Livre, Chap. |
[2, 8] |
πολλοῖς
ἐπιθυμία
τυραννίδος
οὕτω
δή
|
τι |
ἀκάθεκτος
ὡς
καὶ
ἄνδρας
δύο |
[2, 28] |
πεφυκόσιν
ἐλαίοις,
καὶ
εἰ
δή
|
τι |
ἄλλο
δένδρον
ἔσω,
καθέστηκε
νόμος |
[2, 35] |
δέξασθαι
τὴν
θεὸν
οὔτε
ἀπονεῖμαί
|
τι |
ἄλλο
ἐς
τιμήν·
ταῦτα
δὲ |
[2, 17] |
θεμέλιά
τε
καὶ
εἰ
δή
|
τι |
ἄλλο
ὑπελίπετο
ἡ
φλόξ.
κατεκαύθη |
[2, 20] |
Πελοποννήσου
περιεργαζόμενοι
τῆς
Ἀργείας
ἀεί
|
τι |
ἀπετέμνοντο,
ἢ
οἱ
Ἀργεῖοι
τετραμμένων |
[2, 31] |
διδάξαι
λόγων
τέχνην
φασί,
καί
|
τι |
βιβλίον
Πιτθέως
δὴ
σύγγραμμα
ὑπὸ |
[2, 28] |
καὶ
ἐν
Λιβύῃ,
ἄλλο
δή
|
τι |
γένος
φασὶν
εἶναι
καὶ
οὐ |
[2, 9] |
τῷ
ἱερῷ
τοῦ
Λυκίου,
ὅ
|
τι |
δὲ
ἦν
δένδρον
οὐδὲ
οἱ |
[2, 25] |
ἐν
αὐτῇ
καὶ
ξόανον
οὐδέν
|
τι |
διάφορον
ἢ
τὸ
ἐν
ἀκροπόλει |
[2, 29] |
ἀπέστειλαν
ἐρησομένους
τὸ
αἴτιον
ὅ
|
τι |
εἴη
καὶ
αἰτήσοντας
ἅμα
λύσιν |
[2, 27] |
προσέτι
δὲ
καὶ
νόσημα
ὅ
|
τι |
ἕκαστος
ἐνόσησε
καὶ
ὅπως
ἰάθη· |
[2, 36] |
οὐδὲ
ὄροφον
εἶχεν
οὐδέ
οἵ
|
τι |
ἐνῆν
ἄγαλμα·
εἶναι
δὲ
ἐλέγετο |
[2, 33] |
τὸν
Σφαῖρον.
τούτῳ
κατὰ
δή
|
τι |
ἐξ
Ἀθηνᾶς
ὄνειρον
κομίζουσα
Αἴθρα |
[2, 11] |
βωμὸς
δὲ
ἐκεῖνος—
οὐ
γάρ
|
τι |
ἐς
αὐτὸν
κατέσκηψε—
μένει
καὶ |
[2, 23] |
λέγουσι
δὲ
ὅμως·
οὐ
γάρ
|
τι |
ἕτοιμον
μεταπεῖσαι
τοὺς
πολλοὺς
ἐναντία |
[2, 33] |
πάντα
ἐπύθετο,
ὅσοι
τῶν
Ἁρπάλου
|
τι |
ἔτυχον
εἰληφότες·
(μαθὼν
δὲ
ἐς |
[2, 37] |
καὶ
τὸν
ἰὸν
οὕτω
δή
|
τι |
ἔχειν
ἀνίατον
ὡς
τὸν
Ἡρακλέα |
[2, 21] |
ἐγὼ
δὲ—
πρόσκειμαι
γὰρ
πλέον
|
τι |
ἢ
οἱ
λοιποὶ
τῇ
Ὁμήρου |
[2, 13] |
ἐς
Φλιοῦντα
ἐλθεῖν
κατὰ
δή
|
τι |
ἴδιον,
διαιτωμένου
δὲ
ἐνταῦθα
Οἰνέα |
[2, 4] |
τὴν
ὄψιν,
ἐπιπρέπει
δὲ
ὅμως
|
τι |
καὶ
ἔνθεον
τούτοις.
ὑπὲρ
δὲ |
[2, 27] |
μὲν
γὰρ
Ρωμαίων
πολὺ
δή
|
τι |
(καὶ)
ὑπερῆρ<
κ>
ε
τῶν |
[2, 31] |
ἐστιν
αὐτῶν
Διονύσου
κατὰ
δή
|
τι |
μάντευμα
ἐπίκλησιν
Σαώτου,
δεύτερος
δὲ |
[2, 19] |
ὀνομάζοντες
Φορωνέως
εἶναι·
οὐ
γάρ
|
τι |
ὁμολογοῦσι
δοῦναι
πῦρ
Προμηθέα
ἀνθρώποις, |
[2, 21] |
Λητοῖ.
Μελίβοιαν
δὲ
οὕτω
δή
|
τι |
παραυτίκα
τε
χλωρὰν
τὸ
δεῖμα |
[2, 37] |
ἀπ᾽
αὐτῶν
καὶ
εἰ
δή
|
τι |
χρήσιμον
ἄλλο
ἐς
τὴν
πεῖραν, |
[2, 26] |
παιδός,
νομίσαντα
δὲ
εἶναι
θεῖόν
|
τι, |
ὥσπερ
ἦν,
ἀποτραπέσθαι.
ὁ
δὲ |