Livre, Chap. |
[2, 12] |
χώραν·
καὶ
ἐπὶ
τῷδε
Ὅμηρος
|
τοὺς |
Ἀγαμέμνονος
ὑπηκόους
καταλέγων
τὸ
ἔπος |
[2, 16] |
Γελάνορα
τὸν
Σθενέλα
τοὺς
ἀπογόνους
|
τοὺς |
Ἀγήνορος
βασιλείας
ἔπαυσεν.
τὰ
δὲ |
[2, 20] |
παρὰ
τὸν
νυμφίον
ᾔσχυνεν
ἀφελόμενος
|
τοὺς |
ἄγοντας.
ἐπιλαβούσης
δὲ
τῆς
νυκτὸς |
[2, 7] |
ἐπ᾽
αὐτοῖς
ἐπίθημα
ποιοῦσι
κατὰ
|
τοὺς |
ἀετοὺς
μάλιστα
τοὺς
ἐν
τοῖς |
[2, 8] |
ᾕρητο,
καὶ
σφᾶς
ἐπὶ
Λοκροὺς
|
τοὺς |
Ἀμφισσέας
ἀγαγὼν
καὶ
ἐς
τὴν |
[2, 20] |
μαχόμενοι
τὸ
Θηβαίων
ἐτελεύτησαν.
τούτους
|
τοὺς |
ἄνδρας
ἐς
μόνων
ἑπτὰ
ἀριθμὸν |
[2, 16] |
θυγατέρων
τῶν
Δαναοῦ
τὸ
ἐς
|
τοὺς |
ἀνεψιοὺς
τόλμημα
καὶ
ὡς
ἀποθανόντος |
[2, 15] |
Λέρνῃ.
Φορωνεὺς
δὲ
ὁ
Ἰνάχου
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
συνήγαγε
πρῶτον
ἐς
κοινόν, |
[2, 29] |
οὕτω
οἱ
τὸν
Δία
ἀνεῖναι
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
φασὶν
ἐκ
τῆς
γῆς. |
[2, 30] |
ἐς>
τὴν
νῦν
πόλιν
συναγαγὼν
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
ὠνόμασεν
ἀπὸ
τοῦ
ἀδελφοῦ |
[2, 26] |
ἐς
αὐτήν·
οὐ
μὴν
οὐδὲ
|
τοὺς |
ἀπογόνους
Ἐπιδαύρου
πυθέσθαι
παρὰ
τῶν |
[2, 18] |
ὀμόσαι,
καὶ
τοῦδε
εἶπεν
ἐς
|
τοὺς |
ἀπογόνους
κατιέναι
τὴν
δίκην.
(ἀπὸ |
[2, 16] |
πλεύσας
ἐπὶ
Γελάνορα
τὸν
Σθενέλα
|
τοὺς |
ἀπογόνους
τοὺς
Ἀγήνορος
βασιλείας
ἔπαυσεν. |
[2, 31] |
τοσοῦτον
ἐμοὶ
δοκεῖν
ὅτι
ἀνδρείᾳ
|
τοὺς |
ἀποθανόντας
ὑπὸ
Θησέως
ὑπερέβαλεν
ὁ |
[2, 27] |
δεήσεις
ἐς
Ἰταλίαν
ἔρχεται
παρὰ
|
τοὺς |
Ἀρικιεῖς,
καὶ
ἐβασίλευσέ
τε
αὐτόθι |
[2, 3] |
παῖδα,
ὃν
ἐπήγετο
φεύγουσα
ἐς
|
τοὺς |
Ἀρίους,
γενέσθαι
λέγουσιν
ἐξ
Αἰγέως, |
[2, 9] |
αὐτὸν
Ἄρατος
θυμῷ
πολλὰ
ἐς
|
τοὺς |
ἀρχομένους
χρώμενον
ἐπῄνει,
τὰ
δὲ |
[2, 22] |
ἔχθος
τὸ
Ἀπόλλωνι
διαμένον
ἐς
|
τοὺς |
αὐλητὰς
ἔτι
ἀπὸ
Μαρσύου
καὶ |
[2, 6] |
πολέμου
πρὸς
Ἄρχανδρον
καὶ
Ἀρχιτέλην
|
τοὺς |
Ἀχαιοῦ
συμμαχήσοντα
ἐπηγάγετο
Σικυῶνα
ἐκ |
[2, 4] |
Κύψελος
τυραννήσας
ὁ
Ἠετίωνος
ἐξέβαλε
|
τοὺς |
Βακχίδας·
ἀπόγονος
δὲ
ἦν
ὁ |
[2, 18] |
ἐβασίλευσεν
Ὀρέστης
Λακεδαιμονίων
ἐφέντων
αὐτῷ·
|
τοὺς |
γὰρ
Τυνδάρεω
θυγατριδοῦς
τὴν
ἀρχὴν |
[2, 7] |
ἐς
Κρήτην
παρὰ
Καρμάνορα
ἀπετράποντο,
|
τοὺς |
δὲ
ἀνθρώπους
ἐν
τῇ
Αἰγιαλείᾳ |
[2, 8] |
γὰρ
δὴ
τὴν
ἐπιχείρησιν
ἐποιεῖτο—
|
τοὺς |
δὲ
καὶ
βιασάμενος
τῶν
φυλασσόντων |
[2, 1] |
τῆς
Ἑλλάδος
βωμοὺς
οἶδα
ὄντας,
|
τοὺς |
δὲ
καὶ
τεμένη
σφίσιν
ἀναθέντας |
[2, 28] |
κομίζεται
καὶ
ὄρνιθες
οἱ
ψιττακοί.
|
τοὺς |
δὲ
ὄφεις
οἱ
Ἐπιδαύριοι
τοὺς |
[2, 30] |
ταύτῃ
θάλασσαν
καλοῦσιν
ἀντὶ
Φοιβαίας.
|
(τοὺς |
δὲ
ὕστερον
βασιλεύσαντας
οὐκ
ἴσασιν |
[2, 27] |
προέκειτο
οὐδενί,
οἰκέταις
δὲ
ἀποδρᾶσι
|
τοὺς |
δεσπότας.
(Ἐπιδαυρίοις
δέ
ἐστι
θέατρον |
[2, 14] |
Δήμητραν·
ἐν
δὲ
αὐτοῖς
καταλέγων
|
τοὺς |
διδαχθέντας
ὑπὸ
τῆς
θεοῦ
τὴν |
[2, 11] |
Ἀσκληπιὸς
ἐπίκλησιν
Γορτύνιος.
παρὰ
δὲ
|
τοὺς |
δράκοντας
ἐσιέναι
τοὺς
ἱεροὺς
οὐκ |
[2, 23] |
τῆς
πρὸς
τῷ
Καφηρεῖ
ναυαγίας,
|
τοὺς |
δυνηθέντας
ἐς
τὴν
γῆν
διαφυγεῖν |
[2, 2] |
ἐφ᾽
αὑτοῦ
Κορινθίων
ὀλίγους
εἶναι
|
τοὺς |
εἰδότας.
ὁ
δὲ
Ἰσθμικὸς
ἀγὼν |
[2, 7] |
ποιοῦσι
κατὰ
τοὺς
ἀετοὺς
μάλιστα
|
τοὺς |
ἐν
τοῖς
ναοῖς·
ἐπίγραμμα
δὲ |
[2, 23] |
μὴν
οὐδὲ
αὐτῶν
λέληθεν
Ἀργείων
|
τοὺς |
ἐξηγητὰς
ὅτι
μὴ
πάντα
ἐπ᾽ |
[2, 22] |
εἶναι
Διός,
καὶ
Ἀργείων
ἔφη
|
τοὺς |
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατεύσαντας
ἐνταῦθα
ὀμόσαι |
[2, 28] |
ἢ
πάντας
ἐπ᾽
αὐτὸν
συλλεχθῆναι
|
τοὺς |
Ἐπιδαυρίους·
Δηιφόντης
δὲ
σὺν
τοῖς |
[2, 4] |
περὶ
αὐτὴν
καὶ
καθέδραι
πεποίηνται
|
τοὺς |
ἐσελθόντας
ἀναψύχειν
ὥρᾳ
θέρους.
πρὸς |
[2, 19] |
ἐντὸς
Λάδας
ποδῶν
ὠκύτητι
ὑπερβαλλόμενος
|
τοὺς |
ἐφ᾽
αὑτοῦ
καὶ
Ἑρμῆς
ἐς |
[2, 10] |
ᾠκοδόμησε,
καὶ
παιδεύουσιν
ἐνταῦθα
ἔτι
|
τοὺς |
ἐφήβους.
κεῖται
δὲ
λίθου
λευκοῦ |
[2, 7] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
καὶ
ἀγαγόντες
δὴ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἐς
τὸ
τῆς
Πειθοῦς |
[2, 7] |
ἱκετεύοντας·
ὑπὸ
τούτων
δὲ
πεισθέντας
|
τοὺς |
θεούς
φασιν
ἐς
τὴν
τότε |
[2, 35] |
παῖδα
καὶ
ἀδελφὴν
Κλυμένου
Χθονίαν
|
τοὺς |
ἱδρυσαμένους
φασὶν
εἶναι.
Ἀργεῖοι
δέ, |
[2, 11] |
παρὰ
δὲ
τοὺς
δράκοντας
ἐσιέναι
|
τοὺς |
ἱεροὺς
οὐκ
ἐθέλουσιν
ὑπὸ
δείματος· |
[2, 13] |
τιμαὶ
καὶ
μέγιστον
τὸ
ἐς
|
τοὺς |
ἱκέτας
ἐστί·
δεδώκασι
γὰρ
δὴ |
[2, 23] |
καὶ
ἐς
μάχην
ἐξιόντι
ἡνιόχει
|
τοὺς |
ἵππους·
γενομένης
δὲ
τῆς
τροπῆς |
[2, 1] |
ἐλέφαντος.
(καὶ
Τρίτωνες
δύο
παρὰ
|
τοὺς |
ἵππους
εἰσὶ
χρυσοῖ,
τὰ
μετ᾽ |
[2, 26] |
ἐπιὼν
ἑκάστοτε
ἐφ᾽
οὓς
τύχοι
|
τοὺς |
καρποὺς
ἔφερε
καὶ
ἤλαυνε
τὴν |
[2, 17] |
Εὐπόλεμον
Ἀργεῖον·
ὁπόσα
δὲ
ὑπὲρ
|
τοὺς |
κίονάς
ἐστιν
εἰργασμένα,
τὰ
μὲν |
[2, 3] |
οὐδένα
(ὑπολ(
ε)
ιπομένου
παῖδα,
|
τοὺς |
Κορινθίους
Μήδειαν
μεταπεμψαμένους
ἐξ
Ἰωλκοῦ |
[2, 4] |
δέχεται
σύνοικον.
τοιαῦτα
μὲν
ἐς
|
τοὺς |
Κορινθίων
βασιλέας
συμβάντα
εὕρισκον·
(τὸ |
[2, 33] |
ἐπέστελλεν.
ἐν
τούτοις
τοῖς
γράμμασι
|
τοὺς |
λαβόντας
παρὰ
Ἁρπάλου
καταριθμῶν
καὶ |
[2, 20] |
τῷ
ἄλσει
τῶν
λοιπῶν,
οὕτω
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους
Κλεομένης
ἦγεν
ἐπὶ
ἔρημον |
[2, 8] |
Ἀντιγόνου
καὶ
φρουρᾶς
Μακεδόνων
ἐνούσης
|
τοὺς |
Μακεδόνας
τῷ
αἰφνιδίῳ
τῆς
ἐπιθέσεως |
[2, 7] |
καὶ
αὐλοὺς
ἀνατεθῆναί
φασιν
ἐνταῦθα
|
τοὺς |
Μαρσύου·
γενομένης
γὰρ
τῷ
Σιληνῷ |
[2, 28] |
τοὺς
δὲ
ὄφεις
οἱ
Ἐπιδαύριοι
|
τοὺς |
μεγάλους
ἐς
πλέον
πηχῶν
καὶ |
[2, 9] |
ὁμοῦ
προθεῖναι
τοῖς
θηρίοις·
καὶ
|
τοὺς |
μὲν
αὐτίκα
ὡς
ἐγεύσαντο
διέφθειρεν |
[2, 8] |
Σικυωνίων
φυγάσι
καὶ
Ἀργείοις
μισθωτοῖς
|
τοὺς |
μὲν
ἔλαθεν
ἅτε
ἐν
σκότῳ |
[2, 10] |
ἄρνα
οἱ
Σικυώνιοι
σφάξαντες
καὶ
|
τοὺς |
μηροὺς
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
καύσαντες |
[2, 10] |
ἑτέρᾳ
μῆλον.
τῶν
δὲ
ἱερείων
|
τοὺς |
μηροὺς
θύουσι
πλὴν
ὑῶν,
τἄλλα |
[2, 11] |
καθαγίζουσιν,
οὐδὲ
ἀποχρᾷ
σφισιν
ἐκτέμνειν
|
τοὺς |
μηρούς·
χαμαὶ
δὲ
καίουσι
πλὴν |
[2, 3] |
αὐτῷ
γραφὴ
τὸ
Ὀδυσσέως
ἐς
|
τοὺς |
μνηστῆρας
ἔχουσα
τόλμημα.
(αὖθις
δ᾽ |
[2, 18] |
Τισαμενόν,
ἐκ
δὲ
τῆς
Μεσσηνίας
|
τοὺς |
Νέστορος
ἀπογόνους,
Ἀλκμαίωνα
Σίλλου
τοῦ |
[2, 18] |
μετὰ
ἅλωσιν
Ἰλίου
μετοικήσαντος
ἐς
|
τοὺς |
νῦν
Ἀμφιλόχους,
Κυανίππου
δ᾽
ἄπαιδος |
[2, 2] |
Ἴσθμια,
οἰκισθείσης
δὲ
αὖθις
ἐς
|
τοὺς |
νῦν
οἰκήτορας
περιῆλθεν
ἡ
τιμή. |
[2, 11] |
μηρούς·
χαμαὶ
δὲ
καίουσι
πλὴν
|
τοὺς |
ὄρνιθας,
τούτους
δὲ
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 33] |
εἰ
δὴ
Ὅμηρον
μὲν
προδιεφθαρμένον
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
ἐπὶ
τοσούτῳ
κακῷ
κακὸν |
[2, 12] |
τῇ
Δήμητρι
ἄγουσιν
Ἄραντα
καὶ
|
τοὺς |
παῖδας
καλοῦσιν
ἐπὶ
τὰς
σπονδὰς |
[2, 3] |
Μηδείας
γενέσθαι·
πέρα
δὲ
ἐς
|
τοὺς |
παῖδας
οὐδὲ
τούτῳ
πεποιημένα
ἐστίν. |
[2, 18] |
δὲ
ἔφασαν
ἀποκτείναντα
Ἱπποκόωντα
καὶ
|
τοὺς |
παῖδας
παρακαταθέσθαι
Τυνδάρεῳ
τὴν
χώραν· |
[2, 10] |
ἐστιν
Ἀντιόπης·
εἶναι
γάρ
οἱ
|
τοὺς |
παῖδας
Σικυωνίους
καὶ
δι᾽
ἐκείνους |
[2, 18] |
καὶ
Πεισίστρατον
τὸν
Πεισιστράτου
καὶ
|
τοὺς |
Παίονος
τοῦ
Ἀντιλόχου
παῖδας,
σὺν |
[2, 20] |
δὲ
ἔτασσε
κατὰ
τοῦτο
ᾗ
|
τοὺς |
πολεμίους
προσιόντας
ἠπίστατο.
ὡς
δὲ |
[2, 21] |
Λαφάην
τε
καὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων
|
τοὺς |
πολλοὺς
ἀπέκτειναν.
τὸ
δὲ
ἱερὸν |
[2, 23] |
οὐ
γάρ
τι
ἕτοιμον
μεταπεῖσαι
|
τοὺς |
πολλοὺς
ἐναντία
ὧν
δοξάζουσιν.
(ἄλλα |
[2, 18] |
πατρῴας
ἀρχῆς
προσπεποιημένος
μὲν
Ἀρκάδων
|
τοὺς |
πολλούς,
παρειληφὼς
δὲ
καὶ
τὴν |
[2, 1] |
ἀποστῆναι
καὶ
τῶν
ἔξω
Πελοποννήσου
|
τοὺς |
πολλούς.
Ρωμαῖοι
δὲ
ὡς
ἐκράτησαν |
[2, 21] |
τὴν
λίμνην
τὴν
Τριτωνίδα
λυμαίνεσθαι
|
τοὺς |
προσοίκους,
ἐς
ὃ
Περσεὺς
ἀπέκτεινεν |
[2, 23] |
ἐς
Ἤπειρον
καὶ
ἐπιτροπεῦσαί
τε
|
τοὺς |
Πύρρου
παῖδας
συνοικοῦντα
Ἀνδρομάχῃ
καὶ |
[2, 8] |
ἐπιτροπεύοντος
τὸν
Δημητρίου—
τοῦδε
ἕνεκα
|
τοὺς |
Σικυωνίους
ἐς
τὸ
Ἀχαιῶν
συνέδριον |
[2, 13] |
τοῖς
αὑτῶν
βασιλέα
Ρηγνίδαν
καὶ
|
τοὺς |
σὺν
ἐκείνῳ
Δωριεῖς
ἐπὶ
ἀναδασμῷ |
[2, 21] |
Ἡγέλεων
δὲ
τὸν
Τυρσηνοῦ
διδάξαι
|
τοὺς |
σὺν
Τημένῳ
Δωριέας
τοῦ
ὀργάνου |
[2, 38] |
ἀδελφὸς
δὲ
Ἀλεξάνορος,
καὶ
ἰᾶται
|
τοὺς |
ταύτῃ
καὶ
τιμὰς
παρὰ
τῶν |
[2, 11] |
ποτε
ἀνέθηκε
μεγέθει
καὶ
κόσμῳ
|
τοὺς |
τότε
ὑπερβεβλημένον.
ἔδει
δὲ
ἄρα |
[2, 34] |
σταδίου
θεμέλια·
ἐν
δὲ
αὐτῷ
|
τοὺς |
Τυνδάρεω
παῖδας
ἀγωνίσασθαι
λέγουσιν.
ἔστι |
[2, 12] |
τῷ
λόγῳ.
διάφορα
δὲ
ἐς
|
τοὺς |
Φλιασίους
τὰ
πολλὰ
εἰδὼς
εἰρημένα, |