Dissertation, Chap. |
[15, 10] |
βαλών.
~Ἐῶ
λέγειν,
ὅτι
ὁ
|
μὲν |
ἀγαθὸς
ἀνὴρ
πράττων
καὶ
μὴ |
[15, 8] |
τοιοῦτος
λογισμὸς
ἦν,
ὅτι
ἄδηλοι
|
μὲν |
αἱ
τοῦ
πολέμου
τύχαι,
τὸ |
[15, 8] |
Ἐπικούρῳ
πολλούς,
Ἕλληνι
Ἕλληνας·
ἐκ
|
μὲν |
Ἀκαδημίας
Πλάτωνα,
ἐκ
δὲ
στρατοπέδου |
[15, 2] |
τῇ
τῶν
βίων
ἀγωνίᾳ
οἱ
|
μὲν |
ἄλλοι
ἡμῖν
ἐκκηρυχθέντες
τὲ
καὶ |
[15, 2] |
λιμένων,
πάντων
δὲ
ἀπιστουμένων.
Τοὺς
|
μὲν |
ἄλλους
ἐῶμεν
χαίρειν
αὐτοῖς
βίοις, |
[15, 5] |
ἐν
αὐτῷ
μερῶν;
Καὶ
τῶν
|
μὲν |
ἄλλων
τοῦ
πράττειν
ἐξισταμένων
οὐδεὶς
|
[15, 2] |
δὲ
ἐν
ἀγῶνι
σωμάτων
οἱ
|
μὲν |
ἀσθενεῖς
καὶ
παρὰ
τὸ
εἰκὸς |
[15, 9] |
κατὰ
τὸν
Ὀδυσσέα
ἐκεῖνον,
ὅντινα
|
μὲν |
βασιλῆα
καὶ
ἔξοχον
ἄνδρα
κιχείη, |
[15, 7] |
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
λάβοι.
Τὴν
|
μὲν |
γὰρ
κακότητα
καὶ
εἰλαδόν
ἐστιν |
[15, 4] |
τοῦ
φιλοσόφου
ἔργον
καταστησόμεθα;
ὅτι
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἀχρεῖος
ἡμῖν
οὐδὲ
|
[15, 4] |
οἶμαι
μᾶλλον
ἐν
γῇ·
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
πλέομεν,
ὀλίγον
τὸ
ἐνεργόν, |
[15, 1] |
ᾖ.
Καὶ
ἴδοις
ἂν
τὸν
|
μὲν |
γεωργικὸν
μακαρίζοντα
τοὺς
ἀστικούς,
ὡς |
[15, 8] |
ἐκ
τούτων
τῶν
λογισμῶν
ἄπλουν
|
μὲν |
εἶναι
τὴν
θάλατταν,
ἐλευθερίας
δὲ |
[15, 6] |
ἀλλ´
ὁρῶ
τὰ
ἔργα,
τοῦτο
|
μὲν |
ἐν
γῇ,
τοῦτο
δὲ
ἐν |
[15, 2] |
ἐῶμεν
χαίρειν
αὐτοῖς
βίοις,
τὸν
|
μὲν |
ἐν
ἡδονῇ
τηκόμενον,
τὸν
δ´ |
[15, 7] |
ἀνθρώπινον.
Ἀλλὰ
καὶ
τούτοις
ἔφερεν
|
μὲν |
ἡ
γῆ
πυροὺς
καὶ
κριθάς, |
[15, 5] |
πᾶν
καὶ
φθαρῆναι;
Ἢ
τὰ
|
μὲν |
ἰσχυρὰ
τῶν
οἰκοδομημάτων
τῇ
πρὸς |
[15, 10] |
δεικνὺς
τὰ
νῶτα,
θρασύ–
τητος
|
μὲν |
καὶ
ἀπειροκαλίας
καὶ
τόλμης
τὸ |
[15, 3] |
ὡς
τὸ
εἰκὸς
εἰσδέξεται·
γραφέας
|
μὲν |
καὶ
δημιουργοὺς
ἀγαλμάτων,
ἐπὶ
εὐφροσύνῃ |
[15, 3] |
πόλει,
οἶμαι
ἂν
εἰπεῖν
τὸν
|
μὲν |
οἰκοδόμον,
ὅτι
λίθους
ἐν
τάξει |
[15, 2] |
δικασταῖς
τὰ
αὑτοῦ
δίεισιν;
ἐγὼ
|
μὲν |
οἶμαι,
ὅτι
ὁ
πρακτικός·
θαρσαλέος |
[15, 7] |
ἄλλου
εἴη
πλὴν
νεκροῦ;
Εἰ
|
μὲν
|
οὖν
τὸ
πράττειν
ἔρημον
ἦν |
[15, 9] |
καὶ
παρεῖχεν
ἑαυτῷ
πράγματα,
αὑτὸν
|
μὲν |
πληγῇσιν
ἀεικελίῃσι
δαμάσσας,
σπεῖρα
κάκ´ |
[15, 9] |
ἀληθείας
ἐμπίμπλασθαι.
Ξενοφῶντα
δὲ
καλεῖ
|
μὲν |
Πρόξενος,
παραπέμπει
δὲ
ὁ
Ἀπόλλων, |
[15, 2] |
ἀλλὰ
ἀτεχνῶς
ἐοίκασιν
κυβερνήταις
παρεσκευασμένοις
|
μὲν |
πρὸς
πλοῦν,
καλῷ
μεγέθει
ὁλκάδος, |
[15, 8] |
βίον
λέγεις.
Ἀντιθῶμεν
αὐτοῖς,
Κῦρον
|
μὲν |
Σαρδαναπάλλῳ,
τὸν
Πέρσην
τῷ
Ἀσσυρίῳ, |
[15, 1] |
γηδίῳ
σμικρῷ.
Ἀκούσῃ
δὲ
τοῦ
|
μὲν |
στρατιωτικοῦ
τὸν
εἰρηνικὸν
εὐδαιμονίζοντος,
τοῦ |
[15, 1] |
αὖ
οἱ
αὐτοὶ
ἐκεῖνοι
ποθήσουσι
|
μὲν |
τὰ
πρότερα,
ὀδυροῦνται
δὲ
τὰ |
[15, 2] |
τὰ
αὑτοῦ
ἀσπάζεται.
~Καὶ
τὰς
|
μὲν |
τῶν
πολλῶν
ὀρέξεις
τὲ
καὶ |
[15, 9] |
τοῦ
Πόντου
Διογένην.
~Οὐκοῦν
ὁ
|
μὲν |
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
φίλου,
φυγάδος
καὶ
|
[15, 2] |
καὶ
ἀποροῦσιν
πῇ
τράπωνται,
πολλῶν
|
μὲν |
ὑποφαινομένων
λιμένων,
πάντων
δὲ
ἀπιστουμένων. |
[15, 3] |
εἰς
τὸν
βίον·
ἀλλ´
ὁ
|
μὲν |
χρείαν
τινὰ
παρεχόμενος,
ὁ
δὲ |