Dissertation, Chap. |
[15, 1] |
καὶ
δεινῶς
δύσκολον·
καὶ
οὐδὲν
|
τὰ |
αὑτοῦ
ἀσπάζεται.
~Καὶ
τὰς
μὲν |
[15, 2] |
τοίνυν
πρότερος
ἡμῖν
τοῖς
δικασταῖς
|
τὰ |
αὑτοῦ
δίεισιν;
ἐγὼ
μὲν
οἶμαι, |
[15, 1] |
πάνυ
ἐν
αὐτοῖς
εὐδοκίμους,
ὀδυρομένους
|
τὰ |
αὑτῶν,
καὶ
εὐχομένους
ἐπὶ
σκαπάνῃ |
[15, 10] |
ᾧ
καὶ
σὺ
ὑπεστάλης,
ὁρῶ
|
τὰ |
βλήματα,
Ἀνύτους
πολλούς,
Μελήτους
πολλούς· |
[15, 10] |
τὸ
τῶν
πολεμίων
στρατόπεδον,
κενὰ
|
τὰ |
βλήματα,
ἐπιόντα
σε
οὐδεὶς
δέξεται, |
[15, 1] |
ἕτερος
ἑτέρου,
ὅτῳ
ἂν
ἐλάττω
|
τὰ |
ἐνδέοντα
ᾖ.
Καὶ
ἴδοις
ἂν |
[15, 6] |
ἦν
ὁ
Ὀδυσσεύς·
ἀλλ´
ὁρῶ
|
τὰ |
ἔργα,
τοῦτο
μὲν
ἐν
γῇ, |
[15, 5] |
τὸ
πᾶν
καὶ
φθαρῆναι;
Ἢ
|
τὰ |
μὲν
ἰσχυρὰ
τῶν
οἰκοδομημάτων
τῇ |
[15, 2] |
καὶ
ἀμφισβητησίμω
δεῦρο
ἰόντων
ἀγωνιουμένω
|
τὰ |
νῦν
τῷ
λόγῳ.
Πότερος
τοίνυν
|
[15, 10] |
τρέποι·
ἐπαναχωρῶν
δὲ
καὶ
δεικνὺς
|
τὰ |
νῶτα,
θρασύ–
τητος
μὲν
καὶ |
[15, 4] |
φησίν,
καὶ
ἀνασκοπῶ
πρὸς
ἐμαυτὸν
|
τὰ
|
ὄντα,
καὶ
ἀληθείας
ἐμπίμπλαμαι.
Μακάριος |
[15, 1] |
μὲν
τὰ
πρότερα,
ὀδυροῦνται
δὲ
|
τὰ |
παρόντα.
Οὕτω
δυσάρεστόν
τι
ἐστὶν
|
[15, 1] |
οἱ
αὐτοὶ
ἐκεῖνοι
ποθήσουσι
μὲν
|
τὰ |
πρότερα,
ὀδυροῦνται
δὲ
τὰ
παρόντα. |
[15, 6] |
καὶ
ὁ
Νέστωρ·
ἁλλὰ
ὁρῶ
|
τὰ |
τῆς
σοφίας
ἔργα,
σωτηρίαν
στρατοπέδου, |
[15, 1] |
παρόντος
βίου
καὶ
σχήματος
μεταμφιέσει
|
τὰ |
τοῦ
πλησίον·
αὖθις
αὖ
οἱ |
[15, 9] |
τῆς
αὑτοῦ
σχολῆς
περιῄει
ἐπισκοπῶν
|
τὰ |
τῶν
πλησίον,
οὐκ
ἀργὸς
οὐδὲ |