Livre, Chap.
[2, 26]	μαρτυρεῖ μοι τὰ περὶ Μαχάονος	ὑπὸ	Ἀγαμέμνονος εἰρημένα Ταλθύβι᾽ ὅττι τάχιστα
[2, 35]	δεσμοῖς τε καὶ ὑβρίζουσαν ἔτι	ὑπὸ	ἀγριότητος. ἐλάσαντες δὲ πρὸς τὸν
[2, 29]	ἅπαν ἡ εὐδαιμονία, γενόμενοι δὲ	ὑπὸ	Ἀθηναίων ἀνάστατοι Θυρέαν τὴν ἐν
[2, 38]	καὶ ὕστερον Αἰγινήταις ἔδοσαν ἐκπεσοῦσιν	ὑπὸ	Ἀθηναίων ἐκ τῆς νήσου. τὰ
[2, 23]	δῆλόν ἐστιν ἐς Ἰταλίαν κομισθὲν	ὑπὸ	Αἰνείου· Δηιανείρᾳ δὲ τὴν τελευτὴν
[2, 31]	τι βιβλίον Πιτθέως δὴ σύγγραμμα	ὑπὸ	ἀνδρὸς ἐκδοθὲν Ἐπιδαυρίου καὶ αὐτὸς
[2, 33]	θεραπευόντων ἀπέθανεν οἰκετῶν· οἱ δὲ	ὑπὸ	ἀνδρὸς Μακεδόνος Παυσανίου δολοφονηθῆναί φασιν
[2, 34]	γενέσθαι σφίσιν, ἐλέγετο γὰρ ἂν	ὑπὸ	Ἀργείων. (ἔστι δὲ ὁδὸς ἔς
[2, 23]	τε ἄλλα τιμηθῆναι μεγάλως λέγουσιν	ὑπὸ	Ἀργείων καὶ τέμενός οἱ δοθῆναι
[2, 3]	πηγή, τὸν παῖδα ὀδυρομένη Κεγχρίαν	ὑπὸ	Ἀρτέμιδος ἀκούσης ἀποθανόντα. (κεκόσμηται δὲ
[2, 26]	συγγενέσθαι, καὶ τὴν μὲν ἀποθανεῖν	ὑπὸ	Ἀρτέμιδος ἀμυνομένης τῆς ἐς τὸν
[2, 21]	τὸ ἐξ ἀρχῆς· ἀπολλυμένων δὲ	ὑπὸ	Ἀρτέμιδος καὶ Ἀπόλλωνος τῶν Ἀμφίονος
[2, 31]	ναῷ βωμοὶ θεῶν τῶν λεγομένων	ὑπὸ	γῆν ἄρχειν, καί φασιν ἐξ
[2, 35]	ἐπίκλησις, ὅντινα ἔχει λόγος βασιλέα	ὑπὸ	γῆν εἶναι. (παρὰ μὲν δὴ
[2, 20]	καὶ τὸ ἱερόν ἐστι, συνιᾶσιν	ὑπὸ	γῆν ῥέοντος. (παρὰ δὲ τὸ
[2, 24]	ἀνθρώπων. ὃν δὲ ἄρχειν φασὶν	ὑπὸ	γῆς, ἔστιν ἔπος τῶν Ὁμήρου
[2, 3]	λέγουσιν ὡς ἥ Πειρήνη γένοιτο	ὑπὸ	δακρύων ἐξ ἀνθρώπου πηγή, τὸν
[2, 20]	τόδε Κριτήριον ὀνομάζουσιν, Ὑπερμήστραν ἐνταῦθα	ὑπὸ	Δαναοῦ κριθῆναι λέγοντες. τούτου δέ
[2, 24]	ὁδοῦ Χάον ἐστὶν ὄρος ὀνομαζόμενον,	ὑπὸ	δὲ αὐτῷ δένδρα πέφυκεν ἥμερα
[2, 11]	ἐσιέναι τοὺς ἱεροὺς οὐκ ἐθέλουσιν	ὑπὸ	δείματος· καταθέντες δέ σφισι πρὸ
[2, 1]	τὸν τόπον ἐκκομισθῆναι τὸν παῖδα	ὑπὸ	δελφῖνος λέγουσι· κειμένῳ δὲ ἐπιτυχόντα
[2, 35]	Χθονίαν δὲ κομισθεῖσαν ἐς Ἑρμιόνα	ὑπὸ	Δήμητρος Ἑρμιονεῦσι ποιῆσαι τὸ ἱερόν.
[2, 30]	καὶ Ὅμηρος ἐν καταλόγῳ φησὶν	ὑπὸ	Διομήδους ἄρχεσθαι. Διομήδης γὰρ καὶ
[2, 31]	φασιν ἐξ Ἅιδου Σεμέλην τε	ὑπὸ	Διονύσου κομισθῆναι ταύτῃ καὶ ὡς
[2, 22]	ἀπελθόντος ἐς Θεσπρωτοὺς Ἄφιδνά τε	ὑπὸ	Διοσκούρων ἑάλω καὶ ἤγετο ἐς
[2, 4]	δὲ Κορινθίων ὁ δῆμος ἐξέπεσεν	ὑπὸ	Δωριέων κρατηθεὶς μάχῃ. (Ἀλήτης δὲ
[2, 13]	τὸν Ἡρακλέα ἢ αὐτὸς εἱστιᾶτο	ὑπὸ	ἐκείνου. Κύαθον δ᾽ οὖν παῖδα
[2, 5]	ταύτῃ Τρῶες εἶναι, αἰχμάλωτοι δὲ	ὑπὸ	Ἑλλήνων ἐκ Τενέδου γενόμενοι ἐνταῦθα
[2, 24]	αὐλῆς ἱδρυμένον, καὶ ὅτε ἡλίσκετο	ὑπὸ	Ἑλλήνων Ἴλιον, ἐπὶ τούτου κατέφυγεν
[2, 31]	ἔτι καὶ ἄλλο οὐ γινωσκόμενον	ὑπὸ	ἐμοῦ. τὸν δὲ ἔμπροσθεν τοῦ
[2, 35]	τὸν κύνα κατὰ τὰ λεγόμενα	ὑπὸ	Ἑρμιονέων. (πρὸς δὲ τῇ πύλῃ,
[2, 25]	ἂν ἀρχὴν κινηθῆναι τὸν μικρότατον	ὑπὸ	ζεύγους ἡμιόνων· λιθία δὲ ἐνήρμοσται
[2, 16]	ἀκούσαντες. (Μυκήνας δὲ Ἀργεῖοι καθεῖλον	ὑπὸ	ζηλοτυπίας. ἡσυχαζόντων γὰρ τῶν Ἀργείων
[2, 18]	παρακαταθήκην Νέστορι δοθῆναι καὶ ταύτην	ὑπὸ	Ἡρακλέους ἑλόντος Πύλον. (ἐκβάλλουσιν οὖν
[2, 1]	τοιούτῳ διεφθάρη τρόπῳ καὶ αὐτὸς	ὑπὸ	Θησέως ὁ Σίνις· ἐκάθηρε γὰρ
[2, 31]	δοκεῖν ὅτι ἀνδρείᾳ τοὺς ἀποθανόντας	ὑπὸ	Θησέως ὑπερέβαλεν ὁ Ἀστερίων, ἀλλὰ
[2, 18]	δὲ καὶ αὐτὸν ἐκπεσόντα ἀπέφαινον	ὑπὸ	Ἱπποκόωντος, Ἡρακλέα δὲ ἔφασαν ἀποκτείναντα
[2, 14]	ἐκβληθῆναι δὲ αὐτὸν ἐξ Ἐλευσῖνος	ὑπὸ	Ἴωνος, ὅτε Ἴων Ἀθηναίοις ὁ
[2, 3]	Μέρμερος καὶ Φέρης, καταλιθωθῆναι δὲ	ὑπὸ	Κορινθίων λέγονται τῶν δώρων ἕνεκα
[2, 3]	μὲν τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων	ὑπὸ	λεαίνης διαφθαρῆναι θηρεύοντα ἐν τῇ
[2, 8]	δὲ Σαλαμῖνα καὶ Σούνιον ἐχόμενα	ὑπὸ	Μακεδόνων περιοφθῆναι, καὶ οὐ γὰρ
[2, 2]	δὲ Ἰσθμικὸς ἀγὼν οὐδὲ ἀναστάντων	ὑπὸ	Μομμίου Κορινθίων ἐξέλιπεν, ἀλλ᾽ ὅσον
[2, 2]	ἐν Σικελίᾳ λέγεται παῖδα οὖσαν	ὑπὸ	Νικίου καὶ Ἀθηναίων ἁλῶναι, πραθεῖσαν
[2, 17]	ἀχράδος, ἀνετέθη δὲ ἐς Τίρυνθα	ὑπὸ	Πειράσου τοῦ Ἄργου, Τίρυνθα δὲ
[2, 7]	καὶ κατὰ τὴν Σικυωνίαν ἐκπεσόντας	ὑπὸ	ποιμένος τοῦ εὑρόντος δοθῆναι τῷ
[2, 30]	εἴχετο τῆς ἄγρας, ἐς ὃ	ὑπὸ	προθυμίας ἀφίκετο ἐς τὸ πέλαγος·
[2, 7]	δὲ ἐξ ἀρχῆς λέγουσιν αὐτὸν	ὑπὸ	Προίτου ποιηθῆναι· τὰς γάρ οἱ
[2, 1]	τῶν ἀρχαίων, ἔποικοι δὲ ἀποσταλέντες	ὑπὸ	Ρωμαίων. αἴτιον δὲ τὸ συνέδριον
[2, 3]	πεποιημένη· Κορίνθου δὲ ἀναστάτου γενομένης	ὑπὸ	Ρωμαίων καὶ Κορινθίων τῶν ἀρχαίων
[2, 19]	θυσίαν τῷ Διὶ ὁ Βίτων	ὑπὸ	ῥώμης τε καὶ ἰσχύος ταῦρον
[2, 37]	πέφυκεν ἐπὶ τῇ πηγῇ πλάτανος·	ὑπὸ	ταύτῃ τὴν ὕδραν τραφῆναι τῇ
[2, 5]	μετονομασθῆναι, ἀπὸ δὲ Θήβης τὴν	ὑπὸ	τῇ Καδμείᾳ κληθῆναι. Θηβαῖοι δὲ
[2, 23]	τάφος αὐτῇ πλησίον Ἡρακλείας τῆς	ὑπὸ	τῇ Οἴτῃ. (τὰ δὲ ἐς
[2, 7]	Τύχης ἐστί. τοῦ θεάτρου δὲ	ὑπὸ	τὴν ἀκρόπολιν ᾠκοδομημένου τὸν ἐν
[2, 5]	ἄξια· τὰ γάρ οἱ τικτόμενα	ὑπὸ	τῆς γυναικὸς αὐτίκα ὁπότε πρῶτον
[2, 14]	δὲ αὐτοῖς καταλέγων τοὺς διδαχθέντας	ὑπὸ	τῆς θεοῦ τὴν τελετὴν Δυσαύλην
[2, 13]	τὴν κεφαλήν· ἀποθανόντος δὲ αὐτίκα	ὑπὸ	τῆς πληγῆς Φλιασίοις ἐστὶν οἴκημα
[2, 15]	ναόν, καὶ τὸν Ὀφέλτην ἐνταῦθα	ὑπὸ	τῆς τροφοῦ τεθέντα ἐς τὴν
[2, 22]	Ἠλεκτρύωνος· ἀποθανεῖν δ᾽ αὐτὸν Ὅμηρος	ὑπὸ	Τληπτολέμου φησὶ τοῦ Ἡρακλέους, καὶ
[2, 17]	τὸ ἱερόν, Πρόσυμναν δὲ τὴν	ὑπὸ	τὸ Ἡραῖον χώραν. ὁ δὲ
[2, 28]	οὗτοι δὲ στήσαντες τὸ ἅρμα	ὑπὸ	τὸ τεῖχος κήρυκα ἀποστέλλουσι παρὰ
[2, 2]	ἐπ᾽ αὐτῇ χαλκοῦς καὶ δελφὶς	ὑπὸ	τοῖς ποσίν ἐστι τοῦ Ποσειδῶνος
[2, 27]	καὶ γυναικῶν ἐστιν ὀνόματα ἀκεσθέντων	ὑπὸ	τοῦ Ἀσκληπιοῦ, προσέτι δὲ καὶ
[2, 15]	ἐς τὴν πόαν διαφθαρῆναι λέγουσιν	ὑπὸ	τοῦ δράκοντος. (θύουσι δὲ Ἀργεῖοι
[2, 20]	τοῦ δήμου, κρατήσαντες δὲ οὐδένα	ὑπὸ	τοῦ θυμοῦ τῶν ἐναντίων ἔλιπον.
[2, 3]	ἡμαρτήκοι τῆς ἐλπίδος καὶ ἅμα	ὑπὸ	τοῦ Ἰάσονος φωραθεῖσαν οὐ γὰρ
[2, 20]	τὸ ὕδωρ φασὶν οὐ καθάπαξ	ὑπὸ	τοῦ Ποσειδῶνος ἀφανισθῆναι, ἀλλὰ ἐνταῦθα
[2, 2]	οὐδὲ Νέστορι ἐπιδειχθῆναι τὸ μνῆμα	ὑπὸ	τοῦ Σισύφου φησί, χρῆναι γὰρ
[2, 6]	δὲ καὶ Ἐπωπέα κατέλαβεν ἀποθανεῖν	ὑπὸ	τοῦ τραύματος ἀμεληθέντος κατ᾽ ἀρχάς,
[2, 6]	Λαμέδων. ~(Κόρακος δὲ ἀποθανόντος ἄπαιδος	ὑπὸ	τοῦτον τὸν καιρὸν Ἐπωπεὺς ἀφικόμενος
[2, 13]	ἄγαλμα οὐκ ἔχον πω γένεια.	ὑπὸ	τοῦτον τὸν ναὸν θέατρον πεποίηται·
[2, 7]	τὸν Σύθαν ποταμὸν ἀποστέλλουσιν ἱκετεύοντας·	ὑπὸ	τούτων δὲ πεισθέντας τοὺς θεούς
[2, 25]	τὸν βασιλεύσαντα ἐν Αἰτωλίᾳ λέγουσιν	ὑπὸ	τῶν Ἀγρίου παίδων ἐκβληθέντα τῆς
[2, 32]	πόλει ἁπάντων καὶ ταύτας φασὶν	ὑπὸ	τῶν ἀντιστασιωτῶν καταλευσθῆναι, καὶ ἑορτὴν
[2, 8]	Δωριεῖς ὄντας. αὐτίκα δὲ στρατηγὸς	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν ᾕρητο, καὶ σφᾶς
[2, 34]	περιοφθῆναι τὸν νεκρόν φασι διαφορηθέντα	ὑπὸ	τῶν ἐκ θαλάσσης ὀρνίθων. (ἀπὸ
[2, 29]	ἔσοδον οἱ παρὰ Αἰακόν ποτε	ὑπὸ	τῶν Ἑλλήνων σταλέντες· αἰτίαν δὲ
[2, 38]	τῶν ἀπορρήτων ἐστίν· τὰ δὲ	ὑπὸ	τῶν ἐν Ναυπλίᾳ λεγόμενα ἐς
[2, 35]	στοὰ κατὰ τὴν δεξιάν, Ἠχοῦς	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων καλουμένη· φθεγξαμένῳ δὲ
[2, 33]	ἐς Κρήτην, οὐ πολὺ ὕστερον	ὑπὸ	τῶν θεραπευόντων ἀπέθανεν οἰκετῶν· οἱ
[2, 32]	δὲ αὐτὸν οὐκ ἐθέλουσι συρέντα	ὑπὸ	τῶν ἵππων οὐδὲ τὸν τάφον
[2, 30]	ἤδη δὲ κάμνοντα αὐτὸν καὶ	ὑπὸ	τῶν κυμάτων κατακλυζόμενον ἐπέλαβε τὸ
[2, 19]	τρέπειν. ἐπεβουλεύθη δὲ τούτων ἕνεκα	ὑπὸ	τῶν υἱῶν· ἐκείνων δὲ αὐτῷ
[2, 3]	χαλκὸν διάπυρον καὶ θερμὸν ὄντα	ὑπὸ	ὕδατος τούτου βάπτεσθαι λέγουσιν, ἐπεὶ
[2, 13]	ἔστι. (λέγεται δὲ καὶ ὧδε	ὑπὸ	Φλιασίων λόγος· Ἡρακλέα, ὅτ᾽ ἐκ
[2, 13]	τῆς ἀγορᾶς ἐστιν οἶκος ὀνομαζόμενος	ὑπὸ	Φλιασίων μαντικός. ἐς τοῦτον Ἀμφιάραος
[2, 9]	οὐ φιλοψύχῳ ταχὺ τὰ πάντα	ὑπὸ	φρονήματος καὶ τόλμης κατείργαστο, καὶ
[2, 13]	ὕμνῳ πεποιημένα τραφῆναι τὴν Ἥραν	ὑπὸ	Ὡρῶν, εἶναι δέ οἱ παῖδας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/01/2006