Paragraphes |
[6] |
ὁμόψηφον
ἐν
τούτῳ
ἔχεις.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἅλις
μὲν
εἶχον
βλασφημιῶν,
ἅλις |
[3] |
τὰ
ἴσα
τούτοις
ἅπασιν.
ἔδει
|
δὲ |
ἀποθανόντος
αὐτῶν
τινος
ἄλλον
ἀντικαθίστασθαι |
[1] |
σοι,
ὦ
Πάμφιλε·
τοῦ
γέλωτος
|
δὲ |
αὐτίκα
κοινωνὸν
ποιήσομαί
σε,
ἢν
|
[6] |
ἅλις
μὲν
εἶχον
βλασφημιῶν,
ἅλις
|
δὲ |
ἐλέγχων,
τὸ
τελευταῖον
ἤδη
ὁ |
[8] |
κἂν
πεπειρᾶσθαί
ποτε
ἀνδρείας,
τοῦτον
|
δὲ |
ἐξ
ἀρχῆς
εὐθὺς
ἀποκεκόφθαι
καὶ |
[12] |
ἐφεστῶτα
ὁρᾶν
εἰ
φιλοσοφεῖ.
μετὰ
|
δὲ |
ἐπεὶ
πάντας
ὁ
γέλως
κατεῖχε |
[13] |
τοῦ
ἐγκλήματος
καταλέγων·
τῷ
Βαγώᾳ
|
δὲ |
ἕτερα,
ὥς
φασι,
μέλει
καὶ |
[12] |
γε
πρὸς
τῶν
ὄρχεων·
οἱ
|
δὲ |
ἔτι
γελοιότερον
μεταστειλαμένους
τινὰς
τῶν |
[4] |
ὁ
πόλεμος.
τὰ
μετὰ
ταῦτα
|
δὲ |
ἤδη
ἄκουε.
Πολλοὶ
μὲν
γὰρ |
[9] |
ὡς
διαφθείρων
τὰ
μειράκια.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
εἰς
τὸ
ἀγένειον
μάλιστα |
[5] |
τὸν
βίον
αὐτοῦ·
κατὰ
ταὐτὰ
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Βαγώας
ἀντεξήταζε
τὸν |
[3] |
καὶ
Πλατωνικοῖς
καὶ
Ἐπικουρείοις,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἐκ
τοῦ
Περιπάτου, |
[7] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
ὁ
Διοκλῆς
|
δὲ |
κἀκεῖνον
αὐτόν,
εἰ
περιῆν
καὶ |
[10] |
γε
τῆς
φανερᾶς
ὄψεως·
νῦν
|
δὲ
|
κἂν
παλινῳδῆσαί
μοι
δοκεῖ
τοῦ |
[7] |
καὶ
ἰδίων
φανερὸς
ἦν,
τέλος
|
δὲ |
λεπτόν
τι
καὶ
γυναικεῖον
ἐμφθεγξάμενος |
[4] |
τοῦ
ἀποθανόντος
ἐκείνου
ἠγωνίζοντο·
δύο
|
δὲ |
μάλιστα
ἦσαν
οἱ
ἀμφήριστοι
αὐτῶν, |
[11] |
ἐγίγνετο,
ὡς
τὸ
εἰκός.
Βαγώας
|
δὲ |
μᾶλλον
ἐταράττετο
καὶ
παντοῖος
ἦν, |
[10] |
πάνυ
ἀνδρεῖος
ὑμῖν
φανεῖται·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
ψεύδονται
οἱ
περὶ
αὐτοῦ |
[2] |
ἀπὸ
τῶν
αὐτῶν
λόγων.
δίκη
|
δὲ
|
ὅμως
συνειστήκει
καὶ
δικασταὶ
ψηφοφοροῦντες
|
[10] |
τούτῳ
τρίτος
ἄλλος
παρεστώς—
τὸ
|
δὲ
|
ὄνομα
ἐν
ἀφανεῖ
κείσθω—
Καὶ |
[9] |
μήτε
κόραξιν
ἐναριθμοῖντο
~ἄν,
τοῦ
|
δὲ |
οὐ
σωματικὴν
λέγοντος
εἶναι
τὴν
|
[1] |
γὰρ
φαιδρὸς
ὢν
τυγχάνεις,
τουτὶ
|
δὲ |
πλέον
τοῦ
συνήθους
εἶναί
μοι |
[8] |
χρὴ
παρὰ
βασιλέως
ἀποφέρεσθαι,
τὸ
|
δὲ |
τοῦ
εὐνούχου
καὶ
τῶν
βακήλων |