Dissertation, Chap. |
[15, 0] |
ἀμείνων
βίος,
ὁ
πρακτικὸς
ἢ
|
ὁ |
θεωρητικός;
ὅτι
ὁ
πρακτικός.
~Χαλεπὸν |
[15, 5] |
τίς
ἂν
εἴη
ἄλλος,
ἢ
|
ὁ
|
φρόνιμος
καὶ
νοῦν
ἔχων;
Ἀλλὰ |
[15, 7] |
θεοὶ
προπάροιθεν
ἔθηκαν.
Καλός
γε
|
ὁ |
ἀγωνιστὴς
ἡμῖν
ἀνιδρωτεὶ
στεφανοῦσθαι
ἐθέλων. |
[15, 5] |
γίγνοιτο·
ἄλλό
τι
ἢ
φθαρήσεται
|
ὁ |
ἄνθρωπος
ἐν
τῷ
μύθῳ;
Τοιοῦτο |
[15, 1] |
παρόντα.
Οὕτω
δυσάρεστόν
τι
ἐστὶν
|
ὁ |
ἄνθρωπος
κομιδῇ,
καὶ
φιλαίτιον,
καὶ |
[15, 9] |
καλεῖ
μὲν
Πρόξενος,
παραπέμπει
δὲ
|
ὁ
|
Ἀπόλλων,
συνεκπέμπει
δὲ
ὁ
Σωκράτης |
[15, 7] |
κακότητα
καὶ
εἰλαδόν
ἐστιν
ἑλέσθαι,
|
ὁ |
Βοιώτιος
ποιητὴς
λέγει,
τῆς
δὲ |
[15, 5] |
λιποτακτῶν
ἐλύπησεν
ἂν
τὸ
Ἑλληνικόν·
|
ὁ |
δὲ
Ἀχιλλεὺς
ὁ
μηνίσας
καὶ |
[15, 3] |
τινὰ
παρεχόμενος,
ὁ
δὲ
τέχνην,
|
ὁ |
δὲ
ἡδονήν.
~Εἶεν.
Εἰς
τί |
[15, 3] |
ὁ
μὲν
χρείαν
τινὰ
παρεχόμενος,
|
ὁ |
δὲ
τέχνην,
ὁ
δὲ
ἡδονήν. |
[15, 4] |
γὰρ
πλέομεν,
ὀλίγον
τὸ
ἐνεργόν,
|
ὁ |
δὲ
φόρτος
πολύς·
πόλις
δέ |
[15, 6] |
δουλείας
ἐλευθερωτής,
ὁ
ἐλευθερίας
νομοθέτης,
|
ὁ |
δικαιοσύνης
βεβαιωτής,
εὑρετὴς
νόμων,
ἀληθευτὴς |
[15, 6] |
καθάρτης,
οὗτος
ὁ
τυράννων
σωφρονιστής,
|
ὁ |
δουλείας
ἐλευθερωτής,
ὁ
ἐλευθερίας
νομοθέτης, |
[15, 6] |
τυράννων
σωφρονιστής,
ὁ
δουλείας
ἐλευθερωτής,
|
ὁ |
ἐλευθερίας
νομοθέτης,
ὁ
δικαιοσύνης
βεβαιωτής, |
[15, 6] |
Διὶ
ὁμοίοις
παραινεῖ
δι´
ὀνειράτων
|
ὁ |
Ζεύς,
οὐ
χρὴ
παννύχιον
εὕδειν |
[15, 6] |
εἰπεῖν
παῖδα
Διός.
Οὐδὲ
γὰρ
|
ὁ |
Ζεὺς
σχολὴν
ἄγει·
ἦ
γὰρ |
[15, 6] |
πρὸς
τούτῳ
ἔτι
ἦν
σοφὸς
|
ὁ |
Ἡρακλῆς·
ἀλλὰ
οὐχ
αὑτῷ
σοφός, |
[15, 6] |
κατορθωτὴς
ἔργων.
Εἰ
δὲ
ἤθελεν
|
ὁ |
Ἡρακλῆς
ἐπαναχωρήσας
καθ´
ἡσυχίαν
βιοῦν, |
[15, 8] |
ποσὶν
δὲ
ὁ
κίνδυνος,
καὶ
|
ὁ |
θάνατος
πλησίον·
τί
τοίνυν
ἐκώλυεν |
[15, 5] |
ἐξισταμένων
οὐδεὶς
λόγος·
οὐδὲ
γὰρ
|
ὁ |
Θερσίτης
λιποτακτῶν
ἐλύπησεν
ἂν
τὸ |
[15, 5] |
βλάπτεσθαι
ἀνάγκη.
Καὶ
τὸ
νῦν
|
ὁ |
θεωρίαν
καὶ
ἀλήθειαν
καὶ
σχολὴν |
[15, 6] |
θάλατταν
ἡ
σοφία
ἔτεινεν.
Οὗτος
|
ὁ |
θηρίων
καθάρτης,
οὗτος
ὁ
τυράννων
|
[15, 8] |
ἀμφοῖν
ἴσον,
ἐν
ποσὶν
δὲ
|
ὁ |
κίνδυνος,
καὶ
ὁ
θάνατος
πλησίον· |
[15, 8] |
οὖν,
εἰ
καὶ
τῷ
κυβερνήτῃ
|
ὁ |
λογισμὸς
οὗτος
ἦν,
ὅτι
τὸ |
[15, 10] |
ὤμοισι
βαλών.
~Ἐῶ
λέγειν,
ὅτι
|
ὁ |
μὲν
ἀγαθὸς
ἀνὴρ
πράττων
καὶ
|
[15, 9] |
δὲ
τοῦ
Πόντου
Διογένην.
~Οὐκοῦν
|
ὁ |
μὲν
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
φίλου,
φυγάδος |
[15, 3] |
οὐδεὶς
εἰς
τὸν
βίον·
ἀλλ´
|
ὁ |
μὲν
χρείαν
τινὰ
παρεχόμενος,
ὁ |
[15, 5] |
νοῦν
ἔχων;
Ἀλλὰ
τί
οὖν·
|
ὁ |
μὴ
κυβερνητικώτατος
ἐξίσταται
τῆς
αὑτοῦ |
[15, 5] |
τὸ
Ἑλληνικόν·
ὁ
δὲ
Ἀχιλλεὺς
|
ὁ |
μηνίσας
καὶ
ἐπὶ
σκηνῆς
ἀναπαυόμενος, |
[15, 6] |
χρυσῷ;
Σοφὸς
ἦν
δήπου
καὶ
|
ὁ |
Νέστωρ·
ἁλλὰ
ὁρῶ
τὰ
τῆς |
[15, 6] |
πειθώ,
δήμου
ἀρετήν.
Σοφὸς
ἦν
|
ὁ |
Ὀδυσσεύς·
ἀλλ´
ὁρῶ
τὰ
ἔργα, |
[15, 5] |
τὸ
τοῦ
ἡλίου
φῶς·
καὶ
|
ὁ |
πλοῦτος
καλόν,
κἂν
ἔχει
τὶς
|
[15, 5] |
μῦθον
πλάττειν,
ὅτι
ἄρα
δυσχεράνας
|
ὁ |
ποῦς
τῷ
ἄλλῳ
σώματι
καὶ |
[15, 0] |
~Τίς
ἀμείνων
βίος,
|
ὁ |
πρακτικὸς
ἢ
ὁ
θεωρητικός;
ὅτι |
[15, 2] |
δίεισιν;
ἐγὼ
μὲν
οἶμαι,
ὅτι
|
ὁ |
πρακτικός·
θαρσαλέος
γάρ,
καὶ
ἰτητικώτερος, |
[15, 0] |
πρακτικὸς
ἢ
ὁ
θεωρητικός;
ὅτι
|
ὁ |
πρακτικός.
~Χαλεπὸν
εὑρεῖν
ἀκριβῆ
βίον, |
[15, 5] |
αὑτοῦ
ἕδρας
τοῖς
ἀτεχνοτάτοις,
καὶ
|
ὁ |
στρατηγὸς
ἐξίσταται
τῆς
ἀρχῆς
τοῖς |
[15, 9] |
δὲ
ὁ
Ἀπόλλων,
συνεκπέμπει
δὲ
|
ὁ |
Σωκράτης
ἐκ
τῆς
πολλῆς
σχολῆς |
[15, 10] |
ἀρετῇ
μοχθηρίας
ἀμφιλαφοῦς.
Συνυποσταλείς,
φησὶν
|
ὁ |
Σωκράτης,
ὑπὸ
τειχίον,
τοὺς
ἄλλους |
[15, 6] |
Οὗτος
ὁ
θηρίων
καθάρτης,
οὗτος
|
ὁ |
τυράννων
σωφρονιστής,
ὁ
δουλείας
ἐλευθερωτής, |
[15, 7] |
τόσσα
μέμηλεν.
~Πρὸς
ταῦτα
ἀπιδὼν
|
ὁ |
φιλόσοφος,
μὴ
τὸν
Δία
μιμείσθω, |
[15, 3] |
ἡ
τέχνη
παρέχει,
ξυνεισφέρειν·
καὶ
|
ὁ
|
χαλκεύς,
ὅσα
χαλκοῦ
ἢ
σιδήρου |
[15, 4] |
ἔστιν
μέν
τι
αὐτοῦ
ἔργον·
|
ὅ, |
τι
δέ
ἐστιν
τοῦτο,
οὐκ |
[15, 5] |
καὶ
μένει,
εἰ
δὲ
ἐξέλοις
|
ὅ, |
τι
οὖν
τῆς
ἁρμονίας,
διαλύσεις |
[15, 5] |
σκοπεῖν,
εἰ
ταῦτα
ἅμα
γίγνοιτο·
|
ἄλλό |
τι
ἢ
φθαρήσεται
ὁ
ἄνθρωπος |
[15, 3] |
φήσει,
ἢ
σκίμποδα,
ἤ
τι
|
ἄλλο |
τῶν
ὅσα
ἡ
τέχνη
παρέχει, |
[15, 1] |
χαρίεντι
καὶ
ἀνθηρῷ·
τοὺς
δὲ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐκκλησιῶν
καὶ
τῶν
δικαστηρίων, |
[15, 10] |
ἀμφιλαφοῦς.
Συνυποσταλείς,
φησὶν
ὁ
Σωκράτης,
|
ὑπὸ |
τειχίον,
τοὺς
ἄλλους
ὁρῶν
ζάλῃ |
[15, 2] |
θεωρητικοῖς
ἐφαμίλλω
ὄντε
καὶ
ἀμφισβητησίμω
|
δεῦρο |
ἰόντων
ἀγωνιουμένω
τὰ
νῦν
τῷ |
[15, 10] |
ὥς,
ἐν
ὁμίλῳ;
Μένε,
καὶ
|
ἵστασο, |
καὶ
ἀνέχου
τῶν
βλημάτων,
καὶ |
[15, 1] |
παντὶ
ἀνακέκραται
ἔνδειά
τις
πρὸς
|
τὸ |
ἄκρως
καλόν,
καὶ
πλεονεκτεῖ
ἕτερος |
[15, 5] |
κᾆτα
ἔροιντο,
ἀπειπαμένων
τὸ
ἔργον
|
τὸ |
αὑτῶν
σκοπεῖν,
εἰ
ταῦτα
ἅμα |
[15, 10] |
σώζοι,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐπὶ
|
τὸ |
βέλτιστον
τρέποι·
ἐπαναχωρῶν
δὲ
καὶ |
[15, 10] |
τὸ
μοχθηρὸν
πᾶν
ἂν
ἀπέπλησεν,
|
τὸ |
δὲ
ἑαυτοῦ
προΐεται.
Ποῖ
φεύγεις |
[15, 7] |
καὶ
οὐ
παντάπασιν
ἀπράγμων
ἦν.
|
Τὸ |
δὲ
ὅλον,
ἀπραγμοσύνη
τίνος
ἄλλου |
[15, 8] |
μὲν
αἱ
τοῦ
πολέμου
τύχαι,
|
τὸ |
δὲ
σφαλερὸν
ἐπ´
ἀμφοῖν
ἴσον, |
[15, 6] |
τοῦ
εἰδέναι,
εἰς
ἅπερ
συντελεῖ
|
τὸ |
εἰδέναι;
τίς
χρεία
ἰατρῷ
τῆς |
[15, 3] |
ἡδονὴν
δημιουργεῖται,
καὶ
ταῦτα
ὡς
|
τὸ |
εἰκὸς
εἰσδέξεται·
γραφέας
μὲν
καὶ |
[15, 2] |
οἱ
μὲν
ἀσθενεῖς
καὶ
παρὰ
|
τὸ |
εἰκὸς
ἐπιτολμήσαντες
τῇ
τοῦ
νικᾶν |
[15, 3] |
βαδίζειν
εἴσω
πυλῶν,
πρὶν
πυθέσθαι
|
τὸ |
ἑκάστῳ
ἔργον,
καὶ
τίνα
ἕκαστος |
[15, 5] |
ὁ
Θερσίτης
λιποτακτῶν
ἐλύπησεν
ἂν
|
τὸ |
Ἑλληνικόν·
ὁ
δὲ
Ἀχιλλεὺς
ὁ |
[15, 4] |
εἰ
μὲν
γὰρ
πλέομεν,
ὀλίγον
|
τὸ |
ἐνεργόν,
ὁ
δὲ
φόρτος
πολύς· |
[15, 5] |
ὄχλῳ
ἀργῶν·
κᾆτα
ἔροιντο,
ἀπειπαμένων
|
τὸ |
ἔργον
τὸ
αὑτῶν
σκοπεῖν,
εἰ |
[15, 10] |
μὲν
καὶ
ἀπειροκαλίας
καὶ
τόλμης
|
τὸ |
μοχθηρὸν
πᾶν
ἂν
ἀπέπλησεν,
τὸ |
[15, 5] |
ἀπόντος
τούτου
βλάπτεσθαι
ἀνάγκη.
Καὶ
|
τὸ |
νῦν
ὁ
θεωρίαν
καὶ
ἀλήθειαν |
[15, 5] |
αὑτοῦ
σχολήν,
τί
κωλύει
διαλυθῆναι
|
τὸ |
πᾶν
καὶ
φθαρῆναι;
Ἢ
τὰ |
[15, 5] |
τι
οὖν
τῆς
ἁρμονίας,
διαλύσεις
|
τὸ |
πᾶν·
τὸν
δὲ
ξύμπαντα
βίον |
[15, 6] |
σωτηρίαι,
καὶ
καρπῶν
γενέσεις,
καὶ
|
τὸ |
πᾶν
τοῦτο
αὖθις
ἂν
περὶ
|
[15, 5] |
τῷ
μύθῳ;
Τοιοῦτο
ἀμέλει
ἐστὶν
|
τὸ |
περὶ
τὴν
κοινωνίαν
τὴν
πολιτικὴν |
[15, 8] |
καθ´
ἡσυχίαν
βιοῦν,
εἵλετο
ἐλευθεροῦν
|
τὸ |
Περσῶν
γένος,
πονῶν
καὶ
στρατευόμενος |
[15, 8] |
ὁ
λογισμὸς
οὗτος
ἦν,
ὅτι
|
τὸ |
πλεῖν
ἐπισφαλές,
κινδύνων
μεστὸν
καὶ |
[15, 7] |
πλὴν
νεκροῦ;
Εἰ
μὲν
οὖν
|
τὸ |
πράττειν
ἔρημον
ἦν
ἀρετῆς,
καλῶς |
[15, 5] |
κιθάρᾳ
καὶ
τῇ
ᾠδῇ,
ἀνέπλησεν
|
τὸ |
στρατόπεδον
πολλῶν
κακῶν·
οὗ
γὰρ |
[15, 5] |
δὲ
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
σεμνὸν
|
τὸ |
τἀληθῆ
εἰδέναι,
καὶ
τεταμιεῦσθαι
ἐν |
[15, 10] |
Ἀνύτους
πολλούς,
Μελήτους
πολλούς·
ἁλώσιμον
|
τὸ |
τειχίον.
|
[15, 3] |
ᾠδῆς,
ἢ
ψαλμάτων,
ἢ
χορῶν
|
τὸ |
τερπνὸν
μηχανῶνται
τῇ
ἀκοῇ.
Ἤδη |
[15, 4] |
Τί
δέ
ἐστίν
ποτ´
αὐτὸ
|
τὸ |
τῆς
κοινωνίας
συμβόλαιον,
καὶ
ποῦ |
[15, 5] |
ἵνα
ἔχωμεν,
οὐχ
ἵνα
ἴδωμεν
|
τὸ |
τοῦ
ἡλίου
φῶς·
καὶ
ὁ |
[15, 3] |
ἄλλος
λόγων.
Ὁμήρῳ
δὲ
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Νιρέως
κάλλος
ὥραν
ἔσχεν |
[15, 4] |
ἡδονήν.
~Εἶεν.
Εἰς
τί
τούτων
|
τὸ |
τοῦ
φιλοσόφου
ἔργον
καταστησόμεθα;
ὅτι |
[15, 10] |
βλημάτων,
καὶ
μηδὲν
ἐκπλαγῇς·
δειλὸν
|
τὸ |
τῶν
πολεμίων
στρατόπεδον,
κενὰ
τὰ |
[15, 9] |
καὶ
κινδυνεύων,
ἵνα
μὴ
προδῷ
|
τὸ |
φιλοσοφίας
ἦθος·
ἐξῆν
δέ
που |
[15, 9] |
πένητος,
μεγάλῃ
καὶ
ἰσχυρᾷ
τυραννίδι
|
ἀντετάξατο, |
γῆν
πολλὴν
βαδίζων,
καὶ
πελάγη |
[15, 6] |
σχολὴν
ἄγει·
ἦ
γὰρ
ἂν
|
ἐπαύσατο |
καὶ
οὐρανὸς
περιφερόμενος·
καὶ
γῆ |
[15, 8] |
ἄγειν
καὶ
καθ´
ἡσυχίαν
βιοῦν,
|
εἵλετο |
ἐλευθεροῦν
τὸ
Περσῶν
γένος,
πονῶν |
[15, 5] |
ἄχθος,
σχολὴν
ἄγειν
καὶ
ἡσυχίαν
|
ἐπανείλετο· |
ἢ
αὖ
τῷ
γομφίῳ,
ὡς |
[15, 9] |
σκήπτρῳ
ἐλάσασκεν·
ἀλλ´
οὐδ´
ἑαυτοῦ
|
ἀπείχετο, |
ἀλλ´
ἐκόλαζεν
καὶ
παρεῖχεν
ἑαυτῷ |
[15, 2] |
καὶ
πάνυ
ἄν
τις
ἢ
|
μέμψαιτο, |
ἢ
οἰκτείραι·
οἳ
κομῶντες
ἐπὶ |
[15, 5] |
αὑτῶν
σκοπεῖν,
εἰ
ταῦτα
ἅμα
|
γίγνοιτο· |
ἄλλό
τι
ἢ
φθαρήσεται
ὁ |
[15, 6] |
Μοῖραι
διαλαγχάνουσαι,
καὶ
Μοῦσαι
ᾄδουσαι·
|
ἐπαύσαντο |
δ´
ἂν
καὶ
αἱ
ἀνθρώπων |
[15, 5] |
τροφὴν
τοσούτῳ
ὄχλῳ
ἀργῶν·
κᾆτα
|
ἔροιντο, |
ἀπειπαμένων
τὸ
ἔργον
τὸ
αὑτῶν |
[15, 10] |
Σωκράτην
Ἀθηναῖοι
ἔβαλλον,
καὶ
οὐκ
|
ἀπέσχοντο |
αὐτοῦ,
πρὶν
κατέβαλον.
Πῶς
ἂν |
[15, 4] |
δῆλον.
Τί
δέ
ἐστίν
ποτ´
|
αὐτὸ |
τὸ
τῆς
κοινωνίας
συμβόλαιον,
καὶ |
[15, 4] |
τῶν
εἰκῇ
κειμένων
καὶ
φερομένων,
|
αὐτὸ |
τοῦτο,
ἄχθος
νεώς.
Ἢ
οἴει |
[15, 5] |
ὁ
ἄνθρωπος
ἐν
τῷ
μύθῳ;
|
Τοιοῦτο |
ἀμέλει
ἐστὶν
τὸ
περὶ
τὴν |
[15, 6] |
καρπῶν
γενέσεις,
καὶ
τὸ
πᾶν
|
τοῦτο |
αὖθις
ἂν
περὶ
αὑτῷ
σφαλλόμενον |
[15, 4] |
εἰκῇ
κειμένων
καὶ
φερομένων,
αὐτὸ
|
τοῦτο, |
ἄχθος
νεώς.
Ἢ
οἴει
ἧττόν |
[15, 6] |
ἔργα,
τοῦτο
μὲν
ἐν
γῇ,
|
τοῦτο
|
δὲ
ἐν
θαλάττῃ·
πολλῶν
δ´ |
[15, 6] |
Ὀδυσσεύς·
ἀλλ´
ὁρῶ
τὰ
ἔργα,
|
τοῦτο |
μὲν
ἐν
γῇ,
τοῦτο
δὲ |
[15, 4] |
ἔργον·
ὅ,
τι
δέ
ἐστιν
|
τοῦτο, |
οὐκ
ἴσμεν.
Ἡσυχίαν
ἄγω,
φησίν, |