Dissertations, Chap.
[31, 4]	μηδὲ ἀροῦν βοὸς δίκην, μηδὲ	πέτασθαι	κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ νήχεσθαι κατὰ
[31, 4]	ἀσθενῆ, καὶ θεῖν βράδιστον, καὶ	ἀνίπτασθαι	ἀμήχανον, καὶ νήχειν ἀμβλύτατον· ἐνέφυσεν
[31, 3]	ἄνθρωπον πτερώσας παραδῷς τῷ αἰθέρι	φέρεσθαι	δι´ αὐτοῦ, ὄρνιθος δίκην, οὐκ
[31, 4]	ἄνθρωπος ὢν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς	σωθήσεσθαι,	ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ ὑπὸ
[31, 4]	μηδὲ πέτασθαι κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ	νήχεσθαι	κατὰ ἰχθύας. Ἀλλ´ ἔστί τι
[31, 0]	~Περὶ ἡδονῆς, ὅτι εἰ	καὶ	ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ βέβαιον βʹ
[31, 4]	ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή,	καὶ	ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει
[31, 4]	ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει	καὶ	ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ
[31, 4]	ῥώμην ἀσθενῆ, καὶ θεῖν βράδιστον,	καὶ	ἀνίπτασθαι ἀμήχανον, καὶ νήχειν ἀμβλύτατον·
[31, 4]	θεραπεῦον τὴν ἔνδειαν τῶν σωμάτων,	καὶ	ἀντιτεχνώμενον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων
[31, 1]	αὐτῇ τὸ ἀσφαλές· σοφιστὴς λόγος	καὶ	ἀπατεὼν δεινῶς, ὅς, ἐξὸν σκοπεῖν
[31, 4]	τουτωνὶ τῶν περιβλημάτων, ἀπέφηνεν γυμνὸν	καὶ	ἀσθενῆ καὶ ἄτριχον, καὶ ῥώμην
[31, 4]	περιβλημάτων, ἀπέφηνεν γυμνὸν καὶ ἀσθενῆ	καὶ	ἄτριχον, καὶ ῥώμην ἀσθενῆ, καὶ
[31, 5]	τὴν προτιμίαν οὐκ ἀνέχομαι· ἥδεται	καὶ	βοῦς, ἥδεται καὶ ὄνος, καὶ
[31, 3]	κιβδήλων ἀγαθῶν. ~Τίς ἂν οὖν	καὶ	γένοιτο ἡ σκέψις ἡμῖν; καὶ
[31, 5]	λέγεις, ἐπὶ πάσας φύσεις ἐξικνούμενον,	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτοῦ τὴν προτιμίαν
[31, 4]	ποικίλῳ. Παντοδαπὴ γὰρ ἡ φύσις,	καὶ	διὰ τοῦτο περιέβαλεν καὶ διεκόσμησεν
[31, 4]	φύσις, καὶ διὰ τοῦτο περιέβαλεν	καὶ	διεκόσμησεν τὰ ζῷα ἕκαστα ἐπὶ
[31, 3]	ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος,	καὶ	ἡμερῶσαι τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ, καὶ
[31, 4]	καὶ ἄτριχον, καὶ ῥώμην ἀσθενῆ,	καὶ	θεῖν βράδιστον, καὶ ἀνίπτασθαι ἀμήχανον,
[31, 4]	τὰς ἀπορίας ἐξιώμενον τοῦ βίου,	καὶ	θεραπεῦον τὴν ἔνδειαν τῶν σωμάτων,
[31, 3]	κάτω αὐτοῖς πτεροῖς. Φασὶν δὲ	καὶ	Καρχηδόνιον νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι
[31, 1]	ἄν τις ἐπινοήσαι ἀγαθὸν σαλεῦον	καὶ	κραδαινόμενον; Ὥσπερ γάρ, οἶμαι, καὶ
[31, 4]	βοῶν πόνοι, καὶ ὄρνισι πτερά,	καὶ	λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό
[31, 4]	καὶ ὑπάγον τῷ τοῦδε νόμῳ	καὶ	λόγῳ. ~Ἔρου δή με καὶ
[31, 5]	ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς·	καὶ	μέχρι μὲν ὀφθαλμῶν καὶ ὤτων
[31, 4]	θεῖν βράδιστον, καὶ ἀνίπτασθαι ἀμήχανον,	καὶ	νήχειν ἀμβλύτατον· ἐνέφυσεν δέ τι
[31, 4]	κατὰ τὰ ἔργα καὶ τἀγαθά.	Καί,	ξυνελόντι εἰπεῖν, τὸ ἑκάστου ἀγαθὸν
[31, 5]	ἀνέχομαι· ἥδεται καὶ βοῦς, ἥδεται	καὶ	ὄνος, καὶ σῦς, καὶ πίθηκος.
[31, 4]	δρόμος, καὶ τῷ βοῶν πόνοι,	καὶ	ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή,
[31, 5]	ἡδονῆς ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς	καὶ	παντοδαποῖς· καὶ μέχρι μὲν ὀφθαλμῶν
[31, 4]	ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων πλεονεξίαις,	καὶ	πάντων κρατοῦν καὶ ὑπάγον τῷ
[31, 5]	καὶ λόγῳ. ~Ἔρου δή με	καὶ	περὶ τοῦ ἀνθρώπου· σκεπτέον τὸ
[31, 5]	ἥδεται καὶ ὄνος, καὶ σῦς,	καὶ	πίθηκος. Ὅρα ποῦ τάττεις τῶν
[31, 1]	εἰ βέβαιον τὸ ἀγαθὸν τοῦτο.	Καὶ	ποῖον ἄν τις ἐπινοήσαι ἀγαθὸν
[31, 1]	τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται.	Καὶ	πότερος τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος;
[31, 4]	γυμνὸν καὶ ἀσθενῆ καὶ ἄτριχον,	καὶ	ῥώμην ἀσθενῆ, καὶ θεῖν βράδιστον,
[31, 5]	καὶ βοῦς, ἥδεται καὶ ὄνος,	καὶ	σῦς, καὶ πίθηκος. Ὅρα ποῦ
[31, 4]	κατὰ τὴν χρείαν τοῦ βίου,	καὶ	τὰ ἔργα κατὰ τὰς δυνάμεις,
[31, 4]	τὰ ἔργα κατὰ τὰς δυνάμεις,	καὶ	τὰ ὄργανα κατὰ τὰ ἔργα
[31, 4]	τὰ ὄργανα κατὰ τὰ ἔργα	καὶ	τἀγαθά. Καί, ξυνελόντι εἰπεῖν, τὸ
[31, 4]	ἄνθρωποι νοῦν, ᾧ διατελεῖ σωζόμενον,	καὶ	τὰς ἀπορίας ἐξιώμενον τοῦ βίου,
[31, 1]	εἴ τις ἀφέλοι τὴν ἀκρίβειαν	καὶ	τὴν στάσιν, συναφεῖλεν αὐτοῦ καὶ
[31, 1]	καὶ τὴν στάσιν, συναφεῖλεν αὐτοῦ	καὶ	τὴν φύσιν· οὐ γὰρ χρόνῳ
[31, 1]	καὶ κραδαινόμενον; Ὥσπερ γάρ, οἶμαι,	καὶ	τῆς ἄλλης γῆς εἰ ἀφέλοι
[31, 5]	σκεπτέον τὸ τούτου ἀγαθόν, ποῦ	καὶ	τίνα τρόπον. Ἀποκρινοῦμαί σοι ὡς
[31, 3]	καὶ γένοιτο ἡ σκέψις ἡμῖν;	καὶ	τίς ὁ τῆς δοκιμασίας οὗτος
[31, 1]	εἶναι, τῇ τοῦ βεβαίου ἀπουσίᾳ	καὶ	τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται.
[31, 1]	ἢ τὴν μονήν, συναφεῖλεν αὐτῆς	καὶ	τὸ εἶναι· καὶ τοῦ ἡλίου
[31, 1]	εἰ ἀφέλοι τὶς τὴν κίνησιν	καὶ	τὸν δρόμον, συναφεῖλεν αὐτοῦ τὴν
[31, 3]	καὶ ἡμερῶσαι τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ,	καὶ	τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἐξελεῖν διαίτῃ
[31, 3]	τὸν βοῦν ὑπολύσας τῶν ἀρότρων,	καὶ	τὸν ἵππον τῶν ἁρμάτων, ὑπαλλάξας
[31, 1]	συναφεῖλεν αὐτοῦ τὴν οὐσίαν· οὕτως	καὶ	τοῦ ἀγαθοῦ εἴ τις ἀφέλοι
[31, 1]	συναφεῖλεν αὐτῆς καὶ τὸ εἶναι·	καὶ	τοῦ ἡλίου εἰ ἀφέλοι τὶς
[31, 4]	κατὰ ἰχθύας. Ἀλλ´ ἔστί τι	καὶ	τούτῳ ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ
[31, 4]	γένει συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν δρόμος,	καὶ	τῷ βοῶν πόνοι, καὶ ὄρνισι
[31, 4]	ζῴων πλεονεξίαις, καὶ πάντων κρατοῦν	καὶ	ὑπάγον τῷ τοῦδε νόμῳ καὶ
[31, 5]	παντοδαποῖς· καὶ μέχρι μὲν ὀφθαλμῶν	καὶ	ὤτων τίμα τὰ ὄργανα· ἐὰν
[31, 2]	μὴ διώκειν ἡδονήν. Οὐθὲν δὲ	οἶμαι	διωκτὸν ὅ, τι μὴ ἀγαθόν·
[31, 1]	ὡς βέβαιον ᾖ; Ἐγὼ μὲν	οἶμαι,	θάτερον· κρεῖττον γὰρ ἀφελεῖν ἡδονὴν
[31, 1]	σαλεῦον καὶ κραδαινόμενον; Ὥσπερ γάρ,	οἶμαι,	καὶ τῆς ἄλλης γῆς εἰ
[31, 5]	τοῦτο αὐτοῦ τὴν προτιμίαν οὐκ	ἀνέχομαι·	ἥδεται καὶ βοῦς, ἥδεται καὶ
[31, 5]	ἀγαθόν, ποῦ καὶ τίνα τρόπον.	Ἀποκρινοῦμαί	σοι ὡς περὶ τοῦ λέοντος,
[31, 1]	ἢ ὁ ἀγαθὸν λέγων μὴ	εἶναι,	ἂν μὴ ὡς βέβαιον ᾖ;
[31, 4]	τοῦ γένους· ταύτην δὲ ἑτέραν	εἶναι	δεῖ παρ´ ἕκαστον τῶν ἄλλων,
[31, 1]	μονήν, συναφεῖλεν αὐτῆς καὶ τὸ	εἶναι·	καὶ τοῦ ἡλίου εἰ ἀφέλοι
[31, 1]	ὁ λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν	εἶναι,	κἂν μὴ βέβαιος, ἢ ὁ
[31, 3]	τὰ πτερά, βαδιστικὰ ἐκ πτηνῶν	εἶναί	σοι θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον
[31, 1]	γὰρ ἀνάγκη ἀγαθὸν ὂν βέβαιον	εἶναι,	τῇ τοῦ βεβαίου ἀπουσίᾳ καὶ
[31, 1]	προσθέντας τὸ βέβαιον αὐτῷ ἢ	προσθεῖναι	ἡδονῇ τἀγαθόν, ἀφελόντας αὐτῆς τὸ
[31, 5]	ὄργανον; ὅπου τὸ διωκόμενον. Ἐντεῦθεν	ἄρξαι.	Τί ἀνθρώπου διασωστικόν; ἡδονή· Πρᾶγμά
[31, 1]	τοῦτο. Καὶ ποῖον ἄν τις	ἐπινοήσαι	ἀγαθὸν σαλεῦον καὶ κραδαινόμενον; Ὥσπερ
[31, 3]	Φασὶν δὲ καὶ Καρχηδόνιον νεανίαν	ἀγρεῦσαι	λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος, καὶ
[31, 3]	λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος, καὶ	ἡμερῶσαι	τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ, καὶ τὸν
[31, 5]	αὐτοῦ τὴν προτιμίαν οὐκ ἀνέχομαι·	ἥδεται	καὶ βοῦς, ἥδεται καὶ ὄνος,
[31, 5]	οὐκ ἀνέχομαι· ἥδεται καὶ βοῦς,	ἥδεται	καὶ ὄνος, καὶ σῦς, καὶ
[31, 2]	ἀγαθοῦ φαντασίᾳ, τὸ μὴ ἀγαθὸν	διώκεται	ἐν χώρᾳ ἀγαθοῦ· καθάπερ ὑπὸ
[31, 2]	πάντως ἀγαθόν, ἀβέβαιον δὲ πάντως,	λείπεται	δυοῖν θάτερον, ἢ τὴν ἡδονὴν
[31, 1]	ἡδονῆς φύσιν, καθόσον ἡδονή, ποῦ	τάττεται,	ἐν ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς, ἐν
[31, 1]	καὶ τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς	συναπέρχεται.	Καὶ πότερος τούτων τῷ πιθανῷ
[31, 4]	ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ βίου, εἰ	ἐννενέμηται	τὰ ζῷα τὰς δυνάμεις, ἑκάστην
[31, 1]	ἡμᾶς ὡς αἱρετέον ἡδονήν, ἐὰν	προσγένηται	αὐτῇ τὸ ἀσφαλές· σοφιστὴς λόγος
[31, 2]	ἀλλὰ λησόμεθα, ὥσπερ οἱ μοχθηροὶ	χρηματισταί,	θησαυροὺς ταμιευόμενοι κιβδήλων ἀγαθῶν. ~Τίς
[31, 4]	~Ὥσπερ οὖν τῷ ἵππων γένει	συγκεκλήρωται	πρὸς σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ
[31, 1]	τὸ εἶναι· καὶ τοῦ ἡλίου	εἰ	ἀφέλοι τὶς τὴν κίνησιν καὶ
[31, 1]	οἶμαι, καὶ τῆς ἄλλης γῆς	εἰ	ἀφέλοι τὶς τῷ λόγῳ τὴν
[31, 1]	ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς οὔσης, ἐσκοπεῖτο	εἰ	βέβαιον τὸ ἀγαθὸν τοῦτο. Καὶ
[31, 1]	προσθείς, ἀφελὼν δὲ τὸ βέβαιον;	Εἰ	γὰρ ἀνάγκη ἀγαθὸν ὂν βέβαιον
[31, 5]	αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν ἀγαθῶν δίδως.	Εἰ	δὲ ἡδονὴ τὸ σῶζον, ζήτει
[31, 4]	ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ βίου,	εἰ	ἐννενέμηται τὰ ζῷα τὰς δυνάμεις,
[31, 0]	~Περὶ ἡδονῆς, ὅτι	εἰ	καὶ ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ βέβαιον
[31, 4]	δεῖ παρ´ ἕκαστον τῶν ἄλλων,	εἰ	μέλλει ἄνθρωπος ὢν μὴ ὑπὸ
[31, 3]	δὲ τὰ τούτων ἔτι ἀτοπώτερα;	εἰ	τῶν μὲν ὀρνίθων ἀφελὼν τὰ
[31, 1]	οὐσίαν· οὕτως καὶ τοῦ ἀγαθοῦ	εἴ	τις ἀφέλοι τὴν ἀκρίβειαν καὶ
[31, 3]	τῆς δοκιμασίας οὗτος τρόπος; Φέρε,	εἴ	τις ἐπεχείρει τὸν βοῦν ὑπολύσας
[31, 4]	γένους· ταύτην δὲ ἑτέραν εἶναι	δεῖ	παρ´ ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ
[31, 1]	οὐ γὰρ χρόνῳ τὸ ἀγαθὸν	ἀνθεῖ,	ὡς ὥρα σώματος. Πῶς ἂν
[31, 4]	καὶ ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως	ἀμέλει	καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς
[31, 4]	καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι νοῦν, ᾧ	διατελεῖ	σωζόμενον, καὶ τὰς ἀπορίας ἐξιώμενον
[31, 4]	παρ´ ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ	μέλλει	ἄνθρωπος ὢν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς
[31, 4]	δυστυχίᾳ. ~Ὥσπερ οὖν τῷ ἵππων	γένει	συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν δρόμος, καὶ
[31, 4]	ἐν τῷ ἐπιχωρίῳ τῶν ἔργων	μένει,	τὰ δὲ ἔργα ἐν τῷ
[31, 2]	δὲ τῇ τῶν ἀγαθῶν νομῇ	διακρίνει	ὁ λόγος ἀπὸ τῶν ὄντων
[31, 2]	τἀγαθόν, ἀφελόντας αὐτῆς τὸ ἀσφαλές.	~Ἐπεὶ	τοίνυν τὸ μὲν ἀγαθὸν οὐχ
[31, 1]	ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ βέβαιον βʹ	~Ἐπεχείρει	ἐχθρὸς λόγος τὶς παρελθὼν πείθειν
[31, 3]	οὗτος τρόπος; Φέρε, εἴ τις	ἐπεχείρει	τὸν βοῦν ὑπολύσας τῶν ἀρότρων,
[31, 3]	παρανομίας, ὡς τύραννον μὲν τῇ	φύσει,	ἰδιώτην δὲ τῇ δυστυχίᾳ. ~Ὥσπερ
[31, 5]	Εἰ δὲ ἡδονὴ τὸ σῶζον,	ζήτει	μετὰ τοῦτο, τί ἡδονῆς ὄργανον·
[31, 5]	τὴν σωτηρίαν. Εὗρες τὰ ὄργανα,	ζήτει	τὰ ἔργα. Λιχνευέτω ἡ γλῶττα,
[31, 5]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀπεκρινάμην· ἐνταῦθα	ζήτει	τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ
[31, 4]	κεράτων ὀξύτητι, τὰ δὲ ποδῶν	τάχει,	τὰ δὲ θυμῷ, τὰ δὲ
[31, 4]	τι, οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ	ὑπάρχει	δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους·
[31, 4]	ἰῷ· τὸν δὲ ἄνθρωπον ἀποδύσασα	τουτωνὶ	τῶν περιβλημάτων, ἀπέφηνεν γυμνὸν καὶ
[31, 4]	πρὸς σωτηρίαν βίου, ὃ καλοῦσιν	οἱ	ἄνθρωποι νοῦν, ᾧ διατελεῖ σωζόμενον,
[31, 2]	φύσιν ἐπικρυπτόμενα. Ἀλλ´ ἐνταῦθα μὲν	οἱ	ἀργυρογνώμονες τῇ τέχνῃ διεκρίναντο τἀληθοῦς
[31, 4]	λέοντες, μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ	οἱ	ἵπποι, μηδὲ ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην,
[31, 4]	μὴ ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ	οἱ	λέοντες, μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ
[31, 2]	ὄντα δέ· ἀλλὰ λησόμεθα, ὥσπερ	οἱ	μοχθηροὶ χρηματισταί, θησαυροὺς ταμιευόμενοι κιβδήλων
[31, 5]	ἔργα. Λιχνευέτω ἡ γλῶττα, τηκέσθωσαν	οἱ	ὀφθαλμοί, ἐκλυέσθω ἡ ἀκοή, πληρούσθω
[31, 3]	δίκην· ἀλλὰ ἀπέκτεινάν γε αὐτὸν	Καρχηδόνιοι	μισήσαντες τῆς παρανομίας, ὡς τύραννον
[31, 1]	καὶ τοῦ ἀγαθοῦ εἴ τις	ἀφέλοι	τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν στάσιν,
[31, 1]	εἶναι· καὶ τοῦ ἡλίου εἰ	ἀφέλοι	τὶς τὴν κίνησιν καὶ τὸν
[31, 1]	καὶ τῆς ἄλλης γῆς εἰ	ἀφέλοι	τὶς τῷ λόγῳ τὴν ἕδραν
[31, 5]	Τί ἀνθρώπου διασωστικόν; ἡδονή· Πρᾶγμά	μοι	κοινὸν λέγεις, ἐπὶ πάσας φύσεις
[31, 5]	Λιχνευέτω ἡ γλῶττα, τηκέσθωσαν οἱ	ὀφθαλμοί,	ἐκλυέσθω ἡ ἀκοή, πληρούσθω ἡ
[31, 2]	ὥσπερ οἱ μοχθηροὶ χρηματισταί, θησαυροὺς	ταμιευόμενοι	κιβδήλων ἀγαθῶν. ~Τίς ἂν οὖν
[31, 4]	σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ βοῶν	πόνοι,	καὶ ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν
[31, 1]	ἂν οὖν τις περὶ ἡδονῆς	σκοποῖ,	τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ προσθείς,
[31, 4]	μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ οἱ	ἵπποι,	μηδὲ ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην, μηδὲ
[31, 4]	σωτηρίαν βίου, ὃ καλοῦσιν οἱ	ἄνθρωποι	νοῦν, ᾧ διατελεῖ σωζόμενον, καὶ
[31, 2]	δέ· ἀλλὰ λησόμεθα, ὥσπερ οἱ	μοχθηροὶ	χρηματισταί, θησαυροὺς ταμιευόμενοι κιβδήλων ἀγαθῶν.
[31, 3]	πτερά, βαδιστικὰ ἐκ πτηνῶν εἶναί	σοι	θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον πτερώσας
[31, 5]	ποῦ καὶ τίνα τρόπον. Ἀποκρινοῦμαί	σοι	ὡς περὶ τοῦ λέοντος, ὡς
[31, 5]	ἡδονή· Πρᾶγμά μοι κοινὸν λέγεις,	ἐπὶ	πάσας φύσεις ἐξικνούμενον, καὶ διὰ
[31, 4]	καὶ διεκόσμησεν τὰ ζῷα ἕκαστα	ἐπὶ	σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα ἄλλοις
[31, 5]	ὄργανα· ἐὰν δὲ προέλθῃς περαιτέρω,	ἐπὶ	τὰς ἡδονῆς ὁδούς, ὅρα τίσιν
[31, 3]	δὲ ἄνθρωπον πτερώσας παραδῷς τῷ	αἰθέρι	φέρεσθαι δι´ αὐτοῦ, ὄρνιθος δίκην,
[31, 0]		~Περὶ	ἡδονῆς, ὅτι εἰ καὶ ἀγαθόν,
[31, 1]	σώματος. Πῶς ἂν οὖν τις	περὶ	ἡδονῆς σκοποῖ, τὸ μὲν ἀγαθὸν
[31, 5]	λόγῳ. ~Ἔρου δή με καὶ	περὶ	τοῦ ἀνθρώπου· σκεπτέον τὸ τούτου
[31, 5]	τίνα τρόπον. Ἀποκρινοῦμαί σοι ὡς	περὶ	τοῦ λέοντος, ὡς περὶ τοῦ
[31, 5]	ὡς περὶ τοῦ λέοντος, ὡς	περὶ	τοῦ ὄρνιθος, ὡς περὶ τῶν
[31, 5]	ὡς περὶ τοῦ ὄρνιθος, ὡς	περὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἀπεκρινάμην· ἐνταῦθα
[31, 5]	δὲ πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς· καὶ	μέχρι	μὲν ὀφθαλμῶν καὶ ὤτων τίμα
[31, 4]	καὶ τῷ βοῶν πόνοι, καὶ	ὄρνισι	πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ
[31, 5]	ὅπου τὸ διωκόμενον. Ἐντεῦθεν ἄρξαι.	Τί	ἀνθρώπου διασωστικόν; ἡδονή· Πρᾶγμά μοι
[31, 4]	καὶ νήχειν ἀμβλύτατον· ἐνέφυσεν δέ	τι	αὐτῷ ζώπυρον ἀφανὲς πρὸς σωτηρίαν
[31, 3]	πρὸς δὲ τὴν ὑπηρεσίαν καταγέλαστος;	Τί	δὲ τὰ τούτων ἔτι ἀτοπώτερα;
[31, 5]	τὸ σῶζον, ζήτει μετὰ τοῦτο,	τί	ἡδονῆς ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς
[31, 4]	νήχεσθαι κατὰ ἰχθύας. Ἀλλ´ ἔστί	τι	καὶ τούτῳ ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν
[31, 2]	Οὐθὲν δὲ οἶμαι διωκτὸν ὅ,	τι	μὴ ἀγαθόν· ἀλλ´ ἀγαθοῦ φαντασίᾳ,
[31, 4]	λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό	τι,	οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει
[31, 3]	ὑπαγαγεῖν τὸν μὲν βοῦν τῷ	ἅρματι,	τὸν δὲ ἵππον τῷ ἀρότρῳ,
[31, 3]	καταγέλαστος; Τί δὲ τὰ τούτων	ἔτι	ἀτοπώτερα; εἰ τῶν μὲν ὀρνίθων
[31, 2]	ἀλλὰ τῇ πρὸς τὸ ἀληθὲς	ὁμοιότητι	τὴν τοῦ κιβδήλου φύσιν ἐπικρυπτόμενα.
[31, 4]	ὀδόντων ῥώμῃ, τὰ δὲ κεράτων	ὀξύτητι,	τὰ δὲ ποδῶν τάχει, τὰ
[31, 4]	τὰ ἔργα καὶ τἀγαθά. Καί,	ξυνελόντι	εἰπεῖν, τὸ ἑκάστου ἀγαθὸν ἐν
[31, 0]	~Περὶ ἡδονῆς,	ὅτι	εἰ καὶ ἀγαθόν, ἀλλ´ οὐ
[31, 2]	τὰ κίβδηλα τῶν νομισμάτων, οὐ	διότι	κίβδηλα, αἱρετὰ ὄντα, ἀλλὰ τῇ
[31, 3]	καὶ Καρχηδόνιον νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα	ἄρτι	ἐκ γάλακτος, καὶ ἡμερῶσαι τοῦτον
[31, 4]	μηδὲ νήχεσθαι κατὰ ἰχθύας. Ἀλλ´	ἔστί	τι καὶ τούτῳ ἔργον ἴδιον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/04/2008