Livre, Chap.
[2, 13]	Σικυωνίας. τῶν δὲ Φλιασίων τοῖς	μὲν	ἃ προεκαλεῖτο Ρηγνίδας ἐφαίνετο ἀρεστά,
[2, 1]	τοῦ θεοῦ τὸ ἱερὸν τοῦτο	μὲν	ἀθλητῶν νικησάντων· τὰ Ἴσθμια ἑστήκασιν
[2, 17]	τροφοὺς τῆς Ἥρας· (καὶ ἀπὸ	μὲν	Ἀκραίας τὸ ὄρος καλοῦσι τὸ
[2, 34]	μετὰ τὴν ἄκραν νῆσοι, πρώτη	μὲν	Ἁλιοῦσσα— παρέχεται δὲ αὕτη λιμένα
[2, 31]	οὐχ ὗεν ὁ θεός, τὰ	μὲν	ἄλλα ἀναξηρανθῆναί φασιν ὕδατα, τὸν
[2, 25]	Ἄργος ἀφικέσθαι. ὁ δὲ τὰ	μὲν	ἄλλα ἐτιμώρησεν αὐτῷ στρατεύσας ἐς
[2, 3]	θηρεύουσα ἕστηκε. κρῆναι δὲ πολλαὶ	μὲν	ἀνὰ τὴν πόλιν πεποίηνται πᾶσαν
[2, 15]	ἐς Ἄργος ὁδοὶ δύο, ἡ	μὲν	ἀνδράσιν εὐζώνοις καὶ ἔστιν ἐπίτομος,
[2, 37]	ὄντα Φιλάμμωνος Ἀρριφῶν εὗρε, τὸ	μὲν	ἀνέκαθεν Τρικωνιεὺς τῶν ἐν Αἰτωλίᾳ,
[2, 28]	παῖδες αὐτῷ πρότερον ἔτι υἱοὶ	μὲν	Ἀντιμένης καὶ Ξάνθιππός τε καὶ
[2, 9]	(τῶν δὲ Λεωνίδου παίδων Ἐπικλείδας	μὲν	ἀπέθανεν ἐν τῇ μάχῃ, Κλεομένην
[2, 17]	τῶν στεφανωμάτων ἥπτετο. καὶ Χρυσηὶς	μὲν	ἀπελθοῦσα ἐς Τεγέαν τὴν Ἀθηνᾶν
[2, 36]	(ἔστι δὲ ἄλσος ἱερὸν ἀρχόμενον	μὲν	ἀπὸ ὄρους ὃ καλοῦσι Ποντῖνον,
[2, 3]	πολλαχοῦ Κορινθίοις καὶ ἄλλα, τὰ	μὲν	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ, τὸ δὲ
[2, 26]	τῷ Ἐλάτου συγγενέσθαι, καὶ τὴν	μὲν	ἀποθανεῖν ὑπὸ Ἀρτέμιδος ἀμυνομένης τῆς
[2, 38]	Σπαρτιάτου καὶ δυοῖν Ἀργείων, τοῖς	μὲν	ἀποθανοῦσιν ἐχώσθησαν ἐνταῦθα οἱ τάφοι,
[2, 34]	πέτραν ἰοῦσιν ὀρεινὴν ὁδόν, ἔστι	μὲν	Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Πλατανιστίου ναός, ἔστι
[2, 30]	οὐ πολὺ ἀλλήλων ἀφεστηκότες ὁ	μὲν	Ἀπόλλωνός ἐστιν, ὁ δὲ Ἀρτέμιδος,
[2, 4]	Ποσειδῶνος δὲ ἐπίκλησιν. καὶ ὁ	μὲν	ἀπῴκησεν ἐς Τιθορέαν τῆς νῦν
[2, 17]	Ἥβης καὶ Ἡρακλέους γάμον· οὗτος	μὲν	ἀργύρου, χρυσοῦ δὲ καὶ λίθων
[2, 18]	ἄνευ τῆς πατρῴας ἀρχῆς προσπεποιημένος	μὲν	Ἀρκάδων τοὺς πολλούς, παρειληφὼς δὲ
[2, 12]	ὁδός ἐστιν εὐθεῖα. καὶ ὅτι	μὲν	Ἀρκάσι Φλιάσιοι προσήκουσιν οὐδέν, δηλοῖ
[2, 27]	εἱστήκεσαν ἐντὸς τοῦ περιβόλου τὸ	μὲν	ἀρχαῖον καὶ πλέονες, ἐπ᾽ ἐμοῦ
[2, 13]	ἧς ἐστι τὸ ἱερὸν οἱ	μὲν	ἀρχαιότατοι Φλιασίων Γανυμήδαν, οἱ δὲ
[2, 34]	αἰγιαλὸν ἐπὶ Ποσείδιον, ἐκ θαλάσσης	μὲν	ἀρχομένη τῆς πρὸς ἀνατολάς, προήκουσα
[2, 27]	βουλῆς ἐφ᾽ ἡμῶν ἐποίησεν, ἔστι	μὲν	Ἀσκληπιοῦ λουτρόν, ἔστι δὲ ἱερὸν
[2, 5]	ἐστιν ὄπισθεν τοῦ ναοῦ, δῶρον	μὲν	Ἀσωποῦ λέγουσιν εἶναι, δοθῆναι δὲ
[2, 32]	ὑπὲρ αὐτὸν Ἀφροδίτης Ἀκραίας· τὸν	μὲν	ἅτε ἐν μητροπόλει τῇ Τροιζῆνι
[2, 6]	νύκτωρ Σικυῶνα σὺν Δωριεῦσι κακὸν	μὲν	ἅτε Ἡρακλείδην καὶ αὐτὸν ἐποίησεν
[2, 16]	χρημάτων ἦσαν. τάφος δὲ ἔστι	μὲν	Ἀτρέως, εἰσὶ δὲ καὶ ὅσους
[2, 21]	τῆς Περσέως. καὶ ἐφ᾽ ὅτῳ	μὲν	αὐτῇ τὸ ὄνομα ἐτέθη, δῆλον
[2, 28]	ἀπεδίδου σφίσι τὴν ἴσην, Δηιφόντην	μὲν	αὑτῇ τε ἄνδρα ἀρεστὸν εἶναι
[2, 9]	προθεῖναι τοῖς θηρίοις· καὶ τοὺς	μὲν	αὐτίκα ὡς ἐγεύσαντο διέφθειρεν ὁ
[2, 35]	θέρους, ἄγουσι δὲ οὕτως. ἡγοῦνται	μὲν	αὐτοῖς τῆς πομπῆς οἵ τε
[2, 16]	τὴν βασιλείαν ἐνείμαντο, καὶ Ἀκρίσιος	μὲν	αὐτοῦ κατέμεινεν ἐν τῷ Ἄργει,
[2, 4]	καὶ οἱ ἀπόγονοι βασιλεύουσιν ἐς	μὲν	Βάκχιν τὸν Προύμνιδος ἐπὶ γενεὰς
[2, 26]	ἐπιφανέστατα γεγονότα> ἐξ Ἐπιδαύρου. τοῦτο	μὲν	γὰρ Ἀθηναῖοι, τῆς τελετῆς λέγοντες
[2, 24]	παίδων καὶ ταύτῃ μνῆμα. χωρὶς	μὲν	γὰρ ἀπὸ τῶν σωμάτων ἐνταῦθα
[2, 22]	ἤγετο ἐς Λακεδαίμονα Ἑλένη. ἔχειν	μὲν	γὰρ αὐτὴν λέγουσιν ἐν γαστρί,
[2, 29]	δὲ ἐχαρίζοντο τῇ μητρί· αὐτοὶ	μὲν	γὰρ ἐγεγόνεσαν ἐκ τῆς Σκίρωνος
[2, 18]	οἱ Ἀναξαγορίδαι βασιλεύουσι πλέον. Ἶφις	μὲν	γὰρ ὁ Ἀλέκτορος τοῦ Ἀναξαγόρου
[2, 8]	ποτὲ ἦν Κλέωνος τυράννου· Κλεισθένης	μὲν	γὰρ ὁ Ἀριστωνύμου τοῦ Μύρωνος
[2, 2]	τις ἐπιλεξάμενος τὰ Εὐμήλου· Νηλέως	μὲν	γὰρ οὐδὲ Νέστορι ἐπιδειχθῆναι τὸ
[2, 27]	ἐμοὶ δοκεῖν θέας ἄξιον· τὰ	μὲν	γὰρ Ρωμαίων πολὺ δή τι
[2, 19]	παρίσταται δὴ τοῖς Ἀργείοις τῷ	μὲν	Γελάνορα, Δαναὸν δὲ εἰκάσαι τῷ
[2, 3]	ἐν Κορίνθῳ, Μηδείᾳ δὲ παῖδας	μὲν	γίνεσθαι, τὸ δὲ ἀεὶ τικτόμενον
[2, 36]	ἁλισκομένου δὲ τοῦ τείχους οὗτοι	μὲν	γυναῖκας ἐς τὰ πλοῖα ἐνθέμενοι
[2, 16]	αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι. Λακεδαιμονίοις γὰρ Σπάρτης	μὲν	γυναικὸς εἰκών ἐστιν ἐν Ἀμύκλαις,
[2, 10]	θεὸν καὶ αὐτόθεν προσεύχεσθαι. (τὸ	μὲν	δὴ ἄγαλμα καθήμενον Κάναχος Σικυώνιος
[2, 13]	Ἀπόλλωνος καὶ ἄλλο Ἴσιδος. τὸ	μὲν	δὴ ἄγαλμα τοῦ Διονύσου δῆλον
[2, 30]	καὶ Ἐλευσῖνι θύειν νομίζουσιν. (Αἰγίνης	μὲν	δὴ> Αἰακοῦ ἕνεκα καὶ ἔργων
[2, 37]	ἐς ἅπαντας ἠκούετο Ἕλληνας. (ταῦτα	μὲν	δὴ ἀπέφαινεν οὕτως ἔχοντα, τῆς
[2, 18]	Ἀναξαγόρᾳ τὸ ἴσον ἕξουσιν. ἀπὸ	μὲν	δὴ Βίαντος βασιλεύουσι πέντε ἄνδρες
[2, 17]	φύλλων αὐτῆς στεφάνους πλέκουσιν. (ἀρχιτέκτονα	μὲν	δὴ γενέσθαι τοῦ ναοῦ λέγουσιν
[2, 3]	παραδοῦναί οἱ τὴν ἀρχήν. (βασιλεύειν	μὲν	δὴ δι᾽ αὐτὴν Ἰάσονα ἐν
[2, 10]	τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἱερόν. ἐσίασι	μὲν	δὴ ἐς αὐτὸ γυνή τε
[2, 25]	πολὺ ἐξικνεῖται τῆς γῆς. (ταύτῃ	μὲν	δὴ θέας οὐδὲν ἔτι ἦν
[2, 22]	τῷ χαλκείῳ κεῖσθαι Ταντάλου. (τὸν	μὲν	δὴ Θυέστου παῖδα ἢ Βροτέου—
[2, 11]	Τιτάνῃ τὸ Ἀσκληπιεῖον ἐποίησε. (περιοικοῦσι	μὲν	δὴ καὶ ἄλλοι καὶ τὸ
[2, 5]	ἀριστερᾷ δὲ τῆς ὁδοῦ. γεγόνασι	μὲν	δὴ καὶ ἄλλοι πόλεμοι περὶ
[2, 18]	τὴν ὁδόν ἐστιν ἡρῷον. ἔχει	μὲν	δὴ καὶ ἐνταῦθα τιμὰς παρὰ
[2, 3]	κατέστησαν καὶ Δεῖμα ἐπεστάθη. τοῦτο	μὲν	δὴ καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι
[2, 18]	προτεθνεῶτος εἵποντο οἱ παῖδες. Ἄργους	μὲν	δὴ καὶ τῆς ἐν Ἄργει
[2, 32]	πέφυκεν ὀνομαζόμενος ῥᾶχος στρεπτός. ῥάχους	μὲν	δὴ καλοῦσι Τροιζήνιοι πᾶν ὅσον
[2, 6]	τῇ μάχῃ καὶ Ἐπωπεύς. Νυκτέα	μὲν	δὴ κάμνοντα ὀπίσω κομίζουσιν ἐς
[2, 16]	Ἰλίου δειπνίσας κατεφόνευσεν Αἴγισθος. τοῦ	μὲν	δὴ Κασσάνδρας μνήματος ἀμφισβητοῦσι Λακεδαιμονίων
[2, 35]	ἐντὸς τοῦ τείχους ἱερόν. ἄλλως	μὲν	δὴ κατὰ ἡμέραν ἑκάστην καὶ
[2, 21]	οἱ ἐλέφαντές εἰσιν ἐπειργασμένοι. τοῦτο	μὲν	δὴ κατὰ τὴν πυρὰν τὸ>
[2, 23]	Ὑρνηθοῦς τάφον λέγουσιν εἶναι. εἰ	μὲν	δὴ κενὸν καὶ ἄλλως ἐς
[2, 5]	καὶ Αἴγιναν καὶ Θήβην· ἀπὸ	μὲν	δὴ Κορκύρας καὶ Αἰγίνης τὰς
[2, 34]	καὶ ἐπῳδαῖς ἀνθρώπους ἀποτρέποντας. (τὰ	μὲν	δὴ Μέθανα ἰσθμός ἐστι τῆς
[2, 30]	δὲ αὐτῶν ὁ τρίτος. Ἀπόλλωνι	μὲν	δὴ ξόανον γυμνόν ἐστι τέχνης
[2, 23]	καὶ ἁλῶναι ποιῆσαν Ἴλιον. τὸ	μὲν	δὴ Παλλάδιον— καλεῖται γὰρ οὕτω—
[2, 35]	δὲ αὐτῶν λίμνην Ἀχερουσίαν. περιείργεται	μὲν	δὴ πάντα θριγκοῖς λίθων, ἐν
[2, 22]	καὶ οἱ συνδικάσαντες ἔγνωσαν. Ἥρα	μὲν	δὴ παρὰ Ποσειδῶνος εὕρετο ἀπελθεῖν
[2, 10]	Ἀσκληπιοῦ παῖδα εἶναι νομίζουσιν. (οὗτος	μὲν	δὴ παρείχετο ὁ περίβολος τοσάδε
[2, 34]	τὸ ὄρος τοῦτο ὀνομάζουσι. τεῖχος	μὲν	δὴ περὶ πᾶσαν τὴν Ἑρμιόνα
[2, 25]	ἕτερα τοσαῦτα ἐς Ὀρνεάς. Λυρκείας	μὲν	δὴ πόλεως, ἅτε ἠρημωμένης ἤδη
[2, 38]	ἔτος λουμένην παρθένον γίνεσθαι. (οὗτος	μὲν	δή σφισιν ἐκ τελετῆς, ἣν
[2, 25]	ἐπὶ στήλῃ τοῦ Λύρκου. ἐς	μὲν	δὴ ταύτην ἐστὶν ἐξ Ἄργους
[2, 34]	καὶ λιμένας ἐν αὑτῇ. μῆκος	μὲν	δὴ τῆς ἀκτῆς ἐστιν ἑπτά
[2, 21]	ἐόντ᾽ ἀπὸ πάντας ὄλεσσαν. οὗτος	μὲν	δὴ τὸν οἶκον τὸν Ἀμφίονος
[2, 15]	Πέλοπος ἅρμα λέγουσιν ἀνακεῖσθαι. ~(Φλιασίοις	μὲν	δὴ τοσαῦτα λόγου μάλιστα ἦν
[2, 35]	καὶ Ὅριον τὸν τρίτον. τὸ	μὲν	δὴ τοῦ Πυθαέως ὄνομα μεμαθήκασι
[2, 25]	κατὰ ἀνατολὰς ἑτέραν ἔχον. κατὰ	μὲν	δὴ τοῦτο Ἀφροδίτης κεῖται ξόανον,
[2, 35]	βασιλέα ὑπὸ γῆν εἶναι. (παρὰ	μὲν	δὴ τοῦτόν ἐστιν ἄλλος ναὸς
[2, 25]	τὴν Πριάμου συγκαθεῖλεν ἀρχήν. ἀπὸ	μὲν	δὴ τούτου τὸ ὄνομα ἐγένετο
[2, 27]	Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐν αὐτῷ. τοῦτο	μὲν	δὴ τῶν ἀρχαίων· τὰ δὲ
[2, 14]	πρὸς Ἐλευσινίους ᾑρέθη πολέμου. τοῦτο	μὲν	δὴ Φλιασίοις οὐκ ἔστιν ὅπως
[2, 29]	πρότερον ἐς αὐτὴν ἐλθόντος. ἐπὶ	μὲν	δὴ Φώκου τούτου ἡ> περὶ
[2, 7]	οὐδὲ Ὀλυμπικὴν ἀνῃρημένον νίκην. τοῦτο	μὲν	δὴ χῶμά ἐστι γῆς, αὐτοὶ
[2, 28]	καλοῦσιν, ἐνταῦθα οἱ νεανίσκοι πολλὰ	μὲν	Δηιφόντου κατηγόρουν, πολλὰ δὲ αὐτὴν
[2, 37]	δὲ τοῦ ἄλσους ἀγάλματα ἔστι	μὲν	Δήμητρος Προσύμνης, ἔστι δὲ Διονύσου,
[2, 19]	λέγειν τοῦ Γελάνορος δόξαντος, ὁ	μὲν	δῆμος ὑπερέθετο— φασὶν— ἐς τὴν
[2, 33]	ἐνταῦθα λέγεται Ποσειδῶνα μιχθῆναι. ἱδρύσατο	μὲν	διὰ τοῦτο Αἴθρα ναὸν ἐνταῦθα
[2, 24]	ὁ Καπανέως αὐτόν, καὶ ἀνάκειται	μὲν	διὰ τοῦτο ἐνταῦθα· (τρεῖς δὲ
[2, 14]	ἐθέλῃ καὶ γυναῖκα. καὶ ταῦτα	μὲν	διάφορα τῶν Ἐλευσῖνι νομίζουσι, τὰ
[2, 32]	καὶ ἄγαλμά ἐστιν ἀρχαῖον. ταῦτα	μὲν	Διομήδην λέγουσι ποιῆσαι καὶ προσέτι
[2, 1]	προαπέλιπε διορύσσων ἰσθμόν· καὶ ὅθεν	μὲν	διορύσσειν ἤρξαντο δῆλόν ἐστιν, ἐς
[2, 4]	γυμνασίῳ ναοὶ θεῶν εἰσιν ὁ	μὲν	Διός, ὁ δὲ Ἀσκληπιοῦ· τὰ
[2, 22]	μητέρες Ἱλάειρα καὶ Φοίβη, τέχνη	μὲν	Διποίνου καὶ Σκύλλιδος, ξύλου δὲ
[2, 35]	ἀνάγκη πεσεῖν καὶ πάσας. (θυσία	μὲν	δρᾶται τοῖς Ἑρμιονεῦσι τὸν εἰρημένον
[2, 29]	Πανοπέα καὶ Κρῖσον· καὶ Πανοπέως	μὲν	ἐγένετο Ἐπειὸς ὁ τὸν ἵππον
[2, 28]	Φάλκην δὲ ἐχόμενον Ὑρνηθοῦς βαλεῖν	μὲν	ἔδεισε, μὴ ἁμαρτὼν γένοιτο αὐτῆς
[2, 8]	τὴν τυραννικὴν τρέπεται. καὶ ταύτην	μὲν	εἷλεν οὐ χαλεπῶς, ὁ δὲ
[2, 5]	(ὁ δὲ Ἀσωπὸς οὗτος ἄρχεται	μὲν	ἐκ τῆς Φλιασίας, ῥεῖ δὲ
[2, 9]	τὸν βασιλέα συνιστάναι. καὶ ἀπέδρα	μὲν	ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοῖς
[2, 34]	κατὰ τὴν πέτραν ἣ πρότερον	μὲν	ἐκαλεῖτο Σθενίου Διὸς βωμός, μετὰ
[2, 20]	ᾄσματα ἐπείργασται στήλῃ· καὶ βιβλία	μὲν	ἐκεῖνα ἔρριπταί οἱ πρὸς τοῖς
[2, 8]	φυγάσι καὶ Ἀργείοις μισθωτοῖς τοὺς	μὲν	ἔλαθεν ἅτε ἐν σκότῳ νύκτωρ
[2, 3]	φοροῦσιν ἐσθῆτα. (Μήδεια δὲ τότε	μὲν	ἐλθοῦσα ἐς Ἀθήνας συνῴκησεν Αἰγεῖ,
[2, 20]	Ἀναξανδρίδου καὶ Λακεδαιμονίους, καὶ τῶν	μὲν	ἐν αὐτῇ πεπτωκότων τῇ μάχῃ,
[2, 7]	Ἀπόλλωνος. ὁ δὲ ναὸς ἔστι	μὲν	ἐν τῇ νῦν ἀγορᾷ, τὸ
[2, 9]	τὸ ξύλον δὲ ἐκεῖνο ἔκειτο	μὲν	ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Λυκίου,
[2, 2]	ὁμοίως εἶναι, Σίσυφον δὲ ταφῆναι	μὲν	ἐν τῷ ἰσθμῷ, τὸν δέ
[2, 9]	δούς οἱ φάρμακον. καὶ τὸν	μὲν	ἐξ Αἰγίου ταύτῃ γὰρ τὸ
[2, 17]	ἀρχαῖον. τὸ δὲ ἀρχαιότατον πεποίηται	μὲν	ἐξ ἀχράδος, ἀνετέθη δὲ ἐς
[2, 29]	νύκτωρ ἐποίει χῶμα. καὶ τοῦτο	μὲν	ἐξεργασθὲν καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι
[2, 19]	ξόανα Ἀφροδίτης καὶ Ἑρμοῦ, τὸ	μὲν	Ἐπειοῦ λέγουσιν ἔργον εἶναι, τὸ
[2, 1]	ἐφ᾽ οὗ τὸ ἅρμα μέση	μὲν	ἐπείργασται Θάλασσα ἀνέχουσα Ἀφροδίτην παῖδα,
[2, 26]	φασιν ἐλθεῖν ἐς Πελοπόννησον πρόφασιν	μὲν	ἐπὶ θέᾳ τῆς χώρας, ἔργῳ
[2, 34]	νῦν ἔτι ἱερὰ αὐτόθι, Ποσειδῶνος	μὲν	ἐπὶ τῆς ἀκτῆς τῇ ἀρχῇ,
[2, 34]	δὲ ἱερὰ πεποίηται Θερμασίας, τὸ	μὲν	ἐπὶ τοῖς πρὸς τὴν Τροιζηνίαν
[2, 7]	τοῖς ναοῖς· ἐπίγραμμα δὲ ἄλλο	μὲν	ἐπιγράφουσιν οὐδέν, τὸ δὲ ὄνομα
[2, 2]	ταῦτα ὄντα ἐν ὑπαίθρῳ, τὸ	μὲν	ἐπίκλησιν οὐκ εἶχε, τὸν δὲ
[2, 6]	Ἡσίοδός γε καὶ Ἴβυκος, ὁ	μὲν	ἐποίησεν ὡς Ἐρεχθέως εἴη Σικυών,
[2, 6]	ἐπὶ τὴν Αἰγιάλειαν ἐλάσαντα τιμωρήσασθαι	μὲν	Ἐπωπέα, κακοῦν δὲ εἰ λάβοι
[2, 34]	ἱερὰ δρῶσιν ἀπόρρητα Δήμητρι. (τοσαῦτα	μὲν	Ἑρμιονεῦσίν ἐστιν ἐνταῦθα· ἡ δὲ
[2, 26]	Δηιφόντῃ καὶ Ἀργείοις· (καὶ ὁ	μὲν	ἐς Ἀθήνας ὁμοῦ τοῖς πολίταις
[2, 7]	Φόβον ὀνομάζουσι τὸ χωρίον, οἱ	μὲν	ἐς Κρήτην παρὰ Καρμάνορα ἀπετράποντο,
[2, 17]	τοὺς κίονάς ἐστιν εἰργασμένα, τὰ	μὲν	ἐς τὴν Διὸς γένεσιν καὶ
[2, 1]	ὁ τῶν Κορινθίων ἰσθμὸς τῇ	μὲν	ἐς τὴν ἐπὶ Κεγχρέαις, τῇ
[2, 20]	Ἀργείων ἀμφιδρυφέας τότε θήσει. τὰ	μὲν	ἐς τὸ ἔργον τῶν γυναικῶν
[2, 8]	(ἐλευθερώσαντος δὲ Ἀράτου Κόρινθον προσεχώρησαν	μὲν	ἐς τὸ συνέδριον Ἐπιδαύριοι καὶ
[2, 22]	Φρυγὸς ἐπ᾽ αὐτὸν στρατείᾳ. τάδε	μὲν	ἐς τοσοῦτον ἐξητάσθω· τὰ δὲ
[2, 4]	τοῦ χρησμοῦ δέχεται σύνοικον. τοιαῦτα	μὲν	ἐς τοὺς Κορινθίων βασιλέας συμβάντα
[2, 10]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καύσαντες τὰ	μὲν	ἐσθίουσιν ὡς ἀπὸ ἱερείου, τὰ
[2, 35]	δὲ πρὸς τὸν ναὸν οἱ	μὲν	ἔσω φέρεσθαι τὴν βοῦν ἐς
[2, 30]	δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔστι	μὲν	ἑτέρωθι καὶ οὐ ταύτῃ, λίθου
[2, 15]	τῇ νῦν Ἀργολίδι ὀνομαζομένῃ τὰ	μὲν	ἔτι παλαιότερα οὐ μνημονεύουσιν, Ἴναχον
[2, 38]	πεντήκοντα ἐμοὶ δοκεῖν σταδίους, τὰ	μὲν	ἐφ᾽ ἡμῶν ἔρημος, οἰκιστὴς δὲ
[2, 36]	ὁδός. ἡ δὲ Ἁλίκη τὰ	μὲν	ἐφ᾽ ἡμῶν ἐστιν ἔρημος, ᾠκεῖτο
[2, 16]	δίσκου τῇ ὁρμῇ. (καὶ Ἀκρισίῳ	μὲν	ἡ πρόρρησις τοῦ θεοῦ τέλος
[2, 24]	ἄλλα καὶ Ζεὺς ξόανον, δύο	μὲν	ᾗ πεφύκαμεν ἔχον ὀφθαλμούς, τρίτον
[2, 4]	ὑπὲρ τὴν πόλιν κορυφή, Βριάρεω	μὲν	Ἡλίῳ δόντος αὐτὴν ὅτε ἐδίκαζεν,
[2, 1]	(θέας δὲ αὐτόθι ἄξια ἔστι	μὲν	θέατρον, ἔστι δὲ στάδιον λίθου
[2, 30]	ἀφειμένα ἐπ᾽ ἰχθύων θήρᾳ. ταύτην	μὲν	θεὸν ἐποίησεν Ἄρτεμις, σέβουσι δὲ
[2, 19]	Ἀπόλλωνος ἱερὸν Λυκίου. (ἐνταῦθα ἀνάκειται	μὲν	θρόνος Δαναοῦ, κεῖται δὲ εἰκὼν
[2, 21]	τῆς παρθένου Χλῶριν ὀνομάζουσι, Νιόβης	μὲν	θυγατέρα εἶναι λέγοντες, Μελίβοιαν δὲ
[2, 21]	ἐς αὐτήν ἐστιν εἰρημένα· Φόρκου	μὲν	θυγατέρα εἶναι, τελευτήσαντος δέ οἱ
[2, 24]	(τοῦ Δειραδιώτου δὲ Ἀπόλλωνος ἔχεται	μὲν	ἱερὸν Ἀθηνᾶς Ὀξυδερκοῦς καλουμένης, Διομήδους
[2, 36]	εἴκοσιν αὐτόθεν ἀφέστηκεν· ἐνταῦθα ἔστι	μὲν	ἱερὸν Ἀπόλλωνος, ἔστι δὲ Ποσειδῶνος,
[2, 34]	Βούπορθμος. ἐν Βουπόρθμῳ δὲ πεποίηται	μὲν	ἱερὸν Δήμητρος καὶ τῆς παιδός,
[2, 25]	Ἀκρίσιον μάχη γίνεται, καὶ τέλος	μὲν	ἴσον τῷ ἀγῶνι συμβῆναί φασι
[2, 36]	κατιόντων δὲ ἐς Λέρναν πρῶτον	μὲν	καθ᾽ ὁδόν ἐστιν ὁ Ἐρασῖνος,
[2, 38]	ἄλλως δύσβατον, ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ	μὲν	καθήκουσα ἐπὶ θάλασσαν καὶ δένδρα—
[2, 15]	ἐπὶ τοῦ καλουμένου Τρητοῦ, στενὴ	μὲν	καὶ αὐτὴ περιεχόντων ὀρῶν, ὀχήμασι
[2, 7]	θέατρον Διονύσου ναός ἐστι· χρυσοῦ	μὲν	καὶ ἐλέφαντος ὁ θεός, παρὰ
[2, 17]	θρόνου κάθηται μεγέθει μέγα, χρυσοῦ	μὲν	καὶ ἐλέφαντος, Πολυκλείτου δὲ ἔργον·
[2, 18]	κατίασιν ἐς Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι, Τήμενος	μὲν	καὶ Κρεσφόντης Ἀριστομάχου, τοῦ τρίτου
[2, 2]	Ἑρμοῦ τέ ἐστιν ἀγάλματα χαλκοῦ	μὲν	καὶ ὀρθὰ ἀμφότερα, τῷ δὲ
[2, 1]	δὲ διαλλακτὴν γενέσθαι σφίσιν, ἰσθμὸν	μὲν	καὶ ὅσα ταύτῃ δικάσαντα εἶναι
[2, 20]	τὸ Ἄργος. (Τελέσιλλα δὲ οἰκέτας	μὲν	καὶ ὅσοι διὰ νεότητα ἢ
[2, 11]	ὀνομάζουσι. τῆς δὲ Κορωνίδος ἔστι	μὲν	καὶ ταύτης ξόανον, καθίδρυται δὲ
[2, 27]	δὲ αὐτῷ Παυσίου γράψαντος βέλη	μὲν	καὶ τόξον ἐστὶν ἀφεικὼς Ἔρως,
[2, 1]	ὡς ἐκράτησαν τῷ πολέμῳ, παρείλοντο	μὲν	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τὰ
[2, 4]	Ἀσκληπιοῦ· τὰ δὲ ἀγάλματα Ἀσκληπιὸς	μὲν	καὶ Ὑγεία λευκοῦ λίθου, τὸ
[2, 26]	ἄλλων Ἀργείων Τημένου τελευτήσαντος, Δηιφόντης	μὲν	καὶ Ὑρνηθὼ κατ᾽ ἔχθος τῶν
[2, 34]	χώρας ἀριθμὸν ἐννέα οὔσας Πέλοπος	μὲν	καλοῦσι, τοῦ θεοῦ δὲ ὕοντος
[2, 24]	Οὐρανίας. ~(τὴν δὲ ἀκρόπολιν Λάρισαν	μὲν	καλοῦσιν ἀπὸ τῆς Πελασγοῦ θυγατρός·
[2, 17]	ἐπειργασμένας, καὶ τῶν χειρῶν τῇ	μὲν	καρπὸν φέρει ῥοιᾶς, τῇ δὲ
[2, 4]	Τελέστην τὸν Ἀριστοδήμου. καὶ Τελέστην	μὲν	κατὰ ἔχθος Ἀριεὺς καὶ Περάντας
[2, 7]	ἐν δεξιᾷ Λιμναίας. καὶ ὅτι	μὲν	κατερρύηκεν ὁ ὄροφος, δῆλά ἐστιν
[2, 21]	αὖθις ἐπὶ τὴν ἀγοράν, ἔστι	μὲν	Κερδοῦς Φορωνέως γυναικὸς μνῆμα, ἔστι
[2, 35]	Πρωνός. τοῦτο τὸ ἱερὸν Ἑρμιονεῖς	μὲν	Κλύμενον Φορωνέως παῖδα καὶ ἀδελφὴν
[2, 35]	ἐστὶν ἃ καλοῦσιν Ἑρμιονεῖς τὸ	μὲν	Κλυμένου, τὸ δὲ Πλούτωνος, τὸ
[2, 18]	ἑλόντος Πύλον. (ἐκβάλλουσιν οὖν ἐκ	μὲν	Λακεδαίμονος καὶ Ἄργους Τισαμενόν, ἐκ
[2, 35]	Ἀργολίδα ἦλθε Δημήτηρ, τότε Ἀθέραν	μὲν	λέγουσι καὶ Μύσιον ὡς ξενίαν
[2, 35]	δὲ ἱερὸν τῆς Τύχης νεώτατον	μὲν	λέγουσιν Ἑρμιονεῖς τῶν παρά σφισιν
[2, 2]	ἄξια ἐν τῇ πόλει τὰ	μὲν	λειπόμενα ἔτι τῶν ἀρχαίων ἐστίν,
[2, 37]	καθήμενον ἄγαλμα οὐ μέγα· (ταῦτα	μὲν	λίθου πεποιημένα, ἑτέρωθι δ᾽ ἐν
[2, 22]	δὲ τὸ ἄγαλμα ἔργον. τοῦτο	μὲν	λίθου· τὰ δ᾽ ἀπαντικρὺ χαλκᾶ,
[2, 19]	ξόανον. (τάφοι δέ εἰσιν ὁ	μὲν	Λίνου τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ Ψαμάθης
[2, 24]	γὰρ ἐν οὐρανῷ βασιλεύειν, οὗτος	μὲν	λόγος κοινὸς πάντων ἐστὶν ἀνθρώπων.
[2, 25]	ἄγουσι. (τὸ δὲ χωρίον τότε	μὲν	Λυγκεία ἐκαλεῖτο, οἰκήσαντος δὲ ὕστερον
[2, 10]	τῶν χειρῶν δὲ ἔχει τῇ	μὲν	μήκωνα τῇ δὲ ἑτέρᾳ μῆλον.
[2, 6]	σὺν ὅπλοις ἦλθον, ἐνταῦθα τιτρώσκεται	μὲν	Νυκτεύς, ἐτρώθη δὲ κρατῶν τῇ
[2, 11]	Μήτηρ θεῶν καὶ Τύχη· ταῦτα	μὲν	ξόανα, λίθου δὲ Ἀσκληπιὸς ἐπίκλησιν
[2, 16]	ἐς τὴν Λάρισαν· καὶ ὁ	μὲν	οἷα ἡλικίᾳ τε ἀκμάζων καὶ
[2, 25]	ἀποθανόντα ἔθαψεν ἐνταῦθα. ἀπὸ τούτου	μὲν	Οἰνόη χωρίον ἐστὶν Ἀργείοις· (ὑπὲρ
[2, 31]	καὶ— ἦν γὰρ κοτίνου— τοῦτο	μὲν	ὅτῳ πιστὰ ἐνέφυ τῇ γῇ
[2, 21]	δὲ ἱερὸν τῆς Λητοῦς ἔστι	μὲν	οὐ μακρὰν τοῦ τροπαίου, τέχνη
[2, 31]	τοῦ Ἅιδου· ἐγὼ δὲ Σεμέλην	μὲν	οὐδὲ ἀποθανεῖν ἀρχὴν πείθομαι Διός
[2, 1]	μετονομασθῆναι. (Κόρινθον δὲ οἰκοῦσι Κορινθίων	μὲν	οὐδεὶς ἔτι τῶν ἀρχαίων, ἔποικοι
[2, 28]	μᾶλλον ἢ παισίν. (καὶ τὴν	μὲν	οὐδὲν ἔτι ἀποκρινάμενοι συλλαμβάνουσιν, ἀναθέντες
[2, 35]	Ὅριον ἐφ᾽ ὅτῳ καλοῦσιν, σαφῶς	μὲν	οὐκ ἂν ἔχοιμι εἰπεῖν, τεκμαίρομαι
[2, 30]	παρ᾽ Ἀθηναίων λαβόντες, ὡς Ἐπιδαύριοι	μὲν	οὐκ ἀπέφερον ἔτι Ἀθηναίοις ἃ
[2, 18]	Τυνδάρεω λαβόντα. ἐγὼ δὲ καταγνῶναι	μὲν	οὐκ ἐθέλω φύσει σφᾶς γενέσθαι
[2, 35]	ἐπὶ πλέον ἢ τἄλλα, ἐγὼ	μὲν	οὐκ εἶδον, οὐ μὴν οὐδὲ
[2, 35]	καὶ ἀγάλματα τρία· καὶ τῷ	μὲν	οὐκ ἔστιν ἐπίκλησις, τὸν δὲ
[2, 9]	δὲ ἄσμενοι Κλεομένους ἀπαλλαγέντες βασιλεύεσθαι	μὲν	οὐκέτι ἠξίωσαν, τὰ δὲ λοιπὰ
[2, 19]	ἐστιν Ἀπόλλωνος ἱερὸν Λυκίου. τὸ	μὲν	οὖν ἄγαλμα τὸ ἐφ᾽ ἡμῶν
[2, 30]	ἐν τῇ γῆ πρῶτον. ἐμοὶ	μὲν	οὖν Αἰγύπτιον φαίνεται καὶ οὐδαμῶς
[2, 9]	καὶ αὐτὴ Λακεδαίμων ἑάλω. Λακεδαιμονίοις	μὲν	οὖν ἀπέδωκεν Ἀντίγονος καὶ Ἀχαιοὶ
[2, 22]	καὶ Διὸς καὶ Ἀθηνᾶς. Λυκέας	μὲν	οὖν ἐν τοῖς ἔπεσιν ἐποίησε
[2, 8]	καὶ Τιμοκλείδαν ὁμοῦ τυραννῆσαι. τούτους	μὲν	οὖν ἐξέβαλεν ὁ δῆμος, Κλεινίαν
[2, 17]	ῥοιᾶς, τῇ δὲ σκῆπτρον. τὰ	μὲν	οὖν ἐς τὴν ῥοιὰν— ἀπορρητότερος
[2, 19]	τοῦ ποιήσαντος τὰ ἔπη. τὰ	μὲν	οὖν ἐς τοῦτον οἰκειότερα ὄντα
[2, 18]	τοῦ Πενθίλου τοῦ Περικλυμένου. Τισαμενὸς	μὲν	οὖν ἦλθε σὺν τῇ στρατιᾷ
[2, 16]	δὲ Ἴασος καὶ Ἀγήνωρ. Ἰὼ	μὲν	οὖν Ἰάσου θυγάτηρ, εἴτε ὡς
[2, 4]	τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἡρακλέους. Δωρίδας	μὲν	οὖν καὶ Ὑανθίδας παραδόντες τὴν
[2, 31]	δὲ ὧν οἶδα παλαιότατον. ἀρχαῖος	μὲν	οὖν καὶ Φωκαεῦσι τοῖς ἐν
[2, 19]	Θησειδῶν ἔσχατος ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων. ~(τὰ	μὲν	οὖν Κρεσφόντου καὶ τῶν Ἀριστοδήμου
[2, 8]	αὐτὸς ἀπεχώρησεν Ἄρατος ἐθελοντής. Ἀβαντίδαν	μὲν	οὖν κτείνουσιν ἄνδρες τῶν ἐπιχωρίων,
[2, 37]	τὴν τελετὴν Φιλάμμωνά φασι. τὰ	μὲν	οὖν λεγόμενα ἐπὶ τοῖς δρωμένοις
[2, 20]	τῶν γυναικῶν τὰς πολλάς· τὰς	μὲν	οὖν λοιπὰς θάπτουσιν ἐν κοινῷ,
[2, 7]	ἡμμένων καὶ ὕμνων ἐπιχωρίων. (ἡγεῖται	μὲν	οὖν ὃν Βάκχειον ὀνομάζουσιν Ἀνδροδάμας
[2, 18]	Ἀργεῖοι, ξένου τῇ Δήμητρι. τούτῳ	μὲν	οὖν οὐκ ἔπεστιν ὄροφος· ἐν
[2, 33]	θάνατος ἐγένετο οὕτω βίαιος. εἴρηται	μὲν	οὖν περὶ αὐτοῦ καὶ ἄλλοις
[2, 8]	οὐ πολλοῖς ἐτυράννησεν Ἀβαντίδας. Κλεινίᾳ	μὲν	οὖν συνεβεβήκει πρότερον ἔτι ἡ
[2, 33]	καὶ αὐτὸς ἰδίᾳ προσκρούσας. Δημοσθένει	μὲν	οὖν τιμαὶ καὶ ἑτέρωθι τῆς
[2, 35]	τῇ θυγατρὶ ποιεῖν αὐτόν. Κολόνταν	μὲν	οὖν φασιν ἀντὶ τούτων συγκαταπρησθῆναι
[2, 4]	παραδοῦσαν Σισύφῳ τὴν ἀρχήν. ~(τάδε	μὲν	οὕτως ἔχοντα ἐπελεξάμην, τοῦ μνήματος
[2, 15]	πανηγύρει τῶν χειμερινῶν. ἐνταῦθα ἔστι	μὲν	Ὀφέλτου τάφος, περὶ δὲ αὐτὸν
[2, 12]	ἀφ᾽ αὑτοῦ τῇ γῇ, Κείσου	μὲν	παῖδα εἶναι τοῦ Τημένου κατὰ
[2, 22]	Εἰληθυίας ἱδρυσαμένην τὸ ἱερὸν τὴν	μὲν	παῖδα ἣν ἔτεκε Κλυταιμνήστρᾳ δοῦναι—
[2, 11]	δὲ ὄπισθεν τοῦ Ἡραίου τὸν	μὲν	Πανὶ ᾠκοδόμησεν, Ἡλίῳ δὲ λίθου
[2, 10]	καθ᾽ ἕτερον τῆς ἐσόδου τῇ	μὲν	Πανὸς καθήμενον ἄγαλμά ἐστι, τῇ
[2, 10]	καὶ ἑτέρωθι ἱερὸν Ἡρακλέους· τὸν	μὲν	πάντα ἐνταῦθα περίβολον Παιδιζὴν ὀνομάζουσιν,
[2, 20]	ὅπλα ἀδύνατοι φέρειν ἦσαν, τούτους	μὲν	πάντας ἀνεβίβασεν ἐπὶ τὸ τεῖχος,
[2, 13]	οἴκημα ἐς μνήμην. τοῦτο ᾠκοδόμηται	μὲν	παρὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος,
[2, 4]	Δωριεῦσιν ἐπὶ Κόρινθον Ἀλήτης τὸ	μὲν	παραυτίκα ἀπειπόντος τοῦ θεοῦ παρ᾽
[2, 6]	αὐτὴν Ἀντιόπην. (Ἐπωπεὺς δὲ τὸ	μὲν	παραυτίκα ἐπινίκια ἔθυε καὶ Ἀθηνᾶς
[2, 4]	ἐστιν Ἴσιδος τεμένη, ὧν τὴν	μὲν	Πελαγίαν, τὴν δὲ Αἰγυπτίαν αὐτῶν
[2, 8]	Ἆγις ὁ Εὐδαμίδου βασιλεὺς ἔφθησαν	μὲν	Πελλήνην ἑλόντες ἐξ ἐπιδρομῆς, ἥκοντι
[2, 11]	ὃς νίκας ἀνείλετο Ὀλυμπίασι δύο	μὲν	πεντάθλου καὶ σταδίου τὴν τρίτην,
[2, 5]	ὑπὲρ Αἰθιοπίας Νεῖλον γίνεσθαι. Ἀσωποῦ	μὲν	πέρι τοιαῦτα ἤκουσα, ἐκ δὲ
[2, 15]	ἐρείπια ἐν ἀριστερᾷ. καὶ ὅτι	μὲν	Περσεὺς ἐγένετο Μυκηνῶν οἰκιστής, ἴσασιν
[2, 29]	Λοκρῶν καθήκουσι. (γεγόνασι δὲ ἀπὸ	μὲν	Πηλέως οἱ ἐν Ἠπείρῳ βασιλεῖς,
[2, 31]	τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Θεαρίου κατασκευάσαι	μὲν	Πιτθέα ἔφασαν, ἔστι δὲ ὧν
[2, 33]	~(νῆσοι δέ εἰσι Τροιζηνίοις μία	μὲν	πλησίον τῆς ἠπείρου, καὶ διαβῆναι
[2, 22]	ἐβένου· τοῖς δ᾽ ἵπποις τὰ	μὲν	πολλὰ ἐβένου καὶ τούτοις, ὀλίγα
[2, 3]	ὁ Παλαίμων. (λουτρὰ δὲ ἔστι	μὲν	πολλαχοῦ Κορινθίοις καὶ ἄλλα, τὰ
[2, 22]	Ἑκάτης καὶ ταῦτα ἀγάλματα, τὸ	μὲν	Πολύκλειτος ἐποίησε, τὸ δὲ ἀδελφὸς
[2, 9]	δὲ τὸ> Ἀράτου ἡρῷον ἔστι	μὲν	Ποσειδῶνι Ἰσθμίῳ βωμός, ἔστι δὲ
[2, 2]	Πειρήνην. ἔστι δὲ ἐν Λεχαίῳ	μὲν	Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ ἄγαλμα χαλκοῦν,
[2, 1]	ἐστιν ἐν τῷ προνάῳ δύο	μὲν	Ποσειδῶνος, τρίτον δὲ Ἀμφιτρίτης, καὶ
[2, 37]	καθήκει. ὅροι δὲ αὐτοῦ τῇ	μὲν	ποταμὸς ὁ Ποντῖνος, τῇ δὲ
[2, 33]	εἴη βάσκανον, εἰ δὴ Ὅμηρον	μὲν	προδιεφθαρμένον τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπὶ τοσούτῳ
[2, 27]	νικῶντα· ὁ δὲ ἀγὼν ἐλευθέρων	μὲν	προέκειτο οὐδενί, οἰκέταις δὲ ἀποδρᾶσι
[2, 34]	ὅθεν ὡρμήθησαν, κατορύσσουσιν ἐνταῦθα. (τοῦτο	μὲν	πρὸς τὸν Λίβα σφίσιν ἐστὶν
[2, 24]	ἡμᾶς— καθέστηκε τρόπον τοῦτον. γυνὴ	μὲν	προφητεύουσά ἐστιν, ἀνδρὸς εὐνῆς εἰργομένη·
[2, 20]	κατέφευγον διαφθαρέντων καὶ τούτων, τὰ	μὲν	πρῶτα ἐξιόντων κατὰ ὁμολογίαν, ὡς
[2, 31]	οὐ πολὺ ἀπ᾽ ἀλλήλων· ὁ	μὲν	πρῶτός ἐστιν αὐτῶν Διονύσου κατὰ
[2, 7]	ἔσχε τῆς ἀρχῆς. ~(καὶ Δωριεῖς	μὲν	Σικυώνιοι γεγόνασιν ἀπὸ τούτου καὶ
[2, 1]	Ἀττικὴν αὖθις ἀναχωρῆσαι, καὶ ἀπὸ	μὲν	Σικυῶνος τὴν Ἀσωπίαν, ἀπὸ δὲ
[2, 29]	παίδων τινὰ ἴσμεν καταμείναντα, Πηλεῖ	μὲν	συμβὰν καὶ Τελαμῶνι ἐπὶ φόνῳ
[2, 28]	ἔχουσαν ἐν γαστρί. (καὶ ὁ	μὲν	συνείς, οἷα ἐς τὴν ἀδελφὴν
[2, 35]	κολοσσὸς ἕστηκεν. κρήνας δὲ τὴν	μὲν	σφόδρα ἔχουσιν ἀρχαίαν, ἐς δὲ
[2, 7]	πολλὰ ἐοικότι τρόπῳ θάπτουσι. τὸ	μὲν	σῶμα γῇ κρύπτουσι, λίθου δὲ
[2, 12]	Σικυωνίων ἐστὶν ὅμορος· καὶ Τιτάνης	μὲν	τεσσαράκοντα σταδίους ἀπέχει μάλιστα ἡ
[2, 3]	ἔφη δοῦναι τὴν χώραν Ἀλωεῖ.	μὲν	τὴν Ἀσωπίαν, Αἰήτῃ δὲ τὴν
[2, 29]	Φώκῳ θάνατον. Αἰακὸς δὲ ἐς	μὲν	τὴν νῆσον ἀποβαίνειν αὐτὸν οὐκ
[2, 29]	Λακεδαιμονίων δόντων ᾤκησαν. καὶ ἀπέλαβον	μὲν	τὴν νῆσον, ὅτε περὶ Ἑλλήσποντον
[2, 24]	δὲ ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἔστι	μὲν	τῆς Ἀκραίας Ἥρας τὸ ἱερόν,
[2, 34]	δὲ ἐφ᾽ ἡμῶν πόλις ἀπέχει	μὲν	τῆς ἄκρας, ἐφ᾽ ᾗ τοῦ
[2, 32]	δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα ἐποίησε	μὲν	Τιμόθεος, Τροιζήνιοι δὲ οὐκ Ἀσκληπιὸν
[2, 29]	κομίσαντος Αἴγιναν τὴν Ἀσωποῦ τῇ	μὲν	τὸ ὄνομα ἐτέθη τοῦτο ἀντὶ
[2, 3]	Κόρκυραν μετοικῆσαι καί οἱ Μέρμερον	μὲν	τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων ὑπὸ
[2, 22]	πρότερον ἢ Ἀγαμέμνων συνῴκησε, τοῦτον	μὲν	τὸν> Τάνταλον οὐ διοίσομαι ταφῆναι
[2, 29]	καὶ Ἀναξιβίας ἀδελφῆς Ἀγαμέμνονος. γένη	μὲν	τοσαῦτα τῶν καλουμένων Αἰακιδῶν, ἐξεχώρησε
[2, 27]	δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα μεγέθει	μὲν	τοῦ Ἀθήνῃσιν Ὀλυμπίου Διὸς ἥμισυ
[2, 28]	τὸ ξανθότερον ῥέποντες χρόας ἱεροὶ	μὲν	τοῦ Ἀσκληπιοῦ νομίζονται καὶ εἰσὶν
[2, 19]	ἐνταῦθα δηλῶσαι· Τήμενος δὲ ἐκ	μὲν	τοῦ φανεροῦ Δηιφόντῃ τῷ Ἀντιμάχου
[2, 1]	τὴν ὑπὲρ τῆς πόλεως. ἀπὸ	μὲν	τούτου λέγουσιν εἶναι τὸν ἰσθμὸν
[2, 30]	Πιτθέως παρὰ Ἀέτιον ἐλθόντων βασιλεῖς	μὲν	τρεῖς ἀντὶ ἑνὸς ἐγένοντο, ἴσχυον
[2, 36]	ἐπὶ ἄκρων τῶν ὀρῶν, ἐπὶ	μὲν	τῷ Κοκκυγίῳ Διός, ἐν δὲ
[2, 29]	ἀφ᾽ ἑκάστης πόλεως· καὶ ὁ	μὲν	τῷ Πανελληνίῳ Διὶ θύσας καὶ
[2, 13]	πᾶσα πλὴν Ἀρκάδων, ὡς πολλὰς	μὲν	τῶν πόλεων συνοίκους ἐκ τοῦ
[2, 23]	ἱδρύσατο Σφῦρος τὸ ἱερόν, Μαχάονος	μὲν	υἱός, ἀδελφὸς δὲ Ἀλεξάνορος τοῦ
[2, 10]	τοῖς τῆς δρυός· καὶ τὸ	μὲν	ὑπομελαίνει, τὸ δὲ ἕτερον λευκόν
[2, 3]	ἐπ᾽ αὐτῶν ἅρματα ἐπίχρυσα, τὸ	μὲν	Φαέθοντα Ἡλίου παῖδα, τὸ δὲ
[2, 13]	τοῦ Εὔφρονος τοῦ Ἱππάσου. ταῦτα	μὲν	Φλιάσιοι λέγουσι περὶ αὑτῶν, ὁμολογοῦσι
[2, 8]	πολιτεύεσθαι διαλλάξας τοῖς φεύγουσιν, οἰκίας	μὲν	φυγάσι καὶ ὅσα τῶν κτημάτων
[2, 17]	ἐν δὲ τῷ προνάῳ τῇ	μὲν	Χάριτες ἀγάλματά ἐστιν ἀρχαῖα, ἐν
[2, 2]	Μομμίου Κορινθίων ἐξέλιπεν, ἀλλ᾽ ὅσον	μὲν	χρόνον ἠρήμωτο ἡ πόλις, Σικυωνίοις
[2, 33]	λεχθὲν ἐπέξειμι ὁποῖον ἐγένετο. Ἅρπαλος	μὲν	ὡς ἐξ Ἀθηνῶν ἀπέδρα διαβὰς
[2, 11]	γὰρ τούτοις ἀγάλματά ἐστι— τῷ	μὲν	ὡς ἥρωι μετὰ ἥλιον δύναντα
[2, 28]	πυνθανόμενοι προσεβοήθουν. Δηιφόντης δὲ Κερύνην	μὲν	ὡς κατελάμβανεν ἀναιρεῖ βαλών, Φάλκην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/01/2006