Dissertations, Chap. |
[31, 4] |
βοὸς
δίκην,
μηδὲ
πέτασθαι
κατὰ
|
ὄρνιθας, |
μηδὲ
νήχεσθαι
κατὰ
ἰχθύας.
Ἀλλ´ |
[31, 4] |
δὲ
ἔργα
ἐν
τῷ
τῆς
|
χρείας |
ἀναγκαίῳ,
ἡ
δὲ
χρεία
ἐν
|
[31, 3] |
γε
αὐτὸν
Καρχηδόνιοι
μισήσαντες
τῆς
|
παρανομίας, |
ὡς
τύραννον
μὲν
τῇ
φύσει, |
[31, 4] |
ᾧ
διατελεῖ
σωζόμενον,
καὶ
τὰς
|
ἀπορίας |
ἐξιώμενον
τοῦ
βίου,
καὶ
θεραπεῦον |
[31, 3] |
ἡμῖν;
καὶ
τίς
ὁ
τῆς
|
δοκιμασίας |
οὗτος
τρόπος;
Φέρε,
εἴ
τις |
[31, 5] |
ὑβρίζειν
πεφυκότα.
Εὗρες
τὰ
ἔργα,
|
ἐντετύχηκας |
τῷ
ἀγαθῷ.
Τοῦτο
ἡ
σωτηρία; |
[31, 1] |
ἐχθρὸς
λόγος
τὶς
παρελθὼν
πείθειν
|
ἡμᾶς
|
ὡς
αἱρετέον
ἡδονήν,
ἐὰν
προσγένηται |
[31, 5] |
τάττεις
τῶν
ἀνθρώπων
τὸ
γένος,
|
τίνας
|
αὐτῷ
κοινωνοὺς
τῶν
ἀγαθῶν
δίδως. |
[31, 3] |
αὐτὰ
ὑβριστής,
πρὸς
δὲ
τὰς
|
τέχνας |
ἀμαθής,
πρὸς
δὲ
τὴν
χρείαν |
[31, 3] |
τὸν
Δαίδαλον
ἠνέσχετο
ἀτόπους
οὕτω
|
τέχνας |
πραγματευόμενον,
ἀλλὰ
ἀπέρριψεν
αὐτῷ
τὸν |
[31, 3] |
καὶ
τὸν
ἵππον
τῶν
ἁρμάτων,
|
ὑπαλλάξας |
ἑκατέρου
τὴν
ἐργασίαν,
ὑπαγαγεῖν
τὸν |
[31, 5] |
Πρᾶγμά
μοι
κοινὸν
λέγεις,
ἐπὶ
|
πάσας |
φύσεις
ἐξικνούμενον,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[31, 3] |
εἴ
τις
ἐπεχείρει
τὸν
βοῦν
|
ὑπολύσας |
τῶν
ἀρότρων,
καὶ
τὸν
ἵππον |
[31, 3] |
σοι
θέλῃς,
τὸν
δὲ
ἄνθρωπον
|
πτερώσας |
παραδῷς
τῷ
αἰθέρι
φέρεσθαι
δι´ |
[31, 4] |
νοῦν,
ᾧ
διατελεῖ
σωζόμενον,
καὶ
|
τὰς |
ἀπορίας
ἐξιώμενον
τοῦ
βίου,
καὶ |
[31, 4] |
βίου,
εἰ
ἐννενέμηται
τὰ
ζῷα
|
τὰς |
δυνάμεις,
ἑκάστην
ἕκαστον
κατὰ
τὴν |
[31, 4] |
βίου,
καὶ
τὰ
ἔργα
κατὰ
|
τὰς |
δυνάμεις,
καὶ
τὰ
ὄργανα
κατὰ |
[31, 5] |
ἐὰν
δὲ
προέλθῃς
περαιτέρω,
ἐπὶ
|
τὰς |
ἡδονῆς
ὁδούς,
ὅρα
τίσιν
ὀργάνοις
|
[31, 3] |
ζῷα
αὐτὰ
ὑβριστής,
πρὸς
δὲ
|
τὰς
|
τέχνας
ἀμαθής,
πρὸς
δὲ
τὴν |
[31, 1] |
κρεῖττον
γὰρ
ἀφελεῖν
ἡδονὴν
ἀγαθοῦ,
|
προσθέντας |
τὸ
βέβαιον
αὐτῷ
ἢ
προσθεῖναι
|
[31, 2] |
δυοῖν
θάτερον,
ἢ
τὴν
ἡδονὴν
|
διώκοντας |
ἀμελεῖν
τἀγαθοῦ,
ἢ
τὸ
ἀγαθὸν |
[31, 1] |
αὐτῷ
ἢ
προσθεῖναι
ἡδονῇ
τἀγαθόν,
|
ἀφελόντας |
αὐτῆς
τὸ
ἀσφαλές.
~Ἐπεὶ
τοίνυν |
[31, 4] |
κατὰ
ὄρνιθας,
μηδὲ
νήχεσθαι
κατὰ
|
ἰχθύας. |
Ἀλλ´
ἔστί
τι
καὶ
τούτῳ |
[31, 2] |
ὄντα,
ἀλλὰ
τῇ
πρὸς
τὸ
|
ἀληθὲς |
ὁμοιότητι
τὴν
τοῦ
κιβδήλου
φύσιν |
[31, 1] |
ἡδονῇ
τἀγαθόν,
ἀφελόντας
αὐτῆς
τὸ
|
ἀσφαλές. |
~Ἐπεὶ
τοίνυν
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν |
[31, 1] |
ἡδονήν,
ἐὰν
προσγένηται
αὐτῇ
τὸ
|
ἀσφαλές· |
σοφιστὴς
λόγος
καὶ
ἀπατεὼν
δεινῶς, |
[31, 4] |
ἐνέφυσεν
δέ
τι
αὐτῷ
ζώπυρον
|
ἀφανὲς |
πρὸς
σωτηρίαν
βίου,
ὃ
καλοῦσιν |
[31, 2] |
ἐπικρυπτόμενα.
Ἀλλ´
ἐνταῦθα
μὲν
οἱ
|
ἀργυρογνώμονες |
τῇ
τέχνῃ
διεκρίναντο
τἀληθοῦς
τὸ |
[31, 5] |
γαστήρ,
ὑβριζέτω
τὰ
ὑβρίζειν
πεφυκότα.
|
Εὗρες |
τὰ
ἔργα,
ἐντετύχηκας
τῷ
ἀγαθῷ. |
[31, 5] |
τίσιν
ὀργάνοις
ἀνατίθης
τὴν
σωτηρίαν.
|
Εὗρες |
τὰ
ὄργανα,
ζήτει
τὰ
ἔργα. |
[31, 3] |
ἀλλὰ
ἀπέκτεινάν
γε
αὐτὸν
Καρχηδόνιοι
|
μισήσαντες |
τῆς
παρανομίας,
ὡς
τύραννον
μὲν |
[31, 4] |
ὑπὸ
ἀλκῆς
σωθήσεσθαι,
ὥσπερ
οἱ
|
λέοντες, |
μηδὲ
ὑπὸ
δρόμου,
ὥσπερ
οἱ |
[31, 1] |
γάρ,
οἶμαι,
καὶ
τῆς
ἄλλης
|
γῆς |
εἰ
ἀφέλοι
τὶς
τῷ
λόγῳ |
[31, 3] |
δίκην,
οὐκ
ἔσῃ
καταγέλαστος
τῆς
|
ἀλλαγῆς; |
Ὁπότε
μηδὲ
ὁ
μῦθος
τὸν |
[31, 3] |
ἀμαθής,
πρὸς
δὲ
τὴν
χρείαν
|
ἀκερδής, |
πρὸς
δὲ
τὴν
ὑπηρεσίαν
καταγέλαστος; |
[31, 3] |
ὑβριστής,
πρὸς
δὲ
τὰς
τέχνας
|
ἀμαθής, |
πρὸς
δὲ
τὴν
χρείαν
ἀκερδής, |
[31, 5] |
ἡδονῆς
ὁδούς,
ὅρα
τίσιν
ὀργάνοις
|
ἀνατίθης |
τὴν
σωτηρίαν.
Εὗρες
τὰ
ὄργανα, |
[31, 5] |
τίμα
τὰ
ὄργανα·
ἐὰν
δὲ
|
προέλθῃς
|
περαιτέρω,
ἐπὶ
τὰς
ἡδονῆς
ὁδούς, |
[31, 4] |
μέλλει
ἄνθρωπος
ὢν
μὴ
ὑπὸ
|
ἀλκῆς
|
σωθήσεσθαι,
ὥσπερ
οἱ
λέοντες,
μηδὲ |
[31, 3] |
βαδιστικὰ
ἐκ
πτηνῶν
εἶναί
σοι
|
θέλῃς, |
τὸν
δὲ
ἄνθρωπον
πτερώσας
παραδῷς |
[31, 1] |
Ὥσπερ
γάρ,
οἶμαι,
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
γῆς
εἰ
ἀφέλοι
τὶς
τῷ |
[31, 5] |
δὲ
προέλθῃς
περαιτέρω,
ἐπὶ
τὰς
|
ἡδονῆς |
ὁδούς,
ὅρα
τίσιν
ὀργάνοις
ἀνατίθης |
[31, 5] |
σῶζον,
ζήτει
μετὰ
τοῦτο,
τί
|
ἡδονῆς |
ὄργανον·
ἐντεύξῃ
δὲ
πολλοῖς
καὶ |
[31, 0] |
~Περὶ
|
ἡδονῆς, |
ὅτι
εἰ
καὶ
ἀγαθόν,
ἀλλ´ |
[31, 1] |
τὸ
σκέμμα,
ὡς
ἀγαθοῦ
τῆς
|
ἡδονῆς |
οὔσης,
ἐσκοπεῖτο
εἰ
βέβαιον
τὸ
|
[31, 1] |
Πῶς
ἂν
οὖν
τις
περὶ
|
ἡδονῆς |
σκοποῖ,
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
αὐτῇ |
[31, 1] |
ἀπουσίᾳ
καὶ
τὸ
ἀγαθὸν
τῆς
|
ἡδονῆς |
συναπέρχεται.
Καὶ
πότερος
τούτων
τῷ |
[31, 1] |
δεινῶς,
ὅς,
ἐξὸν
σκοπεῖν
τὴν
|
ἡδονῆς |
φύσιν,
καθόσον
ἡδονή,
ποῦ
τάττεται, |
[31, 1] |
σκέμμα,
ὡς
ἀγαθοῦ
τῆς
ἡδονῆς
|
οὔσης, |
ἐσκοπεῖτο
εἰ
βέβαιον
τὸ
ἀγαθὸν |
[31, 3] |
ὄρνιθος
δίκην,
οὐκ
ἔσῃ
καταγέλαστος
|
τῆς |
ἀλλαγῆς;
Ὁπότε
μηδὲ
ὁ
μῦθος |
[31, 1] |
κραδαινόμενον;
Ὥσπερ
γάρ,
οἶμαι,
καὶ
|
τῆς
|
ἄλλης
γῆς
εἰ
ἀφέλοι
τὶς |
[31, 3] |
σκέψις
ἡμῖν;
καὶ
τίς
ὁ
|
τῆς |
δοκιμασίας
οὗτος
τρόπος;
Φέρε,
εἴ |
[31, 4] |
ἡ
δὲ
χρεία
ἐν
τῷ
|
τῆς |
δυνάμεως
εὐπόρῳ,
ἡ
δὲ
δύναμις |
[31, 1] |
παρεὶς
τὸ
σκέμμα,
ὡς
ἀγαθοῦ
|
τῆς |
ἡδονῆς
οὔσης,
ἐσκοπεῖτο
εἰ
βέβαιον |
[31, 1] |
βεβαίου
ἀπουσίᾳ
καὶ
τὸ
ἀγαθὸν
|
τῆς |
ἡδονῆς
συναπέρχεται.
Καὶ
πότερος
τούτων |
[31, 3] |
ἀπέκτεινάν
γε
αὐτὸν
Καρχηδόνιοι
μισήσαντες
|
τῆς |
παρανομίας,
ὡς
τύραννον
μὲν
τῇ |
[31, 4] |
τὰ
δὲ
ὄργανα
ἐν
τῷ
|
τῆς |
φύσεως
ποικίλῳ.
Παντοδαπὴ
γὰρ
ἡ |
[31, 4] |
τὰ
δὲ
ἔργα
ἐν
τῷ
|
τῆς |
χρείας
ἀναγκαίῳ,
ἡ
δὲ
χρεία |
[31, 3] |
πρὸς
δὲ
τὰ
ζῷα
αὐτὰ
|
ὑβριστής, |
πρὸς
δὲ
τὰς
τέχνας
ἀμαθής, |
[31, 1] |
ἐὰν
προσγένηται
αὐτῇ
τὸ
ἀσφαλές·
|
σοφιστὴς |
λόγος
καὶ
ἀπατεὼν
δεινῶς,
ὅς, |
[31, 1] |
ἕδραν
ἢ
τὴν
μονήν,
συναφεῖλεν
|
αὐτῆς |
καὶ
τὸ
εἶναι·
καὶ
τοῦ |
[31, 1] |
ἢ
προσθεῖναι
ἡδονῇ
τἀγαθόν,
ἀφελόντας
|
αὐτῆς |
τὸ
ἀσφαλές.
~Ἐπεὶ
τοίνυν
τὸ |
[31, 4] |
ἀμέλει
καὶ
ἀνθρώπῳ
ὑπάρχει
δύναμις
|
ξυμφυὴς |
διασωστικὴ
τοῦ
γένους·
ταύτην
δὲ |
[31, 4] |
ἀντιτεχνώμενον
ταῖς
τῶν
ἄλλων
ζῴων
|
πλεονεξίαις, |
καὶ
πάντων
κρατοῦν
καὶ
ὑπάγον |
[31, 4] |
ἄλλοις
ὅπλοις·
τὰ
μὲν
ὀνύχων
|
ἀκμαῖς, |
τὰ
δὲ
ὀδόντων
ῥώμῃ,
τὰ |
[31, 4] |
ἔνδειαν
τῶν
σωμάτων,
καὶ
ἀντιτεχνώμενον
|
ταῖς |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
πλεονεξίαις,
καὶ
|
[31, 3] |
αὐτῷ
τὸν
παῖδα
τοῦ
αἰθέρος
|
εἰς |
γῆν
κάτω
αὐτοῖς
πτεροῖς.
Φασὶν |
[31, 5] |
διασωστικόν;
ἡδονή·
Πρᾶγμά
μοι
κοινὸν
|
λέγεις, |
ἐπὶ
πάσας
φύσεις
ἐξικνούμενον,
καὶ |
[31, 3] |
αὐτοῦ
ἐξελεῖν
διαίτῃ
νόθῳ,
ὥστε
|
ἐπιθεὶς |
αὐτῷ
φορτίον
ἤλαυνεν
δι´
ἄστεος |
[31, 1] |
σκοποῖ,
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
αὐτῇ
|
προσθείς, |
ἀφελὼν
δὲ
τὸ
βέβαιον;
Εἰ |
[31, 4] |
εἰ
ἐννενέμηται
τὰ
ζῷα
τὰς
|
δυνάμεις, |
ἑκάστην
ἕκαστον
κατὰ
τὴν
χρείαν |
[31, 4] |
καὶ
τὰ
ἔργα
κατὰ
τὰς
|
δυνάμεις, |
καὶ
τὰ
ὄργανα
κατὰ
τὰ |
[31, 1] |
ἢ
κακοῖς,
ἐν
ποτέρῳ
χορῷ
|
παρεὶς |
τὸ
σκέμμα,
ὡς
ἀγαθοῦ
τῆς |
[31, 5] |
μοι
κοινὸν
λέγεις,
ἐπὶ
πάσας
|
φύσεις |
ἐξικνούμενον,
καὶ
διὰ
τοῦτο
αὐτοῦ |
[31, 5] |
σῦς,
καὶ
πίθηκος.
Ὅρα
ποῦ
|
τάττεις |
τῶν
ἀνθρώπων
τὸ
γένος,
τίνας
|
[31, 4] |
τῆς
δυνάμεως
εὐπόρῳ,
ἡ
δὲ
|
δύναμις |
ἐν
τῷ
τῶν
ὀργάνων
εὐμηχάνῳ, |
[31, 4] |
οὕτως
ἀμέλει
καὶ
ἀνθρώπῳ
ὑπάρχει
|
δύναμις |
ξυμφυὴς
διασωστικὴ
τοῦ
γένους·
ταύτην |
[31, 1] |
καθόσον
ἡδονή,
ποῦ
τάττεται,
ἐν
|
ἀγαθοῖς |
ἢ
κακοῖς,
ἐν
ποτέρῳ
χορῷ |
[31, 1] |
ποῦ
τάττεται,
ἐν
ἀγαθοῖς
ἢ
|
κακοῖς, |
ἐν
ποτέρῳ
χορῷ
παρεὶς
τὸ |
[31, 4] |
πτερά,
καὶ
λέουσιν
ἀλκή,
καὶ
|
ἄλλοις |
ἄλλό
τι,
οὕτως
ἀμέλει
καὶ |
[31, 4] |
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
τοῦ
βίου,
ἄλλα
|
ἄλλοις |
ὅπλοις·
τὰ
μὲν
ὀνύχων
ἀκμαῖς, |
[31, 5] |
τί
ἡδονῆς
ὄργανον·
ἐντεύξῃ
δὲ
|
πολλοῖς |
καὶ
παντοδαποῖς·
καὶ
μέχρι
μὲν |
[31, 4] |
σωτηρίᾳ
τοῦ
βίου,
ἄλλα
ἄλλοις
|
ὅπλοις· |
τὰ
μὲν
ὀνύχων
ἀκμαῖς,
τὰ |
[31, 5] |
τὰς
ἡδονῆς
ὁδούς,
ὅρα
τίσιν
|
ὀργάνοις
|
ἀνατίθης
τὴν
σωτηρίαν.
Εὗρες
τὰ |
[31, 5] |
ὄργανον·
ἐντεύξῃ
δὲ
πολλοῖς
καὶ
|
παντοδαποῖς· |
καὶ
μέχρι
μὲν
ὀφθαλμῶν
καὶ |
[31, 3] |
αἰθέρος
εἰς
γῆν
κάτω
αὐτοῖς
|
πτεροῖς. |
Φασὶν
δὲ
καὶ
Καρχηδόνιον
νεανίαν |
[31, 3] |
τοῦ
αἰθέρος
εἰς
γῆν
κάτω
|
αὐτοῖς |
πτεροῖς.
Φασὶν
δὲ
καὶ
Καρχηδόνιον |
[31, 4] |
φύσεως
ποικίλῳ.
Παντοδαπὴ
γὰρ
ἡ
|
φύσις, |
καὶ
διὰ
τοῦτο
περιέβαλεν
καὶ |
[31, 3] |
χρηματισταί,
θησαυροὺς
ταμιευόμενοι
κιβδήλων
ἀγαθῶν.
|
~Τίς |
ἂν
οὖν
καὶ
γένοιτο
ἡ |
[31, 1] |
οὕτως
καὶ
τοῦ
ἀγαθοῦ
εἴ
|
τις |
ἀφέλοι
τὴν
ἀκρίβειαν
καὶ
τὴν |
[31, 3] |
δοκιμασίας
οὗτος
τρόπος;
Φέρε,
εἴ
|
τις |
ἐπεχείρει
τὸν
βοῦν
ὑπολύσας
τῶν |
[31, 1] |
ἀγαθὸν
τοῦτο.
Καὶ
ποῖον
ἄν
|
τις |
ἐπινοήσαι
ἀγαθὸν
σαλεῦον
καὶ
κραδαινόμενον; |
[31, 3] |
γένοιτο
ἡ
σκέψις
ἡμῖν;
καὶ
|
τίς |
ὁ
τῆς
δοκιμασίας
οὗτος
τρόπος; |
[31, 1] |
βέβαιον
βʹ
~Ἐπεχείρει
ἐχθρὸς
λόγος
|
τὶς |
παρελθὼν
πείθειν
ἡμᾶς
ὡς
αἱρετέον |
[31, 1] |
ὥρα
σώματος.
Πῶς
ἂν
οὖν
|
τις |
περὶ
ἡδονῆς
σκοποῖ,
τὸ
μὲν |
[31, 1] |
καὶ
τοῦ
ἡλίου
εἰ
ἀφέλοι
|
τὶς |
τὴν
κίνησιν
καὶ
τὸν
δρόμον, |
[31, 1] |
τῆς
ἄλλης
γῆς
εἰ
ἀφέλοι
|
τὶς |
τῷ
λόγῳ
τὴν
ἕδραν
ἢ |
[31, 3] |
ἂν
οὖν
καὶ
γένοιτο
ἡ
|
σκέψις |
ἡμῖν;
καὶ
τίς
ὁ
τῆς |
[31, 1] |
σοφιστὴς
λόγος
καὶ
ἀπατεὼν
δεινῶς,
|
ὅς, |
ἐξὸν
σκοπεῖν
τὴν
ἡδονῆς
φύσιν, |
[31, 2] |
τῶν
ἀγαθῶν
νομῇ
διακρίνει
ὁ
|
λόγος |
ἀπὸ
τῶν
ὄντων
ἀγαθῶν
τὰ |
[31, 1] |
προσγένηται
αὐτῇ
τὸ
ἀσφαλές·
σοφιστὴς
|
λόγος |
καὶ
ἀπατεὼν
δεινῶς,
ὅς,
ἐξὸν |
[31, 1] |
οὐ
βέβαιον
βʹ
~Ἐπεχείρει
ἐχθρὸς
|
λόγος |
τὶς
παρελθὼν
πείθειν
ἡμᾶς
ὡς |
[31, 3] |
ἐπιθεὶς
αὐτῷ
φορτίον
ἤλαυνεν
δι´
|
ἄστεος |
ὄνου
δίκην·
ἀλλὰ
ἀπέκτεινάν
γε |
[31, 3] |
τῷ
αἰθέρι
φέρεσθαι
δι´
αὐτοῦ,
|
ὄρνιθος |
δίκην,
οὐκ
ἔσῃ
καταγέλαστος
τῆς |
[31, 5] |
τοῦ
λέοντος,
ὡς
περὶ
τοῦ
|
ὄρνιθος, |
ὡς
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων |
[31, 3] |
τῆς
ἀλλαγῆς;
Ὁπότε
μηδὲ
ὁ
|
μῦθος |
τὸν
Δαίδαλον
ἠνέσχετο
ἀτόπους
οὕτω |
[31, 1] |
ἡδονὴν
ἀγαθὸν
εἶναι,
κἂν
μὴ
|
βέβαιος, |
ἢ
ὁ
ἀγαθὸν
λέγων
μὴ |
[31, 5] |
καὶ
ὄνος,
καὶ
σῦς,
καὶ
|
πίθηκος. |
Ὅρα
ποῦ
τάττεις
τῶν
ἀνθρώπων |
[31, 3] |
ἦν
πρὸς
μὲν
τὴν
φύσιν
|
παράνομος, |
πρὸς
δὲ
τὰ
ζῷα
αὐτὰ |
[31, 4] |
ἵππων
γένει
συγκεκλήρωται
πρὸς
σωτηρίαν
|
δρόμος, |
καὶ
τῷ
βοῶν
πόνοι,
καὶ |
[31, 5] |
ποῦ
τάττεις
τῶν
ἀνθρώπων
τὸ
|
γένος, |
τίνας
αὐτῷ
κοινωνοὺς
τῶν
ἀγαθῶν |
[31, 5] |
ἥδεται
καὶ
βοῦς,
ἥδεται
καὶ
|
ὄνος, |
καὶ
σῦς,
καὶ
πίθηκος.
Ὅρα |
[31, 4] |
ἀχθοφορεῖν
ὄνου
δίκην,
μηδὲ
ἀροῦν
|
βοὸς |
δίκην,
μηδὲ
πέτασθαι
κατὰ
ὄρνιθας, |
[31, 3] |
τίς
ὁ
τῆς
δοκιμασίας
οὗτος
|
τρόπος; |
Φέρε,
εἴ
τις
ἐπεχείρει
τὸν |
[31, 4] |
ἕκαστον
τῶν
ἄλλων,
εἰ
μέλλει
|
ἄνθρωπος |
ὢν
μὴ
ὑπὸ
ἀλκῆς
σωθήσεσθαι, |
[31, 3] |
ἀπέρριψεν
αὐτῷ
τὸν
παῖδα
τοῦ
|
αἰθέρος |
εἰς
γῆν
κάτω
αὐτοῖς
πτεροῖς. |
[31, 1] |
Καὶ
πότερος
τούτων
τῷ
πιθανῷ
|
πλησιαίτερος; |
ὁ
λέγων
τὴν
ἡδονὴν
ἀγαθὸν |
[31, 1] |
ἀγαθὸν
τῆς
ἡδονῆς
συναπέρχεται.
Καὶ
|
πότερος |
τούτων
τῷ
πιθανῷ
πλησιαίτερος;
ὁ |
[31, 1] |
ἀλλ´
οὐ
βέβαιον
βʹ
~Ἐπεχείρει
|
ἐχθρὸς |
λόγος
τὶς
παρελθὼν
πείθειν
ἡμᾶς
|
[31, 3] |
πρὸς
μὲν
τὴν
φύσιν
παράνομος,
|
πρὸς |
δὲ
τὰ
ζῷα
αὐτὰ
ὑβριστής, |
[31, 3] |
δὲ
τὰ
ζῷα
αὐτὰ
ὑβριστής,
|
πρὸς |
δὲ
τὰς
τέχνας
ἀμαθής,
πρὸς |
[31, 3] |
πρὸς
δὲ
τὴν
χρείαν
ἀκερδής,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
ὑπηρεσίαν
καταγέλαστος;
Τί |
[31, 3] |
πρὸς
δὲ
τὰς
τέχνας
ἀμαθής,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
χρείαν
ἀκερδής,
πρὸς |
[31, 3] |
ἀρότρῳ,
ἆρ´
οὐκ
ἂν
ἦν
|
πρὸς |
μὲν
τὴν
φύσιν
παράνομος,
πρὸς |
[31, 4] |
δέ
τι
αὐτῷ
ζώπυρον
ἀφανὲς
|
πρὸς |
σωτηρίαν
βίου,
ὃ
καλοῦσιν
οἱ |
[31, 4] |
οὖν
τῷ
ἵππων
γένει
συγκεκλήρωται
|
πρὸς
|
σωτηρίαν
δρόμος,
καὶ
τῷ
βοῶν |
[31, 2] |
κίβδηλα,
αἱρετὰ
ὄντα,
ἀλλὰ
τῇ
|
πρὸς |
τὸ
ἀληθὲς
ὁμοιότητι
τὴν
τοῦ |
[31, 1] |
τὸ
ἀγαθὸν
ἀνθεῖ,
ὡς
ὥρα
|
σώματος. |
Πῶς
ἂν
οὖν
τις
περὶ |
[31, 3] |
νεανίαν
ἀγρεῦσαι
λέοντα
ἄρτι
ἐκ
|
γάλακτος, |
καὶ
ἡμερῶσαι
τοῦτον
παρανόμῳ
τροφῇ, |
[31, 5] |
Ἀποκρινοῦμαί
σοι
ὡς
περὶ
τοῦ
|
λέοντος, |
ὡς
περὶ
τοῦ
ὄρνιθος,
ὡς
|
[31, 3] |
αὐτοῦ,
ὄρνιθος
δίκην,
οὐκ
ἔσῃ
|
καταγέλαστος |
τῆς
ἀλλαγῆς;
Ὁπότε
μηδὲ
ὁ |
[31, 3] |
ἀκερδής,
πρὸς
δὲ
τὴν
ὑπηρεσίαν
|
καταγέλαστος; |
Τί
δὲ
τὰ
τούτων
ἔτι
|
[31, 3] |
καὶ
τίς
ὁ
τῆς
δοκιμασίας
|
οὗτος |
τρόπος;
Φέρε,
εἴ
τις
ἐπεχείρει
|
[31, 5] |
προτιμίαν
οὐκ
ἀνέχομαι·
ἥδεται
καὶ
|
βοῦς, |
ἥδεται
καὶ
ὄνος,
καὶ
σῦς, |
[31, 5] |
προέλθῃς
περαιτέρω,
ἐπὶ
τὰς
ἡδονῆς
|
ὁδούς, |
ὅρα
τίσιν
ὀργάνοις
ἀνατίθης
τὴν |
[31, 2] |
οἱ
ἀργυρογνώμονες
τῇ
τέχνῃ
διεκρίναντο
|
τἀληθοῦς |
τὸ
μὴ
δόκιμον·
ἐν
δὲ |
[31, 4] |
ὑπάρχει
δύναμις
ξυμφυὴς
διασωστικὴ
τοῦ
|
γένους· |
ταύτην
δὲ
ἑτέραν
εἶναι
δεῖ |
[31, 2] |
ἀμελεῖν
τἀγαθοῦ,
ἢ
τὸ
ἀγαθὸν
|
αἱρουμένους |
μὴ
διώκειν
ἡδονήν.
Οὐθὲν
δὲ |
[31, 5] |
ἀνθρώπων
τὸ
γένος,
τίνας
αὐτῷ
|
κοινωνοὺς |
τῶν
ἀγαθῶν
δίδως.
Εἰ
δὲ |
[31, 3] |
ὁ
μῦθος
τὸν
Δαίδαλον
ἠνέσχετο
|
ἀτόπους
|
οὕτω
τέχνας
πραγματευόμενον,
ἀλλὰ
ἀπέρριψεν |
[31, 2] |
λησόμεθα,
ὥσπερ
οἱ
μοχθηροὶ
χρηματισταί,
|
θησαυροὺς |
ταμιευόμενοι
κιβδήλων
ἀγαθῶν.
~Τίς
ἂν |
[31, 5] |
βοῦς,
ἥδεται
καὶ
ὄνος,
καὶ
|
σῦς, |
καὶ
πίθηκος.
Ὅρα
ποῦ
τάττεις |
[31, 1] |
ποτέρῳ
χορῷ
παρεὶς
τὸ
σκέμμα,
|
ὡς |
ἀγαθοῦ
τῆς
ἡδονῆς
οὔσης,
ἐσκοπεῖτο |
[31, 1] |
λόγος
τὶς
παρελθὼν
πείθειν
ἡμᾶς
|
ὡς |
αἱρετέον
ἡδονήν,
ἐὰν
προσγένηται
αὐτῇ |
[31, 1] |
λέγων
μὴ
εἶναι,
ἂν
μὴ
|
ὡς |
βέβαιον
ᾖ;
Ἐγὼ
μὲν
οἶμαι, |
[31, 5] |
καὶ
τίνα
τρόπον.
Ἀποκρινοῦμαί
σοι
|
ὡς |
περὶ
τοῦ
λέοντος,
ὡς
περὶ |
[31, 5] |
σοι
ὡς
περὶ
τοῦ
λέοντος,
|
ὡς |
περὶ
τοῦ
ὄρνιθος,
ὡς
περὶ |
[31, 5] |
λέοντος,
ὡς
περὶ
τοῦ
ὄρνιθος,
|
ὡς
|
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ἀπεκρινάμην· |
[31, 3] |
αὐτὸν
Καρχηδόνιοι
μισήσαντες
τῆς
παρανομίας,
|
ὡς |
τύραννον
μὲν
τῇ
φύσει,
ἰδιώτην |
[31, 1] |
γὰρ
χρόνῳ
τὸ
ἀγαθὸν
ἀνθεῖ,
|
ὡς |
ὥρα
σώματος.
Πῶς
ἂν
οὖν |
[31, 3] |
θέλῃς,
τὸν
δὲ
ἄνθρωπον
πτερώσας
|
παραδῷς |
τῷ
αἰθέρι
φέρεσθαι
δι´
αὐτοῦ, |
[31, 5] |
τίνας
αὐτῷ
κοινωνοὺς
τῶν
ἀγαθῶν
|
δίδως. |
Εἰ
δὲ
ἡδονὴ
τὸ
σῶζον, |
[31, 4] |
δὲ
χρεία
ἐν
τῷ
τῆς
|
δυνάμεως |
εὐπόρῳ,
ἡ
δὲ
δύναμις
ἐν |
[31, 4] |
δὲ
ὄργανα
ἐν
τῷ
τῆς
|
φύσεως
|
ποικίλῳ.
Παντοδαπὴ
γὰρ
ἡ
φύσις, |
[31, 1] |
ἀσφαλές·
σοφιστὴς
λόγος
καὶ
ἀπατεὼν
|
δεινῶς, |
ὅς,
ἐξὸν
σκοπεῖν
τὴν
ἡδονῆς |
[31, 1] |
ἀγαθὸν
ἀνθεῖ,
ὡς
ὥρα
σώματος.
|
Πῶς |
ἂν
οὖν
τις
περὶ
ἡδονῆς |
[31, 2] |
πάντως,
τὸ
δὲ
ἡδὺ
οὐ
|
πάντως |
ἀγαθόν,
ἀβέβαιον
δὲ
πάντως,
λείπεται |
[31, 2] |
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
οὐχ
ἡδὺ
|
πάντως, |
βέβαιον
δὲ
πάντως,
τὸ
δὲ |
[31, 2] |
οὐ
πάντως
ἀγαθόν,
ἀβέβαιον
δὲ
|
πάντως, |
λείπεται
δυοῖν
θάτερον,
ἢ
τὴν |
[31, 2] |
οὐχ
ἡδὺ
πάντως,
βέβαιον
δὲ
|
πάντως, |
τὸ
δὲ
ἡδὺ
οὐ
πάντως |
[31, 4] |
ἀλκή,
καὶ
ἄλλοις
ἄλλό
τι,
|
οὕτως |
ἀμέλει
καὶ
ἀνθρώπῳ
ὑπάρχει
δύναμις |
[31, 1] |
δρόμον,
συναφεῖλεν
αὐτοῦ
τὴν
οὐσίαν·
|
οὕτως |
καὶ
τοῦ
ἀγαθοῦ
εἴ
τις |