HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, L'Eunuque

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ο = 47 formes différentes pour 86 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[10]   καὶ μοιχὸς ἑάλω ποτέ, ὡς ὁ ἄξων φησίν, ἄρθρα ἐν ἄρθροις

[9]   τῆς τῶν δογμάτων ἐπιστήμης. εἶθ´ ὁ Ἀριστοτέλης ἐκαλεῖτο μάρτυς τοῦ λόγου,

[5]   αὐτοῦ· κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ὁ Βαγώας ἀντεξήταζε τὸν ἐκείνου βίον.

[9]   καί τι καὶ ἐτόλμα προστιθέναι ὁ Βαγώας τοιοῦτον, ὡς πολὺ ἐπιτηδειότερος

[12]   φιλοσοφεῖ. μετὰ δὲ ἐπεὶ πάντας ὁ γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις

[7]   ἡμῶν εὐδοκιμήσας ἐν τοῖς Ἕλλησιν. ὁ Διοκλῆς δὲ κἀκεῖνον αὐτόν, εἰ

[6]   δὲ ἐλέγχων, τὸ τελευταῖον ἤδη ὁ Διοκλῆς ἔφη μηδὲ τὴν ἀρχὴν

[5]   ἐς τοῦτο περιέστη· ἀφέμενος γὰρ ὁ Διοκλῆς τοῦ δεικνύναι τὰ αὑτοῦ

[4]   λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας ὁ εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν. τὰ μὲν

[6]   τοιοῦτόν τινα. καὶ πολὺς ἦν ὁ περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα

[4]   κατὰ τὰ πάτρια ἐγίγνετο αὐτοῖς ὁ πόλεμος. τὰ μετὰ ταῦτα δὲ

[4]   οἱ ἀμφήριστοι αὐτῶν, Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα ὃν λέγω, τὸν

[10]   ἔφη, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὑτοσὶ ὁ τὰς γνάθους λεῖος καὶ τὸ

[2]   δίκης, ὡς καὶ αὐτὸς εἰδείην ὅ τι σοὶ τὸ κεκινηκὸς εἴη

[4]   ἠγωνίζοντο· δύο δὲ μάλιστα ἦσαν οἱ ἀμφήριστοι αὐτῶν, Διοκλῆς τε ὁ

[2]   συνειστήκει καὶ δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν οἱ ἄριστοι καὶ πρεσβύτατοι καὶ σοφώτατοι

[12]   τά γε πρὸς τῶν ὄρχεων· οἱ δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένους τινὰς

[11]   καὶ πῶς ἔγνωσαν ὑπὲρ αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες

[12]   Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´ οἱ μὲν ἠξίουν ἀποδύσαντας αὐτὸν ὥσπερ

[10]   φανεῖται· εἰ δὲ μὴ ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ λέγοντες, καὶ μοιχὸς

[2]   ὦ μακάριε, κατ´ εἰρήνην ἐκεῖνοι, οἵ γε ξυμπεσόντες ὅλας ἁμάξας βλασφημιῶν

[1]   κοινωνὸν ποιήσομαί σε, ἢν ἀκούσῃς οἵᾳ δίκῃ δικαζομένῃ παρεγενόμην, φιλοσόφων πρὸς

[3]   ὅτῳ συνεῖναι τοῖς νέοις. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οἶδα ταῦτα· καί τινά φασιν αὐτῶν

[3]   τρίτον τι ἀγαθὸν καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ

[7]   πρῶτα ὑπ´ αἰδοῦς καὶ δειλίας— οἰκεῖον γὰρ αὐτοῖς τὸ τοιοῦτον— ἐπὶ

[5]   λόγοις αὐτοῖς προχειρότερον ζητῶν καὶ οἰκειότερον τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ

[12]   γελοιότερον μεταστειλαμένους τινὰς τῶν ἐξ οἰκήματος γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ

[6]   τις ἕωθεν ἐξιὼν ἐκ τῆς οἰκίας ἴδοι τοιοῦτόν τινα. καὶ πολὺς

[3]   αὐτῶν ἔναγχος ἀποθανεῖν, τῶν Περιπατητικῶν οἶμαι τὸν ἕτερον. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὕτη, ὦ

[3]   Συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡς οἶσθα, ἐκ βασιλέως μισθοφορά τις οὐ

[4]   αὐτῶν, Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα ὃν λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ

[2]   εἰρήνην ἐκεῖνοι, οἵ γε ξυμπεσόντες ὅλας ἁμάξας βλασφημιῶν κατεσκέδασαν ἀλλήλων, κεκραγότες

[7]   Ἀκαδημαϊκὸς εὐνοῦχος ἐκ Πελασγῶν τελῶν, ὀλίγον πρὸ ἡμῶν εὐδοκιμήσας ἐν τοῖς

[2]   ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο ἦν· ὁμόδοξοι γὰρ ἄμφω καὶ ἀπὸ τῶν

[7]   αὐτόν, εἰ περιῆν καὶ τῶν ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν οὐ καταπλαγεὶς

[12]   αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´ οἱ μὲν

[6]   νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ λέγεις, κἀμὲ ὁμόψηφον ἐν τούτῳ ἔχεις. ἐπεὶ δὲ

[2]   τῶν αὐτῶν λόγων. δίκη δὲ ὅμως συνειστήκει καὶ δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν

[4]   Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα ὃν λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας

[10]   τρίτος ἄλλος παρεστώς— τὸ δὲ ὄνομα ἐν ἀφανεῖ κείσθω— Καὶ μήν,

[7]   τὸν Διοκλέα φιλοσοφίας ἀποκλείοντα εὐνοῦχον ὄντα, ἧς καὶ γυναιξὶ μετεῖναι· καὶ

[6]   ἐπ´ αὐτῇ ἀριστείων εὐνούχῳ γε ὄντι, ἀλλὰ τοὺς τοιούτους οὐχ ὅπως

[13]   ἐστὶν τῶν τὰς ἵππους ἀναβαινόντων ὄνων. αὕτη γάρ, ὦ ἑταῖρε, φιλοσοφίας

[12]   γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ ὀπυίειν, καί τινα τῶν δικαστῶν τὸν

[2]   παρὰ μέλος τι φθεγξάμενος, οὐχ ὅπως ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.

[6]   ὄντι, ἀλλὰ τοὺς τοιούτους οὐχ ὅπως τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ καὶ

[12]   πρεσβύτατόν τε καὶ πιστότατον ἐφεστῶτα ὁρᾶν εἰ φιλοσοφεῖ. μετὰ δὲ ἐπεὶ

[4]   ἀγαθὸν καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα,

[12]   φιλοσοφεῖν τά γε πρὸς τῶν ὄρχεων· οἱ δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένους

[12]   ὁ γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις οὐ τὴν γαστέρα ἤλγει βρασσόμενος

[4]   ἑκάτερος τῶν δογμάτων ἐπεδέδεικτο καὶ ὅτι τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ τῶν ἐκείνῳ

[1]   συνήθους εἶναί μοι δοκεῖ, ἐφ´ ὅτῳ μηδὲ κατέχειν δυνατὸς εἶ τὸν

[3]   μύριαι κατὰ τὸν ἐνιαυτόν, ἐφ´ ὅτῳ συνεῖναι τοῖς νέοις. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οἶδα

[3]   τῶν ἀρίστων. καὶ τὰ ἆθλα οὐ βοείη τις ἦν, κατὰ τὸν

[7]   λεπτόν τι καὶ γυναικεῖον ἐμφθεγξάμενος οὐ δίκαια ποιεῖν ἔφη τὸν Διοκλέα

[7]   τῶν ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν οὐ καταπλαγεὶς αὐτοῦ τὴν παρὰ τοῖς

[9]   κόραξιν ἐναριθμοῖντο ~ἄν, τοῦ δὲ οὐ σωματικὴν λέγοντος εἶναι τὴν κρίσιν,

[12]   γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις οὐ τὴν γαστέρα ἤλγει βρασσόμενος ὑπ´

[13]   κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν

[11]   ὡς ἀληθῶς ταῦτα καὶ ἔοικεν οὐ τὴν τυχοῦσαν ὑμῖν διατριβὴν παρεσχῆσθαι.

[3]   οἶσθα, ἐκ βασιλέως μισθοφορά τις οὐ φαύλη κατὰ γένη τοῖς φιλοσόφοις,

[2]   συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι τυγχάνοντες; ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐδαμῶς, ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο ἦν·

[9]   ἐπιτηδειότερος τοῖς νέοις εὐνοῦχος διδάσκαλος οὐδὲ διαβολήν τινα πρὸς αὐτοὺς ἐνδέξασθαι

[3]   τις ἦν, κατὰ τὸν ποιητήν, οὐδὲ ἱερεῖον, ἀλλὰ μύριαι κατὰ τὸν

[13]   εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ αἰδοῖον

[9]   τινα πρὸς αὐτοὺς ἐνδέξασθαι δυνάμενος οὐδὲ τὸ τοῦ Σωκράτους ἐκεῖνο ἔγκλημα

[12]   πάντας ὁ γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις οὐ τὴν γαστέρα ἤλγει

[3]   καὶ ἄχρι γε τούτου γελοῖον οὐδὲν πλὴν ἐκεῖνο ἴσως, τὸ φιλοσόφους

[13]   κρατήσειν ἐλπίζει ἢν ἐπιδείξῃ ὡς οὐδὲν χείρων ἐστὶν τῶν τὰς ἵππους

[4]   εἴχετο· καὶ μὰ τὸν Δί´ οὐδέτερος αὐτῶν ἀμείνων ἦν. ~τὸ δ´

[2]   ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οὐκοῦν λέγοις ἂν ἤδη τὸ κεφάλαιον

[6]   ταύτης κατηγορίας ἀκούων. τί δ´ οὖν ἅτερος; ἆρα τὴν ἡσυχίαν ἤγαγεν,

[4]   ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα, καὶ κατὰ τὰ πάτρια

[5]   αὐτῶν ἀμείνων ἦν. ~τὸ δ´ οὖν τέλος τῆς δίκης ἐς τοῦτο

[11]   ὑμῖν διατριβὴν παρεσχῆσθαι. τὸ δ´ οὖν τέλος τί ἐγένετο καὶ πῶς

[4]   εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν. τὰ μὲν οὖν τῶν λόγων προηγώνιστο αὐτοῖς καὶ

[6]   ἦν ὁ περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν

[11]   μοιχείας ἐγκλήματι καλῶς ἔχειν ᾤετο οὔτε ἀχρεῖον αὑτῷ τὴν κατηγορίαν ταύτην

[6]   περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν εὐνοῦχον λέγοντος,

[11]   ψυχρῷ τῷ ἱδρῶτι ῥεόμενος, καὶ οὔτε συγκατατίθεσθαι τῷ περὶ τῆς μοιχείας

[13]   ἔγκλημα ὑποκινεῖ, ἐναντιώτατον αὑτῷ καὶ οὗτος κατὰ τοὺς φαύλους τῶν ῥητόρων

[10]   μήν, ἔφη, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὑτοσὶ ὁ τὰς γνάθους λεῖος καὶ

[12]   ὑπὲρ αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´ οἱ

[2]   ᾐδέσθη παρὰ μέλος τι φθεγξάμενος, οὐχ ὅπως ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος.

[6]   γε ὄντι, ἀλλὰ τοὺς τοιούτους οὐχ ὅπως τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ

[10]   δικαστῶν ἀπό γε τῆς φανερᾶς ὄψεως· νῦν δὲ κἂν παλινῳδῆσαί μοι

Paragraphes
[10]	καὶ μοιχὸς ἑάλω ποτέ, ὡς	ὁ	ἄξων φησίν, ἄρθρα ἐν ἄρθροις
[9]	τῆς τῶν δογμάτων ἐπιστήμης. εἶθ´	ὁ	Ἀριστοτέλης ἐκαλεῖτο μάρτυς τοῦ λόγου,
[5]	αὐτοῦ· κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ	ὁ	Βαγώας ἀντεξήταζε τὸν ἐκείνου βίον.
[9]	καί τι καὶ ἐτόλμα προστιθέναι	ὁ	Βαγώας τοιοῦτον, ὡς πολὺ ἐπιτηδειότερος
[12]	φιλοσοφεῖ. μετὰ δὲ ἐπεὶ πάντας	ὁ	γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις
[7]	ἡμῶν εὐδοκιμήσας ἐν τοῖς Ἕλλησιν.	ὁ	Διοκλῆς δὲ κἀκεῖνον αὐτόν, εἰ
[6]	δὲ ἐλέγχων, τὸ τελευταῖον ἤδη	ὁ	Διοκλῆς ἔφη μηδὲ τὴν ἀρχὴν
[5]	ἐς τοῦτο περιέστη· ἀφέμενος γὰρ	ὁ	Διοκλῆς τοῦ δεικνύναι τὰ αὑτοῦ
[4]	λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας	ὁ	εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν. τὰ μὲν
[6]	τοιοῦτόν τινα. καὶ πολὺς ἦν	ὁ	περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα
[4]	κατὰ τὰ πάτρια ἐγίγνετο αὐτοῖς	ὁ	πόλεμος. τὰ μετὰ ταῦτα δὲ
[4]	οἱ ἀμφήριστοι αὐτῶν, Διοκλῆς τε	ὁ	πρεσβύτης— οἶσθα ὃν λέγω, τὸν
[10]	ἔφη, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὑτοσὶ	ὁ	τὰς γνάθους λεῖος καὶ τὸ
[2]	δίκης, ὡς καὶ αὐτὸς εἰδείην	ὅ	τι σοὶ τὸ κεκινηκὸς εἴη
[4]	ἠγωνίζοντο· δύο δὲ μάλιστα ἦσαν	οἱ	ἀμφήριστοι αὐτῶν, Διοκλῆς τε ὁ
[2]	συνειστήκει καὶ δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν	οἱ	ἄριστοι καὶ πρεσβύτατοι καὶ σοφώτατοι
[12]	τά γε πρὸς τῶν ὄρχεων·	οἱ	δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένους τινὰς
[11]	καὶ πῶς ἔγνωσαν ὑπὲρ αὐτῶν	οἱ	δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες
[12]	Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´	οἱ	μὲν ἠξίουν ἀποδύσαντας αὐτὸν ὥσπερ
[10]	φανεῖται· εἰ δὲ μὴ ψεύδονται	οἱ	περὶ αὐτοῦ λέγοντες, καὶ μοιχὸς
[2]	ὦ μακάριε, κατ´ εἰρήνην ἐκεῖνοι,	οἵ	γε ξυμπεσόντες ὅλας ἁμάξας βλασφημιῶν
[1]	κοινωνὸν ποιήσομαί σε, ἢν ἀκούσῃς	οἵᾳ	δίκῃ δικαζομένῃ παρεγενόμην, φιλοσόφων πρὸς
[3]	ὅτῳ συνεῖναι τοῖς νέοις. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.	Οἶδα	ταῦτα· καί τινά φασιν αὐτῶν
[3]	τρίτον τι ἀγαθὸν καὶ τοῦτο	οἴεσθαι.	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ
[7]	πρῶτα ὑπ´ αἰδοῦς καὶ δειλίας—	οἰκεῖον	γὰρ αὐτοῖς τὸ τοιοῦτον— ἐπὶ
[5]	λόγοις αὐτοῖς προχειρότερον ζητῶν καὶ	οἰκειότερον	τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ
[12]	γελοιότερον μεταστειλαμένους τινὰς τῶν ἐξ	οἰκήματος	γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ
[6]	τις ἕωθεν ἐξιὼν ἐκ τῆς	οἰκίας	ἴδοι τοιοῦτόν τινα. καὶ πολὺς
[3]	αὐτῶν ἔναγχος ἀποθανεῖν, τῶν Περιπατητικῶν	οἶμαι	τὸν ἕτερον. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὕτη, ὦ
[3]	Συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡς	οἶσθα,	ἐκ βασιλέως μισθοφορά τις οὐ
[4]	αὐτῶν, Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτης—	οἶσθα	ὃν λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ
[2]	εἰρήνην ἐκεῖνοι, οἵ γε ξυμπεσόντες	ὅλας	ἁμάξας βλασφημιῶν κατεσκέδασαν ἀλλήλων, κεκραγότες
[7]	Ἀκαδημαϊκὸς εὐνοῦχος ἐκ Πελασγῶν τελῶν,	ὀλίγον	πρὸ ἡμῶν εὐδοκιμήσας ἐν τοῖς
[2]	ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο ἦν·	ὁμόδοξοι	γὰρ ἄμφω καὶ ἀπὸ τῶν
[7]	αὐτόν, εἰ περιῆν καὶ τῶν	ὁμοίων	μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν οὐ καταπλαγεὶς
[12]	αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ	ὁμόψηφοι	πάντες ἦσαν, ἀλλ´ οἱ μὲν
[6]	νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ λέγεις, κἀμὲ	ὁμόψηφον	ἐν τούτῳ ἔχεις. ἐπεὶ δὲ
[2]	τῶν αὐτῶν λόγων. δίκη δὲ	ὅμως	συνειστήκει καὶ δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν
[4]	Διοκλῆς τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα	ὃν	λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας
[10]	τρίτος ἄλλος παρεστώς— τὸ δὲ	ὄνομα	ἐν ἀφανεῖ κείσθω— Καὶ μήν,
[7]	τὸν Διοκλέα φιλοσοφίας ἀποκλείοντα εὐνοῦχον	ὄντα,	ἧς καὶ γυναιξὶ μετεῖναι· καὶ
[6]	ἐπ´ αὐτῇ ἀριστείων εὐνούχῳ γε	ὄντι,	ἀλλὰ τοὺς τοιούτους οὐχ ὅπως
[13]	ἐστὶν τῶν τὰς ἵππους ἀναβαινόντων	ὄνων.	αὕτη γάρ, ὦ ἑταῖρε, φιλοσοφίας
[12]	γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ	ὀπυίειν,	καί τινα τῶν δικαστῶν τὸν
[2]	παρὰ μέλος τι φθεγξάμενος, οὐχ	ὅπως	ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.
[6]	ὄντι, ἀλλὰ τοὺς τοιούτους οὐχ	ὅπως	τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ καὶ
[12]	πρεσβύτατόν τε καὶ πιστότατον ἐφεστῶτα	ὁρᾶν	εἰ φιλοσοφεῖ. μετὰ δὲ ἐπεὶ
[4]	ἀγαθὸν καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ὀρθῶς	λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα,
[12]	φιλοσοφεῖν τά γε πρὸς τῶν	ὄρχεων·	οἱ δὲ ἔτι γελοιότερον μεταστειλαμένους
[12]	ὁ γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς	ὅστις	οὐ τὴν γαστέρα ἤλγει βρασσόμενος
[4]	ἑκάτερος τῶν δογμάτων ἐπεδέδεικτο καὶ	ὅτι	τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ τῶν ἐκείνῳ
[1]	συνήθους εἶναί μοι δοκεῖ, ἐφ´	ὅτῳ	μηδὲ κατέχειν δυνατὸς εἶ τὸν
[3]	μύριαι κατὰ τὸν ἐνιαυτόν, ἐφ´	ὅτῳ	συνεῖναι τοῖς νέοις. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οἶδα
[3]	τῶν ἀρίστων. καὶ τὰ ἆθλα	οὐ	βοείη τις ἦν, κατὰ τὸν
[7]	λεπτόν τι καὶ γυναικεῖον ἐμφθεγξάμενος	οὐ	δίκαια ποιεῖν ἔφη τὸν Διοκλέα
[7]	τῶν ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν	οὐ	καταπλαγεὶς αὐτοῦ τὴν παρὰ τοῖς
[9]	κόραξιν ἐναριθμοῖντο ~ἄν, τοῦ δὲ	οὐ	σωματικὴν λέγοντος εἶναι τὴν κρίσιν,
[12]	γέλως κατεῖχε καὶ οὐδεὶς ὅστις	οὐ	τὴν γαστέρα ἤλγει βρασσόμενος ὑπ´
[13]	κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν	οὐ	τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν
[11]	ὡς ἀληθῶς ταῦτα καὶ ἔοικεν	οὐ	τὴν τυχοῦσαν ὑμῖν διατριβὴν παρεσχῆσθαι.
[3]	οἶσθα, ἐκ βασιλέως μισθοφορά τις	οὐ	φαύλη κατὰ γένη τοῖς φιλοσόφοις,
[2]	συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι τυγχάνοντες; ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐδαμῶς,	ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο ἦν·
[9]	ἐπιτηδειότερος τοῖς νέοις εὐνοῦχος διδάσκαλος	οὐδὲ	διαβολήν τινα πρὸς αὐτοὺς ἐνδέξασθαι
[3]	τις ἦν, κατὰ τὸν ποιητήν,	οὐδὲ	ἱερεῖον, ἀλλὰ μύριαι κατὰ τὸν
[13]	εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην	οὐδὲ	τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ αἰδοῖον
[9]	τινα πρὸς αὐτοὺς ἐνδέξασθαι δυνάμενος	οὐδὲ	τὸ τοῦ Σωκράτους ἐκεῖνο ἔγκλημα
[12]	πάντας ὁ γέλως κατεῖχε καὶ	οὐδεὶς	ὅστις οὐ τὴν γαστέρα ἤλγει
[3]	καὶ ἄχρι γε τούτου γελοῖον	οὐδὲν	πλὴν ἐκεῖνο ἴσως, τὸ φιλοσόφους
[13]	κρατήσειν ἐλπίζει ἢν ἐπιδείξῃ ὡς	οὐδὲν	χείρων ἐστὶν τῶν τὰς ἵππους
[4]	εἴχετο· καὶ μὰ τὸν Δί´	οὐδέτερος	αὐτῶν ἀμείνων ἦν. ~τὸ δ´
[2]	ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.	Οὐκοῦν	λέγοις ἂν ἤδη τὸ κεφάλαιον
[6]	ταύτης κατηγορίας ἀκούων. τί δ´	οὖν	ἅτερος; ἆρα τὴν ἡσυχίαν ἤγαγεν,
[4]	~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ	οὖν	ταῦτα, καὶ κατὰ τὰ πάτρια
[5]	αὐτῶν ἀμείνων ἦν. ~τὸ δ´	οὖν	τέλος τῆς δίκης ἐς τοῦτο
[11]	ὑμῖν διατριβὴν παρεσχῆσθαι. τὸ δ´	οὖν	τέλος τί ἐγένετο καὶ πῶς
[4]	εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν. τὰ μὲν	οὖν	τῶν λόγων προηγώνιστο αὐτοῖς καὶ
[6]	ἦν ὁ περὶ τούτου λόγος,	οὔτε	ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν
[11]	μοιχείας ἐγκλήματι καλῶς ἔχειν ᾤετο	οὔτε	ἀχρεῖον αὑτῷ τὴν κατηγορίαν ταύτην
[6]	περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα	οὔτε	γυναῖκα εἶναι τὸν εὐνοῦχον λέγοντος,
[11]	ψυχρῷ τῷ ἱδρῶτι ῥεόμενος, καὶ	οὔτε	συγκατατίθεσθαι τῷ περὶ τῆς μοιχείας
[13]	ἔγκλημα ὑποκινεῖ, ἐναντιώτατον αὑτῷ καὶ	οὗτος	κατὰ τοὺς φαύλους τῶν ῥητόρων
[10]	μήν, ἔφη, ὦ ἄνδρες δικασταί,	οὑτοσὶ	ὁ τὰς γνάθους λεῖος καὶ
[12]	ὑπὲρ αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐχ	ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´ οἱ
[2]	ᾐδέσθη παρὰ μέλος τι φθεγξάμενος,	οὐχ	ὅπως ἐς τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος.
[6]	γε ὄντι, ἀλλὰ τοὺς τοιούτους	οὐχ	ὅπως τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ
[10]	δικαστῶν ἀπό γε τῆς φανερᾶς	ὄψεως·	νῦν δὲ κἂν παλινῳδῆσαί μοι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/05/2009