HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours VII : Sur l'olivier sacré

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 40 formes différentes pour 116 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, paragraphes

[7, 28]   κυκλόθεν δὲ ὁδὸς περιέχει, ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον δὲ καὶ

[7, 18]   τούτων οἱ μὲν φίλοι οἱ δὲ διάφοροι περὶ τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν

[7, 35]   πιστὸν εἶναι τοῖς θεράπουσιν. ἐμοὶ δὲ δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι, εἰ περὶ

[7, 20]   οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν ὑπέλιπες, αὐτὸς δέ, εἰ μέν σοι ἐχθρὸς ἦ,

[7, 15]   τῶν παρ' ὑμῖν κινδύνων. ~Ἐγὼ δὲ εἴ τι τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς

[7, 28]   μὲν οὐδὲ ἕν ἐστι, μιᾶς δὲ ἐλάας σηκός, ὡς οὗτός φησιν,

[7, 2]   αἰτίαν ἀπορωτάτην εἶναι ἀπελέγξαι, αὐτοῖς δὲ ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ τι ἂν

[7, 40]   ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ ἐπιπέμπουσί μοι, οἷς ὑμεῖς οὐκ

[7, 10]   μορίαν οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ δὲ ἔτει Δημήτριος οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν:

[7, 17]   εἶχον ἀνενεγκεῖν ὅτῳ παρέδοσαν; νῦν δὲ καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ

[7, 28]   ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον δὲ καὶ πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε

[7, 20]   ἂν ἐδόκεις εἶναι συκοφάντης, εἰ δὲ κερδαίνειν ἐβούλου, τότ' ἂν πλεῖστον

[7, 41]   ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς, πολλὰς δὲ μάχας μεμαχημένος, κόσμιον δ' ἐμαυτὸν

[7, 11]   σηκὸν ὑπ' ἐμοῦ ἐκκεκόφθαι. ὑμῖν δὲ μεμαρτυρήκασιν οἱ πρότερον ἐργαζόμενοι καὶ

[7, 28]   ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι ὑμᾶς μέν,

[7, 27]   ὡς ἀφανίζων νυνὶ κρίνομαι. ~Πότερον δέ μοι κρεῖττον ἦν, ὦ βουλή,

[7, 26]   ἐξαμαρτάνειν, οὕτω θεραπεύων φαίνομαι, τὴν δὲ μορίαν, ἣν οὐχ οἷόν τ'

[7, 19]   οἰκέται ἐξέτεμνον τὰ πρέμνα, ἀναθέμενος δὲ ὁ βοηλάτης ὤχετο ἀπάγων τὰ

[7, 11]   οὗτος ἐξήκει, αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ δὲ ὁ κατήγορος ἐπὶ Σουνιάδου ἄρχοντος

[7, 28]   ὡς οὗτός φησιν, ἦν, κυκλόθεν δὲ ὁδὸς περιέχει, ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες

[7, 17]   βραχέος μὲν κέρδους ἕνεκα, προθεσμίας δὲ οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ τοῖς

[7, 23]   τούτοις ἂν ἠξίου πιστεύειν, ἐπειδὴ δὲ οὐκ εἰσὶν αὐτῷ ἐμοὶ καὶ

[7, 1]   δίκας ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ πονηροῖς

[7, 12]   ἢ ὥς μοι προσῆκεν: νῦν δὲ πάντας ἂν ὑμᾶς βουλοίμην περὶ

[7, 41]   δὲ τοῦ οἴκου γενομένου, μητρὸς δὲ πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος δὲ

[7, 4]   παρ' αὐτοῦ πριάμενος ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ δὲ παρ' Ἀντικλέους εἰρήνης οὔσης ὠνοῦμαι.

[7, 3]   περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως δὲ πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς διδάξαι.

[7, 25]   ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου μηνός, ἐπιγνώμονας δὲ πέμποντας καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν

[7, 26]   οὕτω περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι, τοὺς δὲ περὶ τοῦ σώματος κινδύνους οὕτω

[7, 32]   ἐμαυτῷ καταστήσας τὸν βίον: ταῦτα δὲ πράξας, ἃ οὗτός μου κατηγορεῖ,

[7, 4]   μὲν ἄλλον χρόνον ἐγεώργει, ὀλίγῳ δὲ πρὸ τῶν τριάκοντα Ἀντικλῆς παρ'

[7, 10]   Δημήτριος οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν: τῷ δὲ τετάρτῳ Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα,

[7, 20]   ἦσθα ἄν με τετιμωρημένος, εἰ δὲ τῆς πόλεως ἕνεκα ἔραττες, οὕτως

[7, 41]   δὲ πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος δὲ τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις,

[7, 41]   μὲν ὢν καὶ μόνος, ἐρήμου δὲ τοῦ οἴκου γενομένου, μητρὸς δὲ

[7, 35]   εὖ εἰδότες ὅτι ἀποθανοῦνται, περὶ δὲ τῶν δεσποτῶν, οἷς πεφύκασι κακονούστατοι,

[7, 4]   τοῦτο Πεισάνδρου τὸ χωρίον, δημευθέντων δὲ τῶν ὄντων ἐκείνου Ἀπολλόδωρος ὁ

[7, 38]   τοῦ πράγματος τἀληθῆ πυθέσθαι. ~Ἐνθυμεῖσθαι δὲ χρή, ὦ βουλή, ποτέροις χρὴ

[7, 7]   ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα. ἐπίστασθε δέ, ὦ βουλή, ὅσοι μάλιστα τῶν

[7, 40]   πάντες αὐτοὺς φεύγουσι μάλιστα. ~Ἐγὼ δέ, ὦ βουλή, οὐκ ἠξίουν, ἀλλ'

[7, 42]   γάρ, ὦ βουλή, ταῦτα μὲν ἐνθάδε οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ

[7, 30]   λόγους πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν ἔργων, μηδὲ περὶ ὧν αὐτοὶ σύνιστε, τοιαῦτ'

[7, 28]   χωρίου, ἐν ᾧ δένδρον μὲν οὐδὲ ἕν ἐστι, μιᾶς δὲ ἐλάας

[7, 7]   τὰς μορίας ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ οὐδὲ τὰ ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα.

[7, 24]   τὴν αὐτὴν τούτῳ γνώμην ἔχειν. ~Ἐπίστασθε γὰρ ἐν τῷ πεδίῳ πολλὰς

[7, 7]   τὰ ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα. ἐπίστασθε δέ, ὦ βουλή, ὅσοι μάλιστα

[7, 6]   ὡς ἀδικοῦντας κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ ἐπίστασθε ὅτι πόλεμος καὶ ἄλλων πολλῶν

[7, 34]   ὦ βουλή, ἐκ τῶν ἄλλων σκέψασθε. μάρτυρας γὰρ ἔχων αὐτῷ προσῆλθον,

[7, 38]   ἐμὲ ἔργον ἐργάσασθαι, καὶ πότερον οἴεσθε αὐτὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως βοηθεῖν

[7, 40]   ᾐτιάσατο, παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ τι βούλεσθε χρῆσθαι, καὶ τούτου ἕνεκα τοῦ

[7, 12]   ταύτην τὴν γνώμην ἔχειν, ἵνα ἡγῆσθέ με σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις ἔργοις

[7, 7]   βουλή, ὅσοι μάλιστα τῶν τοιούτων ἐπιμελεῖσθε, πολλὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ

[7, 11]   καίτοι πῶς ἄν τις φανερώτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον τὸν κατήγορον; οὐ γὰρ

[7, 38]   πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ μηδεὶς τετόλμηκε, καὶ πότερον εἰκὸς μᾶλλον τοῦτον

[7, 10]   Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα, ὃς τέθνηκε: κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως καὶ

[7, 36]   ἐμοῦ παραδιδόντος οὗτος παραλαβεῖν οὐκ ἤθελε, δίκαιον καὶ περὶ τούτου τὴν

[7, 24]   ἧττον τὸ ἀδίκημα πολλῶν οὐσῶν ἔμελλε δῆλον ἔσεσθαι. ~Νῦν δ' οὕτως

[7, 21]   διὰ τοὺς σοὺς λόγους ἀξιοῖς με ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ

[7, 29]   εἰδέναι περὶ τῶν τοιούτων, ἀπογράψαι με ἐκ γῆς μορίαν ἀφανίζειν. ~Ἐγὼ

[7, 40]   βουλή, οὐκ ἠξίουν, ἀλλ' ἐπειδήπερ με ᾐτιάσατο, παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ τι

[7, 42]   τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον εἰς τοσοῦτόν με κατέστησεν ἀγῶνα, ~καὶ μάρτυρα οὐδένα

[7, 2]   ἐκ τούτου τοῦ τρόπου ἀδικοῦντά με οὐδὲν εὑρεῖν ἐδυνήθησαν, νυνί με

[7, 16]   ἂν οἷόν τε ἦν δίκην με παρ' αὐτῶν λαμβάνειν: εὖ γὰρ

[7, 3]   ἂν βούλωνται λέγειν. ~Καὶ δεῖ με, περὶ ὧν οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει,

[7, 2]   με οὐδὲν εὑρεῖν ἐδυνήθησαν, νυνί με σηκόν ἀφανίζειν, ἡγούμενοι ἐμοὶ μὲν

[7, 12]   τὴν γνώμην ἔχειν, ἵνα ἡγῆσθέ με σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις ἔργοις ἐπεχείρουν,

[7, 20]   τούτῳ τῷ τρόπῳ ἦσθα ἄν με τετιμωρημένος, εἰ δὲ τῆς πόλεως

[7, 12]   μὲν τῷ τέως χρόνῳ, ὅσοι με φάσκοιεν δεινὸν εἶναι καὶ ἀκριβῆ

[7, 17]   ὅτῳ παρέδοσαν; νῦν δὲ καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ σφᾶς αὐτούς,

[7, 40]   καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν,

[7, 16]   εἰ καὶ τὰ μέγιστα εἰς ἐμὲ ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἷόν τε

[7, 38]   ἢ μετὰ τοσούτου κινδύνου τοιοῦτον ἐμὲ ἔργον ἐργάσασθαι, καὶ πότερον οἴεσθε

[7, 40]   ἐγὼ τῶν ἐχθρῶν διηλλάγην, οἳ ἐμὲ ἥδιον κακῶς λέγουσιν ἢ σφᾶς

[7, 37]   μᾶλλον τοῦτον παραλαμβάνειν ἐχρῆν ἢ ἐμὲ παραδοῦναι προσῆκεν. ἐγὼ τοίνυν εἰς

[7, 16]   ὅτι ἐπ' ἐκείνοις ἦν καὶ ἐμὲ τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις

[7, 21]   ἂν εἶναί μοι σωτηρίαν ἢ σὲ πεῖσαι. τούτων τοίνυν οὐδὲν ποιήσας

[7, 20]   ξύλα. ~Καίτοι, ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε τότε καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας

[7, 15]   ἴσως ἄν τις τῶν παριόντων ἠμέλησε: νῦν δ' οὐ περὶ αἰσχύνης

[7, 28]   κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε τίς ἂν ἀπετόλμησε, τούτων οὕτως ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ

[7, 40]   μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ

[7, 25]   ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν οὐδεὶς πώποτ' ἐζημίωσέ μ' ὡς ἐργαζόμενον τὰ περὶ

[7, 11]   τὸν κατήγορον; οὐ γὰρ οἷόν τε, ἃ πρότερον μὴ ἦν, ταῦτα

[7, 1]   περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ πως οἷόν τε, δοκεῖ μοι δεῖν καὶ τοὺς

[7, 16]   ἐμὲ ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἷόν τε ἦν δίκην με παρ' αὐτῶν

[7, 36]   τὴν αὐτὴν γνώμην σχεῖν, ἄλλως τε καὶ τοῦ κινδύνου οὐκ ἴσου

[7, 7]   ἐγὼ νυνὶ δίκην διδοίην; ~ἄλλως τε καὶ τοῦτο τὸ χωρίον ἐν

[7, 23]   γὰρ δήπου συκοφαντῶν ἅμα τοιούτων τε λόγων ἀπορήσει καὶ μαρτύρων: ὑμᾶς

[7, 8]   τοῦ χρόνου γεωργοῦντας τῆς αἰτίας ἀφίετε, ἦ που χρὴ τούς γ'

[7, 1]   ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ

[7, 1]   ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως

[7, 10]   Πρωτέας ἐμισθώσατο. καί μοι δεῦρ' ἴτε, μάρτυρες. Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ

[7, 33]   κίνδυνον καθίστην. ~Καίτοι πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε δικαιότερον εἶναι τοῖς μεγάλοις χρῆσθαι

[7, 40]   οἷς ὑμεῖς οὐκ ἂν δικαίως πιστεύοιτε. ~Πάντων γὰρ ἀθλιώτατος ἂν γενοίμην,

[7, 9]   παρέλαβον τὸ χωρίον, πρὶν ἡμέρας πέντε γενέσθαι, ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ Πυθοδώρου

[7, 22]   ἐθέλει σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ ὅτε φῄς μ' ἰδεῖν τὴν μορίαν

[7, 40]   ἐπαινοῦσι. καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν

[7, 29]   ἐλαῶν ἐπιμελεῖσθαι, μήθ' ὡς ἐπεργαζόμενον πώποτε ζημιῶσαί μήθ' ὡς ἀφανίσαντα εἰς

[7, 27]   τριάκοντα; καὶ οὐ λέγω ὡς τότε δυνάμενος ἢ ὡς νῦν διαβεβλημένος,

[7, 20]   ~Καίτοι, ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε τότε καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας μάρτυρας,

[7, 27]   διαβεβλημένος, ἀλλ' ὡς τῷ βουλομένῳ τότε μᾶλλον ἐξὸν ἀδικεῖν ἢ νυνί.

[7, 7]   ἔτη. οὐ θαυμαστὸν δ' εἰ τότε τὰς μορίας ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ

[7, 30]   ἔργων, μηδὲ περὶ ὧν αὐτοὶ σύνιστε, τοιαῦτ' ἀνασχέσθαι τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν

[7, 2]   ἄπορος ὁ ἀγών μοι καθέστηκεν, ὥστε ἀπεγράφην τὸ μὲν πρῶτον ἐλάαν

[7, 16]   λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον συνειδότας; ὥστε εἰ καὶ τὰ μέγιστα εἰς

[7, 37]   ὡμολόγουν, οὐδεμιᾷ ζημίᾳ ἔνοχος ἦν. ὥστε πολὺ μᾶλλον τοῦτον παραλαμβάνειν ἐχρῆν

[7, 6]   ἐγγὺς ὑπὸ τῶν φίλων διηρπάζετο: ὥστε πῶς ἂν δικαίως ὑπὲρ τῶν

[7, 28]   δὲ καὶ πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε τίς ἂν ἀπετόλμησε, τούτων οὕτως

[7, 27]   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὔτε τοιοῦτον οὔτε ἄλλο οὐδὲν κακὸν ποιήσας φανήσομαι.

[7, 29]   κίνδυνον καταστῆσαι, τοῦτον δ' ὃς οὔτε γεωργῶν ἐγγὺς τυγχάνει οὔτ' ἐπιμελητὴς

[7, 10]   ἄρχοντος: ~ὃς δύο ἔτη ἐγεώργησεν, οὔτε ἰδίαν ἐλάαν οὔτε μορίαν οὔτε

[7, 10]   ἔτη ἐγεώργησεν, οὔτε ἰδίαν ἐλάαν οὔτε μορίαν οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ

[7, 10]   οὔτε ἰδίαν ἐλάαν οὔτε μορίαν οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ δὲ ἔτει

[7, 5]   τὸ χωρίον ἐκτησάμην, οὔτ' ἐλάα οὔτε σηκὸς ἐνῆν ἐν αὐτῷ. νομίζω

[7, 27]   οὐδ' ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὔτε τοιοῦτον οὔτε ἄλλο οὐδὲν κακὸν

[7, 7]   ἐν τῷ πολέμῳ κεκτημένων οὐκ ἀξιοῦτε παρ' αὐτῶν, ἑτέρων ἐκκοψάντων, δίκην

[7, 20]   ἀπάγων τὰ ξύλα. ~Καίτοι, ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε τότε καὶ παρακαλεῖν

Discours, paragraphes
[7, 28]	κυκλόθεν δὲ ὁδὸς περιέχει, ἀμφοτέρωθεν	δὲ	γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον δὲ καὶ
[7, 18]	τούτων οἱ μὲν φίλοι οἱ	δὲ	διάφοροι περὶ τῶν ἐμῶν τυγχάνουσιν
[7, 35]	πιστὸν εἶναι τοῖς θεράπουσιν. ἐμοὶ	δὲ	δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι, εἰ περὶ
[7, 20]	οὐδεμίαν ἂν ἀπολογίαν ὑπέλιπες, αὐτὸς	δέ,	εἰ μέν σοι ἐχθρὸς ἦ,
[7, 15]	τῶν παρ' ὑμῖν κινδύνων. ~Ἐγὼ	δὲ	εἴ τι τοιοῦτον ἔπραττον, πολλὰς
[7, 28]	μὲν οὐδὲ ἕν ἐστι, μιᾶς	δὲ	ἐλάας σηκός, ὡς οὗτός φησιν,
[7, 2]	αἰτίαν ἀπορωτάτην εἶναι ἀπελέγξαι, αὐτοῖς	δὲ	ἐξεῖναι μᾶλλον ὅ τι ἂν
[7, 40]	ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν, τοιούτους	δὲ	ἐπιπέμπουσί μοι, οἷς ὑμεῖς οὐκ
[7, 10]	μορίαν οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ	δὲ	ἔτει Δημήτριος οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν:
[7, 17]	εἶχον ἀνενεγκεῖν ὅτῳ παρέδοσαν; νῦν	δὲ	καὶ ἐμὲ ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ
[7, 28]	ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες περιοικοῦσιν, ἄερκτον	δὲ	καὶ πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε
[7, 20]	ἂν ἐδόκεις εἶναι συκοφάντης, εἰ	δὲ	κερδαίνειν ἐβούλου, τότ' ἂν πλεῖστον
[7, 41]	ναυμαχίας ὑπὲρ αὐτῆς νεναυμαχηκώς, πολλὰς	δὲ	μάχας μεμαχημένος, κόσμιον δ' ἐμαυτὸν
[7, 11]	σηκὸν ὑπ' ἐμοῦ ἐκκεκόφθαι. ὑμῖν	δὲ	μεμαρτυρήκασιν οἱ πρότερον ἐργαζόμενοι καὶ
[7, 28]	ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ πράγματι; δεινὸν	δέ	μοι δοκεῖ εἶναι ὑμᾶς μέν,
[7, 27]	ὡς ἀφανίζων νυνὶ κρίνομαι. ~Πότερον	δέ	μοι κρεῖττον ἦν, ὦ βουλή,
[7, 26]	ἐξαμαρτάνειν, οὕτω θεραπεύων φαίνομαι, τὴν	δὲ	μορίαν, ἣν οὐχ οἷόν τ'
[7, 19]	οἰκέται ἐξέτεμνον τὰ πρέμνα, ἀναθέμενος	δὲ	ὁ βοηλάτης ὤχετο ἀπάγων τὰ
[7, 11]	οὗτος ἐξήκει, αὐτὸς γεωργῶ. φησὶ	δὲ	ὁ κατήγορος ἐπὶ Σουνιάδου ἄρχοντος
[7, 28]	ὡς οὗτός φησιν, ἦν, κυκλόθεν	δὲ	ὁδὸς περιέχει, ἀμφοτέρωθεν δὲ γείτονες
[7, 17]	βραχέος μὲν κέρδους ἕνεκα, προθεσμίας	δὲ	οὐδεμιᾶς οὔσης τῷ κινδύνῳ τοῖς
[7, 23]	τούτοις ἂν ἠξίου πιστεύειν, ἐπειδὴ	δὲ	οὐκ εἰσὶν αὐτῷ ἐμοὶ καὶ
[7, 1]	δίκας ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ	δὲ	οὕτως ἀπροσδοκήτως αἰτίαις καὶ πονηροῖς
[7, 12]	ἢ ὥς μοι προσῆκεν: νῦν	δὲ	πάντας ἂν ὑμᾶς βουλοίμην περὶ
[7, 41]	δὲ τοῦ οἴκου γενομένου, μητρὸς	δὲ	πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος δὲ
[7, 4]	παρ' αὐτοῦ πριάμενος ἐξεμίσθωσεν: ἐγὼ	δὲ	παρ' Ἀντικλέους εἰρήνης οὔσης ὠνοῦμαι.
[7, 3]	περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνίσασθαι. ὅμως	δὲ	πειράσομαι ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς διδάξαι.
[7, 25]	ἐπιμελουμένους μὲν ἑκάστου μηνός, ἐπιγνώμονας	δὲ	πέμποντας καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν
[7, 26]	οὕτω περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι, τοὺς	δὲ	περὶ τοῦ σώματος κινδύνους οὕτω
[7, 32]	ἐμαυτῷ καταστήσας τὸν βίον: ταῦτα	δὲ	πράξας, ἃ οὗτός μου κατηγορεῖ,
[7, 4]	μὲν ἄλλον χρόνον ἐγεώργει, ὀλίγῳ	δὲ	πρὸ τῶν τριάκοντα Ἀντικλῆς παρ'
[7, 10]	Δημήτριος οὑτοσὶ εἰργάσατο ἐνιαυτόν: τῷ	δὲ	τετάρτῳ Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα,
[7, 20]	ἦσθα ἄν με τετιμωρημένος, εἰ	δὲ	τῆς πόλεως ἕνεκα ἔραττες, οὕτως
[7, 41]	δὲ πάντων ἐνδεοῦς οὔσης, πατρίδος	δὲ	τοιαύτης ἐπ' αἰσχίσταις στερηθεὶς αἰτίαις,
[7, 41]	μὲν ὢν καὶ μόνος, ἐρήμου	δὲ	τοῦ οἴκου γενομένου, μητρὸς δὲ
[7, 35]	εὖ εἰδότες ὅτι ἀποθανοῦνται, περὶ	δὲ	τῶν δεσποτῶν, οἷς πεφύκασι κακονούστατοι,
[7, 4]	τοῦτο Πεισάνδρου τὸ χωρίον, δημευθέντων	δὲ	τῶν ὄντων ἐκείνου Ἀπολλόδωρος ὁ
[7, 38]	τοῦ πράγματος τἀληθῆ πυθέσθαι. ~Ἐνθυμεῖσθαι	δὲ	χρή, ὦ βουλή, ποτέροις χρὴ
[7, 7]	ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα. ἐπίστασθε	δέ,	ὦ βουλή, ὅσοι μάλιστα τῶν
[7, 40]	πάντες αὐτοὺς φεύγουσι μάλιστα. ~Ἐγὼ	δέ,	ὦ βουλή, οὐκ ἠξίουν, ἀλλ'
[7, 42]	γάρ, ὦ βουλή, ταῦτα μὲν	ἐνθάδε	οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ
[7, 30]	λόγους πιστοτέρους ἡγήσασθαι τῶν ἔργων,	μηδὲ	περὶ ὧν αὐτοὶ σύνιστε, τοιαῦτ'
[7, 28]	χωρίου, ἐν ᾧ δένδρον μὲν	οὐδὲ	ἕν ἐστι, μιᾶς δὲ ἐλάας
[7, 7]	τὰς μορίας ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ	οὐδὲ	τὰ ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα.
[7, 24]	τὴν αὐτὴν τούτῳ γνώμην ἔχειν.	~Ἐπίστασθε	γὰρ ἐν τῷ πεδίῳ πολλὰς
[7, 7]	τὰ ἡμέτερ' αὐτῶν φυλάττειν ἐδυνάμεθα.	ἐπίστασθε	δέ, ὦ βουλή, ὅσοι μάλιστα
[7, 6]	ὡς ἀδικοῦντας κινδυνεύειν. ~Πάντες γὰρ	ἐπίστασθε	ὅτι πόλεμος καὶ ἄλλων πολλῶν
[7, 34]	ὦ βουλή, ἐκ τῶν ἄλλων	σκέψασθε.	μάρτυρας γὰρ ἔχων αὐτῷ προσῆλθον,
[7, 38]	ἐμὲ ἔργον ἐργάσασθαι, καὶ πότερον	οἴεσθε	αὐτὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως βοηθεῖν
[7, 40]	ᾐτιάσατο, παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ τι	βούλεσθε	χρῆσθαι, καὶ τούτου ἕνεκα τοῦ
[7, 12]	ταύτην τὴν γνώμην ἔχειν, ἵνα	ἡγῆσθέ	με σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις ἔργοις
[7, 7]	βουλή, ὅσοι μάλιστα τῶν τοιούτων	ἐπιμελεῖσθε,	πολλὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ
[7, 11]	καίτοι πῶς ἄν τις φανερώτερον	ἐξελέγξειε	ψευδόμενον τὸν κατήγορον; οὐ γὰρ
[7, 38]	πολλοὶ μεμαρτυρήκασιν ἢ ᾧ μηδεὶς	τετόλμηκε,	καὶ πότερον εἰκὸς μᾶλλον τοῦτον
[7, 10]	Ἀλκίᾳ Ἀντισθένους ἀπελευθέρῳ ἐμίσθωσα, ὃς	τέθνηκε:	κᾆτα τρία ἔτη ὁμοίως καὶ
[7, 36]	ἐμοῦ παραδιδόντος οὗτος παραλαβεῖν οὐκ	ἤθελε,	δίκαιον καὶ περὶ τούτου τὴν
[7, 24]	ἧττον τὸ ἀδίκημα πολλῶν οὐσῶν	ἔμελλε	δῆλον ἔσεσθαι. ~Νῦν δ' οὕτως
[7, 21]	διὰ τοὺς σοὺς λόγους ἀξιοῖς	με	ἀπολέσθαι, καὶ κατηγορεῖς ὡς ὑπὸ
[7, 29]	εἰδέναι περὶ τῶν τοιούτων, ἀπογράψαι	με	ἐκ γῆς μορίαν ἀφανίζειν. ~Ἐγὼ
[7, 40]	βουλή, οὐκ ἠξίουν, ἀλλ' ἐπειδήπερ	με	ᾐτιάσατο, παρέσχον ἐμαυτὸν ὅ τι
[7, 42]	τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον εἰς τοσοῦτόν	με	κατέστησεν ἀγῶνα, ~καὶ μάρτυρα οὐδένα
[7, 2]	ἐκ τούτου τοῦ τρόπου ἀδικοῦντά	με	οὐδὲν εὑρεῖν ἐδυνήθησαν, νυνί με
[7, 16]	ἂν οἷόν τε ἦν δίκην	με	παρ' αὐτῶν λαμβάνειν: εὖ γὰρ
[7, 3]	ἂν βούλωνται λέγειν. ~Καὶ δεῖ	με,	περὶ ὧν οὗτος ἐπιβεβουλευκὼς ἥκει,
[7, 2]	με οὐδὲν εὑρεῖν ἐδυνήθησαν, νυνί	με	σηκόν ἀφανίζειν, ἡγούμενοι ἐμοὶ μὲν
[7, 12]	τὴν γνώμην ἔχειν, ἵνα ἡγῆσθέ	με	σκοπεῖν, εἴπερ τοιούτοις ἔργοις ἐπεχείρουν,
[7, 20]	τούτῳ τῷ τρόπῳ ἦσθα ἄν	με	τετιμωρημένος, εἰ δὲ τῆς πόλεως
[7, 12]	μὲν τῷ τέως χρόνῳ, ὅσοι	με	φάσκοιεν δεινὸν εἶναι καὶ ἀκριβῆ
[7, 17]	ὅτῳ παρέδοσαν; νῦν δὲ καὶ	ἐμὲ	ἀπολύσαντες φαίνονται, καὶ σφᾶς αὐτούς,
[7, 40]	καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς πώποτε	ἐμὲ	αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν οὐδέν,
[7, 16]	εἰ καὶ τὰ μέγιστα εἰς	ἐμὲ	ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἷόν τε
[7, 38]	ἢ μετὰ τοσούτου κινδύνου τοιοῦτον	ἐμὲ	ἔργον ἐργάσασθαι, καὶ πότερον οἴεσθε
[7, 40]	ἐγὼ τῶν ἐχθρῶν διηλλάγην, οἳ	ἐμὲ	ἥδιον κακῶς λέγουσιν ἢ σφᾶς
[7, 37]	μᾶλλον τοῦτον παραλαμβάνειν ἐχρῆν ἢ	ἐμὲ	παραδοῦναι προσῆκεν. ἐγὼ τοίνυν εἰς
[7, 16]	ὅτι ἐπ' ἐκείνοις ἦν καὶ	ἐμὲ	τιμωρήσασθαι καὶ αὐτοῖς μηνύσασιν ἐλευθέροις
[7, 21]	ἂν εἶναί μοι σωτηρίαν ἢ	σὲ	πεῖσαι. τούτων τοίνυν οὐδὲν ποιήσας
[7, 20]	ξύλα. ~Καίτοι, ὦ Νικόμαχε, χρῆν	σε	τότε καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας
[7, 15]	ἴσως ἄν τις τῶν παριόντων	ἠμέλησε:	νῦν δ' οὐ περὶ αἰσχύνης
[7, 28]	κάτοπτόν ἐστιν; ὥστε τίς ἂν	ἀπετόλμησε,	τούτων οὕτως ἐχόντων, ἐπιχειρῆσαι τοιούτῳ
[7, 40]	μὲν οὐδεὶς πώποτε ἐμὲ αὐτῶν	ἐπεχείρησε	ποιῆσαι κακὸν οὐδέν, τοιούτους δὲ
[7, 25]	ἕκαστον ἐνιαυτόν: ὧν οὐδεὶς πώποτ'	ἐζημίωσέ	μ' ὡς ἐργαζόμενον τὰ περὶ
[7, 11]	τὸν κατήγορον; οὐ γὰρ οἷόν	τε,	ἃ πρότερον μὴ ἦν, ταῦτα
[7, 1]	περιπέπτωκα, ὥστ' εἴ πως οἷόν	τε,	δοκεῖ μοι δεῖν καὶ τοὺς
[7, 16]	ἐμὲ ἐξημάρτανον, οὐκ ἂν οἷόν	τε	ἦν δίκην με παρ' αὐτῶν
[7, 36]	τὴν αὐτὴν γνώμην σχεῖν, ἄλλως	τε	καὶ τοῦ κινδύνου οὐκ ἴσου
[7, 7]	ἐγὼ νυνὶ δίκην διδοίην; ~ἄλλως	τε	καὶ τοῦτο τὸ χωρίον ἐν
[7, 23]	γὰρ δήπου συκοφαντῶν ἅμα τοιούτων	τε	λόγων ἀπορήσει καὶ μαρτύρων: ὑμᾶς
[7, 8]	τοῦ χρόνου γεωργοῦντας τῆς αἰτίας	ἀφίετε,	ἦ που χρὴ τούς γ'
[7, 1]	ἐξεῖναι τῷ βουλομένῳ, ἡσυχίαν ἄγοντι,	μήτε	δίκας ἔχειν μήτε πράγματα: νυνὶ
[7, 1]	ἡσυχίαν ἄγοντι, μήτε δίκας ἔχειν	μήτε	πράγματα: νυνὶ δὲ οὕτως ἀπροσδοκήτως
[7, 10]	Πρωτέας ἐμισθώσατο. καί μοι δεῦρ'	ἴτε,	μάρτυρες. Μάρτυρες. ~Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ
[7, 33]	κίνδυνον καθίστην. ~Καίτοι πάντες ἂν	ὁμολογήσαιτε	δικαιότερον εἶναι τοῖς μεγάλοις χρῆσθαι
[7, 40]	οἷς ὑμεῖς οὐκ ἂν δικαίως	πιστεύοιτε.	~Πάντων γὰρ ἀθλιώτατος ἂν γενοίμην,
[7, 9]	παρέλαβον τὸ χωρίον, πρὶν ἡμέρας	πέντε	γενέσθαι, ἀπεμίσθωσα Καλλιστράτῳ, ἐπὶ Πυθοδώρου
[7, 22]	ἐθέλει σοι μαρτυρεῖν. ~Καίτοι εἰ	ὅτε	φῄς μ' ἰδεῖν τὴν μορίαν
[7, 40]	ἐπαινοῦσι. καὶ φανερῶς μὲν οὐδεὶς	πώποτε	ἐμὲ αὐτῶν ἐπεχείρησε ποιῆσαι κακὸν
[7, 29]	ἐλαῶν ἐπιμελεῖσθαι, μήθ' ὡς ἐπεργαζόμενον	πώποτε	ζημιῶσαί μήθ' ὡς ἀφανίσαντα εἰς
[7, 27]	τριάκοντα; καὶ οὐ λέγω ὡς	τότε	δυνάμενος ἢ ὡς νῦν διαβεβλημένος,
[7, 20]	~Καίτοι, ὦ Νικόμαχε, χρῆν σε	τότε	καὶ παρακαλεῖν τοὺς παριόντας μάρτυρας,
[7, 27]	διαβεβλημένος, ἀλλ' ὡς τῷ βουλομένῳ	τότε	μᾶλλον ἐξὸν ἀδικεῖν ἢ νυνί.
[7, 7]	ἔτη. οὐ θαυμαστὸν δ' εἰ	τότε	τὰς μορίας ἐξέκοπτον, ἐν ᾧ
[7, 30]	ἔργων, μηδὲ περὶ ὧν αὐτοὶ	σύνιστε,	τοιαῦτ' ἀνασχέσθαι τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν
[7, 2]	ἄπορος ὁ ἀγών μοι καθέστηκεν,	ὥστε	ἀπεγράφην τὸ μὲν πρῶτον ἐλάαν
[7, 16]	λοιπὸν βίον, τοιοῦτον ἔργον συνειδότας;	ὥστε	εἰ καὶ τὰ μέγιστα εἰς
[7, 37]	ὡμολόγουν, οὐδεμιᾷ ζημίᾳ ἔνοχος ἦν.	ὥστε	πολὺ μᾶλλον τοῦτον παραλαμβάνειν ἐχρῆν
[7, 6]	ἐγγὺς ὑπὸ τῶν φίλων διηρπάζετο:	ὥστε	πῶς ἂν δικαίως ὑπὲρ τῶν
[7, 28]	δὲ καὶ πανταχόθεν κάτοπτόν ἐστιν;	ὥστε	τίς ἂν ἀπετόλμησε, τούτων οὕτως
[7, 27]	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὔτε τοιοῦτον	οὔτε	ἄλλο οὐδὲν κακὸν ποιήσας φανήσομαι.
[7, 29]	κίνδυνον καταστῆσαι, τοῦτον δ' ὃς	οὔτε	γεωργῶν ἐγγὺς τυγχάνει οὔτ' ἐπιμελητὴς
[7, 10]	ἄρχοντος: ~ὃς δύο ἔτη ἐγεώργησεν,	οὔτε	ἰδίαν ἐλάαν οὔτε μορίαν οὔτε
[7, 10]	ἔτη ἐγεώργησεν, οὔτε ἰδίαν ἐλάαν	οὔτε	μορίαν οὔτε σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ
[7, 10]	οὔτε ἰδίαν ἐλάαν οὔτε μορίαν	οὔτε	σηκὸν παραλαβών. τρίτῳ δὲ ἔτει
[7, 5]	τὸ χωρίον ἐκτησάμην, οὔτ' ἐλάα	οὔτε	σηκὸς ἐνῆν ἐν αὐτῷ. νομίζω
[7, 27]	οὐδ' ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ	οὔτε	τοιοῦτον οὔτε ἄλλο οὐδὲν κακὸν
[7, 7]	ἐν τῷ πολέμῳ κεκτημένων οὐκ	ἀξιοῦτε	παρ' αὐτῶν, ἑτέρων ἐκκοψάντων, δίκην
[7, 20]	ἀπάγων τὰ ξύλα. ~Καίτοι, ὦ	Νικόμαχε,	χρῆν σε τότε καὶ παρακαλεῖν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/05/2005