Dissertations, Chap. |
[31, 3] |
ἄστεος
ὄνου
δίκην·
ἀλλὰ
ἀπέκτεινάν
|
γε |
αὐτὸν
Καρχηδόνιοι
μισήσαντες
τῆς
παρανομίας, |
[31, 2] |
τὰ
φαινόμενα
μέν,
οὐκ
ὄντα
|
δέ· |
ἀλλὰ
λησόμεθα,
ὥσπερ
οἱ
μοχθηροὶ |
[31, 4] |
θυμῷ,
τὰ
δὲ
ἰῷ·
τὸν
|
δὲ |
ἄνθρωπον
ἀποδύσασα
τουτωνὶ
τῶν
περιβλημάτων, |
[31, 3] |
πτηνῶν
εἶναί
σοι
θέλῃς,
τὸν
|
δὲ |
ἄνθρωπον
πτερώσας
παραδῷς
τῷ
αἰθέρι |
[31, 4] |
τῷ
τῆς
δυνάμεως
εὐπόρῳ,
ἡ
|
δὲ |
δύναμις
ἐν
τῷ
τῶν
ὀργάνων |
[31, 4] |
ἐπιχωρίῳ
τῶν
ἔργων
μένει,
τὰ
|
δὲ |
ἔργα
ἐν
τῷ
τῆς
χρείας |
[31, 4] |
ξυμφυὴς
διασωστικὴ
τοῦ
γένους·
ταύτην
|
δὲ |
ἑτέραν
εἶναι
δεῖ
παρ´
ἕκαστον
|
[31, 5] |
ὅπου
τὸ
ἀνθρώπου
ἔργον.
Ποῦ
|
δὲ |
εὕρω
τὸ
ἔργον;
ὅπου
τὸ |
[31, 5] |
ἔργον;
ὅπου
τὸ
ὄργανον.
Ποῦ
|
δὲ
|
εὕρω
τὸ
ὄργανον;
ὅπου
τὸ |
[31, 5] |
κοινωνοὺς
τῶν
ἀγαθῶν
δίδως.
Εἰ
|
δὲ |
ἡδονὴ
τὸ
σῶζον,
ζήτει
μετὰ |
[31, 2] |
πάντως,
βέβαιον
δὲ
πάντως,
τὸ
|
δὲ |
ἡδὺ
οὐ
πάντως
ἀγαθόν,
ἀβέβαιον |
[31, 4] |
τὰ
δὲ
ποδῶν
τάχει,
τὰ
|
δὲ |
θυμῷ,
τὰ
δὲ
ἰῷ·
τὸν |
[31, 3] |
μὲν
βοῦν
τῷ
ἅρματι,
τὸν
|
δὲ |
ἵππον
τῷ
ἀρότρῳ,
ἆρ´
οὐκ |
[31, 4] |
τάχει,
τὰ
δὲ
θυμῷ,
τὰ
|
δὲ |
ἰῷ·
τὸν
δὲ
ἄνθρωπον
ἀποδύσασα |
[31, 3] |
γῆν
κάτω
αὐτοῖς
πτεροῖς.
Φασὶν
|
δὲ |
καὶ
Καρχηδόνιον
νεανίαν
ἀγρεῦσαι
λέοντα
|
[31, 4] |
τὰ
δὲ
ὀδόντων
ῥώμῃ,
τὰ
|
δὲ |
κεράτων
ὀξύτητι,
τὰ
δὲ
ποδῶν |
[31, 4] |
τὰ
μὲν
ὀνύχων
ἀκμαῖς,
τὰ
|
δὲ |
ὀδόντων
ῥώμῃ,
τὰ
δὲ
κεράτων |
[31, 2] |
αἱρουμένους
μὴ
διώκειν
ἡδονήν.
Οὐθὲν
|
δὲ |
οἶμαι
διωκτὸν
ὅ,
τι
μὴ |
[31, 4] |
τῷ
τῶν
ὀργάνων
εὐμηχάνῳ,
τὰ
|
δὲ |
ὄργανα
ἐν
τῷ
τῆς
φύσεως
|
[31, 2] |
ἡδὺ
οὐ
πάντως
ἀγαθόν,
ἀβέβαιον
|
δὲ |
πάντως,
λείπεται
δυοῖν
θάτερον,
ἢ |
[31, 2] |
ἀγαθὸν
οὐχ
ἡδὺ
πάντως,
βέβαιον
|
δὲ |
πάντως,
τὸ
δὲ
ἡδὺ
οὐ |
[31, 4] |
τὰ
δὲ
κεράτων
ὀξύτητι,
τὰ
|
δὲ
|
ποδῶν
τάχει,
τὰ
δὲ
θυμῷ, |
[31, 5] |
τοῦτο,
τί
ἡδονῆς
ὄργανον·
ἐντεύξῃ
|
δὲ |
πολλοῖς
καὶ
παντοδαποῖς·
καὶ
μέχρι |
[31, 5] |
ὤτων
τίμα
τὰ
ὄργανα·
ἐὰν
|
δὲ |
προέλθῃς
περαιτέρω,
ἐπὶ
τὰς
ἡδονῆς |
[31, 3] |
μὲν
τὴν
φύσιν
παράνομος,
πρὸς
|
δὲ |
τὰ
ζῷα
αὐτὰ
ὑβριστής,
πρὸς |
[31, 3] |
δὲ
τὴν
ὑπηρεσίαν
καταγέλαστος;
Τί
|
δὲ |
τὰ
τούτων
ἔτι
ἀτοπώτερα;
εἰ |
[31, 3] |
τὰ
ζῷα
αὐτὰ
ὑβριστής,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
τέχνας
ἀμαθής,
πρὸς
δὲ |
[31, 3] |
τύραννον
μὲν
τῇ
φύσει,
ἰδιώτην
|
δὲ |
τῇ
δυστυχίᾳ.
~Ὥσπερ
οὖν
τῷ |
[31, 2] |
τἀληθοῦς
τὸ
μὴ
δόκιμον·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
τῶν
ἀγαθῶν
νομῇ
διακρίνει |
[31, 3] |
δὲ
τὴν
χρείαν
ἀκερδής,
πρὸς
|
δὲ
|
τὴν
ὑπηρεσίαν
καταγέλαστος;
Τί
δὲ |
[31, 3] |
δὲ
τὰς
τέχνας
ἀμαθής,
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
χρείαν
ἀκερδής,
πρὸς
δὲ
|
[31, 4] |
ἀμήχανον,
καὶ
νήχειν
ἀμβλύτατον·
ἐνέφυσεν
|
δέ |
τι
αὐτῷ
ζώπυρον
ἀφανὲς
πρὸς |
[31, 1] |
μὲν
ἀγαθὸν
αὐτῇ
προσθείς,
ἀφελὼν
|
δὲ |
τὸ
βέβαιον;
Εἰ
γὰρ
ἀνάγκη |
[31, 4] |
τῷ
τῆς
χρείας
ἀναγκαίῳ,
ἡ
|
δὲ |
χρεία
ἐν
τῷ
τῆς
δυνάμεως |
[31, 4] |
ἵπποι,
μηδὲ
ἀχθοφορεῖν
ὄνου
δίκην,
|
μηδὲ
|
ἀροῦν
βοὸς
δίκην,
μηδὲ
πέτασθαι |
[31, 4] |
ὑπὸ
δρόμου,
ὥσπερ
οἱ
ἵπποι,
|
μηδὲ |
ἀχθοφορεῖν
ὄνου
δίκην,
μηδὲ
ἀροῦν |
[31, 4] |
δίκην,
μηδὲ
πέτασθαι
κατὰ
ὄρνιθας,
|
μηδὲ
|
νήχεσθαι
κατὰ
ἰχθύας.
Ἀλλ´
ἔστί |
[31, 3] |
ἔσῃ
καταγέλαστος
τῆς
ἀλλαγῆς;
Ὁπότε
|
μηδὲ |
ὁ
μῦθος
τὸν
Δαίδαλον
ἠνέσχετο |
[31, 4] |
δίκην,
μηδὲ
ἀροῦν
βοὸς
δίκην,
|
μηδὲ |
πέτασθαι
κατὰ
ὄρνιθας,
μηδὲ
νήχεσθαι |
[31, 4] |
ἀλκῆς
σωθήσεσθαι,
ὥσπερ
οἱ
λέοντες,
|
μηδὲ |
ὑπὸ
δρόμου,
ὥσπερ
οἱ
ἵπποι, |
[31, 4] |
πάντων
κρατοῦν
καὶ
ὑπάγον
τῷ
|
τοῦδε |
νόμῳ
καὶ
λόγῳ.
~Ἔρου
δή |
[31, 5] |
νόμῳ
καὶ
λόγῳ.
~Ἔρου
δή
|
με |
καὶ
περὶ
τοῦ
ἀνθρώπου·
σκεπτέον |
[31, 3] |
ὁ
τῆς
δοκιμασίας
οὗτος
τρόπος;
|
Φέρε, |
εἴ
τις
ἐπεχείρει
τὸν
βοῦν |
[31, 3] |
οὐκ
ἔσῃ
καταγέλαστος
τῆς
ἀλλαγῆς;
|
Ὁπότε |
μηδὲ
ὁ
μῦθος
τὸν
Δαίδαλον |
[31, 3] |
θυμὸν
αὐτοῦ
ἐξελεῖν
διαίτῃ
νόθῳ,
|
ὥστε |
ἐπιθεὶς
αὐτῷ
φορτίον
ἤλαυνεν
δι´ |