Livre, Chap. |
[2, 19] |
οὕτω
δὴ
νομίζων
Ἀπόλλωνα
ἐπὶ
|
τὴν |
ἀγέλην
ἐπαγαγεῖν
τῶν
βοῶν
τὸν |
[2, 7] |
τρόπον
εἰπεῖν
ἔχουσιν.
(ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἀγορὰν
ἐσελθοῦσι
Πειθοῦς
ἐστιν
ἱερὸν |
[2, 21] |
ἐντεῦθεν
καὶ
τραπεῖσιν
αὖθις
ἐπὶ
|
τὴν |
ἀγοράν,
ἔστι
μὲν
Κερδοῦς
Φορωνέως |
[2, 7] |
δὲ
τοῦ
Διονυσίου
βαδίζουσιν
ἐς
|
τὴν |
ἀγοράν,
ἔστι
ναὸς
Ἀρτέμιδος
ἐν |
[2, 3] |
Μουσῶν
ἀγάλματα
ἐπειργασμένα.
ὑπὲρ
δὲ
|
τὴν |
ἀγοράν
ἐστιν
Ὀκταβίας
ναὸς
ἀδελφῆς |
[2, 28] |
τὸ
τεῖχος
κήρυκα
ἀποστέλλουσι
παρὰ
|
τὴν |
ἀδελφήν,
ἐλθεῖν
δῆθεν
ἐς
λόγους |
[2, 28] |
ὁ
μὲν
συνείς,
οἷα
ἐς
|
τὴν |
ἀδελφὴν
ἐξειργασμένος
ἔργα
ἦν,
ἤλαυνε |
[2, 23] |
Διονύσου
δὲ
ἐγγυτάτω
οἰκίαν
ὄψει
|
τὴν |
Ἀδράστου
καὶ
ἀπωτέρω
ταύτης
ἱερὸν |
[2, 17] |
Χρυσηὶς
μὲν
ἀπελθοῦσα
ἐς
Τεγέαν
|
τὴν |
Ἀθηνᾶν
τὴν
Ἀλέαν
ἱκέτευεν·
Ἀργεῖοι |
[2, 6] |
Λύκον
ἱκέτευσε
στρατῷ
μείζονι
ἐπὶ
|
τὴν |
Αἰγιάλειαν
ἐλάσαντα
τιμωρήσασθαι
μὲν
Ἐπωπέα, |
[2, 7] |
Ἄρτεμις
ἀποκτείναντες
Πύθωνα
παρεγένοντο
ἐς
|
τὴν |
Αἰγιάλειαν
καθαρσίων
ἕνεκα.
γενομένου
δέ |
[2, 5] |
ἴσχει
Πλημναίου,
παραγενομένη
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Αἰγιάλειαν
ὡς
δὴ
γυνὴ
ξένη |
[2, 18] |
ἔγραψεν
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
Ἠριγόνην
|
τὴν |
Αἰγίσθου
τεκεῖν.
(ἐπὶ
δὲ
τοῦ |
[2, 8] |
τοὺς
Ἀμφισσέας
ἀγαγὼν
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Αἰτωλῶν
πολεμίων
ὄντων
τὴν
γῆν |
[2, 34] |
ἐστιν
ἑτέρα
Βουκέφαλα
καὶ
μετὰ
|
τὴν |
ἄκραν
νῆσοι,
πρώτη
μὲν
Ἁλιοῦσσα— |
[2, 34] |
νεώς·
ἀποθανοῦσαν
δὲ
ἀπέρριψεν
ἐς
|
τὴν |
ἄκραν
ταύτην
ὁ
κλύδων.
τάφον |
[2, 24] |
Πηνειόν,
ὠνομάσθησαν.
ἀνιόντων
δὲ
ἐς
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
ἔστι
μὲν
τῆς
Ἀκραίας |
[2, 24] |
τὰ
Ἡραῖα
ἄγουσιν.
ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
ἰοῦσίν
ἐστιν
ἐν
ἀριστερᾷ |
[2, 7] |
ἐστί.
τοῦ
θεάτρου
δὲ
ὑπὸ
|
τὴν |
ἀκρόπολιν
ᾠκοδομημένου
τὸν
ἐν
τῇ |
[2, 17] |
ἀπελθοῦσα
ἐς
Τεγέαν
τὴν
Ἀθηνᾶν
|
τὴν |
Ἀλέαν
ἱκέτευεν·
Ἀργεῖοι
δὲ
καίπερ |
[2, 37] |
καὶ
πηγὴν
Ἀμφιαράου
καλουμένην
καὶ
|
τὴν |
Ἀλκυονίαν
λίμνην,
δι᾽
ἧς
φασιν |
[2, 17] |
πρὸς
Τροίαν
πόλεμον
καὶ
Ἰλίου
|
τὴν |
ἅλωσιν.
ἀνδριάντες
τε
ἑστήκασι
πρὸ |
[2, 20] |
καὶ
Βίτων
αὐτοί
τε
ἕλκοντες
|
τὴν |
ἅμαξαν
καὶ
ἐπ᾽
αὐτῇ
ἄγοντες |
[2, 8] |
συνέδριον
Ἐπιδαύριοι
καὶ
Τροιζήνιοι
οἱ
|
τὴν |
Ἀργολίδα
Ἀκτὴν
οἰκοῦντες
καὶ
τῶν |
[2, 36] |
τοῦ
Πρυτάνιδος
τοῦ
Εὐρυπῶντος
ἐς
|
τὴν |
Ἀργολίδα
ἐσβαλόντων
στρατιᾷ
συνεσέβαλόν
σφισιν |
[2, 35] |
εἶναι.
Ἀργεῖοι
δέ,
ὅτε
ἐς
|
τὴν |
Ἀργολίδα
ἦλθε
Δημήτηρ,
τότε
Ἀθέραν |
[2, 18] |
δὲ
ἔπεστιν
αὐτῷ
κριός,
ὅτι
|
τὴν |
ἄρνα
ὁ
Θυέστης
ἔσχε
τὴν |
[2, 29] |
ἐστιν
ἄλσος·
εἰκάσαις
ἂν
θηρευούσῃ
|
τὴν |
Ἄρτεμιν.
Ἀφροδίτης
τε
ἱερὸν
πεποίηται· |
[2, 30] |
τῆς
Ὤρου,
παραλαβόντα
μετὰ
Ὦρον
|
τὴν |
ἀρχήν,
Ἀλθηπίαν
ὀνομάσαι
τὴν
γῆν. |
[2, 18] |
τῷ
Καπανέως
ἀδελφοῦ
παιδὶ
ἀπέλιπε
|
τὴν |
ἀρχήν·
Ἀμφιλόχου
δὲ
μετὰ
ἅλωσιν |
[2, 16] |
Μεγαπένθην
τὸν
Προίτου
πείθει
οἱ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἀντιδοῦναι,
παραλαβὼν
δὲ
αὐτὸς |
[2, 19] |
αὐτῷ
Κεῖσος
πρεσβύτατος
ὢν
ἔσχε
|
τὴν |
ἀρχήν.
(Ἀργεῖοι
δέ,
ἅτε
ἰσηγορίαν |
[2, 3] |
μεταπεμψαμένους
ἐξ
Ἰωλκοῦ
παραδοῦναί
οἱ
|
τὴν |
ἀρχήν.
(βασιλεύειν
μὲν
δὴ
δι᾽ |
[2, 1] |
Ἐπωπέως
ἀφικόμενον
ἐς
Πελοπόννησον
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
διανείμαντα
τοῖς
παισὶν
αὐτὸν |
[2, 6] |
Ἐπωπεὺς
ἀφικόμενος
ἐκ
Θεσσαλίας
ἔσχε
|
τὴν |
ἀρχήν.
ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
στρατόν |
[2, 18] |
Ὀρέστου
δὲ
ἀποθανόντος
ἔσχε
Τισαμενὸς
|
τὴν |
ἀρχήν,
Ἑρμιόνης
τῆς
Μενελάου
καὶ |
[2, 18] |
αὐτῷ·
τοὺς
γὰρ
Τυνδάρεω
θυγατριδοῦς
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἔχειν
(οὐκ)
ἠξίουν
πρὸ |
[2, 9] |
ἐς
Ἐπικλείδαν
τὸν
ἀδελφὸν
μετέστησε
|
τὴν |
ἀρχὴν
καὶ
τὸ
κράτος
τῆς |
[2, 16] |
ὁ
Ἀγήνορος
ἔσχε
μετὰ
Ἴασον
|
τὴν |
ἀρχήν,
Κροτώπου
δὲ
Σθενέλας
γίνεται, |
[2, 16] |
τόλμημα
καὶ
ὡς
ἀποθανόντος
Δαναοῦ
|
τὴν |
ἀρχὴν
Λυγκεὺς
ἔσχεν.
(οἱ
δὲ |
[2, 5] |
Λεύκιππος
καὶ
τελευτῶν
παρέδωκέν
οἱ
|
τὴν |
ἀρχήν·
(ὄνομα
δὲ
ἦν
Πέρατος |
[2, 9] |
εὔνους.
(Φίλιππος
δὲ
ὡς
παρέλαβε
|
τὴν |
ἀρχήν
οὐ
γὰρ
αὐτὸν
Ἄρατος |
[2, 19] |
διὰ
τοῦτο
ὁ
Δαναὸς
ἔσχε
|
τὴν |
ἀρχήν.
οὕτω
δὴ
νομίζων
Ἀπόλλωνα |
[2, 3] |
ἀπελθεῖν
καὶ
Μήδειαν
παραδοῦσαν
Σισύφῳ
|
τὴν |
ἀρχήν.
~(τάδε
μὲν
οὕτως
ἔχοντα |
[2, 30] |
πατρὸς
καὶ
τοῦ
θείου
παραλαβόντα
|
τὴν |
ἀρχὴν
τὴν
ἑτέραν
τῶν
πόλεων |
[2, 36] |
Ἀργεῖοι
δὲ
ἐς
ἔδαφος
καταβαλόντες
|
τὴν |
Ἀσίνην
καὶ
τὴν
γῆν
προσορισάμενοι |
[2, 36] |
Λακεδαιμονίων
ἀπῆλθεν
οἴκαδε,
στρατεύουσιν
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἀσίνην
οἱ
Ἀργεῖοι
καὶ
ὁ |
[2, 3] |
δοῦναι
τὴν
χώραν
Ἀλωεῖ.
μὲν
|
τὴν |
Ἀσωπίαν,
Αἰήτῃ
δὲ
τὴν
Ἐφυραίαν· |
[2, 1] |
ἀναχωρῆσαι,
καὶ
ἀπὸ
μὲν
Σικυῶνος
|
τὴν |
Ἀσωπίαν,
ἀπὸ
δὲ
Κορίνθου
τὴν |
[2, 29] |
δὲ
ἐς
ἔρημον
κομίσαντος
Αἴγιναν
|
τὴν |
Ἀσωποῦ
τῇ
μὲν
τὸ
ὄνομα |
[2, 1] |
διανείμαντα
τοῖς
παισὶν
αὐτὸν
ἐς
|
τὴν |
Ἀττικὴν
αὖθις
ἀναχωρῆσαι,
καὶ
ἀπὸ |
[2, 30] |
Ἀνάφλυστος
καὶ
Σφῆττος
μετοικοῦσιν
ἐς
|
τὴν |
Ἀττικήν,
καὶ
οἱ
δῆμοι
τὰ |
[2, 30] |
τῷ
Διί·
τὰ
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Αὐξησίαν
καὶ
Δαμίαν,
ὡς
οὐχ |
[2, 29] |
τῶν
Ἑλλήνων
σταλέντες·
αἰτίαν
δὲ
|
τὴν |
αὐτὴν
Αἰγινήταις
καὶ
οἱ
λοιποὶ |
[2, 37] |
δὲ
Ἡρακλείδας
κατελθεῖν
ἐς
Πελοπόννησον,
|
τὴν |
αὐτὴν
ἠφίεσαν
Ἀθηναίοις
οἱ
Ἀργεῖοι |
[2, 30] |
σέβουσι
Πολιάδα
καὶ
Σθενιάδα
ὀνομάζοντες
|
τὴν |
αὐτὴν
καὶ
Ποσειδῶνα
Βασιλέα
ἐπίκλησιν· |
[2, 36] |
πλοῖα
ἐνθέμενοι
καὶ
παῖδας
ἐκλείπουσι
|
τὴν |
αὑτῶν,
Ἀργεῖοι
δὲ
ἐς
ἔδαφος |
[2, 7] |
ὅσοι
περὶ
Πελλήνην
καὶ
Δύμην
|
τὴν |
Ἀχαιῶν
καὶ
ἐν
Μεγάλῃ
πόλει |
[2, 24] |
οἱ
μαχομένῳ
ποτὲ
ἐν
Ἰλίῳ
|
τὴν |
ἀχλὺν
ἀφεῖλεν
ἡ
θεὸς
ἀπὸ |
[2, 4] |
μὲν
οὖν
καὶ
Ὑανθίδας
παραδόντες
|
τὴν |
βασιλείαν
Ἀλήτῃ
καταμένουσιν
αὐτοῦ,
τῶν |
[2, 9] |
ὁ
Λεωνίδου
τοῦ
Κλεωνύμου
παραλαβὼν
|
τὴν |
βασιλείαν
ἐν
Σπάρτῃ
Παυσανίαν
ἐμιμεῖτο |
[2, 16] |
δὲ
Ἄβαντος
τοῦ
Λυγκέως
παῖδες
|
τὴν |
βασιλείαν
ἐνείμαντο,
καὶ
Ἀκρίσιος
μὲν |
[2, 19] |
μάλιστα,
ὑπωπτεύετο
δὲ
ἤδη
καὶ
|
τὴν |
βασιλείαν
ἐς
ἐκείνην
καὶ
Δηιφόντην |
[2, 18] |
τούτων
ὠνομάσθησαν.
Μέλανθος
δὲ
καὶ
|
τὴν |
βασιλείαν
ἔσχεν
ἀφελόμενος
Θυμοίτην
τὸν |
[2, 18] |
οὕτω
Κυλαράβης
ὁ
Σθενέλου
μόνος
|
τὴν |
βασιλείαν
ἔσχεν.
οὐ
μέντοι
παῖδας |
[2, 34] |
ἐμπίπτων
ἐκ
τοῦ
Σαρωνικοῦ
κόλπου
|
τὴν |
βλάστην
σφῶν
ἀφαυαίνει·
κατιόντος
οὖν |
[2, 35] |
δὲ
ἔνδον
ὑπολειπόμεναι
γρᾶες,
αὗται
|
τὴν |
βοῦν
εἰσιν
αἱ
κατεργαζόμεναι·
δρεπάνῳ |
[2, 35] |
ναὸν
οἱ
μὲν
ἔσω
φέρεσθαι
|
τὴν |
βοῦν
ἐς
τὸ
ἱερὸν
ἀνῆκαν |
[2, 35] |
ἔχοντες
τέως
τὰς
θύρας,
ἐπειδὰν
|
τὴν |
βοῦν
ἴδωσιν
ἐντὸς
τοῦ
ναοῦ, |
[2, 30] |
φαίνεσθαί
σφισιν
ἐν
τῇ
νήσῳ
|
τὴν |
Βριτόμαρτιν.
ἐπίκλησις
δέ
οἱ
παρά |
[2, 30] |
καὶ
Ὠραίαν
ἀπ᾽
αὐτοῦ
καλεῖσθαι
|
τὴν |
γῆν,
Ἄλθηπον
δὲ
Ποσειδῶνος
παῖδα |
[2, 3] |
ἀπιόντα
ἐς
Κόλχους
παρακαταθέσθαι
Βούνῳ
|
τὴν |
γῆν,
Βοῦνον
δὲ
Ἑρμοῦ
καὶ |
[2, 26] |
Ξούθου.
τοῦτον
παραδοῦναι
λέγουσιν
ἀμαχεὶ
|
τὴν |
γῆν
Δηιφόντῃ
καὶ
Ἀργείοις·
(καὶ |
[2, 23] |
Καφηρεῖ
ναυαγίας,
τοὺς
δυνηθέντας
ἐς
|
τὴν |
γῆν
διαφυγεῖν
τῶν
Ἀργείων
ῥῖγός |
[2, 26] |
(Ἀσκληπιοῦ
δὲ
ἱερὰν
μάλιστα
εἶναι
|
τὴν |
γῆν
ἐπὶ
λόγῳ
συμβέβηκε
τοιῷδε. |
[2, 30] |
Ὦρον
τὴν
ἀρχήν,
Ἀλθηπίαν
ὀνομάσαι
|
τὴν |
γῆν.
(ἐπὶ
τούτου
βασιλεύοντος
Ἀθηνᾶν |
[2, 8] |
ἐς
τὴν
Αἰτωλῶν
πολεμίων
ὄντων
|
τὴν |
γῆν
ἐπόρθησε·
Κόρινθον
δὲ
ἔχοντος |
[2, 31] |
οὗτοι
λέγουσι
τὸ
ὕδωρ
ἀνεῖναι
|
τὴν |
γῆν
θιγόντι
τοῦ
ἐδάφους
τῇ |
[2, 22] |
Ἥρας
εἶναι
καὶ
οὐκ
αὐτοῦ
|
τὴν |
γῆν
Ἴναχος
καὶ
οἱ
συνδικάσαντες |
[2, 15] |
ποταμόν·
κρινάντων
δὲ
Ἥρας
εἶναι
|
τὴν |
γῆν,
οὕτω
σφίσιν
ἀφανίσαι
τὸ |
[2, 36] |
ἔδαφος
καταβαλόντες
τὴν
Ἀσίνην
καὶ
|
τὴν |
γῆν
προσορισάμενοι
τῇ
σφετέρᾳ
Πυθαέως |
[2, 32] |
εὐχαῖς
οὐκέτι
ἅλμην
ἀνῆκεν
ἐς
|
τὴν |
γῆν.
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
Ποσειδῶνος |
[2, 36] |
ἐδῄωσαν
σὺν
ἐκείνοις
τῶν
Ἀργείων
|
τὴν |
γῆν.
ὡς
δὲ
ὁ
στόλος |
[2, 18] |
τὴν
χρυσῆν,
μοιχεύσας
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
τὴν |
γυναῖκα.
Ἀτρέα
δὲ
οὐκ
ἐπέσχεν |
[2, 32] |
φασι
τῷ
Ἀπόλλωνι.
ἐς
δὲ
|
τὴν |
Δαμίαν
καὶ
Αὐξησίαν—
καὶ
γὰρ |
[2, 10] |
ἐπὶ
ζεύγους
ἡμιόνων
δράκοντι
εἰκασμένον,
|
τὴν |
δὲ
ἀγαγοῦσαν
Νικαγόραν
εἶναι
Σικυωνίαν |
[2, 29] |
ἐς
θάλασσαν
λέγουσιν
Ἥρας
εἶναι.
|
τὴν |
δὲ
Ἀθηνᾶν
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει, |
[2, 4] |
τεμένη,
ὧν
τὴν
μὲν
Πελαγίαν,
|
τὴν |
δὲ
Αἰγυπτίαν
αὐτῶν
ἐπονομάζουσιν,
καὶ |
[2, 1] |
ὅσα
ταύτῃ
δικάσαντα
εἶναι
Ποσειδῶνος,
|
τὴν |
δὲ
ἄκραν
Ἡλίῳ
δόντα
τὴν |
[2, 24] |
καὶ
Ἀφροδίτης
ναός
ἐστιν
Οὐρανίας.
|
~(τὴν |
δὲ
ἀκρόπολιν
Λάρισαν
μὲν
καλοῦσιν |
[2, 17] |
ἐς
τοῦτον
τὸν
ὄρνιθα
ἀλλαγῆναι,
|
τὴν |
δὲ
ἅτε
παίγνιον
θηρᾶσαι.
τοῦτον |
[2, 21] |
Αἰόλου—
τούτῳ
γὰρ
παρθένος
συνῴκησε—
|
τὴν |
δὲ
αὖθις
Οἰβάλῳ
γήμασθαι·
πρότερον |
[2, 21] |
τέχνη
δὲ
τὸ
ἄγαλμα
Πραξιτέλους.
|
(τὴν |
δὲ
εἰκόνα
παρὰ
τῇ
θεῷ |
[2, 10] |
οὐ
μεγάλα
ἀπηρτημένα
τοῦ
ὀρόφου·
|
τὴν |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
δράκοντι
Ἀριστοδάμαν |
[2, 2] |
Ποσειδῶνος
ἱερὸν
καὶ
ἄγαλμα
χαλκοῦν,
|
τὴν |
δὲ
ἐς
Κεγχρέας
ἰόντων
ἐξ |
[2, 27] |
δὲ
ἐπὶ
θρόνου
βακτηρίαν
κρατῶν,
|
τὴν |
δὲ
ἑτέραν
τῶν
χειρῶν
ὑπὲρ |
[2, 35] |
πάντες
καταβάντες
ὑδρεύοιντο
ἐξ
αὐτῆς·
|
τὴν |
δὲ
ἐφ᾽
ἡμῶν
πεποιήκασιν,
ὄνομα |
[2, 13] |
καὶ
ἱερὸν
ἁγιώτατον
ἐκ
παλαιοῦ·
|
τὴν |
δὲ
θεὸν
ἧς
ἐστι
τὸ |
[2, 25] |
Δαναὸν
ἐς
ἀσφαλὲς
ἀφίκηταί
ποι·
|
τὴν |
δὲ
καὶ
αὐτὴν
ἀνάψαι
λέγουσιν |
[2, 15] |
Λυκούργου
μνῆμα
τοῦ
Ὀφέλτου
πατρός.
|
τὴν |
δὲ
πηγὴν
Ἀδράστειαν
ὀνομάζουσιν
εἴτε |
[2, 5] |
Ἥλιος
καὶ
Ἔρως
ἔχων
τόξον.
|
τὴν |
δὲ
πηγήν,
ἥ
ἐστιν
ὄπισθεν |
[2, 37] |
τὸν
Ἅιδην
ἐλθεῖν
Σεμέλην
ἀνάξοντα,
|
τὴν |
δὲ
ταύτῃ
κάθοδον
δεῖξαί
οἱ |
[2, 7] |
τούτου
καὶ
μοῖρα
τῆς
Ἀργείας·
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
Αἰγιαλέως
ἐν
τῷ |
[2, 35] |
Χθονίας
ἐστὶν
ἱεροῦ
στοὰ
κατὰ
|
τὴν |
δεξιάν,
Ἠχοῦς
ὑπὸ
τῶν
ἐπιχωρίων |
[2, 36] |
Πλούτωνα
ἁρπάσαντα
ὡς
λέγεται
Κόρην
|
τὴν |
Δήμητρος
καταβῆναι
ταύτῃ
φασὶν
ἐς |
[2, 32] |
ἀνέθηκε
Τροιζηνίων
δῆμος.
(ἰοῦσι
δὲ
|
τὴν |
διὰ
τῶν
ὀρέων
ἐς
Ἑρμιόνην |
[2, 18] |
εἶπεν
ἐς
τοὺς
ἀπογόνους
κατιέναι
|
τὴν |
δίκην.
(ἀπὸ
δὲ
τῶν
Κριῶν— |
[2, 17] |
ἐστιν
εἰργασμένα,
τὰ
μὲν
ἐς
|
τὴν |
Διὸς
γένεσιν
καὶ
θεῶν
καὶ |
[2, 17] |
καίπερ
κακοῦ
τηλικούτου
παρόντος
σφίσι
|
τὴν |
εἰκόνα
οὐ
καθεῖλον
τῆς
Χρυσηίδος, |
[2, 16] |
ἀρχὴν
ἀντιδοῦναι,
παραλαβὼν
δὲ
αὐτὸς
|
τὴν |
ἐκείνου
Μυκήνας
κτίζει.
τοῦ
ξίφους |
[2, 29] |
ἐπὶ
χρόνον
ἐπίεζε
καὶ
οὔτε
|
τὴν |
ἐκτὸς
ἰσθμοῦ
χώραν
οὔτε
Πελοποννησίοις |
[2, 29] |
Πανελληνίῳ
Διὶ
θύσας
καὶ
εὐξάμενος
|
τὴν |
Ἑλλάδα
γῆν
ἐποίησεν
ὕεσθαι,
τῶν |
[2, 29] |
καὶ
οἱ
λοιποὶ
λέγουσιν.
αὐχμὸς
|
τὴν |
Ἑλλάδα
ἐπὶ
χρόνον
ἐπίεζε
καὶ |
[2, 25] |
πόλεως,
ἅτε
ἠρημωμένης
ἤδη
κατὰ
|
τὴν |
Ἑλλήνων
στρατείαν
ἐπὶ
Ἴλιον,
οὐκ |
[2, 34] |
τὸν
Νιόβης
θυγατριδοῦν
ὄντα
Φορωνέως
|
τὴν |
ἐν
Ἄργει
περιελθεῖν
ἂν>
ἀρχὴν |
[2, 6] |
Σικυῶνα
καὶ
ὕστερον
ἀποθανόντος
Πολύβου
|
τὴν |
ἐν
Σικυῶνι
ἀρχὴν
ἔσχεν.
Ἀδράστου |
[2, 18] |
τοὺς
πολλούς,
παρειληφὼς
δὲ
καὶ
|
τὴν |
ἐν
Σπάρτῃ
βασιλείαν,
συμμαχικοῦ
δὲ |
[2, 29] |
δὲ
ὑπὸ
Ἀθηναίων
ἀνάστατοι
Θυρέαν
|
τὴν |
ἐν
τῇ
Ἀργολίδι
Λακεδαιμονίων
δόντων |
[2, 13] |
ἀφίστασθαι.
προσεμένου
δὲ
τοῦ
δήμου
|
τὴν |
ἐναντίαν
(ταύτην)
γνώμην,
οὕτως
Ἵππασος |
[2, 5] |
Πέλοπα
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀφικέσθαι,
ὡς
|
τὴν |
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
χώραν
Ἀπίαν
ἀπ᾽ |
[2, 1] |
θάλασσαν·
τοῦτο
γὰρ
ἤπειρον
ποιεῖ
|
τὴν |
ἐντὸς
χώραν.
ὃς
δὲ
ἐπεχείρησε |
[2, 6] |
δὲ
ὡς
ἐς
Θήβας
ἤγετο
|
τὴν |
ἐπ᾽
Ἐλευθερῶν,
ἐνταῦθα
καθ᾽
ὁδὸν |
[2, 1] |
Κορινθίων
ἰσθμὸς
τῇ
μὲν
ἐς
|
τὴν |
ἐπὶ
Κεγχρέαις,
τῇ
δὲ
ἐς |
[2, 3] |
(ἐκ
δὲ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐξιόντων
|
τὴν |
ἐπὶ
Λεχαίου
προπύλαιά
ἐστι
καὶ |
[2, 1] |
ἐπὶ
Κεγχρέαις,
τῇ
δὲ
ἐς
|
τὴν |
ἐπὶ
Λεχαίῳ
θάλασσαν·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 36] |
ἱερείαις
ἔστιν
ἰδεῖν.
~(κατὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐπὶ
Μάσητα
εὐθεῖαν
προελθοῦσιν
ἑπτά |
[2, 3] |
(ἑτέραν
δὲ
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
|
τὴν |
ἐπὶ
Σικυῶνα
ἐρχομένοις
ἔστιν
ἰδεῖν |
[2, 5] |
δὲ
οὐκ
ἐς
μεσόγαιαν
ἀλλὰ
|
τὴν |
ἐπὶ
Σικυῶνα
ἰοῦσι
ναὸς
ἐμπεπρησμένος |
[2, 24] |
καλουμένην
Τύρβην.
(ἐπανελθοῦσι
δὲ
ἐς
|
τὴν |
ἐπὶ
Τεγέας
ὁδόν
ἐστιν
ἐν |
[2, 13] |
ἀπ᾽
αὐτῆς
γένηται,
οἱ
δὲ
|
τὴν |
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς
χαλκῆν
αἶγα |
[2, 16] |
ἔργα
ἀποδείκνυσθαι,
ἐς
Λάρισαν
ἀπεχώρησε
|
τὴν |
ἐπὶ
τῷ
Πηνειῷ.
Περσεὺς
δὲ— |
[2, 25] |
(ἐρχομένοις
δὲ
ἐξ
Ἄργους
ἐς
|
τὴν |
Ἐπιδαυρίαν
ἐστὶν
οἰκοδόμημα
ἐν
δεξιᾷ |
[2, 26] |
ᾤκησε,
Δηιφόντης
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι
|
τὴν |
Ἐπιδαυρίαν
ἔσχον.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
οὗτοι |
[2, 31] |
Ἀρτέμιδος
ἐποίησεν
Ἱππόλυτος·
ἐς
δὲ
|
τὴν |
ἐπίκλησιν
οὐδὲν
εἶχον
πυθέσθαι
παρὰ |
[2, 19] |
μὲν
δῆμος
ὑπερέθετο—
φασὶν—
ἐς
|
τὴν |
ἐπιοῦσαν
κρίνειν·
(ἀρχομένης
δὲ
ἡμέρας |
[2, 16] |
ἡσυχαζόντων
γὰρ
τῶν
Ἀργείων
κατὰ
|
τὴν |
ἐπιστρατείαν
τοῦ
Μήδου,
Μυκηναῖοι
πέμπουσιν |
[2, 8] |
ἐν
σκότῳ
νύκτωρ
γὰρ
δὴ
|
τὴν |
ἐπιχείρησιν
ἐποιεῖτο—
τοὺς
δὲ
καὶ |
[2, 34] |
τεῖχος
μὲν
δὴ
περὶ
πᾶσαν
|
τὴν |
Ἑρμιόνα
ἕστηκε·
τὰ
δὲ
ἐς |
[2, 1] |
Θησεὺς
τῶν
κακούργων
τὴν
ὁδὸν
|
τὴν |
ἐς
Ἀθήνας
ἐκ
Τροιζῆνος,
οὕς |
[2, 15] |
ἐς
τὸν
Τρητὸν
καὶ
αὖθις
|
τὴν |
ἐς
Ἄργος
ἰοῦσίν
ἐστι
Μυκηνῶν |
[2, 25] |
ἄλλο
οὐδὲν
ἐλείπετο.
(κατὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐς
Ἐπίδαυρον
εὐθεῖάν
ἐστι
κώμη |
[2, 19] |
Διός,
ἔνθα
οἱ
συσπεύδοντες
Πολυνείκει
|
τὴν |
ἐς
Θήβας
κάθοδον
ἀποθανεῖσθαι
συνώμοσαν, |
[2, 21] |
τῆς
Δήμητρος
ἱεροῦ
τούτου
κατὰ
|
τὴν |
ἔσοδον
ἀσπίδα
ἰδεῖν
Πύρρου
χαλκῆν |
[2, 29] |
λίθου.
(ἐπειργασμένοι
δέ
εἰσι
κατὰ
|
τὴν |
ἔσοδον
οἱ
παρὰ
Αἰακόν
ποτε |
[2, 34] |
ἀνατολάς,
προήκουσα
δὲ
ὡς
ἐπὶ
|
τὴν |
ἑσπέραν·
ἔχει
δὲ
καὶ
λιμένας |
[2, 30] |
τοῦ
θείου
παραλαβόντα
τὴν
ἀρχὴν
|
τὴν |
ἑτέραν
τῶν
πόλεων
Ποσειδωνιάδα
ὀνομάσαι. |
[2, 36] |
τὰ
ξόανα.
(ἀναστρέψας
δὲ
ἐς
|
τὴν |
εὐθεῖαν
τόν
τε
Ἐρασῖνον
διαβήσῃ |
[2, 3] |
(αὖθις
δ᾽
ἰοῦσιν
ἐπὶ
Λεχαίου
|
τὴν |
εὐθεῖαν
χαλκοῦς
καθήμενός
ἐστιν
Ἑρμῆς, |
[2, 19] |
Φορωνέα
τοῦ
πυρὸς
μετάγειν
ἐθέλουσι
|
τὴν |
εὕρεσιν.
(τὰ
δὲ
ξόανα
Ἀφροδίτης |
[2, 6] |
ναὸς
κατὰ
γνώμην·
μετὰ
δὲ
|
τὴν |
εὐχὴν
ἔλαιον
λέγουσι
ῥυῆναι
πρὸ |
[2, 1] |
ὃς
πολιτείαν
ἐν
Ρώμῃ
πρῶτος
|
τὴν |
ἐφ᾽
ἡμῶν
κατεστήσατο·
ἀνοικίσαι
δὲ |
[2, 3] |
μὲν
τὴν
Ἀσωπίαν,
Αἰήτῃ
δὲ
|
τὴν |
Ἐφυραίαν·
καὶ
Αἰήτην
ἀπιόντα
ἐς |
[2, 1] |
τὴν
Ἀσωπίαν,
ἀπὸ
δὲ
Κορίνθου
|
τὴν |
Ἐφυραίαν
μετονομασθῆναι.
(Κόρινθον
δὲ
οἰκοῦσι |
[2, 3] |
οὕτως
Ἐπωπέα
τὸν
Ἀλωέως
καὶ
|
τὴν |
Ἐφυραίων
σχεῖν
ἀρχήν·
Κορίνθου
δὲ |
[2, 33] |
Τροιζηνίων
παρθένοις
ἀνατιθέναι
πρὸ
γάμου
|
τὴν |
ζώνην
τῇ
Ἀθηνᾷ
τῇ
Ἀπατουρίᾳ. |
[2, 26] |
τῆς
τελετῆς
λέγοντες
Ἀσκληπιῷ
μεταδοῦναι,
|
τὴν |
ἡμέραν
ταύτην
Ἐπιδαύρια
ὀνομάζουσι
καὶ |
[2, 38] |
γῆ,
ἰόντι
(δὲ
ἄνω
πρὸς
|
τὴν |
ἤπειρον
ἀπ᾽
αὐτῆς
χωρίον
ἐστίν, |
[2, 29] |
καὶ
Ἠπιόνη,
γυναῖκα
δὲ
εἶναι
|
τὴν |
Ἠπιόνην
Ἀσκληπιοῦ
φασι·
ταῦτά
ἐστιν |
[2, 13] |
Ἥρας
ἐστὶν
ὕμνῳ
πεποιημένα
τραφῆναι
|
τὴν |
Ἥραν
ὑπὸ
Ὡρῶν,
εἶναι
δέ |
[2, 38] |
καὶ
πηγὴ
Κάναθος
καλουμένη·
ἐνταῦθα
|
τὴν |
Ἥραν
φασὶν
Ἀργεῖοι
κατὰ
ἔτος |
[2, 34] |
ἐγγὺς
ψυχρὸν
οὔτε
ἐσπεσόντα
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἀκινδύνως
νήχεσθαι·
θηρία
γὰρ |
[2, 22] |
παρὰ
Ποσειδῶνος
εὕρετο
ἀπελθεῖν
ὀπίσω
|
τὴν |
θάλασσαν·
Ἀργεῖοι
δέ,
ὅθεν
τὸ |
[2, 38] |
καὶ
ἑτέρα
παρ᾽
αὐτὴν
ὁδὸς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἐπὶ
χωρίον
ὃ
Γενέσιον |
[2, 37] |
ἀρχόμενον
πλατάνων
τὸ
πολὺ
ἐπὶ
|
τὴν |
θάλασσαν
καθήκει.
ὅροι
δὲ
αὐτοῦ |
[2, 36] |
Φρίξον,
ὁ
Φρίξος
δὲ
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
τὴν
μεταξὺ
Τημενίου
καὶ |
[2, 6] |
ἐπ᾽
ἐξειργασμένῳ
δὲ
εὔξατο
ἐνδείξασθαι
|
τὴν |
θεὸν
εἴ
οἱ
τετελεσμένος
ἐστὶν |
[2, 35] |
καὶ
θυσίαις
καὶ
θυμιάμασι
μεγάλως
|
τὴν |
θεὸν
ἱλάσκονται
καὶ
ἀναθήματα
δίδοται |
[2, 10] |
καὶ
ὁρᾶν
ἀπὸ
τῆς
ἐσόδου
|
τὴν |
θεὸν
καὶ
αὐτόθεν
προσεύχεσθαι.
(τὸ |
[2, 35] |
Κολόνταν
δὲ
οὔτε
οἴκῳ
δέξασθαι
|
τὴν |
θεὸν
οὔτε
ἀπονεῖμαί
τι
ἄλλο |
[2, 35] |
παισὶν
ἔτι
οὖσι
καθέστηκεν
ἤδη
|
τὴν |
θεὸν
τιμᾶν
τῇ
πομπῇ·
οὗτοι |
[2, 6] |
φήμη
προσῆν
Ἀσωποῦ
θυγατέρα,
ὃς
|
τὴν |
Θηβαΐδα
καὶ
Πλαταιίδα
ὁρίζει,
καὶ |
[2, 5] |
οὐχ
ὁμολογοῦσι,
φάμενοι
τοῦ
Βοιωτίου
|
τὴν |
Θήβην
Ἀσωποῦ
καὶ
οὐ
τοῦ |
[2, 6] |
τῷ
Βίαντος
βασιλεύοντι
Ἀργείων
Λυσιάνασσαν
|
τὴν |
θυγατέρα
ἔδωκε·
καὶ
ὅτε
Ἄδραστος |
[2, 38] |
νήσου.
τὰ
δὲ
ἐπ᾽
ἐμοῦ
|
τὴν |
Θυρεᾶτιν
ἐνέμοντο
Ἀργεῖοι·
φασὶ
δὲ |
[2, 17] |
ὑπελίπετο
ἡ
φλόξ.
κατεκαύθη
δὲ
|
τὴν |
ἱέρειαν
τῆς
Ἥρας
Χρυσηίδα
ὕπνου |
[2, 18] |
οὐκ
ἐπέσχεν
ὁ
λογισμὸς
μετρῆσαι
|
τὴν |
ἴσην,
ἀλλὰ
τῶν
Θυέστου
παίδων |
[2, 28] |
τοῖς
λεχθεῖσιν
ἀλγήσασα
ἀπεδίδου
σφίσι
|
τὴν |
ἴσην,
Δηιφόντην
μὲν
αὑτῇ
τε |
[2, 25] |
ἄλλα
ἐτιμώρησεν
αὐτῷ
στρατεύσας
ἐς
|
τὴν |
Καλυδωνίαν,
παραμένειν
δὲ
οὐκ
ἔφη |
[2, 11] |
ὁδηγὸν
γενέσθαι.
(ἐκ
Σικυῶνος
δὲ
|
τὴν |
κατ᾽
εὐθὺ
ἐς
Φλιοῦντα
ἐρχομένοις |
[2, 6] |
Θήβας
φησὶν
οἰκίσαι
πρώτους,
ἀποκρίνων
|
τὴν |
κάτω
πόλιν
ἐμοὶ
δοκεῖν
ἀπὸ |
[2, 8] |
Ἀριστωνύμου
τοῦ
Μύρωνος
ἐχόντων
ἔτι
|
τὴν |
κάτω
πόλιν
Σικυωνίων
ἐτυράννησε,
Κλέων |
[2, 23] |
Πύρρου
παῖδας
συνοικοῦντα
Ἀνδρομάχῃ
καὶ
|
τὴν |
Κεστρίνην
καλουμένην
ἀπὸ
Κεστρίνου
τοῦ |
[2, 13] |
παίει
τῶν
δακτύλων
ἑνὶ
ἐς
|
τὴν |
κεφαλήν·
ἀποθανόντος
δὲ
αὐτίκα
ὑπὸ |
[2, 21] |
καὶ
ἐπὶ
νεκρῷ
θαυμάζοντα
οὕτω
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἀποτεμόντα
αὐτῆς
ἄγειν
τοῖς |
[2, 5] |
δὴ
καὶ
ἄλλοι
πόλεμοι
περὶ
|
τὴν |
Κορινθίαν
καὶ
πῦρ
ἐπέλαβεν
ὡς |
[2, 12] |
Ἀθηνᾶς
ἱερόν
ἐστιν,
ἐς
ὃ
|
τὴν |
Κορωνίδα
ἀνάγουσιν·
ἐν
δὲ
αὐτῷ |
[2, 11] |
καὶ
ὑὸς
ἐς
Ἀθηνᾶς
ἱερὸν
|
τὴν |
Κορωνίδα
μετενεγκόντες
ἐνταῦθα
τιμῶσιν.
ὁπόσα |
[2, 3] |
νομίζουσα
ἴαμα.
ὑπὲρ
ταύτην
πεποίηται
|
τὴν |
κρήνην
καὶ
τὸ
καλούμενον
Ὠιδεῖον, |
[2, 16] |
δεξιώσασθαι—
ἔρχεται
παρ᾽
αὐτὸν
ἐς
|
τὴν |
Λάρισαν·
καὶ
ὁ
μὲν
οἷα |
[2, 3] |
Ἀθηνῶν
ἔφυγε,
παραγενομένη
δὲ
ἐς
|
τὴν |
λεγομένην
τότε
Ἀρίαν
τοῖς
ἀνθρώποις |
[2, 26] |
τοὺς
καρποὺς
ἔφερε
καὶ
ἤλαυνε
|
τὴν |
λείαν.
(ὅτε
δὲ
παρεγένετο
ἐς |
[2, 12] |
Ποσειδῶνος
ἱερόν·
προελθοῦσι
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
λεωφόρον
Ἑλισσών
τε
καλούμενος
ποταμὸς |
[2, 25] |
θυγατέρων
εἰσίν·
ἐπανελθόντων
δὲ
ἐς
|
τὴν |
λεωφόρον,
ἐπὶ
Μήδειαν
ἐς
ἀριστερὰν |
[2, 26] |
σφίσιν
ἐνταῦθα
θύουσι.
~(κατὰ
δὲ
|
τὴν |
Λῆσσαν
ἔχεται
τῆς
Ἀργείας
ἡ |
[2, 21] |
τοῦ
ἔργου,
ὅτι
οἱ
περὶ
|
τὴν |
λίμνην
τὴν
Τριτωνίδα
ἄνθρωποι
ταύτης |
[2, 21] |
ἐκ
τούτων
καὶ
ἀφικομένην
ἐπὶ
|
τὴν |
λίμνην
τὴν
Τριτωνίδα
λυμαίνεσθαι
τοὺς |
[2, 21] |
τοῦ
πατρὸς
βασιλεύειν
τῶν
περὶ
|
τὴν |
λίμνην
τὴν
Τριτωνίδα
οἰκούντων
καὶ |
[2, 7] |
ἐς
τοῦτον
τὸν
ναὸν
ἀνέθηκε
|
τὴν |
λόγχην
ᾗ
τὸν
ὗν
κατειργάσατο. |
[2, 29] |
Ἐπιδαυρίων
μάλιστα
μέγεθος
καὶ
ἐργασίαν
|
τὴν |
λοιπήν.
τούτου
δὲ
ὄπισθεν
ᾠκοδόμηται |
[2, 29] |
Ὀρχομενίοις
ὅμοροι
καὶ
ἐπὶ
Σκάρφειαν
|
τὴν |
Λοκρῶν
καθήκουσι.
(γεγόνασι
δὲ
ἀπὸ |
[2, 27] |
τὴν
Χίμαιραν
καὶ
Περσεὺς
ἀφελὼν
|
τὴν |
Μεδούσης
κεφαλήν.
τοῦ
ναοῦ
δέ |
[2, 21] |
ἐστιν·
ἐν
δὲ
αὐτῷ
κεῖσθαι
|
τὴν |
Μεδούσης
λέγουσι
τῆς
Γοργόνος
κεφαλήν. |
[2, 26] |
Ἴσχυι
τῷ
Ἐλάτου
συγγενέσθαι,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
Ἀρτέμιδος
ἀμυνομένης |
[2, 28] |
ὀνομάζεσθαι
μᾶλλον
ἢ
παισίν.
(καὶ
|
τὴν |
μὲν
οὐδὲν
ἔτι
ἀποκρινάμενοι
συλλαμβάνουσιν, |
[2, 22] |
τῆς
Εἰληθυίας
ἱδρυσαμένην
τὸ
ἱερὸν
|
τὴν |
μὲν
παῖδα
ἣν
ἔτεκε
Κλυταιμνήστρᾳ |
[2, 4] |
ἀνιοῦσίν
ἐστιν
Ἴσιδος
τεμένη,
ὧν
|
τὴν |
μὲν
Πελαγίαν,
τὴν
δὲ
Αἰγυπτίαν |
[2, 35] |
Παρίου
κολοσσὸς
ἕστηκεν.
κρήνας
δὲ
|
τὴν |
μὲν
σφόδρα
ἔχουσιν
ἀρχαίαν,
ἐς |
[2, 26] |
Ἡσιόδου
τὰ
ἔπη
συνθέντα
ἐς
|
τὴν |
Μεσσηνίων
χάριν.
(μαρτυρεῖ
δέ
μοι |
[2, 36] |
Φρίξος
δὲ
ἐς
τὴν
θάλασσαν
|
τὴν |
μεταξὺ
Τημενίου
καὶ
Λέρνης.
ἀπὸ |
[2, 20] |
ἅμαξαν
καὶ
ἐπ᾽
αὐτῇ
ἄγοντες
|
τὴν |
μητέρα
ἐς
τὸ
Ἡραῖον.
τούτων |
[2, 11] |
ἄρα
χρόνῳ
καὶ
τοῦδε
ἀφανισθῆναι
|
τὴν |
μνήμην·
κεραυνοῖς
θεὸς
αὐτὸν
κατέκαυσε, |
[2, 15] |
καὶ
ὄρος
Ἀπέσας
ἐστὶν
ὑπὲρ
|
τὴν |
Νεμέαν,
ἔνθα
Περσέα
πρῶτον
Διὶ |
[2, 29] |
ἐπονομάζουσιν.
(Αἰγινῆται
δὲ
οἰκοῦσιν
ἔχοντες
|
τὴν |
νῆσον
ἀπαντικρὺ
τῆς
Ἐπιδαυρίας.
ἀνθρώπους |
[2, 29] |
θάνατον.
Αἰακὸς
δὲ
ἐς
μὲν
|
τὴν |
νῆσον
ἀποβαίνειν
αὐτὸν
οὐκ
εἴα, |
[2, 33] |
Αἴθρα
(ἐς)
χοὰς
διέβαινεν
ἐς
|
τὴν |
νῆσον,
διαβάσῃ
δὲ
ἐνταῦθα
λέγεται |
[2, 33] |
καὶ
Ἱερὰν
ἀντὶ
Σφαιρίας
ὠνόμασε
|
τὴν |
νῆσον·
κατεστήσατο
δὲ
καὶ
ταῖς |
[2, 29] |
δόντων
ᾤκησαν.
καὶ
ἀπέλαβον
μὲν
|
τὴν |
νῆσον,
ὅτε
περὶ
Ἑλλήσποντον
αἱ |
[2, 34] |
καλουμένη
θυγατρός.
ὡς
γὰρ
δὴ
|
τὴν |
Νίσαιαν
ὁ
Μίνως
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
ἐς
τοῦτον
Ἀμφιάραος
ἐλθὼν
καὶ
|
τὴν |
νύκτα
ἐγκατακοιμηθεὶς
μαντεύεσθαι
τότε
πρῶτον, |
[2, 18] |
στρατιᾷ
καὶ
οἱ
παῖδες
ἐς
|
τὴν |
νῦν
Ἀχαΐαν·
(οἱ
δὲ
Νηλεῖδαι |
[2, 7] |
τῇ
πάλαι
ποτὲ
ἀκροπόλει
προσῴκισε
|
τὴν |
νῦν
πόλιν.
ἐχόντων
δὲ
ἀσθενῶς |
[2, 30] |
ἀποθανόντος
γὰρ
Τροίζηνος
Πιτθεὺς
ἐς>
|
τὴν |
νῦν
πόλιν
συναγαγὼν
τοὺς
ἀνθρώπους |
[2, 11] |
ἄλσους
ἐστίν.
(ἀναστρέψασι
δὲ
ἐς
|
τὴν |
ὁδὸν
διαβᾶσί
τε
αὖθις
τὸν |
[2, 12] |
τὸ
Πελληνέων,
ἔστιν
ὀλίγον
ὑπὲρ
|
τὴν |
ὁδὸν
ἐν
ἀριστερᾷ
Ποσειδῶνος
ἱερόν· |
[2, 18] |
ἐρχομένοις
ἐν
ἀριστερᾷ
Περσέως
παρὰ
|
τὴν |
ὁδόν
ἐστιν
ἡρῷον.
ἔχει
μὲν |
[2, 2] |
Κόρινθον
καὶ
ἄλλα
ἐστὶ
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
μνήματα
καὶ
πρὸς
τῇ |
[2, 1] |
ἐκάθηρε
γὰρ
Θησεὺς
τῶν
κακούργων
|
τὴν |
ὁδὸν
τὴν
ἐς
Ἀθήνας
ἐκ |
[2, 17] |
τὸ
Ἡραῖον.
ῥεῖ
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
ὕδωρ
Ἐλευθέριον
καλούμενον·
χρῶνται |
[2, 8] |
ἤδη—
προσλαβὼν
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
|
τὴν |
οἰκίαν
σπουδῇ
τὴν
τυραννικὴν
τρέπεται. |
[2, 5] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
Ἀκροκορίνθου
(τραπεῖσι
|
τὴν |
ὀρεινὴν
πύλη
τέ
ἐστιν
ἡ |
[2, 17] |
ταὼν
ἀνέθηκεν·
ἀνέθηκε
δέ,
ὅτι
|
τὴν |
ὄρνιθα
ἱερὰν
τῆς
Ἥρας
νομίζουσι. |
[2, 4] |
εἰργάσατο,
ἀτοπώτερα
μέν
ἐστιν
ἐς
|
τὴν |
ὄψιν,
ἐπιπρέπει
δὲ
ὅμως
τι |
[2, 16] |
οἱ
τὸ
χρεὼν
τὰ
ἐς
|
τὴν |
παῖδα
καὶ
τὸν
θυγατριδοῦν
παρευρήματα· |
[2, 19] |
ταῦρον·
Ἄρτεμιν
(δὲ)
εἶναι
νομίζουσι
|
τὴν |
παρθένον.
Δαναὸς
δὲ
ταῦτά
τε |
[2, 10] |
παρθένος
ἱερωσύνην
ἐπέτειον
ἔχουσα·
λουτροφόρον
|
τὴν |
παρθένον
ὀνομάζουσι·
τοῖς
δὲ
ἄλλοις |
[2, 9] |
ἀπέδωκεν
Ἀντίγονος
καὶ
Ἀχαιοὶ
πολιτείαν
|
τὴν |
πάτριον·
(τῶν
δὲ
Λεωνίδου
παίδων |
[2, 37] |
δή
τι
χρήσιμον
ἄλλο
ἐς
|
τὴν |
πεῖραν,
οὐδὲ
οὗτος
οὐδένα
ἐξευρεῖν |
[2, 5] |
Ἅιδου
δίδωσιν.
ἤκουσα
δὲ
ἤδη
|
τὴν |
Πειρήνην
φαμένων
εἶναι
ταύτην
καὶ |
[2, 8] |
τῇ
στρατιᾷ
συμβαλόντες
ἐκρατήθησαν
καὶ
|
τὴν |
Πελλήνην
ἐκλιπόντες
ἀναχωροῦσιν
οἴκαδε
ὑπόσπονδοι. |
[2, 21] |
καὶ
τότε
ἀντικαθημένην
στρατῷ
πρὸς
|
τὴν |
Περσέως
δύναμιν—
ἕπεσθαι
γὰρ
καὶ |
[2, 34] |
ἔς
Ἑρμιόνα
ἐκ
Τροιζῆνος
κατὰ
|
τὴν |
πέτραν
ἣ
πρότερον
μὲν
ἐκαλεῖτο |
[2, 34] |
Θησέως
αὐτήν.
κατὰ
ταύτην
οὖν
|
τὴν |
πέτραν
ἰοῦσιν
ὀρεινὴν
ὁδόν,
ἔστι |
[2, 15] |
ὑπὸ
τῆς
τροφοῦ
τεθέντα
ἐς
|
τὴν |
πόαν
διαφθαρῆναι
λέγουσιν
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 17] |
ταῖς
ὄχθαις·
ἀστερίωνα
ὀνομάζουσι
καὶ
|
τὴν |
πόαν·
ταύτην
τῇ
Ἥρᾳ
καὶ |
[2, 34] |
δὲ
Σκυλλαίου
πλέοντι
ὡς
ἐπὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἄκρα
τέ
ἐστιν
ἑτέρα |
[2, 26] |
δὲ
ἢ
κατ᾽
αὐτὴν
γενέσθαι
|
τὴν |
πόλιν,
ἐπὶ
τὸ
ἱερὸν
ἀφίξῃ |
[2, 7] |
οὖν
ἀδυνάτως
ἐπιγενόμενος
σεισμὸς
ὀλίγου
|
τὴν |
πόλιν
ἐποίησεν
ἀνδρῶν
ἔρημον,
πολλὰ |
[2, 4] |
ἡ
δέ
ἐστιν
ὄρους
ὑπὲρ
|
τὴν |
πόλιν
κορυφή,
Βριάρεω
μὲν
Ἡλίῳ |
[2, 31] |
ἔδωκαν
σώζειν,
ἐκλιπεῖν
σφισιν
ἀρέσαν
|
τὴν |
πόλιν
μηδὲ
στρατῷ
πεζῷ
τὸν |
[2, 7] |
δὲ
καὶ
ἐπιστρέψασιν
ὡς
ἐπὶ
|
τὴν |
πόλιν
Ξενοδίκης
μνῆμά
ἐστιν
ἀποθανούσης |
[2, 3] |
κρῆναι
δὲ
πολλαὶ
μὲν
ἀνὰ
|
τὴν |
πόλιν
πεποίηνται
πᾶσαν
ἅτε
ἀφθόνου |
[2, 28] |
(κατιοῦσι
δὲ
ἐς
τῶν
Ἐπιδαυρίων
|
τὴν |
πόλιν
χωρίον
ἐστὶ
πεφυκυίας
ἀγριελαίους |
[2, 22] |
χώρας
τὸν
Ποσειδῶνά
φασιν>
ἐπικλύσαι
|
τὴν |
πολλήν,
ὅτι
Ἥρας
εἶναι
καὶ |
[2, 35] |
τῷ
θρήνῳ
γράμματα.
(τοῖς
δὲ
|
τὴν |
πομπὴν
πέμπουσιν
ἕπονται
τελείαν
ἐξ |
[2, 25] |
Μενεσθεύς,
ὃς
Ἀγαμέμνονι
μετὰ
Ἀθηναίων
|
τὴν |
Πριάμου
συγκαθεῖλεν
ἀρχήν.
ἀπὸ
μὲν |
[2, 5] |
καὶ
Καρίας
καὶ
ἐκδιδόντα
ἐς
|
τὴν |
πρὸς
Μιλήτῳ
θάλασσαν
ἐς
Πελοπόννησον |
[2, 10] |
δέ,
ἣν
ἄγουσι
τῷ
Ἡρακλεῖ,
|
τὴν |
προτέραν
τῶν
ἡμερῶν
ὀνόματα
ὀνομάζοντες |
[2, 21] |
ἐπειργασμένοι.
τοῦτο
μὲν
δὴ
κατὰ
|
τὴν |
πυρὰν
τὸ>
οἰκοδόμημα
ἐγένετο·
αὐτὰ |
[2, 7] |
λόγιον
τετελέσθαι
Σιβύλλῃ
τὸ
ἐς
|
τὴν |
Ρόδον
ἔδοξεν.
(ἐκ
δὲ
τῆς |
[2, 17] |
σκῆπτρον.
τὰ
μὲν
οὖν
ἐς
|
τὴν |
ῥοιὰν—
ἀπορρητότερος
γάρ
ἐστιν
ὁ |
[2, 7] |
ἐν
τῷ
Ἀσωπῷ
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
Σικυωνίαν
ἐκπεσόντας
ὑπὸ
ποιμένος
τοῦ |
[2, 7] |
δὲ
τῆς
Κορινθίας
ἐλθοῦσιν
ἐς
|
τὴν |
Σικυωνίαν
Λύκου
Μεσσηνίου
μνῆμά
ἐστιν, |
[2, 23] |
καὶ
ἄλλους
Ἀργείων
ἰδεῖν
ἔφη
|
τὴν |
σορόν.
πλησίον
δὲ
τοῦ
Διονύσου |
[2, 19] |
τε
Λυγκέως
οὐκ
ἀκίνδυνον
αὑτῷ
|
τὴν |
σωτηρίαν
ἡγούμενος
καὶ
ὅτι
τοῦ |
[2, 5] |
τῆς
Σικυωνίας
καὶ>
ἐκδίδωσιν
ἐς
|
τὴν |
ταύτῃ
θάλασσαν.
θυγατέρας
δὲ
αὐτοῦ |
[2, 30] |
καὶ
λίμνην
ἀπὸ
τούτου
Σαρωνίδα
|
τὴν |
ταύτῃ
θάλασσαν
καλοῦσιν
ἀντὶ
Φοιβαίας. |
[2, 24] |
ἐξ
Εὐρίπου
κατὰ
Ἐλευσῖνα
καὶ
|
τὴν |
ταύτῃ
θάλασσαν
οἱ
Ρειτοί.
πρὸς |
[2, 22] |
δὲ
τῆς
ἐπὶ
Κυλάραβιν
καὶ
|
τὴν |
ταύτῃ
πύλην
ἀποτραπεῖσι
Σακάδα
μνῆμά |
[2, 14] |
τοὺς
διδαχθέντας
ὑπὸ
τῆς
θεοῦ
|
τὴν |
τελετὴν
Δυσαύλην
οὐδένα
οἶδεν
Ἐλευσίνιον. |
[2, 14] |
σφισιν
ἐς
τὴν
χώραν
καταστήσασθαι
|
τὴν |
τελετήν,
ἐκβληθῆναι
δὲ
αὐτὸν
ἐξ |
[2, 14] |
νομίζουσι,
τὰ
δὲ
ἐς
αὐτὴν
|
τὴν |
τελετὴν
ἐκείνων
ἐστὶν
ἐς
μίμησιν· |
[2, 14] |
Δήμητρι
ἐνταῦθα
δι᾽
ἐνιαυτοῦ
τετάρτου
|
τὴν |
τελετὴν
καὶ
οὐ
κατὰ
ἔτος |
[2, 14] |
φασιν,
ὁ
Δυσαύλης
κατεστήσατο
ἐνταῦθα
|
τὴν |
τελετὴν
καὶ
οὗτος
ἦν
ὁ |
[2, 30] |
Ὀρφέα
σφίσι
τὸν
Θρᾷκα
καταστήσασθαι
|
τὴν |
τελετὴν
λέγοντες.
τοῦ
περιβόλου
δὲ |
[2, 37] |
Ἀθηνᾶς.
καταστήσασθαι
δὲ
τῶν
Λερναίων
|
τὴν |
τελετὴν
Φιλάμμωνά
φασι.
τὰ
μὲν |
[2, 21] |
παρ᾽
ᾧ
συμβῆναί
οἱ
καὶ
|
τὴν |
τελευτὴν
ἐδήλωσα
ἐν
τῇ
Ἀτθίδι |
[2, 23] |
κομισθὲν
ὑπὸ
Αἰνείου·
Δηιανείρᾳ
δὲ
|
τὴν |
τελευτὴν
περὶ
Τραχῖνα
ἴσμεν
καὶ |
[2, 7] |
πεισθέντας
τοὺς
θεούς
φασιν
ἐς
|
τὴν |
τότε
ἀκρόπολιν
ἐλθεῖν,
καὶ
ὁ |
[2, 11] |
δύο
μὲν
πεντάθλου
καὶ
σταδίου
|
τὴν |
τρίτην,
διαύλου
δὲ
ἀμφότερα
καὶ |
[2, 21] |
ὅτι
οἱ
περὶ
τὴν
λίμνην
|
τὴν |
Τριτωνίδα
ἄνθρωποι
ταύτης
εἰσὶν
ἱεροί. |
[2, 21] |
καὶ
ἀφικομένην
ἐπὶ
τὴν
λίμνην
|
τὴν |
Τριτωνίδα
λυμαίνεσθαι
τοὺς
προσοίκους,
ἐς |
[2, 21] |
βασιλεύειν
τῶν
περὶ
τὴν
λίμνην
|
τὴν |
Τριτωνίδα
οἰκούντων
καὶ
ἐπὶ
θήραν |
[2, 32] |
ἃ
εἶχεν
ἄκεσιν
λοιμοῦ
πιέσαντος
|
τὴν |
Τροιζηνίαν,
Ἀθηναίους
δὲ
μάλιστα.
διαβὰς |
[2, 31] |
ἀλλὰ
ἢ
λύκους
ἐφαίνετό
μοι
|
τὴν |
Τροιζηνίαν
λυμαινομένους
ἐξελεῖν
ὁ
Ἱππόλυτος |
[2, 32] |
μάλιστα.
διαβὰς
δὲ
καὶ
(ἐς
|
τὴν |
Τροιζηνίαν)
ναὸν
ἂν>
ἴδοις
Ἴσιδος |
[2, 34] |
τὸ
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
πρὸς
|
τὴν |
Τροιζηνίαν
ὅροις,
ὡς
ἐστὶν
εἰρημένον |
[2, 8] |
δῆμον
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν
σπουδῇ
|
τὴν |
τυραννικὴν
τρέπεται.
καὶ
ταύτην
μὲν |
[2, 37] |
τῇ
πηγῇ
πλάτανος·
ὑπὸ
ταύτῃ
|
τὴν |
ὕδραν
τραφῆναι
τῇ
πλατάνῳ
φασίν. |
[2, 1] |
λεγομένων
Θησέως
καὶ
τὸ
ἐς
|
τὴν |
ὗν>
ταύτην
ἐστὶν
ἔργον.
προϊοῦσι |
[2, 9] |
δρωμένοις.
(συμβαλὼν
δὲ
περὶ
Δύμην
|
τὴν |
ὑπὲρ
Πατρῶν,
Ἀράτου
καὶ
τότε |
[2, 1] |
τὴν
δὲ
ἄκραν
Ἡλίῳ
δόντα
|
τὴν |
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως.
ἀπὸ
μὲν |
[2, 25] |
συνέκειτο
δὲ
ἄρα
αὐτῷ
πρὸς
|
τὴν |
Ὑπερμήστραν
ἀνασχεῖν
τὸν
πυρσόν,
ἢν |
[2, 5] |
καλουμένας
μετονομασθῆναι,
ἀπὸ
δὲ
Θήβης
|
τὴν |
ὑπὸ
τῇ
Καδμείᾳ
κληθῆναι.
Θηβαῖοι |
[2, 17] |
περὶ
τὸ
ἱερόν,
Πρόσυμναν
δὲ
|
τὴν |
ὑπὸ
τὸ
Ἡραῖον
χώραν.
ὁ |
[2, 36] |
Δήμητρος
καταβῆναι
ταύτῃ
φασὶν
ἐς
|
τὴν |
ὑπόγεων
νομιζομένην
ἀρχήν.
ἡ
δὲ |
[2, 28] |
εἰ
διαλῦσαί
πως
ἀπ᾽
αὐτοῦ
|
τὴν |
Ὑρνηθὼ
δυνηθεῖεν.
ἀφίκοντο
οὖν
ἐς |
[2, 10] |
ὀνόματα
ὀνομάζοντες
Ἡράκλεια
δὴ
καλοῦσι
|
τὴν |
ὑστέραν.
(ἐντεῦθέν
ἐστιν
ὁδὸς
ἐς |
[2, 35] |
δρεπάνῳ
γὰρ
ἥτις
ἂν
τύχῃ
|
τὴν |
φάρυγγα
ὑπέτεμε
τῆς
βοός.
μετὰ |
[2, 26] |
καὶ
οὐκ
ἀνὰ
χρόνον
λαβόντα
|
τὴν |
φήμην
τεκμηρίοις
καὶ
ἄλλοις
εὑρίσκω |
[2, 30] |
ἐκπεσόντα
δὲ
τὸν
νεκρὸν
κατὰ
|
τὴν· |
Φοιβαίαν
λίμνην
ἐς
τὸ
ἄλσος |
[2, 27] |
ἐστὶν
ἔργα,
Βελλεροφόντου
τὸ
ἐς
|
τὴν |
Χίμαιραν
καὶ
Περσεὺς
ἀφελὼν
τὴν |
[2, 10] |
δ᾽
ἂν
λεύκης
μάλιστα
εἰκάζοις
|
τὴν |
χροιάν.
(ἀπὸ
τούτων
δὲ
ἀνιοῦσιν |
[2, 18] |
τὴν
ἄρνα
ὁ
Θυέστης
ἔσχε
|
τὴν |
χρυσῆν,
μοιχεύσας
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὴν |
[2, 32] |
τὸν
Ποσειδῶνα
ποιεῖν
φασιν
ἄκαρπον
|
τὴν |
χώραν
ἅλμης
ἐς
τὰ
σπέρματα |
[2, 3] |
(Εὔμηλος
δὲ
Ἥλιον
ἔφη
δοῦναι
|
τὴν |
χώραν
Ἀλωεῖ.
μὲν
τὴν
Ἀσωπίαν, |
[2, 35] |
Τελέσιλλά
φησι
τὸν
Πυθαέα
ἐς
|
τὴν |
χώραν
Ἀπόλλωνος
παῖδα
ὄντα·
τὸν |
[2, 16] |
μετὰ
Φορωνέα
ὠνόμασεν
ἀφ᾽
αὑτοῦ
|
τὴν |
χώραν.
Ἄργου
δὲ
Πείρασος
γίνεται |
[2, 38] |
ἀποθανοῦσιν
ἐχώσθησαν
ἐνταῦθα
οἱ
τάφοι,
|
τὴν |
χώραν
δὲ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
γενομένου |
[2, 18] |
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν
ἐπλανῶντο
ἀνὰ
|
τὴν |
χώραν,
ἐς
ὃ
Μελάμπους
ὁ |
[2, 12] |
μνήμην
τῆς
ἀδελφῆς
μετωνόμασεν
Ἀραιθυρέαν
|
τὴν |
χώραν·
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
Ὅμηρος |
[2, 14] |
ἀδελφὸν
Κελεοῦ
παραγενόμενόν
σφισιν
ἐς
|
τὴν |
χώραν
καταστήσασθαι
τὴν
τελετήν,
ἐκβληθῆναι |
[2, 26] |
ἱερὸν
ἀφίξῃ
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ.
ταύτην
|
τὴν |
χώραν
οὐκ
οἶδα
οἵτινες
πρότερον |
[2, 18] |
καὶ
τοὺς
παῖδας
παρακαταθέσθαι
Τυνδάρεῳ
|
τὴν |
χώραν·
τοιαῦτα
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 6] |
στρατόν
σφισι
πολέμιον
λέγουσιν
ἐς
|
τὴν |
χώραν
τότε
ἐλθεῖν
πρῶτον,
τὰ |
[2, 32] |
Ἀθηναίους
ἀγωνισαμένων.
(ἐπὶ
θάλασσαν
δὲ
|
τὴν |
Ψιφαίαν
πορευομένοις
κότινος
πέφυκεν
ὀνομαζόμενος |
[2, 5] |
αὐτίκα
ὁπότε
πρῶτον
κλαύσειεν
ἠφίει
|
τὴν |
ψυχήν,
ἐς
ὃ
Δημήτηρ
ἔλεον |