Ennéade, livre, chap.
[6, 9, 9]	ἐκείνην μιμούμενον, τὸ δὲ ἐκεῖ	ζῆν	ἐνέργεια μὲν νοῦ· ἐνέργεια δὲ
[6, 9, 9]	ἀπαθὴς ἐνταῦθα. Καὶ τὸ ἀληθῶς	ζῆν	ἐνταῦθα· τὸ γὰρ νῦν καὶ
[6, 9, 6]	δὲ τὸ ἓν ἐνδεές του,	ζητεῖ	δηλονότι τὸ μὴ εἶναι ἕν·
[6, 9, 6]	ἐνδεὲς εἶναι. Οὐ γάρ τι	ζητεῖ,	ἵνα ᾖ, οὐδ´ ἵνα εὖ
[6, 9, 3]	οὐκ οἴεταί πω ἔχειν ὃ	ζητεῖ,	ὅτι τοῦ νοουμένου μὴ ἕτερόν
[6, 9, 7]	πεφεύγασιν, οὐδ´ αὑτοὺς ἀπολωλεκότες ἄλλον	ζητεῖν,	οὐδέ γε παῖς αὑτοῦ ἔξω
[6, 9, 2]	ὅτι καὶ τὸ ἕν· καὶ	ζητητέον	τί ἐστιν. Εἰ δὲ ψυχῆς
[6, 9, 9]	τὸ ἀγαθὸν ἡμῶν οὐδ´ ὃ	ζητοῦμεν.	Ἐκεῖ δὲ τὸ ἀληθινὸν ἐρώμενον,
[6, 9, 3]	Ἐπεὶ τοίνυν ἕν ἐστιν ὃ	ζητοῦμεν,	καὶ τὴν ἀρχὴν τῶν πάντων
[6, 9, 8]	οἷον κέντρον τοῦτό ἐστι τὸ	ζητούμενον;	Ἢ ἄλλο τι δεῖ νομίσαι,
[6, 9, 6]	ἐνδεὲς δὲ καὶ τὸ τόπον	ζητοῦν.	Ἀρχὴ δὲ οὐκ ἐνδεὲς τῶν
[6, 9, 9]	ὃ λέγω, ὡς ἡ ψυχὴ	ζωὴν	ἄλλην ἴσχει τότε καὶ προσιοῦσα
[6, 9, 2]	τὸ ἕν. Ἔχει δὲ καὶ	ζωὴν	{καὶ νοῦν} τὸ ὄν· οὐ
[6, 9, 9]	καὶ τὸ ἄνευ θεοῦ ἴχνος	ζωῆς	ἐκείνην μιμούμενον, τὸ δὲ ἐκεῖ
[6, 9, 9]	ὅτι πάρεστιν ὁ χορηγὸς ἀληθινῆς	ζωῆς,	καὶ δεῖ οὐδενὸς ἔτι. Τοὐναντίον
[6, 9, 9]	τῇ χορείᾳ καθορᾷ πηγὴν μὲν	ζωῆς,	πηγὴν δὲ νοῦ, ἀρχὴν ὄντος,
[6, 9, 2]	εἴη ἑκάτερον. Ἄνθρωπος γοῦν καὶ	ζῷον	καὶ λογικὸν καὶ πολλὰ μέρη
[6, 9, 1]	καὶ τὰ τῶν φυτῶν καὶ	ζῴων	σώματα ἓν ὄντα ἕκαστα εἰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/06/2010