HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, L'Eunuque

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 15 formes différentes pour 36 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[6]   τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ λέγεις, κἀμὲ ὁμόψηφον ἐν τούτῳ ἔχεις.

[1]   τοῦτο μὲν ὡς ἀληθῶς γελοῖον λέγεις, τὸ φιλοσοφοῦντας δικάζεσθαι πρὸς ἀλλήλους,

[4]   καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα, καὶ

[2]   τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οὐκοῦν λέγοις ἂν ἤδη τὸ κεφάλαιον τῆς

[11]   προκειμένου μισθοῦ ἕνεκα. ~Τούτων δὴ λεγομένων παρὰ πάντων μὲν γέλως ἐγίγνετο,

[10]   μὴ ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ λέγοντες, καὶ μοιχὸς ἑάλω ποτέ, ὡς

[6]   οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν εὐνοῦχον λέγοντος, ἀλλά τι σύνθετον καὶ μικτὸν

[9]   ~ἄν, τοῦ δὲ οὐ σωματικὴν λέγοντος εἶναι τὴν κρίσιν, ἀλλὰ τῆς

[8]   σώματος εὐμοιρίαν προσεῖναι φιλοσόφῳ δεῖν λέγοντος, καὶ τὸ μέγιστον, πώγωνα βαθὺν

[3]   κατὰ γένη τοῖς φιλοσόφοις, Στωϊκοῖς λέγω καὶ Πλατωνικοῖς καὶ Ἐπικουρείοις, ἔτι

[4]   τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα ὃν λέγω, τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας ὁ

[10]   δικασταί, οὑτοσὶ ὁ τὰς γνάθους λεῖος καὶ τὸ φώνημα γυναικεῖος καὶ

[7]   ἰδίων φανερὸς ἦν, τέλος δὲ λεπτόν τι καὶ γυναικεῖον ἐμφθεγξάμενος οὐ

[5]   μᾶλλον ἢ τὸν ἐν τοῖς λόγοις αὐτοῖς προχειρότερον ζητῶν καὶ οἰκειότερον

[6]   πολὺς ἦν ὁ περὶ τούτου λόγος, οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι

[9]   ὁ Ἀριστοτέλης ἐκαλεῖτο μάρτυς τοῦ λόγου, εἰς ὑπερβολὴν θαυμάσας Ἑρμείαν τὸν

[5]   καὶ τὰ πλείω γε τοῦ λόγου περὶ τούτου μᾶλλον ἐχρῆν εἶναι

[7]   καί τινας καὶ αὐτὸς ἀπεμνημόνευε λόγους καὶ πρὸς ἐκεῖνον ὑπό τε

[2]   που, ὦ Λυκῖνε, περὶ τῶν λόγων διεφέροντο τὰ συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι

[2]   ἄμφω καὶ ἀπὸ τῶν αὐτῶν λόγων. δίκη δὲ ὅμως συνειστήκει καὶ

[13]   ἅτερος μὲν πρὸς τὴν τῶν λόγων ἐπίδειξιν, ὥς φασιν, γυμνάζεται καὶ

[4]   δοκῶν. τὰ μὲν οὖν τῶν λόγων προηγώνιστο αὐτοῖς καὶ τὴν ἐμπειρίαν

[6]   γε τὸ ἔγκλημα φής, ὦ Λυκῖνε, καὶ ἤδη γελᾶν καὶ αὐτός,

[5]   ἐκείνου βίον. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Εἰκότως, ὦ Λυκῖνε· καὶ τὰ πλείω γε τοῦ

[1]   ~ΕΥΝΟΥΧΟΣ. ~ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Πόθεν, ὦ Λυκῖνε, καὶ τί γελῶν ἡμῖν ἀφῖξαι;

[2]   ὑπερδιατεινόμενοι; ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Ἦ που, ὦ Λυκῖνε, περὶ τῶν λόγων διεφέροντο τὰ

[11]   ἡγεῖτο εἶναι. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Γελοῖα, ὦ Λυκῖνε, ὡς ἀληθῶς ταῦτα καὶ ἔοικεν

[3]   τῶν Περιπατητικῶν οἶμαι τὸν ἕτερον. ΛΥΚΙΝΟΣ. Αὕτη, ὦ Πάμφιλε, ἡ Ἑλένη

[1]   κατέχειν δυνατὸς εἶ τὸν γέλωτα. ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἐξ ἀγορᾶς μὲν ἥκω σοι,

[6]   καὶ οἰκειότερον τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ λέγεις, κἀμὲ ὁμόψηφον ἐν

[4]   τι ἀγαθὸν καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν

[2]   τὰ συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι τυγχάνοντες; ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐδαμῶς, ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο

[12]   ἔγνωσαν ὑπὲρ αὐτῶν οἱ δικασταί; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´

[2]   ἐν σφίσι διαλύεσθαι τὰ ἐγκλήματα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πόθεν, ὦ μακάριε, κατ´ εἰρήνην

[3]   κεκινηκὸς εἴη τὸν τοσοῦτον γέλωτα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡς

[7]   ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀντειπεῖν ἐτόλμησεν; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Τὰ μὲν πρῶτα ὑπ´ αἰδοῦς

Paragraphes
[6]	τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ	λέγεις,	κἀμὲ ὁμόψηφον ἐν τούτῳ ἔχεις.
[1]	τοῦτο μὲν ὡς ἀληθῶς γελοῖον	λέγεις,	τὸ φιλοσοφοῦντας δικάζεσθαι πρὸς ἀλλήλους,
[4]	καὶ τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς	λέγεις.	φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα, καὶ
[2]	τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οὐκοῦν	λέγοις	ἂν ἤδη τὸ κεφάλαιον τῆς
[11]	προκειμένου μισθοῦ ἕνεκα. ~Τούτων δὴ	λεγομένων	παρὰ πάντων μὲν γέλως ἐγίγνετο,
[10]	μὴ ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ	λέγοντες,	καὶ μοιχὸς ἑάλω ποτέ, ὡς
[6]	οὔτε γυναῖκα εἶναι τὸν εὐνοῦχον	λέγοντος,	ἀλλά τι σύνθετον καὶ μικτὸν
[9]	~ἄν, τοῦ δὲ οὐ σωματικὴν	λέγοντος	εἶναι τὴν κρίσιν, ἀλλὰ τῆς
[8]	σώματος εὐμοιρίαν προσεῖναι φιλοσόφῳ δεῖν	λέγοντος,	καὶ τὸ μέγιστον, πώγωνα βαθὺν
[3]	κατὰ γένη τοῖς φιλοσόφοις, Στωϊκοῖς	λέγω	καὶ Πλατωνικοῖς καὶ Ἐπικουρείοις, ἔτι
[4]	τε ὁ πρεσβύτης— οἶσθα ὃν	λέγω,	τὸν ἐριστικόν— καὶ Βαγώας ὁ
[10]	δικασταί, οὑτοσὶ ὁ τὰς γνάθους	λεῖος	καὶ τὸ φώνημα γυναικεῖος καὶ
[7]	ἰδίων φανερὸς ἦν, τέλος δὲ	λεπτόν	τι καὶ γυναικεῖον ἐμφθεγξάμενος οὐ
[5]	μᾶλλον ἢ τὸν ἐν τοῖς	λόγοις	αὐτοῖς προχειρότερον ζητῶν καὶ οἰκειότερον
[6]	πολὺς ἦν ὁ περὶ τούτου	λόγος,	οὔτε ἄνδρα οὔτε γυναῖκα εἶναι
[9]	ὁ Ἀριστοτέλης ἐκαλεῖτο μάρτυς τοῦ	λόγου,	εἰς ὑπερβολὴν θαυμάσας Ἑρμείαν τὸν
[5]	καὶ τὰ πλείω γε τοῦ	λόγου	περὶ τούτου μᾶλλον ἐχρῆν εἶναι
[7]	καί τινας καὶ αὐτὸς ἀπεμνημόνευε	λόγους	καὶ πρὸς ἐκεῖνον ὑπό τε
[2]	που, ὦ Λυκῖνε, περὶ τῶν	λόγων	διεφέροντο τὰ συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι
[2]	ἄμφω καὶ ἀπὸ τῶν αὐτῶν	λόγων.	δίκη δὲ ὅμως συνειστήκει καὶ
[13]	ἅτερος μὲν πρὸς τὴν τῶν	λόγων	ἐπίδειξιν, ὥς φασιν, γυμνάζεται καὶ
[4]	δοκῶν. τὰ μὲν οὖν τῶν	λόγων	προηγώνιστο αὐτοῖς καὶ τὴν ἐμπειρίαν
[6]	γε τὸ ἔγκλημα φής, ὦ	Λυκῖνε,	καὶ ἤδη γελᾶν καὶ αὐτός,
[5]	ἐκείνου βίον. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Εἰκότως, ὦ	Λυκῖνε·	καὶ τὰ πλείω γε τοῦ
[1]	~ΕΥΝΟΥΧΟΣ. ~ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Πόθεν, ὦ	Λυκῖνε,	καὶ τί γελῶν ἡμῖν ἀφῖξαι;
[2]	ὑπερδιατεινόμενοι; ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Ἦ που, ὦ	Λυκῖνε,	περὶ τῶν λόγων διεφέροντο τὰ
[11]	ἡγεῖτο εἶναι. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Γελοῖα, ὦ	Λυκῖνε,	ὡς ἀληθῶς ταῦτα καὶ ἔοικεν
[3]	τῶν Περιπατητικῶν οἶμαι τὸν ἕτερον.	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Αὕτη, ὦ Πάμφιλε, ἡ Ἑλένη
[1]	κατέχειν δυνατὸς εἶ τὸν γέλωτα.	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ἐξ ἀγορᾶς μὲν ἥκω σοι,
[6]	καὶ οἰκειότερον τῇ νίκῃ νομίζων.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Εὖ λέγεις, κἀμὲ ὁμόψηφον ἐν
[4]	τι ἀγαθὸν καὶ τοῦτο οἴεσθαι.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Ὀρθῶς λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν
[2]	τὰ συνήθη ταῦτα, ἑτερόδοξοι τυγχάνοντες;	ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐδαμῶς, ἀλλ´ ἑτεροῖόν τι τοῦτο
[12]	ἔγνωσαν ὑπὲρ αὐτῶν οἱ δικασταί;	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Οὐχ ὁμόψηφοι πάντες ἦσαν, ἀλλ´
[2]	ἐν σφίσι διαλύεσθαι τὰ ἐγκλήματα.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Πόθεν, ὦ μακάριε, κατ´ εἰρήνην
[3]	κεκινηκὸς εἴη τὸν τοσοῦτον γέλωτα.	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡς
[7]	ταῦτα καὶ αὐτὸς ἀντειπεῖν ἐτόλμησεν;	~ΛΥΚΙΝΟΣ.	Τὰ μὲν πρῶτα ὑπ´ αἰδοῦς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/05/2009