HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXXI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  110 formes différentes pour 162 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertations, Chap.
[31, 4]   βοὸς δίκην, μηδὲ πέτασθαι κατὰ  ὄρνιθας,   μηδὲ νήχεσθαι κατὰ ἰχθύας. Ἀλλ´
[31, 4]   δὲ ἔργα ἐν τῷ τῆς  χρείας   ἀναγκαίῳ, δὲ χρεία ἐν
[31, 3]   γε αὐτὸν Καρχηδόνιοι μισήσαντες τῆς  παρανομίας,   ὡς τύραννον μὲν τῇ φύσει,
[31, 4]   διατελεῖ σωζόμενον, καὶ τὰς  ἀπορίας   ἐξιώμενον τοῦ βίου, καὶ θεραπεῦον
[31, 3]   ἡμῖν; καὶ τίς τῆς  δοκιμασίας   οὗτος τρόπος; Φέρε, εἴ τις
[31, 5]   ὑβρίζειν πεφυκότα. Εὗρες τὰ ἔργα,  ἐντετύχηκας   τῷ ἀγαθῷ. Τοῦτο σωτηρία;
[31, 1]   ἐχθρὸς λόγος τὶς παρελθὼν πείθειν  ἡμᾶς   ὡς αἱρετέον ἡδονήν, ἐὰν προσγένηται
[31, 5]   τάττεις τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος,  τίνας   αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν ἀγαθῶν δίδως.
[31, 3]   αὐτὰ ὑβριστής, πρὸς δὲ τὰς  τέχνας   ἀμαθής, πρὸς δὲ τὴν χρείαν
[31, 3]   τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο ἀτόπους οὕτω  τέχνας   πραγματευόμενον, ἀλλὰ ἀπέρριψεν αὐτῷ τὸν
[31, 3]   καὶ τὸν ἵππον τῶν ἁρμάτων,  ὑπαλλάξας   ἑκατέρου τὴν ἐργασίαν, ὑπαγαγεῖν τὸν
[31, 5]   Πρᾶγμά μοι κοινὸν λέγεις, ἐπὶ  πάσας   φύσεις ἐξικνούμενον, καὶ διὰ τοῦτο
[31, 3]   εἴ τις ἐπεχείρει τὸν βοῦν  ὑπολύσας   τῶν ἀρότρων, καὶ τὸν ἵππον
[31, 3]   σοι θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον  πτερώσας   παραδῷς τῷ αἰθέρι φέρεσθαι δι´
[31, 4]   νοῦν, διατελεῖ σωζόμενον, καὶ  τὰς   ἀπορίας ἐξιώμενον τοῦ βίου, καὶ
[31, 4]   βίου, εἰ ἐννενέμηται τὰ ζῷα  τὰς   δυνάμεις, ἑκάστην ἕκαστον κατὰ τὴν
[31, 4]   βίου, καὶ τὰ ἔργα κατὰ  τὰς   δυνάμεις, καὶ τὰ ὄργανα κατὰ
[31, 5]   ἐὰν δὲ προέλθῃς περαιτέρω, ἐπὶ  τὰς   ἡδονῆς ὁδούς, ὅρα τίσιν ὀργάνοις
[31, 3]   ζῷα αὐτὰ ὑβριστής, πρὸς δὲ  τὰς   τέχνας ἀμαθής, πρὸς δὲ τὴν
[31, 1]   κρεῖττον γὰρ ἀφελεῖν ἡδονὴν ἀγαθοῦ,  προσθέντας   τὸ βέβαιον αὐτῷ προσθεῖναι
[31, 2]   δυοῖν θάτερον, τὴν ἡδονὴν  διώκοντας   ἀμελεῖν τἀγαθοῦ, τὸ ἀγαθὸν
[31, 1]   αὐτῷ προσθεῖναι ἡδονῇ τἀγαθόν,  ἀφελόντας   αὐτῆς τὸ ἀσφαλές. ~Ἐπεὶ τοίνυν
[31, 4]   κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ νήχεσθαι κατὰ  ἰχθύας.   Ἀλλ´ ἔστί τι καὶ τούτῳ
[31, 2]   ὄντα, ἀλλὰ τῇ πρὸς τὸ  ἀληθὲς   ὁμοιότητι τὴν τοῦ κιβδήλου φύσιν
[31, 1]   ἡδονῇ τἀγαθόν, ἀφελόντας αὐτῆς τὸ  ἀσφαλές.   ~Ἐπεὶ τοίνυν τὸ μὲν ἀγαθὸν
[31, 1]   ἡδονήν, ἐὰν προσγένηται αὐτῇ τὸ  ἀσφαλές·   σοφιστὴς λόγος καὶ ἀπατεὼν δεινῶς,
[31, 4]   ἐνέφυσεν δέ τι αὐτῷ ζώπυρον  ἀφανὲς   πρὸς σωτηρίαν βίου, καλοῦσιν
[31, 2]   ἐπικρυπτόμενα. Ἀλλ´ ἐνταῦθα μὲν οἱ  ἀργυρογνώμονες   τῇ τέχνῃ διεκρίναντο τἀληθοῦς τὸ
[31, 5]   γαστήρ, ὑβριζέτω τὰ ὑβρίζειν πεφυκότα.  Εὗρες   τὰ ἔργα, ἐντετύχηκας τῷ ἀγαθῷ.
[31, 5]   τίσιν ὀργάνοις ἀνατίθης τὴν σωτηρίαν.  Εὗρες   τὰ ὄργανα, ζήτει τὰ ἔργα.
[31, 3]   ἀλλὰ ἀπέκτεινάν γε αὐτὸν Καρχηδόνιοι  μισήσαντες   τῆς παρανομίας, ὡς τύραννον μὲν
[31, 4]   ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ  λέοντες,   μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ οἱ
[31, 1]   γάρ, οἶμαι, καὶ τῆς ἄλλης  γῆς   εἰ ἀφέλοι τὶς τῷ λόγῳ
[31, 3]   δίκην, οὐκ ἔσῃ καταγέλαστος τῆς  ἀλλαγῆς;   Ὁπότε μηδὲ μῦθος τὸν
[31, 3]   ἀμαθής, πρὸς δὲ τὴν χρείαν  ἀκερδής,   πρὸς δὲ τὴν ὑπηρεσίαν καταγέλαστος;
[31, 3]   ὑβριστής, πρὸς δὲ τὰς τέχνας  ἀμαθής,   πρὸς δὲ τὴν χρείαν ἀκερδής,
[31, 5]   ἡδονῆς ὁδούς, ὅρα τίσιν ὀργάνοις  ἀνατίθης   τὴν σωτηρίαν. Εὗρες τὰ ὄργανα,
[31, 5]   τίμα τὰ ὄργανα· ἐὰν δὲ  προέλθῃς   περαιτέρω, ἐπὶ τὰς ἡδονῆς ὁδούς,
[31, 4]   μέλλει ἄνθρωπος ὢν μὴ ὑπὸ  ἀλκῆς   σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ
[31, 3]   βαδιστικὰ ἐκ πτηνῶν εἶναί σοι  θέλῃς,   τὸν δὲ ἄνθρωπον πτερώσας παραδῷς
[31, 1]   Ὥσπερ γάρ, οἶμαι, καὶ τῆς  ἄλλης   γῆς εἰ ἀφέλοι τὶς τῷ
[31, 5]   δὲ προέλθῃς περαιτέρω, ἐπὶ τὰς  ἡδονῆς   ὁδούς, ὅρα τίσιν ὀργάνοις ἀνατίθης
[31, 5]   σῶζον, ζήτει μετὰ τοῦτο, τί  ἡδονῆς   ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς καὶ
[31, 0]   ~Περὶ  ἡδονῆς,   ὅτι εἰ καὶ ἀγαθόν, ἀλλ´
[31, 1]   τὸ σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ τῆς  ἡδονῆς   οὔσης, ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον τὸ
[31, 1]   Πῶς ἂν οὖν τις περὶ  ἡδονῆς   σκοποῖ, τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ
[31, 1]   ἀπουσίᾳ καὶ τὸ ἀγαθὸν τῆς  ἡδονῆς   συναπέρχεται. Καὶ πότερος τούτων τῷ
[31, 1]   δεινῶς, ὅς, ἐξὸν σκοπεῖν τὴν  ἡδονῆς   φύσιν, καθόσον ἡδονή, ποῦ τάττεται,
[31, 1]   σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς  οὔσης,   ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον τὸ ἀγαθὸν
[31, 3]   ὄρνιθος δίκην, οὐκ ἔσῃ καταγέλαστος  τῆς   ἀλλαγῆς; Ὁπότε μηδὲ μῦθος
[31, 1]   κραδαινόμενον; Ὥσπερ γάρ, οἶμαι, καὶ  τῆς   ἄλλης γῆς εἰ ἀφέλοι τὶς
[31, 3]   σκέψις ἡμῖν; καὶ τίς  τῆς   δοκιμασίας οὗτος τρόπος; Φέρε, εἴ
[31, 4]   δὲ χρεία ἐν τῷ  τῆς   δυνάμεως εὐπόρῳ, δὲ δύναμις
[31, 1]   παρεὶς τὸ σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ  τῆς   ἡδονῆς οὔσης, ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον
[31, 1]   βεβαίου ἀπουσίᾳ καὶ τὸ ἀγαθὸν  τῆς   ἡδονῆς συναπέρχεται. Καὶ πότερος τούτων
[31, 3]   ἀπέκτεινάν γε αὐτὸν Καρχηδόνιοι μισήσαντες  τῆς   παρανομίας, ὡς τύραννον μὲν τῇ
[31, 4]   τὰ δὲ ὄργανα ἐν τῷ  τῆς   φύσεως ποικίλῳ. Παντοδαπὴ γὰρ
[31, 4]   τὰ δὲ ἔργα ἐν τῷ  τῆς   χρείας ἀναγκαίῳ, δὲ χρεία
[31, 3]   πρὸς δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ  ὑβριστής,   πρὸς δὲ τὰς τέχνας ἀμαθής,
[31, 1]   ἐὰν προσγένηται αὐτῇ τὸ ἀσφαλές·  σοφιστὴς   λόγος καὶ ἀπατεὼν δεινῶς, ὅς,
[31, 1]   ἕδραν τὴν μονήν, συναφεῖλεν  αὐτῆς   καὶ τὸ εἶναι· καὶ τοῦ
[31, 1]   προσθεῖναι ἡδονῇ τἀγαθόν, ἀφελόντας  αὐτῆς   τὸ ἀσφαλές. ~Ἐπεὶ τοίνυν τὸ
[31, 4]   ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις  ξυμφυὴς   διασωστικὴ τοῦ γένους· ταύτην δὲ
[31, 4]   ἀντιτεχνώμενον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων  πλεονεξίαις,   καὶ πάντων κρατοῦν καὶ ὑπάγον
[31, 4]   ἄλλοις ὅπλοις· τὰ μὲν ὀνύχων  ἀκμαῖς,   τὰ δὲ ὀδόντων ῥώμῃ, τὰ
[31, 4]   ἔνδειαν τῶν σωμάτων, καὶ ἀντιτεχνώμενον  ταῖς   τῶν ἄλλων ζῴων πλεονεξίαις, καὶ
[31, 3]   αὐτῷ τὸν παῖδα τοῦ αἰθέρος  εἰς   γῆν κάτω αὐτοῖς πτεροῖς. Φασὶν
[31, 5]   διασωστικόν; ἡδονή· Πρᾶγμά μοι κοινὸν  λέγεις,   ἐπὶ πάσας φύσεις ἐξικνούμενον, καὶ
[31, 3]   αὐτοῦ ἐξελεῖν διαίτῃ νόθῳ, ὥστε  ἐπιθεὶς   αὐτῷ φορτίον ἤλαυνεν δι´ ἄστεος
[31, 1]   σκοποῖ, τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ  προσθείς,   ἀφελὼν δὲ τὸ βέβαιον; Εἰ
[31, 4]   εἰ ἐννενέμηται τὰ ζῷα τὰς  δυνάμεις,   ἑκάστην ἕκαστον κατὰ τὴν χρείαν
[31, 4]   καὶ τὰ ἔργα κατὰ τὰς  δυνάμεις,   καὶ τὰ ὄργανα κατὰ τὰ
[31, 1]   κακοῖς, ἐν ποτέρῳ χορῷ  παρεὶς   τὸ σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ τῆς
[31, 5]   μοι κοινὸν λέγεις, ἐπὶ πάσας  φύσεις   ἐξικνούμενον, καὶ διὰ τοῦτο αὐτοῦ
[31, 5]   σῦς, καὶ πίθηκος. Ὅρα ποῦ  τάττεις   τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος, τίνας
[31, 4]   τῆς δυνάμεως εὐπόρῳ, δὲ  δύναμις   ἐν τῷ τῶν ὀργάνων εὐμηχάνῳ,
[31, 4]   οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει  δύναμις   ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους· ταύτην
[31, 1]   καθόσον ἡδονή, ποῦ τάττεται, ἐν  ἀγαθοῖς   κακοῖς, ἐν ποτέρῳ χορῷ
[31, 1]   ποῦ τάττεται, ἐν ἀγαθοῖς  κακοῖς,   ἐν ποτέρῳ χορῷ παρεὶς τὸ
[31, 4]   πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ  ἄλλοις   ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει καὶ
[31, 4]   ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα  ἄλλοις   ὅπλοις· τὰ μὲν ὀνύχων ἀκμαῖς,
[31, 5]   τί ἡδονῆς ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ  πολλοῖς   καὶ παντοδαποῖς· καὶ μέχρι μὲν
[31, 4]   σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα ἄλλοις  ὅπλοις·   τὰ μὲν ὀνύχων ἀκμαῖς, τὰ
[31, 5]   τὰς ἡδονῆς ὁδούς, ὅρα τίσιν  ὀργάνοις   ἀνατίθης τὴν σωτηρίαν. Εὗρες τὰ
[31, 5]   ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς καὶ  παντοδαποῖς·   καὶ μέχρι μὲν ὀφθαλμῶν καὶ
[31, 3]   αἰθέρος εἰς γῆν κάτω αὐτοῖς  πτεροῖς.   Φασὶν δὲ καὶ Καρχηδόνιον νεανίαν
[31, 3]   τοῦ αἰθέρος εἰς γῆν κάτω  αὐτοῖς   πτεροῖς. Φασὶν δὲ καὶ Καρχηδόνιον
[31, 4]   φύσεως ποικίλῳ. Παντοδαπὴ γὰρ  φύσις,   καὶ διὰ τοῦτο περιέβαλεν καὶ
[31, 3]   χρηματισταί, θησαυροὺς ταμιευόμενοι κιβδήλων ἀγαθῶν.  ~Τίς   ἂν οὖν καὶ γένοιτο
[31, 1]   οὕτως καὶ τοῦ ἀγαθοῦ εἴ  τις   ἀφέλοι τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν
[31, 3]   δοκιμασίας οὗτος τρόπος; Φέρε, εἴ  τις   ἐπεχείρει τὸν βοῦν ὑπολύσας τῶν
[31, 1]   ἀγαθὸν τοῦτο. Καὶ ποῖον ἄν  τις   ἐπινοήσαι ἀγαθὸν σαλεῦον καὶ κραδαινόμενον;
[31, 3]   γένοιτο σκέψις ἡμῖν; καὶ  τίς   τῆς δοκιμασίας οὗτος τρόπος;
[31, 1]   βέβαιον βʹ ~Ἐπεχείρει ἐχθρὸς λόγος  τὶς   παρελθὼν πείθειν ἡμᾶς ὡς αἱρετέον
[31, 1]   ὥρα σώματος. Πῶς ἂν οὖν  τις   περὶ ἡδονῆς σκοποῖ, τὸ μὲν
[31, 1]   καὶ τοῦ ἡλίου εἰ ἀφέλοι  τὶς   τὴν κίνησιν καὶ τὸν δρόμον,
[31, 1]   τῆς ἄλλης γῆς εἰ ἀφέλοι  τὶς   τῷ λόγῳ τὴν ἕδραν
[31, 3]   ἂν οὖν καὶ γένοιτο  σκέψις   ἡμῖν; καὶ τίς τῆς
[31, 1]   σοφιστὴς λόγος καὶ ἀπατεὼν δεινῶς,  ὅς,   ἐξὸν σκοπεῖν τὴν ἡδονῆς φύσιν,
[31, 2]   τῶν ἀγαθῶν νομῇ διακρίνει  λόγος   ἀπὸ τῶν ὄντων ἀγαθῶν τὰ
[31, 1]   προσγένηται αὐτῇ τὸ ἀσφαλές· σοφιστὴς  λόγος   καὶ ἀπατεὼν δεινῶς, ὅς, ἐξὸν
[31, 1]   οὐ βέβαιον βʹ ~Ἐπεχείρει ἐχθρὸς  λόγος   τὶς παρελθὼν πείθειν ἡμᾶς ὡς
[31, 3]   ἐπιθεὶς αὐτῷ φορτίον ἤλαυνεν δι´  ἄστεος   ὄνου δίκην· ἀλλὰ ἀπέκτεινάν γε
[31, 3]   τῷ αἰθέρι φέρεσθαι δι´ αὐτοῦ,  ὄρνιθος   δίκην, οὐκ ἔσῃ καταγέλαστος τῆς
[31, 5]   τοῦ λέοντος, ὡς περὶ τοῦ  ὄρνιθος,   ὡς περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[31, 3]   τῆς ἀλλαγῆς; Ὁπότε μηδὲ  μῦθος   τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο ἀτόπους οὕτω
[31, 1]   ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι, κἂν μὴ  βέβαιος,   ἀγαθὸν λέγων μὴ
[31, 5]   καὶ ὄνος, καὶ σῦς, καὶ  πίθηκος.   Ὅρα ποῦ τάττεις τῶν ἀνθρώπων
[31, 3]   ἦν πρὸς μὲν τὴν φύσιν  παράνομος,   πρὸς δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ
[31, 4]   ἵππων γένει συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν  δρόμος,   καὶ τῷ βοῶν πόνοι, καὶ
[31, 5]   ποῦ τάττεις τῶν ἀνθρώπων τὸ  γένος,   τίνας αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν ἀγαθῶν
[31, 5]   ἥδεται καὶ βοῦς, ἥδεται καὶ  ὄνος,   καὶ σῦς, καὶ πίθηκος. Ὅρα
[31, 4]   ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην, μηδὲ ἀροῦν  βοὸς   δίκην, μηδὲ πέτασθαι κατὰ ὄρνιθας,
[31, 3]   τίς τῆς δοκιμασίας οὗτος  τρόπος;   Φέρε, εἴ τις ἐπεχείρει τὸν
[31, 4]   ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ μέλλει  ἄνθρωπος   ὢν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι,
[31, 3]   ἀπέρριψεν αὐτῷ τὸν παῖδα τοῦ  αἰθέρος   εἰς γῆν κάτω αὐτοῖς πτεροῖς.
[31, 1]   Καὶ πότερος τούτων τῷ πιθανῷ  πλησιαίτερος;   λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν
[31, 1]   ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται. Καὶ  πότερος   τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος;
[31, 1]   ἀλλ´ οὐ βέβαιον βʹ ~Ἐπεχείρει  ἐχθρὸς   λόγος τὶς παρελθὼν πείθειν ἡμᾶς
[31, 3]   πρὸς μὲν τὴν φύσιν παράνομος,  πρὸς   δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ ὑβριστής,
[31, 3]   δὲ τὰ ζῷα αὐτὰ ὑβριστής,  πρὸς   δὲ τὰς τέχνας ἀμαθής, πρὸς
[31, 3]   πρὸς δὲ τὴν χρείαν ἀκερδής,  πρὸς   δὲ τὴν ὑπηρεσίαν καταγέλαστος; Τί
[31, 3]   πρὸς δὲ τὰς τέχνας ἀμαθής,  πρὸς   δὲ τὴν χρείαν ἀκερδής, πρὸς
[31, 3]   ἀρότρῳ, ἆρ´ οὐκ ἂν ἦν  πρὸς   μὲν τὴν φύσιν παράνομος, πρὸς
[31, 4]   δέ τι αὐτῷ ζώπυρον ἀφανὲς  πρὸς   σωτηρίαν βίου, καλοῦσιν οἱ
[31, 4]   οὖν τῷ ἵππων γένει συγκεκλήρωται  πρὸς   σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ βοῶν
[31, 2]   κίβδηλα, αἱρετὰ ὄντα, ἀλλὰ τῇ  πρὸς   τὸ ἀληθὲς ὁμοιότητι τὴν τοῦ
[31, 1]   τὸ ἀγαθὸν ἀνθεῖ, ὡς ὥρα  σώματος.   Πῶς ἂν οὖν τις περὶ
[31, 3]   νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι ἐκ  γάλακτος,   καὶ ἡμερῶσαι τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ,
[31, 5]   Ἀποκρινοῦμαί σοι ὡς περὶ τοῦ  λέοντος,   ὡς περὶ τοῦ ὄρνιθος, ὡς
[31, 3]   αὐτοῦ, ὄρνιθος δίκην, οὐκ ἔσῃ  καταγέλαστος   τῆς ἀλλαγῆς; Ὁπότε μηδὲ
[31, 3]   ἀκερδής, πρὸς δὲ τὴν ὑπηρεσίαν  καταγέλαστος;   Τί δὲ τὰ τούτων ἔτι
[31, 3]   καὶ τίς τῆς δοκιμασίας  οὗτος   τρόπος; Φέρε, εἴ τις ἐπεχείρει
[31, 5]   προτιμίαν οὐκ ἀνέχομαι· ἥδεται καὶ  βοῦς,   ἥδεται καὶ ὄνος, καὶ σῦς,
[31, 5]   προέλθῃς περαιτέρω, ἐπὶ τὰς ἡδονῆς  ὁδούς,   ὅρα τίσιν ὀργάνοις ἀνατίθης τὴν
[31, 2]   οἱ ἀργυρογνώμονες τῇ τέχνῃ διεκρίναντο  τἀληθοῦς   τὸ μὴ δόκιμον· ἐν δὲ
[31, 4]   ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ  γένους·   ταύτην δὲ ἑτέραν εἶναι δεῖ
[31, 2]   ἀμελεῖν τἀγαθοῦ, τὸ ἀγαθὸν  αἱρουμένους   μὴ διώκειν ἡδονήν. Οὐθὲν δὲ
[31, 5]   ἀνθρώπων τὸ γένος, τίνας αὐτῷ  κοινωνοὺς   τῶν ἀγαθῶν δίδως. Εἰ δὲ
[31, 3]   μῦθος τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο  ἀτόπους   οὕτω τέχνας πραγματευόμενον, ἀλλὰ ἀπέρριψεν
[31, 2]   λησόμεθα, ὥσπερ οἱ μοχθηροὶ χρηματισταί,  θησαυροὺς   ταμιευόμενοι κιβδήλων ἀγαθῶν. ~Τίς ἂν
[31, 5]   βοῦς, ἥδεται καὶ ὄνος, καὶ  σῦς,   καὶ πίθηκος. Ὅρα ποῦ τάττεις
[31, 1]   ποτέρῳ χορῷ παρεὶς τὸ σκέμμα,  ὡς   ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς οὔσης, ἐσκοπεῖτο
[31, 1]   λόγος τὶς παρελθὼν πείθειν ἡμᾶς  ὡς   αἱρετέον ἡδονήν, ἐὰν προσγένηται αὐτῇ
[31, 1]   λέγων μὴ εἶναι, ἂν μὴ  ὡς   βέβαιον ᾖ; Ἐγὼ μὲν οἶμαι,
[31, 5]   καὶ τίνα τρόπον. Ἀποκρινοῦμαί σοι  ὡς   περὶ τοῦ λέοντος, ὡς περὶ
[31, 5]   σοι ὡς περὶ τοῦ λέοντος,  ὡς   περὶ τοῦ ὄρνιθος, ὡς περὶ
[31, 5]   λέοντος, ὡς περὶ τοῦ ὄρνιθος,  ὡς   περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀπεκρινάμην·
[31, 3]   αὐτὸν Καρχηδόνιοι μισήσαντες τῆς παρανομίας,  ὡς   τύραννον μὲν τῇ φύσει, ἰδιώτην
[31, 1]   γὰρ χρόνῳ τὸ ἀγαθὸν ἀνθεῖ,  ὡς   ὥρα σώματος. Πῶς ἂν οὖν
[31, 3]   θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον πτερώσας  παραδῷς   τῷ αἰθέρι φέρεσθαι δι´ αὐτοῦ,
[31, 5]   τίνας αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν ἀγαθῶν  δίδως.   Εἰ δὲ ἡδονὴ τὸ σῶζον,
[31, 4]   δὲ χρεία ἐν τῷ τῆς  δυνάμεως   εὐπόρῳ, δὲ δύναμις ἐν
[31, 4]   δὲ ὄργανα ἐν τῷ τῆς  φύσεως   ποικίλῳ. Παντοδαπὴ γὰρ φύσις,
[31, 1]   ἀσφαλές· σοφιστὴς λόγος καὶ ἀπατεὼν  δεινῶς,   ὅς, ἐξὸν σκοπεῖν τὴν ἡδονῆς
[31, 1]   ἀγαθὸν ἀνθεῖ, ὡς ὥρα σώματος.  Πῶς   ἂν οὖν τις περὶ ἡδονῆς
[31, 2]   πάντως, τὸ δὲ ἡδὺ οὐ  πάντως   ἀγαθόν, ἀβέβαιον δὲ πάντως, λείπεται
[31, 2]   τὸ μὲν ἀγαθὸν οὐχ ἡδὺ  πάντως,   βέβαιον δὲ πάντως, τὸ δὲ
[31, 2]   οὐ πάντως ἀγαθόν, ἀβέβαιον δὲ  πάντως,   λείπεται δυοῖν θάτερον, τὴν
[31, 2]   οὐχ ἡδὺ πάντως, βέβαιον δὲ  πάντως,   τὸ δὲ ἡδὺ οὐ πάντως
[31, 4]   ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό τι,  οὕτως   ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις
[31, 1]   δρόμον, συναφεῖλεν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν·  οὕτως   καὶ τοῦ ἀγαθοῦ εἴ τις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/04/2008