HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Marc-Aurèle, Pensées, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 25 formes différentes pour 61 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pensées

[5, 0]   αἱμάτιον ἡ μήτηρ καὶ τὸ γαλάκτιον ἡ τροφός· ἐξ οὗ καθ

[5, 0]   ἀνοίκειον καὶ εὐθὺς ἐν πάσῃ γαλήνῃ εἶναι. Ἄξιον ἑαυτὸν κρῖνε παντὸς

[5, 10]   πολλοὶ φαντάζονται τὴν διαφοράν· οὐ γὰρ ἂν τοῦτο μὲν {οὐ} προσέκοπτε

[5, 0]   Διὸς εὐοδίαν καὶ εὐπραγίαν. Οὐ γὰρ ἂν τοῦτό τινι ἔφερεν, εἰ

[5, 0]   ἀλλήλοις τῇ ποιᾷ συνθέσει. Ὅλως γὰρ ἁρμονία ἐστὶ μία καὶ ὥσπερ

[5, 10]   σπουδασθῆναι δυνάμενον, οὐδ ἐπινοῶ. Τοὐναντίον γὰρ δεῖ παραμυθούμενον ἑαυτὸν περιμένειν τὴν

[5, 30]   μέντοι βλάβην αὐτὸ φαντάζεσθαι· κακὸν γὰρ ἔθος. Ἀλλ ὡς ὁ γέρων

[5, 0]   ἄλλο τι τῶν τοιούτων. Καὶ γὰρ ἐκεῖ τὸ συνέταξε τοιοῦτόν τι

[5, 0]   ἐκείνων ὧν πρότερον ἐπεμνήσθην· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι λογικῇ τινι πιθανότητι παράγονται.

[5, 20]   λογικὴν διάθεσιν, δεῖξον, ὑπόμνησον· εἰ γὰρ ἐπαΐ ει, θεραπεύσεις καὶ οὐ

[5, 20]   τοῦτο τὸ ἐκείνῳ ὁμογενές. Καὶ γὰρ ἐπὶ σοῦ τὸ τοῖς ἄλλοις

[5, 10]   τό· ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν” οὐ› γὰρ ἐφαρμόσει. Τὰ δέ γε τοῖς

[5, 0]   μὴ τῷ ὅλῳ συνέφερεν· οὐδὲ γὰρ ἡ τυχοῦσα φύσις φέρει τι,

[5, 0]   Τί γὰρ τούτων προσηνέστερον; Ἡ γὰρ ἡδονὴ οὐχὶ διὰ τοῦτο σφάλλει;

[5, 0]   μὴ σεαυτὸν ἀπαξίου. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ἴδιον ἡγεμονικὸν ἔχουσι καὶ ἰδίᾳ

[5, 20]   ὑπεξαίρεσιν καὶ τὴν περιτροπήν. Περιτρέπει γὰρ καὶ μεθίστησι πᾶν τὸ τῆς

[5, 0]   κατάλληλον εἰς τὴν εἱμαρμένην. Οὕτως γὰρ καὶ συμβαίνειν αὐτὰ ἡμῖν λέγομεν

[5, 10]   ἐπανιόντι εἰς ἄλλο ἄπειρον. Οὐδὲν γὰρ κωλύει οὕτως φάναι, κἂν κατὰ

[5, 10]   ἡ ἡμετέρα συγκατάθεσις μεταπτώτη· ποῦ γὰρ ὁ ἀμετάπτωτος; Μέτιθι τοίνυν ἐπ

[5, 10]   ἐμὸν θεὸν καὶ δαίμονα· οὐδεὶς γὰρ ὁ ἀναγκάσων τοῦτον παραβῆναι. Πρὸς

[5, 0]   κατάπλασμα, ὡς πρὸς καταιόνησιν. Οὕτως γὰρ οὐδὲν ἐπιδείξῃ τὸ πειθαρχεῖν τῷ

[5, 20]   τε καὶ γινομένων. Ἣ τε γὰρ οὐσία οἷον ποταμὸς ἐν διηνεκεῖ

[5, 0]   ὧν οὐκ ἔχεις εἰπεῖν· οὐ γὰρ πέφυκα. Ἐκεῖνα οὖν παρέχου, ἅπερ

[5, 10]   τοῦ λογικοῦ ζῴου κοινωνία. Ὅτι γὰρ πρὸς κοινωνίαν γεγόναμεν, πάλαι δέδεικται·

[5, 10]   ἀγαθά, κἂν ἐντεῦθεν λάβοις. Εἰ γάρ τις ἐπινοήσειεν ὑπάρχοντά τινα ὡς

[5, 0]   ἕκαστον ἧκον αἴτιόν ἐστι. Πηροῦται γὰρ τὸ ὁλόκληρον, ἐὰν καὶ ὁτιοῦν

[5, 0]   καὶ οἱ τέλεον ἰδιῶται· φασὶ γάρ· τοῦτο ἔφερεν αὐτ” Οὐκοῦν τοῦτο

[5, 0]   ἤθελες οὐ κατὰ φύσιν. Τί γὰρ τούτων προσηνέστερον; Ἡ γὰρ ἡδονὴ

[5, 10]   σοι ἔσται ἡ διάνοια· βάπτεται γὰρ ὑπὸ τῶν φαντασιῶν ἡ ψυχή.

[5, 0]   αὐτὸ τοῦτο δεῖ παρακολουθεῖν· ἴδιον γάρ, φησί, τοῦ κοινωνικοῦ τὸ αἰσθάνεσθαι

[5, 0]   ἀλλ ἐντὸς τοῦ δυνατοῦ. Οὐ γὰρ φιλεῖς ἑαυτόν, ἐπεί τοι καὶ

[5, 0]   ἐλευθερία, ἁπλότης, εὐγνωμοσύνη, ὁσιότης. Αὐτῆς γὰρ φρονήσεως τί προσηνέστερον, ὅταν τὸ

[5, 30]   σοί; Δύνασαι ἀεὶ εὐροεῖν, εἴ γε καὶ εὐοδεῖν, εἴ γε καὶ

[5, 30]   εἴ γε καὶ εὐοδεῖν, εἴ γε καὶ ὁδῷ ὑπολαμβάνειν καὶ πράσσειν.

[5, 30]   ἔτι τὸ ἐνταῦθα κατέχον, εἴ γε τὰ μὲν αἰσθητὰ εὐμετάβλητα καὶ

[5, 10]   ἐστι τῷ ἀνθρώπῳ κείμενον οὐδέ γε τὸ συμπληρωτικὸν τοῦ τέλους, τὸ

[5, 10]   οὐ› γὰρ ἐφαρμόσει. Τὰ δέ γε τοῖς πολλοῖς φαινόμενα ἀγαθὰ προεπινοήσας

[5, 10]   παντάπασιν ἀκατάληπτα εἶναι, πλὴν αὐτοῖς γε τοῖς Στωικοῖς δυσκατάληπτα δοκεῖ· καὶ

[5, 0]   ἐπὶ τὸ ποιεῖν ὧν ἕνεκεν γέγονα καὶ ὧν χάριν προῆγμαι εἰς

[5, 10]   κοινωνία. Ὅτι γὰρ πρὸς κοινωνίαν γεγόναμεν, πάλαι δέδεικται· ἢ οὐκ ἦν

[5, 0]   ἥδιον. Πρὸς τὸ ἥδεσθαι οὖν γέγονας, ὅλως δὲ πρὸς πεῖσιν, οὐ

[5, 30]   κυνίδια διαδακνόμενα καὶ παιδία φιλόνεικα, γελῶντα εἶτα εὐθὺς κλαίοντα. Πίστις δὲ

[5, 30]   τοῦτ οὖν καὶ σὺ μωρὸς γένῃ; Ἐγενόμην ποτέ, ὁπουδήποτε καταληφθείς, εὔμοιρος

[5, 10]   κἀγὼ ὑπέστην καὶ οἱ ἐμὲ γεννήσαντες καὶ ἐπανιόντι εἰς ἄλλο ἄπειρον.

[5, 20]   ἐφιστάνων τί πλημμελεῖ. Εὖ σοι γένοιτο· τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις,

[5, 30]   γὰρ ἔθος. Ἀλλ ὡς ὁ γέρων ἀπελθὼν τὸν τοῦ θρεπτοῦ ῥόμβον

[5, 20]   ἀνάγκη τοιαύτην ἀποφορὰν ἀπὸ τοιούτων γίνεσθαι. Ἀλλ ὁ ἄνθρωπος λόγον ἔχει,

[5, 20]   ὁρμῆς δὲ καὶ διαθέσεως οὐ γίνεται ἐμπόδια διὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν καὶ

[5, 20]   ἕν τι τῶν ἀδιαφόρων μοι γίνεται ὁ ἄνθρωπος οὐχ ἧσσον ἢ

[5, 20]   τὸ προηγούμενον καὶ πρὸ ἔργου γίνεται τὸ τοῦ ἔργου τούτου ἐφεκτικὸν

[5, 30]   καὶ σὺ› ὧδε. Ἐπεί τοι γίνῃ κλαίων ἐπὶ τῶν ἐμβόλων· ἄνθρωπε,

[5, 0]   καὶ οὕτως ἀσπάζου πᾶν τὸ γινόμενον, κἂν ἀπηνέστερον δοκῇ, διὰ τὸ

[5, 20]   ὑπεξαγωγῆς τῶν ὄντων τε καὶ γινομένων. Ἣ τε γὰρ οὐσία οἷον

[5, 0]   ἑκών; Ἢ καὶ γογγύζειν καὶ γλισχρεύεσθαι καὶ κολακεύειν καὶ τὸ σωμάτιον

[5, 0]   κάτω μένεις ἑκών; Ἢ καὶ γογγύζειν καὶ γλισχρεύεσθαι καὶ κολακεύειν καὶ

[5, 30]   Πῶς προσενήνεξαι μέχρι νῦν θεοῖς, γονεῦσιν, ἀδελφῷ, γυναικί, τέκνοις, διδασκάλοις, τροφεῦσι,

[5, 0]   ἃ› ὁ Ἀσκληπιὸς συντάττει. Πολλὰ γοῦν καὶ ἐν ἐκείνοις ἐστὶ τραχέα,

[5, 30]   τοῦ ὅλου νοῦς κοινωνικός. Πεποίηκε γοῦν τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν

[5, 20]   ἑκάστου νοῦς καὶ λόγος. Τῷ γράσωνι μήτι ὀργίζῃ, μήτι τῷ ὀζοστόμῳ

[5, 10]   Μήτι παιδίου; Μήτι μειρακίου; Μήτι γυναικαρίου; Μήτι τυράννου; Μήτι κτήνους; Μήτι

[5, 30]   μέχρι νῦν θεοῖς, γονεῦσιν, ἀδελφῷ, γυναικί, τέκνοις, διδασκάλοις, τροφεῦσι, φίλοις, οἰκείοις,

Livre, pensées
[5, 0]	αἱμάτιον ἡ μήτηρ καὶ τὸ	γαλάκτιον	ἡ τροφός· ἐξ οὗ καθ
[5, 0]	ἀνοίκειον καὶ εὐθὺς ἐν πάσῃ	γαλήνῃ	εἶναι. Ἄξιον ἑαυτὸν κρῖνε παντὸς
[5, 10]	πολλοὶ φαντάζονται τὴν διαφοράν· οὐ	γὰρ	ἂν τοῦτο μὲν {οὐ} προσέκοπτε
[5, 0]	Διὸς εὐοδίαν καὶ εὐπραγίαν. Οὐ	γὰρ	ἂν τοῦτό τινι ἔφερεν, εἰ
[5, 0]	ἀλλήλοις τῇ ποιᾷ συνθέσει. Ὅλως	γὰρ	ἁρμονία ἐστὶ μία καὶ ὥσπερ
[5, 10]	σπουδασθῆναι δυνάμενον, οὐδ ἐπινοῶ. Τοὐναντίον	γὰρ	δεῖ παραμυθούμενον ἑαυτὸν περιμένειν τὴν
[5, 30]	μέντοι βλάβην αὐτὸ φαντάζεσθαι· κακὸν	γὰρ	ἔθος. Ἀλλ ὡς ὁ γέρων
[5, 0]	ἄλλο τι τῶν τοιούτων. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖ τὸ συνέταξε τοιοῦτόν τι
[5, 0]	ἐκείνων ὧν πρότερον ἐπεμνήσθην· καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι λογικῇ τινι πιθανότητι παράγονται.
[5, 20]	λογικὴν διάθεσιν, δεῖξον, ὑπόμνησον· εἰ	γὰρ	ἐπαΐ ει, θεραπεύσεις καὶ οὐ
[5, 20]	τοῦτο τὸ ἐκείνῳ ὁμογενές. Καὶ	γὰρ	ἐπὶ σοῦ τὸ τοῖς ἄλλοις
[5, 10]	τό· ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν” οὐ›	γὰρ	ἐφαρμόσει. Τὰ δέ γε τοῖς
[5, 0]	μὴ τῷ ὅλῳ συνέφερεν· οὐδὲ	γὰρ	ἡ τυχοῦσα φύσις φέρει τι,
[5, 0]	Τί γὰρ τούτων προσηνέστερον; Ἡ	γὰρ	ἡδονὴ οὐχὶ διὰ τοῦτο σφάλλει;
[5, 0]	μὴ σεαυτὸν ἀπαξίου. Ἐκεῖνοι μὲν	γὰρ	ἴδιον ἡγεμονικὸν ἔχουσι καὶ ἰδίᾳ
[5, 20]	ὑπεξαίρεσιν καὶ τὴν περιτροπήν. Περιτρέπει	γὰρ	καὶ μεθίστησι πᾶν τὸ τῆς
[5, 0]	κατάλληλον εἰς τὴν εἱμαρμένην. Οὕτως	γὰρ	καὶ συμβαίνειν αὐτὰ ἡμῖν λέγομεν
[5, 10]	ἐπανιόντι εἰς ἄλλο ἄπειρον. Οὐδὲν	γὰρ	κωλύει οὕτως φάναι, κἂν κατὰ
[5, 10]	ἡ ἡμετέρα συγκατάθεσις μεταπτώτη· ποῦ	γὰρ	ὁ ἀμετάπτωτος; Μέτιθι τοίνυν ἐπ
[5, 10]	ἐμὸν θεὸν καὶ δαίμονα· οὐδεὶς	γὰρ	ὁ ἀναγκάσων τοῦτον παραβῆναι. Πρὸς
[5, 0]	κατάπλασμα, ὡς πρὸς καταιόνησιν. Οὕτως	γὰρ	οὐδὲν ἐπιδείξῃ τὸ πειθαρχεῖν τῷ
[5, 20]	τε καὶ γινομένων. Ἣ τε	γὰρ	οὐσία οἷον ποταμὸς ἐν διηνεκεῖ
[5, 0]	ὧν οὐκ ἔχεις εἰπεῖν· οὐ	γὰρ	πέφυκα. Ἐκεῖνα οὖν παρέχου, ἅπερ
[5, 10]	τοῦ λογικοῦ ζῴου κοινωνία. Ὅτι	γὰρ	πρὸς κοινωνίαν γεγόναμεν, πάλαι δέδεικται·
[5, 10]	ἀγαθά, κἂν ἐντεῦθεν λάβοις. Εἰ	γάρ	τις ἐπινοήσειεν ὑπάρχοντά τινα ὡς
[5, 0]	ἕκαστον ἧκον αἴτιόν ἐστι. Πηροῦται	γὰρ	τὸ ὁλόκληρον, ἐὰν καὶ ὁτιοῦν
[5, 0]	καὶ οἱ τέλεον ἰδιῶται· φασὶ	γάρ·	τοῦτο ἔφερεν αὐτ” Οὐκοῦν τοῦτο
[5, 0]	ἤθελες οὐ κατὰ φύσιν. Τί	γὰρ	τούτων προσηνέστερον; Ἡ γὰρ ἡδονὴ
[5, 10]	σοι ἔσται ἡ διάνοια· βάπτεται	γὰρ	ὑπὸ τῶν φαντασιῶν ἡ ψυχή.
[5, 0]	αὐτὸ τοῦτο δεῖ παρακολουθεῖν· ἴδιον	γάρ,	φησί, τοῦ κοινωνικοῦ τὸ αἰσθάνεσθαι
[5, 0]	ἀλλ ἐντὸς τοῦ δυνατοῦ. Οὐ	γὰρ	φιλεῖς ἑαυτόν, ἐπεί τοι καὶ
[5, 0]	ἐλευθερία, ἁπλότης, εὐγνωμοσύνη, ὁσιότης. Αὐτῆς	γὰρ	φρονήσεως τί προσηνέστερον, ὅταν τὸ
[5, 30]	σοί; Δύνασαι ἀεὶ εὐροεῖν, εἴ	γε	καὶ εὐοδεῖν, εἴ γε καὶ
[5, 30]	εἴ γε καὶ εὐοδεῖν, εἴ	γε	καὶ ὁδῷ ὑπολαμβάνειν καὶ πράσσειν.
[5, 30]	ἔτι τὸ ἐνταῦθα κατέχον, εἴ	γε	τὰ μὲν αἰσθητὰ εὐμετάβλητα καὶ
[5, 10]	ἐστι τῷ ἀνθρώπῳ κείμενον οὐδέ	γε	τὸ συμπληρωτικὸν τοῦ τέλους, τὸ
[5, 10]	οὐ› γὰρ ἐφαρμόσει. Τὰ δέ	γε	τοῖς πολλοῖς φαινόμενα ἀγαθὰ προεπινοήσας
[5, 10]	παντάπασιν ἀκατάληπτα εἶναι, πλὴν αὐτοῖς	γε	τοῖς Στωικοῖς δυσκατάληπτα δοκεῖ· καὶ
[5, 0]	ἐπὶ τὸ ποιεῖν ὧν ἕνεκεν	γέγονα	καὶ ὧν χάριν προῆγμαι εἰς
[5, 10]	κοινωνία. Ὅτι γὰρ πρὸς κοινωνίαν	γεγόναμεν,	πάλαι δέδεικται· ἢ οὐκ ἦν
[5, 0]	ἥδιον. Πρὸς τὸ ἥδεσθαι οὖν	γέγονας,	ὅλως δὲ πρὸς πεῖσιν, οὐ
[5, 30]	κυνίδια διαδακνόμενα καὶ παιδία φιλόνεικα,	γελῶντα	εἶτα εὐθὺς κλαίοντα. Πίστις δὲ
[5, 30]	τοῦτ οὖν καὶ σὺ μωρὸς	γένῃ;	Ἐγενόμην ποτέ, ὁπουδήποτε καταληφθείς, εὔμοιρος
[5, 10]	κἀγὼ ὑπέστην καὶ οἱ ἐμὲ	γεννήσαντες	καὶ ἐπανιόντι εἰς ἄλλο ἄπειρον.
[5, 20]	ἐφιστάνων τί πλημμελεῖ. Εὖ σοι	γένοιτο·	τοιγαροῦν καὶ σὺ λόγον ἔχεις,
[5, 30]	γὰρ ἔθος. Ἀλλ ὡς ὁ	γέρων	ἀπελθὼν τὸν τοῦ θρεπτοῦ ῥόμβον
[5, 20]	ἀνάγκη τοιαύτην ἀποφορὰν ἀπὸ τοιούτων	γίνεσθαι.	Ἀλλ ὁ ἄνθρωπος λόγον ἔχει,
[5, 20]	ὁρμῆς δὲ καὶ διαθέσεως οὐ	γίνεται	ἐμπόδια διὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν καὶ
[5, 20]	ἕν τι τῶν ἀδιαφόρων μοι	γίνεται	ὁ ἄνθρωπος οὐχ ἧσσον ἢ
[5, 20]	τὸ προηγούμενον καὶ πρὸ ἔργου	γίνεται	τὸ τοῦ ἔργου τούτου ἐφεκτικὸν
[5, 30]	καὶ σὺ› ὧδε. Ἐπεί τοι	γίνῃ	κλαίων ἐπὶ τῶν ἐμβόλων· ἄνθρωπε,
[5, 0]	καὶ οὕτως ἀσπάζου πᾶν τὸ	γινόμενον,	κἂν ἀπηνέστερον δοκῇ, διὰ τὸ
[5, 20]	ὑπεξαγωγῆς τῶν ὄντων τε καὶ	γινομένων.	Ἣ τε γὰρ οὐσία οἷον
[5, 0]	ἑκών; Ἢ καὶ γογγύζειν καὶ	γλισχρεύεσθαι	καὶ κολακεύειν καὶ τὸ σωμάτιον
[5, 0]	κάτω μένεις ἑκών; Ἢ καὶ	γογγύζειν	καὶ γλισχρεύεσθαι καὶ κολακεύειν καὶ
[5, 30]	Πῶς προσενήνεξαι μέχρι νῦν θεοῖς,	γονεῦσιν,	ἀδελφῷ, γυναικί, τέκνοις, διδασκάλοις, τροφεῦσι,
[5, 0]	ἃ› ὁ Ἀσκληπιὸς συντάττει. Πολλὰ	γοῦν	καὶ ἐν ἐκείνοις ἐστὶ τραχέα,
[5, 30]	τοῦ ὅλου νοῦς κοινωνικός. Πεποίηκε	γοῦν	τὰ χείρω τῶν κρειττόνων ἕνεκεν
[5, 20]	ἑκάστου νοῦς καὶ λόγος. Τῷ	γράσωνι	μήτι ὀργίζῃ, μήτι τῷ ὀζοστόμῳ
[5, 10]	Μήτι παιδίου; Μήτι μειρακίου; Μήτι	γυναικαρίου;	Μήτι τυράννου; Μήτι κτήνους; Μήτι
[5, 30]	μέχρι νῦν θεοῖς, γονεῦσιν, ἀδελφῷ,	γυναικί,	τέκνοις, διδασκάλοις, τροφεῦσι, φίλοις, οἰκείοις,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/02/2010