Page
[89]	δ´ αὐτόχειρ γε μητρὸς ἥ	ς´	ἐγείνατο. Πρὸς τὸν Κράσσον ὁ
[88]	Ἐνδύου τῇ ψυχῇ, περισκόπει τὰ	σαθρά,	μή τίς σοί ποθεν ὑποφθέγγηται
[86]	χρῆσθαι μαθόντες αὐτοῖς καὶ ὠφελοῦνται	σαρξὶ	τρεφόμενοι καὶ θριξὶν ἀμφιεννύμενοι καὶ
[92]	παρ´ εὐνούχοις καὶ παλλακαῖς καὶ	σατραπείας	βασιλέων· ζηλωτὸν γὰρ οὐδὲν οὐδὲ
[86]	ὄχημα τοῖς κομιζομένοις· τοῦ δὲ	σατύρου	τὸ πῦρ, (ὡς πρῶτον ὤφθη,
[89]	μέλλοντι ψέγειν ἕτερον τὸ Γνῶθι	σαυτόν,	ἵνα μὴ λέγοντες ἃ θέλουσιν
[86]	(ἐπεὶ κἀκεῖνο τὸ βιβλίον ὁρῶ	σε	πρόχειρον ἔχοντα πολλάκις. Ἐξήρκει τοῖς
[92]	κακόηθες καὶ βάσκανον, εὐμενέστερον παρέξει	σε	τοῖς φίλοις εὖ πράττουσι καὶ
[92]	καὶ φθόνων καὶ φιλονεικιῶν, ἔθιζε	σεαυτὸν	δάκνεσθαι τῶν ἐχθρῶν εὐημερούντων, καὶ
[86]	ἀλυπότατον ἰδίᾳ τοῖς ἐντυγχάνουσι (παρέχεις	σεαυτόν.	Ἐπεὶ δὲ χώραν μὲν ἄθηρον
[88]	κῆπον, ἐπιστένουσι. Τί οὖν οἴει,	σεαυτὸν	ἐπιδεικνύμενος ἄνδρα δίκαιον ἀρτίφρονα χρηστόν,
[90]	βαλλόμενος (παρέξεις ἄθυμον καὶ ἀμήνιτον	σεαυτόν.	Ὁ μὲν γὰρ Σωκράτης ἔφερε
[88]	δὲ λοιδορῆσαι προαχθῇς, ἄπαγε πορρωτάτω	σεαυτὸν	ὧν λοιδορεῖς ἐκεῖνον. Ἐνδύου τῇ
[88]	εἴπῃς, ἐπίτεινε τὸ φιλομαθὲς ἐν	σεαυτῷ	καὶ φιλόπονον· ἂν δειλόν, ἔγειρε
[90]	φησιν Ἱπποκράτης) ἐν δὲ λοιδορίαις	σεμνὸν	καὶ Σωκρατικόν, μᾶλλον δ´ Ἡράκλειον,
[91]	ζῴου φόνον ἀπηγόρευε, πολὺ δήπου	σεμνότερόν	(ἐστιν ἐν διαφοραῖς πρὸς ἀνθρώπους
[90]	ἐμπάζετο μύθων. Οὔτι μὴν τούτου	σεμνότερον	καὶ κάλλιόν ἐστι, τοῦ λοιδοροῦντος
[91]	αὐτὸν ἠρώτων εἴ τι μέλλει	σήμερον	συνάγειν ἢ πραγματεύεσθαι πρὸς τὴν
[90]	καὶ παρ´ (ἀνθρώπων. Ἡ δὲ	σιγὴ	πανταχοῦ μὲν ἀνυπεύθυνον (οὐ μόνον
[91]	χρηστότητα, ~ἐκεῖνος Ἐξ ἀδάμαντος (ἢ	σιδάρου	κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν. Τῷ Καίσαρι
[87]	καὶ θερμότητα πνεύματος) οἱ δὲ	σικχοὶ	καὶ νοσώδεις ἄρτον καὶ οἶνον
[91]	χρὴ λόφον ἐγγενέσθαι κατὰ τὸν	Σιμωνίδην,	καὶ πᾶσα φύσις ἀνθρώπου φέρει
[88]	φησίν, ἐμφράττει τὸ στόμα, ἄγχει,	σιωπᾶν	ποιεῖ. Σύ τοι διάφερε τῶν
[90]	Ἂν ἐχθρὸν ἐθισθῇς λοιδοροῦντα φέρειν	σιωπῇ,	πάνυ ῥᾳδίως οἴσεις γυναικὸς ὁρμὴν
[91]	ἀτρεμῇ καὶ ἀπέχηται τοῦ κακουργεῖν.	Σκαῦρος	ἐχθρὸς ἦν Δομιτίου καὶ κατήγορος.
[86]	ὄργανόν ἐστι τοῖς χρῆσθαι μαθοῦσι.	Σκόπει	δὴ καὶ τὸν ἐχθρόν, εἰ
[90]	δεῖ καταφρονεῖν καὶ ἀμελεῖν, ~ἀλλὰ	σκοπεῖν	(τί τῶν ὑπὸ σοῦ λεγομένων
[89]	ἐλέγχῃ καὶ κολάζῃ τὴν κακίαν,	σκοποῦντας	τὸ ἔργον ἀλλὰ μὴ τὴν
[89]	Ἀλλ´ οἱ πολλοὶ λοιδορηθέντες οὐ	σκοποῦσιν	εἰ πρόσεστιν αὐτοῖς τὸ λεγόμενον,
[92]	τὰ ἴα βελτίω ποιεῖν νομίζουσι	σκόροδα	καὶ κρόμμυα παραφυτεύοντες (ἀποκρίνεται γὰρ
[87]	ζῴων ὄφεις ἐσθίοντα καταπέττει (καὶ	σκορπίους,	ἔστι δ´ ἃ καὶ λίθοις
[90]	ἐγγυμνασάμενον βδελυρίαις καὶ ὀργαῖς καὶ	σκώμμασι	καὶ λοιδορίαις ἐθίσαι τὸν θυμὸν
[88]	ὅλως ἐστὶ τὸ λοιδορεῖν καὶ	σκώπτειν	ὁτιοῦν ἀντιλοιδορηθῆναι δυνάμενον, ὡς Λέων
[88]	ἑτέρους εἰς ταῦτα λοιδορῇ καὶ	σκώπτῃ·	γελοῖον δ´ ὅλως ἐστὶ τὸ
[88]	περισκόπει τὰ σαθρά, μή τίς	σοί	ποθεν ὑποφθέγγηται κακία τὸ τοῦ
[89]	Οὐ σὺ μυραίνης ἐν ζωγρείῳ	σοι	τρεφομένης εἶτ´ ἀποθανούσης ἔκλαυσας; Καὶ
[86]	τι τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν ἀπέσταλκά	σοι,	φεισάμενος ὡς ἐνῆν μάλιστα τῶν
[92]	κατὰ Πλάτωνα, καὶ τὸ τοῦ	Σόλωνος	ἔχειν ἀεὶ δεῖ πρόχειρον Ἀλλ´
[90]	~ἀλλὰ σκοπεῖν (τί τῶν ὑπὸ	σοῦ	λεγομένων ἢ πραττομένων ἢ σπουδαζομένων
[87]	Τί δὲ τοῦτ´ ἐστίν; Ἐφεδρεύει	σου	τοῖς πράγμασιν ἐγρηγορὼς ὁ ἐχθρὸς
[91]	φησίν, ἀνδριάντας ἀνέστησας, τοὺς δὲ	σοὺς	ἔπηξας. Ὅθεν οὐδ´ ἐπαίνου φειστέον
[90]	λαβοῦσαι τῶν ἐμῶν τὰ φίλτατα	σοφὴν	ἔθηκαν, τί κωλύει διδάσκαλον ἄμισθον
[89]	γὰρ ὁ τοιοῦτος κατὰ τὸν	Σοφοκλέα	(Γλῶσσαν ἐκχέας μάτην ἄκων ἀκούειν
[86]	ἡμᾶς· ὃ καὶ Χίλων ὁ	σοφὸς	νοήσας τὸν εἰπόντα μηδένα ἔχειν
[87]	ᾄττουσι καὶ τούτων ἅπτονται καὶ	σπαράττουσι.	Τοῦτο οὖν ὠφέλιμόν ἐστι; Πάνυ
[92]	ἀνεψιὸν οὐδ´ ἀδελφὸν Εἰς ἄφενος	σπεύδοντα	καὶ τυγχάνοντα χρηστῶν πραγμάτων. Ἀλλ´
[89]	ἀπολύσας δ´ αὐτὴν ὁ ἀρχιερεὺς	Σπόριος	Μινούκιος ὑπέμνησε μὴ χρῆσθαι λόγοις
[90]	σοῦ λεγομένων ἢ πραττομένων ἢ	σπουδαζομένων	ἢ συνόντων ὁμοιότητα τῇ διαβολῇ
[90]	οἰκείοις πράγμασιν ἐν χρείᾳ γενομένοις	σπουδήν	τινα καὶ προθυμίαν ἐνδειξάμενον ὅστις
[91]	Χίῳ τῆς κρατούσης μερίδος ἐν	στάσει	γενόμενος, παρῄνει τοῖς ἑταίροις μὴ
[87]	ἤσκησαν. Ἔνιοι δὲ καὶ πατρίδος	στέρησιν	καὶ χρημάτων ἀποβολὴν ἐφόδιον σχολῆς
[88]	ὁ Δημοσθένης φησίν, ἐμφράττει τὸ	στόμα,	ἄγχει, σιωπᾶν ποιεῖ. Σύ τοι
[90]	εἰς τὴν δυσωδίαν ἐλοιδορήθη τοῦ	στόματος.	Ἐλθὼν οὖν οἴκαδε πρὸς τὴν
[87]	Ὥσπερ γὰρ τὰ ῥωμαλεώτατα τοὺς	στομάχους	καὶ ὑγιεινότατα τῶν ζῴων ὄφεις
[87]	γὰρ αἱ πολέμοις ἀστυγειτονικοῖς καὶ	στρατείαις	ἐνδελεχέσι σωφρονιζόμεναι πόλεις εὐνομίαν καὶ
[90]	γε κἀκεῖνος Οὐδ´ ὅσσον μυίας	στυγερῶν	ἐμπάζετο μύθων. Οὔτι μὴν τούτου
[86]	Προμηθεύς Τράγος γένειον ἆρα πενθήσεις	σύ	γε· καὶ γὰρ κάει τὸν
[89]	ἀλλ´ ἴδιον αὐτῷ προφέρων ὄνειδος	~(Σὺ	δ´ αὐτόχειρ γε μητρὸς ἥ
[90]	γυναῖκα Τί λέγεις; Εἶπεν, Οὐδὲ	σύ	μοι τοῦτ´ ἔφρασας. Ἡ δ´
[89]	τὸν Κράσσον ὁ Δομίτιος, Οὐ	σὺ	μυραίνης ἐν ζωγρείῳ σοι τρεφομένης
[88]	τὸ στόμα, ἄγχει, σιωπᾶν ποιεῖ.	Σύ	τοι διάφερε τῶν κακῶν· ἔξεστι
[89]	ἔκλαυσας; Καὶ ὁ ἕτερος Οὐ	σὺ	τρεῖς γυναῖκας ἐκκομίσας οὐκ ἐδάκρυσας;
[90]	καὶ πταίσαντι συμπαθήσαντα καὶ δεηθέντι	συλλαβόμενον	καὶ παισὶν ἐχθροῦ καὶ οἰκείοις
[91]	δ´ οὐκ εἴασεν εἰπεῖν, ἀλλὰ	συλλαβὼν	τὸν ἄνθρωπον ἀπήγαγε πρὸς τὸν
[91]	ἐν τοῖς πρὸς τοὺς φίλους	συμβολαίοις	παντάπασιν ἀτρεμῇ καὶ ἀπέχηται τοῦ
[90]	ἐστι. Τὸν δὲ καὶ πταίσαντι	συμπαθήσαντα	καὶ δεηθέντι συλλαβόμενον καὶ παισὶν
[89]	ἑαυτῶν ἀποψῶσι τὰς λοιδορίας, ἀλλὰ	συμπάττουσιν	ἀλλήλους εἶτα φύρονται καὶ ἀναχρώννυνται
[89]	ἀλλήλους εἶτα φύρονται καὶ ἀναχρώννυνται	συμπεσόντες	ὑπ´ ἀλλήλων. Δεῖ δ´ ἀκούσαντα
[86]	ἄλλο, ταῖς ἔχθραις αἱ φιλίαι	συμπλέκουσιν	ἡμᾶς· ὃ καὶ Χίλων ὁ
[86]	τοῦτο πρῴην εἰπεῖν μοι παρέστη,	συναγαγὼν	ὁμοῦ τι τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν
[91]	ἠρώτων εἴ τι μέλλει σήμερον	συνάγειν	ἢ πραγματεύεσθαι πρὸς τὴν κατηγορίαν·
[91]	δὲ Μουρήναν διώκοντι δημοκοπίας καὶ	συνάγοντι	τοὺς ἐλέγχους ἐξ ἔθους παρηκολούθουν
[89]	δεδιέναι μή τι λανθάνωμεν ἢ	σύνεγγυς	ἢ ὅμοιον τῷ λεγομένῳ παραμαρτάνοντες.
[91]	καὶ βλαπτομένους, οὕτως ἡ ἔχθρα	συνεισάγουσα	τῷ μίσει φθόνον, ζηλοτυπίαν ἐπιχαιρεκακίαν
[87]	τύχη, ποιεῖς, εἰς τὸν τρίβωνα	συνελαύνουσα	ἡμᾶς. Ὥσπερ γὰρ τὰ ῥωμαλεώτατα
[87]	ἂν καὶ μικρὸν ὁ λόγος	συνεπιλαμβάνηται.	τὸ γάρ (Ἦ κεν γηθήσαι
[87]	ἀλλὰ καὶ τὰ ὄργανα μᾶλλον	συνεπιστρέφουσι,	χορδολογοῦντες καὶ ἀκριβέστερον ἁρμοζόμενοι καὶ
[90]	καὶ χαλεπὴν οὖσαν, ὡς εὐκόλως	συνεσόμενος	ἑτέροις, ἂν ἐκείνην ὑπομένειν ἐθισθῇ·
[92]	ἀργῷ τῷ φθόνῳ καὶ ἀπράκτῳ	σύνεστιν·	ὁ δὲ μὴ τυφλούμενος περὶ
[87]	οὕτω συστέλλουσα τὰ (πάθη καὶ	συνέχουσα	τὸν λογισμὸν εὐλάβεια μελέτην ἐμποιεῖ
[89]	τὸ χρῆσθαι φίλῳ καὶ γράφειν	συνεχῶς	καὶ πέμπειν πρὸς αὐτόν. Ὅταν
[92]	ἐχθρὸν ἡγούμενος ἐν ἀρχαῖς ἢ	συνηγορίαις	ἢ πολιτείαις ἢ παρὰ φίλοις
[87]	εἰς τὸ ἀναμάρτητον ὑπὸ τῆς	συνηθείας	ἀγόμενοι καὶ κατακοσμούμενοι τὸν τρόπον,
[91]	πρὸς τοὺς φίλους αὐτοὶ ὑπὸ	συνηθείας,	ἂν μὴ φυλάξωνται πρὸς τοὺς
[91]	προσενεχθῶμεν ἀδίκως καὶ πανούργως τοῖς	συνήθεσι	καὶ φίλοις. Ἐπεὶ δὲ Πάσαις
[87]	φίλου καὶ οἰκέτου καὶ διὰ	συνήθους	παντὸς ὡς ἀνυστόν ἐστι φωρῶν
[90]	ἔστιν ἢ τῶν φίλων καὶ	συνήθων.	Ἄνευ δὲ τούτου τὴν περὶ
[91]	οἰκείων. Καὶ τοῦτο, ὡς ἔοικε,	συνιδὼν	πολιτικὸς ἀνὴρ ὄνομα Δῆμος, ἐν
[90]	ἢ πραττομένων ἢ σπουδαζομένων ἢ	συνόντων	ὁμοιότητα τῇ διαβολῇ παρέσχηκε, καὶ
[92]	τοῖς κεκτημένοις, καὶ πρὸς ταῦτα	συντείνων	ἐπασκήσει τὸ φιλότιμον αὑτοῦ καὶ
[87]	Ζήνων δέ, τῆς ναυκληρίας αὐτῷ	συντριβείσης,	πυθόμενος εἶπεν, Εὖ γ´, ὦ
[87]	βίον ἀνεπίληπτον· ἡ γὰρ οὕτω	συστέλλουσα	τὰ (πάθη καὶ συνέχουσα τὸν
[88]	πρόσλαβε τὴν Διογένους ἀπόφασιν, φιλόσοφον	σφόδρα	καὶ πολιτικὴν οὖσαν· Πῶς ἀμυνοῦμαι
[87]	στέρησιν καὶ χρημάτων ἀποβολὴν ἐφόδιον	σχολῆς	ἐποιήσαντο καὶ φιλοσοφίας, ὡς Διογένης
[89]	Ἀντισθένης εἶπεν ὅτι τοῖς μέλλουσι	σῴζεσθαι	φίλων δεῖ γνησίων ἢ διαπύρων
[89]	φῦμα καὶ διεῖλεν οὕτως ὥστε	σωθῆναι	τὸν ἄνθρωπον καὶ ἀπαλλαγῆναι τοῦ
[90]	ἀμήνιτον σεαυτόν. Ὁ μὲν γὰρ	Σωκράτης	ἔφερε τὴν Ξανθίππην θυμοειδῆ καὶ
[90]	ἐν δὲ λοιδορίαις σεμνὸν καὶ	Σωκρατικόν,	μᾶλλον δ´ Ἡράκλειον, εἴ γε
[90]	καὶ τὰ αἰσθητικὰ καὶ τὰ	σωματικὰ	καὶ τὰ καταφανῆ πᾶσι παρὰ
[87]	ὁρᾷς ὅτι καὶ νόσοις ἔνιοι	σώματος	εἰς ἀπραγμοσύνην ἐχρήσαντο, καὶ πόνοι
[87]	ἐπὶ τὰς ὀσμὰς (τῶν διεφθορότων	σωμάτων	φέρονται, τῶν δὲ καθαρῶν καὶ
[88]	ἀλλ´ αὐτὸς ἀνὴρ ἴσθι καὶ	σωφρόνει	καὶ ἀλήθευε καὶ χρῶ φιλανθρώπως
[92]	ἐπιμελείαις καὶ φιλοπονίαις καὶ τῷ	σωφρονεῖν	καὶ προσέχειν ἑαυτοῖς, ὡς Θεμιστοκλῆς
[87]	πολέμοις ἀστυγειτονικοῖς καὶ στρατείαις ἐνδελεχέσι	σωφρονιζόμεναι	πόλεις εὐνομίαν καὶ πολιτείαν ὑγιαίνουσαν
[90]	τοῦτ´ ἔφρασας. Ἡ δ´ οὖσα	σώφρων	καὶ ἄκακος μην, εἶπεν, ὅτι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008