Dissertation, Chap. |
[15, 1] |
παντὶ
ἀνακέκραται
ἔνδειά
τις
πρὸς
|
τὸ |
ἄκρως
καλόν,
καὶ
πλεονεκτεῖ
ἕτερος |
[15, 5] |
κᾆτα
ἔροιντο,
ἀπειπαμένων
τὸ
ἔργον
|
τὸ |
αὑτῶν
σκοπεῖν,
εἰ
ταῦτα
ἅμα |
[15, 10] |
σώζοι,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐπὶ
|
τὸ |
βέλτιστον
τρέποι·
ἐπαναχωρῶν
δὲ
καὶ |
[15, 10] |
τὸ
μοχθηρὸν
πᾶν
ἂν
ἀπέπλησεν,
|
τὸ |
δὲ
ἑαυτοῦ
προΐεται.
Ποῖ
φεύγεις |
[15, 8] |
μὲν
αἱ
τοῦ
πολέμου
τύχαι,
|
τὸ |
δὲ
σφαλερὸν
ἐπ´
ἀμφοῖν
ἴσον, |
[15, 6] |
τοῦ
εἰδέναι,
εἰς
ἅπερ
συντελεῖ
|
τὸ |
εἰδέναι;
τίς
χρεία
ἰατρῷ
τῆς |
[15, 3] |
ἡδονὴν
δημιουργεῖται,
καὶ
ταῦτα
ὡς
|
τὸ |
εἰκὸς
εἰσδέξεται·
γραφέας
μὲν
καὶ |
[15, 2] |
οἱ
μὲν
ἀσθενεῖς
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
εἰκὸς
ἐπιτολμήσαντες
τῇ
τοῦ
νικᾶν |
[15, 3] |
βαδίζειν
εἴσω
πυλῶν,
πρὶν
πυθέσθαι
|
τὸ |
ἑκάστῳ
ἔργον,
καὶ
τίνα
ἕκαστος |
[15, 5] |
ὁ
Θερσίτης
λιποτακτῶν
ἐλύπησεν
ἂν
|
τὸ |
Ἑλληνικόν·
ὁ
δὲ
Ἀχιλλεὺς
ὁ |
[15, 4] |
εἰ
μὲν
γὰρ
πλέομεν,
ὀλίγον
|
τὸ |
ἐνεργόν,
ὁ
δὲ
φόρτος
πολύς· |
[15, 5] |
ὄχλῳ
ἀργῶν·
κᾆτα
ἔροιντο,
ἀπειπαμένων
|
τὸ |
ἔργον
τὸ
αὑτῶν
σκοπεῖν,
εἰ |
[15, 10] |
μὲν
καὶ
ἀπειροκαλίας
καὶ
τόλμης
|
τὸ |
μοχθηρὸν
πᾶν
ἂν
ἀπέπλησεν,
τὸ |
[15, 5] |
ἀπόντος
τούτου
βλάπτεσθαι
ἀνάγκη.
Καὶ
|
τὸ |
νῦν
ὁ
θεωρίαν
καὶ
ἀλήθειαν |
[15, 5] |
αὑτοῦ
σχολήν,
τί
κωλύει
διαλυθῆναι
|
τὸ |
πᾶν
καὶ
φθαρῆναι;
Ἢ
τὰ |
[15, 5] |
τι
οὖν
τῆς
ἁρμονίας,
διαλύσεις
|
τὸ |
πᾶν·
τὸν
δὲ
ξύμπαντα
βίον |
[15, 6] |
σωτηρίαι,
καὶ
καρπῶν
γενέσεις,
καὶ
|
τὸ |
πᾶν
τοῦτο
αὖθις
ἂν
περὶ
|
[15, 5] |
τῷ
μύθῳ;
Τοιοῦτο
ἀμέλει
ἐστὶν
|
τὸ |
περὶ
τὴν
κοινωνίαν
τὴν
πολιτικὴν |
[15, 8] |
καθ´
ἡσυχίαν
βιοῦν,
εἵλετο
ἐλευθεροῦν
|
τὸ |
Περσῶν
γένος,
πονῶν
καὶ
στρατευόμενος |
[15, 8] |
ὁ
λογισμὸς
οὗτος
ἦν,
ὅτι
|
τὸ |
πλεῖν
ἐπισφαλές,
κινδύνων
μεστὸν
καὶ |
[15, 7] |
πλὴν
νεκροῦ;
Εἰ
μὲν
οὖν
|
τὸ |
πράττειν
ἔρημον
ἦν
ἀρετῆς,
καλῶς |
[15, 5] |
κιθάρᾳ
καὶ
τῇ
ᾠδῇ,
ἀνέπλησεν
|
τὸ |
στρατόπεδον
πολλῶν
κακῶν·
οὗ
γὰρ |
[15, 5] |
δὲ
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
σεμνὸν
|
τὸ |
τἀληθῆ
εἰδέναι,
καὶ
τεταμιεῦσθαι
ἐν |
[15, 10] |
Ἀνύτους
πολλούς,
Μελήτους
πολλούς·
ἁλώσιμον
|
τὸ |
τειχίον.
|
[15, 3] |
ᾠδῆς,
ἢ
ψαλμάτων,
ἢ
χορῶν
|
τὸ |
τερπνὸν
μηχανῶνται
τῇ
ἀκοῇ.
Ἤδη |
[15, 4] |
Τί
δέ
ἐστίν
ποτ´
αὐτὸ
|
τὸ |
τῆς
κοινωνίας
συμβόλαιον,
καὶ
ποῦ |
[15, 5] |
ἵνα
ἔχωμεν,
οὐχ
ἵνα
ἴδωμεν
|
τὸ |
τοῦ
ἡλίου
φῶς·
καὶ
ὁ |
[15, 3] |
ἄλλος
λόγων.
Ὁμήρῳ
δὲ
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Νιρέως
κάλλος
ὥραν
ἔσχεν |
[15, 4] |
ἡδονήν.
~Εἶεν.
Εἰς
τί
τούτων
|
τὸ |
τοῦ
φιλοσόφου
ἔργον
καταστησόμεθα;
ὅτι |
[15, 10] |
βλημάτων,
καὶ
μηδὲν
ἐκπλαγῇς·
δειλὸν
|
τὸ |
τῶν
πολεμίων
στρατόπεδον,
κενὰ
τὰ |
[15, 9] |
καὶ
κινδυνεύων,
ἵνα
μὴ
προδῷ
|
τὸ |
φιλοσοφίας
ἦθος·
ἐξῆν
δέ
που |