Dissertation, Chap.
[15, 6]	ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν καὶ	αἱ	ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων σωτηρίαι,
[15, 8]	λογισμὸς ἦν, ὅτι ἄδηλοι μὲν	αἱ	τοῦ πολέμου τύχαι, τὸ δὲ
[15, 8]	καὶ ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι, καὶ	φυγαί,	καὶ θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι. Φέρε
[15, 9]	ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν, καὶ ἀληθείας	ἐμπίμπλασθαι.	Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος,
[15, 5]	ἀργὸν καὶ ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς	ὀνίνασθαι	μέλλοντα μηδὲ ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν
[15, 4]	οἷος ἢ καλωδίου ἐπιλαβέσθαι, ἢ	προσάψασθαι	κώπης ἐν γαλήνῃ· ἀλλά τις
[15, 4]	ἐπιβάτης εὐκίνητος, οἷος ἢ καλωδίου	ἐπιλαβέσθαι,	ἢ προσάψασθαι κώπης ἐν γαλήνῃ·
[15, 3]	εἴα βαδίζειν εἴσω πυλῶν, πρὶν	πυθέσθαι	τὸ ἑκάστῳ ἔργον, καὶ τίνα
[15, 7]	γὰρ κακότητα καὶ εἰλαδόν ἐστιν	ἑλέσθαι,	ὁ Βοιώτιος ποιητὴς λέγει, τῆς
[15, 4]	νεὼς ἐπιβὰς μὴ ὅτι κυβερνήτης	γενέσθαι,	ἀλλ´ οὐδὲ ἐρέτης, οὐδέ τις
[15, 7]	καλῶς εἶχε, διώκοντας τὴν ἀρετήν,	ἀπολείπεσθαι	αὐτοῦ· εἰ δ´ ἔστιν ἀνθρώπου
[15, 5]	παρόντος ὠφελεῖσθαι ὑπάρχει, ἀπόντος τούτου	βλάπτεσθαι	ἀνάγκη. Καὶ τὸ νῦν ὁ
[15, 3]	χαλκεύς, ὅσα χαλκοῦ ἢ σιδήρου	δεῖσθαι	πολεμιστήριά τε καὶ εἰρηναῖα τῆς
[15, 4]	νεώς. Ἢ οἴει ἧττόν τι	δεῖσθαι	πόλιν τῶν ξυλληψομένων αὐτῇ πρὸς
[15, 5]	πολλῶν κακῶν· οὗ γὰρ παρόντος	ὠφελεῖσθαι	ὑπάρχει, ἀπόντος τούτου βλάπτεσθαι ἀνάγκη.
[15, 5]	σεμνὸν τὸ τἀληθῆ εἰδέναι, καὶ	τεταμιεῦσθαι	ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον
[15, 7]	γε ὁ ἀγωνιστὴς ἡμῖν ἀνιδρωτεὶ	στεφανοῦσθαι	ἐθέλων. ~Ἀλλὰ τῷ προσαπτομένῳ πραγμάτων
[15, 8]	καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι, καὶ	ἀτιμίαι.	Φέρε οὖν, εἰ καὶ τῷ
[15, 6]	αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων	σωτηρίαι,	καὶ καρπῶν γενέσεις, καὶ τὸ
[15, 6]	Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν	καὶ	αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων
[15, 5]	ἀπαγορεύσας πρὸς τὸν κάματον, φέρων	καὶ	αἰωρῶν μετέωρον τοσοῦτον ἄχθος, σχολὴν
[15, 5]	ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον καὶ ἀργὸν	καὶ	ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς ὀνίνασθαι μέλλοντα
[15, 5]	ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν εἰ μὴ	καὶ	ἀκοὴ καλόν, ἵνα ἔχωμεν, οὐχ
[15, 6]	πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ διηνεκὴς	καὶ	ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα, μηδὲ
[15, 5]	Καὶ τὸ νῦν ὁ θεωρίαν	καὶ	ἀλήθειαν καὶ σχολὴν ἀσπαζόμενος τίς
[15, 4]	ἀνασκοπῶ πρὸς ἐμαυτὸν τὰ ὄντα,	καὶ	ἀληθείας ἐμπίμπλαμαι. Μακάριος τῆς πολλῆς
[15, 9]	που αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν,	καὶ	ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ
[15, 3]	καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται,	καὶ	ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων, καὶ ἄλλος
[15, 3]	παρελεύσεται, καὶ ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων,	καὶ	ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ δὲ καὶ
[15, 10]	τειχίον, τοὺς ἄλλους ὁρῶν ζάλῃ	καὶ	ἀμηχανίᾳ κυκωμένους. Δεῖξον, ὦ Σώκρατες,
[15, 2]	οἱ δὲ θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε	καὶ	ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ
[15, 2]	πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς ἄλλους,	καὶ	ἀμφισβητοῦντες ποίῳ σχήματι βίου φέροντες
[15, 4]	οὐκ ἴσμεν. Ἡσυχίαν ἄγω, φησίν,	καὶ	ἀνασκοπῶ πρὸς ἐμαυτὸν τὰ ὄντα,
[15, 4]	δημαγωγούς, ὡς Κλέωνα; ἢ ἄφιλος	καὶ	ἀνέστιος ἡμῖν ἀνὴρ πλανήσεται; ἀλλ´
[15, 10]	ἐν ὁμίλῳ; Μένε, καὶ ἵστασο,	καὶ	ἀνέχου τῶν βλημάτων, καὶ μηδὲν
[15, 1]	ἀστικούς, ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι	καὶ	ἀνθηρῷ· τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν
[15, 2]	μὲν ἄλλοι ἡμῖν ἐκκηρυχθέντες τὲ	καὶ	ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν· οἱ δὲ θεωρητικοῖς
[15, 5]	ὁ ποῦς τῷ ἄλλῳ σώματι	καὶ	ἀπαγορεύσας πρὸς τὸν κάματον, φέρων
[15, 10]	τὰ νῶτα, θρασύ– τητος μὲν	καὶ	ἀπειροκαλίας καὶ τόλμης τὸ μοχθηρὸν
[15, 9]	πολλὴν βαδίζων, καὶ πελάγη περαιούμενος,	καὶ	ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ ἐκπίπτων,
[15, 2]	τῇ τοῦ πλοῦ χρείᾳ πλανωμένοις,	καὶ	ἀποροῦσιν πῇ τράπωνται, πολλῶν μὲν
[15, 5]	ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον	καὶ	ἀργὸν καὶ ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς
[15, 8]	εἶναι μηδὲν σκωλήκων διαφέροντα, δειλὸν	καὶ	ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι
[15, 8]	φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι,	καὶ	ἀτιμίαι. Φέρε οὖν, εἰ καὶ
[15, 6]	σωτηρίαν τοῖς οὖσιν. Οὕτω που	καὶ	βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ Διὶ
[15, 6]	ἂν ἐπαύσατο καὶ οὐρανὸς περιφερόμενος·	καὶ	γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες,
[15, 1]	καὶ εὐχομένους ἐπὶ σκαπάνῃ βιῶναι	καὶ	γηδίῳ σμικρῷ. Ἀκούσῃ δὲ τοῦ
[15, 7]	θεμιστεύει ἕκαστος ὁμῶς καὶ παίδων	καὶ	γυναικῶν, καὶ οὐ παντάπασιν ἀπράγμων
[15, 10]	τὸ βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν δὲ	καὶ	δεικνὺς τὰ νῶτα, θρασύ– τητος
[15, 1]	ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ, καὶ φιλαίτιον,	καὶ	δεινῶς δύσκολον· καὶ οὐδὲν τὰ
[15, 6]	γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες,	καὶ	δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι,
[15, 3]	τὸ εἰκὸς εἰσδέξεται· γραφέας μὲν	καὶ	δημιουργοὺς ἀγαλμάτων, ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν·
[15, 2]	ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν	καὶ	διαγωνίζονται περὶ τῆς νίκης· οὕτω
[15, 6]	ἡ Διὸς πραγματεία ἄτρυτος οὖσα	καὶ	διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε
[15, 6]	που καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς	καὶ	Διὶ ὁμοίοις παραινεῖ δι´ ὀνειράτων
[15, 8]	Περσῶν γένος, πονῶν καὶ στρατευόμενος	καὶ	διψῶν καὶ λιμώττων, καὶ μὴ
[15, 6]	ἡσυχίαν βιοῦν, καὶ σχολὴν ἄγειν,	καὶ	διώκειν σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν
[15, 5]	μηνίσας καὶ ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος,	καὶ	δοὺς αὑτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ
[15, 2]	μὲν τῶν πολλῶν ὀρέξεις τὲ	καὶ	δυσαρεστήσεις τί χρὴ σκοπεῖν; οὐ
[15, 2]	πρακτικός· θαρσαλέος γάρ, καὶ ἰτητικώτερος,	καὶ	ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς· λέγοι
[15, 7]	λάβοι. Τὴν μὲν γὰρ κακότητα	καὶ	εἰλαδόν ἐστιν ἑλέσθαι, ὁ Βοιώτιος
[15, 3]	ἢ σιδήρου δεῖσθαι πολεμιστήριά τε	καὶ	εἰρηναῖα τῆς τέχνης ἔργα. Καὶ
[15, 9]	περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ,	καὶ	ἐκπίπτων, καὶ κινδυνεύων, ἵνα μὴ
[15, 9]	Ὀδυσσέα ἐκεῖνον, ὅντινα μὲν βασιλῆα	καὶ	ἔξοχον ἄνδρα κιχείη, τόν ῥ´
[15, 3]	τῇ ἀκοῇ. Ἤδη δέ τις	καὶ	ἐπὶ γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται, καὶ
[15, 5]	ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας	καὶ	ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς
[15, 8]	πραγμάτων κίνδυνος ἕπεται, καὶ ζημία,	καὶ	ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί,
[15, 8]	νύκτωρ, μήτε μεθ´ ἡμέραν. Ἀντίθες	καὶ	Ἐπικούρῳ πολλούς, Ἕλληνι Ἕλληνας· ἐκ
[15, 2]	ἐπὶ φρονήσει, καὶ τέχνῃ βίου,	καὶ	ἐπιστήμῃ λόγου, οὔπω γε νῦν
[15, 8]	σκωλήκων διαφέροντα, δειλὸν καὶ ἀργὸν	καὶ	ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι βίον λέγεις,
[15, 5]	αὖ τῷ γομφίῳ, ὡς ἀλοῦντι	καὶ	ἐργαζομένῳ τροφὴν τοσούτῳ ὄχλῳ ἀργῶν·
[15, 2]	ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ τέχνης ἀσφαλείᾳ,	καὶ	ἕρματος συμμετρίᾳ, ἐν δὲ τῇ
[15, 5]	τῶν ἐν αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται	καὶ	ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ δὲ
[15, 3]	ἐσθήματα ἐργασάμενος, σκέπην ὁμοῦ ποριεῖ	καὶ	εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων δὲ
[15, 1]	αὐτοῖς εὐδοκίμους, ὀδυρομένους τὰ αὑτῶν,	καὶ	εὐχομένους ἐπὶ σκαπάνῃ βιῶναι καὶ
[15, 8]	τῷ προσαπτομένῳ πραγμάτων κίνδυνος ἕπεται,	καὶ	ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι,
[15, 6]	ἂν καὶ αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί,	καὶ	ζῴων σωτηρίαι, καὶ καρπῶν γενέσεις,
[15, 4]	πρᾶγμα ἀνακεκραμένον πάντων ξυνεργατῶν. Καθάπερ	καὶ	ἡ τοῦ σώματος χρεία, πολυμερής
[15, 5]	μετέωρον τοσοῦτον ἄχθος, σχολὴν ἄγειν	καὶ	ἡσυχίαν ἐπανείλετο· ἢ αὖ τῷ
[15, 6]	σοφός, ἀλλὰ ἐπὶ πᾶσαν γῆν	καὶ	θάλατταν ἡ σοφία ἔτεινεν. Οὗτος
[15, 3]	τέχνης ἁρμόσας, πρός τε χειμῶνα	καὶ	θάλπος ἀποχρῶντα μηχανήσεται τοῖς οἰκοῦσιν
[15, 8]	ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί,	καὶ	θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν,
[15, 9]	Σωκράτης ἐκ τῆς πολλῆς σχολῆς	καὶ	θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν, καὶ στρατηγίαν,
[15, 1]	ἂν ἐλάττω τὰ ἐνδέοντα ᾖ.	Καὶ	ἴδοις ἂν τὸν μὲν γεωργικὸν
[15, 10]	κακὸς ὥς, ἐν ὁμίλῳ; Μένε,	καὶ	ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν βλημάτων,
[15, 9]	φίλου, φυγάδος καὶ πένητος, μεγάλῃ	καὶ	ἰσχυρᾷ τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν
[15, 2]	ὅτι ὁ πρακτικός· θαρσαλέος γάρ,	καὶ	ἰτητικώτερος, καὶ ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς
[15, 8]	ὅς, ἐξὸν αὐτῷ σχολὴν ἄγειν	καὶ	καθ´ ἡσυχίαν βιοῦν, εἵλετο ἐλευθεροῦν
[15, 6]	ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων σωτηρίαι,	καὶ	καρπῶν γενέσεις, καὶ τὸ πᾶν
[15, 2]	οἱ δὲ ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν	καὶ	καρτεροῦσιν καὶ διαγωνίζονται περὶ τῆς
[15, 2]	πρὸς πλοῦν, καλῷ μεγέθει ὁλκάδος,	καὶ	κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ πλήθει ὀργάνων,
[15, 5]	ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς αὑτὸν σχολῇ	καὶ	κιθάρᾳ καὶ τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν
[15, 9]	ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ ἐκπίπτων,	καὶ	κινδυνεύων, ἵνα μὴ προδῷ τὸ
[15, 7]	ἔφερεν μὲν ἡ γῆ πυροὺς	καὶ	κριθάς, οὔτε φυτεύουσι χερσὶ φυτόν,
[15, 8]	πονῶν καὶ στρατευόμενος καὶ διψῶν	καὶ	λιμώττων, καὶ μὴ ἀνεὶς τὸν
[15, 5]	αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται καὶ ἕστηκεν	καὶ	μένει, εἰ δὲ ἐξέλοις ὅ,
[15, 8]	στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ λιμώττων,	καὶ	μὴ ἀνεὶς τὸν κάματον, μήτε
[15, 10]	ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ πράττων	καὶ	μὴ ἐπαναχωρῶν, μηδὲ ἐξιστάμενος τοῖς
[15, 10]	ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν βλημάτων,	καὶ	μηδὲν ἐκπλαγῇς· δειλὸν τὸ τῶν
[15, 6]	οὖσα καὶ διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος,	καὶ	μηδέποτε ἀπαγορεύουσα, μηδὲ ἐπαναχωροῦσα τοῦ
[15, 6]	δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι,	καὶ	Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι·
[15, 6]	ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι,	καὶ	Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν
[15, 4]	πολλῆς σχολῆς· σύ μοι δοκεῖς	καὶ	νεὼς ἐπιβὰς μὴ ὅτι κυβερνήτης
[15, 6]	πολλῶν δ´ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα,	καὶ	νόον ἔγνω, ἀρνύμενος ἥν τε
[15, 6]	ἔγνω, ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν	καὶ	νόστον ἑταίρων. Καὶ πρὸς τούτῳ
[15, 5]	εἴη ἄλλος, ἢ ὁ φρόνιμος	καὶ	νοῦν ἔχων; Ἀλλὰ τί οὖν·
[15, 4]	ἐρέτης, οὐδέ τις τῶν διαθεόντων	καὶ	ξυνεπιλαμβανόντων τῇ σωτηρίᾳ τῆς νεώς,
[15, 8]	ἐν ποσὶν δὲ ὁ κίνδυνος,	καὶ	ὁ θάνατος πλησίον· τί τοίνυν
[15, 6]	τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου	καὶ	ὁ Νέστωρ· ἁλλὰ ὁρῶ τὰ
[15, 5]	ἴδωμεν τὸ τοῦ ἡλίου φῶς·	καὶ	ὁ πλοῦτος καλόν, κἂν ἔχει
[15, 5]	τῆς αὑτοῦ ἕδρας τοῖς ἀτεχνοτάτοις,	καὶ	ὁ στρατηγὸς ἐξίσταται τῆς ἀρχῆς
[15, 3]	ὅσα ἡ τέχνη παρέχει, ξυνεισφέρειν·	καὶ	ὁ χαλκεύς, ὅσα χαλκοῦ ἢ
[15, 3]	μυροπώλας δὲ καὶ ὀψοποιούς, χυμῶν	καὶ	ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους· καὶ ὅσαι
[15, 3]	καὶ εἰρηναῖα τῆς τέχνης ἔργα.	Καὶ	ὅσα πρὸς ἡδονὴν δημιουργεῖται, καὶ
[15, 3]	χυμῶν καὶ ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους·	καὶ	ὅσαι δι´ αὐλημάτων, ἢ δι´
[15, 7]	ὁμῶς καὶ παίδων καὶ γυναικῶν,	καὶ	οὐ παντάπασιν ἀπράγμων ἦν. Τὸ
[15, 6]	ἂν δήπου ἀνθ´ Ἡρακλέους σοφιστής,	καὶ	οὐδεὶς ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[15, 1]	καὶ φιλαίτιον, καὶ δεινῶς δύσκολον·	καὶ	οὐδὲν τὰ αὑτοῦ ἀσπάζεται. ~Καὶ
[15, 10]	ὡς τὸν Σωκράτην Ἀθηναῖοι ἔβαλλον,	καὶ	οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ, πρὶν κατέβαλον.
[15, 6]	ἄγει· ἦ γὰρ ἂν ἐπαύσατο	καὶ	οὐρανὸς περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα,
[15, 5]	ἵνα ἁρμονίας καὶ φωνῆς συνῶμεν·	καὶ	ὄψις καλόν, ἵνα ἔχωμεν, οὐχ
[15, 3]	ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας δὲ	καὶ	ὀψοποιούς, χυμῶν καὶ ὀδμῶν δημιουργοὺς
[15, 7]	ἀρόωσιν· ἀλλὰ θεμιστεύει ἕκαστος ὁμῶς	καὶ	παίδων καὶ γυναικῶν, καὶ οὐ
[15, 2]	θρεμμάτων· τοὺς δὲ ἐν φιλοσοφίᾳ	καὶ	πάνυ ἄν τις ἢ μέμψαιτο,
[15, 2]	ἀγῶνι σωμάτων οἱ μὲν ἀσθενεῖς	καὶ	παρὰ τὸ εἰκὸς ἐπιτολμήσαντες τῇ
[15, 9]	οὐδ´ ἑαυτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´ ἐκόλαζεν	καὶ	παρεῖχεν ἑαυτῷ πράγματα, αὑτὸν μὲν
[15, 9]	τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν βαδίζων,	καὶ	πελάγη περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ
[15, 9]	μὲν ὑπὲρ ἀνδρὸς φίλου, φυγάδος	καὶ	πένητος, μεγάλῃ καὶ ἰσχυρᾷ τυραννίδι
[15, 1]	τις πρὸς τὸ ἄκρως καλόν,	καὶ	πλεονεκτεῖ ἕτερος ἑτέρου, ὅτῳ ἂν
[15, 2]	μεγέθει ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ,	καὶ	πλήθει ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ,
[15, 8]	πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων,	καὶ	πνευμάτων· φέρε, εἰ καὶ τῷ
[15, 8]	ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν καὶ πόνων,	καὶ	πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων,
[15, 4]	σωτηρίαν ἢ ναῦν ἐν θαλάττῃ;	καὶ	πολύ γε οἶμαι μᾶλλον ἐν
[15, 4]	σώματος χρεία, πολυμερής τε οὖσα	καὶ	πολυδεής, σώζεται τῇ συντελείᾳ τῶν
[15, 8]	τὸ πλεῖν ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν	καὶ	πόνων, καὶ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου,
[15, 6]	οὐρανὸς περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα,	καὶ	ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα,
[15, 4]	αὐτὸ τὸ τῆς κοινωνίας συμβόλαιον,	καὶ	ποῦ τάττωμεν τὸν ἄνδρα; εἰς
[15, 7]	ἀρετὴ οὐ λόγος, ἀλλ´ ἔργον,	καὶ	πρᾶξις ἐν κοινωνίᾳ, καὶ χρῆσις
[15, 2]	νῦν παύονται στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς	καὶ	πρὸς ἄλλους, καὶ ἀμφισβητοῦντες ποίῳ
[15, 6]	τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.	Καὶ	πρὸς τούτῳ ἔτι ἦν σοφὸς
[15, 3]	τὸν δὲ ὑφάντην, ὅτι μίτοις	καὶ	στημονίοις σὺν ὕφει ἐσθήματα ἐργασάμενος,
[15, 8]	ἐλευθεροῦν τὸ Περσῶν γένος, πονῶν	καὶ	στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ λιμώττων,
[15, 9]	σχολῆς καὶ θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν,	καὶ	στρατηγίαν, καὶ σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων.
[15, 10]	μοι τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ	καὶ	σὺ ὑπεστάλης, ὁρῶ τὰ βλήματα,
[15, 4]	παρέρχεται, ἄνθρωπος δὲ ὢν ξύννομος	καὶ	συνεργάτης κοινοῦ νόμου, παντὶ δῆλον.
[15, 6]	ἂν περὶ αὑτῷ σφαλλόμενον συνεχύθη	καὶ	συνεταράχθη. Ἀλλ´ ἡ Διὸς πραγματεία
[15, 1]	ἀποδύσας ἕκαστον τοῦ παρόντος βίου	καὶ	σχήματος μεταμφιέσει τὰ τοῦ πλησίον·
[15, 6]	Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθ´ ἡσυχίαν βιοῦν,	καὶ	σχολὴν ἄγειν, καὶ διώκειν σοφίαν
[15, 5]	νῦν ὁ θεωρίαν καὶ ἀλήθειαν	καὶ	σχολὴν ἀσπαζόμενος τίς ἂν εἴη
[15, 9]	θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν, καὶ στρατηγίαν,	καὶ	σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ δὲ
[15, 4]	χεῖρες, ὁρῶσιν ὀφθαλμοί, ἀκούουσιν ἀκοαί,	καὶ	τἄλλα, ἵνα μὴ διατρίβω λέγων.
[15, 2]	καὶ οὐδὲν τὰ αὑτοῦ ἀσπάζεται.	~Καὶ	τὰς μὲν τῶν πολλῶν ὀρέξεις
[15, 3]	τοῦ Νιρέως κάλλος ὥραν ἔσχεν	καὶ	ταῦτα ἐν στρατοπέδῳ. Ἀσύμβολος δέ,
[15, 3]	Καὶ ὅσα πρὸς ἡδονὴν δημιουργεῖται,	καὶ	ταῦτα ὡς τὸ εἰκὸς εἰσδέξεται·
[15, 5]	ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ εἰδέναι,	καὶ	τεταμιεῦσθαι ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν
[15, 2]	οἰκτείραι· οἳ κομῶντες ἐπὶ φρονήσει,	καὶ	τέχνῃ βίου, καὶ ἐπιστήμῃ λόγου,
[15, 2]	πλήθει ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ,	καὶ	τέχνης ἀσφαλείᾳ, καὶ ἕρματος συμμετρίᾳ,
[15, 5]	δοὺς αὑτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ	καὶ	τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν τὸ στρατόπεδον
[15, 7]	ταῦτα, μεθ´ ὧν ἄν τις	καὶ	τὴν ἀρετὴν λάβοι. Τὴν μὲν
[15, 5]	ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις; Τί δὲ	καὶ	τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ
[15, 3]	πρὶν πυθέσθαι τὸ ἑκάστῳ ἔργον,	καὶ	τίνα ἕκαστος ἥκει χρείαν εἰς
[15, 1]	ἐν εἰρήνῃ τὸν στρατιωτικὸν τεθηπότος.	Καὶ	τὶς θεῶν, ὥσπερ ἐν δράματι
[15, 5]	ὑπάρχει, ἀπόντος τούτου βλάπτεσθαι ἀνάγκη.	Καὶ	τὸ νῦν ὁ θεωρίαν καὶ
[15, 6]	ζῴων σωτηρίαι, καὶ καρπῶν γενέσεις,	καὶ	τὸ πᾶν τοῦτο αὖθις ἂν
[15, 3]	καὶ ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ δὲ	καὶ	τὸ τοῦ Νιρέως κάλλος ὥραν
[15, 10]	θρασύ– τητος μὲν καὶ ἀπειροκαλίας	καὶ	τόλμης τὸ μοχθηρὸν πᾶν ἂν
[15, 6]	ἄνδρα, ᾧ λαοί τ´ ἐπιτετράφαται	καὶ	τόσσα μέμηλεν. ~Πρὸς ταῦτα ἀπιδὼν
[15, 10]	τοῖς μοχθηροῖς, ἑαυτὸν ἂν σώζοι,	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐπὶ τὸ βέλτιστον
[15, 1]	τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν δικαστηρίων,	καὶ	τοὺς πάνυ ἐν αὐτοῖς εὐδοκίμους,
[15, 7]	Κυκλώπιον βίον, οὐκ ἀνθρώπινον. Ἀλλὰ	καὶ	τούτοις ἔφερεν μὲν ἡ γῆ
[15, 8]	καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν, εἰ	καὶ	τῷ κυβερνήτῃ ὁ λογισμὸς οὗτος
[15, 8]	χειμώνων, καὶ πνευμάτων· φέρε, εἰ	καὶ	τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς ἦν,
[15, 6]	μὴ προστιθέντι αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι	καὶ	τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου
[15, 1]	τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν ἐκκλησιῶν	καὶ	τῶν δικαστηρίων, καὶ τοὺς πάνυ
[15, 5]	ξυννεύσεως τῶν ἐν αὐτῷ μερῶν;	Καὶ	τῶν μὲν ἄλλων τοῦ πράττειν
[15, 2]	κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ πλήθει ὀργάνων,	καὶ	ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ τέχνης ἀσφαλείᾳ,
[15, 4]	ἀλλά τις τῶν εἰκῇ κειμένων	καὶ	φερομένων, αὐτὸ τοῦτο, ἄχθος νεώς.
[15, 5]	τί κωλύει διαλυθῆναι τὸ πᾶν	καὶ	φθαρῆναι; Ἢ τὰ μὲν ἰσχυρὰ
[15, 8]	ἕπεται, καὶ ζημία, καὶ ἐπιβουλαί,	καὶ	φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι,
[15, 1]	τι ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ,	καὶ	φιλαίτιον, καὶ δεινῶς δύσκολον· καὶ
[15, 8]	ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι,	καὶ	φυγαί, καὶ θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι.
[15, 5]	ἵνα ἔχωμεν, οὐχ ἵνα ἁρμονίας	καὶ	φωνῆς συνῶμεν· καὶ ὄψις καλόν,
[15, 8]	πόνων, καὶ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου,	καὶ	χειμώνων, καὶ πνευμάτων· φέρε, εἰ
[15, 7]	ἔργον, καὶ πρᾶξις ἐν κοινωνίᾳ,	καὶ	χρῆσις βίου πολιτική, διωκτέον ταῦτα,
[15, 6]	ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα,	καὶ	ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι,
[15, 8]	κίνδυνος ἕπεται, καὶ ζημία, καὶ	ἐπιβουλαί,	καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ
[15, 4]	ἐμαυτὸν τὰ ὄντα, καὶ ἀληθείας	ἐμπίμπλαμαι.	Μακάριος τῆς πολλῆς σχολῆς· σύ
[15, 3]	εἰς κοινὸν φέρων τῇ πόλει,	οἶμαι	ἂν εἰπεῖν τὸν μὲν οἰκοδόμον,
[15, 4]	ἐν θαλάττῃ; καὶ πολύ γε	οἶμαι	μᾶλλον ἐν γῇ· εἰ μὲν
[15, 2]	τὰ αὑτοῦ δίεισιν; ἐγὼ μὲν	οἶμαι,	ὅτι ὁ πρακτικός· θαρσαλέος γάρ,
[15, 10]	Σώκρατες, ἀσφαλὲς τειχίον, ἔνθα στὰς	ὑπερόψομαι	τῶν βλημάτων· ἐὰν δέ μοι
[15, 6]	δ´ εἰπεῖν, τίς ὄνησις τοῦ	εἰδέναι,	εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι;
[15, 5]	τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ	εἰδέναι,	καὶ τεταμιεῦσθαι ἐν τῇ ψυχῇ
[15, 6]	εἰδέναι, εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ	εἰδέναι;	τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης,
[15, 5]	τὴν αὑτοῦ σχολήν, τί κωλύει	διαλυθῆναι	τὸ πᾶν καὶ φθαρῆναι; Ἢ
[15, 5]	κωλύει διαλυθῆναι τὸ πᾶν καὶ	φθαρῆναι;	Ἢ τὰ μὲν ἰσχυρὰ τῶν
[15, 8]	στρατηγῶν, τὸν δὲ ξύμπαντα βίον	εἶναι	μηδὲν σκωλήκων διαφέροντα, δειλὸν καὶ
[15, 8]	τούτων τῶν λογισμῶν ἄπλουν μὲν	εἶναι	τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας δὲ μηδὲ
[15, 1]	αὑτῶν, καὶ εὐχομένους ἐπὶ σκαπάνῃ	βιῶναι	καὶ γηδίῳ σμικρῷ. Ἀκούσῃ δὲ
[15, 4]	ἐργάζονται χεῖρες, ὁρῶσιν ὀφθαλμοί, ἀκούουσιν	ἀκοαί,	καὶ τἄλλα, ἵνα μὴ διατρίβω
[15, 2]	ἄν τις ἢ μέμψαιτο, ἢ	οἰκτείραι·	οἳ κομῶντες ἐπὶ φρονήσει, καὶ
[15, 6]	θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ	Μοῖραι	διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο
[15, 6]	ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα, καὶ	ὧραι	ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ
[15, 5]	μὴ διατρίβω λέγων. ~Εἰ δὲ	θελήσαι	λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον πλάττειν, ὅτι
[15, 5]	τὴν πολιτικὴν γιγνόμενον· εἰ γὰρ	ἐθελήσαι	ἕκαστος ὄκνῳ τοῦ πωλεῖν ἀφέμενος
[15, 3]	καὶ ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους· καὶ	ὅσαι	δι´ αὐλημάτων, ἢ δι´ ᾠδῆς,
[15, 6]	καὶ δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι	ἀμείβουσαι,	καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι
[15, 6]	καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι	ᾄδουσαι·	ἐπαύσαντο δ´ ἂν καὶ αἱ
[15, 6]	ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ	Μοῦσαι	ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν καὶ
[15, 6]	καὶ ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι	διαλαγχάνουσαι,	καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´
[15, 1]	βίον, ὥσπερ ἄνδρα· ἀλλὰ παντὶ	ἀνακέκραται	ἔνδειά τις πρὸς τὸ ἄκρως
[15, 5]	τοῖς ἀτεχνοτάτοις, καὶ ὁ στρατηγὸς	ἐξίσταται	τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις; Τί
[15, 5]	τί οὖν· ὁ μὴ κυβερνητικώτατος	ἐξίσταται	τῆς αὑτοῦ ἕδρας τοῖς ἀτεχνοτάτοις,
[15, 6]	βουληφόρον ἄνδρα, ᾧ λαοί τ´	ἐπιτετράφαται	καὶ τόσσα μέμηλεν. ~Πρὸς ταῦτα
[15, 5]	ξυννεύσει τῶν ἐν αὐτοῖς λίθων	ξυνδέδεται	καὶ ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ
[15, 1]	δύσκολον· καὶ οὐδὲν τὰ αὑτοῦ	ἀσπάζεται.	~Καὶ τὰς μὲν τῶν πολλῶν
[15, 4]	πολυμερής τε οὖσα καὶ πολυδεής,	σώζεται	τῇ συντελείᾳ τῶν μερῶν πρὸς
[15, 10]	ἂν ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ	προΐεται.	Ποῖ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλών,
[15, 10]	τὰ βλήματα, ἐπιόντα σε οὐδεὶς	δέξεται,	φεύγοντα πάντες βαλοῦσιν, ὡς τὸν
[15, 3]	καὶ ταῦτα ὡς τὸ εἰκὸς	εἰσδέξεται·	γραφέας μὲν καὶ δημιουργοὺς ἀγαλμάτων,
[15, 8]	~Ἀλλὰ τῷ προσαπτομένῳ πραγμάτων κίνδυνος	ἕπεται,	καὶ ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ
[15, 6]	δ´ ἂν καὶ αἱ ἀνθρώπων	ἀρεταί,	καὶ ζῴων σωτηρίαι, καὶ καρπῶν
[15, 4]	ἄφιλος καὶ ἀνέστιος ἡμῖν ἀνὴρ	πλανήσεται;	ἀλλ´ ἔστιν μέν τι αὐτοῦ
[15, 3]	τε χειμῶνα καὶ θάλπος ἀποχρῶντα	μηχανήσεται	τοῖς οἰκοῦσιν ἐρύματα· τὸν δὲ
[15, 5]	ἅμα γίγνοιτο· ἄλλό τι ἢ	φθαρήσεται	ὁ ἄνθρωπος ἐν τῷ μύθῳ;
[15, 3]	τις καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ	παρελεύσεται,	καὶ ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων, καὶ
[15, 4]	οὐκ ἀχρεῖος ἡμῖν οὐδὲ κηφὴν	παρέρχεται,	ἄνθρωπος δὲ ὢν ξύννομος καὶ
[15, 3]	Ἀσύμβολος δέ, ὡς ἔπος εἰπεῖν,	παρέρχεται	οὐδεὶς εἰς τὸν βίον· ἀλλ´
[15, 3]	ἔργα. Καὶ ὅσα πρὸς ἡδονὴν	δημιουργεῖται,	καὶ ταῦτα ὡς τὸ εἰκὸς
[15, 4]	ὑπηρεσίαν τοῦ ὅλου· φέρουσιν πόδες,	ἐργάζονται	χεῖρες, ὁρῶσιν ὀφθαλμοί, ἀκούουσιν ἀκοαί,
[15, 2]	ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν καὶ	διαγωνίζονται	περὶ τῆς νίκης· οὕτω κἀν
[15, 2]	ἐπιστήμῃ λόγου, οὔπω γε νῦν	παύονται	στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς
[15, 1]	ἐκεῖνοι ποθήσουσι μὲν τὰ πρότερα,	ὀδυροῦνται	δὲ τὰ παρόντα. Οὕτω δυσάρεστόν
[15, 3]	ψαλμάτων, ἢ χορῶν τὸ τερπνὸν	μηχανῶνται	τῇ ἀκοῇ. Ἤδη δέ τις
[15, 2]	χρείᾳ πλανωμένοις, καὶ ἀποροῦσιν πῇ	τράπωνται,	πολλῶν μὲν ὑποφαινομένων λιμένων, πάντων
[15, 8]	ἄδηλοι μὲν αἱ τοῦ πολέμου	τύχαι,	τὸ δὲ σφαλερὸν ἐπ´ ἀμφοῖν
[15, 9]	καὶ πένητος, μεγάλῃ καὶ ἰσχυρᾷ	τυραννίδι	ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν βαδίζων, καὶ
[15, 2]	εἰκὸς ἐπιτολμήσαντες τῇ τοῦ νικᾶν	ἐλπίδι	τάχυ ἀπεῖπον, οἱ δὲ ἐφάμιλλοι
[15, 5]	τὴν κοινωνίαν τὴν πολιτικὴν γιγνόμενον·	εἰ	γὰρ ἐθελήσαι ἕκαστος ὄκνῳ τοῦ
[15, 7]	διώκοντας τὴν ἀρετήν, ἀπολείπεσθαι αὐτοῦ·	εἰ	δ´ ἔστιν ἀνθρώπου ἀρετὴ οὐ
[15, 5]	ξυνδέδεται καὶ ἕστηκεν καὶ μένει,	εἰ	δὲ ἐξέλοις ὅ, τι οὖν
[15, 6]	νόμων, ἀληθευτὴς λόγων, κατορθωτὴς ἔργων.	Εἰ	δὲ ἤθελεν ὁ Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας
[15, 5]	τἄλλα, ἵνα μὴ διατρίβω λέγων.	~Εἰ	δὲ θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον
[15, 8]	θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν,	εἰ	καὶ τῷ κυβερνήτῃ ὁ λογισμὸς
[15, 8]	καὶ χειμώνων, καὶ πνευμάτων· φέρε,	εἰ	καὶ τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς
[15, 4]	γε οἶμαι μᾶλλον ἐν γῇ·	εἰ	μὲν γὰρ πλέομεν, ὀλίγον τὸ
[15, 7]	τίνος ἄλλου εἴη πλὴν νεκροῦ;	Εἰ	μὲν οὖν τὸ πράττειν ἔρημον
[15, 5]	μέλλοντα μηδὲ ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν	εἰ	μὴ καὶ ἀκοὴ καλόν, ἵνα
[15, 5]	τὸ ἔργον τὸ αὑτῶν σκοπεῖν,	εἰ	ταῦτα ἅμα γίγνοιτο· ἄλλό τι
[15, 3]	τοῖς πολλοῖς· λέγοι δὲ ὧδε.	~Εἴ	τις ἡμᾶς παριόντας εἰς τὸν
[15, 6]	Οὐδὲ γὰρ ὁ Ζεὺς σχολὴν	ἄγει·	ἦ γὰρ ἂν ἐπαύσατο καὶ
[15, 7]	ἐστιν ἑλέσθαι, ὁ Βοιώτιος ποιητὴς	λέγει,	τῆς δὲ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ
[15, 5]	τὸν δὲ ξύμπαντα βίον οὐχ	ἡγεῖ	τὴν σωτηρίαν ἔχειν ἐκ τῆς
[15, 6]	ἐπαναχωροῦσα τοῦ ἑαυτῆς ἔργου, ἀέναον	χορηγεῖ	τὴν σωτηρίαν τοῖς οὖσιν. Οὕτω
[15, 9]	ὃς ἀφέμενος τῆς αὑτοῦ σχολῆς	περιῄει	ἐπισκοπῶν τὰ τῶν πλησίον, οὐκ
[15, 2]	παρεσκευασμένοις μὲν πρὸς πλοῦν, καλῷ	μεγέθει	ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ
[15, 2]	ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ	πλήθει	ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ
[15, 2]	καλῷ μεγέθει ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ	ὑγιεῖ,	καὶ πλήθει ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας
[15, 4]	αὐτὸ τοῦτο, ἄχθος νεώς. Ἢ	οἴει	ἧττόν τι δεῖσθαι πόλιν τῶν
[15, 3]	ὕφει ἐσθήματα ἐργασάμενος, σκέπην ὁμοῦ	ποριεῖ	καὶ εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων
[15, 3]	ἑκάστῳ ἔργον, καὶ τίνα ἕκαστος	ἥκει	χρείαν εἰς κοινὸν φέρων τῇ
[15, 9]	καὶ ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα δὲ	καλεῖ	μὲν Πρόξενος, παραπέμπει δὲ ὁ
[15, 5]	ἄνθρωπος ἐν τῷ μύθῳ; Τοιοῦτο	ἀμέλει	ἐστὶν τὸ περὶ τὴν κοινωνίαν
[15, 6]	ὄνησις τοῦ εἰδέναι, εἰς ἅπερ	συντελεῖ	τὸ εἰδέναι; τίς χρεία ἰατρῷ
[15, 3]	χρείαν εἰς κοινὸν φέρων τῇ	πόλει,	οἶμαι ἂν εἰπεῖν τὸν μὲν
[15, 5]	λίθων ξυνδέδεται καὶ ἕστηκεν καὶ	μένει,	εἰ δὲ ἐξέλοις ὅ, τι
[15, 6]	τοῖς ἀγαθοῖς καὶ Διὶ ὁμοίοις	παραινεῖ	δι´ ὀνειράτων ὁ Ζεύς, οὐ
[15, 3]	μὲν οἰκοδόμον, ὅτι λίθους ἐν	τάξει	διὰ τέχνης ἁρμόσας, πρός τε
[15, 9]	Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος,	παραπέμπει	δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει δὲ
[15, 9]	Πρόξενος, παραπέμπει δὲ ὁ Ἀπόλλων,	συνεκπέμπει	δὲ ὁ Σωκράτης ἐκ τῆς
[15, 1]	τοῦ παρόντος βίου καὶ σχήματος	μεταμφιέσει	τὰ τοῦ πλησίον· αὖθις αὖ
[15, 2]	ἢ οἰκτείραι· οἳ κομῶντες ἐπὶ	φρονήσει,	καὶ τέχνῃ βίου, καὶ ἐπιστήμῃ
[15, 3]	τοῖς σώμασιν· τέκτων δὲ ἄροτρον	φήσει,	ἢ σκίμποδα, ἤ τι ἄλλο
[15, 5]	τῶν οἰκοδομημάτων τῇ πρὸς ἄλληλα	ξυννεύσει	τῶν ἐν αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται
[15, 1]	πρὸς τὸ ἄκρως καλόν, καὶ	πλεονεκτεῖ	ἕτερος ἑτέρου, ὅτῳ ἂν ἐλάττω
[15, 7]	Καλός γε ὁ ἀγωνιστὴς ἡμῖν	ἀνιδρωτεὶ	στεφανοῦσθαι ἐθέλων. ~Ἀλλὰ τῷ προσαπτομένῳ
[15, 7]	χερσὶ φυτόν, οὔτ´ ἀρόωσιν· ἀλλὰ	θεμιστεύει	ἕκαστος ὁμῶς καὶ παίδων καὶ
[15, 5]	πρὸς τὴν αὑτοῦ σχολήν, τί	κωλύει	διαλυθῆναι τὸ πᾶν καὶ φθαρῆναι;
[15, 3]	ὅτι μίτοις καὶ στημονίοις σὺν	ὕφει	ἐσθήματα ἐργασάμενος, σκέπην ὁμοῦ ποριεῖ
[15, 5]	καὶ ὁ πλοῦτος καλόν, κἂν	ἔχει	τὶς αὐτὸν κατορύξας ἐν γῇ,
[15, 3]	ἄλλο τῶν ὅσα ἡ τέχνη	παρέχει,	ξυνεισφέρειν· καὶ ὁ χαλκεύς, ὅσα
[15, 5]	κακῶν· οὗ γὰρ παρόντος ὠφελεῖσθαι	ὑπάρχει,	ἀπόντος τούτου βλάπτεσθαι ἀνάγκη. Καὶ
[15, 6]	καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ	Διὶ	ὁμοίοις παραινεῖ δι´ ὀνειράτων ὁ
[15, 8]	ἡμέραν. Ἀντίθες καὶ Ἐπικούρῳ πολλούς,	Ἕλληνι	Ἕλληνας· ἐκ μὲν Ἀκαδημίας Πλάτωνα,
[15, 2]	δικαστηρίοις φυρόμενον· ὥσπερ δὲ ἐν	ἀγῶνι	σωμάτων οἱ μὲν ἀσθενεῖς καὶ
[15, 1]	τὰ τοῦ πλησίον· αὖθις αὖ	οἱ	αὐτοὶ ἐκεῖνοι ποθήσουσι μὲν τὰ
[15, 2]	τοῦ νικᾶν ἐλπίδι τάχυ ἀπεῖπον,	οἱ	δὲ ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν καὶ
[15, 2]	ἐκκηρυχθέντες τὲ καὶ ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν·	οἱ	δὲ θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε καὶ
[15, 2]	κἀν τῇ τῶν βίων ἀγωνίᾳ	οἱ	μὲν ἄλλοι ἡμῖν ἐκκηρυχθέντες τὲ
[15, 2]	ὥσπερ δὲ ἐν ἀγῶνι σωμάτων	οἱ	μὲν ἀσθενεῖς καὶ παρὰ τὸ
[15, 10]	πάντες βαλοῦσιν, ὡς τὸν Αἴαντα	οἱ	Τρῶες, ὡς τὸν Σωκράτην Ἀθηναῖοι
[15, 2]	τις ἢ μέμψαιτο, ἢ οἰκτείραι·	οἳ	κομῶντες ἐπὶ φρονήσει, καὶ τέχνῃ
[15, 6]	παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα, ᾧ	λαοί	τ´ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλεν.
[15, 7]	ἄν τις καὶ τὴν ἀρετὴν	λάβοι.	Τὴν μὲν γὰρ κακότητα καὶ
[15, 2]	καὶ ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς·	λέγοι	δὲ ὧδε. ~Εἴ τις ἡμᾶς
[15, 9]	δ´ αὖ δήμου τ´ ἄνδρα	ἴδοι,	βοόωντά τ´ ἐφεύροι, τὸν σκήπτρῳ
[15, 7]	λέγει, τῆς δὲ ἀρετῆς ἱδρῶτα	θεοὶ	προπάροιθεν ἔθηκαν. Καλός γε ὁ
[15, 10]	ἐξιστάμενος τοῖς μοχθηροῖς, ἑαυτὸν ἂν	σώζοι,	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπὶ τὸ
[15, 10]	οἱ Τρῶες, ὡς τὸν Σωκράτην	Ἀθηναῖοι	ἔβαλλον, καὶ οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ,
[15, 8]	στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς ἦν, ὅτι	ἄδηλοι	μὲν αἱ τοῦ πολέμου τύχαι,
[15, 2]	τῶν βίων ἀγωνίᾳ οἱ μὲν	ἄλλοι	ἡμῖν ἐκκηρυχθέντες τὲ καὶ ἀπαγορεύσαντες
[15, 2]	ἐλπίδι τάχυ ἀπεῖπον, οἱ δὲ	ἐφάμιλλοι	ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν καὶ
[15, 8]	Σαρδαναπάλλου μοι βίον λέγεις, Ἐπικούρου	μοι	βίον λέγεις. Ἀντιθῶμεν αὐτοῖς, Κῦρον
[15, 8]	καὶ ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου	μοι	βίον λέγεις, Ἐπικούρου μοι βίον
[15, 4]	Μακάριος τῆς πολλῆς σχολῆς· σύ	μοι	δοκεῖς καὶ νεὼς ἐπιβὰς μὴ
[15, 10]	ὑπερόψομαι τῶν βλημάτων· ἐὰν δέ	μοι	τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ καὶ
[15, 6]	περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα, καὶ	ποταμοὶ	ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα, καὶ
[15, 4]	φέρουσιν πόδες, ἐργάζονται χεῖρες, ὁρῶσιν	ὀφθαλμοί,	ἀκούουσιν ἀκοαί, καὶ τἄλλα, ἵνα
[15, 1]	πλησίον· αὖθις αὖ οἱ αὐτοὶ	ἐκεῖνοι	ποθήσουσι μὲν τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται
[15, 8]	καὶ ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ	φθόνοι,	καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι, καὶ
[15, 10]	ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ προΐεται.	Ποῖ	φεύγεις μετὰ νῶτα βαλών, κακὸς
[15, 10]	τοὺς ἄλλους ἐπὶ τὸ βέλτιστον	τρέποι·	ἐπαναχωρῶν δὲ καὶ δεικνὺς τὰ
[15, 9]	τ´ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τ´	ἐφεύροι,	τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν· ἀλλ´ οὐδ´
[15, 8]	καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ	θάνατοι,	καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν, εἰ
[15, 1]	τοῦ πλησίον· αὖθις αὖ οἱ	αὐτοὶ	ἐκεῖνοι ποθήσουσι μὲν τὰ πρότερα,
[15, 3]	ἀκοῇ. Ἤδη δέ τις καὶ	ἐπὶ	γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται, καὶ ἄλλος
[15, 3]	γραφέας μὲν καὶ δημιουργοὺς ἀγαλμάτων,	ἐπὶ	εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας δὲ καὶ
[15, 3]	γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται, καὶ ἄλλος	ἐπὶ	θαυμάτων, καὶ ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ
[15, 6]	ἀλλὰ οὐχ αὑτῷ σοφός, ἀλλὰ	ἐπὶ	πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν ἡ
[15, 1]	ὀδυρομένους τὰ αὑτῶν, καὶ εὐχομένους	ἐπὶ	σκαπάνῃ βιῶναι καὶ γηδίῳ σμικρῷ.
[15, 5]	δὲ Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας καὶ	ἐπὶ	σκηνῆς ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς αὑτὸν
[15, 9]	τῆς πολλῆς σχολῆς καὶ θεωρίας,	ἐπὶ	στρατείαν, καὶ στρατηγίαν, καὶ σωτηρίαν
[15, 10]	ἂν σώζοι, καὶ τοὺς ἄλλους	ἐπὶ	τὸ βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν δὲ
[15, 2]	μέμψαιτο, ἢ οἰκτείραι· οἳ κομῶντες	ἐπὶ	φρονήσει, καὶ τέχνῃ βίου, καὶ
[15, 6]	τὸ πᾶν τοῦτο αὖθις ἂν	περὶ	αὑτῷ σφαλλόμενον συνεχύθη καὶ συνεταράχθη.
[15, 5]	μύθῳ; Τοιοῦτο ἀμέλει ἐστὶν τὸ	περὶ	τὴν κοινωνίαν τὴν πολιτικὴν γιγνόμενον·
[15, 2]	μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν καὶ διαγωνίζονται	περὶ	τῆς νίκης· οὕτω κἀν τῇ
[15, 9]	ἑαυτῷ πράγματα, αὑτὸν μὲν πληγῇσιν	ἀεικελίῃσι	δαμάσσας, σπεῖρα κάκ´ ἀμφ´ ὤμοισι
[15, 9]	ἀεικελίῃσι δαμάσσας, σπεῖρα κάκ´ ἀμφ´	ὤμοισι	βαλών. ~Ἐῶ λέγειν, ὅτι ὁ
[15, 7]	πυροὺς καὶ κριθάς, οὔτε φυτεύουσι	χερσὶ	φυτόν, οὔτ´ ἀρόωσιν· ἀλλὰ θεμιστεύει
[15, 1]	αὖθις αὖ οἱ αὐτοὶ ἐκεῖνοι	ποθήσουσι	μὲν τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται δὲ
[15, 7]	γῆ πυροὺς καὶ κριθάς, οὔτε	φυτεύουσι	χερσὶ φυτόν, οὔτ´ ἀρόωσιν· ἀλλὰ
[15, 3]	ἄροτρον φήσει, ἢ σκίμποδα, ἤ	τι	ἄλλο τῶν ὅσα ἡ τέχνη
[15, 4]	ἀνὴρ πλανήσεται; ἀλλ´ ἔστιν μέν	τι	αὐτοῦ ἔργον· ὅ, τι δέ
[15, 4]	συνεργάτης κοινοῦ νόμου, παντὶ δῆλον.	Τί	δέ ἐστίν ποτ´ αὐτὸ τὸ
[15, 4]	μέν τι αὐτοῦ ἔργον· ὅ,	τι	δέ ἐστιν τοῦτο, οὐκ ἴσμεν.
[15, 5]	ἐξίσταται τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις;	Τί	δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν σεμνὸν
[15, 4]	ἄχθος νεώς. Ἢ οἴει ἧττόν	τι	δεῖσθαι πόλιν τῶν ξυλληψομένων αὐτῇ
[15, 1]	δὲ τὰ παρόντα. Οὕτω δυσάρεστόν	τι	ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ, καὶ
[15, 5]	εἰ ταῦτα ἅμα γίγνοιτο· ἄλλό	τι	ἢ φθαρήσεται ὁ ἄνθρωπος ἐν
[15, 5]	κοινωνίας πρὸς τὴν αὑτοῦ σχολήν,	τί	κωλύει διαλυθῆναι τὸ πᾶν καὶ
[15, 5]	φρόνιμος καὶ νοῦν ἔχων; Ἀλλὰ	τί	οὖν· ὁ μὴ κυβερνητικώτατος ἐξίσταται
[15, 5]	μένει, εἰ δὲ ἐξέλοις ὅ,	τι	οὖν τῆς ἁρμονίας, διαλύσεις τὸ
[15, 8]	κίνδυνος, καὶ ὁ θάνατος πλησίον·	τί	τοίνυν ἐκώλυεν ἐκ τούτων τῶν
[15, 4]	ὁ δὲ ἡδονήν. ~Εἶεν. Εἰς	τί	τούτων τὸ τοῦ φιλοσόφου ἔργον
[15, 9]	Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ δὲ Διογένους	τί	χρὴ λέγειν; ὃς ἀφέμενος τῆς
[15, 2]	πολλῶν ὀρέξεις τὲ καὶ δυσαρεστήσεις	τί	χρὴ σκοπεῖν; οὐ μᾶλλον ἢ
[15, 1]	Καὶ τὶς θεῶν, ὥσπερ ἐν	δράματι	ὑποκριτάς, ἀποδύσας ἕκαστον τοῦ παρόντος
[15, 2]	πρὸς ἄλλους, καὶ ἀμφισβητοῦντες ποίῳ	σχήματι	βίου φέροντες αὐτοὺς ἐγχειροῦσιν· ἀλλὰ
[15, 5]	δυσχεράνας ὁ ποῦς τῷ ἄλλῳ	σώματι	καὶ ἀπαγορεύσας πρὸς τὸν κάματον,
[15, 6]	νόστον ἑταίρων. Καὶ πρὸς τούτῳ	ἔτι	ἦν σοφὸς ὁ Ἡρακλῆς· ἀλλὰ
[15, 1]	ἀκριβῆ βίον, ὥσπερ ἄνδρα· ἀλλὰ	παντὶ	ἀνακέκραται ἔνδειά τις πρὸς τὸ
[15, 4]	ξύννομος καὶ συνεργάτης κοινοῦ νόμου,	παντὶ	δῆλον. Τί δέ ἐστίν ποτ´
[15, 6]	τέχνης, μὴ προστιθέντι αὐτὴν τῷ	ἐλέφαντι	καὶ τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν
[15, 6]	χρεία Φειδίᾳ τῆς τέχνης, μὴ	προστιθέντι	αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι καὶ τῷ
[15, 1]	τοὺς ἀστικούς, ὡς συνόντας βίῳ	χαρίεντι	καὶ ἀνθηρῷ· τοὺς δὲ ἀπὸ
[15, 6]	χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης, μὴ	ὑγιάζοντι	κατὰ τὴν τέχνην; τίς χρεία
[15, 6]	κατορύξας ἐν γῇ, θησαυρὸν ἀργόν.	~Συνελόντι	δ´ εἰπεῖν, τίς ὄνησις τοῦ
[15, 5]	ἢ αὖ τῷ γομφίῳ, ὡς	ἀλοῦντι	καὶ ἐργαζομένῳ τροφὴν τοσούτῳ ὄχλῳ
[15, 8]	τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς ἦν,	ὅτι	ἄδηλοι μὲν αἱ τοῦ πολέμου
[15, 5]	θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον πλάττειν,	ὅτι	ἄρα δυσχεράνας ὁ ποῦς τῷ
[15, 4]	δοκεῖς καὶ νεὼς ἐπιβὰς μὴ	ὅτι	κυβερνήτης γενέσθαι, ἀλλ´ οὐδὲ ἐρέτης,
[15, 3]	ἂν εἰπεῖν τὸν μὲν οἰκοδόμον,	ὅτι	λίθους ἐν τάξει διὰ τέχνης
[15, 4]	τὸ τοῦ φιλοσόφου ἔργον καταστησόμεθα;	ὅτι	μὲν γὰρ οὐκ ἀχρεῖος ἡμῖν
[15, 3]	οἰκοῦσιν ἐρύματα· τὸν δὲ ὑφάντην,	ὅτι	μίτοις καὶ στημονίοις σὺν ὕφει
[15, 10]	ἀμφ´ ὤμοισι βαλών. ~Ἐῶ λέγειν,	ὅτι	ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ πράττων
[15, 2]	αὑτοῦ δίεισιν; ἐγὼ μὲν οἶμαι,	ὅτι	ὁ πρακτικός· θαρσαλέος γάρ, καὶ
[15, 0]	ὁ πρακτικὸς ἢ ὁ θεωρητικός;	ὅτι	ὁ πρακτικός. ~Χαλεπὸν εὑρεῖν ἀκριβῆ
[15, 8]	κυβερνήτῃ ὁ λογισμὸς οὗτος ἦν,	ὅτι	τὸ πλεῖν ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2007