Dissertations, Chap.
[31, 1]	εἶναι, κἂν μὴ βέβαιος, ἢ	ὁ	ἀγαθὸν λέγων μὴ εἶναι, ἂν
[31, 1]	πότερος τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος;	ὁ	λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι,
[31, 2]	τῇ τῶν ἀγαθῶν νομῇ διακρίνει	ὁ	λόγος ἀπὸ τῶν ὄντων ἀγαθῶν
[31, 3]	καταγέλαστος τῆς ἀλλαγῆς; Ὁπότε μηδὲ	ὁ	μῦθος τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο ἀτόπους
[31, 3]	ἡ σκέψις ἡμῖν; καὶ τίς	ὁ	τῆς δοκιμασίας οὗτος τρόπος; Φέρε,
[31, 2]	ἡδονήν. Οὐθὲν δὲ οἶμαι διωκτὸν	ὅ,	τι μὴ ἀγαθόν· ἀλλ´ ἀγαθοῦ
[31, 4]	ζώπυρον ἀφανὲς πρὸς σωτηρίαν βίου,	ὃ	καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι νοῦν, ᾧ
[31, 4]	καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις	ἄλλό	τι, οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ
[31, 2]	ἀγαθῶν νομῇ διακρίνει ὁ λόγος	ἀπὸ	τῶν ὄντων ἀγαθῶν τὰ φαινόμενα
[31, 4]	εἰ μέλλει ἄνθρωπος ὢν μὴ	ὑπὸ	ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες,
[31, 4]	σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ	ὑπὸ	δρόμου, ὥσπερ οἱ ἵπποι, μηδὲ
[31, 2]	διώκεται ἐν χώρᾳ ἀγαθοῦ· καθάπερ	ὑπὸ	τῶν χρηματιστῶν τὰ κίβδηλα τῶν
[31, 2]	ἡδονὴν διώκοντας ἀμελεῖν τἀγαθοῦ, ἢ	τὸ	ἀγαθὸν αἱρουμένους μὴ διώκειν ἡδονήν.
[31, 1]	τὴν φύσιν· οὐ γὰρ χρόνῳ	τὸ	ἀγαθὸν ἀνθεῖ, ὡς ὥρα σώματος.
[31, 1]	τῇ τοῦ βεβαίου ἀπουσίᾳ καὶ	τὸ	ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται. Καὶ
[31, 1]	ἡδονῆς οὔσης, ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον	τὸ	ἀγαθὸν τοῦτο. Καὶ ποῖον ἄν
[31, 2]	αἱρετὰ ὄντα, ἀλλὰ τῇ πρὸς	τὸ	ἀληθὲς ὁμοιότητι τὴν τοῦ κιβδήλου
[31, 5]	ἄλλων ἁπάντων ἀπεκρινάμην· ἐνταῦθα ζήτει	τὸ	ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἀνθρώπου
[31, 5]	ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου	τὸ	ἀνθρώπου ἔργον. Ποῦ δὲ εὕρω
[31, 1]	προσθεῖναι ἡδονῇ τἀγαθόν, ἀφελόντας αὐτῆς	τὸ	ἀσφαλές. ~Ἐπεὶ τοίνυν τὸ μὲν
[31, 1]	αἱρετέον ἡδονήν, ἐὰν προσγένηται αὐτῇ	τὸ	ἀσφαλές· σοφιστὴς λόγος καὶ ἀπατεὼν
[31, 1]	γὰρ ἀφελεῖν ἡδονὴν ἀγαθοῦ, προσθέντας	τὸ	βέβαιον αὐτῷ ἢ προσθεῖναι ἡδονῇ
[31, 1]	ἀγαθὸν αὐτῇ προσθείς, ἀφελὼν δὲ	τὸ	βέβαιον; Εἰ γὰρ ἀνάγκη ἀγαθὸν
[31, 5]	Ὅρα ποῦ τάττεις τῶν ἀνθρώπων	τὸ	γένος, τίνας αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν
[31, 2]	ἡδὺ πάντως, βέβαιον δὲ πάντως,	τὸ	δὲ ἡδὺ οὐ πάντως ἀγαθόν,
[31, 5]	δὲ εὕρω τὸ ὄργανον; ὅπου	τὸ	διωκόμενον. Ἐντεῦθεν ἄρξαι. Τί ἀνθρώπου
[31, 1]	τὴν μονήν, συναφεῖλεν αὐτῆς καὶ	τὸ	εἶναι· καὶ τοῦ ἡλίου εἰ
[31, 4]	καὶ τἀγαθά. Καί, ξυνελόντι εἰπεῖν,	τὸ	ἑκάστου ἀγαθὸν ἐν τῷ ἐπιχωρίῳ
[31, 5]	ἀνθρώπου ἔργον. Ποῦ δὲ εὕρω	τὸ	ἔργον; ὅπου τὸ ὄργανον. Ποῦ
[31, 1]	οὖν τις περὶ ἡδονῆς σκοποῖ,	τὸ	μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ προσθείς, ἀφελὼν
[31, 2]	αὐτῆς τὸ ἀσφαλές. ~Ἐπεὶ τοίνυν	τὸ	μὲν ἀγαθὸν οὐχ ἡδὺ πάντως,
[31, 2]	μὴ ἀγαθόν· ἀλλ´ ἀγαθοῦ φαντασίᾳ,	τὸ	μὴ ἀγαθὸν διώκεται ἐν χώρᾳ
[31, 2]	ἀργυρογνώμονες τῇ τέχνῃ διεκρίναντο τἀληθοῦς	τὸ	μὴ δόκιμον· ἐν δὲ τῇ
[31, 5]	τὸ ὄργανον. Ποῦ δὲ εὕρω	τὸ	ὄργανον; ὅπου τὸ διωκόμενον. Ἐντεῦθεν
[31, 5]	δὲ εὕρω τὸ ἔργον; ὅπου	τὸ	ὄργανον. Ποῦ δὲ εὕρω τὸ
[31, 1]	κακοῖς, ἐν ποτέρῳ χορῷ παρεὶς	τὸ	σκέμμα, ὡς ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς
[31, 5]	ἀγαθῶν δίδως. Εἰ δὲ ἡδονὴ	τὸ	σῶζον, ζήτει μετὰ τοῦτο, τί
[31, 5]	καὶ περὶ τοῦ ἀνθρώπου· σκεπτέον	τὸ	τούτου ἀγαθόν, ποῦ καὶ τίνα
[31, 3]	μηδὲ ὁ μῦθος τὸν Δαίδαλον	ἠνέσχετο	ἀτόπους οὕτω τέχνας πραγματευόμενον, ἀλλὰ
[31, 1]	ὡς ἀγαθοῦ τῆς ἡδονῆς οὔσης,	ἐσκοπεῖτο	εἰ βέβαιον τὸ ἀγαθὸν τοῦτο.
[31, 3]	ἀγαθῶν. ~Τίς ἂν οὖν καὶ	γένοιτο	ἡ σκέψις ἡμῖν; καὶ τίς
[31, 2]	μὲν οἱ ἀργυρογνώμονες τῇ τέχνῃ	διεκρίναντο	τἀληθοῦς τὸ μὴ δόκιμον· ἐν
[31, 5]	πάσας φύσεις ἐξικνούμενον, καὶ διὰ	τοῦτο	αὐτοῦ τὴν προτιμίαν οὐκ ἀνέχομαι·
[31, 5]	τῷ ἀγαθῷ. Τοῦτο ἡ σωτηρία;	τοῦτο	ἡ εὐδαιμονία;
[31, 5]	τὰ ἔργα, ἐντετύχηκας τῷ ἀγαθῷ.	Τοῦτο	ἡ σωτηρία; τοῦτο ἡ εὐδαιμονία;
[31, 1]	ἐσκοπεῖτο εἰ βέβαιον τὸ ἀγαθὸν	τοῦτο.	Καὶ ποῖον ἄν τις ἐπινοήσαι
[31, 4]	γὰρ ἡ φύσις, καὶ διὰ	τοῦτο	περιέβαλεν καὶ διεκόσμησεν τὰ ζῷα
[31, 5]	ἡδονὴ τὸ σῶζον, ζήτει μετὰ	τοῦτο,	τί ἡδονῆς ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/04/2008