὥστε πολλοὺς εἶναι Βοιωτῶν οἷς
[20, 11]	πρὸς τὸν Φίλιππον ἔτι τῆς	συνουσίας	ἀκμαζούσης, προσδοκῶν πείσεσθαί τι δεινὸν
[20, 6]	ποιουμένων λόγον τῶν Μεγαρέων τῆς	παρουσίας	αὐτῶν, οὕτω θυμωθέντες πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο
[20, 5]	ἐπί τινας πράξεις πρὸς τὰς	ἐσχατιὰς	τῆς Βοιωτίας πρὸς Λάρυμναν, παραδόξου
[20, 7]	ταῖς ψυχαῖς διὰ τὰς προειρημένας	αἰτίας.	Καὶ γὰρ τοῦ βασιλέως συνεγγίζοντος
[20, 5]	πράξεις πρὸς τὰς ἐσχατιὰς τῆς	Βοιωτίας	πρὸς Λάρυμναν, παραδόξου γενομένης ἀμπώτεως
[20, 5]	Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον	προσπεπτωκυίας	φήμης ὅτι μέλλει κατατρέχειν τὴν
[20, 6]	παρ' αὐτοῖς πρότερον, ἀλλ' εἰς	εὐωχίας	καὶ μέθας διετίθεντο καὶ κοινὰς
[20, 11]	ταῖς τοῦ Περσέως ἐπιβολαῖς, εἰς	ὑποψίας	καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ τέλος
[20, 6]	ἀπολιπόντες πρὸς τῷ τείχει τὰς	κλίμακας	ἔφυγον προτροπάδην εἰς τὴν οἰκείαν.
[20, 6]	καὶ τῶν ὀφειλημάτων οὐχ ὑφέξειν	δίκας,	προσλήψεσθαι δὲ τῶν κοινῶν αἰεί
[20, 11]	εὐεργεσίας ἐξέπεμπε μετὰ προπομπῆς ἱκανῆς,	παραγγείλας	τοῖς ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοις ἀσφαλῶς
[20, 11]	Περσέως ἐπιβολαῖς, εἰς ὑποψίας καὶ	διαβολὰς	ἐμπεσὼν καὶ τέλος ἀνακληθεὶς εἰς
[20, 6]	οὕτω θυμωθέντες πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο καὶ	προσβολὰς	ποιεῖσθαι τῇ πόλει. Πανικοῦ δ'
[20, 12]	περὶ μὲν τῶν κωμῶν ἔφησεν	ἐντολὰς	δώσειν τοῖς παρ' αὐτῶν ἀποστελλομένοις
[20, 7]	ἦσαν ταῖς ψυχαῖς διὰ τὰς	προειρημένας	αἰτίας. Καὶ γὰρ τοῦ βασιλέως
[20, 6]	τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ στρατείας	κοινάς,	ἐξέκοπτον ἀεὶ τὴν δικαιοδοσίαν· ἔνιοι
[20, 6]	εὐωχίας καὶ μέθας διετίθεντο καὶ	κοινὰς	τοῖς φίλοις ἐποίουν· πολλοὶ δὲ
[20, 5]	θάνατον ἐπιτροπεύσας Φιλίππου, πλέων ἐπί	τινας	πράξεις πρὸς τὰς ἐσχατιὰς τῆς
[20, 11]	περὶ τὴν Ἡράκλειαν, τοὺς δὲ	Μακεδόνας	ἀφεστῶτας μὲν ἀπὸ τῆς Λαμίας,
[20, 5]	καὶ δυνάμενος μεγάλα βλάψαι τοὺς	Μακεδόνας	ἔδοξε φείσασθαι παρὰ τὴν προσδοκίαν
[20, 5]	τὴν ἀρχὴν καὶ τῆς πρὸς	Μακεδόνας	συστάσεως. ~Καὶ τῆς κατὰ τὴν
[20, 5]	οὖν ἄλλοις Βοιωτοῖς ἤρεσκε τοῦτο	πράξας,	τοῖς δὲ Θηβαίοις οὐχ ὅλως
[20, 11]	Φάλαρα πάλιν, ἀφ' ἧς ὥρμηθ'	ἡμέρας·	καταλαβὼν δὲ τοὺς Ῥωμαίους ἔτι
[20, 10]	διελθεῖν τὰς ἐν ταῖς ἀνοχαῖς	ἡμέρας	κατάμονος αὖθις ὁ πόλεμος ἐγεγόνει
[20, 10]	μᾶλλον ὠλιγώρησαν, τοῦ μηδὲν γενέσθαι	πέρας	ὑπὲρ τῆς εἰρήνης. Ὅθεν ἅμα
[20, 9]	δι' ἐκείνους, καὶ τῆς ἐνεστώσης	ἔχθρας	δι' Αἰτωλοὺς γεγενημένης, οὐδὲν ἔτι
[20, 6]	κοινῶν ἐγκλημάτων, ἀλλ' οἱ μὲν	φρουρὰς	παραγγέλλοντες τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ
[20, 8]	ἑνὸς τῶν ἐπιφανῶν, κάλλει δὲ	πάσας	ὑπερβάλλουσα. Καὶ τοὺς γάμους συντελῶν
[20, 11]	ἀναγγέλλειν· αὐτὸν δὲ τὸν Νίκανδρον	παρακαλέσας	μνημονεύειν τῆς εἰς αὐτὸν γεγενημένης
[20, 10]	πρὸς αὐτούς. Ὁ δὲ Φαινέας	μεσολαβήσας	Ἀλλ' οὔτε δίκαιον, ἔφησεν, οὔθ'
[20, 10]	εἰς τὴν πίστιν; οὓς ἐγὼ	δήσας	εἰς τὴν ἅλυσιν ἀπάξω πάντας,
[20, 5]	Ἀσίαν. Διὸ καὶ μετὰ ταῦτα,	νικήσας	Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην καὶ κύριος
[20, 3]	Ἠλείοις ἐξαπέστειλε χιλίους πεζούς, ἡγεμόνα	συστήσας	Εὐφάνη τὸν Κρῆτα. ~Ὅτι Βοιωτοὶ
[20, 3]	ἀλλ' εἰ μὲν αὐτὸς δύναται	προκαθίσας	τῆς Ἠπείρου παρασκευάζειν σφίσι τὴν
[20, 5]	Ἀντίγονος μετὰ τὸν Δημητρίου θάνατον	ἐπιτροπεύσας	Φιλίππου, πλέων ἐπί τινας πράξεις
[20, 6]	τούτοις προσέχειν καὶ τούτοις περιποιεῖν	τὰς	ἀρχάς, δι' ὧν ἔμελλε τῶν
[20, 10]	βασιλέως εἰς αὑτὸν προθυμίαν καὶ	τὰς	εἰς τὸ μέλλον ἐπαγγελίας, ἔτι
[20, 10]	εἰρήνης. Ὅθεν ἅμα τῷ διελθεῖν	τὰς	ἐν ταῖς ἀνοχαῖς ἡμέρας κατάμονος
[20, 5]	πλέων ἐπί τινας πράξεις πρὸς	τὰς	ἐσχατιὰς τῆς Βοιωτίας πρὸς Λάρυμναν,
[20, 7]	φιλανθρώπως ὁμιλήσαντες ἦγον αὐτὸν εἰς	τὰς	Θήβας. ~Ἀντίοχος δὲ ὁ μέγας
[20, 6]	ἔχων, ἀπολιπόντες πρὸς τῷ τείχει	τὰς	κλίμακας ἔφυγον προτροπάδην εἰς τὴν
[20, 6]	εὐτυχής. Οἱ μὲν γὰρ ἄτεκνοι	τὰς	οὐσίας οὐ τοῖς κατὰ γένος
[20, 10]	ἀνάγκης. Διὸ γράφειν ἔδοξεν εἰς	τὰς	πόλεις καὶ συγκαλεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς
[20, 7]	καχεκτοῦντες ἦσαν ταῖς ψυχαῖς διὰ	τὰς	προειρημένας αἰτίας. Καὶ γὰρ τοῦ
[20, 6]	δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν τοιαύτην	ὈΦέλτας,	αἰεί τι προσεπινοῶν ὃ κατὰ
[20, 10]	δήσας εἰς τὴν ἅλυσιν ἀπάξω	πάντας,	ἂν τοῦτ' ἐμοὶ δόξῃ. Ταῦτα
[20, 6]	πολλοὺς ὠφελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα	πάντας	ἀπολεῖν ἔμελλεν ὁμολογουμένως. Τούτοις δ'
[20, 5]	ταῖς Θήβαις αὐτοῖς ἀντιπολιτευομένους καὶ	πάντας	ἠνάγκασαν μακεδονίζειν πλὴν τελέως ὀλίγων
[20, 5]	Ἀντίγονος, Νέων, ἱππαρχῶν τότε καὶ	πάντας	τοὺς Βοιωτῶν ἱππεῖς μεθ' αὑτοῦ
[20, 10]	τῶν Ἀθαμάνων τοὺς ἅμα τούτῳ	συναποχωρήσαντας	πρὸς αὐτούς. Ὁ δὲ Φαινέας
[20, 10]	ἀποκλήτοις τὰ γεγονότα καὶ τοὺς	ῥηθέντας	λόγους. Ὧν ἀκούσαντες τότε πρῶτον
[20, 11]	ταχέως ἐκέλευσε τοὺς ἐπὶ τούτων	ὄντας	θεραπεῦσαι τὸν Νίκανδρον καὶ τὴν
[20, 10]	τῷ Λευκίῳ τοὺς περὶ Φαινέαν	διασαφήσοντας	τὰ δεδογμένα τῷ Μανίῳ κατὰ
[20, 1]	Τριάκοντα τῶν ἀποκλήτων προεχειρίσαντο τοὺς	συνεδρεύσοντας	μετὰ τοῦ βασιλέως. Καὶ αὖθις·
[20, 11]	τῆς Λαμίας, οὐ μακρὰν δὲ	στρατοπεδεύοντας	τῆς πόλεως, τὰ μὲν χρήματ'
[20, 11]	Μετὰ δέ τινα χρόνον αὐτὸς	ἐξαναστὰς	συνέμιξε τῷ Νικάνδρῳ καὶ πολλὰ
[20, 3]	μὲν Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη διότι πέμψει	πρεσβευτὰς	τοὺς διαλεχθησομένους αὐτοῖς ὑπὲρ τῶν
[20, 11]	τὴν Ἡράκλειαν, τοὺς δὲ Μακεδόνας	ἀφεστῶτας	μὲν ἀπὸ τῆς Λαμίας, οὐ
[20, 10]	εἶπαν διότι κέκριται τοῖς Αἰτωλοῖς	σφᾶς	αὐτοὺς ἐγχειρίζειν εἰς τὴν Ῥωμαίων
[20, 5]	πεῖραν λαβόντες τῶν δεινῶν, ὑπέταξαν	σφᾶς	αὐτοὺς ὁλοσχερῶς Μακεδόσι. Βραχέος δ'
[20, 3]	Ἠπειρῶται παρεκάλουν αὐτὸν μὴ προεμβιβάζειν	σφᾶς	εἰς τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον,
[20, 10]	αὐτὸν ὀρθῶς λέγειν, ἠξίου πάλιν	ἀνοχὰς	αὑτοῖς δοθῆναι δεχημέρους. Συγχωρηθέντος δὲ
[20, 9]	λαφύρων οἰκονομίας· δεχημέρους δὲ ποιησάμενος	ἀνοχὰς	ἐκπέμψειν ἔφη μετ' αὐτῶν Λεύκιον,
[20, 6]	προσέχειν καὶ τούτοις περιποιεῖν τὰς	ἀρχάς,	δι' ὧν ἔμελλε τῶν μὲν
[20, 7]	ἑξῆς οὐ διέφυγον, ἀλλ' ὥσπερ	ἐπίτηδες	ἀνταπόδοσιν ἡ τύχη ποιουμένη βαρέως
[20, 5]	ἐκάθισαν εἰς τὸ ξηρὸν αἱ	νῆες	αὐτοῦ. Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[20, 10]	ἀπαντωμένων· ὁ δὲ Λεύκιος καί	τινες	ἕτεροι τῶν συμπαρόντων χιλιάρχων ἐδέοντο
[20, 5]	ἐγκαταλειπομένου τῆς προγονικῆς δόξης, ἦσάν	τινες	οἳ δυσηρεστοῦντο τῇ παρούσῃ καταστάσει
[20, 10]	οὕτως ἔχει ταῦτα, φησίν, ὦ	ἄνδρες	Αἰτωλοί; τῶν δὲ κατανευσάντων, Τοιγαροῦν
[20, 10]	ἐδέοντο τοῦ Μανίου μηδὲν βουλεύσασθαι	δυσχερὲς	ὑπὲρ τῶν παρόντων ἀνδρῶν, ἐπεὶ
[20, 10]	αὑτοῦ τῷ κρατοῦντι. ~Πλὴν ταῦτα	κρίναντες	ἐξέπεμψαν ἅμα τῷ Λευκίῳ τοὺς
[20, 7]	ἀπάντησιν οἱ τῶν Βοιωτῶν ἄρξαντες·	συμμίξαντες	δὲ καὶ φιλανθρώπως ὁμιλήσαντες ἦγον
[20, 10]	Μανίῳ κατὰ σπουδήν· οἳ καὶ	συμμίξαντες	τῷ στρατηγῷ καὶ πάλιν ὁμοίως
[20, 9]	καὶ Πανταλέοντα καὶ Χάλεπον· οἳ	συμμίξαντες	τῷ στρατηγῷ τῶν Ῥωμαίων προέθεντο
[20, 7]	τὴν ἀπάντησιν οἱ τῶν Βοιωτῶν	ἄρξαντες·	συμμίξαντες δὲ καὶ φιλανθρώπως ὁμιλήσαντες
[20, 10]	Φαινέαν ἔκθαμβοι γεγονότες ἕστασαν ἄφωνοι	πάντες,	οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ τοῖς σώμασι
[20, 7]	ἄρξαντες· συμμίξαντες δὲ καὶ φιλανθρώπως	ὁμιλήσαντες	ἦγον αὐτὸν εἰς τὰς Θήβας.
[20, 4]	Ἕλλησι μετὰ κοινοῦ δόγματος, ἀλλ'	ὁρμήσαντες	πρὸς εὐωχίαν καὶ μέθας οὐ
[20, 6]	διατεταγμένων ἡμερῶν. Διὸ καὶ Μεγαρεῖς,	μισήσαντες	μὲν τὴν τοιαύτην κατάστασιν, μνησθέντες
[20, 6]	πρὸ τῶν νῦν λεγομένων καιρῶν	δυσαρεστήσαντες	τῇ πολιτείᾳ τῶν Βοιωτῶν αὖτις
[20, 4]	εἰς τὴν Βοιωτίαν τῶν Αἰτωλῶν	ἐκστρατεύσαντες	πανδημεί, καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἡθροισμένων
[20, 10]	καὶ τοὺς ῥηθέντας λόγους. Ὧν	ἀκούσαντες	τότε πρῶτον ἔννοιαν ἔλαβον Αἰτωλοὶ
[20, 9]	μὲν καὶ πλείους ποιεῖσθαι λόγους,	μεσολαβηθέντες	δὲ κατὰ τὴν ἔντευξιν ἐκωλύθησαν.
[20, 10]	τῷ στρατηγῷ καὶ πάλιν ὁμοίως	δικαιολογηθέντες	ὑπὲρ αὑτῶν, ἐπὶ καταστροφῆς εἶπαν
[20, 9]	τῷ δὲ τῆς πίστεως ὀνόματι	πλανηθέντες,	ὡς ἂν διὰ τοῦτο τελειοτέρου
[20, 4]	τούτων παρουσίαν συνέβαλον τοῖς Αἰτωλοῖς,	ἡττηθέντες	δὲ κατὰ τὸν κίνδυνον οὕτως
[20, 6]	μισήσαντες μὲν τὴν τοιαύτην κατάστασιν,	μνησθέντες	δὲ τῆς προγεγενημένης αὐτοῖς μετὰ
[20, 6]	τοὺς Ἀχαιούς. Οἱ δὲ Βοιωτοὶ	διοργισθέντες	ἐπὶ τῷ καταφρονεῖσθαι δοκεῖν ἐξῆλθον
[20, 6]	Κλεομένης εἰς τὸν Ἰσθμὸν προεκάθισεν,	διακλεισθέντες	προσέθεντο τοῖς Βοιωτοῖς μετὰ τῆς
[20, 6]	Μεγαρέων τῆς παρουσίας αὐτῶν, οὕτω	θυμωθέντες	πολιορκεῖν ἐπεβάλοντο καὶ προσβολὰς ποιεῖσθαι
[20, 4]	ἀφῄρουν, ἀλλ' ἁπλῶς εἰς τἀναντία	τραπέντες	καὶ τὴν πρὸ τοῦ δόξαν
[20, 10]	τῶν παρόντων ἀνδρῶν, ἐπεὶ τυγχάνουσιν	ὄντες	πρεσβευταί. Τοῦ δὲ συγχωρήσαντος ἤρξατο
[20, 5]	εἰς τὴν Βοιωτίαν οὐδενὸς πεῖραν	λαβόντες	τῶν δεινῶν, ὑπέταξαν σφᾶς αὐτοὺς
[20, 9]	ἀνοχῶν καὶ διαλύσεως. Ταῦτα δὲ	διαλαβόντες	ἐξαπέστειλαν Ἀρχέδαμον καὶ Πανταλέοντα καὶ
[20, 9]	ἔκριναν ἐπιτρέπειν τὰ ὅλα Μανίῳ,	δόντες	αὑτοὺς εἰς τὴν Ῥωμαίων πίστιν,
[20, 5]	γὰρ ἦσαν οἱ μάλιστα τότε	μακεδονίζοντες.	Οὐ μὴν ἀλλὰ τέλος κατίσχυσαν
[20, 6]	ἐγκλημάτων, ἀλλ' οἱ μὲν φρουρὰς	παραγγέλλοντες	τῶν ἀρχόντων, οἱ δὲ στρατείας
[20, 9]	περιεστῶτα καιρὸν τὴν Αἰτωλίαν καὶ	λαμβάνοντες	πρὸ ὀφθαλμῶν τὰ συμβησόμενα ταῖς
[20, 5]	γὰρ τὴν προειρημένην ἧτταν εὐθέως	ἐγκαταλιπόντες	τοὺς Ἀχαιοὺς προσένειμαν Αἰτωλοῖς τὸ
[20, 5]	Δημήτριον τὸν Φιλίππου πατέρα, πάλιν	ἐγκαταλιπόντες	τούτους, καὶ παραγενομένου Δημητρίου μετὰ
[20, 6]	πάρεστιν Φιλοποίμην τοὺς Ἀχαιοὺς ἔχων,	ἀπολιπόντες	πρὸς τῷ τείχει τὰς κλίμακας
[20, 5]	ὁτὲ δὲ Φιλίππος, χορηγοῦντες καὶ	συνεπισχύοντες	αἰεί, ταχέως κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν
[20, 7]	εἰς τὴν οἰκείαν. ~Τοιαύτην δ'	ἔχοντες	οἱ Βοιωτοὶ τὴν διάθεσιν τῆς
[20, 4]	ἀφῄρουν ἀμφοτέρων αἰεὶ τῶν προειρημένων,	ἔχοντες	στρατηγὸν Ἀβαιόκριτον. Ἀπὸ δὲ τούτων
[20, 4]	γὰρ αὐτοὺς πρὸς Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων,	μετασχόντες	τούτοις τῆς αὐτῆς αἱρέσεως καὶ
[20, 5]	μὲν αὐτός, ὁτὲ δὲ Φιλίππος,	χορηγοῦντες	καὶ συνεπισχύοντες αἰεί, ταχέως κατηγωνίσαντο
[20, 4]	Βοιωτοὶ ἐκ πολλῶν ἤδη χρόνων	καχεκτοῦντες	ἦσαν καὶ μεγάλην εἶχον διαφορὰν
[20, 7]	τῶν Ῥωμαίων, τῇ δ' ἀληθείᾳ	καχεκτοῦντες	ἦσαν ταῖς ψυχαῖς διὰ τὰς
[20, 9]	τὴν Ἡράκλειαν ὑποχείριον τοῖς Ῥωμαίοις,	ὁρῶντες	τὸν περιεστῶτα καιρὸν τὴν Αἰτωλίαν
[20, 6]	οὐ τοῖς κατὰ γένος ἐπιγενομένοις	τελευτῶντες	ἀπέλειπον, ὅπερ ἦν ἔθος παρ'
[20, 9]	εἰς τὴν Ῥωμαίων πίστιν, οὐκ	εἰδότες	τίνα δύναμιν ἔχει τοῦτο, τῷ
[20, 10]	πρέποντος καὶ καθήκοντος ποιεῖσθε λόγον,	δεδωκότες	ἑαυτοὺς εἰς τὴν πίστιν; οὓς
[20, 10]	οὖν περὶ τὸν Φαινέαν ἔκθαμβοι	γεγονότες	ἕστασαν ἄφωνοι πάντες, οἱονεὶ παραλελυμένοι
[20, 4]	οὐκ οἶδ' ὅπως κατὰ τὸ	συνεχὲς	ἐν τοῖς ἑξῆς χρόνοις ἀφῄρουν
[20, 4]	συμμαχίαν, μετὰ ταῦτα κατὰ τὸ	συνεχὲς	ἐπολέμουν πρὸς Αἰτωλούς. Ἐμβαλόντων δὲ
[20, 5]	πρόνοιαν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ	συνεχές,	ὁτὲ μὲν αὐτός, ὁτὲ δὲ
[20, 11]	εἰς τὰ Φάλαρα πάλιν, ἀφ'	ἧς	ὥρμηθ' ἡμέρας· καταλαβὼν δὲ τοὺς
[20, 10]	ἀγνοίας καὶ τῆς ἐπιφερομένης αὐτοῖς	ἀνάγκης.	Διὸ γράφειν ἔδοξεν εἰς τὰς
[20, 8]	Ῥωμαίους πόλεμον. Ἐρασθεὶς οὖν παρθένου	Χαλκιδικῆς	κατὰ τὸν τοῦ πολέμου καιρὸν
[20, 5]	Βραχέος δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου τῆς	προγονικῆς	δόξης, ἦσάν τινες οἳ δυσηρεστοῦντο
[20, 5]	Ἀντίγονος, ἐπελθούσης μετ' ὀλίγον τῆς	πλήμης	καὶ κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ
[20, 5]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον προσπεπτωκυίας	φήμης	ὅτι μέλλει κατατρέχειν τὴν χώραν
[20, 6]	Πανικοῦ δ' ἐμπεσόντος αὐτοῖς καὶ	φήμης	ὅτι πάρεστιν Φιλοποίμην τοὺς Ἀχαιοὺς
[20, 10]	τῶν προσταττομένων. Διαδοθείσης δὲ τῆς	φήμης	ὑπὲρ τῶν ἀπηντημένων τοῖς περὶ
[20, 6]	Βοιωτοῖς μετὰ τῆς τῶν Ἀχαιῶν	γνώμης.	Βραχὺ δὲ πρὸ τῶν νῦν
[20, 9]	λόγον καὶ δεῖσθαι τοῦ στρατηγοῦ	συγγνώμης	τυχεῖν ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις. Οἱ
[20, 12]	συνέβη καὶ τὴν ἐκ τῆς	Ῥώμης	πρεσβείαν, ἣν ἀπέστειλαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,
[20, 11]	γεγενημένης εὐεργεσίας ἐξέπεμπε μετὰ προπομπῆς	ἱκανῆς,	παραγγείλας τοῖς ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοις
[20, 11]	παρακαλέσας μνημονεύειν τῆς εἰς αὐτὸν	γεγενημένης	εὐεργεσίας ἐξέπεμπε μετὰ προπομπῆς ἱκανῆς,
[20, 9]	τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας δι' Αἰτωλοὺς	γεγενημένης,	οὐδὲν ἔτι συμβάλλεσθαι τὰ τότε
[20, 6]	τοιαύτην κατάστασιν, μνησθέντες δὲ τῆς	προγεγενημένης	αὐτοῖς μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας,
[20, 6]	τὸν Γονατᾶν χρόνων· ὅτε δὲ	Κλεομένης	εἰς τὸν Ἰσθμὸν προεκάθισεν, διακλεισθέντες
[20, 5]	τῆς Βοιωτίας πρὸς Λάρυμναν, παραδόξου	γενομένης	ἀμπώτεως ἐκάθισαν εἰς τὸ ξηρὸν
[20, 5]	κατίσχυσαν οἱ περὶ τὸν Ἀσκώνδαν	γενομένης	τινὸς περιπετείας τοιαύτης. Ἀντίγονος μετὰ
[20, 10]	τῆς αὑτῶν ἀγνοίας καὶ τῆς	ἐπιφερομένης	αὐτοῖς ἀνάγκης. Διὸ γράφειν ἔδοξεν
[20, 12]	κατάγουσιν αὐτοὺς εἰς τὴν οἰκείαν,	ἠλευθερωμένης	τῆς Σπάρτης. ~Ὅτι κατὰ τοὺς
[20, 10]	μηδὲν γενέσθαι πέρας ὑπὲρ τῆς	εἰρήνης.	Ὅθεν ἅμα τῷ διελθεῖν τὰς
[20, 4]	ἀνέπεσον ταῖς ψυχαῖς ὥστ' ἀπ'	ἐκείνης	τῆς χρείας ἁπλῶς οὐδενὸς ἔτι
[20, 7]	καιρούς. Έν γε μὴν τοῖς	ἑξῆς	οὐ διέφυγον, ἀλλ' ὥσπερ ἐπίτηδες
[20, 7]	ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς ἐν τοῖς	ἑξῆς	ποιησόμεθα μνήμην. Ὅτι οἱ πολλοὶ
[20, 4]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐν τοῖς	ἑξῆς	χρόνοις ἀφῄρουν ἀμφοτέρων αἰεὶ τῶν
[20, 11]	τοὺς οἰκείους, κατὰ δὲ τὸν	ἑξῆς	χρόνον ἀπὸ ταύτης τῆς συστάσεως
[20, 5]	δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου τῆς προγονικῆς	δόξης,	ἦσάν τινες οἳ δυσηρεστοῦντο τῇ
[20, 11]	αὐτὸν γεγενημένης εὐεργεσίας ἐξέπεμπε μετὰ	προπομπῆς	ἱκανῆς, παραγγείλας τοῖς ἐπὶ τούτῳ
[20, 11]	τοῖς Αἰτωλοῖς. ~Περὶ δὲ τῆς	συμβάσης	τῷ Νικάνδρῳ περιπετείας οὐκ ἄξιον
[20, 3]	Ῥωμαίους πόλεμον, θεωροῦντα διότι πρόκεινται	πάσης	τῆς Ἑλλάδος πρὸς τὴν Ἰταλίαν·
[20, 10]	τοῦ βουλεύσασθαι περὶ τῶν προσταττομένων.	Διαδοθείσης	δὲ τῆς φήμης ὑπὲρ τῶν
[20, 11]	Νίκανδρος, τελέως ἀνελπίστου καὶ παραδόξου	φανείσης	αὐτῷ τῆς ἀπαντήσεως, τότε μὲν
[20, 11]	τὸν Φίλιππον ἔτι τῆς συνουσίας	ἀκμαζούσης,	προσδοκῶν πείσεσθαί τι δεινὸν πεσὼν
[20, 5]	τὸ γεγονός. Ὁ δ' Ἀντίγονος,	ἐπελθούσης	μετ' ὀλίγον τῆς πλήμης καὶ
[20, 9]	φιλανθρώπων δι' ἐκείνους, καὶ τῆς	ἐνεστώσης	ἔχθρας δι' Αἰτωλοὺς γεγενημένης, οὐδὲν
[20, 11]	ἀνελπίστου καὶ παραδόξου φανείσης αὐτῷ	τῆς	ἀπαντήσεως, τότε μὲν ἀνεκομίσθη πρὸς
[20, 10]	τὸν καιρὸν τοῦτον καταπλεύσαντος ἐκ	τῆς	Ἀσίας εἰς τὰ Φάλαρα τοῦ
[20, 4]	πρὸς Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις	τῆς	αὐτῆς αἱρέσεως καὶ ποιησάμενοι συμμαχίαν,
[20, 10]	τότε πρῶτον ἔννοιαν ἔλαβον Αἰτωλοὶ	τῆς	αὑτῶν ἀγνοίας καὶ τῆς ἐπιφερομένης
[20, 5]	τινας πράξεις πρὸς τὰς ἐσχατιὰς	τῆς	Βοιωτίας πρὸς Λάρυμναν, παραδόξου γενομένης
[20, 9]	καιροῖς ἁρμόζειν τοῦτο τὸ γένος	τῆς	δικαιολογίας· λελυμένων γὰρ τῶν ἐξ
[20, 10]	τοῦ μηδὲν γενέσθαι πέρας ὑπὲρ	τῆς	εἰρήνης. Ὅθεν ἅμα τῷ διελθεῖν
[20, 11]	δὲ τὸν Νίκανδρον παρακαλέσας μνημονεύειν	τῆς	εἰς αὐτὸν γεγενημένης εὐεργεσίας ἐξέπεμπε
[20, 3]	πόλεμον, θεωροῦντα διότι πρόκεινται πάσης	τῆς	Ἑλλάδος πρὸς τὴν Ἰταλίαν· ἀλλ'
[20, 9]	ἀρχῆς φιλανθρώπων δι' ἐκείνους, καὶ	τῆς	ἐνεστώσης ἔχθρας δι' Αἰτωλοὺς γεγενημένης,
[20, 10]	Αἰτωλοὶ τῆς αὑτῶν ἀγνοίας καὶ	τῆς	ἐπιφερομένης αὐτοῖς ἀνάγκης. Διὸ γράφειν
[20, 8]	τῇ εἰκοστῇ, παρελθὼν εἰς Χαλκίδα	τῆς	Εὐβοίας συνετέλει γάμους, πεντήκοντα μὲν
[20, 11]	παρασιωπῆσαι. Παρεγενήθη μὲν γὰρ ἐκ	τῆς	Ἐφέσου δωδεκαταῖος εἰς τὰ Φάλαρα
[20, 3]	εἰ μὲν αὐτὸς δύναται προκαθίσας	τῆς	Ἠπείρου παρασκευάζειν σφίσι τὴν ἀσφάλειαν,
[20, 9]	περισπώμενος ὑπὸ τῆς τῶν ἐκ	τῆς	Ἡρακλείας λαφύρων οἰκονομίας· δεχημέρους δὲ
[20, 5]	ταῖς ψυχαῖς. ~Τὰ δὲ κεφάλαια	τῆς	κατὰ μέρος ἀγνοίας ἐχειρίσθη παρ'
[20, 6]	τῆς πρὸς Μακεδόνας συστάσεως. ~Καὶ	τῆς	κατὰ τὴν οὐσίαν ἐπιδόσεως· τὰ
[20, 5]	τὸν Σπαρτιάτην καὶ κύριος γενόμενος	τῆς	Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην ἀπέλειπε τῆς πόλεως
[20, 11]	δὲ Μακεδόνας ἀφεστῶτας μὲν ἀπὸ	τῆς	Λαμίας, οὐ μακρὰν δὲ στρατοπεδεύοντας
[20, 8]	πολέμῳ ἔφυγεν εἰς Ἔφεσον μετὰ	τῆς	νεογάμου. ~Ὅτι οἱ περὶ τὸν
[20, 11]	Λαμίαν διεκόμισε παραδόξως, αὐτὸς δὲ	τῆς	νυκτὸς ἐπεβάλετο κατὰ τὸν μεταξὺ
[20, 13]	τὸν μὲν υἱὸν Δημήτριον ἀπέλυσε	τῆς	ὁμηρείας παραχρῆμα· ὁμοίως δὲ καὶ
[20, 6]	τοῖς συσσιτίοις τὸ πλεῖον μέρος	τῆς	οὐσίας, ὥστε πολλοὺς εἶναι Βοιωτῶν
[20, 6]	δὲ ποιουμένων λόγον τῶν Μεγαρέων	τῆς	παρουσίας αὐτῶν, οὕτω θυμωθέντες πολιορκεῖν
[20, 10]	βουλόμενος εἰς ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν	τῆς	περιστάσεως καὶ καταπλήξασθαι τοῖς ὅλοις,
[20, 9]	δύναμιν ἔχει τοῦτο, τῷ δὲ	τῆς	πίστεως ὀνόματι πλανηθέντες, ὡς ἂν
[20, 5]	δ' Ἀντίγονος, ἐπελθούσης μετ' ὀλίγον	τῆς	πλήμης καὶ κουφισθεισῶν τῶν νεῶν,
[20, 5]	γενόμενος τῆς Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην ἀπέλειπε	τῆς	πόλεως Βραχύλλην, ταύτην αὐτῷ χάριν
[20, 11]	Λαμίας, οὐ μακρὰν δὲ στρατοπεδεύοντας	τῆς	πόλεως, τὰ μὲν χρήματ' εἰς
[20, 7]	ἔχοντες οἱ Βοιωτοὶ τὴν διάθεσιν	τῆς	πολιτείας, εὐτυχῶς πως διώλισθον καὶ
[20, 4]	γεγενημένην εὐεξίαν καὶ δόξαν αὐτῶν	τῆς	πολιτείας. Οὗτοι γὰρ μεγάλην περιποιησάμενοι
[20, 6]	τὴν τοιαύτην κατάστασιν, μνησθέντες δὲ	τῆς	προγεγενημένης αὐτοῖς μετὰ τῶν Ἀχαιῶν
[20, 5]	Μακεδόσι. Βραχέος δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου	τῆς	προγονικῆς δόξης, ἦσάν τινες οἳ
[20, 11]	λήθην ποιησαμένους τῶν προγεγονότων ἀντέχεσθαι	τῆς	πρὸς αὑτὸν εὐνοίας καὶ μὴ
[20, 5]	τοιαύτην ἔλαβε τὴν ἀρχὴν καὶ	τῆς	πρὸς Μακεδόνας συστάσεως. ~Καὶ τῆς
[20, 7]	οἱ πολλοὶ πρόφασιν μὲν εἶχον	τῆς	πρὸς Ῥωμαίους ἀλλοτριότητος τὴν ἐπαναίρεσιν
[20, 12]	τοῦτον συνέβη καὶ τὴν ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβείαν, ἣν ἀπέστειλαν οἱ
[20, 12]	αὐτοὺς εἰς τὴν οἰκείαν, ἠλευθερωμένης	τῆς	Σπάρτης. ~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[20, 11]	ἐγεγόνει τοῖς Αἰτωλοῖς. ~Περὶ δὲ	τῆς	συμβάσης τῷ Νικάνδρῳ περιπετείας οὐκ
[20, 11]	ἀνήγετο πρὸς τὸν Φίλιππον ἔτι	τῆς	συνουσίας ἀκμαζούσης, προσδοκῶν πείσεσθαί τι
[20, 11]	τὸν ἑξῆς χρόνον ἀπὸ ταύτης	τῆς	συστάσεως εὔνους ὢν διετέλει τῇ
[20, 5]	Βραχύλλην, ταύτην αὐτῷ χάριν ἀποδιδοὺς	τῆς	τοῦ πατρὸς Νέωνος εὐεργεσίας· ἐξ
[20, 6]	διακλεισθέντες προσέθεντο τοῖς Βοιωτοῖς μετὰ	τῆς	τῶν Ἀχαιῶν γνώμης. Βραχὺ δὲ
[20, 9]	οὐκ ἔφασκεν εὐκαιρεῖν, περισπώμενος ὑπὸ	τῆς	τῶν ἐκ τῆς Ἡρακλείας λαφύρων
[20, 3]	οἱ περὶ Χάροπα, παρὰ δὲ	τῆς	τῶν Ἠλείων πόλεως οἱ περὶ
[20, 10]	περὶ τῶν προσταττομένων. Διαδοθείσης δὲ	τῆς	φήμης ὑπὲρ τῶν ἀπηντημένων τοῖς
[20, 4]	ταῖς ψυχαῖς ὥστ' ἀπ' ἐκείνης	τῆς	χρείας ἁπλῶς οὐδενὸς ἔτι τῶν
[20, 8]	πολέμου καιρὸν ἐφιλοτιμήσατο γῆμαι αὐτήν,	οἰνοπότης	ὢν καὶ μέθαις χαίρων. Ἦν
[20, 12]	εἰς τὴν οἰκείαν, ἠλευθερωμένης τῆς	Σπάρτης.	~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[20, 4]	Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις τῆς	αὐτῆς	αἱρέσεως καὶ ποιησάμενοι συμμαχίαν, μετὰ
[20, 5]	τὸν Ἀσκώνδαν γενομένης τινὸς περιπετείας	τοιαύτης.	Ἀντίγονος μετὰ τὸν Δημητρίου θάνατον
[20, 11]	δὲ τὸν ἑξῆς χρόνον ἀπὸ	ταύτης	τῆς συστάσεως εὔνους ὢν διετέλει
[20, 10]	ὁμοίως δικαιολογηθέντες ὑπὲρ αὑτῶν, ἐπὶ	καταστροφῆς	εἶπαν διότι κέκριται τοῖς Αἰτωλοῖς
[20, 6]	ἐκείνων αἵρεσιν. Μεγαρεῖς γὰρ ἐξ	ἀρχῆς	μὲν ἐπολιτεύοντο μετὰ τῶν Ἀχαιῶν
[20, 11]	κοινὴν τῶν Αἰτωλῶν ἄγνοιαν, ἐξ	ἀρχῆς	μέν, ὅτι Ῥωμαίους ἐπαγάγοιεν τοῖς
[20, 9]	δικαιολογίας· λελυμένων γὰρ τῶν ἐξ	ἀρχῆς	φιλανθρώπων δι' ἐκείνους, καὶ τῆς
[20, 6]	ἠκολούθησε καὶ ἕτερος ζῆλος οὐκ	εὐτυχής.	Οἱ μὲν γὰρ ἄτεκνοι τὰς
[20, 5]	ταχέως κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν ταῖς	Θήβαις	αὐτοῖς ἀντιπολιτευομένους καὶ πάντας ἠνάγκασαν
[20, 8]	γῆμαι αὐτήν, οἰνοπότης ὢν καὶ	μέθαις	χαίρων. Ἦν δ' αὕτη Κλεοπτολέμου
[20, 9]	πρὸ ὀφθαλμῶν τὰ συμβησόμενα ταῖς	ἄλλαις	πόλεσιν, ἔκριναν διαπέμπεσθαι πρὸς τὸν
[20, 11]	δυσχερῶς ἀντιπράττων ταῖς τοῦ Περσέως	ἐπιβολαῖς,	εἰς ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν
[20, 9]	λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν τὰ συμβησόμενα	ταῖς	ἄλλαις πόλεσιν, ἔκριναν διαπέμπεσθαι πρὸς
[20, 10]	ἅμα τῷ διελθεῖν τὰς ἐν	ταῖς	ἀνοχαῖς ἡμέρας κατάμονος αὖθις ὁ
[20, 5]	αἰεί, ταχέως κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν	ταῖς	Θήβαις αὐτοῖς ἀντιπολιτευομένους καὶ πάντας
[20, 7]	διὰ τοὺς ἐπιγινομένους φόνους ἐν	ταῖς	ὁδοῖς τῶν Ῥωμαίων, τῇ δ'
[20, 3]	ἀσφάλειαν, ἔφασαν αὐτὸν δέξασθαι καὶ	ταῖς	πόλεσι καὶ τοῖς λιμέσιν· εἰ
[20, 11]	προειρημένῃ χάριτι καὶ δυσχερῶς ἀντιπράττων	ταῖς	τοῦ Περσέως ἐπιβολαῖς, εἰς ὑποψίας
[20, 7]	τῇ δ' ἀληθείᾳ καχεκτοῦντες ἦσαν	ταῖς	ψυχαῖς διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.
[20, 10]	παραλελυμένοι καὶ τοῖς σώμασι καὶ	ταῖς	ψυχαῖς διὰ τὸ παράδοξον τῶν
[20, 4]	τοῖς σώμασιν ἐξελύθησαν, ἀλλὰ καὶ	ταῖς	ψυχαῖς. ~Τὰ δὲ κεφάλαια τῆς
[20, 4]	κατὰ τὸν κίνδυνον οὕτως ἀνέπεσον	ταῖς	ψυχαῖς ὥστ' ἀπ' ἐκείνης τῆς
[20, 2]	Βοιωτοὺς οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν τοῖς	πρεσβευταῖς	διότι παραγενομένου τοῦ βασιλέως πρὸς
[20, 13]	σύγκλητος ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ Φιλίππου	πρεσβευταῖς·	ἧκον γὰρ παρ' αὐτοῦ πρέσβεις
[20, 3]	Ὁ δὲ βασιλεὺς τοῖς μὲν	Ἠπειρώταις	ἀπεκρίθη διότι πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς
[20, 10]	τῷ διελθεῖν τὰς ἐν ταῖς	ἀνοχαῖς	ἡμέρας κατάμονος αὖθις ὁ πόλεμος
[20, 7]	δ' ἀληθείᾳ καχεκτοῦντες ἦσαν ταῖς	ψυχαῖς	διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. Καὶ
[20, 10]	καὶ τοῖς σώμασι καὶ ταῖς	ψυχαῖς	διὰ τὸ παράδοξον τῶν ἀπαντωμένων·
[20, 4]	σώμασιν ἐξελύθησαν, ἀλλὰ καὶ ταῖς	ψυχαῖς.	~Τὰ δὲ κεφάλαια τῆς κατὰ
[20, 4]	τὸν κίνδυνον οὕτως ἀνέπεσον ταῖς	ψυχαῖς	ὥστ' ἀπ' ἐκείνης τῆς χρείας
[20, 11]	τὸν Νίκανδρον παρακαλέσας μνημονεύειν τῆς	εἰς	αὐτὸν γεγενημένης εὐεργεσίας ἐξέπεμπε μετὰ
[20, 10]	καὶ διασαφοῦντος τὴν τοῦ βασιλέως	εἰς	αὑτὸν προθυμίαν καὶ τὰς εἰς
[20, 10]	οὐχ οὕτως ὀργισθεὶς ὡς βουλόμενος	εἰς	ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν τῆς περιστάσεως
[20, 6]	ἔθος παρ' αὐτοῖς πρότερον, ἀλλ'	εἰς	εὐωχίας καὶ μέθας διετίθεντο καὶ
[20, 8]	Ἡττηθεὶς οὖν τῷ πολέμῳ ἔφυγεν	εἰς	Ἔφεσον μετὰ τῆς νεογάμου. ~Ὅτι
[20, 10]	Ἠπειρώτην, ὃς ἐτύγχανε τότε παραβεβοηθηκὼς	εἰς	Ναύπακτον, σὺν δὲ τούτοις Ἀμύνανδρον
[20, 11]	διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ τέλος ἀνακληθεὶς	εἰς	Ῥώμην ἐκεῖ μετήλλαξε τὸν βίον.
[20, 11]	γὰρ ἐκ τῆς Ἐφέσου δωδεκαταῖος	εἰς	τὰ Φάλαρα πάλιν, ἀφ' ἧς
[20, 10]	τοῦτον καταπλεύσαντος ἐκ τῆς Ἀσίας	εἰς	τὰ Φάλαρα τοῦ κόλπου τοῦ
[20, 4]	οὐ μόνον ἀφῄρουν, ἀλλ' ἁπλῶς	εἰς	τἀναντία τραπέντες καὶ τὴν πρὸ
[20, 7]	καὶ φιλανθρώπως ὁμιλήσαντες ἦγον αὐτὸν	εἰς	τὰς Θήβας. ~Ἀντίοχος δὲ ὁ
[20, 10]	αὐτοῖς ἀνάγκης. Διὸ γράφειν ἔδοξεν	εἰς	τὰς πόλεις καὶ συγκαλεῖν τοὺς
[20, 10]	τὴν πίστιν; οὓς ἐγὼ δήσας	εἰς	τὴν ἅλυσιν ἀπάξω πάντας, ἂν
[20, 5]	δὲ τὸν προκείμενον ἐτέλει πλοῦν	εἰς	τὴν Ἀσίαν. Διὸ καὶ μετὰ
[20, 10]	μὲν δεήσει μηδένα διαβαίνειν ὑμῶν	εἰς	τὴν Ἀσίαν, μήτε κατ' ἰδίαν
[20, 5]	καὶ παραγενομένου Δημητρίου μετὰ δυνάμεως	εἰς	τὴν Βοιωτίαν οὐδενὸς πεῖραν λαβόντες
[20, 4]	Αἰτωλούς. Ἐμβαλόντων δὲ μετὰ δυνάμεως	εἰς	τὴν Βοιωτίαν τῶν Αἰτωλῶν ἐκστρατεύσαντες
[20, 11]	τῆς πόλεως, τὰ μὲν χρήματ'	εἰς	τὴν Λαμίαν διεκόμισε παραδόξως, αὐτὸς
[20, 12]	ἔφησαν, πῶς οὐ κατάγουσιν αὐτοὺς	εἰς	τὴν οἰκείαν, ἠλευθερωμένης τῆς Σπάρτης.
[20, 6]	τείχει τὰς κλίμακας ἔφυγον προτροπάδην	εἰς	τὴν οἰκείαν. ~Τοιαύτην δ' ἔχοντες
[20, 9]	δὲ Ῥωμαίοις ἰσοδυναμεῖ τό τ'	εἰς	τὴν πίστιν αὑτὸν ἐγχειρίσαι καὶ
[20, 10]	καθήκοντος ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότες ἑαυτοὺς	εἰς	τὴν πίστιν; οὓς ἐγὼ δήσας
[20, 10]	τοῖς Αἰτωλοῖς σφᾶς αὐτοὺς ἐγχειρίζειν	εἰς	τὴν Ῥωμαίων πίστιν. Ὁ δὲ
[20, 9]	τὰ ὅλα Μανίῳ, δόντες αὑτοὺς	εἰς	τὴν Ῥωμαίων πίστιν, οὐκ εἰδότες
[20, 11]	τοῖς ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοις ἀσφαλῶς	εἰς	τὴν Ὑπάταν αὐτὸν ἀποκαταστῆσαι. Ὁ
[20, 10]	ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν· παραγενόμενοι δ'	εἰς	τὴν Ὑπάταν διεσάφουν τοῖς ἀποκλήτοις
[20, 9]	ἀνοχῶν, καὶ τοῦ Λευκίου συνελθόντος	εἰς	τὴν Ὑπάταν, ἐγένοντο λόγοι καὶ
[20, 11]	μεταξὺ τόπον τῶν στρατοπέδων διαπεσεῖν	εἰς	τὴν Ὑπάταν. Ἐμπεσὼν δ' εἰς
[20, 10]	εἰς αὑτὸν προθυμίαν καὶ τὰς	εἰς	τὸ μέλλον ἐπαγγελίας, ἔτι μᾶλλον
[20, 5]	Λάρυμναν, παραδόξου γενομένης ἀμπώτεως ἐκάθισαν	εἰς	τὸ ξηρὸν αἱ νῆες αὐτοῦ.
[20, 6]	Γονατᾶν χρόνων· ὅτε δὲ Κλεομένης	εἰς	τὸν Ἰσθμὸν προεκάθισεν, διακλεισθέντες προσέθεντο
[20, 6]	δεῖπνα τοῦ μηνὸς πλείω τῶν	εἰς	τὸν μῆνα διατεταγμένων ἡμερῶν. Διὸ
[20, 3]	παρεκάλουν αὐτὸν μὴ προεμβιβάζειν σφᾶς	εἰς	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, θεωροῦντα
[20, 6]	τὰ δὲ κοινὰ τῶν Βοιωτῶν	εἰς	τοσαύτην παραγεγόνει καχεξίαν ὥστε σχεδὸν
[20, 11]	εἰς τὴν Ὑπάταν. Ἐμπεσὼν δ'	εἰς	τοὺς προκοίτους τῶν Μακεδόνων ἀνήγετο
[20, 11]	ἀντιπράττων ταῖς τοῦ Περσέως ἐπιβολαῖς,	εἰς	ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ
[20, 8]	Πολύβιος ἐν τῇ εἰκοστῇ, παρελθὼν	εἰς	Χαλκίδα τῆς Εὐβοίας συνετέλει γάμους,
[20, 13]	πρεσβευταῖς· ἧκον γὰρ παρ' αὐτοῦ	πρέσβεις	ἀπολογιζόμενοι τὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν,
[20, 10]	τὸ πλῆθος ὥστ' οὐδ' ἀπαντᾶν	οὐδεὶς	ἐπεβάλετο πρὸς τὸ διαβούλιον. Τοῦ
[20, 11]	καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ τέλος	ἀνακληθεὶς	εἰς Ῥώμην ἐκεῖ μετήλλαξε τὸν
[20, 8]	καὶ τῇ παιδὶ ὄνομα Εὔβοιαν.	Ἡττηθεὶς	οὖν τῷ πολέμῳ ἔφυγεν εἰς
[20, 8]	καὶ τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον.	Ἐρασθεὶς	οὖν παρθένου Χαλκιδικῆς κατὰ τὸν
[20, 10]	Ὁ δὲ Μάνιος οὐχ οὕτως	ὀργισθεὶς	ὡς βουλόμενος εἰς ἔννοιαν αὐτοὺς
[20, 10]	Διὸ γράφειν ἔδοξεν εἰς τὰς	πόλεις	καὶ συγκαλεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς χάριν
[20, 7]	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπεμβαίνειν· ὑπὲρ ὧν	ἡμεῖς	ἐν τοῖς ἑξῆς ποιησόμεθα μνήμην.
[20, 10]	καταπλήξασθαι τοῖς ὅλοις, Ἔτι γὰρ	ὑμεῖς	ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ καὶ περὶ τοῦ
[20, 5]	ἐπιτροπεύσας Φιλίππου, πλέων ἐπί τινας	πράξεις	πρὸς τὰς ἐσχατιὰς τῆς Βοιωτίας
[20, 5]	τότε καὶ πάντας τοὺς Βοιωτῶν	ἱππεῖς	μεθ' αὑτοῦ περιαγόμενος χάριν τοῦ
[20, 6]	Ἀχαιοὺς καὶ τὴν ἐκείνων αἵρεσιν.	Μεγαρεῖς	γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὲν ἐπολιτεύοντο
[20, 6]	μῆνα διατεταγμένων ἡμερῶν. Διὸ καὶ	Μεγαρεῖς,	μισήσαντες μὲν τὴν τοιαύτην κατάστασιν,
[20, 6]	καταφρονεῖσθαι δοκεῖν ἐξῆλθον ἐπὶ τοὺς	Μεγαρεῖς	πανδημεὶ σὺν τοῖς ὅπλοις. Οὐδένα
[20, 1]	συνεδρεύσοντας μετὰ τοῦ βασιλέως. Καὶ	αὖθις·	Ὁ δὲ συνῆγε τοὺς ἀποκλήτους
[20, 10]	ἐν ταῖς ἀνοχαῖς ἡμέρας κατάμονος	αὖθις	ὁ πόλεμος ἐγεγόνει τοῖς Αἰτωλοῖς.
[20, 1]	~Καὶ	αὖθις	Πολύβιος· Τριάκοντα τῶν ἀποκλήτων προεχειρίσαντο
[20, 6]	οὐσίας, ὥστε πολλοὺς εἶναι Βοιωτῶν	οἷς	ὑπῆρχε δεῖπνα τοῦ μηνὸς πλείω
[20, 7]	τοὺς ἐπιγινομένους φόνους ἐν ταῖς	ὁδοῖς	τῶν Ῥωμαίων, τῇ δ' ἀληθείᾳ
[20, 5]	ἤρεσκε τοῦτο πράξας, τοῖς δὲ	Θηβαίοις	οὐχ ὅλως εὐδόκει τὸ γεγονός.
[20, 9]	σφίσιν ἐλέους ὑπάρξοντος. Παρὰ δὲ	Ῥωμαίοις	ἰσοδυναμεῖ τό τ' εἰς τὴν
[20, 13]	εὔνοιαν καὶ προθυμίαν, ἣν παρέσχηται	Ῥωμαίοις	ὁ βασιλεὺς ἐν τῷ πρὸς
[20, 9]	γενέσθαι τὴν Ἡράκλειαν ὑποχείριον τοῖς	Ῥωμαίοις,	ὁρῶντες τὸν περιεστῶτα καιρὸν τὴν
[20, 11]	τὸν θυμὸν ἢ παραδοθήσεσθαι τοῖς	Ῥωμαίοις.	Τοῦ δὲ πράγματος ἀγγελθέντος τῷ
[20, 3]	τῶν κοινῇ συμφερόντων, τοῖς δ'	Ἠλείοις	ἐξαπέστειλε χιλίους πεζούς, ἡγεμόνα συστήσας
[20, 6]	τῶν ἐχόντων γενεὰς ἀπεμέριζον τοῖς	συσσιτίοις	τὸ πλεῖον μέρος τῆς οὐσίας,
[20, 4]	δόξαν καὶ δύναμιν ἐν τοῖς	Λευκτρικοῖς	καιροῖς, οὐκ οἶδ' ὅπως κατὰ
[20, 6]	μέθας διετίθεντο καὶ κοινὰς τοῖς	φίλοις	ἐποίουν· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν
[20, 5]	προσδοκίαν αὐτῶν. Τοῖς μὲν οὖν	ἄλλοις	Βοιωτοῖς ἤρεσκε τοῦτο πράξας, τοῖς
[20, 10]	τῆς περιστάσεως καὶ καταπλήξασθαι τοῖς	ὅλοις,	Ἔτι γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ
[20, 6]	τοὺς Μεγαρεῖς πανδημεὶ σὺν τοῖς	ὅπλοις.	Οὐδένα δὲ ποιουμένων λόγον τῶν
[20, 4]	τὴν τούτων παρουσίαν συνέβαλον τοῖς	Αἰτωλοῖς,	ἡττηθέντες δὲ κατὰ τὸν κίνδυνον
[20, 10]	αὖθις ὁ πόλεμος ἐγεγόνει τοῖς	Αἰτωλοῖς.	~Περὶ δὲ τῆς συμβάσης τῷ
[20, 10]	καταστροφῆς εἶπαν διότι κέκριται τοῖς	Αἰτωλοῖς	σφᾶς αὐτοὺς ἐγχειρίζειν εἰς τὴν
[20, 5]	εὐθέως ἐγκαταλιπόντες τοὺς Ἀχαιοὺς προσένειμαν	Αἰτωλοῖς	τὸ ἔθνος. Ἀνελομένων δὲ καὶ
[20, 11]	ἱκανῆς, παραγγείλας τοῖς ἐπὶ τούτῳ	τεταγμένοις	ἀσφαλῶς εἰς τὴν Ὑπάταν αὐτὸν
[20, 9]	στρατηγοῦ συγγνώμης τυχεῖν ἐπὶ τοῖς	ἡμαρτημένοις.	Οἱ δ' Αἰτωλοὶ καὶ πλείω
[20, 12]	ἐντολὰς δώσειν τοῖς παρ' αὐτῶν	ἀποστελλομένοις	πρέσβεσιν, περὶ δὲ τῶν ὁμήρων
[20, 6]	οὐσίας οὐ τοῖς κατὰ γένος	ἐπιγενομένοις	τελευτῶντες ἀπέλειπον, ὅπερ ἦν ἔθος
[20, 5]	ἐπεγένετο τοῖς περὶ τὸν Ἀντίγονον	ἀπορουμένοις	καὶ δυσχρηστουμένοις διὰ τὸ συμβεβηκός,
[20, 5]	περὶ τὸν Ἀντίγονον ἀπορουμένοις καὶ	δυσχρηστουμένοις	διὰ τὸ συμβεβηκός, καὶ δυνάμενος
[20, 4]	τὸ συνεχὲς ἐν τοῖς ἑξῆς	χρόνοις	ἀφῄρουν ἀμφοτέρων αἰεὶ τῶν προειρημένων,
[20, 9]	ὁρμὴν οὐκ ἔφη τοῖς παροῦσι	καιροῖς	ἁρμόζειν τοῦτο τὸ γένος τῆς
[20, 4]	καὶ δύναμιν ἐν τοῖς Λευκτρικοῖς	καιροῖς,	οὐκ οἶδ' ὅπως κατὰ τὸ
[20, 13]	τὴν πίστιν ἐν τοῖς ἐνεστῶσι	καιροῖς.	Παραπλησίως δὲ καὶ τοὺς τῶν
[20, 11]	θελῆσαι συνεπεμβαίνειν τοῖς κατ' ἀλλήλων	καιροῖς.	Ταῦτα μὲν οὖν παρῄνει τοῖς
[20, 6]	ἐποίουν ἐκ τῶν κοινῶν τοῖς	ἀπόροις	τῶν ἀνθρώπων. Ἐξ ὧν ἐδιδάχθη
[20, 4]	ἐκδεξάμενοι τὴν τούτων παρουσίαν συνέβαλον	τοῖς	Αἰτωλοῖς, ἡττηθέντες δὲ κατὰ τὸν
[20, 10]	κατάμονος αὖθις ὁ πόλεμος ἐγεγόνει	τοῖς	Αἰτωλοῖς. ~Περὶ δὲ τῆς συμβάσης
[20, 10]	ἐπὶ καταστροφῆς εἶπαν διότι κέκριται	τοῖς	Αἰτωλοῖς σφᾶς αὐτοὺς ἐγχειρίζειν εἰς
[20, 10]	δ' εἰς τὴν Ὑπάταν διεσάφουν	τοῖς	ἀποκλήτοις τὰ γεγονότα καὶ τοὺς
[20, 6]	μισθοδοσίας ἐποίουν ἐκ τῶν κοινῶν	τοῖς	ἀπόροις τῶν ἀνθρώπων. Ἐξ ὧν
[20, 6]	τὸν Ἰσθμὸν προεκάθισεν, διακλεισθέντες προσέθεντο	τοῖς	Βοιωτοῖς μετὰ τῆς τῶν Ἀχαιῶν
[20, 3]	αὐτοῖς ὑπὲρ τῶν κοινῇ συμφερόντων,	τοῖς	δ' Ἠλείοις ἐξαπέστειλε χιλίους πεζούς,
[20, 5]	ἄλλοις Βοιωτοῖς ἤρεσκε τοῦτο πράξας,	τοῖς	δὲ Θηβαίοις οὐχ ὅλως εὐδόκει
[20, 11]	ἀρχῆς μέν, ὅτι Ῥωμαίους ἐπαγάγοιεν	τοῖς	Ἕλλησι, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[20, 4]	πράξεως οὔτ' ἀγῶνος οὐδενὸς ἔτι	τοῖς	Ἕλλησι μετὰ κοινοῦ δόγματος, ἀλλ'
[20, 13]	διαφυλάξαντος αὐτοῦ τὴν πίστιν ἐν	τοῖς	ἐνεστῶσι καιροῖς. Παραπλησίως δὲ καὶ
[20, 7]	Ἀντίοχον καιρούς. Έν γε μὴν	τοῖς	ἑξῆς οὐ διέφυγον, ἀλλ' ὥσπερ
[20, 7]	ἐπεμβαίνειν· ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς ἐν	τοῖς	ἑξῆς ποιησόμεθα μνήμην. Ὅτι οἱ
[20, 4]	ὅπως κατὰ τὸ συνεχὲς ἐν	τοῖς	ἑξῆς χρόνοις ἀφῄρουν ἀμφοτέρων αἰεὶ
[20, 11]	ἐξέπεμπε μετὰ προπομπῆς ἱκανῆς, παραγγείλας	τοῖς	ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοις ἀσφαλῶς εἰς
[20, 9]	τοῦ στρατηγοῦ συγγνώμης τυχεῖν ἐπὶ	τοῖς	ἡμαρτημένοις. Οἱ δ' Αἰτωλοὶ καὶ
[20, 11]	εὐνοίας καὶ μὴ θελῆσαι συνεπεμβαίνειν	τοῖς	κατ' ἀλλήλων καιροῖς. Ταῦτα μὲν
[20, 6]	γὰρ ἄτεκνοι τὰς οὐσίας οὐ	τοῖς	κατὰ γένος ἐπιγενομένοις τελευτῶντες ἀπέλειπον,
[20, 4]	καὶ δόξαν καὶ δύναμιν ἐν	τοῖς	Λευκτρικοῖς καιροῖς, οὐκ οἶδ' ὅπως
[20, 3]	δέξασθαι καὶ ταῖς πόλεσι καὶ	τοῖς	λιμέσιν· εἰ δὲ μὴ κρίνει
[20, 3]	τούτων ἔφοδον. Ὁ δὲ βασιλεὺς	τοῖς	μὲν Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη διότι πέμψει
[20, 5]	φείσασθαι παρὰ τὴν προσδοκίαν αὐτῶν.	Τοῖς	μὲν οὖν ἄλλοις Βοιωτοῖς ἤρεσκε
[20, 10]	ἀγαγεῖν τῆς περιστάσεως καὶ καταπλήξασθαι	τοῖς	ὅλοις, Ἔτι γὰρ ὑμεῖς ἑλληνοκοπεῖτε"
[20, 6]	ἐπὶ τοὺς Μεγαρεῖς πανδημεὶ σὺν	τοῖς	ὅπλοις. Οὐδένα δὲ ποιουμένων λόγον
[20, 12]	τῶν κωμῶν ἔφησεν ἐντολὰς δώσειν	τοῖς	παρ' αὐτῶν ἀποστελλομένοις πρέσβεσιν, περὶ
[20, 13]	αὐτοὺς καιροὺς ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε	τοῖς	παρὰ Φιλίππου πρεσβευταῖς· ἧκον γὰρ
[20, 9]	αὐτῶν τὴν ὁρμὴν οὐκ ἔφη	τοῖς	παροῦσι καιροῖς ἁρμόζειν τοῦτο τὸ
[20, 5]	τοῦ παραφυλάττειν τὴν χώραν, ἐπεγένετο	τοῖς	περὶ τὸν Ἀντίγονον ἀπορουμένοις καὶ
[20, 10]	τῆς φήμης ὑπὲρ τῶν ἀπηντημένων	τοῖς	περὶ τὸν Φαινέαν, οὕτως ἀπεθηριώθη
[20, 2]	πρὸς Βοιωτοὺς οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν	τοῖς	πρεσβευταῖς διότι παραγενομένου τοῦ βασιλέως
[20, 11]	καιροῖς. Ταῦτα μὲν οὖν παρῄνει	τοῖς	προεστῶσι τῶν Αἰτωλῶν ἀναγγέλλειν· αὐτὸν
[20, 9]	τὸ γενέσθαι τὴν Ἡράκλειαν ὑποχείριον	τοῖς	Ῥωμαίοις, ὁρῶντες τὸν περιεστῶτα καιρὸν
[20, 11]	Φιλίππου τὸν θυμὸν ἢ παραδοθήσεσθαι	τοῖς	Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ πράγματος ἀγγελθέντος
[20, 6]	καὶ τῶν ἐχόντων γενεὰς ἀπεμέριζον	τοῖς	συσσιτίοις τὸ πλεῖον μέρος τῆς
[20, 10]	ἄφωνοι πάντες, οἱονεὶ παραλελυμένοι καὶ	τοῖς	σώμασι καὶ ταῖς ψυχαῖς διὰ
[20, 4]	εὐωχίαν καὶ μέθας οὐ μόνον	τοῖς	σώμασιν ἐξελύθησαν, ἀλλὰ καὶ ταῖς
[20, 6]	καὶ μέθας διετίθεντο καὶ κοινὰς	τοῖς	φίλοις ἐποίουν· πολλοὶ δὲ καὶ
[20, 10]	εἰς τὴν Ὑπάταν διεσάφουν τοῖς	ἀποκλήτοις	τὰ γεγονότα καὶ τοὺς ῥηθέντας
[20, 10]	αὑτῶν ἀγνοίας καὶ τῆς ἐπιφερομένης	αὐτοῖς	ἀνάγκης. Διὸ γράφειν ἔδοξεν εἰς
[20, 5]	κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν ταῖς Θήβαις	αὐτοῖς	ἀντιπολιτευομένους καὶ πάντας ἠνάγκασαν μακεδονίζειν
[20, 3]	τὸ παρόν, συγγνώμην ἔχειν ἠξίουν	αὐτοῖς	δεδιόσι τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων πόλεμον.
[20, 7]	ἡ τύχη ποιουμένη βαρέως ἔδοξεν	αὐτοῖς	ἐπεμβαίνειν· ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς ἐν
[20, 6]	τῇ πόλει. Πανικοῦ δ' ἐμπεσόντος	αὐτοῖς	καὶ φήμης ὅτι πάρεστιν Φιλοποίμην
[20, 6]	κατάστασιν, μνησθέντες δὲ τῆς προγεγενημένης	αὐτοῖς	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας, αὖτις
[20, 6]	τὸ δίκαιον μὴ διεξῆχθαι παρ'	αὐτοῖς	μήτε περὶ τῶν ἰδιωτικῶν συμβολαίων
[20, 6]	ἀπέλειπον, ὅπερ ἦν ἔθος παρ'	αὐτοῖς	πρότερον, ἀλλ' εἰς εὐωχίας καὶ
[20, 5]	κατὰ μέρος ἀγνοίας ἐχειρίσθη παρ'	αὐτοῖς	τὸν τρόπον τοῦτον. Μετὰ γὰρ
[20, 3]	διότι πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς διαλεχθησομένους	αὐτοῖς	ὑπὲρ τῶν κοινῇ συμφερόντων, τοῖς
[20, 10]	ὀρθῶς λέγειν, ἠξίου πάλιν ἀνοχὰς	αὑτοῖς	δοθῆναι δεχημέρους. Συγχωρηθέντος δὲ καὶ
[20, 10]	παραβεβοηθηκὼς εἰς Ναύπακτον, σὺν δὲ	τούτοις	Ἀμύνανδρον τὸν βασιλέα καὶ τῶν
[20, 6]	ταῦτα πάντας ἀπολεῖν ἔμελλεν ὁμολογουμένως.	Τούτοις	δ' ἠκολούθησε καὶ ἕτερος ζῆλος
[20, 10]	καὶ τούτου, τότε μὲν ἐπὶ	τούτοις	ἐχωρίσθησαν· παραγενόμενοι δ' εἰς τὴν
[20, 6]	τὰ πλήθη τούτοις προσέχειν καὶ	τούτοις	περιποιεῖν τὰς ἀρχάς, δι' ὧν
[20, 5]	καὶ μεγάλην ἀντιπολιτείαν εἶναι συνέβαινε	τούτοις	πρὸς τοὺς περὶ τὸν Ἀσκώνδαν
[20, 6]	Ἐξ ὧν ἐδιδάχθη τὰ πλήθη	τούτοις	προσέχειν καὶ τούτοις περιποιεῖν τὰς
[20, 4]	αὐτοὺς πρὸς Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες	τούτοις	τῆς αὐτῆς αἱρέσεως καὶ ποιησάμενοι
[20, 5]	αὐτῶν. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις	Βοιωτοῖς	ἤρεσκε τοῦτο πράξας, τοῖς δὲ
[20, 6]	Ἰσθμὸν προεκάθισεν, διακλεισθέντες προσέθεντο τοῖς	Βοιωτοῖς	μετὰ τῆς τῶν Ἀχαιῶν γνώμης.
[20, 6]	αὐτοῖς μετὰ τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας,	αὖτις	ἀπένευσαν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ
[20, 6]	δυσαρεστήσαντες τῇ πολιτείᾳ τῶν Βοιωτῶν	αὖτις	ἀπένευσαν πρὸς τοὺς Ἀχαιούς. Οἱ
[20, 10]	δοῦναι καὶ Μενέστρατον τὸν Ἠπειρώτην,	ὃς	ἐτύγχανε τότε παραβεβοηθηκὼς εἰς Ναύπακτον,
[20, 3]	θεωροῦντα διότι πρόκεινται πάσης τῆς	Ἑλλάδος	πρὸς τὴν Ἰταλίαν· ἀλλ' εἰ
[20, 13]	ὁμήρους ἀφῆκε πλὴν Ἀρμένα τοῦ	Νάβιδος	υἱοῦ· τοῦτον δὲ μετὰ ταῦτα
[20, 5]	ὑπέταξαν σφᾶς αὐτοὺς ὁλοσχερῶς Μακεδόσι.	Βραχέος	δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου τῆς προγονικῆς
[20, 6]	ἐπιγενομένοις τελευτῶντες ἀπέλειπον, ὅπερ ἦν	ἔθος	παρ' αὐτοῖς πρότερον, ἀλλ' εἰς
[20, 10]	τὸν Φαινέαν, οὕτως ἀπεθηριώθη τὸ	πλῆθος	ὥστ' οὐδ' ἀπαντᾶν οὐδεὶς ἐπεβάλετο
[20, 11]	μὲν γὰρ ἐκ τῆς Ἐφέσου	δωδεκαταῖος	εἰς τὰ Φάλαρα πάλιν, ἀφ'
[20, 11]	ὄρος μεταξὺ Καλλιπόλεως καὶ Ναυπάκτου.	Πολύβιος	εἰκοστῷ. ~Ὅτι κατὰ τὸν καιρὸν
[20, 8]	ὃν Ῥωμαῖοι καθεῖλον, ὡς ἱστορεῖ	Πολύβιος	ἐν τῇ εἰκοστῇ, παρελθὼν εἰς
[20, 1]	~Καὶ αὖθις	Πολύβιος·	Τριάκοντα τῶν ἀποκλήτων προεχειρίσαντο τοὺς
[20, 9]	πρὸς τοὺς Ῥωμαίους· ὁ δὲ	Λεύκιος	ἐπιτεμὼν αὐτῶν τὴν ὁρμὴν οὐκ
[20, 10]	παράδοξον τῶν ἀπαντωμένων· ὁ δὲ	Λεύκιος	καί τινες ἕτεροι τῶν συμπαρόντων
[20, 9]	τὴν ἔντευξιν ἐκωλύθησαν. Ὁ γὰρ	Μάνιος	κατὰ μὲν τὸ παρὸν οὐκ
[20, 10]	τὴν Ῥωμαίων πίστιν. Ὁ δὲ	Μάνιος	μεταλαβών Οὐκοῦν οὕτως ἔχει ταῦτα,
[20, 10]	στρατηγέ, τὸ παρακαλούμενον. Ὁ δὲ	Μάνιος	οὐχ οὕτως ὀργισθεὶς ὡς βουλόμενος
[20, 5]	νικήσας Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην καὶ	κύριος	γενόμενος τῆς Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην ἀπέλειπε
[20, 5]	ἀπορουμένοις καὶ δυσχρηστουμένοις διὰ τὸ	συμβεβηκός,	καὶ δυνάμενος μεγάλα βλάψαι τοὺς
[20, 11]	ὑποψίας καὶ διαβολὰς ἐμπεσὼν καὶ	τέλος	ἀνακληθεὶς εἰς Ῥώμην ἐκεῖ μετήλλαξε
[20, 5]	τότε μακεδονίζοντες. Οὐ μὴν ἀλλὰ	τέλος	κατίσχυσαν οἱ περὶ τὸν Ἀσκώνδαν
[20, 6]	Τούτοις δ' ἠκολούθησε καὶ ἕτερος	ζῆλος	οὐκ εὐτυχής. Οἱ μὲν γὰρ
[20, 10]	ἀνοχαῖς ἡμέρας κατάμονος αὖθις ὁ	πόλεμος	ἐγεγόνει τοῖς Αἰτωλοῖς. ~Περὶ δὲ
[20, 8]	δ' αὕτη Κλεοπτολέμου μὲν θυγάτηρ,	ἑνὸς	τῶν ἐπιφανῶν, κάλλει δὲ πάσας
[20, 6]	τὰς οὐσίας οὐ τοῖς κατὰ	γένος	ἐπιγενομένοις τελευτῶντες ἀπέλειπον, ὅπερ ἦν
[20, 9]	παροῦσι καιροῖς ἁρμόζειν τοῦτο τὸ	γένος	τῆς δικαιολογίας· λελυμένων γὰρ τῶν
[20, 4]	ἐκοινώνησαν οὔτε πράξεως οὔτ' ἀγῶνος	οὐδενὸς	ἔτι τοῖς Ἕλλησι μετὰ κοινοῦ
[20, 4]	ἀπ' ἐκείνης τῆς χρείας ἁπλῶς	οὐδενὸς	ἔτι τῶν καλῶν ἀμφισβητεῖν ἐτόλμησαν
[20, 5]	μετὰ δυνάμεως εἰς τὴν Βοιωτίαν	οὐδενὸς	πεῖραν λαβόντες τῶν δεινῶν, ὑπέταξαν
[20, 5]	δυσχρηστουμένοις διὰ τὸ συμβεβηκός, καὶ	δυνάμενος	μεγάλα βλάψαι τοὺς Μακεδόνας ἔδοξε
[20, 9]	Ἡρακλείας λαφύρων οἰκονομίας· δεχημέρους δὲ	ποιησάμενος	ἀνοχὰς ἐκπέμψειν ἔφη μετ' αὐτῶν
[20, 11]	συνέμιξε τῷ Νικάνδρῳ καὶ πολλὰ	καταμεμψάμενος	τὴν κοινὴν τῶν Αἰτωλῶν ἄγνοιαν,
[20, 11]	ταῦτα κατὰ τοὺς Περσικοὺς καιροὺς	ἐνδεδεμένος	τῇ προειρημένῃ χάριτι καὶ δυσχερῶς
[20, 5]	τοὺς Βοιωτῶν ἱππεῖς μεθ' αὑτοῦ	περιαγόμενος	χάριν τοῦ παραφυλάττειν τὴν χώραν,
[20, 10]	Μάνιος οὐχ οὕτως ὀργισθεὶς ὡς	βουλόμενος	εἰς ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν τῆς
[20, 5]	Κλεομένη τὸν Σπαρτιάτην καὶ κύριος	γενόμενος	τῆς Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην ἀπέλειπε τῆς
[20, 8]	χειμῶνα, τῶν ἐνεστώτων οὐδ' ἡντινοῦν	ποιούμενος	πρόνοιαν, ἔθετο δὲ καὶ τῇ
[20, 8]	Θήβας. ~Ἀντίοχος δὲ ὁ μέγας	ἐπικαλούμενος,	ὃν Ῥωμαῖοι καθεῖλον, ὡς ἱστορεῖ
[20, 9]	τὸ παρὸν οὐκ ἔφασκεν εὐκαιρεῖν,	περισπώμενος	ὑπὸ τῆς τῶν ἐκ τῆς
[20, 6]	Βοιωτῶν οἷς ὑπῆρχε δεῖπνα τοῦ	μηνὸς	πλείω τῶν εἰς τὸν μῆνα
[20, 5]	τοὺς Ἀχαιοὺς προσένειμαν Αἰτωλοῖς τὸ	ἔθνος.	Ἀνελομένων δὲ καὶ τούτων πόλεμον
[20, 5]	οἱ περὶ τὸν Ἀσκώνδαν γενομένης	τινὸς	περιπετείας τοιαύτης. Ἀντίγονος μετὰ τὸν
[20, 5]	Θηβαίοις οὐχ ὅλως εὐδόκει τὸ	γεγονός.	Ὁ δ' Ἀντίγονος, ἐπελθούσης μετ'
[20, 5]	εὐδόκει τὸ γεγονός. Ὁ δ'	Ἀντίγονος,	ἐπελθούσης μετ' ὀλίγον τῆς πλήμης
[20, 5]	Ἀσκώνδαν γενομένης τινὸς περιπετείας τοιαύτης.	Ἀντίγονος	μετὰ τὸν Δημητρίου θάνατον ἐπιτροπεύσας
[20, 5]	ὅτι μέλλει κατατρέχειν τὴν χώραν	Ἀντίγονος,	Νέων, ἱππαρχῶν τότε καὶ πάντας
[20, 10]	τὰς ἐν ταῖς ἀνοχαῖς ἡμέρας	κατάμονος	αὖθις ὁ πόλεμος ἐγεγόνει τοῖς
[20, 5]	Σπαρτιάτην καὶ κύριος γενόμενος τῆς	Λακεδαίμονος,	ἐπιστάτην ἀπέλειπε τῆς πόλεως Βραχύλλην,
[20, 4]	οὐδ' ἐκοινώνησαν οὔτε πράξεως οὔτ'	ἀγῶνος	οὐδενὸς ἔτι τοῖς Ἕλλησι μετὰ
[20, 5]	χάριν ἀποδιδοὺς τῆς τοῦ πατρὸς	Νέωνος	εὐεργεσίας· ἐξ ὧν οὐδὲ κατὰ
[20, 5]	οὖν κατὰ τὴν οἰκίαν τὴν	Νέωνος	τοιαύτην ἔλαβε τὴν ἀρχὴν καὶ
[20, 3]	ἐν τῇ Χαλκίδι καὶ τοῦ	χειμῶνος	καταρχομένου παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν πρεσβευταὶ
[20, 5]	ὁτὲ μὲν αὐτός, ὁτὲ δὲ	Φιλίππος,	χορηγοῦντες καὶ συνεπισχύοντες αἰεί, ταχέως
[20, 11]	Ὑπάταν αὐτὸν ἀποκαταστῆσαι. Ὁ δὲ	Νίκανδρος,	τελέως ἀνελπίστου καὶ παραδόξου φανείσης
[20, 5]	~Τὰ δὲ κεφάλαια τῆς κατὰ	μέρος	ἀγνοίας ἐχειρίσθη παρ' αὐτοῖς τὸν
[20, 6]	ἀπεμέριζον τοῖς συσσιτίοις τὸ πλεῖον	μέρος	τῆς οὐσίας, ὥστε πολλοὺς εἶναι
[20, 6]	ὁμολογουμένως. Τούτοις δ' ἠκολούθησε καὶ	ἕτερος	ζῆλος οὐκ εὐτυχής. Οἱ μὲν
[20, 11]	ἐκεῖ μετήλλαξε τὸν βίον. Κόραξ,	ὄρος	μεταξὺ Καλλιπόλεως καὶ Ναυπάκτου. Πολύβιος
[20, 4]	ἦσαν ἠμαύρωσαν. Ἀχαιῶν γὰρ αὐτοὺς	πρὸς	Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις τῆς
[20, 4]	ταῦτα κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολέμουν	πρὸς	Αἰτωλούς. Ἐμβαλόντων δὲ μετὰ δυνάμεως
[20, 13]	Ῥωμαίοις ὁ βασιλεὺς ἐν τῷ	πρὸς	Ἀντίοχον πολέμῳ. Ὧν διακούσασα τὸν
[20, 3]	καὶ τοῦ χειμῶνος καταρχομένου παρεγένοντο	πρὸς	αὐτὸν πρεσβευταὶ παρὰ μὲν τοῦ
[20, 11]	ποιησαμένους τῶν προγεγονότων ἀντέχεσθαι τῆς	πρὸς	αὑτὸν εὐνοίας καὶ μὴ θελῆσαι
[20, 10]	Ἀθαμάνων τοὺς ἅμα τούτῳ συναποχωρήσαντας	πρὸς	αὐτούς. Ὁ δὲ Φαινέας μεσολαβήσας
[20, 2]	πρεσβευταῖς διότι παραγενομένου τοῦ βασιλέως	πρὸς	αὐτούς, τότε βουλεύσονται περὶ τῶν
[20, 2]	τῶν ἐνεστώτων. ~Ὅτι φιλίππου πρεσβεύσαντος	πρὸς	Βοιωτοὺς οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν τοῖς
[20, 5]	τούτων πόλεμον μετά τινα χρόνον	πρὸς	Δημήτριον τὸν Φιλίππου πατέρα, πάλιν
[20, 4]	μετὰ κοινοῦ δόγματος, ἀλλ' ὁρμήσαντες	πρὸς	εὐωχίαν καὶ μέθας οὐ μόνον
[20, 5]	πρὸς τὰς ἐσχατιὰς τῆς Βοιωτίας	πρὸς	Λάρυμναν, παραδόξου γενομένης ἀμπώτεως ἐκάθισαν
[20, 5]	ἔλαβε τὴν ἀρχὴν καὶ τῆς	πρὸς	Μακεδόνας συστάσεως. ~Καὶ τῆς κατὰ
[20, 9]	ἐκπέμψειν ἔφη μετ' αὐτῶν Λεύκιον,	πρὸς	ὃν ἐκέλευε λέγειν ὑπὲρ ὧν
[20, 7]	πολλοὶ πρόφασιν μὲν εἶχον τῆς	πρὸς	Ῥωμαίους ἀλλοτριότητος τὴν ἐπαναίρεσιν τὴν
[20, 8]	ὡς αὐτὸς ἐπηγγέλλετο, καὶ τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον. Ἐρασθεὶς οὖν παρθένου
[20, 3]	μὴ προεμβιβάζειν σφᾶς εἰς τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον, θεωροῦντα διότι πρόκεινται
[20, 5]	Φιλίππου, πλέων ἐπί τινας πράξεις	πρὸς	τὰς ἐσχατιὰς τῆς Βοιωτίας πρὸς
[20, 4]	ἦσαν καὶ μεγάλην εἶχον διαφορὰν	πρὸς	τὴν γεγενημένην εὐεξίαν καὶ δόξαν
[20, 3]	διότι πρόκεινται πάσης τῆς Ἑλλάδος	πρὸς	τὴν Ἰταλίαν· ἀλλ' εἰ μὲν
[20, 6]	ἀρχόντων χάριν. Πλεῖστα δὲ συνεβάλετο	πρὸς	τὴν τοιαύτην ὈΦέλτας, αἰεί τι
[20, 10]	ὥστ' οὐδ' ἀπαντᾶν οὐδεὶς ἐπεβάλετο	πρὸς	τὸ διαβούλιον. Τοῦ δ' ἀδυνάτου
[20, 9]	ἀφεμένους τοῦ δικαιολογεῖσθαι συνεβούλευε τρέπεσθαι	πρὸς	τὸν ἀξιωματικὸν λόγον καὶ δεῖσθαι
[20, 9]	ταῖς ἄλλαις πόλεσιν, ἔκριναν διαπέμπεσθαι	πρὸς	τὸν Μάνιον ὑπὲρ ἀνοχῶν καὶ
[20, 11]	τοὺς προκοίτους τῶν Μακεδόνων ἀνήγετο	πρὸς	τὸν Φίλιππον ἔτι τῆς συνουσίας
[20, 6]	τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας, αὖτις ἀπένευσαν	πρὸς	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ τὴν ἐκείνων
[20, 6]	πολιτείᾳ τῶν Βοιωτῶν αὖτις ἀπένευσαν	πρὸς	τοὺς Ἀχαιούς. Οἱ δὲ Βοιωτοὶ
[20, 9]	ἔτι συμβάλλεσθαι τὰ τότε φιλάνθρωπα	πρὸς	τοὺς νῦν καιρούς. Διόπερ ἀφεμένους
[20, 11]	τῆς ἀπαντήσεως, τότε μὲν ἀνεκομίσθη	πρὸς	τοὺς οἰκείους, κατὰ δὲ τὸν
[20, 5]	μεγάλην ἀντιπολιτείαν εἶναι συνέβαινε τούτοις	πρὸς	τοὺς περὶ τὸν Ἀσκώνδαν καὶ
[20, 9]	προφερόμενοι τὰ προγεγονότα σφίσι φιλάνθρωπα	πρὸς	τοὺς Ῥωμαίους· ὁ δὲ Λεύκιος
[20, 6]	Φιλοποίμην τοὺς Ἀχαιοὺς ἔχων, ἀπολιπόντες	πρὸς	τῷ τείχει τὰς κλίμακας ἔφυγον
[20, 5]	αὐτῷ χάριν ἀποδιδοὺς τῆς τοῦ	πατρὸς	Νέωνος εὐεργεσίας· ἐξ ὧν οὐδὲ
[20, 11]	παραδοθήσεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ	πράγματος	ἀγγελθέντος τῷ βασιλεῖ, ταχέως ἐκέλευσε
[20, 4]	ἔτι τοῖς Ἕλλησι μετὰ κοινοῦ	δόγματος,	ἀλλ' ὁρμήσαντες πρὸς εὐωχίαν καὶ
[20, 10]	κατ' ἰδίαν μήτε μετὰ κοινοῦ	δόγματος,	δεύτερον Δικαίαρχον ἔκδοτον δοῦναι καὶ
[20, 5]	αὐτοὺς ὁλοσχερῶς Μακεδόσι. Βραχέος δ'	αἰθύγματος	ἐγκαταλειπομένου τῆς προγονικῆς δόξης, ἦσάν
[20, 13]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ἡ	σύγκλητος	ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ Φιλίππου πρεσβευταῖς·
[20, 12]	καὶ τῶν κωμῶν· ἡ δὲ	σύγκλητος	περὶ μὲν τῶν κωμῶν ἔφησεν
[20, 7]	μὲν εἶχον τῆς πρὸς Ῥωμαίους	ἀλλοτριότητος	τὴν ἐπαναίρεσιν τὴν Βραχύλλου καὶ
[20, 7]	καὶ τὴν στρατείαν, ἣν ἐποιήσατο	Τίτος	ἐπὶ Κορώνειαν διὰ τοὺς ἐπιγινομένους
[20, 11]	διεκόμισε παραδόξως, αὐτὸς δὲ τῆς	νυκτὸς	ἐπεβάλετο κατὰ τὸν μεταξὺ τόπον
[20, 13]	καὶ τῶν φόρων ἐπηγγείλατο παραλύσειν,	διαφυλάξαντος	αὐτοῦ τὴν πίστιν ἐν τοῖς
[20, 10]	τυγχάνουσιν ὄντες πρεσβευταί. Τοῦ δὲ	συγχωρήσαντος	ἤρξατο λέγειν ὁ Φαινέας· ἔφη
[20, 10]	τὰ παραγγελλόμενα. Τοῦ δὲ Μανίου	φήσαντος	αὐτὸν ὀρθῶς λέγειν, ἠξίου πάλιν
[20, 2]	περὶ τῶν ἐνεστώτων. ~Ὅτι φιλίππου	πρεσβεύσαντος	πρὸς Βοιωτοὺς οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν
[20, 10]	Νικάνδρου κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον	καταπλεύσαντος	ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς τὰ
[20, 10]	τὸ διαβούλιον. Τοῦ δ' ἀδυνάτου	κωλύσαντος	βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἐπιταττομένων, ἅμα
[20, 10]	πάλιν ἀνοχὰς αὑτοῖς δοθῆναι δεχημέρους.	Συγχωρηθέντος	δὲ καὶ τούτου, τότε μὲν
[20, 11]	τοῖς Ῥωμαίοις. Τοῦ δὲ πράγματος	ἀγγελθέντος	τῷ βασιλεῖ, ταχέως ἐκέλευσε τοὺς
[20, 3]	περὶ τῶν παρακαλουμένων. ~Ὅτι Ἀντιόχου	διατρίβοντος	ἐν τῇ Χαλκίδι καὶ τοῦ
[20, 7]	αἰτίας. Καὶ γὰρ τοῦ βασιλέως	συνεγγίζοντος	ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀπάντησιν οἱ
[20, 9]	τῶν ἀνοχῶν, καὶ τοῦ Λευκίου	συνελθόντος	εἰς τὴν Ὑπάταν, ἐγένοντο λόγοι
[20, 10]	καὶ περὶ τοῦ πρέποντος καὶ	καθήκοντος	ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότες ἑαυτοὺς εἰς
[20, 9]	διὰ τοῦτο τελειοτέρου σφίσιν ἐλέους	ὑπάρξοντος.	Παρὰ δὲ Ῥωμαίοις ἰσοδυναμεῖ τό
[20, 10]	ἑλληνοκοπεῖτε" φησὶ καὶ περὶ τοῦ	πρέποντος	καὶ καθήκοντος ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότες
[20, 6]	ποιεῖσθαι τῇ πόλει. Πανικοῦ δ'	ἐμπεσόντος	αὐτοῖς καὶ φήμης ὅτι πάρεστιν
[20, 10]	καὶ τὴν ὁρμὴν ἐποιήσατο, καὶ	διασαφοῦντος	τὴν τοῦ βασιλέως εἰς αὑτὸν
[20, 11]	εἰς τὴν Λαμίαν διεκόμισε παραδόξως,	αὐτὸς	δὲ τῆς νυκτὸς ἐπεβάλετο κατὰ
[20, 5]	συνεπιτεθεῖσθαι σφίσι κατὰ τὴν περιπέτειαν,	αὐτὸς	δὲ τὸν προκείμενον ἐτέλει πλοῦν
[20, 3]	τὴν Ἰταλίαν· ἀλλ' εἰ μὲν	αὐτὸς	δύναται προκαθίσας τῆς Ἠπείρου παρασκευάζειν
[20, 11]	φιλάνθρωπον. Μετὰ δέ τινα χρόνον	αὐτὸς	ἐξαναστὰς συνέμιξε τῷ Νικάνδρῳ καὶ
[20, 8]	τε τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ὡς	αὐτὸς	ἐπηγγέλλετο, καὶ τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[20, 5]	κατὰ τὸ συνεχές, ὁτὲ μὲν	αὐτός,	ὁτὲ δὲ Φιλίππος, χορηγοῦντες καὶ
[20, 8]	ἦγον αὐτὸν εἰς τὰς Θήβας.	~Ἀντίοχος	δὲ ὁ μέγας ἐπικαλούμενος, ὃν
[20, 13]	προθυμίαν, ἣν παρέσχηται Ῥωμαίοις ὁ	βασιλεὺς	ἐν τῷ πρὸς Ἀντίοχον πολέμῳ.
[20, 3]	τὴν τούτων ἔφοδον. Ὁ δὲ	βασιλεὺς	τοῖς μὲν Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη διότι
[20, 10]	δεδωκότες ἑαυτοὺς εἰς τὴν πίστιν;	οὓς	ἐγὼ δήσας εἰς τὴν ἅλυσιν
[20, 9]	προέθεντο μὲν καὶ πλείους ποιεῖσθαι	λόγους,	μεσολαβηθέντες δὲ κατὰ τὴν ἔντευξιν
[20, 10]	τὰ γεγονότα καὶ τοὺς ῥηθέντας	λόγους.	Ὧν ἀκούσαντες τότε πρῶτον ἔννοιαν
[20, 5]	πόλεως Βραχύλλην, ταύτην αὐτῷ χάριν	ἀποδιδοὺς	τῆς τοῦ πατρὸς Νέωνος εὐεργεσίας·
[20, 9]	ἂν διὰ τοῦτο τελειοτέρου σφίσιν	ἐλέους	ὑπάρξοντος. Παρὰ δὲ Ῥωμαίοις ἰσοδυναμεῖ
[20, 3]	τοῖς δ' Ἠλείοις ἐξαπέστειλε χιλίους	πεζούς,	ἡγεμόνα συστήσας Εὐφάνη τὸν Κρῆτα.
[20, 7]	πρόφασιν μὲν εἶχον τῆς πρὸς	Ῥωμαίους	ἀλλοτριότητος τὴν ἐπαναίρεσιν τὴν Βραχύλλου
[20, 11]	ἄγνοιαν, ἐξ ἀρχῆς μέν, ὅτι	Ῥωμαίους	ἐπαγάγοιεν τοῖς Ἕλλησι, μετὰ δὲ
[20, 11]	ὥρμηθ' ἡμέρας· καταλαβὼν δὲ τοὺς	Ῥωμαίους	ἔτι περὶ τὴν Ἡράκλειαν, τοὺς
[20, 9]	προγεγονότα σφίσι φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς	Ῥωμαίους·	ὁ δὲ Λεύκιος ἐπιτεμὼν αὐτῶν
[20, 8]	αὐτὸς ἐπηγγέλλετο, καὶ τὸν πρὸς	Ῥωμαίους	πόλεμον. Ἐρασθεὶς οὖν παρθένου Χαλκιδικῆς
[20, 3]	προεμβιβάζειν σφᾶς εἰς τὸν πρὸς	Ῥωμαίους	πόλεμον, θεωροῦντα διότι πρόκεινται πάσης
[20, 6]	φήμης ὅτι πάρεστιν Φιλοποίμην τοὺς	Ἀχαιοὺς	ἔχων, ἀπολιπόντες πρὸς τῷ τείχει
[20, 6]	συμπολιτείας, αὖτις ἀπένευσαν πρὸς τοὺς	Ἀχαιοὺς	καὶ τὴν ἐκείνων αἵρεσιν. Μεγαρεῖς
[20, 6]	Βοιωτῶν αὖτις ἀπένευσαν πρὸς τοὺς	Ἀχαιούς.	Οἱ δὲ Βοιωτοὶ διοργισθέντες ἐπὶ
[20, 5]	προειρημένην ἧτταν εὐθέως ἐγκαταλιπόντες τοὺς	Ἀχαιοὺς	προσένειμαν Αἰτωλοῖς τὸ ἔθνος. Ἀνελομένων
[20, 11]	τότε μὲν ἀνεκομίσθη πρὸς τοὺς	οἰκείους,	κατὰ δὲ τὸν ἑξῆς χρόνον
[20, 9]	τῶν Ῥωμαίων προέθεντο μὲν καὶ	πλείους	ποιεῖσθαι λόγους, μεσολαβηθέντες δὲ κατὰ
[20, 9]	τὴν Ὑπάταν, ἐγένοντο λόγοι καὶ	πλείους	ὑπὲρ τῶν ἐνεστώτων. Οἱ μὲν
[20, 3]	συμφερόντων, τοῖς δ' Ἠλείοις ἐξαπέστειλε	χιλίους	πεζούς, ἡγεμόνα συστήσας Εὐφάνη τὸν
[20, 11]	καὶ μετὰ ταῦτα κατὰ τοὺς	Περσικοὺς	καιροὺς ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ χάριτι
[20, 6]	πλεῖον μέρος τῆς οὐσίας, ὥστε	πολλοὺς	εἶναι Βοιωτῶν οἷς ὑπῆρχε δεῖπνα
[20, 6]	κατὰ τὸ παρὸν ἐδόκει τοὺς	πολλοὺς	ὠφελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα πάντας
[20, 9]	καὶ τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας δι'	Αἰτωλοὺς	γεγενημένης, οὐδὲν ἔτι συμβάλλεσθαι τὰ
[20, 4]	ἠμαύρωσαν. Ἀχαιῶν γὰρ αὐτοὺς πρὸς	Αἰτωλοὺς	ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις τῆς αὐτῆς
[20, 4]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπολέμουν πρὸς	Αἰτωλούς.	Ἐμβαλόντων δὲ μετὰ δυνάμεως εἰς
[20, 10]	τὰς πόλεις καὶ συγκαλεῖν τοὺς	Αἰτωλοὺς	χάριν τοῦ βουλεύσασθαι περὶ τῶν
[20, 8]	εἰς Χαλκίδα τῆς Εὐβοίας συνετέλει	γάμους,	πεντήκοντα μὲν ἔτη γεγονὼς καὶ
[20, 8]	δὲ πάσας ὑπερβάλλουσα. Καὶ τοὺς	γάμους	συντελῶν ἐν τῇ Χαλκίδι αὐτόθι
[20, 11]	ἔτι καὶ νῦν παρεκάλει λήθην	ποιησαμένους	τῶν προγεγονότων ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς
[20, 9]	πρὸς τοὺς νῦν καιρούς. Διόπερ	ἀφεμένους	τοῦ δικαιολογεῖσθαι συνεβούλευε τρέπεσθαι πρὸς
[20, 7]	Τίτος ἐπὶ Κορώνειαν διὰ τοὺς	ἐπιγινομένους	φόνους ἐν ταῖς ὁδοῖς τῶν
[20, 3]	ἀπεκρίθη διότι πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς	διαλεχθησομένους	αὐτοῖς ὑπὲρ τῶν κοινῇ συμφερόντων,
[20, 5]	τοὺς ἐν ταῖς Θήβαις αὐτοῖς	ἀντιπολιτευομένους	καὶ πάντας ἠνάγκασαν μακεδονίζειν πλὴν
[20, 3]	παρὰ μὲν τοῦ τῶν Ἠπειρωτῶν	ἔθνους	οἱ περὶ Χάροπα, παρὰ δὲ
[20, 9]	τῶν ἐξ ἀρχῆς φιλανθρώπων δι'	ἐκείνους,	καὶ τῆς ἐνεστώσης ἔχθρας δι'
[20, 5]	Ἀσκώνδαν καὶ Νέωνα, τοὺς Βραχύλλου	προγόνους·	οὗτοι γὰρ ἦσαν οἱ μάλιστα
[20, 7]	ἐπὶ Κορώνειαν διὰ τοὺς ἐπιγινομένους	φόνους	ἐν ταῖς ὁδοῖς τῶν Ῥωμαίων,
[20, 11]	χρόνον ἀπὸ ταύτης τῆς συστάσεως	εὔνους	ὢν διετέλει τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ.
[20, 9]	ἐκ τῆς Ἡρακλείας λαφύρων οἰκονομίας·	δεχημέρους	δὲ ποιησάμενος ἀνοχὰς ἐκπέμψειν ἔφη
[20, 10]	ἠξίου πάλιν ἀνοχὰς αὑτοῖς δοθῆναι	δεχημέρους.	Συγχωρηθέντος δὲ καὶ τούτου, τότε
[20, 13]	δὲ καὶ τοὺς τῶν Λακεδαιμονίων	ὁμήρους	ἀφῆκε πλὴν Ἀρμένα τοῦ Νάβιδος
[20, 9]	τότε φιλάνθρωπα πρὸς τοὺς νῦν	καιρούς.	Διόπερ ἀφεμένους τοῦ δικαιολογεῖσθαι συνεβούλευε
[20, 7]	Φίλιππον καὶ τοὺς κατ' Ἀντίοχον	καιρούς.	Έν γε μὴν τοῖς ἑξῆς
[20, 11]	μετὰ ταῦτα κατὰ τοὺς Περσικοὺς	καιροὺς	ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ χάριτι καὶ
[20, 13]	Σπάρτης. ~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ
[20, 10]	εἰς τὰς πόλεις καὶ συγκαλεῖν	τοὺς	Αἰτωλοὺς χάριν τοῦ βουλεύσασθαι περὶ
[20, 10]	τὸν βασιλέα καὶ τῶν Ἀθαμάνων	τοὺς	ἅμα τούτῳ συναποχωρήσαντας πρὸς αὐτούς.
[20, 1]	Καὶ αὖθις· Ὁ δὲ συνῆγε	τοὺς	ἀποκλήτους καὶ διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ
[20, 10]	Φαινέας· ἔφη γὰρ αὑτὸν καὶ	τοὺς	ἀποκλήτους ποιήσειν τὰ προσταττόμενα, προσδεῖσθαι
[20, 13]	ἠλευθερωμένης τῆς Σπάρτης. ~Ὅτι κατὰ	τοὺς	αὐτοὺς καιροὺς ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε
[20, 6]	καὶ φήμης ὅτι πάρεστιν Φιλοποίμην	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἔχων, ἀπολιπόντες πρὸς τῷ
[20, 6]	Ἀχαιῶν συμπολιτείας, αὖτις ἀπένευσαν πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς καὶ τὴν ἐκείνων αἵρεσιν.
[20, 6]	τῶν Βοιωτῶν αὖτις ἀπένευσαν πρὸς	τοὺς	Ἀχαιούς. Οἱ δὲ Βοιωτοὶ διοργισθέντες
[20, 5]	τὴν προειρημένην ἧτταν εὐθέως ἐγκαταλιπόντες	τοὺς	Ἀχαιοὺς προσένειμαν Αἰτωλοῖς τὸ ἔθνος.
[20, 5]	Νέων, ἱππαρχῶν τότε καὶ πάντας	τοὺς	Βοιωτῶν ἱππεῖς μεθ' αὑτοῦ περιαγόμενος
[20, 5]	περὶ τὸν Ἀσκώνδαν καὶ Νέωνα,	τοὺς	Βραχύλλου προγόνους· οὗτοι γὰρ ἦσαν
[20, 8]	κάλλει δὲ πάσας ὑπερβάλλουσα. Καὶ	τοὺς	γάμους συντελῶν ἐν τῇ Χαλκίδι
[20, 11]	Ῥωμαίους ἔτι περὶ τὴν Ἡράκλειαν,	τοὺς	δὲ Μακεδόνας ἀφεστῶτας μὲν ἀπὸ
[20, 3]	Ἠπειρώταις ἀπεκρίθη διότι πέμψει πρεσβευτὰς	τοὺς	διαλεχθησομένους αὐτοῖς ὑπὲρ τῶν κοινῇ
[20, 5]	καὶ συνεπισχύοντες αἰεί, ταχέως κατηγωνίσαντο	τοὺς	ἐν ταῖς Θήβαις αὐτοῖς ἀντιπολιτευομένους
[20, 11]	ἀγγελθέντος τῷ βασιλεῖ, ταχέως ἐκέλευσε	τοὺς	ἐπὶ τούτων ὄντας θεραπεῦσαι τὸν
[20, 7]	ἐποιήσατο Τίτος ἐπὶ Κορώνειαν διὰ	τοὺς	ἐπιγινομένους φόνους ἐν ταῖς ὁδοῖς
[20, 7]	καὶ τοὺς κατὰ Φίλιππον καὶ	τοὺς	κατ' Ἀντίοχον καιρούς. Έν γε
[20, 7]	πολιτείας, εὐτυχῶς πως διώλισθον καὶ	τοὺς	κατὰ Φίλιππον καὶ τοὺς κατ'
[20, 5]	συμβεβηκός, καὶ δυνάμενος μεγάλα βλάψαι	τοὺς	Μακεδόνας ἔδοξε φείσασθαι παρὰ τὴν
[20, 6]	τῷ καταφρονεῖσθαι δοκεῖν ἐξῆλθον ἐπὶ	τοὺς	Μεγαρεῖς πανδημεὶ σὺν τοῖς ὅπλοις.
[20, 9]	συμβάλλεσθαι τὰ τότε φιλάνθρωπα πρὸς	τοὺς	νῦν καιρούς. Διόπερ ἀφεμένους τοῦ
[20, 11]	ἀπαντήσεως, τότε μὲν ἀνεκομίσθη πρὸς	τοὺς	οἰκείους, κατὰ δὲ τὸν ἑξῆς
[20, 5]	ἀντιπολιτείαν εἶναι συνέβαινε τούτοις πρὸς	τοὺς	περὶ τὸν Ἀσκώνδαν καὶ Νέωνα,
[20, 10]	κρίναντες ἐξέπεμψαν ἅμα τῷ Λευκίῳ	τοὺς	περὶ Φαινέαν διασαφήσοντας τὰ δεδογμένα
[20, 11]	Διὸ καὶ μετὰ ταῦτα κατὰ	τοὺς	Περσικοὺς καιροὺς ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ
[20, 6]	ὃ κατὰ τὸ παρὸν ἐδόκει	τοὺς	πολλοὺς ὠφελεῖν, μετὰ δὲ ταῦτα
[20, 11]	τὴν Ὑπάταν. Ἐμπεσὼν δ' εἰς	τοὺς	προκοίτους τῶν Μακεδόνων ἀνήγετο πρὸς
[20, 10]	τοῖς ἀποκλήτοις τὰ γεγονότα καὶ	τοὺς	ῥηθέντας λόγους. Ὧν ἀκούσαντες τότε
[20, 11]	ἧς ὥρμηθ' ἡμέρας· καταλαβὼν δὲ	τοὺς	Ῥωμαίους ἔτι περὶ τὴν Ἡράκλειαν,
[20, 9]	τὰ προγεγονότα σφίσι φιλάνθρωπα πρὸς	τοὺς	Ῥωμαίους· ὁ δὲ Λεύκιος ἐπιτεμὼν
[20, 1]	Πολύβιος· Τριάκοντα τῶν ἀποκλήτων προεχειρίσαντο	τοὺς	συνεδρεύσοντας μετὰ τοῦ βασιλέως. Καὶ
[20, 13]	ἐνεστῶσι καιροῖς. Παραπλησίως δὲ καὶ	τοὺς	τῶν Λακεδαιμονίων ὁμήρους ἀφῆκε πλὴν
[20, 1]	αὖθις· Ὁ δὲ συνῆγε τοὺς	ἀποκλήτους	καὶ διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ τῶν
[20, 10]	ἔφη γὰρ αὑτὸν καὶ τοὺς	ἀποκλήτους	ποιήσειν τὰ προσταττόμενα, προσδεῖσθαι δὲ
[20, 11]	Ὑπάταν. Ἐμπεσὼν δ' εἰς τοὺς	προκοίτους	τῶν Μακεδόνων ἀνήγετο πρὸς τὸν
[20, 10]	ὀργισθεὶς ὡς βουλόμενος εἰς ἔννοιαν	αὐτοὺς	ἀγαγεῖν τῆς περιστάσεως καὶ καταπλήξασθαι
[20, 10]	διότι κέκριται τοῖς Αἰτωλοῖς σφᾶς	αὐτοὺς	ἐγχειρίζειν εἰς τὴν Ῥωμαίων πίστιν.
[20, 12]	θαυμάζειν ἔφησαν, πῶς οὐ κατάγουσιν	αὐτοὺς	εἰς τὴν οἰκείαν, ἠλευθερωμένης τῆς
[20, 13]	τῆς Σπάρτης. ~Ὅτι κατὰ τοὺς	αὐτοὺς	καιροὺς ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε τοῖς
[20, 10]	τοὺς ἅμα τούτῳ συναποχωρήσαντας πρὸς	αὐτούς.	Ὁ δὲ Φαινέας μεσολαβήσας Ἀλλ'
[20, 5]	λαβόντες τῶν δεινῶν, ὑπέταξαν σφᾶς	αὐτοὺς	ὁλοσχερῶς Μακεδόσι. Βραχέος δ' αἰθύγματος
[20, 4]	τ' ἦσαν ἠμαύρωσαν. Ἀχαιῶν γὰρ	αὐτοὺς	πρὸς Αἰτωλοὺς ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις
[20, 2]	διότι παραγενομένου τοῦ βασιλέως πρὸς	αὐτούς,	τότε βουλεύσονται περὶ τῶν παρακαλουμένων.
[20, 9]	ἐπιτρέπειν τὰ ὅλα Μανίῳ, δόντες	αὑτοὺς	εἰς τὴν Ῥωμαίων πίστιν, οὐκ
[20, 10]	καὶ καθήκοντος ποιεῖσθε λόγον, δεδωκότες	ἑαυτοὺς	εἰς τὴν πίστιν; οὓς ἐγὼ
[20, 5]	τὸν Φιλίππου πατέρα, πάλιν ἐγκαταλιπόντες	τούτους,	καὶ παραγενομένου Δημητρίου μετὰ δυνάμεως
[20, 2]	ἐνεστώτων. ~Ὅτι φιλίππου πρεσβεύσαντος πρὸς	Βοιωτοὺς	οἱ Βοιωτοὶ ἀπεκρίθησαν τοῖς πρεσβευταῖς
[20, 9]	δὲ τῆς πίστεως ὀνόματι πλανηθέντες,	ὡς	ἂν διὰ τοῦτο τελειοτέρου σφίσιν
[20, 8]	τήν τε τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν,	ὡς	αὐτὸς ἐπηγγέλλετο, καὶ τὸν πρὸς
[20, 10]	δὲ Μάνιος οὐχ οὕτως ὀργισθεὶς	ὡς	βουλόμενος εἰς ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν
[20, 8]	μέγας ἐπικαλούμενος, ὃν Ῥωμαῖοι καθεῖλον,	ὡς	ἱστορεῖ Πολύβιος ἐν τῇ εἰκοστῇ,
[20, 5]	Μετὰ γὰρ τὴν προειρημένην ἧτταν	εὐθέως	ἐγκαταλιπόντες τοὺς Ἀχαιοὺς προσένειμαν Αἰτωλοῖς
[20, 10]	τὰ Φάλαρα τοῦ κόλπου τοῦ	Μηλιέως,	ὅθεν καὶ τὴν ὁρμὴν ἐποιήσατο,
[20, 11]	αὐτὸν ἀποκαταστῆσαι. Ὁ δὲ Νίκανδρος,	τελέως	ἀνελπίστου καὶ παραδόξου φανείσης αὐτῷ
[20, 5]	καὶ πάντας ἠνάγκασαν μακεδονίζειν πλὴν	τελέως	ὀλίγων τινῶν. Τὰ μὲν οὖν
[20, 10]	ἐποιήσατο, καὶ διασαφοῦντος τὴν τοῦ	βασιλέως	εἰς αὑτὸν προθυμίαν καὶ τὰς
[20, 1]	προεχειρίσαντο τοὺς συνεδρεύσοντας μετὰ τοῦ	βασιλέως.	Καὶ αὖθις· Ὁ δὲ συνῆγε
[20, 2]	τοῖς πρεσβευταῖς διότι παραγενομένου τοῦ	βασιλέως	πρὸς αὐτούς, τότε βουλεύσονται περὶ
[20, 7]	προειρημένας αἰτίας. Καὶ γὰρ τοῦ	βασιλέως	συνεγγίζοντος ἐξῄεσαν ἐπὶ τὴν ἀπάντησιν
[20, 5]	τῆς Λακεδαίμονος, ἐπιστάτην ἀπέλειπε τῆς	πόλεως	Βραχύλλην, ταύτην αὐτῷ χάριν ἀποδιδοὺς
[20, 3]	παρὰ δὲ τῆς τῶν Ἠλείων	πόλεως	οἱ περὶ Καλλίστρατον. Οἱ μὲν
[20, 11]	οὐ μακρὰν δὲ στρατοπεδεύοντας τῆς	πόλεως,	τὰ μὲν χρήματ' εἰς τὴν
[20, 11]	τὸν βίον. Κόραξ, ὄρος μεταξὺ	Καλλιπόλεως	καὶ Ναυπάκτου. Πολύβιος εἰκοστῷ. ~Ὅτι
[20, 5]	τούτους, καὶ παραγενομένου Δημητρίου μετὰ	δυνάμεως	εἰς τὴν Βοιωτίαν οὐδενὸς πεῖραν
[20, 4]	πρὸς Αἰτωλούς. Ἐμβαλόντων δὲ μετὰ	δυνάμεως	εἰς τὴν Βοιωτίαν τῶν Αἰτωλῶν
[20, 4]	ἀμφισβητεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ἐκοινώνησαν οὔτε	πράξεως	οὔτ' ἀγῶνος οὐδενὸς ἔτι τοῖς
[20, 7]	ἐπίτηδες ἀνταπόδοσιν ἡ τύχη ποιουμένη	βαρέως	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπεμβαίνειν· ὑπὲρ ὧν
[20, 10]	εἰς ἔννοιαν αὐτοὺς ἀγαγεῖν τῆς	περιστάσεως	καὶ καταπλήξασθαι τοῖς ὅλοις, Ἔτι
[20, 11]	ἑξῆς χρόνον ἀπὸ ταύτης τῆς	συστάσεως	εὔνους ὢν διετέλει τῇ Μακεδόνων
[20, 5]	ἀρχὴν καὶ τῆς πρὸς Μακεδόνας	συστάσεως.	~Καὶ τῆς κατὰ τὴν οὐσίαν
[20, 4]	ἐκπολεμωσάντων, μετασχόντες τούτοις τῆς αὐτῆς	αἱρέσεως	καὶ ποιησάμενοι συμμαχίαν, μετὰ ταῦτα
[20, 11]	καὶ παραδόξου φανείσης αὐτῷ τῆς	ἀπαντήσεως,	τότε μὲν ἀνεκομίσθη πρὸς τοὺς
[20, 6]	~Καὶ τῆς κατὰ τὴν οὐσίαν	ἐπιδόσεως·	τὰ δὲ κοινὰ τῶν Βοιωτῶν
[20, 11]	καὶ δυσχερῶς ἀντιπράττων ταῖς τοῦ	Περσέως	ἐπιβολαῖς, εἰς ὑποψίας καὶ διαβολὰς
[20, 9]	τὸν Μάνιον ὑπὲρ ἀνοχῶν καὶ	διαλύσεως.	Ταῦτα δὲ διαλαβόντες ἐξαπέστειλαν Ἀρχέδαμον
[20, 9]	ἔχει τοῦτο, τῷ δὲ τῆς	πίστεως	ὀνόματι πλανηθέντες, ὡς ἂν διὰ
[20, 5]	Βοιωτίας πρὸς Λάρυμναν, παραδόξου γενομένης	ἀμπώτεως	ἐκάθισαν εἰς τὸ ξηρὸν αἱ
[20, 11]	δὲ πράγματος ἀγγελθέντος τῷ βασιλεῖ,	ταχέως	ἐκέλευσε τοὺς ἐπὶ τούτων ὄντας
[20, 5]	Φιλίππος, χορηγοῦντες καὶ συνεπισχύοντες αἰεί,	ταχέως	κατηγωνίσαντο τοὺς ἐν ταῖς Θήβαις
[20, 10]	Τοῦ δὲ Μανίου φήσαντος αὐτὸν	ὀρθῶς	λέγειν, ἠξίου πάλιν ἀνοχὰς αὑτοῖς
[20, 13]	Δημήτριον ἀπέλυσε τῆς ὁμηρείας παραχρῆμα·	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν φόρων ἐπηγγείλατο
[20, 10]	συμμίξαντες τῷ στρατηγῷ καὶ πάλιν	ὁμοίως	δικαιολογηθέντες ὑπὲρ αὑτῶν, ἐπὶ καταστροφῆς
[20, 13]	πίστιν ἐν τοῖς ἐνεστῶσι καιροῖς.	Παραπλησίως	δὲ καὶ τοὺς τῶν Λακεδαιμονίων
[20, 10]	τὸν Ἠπειρώτην, ὃς ἐτύγχανε τότε	παραβεβοηθηκὼς	εἰς Ναύπακτον, σὺν δὲ τούτοις
[20, 11]	παραγγείλας τοῖς ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοις	ἀσφαλῶς	εἰς τὴν Ὑπάταν αὐτὸν ἀποκαταστῆσαι.
[20, 5]	πράξας, τοῖς δὲ Θηβαίοις οὐχ	ὅλως	εὐδόκει τὸ γεγονός. Ὁ δ'
[20, 4]	καιρῶν οὐ μόνον ἀφῄρουν, ἀλλ'	ἁπλῶς	εἰς τἀναντία τραπέντες καὶ τὴν
[20, 4]	ὥστ' ἀπ' ἐκείνης τῆς χρείας	ἁπλῶς	οὐδενὸς ἔτι τῶν καλῶν ἀμφισβητεῖν
[20, 11]	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν Ἀντίοχον,	ὅμως	ἔτι καὶ νῦν παρεκάλει λήθην
[20, 6]	δὲ ταῦτα πάντας ἀπολεῖν ἔμελλεν	ὁμολογουμένως.	Τούτοις δ' ἠκολούθησε καὶ ἕτερος
[20, 8]	συνετέλει γάμους, πεντήκοντα μὲν ἔτη	γεγονὼς	καὶ δύο τὰ μέγιστα τῶν
[20, 11]	χρήματ' εἰς τὴν Λαμίαν διεκόμισε	παραδόξως,	αὐτὸς δὲ τῆς νυκτὸς ἐπεβάλετο
[20, 7]	τὴν διάθεσιν τῆς πολιτείας, εὐτυχῶς	πως	διώλισθον καὶ τοὺς κατὰ Φίλιππον
[20, 12]	φυγάδων τῶν ἀρχαίων θαυμάζειν ἔφησαν,	πῶς	οὐ κατάγουσιν αὐτοὺς εἰς τὴν
[20, 4]	τοῖς Λευκτρικοῖς καιροῖς, οὐκ οἶδ'	ὅπως	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐν τοῖς
[20, 7]	Βοιωτῶν ἄρξαντες· συμμίξαντες δὲ καὶ	φιλανθρώπως	ὁμιλήσαντες ἦγον αὐτὸν εἰς τὰς
[20, 5]	τῶν δεινῶν, ὑπέταξαν σφᾶς αὐτοὺς	ὁλοσχερῶς	Μακεδόσι. Βραχέος δ' αἰθύγματος ἐγκαταλειπομένου
[20, 11]	ἐνδεδεμένος τῇ προειρημένῃ χάριτι καὶ	δυσχερῶς	ἀντιπράττων ταῖς τοῦ Περσέως ἐπιβολαῖς,
[20, 4]	ἡττηθέντες δὲ κατὰ τὸν κίνδυνον	οὕτως	ἀνέπεσον ταῖς ψυχαῖς ὥστ' ἀπ'
[20, 10]	ἀπηντημένων τοῖς περὶ τὸν Φαινέαν,	οὕτως	ἀπεθηριώθη τὸ πλῆθος ὥστ' οὐδ'
[20, 10]	Ὁ δὲ Μάνιος μεταλαβών Οὐκοῦν	οὕτως	ἔχει ταῦτα, φησίν, ὦ ἄνδρες
[20, 10]	παρακαλούμενον. Ὁ δὲ Μάνιος οὐχ	οὕτως	ὀργισθεὶς ὡς βουλόμενος εἰς ἔννοιαν
[20, 8]	δύο τὰ μέγιστα τῶν ἔργων	ἀνειληφώς,	τήν τε τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν,
[20, 7]	Βοιωτοὶ τὴν διάθεσιν τῆς πολιτείας,	εὐτυχῶς	πως διώλισθον καὶ τοὺς κατὰ