Discours, paragraphes
[7, 24]	τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐμοῖς χωρίοις,	ἅς,	εἴπερ ἐπεθύμουν, πολὺ ἦν ἀσφαλέστερον
[7, 26]	τὰς μὲν πολλὰς ἐλάας, εἰς	ἃς	ἐξῆν μᾶλλον ἐξαμαρτάνειν, οὕτω θεραπεύων
[7, 26]	ἡγοῦμαι: καὶ τὰς μὲν πολλὰς	ἐλάας,	εἰς ἃς ἐξῆν μᾶλλον ἐξαμαρτάνειν,
[7, 28]	οὐδὲ ἕν ἐστι, μιᾶς δὲ	ἐλάας	σηκός, ὡς οὗτός φησιν, ἦν,
[7, 41]	γὰρ ἀθλιώτατος ἂν γενοίμην, εἰ	φυγὰς	ἀδίκως καταστήσομαι, ἄπαις μὲν ὢν
[7, 10]	κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως καὶ	Πρωτέας	ἐμισθώσατο. καί μοι δεῦρ' ἴτε,
[7, 24]	πεδίῳ πολλὰς μορίας οὔσας καὶ	πυρκαιὰς	ἐν τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐμοῖς
[7, 30]	εἰρημένων καὶ ἐκ τῆς ἄλλης	πολιτείας.	~Ἐγὼ γὰρ τὰ ἐμοὶ προστεταγμένα
[7, 14]	ἀμπέλοις ἐμποδὼν ἦν, οὔθ' ὡς	οἰκίας	ἐγγύς, οὔθ' ὡς ἐγὼ ἄπειρος
[7, 28]	δένδρον μὲν οὐδὲ ἕν ἐστι,	μιᾶς	δὲ ἐλάας σηκός, ὡς οὗτός
[7, 17]	μὲν κέρδους ἕνεκα, προθεσμίας δὲ	οὐδεμιᾶς	οὔσης τῷ κινδύνῳ τοῖς εἰργασμένοις
[7, 15]	πολλὰς ἂν καὶ μεγάλας ἐμαυτῷ	ζημίας	γενομένας ἀποφήναιμι: ὃς πρῶτον μὲν
[7, 15]	περὶ αἰσχύνης ἀλλὰ τῆς μεγίστης	ζημίας	ἐκινδύνευον. ~Πῶς δ' οὐκ ἂν
[7, 26]	οὐ δήπου τὰς μὲν μικρὰς	ζημίας	οὕτω περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι, τοὺς
[7, 17]	σηκὸν βραχέος μὲν κέρδους ἕνεκα,	προθεσμίας	δὲ οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ
[7, 37]	προσῆκεν. ἐγὼ τοίνυν εἰς τοῦτο	προθυμίας	ἀφικόμην, ἡγούμενος μετ' ἐμοῦ εἶναι
[7, 14]	ἔχοι ἀποδεῖξαι οὔθ' ὡς ὑπὸ	πενίας	ἠναγκάσθην τοιούτοις ἔργοις ἐπιχειρεῖν, οὔθ'
[7, 13]	τοὺς ἀντιδίκους ἐκ τούτων τὰς	κατηγορίας	ποιεῖσθαι, ἀποφαίνοντας ἥτις ὠφέλεια τοῖς
[7, 19]	καὶ μὴ μόνον οὕτως τολμηρὰς	κατηγορίας	ποιεῖσθαι: ὅς φησιν ὡς ἐγὼ
[7, 7]	θαυμαστὸν δ' εἰ τότε τὰς	μορίας	ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ οὐδὲ τὰ
[7, 24]	γὰρ ἐν τῷ πεδίῳ πολλὰς	μορίας	οὔσας καὶ πυρκαιὰς ἐν τοῖς
[7, 25]	ὡς ἐργαζόμενον τὰ περὶ τὰς	μορίας	χωρία. ~Καίτοι οὐ δήπου τὰς
[7, 3]	τῆς πατρίδος καὶ περὶ τῆς	οὐσίας	ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ πειράσομαι ἐξ
[7, 32]	οὔτ' ἂν περὶ τῆς ἄλλης	οὐσίας	ἠγωνιζόμην, πλείω δ' ἂν ἐκεκτήμην,
[7, 27]	μοι κρεῖττον ἦν, ὦ βουλή,	δημοκρατίας	οὔσης παρανομεῖν ἢ ἐπὶ τῶν
[7, 8]	παντὸς τοῦ χρόνου γεωργοῦντας τῆς	αἰτίας	ἀφίετε, ἦ που χρὴ τούς
[7, 17]	αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται, μετόχους τῆς	αἰτίας	καθιστάντες. ~Εἰ τοίνυν καὶ ταῦτα
[7, 41]	αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις, πολλὰς μὲν	ναυμαχίας	ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς, πολλὰς δὲ
[7, 1]	τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε	δίκας	ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ δὲ
[7, 15]	τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς ἂν καὶ	μεγάλας	ἐμαυτῷ ζημίας γενομένας ἀποφήναιμι: ὃς
[7, 15]	δὲ εἴ τι τοιοῦτον ἔπραττον,	πολλὰς	ἂν καὶ μεγάλας ἐμαυτῷ ζημίας
[7, 41]	μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς,	πολλὰς	δὲ μάχας μεμαχημένος, κόσμιον δ'
[7, 26]	οὐδενὸς ἡγοῦμαι: καὶ τὰς μὲν	πολλὰς	ἐλάας, εἰς ἃς ἐξῆν μᾶλλον
[7, 41]	τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις,	πολλὰς	μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς,
[7, 24]	~Ἐπίστασθε γὰρ ἐν τῷ πεδίῳ	πολλὰς	μορίας οὔσας καὶ πυρκαιὰς ἐν
[7, 5]	ζημιοῦσθαι: εἰ γὰρ μὴ δι'	ἡμᾶς	εἰσιν ἠφανισμέναι, οὐδὲν προσήκει περὶ
[7, 12]	προσῆκεν: νῦν δὲ πάντας ἂν	ὑμᾶς	βουλοίμην περὶ ἐμαυτοῦ ταύτην τὴν
[7, 23]	τε λόγων ἀπορήσει καὶ μαρτύρων:	ὑμᾶς	δ' οὐκ ἀξιῶ τὴν αὐτὴν
[7, 3]	ὅμως δὲ πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς	ὑμᾶς	διδάξαι. ~Ἦν μὲν γὰρ τοῦτο
[7, 13]	ἀλλὰ κέρδους ἕνεκα ποιοῦσι, καὶ	ὑμᾶς	εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν, καὶ τοὺς
[7, 39]	συκοφαντοῦντα αἰτιάσασθαι. ~Ἐγὼ μὲν γὰρ	ὑμᾶς	ἡγοῦμαι νομίζειν ὅτι Νικόμαχος ὑπὸ
[7, 28]	δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι	ὑμᾶς	μέν, ~οἷς ὑπὸ τῆς πόλεως
[7, 37]	ἐκ μαρτύρων καὶ ἐκ τεκμηρίων	ὑμᾶς	περὶ τοῦ πράγματος τἀληθῆ πυθέσθαι.
[7, 25]	μοι τὸν κίνδυνον. αὐτοὺς τοίνυν	ὑμᾶς	τούτων μάρτυρας παρέξομαι, ἐπιμελουμένους μὲν
[7, 15]	ἂν καὶ μεγάλας ἐμαυτῷ ζημίας	γενομένας	ἀποφήναιμι: ὃς πρῶτον μὲν μεθ'
[7, 22]	ἐννέα ἄρχοντας ἐπήγαγες ἢ ἄλλους	τινὰς	τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου, οὐκ
[7, 25]	παρέξομαι, ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου μηνός,	ἐπιγνώμονας	δὲ πέμποντας καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν:
[7, 18]	πεῖσαι τοὺς παριόντας, ἢ τοὺς	γείτονας,	οἳ οὐ μόνον ἀλλήλων ταῦτ'
[7, 32]	καταστήσας τὸν βίον: ταῦτα δὲ	πράξας,	ἃ οὗτός μου κατηγορεῖ, ἐκέρδαινον
[7, 20]	τῆς πόλεως ἕνεκα ἔραττες, οὕτως	ἐξελέγξας	οὐκ ἂν ἐδόκεις εἶναι συκοφάντης,
[7, 9]	ἐγὼ παρέλαβον τὸ χωρίον, πρὶν	ἡμέρας	πέντε γενέσθαι, ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ
[7, 19]	μάρτυρας, καὶ μὴ μόνον οὕτως	τολμηρὰς	κατηγορίας ποιεῖσθαι: ὅς φησιν ὡς
[7, 26]	~Καίτοι οὐ δήπου τὰς μὲν	μικρὰς	ζημίας οὕτω περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι,
[7, 31]	πόλεως ἠναγκαζόμην, καὶ τριηραρχῶν καὶ	εἰσφορὰς	εἰσφέρων καὶ χορηγῶν καὶ τἆλλα
[7, 34]	βουλή, ἐκ τῶν ἄλλων σκέψασθε.	μάρτυρας	γὰρ ἔχων αὐτῷ προσῆλθον, λέγων
[7, 19]	ὄντες. ~Οὓς ἐχρῆν τοῦτον παρασχέσθαι	μάρτυρας,	καὶ μὴ μόνον οὕτως τολμηρὰς
[7, 20]	τότε καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας	μάρτυρας,	καὶ φανερὸν ποιεῖν τὸ πρᾶγμα:
[7, 25]	κίνδυνον. αὐτοὺς τοίνυν ὑμᾶς τούτων	μάρτυρας	παρέξομαι, ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου μηνός,
[7, 42]	σηκὸς ἐν τῷ χωρίῳ, καὶ	μάρτυρας	παρεσχόμην καὶ τεκμήρια. ἃ χρὴ
[7, 23]	πάσχω: ὃς εἰ μὲν παρέσχετο	μάρτυρας,	τούτοις ἂν ἠξίου πιστεύειν, ἐπειδὴ
[7, 21]	σὲ πεῖσαι. τούτων τοίνυν οὐδὲν	ποιήσας	διὰ τοὺς σοὺς λόγους ἀξιοῖς
[7, 27]	τοιοῦτον οὔτε ἄλλο οὐδὲν κακὸν	ποιήσας	φανήσομαι. ~Πῶς δ' ἄν, εἰ
[7, 32]	οὐδὲν ἀδικῶν οὐδ' ἐπικίνδυνον ἐμαυτῷ	καταστήσας	τὸν βίον: ταῦτα δὲ πράξας,
[7, 24]	ἐν τῷ πεδίῳ πολλὰς μορίας	οὔσας	καὶ πυρκαιὰς ἐν τοῖς ἄλλοις
[7, 13]	καὶ τοὺς ἀντιδίκους ἐκ τούτων	τὰς	κατηγορίας ποιεῖσθαι, ἀποφαίνοντας ἥτις ὠφέλεια
[7, 26]	μορίας χωρία. ~Καίτοι οὐ δήπου	τὰς	μὲν μικρὰς ζημίας οὕτω περὶ
[7, 26]	οὕτω περὶ οὐδενὸς ἡγοῦμαι: καὶ	τὰς	μὲν πολλὰς ἐλάας, εἰς ἃς
[7, 7]	οὐ θαυμαστὸν δ' εἰ τότε	τὰς	μορίας ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ οὐδὲ
[7, 25]	μ' ὡς ἐργαζόμενον τὰ περὶ	τὰς	μορίας χωρία. ~Καίτοι οὐ δήπου
[7, 15]	οὐ πάντας λαθεῖν δέον, ἀλλὰ	πάντας	Ἀθηναίους εἰδέναι. καὶ εἰ μὲν
[7, 12]	ὥς μοι προσῆκεν: νῦν δὲ	πάντας	ἂν ὑμᾶς βουλοίμην περὶ ἐμαυτοῦ
[7, 15]	ἐξέκοπτον τὸν σηκόν, ὥσπερ οὐ	πάντας	λαθεῖν δέον, ἀλλὰ πάντας Ἀθηναίους
[7, 18]	πῶς ἂν οἷός τ' ἦ	πάντας	πεῖσαι τοὺς παριόντας, ἢ τοὺς
[7, 43]	ἔργοις ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι, καὶ ἐμοῦ	ἅπαντας	διδόντος τοὺς θεράποντας, οὕς φησι
[7, 18]	τ' ἦ πάντας πεῖσαι τοὺς	παριόντας,	ἢ τοὺς γείτονας, οἳ οὐ
[7, 20]	σε τότε καὶ παρακαλεῖν τοὺς	παριόντας	μάρτυρας, καὶ φανερὸν ποιεῖν τὸ
[7, 13]	ἐκ τούτων τὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι,	ἀποφαίνοντας	ἥτις ὠφέλεια τοῖς ἀδικήσασιν ἐγίγνετο.
[7, 16]	ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ τοὺς ἐμαυτοῦ	θεράποντας	μηκέτι δούλους ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ
[7, 43]	καὶ ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς	θεράποντας,	οὕς φησι παραγενέσθαι, παραλαβεῖν οὐκ
[7, 25]	μὲν ἑκάστου μηνός, ἐπιγνώμονας δὲ	πέμποντας	καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν οὐδεὶς
[7, 22]	τὴν μορίαν ἀφανίζοντα τοὺς ἐννέα	ἄρχοντας	ἐπήγαγες ἢ ἄλλους τινὰς τῶν
[7, 8]	τοὺς διὰ παντὸς τοῦ χρόνου	γεωργοῦντας	τῆς αἰτίας ἀφίετε, ἦ που
[7, 5]	περὶ τῶν ἀλλοτρίων ἁμαρτημάτων ὡς	ἀδικοῦντας	κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε ὅτι
[7, 16]	τὸν λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον	συνειδότας;	ὥστε εἰ καὶ τὰ μέγιστα
[7, 1]	μοι δεῖν καὶ τοὺς μὴ	γεγονότας	ἤδη δεδιέναι περὶ τῶν μελλόντων
[7, 16]	μηκέτι δούλους ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ	δεσπότας	τὸν λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον
[7, 25]	δῆλον ἔσεσθαι. ~Νῦν δ' οὕτως	αὐτὰς	περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι ὥσπερ καὶ
[7, 17]	καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ	σφᾶς	αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται, μετόχους τῆς
[7, 40]	ἐμὲ ἥδιον κακῶς λέγουσιν ἢ	σφᾶς	αὐτοὺς ἐπαινοῦσι. καὶ φανερῶς μὲν
[7, 41]	ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς, πολλὰς δὲ	μάχας	μεμαχημένος, κόσμιον δ' ἐμαυτὸν καὶ
[7, 20]	κερδαίνειν ἐβούλου, τότ' ἂν πλεῖστον	ἔλαβες:	~φανεροῦ γὰρ ὄντος τοῦ πράγματος
[7, 22]	μορίαν ἀφανίζοντα τοὺς ἐννέα ἄρχοντας	ἐπήγαγες	ἢ ἄλλους τινὰς τῶν ἐξ
[7, 28]	δὲ ὁδὸς περιέχει, ἀμφοτέρωθεν δὲ	γείτονες	περιοικοῦσιν, ἄερκτον δὲ καὶ πανταχόθεν
[7, 20]	ἐμοὶ μὲν οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν	ὑπέλιπες,	αὐτὸς δέ, εἰ μέν σοι
[7, 10]	καί μοι δεῦρ' ἴτε, μάρτυρες.	Μάρτυρες.	~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ χρόνος οὗτος
[7, 10]	ἐμισθώσατο. καί μοι δεῦρ' ἴτε,	μάρτυρες.	Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ χρόνος
[7, 33]	δ' εἰς κίνδυνον καθίστην. ~Καίτοι	πάντες	ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι τοῖς
[7, 39]	καὶ ἀπορώτατοι τῶν κινδύνων, τοσούτῳ	πάντες	αὐτοὺς φεύγουσι μάλιστα. ~Ἐγὼ δέ,
[7, 13]	φανερὸς γενόμενος ὑφ' ὑμῶν ἔπασχον.	~Πάντες	γὰρ ἄνθρωποι τὰ τοιαῦτα οὐχ
[7, 6]	ἀλλοτρίων ἁμαρτημάτων ὡς ἀδικοῦντας κινδυνεύειν.	~Πάντες	γὰρ ἐπίστασθε ὅτι πόλεμος καὶ
[7, 34]	αὐτῷ προσῆλθον, λέγων ὅτι μοι	πάντες	ἔτι εἰσὶν οἱ θεράποντες, οὓς
[7, 17]	παρέδοσαν; νῦν δὲ καὶ ἐμὲ	ἀπολύσαντες	φαίνονται, καὶ σφᾶς αὐτούς, εἴπερ
[7, 17]	εἴπερ ψεύδονται, μετόχους τῆς αἰτίας	καθιστάντες.	~Εἰ τοίνυν καὶ ταῦτα παρεσκευασάμην,
[7, 18]	διάφοροι περὶ τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν	ὄντες.	~Οὓς ἐχρῆν τοῦτον παρασχέσθαι μάρτυρας,
[7, 34]	μοι πάντες ἔτι εἰσὶν οἱ	θεράποντες,	οὓς ἐκεκτήμην ἐπειδὴ παρέλαβον τὸ
[7, 35]	ἂν ἕλοιντο ἀνέχεσθαι βασανιζόμενοι ἢ	κατειπόντες	ἀπηλλάχθαι τῶν παρόντων κακῶν. ~Καὶ
[7, 35]	μὲν οἱ βασανιζόμενοι κατηγοροῦσιν, εὖ	εἰδότες	ὅτι ἀποθανοῦνται, περὶ δὲ τῶν
[7, 20]	εἰ δὲ τῆς πόλεως ἕνεκα	ἔραττες,	οὕτως ἐξελέγξας οὐκ ἂν ἐδόκεις
[7, 2]	μὲν πρῶτον ἐλάαν ἐκ τῆς	γῆς	ἀφανίζειν, καὶ πρὸς τοὺς ἐωνημένους
[7, 29]	τῶν τοιούτων, ἀπογράψαι με ἐκ	γῆς	μορίαν ἀφανίζειν. ~Ἐγὼ τοίνυν δέομαι
[7, 32]	μὴ προθύμως οὔτ' ἂν περὶ	φυγῆς	οὔτ' ἂν περὶ τῆς ἄλλης
[7, 4]	ὀλίγῳ δὲ πρὸ τῶν τριάκοντα	Ἀντικλῆς	παρ' αὐτοῦ πριάμενος ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ
[7, 32]	φυγῆς οὔτ' ἂν περὶ τῆς	ἄλλης	οὐσίας ἠγωνιζόμην, πλείω δ' ἂν
[7, 30]	τῶν εἰρημένων καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	πολιτείας. ~Ἐγὼ γὰρ τὰ ἐμοὶ
[7, 21]	καὶ κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ τῆς	ἐμῆς	δυνάμεως καὶ τῶν ἐμῶν χρημάτων
[7, 4]	ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ δὲ παρ' Ἀντικλέους	εἰρήνης	οὔσης ὠνοῦμαι. ~Ἡγοῦμαι τοίνυν, ὦ
[7, 15]	ἠμέλησε: νῦν δ' οὐ περὶ	αἰσχύνης	ἀλλὰ τῆς μεγίστης ζημίας ἐκινδύνευον.
[7, 27]	κρεῖττον ἦν, ὦ βουλή, δημοκρατίας	οὔσης	παρανομεῖν ἢ ἐπὶ τῶν τριάκοντα;
[7, 41]	γενομένου, μητρὸς δὲ πάντων ἐνδεοῦς	οὔσης,	πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις
[7, 17]	κέρδους ἕνεκα, προθεσμίας δὲ οὐδεμιᾶς	οὔσης	τῷ κινδύνῳ τοῖς εἰργασμένοις ἅπασι
[7, 4]	ἐγὼ δὲ παρ' Ἀντικλέους εἰρήνης	οὔσης	ὠνοῦμαι. ~Ἡγοῦμαι τοίνυν, ὦ βουλή,
[7, 8]	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου γεωργοῦντας	τῆς	αἰτίας ἀφίετε, ἦ που χρὴ
[7, 17]	σφᾶς αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται, μετόχους	τῆς	αἰτίας καθιστάντες. ~Εἰ τοίνυν καὶ
[7, 32]	περὶ φυγῆς οὔτ' ἂν περὶ	τῆς	ἄλλης οὐσίας ἠγωνιζόμην, πλείω δ'
[7, 30]	ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ ἐκ	τῆς	ἄλλης πολιτείας. ~Ἐγὼ γὰρ τὰ
[7, 2]	τὸ μὲν πρῶτον ἐλάαν ἐκ	τῆς	γῆς ἀφανίζειν, καὶ πρὸς τοὺς
[7, 21]	ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ	τῆς	ἐμῆς δυνάμεως καὶ τῶν ἐμῶν
[7, 15]	δ' οὐ περὶ αἰσχύνης ἀλλὰ	τῆς	μεγίστης ζημίας ἐκινδύνευον. ~Πῶς δ'
[7, 3]	περὶ τῆς πατρίδος καὶ περὶ	τῆς	οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ πειράσομαι
[7, 3]	τοῦ πράγματος ἀκούσαντα καὶ περὶ	τῆς	πατρίδος καὶ περὶ τῆς οὐσίας
[7, 38]	καὶ πότερον οἴεσθε αὐτὸν ὑπὲρ	τῆς	πόλεως βοηθεῖν ἢ συκοφαντοῦντα αἰτιάσασθαι.
[7, 20]	ἄν με τετιμωρημένος, εἰ δὲ	τῆς	πόλεως ἕνεκα ἔραττες, οὕτως ἐξελέγξας
[7, 31]	προθυμότερον πεποίηκα ἢ ὡς ὑπὸ	τῆς	πόλεως ἠναγκαζόμην, καὶ τριηραρχῶν καὶ
[7, 29]	εἶναι ὑμᾶς μέν, ~οἷς ὑπὸ	τῆς	πόλεως τὸν ἅπαντα χρόνον προστέτακται
[7, 19]	τὰ πρέμνα, ἀναθέμενος δὲ ὁ	βοηλάτης	ὤχετο ἀπάγων τὰ ξύλα. ~Καίτοι,
[7, 29]	οὔτε γεωργῶν ἐγγὺς τυγχάνει οὔτ'	ἐπιμελητὴς	ᾑρημένος οὔθ' ἡλικίαν ἔχων εἰδέναι
[7, 20]	ἐξελέγξας οὐκ ἂν ἐδόκεις εἶναι	συκοφάντης,	εἰ δὲ κερδαίνειν ἐβούλου, τότ'
[7, 15]	οὐ περὶ αἰσχύνης ἀλλὰ τῆς	μεγίστης	ζημίας ἐκινδύνευον. ~Πῶς δ' οὐκ
[7, 41]	αἰτίαις, πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ	αὐτῆς	νεναυμαχηκώς, πολλὰς δὲ μάχας μεμαχημένος,
[7, 41]	πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος δὲ	τοιαύτης	ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις, πολλὰς
[7, 22]	σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ ὅτε	φῄς	μ' ἰδεῖν τὴν μορίαν ἀφανίζοντα
[7, 3]	ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ πειράσομαι ἐξ	ἀρχῆς	ὑμᾶς διδάξαι. ~Ἦν μὲν γὰρ
[7, 7]	δασέα ὄντα ἰδίαις καὶ μορίαις	ἐλάαις,	ὧν νῦν τὰ πολλὰ ἐκκέκοπται
[7, 7]	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ δασέα ὄντα	ἰδίαις	καὶ μορίαις ἐλάαις, ὧν νῦν
[7, 7]	χρόνῳ δασέα ὄντα ἰδίαις καὶ	μορίαις	ἐλάαις, ὧν νῦν τὰ πολλὰ
[7, 1]	πράγματα: νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως	αἰτίαις	καὶ πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα, ὥστ'
[7, 41]	δὲ τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς	αἰτίαις,	πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς
[7, 41]	γενοίμην, εἰ φυγὰς ἀδίκως καταστήσομαι,	ἄπαις	μὲν ὢν καὶ μόνος, ἐρήμου
[7, 1]	οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ πονηροῖς	συκοφάνταις	περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ πως οἷόν
[7, 41]	οὔσης, πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ'	αἰσχίσταις	στερηθεὶς αἰτίαις, πολλὰς μὲν ναυμαχίας
[7, 26]	καὶ τὰς μὲν πολλὰς ἐλάας,	εἰς	ἃς ἐξῆν μᾶλλον ἐξαμαρτάνειν, οὕτω
[7, 16]	ὥστε εἰ καὶ τὰ μέγιστα	εἰς	ἐμὲ ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἷόν
[7, 32]	ἐκέρδαινον μὲν οὐδέν, ἐμαυτὸν δ'	εἰς	κίνδυνον καθίστην. ~Καίτοι πάντες ἂν
[7, 29]	πώποτε ζημιῶσαί μήθ' ὡς ἀφανίσαντα	εἰς	κίνδυνον καταστῆσαι, τοῦτον δ' ὃς
[7, 42]	αὐτοφώρῳ ἐλέγξαι, τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον	εἰς	τοσοῦτόν με κατέστησεν ἀγῶνα, ~καὶ
[7, 37]	ἐμὲ παραδοῦναι προσῆκεν. ἐγὼ τοίνυν	εἰς	τοῦτο προθυμίας ἀφικόμην, ἡγούμενος μετ'
[7, 38]	οἷς πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ	μηδεὶς	τετόλμηκε, καὶ πότερον εἰκὸς μᾶλλον
[7, 21]	δυνάμεως καὶ τῶν ἐμῶν χρημάτων	οὐδεὶς	ἐθέλει σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ
[7, 25]	πέμποντας καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν	οὐδεὶς	πώποτ' ἐζημίωσέ μ' ὡς ἐργαζόμενον
[7, 40]	αὐτοὺς ἐπαινοῦσι. καὶ φανερῶς μὲν	οὐδεὶς	πώποτε ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι
[7, 41]	πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις	στερηθεὶς	αἰτίαις, πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ
[7, 39]	ὅτι Νικόμαχος ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	πεισθεὶς	τῶν ἐμῶν τοῦτον τὸν ἀγῶνα
[7, 20]	ἔραττες, οὕτως ἐξελέγξας οὐκ ἂν	ἐδόκεις	εἶναι συκοφάντης, εἰ δὲ κερδαίνειν
[7, 40]	τοιούτους δὲ ἐπιπέμπουσί μοι, οἷς	ὑμεῖς	οὐκ ἂν δικαίως πιστεύοιτε. ~Πάντων
[7, 21]	λόγους ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι, καὶ	κατηγορεῖς	ὡς ὑπὸ τῆς ἐμῆς δυνάμεως
[7, 33]	ἡγεῖσθαι περὶ ὧν ἅπασα ἡ	πόλις	μαρτυρεῖ, μᾶλλον ἢ περὶ ὧν
[7, 35]	ἀποθανοῦνται, περὶ δὲ τῶν δεσποτῶν,	οἷς	πεφύκασι κακονούστατοι, μᾶλλον ἂν ἕλοιντο
[7, 38]	βουλή, ποτέροις χρὴ πιστεύειν μᾶλλον,	οἷς	πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ μηδεὶς
[7, 40]	οὐδέν, τοιούτους δὲ ἐπιπέμπουσί μοι,	οἷς	ὑμεῖς οὐκ ἂν δικαίως πιστεύοιτε.
[7, 29]	μοι δοκεῖ εἶναι ὑμᾶς μέν,	~οἷς	ὑπὸ τῆς πόλεως τὸν ἅπαντα
[7, 43]	πιστὸς γενέσθαι, ἐξὸν αὐτοῖς τοῖς	ἔργοις	ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι, καὶ ἐμοῦ ἅπαντας
[7, 12]	ἡγῆσθέ με σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις	ἔργοις	ἐπεχείρουν, καὶ ὅ τι κέρδος
[7, 14]	ὡς ὑπὸ πενίας ἠναγκάσθην τοιούτοις	ἔργοις	ἐπιχειρεῖν, οὔθ' ὡς τὸ χωρίον
[7, 21]	ποιήσας διὰ τοὺς σοὺς λόγους	ἀξιοῖς	με ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς ὡς
[7, 33]	δικαιότερον εἶναι τοῖς μεγάλοις χρῆσθαι	τεκμηρίοις	περὶ τῶν μεγάλων, καὶ πιστότερα
[7, 24]	ἐν τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐμοῖς	χωρίοις,	ἅς, εἴπερ ἐπεθύμουν, πολὺ ἦν
[7, 33]	ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι τοῖς	μεγάλοις	χρῆσθαι τεκμηρίοις περὶ τῶν μεγάλων,
[7, 14]	τοῦ σηκοῦ ὄντος, οὔθ' ὡς	ἀμπέλοις	ἐμποδὼν ἦν, οὔθ' ὡς οἰκίας
[7, 24]	οὔσας καὶ πυρκαιὰς ἐν τοῖς	ἄλλοις	τοῖς ἐμοῖς χωρίοις, ἅς, εἴπερ
[7, 24]	πυρκαιὰς ἐν τοῖς ἄλλοις τοῖς	ἐμοῖς	χωρίοις, ἅς, εἴπερ ἐπεθύμουν, πολὺ
[7, 3]	ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει, ἅμ' ὑμῖν τοῖς	διαγνωσομένοις	περὶ τοῦ πράγματος ἀκούσαντα καὶ
[7, 17]	οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ τοῖς	εἰργασμένοις	ἅπασι τὸ χωρίον ὁμοίως προσῆκον
[7, 16]	γὰρ ἂν ᾔδειν ὅτι ἐπ'	ἐκείνοις	ἦν καὶ ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ
[7, 16]	ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν	ἐλευθέροις	γενέσθαι. ~Ἔτι τοίνυν, εἰ τῶν
[7, 38]	~Ἐνθυμεῖσθαι δὲ χρή, ὦ βουλή,	ποτέροις	χρὴ πιστεύειν μᾶλλον, οἷς πολλοὶ
[7, 36]	καὶ τοῦ κινδύνου οὐκ ἴσου	ἀμφοτέροις	ὄντος. ~Περὶ ἐμοῦ μὲν γὰρ
[7, 1]	δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ	πονηροῖς	συκοφάνταις περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ πως
[7, 13]	κατηγορίας ποιεῖσθαι, ἀποφαίνοντας ἥτις ὠφέλεια	τοῖς	ἀδικήσασιν ἐγίγνετο. ~Οὗτος μέντοι οὐκ
[7, 24]	μορίας οὔσας καὶ πυρκαιὰς ἐν	τοῖς	ἄλλοις τοῖς ἐμοῖς χωρίοις, ἅς,
[7, 3]	οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει, ἅμ' ὑμῖν	τοῖς	διαγνωσομένοις περὶ τοῦ πράγματος ἀκούσαντα
[7, 17]	δὲ οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ	τοῖς	εἰργασμένοις ἅπασι τὸ χωρίον ὁμοίως
[7, 24]	καὶ πυρκαιὰς ἐν τοῖς ἄλλοις	τοῖς	ἐμοῖς χωρίοις, ἅς, εἴπερ ἐπεθύμουν,
[7, 43]	ζητεῖ πιστὸς γενέσθαι, ἐξὸν αὐτοῖς	τοῖς	ἔργοις ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι, καὶ ἐμοῦ
[7, 35]	ἤθελεν, οὐδὲν φάσκων πιστὸν εἶναι	τοῖς	θεράπουσιν. ἐμοὶ δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν
[7, 33]	πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι	τοῖς	μεγάλοις χρῆσθαι τεκμηρίοις περὶ τῶν
[7, 1]	κίνδυνοι οἱ κοινοὶ γίγνονται καὶ	τοῖς	μηδὲν ἀδικοῦσι καὶ τοῖς πολλὰ
[7, 1]	καὶ τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι καὶ	τοῖς	πολλὰ ἡμαρτηκόσιν. ~Οὕτω δ' ἄπορος
[7, 2]	τὴν αἰτίαν ἀπορωτάτην εἶναι ἀπελέγξαι,	αὐτοῖς	δὲ ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ τι
[7, 16]	ἦν καὶ ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ	αὐτοῖς	μηνύσασιν ἐλευθέροις γενέσθαι. ~Ἔτι τοίνυν,
[7, 43]	λόγων ζητεῖ πιστὸς γενέσθαι, ἐξὸν	αὐτοῖς	τοῖς ἔργοις ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι, καὶ
[7, 12]	ἵνα ἡγῆσθέ με σκοπεῖν, εἴπερ	τοιούτοις	ἔργοις ἐπεχείρουν, καὶ ὅ τι
[7, 14]	οὔθ' ὡς ὑπὸ πενίας ἠναγκάσθην	τοιούτοις	ἔργοις ἐπιχειρεῖν, οὔθ' ὡς τὸ
[7, 23]	ὃς εἰ μὲν παρέσχετο μάρτυρας,	τούτοις	ἂν ἠξίου πιστεύειν, ἐπειδὴ δὲ
[7, 28]	καὶ πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε	τίς	ἂν ἀπετόλμησε, τούτων οὕτως ἐχόντων,
[7, 17]	σῶν τὸν σηκόν ἵν' εἴ	τις	αὐτοὺς ᾐτιᾶτο, εἶχον ἀνενεγκεῖν ὅτῳ
[7, 12]	ἐγίγνετο μοι ἀφανίσαντι καὶ ἥ	τις	ζημία περιποιήσαντι, καὶ τί ἂν
[7, 15]	μόνον τὸ πρᾶγμα, ἴσως ἄν	τις	τῶν παριόντων ἠμέλησε: νῦν δ'
[7, 11]	τῷ χωρίῳ. καίτοι πῶς ἄν	τις	φανερώτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον τὸν κατήγορον;
[7, 13]	τούτων τὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι, ἀποφαίνοντας	ἥτις	ὠφέλεια τοῖς ἀδικήσασιν ἐγίγνετο. ~Οὗτος
[7, 19]	μόνον οὕτως τολμηρὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι:	ὅς	φησιν ὡς ἐγὼ μὲν παρειστήκειν,
[7, 10]	ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος:	~ὃς	δύο ἔτη ἐγεώργησεν, οὔτε ἰδίαν
[7, 23]	τοῦ πράγματος. ~Δεινότατα οὖν πάσχω:	ὃς	εἰ μὲν παρέσχετο μάρτυρας, τούτοις
[7, 29]	εἰς κίνδυνον καταστῆσαι, τοῦτον δ'	ὃς	οὔτε γεωργῶν ἐγγὺς τυγχάνει οὔτ'
[7, 15]	μεγάλας ἐμαυτῷ ζημίας γενομένας ἀποφήναιμι:	ὃς	πρῶτον μὲν μεθ' ἡμέραν ἐξέκοπτον
[7, 10]	τετάρτῳ Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα,	ὃς	τέθνηκε: κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως
[7, 41]	μητρὸς δὲ πάντων ἐνδεοῦς οὔσης,	πατρίδος	δὲ τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς
[7, 3]	πράγματος ἀκούσαντα καὶ περὶ τῆς	πατρίδος	καὶ περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι.
[7, 28]	οὗτός φησιν, ἦν, κυκλόθεν δὲ	ὁδὸς	περιέχει, ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες περιοικοῦσιν,
[7, 12]	ἔργοις ἐπεχείρουν, καὶ ὅ τι	κέρδος	ἐγίγνετο μοι ἀφανίσαντι καὶ ἥ
[7, 17]	ἁπάντων συνειδότων ἀφανίσαι τὸν σηκὸν	βραχέος	μὲν κέρδους ἕνεκα, προθεσμίας δὲ
[7, 18]	καὶ ταῦτα παρεσκευασάμην, πῶς ἂν	οἷός	τ' ἦ πάντας πεῖσαι τοὺς
[7, 10]	σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ δὲ ἔτει	Δημήτριος	οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν: τῷ δὲ
[7, 6]	ὅτι πόλεμος καὶ ἄλλων πολλῶν	αἴτιος	κακῶν γεγένηται, καὶ τὰ μὲν
[7, 42]	δ' ὑμῖν ὡς οὐκ ἐνῆν	σηκὸς	ἐν τῷ χωρίῳ, καὶ μάρτυρας
[7, 5]	χωρίον ἐκτησάμην, οὔτ' ἐλάα οὔτε	σηκὸς	ἐνῆν ἐν αὐτῷ. νομίζω γὰρ
[7, 28]	ἕν ἐστι, μιᾶς δὲ ἐλάας	σηκός,	ὡς οὗτός φησιν, ἦν, κυκλόθεν
[7, 38]	ᾧ μηδεὶς τετόλμηκε, καὶ πότερον	εἰκὸς	μᾶλλον τοῦτον ἀκινδύνως ψεύδεσθαι ἢ
[7, 13]	κέρδους ἕνεκα ποιοῦσι, καὶ ὑμᾶς	εἰκὸς	οὕτω σκοπεῖν, καὶ τοὺς ἀντιδίκους
[7, 6]	κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε ὅτι	πόλεμος	καὶ ἄλλων πολλῶν αἴτιος κακῶν
[7, 34]	ἐπειδὴ παρέλαβον τὸ χωρίον, καὶ	ἕτοιμός	εἰμι, εἴ τινα βούλοιτο, παραδοῦναι
[7, 26]	τοῦ σώματος κινδύνους οὕτω περὶ	οὐδενὸς	ἡγοῦμαι: καὶ τὰς μὲν πολλὰς
[7, 31]	καὶ χορηγῶν καὶ τἆλλα λῃτουργῶν	οὐδενὸς	ἧττον πολυτελῶς τῶν πολιτῶν. ~Καίτοι
[7, 4]	τῶν τριάκοντα Ἀντικλῆς παρ' αὐτοῦ	πριάμενος	ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ δὲ παρ' Ἀντικλέους
[7, 27]	καὶ οὐ λέγω ὡς τότε	δυνάμενος	ἢ ὡς νῦν διαβεβλημένος, ἀλλ'
[7, 19]	δ' οἰκέται ἐξέτεμνον τὰ πρέμνα,	ἀναθέμενος	δὲ ὁ βοηλάτης ὤχετο ἀπάγων
[7, 27]	τότε δυνάμενος ἢ ὡς νῦν	διαβεβλημένος,	ἀλλ' ὡς τῷ βουλομένῳ τότε
[7, 29]	γεωργῶν ἐγγὺς τυγχάνει οὔτ' ἐπιμελητὴς	ᾑρημένος	οὔθ' ἡλικίαν ἔχων εἰδέναι περὶ
[7, 20]	τῷ τρόπῳ ἦσθα ἄν με	τετιμωρημένος,	εἰ δὲ τῆς πόλεως ἕνεκα
[7, 41]	αὐτῆς νεναυμαχηκώς, πολλὰς δὲ μάχας	μεμαχημένος,	κόσμιον δ' ἐμαυτὸν καὶ ἐν
[7, 12]	διεπραξάμην καὶ τί ἂν φανερὸς	γενόμενος	ὑφ' ὑμῶν ἔπασχον. ~Πάντες γὰρ
[7, 43]	κατέστησεν ἀγῶνα, ~καὶ μάρτυρα οὐδένα	παρασχόμενος	ἐκ τῶν λόγων ζητεῖ πιστὸς
[7, 12]	καὶ ἀλογίστως ποιῆσαι, ἠγανάκτουν ἄν,	ἡγούμενος	μᾶλλον εὐλογεῖσθαι ἢ ὥς μοι
[7, 37]	τοίνυν εἰς τοῦτο προθυμίας ἀφικόμην,	ἡγούμενος	μετ' ἐμοῦ εἶναι καὶ ἐκ
[7, 34]	εἴ τινα βούλοιτο, παραδοῦναι βασανίζειν,	ἡγούμενος	οὕτως ἂν τὸν ἔλεγχον ἰσχυρότερον
[7, 25]	ὥσπερ καὶ τὴν ἄλλην οὐσίαν,	ἡγούμενος	περὶ ἀμφοτέρων τούτων εἶναί μοι
[7, 25]	μάρτυρας παρέξομαι, ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου	μηνός,	ἐπιγνώμονας δὲ πέμποντας καθ' ἕκαστον
[7, 41]	καταστήσομαι, ἄπαις μὲν ὢν καὶ	μόνος,	ἐρήμου δὲ τοῦ οἴκου γενομένου,
[7, 33]	μαρτυρεῖ, μᾶλλον ἢ περὶ ὧν	μόνος	οὗτος κατηγορεῖ. ~Ἔτι τοίνυν, ὦ
[7, 11]	μάρτυρες. Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ	χρόνος	οὗτος ἐξήκει, αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ
[7, 12]	λαθὼν διεπραξάμην καὶ τί ἂν	φανερὸς	γενόμενος ὑφ' ὑμῶν ἔπασχον. ~Πάντες
[7, 20]	αὐτὸς δέ, εἰ μέν σοι	ἐχθρὸς	ἦ, ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ
[7, 14]	οἰκίας ἐγγύς, οὔθ' ὡς ἐγὼ	ἄπειρος	τῶν παρ' ὑμῖν κινδύνων. ~Ἐγὼ
[7, 11]	αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ δὲ ὁ	κατήγορος	ἐπὶ Σουνιάδου ἄρχοντος σηκὸν ὑπ'
[7, 2]	τοῖς πολλὰ ἡμαρτηκόσιν. ~Οὕτω δ'	ἄπορος	ὁ ἀγών μοι καθέστηκεν, ὥστε
[7, 2]	ἐκ τῆς γῆς ἀφανίζειν, καὶ	πρὸς	τοὺς ἐωνημένους τοὺς καρποὺς τῶν
[7, 41]	ἐρήμου δὲ τοῦ οἴκου γενομένου,	μητρὸς	δὲ πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος
[7, 4]	δημευθέντων δὲ τῶν ὄντων ἐκείνου	Ἀπολλόδωρος	ὁ Μεγαρεὺς δωρειὰν παρὰ τοῦ
[7, 3]	ὑμῖν τοῖς διαγνωσομένοις περὶ τοῦ	πράγματος	ἀκούσαντα καὶ περὶ τῆς πατρίδος
[7, 22]	καὶ διαγιγνώσκειν ἔμελλον περὶ τοῦ	πράγματος.	~Δεινότατα οὖν πάσχω: ὃς εἰ
[7, 42]	χρὴ μεμνημένους διαγιγνώσκειν περὶ τοῦ	πράγματος,	καὶ ἀξιοῦν παρὰ τούτου πυθέσθαι
[7, 21]	ἔλαβες: ~φανεροῦ γὰρ ὄντος τοῦ	πράγματος	οὐδεμίαν ἄλλην ἡγούμην ἂν εἶναί
[7, 37]	ἐκ τεκμηρίων ὑμᾶς περὶ τοῦ	πράγματος	τἀληθῆ πυθέσθαι. ~Ἐνθυμεῖσθαι δὲ χρή,
[7, 26]	ποιοῦμαι, τοὺς δὲ περὶ τοῦ	σώματος	κινδύνους οὕτω περὶ οὐδενὸς ἡγοῦμαι:
[7, 28]	εἰ μὴ πάντων ἀνθρώπων ἐμαυτῷ	κακονούστατος	ἦ, ὑμῶν οὕτως ἐπιμελουμένων ἐκ
[7, 41]	ἂν δικαίως πιστεύοιτε. ~Πάντων γὰρ	ἀθλιώτατος	ἂν γενοίμην, εἰ φυγὰς ἀδίκως
[7, 16]	~Πῶς δ' οὐκ ἂν ἦ	ἀθλιώτατος	ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ τοὺς ἐμαυτοῦ
[7, 8]	λαμβάνειν. ~Καίτοι εἰ τοὺς διὰ	παντὸς	τοῦ χρόνου γεωργοῦντας τῆς αἰτίας
[7, 14]	χωρίον μοι διεφθείρετο, τοῦ σηκοῦ	ὄντος,	οὔθ' ὡς ἀμπέλοις ἐμποδὼν ἦν,
[7, 36]	τοῦ κινδύνου οὐκ ἴσου ἀμφοτέροις	ὄντος.	~Περὶ ἐμοῦ μὲν γὰρ εἰ
[7, 21]	ἂν πλεῖστον ἔλαβες: ~φανεροῦ γὰρ	ὄντος	τοῦ πράγματος οὐδεμίαν ἄλλην ἡγούμην
[7, 43]	ἀδικοῦντα ἀποδεῖξαι, καὶ ἐμοῦ ἅπαντας	διδόντος	τοὺς θεράποντας, οὕς φησι παραγενέσθαι,
[7, 36]	ἐμαυτῷ συνειδέναι: ἐπειδὴ τοίνυν ἐμοῦ	παραδιδόντος	οὗτος παραλαβεῖν οὐκ ἤθελε, δίκαιον
[7, 9]	γενέσθαι, ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ Πυθοδώρου	ἄρχοντος:	~ὃς δύο ἔτη ἐγεώργησεν, οὔτε
[7, 11]	δὲ ὁ κατήγορος ἐπὶ Σουνιάδου	ἄρχοντος	σηκὸν ὑπ' ἐμοῦ ἐκκεκόφθαι. ὑμῖν
[7, 36]	οἶμαι εἶναι ὅτι, εἰ Νικομάχου	ἐξαιτοῦντος	τοὺς ἀνθρώπους μὴ παρεδίδουν, ἐδόκουν
[7, 43]	παρασχόμενος ἐκ τῶν λόγων ζητεῖ	πιστὸς	γενέσθαι, ἐξὸν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις
[7, 11]	τοίνυν ὁ χρόνος οὗτος ἐξήκει,	αὐτὸς	γεωργῶ. φησὶ δὲ ὁ κατήγορος
[7, 20]	μὲν οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν ὑπέλιπες,	αὐτὸς	δέ, εἰ μέν σοι ἐχθρὸς
[7, 35]	καὶ τῶν ἔργων τῶν ἐμῶν.	~Οὗτος	δ' οὐκ ἤθελεν, οὐδὲν φάσκων
[7, 37]	μὲν γὰρ εἰ ἔλεγον ἃ	οὗτος	ἐβούλετο, οὐδ' ἂν ἀπολογήσασθαί μοι
[7, 11]	Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ χρόνος	οὗτος	ἐξήκει, αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ δὲ
[7, 3]	~Καὶ δεῖ με, περὶ ὧν	οὗτος	ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει, ἅμ' ὑμῖν τοῖς
[7, 33]	μᾶλλον ἢ περὶ ὧν μόνος	οὗτος	κατηγορεῖ. ~Ἔτι τοίνυν, ὦ βουλή,
[7, 14]	ἥτις ὠφέλεια τοῖς ἀδικήσασιν ἐγίγνετο.	~Οὗτος	μέντοι οὐκ ἂν ἔχοι ἀποδεῖξαι
[7, 32]	βίον: ταῦτα δὲ πράξας, ἃ	οὗτός	μου κατηγορεῖ, ἐκέρδαινον μὲν οὐδέν,
[7, 36]	συνειδέναι: ἐπειδὴ τοίνυν ἐμοῦ παραδιδόντος	οὗτος	παραλαβεῖν οὐκ ἤθελε, δίκαιον καὶ
[7, 28]	μιᾶς δὲ ἐλάας σηκός, ὡς	οὗτός	φησιν, ἦν, κυκλόθεν δὲ ὁδὸς
[7, 39]	γὰρ ὑμᾶς ἡγοῦμαι νομίζειν ὅτι	Νικόμαχος	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν πεισθεὶς τῶν
[7, 37]	εἰ μὴ ὡμολόγουν, οὐδεμιᾷ ζημίᾳ	ἔνοχος	ἦν. ὥστε πολὺ μᾶλλον τοῦτον
[7, 14]	ἐμποδὼν ἦν, οὔθ' ὡς οἰκίας	ἐγγύς,	οὔθ' ὡς ἐγὼ ἄπειρος τῶν
[7, 29]	τοῦτον δ' ὃς οὔτε γεωργῶν	ἐγγὺς	τυγχάνει οὔτ' ἐπιμελητὴς ᾑρημένος οὔθ'
[7, 6]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐτέμνετο, τὰ δ'	ἐγγὺς	ὑπὸ τῶν φίλων διηρπάζετο: ὥστε
[7, 4]	τῶν ὄντων ἐκείνου Ἀπολλόδωρος ὁ	Μεγαρεὺς	δωρειὰν παρὰ τοῦ δήμου λαβὼν
[7, 43]	ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος τοὺς θεράποντας,	οὕς	φησι παραγενέσθαι, παραλαβεῖν οὐκ ἤθελεν.
[7, 34]	πάντες ἔτι εἰσὶν οἱ θεράποντες,	οὓς	ἐκεκτήμην ἐπειδὴ παρέλαβον τὸ χωρίον,
[7, 19]	περὶ τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν ὄντες.	~Οὓς	ἐχρῆν τοῦτον παρασχέσθαι μάρτυρας, καὶ
[7, 21]	οὐδὲν ποιήσας διὰ τοὺς σοὺς	λόγους	ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς
[7, 30]	δέομαι ὑμῶν μὴ τοὺς τοιούτους	λόγους	πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν ἔργων, μηδὲ
[7, 13]	τὰ τοιαῦτα οὐχ ὕβρεως ἀλλὰ	κέρδους	ἕνεκα ποιοῦσι, καὶ ὑμᾶς εἰκὸς
[7, 17]	ἀφανίσαι τὸν σηκὸν βραχέος μὲν	κέρδους	ἕνεκα, προθεσμίας δὲ οὐδεμιᾶς οὔσης
[7, 41]	οἴκου γενομένου, μητρὸς δὲ πάντων	ἐνδεοῦς	οὔσης, πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ'
[7, 4]	πριάμενος ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ δὲ παρ'	Ἀντικλέους	εἰρήνης οὔσης ὠνοῦμαι. ~Ἡγοῦμαι τοίνυν,
[7, 15]	πάντας λαθεῖν δέον, ἀλλὰ πάντας	Ἀθηναίους	εἰδέναι. καὶ εἰ μὲν αἰσχρὸν
[7, 8]	τῇ εἰρήνῃ πριαμένους ἀφ' ὑμῶν	ἀζημίους	γενέσθαι. ~Ἀλλὰ γάρ, ὦ βουλή,
[7, 13]	εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν, καὶ τοὺς	ἀντιδίκους	ἐκ τούτων τὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι,
[7, 22]	τοὺς ἐννέα ἄρχοντας ἐπήγαγες ἢ	ἄλλους	τινὰς τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου,
[7, 16]	εἰ τοὺς ἐμαυτοῦ θεράποντας μηκέτι	δούλους	ἔμελλον ἕξειν ἀλλὰ δεσπότας τὸν
[7, 10]	ἐνιαυτόν: τῷ δὲ τετάρτῳ Ἀλκίᾳ	Ἀντισθένους	ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα, ὃς τέθνηκε: κᾆτα
[7, 8]	τούς γ' ἐν τῇ εἰρήνῃ	πριαμένους	ἀφ' ὑμῶν ἀζημίους γενέσθαι. ~Ἀλλὰ
[7, 42]	παρεσχόμην καὶ τεκμήρια. ἃ χρὴ	μεμνημένους	διαγιγνώσκειν περὶ τοῦ πράγματος, καὶ
[7, 2]	γῆς ἀφανίζειν, καὶ πρὸς τοὺς	ἐωνημένους	τοὺς καρποὺς τῶν μορίων πυνθανόμενοι
[7, 25]	τοίνυν ὑμᾶς τούτων μάρτυρας παρέξομαι,	ἐπιμελουμένους	μὲν ἑκάστου μηνός, ἐπιγνώμονας δὲ
[7, 30]	ἀνασχέσθαι τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν λεγόντων,	ἐνθυμουμένους	καὶ ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ
[7, 26]	τοὺς δὲ περὶ τοῦ σώματος	κινδύνους	οὕτω περὶ οὐδενὸς ἡγοῦμαι: καὶ
[7, 2]	καὶ πρὸς τοὺς ἐωνημένους τοὺς	καρποὺς	τῶν μορίων πυνθανόμενοι προσῇσαν: ἐπειδὴ
[7, 36]	ὅτι, εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος τοὺς	ἀνθρώπους	μὴ παρεδίδουν, ἐδόκουν ἂν ἐμαυτῷ
[7, 30]	ὑμῶν μὴ τοὺς τοιούτους λόγους	πιστοτέρους	ἡγήσασθαι τῶν ἔργων, μηδὲ περὶ
[7, 21]	τοίνυν οὐδὲν ποιήσας διὰ τοὺς	σοὺς	λόγους ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι, καὶ
[7, 36]	εἶναι ὅτι, εἰ Νικομάχου ἐξαιτοῦντος	τοὺς	ἀνθρώπους μὴ παρεδίδουν, ἐδόκουν ἂν
[7, 13]	ὑμᾶς εἰκὸς οὕτω σκοπεῖν, καὶ	τοὺς	ἀντιδίκους ἐκ τούτων τὰς κατηγορίας
[7, 8]	αἰτίας ἀφίετε, ἦ που χρὴ	τούς	γ' ἐν τῇ εἰρήνῃ πριαμένους
[7, 18]	πάντας πεῖσαι τοὺς παριόντας, ἢ	τοὺς	γείτονας, οἳ οὐ μόνον ἀλλήλων
[7, 26]	ζημίας οὕτω περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι,	τοὺς	δὲ περὶ τοῦ σώματος κινδύνους
[7, 8]	ἐκκοψάντων, δίκην λαμβάνειν. ~Καίτοι εἰ	τοὺς	διὰ παντὸς τοῦ χρόνου γεωργοῦντας
[7, 16]	ἦ ἀθλιώτατος ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ	τοὺς	ἐμαυτοῦ θεράποντας μηκέτι δούλους ἔμελλον
[7, 22]	μ' ἰδεῖν τὴν μορίαν ἀφανίζοντα	τοὺς	ἐννέα ἄρχοντας ἐπήγαγες ἢ ἄλλους
[7, 2]	τῆς γῆς ἀφανίζειν, καὶ πρὸς	τοὺς	ἐωνημένους τοὺς καρποὺς τῶν μορίων
[7, 43]	ἀποδεῖξαι, καὶ ἐμοῦ ἅπαντας διδόντος	τοὺς	θεράποντας, οὕς φησι παραγενέσθαι, παραλαβεῖν
[7, 2]	ἀφανίζειν, καὶ πρὸς τοὺς ἐωνημένους	τοὺς	καρποὺς τῶν μορίων πυνθανόμενοι προσῇσαν:
[7, 1]	τε, δοκεῖ μοι δεῖν καὶ	τοὺς	μὴ γεγονότας ἤδη δεδιέναι περὶ
[7, 18]	οἷός τ' ἦ πάντας πεῖσαι	τοὺς	παριόντας, ἢ τοὺς γείτονας, οἳ
[7, 20]	χρῆν σε τότε καὶ παρακαλεῖν	τοὺς	παριόντας μάρτυρας, καὶ φανερὸν ποιεῖν
[7, 21]	τούτων τοίνυν οὐδὲν ποιήσας διὰ	τοὺς	σοὺς λόγους ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι,
[7, 30]	~Ἐγὼ τοίνυν δέομαι ὑμῶν μὴ	τοὺς	τοιούτους λόγους πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν
[7, 1]	τῶν μελλόντων ἔσεσθαι: διὰ γὰρ	τοὺς	τοιούτους οἱ κίνδυνοι οἱ κοινοὶ
[7, 17]	ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ σφᾶς	αὐτούς,	εἴπερ ψεύδονται, μετόχους τῆς αἰτίας
[7, 40]	ἥδιον κακῶς λέγουσιν ἢ σφᾶς	αὐτοὺς	ἐπαινοῦσι. καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς
[7, 17]	τὸν σηκόν ἵν' εἴ τις	αὐτοὺς	ᾐτιᾶτο, εἶχον ἀνενεγκεῖν ὅτῳ παρέδοσαν;
[7, 25]	τούτων εἶναί μοι τὸν κίνδυνον.	αὐτοὺς	τοίνυν ὑμᾶς τούτων μάρτυρας παρέξομαι,
[7, 39]	ἀπορώτατοι τῶν κινδύνων, τοσούτῳ πάντες	αὐτοὺς	φεύγουσι μάλιστα. ~Ἐγὼ δέ, ὦ
[7, 40]	αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν,	τοιούτους	δὲ ἐπιπέμπουσί μοι, οἷς ὑμεῖς
[7, 30]	τοίνυν δέομαι ὑμῶν μὴ τοὺς	τοιούτους	λόγους πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν ἔργων,
[7, 1]	μελλόντων ἔσεσθαι: διὰ γὰρ τοὺς	τοιούτους	οἱ κίνδυνοι οἱ κοινοὶ γίγνονται
[7, 17]	καὶ σφᾶς αὐτούς, εἴπερ ψεύδονται,	μετόχους	τῆς αἰτίας καθιστάντες. ~Εἰ τοίνυν
[7, 39]	τοῦτον τὸν ἀγῶνα ἀγωνίζεται, οὐχ	ὡς	ἀδικοῦντα ἐλπίζων ἀποδείξειν, ἀλλ' ὡς
[7, 5]	προσήκει περὶ τῶν ἀλλοτρίων ἁμαρτημάτων	ὡς	ἀδικοῦντας κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε
[7, 14]	διεφθείρετο, τοῦ σηκοῦ ὄντος, οὔθ'	ὡς	ἀμπέλοις ἐμποδὼν ἦν, οὔθ' ὡς
[7, 39]	ὡς ἀδικοῦντα ἐλπίζων ἀποδείξειν, ἀλλ'	ὡς	ἀργύριον παρ' ἐμοῦ λήψεσθαι προσδοκῶν.
[7, 26]	οἷόν τ' ἦν λαθεῖν ἐξορύξαντα,	ὡς	ἀφανίζων νυνὶ κρίνομαι. ~Πότερον δέ
[7, 29]	ὡς ἐπεργαζόμενον πώποτε ζημιῶσαί μήθ'	ὡς	ἀφανίσαντα εἰς κίνδυνον καταστῆσαι, τοῦτον
[7, 14]	οὔθ' ὡς οἰκίας ἐγγύς, οὔθ'	ὡς	ἐγὼ ἄπειρος τῶν παρ' ὑμῖν
[7, 19]	τολμηρὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι: ὅς φησιν	ὡς	ἐγὼ μὲν παρειστήκειν, οἱ δ'
[7, 5]	ὦ βουλή, ἐμὸν ἔργον ἀποδεῖξαι	ὡς	ἐπειδὴ τὸ χωρίον ἐκτησάμην, οὔτ'
[7, 29]	τῶν μορίων ἐλαῶν ἐπιμελεῖσθαι, μήθ'	ὡς	ἐπεργαζόμενον πώποτε ζημιῶσαί μήθ' ὡς
[7, 25]	ὧν οὐδεὶς πώποτ' ἐζημίωσέ μ'	ὡς	ἐργαζόμενον τὰ περὶ τὰς μορίας
[7, 27]	λέγω ὡς τότε δυνάμενος ἢ	ὡς	νῦν διαβεβλημένος, ἀλλ' ὡς τῷ
[7, 14]	ὡς ἀμπέλοις ἐμποδὼν ἦν, οὔθ'	ὡς	οἰκίας ἐγγύς, οὔθ' ὡς ἐγὼ
[7, 42]	δεῖ λέγειν: ἀπέδειξα δ' ὑμῖν	ὡς	οὐκ ἐνῆν σηκὸς ἐν τῷ
[7, 28]	ἐστι, μιᾶς δὲ ἐλάας σηκός,	ὡς	οὗτός φησιν, ἦν, κυκλόθεν δὲ
[7, 14]	ἠναγκάσθην τοιούτοις ἔργοις ἐπιχειρεῖν, οὔθ'	ὡς	τὸ χωρίον μοι διεφθείρετο, τοῦ
[7, 27]	τῶν τριάκοντα; καὶ οὐ λέγω	ὡς	τότε δυνάμενος ἢ ὡς νῦν
[7, 27]	ἢ ὡς νῦν διαβεβλημένος, ἀλλ'	ὡς	τῷ βουλομένῳ τότε μᾶλλον ἐξὸν
[7, 14]	οὐκ ἂν ἔχοι ἀποδεῖξαι οὔθ'	ὡς	ὑπὸ πενίας ἠναγκάσθην τοιούτοις ἔργοις
[7, 21]	ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς	ὡς	ὑπὸ τῆς ἐμῆς δυνάμεως καὶ
[7, 31]	προστεταγμένα ἅπαντα προθυμότερον πεποίηκα ἢ	ὡς	ὑπὸ τῆς πόλεως ἠναγκαζόμην, καὶ
[7, 12]	ἄν, ἡγούμενος μᾶλλον εὐλογεῖσθαι ἢ	ὥς	μοι προσῆκεν: νῦν δὲ πάντας
[7, 38]	πότερον οἴεσθε αὐτὸν ὑπὲρ τῆς	πόλεως	βοηθεῖν ἢ συκοφαντοῦντα αἰτιάσασθαι. ~Ἐγὼ
[7, 20]	με τετιμωρημένος, εἰ δὲ τῆς	πόλεως	ἕνεκα ἔραττες, οὕτως ἐξελέγξας οὐκ
[7, 31]	πεποίηκα ἢ ὡς ὑπὸ τῆς	πόλεως	ἠναγκαζόμην, καὶ τριηραρχῶν καὶ εἰσφορὰς
[7, 29]	ὑμᾶς μέν, ~οἷς ὑπὸ τῆς	πόλεως	τὸν ἅπαντα χρόνον προστέτακται τῶν
[7, 21]	κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ τῆς ἐμῆς	δυνάμεως	καὶ τῶν ἐμῶν χρημάτων οὐδεὶς
[7, 13]	γὰρ ἄνθρωποι τὰ τοιαῦτα οὐχ	ὕβρεως	ἀλλὰ κέρδους ἕνεκα ποιοῦσι, καὶ
[7, 12]	ὦ βουλή, ἐν μὲν τῷ	τέως	χρόνῳ, ὅσοι με φάσκοιεν δεινὸν
[7, 5]	πάλαι ἐνῆσαν μορίαι, οὐκ ἂν	δικαίως	ζημιοῦσθαι: εἰ γὰρ μὴ δι'
[7, 40]	μοι, οἷς ὑμεῖς οὐκ ἂν	δικαίως	πιστεύοιτε. ~Πάντων γὰρ ἀθλιώτατος ἂν
[7, 6]	φίλων διηρπάζετο: ὥστε πῶς ἂν	δικαίως	ὑπὲρ τῶν τῇ πόλει γεγενημένων
[7, 10]	ὃς τέθνηκε: κᾆτα τρία ἔτη	ὁμοίως	καὶ Πρωτέας ἐμισθώσατο. καί μοι
[7, 17]	τοῖς εἰργασμένοις ἅπασι τὸ χωρίον	ὁμοίως	προσῆκον εἶναι σῶν τὸν σηκόν
[7, 32]	τῶν πολιτῶν. ~Καίτοι ταῦτα μὲν	μετρίως	ποιῶν ἀλλὰ μὴ προθύμως οὔτ'
[7, 40]	ἐχθρῶν διηλλάγην, οἳ ἐμὲ ἥδιον	κακῶς	λέγουσιν ἢ σφᾶς αὐτοὺς ἐπαινοῦσι.
[7, 41]	πολλὰς μὲν ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς	νεναυμαχηκώς,	πολλὰς δὲ μάχας μεμαχημένος, κόσμιον
[7, 41]	ἀθλιώτατος ἂν γενοίμην, εἰ φυγὰς	ἀδίκως	καταστήσομαι, ἄπαις μὲν ὢν καὶ
[7, 3]	δεῖ με, περὶ ὧν οὗτος	ἐπιβεβουλευκὼς	ἥκει, ἅμ' ὑμῖν τοῖς διαγνωσομένοις
[7, 31]	καὶ τἆλλα λῃτουργῶν οὐδενὸς ἧττον	πολυτελῶς	τῶν πολιτῶν. ~Καίτοι ταῦτα μὲν
[7, 36]	τούτου τὴν αὐτὴν γνώμην σχεῖν,	ἄλλως	τε καὶ τοῦ κινδύνου οὐκ
[7, 7]	συμφορῶν ἐγὼ νυνὶ δίκην διδοίην;	~ἄλλως	τε καὶ τοῦτο τὸ χωρίον
[7, 3]	καὶ περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι.	ὅμως	δὲ πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς
[7, 32]	μὲν μετρίως ποιῶν ἀλλὰ μὴ	προθύμως	οὔτ' ἂν περὶ φυγῆς οὔτ'
[7, 38]	καὶ πότερον εἰκὸς μᾶλλον τοῦτον	ἀκινδύνως	ψεύδεσθαι ἢ μετὰ τοσούτου κινδύνου
[7, 11]	σηκὸν ἐν τῷ χωρίῳ. καίτοι	πῶς	ἄν τις φανερώτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον
[7, 6]	ὑπὸ τῶν φίλων διηρπάζετο: ὥστε	πῶς	ἂν δικαίως ὑπὲρ τῶν τῇ
[7, 17]	οἰκετῶν παρέστη μοι μηδὲν φροντίζειν,	πῶς	ἂν ἐτόλμησα τοσούτων μεμισθωμένων καὶ
[7, 18]	~Εἰ τοίνυν καὶ ταῦτα παρεσκευασάμην,	πῶς	ἂν οἷός τ' ἦ πάντας
[7, 28]	ἄλλο οὐδὲν κακὸν ποιήσας φανήσομαι.	~Πῶς	δ' ἄν, εἰ μὴ πάντων
[7, 16]	ἀλλὰ τῆς μεγίστης ζημίας ἐκινδύνευον.	~Πῶς	δ' οὐκ ἂν ἦ ἀθλιώτατος
[7, 1]	πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ	πως	οἷόν τε, δοκεῖ μοι δεῖν
[7, 40]	ἢ σφᾶς αὐτοὺς ἐπαινοῦσι. καὶ	φανερῶς	μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν
[7, 15]	αἰσχρὸν ἦν μόνον τὸ πρᾶγμα,	ἴσως	ἄν τις τῶν παριόντων ἠμέλησε:
[7, 1]	μήτε πράγματα: νυνὶ δὲ οὕτως	ἀπροσδοκήτως	αἰτίαις καὶ πονηροῖς συκοφάνταις περιπέπτωκα,
[7, 12]	καὶ οὐδὲν ἂν εἰκῇ καὶ	ἀλογίστως	ποιῆσαι, ἠγανάκτουν ἄν, ἡγούμενος μᾶλλον
[7, 34]	τινα βούλοιτο, παραδοῦναι βασανίζειν, ἡγούμενος	οὕτως	ἂν τὸν ἔλεγχον ἰσχυρότερον γενέσθαι
[7, 1]	ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ δὲ	οὕτως	ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ πονηροῖς συκοφάνταις
[7, 25]	ἔμελλε δῆλον ἔσεσθαι. ~Νῦν δ'	οὕτως	αὐτὰς περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι ὥσπερ
[7, 20]	δὲ τῆς πόλεως ἕνεκα ἔραττες,	οὕτως	ἐξελέγξας οὐκ ἂν ἐδόκεις εἶναι
[7, 28]	ἀνθρώπων ἐμαυτῷ κακονούστατος ἦ, ὑμῶν	οὕτως	ἐπιμελουμένων ἐκ τούτου τὴν μορίαν
[7, 28]	ὥστε τίς ἂν ἀπετόλμησε, τούτων	οὕτως	ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν
[7, 19]	παρασχέσθαι μάρτυρας, καὶ μὴ μόνον	οὕτως	τολμηρὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι: ὅς φησιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/05/2005