Livre, Chap.
[2, 35]	τὴν πομπὴν πέμπουσιν ἕπονται τελείαν	ἐξ	ἀγέλης βοῦν ἄγοντες διειλημμένην δεσμοῖς
[2, 29]	οὐκ ἐκ τῆς αὐτῆς, ἀλλ᾽	ἐξ	ἀδελφῆς Θέτιδος ἦν, εἰ δὴ
[2, 33]	Σφαῖρον. τούτῳ κατὰ δή τι	ἐξ	Ἀθηνᾶς ὄνειρον κομίζουσα Αἴθρα (ἐς)
[2, 33]	ὁποῖον ἐγένετο. Ἅρπαλος μὲν ὡς	ἐξ	Ἀθηνῶν ἀπέδρα διαβὰς ναυσὶν ἐς
[2, 6]	Καδμείας. (Λαμέδων δὲ βασιλεύσας ἔγημεν	ἐξ	Ἀθηνῶν γυναῖκα Φηνὼ Κλυτίου· καὶ
[2, 3]	ὕστερον φωραθεῖσα ἐπιβουλεύειν Θησεῖ καὶ	ἐξ	Ἀθηνῶν ἔφυγε, παραγενομένη δὲ ἐς
[2, 3]	ἐς τοὺς Ἀρίους, γενέσθαι λέγουσιν	ἐξ	Αἰγέως, ὄνομα δέ οἱ Μῆδον
[2, 9]	οἱ φάρμακον. καὶ τὸν μὲν	ἐξ	Αἰγίου ταύτῃ γὰρ τὸ χρεὼν
[2, 31]	ὑπὸ γῆν ἄρχειν, καί φασιν	ἐξ	Ἅιδου Σεμέλην τε ὑπὸ Διονύσου
[2, 13]	ἴδιον, διαιτωμένου δὲ ἐνταῦθα Οἰνέα	ἐξ	Αἰτωλίας ἀφικέσθαι παρ᾽ αὐτόν· ἐγεγόνει
[2, 3]	ἥ Πειρήνη γένοιτο ὑπὸ δακρύων	ἐξ	ἀνθρώπου πηγή, τὸν παῖδα ὀδυρομένη
[2, 26]	λεληθυῖα ἔτι τὸν πατέρα ὅτι	ἐξ	Ἀπόλλωνος εἶχεν ἐν γαστρί. ὡς
[2, 5]	γίνεται Χρυσόρθη· ταύτην τεκεῖν νομίζουσιν	ἐξ	Ἀπόλλωνος καὶ ὁ παῖς ὠνομάσθη
[2, 25]	ἐς μὲν δὴ ταύτην ἐστὶν	ἐξ	Ἄργους ἑξήκοντα μάλιστά που στάδια,
[2, 25]	ἡ Φλιασία ἐστίν. (ἐρχομένοις δὲ	ἐξ	Ἄργους ἐς τὴν Ἐπιδαυρίαν ἐστὶν
[2, 25]	~(ἡ δ᾽ ἐς Μαντίνειαν ἄγουσα	ἐξ	Ἄργους ἐστὶν οὐχ ἥπερ καὶ
[2, 24]	αὐτὸν τοῦτον θεόν. (ὁδοὶ δὲ	ἐξ	Ἄργους καὶ κατ᾽ ἄλλα εἰσὶ
[2, 30]	οἱ Τροιζήνιοι συνοίκους Δωριέων τῶν	ἐξ	Ἄργους καὶ πρότερον ἔτι Ἀργείων
[2, 6]	ἔδωκε· καὶ ὅτε Ἄδραστος ἔφευγεν	ἐξ	Ἄργους, παρὰ Πόλυβον ἦλθεν ἐς
[2, 34]	καὶ Ἑρμιόνα ὕστερον Δωριεῖς οἱ	ἐξ	Ἄργους· πόλεμον δὲ οὐ δοκῶ
[2, 22]	διὰ τὸν φόνον τοῦτον ἔφυγεν	ἐξ	Ἄργους Τληπτόλεμος. ὀλίγον δὲ τῆς
[2, 26]	ἐρομένῳ τὸν θεὸν εἰ γένοιτο	ἐξ	Ἀρσινόης Ἀσκληπιὸς καὶ Μεσσηνίοις πολίτης
[2, 21]	λέγοντες, Μελίβοιαν δὲ καλεῖσθαι τὸ	ἐξ	ἀρχῆς· ἀπολλυμένων δὲ ὑπὸ Ἀρτέμιδος
[2, 6]	εἴτε γυναῖκα αἰτήσας εἴτε θρασύτερα	ἐξ	ἀρχῆς βουλευσάμενος Ἐπωπεὺς ἁρπάζει· ὡς
[2, 19]	ποίημα ἦν Ἀθηναίου, τὸ δὲ	ἐξ	ἀρχῆς Δαναοῦ καὶ ὁ ναὸς
[2, 23]	τὰ ἀγάλματα Ξενόφιλος καὶ Στράτων.	ἐξ	ἀρχῆς δὲ ἱδρύσατο Σφῦρος τὸ
[2, 2]	Θεσσαλίαν ἐρασθεῖσα Ἱπποστράτου. τὸ δὲ	ἐξ	ἀρχῆς ἐξ Ὑκάρων αὐτὴν τῶν
[2, 26]	καθεστηκότος. (θεὸν δὲ Ἀσκληπιὸν νομισθέντα	ἐξ	ἀρχῆς καὶ οὐκ ἀνὰ χρόνον
[2, 12]	ὡς δὲ Ἀργεῖοί τε ἦσαν	ἐξ	ἀρχῆς καὶ ὕστερον Δωριεῖς γεγόνασιν
[2, 32]	Ὑλλικοῦ ποταμοῦ, Ταυρίου δὲ τὸ	ἐξ	ἀρχῆς καλουμένου, καὶ πέτρα Θησέως
[2, 7]	τῇ νῦν ἀγορᾷ, τὸ δὲ	ἐξ	ἀρχῆς λέγουσιν αὐτὸν ὑπὸ Προίτου
[2, 29]	Ἐπιδαυρίας. ἀνθρώπους δ᾽ οὐκ εὐθὺς	ἐξ	ἀρχῆς λέγουσιν ἐν αὐτῇ γενέσθαι·
[2, 21]	(τούτους δή φασιν Ἀργεῖοι τὸ	ἐξ	ἀρχῆς οἰκοδομῆσαι τῇ Λητοῖ τὸν
[2, 20]	Ἀμύντου μένειν ἐπὶ τοῖς καθεστηκόσιν	ἐξ	ἀρχῆς ὅροις τῆς χώρας. τὸν
[2, 12]	συνοικῆσαι καὶ Ἀνδροδάμαν γενέσθαι Φλίαντι	ἐξ	αὐτῆς. ~(Ἡρακλειδῶν δὲ κατελθόντων Πελοπόννησος
[2, 35]	οὐδ᾽ εἰ πάντες καταβάντες ὑδρεύοιντο	ἐξ	αὐτῆς· τὴν δὲ ἐφ᾽ ἡμῶν
[2, 34]	τοῦ θεοῦ δὲ ὕοντος μίαν	ἐξ	αὐτῶν οὔ φασιν ὕεσθαι. τοῦτο
[2, 17]	τὸ δὲ ἀρχαιότατον πεποίηται μὲν	ἐξ	ἀχράδος, ἀνετέθη δὲ ἐς Τίρυνθα
[2, 14]	τὴν τελετήν, ἐκβληθῆναι δὲ αὐτὸν	ἐξ	Ἐλευσῖνος ὑπὸ Ἴωνος, ὅτε Ἴων
[2, 26]	Κυρηναίων ἐστὶν Ἀσκληπιὸς καλούμενος Ἰατρὸς	ἐξ	Ἐπιδαύρου καὶ οὗτος. ἐκ δὲ
[2, 10]	τῆς ἡμέρου. φασὶ δέ σφισιν	ἐξ	Ἐπιδαύρου κομισθῆναι τὸν θεὸν ἐπὶ
[2, 26]	Ἀσκληπιεῖα εὑρίσκω τὰ ἐπιφανέστατα γεγονότα>	ἐξ	Ἐπιδαύρου. τοῦτο μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι,
[2, 8]	βασιλεὺς ἔφθησαν μὲν Πελλήνην ἑλόντες	ἐξ	ἐπιδρομῆς, ἥκοντι δὲ Ἀράτῳ καὶ
[2, 23]	τὸ δὲ ἄγαλμα εἶναι λέγουσιν	ἐξ	Εὐβοίας. συμβάσης γὰρ τοῖς Ἕλλησιν,
[2, 24]	Στυμφάλου ῥεῖ τῆς Ἀρκάδων ὥσπερ	ἐξ	Εὐρίπου κατὰ Ἐλευσῖνα καὶ τὴν
[2, 16]	καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδῃ παῖδας	ἐξ	Ἠλέκτρας. Κλυταιμνήστρα δὲ ἐτάφη καὶ
[2, 15]	Εὐρύτου καὶ Κτεάτου· θεωροὺς γὰρ	ἐξ	Ἤλιδος ἐς τὸν ἀγῶνα ἰόντας
[2, 16]	καὶ ὅσους σὺν Ἀγαμέμνονι ἐπανήκοντας	ἐξ	Ἰλίου δειπνίσας κατεφόνευσεν Αἴγισθος. τοῦ
[2, 23]	παρὰ σφίσιν Ἀθηνᾶς τὸ ἐκκομισθὲν	ἐξ	Ἰλίου καὶ ἁλῶναι ποιῆσαν Ἴλιον.
[2, 23]	γὰρ τοῖς Ἕλλησιν, ὡς ἐκομίζοντο	ἐξ	Ἰλίου, τῆς πρὸς τῷ Καφηρεῖ
[2, 2]	τὴν δὲ ἐς Κεγχρέας ἰόντων	ἐξ	ἰσθμοῦ ναὸς Ἀρτέμιδος καὶ ξόανον
[2, 8]	ἀποδράς. Σικυωνίοις δὲ ἀπέδωκεν Ἄρατος	ἐξ	ἴσου πολιτεύεσθαι διαλλάξας τοῖς φεύγουσιν,
[2, 3]	πεποίηται δὲ ἐν αὐτοῖς Ἰάσονα	ἐξ	Ἰωλκοῦ μετὰ τὸν Πελίου θάνατον
[2, 3]	παῖδα, τοὺς Κορινθίους Μήδειαν μεταπεμψαμένους	ἐξ	Ἰωλκοῦ παραδοῦναί οἱ τὴν ἀρχήν.
[2, 27]	Μέθη, Παυσίου καὶ τοῦτο ἔργον,	ἐξ	ὑαλίνης φιάλης πίνουσα· ἴδοις δὲ
[2, 2]	Ἱπποστράτου. τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς	ἐξ	Ὑκάρων αὐτὴν τῶν ἐν Σικελίᾳ
[2, 3]	ἐστὶν οἰκήματα σπηλαίοις κατὰ ταὐτά,	ἐξ	ὧν τὸ ὕδωρ ἐς κρήνην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/01/2006