Dissertation, Chap.
[15, 6]	Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν	καὶ	αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων
[15, 5]	ἀπαγορεύσας πρὸς τὸν κάματον, φέρων	καὶ	αἰωρῶν μετέωρον τοσοῦτον ἄχθος, σχολὴν
[15, 5]	ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον καὶ ἀργὸν	καὶ	ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς ὀνίνασθαι μέλλοντα
[15, 5]	ὠφελήσειν ἑτέρους; πλὴν εἰ μὴ	καὶ	ἀκοὴ καλόν, ἵνα ἔχωμεν, οὐχ
[15, 6]	πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ διηνεκὴς	καὶ	ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα, μηδὲ
[15, 5]	Καὶ τὸ νῦν ὁ θεωρίαν	καὶ	ἀλήθειαν καὶ σχολὴν ἀσπαζόμενος τίς
[15, 4]	ἀνασκοπῶ πρὸς ἐμαυτὸν τὰ ὄντα,	καὶ	ἀληθείας ἐμπίμπλαμαι. Μακάριος τῆς πολλῆς
[15, 9]	που αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν,	καὶ	ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ
[15, 3]	καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται,	καὶ	ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων, καὶ ἄλλος
[15, 3]	παρελεύσεται, καὶ ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων,	καὶ	ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ δὲ καὶ
[15, 10]	τειχίον, τοὺς ἄλλους ὁρῶν ζάλῃ	καὶ	ἀμηχανίᾳ κυκωμένους. Δεῖξον, ὦ Σώκρατες,
[15, 2]	οἱ δὲ θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε	καὶ	ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ
[15, 2]	πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς ἄλλους,	καὶ	ἀμφισβητοῦντες ποίῳ σχήματι βίου φέροντες
[15, 4]	οὐκ ἴσμεν. Ἡσυχίαν ἄγω, φησίν,	καὶ	ἀνασκοπῶ πρὸς ἐμαυτὸν τὰ ὄντα,
[15, 4]	δημαγωγούς, ὡς Κλέωνα; ἢ ἄφιλος	καὶ	ἀνέστιος ἡμῖν ἀνὴρ πλανήσεται; ἀλλ´
[15, 10]	ἐν ὁμίλῳ; Μένε, καὶ ἵστασο,	καὶ	ἀνέχου τῶν βλημάτων, καὶ μηδὲν
[15, 1]	ἀστικούς, ὡς συνόντας βίῳ χαρίεντι	καὶ	ἀνθηρῷ· τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν
[15, 2]	μὲν ἄλλοι ἡμῖν ἐκκηρυχθέντες τὲ	καὶ	ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν· οἱ δὲ θεωρητικοῖς
[15, 5]	ὁ ποῦς τῷ ἄλλῳ σώματι	καὶ	ἀπαγορεύσας πρὸς τὸν κάματον, φέρων
[15, 10]	τὰ νῶτα, θρασύ– τητος μὲν	καὶ	ἀπειροκαλίας καὶ τόλμης τὸ μοχθηρὸν
[15, 9]	πολλὴν βαδίζων, καὶ πελάγη περαιούμενος,	καὶ	ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ ἐκπίπτων,
[15, 2]	τῇ τοῦ πλοῦ χρείᾳ πλανωμένοις,	καὶ	ἀποροῦσιν πῇ τράπωνται, πολλῶν μὲν
[15, 5]	ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν ἄγονον	καὶ	ἀργὸν καὶ ἄκαρπον, μηδὲν αὐτῆς
[15, 8]	εἶναι μηδὲν σκωλήκων διαφέροντα, δειλὸν	καὶ	ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι
[15, 8]	φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι,	καὶ	ἀτιμίαι. Φέρε οὖν, εἰ καὶ
[15, 6]	σωτηρίαν τοῖς οὖσιν. Οὕτω που	καὶ	βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ Διὶ
[15, 6]	ἂν ἐπαύσατο καὶ οὐρανὸς περιφερόμενος·	καὶ	γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες,
[15, 1]	καὶ εὐχομένους ἐπὶ σκαπάνῃ βιῶναι	καὶ	γηδίῳ σμικρῷ. Ἀκούσῃ δὲ τοῦ
[15, 7]	θεμιστεύει ἕκαστος ὁμῶς καὶ παίδων	καὶ	γυναικῶν, καὶ οὐ παντάπασιν ἀπράγμων
[15, 10]	τὸ βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν δὲ	καὶ	δεικνὺς τὰ νῶτα, θρασύ– τητος
[15, 1]	ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ, καὶ φιλαίτιον,	καὶ	δεινῶς δύσκολον· καὶ οὐδὲν τὰ
[15, 6]	γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες,	καὶ	δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι,
[15, 3]	τὸ εἰκὸς εἰσδέξεται· γραφέας μὲν	καὶ	δημιουργοὺς ἀγαλμάτων, ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν·
[15, 2]	ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν	καὶ	διαγωνίζονται περὶ τῆς νίκης· οὕτω
[15, 6]	ἡ Διὸς πραγματεία ἄτρυτος οὖσα	καὶ	διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε
[15, 6]	που καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς	καὶ	Διὶ ὁμοίοις παραινεῖ δι´ ὀνειράτων
[15, 8]	Περσῶν γένος, πονῶν καὶ στρατευόμενος	καὶ	διψῶν καὶ λιμώττων, καὶ μὴ
[15, 6]	ἡσυχίαν βιοῦν, καὶ σχολὴν ἄγειν,	καὶ	διώκειν σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν
[15, 5]	μηνίσας καὶ ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος,	καὶ	δοὺς αὑτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ
[15, 2]	μὲν τῶν πολλῶν ὀρέξεις τὲ	καὶ	δυσαρεστήσεις τί χρὴ σκοπεῖν; οὐ
[15, 2]	πρακτικός· θαρσαλέος γάρ, καὶ ἰτητικώτερος,	καὶ	ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς· λέγοι
[15, 7]	λάβοι. Τὴν μὲν γὰρ κακότητα	καὶ	εἰλαδόν ἐστιν ἑλέσθαι, ὁ Βοιώτιος
[15, 3]	ἢ σιδήρου δεῖσθαι πολεμιστήριά τε	καὶ	εἰρηναῖα τῆς τέχνης ἔργα. Καὶ
[15, 9]	περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ,	καὶ	ἐκπίπτων, καὶ κινδυνεύων, ἵνα μὴ
[15, 9]	Ὀδυσσέα ἐκεῖνον, ὅντινα μὲν βασιλῆα	καὶ	ἔξοχον ἄνδρα κιχείη, τόν ῥ´
[15, 3]	τῇ ἀκοῇ. Ἤδη δέ τις	καὶ	ἐπὶ γελοίου χρείᾳ παρελεύσεται, καὶ
[15, 5]	ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας	καὶ	ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς
[15, 8]	πραγμάτων κίνδυνος ἕπεται, καὶ ζημία,	καὶ	ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί,
[15, 8]	νύκτωρ, μήτε μεθ´ ἡμέραν. Ἀντίθες	καὶ	Ἐπικούρῳ πολλούς, Ἕλληνι Ἕλληνας· ἐκ
[15, 2]	ἐπὶ φρονήσει, καὶ τέχνῃ βίου,	καὶ	ἐπιστήμῃ λόγου, οὔπω γε νῦν
[15, 8]	σκωλήκων διαφέροντα, δειλὸν καὶ ἀργὸν	καὶ	ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου μοι βίον λέγεις,
[15, 5]	αὖ τῷ γομφίῳ, ὡς ἀλοῦντι	καὶ	ἐργαζομένῳ τροφὴν τοσούτῳ ὄχλῳ ἀργῶν·
[15, 2]	ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ τέχνης ἀσφαλείᾳ,	καὶ	ἕρματος συμμετρίᾳ, ἐν δὲ τῇ
[15, 5]	τῶν ἐν αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται	καὶ	ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ δὲ
[15, 3]	ἐσθήματα ἐργασάμενος, σκέπην ὁμοῦ ποριεῖ	καὶ	εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων δὲ
[15, 1]	αὐτοῖς εὐδοκίμους, ὀδυρομένους τὰ αὑτῶν,	καὶ	εὐχομένους ἐπὶ σκαπάνῃ βιῶναι καὶ
[15, 8]	τῷ προσαπτομένῳ πραγμάτων κίνδυνος ἕπεται,	καὶ	ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι,
[15, 6]	ἂν καὶ αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί,	καὶ	ζῴων σωτηρίαι, καὶ καρπῶν γενέσεις,
[15, 4]	πρᾶγμα ἀνακεκραμένον πάντων ξυνεργατῶν. Καθάπερ	καὶ	ἡ τοῦ σώματος χρεία, πολυμερής
[15, 5]	μετέωρον τοσοῦτον ἄχθος, σχολὴν ἄγειν	καὶ	ἡσυχίαν ἐπανείλετο· ἢ αὖ τῷ
[15, 6]	σοφός, ἀλλὰ ἐπὶ πᾶσαν γῆν	καὶ	θάλατταν ἡ σοφία ἔτεινεν. Οὗτος
[15, 3]	τέχνης ἁρμόσας, πρός τε χειμῶνα	καὶ	θάλπος ἀποχρῶντα μηχανήσεται τοῖς οἰκοῦσιν
[15, 8]	ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι, καὶ φυγαί,	καὶ	θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν,
[15, 9]	Σωκράτης ἐκ τῆς πολλῆς σχολῆς	καὶ	θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν, καὶ στρατηγίαν,
[15, 10]	κακὸς ὥς, ἐν ὁμίλῳ; Μένε,	καὶ	ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν βλημάτων,
[15, 9]	φίλου, φυγάδος καὶ πένητος, μεγάλῃ	καὶ	ἰσχυρᾷ τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν
[15, 2]	ὅτι ὁ πρακτικός· θαρσαλέος γάρ,	καὶ	ἰτητικώτερος, καὶ ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς
[15, 8]	ὅς, ἐξὸν αὐτῷ σχολὴν ἄγειν	καὶ	καθ´ ἡσυχίαν βιοῦν, εἵλετο ἐλευθεροῦν
[15, 6]	ἀνθρώπων ἀρεταί, καὶ ζῴων σωτηρίαι,	καὶ	καρπῶν γενέσεις, καὶ τὸ πᾶν
[15, 2]	οἱ δὲ ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν	καὶ	καρτεροῦσιν καὶ διαγωνίζονται περὶ τῆς
[15, 2]	πρὸς πλοῦν, καλῷ μεγέθει ὁλκάδος,	καὶ	κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ πλήθει ὀργάνων,
[15, 5]	ἀναπαυόμενος, καὶ δοὺς αὑτὸν σχολῇ	καὶ	κιθάρᾳ καὶ τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν
[15, 9]	ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ ἐκπίπτων,	καὶ	κινδυνεύων, ἵνα μὴ προδῷ τὸ
[15, 7]	ἔφερεν μὲν ἡ γῆ πυροὺς	καὶ	κριθάς, οὔτε φυτεύουσι χερσὶ φυτόν,
[15, 8]	πονῶν καὶ στρατευόμενος καὶ διψῶν	καὶ	λιμώττων, καὶ μὴ ἀνεὶς τὸν
[15, 5]	αὐτοῖς λίθων ξυνδέδεται καὶ ἕστηκεν	καὶ	μένει, εἰ δὲ ἐξέλοις ὅ,
[15, 8]	στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ λιμώττων,	καὶ	μὴ ἀνεὶς τὸν κάματον, μήτε
[15, 10]	ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ πράττων	καὶ	μὴ ἐπαναχωρῶν, μηδὲ ἐξιστάμενος τοῖς
[15, 10]	ἵστασο, καὶ ἀνέχου τῶν βλημάτων,	καὶ	μηδὲν ἐκπλαγῇς· δειλὸν τὸ τῶν
[15, 6]	οὖσα καὶ διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος,	καὶ	μηδέποτε ἀπαγορεύουσα, μηδὲ ἐπαναχωροῦσα τοῦ
[15, 6]	δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι,	καὶ	Μοῖραι διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι·
[15, 6]	ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι,	καὶ	Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´ ἂν
[15, 4]	πολλῆς σχολῆς· σύ μοι δοκεῖς	καὶ	νεὼς ἐπιβὰς μὴ ὅτι κυβερνήτης
[15, 6]	πολλῶν δ´ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα,	καὶ	νόον ἔγνω, ἀρνύμενος ἥν τε
[15, 6]	ἔγνω, ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν	καὶ	νόστον ἑταίρων. Καὶ πρὸς τούτῳ
[15, 5]	εἴη ἄλλος, ἢ ὁ φρόνιμος	καὶ	νοῦν ἔχων; Ἀλλὰ τί οὖν·
[15, 4]	ἐρέτης, οὐδέ τις τῶν διαθεόντων	καὶ	ξυνεπιλαμβανόντων τῇ σωτηρίᾳ τῆς νεώς,
[15, 8]	ἐν ποσὶν δὲ ὁ κίνδυνος,	καὶ	ὁ θάνατος πλησίον· τί τοίνυν
[15, 6]	τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου	καὶ	ὁ Νέστωρ· ἁλλὰ ὁρῶ τὰ
[15, 5]	ἴδωμεν τὸ τοῦ ἡλίου φῶς·	καὶ	ὁ πλοῦτος καλόν, κἂν ἔχει
[15, 5]	τῆς αὑτοῦ ἕδρας τοῖς ἀτεχνοτάτοις,	καὶ	ὁ στρατηγὸς ἐξίσταται τῆς ἀρχῆς
[15, 3]	ὅσα ἡ τέχνη παρέχει, ξυνεισφέρειν·	καὶ	ὁ χαλκεύς, ὅσα χαλκοῦ ἢ
[15, 3]	μυροπώλας δὲ καὶ ὀψοποιούς, χυμῶν	καὶ	ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους· καὶ ὅσαι
[15, 3]	χυμῶν καὶ ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους·	καὶ	ὅσαι δι´ αὐλημάτων, ἢ δι´
[15, 7]	ὁμῶς καὶ παίδων καὶ γυναικῶν,	καὶ	οὐ παντάπασιν ἀπράγμων ἦν. Τὸ
[15, 6]	ἂν δήπου ἀνθ´ Ἡρακλέους σοφιστής,	καὶ	οὐδεὶς ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[15, 1]	καὶ φιλαίτιον, καὶ δεινῶς δύσκολον·	καὶ	οὐδὲν τὰ αὑτοῦ ἀσπάζεται. ~Καὶ
[15, 10]	ὡς τὸν Σωκράτην Ἀθηναῖοι ἔβαλλον,	καὶ	οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ, πρὶν κατέβαλον.
[15, 6]	ἄγει· ἦ γὰρ ἂν ἐπαύσατο	καὶ	οὐρανὸς περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα,
[15, 5]	ἵνα ἁρμονίας καὶ φωνῆς συνῶμεν·	καὶ	ὄψις καλόν, ἵνα ἔχωμεν, οὐχ
[15, 3]	ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας δὲ	καὶ	ὀψοποιούς, χυμῶν καὶ ὀδμῶν δημιουργοὺς
[15, 7]	ἀρόωσιν· ἀλλὰ θεμιστεύει ἕκαστος ὁμῶς	καὶ	παίδων καὶ γυναικῶν, καὶ οὐ
[15, 2]	θρεμμάτων· τοὺς δὲ ἐν φιλοσοφίᾳ	καὶ	πάνυ ἄν τις ἢ μέμψαιτο,
[15, 2]	ἀγῶνι σωμάτων οἱ μὲν ἀσθενεῖς	καὶ	παρὰ τὸ εἰκὸς ἐπιτολμήσαντες τῇ
[15, 9]	οὐδ´ ἑαυτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´ ἐκόλαζεν	καὶ	παρεῖχεν ἑαυτῷ πράγματα, αὑτὸν μὲν
[15, 9]	τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν βαδίζων,	καὶ	πελάγη περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ
[15, 9]	μὲν ὑπὲρ ἀνδρὸς φίλου, φυγάδος	καὶ	πένητος, μεγάλῃ καὶ ἰσχυρᾷ τυραννίδι
[15, 1]	τις πρὸς τὸ ἄκρως καλόν,	καὶ	πλεονεκτεῖ ἕτερος ἑτέρου, ὅτῳ ἂν
[15, 2]	μεγέθει ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ,	καὶ	πλήθει ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ,
[15, 8]	πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων,	καὶ	πνευμάτων· φέρε, εἰ καὶ τῷ
[15, 8]	ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν καὶ πόνων,	καὶ	πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων,
[15, 4]	σωτηρίαν ἢ ναῦν ἐν θαλάττῃ;	καὶ	πολύ γε οἶμαι μᾶλλον ἐν
[15, 4]	σώματος χρεία, πολυμερής τε οὖσα	καὶ	πολυδεής, σώζεται τῇ συντελείᾳ τῶν
[15, 8]	τὸ πλεῖν ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν	καὶ	πόνων, καὶ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου,
[15, 6]	οὐρανὸς περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα,	καὶ	ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα,
[15, 4]	αὐτὸ τὸ τῆς κοινωνίας συμβόλαιον,	καὶ	ποῦ τάττωμεν τὸν ἄνδρα; εἰς
[15, 7]	ἀρετὴ οὐ λόγος, ἀλλ´ ἔργον,	καὶ	πρᾶξις ἐν κοινωνίᾳ, καὶ χρῆσις
[15, 2]	νῦν παύονται στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς	καὶ	πρὸς ἄλλους, καὶ ἀμφισβητοῦντες ποίῳ
[15, 3]	τὸν δὲ ὑφάντην, ὅτι μίτοις	καὶ	στημονίοις σὺν ὕφει ἐσθήματα ἐργασάμενος,
[15, 8]	ἐλευθεροῦν τὸ Περσῶν γένος, πονῶν	καὶ	στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ λιμώττων,
[15, 9]	σχολῆς καὶ θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν,	καὶ	στρατηγίαν, καὶ σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων.
[15, 10]	μοι τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ	καὶ	σὺ ὑπεστάλης, ὁρῶ τὰ βλήματα,
[15, 4]	παρέρχεται, ἄνθρωπος δὲ ὢν ξύννομος	καὶ	συνεργάτης κοινοῦ νόμου, παντὶ δῆλον.
[15, 6]	ἂν περὶ αὑτῷ σφαλλόμενον συνεχύθη	καὶ	συνεταράχθη. Ἀλλ´ ἡ Διὸς πραγματεία
[15, 1]	ἀποδύσας ἕκαστον τοῦ παρόντος βίου	καὶ	σχήματος μεταμφιέσει τὰ τοῦ πλησίον·
[15, 6]	Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθ´ ἡσυχίαν βιοῦν,	καὶ	σχολὴν ἄγειν, καὶ διώκειν σοφίαν
[15, 5]	νῦν ὁ θεωρίαν καὶ ἀλήθειαν	καὶ	σχολὴν ἀσπαζόμενος τίς ἂν εἴη
[15, 9]	θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν, καὶ στρατηγίαν,	καὶ	σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ δὲ
[15, 4]	χεῖρες, ὁρῶσιν ὀφθαλμοί, ἀκούουσιν ἀκοαί,	καὶ	τἄλλα, ἵνα μὴ διατρίβω λέγων.
[15, 3]	τοῦ Νιρέως κάλλος ὥραν ἔσχεν	καὶ	ταῦτα ἐν στρατοπέδῳ. Ἀσύμβολος δέ,
[15, 3]	Καὶ ὅσα πρὸς ἡδονὴν δημιουργεῖται,	καὶ	ταῦτα ὡς τὸ εἰκὸς εἰσδέξεται·
[15, 5]	ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ εἰδέναι,	καὶ	τεταμιεῦσθαι ἐν τῇ ψυχῇ θησαυρὸν
[15, 2]	οἰκτείραι· οἳ κομῶντες ἐπὶ φρονήσει,	καὶ	τέχνῃ βίου, καὶ ἐπιστήμῃ λόγου,
[15, 2]	πλήθει ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ,	καὶ	τέχνης ἀσφαλείᾳ, καὶ ἕρματος συμμετρίᾳ,
[15, 5]	δοὺς αὑτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ	καὶ	τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν τὸ στρατόπεδον
[15, 7]	ταῦτα, μεθ´ ὧν ἄν τις	καὶ	τὴν ἀρετὴν λάβοι. Τὴν μὲν
[15, 5]	ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις; Τί δὲ	καὶ	τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ τἀληθῆ
[15, 3]	πρὶν πυθέσθαι τὸ ἑκάστῳ ἔργον,	καὶ	τίνα ἕκαστος ἥκει χρείαν εἰς
[15, 6]	ζῴων σωτηρίαι, καὶ καρπῶν γενέσεις,	καὶ	τὸ πᾶν τοῦτο αὖθις ἂν
[15, 3]	καὶ ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ δὲ	καὶ	τὸ τοῦ Νιρέως κάλλος ὥραν
[15, 10]	θρασύ– τητος μὲν καὶ ἀπειροκαλίας	καὶ	τόλμης τὸ μοχθηρὸν πᾶν ἂν
[15, 6]	ἄνδρα, ᾧ λαοί τ´ ἐπιτετράφαται	καὶ	τόσσα μέμηλεν. ~Πρὸς ταῦτα ἀπιδὼν
[15, 10]	τοῖς μοχθηροῖς, ἑαυτὸν ἂν σώζοι,	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐπὶ τὸ βέλτιστον
[15, 1]	τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν δικαστηρίων,	καὶ	τοὺς πάνυ ἐν αὐτοῖς εὐδοκίμους,
[15, 7]	Κυκλώπιον βίον, οὐκ ἀνθρώπινον. Ἀλλὰ	καὶ	τούτοις ἔφερεν μὲν ἡ γῆ
[15, 8]	καὶ ἀτιμίαι. Φέρε οὖν, εἰ	καὶ	τῷ κυβερνήτῃ ὁ λογισμὸς οὗτος
[15, 8]	χειμώνων, καὶ πνευμάτων· φέρε, εἰ	καὶ	τῷ στρατηγῷ τοιοῦτος λογισμὸς ἦν,
[15, 6]	μὴ προστιθέντι αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι	καὶ	τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου
[15, 1]	τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν ἐκκλησιῶν	καὶ	τῶν δικαστηρίων, καὶ τοὺς πάνυ
[15, 2]	κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ πλήθει ὀργάνων,	καὶ	ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ τέχνης ἀσφαλείᾳ,
[15, 4]	ἀλλά τις τῶν εἰκῇ κειμένων	καὶ	φερομένων, αὐτὸ τοῦτο, ἄχθος νεώς.
[15, 5]	τί κωλύει διαλυθῆναι τὸ πᾶν	καὶ	φθαρῆναι; Ἢ τὰ μὲν ἰσχυρὰ
[15, 8]	ἕπεται, καὶ ζημία, καὶ ἐπιβουλαί,	καὶ	φθόνοι, καὶ φυγαί, καὶ θάνατοι,
[15, 1]	τι ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ,	καὶ	φιλαίτιον, καὶ δεινῶς δύσκολον· καὶ
[15, 8]	ζημία, καὶ ἐπιβουλαί, καὶ φθόνοι,	καὶ	φυγαί, καὶ θάνατοι, καὶ ἀτιμίαι.
[15, 5]	ἵνα ἔχωμεν, οὐχ ἵνα ἁρμονίας	καὶ	φωνῆς συνῶμεν· καὶ ὄψις καλόν,
[15, 8]	πόνων, καὶ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου,	καὶ	χειμώνων, καὶ πνευμάτων· φέρε, εἰ
[15, 7]	ἔργον, καὶ πρᾶξις ἐν κοινωνίᾳ,	καὶ	χρῆσις βίου πολιτική, διωκτέον ταῦτα,
[15, 6]	ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα,	καὶ	ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι διαλαγχάνουσαι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2007