Ennéade, livre, chap.
[6, 9, 9]	αὖθις στελλομένη εὐπαθεῖ Καὶ οἷς	μὲν	ἄγνωστόν ἐστι τὸ πάθημα τοῦτο,
[6, 9, 4]	περὶ αὐτοῦ παρεχομένου, δι´ ἐκεῖνα	μὲν	αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ τιθέσθω, καὶ
[6, 9, 2]	εἰς ἀρχὴν ἐπιστρέφει. Καὶ εἰ	μὲν	αὐτὸς τὸ νοοῦν καὶ τὸ
[6, 9, 11]	ἡ ψυχῆς φύσις, ἀλλὰ κάτω	μὲν	βᾶσα εἰς κακὸν ἥξει, καὶ
[6, 9, 6]	οὐδὲ ἵνα ἐκεῖ ἱδρυθῇ. Τοῖς	μὲν	γὰρ ἄλλοις αἴτιον ὂν οὐ
[6, 9, 6]	τὸ ἓν αὐτοῦ ἐνθυμηθείη. Δεῖ	μὲν	γὰρ ἱκανώτατον ὂν〉 ἁπάντων καὶ
[6, 9, 6]	μονὰς καὶ σημεῖον ἑνίζεται. Ἐνταῦθα	μὲν	γὰρ μέγεθος ἡ ψυχὴ ἀφελοῦσα
[6, 9, 8]	τῷ συγγενεῖ οὐδενὸς διείργοντος. Σώμασι	μὲν	γὰρ σώματα κωλύεται κοινωνεῖν ἀλλήλοις,
[6, 9, 5]	ὡς ἄλλο, εἶτα ἕν, χαλεπὸν	μὲν	γνωσθῆναι διὰ τοῦτο, γιγνωσκόμενον δὲ
[6, 9, 1]	ἑνὶ ὥσπερ δεσμῷ συνέχεται. Ἐπάγει	μὲν	δὴ ψυχὴ τὸ ἓν ἓν
[6, 9, 1]	σῶμα καὶ ἕν. Καὶ τὸ	μὲν	διεστηκός, ὥσπερ χορός, πορρωτάτω τοῦ
[6, 9, 3]	αὑτῶν ἑρμηνεύειν ἐθέλειν πάθη ὁτὲ	μὲν	ἐγγύς, ὁτὲ δὲ ἀποπίπτοντας ταῖς
[6, 9, 5]	τι πρὸ νοῦ εἶναι ἓν	μὲν	εἶναι βουλομένου, οὐκ ὄντος δὲ
[6, 9, 2]	κόσμος ἕν. Ὅλως δὲ τὸ	μὲν	ἓν τὸ πρῶτον, ὁ δὲ
[6, 9, 9]	ταύτῃ τῇ χορείᾳ καθορᾷ πηγὴν	μὲν	ζωῆς, πηγὴν δὲ νοῦ, ἀρχὴν
[6, 9, 9]	ἑαυτὸν ὡς ὁρᾶν θέμις· ἑαυτὸν	μὲν	ἠγλαϊσμένον, φωτὸς πλήρη νοητοῦ, μᾶλλον
[6, 9, 8]	δ´ ὅταν μὴ ἔχωμεν· κἀκεῖνο	μὲν	ἡμῶν οὐκ ἐφίεται, ὥστε περὶ
[6, 9, 1]	καὶ ὅ ἐστιν, ὥστε τὰ	μὲν	ἧττον ὄντα ἧττον ἔχειν τὸ
[6, 9, 1]	ψυχὴν καὶ τὸ ἕν, πρῶτον	μὲν	καὶ τὰ ἄλλα ἅ〉 ἐστιν
[6, 9, 5]	ἄλλου τὸ ἕν, ᾧ ὄνομα	μὲν	κατὰ ἀλήθειαν οὐδὲν προσῆκον, εἴπερ
[6, 9, 2]	ἄνθρωπος καὶ ἕν, εἰ τὸ	μὲν	μεριστόν, τὸ δὲ ἀμερές. Καὶ
[6, 9, 9]	τὸ δὲ ἐκεῖ ζῆν ἐνέργεια	μὲν	νοῦ· ἐνέργεια δὲ καὶ γεννᾷ
[6, 9, 10]	ἀλλὰ μὴ ἓν ἄμφω· τολμηρὸς	μὲν	ὁ λόγος. Τότε μὲν οὖν
[6, 9, 5]	ὁ κόσμος ὁ νοητός, ἔστι	μὲν	ὃ πρὸς τῷ πρώτῳ, καί
[6, 9, 10]	ὥσπερ καὶ τὸ ὁρώμενον. Ἑαυτὸν	μὲν	οὖν ἰδὼν τότε, ὅτε ὁρᾷ,
[6, 9, 8]	τὰ μὴ ἕτερα πάρεστιν. Ἐκεῖνο	μὲν	οὖν μὴ ἔχον ἑτερότητα ἀεὶ
[6, 9, 11]	βλέποι, οὐδὲν αὐτῷ πάρεστι. Ταῦτα	μὲν	οὖν μιμήματα· καὶ τοῖς οὖν
[6, 9, 2]	μόνου τινὸς τὸ ἕν. Εἰ	μὲν	οὖν ὁ ἀριθμὸς τῶν ὄντων,
[6, 9, 10]	τολμηρὸς μὲν ὁ λόγος. Τότε	μὲν	οὖν οὔτε ὁρᾷ οὐδὲ διακρίνει
[6, 9, 8]	τῆς περιεχούσης κέντρῳ, ἀναπαυόμενοι. Εἰ	μὲν	οὖν σωματικοὶ ἦσαν, οὐ ψυχικοὶ
[6, 9, 8]	τὸ αὐτό, πρὸς ὃ ἐχρῆν	μὲν	πάσας, φέρονται δὲ αἱ θεῶν
[6, 9, 8]	ἡμεῖς περὶ ἐκεῖνο. Καὶ ἀεὶ	μὲν	περὶ αὐτό, οὐκ ἀεὶ δὲ
[6, 9, 8]	ἔχει, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἀεὶ	μὲν	περὶ αὐτόν, καὶ ὅταν μή,
[6, 9, 9]	μάλιστα ἐρᾷ, καὶ ὅτι ταῦτα	μὲν	τὰ ἐρώμενα θνητὰ καὶ βλαβερὰ
[6, 9, 7]	τὰ πάντα καὶ πρὸ τοῦ	μὲν	τῇ διαθέσει, τότε δὲ καὶ
[6, 9, 3]	κινούμενον, οὐχ ἑστώς; Ὅτι περὶ	μὲν	τὸ ὂν τούτων θάτερον ἢ
[6, 9, 9]	γενόμενον, μᾶλλον δὲ ὄντα, ἀναφθέντα	μὲν	τότε, εἰ δὲ πάλιν βαρύνοιτο,
[6, 9, 2]	νοῦν τοιοῦτον τίθεσθαι, οἷον παρεῖναι	μὲν	τῷ ἀγαθῷ καὶ τῷ πρώτῳ
[6, 9, 2]	ὑπ´ ἄλλου. ~Ἆρ´ οὖν ἑκάστῳ	μὲν	τῶν κατὰ μέρος ἓν οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/06/2010