Discours, paragraphes
[7, 38]	τοσούτου κινδύνου τοιοῦτον ἐμὲ ἔργον	ἐργάσασθαι,	καὶ πότερον οἴεσθε αὐτὸν ὑπὲρ
[7, 24]	καὶ ἀφανίσαι καὶ ἐκκόψαι καὶ	ἐπεργάσασθαι,	ὅσῳπερ ἧττον τὸ ἀδίκημα πολλῶν
[7, 38]	τῆς πόλεως βοηθεῖν ἢ συκοφαντοῦντα	αἰτιάσασθαι.	~Ἐγὼ μὲν γὰρ ὑμᾶς ἡγοῦμαι
[7, 30]	μὴ τοὺς τοιούτους λόγους πιστοτέρους	ἡγήσασθαι	τῶν ἔργων, μηδὲ περὶ ὧν
[7, 37]	ἃ οὗτος ἐβούλετο, οὐδ' ἂν	ἀπολογήσασθαί	μοι ἐξεγένετο: τούτῳ δ' εἰ
[7, 16]	ἐπ' ἐκείνοις ἦν καὶ ἐμὲ	τιμωρήσασθαι	καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις γενέσθαι.
[7, 3]	πατρίδος καὶ περὶ τῆς οὐσίας	ἀγωνίσασθαι.	ὅμως δὲ πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς
[7, 38]	πότερον εἰκὸς μᾶλλον τοῦτον ἀκινδύνως	ψεύδεσθαι	ἢ μετὰ τοσούτου κινδύνου τοιοῦτον
[7, 37]	ὑμᾶς περὶ τοῦ πράγματος τἀληθῆ	πυθέσθαι.	~Ἐνθυμεῖσθαι δὲ χρή, ὦ βουλή,
[7, 42]	πράγματος, καὶ ἀξιοῦν παρὰ τούτου	πυθέσθαι	ὅτου ἕνεκα, ἐξὸν ἐπ' αὐτοφώρῳ
[7, 21]	τοὺς σοὺς λόγους ἀξιοῖς με	ἀπολέσθαι,	καὶ κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ τῆς
[7, 8]	εἰρήνῃ πριαμένους ἀφ' ὑμῶν ἀζημίους	γενέσθαι.	~Ἀλλὰ γάρ, ὦ βουλή, περὶ
[7, 9]	τὸ χωρίον, πρὶν ἡμέρας πέντε	γενέσθαι,	ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος:
[7, 43]	ἐκ τῶν λόγων ζητεῖ πιστὸς	γενέσθαι,	ἐξὸν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἀδικοῦντα
[7, 16]	τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις	γενέσθαι.	~Ἔτι τοίνυν, εἰ τῶν οἰκετῶν
[7, 23]	καὶ ταύτην ζημίαν οἴεται χρῆναι	γενέσθαι.	καὶ τούτου μὲν οὐ θαυμάζω:
[7, 34]	οὕτως ἂν τὸν ἔλεγχον ἰσχυρότερον	γενέσθαι	τῶν τούτου λόγων καὶ τῶν
[7, 43]	διδόντος τοὺς θεράποντας, οὕς φησι	παραγενέσθαι,	παραλαβεῖν οὐκ ἤθελεν.
[7, 1]	ἤδη δεδιέναι περὶ τῶν μελλόντων	ἔσεσθαι:	διὰ γὰρ τοὺς τοιούτους οἱ
[7, 24]	ἀδίκημα πολλῶν οὐσῶν ἔμελλε δῆλον	ἔσεσθαι.	~Νῦν δ' οὕτως αὐτὰς περὶ
[7, 35]	πεφύκασι κακονούστατοι, μᾶλλον ἂν ἕλοιντο	ἀνέχεσθαι	βασανιζόμενοι ἢ κατειπόντες ἀπηλλάχθαι τῶν
[7, 30]	περὶ ὧν αὐτοὶ σύνιστε, τοιαῦτ'	ἀνασχέσθαι	τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν λεγόντων, ἐνθυμουμένους
[7, 19]	τυγχάνουσιν ὄντες. ~Οὓς ἐχρῆν τοῦτον	παρασχέσθαι	μάρτυρας, καὶ μὴ μόνον οὕτως
[7, 39]	ἀλλ' ὡς ἀργύριον παρ' ἐμοῦ	λήψεσθαι	προσδοκῶν. ὅσῳ γὰρ οἱ τοιοῦτοί
[7, 40]	παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ τι βούλεσθε	χρῆσθαι,	καὶ τούτου ἕνεκα τοῦ κινδύνου
[7, 33]	ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι τοῖς μεγάλοις	χρῆσθαι	τεκμηρίοις περὶ τῶν μεγάλων, καὶ
[7, 33]	περὶ τῶν μεγάλων, καὶ πιστότερα	ἡγεῖσθαι	περὶ ὧν ἅπασα ἡ πόλις
[7, 12]	ποιῆσαι, ἠγανάκτουν ἄν, ἡγούμενος μᾶλλον	εὐλογεῖσθαι	ἢ ὥς μοι προσῆκεν: νῦν
[7, 13]	ἀντιδίκους ἐκ τούτων τὰς κατηγορίας	ποιεῖσθαι,	ἀποφαίνοντας ἥτις ὠφέλεια τοῖς ἀδικήσασιν
[7, 19]	μὴ μόνον οὕτως τολμηρὰς κατηγορίας	ποιεῖσθαι:	ὅς φησιν ὡς ἐγὼ μὲν
[7, 29]	χρόνον προστέτακται τῶν μορίων ἐλαῶν	ἐπιμελεῖσθαι,	μήθ' ὡς ἐπεργαζόμενον πώποτε ζημιῶσαί
[7, 38]	περὶ τοῦ πράγματος τἀληθῆ πυθέσθαι.	~Ἐνθυμεῖσθαι	δὲ χρή, ὦ βουλή, ποτέροις
[7, 5]	ἐνῆσαν μορίαι, οὐκ ἂν δικαίως	ζημιοῦσθαι:	εἰ γὰρ μὴ δι' ἡμᾶς
[7, 11]	Σουνιάδου ἄρχοντος σηκὸν ὑπ' ἐμοῦ	ἐκκεκόφθαι.	ὑμῖν δὲ μεμαρτυρήκασιν οἱ πρότερον
[7, 35]	ἕλοιντο ἀνέχεσθαι βασανιζόμενοι ἢ κατειπόντες	ἀπηλλάχθαι	τῶν παρόντων κακῶν. ~Καὶ μὲν
[7, 5]	χρόνου, οὐδ' εἰ πάλαι ἐνῆσαν	μορίαι,	οὐκ ἂν δικαίως ζημιοῦσθαι: εἰ
[7, 12]	ὅσοι με φάσκοιεν δεινὸν εἶναι	καὶ	ἀκριβῆ καὶ οὐδὲν ἂν εἰκῇ
[7, 6]	~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε ὅτι πόλεμος	καὶ	ἄλλων πολλῶν αἴτιος κακῶν γεγένηται,
[7, 12]	ἀκριβῆ καὶ οὐδὲν ἂν εἰκῇ	καὶ	ἀλογίστως ποιῆσαι, ἠγανάκτουν ἄν, ἡγούμενος
[7, 42]	μεμνημένους διαγιγνώσκειν περὶ τοῦ πράγματος,	καὶ	ἀξιοῦν παρὰ τούτου πυθέσθαι ὅτου
[7, 17]	πῶς ἂν ἐτόλμησα τοσούτων μεμισθωμένων	καὶ	ἁπάντων συνειδότων ἀφανίσαι τὸν σηκὸν
[7, 39]	γὰρ οἱ τοιοῦτοί εἰσιν ἐπαιτιώτατοι	καὶ	ἀπορώτατοι τῶν κινδύνων, τοσούτῳ πάντες
[7, 16]	ἐκείνοις ἦν καὶ ἐμὲ τιμωρήσασθαι	καὶ	αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις γενέσθαι. ~Ἔτι
[7, 24]	εἴπερ ἐπεθύμουν, πολὺ ἦν ἀσφαλέστερον	καὶ	ἀφανίσαι καὶ ἐκκόψαι καὶ ἐπεργάσασθαι,
[7, 3]	ὅ τι ἂν βούλωνται λέγειν.	~Καὶ	δεῖ με, περὶ ὧν οὗτος
[7, 22]	σοι συνῄδεσαν ἀληθῆ λέγοντι, οἵπερ	καὶ	διαγιγνώσκειν ἔμελλον περὶ τοῦ πράγματος.
[7, 15]	δέον, ἀλλὰ πάντας Ἀθηναίους εἰδέναι.	καὶ	εἰ μὲν αἰσχρὸν ἦν μόνον
[7, 31]	τῆς πόλεως ἠναγκαζόμην, καὶ τριηραρχῶν	καὶ	εἰσφορὰς εἰσφέρων καὶ χορηγῶν καὶ
[7, 37]	ἀφικόμην, ἡγούμενος μετ' ἐμοῦ εἶναι	καὶ	ἐκ βασάνων καὶ ἐκ μαρτύρων
[7, 37]	ἐμοῦ εἶναι καὶ ἐκ βασάνων	καὶ	ἐκ μαρτύρων καὶ ἐκ τεκμηρίων
[7, 37]	ἐκ βασάνων καὶ ἐκ μαρτύρων	καὶ	ἐκ τεκμηρίων ὑμᾶς περὶ τοῦ
[7, 30]	ἐνθυμουμένους καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων	καὶ	ἐκ τῆς ἄλλης πολιτείας. ~Ἐγὼ
[7, 30]	τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν λεγόντων, ἐνθυμουμένους	καὶ	ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ ἐκ
[7, 24]	πολὺ ἦν ἀσφαλέστερον καὶ ἀφανίσαι	καὶ	ἐκκόψαι καὶ ἐπεργάσασθαι, ὅσῳπερ ἧττον
[7, 17]	ἀνενεγκεῖν ὅτῳ παρέδοσαν; νῦν δὲ	καὶ	ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ σφᾶς
[7, 16]	ᾔδειν ὅτι ἐπ' ἐκείνοις ἦν	καὶ	ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν
[7, 20]	καὶ φανερὸν ποιεῖν τὸ πρᾶγμα:	καὶ	ἐμοὶ μὲν οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν
[7, 43]	αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι,	καὶ	ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς θεράποντας,
[7, 41]	μάχας μεμαχημένος, κόσμιον δ' ἐμαυτὸν	καὶ	ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ
[7, 41]	δ' ἐμαυτὸν καὶ ἐν δημοκρατίᾳ	καὶ	ἐν ὀλιγαρχίᾳ παρασχών. ~Ἀλλὰ γάρ,
[7, 7]	ψιλὴ γεγένηται: καὶ τῶν αὐτῶν	καὶ	ἐν τῇ εἰρήνῃ καὶ ἐν
[7, 7]	αὐτῶν καὶ ἐν τῇ εἰρήνῃ	καὶ	ἐν τῷ πολέμῳ κεκτημένων οὐκ
[7, 24]	ἀσφαλέστερον καὶ ἀφανίσαι καὶ ἐκκόψαι	καὶ	ἐπεργάσασθαι, ὅσῳπερ ἧττον τὸ ἀδίκημα
[7, 34]	ἐκεκτήμην ἐπειδὴ παρέλαβον τὸ χωρίον,	καὶ	ἕτοιμός εἰμι, εἴ τινα βούλοιτο,
[7, 7]	ὧν νῦν τὰ πολλὰ ἐκκέκοπται	καὶ	ἡ γῆ ψιλὴ γεγένηται: καὶ
[7, 12]	τι κέρδος ἐγίγνετο μοι ἀφανίσαντι	καὶ	ἥ τις ζημία περιποιήσαντι, καὶ
[7, 21]	σοὺς λόγους ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι,	καὶ	κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ τῆς ἐμῆς
[7, 43]	εἰς τοσοῦτόν με κατέστησεν ἀγῶνα,	~καὶ	μάρτυρα οὐδένα παρασχόμενος ἐκ τῶν
[7, 42]	ἐνῆν σηκὸς ἐν τῷ χωρίῳ,	καὶ	μάρτυρας παρεσχόμην καὶ τεκμήρια. ἃ
[7, 23]	ἅμα τοιούτων τε λόγων ἀπορήσει	καὶ	μαρτύρων: ὑμᾶς δ' οὐκ ἀξιῶ
[7, 15]	τι τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς ἂν	καὶ	μεγάλας ἐμαυτῷ ζημίας γενομένας ἀποφήναιμι:
[7, 36]	κατειπόντες ἀπηλλάχθαι τῶν παρόντων κακῶν.	~Καὶ	μὲν δή, ὦ βουλή, φανερὸν
[7, 19]	~Οὓς ἐχρῆν τοῦτον παρασχέσθαι μάρτυρας,	καὶ	μὴ μόνον οὕτως τολμηρὰς κατηγορίας
[7, 10]	ἔτη ὁμοίως καὶ Πρωτέας ἐμισθώσατο.	καί	μοι δεῦρ' ἴτε, μάρτυρες. Μάρτυρες.
[7, 41]	ἀδίκως καταστήσομαι, ἄπαις μὲν ὢν	καὶ	μόνος, ἐρήμου δὲ τοῦ οἴκου
[7, 7]	τῷ χρόνῳ δασέα ὄντα ἰδίαις	καὶ	μορίαις ἐλάαις, ὧν νῦν τὰ
[7, 12]	σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις ἔργοις ἐπεχείρουν,	καὶ	ὅ τι κέρδος ἐγίγνετο μοι
[7, 27]	παρανομεῖν ἢ ἐπὶ τῶν τριάκοντα;	καὶ	οὐ λέγω ὡς τότε δυνάμενος
[7, 12]	φάσκοιεν δεινὸν εἶναι καὶ ἀκριβῆ	καὶ	οὐδὲν ἂν εἰκῇ καὶ ἀλογίστως
[7, 28]	δὲ γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον δὲ	καὶ	πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε τίς
[7, 20]	ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε τότε	καὶ	παρακαλεῖν τοὺς παριόντας μάρτυρας, καὶ
[7, 18]	περὶ ὧν ἀποκρυπτόμεθα μηδένα εἰδέναι,	καὶ	περὶ ἐκείνων πυνθάνονται; ἐμοὶ τοίνυν
[7, 3]	ἀκούσαντα καὶ περὶ τῆς πατρίδος	καὶ	περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως
[7, 3]	διαγνωσομένοις περὶ τοῦ πράγματος ἀκούσαντα	καὶ	περὶ τῆς πατρίδος καὶ περὶ
[7, 36]	οὗτος παραλαβεῖν οὐκ ἤθελε, δίκαιον	καὶ	περὶ τούτου τὴν αὐτὴν γνώμην
[7, 18]	ἃ πᾶσιν ὁρᾶν ἔξεστιν, ἀλλὰ	καὶ	περὶ ὧν ἀποκρυπτόμεθα μηδένα εἰδέναι,
[7, 33]	χρῆσθαι τεκμηρίοις περὶ τῶν μεγάλων,	καὶ	πιστότερα ἡγεῖσθαι περὶ ὧν ἅπασα
[7, 11]	δὲ μεμαρτυρήκασιν οἱ πρότερον ἐργαζόμενοι	καὶ	πολλὰ ἔτη παρ' ἐμοῦ μεμισθωμένοι
[7, 1]	νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις	καὶ	πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ
[7, 38]	μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ μηδεὶς τετόλμηκε,	καὶ	πότερον εἰκὸς μᾶλλον τοῦτον ἀκινδύνως
[7, 38]	κινδύνου τοιοῦτον ἐμὲ ἔργον ἐργάσασθαι,	καὶ	πότερον οἴεσθε αὐτὸν ὑπὲρ τῆς
[7, 2]	ἐλάαν ἐκ τῆς γῆς ἀφανίζειν,	καὶ	πρὸς τοὺς ἐωνημένους τοὺς καρποὺς
[7, 10]	τέθνηκε: κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως	καὶ	Πρωτέας ἐμισθώσατο. καί μοι δεῦρ'
[7, 24]	τῷ πεδίῳ πολλὰς μορίας οὔσας	καὶ	πυρκαιὰς ἐν τοῖς ἄλλοις τοῖς
[7, 17]	δὲ καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται,	καὶ	σφᾶς αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται, μετόχους
[7, 16]	τοιοῦτον ἔργον συνειδότας; ὥστε εἰ	καὶ	τὰ μέγιστα εἰς ἐμὲ ἐξημάρτανον,
[7, 6]	ἄλλων πολλῶν αἴτιος κακῶν γεγένηται,	καὶ	τὰ μὲν πόρρω ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[7, 31]	καὶ εἰσφορὰς εἰσφέρων καὶ χορηγῶν	καὶ	τἆλλα λῃτουργῶν οὐδενὸς ἧττον πολυτελῶς
[7, 26]	κινδύνους οὕτω περὶ οὐδενὸς ἡγοῦμαι:	καὶ	τὰς μὲν πολλὰς ἐλάας, εἰς
[7, 18]	τῆς αἰτίας καθιστάντες. ~Εἰ τοίνυν	καὶ	ταῦτα παρεσκευασάμην, πῶς ἂν οἷός
[7, 23]	δὲ οὐκ εἰσὶν αὐτῷ ἐμοὶ	καὶ	ταύτην ζημίαν οἴεται χρῆναι γενέσθαι.
[7, 42]	τῷ χωρίῳ, καὶ μάρτυρας παρεσχόμην	καὶ	τεκμήρια. ἃ χρὴ μεμνημένους διαγιγνώσκειν
[7, 25]	αὐτὰς περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι ὥσπερ	καὶ	τὴν ἄλλην οὐσίαν, ἡγούμενος περὶ
[7, 12]	καὶ ἥ τις ζημία περιποιήσαντι,	καὶ	τί ἂν λαθὼν διεπραξάμην καὶ
[7, 12]	καὶ τί ἂν λαθὼν διεπραξάμην	καὶ	τί ἂν φανερὸς γενόμενος ὑφ'
[7, 1]	οἱ κίνδυνοι οἱ κοινοὶ γίγνονται	καὶ	τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι καὶ τοῖς
[7, 1]	γίγνονται καὶ τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι	καὶ	τοῖς πολλὰ ἡμαρτηκόσιν. ~Οὕτω δ'
[7, 36]	αὐτὴν γνώμην σχεῖν, ἄλλως τε	καὶ	τοῦ κινδύνου οὐκ ἴσου ἀμφοτέροις
[7, 13]	καὶ ὑμᾶς εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν,	καὶ	τοὺς ἀντιδίκους ἐκ τούτων τὰς
[7, 1]	οἷόν τε, δοκεῖ μοι δεῖν	καὶ	τοὺς μὴ γεγονότας ἤδη δεδιέναι
[7, 7]	νυνὶ δίκην διδοίην; ~ἄλλως τε	καὶ	τοῦτο τὸ χωρίον ἐν τῷ
[7, 40]	ἐμαυτὸν ὅ τι βούλεσθε χρῆσθαι,	καὶ	τούτου ἕνεκα τοῦ κινδύνου οὐδενὶ
[7, 23]	ταύτην ζημίαν οἴεται χρῆναι γενέσθαι.	καὶ	τούτου μὲν οὐ θαυμάζω: οὐ
[7, 31]	ὡς ὑπὸ τῆς πόλεως ἠναγκαζόμην,	καὶ	τριηραρχῶν καὶ εἰσφορὰς εἰσφέρων καὶ
[7, 7]	καὶ ἡ γῆ ψιλὴ γεγένηται:	καὶ	τῶν αὐτῶν καὶ ἐν τῇ
[7, 21]	ὡς ὑπὸ τῆς ἐμῆς δυνάμεως	καὶ	τῶν ἐμῶν χρημάτων οὐδεὶς ἐθέλει
[7, 34]	ἰσχυρότερον γενέσθαι τῶν τούτου λόγων	καὶ	τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν. ~Οὗτος
[7, 13]	ὕβρεως ἀλλὰ κέρδους ἕνεκα ποιοῦσι,	καὶ	ὑμᾶς εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν, καὶ
[7, 20]	καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας μάρτυρας,	καὶ	φανερὸν ποιεῖν τὸ πρᾶγμα: καὶ
[7, 40]	λέγουσιν ἢ σφᾶς αὐτοὺς ἐπαινοῦσι.	καὶ	φανερῶς μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ
[7, 31]	καὶ τριηραρχῶν καὶ εἰσφορὰς εἰσφέρων	καὶ	χορηγῶν καὶ τἆλλα λῃτουργῶν οὐδενὸς
[7, 5]	μὲν προτέρου χρόνου, οὐδ' εἰ	πάλαι	ἐνῆσαν μορίαι, οὐκ ἂν δικαίως
[7, 36]	μὲν δή, ὦ βουλή, φανερὸν	οἶμαι	εἶναι ὅτι, εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος
[7, 30]	γῆς μορίαν ἀφανίζειν. ~Ἐγὼ τοίνυν	δέομαι	ὑμῶν μὴ τοὺς τοιούτους λόγους
[7, 26]	ἐξῆν μᾶλλον ἐξαμαρτάνειν, οὕτω θεραπεύων	φαίνομαι,	τὴν δὲ μορίαν, ἣν οὐχ
[7, 26]	λαθεῖν ἐξορύξαντα, ὡς ἀφανίζων νυνὶ	κρίνομαι.	~Πότερον δέ μοι κρεῖττον ἦν,
[7, 25]	αὐτοὺς τοίνυν ὑμᾶς τούτων μάρτυρας	παρέξομαι,	ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου μηνός, ἐπιγνώμονας
[7, 3]	τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ	πειράσομαι	ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς διδάξαι. ~Ἦν
[7, 27]	οὔτε ἄλλο οὐδὲν κακὸν ποιήσας	φανήσομαι.	~Πῶς δ' ἄν, εἰ μὴ
[7, 41]	ἂν γενοίμην, εἰ φυγὰς ἀδίκως	καταστήσομαι,	ἄπαις μὲν ὢν καὶ μόνος,
[7, 26]	σώματος κινδύνους οὕτω περὶ οὐδενὸς	ἡγοῦμαι:	καὶ τὰς μὲν πολλὰς ἐλάας,
[7, 39]	αἰτιάσασθαι. ~Ἐγὼ μὲν γὰρ ὑμᾶς	ἡγοῦμαι	νομίζειν ὅτι Νικόμαχος ὑπὸ τῶν
[7, 5]	παρ' Ἀντικλέους εἰρήνης οὔσης ὠνοῦμαι.	~Ἡγοῦμαι	τοίνυν, ὦ βουλή, ἐμὸν ἔργον
[7, 26]	μικρὰς ζημίας οὕτω περὶ πολλοῦ	ποιοῦμαι,	τοὺς δὲ περὶ τοῦ σώματος
[7, 25]	δ' οὕτως αὐτὰς περὶ πολλοῦ	ποιοῦμαι	ὥσπερ καὶ τὴν ἄλλην οὐσίαν,
[7, 4]	δὲ παρ' Ἀντικλέους εἰρήνης οὔσης	ὠνοῦμαι.	~Ἡγοῦμαι τοίνυν, ὦ βουλή, ἐμὸν
[7, 15]	λαθεῖν δέον, ἀλλὰ πάντας Ἀθηναίους	εἰδέναι.	καὶ εἰ μὲν αἰσχρὸν ἦν
[7, 18]	καὶ περὶ ὧν ἀποκρυπτόμεθα μηδένα	εἰδέναι,	καὶ περὶ ἐκείνων πυνθάνονται; ἐμοὶ
[7, 29]	ἐπιμελητὴς ᾑρημένος οὔθ' ἡλικίαν ἔχων	εἰδέναι	περὶ τῶν τοιούτων, ἀπογράψαι με
[7, 36]	μὴ παρεδίδουν, ἐδόκουν ἂν ἐμαυτῷ	συνειδέναι:	ἐπειδὴ τοίνυν ἐμοῦ παραδιδόντος οὗτος
[7, 1]	καὶ τοὺς μὴ γεγονότας ἤδη	δεδιέναι	περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι: διὰ
[7, 5]	γὰρ μὴ δι' ἡμᾶς εἰσιν	ἠφανισμέναι,	οὐδὲν προσήκει περὶ τῶν ἀλλοτρίων
[7, 23]	ἐμοὶ καὶ ταύτην ζημίαν οἴεται	χρῆναι	γενέσθαι. καὶ τούτου μὲν οὐ
[7, 2]	μὲν ταύτην τὴν αἰτίαν ἀπορωτάτην	εἶναι	ἀπελέγξαι, αὐτοῖς δὲ ἐξεῖναι μᾶλλον
[7, 35]	θεράπουσιν. ἐμοὶ δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν	εἶναι,	εἰ περὶ αὑτῶν μὲν οἱ
[7, 12]	χρόνῳ, ὅσοι με φάσκοιεν δεινὸν	εἶναι	καὶ ἀκριβῆ καὶ οὐδὲν ἂν
[7, 37]	προθυμίας ἀφικόμην, ἡγούμενος μετ' ἐμοῦ	εἶναι	καὶ ἐκ βασάνων καὶ ἐκ
[7, 21]	πράγματος οὐδεμίαν ἄλλην ἡγούμην ἂν	εἶναί	μοι σωτηρίαν ἢ σὲ πεῖσαι.
[7, 25]	οὐσίαν, ἡγούμενος περὶ ἀμφοτέρων τούτων	εἶναί	μοι τὸν κίνδυνον. αὐτοὺς τοίνυν
[7, 36]	δή, ὦ βουλή, φανερὸν οἶμαι	εἶναι	ὅτι, εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος τοὺς
[7, 11]	ἔτη παρ' ἐμοῦ μεμισθωμένοι μὴ	εἶναι	σηκὸν ἐν τῷ χωρίῳ. καίτοι
[7, 20]	οὕτως ἐξελέγξας οὐκ ἂν ἐδόκεις	εἶναι	συκοφάντης, εἰ δὲ κερδαίνειν ἐβούλου,
[7, 17]	ἅπασι τὸ χωρίον ὁμοίως προσῆκον	εἶναι	σῶν τὸν σηκόν ἵν' εἴ
[7, 35]	οὐκ ἤθελεν, οὐδὲν φάσκων πιστὸν	εἶναι	τοῖς θεράπουσιν. ἐμοὶ δὲ δοκεῖ
[7, 33]	~Καίτοι πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον	εἶναι	τοῖς μεγάλοις χρῆσθαι τεκμηρίοις περὶ
[7, 28]	πράγματι; δεινὸν δέ μοι δοκεῖ	εἶναι	ὑμᾶς μέν, ~οἷς ὑπὸ τῆς
[7, 2]	ἀπορωτάτην εἶναι ἀπελέγξαι, αὐτοῖς δὲ	ἐξεῖναι	μᾶλλον ὅ τι ἂν βούλωνται
[7, 1]	~Πρότερον μέν, ὦ βουλή, ἐνόμιζον	ἐξεῖναι	τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε
[7, 34]	ἕτοιμός εἰμι, εἴ τινα βούλοιτο,	παραδοῦναι	βασανίζειν, ἡγούμενος οὕτως ἂν τὸν
[7, 37]	τοῦτον παραλαμβάνειν ἐχρῆν ἢ ἐμὲ	παραδοῦναι	προσῆκεν. ἐγὼ τοίνυν εἰς τοῦτο
[7, 3]	δὲ πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς	διδάξαι.	~Ἦν μὲν γὰρ τοῦτο Πεισάνδρου
[7, 42]	ὅτου ἕνεκα, ἐξὸν ἐπ' αὐτοφώρῳ	ἐλέγξαι,	τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον εἰς τοσοῦτόν
[7, 2]	ταύτην τὴν αἰτίαν ἀπορωτάτην εἶναι	ἀπελέγξαι,	αὐτοῖς δὲ ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ
[7, 43]	ἐξὸν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις ἀδικοῦντα	ἀποδεῖξαι,	καὶ ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς
[7, 14]	~Οὗτος μέντοι οὐκ ἂν ἔχοι	ἀποδεῖξαι	οὔθ' ὡς ὑπὸ πενίας ἠναγκάσθην
[7, 5]	τοίνυν, ὦ βουλή, ἐμὸν ἔργον	ἀποδεῖξαι	ὡς ἐπειδὴ τὸ χωρίον ἐκτησάμην,
[7, 12]	οὐδὲν ἂν εἰκῇ καὶ ἀλογίστως	ποιῆσαι,	ἠγανάκτουν ἄν, ἡγούμενος μᾶλλον εὐλογεῖσθαι
[7, 40]	οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε	ποιῆσαι	κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ ἐπιπέμπουσί
[7, 28]	ἂν ἀπετόλμησε, τούτων οὕτως ἐχόντων,	ἐπιχειρῆσαι	τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν δέ μοι
[7, 29]	μήθ' ὡς ἀφανίσαντα εἰς κίνδυνον	καταστῆσαι,	τοῦτον δ' ὃς οὔτε γεωργῶν
[7, 18]	ἂν οἷός τ' ἦ πάντας	πεῖσαι	τοὺς παριόντας, ἢ τοὺς γείτονας,
[7, 21]	εἶναί μοι σωτηρίαν ἢ σὲ	πεῖσαι.	τούτων τοίνυν οὐδὲν ποιήσας διὰ
[7, 24]	ἐπεθύμουν, πολὺ ἦν ἀσφαλέστερον καὶ	ἀφανίσαι	καὶ ἐκκόψαι καὶ ἐπεργάσασθαι, ὅσῳπερ
[7, 17]	τοσούτων μεμισθωμένων καὶ ἁπάντων συνειδότων	ἀφανίσαι	τὸν σηκὸν βραχέος μὲν κέρδους
[7, 29]	ἐπιμελεῖσθαι, μήθ' ὡς ἐπεργαζόμενον πώποτε	ζημιῶσαί	μήθ' ὡς ἀφανίσαντα εἰς κίνδυνον
[7, 39]	τῶν ἐμῶν τοῦτον τὸν ἀγῶνα	ἀγωνίζεται,	οὐχ ὡς ἀδικοῦντα ἐλπίζων ἀποδείξειν,
[7, 23]	αὐτῷ ἐμοὶ καὶ ταύτην ζημίαν	οἴεται	χρῆναι γενέσθαι. καὶ τούτου μὲν
[7, 19]	ἐγὼ μὲν παρειστήκειν, οἱ δ'	οἰκέται	ἐξέτεμνον τὰ πρέμνα, ἀναθέμενος δὲ
[7, 6]	καὶ ἄλλων πολλῶν αἴτιος κακῶν	γεγένηται,	καὶ τὰ μὲν πόρρω ὑπὸ
[7, 7]	ἐκκέκοπται καὶ ἡ γῆ ψιλὴ	γεγένηται:	καὶ τῶν αὐτῶν καὶ ἐν
[7, 29]	τῆς πόλεως τὸν ἅπαντα χρόνον	προστέτακται	τῶν μορίων ἐλαῶν ἐπιμελεῖσθαι, μήθ'
[7, 17]	φαίνονται, καὶ σφᾶς αὐτούς, εἴπερ	ψεύδονται,	μετόχους τῆς αἰτίας καθιστάντες. ~Εἰ
[7, 18]	μηδένα εἰδέναι, καὶ περὶ ἐκείνων	πυνθάνονται;	ἐμοὶ τοίνυν τούτων οἱ μὲν
[7, 1]	τοιούτους οἱ κίνδυνοι οἱ κοινοὶ	γίγνονται	καὶ τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι καὶ
[7, 17]	νῦν δὲ καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες	φαίνονται,	καὶ σφᾶς αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται,
[7, 35]	βασανιζόμενοι κατηγοροῦσιν, εὖ εἰδότες ὅτι	ἀποθανοῦνται,	περὶ δὲ τῶν δεσποτῶν, οἷς
[7, 2]	ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ τι ἂν	βούλωνται	λέγειν. ~Καὶ δεῖ με, περὶ
[7, 7]	ἐλάαις, ὧν νῦν τὰ πολλὰ	ἐκκέκοπται	καὶ ἡ γῆ ψιλὴ γεγένηται:
[7, 29]	ἔχων εἰδέναι περὶ τῶν τοιούτων,	ἀπογράψαι	με ἐκ γῆς μορίαν ἀφανίζειν.
[7, 24]	ἦν ἀσφαλέστερον καὶ ἀφανίσαι καὶ	ἐκκόψαι	καὶ ἐπεργάσασθαι, ὅσῳπερ ἧττον τὸ
[7, 5]	δικαίως ζημιοῦσθαι: εἰ γὰρ μὴ	δι'	ἡμᾶς εἰσιν ἠφανισμέναι, οὐδὲν προσήκει
[7, 5]	μορίαι, οὐκ ἂν δικαίως ζημιοῦσθαι:	εἰ	γὰρ μὴ δι' ἡμᾶς εἰσιν
[7, 20]	οὐκ ἂν ἐδόκεις εἶναι συκοφάντης,	εἰ	δὲ κερδαίνειν ἐβούλου, τότ' ἂν
[7, 20]	τρόπῳ ἦσθα ἄν με τετιμωρημένος,	εἰ	δὲ τῆς πόλεως ἕνεκα ἔραττες,
[7, 37]	ὄντος. ~Περὶ ἐμοῦ μὲν γὰρ	εἰ	ἔλεγον ἃ οὗτος ἐβούλετο, οὐδ'
[7, 16]	βίον, τοιοῦτον ἔργον συνειδότας; ὥστε	εἰ	καὶ τὰ μέγιστα εἰς ἐμὲ
[7, 15]	ἀλλὰ πάντας Ἀθηναίους εἰδέναι. καὶ	εἰ	μὲν αἰσχρὸν ἦν μόνον τὸ
[7, 23]	πράγματος. ~Δεινότατα οὖν πάσχω: ὃς	εἰ	μὲν παρέσχετο μάρτυρας, τούτοις ἂν
[7, 20]	ἂν ἀπολογίαν ὑπέλιπες, αὐτὸς δέ,	εἰ	μέν σοι ἐχθρὸς ἦ, ἐν
[7, 28]	ποιήσας φανήσομαι. ~Πῶς δ' ἄν,	εἰ	μὴ πάντων ἀνθρώπων ἐμαυτῷ κακονούστατος
[7, 37]	ἀπολογήσασθαί μοι ἐξεγένετο: τούτῳ δ'	εἰ	μὴ ὡμολόγουν, οὐδεμιᾷ ζημίᾳ ἔνοχος
[7, 36]	βουλή, φανερὸν οἶμαι εἶναι ὅτι,	εἰ	Νικομάχου ἐξαιτοῦντος τοὺς ἀνθρώπους μὴ
[7, 22]	οὐδεὶς ἐθέλει σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι	εἰ	ὅτε φῄς μ' ἰδεῖν τὴν
[7, 5]	τοῦ μὲν προτέρου χρόνου, οὐδ'	εἰ	πάλαι ἐνῆσαν μορίαι, οὐκ ἂν
[7, 35]	ἐμοὶ δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι,	εἰ	περὶ αὑτῶν μὲν οἱ βασανιζόμενοι
[7, 18]	ψεύδονται, μετόχους τῆς αἰτίας καθιστάντες.	~Εἰ	τοίνυν καὶ ταῦτα παρεσκευασάμην, πῶς
[7, 7]	τρία ἔτη. οὐ θαυμαστὸν δ'	εἰ	τότε τὰς μορίας ἐξέκοπτον, ἐν
[7, 8]	ἑτέρων ἐκκοψάντων, δίκην λαμβάνειν. ~Καίτοι	εἰ	τοὺς διὰ παντὸς τοῦ χρόνου
[7, 16]	ἂν ἦ ἀθλιώτατος ἀνθρώπων ἁπάντων,	εἰ	τοὺς ἐμαυτοῦ θεράποντας μηκέτι δούλους
[7, 17]	μηνύσασιν ἐλευθέροις γενέσθαι. ~Ἔτι τοίνυν,	εἰ	τῶν οἰκετῶν παρέστη μοι μηδὲν
[7, 41]	~Πάντων γὰρ ἀθλιώτατος ἂν γενοίμην,	εἰ	φυγὰς ἀδίκως καταστήσομαι, ἄπαις μὲν
[7, 1]	καὶ πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα, ὥστ'	εἴ	πως οἷόν τε, δοκεῖ μοι
[7, 15]	παρ' ὑμῖν κινδύνων. ~Ἐγὼ δὲ	εἴ	τι τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς ἂν
[7, 34]	τὸ χωρίον, καὶ ἕτοιμός εἰμι,	εἴ	τινα βούλοιτο, παραδοῦναι βασανίζειν, ἡγούμενος
[7, 17]	εἶναι σῶν τὸν σηκόν ἵν'	εἴ	τις αὐτοὺς ᾐτιᾶτο, εἶχον ἀνενεγκεῖν
[7, 4]	λαβὼν τὸν μὲν ἄλλον χρόνον	ἐγεώργει,	ὀλίγῳ δὲ πρὸ τῶν τριάκοντα
[7, 42]	ἐνθάδε οὐκ οἶδ' ὅ τι	δεῖ	λέγειν: ἀπέδειξα δ' ὑμῖν ὡς
[7, 3]	τι ἂν βούλωνται λέγειν. ~Καὶ	δεῖ	με, περὶ ὧν οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς
[7, 22]	Ἀρείου πάγου, οὐκ ἂν ἑτέρων	ἔδει	σοι μαρτύρων: οὕτω γὰρ ἄν
[7, 3]	με, περὶ ὧν οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς	ἥκει,	ἅμ' ὑμῖν τοῖς διαγνωσομένοις περὶ
[7, 11]	~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ χρόνος οὗτος	ἐξήκει,	αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ δὲ ὁ
[7, 5]	δι' ἡμᾶς εἰσιν ἠφανισμέναι, οὐδὲν	προσήκει	περὶ τῶν ἀλλοτρίων ἁμαρτημάτων ὡς
[7, 28]	τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν δέ μοι	δοκεῖ	εἶναι ὑμᾶς μέν, ~οἷς ὑπὸ
[7, 35]	εἶναι τοῖς θεράπουσιν. ἐμοὶ δὲ	δοκεῖ	θαυμαστὸν εἶναι, εἰ περὶ αὑτῶν
[7, 1]	ὥστ' εἴ πως οἷόν τε,	δοκεῖ	μοι δεῖν καὶ τοὺς μὴ
[7, 21]	καὶ τῶν ἐμῶν χρημάτων οὐδεὶς	ἐθέλει	σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ ὅτε
[7, 6]	ἂν δικαίως ὑπὲρ τῶν τῇ	πόλει	γεγενημένων συμφορῶν ἐγὼ νυνὶ δίκην
[7, 29]	δ' ὃς οὔτε γεωργῶν ἐγγὺς	τυγχάνει	οὔτ' ἐπιμελητὴς ᾑρημένος οὔθ' ἡλικίαν
[7, 32]	δὲ πράξας, ἃ οὗτός μου	κατηγορεῖ,	ἐκέρδαινον μὲν οὐδέν, ἐμαυτὸν δ'
[7, 33]	ἢ περὶ ὧν μόνος οὗτος	κατηγορεῖ.	~Ἔτι τοίνυν, ὦ βουλή, ἐκ
[7, 33]	περὶ ὧν ἅπασα ἡ πόλις	μαρτυρεῖ,	μᾶλλον ἢ περὶ ὧν μόνος
[7, 23]	συκοφαντῶν ἅμα τοιούτων τε λόγων	ἀπορήσει	καὶ μαρτύρων: ὑμᾶς δ' οὐκ
[7, 10]	οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ δὲ	ἔτει	Δημήτριος οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν: τῷ
[7, 43]	οὐδένα παρασχόμενος ἐκ τῶν λόγων	ζητεῖ	πιστὸς γενέσθαι, ἐξὸν αὐτοῖς τοῖς
[7, 28]	φησιν, ἦν, κυκλόθεν δὲ ὁδὸς	περιέχει,	ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον
[7, 15]	καὶ μεγάλας ἐμαυτῷ ζημίας γενομένας	ἀποφήναιμι:	ὃς πρῶτον μὲν μεθ' ἡμέραν
[7, 34]	παρέλαβον τὸ χωρίον, καὶ ἕτοιμός	εἰμι,	εἴ τινα βούλοιτο, παραδοῦναι βασανίζειν,
[7, 40]	καὶ τούτου ἕνεκα τοῦ κινδύνου	οὐδενὶ	ἐγὼ τῶν ἐχθρῶν διηλλάγην, οἳ
[7, 1]	μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα:	νυνὶ	δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ
[7, 6]	τῇ πόλει γεγενημένων συμφορῶν ἐγὼ	νυνὶ	δίκην διδοίην; ~ἄλλως τε καὶ
[7, 27]	τότε μᾶλλον ἐξὸν ἀδικεῖν ἢ	νυνί.	ἐγὼ τοίνυν οὐδ' ἐν ἐκείνῳ
[7, 26]	ἦν λαθεῖν ἐξορύξαντα, ὡς ἀφανίζων	νυνὶ	κρίνομαι. ~Πότερον δέ μοι κρεῖττον
[7, 2]	ἀδικοῦντά με οὐδὲν εὑρεῖν ἐδυνήθησαν,	νυνί	με σηκόν ἀφανίζειν, ἡγούμενοι ἐμοὶ
[7, 35]	εἶναι, εἰ περὶ αὑτῶν μὲν	οἱ	βασανιζόμενοι κατηγοροῦσιν, εὖ εἰδότες ὅτι
[7, 19]	φησιν ὡς ἐγὼ μὲν παρειστήκειν,	οἱ	δ' οἰκέται ἐξέτεμνον τὰ πρέμνα,
[7, 18]	τοίνυν τούτων οἱ μὲν φίλοι	οἱ	δὲ διάφοροι περὶ τῶν ἐμῶν
[7, 34]	ὅτι μοι πάντες ἔτι εἰσὶν	οἱ	θεράποντες, οὓς ἐκεκτήμην ἐπειδὴ παρέλαβον
[7, 1]	ἔσεσθαι: διὰ γὰρ τοὺς τοιούτους	οἱ	κίνδυνοι οἱ κοινοὶ γίγνονται καὶ
[7, 1]	γὰρ τοὺς τοιούτους οἱ κίνδυνοι	οἱ	κοινοὶ γίγνονται καὶ τοῖς μηδὲν
[7, 18]	ἐκείνων πυνθάνονται; ἐμοὶ τοίνυν τούτων	οἱ	μὲν φίλοι οἱ δὲ διάφοροι
[7, 11]	ἐμοῦ ἐκκεκόφθαι. ὑμῖν δὲ μεμαρτυρήκασιν	οἱ	πρότερον ἐργαζόμενοι καὶ πολλὰ ἔτη
[7, 39]	ἐμοῦ λήψεσθαι προσδοκῶν. ὅσῳ γὰρ	οἱ	τοιοῦτοί εἰσιν ἐπαιτιώτατοι καὶ ἀπορώτατοι
[7, 40]	οὐδενὶ ἐγὼ τῶν ἐχθρῶν διηλλάγην,	οἳ	ἐμὲ ἥδιον κακῶς λέγουσιν ἢ
[7, 18]	τοὺς παριόντας, ἢ τοὺς γείτονας,	οἳ	οὐ μόνον ἀλλήλων ταῦτ' ἴσασιν
[7, 18]	ἐμοὶ τοίνυν τούτων οἱ μὲν	φίλοι	οἱ δὲ διάφοροι περὶ τῶν
[7, 38]	ποτέροις χρὴ πιστεύειν μᾶλλον, οἷς	πολλοὶ	μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ μηδεὶς τετόλμηκε,
[7, 12]	καὶ ὅ τι κέρδος ἐγίγνετο	μοι	ἀφανίσαντι καὶ ἥ τις ζημία
[7, 1]	εἴ πως οἷόν τε, δοκεῖ	μοι	δεῖν καὶ τοὺς μὴ γεγονότας
[7, 10]	ὁμοίως καὶ Πρωτέας ἐμισθώσατο. καί	μοι	δεῦρ' ἴτε, μάρτυρες. Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ
[7, 14]	ἐπιχειρεῖν, οὔθ' ὡς τὸ χωρίον	μοι	διεφθείρετο, τοῦ σηκοῦ ὄντος, οὔθ'
[7, 28]	ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν δέ	μοι	δοκεῖ εἶναι ὑμᾶς μέν, ~οἷς
[7, 37]	οὗτος ἐβούλετο, οὐδ' ἂν ἀπολογήσασθαί	μοι	ἐξεγένετο: τούτῳ δ' εἰ μὴ
[7, 2]	~Οὕτω δ' ἄπορος ὁ ἀγών	μοι	καθέστηκεν, ὥστε ἀπεγράφην τὸ μὲν
[7, 27]	ἀφανίζων νυνὶ κρίνομαι. ~Πότερον δέ	μοι	κρεῖττον ἦν, ὦ βουλή, δημοκρατίας
[7, 17]	τοίνυν, εἰ τῶν οἰκετῶν παρέστη	μοι	μηδὲν φροντίζειν, πῶς ἂν ἐτόλμησα
[7, 40]	κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ ἐπιπέμπουσί	μοι,	οἷς ὑμεῖς οὐκ ἂν δικαίως
[7, 34]	ἔχων αὐτῷ προσῆλθον, λέγων ὅτι	μοι	πάντες ἔτι εἰσὶν οἱ θεράποντες,
[7, 12]	ἡγούμενος μᾶλλον εὐλογεῖσθαι ἢ ὥς	μοι	προσῆκεν: νῦν δὲ πάντας ἂν
[7, 21]	οὐδεμίαν ἄλλην ἡγούμην ἂν εἶναί	μοι	σωτηρίαν ἢ σὲ πεῖσαι. τούτων
[7, 25]	ἡγούμενος περὶ ἀμφοτέρων τούτων εἶναί	μοι	τὸν κίνδυνον. αὐτοὺς τοίνυν ὑμᾶς
[7, 35]	φάσκων πιστὸν εἶναι τοῖς θεράπουσιν.	ἐμοὶ	δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι, εἰ
[7, 23]	ἐπειδὴ δὲ οὐκ εἰσὶν αὐτῷ	ἐμοὶ	καὶ ταύτην ζημίαν οἴεται χρῆναι
[7, 20]	φανερὸν ποιεῖν τὸ πρᾶγμα: καὶ	ἐμοὶ	μὲν οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν ὑπέλιπες,
[7, 2]	νυνί με σηκόν ἀφανίζειν, ἡγούμενοι	ἐμοὶ	μὲν ταύτην τὴν αἰτίαν ἀπορωτάτην
[7, 31]	ἄλλης πολιτείας. ~Ἐγὼ γὰρ τὰ	ἐμοὶ	προστεταγμένα ἅπαντα προθυμότερον πεποίηκα ἢ
[7, 18]	εἰδέναι, καὶ περὶ ἐκείνων πυνθάνονται;	ἐμοὶ	τοίνυν τούτων οἱ μὲν φίλοι
[7, 11]	ὑμῖν δὲ μεμαρτυρήκασιν οἱ πρότερον	ἐργαζόμενοι	καὶ πολλὰ ἔτη παρ' ἐμοῦ
[7, 35]	κακονούστατοι, μᾶλλον ἂν ἕλοιντο ἀνέχεσθαι	βασανιζόμενοι	ἢ κατειπόντες ἀπηλλάχθαι τῶν παρόντων
[7, 35]	εἰ περὶ αὑτῶν μὲν οἱ	βασανιζόμενοι	κατηγοροῦσιν, εὖ εἰδότες ὅτι ἀποθανοῦνται,
[7, 2]	ἐωνημένους τοὺς καρποὺς τῶν μορίων	πυνθανόμενοι	προσῇσαν: ἐπειδὴ δ' ἐκ τούτου
[7, 2]	ἐδυνήθησαν, νυνί με σηκόν ἀφανίζειν,	ἡγούμενοι	ἐμοὶ μὲν ταύτην τὴν αἰτίαν
[7, 11]	καὶ πολλὰ ἔτη παρ' ἐμοῦ	μεμισθωμένοι	μὴ εἶναι σηκὸν ἐν τῷ
[7, 1]	τοὺς τοιούτους οἱ κίνδυνοι οἱ	κοινοὶ	γίγνονται καὶ τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι
[7, 1]	διὰ γὰρ τοὺς τοιούτους οἱ	κίνδυνοι	οἱ κοινοὶ γίγνονται καὶ τοῖς
[7, 13]	ὑφ' ὑμῶν ἔπασχον. ~Πάντες γὰρ	ἄνθρωποι	τὰ τοιαῦτα οὐχ ὕβρεως ἀλλὰ
[7, 18]	οἱ μὲν φίλοι οἱ δὲ	διάφοροι	περὶ τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν ὄντες.
[7, 20]	ὑπέλιπες, αὐτὸς δέ, εἰ μέν	σοι	ἐχθρὸς ἦ, ἐν τούτῳ τῷ
[7, 21]	τῶν ἐμῶν χρημάτων οὐδεὶς ἐθέλει	σοι	μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ ὅτε φῄς
[7, 22]	πάγου, οὐκ ἂν ἑτέρων ἔδει	σοι	μαρτύρων: οὕτω γὰρ ἄν σοι
[7, 22]	σοι μαρτύρων: οὕτω γὰρ ἄν	σοι	συνῄδεσαν ἀληθῆ λέγοντι, οἵπερ καὶ
[7, 7]	ἐδυνάμεθα. ἐπίστασθε δέ, ὦ βουλή,	ὅσοι	μάλιστα τῶν τοιούτων ἐπιμελεῖσθε, πολλὰ
[7, 12]	ἐν μὲν τῷ τέως χρόνῳ,	ὅσοι	με φάσκοιεν δεινὸν εἶναι καὶ
[7, 35]	δὲ τῶν δεσποτῶν, οἷς πεφύκασι	κακονούστατοι,	μᾶλλον ἂν ἕλοιντο ἀνέχεσθαι βασανιζόμενοι
[7, 39]	ὅσῳ γὰρ οἱ τοιοῦτοί εἰσιν	ἐπαιτιώτατοι	καὶ ἀπορώτατοι τῶν κινδύνων, τοσούτῳ
[7, 39]	οἱ τοιοῦτοί εἰσιν ἐπαιτιώτατοι καὶ	ἀπορώτατοι	τῶν κινδύνων, τοσούτῳ πάντες αὐτοὺς
[7, 22]	χρημάτων οὐδεὶς ἐθέλει σοι μαρτυρεῖν.	~Καίτοι	εἰ ὅτε φῄς μ' ἰδεῖν
[7, 8]	αὐτῶν, ἑτέρων ἐκκοψάντων, δίκην λαμβάνειν.	~Καίτοι	εἰ τοὺς διὰ παντὸς τοῦ
[7, 26]	τὰ περὶ τὰς μορίας χωρία.	~Καίτοι	οὐ δήπου τὰς μὲν μικρὰς
[7, 33]	ἐμαυτὸν δ' εἰς κίνδυνον καθίστην.	~Καίτοι	πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι
[7, 11]	εἶναι σηκὸν ἐν τῷ χωρίῳ.	καίτοι	πῶς ἄν τις φανερώτερον ἐξελέγξειε
[7, 32]	οὐδενὸς ἧττον πολυτελῶς τῶν πολιτῶν.	~Καίτοι	ταῦτα μὲν μετρίως ποιῶν ἀλλὰ
[7, 20]	βοηλάτης ὤχετο ἀπάγων τὰ ξύλα.	~Καίτοι,	ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε τότε
[7, 14]	ὠφέλεια τοῖς ἀδικήσασιν ἐγίγνετο. ~Οὗτος	μέντοι	οὐκ ἂν ἔχοι ἀποδεῖξαι οὔθ'
[7, 30]	τῶν ἔργων, μηδὲ περὶ ὧν	αὐτοὶ	σύνιστε, τοιαῦτ' ἀνασχέσθαι τῶν ἐμῶν
[7, 39]	λήψεσθαι προσδοκῶν. ὅσῳ γὰρ οἱ	τοιοῦτοί	εἰσιν ἐπαιτιώτατοι καὶ ἀπορώτατοι τῶν
[7, 14]	ἐγίγνετο. ~Οὗτος μέντοι οὐκ ἂν	ἔχοι	ἀποδεῖξαι οὔθ' ὡς ὑπὸ πενίας
[7, 9]	ἡμέρας πέντε γενέσθαι, ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ,	ἐπὶ	Πυθοδώρου ἄρχοντος: ~ὃς δύο ἔτη
[7, 11]	γεωργῶ. φησὶ δὲ ὁ κατήγορος	ἐπὶ	Σουνιάδου ἄρχοντος σηκὸν ὑπ' ἐμοῦ
[7, 27]	βουλή, δημοκρατίας οὔσης παρανομεῖν ἢ	ἐπὶ	τῶν τριάκοντα; καὶ οὐ λέγω
[7, 15]	παριόντων ἠμέλησε: νῦν δ' οὐ	περὶ	αἰσχύνης ἀλλὰ τῆς μεγίστης ζημίας
[7, 25]	καὶ τὴν ἄλλην οὐσίαν, ἡγούμενος	περὶ	ἀμφοτέρων τούτων εἶναί μοι τὸν
[7, 35]	δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι, εἰ	περὶ	αὑτῶν μὲν οἱ βασανιζόμενοι κατηγοροῦσιν,
[7, 35]	κατηγοροῦσιν, εὖ εἰδότες ὅτι ἀποθανοῦνται,	περὶ	δὲ τῶν δεσποτῶν, οἷς πεφύκασι
[7, 18]	ὧν ἀποκρυπτόμεθα μηδένα εἰδέναι, καὶ	περὶ	ἐκείνων πυνθάνονται; ἐμοὶ τοίνυν τούτων
[7, 12]	δὲ πάντας ἂν ὑμᾶς βουλοίμην	περὶ	ἐμαυτοῦ ταύτην τὴν γνώμην ἔχειν,
[7, 37]	κινδύνου οὐκ ἴσου ἀμφοτέροις ὄντος.	~Περὶ	ἐμοῦ μὲν γὰρ εἰ ἔλεγον
[7, 9]	γενέσθαι. ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ βουλή,	περὶ	μὲν τῶν πρότερον γεγενημένων πολλὰ
[7, 26]	περὶ τοῦ σώματος κινδύνους οὕτω	περὶ	οὐδενὸς ἡγοῦμαι: καὶ τὰς μὲν
[7, 26]	τὰς μὲν μικρὰς ζημίας οὕτω	περὶ	πολλοῦ ποιοῦμαι, τοὺς δὲ περὶ
[7, 25]	ἔσεσθαι. ~Νῦν δ' οὕτως αὐτὰς	περὶ	πολλοῦ ποιοῦμαι ὥσπερ καὶ τὴν
[7, 25]	ἐζημίωσέ μ' ὡς ἐργαζόμενον τὰ	περὶ	τὰς μορίας χωρία. ~Καίτοι οὐ
[7, 32]	ἂν περὶ φυγῆς οὔτ' ἂν	περὶ	τῆς ἄλλης οὐσίας ἠγωνιζόμην, πλείω
[7, 3]	καὶ περὶ τῆς πατρίδος καὶ	περὶ	τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ
[7, 3]	περὶ τοῦ πράγματος ἀκούσαντα καὶ	περὶ	τῆς πατρίδος καὶ περὶ τῆς
[7, 3]	ἥκει, ἅμ' ὑμῖν τοῖς διαγνωσομένοις	περὶ	τοῦ πράγματος ἀκούσαντα καὶ περὶ
[7, 22]	λέγοντι, οἵπερ καὶ διαγιγνώσκειν ἔμελλον	περὶ	τοῦ πράγματος. ~Δεινότατα οὖν πάσχω:
[7, 42]	τεκμήρια. ἃ χρὴ μεμνημένους διαγιγνώσκειν	περὶ	τοῦ πράγματος, καὶ ἀξιοῦν παρὰ
[7, 37]	μαρτύρων καὶ ἐκ τεκμηρίων ὑμᾶς	περὶ	τοῦ πράγματος τἀληθῆ πυθέσθαι. ~Ἐνθυμεῖσθαι
[7, 0]		~Περὶ	τοῦ σηκοῦ ἀπολογία. ~Πρότερον μέν,
[7, 26]	περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι, τοὺς δὲ	περὶ	τοῦ σώματος κινδύνους οὕτω περὶ
[7, 36]	παραλαβεῖν οὐκ ἤθελε, δίκαιον καὶ	περὶ	τούτου τὴν αὐτὴν γνώμην σχεῖν,
[7, 5]	ἡμᾶς εἰσιν ἠφανισμέναι, οὐδὲν προσήκει	περὶ	τῶν ἀλλοτρίων ἁμαρτημάτων ὡς ἀδικοῦντας
[7, 18]	μὲν φίλοι οἱ δὲ διάφοροι	περὶ	τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν ὄντες. ~Οὓς
[7, 33]	εἶναι τοῖς μεγάλοις χρῆσθαι τεκμηρίοις	περὶ	τῶν μεγάλων, καὶ πιστότερα ἡγεῖσθαι
[7, 1]	τοὺς μὴ γεγονότας ἤδη δεδιέναι	περὶ	τῶν μελλόντων ἔσεσθαι: διὰ γὰρ
[7, 29]	ᾑρημένος οὔθ' ἡλικίαν ἔχων εἰδέναι	περὶ	τῶν τοιούτων, ἀπογράψαι με ἐκ
[7, 32]	ἀλλὰ μὴ προθύμως οὔτ' ἂν	περὶ	φυγῆς οὔτ' ἂν περὶ τῆς
[7, 33]	τῶν μεγάλων, καὶ πιστότερα ἡγεῖσθαι	περὶ	ὧν ἅπασα ἡ πόλις μαρτυρεῖ,
[7, 18]	πᾶσιν ὁρᾶν ἔξεστιν, ἀλλὰ καὶ	περὶ	ὧν ἀποκρυπτόμεθα μηδένα εἰδέναι, καὶ
[7, 30]	πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν ἔργων, μηδὲ	περὶ	ὧν αὐτοὶ σύνιστε, τοιαῦτ' ἀνασχέσθαι
[7, 33]	ἡ πόλις μαρτυρεῖ, μᾶλλον ἢ	περὶ	ὧν μόνος οὗτος κατηγορεῖ. ~Ἔτι
[7, 3]	βούλωνται λέγειν. ~Καὶ δεῖ με,	περὶ	ὧν οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει, ἅμ'
[7, 35]	περὶ δὲ τῶν δεσποτῶν, οἷς	πεφύκασι	κακονούστατοι, μᾶλλον ἂν ἕλοιντο ἀνέχεσθαι
[7, 17]	οὔσης τῷ κινδύνῳ τοῖς εἰργασμένοις	ἅπασι	τὸ χωρίον ὁμοίως προσῆκον εἶναι
[7, 11]	χρόνος οὗτος ἐξήκει, αὐτὸς γεωργῶ.	φησὶ	δὲ ὁ κατήγορος ἐπὶ Σουνιάδου
[7, 43]	ἅπαντας διδόντος τοὺς θεράποντας, οὕς	φησι	παραγενέσθαι, παραλαβεῖν οὐκ ἤθελεν.
[7, 10]	παραλαβών. τρίτῳ δὲ ἔτει Δημήτριος	οὑτοσὶ	εἰργάσατο ἐνιαυτόν: τῷ δὲ τετάρτῳ
[7, 39]	τῶν κινδύνων, τοσούτῳ πάντες αὐτοὺς	φεύγουσι	μάλιστα. ~Ἐγὼ δέ, ὦ βουλή,
[7, 13]	οὐχ ὕβρεως ἀλλὰ κέρδους ἕνεκα	ποιοῦσι,	καὶ ὑμᾶς εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν,
[7, 1]	κοινοὶ γίγνονται καὶ τοῖς μηδὲν	ἀδικοῦσι	καὶ τοῖς πολλὰ ἡμαρτηκόσιν. ~Οὕτω
[7, 40]	κακῶς λέγουσιν ἢ σφᾶς αὐτοὺς	ἐπαινοῦσι.	καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς πώποτε
[7, 40]	ποιῆσαι κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ	ἐπιπέμπουσί	μοι, οἷς ὑμεῖς οὐκ ἂν
[7, 2]	αὐτοῖς δὲ ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ	τι	ἂν βούλωνται λέγειν. ~Καὶ δεῖ
[7, 12]	ἥ τις ζημία περιποιήσαντι, καὶ	τί	ἂν λαθὼν διεπραξάμην καὶ τί
[7, 12]	τί ἂν λαθὼν διεπραξάμην καὶ	τί	ἂν φανερὸς γενόμενος ὑφ' ὑμῶν
[7, 40]	με ᾐτιάσατο, παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ	τι	βούλεσθε χρῆσθαι, καὶ τούτου ἕνεκα
[7, 42]	μὲν ἐνθάδε οὐκ οἶδ' ὅ	τι	δεῖ λέγειν: ἀπέδειξα δ' ὑμῖν
[7, 12]	τοιούτοις ἔργοις ἐπεχείρουν, καὶ ὅ	τι	κέρδος ἐγίγνετο μοι ἀφανίσαντι καὶ
[7, 15]	ὑμῖν κινδύνων. ~Ἐγὼ δὲ εἴ	τι	τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς ἂν καὶ
[7, 28]	τούτων οὕτως ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ	πράγματι;	δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι
[7, 34]	προσῆλθον, λέγων ὅτι μοι πάντες	ἔτι	εἰσὶν οἱ θεράποντες, οὓς ἐκεκτήμην
[7, 17]	καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις γενέσθαι.	~Ἔτι	τοίνυν, εἰ τῶν οἰκετῶν παρέστη
[7, 34]	περὶ ὧν μόνος οὗτος κατηγορεῖ.	~Ἔτι	τοίνυν, ὦ βουλή, ἐκ τῶν
[7, 16]	ἁπάντων, εἰ τοὺς ἐμαυτοῦ θεράποντας	μηκέτι	δούλους ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ δεσπότας
[7, 12]	ἀφανίσαντι καὶ ἥ τις ζημία	περιποιήσαντι,	καὶ τί ἂν λαθὼν διεπραξάμην
[7, 12]	ὅ τι κέρδος ἐγίγνετο μοι	ἀφανίσαντι	καὶ ἥ τις ζημία περιποιήσαντι,
[7, 1]	ἐνόμιζον ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν	ἄγοντι,	μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα:
[7, 22]	γὰρ ἄν σοι συνῄδεσαν ἀληθῆ	λέγοντι,	οἵπερ καὶ διαγιγνώσκειν ἔμελλον περὶ
[7, 35]	οἱ βασανιζόμενοι κατηγοροῦσιν, εὖ εἰδότες	ὅτι	ἀποθανοῦνται, περὶ δὲ τῶν δεσποτῶν,
[7, 36]	ὦ βουλή, φανερὸν οἶμαι εἶναι	ὅτι,	εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος τοὺς ἀνθρώπους
[7, 16]	λαμβάνειν: εὖ γὰρ ἂν ᾔδειν	ὅτι	ἐπ' ἐκείνοις ἦν καὶ ἐμὲ
[7, 34]	γὰρ ἔχων αὐτῷ προσῆλθον, λέγων	ὅτι	μοι πάντες ἔτι εἰσὶν οἱ
[7, 39]	μὲν γὰρ ὑμᾶς ἡγοῦμαι νομίζειν	ὅτι	Νικόμαχος ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν πεισθεὶς
[7, 6]	ἀδικοῦντας κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε	ὅτι	πόλεμος καὶ ἄλλων πολλῶν αἴτιος
[7, 28]	ᾧ δένδρον μὲν οὐδὲ ἕν	ἐστι,	μιᾶς δὲ ἐλάας σηκός, ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/05/2005