Dissertation, Chap.
[15, 2]	βίου, καὶ ἐπιστήμῃ λόγου, οὔπω	γε	νῦν παύονται στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς
[15, 7]	ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν. Καλός	γε	ὁ ἀγωνιστὴς ἡμῖν ἀνιδρωτεὶ στεφανοῦσθαι
[15, 4]	ναῦν ἐν θαλάττῃ; καὶ πολύ	γε	οἶμαι μᾶλλον ἐν γῇ· εἰ
[15, 2]	πολλῶν μὲν ὑποφαινομένων λιμένων, πάντων	δὲ	ἀπιστουμένων. Τοὺς μὲν ἄλλους ἐῶμεν
[15, 1]	βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ· τοὺς	δὲ	ἀπὸ τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν
[15, 7]	ὁ Βοιώτιος ποιητὴς λέγει, τῆς	δὲ	ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν.
[15, 3]	καὶ εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων	δὲ	ἄροτρον φήσει, ἢ σκίμποδα, ἤ
[15, 5]	ἐλύπησεν ἂν τὸ Ἑλληνικόν· ὁ	δὲ	Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας καὶ ἐπὶ
[15, 9]	καὶ σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ	δὲ	Διογένους τί χρὴ λέγειν; ὃς
[15, 10]	μοχθηρὸν πᾶν ἂν ἀπέπλησεν, τὸ	δὲ	ἑαυτοῦ προΐεται. Ποῖ φεύγεις μετὰ
[15, 2]	δὲ ἐν δικαστηρίοις φυρόμενον· ὥσπερ	δὲ	ἐν ἀγῶνι σωμάτων οἱ μὲν
[15, 2]	δὲ ἐν ἐκκλησίαις βοῶντα, τὸν	δὲ	ἐν δικαστηρίοις φυρόμενον· ὥσπερ δὲ
[15, 1]	στρατιωτικοῦ τὸν εἰρηνικὸν εὐδαιμονίζοντος, τοῦ	δὲ	ἐν εἰρήνῃ τὸν στρατιωτικὸν τεθηπότος.
[15, 2]	δὲ ἐν ὅπλοις μισθοφοροῦντα, τὸν	δὲ	ἐν ἐκκλησίαις βοῶντα, τὸν δὲ
[15, 2]	δ´ ἐν γῇ πονούμενον, τὸν	δὲ	ἐν θαλάττῃ πλανώμενον, τὸν δὲ
[15, 6]	τοῦτο μὲν ἐν γῇ, τοῦτο	δὲ	ἐν θαλάττῃ· πολλῶν δ´ ἀνθρώπων
[15, 2]	δὲ ἐν θαλάττῃ πλανώμενον, τὸν	δὲ	ἐν ὅπλοις μισθοφοροῦντα, τὸν δὲ
[15, 2]	ἢ τὰς τῶν θρεμμάτων· τοὺς	δὲ	ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ πάνυ ἄν
[15, 5]	καὶ ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ	δὲ	ἐξέλοις ὅ, τι οὖν τῆς
[15, 4]	κοινοῦ νόμου, παντὶ δῆλον. Τί	δέ	ἐστίν ποτ´ αὐτὸ τὸ τῆς
[15, 4]	ὁ δὲ φόρτος πολύς· πόλις	δέ	ἐστιν πρᾶγμα ἀνακεκραμένον πάντων ξυνεργατῶν.
[15, 4]	τι αὐτοῦ ἔργον· ὅ, τι	δέ	ἐστιν τοῦτο, οὐκ ἴσμεν. Ἡσυχίαν
[15, 2]	νικᾶν ἐλπίδι τάχυ ἀπεῖπον, οἱ	δὲ	ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν
[15, 3]	παρεχόμενος, ὁ δὲ τέχνην, ὁ	δὲ	ἡδονήν. ~Εἶεν. Εἰς τί τούτων
[15, 6]	ἀληθευτὴς λόγων, κατορθωτὴς ἔργων. Εἰ	δὲ	ἤθελεν ὁ Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθ´
[15, 5]	ἵνα μὴ διατρίβω λέγων. ~Εἰ	δὲ	θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον πλάττειν,
[15, 2]	τὲ καὶ ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν· οἱ	δὲ	θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε καὶ ἀμφισβητησίμω
[15, 10]	ἐπὶ τὸ βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν	δὲ	καὶ δεικνὺς τὰ νῶτα, θρασύ–
[15, 3]	ἀγαλμάτων, ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας	δὲ	καὶ ὀψοποιούς, χυμῶν καὶ ὀδμῶν
[15, 5]	τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις; Τί	δὲ	καὶ τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ
[15, 3]	θαυμάτων, καὶ ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ	δὲ	καὶ τὸ τοῦ Νιρέως κάλλος
[15, 9]	θεωρεῖν, καὶ ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα	δὲ	καλεῖ μὲν Πρόξενος, παραπέμπει δὲ
[15, 8]	μὲν εἶναι τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας	δὲ	μηδὲ ὄναρ μετέχειν τοὺς πολλοὺς
[15, 10]	στὰς ὑπερόψομαι τῶν βλημάτων· ἐὰν	δέ	μοι τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ
[15, 8]	τοὺς πολλοὺς ἀπορίᾳ στρατηγῶν, τὸν	δὲ	ξύμπαντα βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων
[15, 5]	ἁρμονίας, διαλύσεις τὸ πᾶν· τὸν	δὲ	ξύμπαντα βίον οὐχ ἡγεῖ τὴν
[15, 9]	δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος, παραπέμπει	δὲ	ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει δὲ ὁ
[15, 8]	ἐπ´ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν ποσὶν	δὲ	ὁ κίνδυνος, καὶ ὁ θάνατος
[15, 9]	παραπέμπει δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει	δὲ	ὁ Σωκράτης ἐκ τῆς πολλῆς
[15, 7]	οὐ παντάπασιν ἀπράγμων ἦν. Τὸ	δὲ	ὅλον, ἀπραγμοσύνη τίνος ἄλλου εἴη
[15, 9]	προδῷ τὸ φιλοσοφίας ἦθος· ἐξῆν	δέ	που αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν,
[15, 8]	ἐκ μὲν Ἀκαδημίας Πλάτωνα, ἐκ	δὲ	στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ δὲ τοῦ
[15, 8]	αἱ τοῦ πολέμου τύχαι, τὸ	δὲ	σφαλερὸν ἐπ´ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν
[15, 1]	ποθήσουσι μὲν τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται	δὲ	τὰ παρόντα. Οὕτω δυσάρεστόν τι
[15, 3]	μὲν χρείαν τινὰ παρεχόμενος, ὁ	δὲ	τέχνην, ὁ δὲ ἡδονήν. ~Εἶεν.
[15, 2]	ἀσφαλείᾳ, καὶ ἕρματος συμμετρίᾳ, ἐν	δὲ	τῇ τοῦ πλοῦ χρείᾳ πλανωμένοις,
[15, 3]	τερπνὸν μηχανῶνται τῇ ἀκοῇ. Ἤδη	δέ	τις καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ
[15, 1]	βιῶναι καὶ γηδίῳ σμικρῷ. Ἀκούσῃ	δὲ	τοῦ μὲν στρατιωτικοῦ τὸν εἰρηνικὸν
[15, 8]	ἐκ δὲ στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ	δὲ	τοῦ Πόντου Διογένην. ~Οὐκοῦν ὁ
[15, 3]	μηχανήσεται τοῖς οἰκοῦσιν ἐρύματα· τὸν	δὲ	ὑφάντην, ὅτι μίτοις καὶ στημονίοις
[15, 4]	πλέομεν, ὀλίγον τὸ ἐνεργόν, ὁ	δὲ	φόρτος πολύς· πόλις δέ ἐστιν
[15, 2]	ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς· λέγοι	δὲ	ὧδε. ~Εἴ τις ἡμᾶς παριόντας
[15, 4]	ἡμῖν οὐδὲ κηφὴν παρέρχεται, ἄνθρωπος	δὲ	ὢν ξύννομος καὶ συνεργάτης κοινοῦ
[15, 3]	καὶ ταῦτα ἐν στρατοπέδῳ. Ἀσύμβολος	δέ,	ὡς ἔπος εἰπεῖν, παρέρχεται οὐδεὶς
[15, 10]	ἀνὴρ πράττων καὶ μὴ ἐπαναχωρῶν,	μηδὲ	ἐξιστάμενος τοῖς μοχθηροῖς, ἑαυτὸν ἂν
[15, 6]	καὶ ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα,	μηδὲ	ἐπαναχωροῦσα τοῦ ἑαυτῆς ἔργου, ἀέναον
[15, 8]	εἶναι τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας δὲ	μηδὲ	ὄναρ μετέχειν τοὺς πολλοὺς ἀπορίᾳ
[15, 5]	ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς ὀνίνασθαι μέλλοντα	μηδὲ	ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν εἰ μὴ
[15, 6]	αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν παῖδα Διός.	Οὐδὲ	γὰρ ὁ Ζεὺς σχολὴν ἄγει·
[15, 5]	τοῦ πράττειν ἐξισταμένων οὐδεὶς λόγος·	οὐδὲ	γὰρ ὁ Θερσίτης λιποτακτῶν ἐλύπησεν
[15, 4]	τῇ σωτηρίᾳ τῆς νεώς, ἀλλ´	οὐδὲ	ἐπιβάτης εὐκίνητος, οἷος ἢ καλωδίου
[15, 4]	μὴ ὅτι κυβερνήτης γενέσθαι, ἀλλ´	οὐδὲ	ἐρέτης, οὐδέ τις τῶν διαθεόντων
[15, 9]	τὰ τῶν πλησίον, οὐκ ἀργὸς	οὐδὲ	ἠμελημένος ἐπιστάτης· ἀλλὰ κατὰ τὸν
[15, 4]	μὲν γὰρ οὐκ ἀχρεῖος ἡμῖν	οὐδὲ	κηφὴν παρέρχεται, ἄνθρωπος δὲ ὢν
[15, 4]	κυβερνήτης γενέσθαι, ἀλλ´ οὐδὲ ἐρέτης,	οὐδέ	τις τῶν διαθεόντων καὶ ξυνεπιλαμβανόντων
[15, 2]	ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς· λέγοι δὲ	ὧδε.	~Εἴ τις ἡμᾶς παριόντας εἰς
[15, 9]	κιχείη, τόν ῥ´ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν	ἐρητύσασκε	παραστάς· ὃν δ´ αὖ δήμου
[15, 10]	βαλών, κακὸς ὥς, ἐν ὁμίλῳ;	Μένε,	καὶ ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν
[15, 8]	ἀδήλου, καὶ χειμώνων, καὶ πνευμάτων·	φέρε,	εἰ καὶ τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος
[15, 8]	φυγαί, καὶ θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι.	Φέρε	οὖν, εἰ καὶ τῷ κυβερνήτῃ
[15, 10]	στρατόπεδον, κενὰ τὰ βλήματα, ἐπιόντα	σε	οὐδεὶς δέξεται, φεύγοντα πάντες βαλοῦσιν,
[15, 2]	οἱ μὲν ἄλλοι ἡμῖν ἐκκηρυχθέντες	τὲ	καὶ ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν· οἱ δὲ
[15, 2]	τὰς μὲν τῶν πολλῶν ὀρέξεις	τὲ	καὶ δυσαρεστήσεις τί χρὴ σκοπεῖν;
[15, 3]	χαλκοῦ ἢ σιδήρου δεῖσθαι πολεμιστήριά	τε	καὶ εἰρηναῖα τῆς τέχνης ἔργα.
[15, 4]	ἡ τοῦ σώματος χρεία, πολυμερής	τε	οὖσα καὶ πολυδεής, σώζεται τῇ
[15, 3]	τάξει διὰ τέχνης ἁρμόσας, πρός	τε	χειμῶνα καὶ θάλπος ἀποχρῶντα μηχανήσεται
[15, 6]	καὶ νόον ἔγνω, ἀρνύμενος ἥν	τε	ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων. Καὶ
[15, 8]	ἀνεὶς τὸν κάματον, μήτε νύκτωρ,	μήτε	μεθ´ ἡμέραν. Ἀντίθες καὶ Ἐπικούρῳ
[15, 8]	καὶ μὴ ἀνεὶς τὸν κάματον,	μήτε	νύκτωρ, μήτε μεθ´ ἡμέραν. Ἀντίθες
[15, 2]	οἰχέσθωσαν· οἱ δὲ θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω	ὄντε	καὶ ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω
[15, 6]	καὶ διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος, καὶ	μηδέποτε	ἀπαγορεύουσα, μηδὲ ἐπαναχωροῦσα τοῦ ἑαυτῆς
[15, 7]	ἡ γῆ πυροὺς καὶ κριθάς,	οὔτε	φυτεύουσι χερσὶ φυτόν, οὔτ´ ἀρόωσιν·
[15, 7]	πράττειν ἔρημον ἦν ἀρετῆς, καλῶς	εἶχε,	διώκοντας τὴν ἀρετήν, ἀπολείπεσθαι αὐτοῦ·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2007