Paragraphes
[4]	ἤδη ἄκουε. Πολλοὶ μὲν γὰρ	καὶ	ἄλλοι τὸν ἐπιτάφιον τοῦ ἀποθανόντος
[8]	δὲ ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ἀποκεκόφθαι	καὶ	ἀμφίβολόν τι ζῷον εἶναι κατὰ
[13]	δὲ ἕτερα, ὥς φασι, μέλει	καὶ	ἀνδρίζεται τὰ πολλὰ καὶ διὰ
[2]	τοῦτο ἦν· ὁμόδοξοι γὰρ ἄμφω	καὶ	ἀπὸ τῶν αὐτῶν λόγων. δίκη
[13]	φιλοσοφίας ἀρίστη κρίσις ἔοικεν εἶναι	καὶ	ἀπόδειξις ἀναντίλεκτος. ὥστε καὶ τὸν
[6]	ἤγαγεν, ἤ τι πρὸς ταῦτα	καὶ	αὐτὸς ἀντειπεῖν ἐτόλμησεν; ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Τὰ
[7]	τοῖς πολλοῖς δόξαν· καί τινας	καὶ	αὐτὸς ἀπεμνημόνευε λόγους καὶ πρὸς
[2]	τὸ κεφάλαιον τῆς δίκης, ὡς	καὶ	αὐτὸς εἰδείην ὅ τι σοὶ
[6]	ὦ Λυκῖνε, καὶ ἤδη γελᾶν	καὶ	αὐτός, ὦ ἑταῖρε, προάγομαι τῆς
[3]	ὑπὲρ ἧς ἐμονομάχουν πρὸς ἀλλήλους.	καὶ	ἄχρι γε τούτου γελοῖον οὐδὲν
[4]	οἶσθα ὃν λέγω, τὸν ἐριστικόν—	καὶ	Βαγώας ὁ εὐνοῦχος εἶναι δοκῶν.
[7]	ἦν, τέλος δὲ λεπτόν τι	καὶ	γυναικεῖον ἐμφθεγξάμενος οὐ δίκαια ποιεῖν
[7]	φιλοσοφίας ἀποκλείοντα εὐνοῦχον ὄντα, ἧς	καὶ	γυναιξὶ μετεῖναι· καὶ παρήγοντο Ἀσπασία
[7]	Τὰ μὲν πρῶτα ὑπ´ αἰδοῦς	καὶ	δειλίας— οἰκεῖον γὰρ αὐτοῖς τὸ
[13]	μέλει καὶ ἀνδρίζεται τὰ πολλὰ	καὶ	διὰ χειρὸς ἔχει τὸ πρᾶγμα
[5]	αὑτοῦ μετέβαινεν ἐπὶ τὸν Βαγώαν	καὶ	διελέγχειν ἐπειρᾶτο μάλιστα τὸν βίον
[2]	λόγων. δίκη δὲ ὅμως συνειστήκει	καὶ	δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν οἱ ἄριστοι
[7]	γυναιξὶ μετεῖναι· καὶ παρήγοντο Ἀσπασία	καὶ	Διοτίμα καὶ Θαργηλία συνηγορήσουσαι αὐτῷ,
[6]	ἁπάντων συλλόγων, δυσοιώνιστόν τι ἀποφαίνων	καὶ	δυσάντητον θέαμα, εἴ τις ἕωθεν
[9]	διαφθείρων τὰ μειράκια. ἐπεὶ δὲ	καὶ	εἰς τὸ ἀγένειον μάλιστα ἐσκώφθη,
[13]	φαύλους τῶν ῥητόρων τοῦτο ποιῶν	καὶ	εἰς τοὺς ἄνδρας τὸν ἀντίδικον
[11]	ὦ Λυκῖνε, ὡς ἀληθῶς ταῦτα	καὶ	ἔοικεν οὐ τὴν τυχοῦσαν ὑμῖν
[3]	φιλοσόφοις, Στωϊκοῖς λέγω καὶ Πλατωνικοῖς	καὶ	Ἐπικουρείοις, ἔτι δὲ καὶ τοῖς
[9]	ταὐτὰ τοῖς θεοῖς. καί τι	καὶ	ἐτόλμα προστιθέναι ὁ Βαγώας τοιοῦτον,
[2]	σοφώτατοι τῶν ἐν τῇ πόλει	καὶ	ἐφ´ ὧν ἄν τις ᾐδέσθη
[6]	τὸ ἔγκλημα φής, ὦ Λυκῖνε,	καὶ	ἤδη γελᾶν καὶ αὐτός, ὦ
[7]	τὸ τοιοῦτον— ἐπὶ πολὺ ἐσιώπα	καὶ	ἠρυθρία καὶ ἰδίων φανερὸς ἦν,
[7]	καὶ παρήγοντο Ἀσπασία καὶ Διοτίμα	καὶ	Θαργηλία συνηγορήσουσαι αὐτῷ, καί τις
[9]	τοῦ Ἀταρνέως τύραννον ἄχρι τοῦ	καὶ	θύειν αὐτῷ κατὰ ταὐτὰ τοῖς
[7]	ἐπὶ πολὺ ἐσιώπα καὶ ἠρυθρία	καὶ	ἰδίων φανερὸς ἦν, τέλος δὲ
[6]	ὅπως τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ	καὶ	ἱερῶν αὐτῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ
[3]	τούτων ὡς ὑπὲρ πατρίδος κινδυνευούσης	καὶ	ἱερῶν πατρῴων καὶ τάφων προγονικῶν
[4]	λέγεις. φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα,	καὶ	κατὰ τὰ πάτρια ἐγίγνετο αὐτοῖς
[13]	ὥς φασιν, γυμνάζεται καὶ παρασκευάζεται	καὶ	κατηγορίαν συγκροτεῖ καὶ τὸ τῆς
[7]	πρὸς ἐκεῖνον ὑπό τε Στωϊκῶν	καὶ	Κυνικῶν μάλιστα εἰρημένους πρὸς τὸ
[4]	καὶ τῶν ἐκείνῳ δοκούντων εἴχετο·	καὶ	μὰ τὸν Δί´ οὐδέτερος αὐτῶν
[8]	ἔχειν αὐτὸν καὶ τοῖς προσιοῦσι	καὶ	μανθάνειν βουλομένοις ἀξιόπιστον καὶ πρέποντα
[10]	δὲ ὄνομα ἐν ἀφανεῖ κείσθω—	Καὶ	μήν, ἔφη, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[3]	καὶ τάφων προγονικῶν ἀγωνίζεσθαι. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.	Καὶ	μὴν καὶ τὸ δόγμα τοῦτό
[6]	εὐνοῦχον λέγοντος, ἀλλά τι σύνθετον	καὶ	μικτὸν καὶ τερατῶδες, ἔξω τῆς
[10]	ψεύδονται οἱ περὶ αὐτοῦ λέγοντες,	καὶ	μοιχὸς ἑάλω ποτέ, ὡς ὁ
[8]	δοκιμαστέος εὐνοῦχος ἐπὶ φιλοσοφίαν παραγγέλλων	καὶ	νέων προστασίαν ἐγχειρισθῆναι ἀξιῶν, τοῦ
[13]	τὴν Ἰταλίαν ἐκπέμψαι τὴν δίκην.	~Καὶ	νῦν ἅτερος μὲν πρὸς τὴν
[5]	βίον αὐτοῦ· κατὰ ταὐτὰ δὲ	καὶ	ὁ Βαγώας ἀντεξήταζε τὸν ἐκείνου
[5]	τοῖς λόγοις αὐτοῖς προχειρότερον ζητῶν	καὶ	οἰκειότερον τῇ νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.
[12]	οἰκήματος γυναικῶν κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι	καὶ	ὀπυίειν, καί τινα τῶν δικαστῶν
[4]	ἐμπειρίαν ἑκάτερος τῶν δογμάτων ἐπεδέδεικτο	καὶ	ὅτι τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ τῶν
[12]	ἐπεὶ πάντας ὁ γέλως κατεῖχε	καὶ	οὐδεὶς ὅστις οὐ τὴν γαστέρα
[11]	καὶ ψυχρῷ τῷ ἱδρῶτι ῥεόμενος,	καὶ	οὔτε συγκατατίθεσθαι τῷ περὶ τῆς
[13]	μοιχείας ἔγκλημα ὑποκινεῖ, ἐναντιώτατον αὑτῷ	καὶ	οὗτος κατὰ τοὺς φαύλους τῶν
[11]	εἰκός. Βαγώας δὲ μᾶλλον ἐταράττετο	καὶ	παντοῖος ἦν, ἐς μυρία τρεπόμενος
[13]	λόγων ἐπίδειξιν, ὥς φασιν, γυμνάζεται	καὶ	παρασκευάζεται καὶ κατηγορίαν συγκροτεῖ καὶ
[7]	ὄντα, ἧς καὶ γυναιξὶ μετεῖναι·	καὶ	παρήγοντο Ἀσπασία καὶ Διοτίμα καὶ
[6]	ἠξίου, ἀλλὰ καὶ ἱερῶν αὐτῶν	καὶ	περιρραντηρίων καὶ τῶν κοινῶν ἁπάντων
[12]	τῶν δικαστῶν τὸν πρεσβύτατόν τε	καὶ	πιστότατον ἐφεστῶτα ὁρᾶν εἰ φιλοσοφεῖ.
[3]	γένη τοῖς φιλοσόφοις, Στωϊκοῖς λέγω	καὶ	Πλατωνικοῖς καὶ Ἐπικουρείοις, ἔτι δὲ
[6]	τῆς οἰκίας ἴδοι τοιοῦτόν τινα.	καὶ	πολὺς ἦν ὁ περὶ τούτου
[8]	προσιοῦσι καὶ μανθάνειν βουλομένοις ἀξιόπιστον	καὶ	πρέποντα ταῖς μυρίαις ἃς χρὴ
[2]	δικασταὶ ψηφοφοροῦντες ἦσαν οἱ ἄριστοι	καὶ	πρεσβύτατοι καὶ σοφώτατοι τῶν ἐν
[7]	τινας καὶ αὐτὸς ἀπεμνημόνευε λόγους	καὶ	πρὸς ἐκεῖνον ὑπό τε Στωϊκῶν
[11]	δ´ οὖν τέλος τί ἐγένετο	καὶ	πῶς ἔγνωσαν ὑπὲρ αὐτῶν οἱ
[2]	ἦσαν οἱ ἄριστοι καὶ πρεσβύτατοι	καὶ	σοφώτατοι τῶν ἐν τῇ πόλει
[8]	προστασίαν ἐγχειρισθῆναι ἀξιῶν, τοῦ μὲν	καὶ	σχῆμα καὶ σώματος εὐμοιρίαν προσεῖναι
[8]	ἀξιῶν, τοῦ μὲν καὶ σχῆμα	καὶ	σώματος εὐμοιρίαν προσεῖναι φιλοσόφῳ δεῖν
[3]	ἀντικαθίστασθαι δοκιμασθέντα ψήφῳ τῶν ἀρίστων.	καὶ	τὰ ἆθλα οὐ βοείη τις
[10]	λεῖος καὶ τὸ φώνημα γυναικεῖος	καὶ	τὰ ἄλλα εὐνούχῳ ἐοικὼς εἰ
[5]	βίον. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Εἰκότως, ὦ Λυκῖνε·	καὶ	τὰ πλείω γε τοῦ λόγου
[3]	πατρίδος κινδυνευούσης καὶ ἱερῶν πατρῴων	καὶ	τάφων προγονικῶν ἀγωνίζεσθαι. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Καὶ
[13]	διὰ χειρὸς ἔχει τὸ πρᾶγμα	καὶ	τέλος κρατήσειν ἐλπίζει ἢν ἐπιδείξῃ
[6]	ἀλλά τι σύνθετον καὶ μικτὸν	καὶ	τερατῶδες, ἔξω τῆς ἀνθρωπείας φύσεως.
[4]	οὖν τῶν λόγων προηγώνιστο αὐτοῖς	καὶ	τὴν ἐμπειρίαν ἑκάτερος τῶν δογμάτων
[9]	τὴν κρίσιν, ἀλλὰ τῆς ψυχῆς	καὶ	τῆς γνώμης ἐξέτασιν δεῖν γίγνεσθαι
[9]	τῆς γνώμης ἐξέτασιν δεῖν γίγνεσθαι	καὶ	τῆς τῶν δογμάτων ἐπιστήμης. εἶθ´
[1]	~ΕΥΝΟΥΧΟΣ. ~ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Πόθεν, ὦ Λυκῖνε,	καὶ	τί γελῶν ἡμῖν ἀφῖξαι; ἀεὶ
[9]	αὐτῷ κατὰ ταὐτὰ τοῖς θεοῖς.	καί	τι καὶ ἐτόλμα προστιθέναι ὁ
[1]	δικάζεσθαι πρὸς ἀλλήλους, δέον, εἰ	καί	τι μέγα εἴη, κατ´ εἰρήνην
[12]	κελεύειν αὐτὸν συνεῖναι καὶ ὀπυίειν,	καί	τινα τῶν δικαστῶν τὸν πρεσβύτατόν
[3]	τοῖς νέοις. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οἶδα ταῦτα·	καί	τινά φασιν αὐτῶν ἔναγχος ἀποθανεῖν,
[7]	τὴν παρὰ τοῖς πολλοῖς δόξαν·	καί	τινας καὶ αὐτὸς ἀπεμνημόνευε λόγους
[7]	Διοτίμα καὶ Θαργηλία συνηγορήσουσαι αὐτῷ,	καί	τις Ἀκαδημαϊκὸς εὐνοῦχος ἐκ Πελασγῶν
[3]	προγονικῶν ἀγωνίζεσθαι. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Καὶ μὴν	καὶ	τὸ δόγμα τοῦτό γέ ἐστιν
[8]	ἦν τοῖς δικασταῖς ἡ διατριβή·	καὶ	τὸ κεφάλαιον ἤδη τοῦ σκέμματος
[8]	εὐμοιρίαν προσεῖναι φιλοσόφῳ δεῖν λέγοντος,	καὶ	τὸ μέγιστον, πώγωνα βαθὺν ἔχειν
[13]	καὶ παρασκευάζεται καὶ κατηγορίαν συγκροτεῖ	καὶ	τὸ τῆς μοιχείας ἔγκλημα ὑποκινεῖ,
[10]	οὑτοσὶ ὁ τὰς γνάθους λεῖος	καὶ	τὸ φώνημα γυναικεῖος καὶ τὰ
[3]	Πλατωνικοῖς καὶ Ἐπικουρείοις, ἔτι δὲ	καὶ	τοῖς ἐκ τοῦ Περιπάτου, τὰ
[8]	μέγιστον, πώγωνα βαθὺν ἔχειν αὐτὸν	καὶ	τοῖς προσιοῦσι καὶ μανθάνειν βουλομένοις
[13]	εἶναι καὶ ἀπόδειξις ἀναντίλεκτος. ὥστε	καὶ	τὸν υἱὸν— ἔτι δέ μοι
[10]	μὲν ἐς τὸν εὐνοῦχον ἀναφυγὼν	καὶ	τοῦτο κρησφύγετον εὑρόμενος ἀφείθη, ἀπιστησάντων
[1]	φιλοσόφων πρὸς ἀλλήλους ἐριζόντων. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.	Καὶ	τοῦτο μὲν ὡς ἀληθῶς γελοῖον
[3]	χρημάτων, ἀλλὰ τρίτον τι ἀγαθὸν	καὶ	τοῦτο οἴεσθαι. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ὀρθῶς λέγεις.
[8]	ἀποφέρεσθαι, τὸ δὲ τοῦ εὐνούχου	καὶ	τῶν βακήλων χεῖρον εἶναι· τοὺς
[4]	ἐπεδέδεικτο καὶ ὅτι τοῦ Ἀριστοτέλους	καὶ	τῶν ἐκείνῳ δοκούντων εἴχετο· καὶ
[6]	εἶναι τῷ Βαγώᾳ μεταποιεῖσθαι φιλοσοφίας	καὶ	τῶν ἐπ´ αὐτῇ ἀριστείων εὐνούχῳ
[6]	καὶ ἱερῶν αὐτῶν καὶ περιρραντηρίων	καὶ	τῶν κοινῶν ἁπάντων συλλόγων, δυσοιώνιστόν
[7]	δὲ κἀκεῖνον αὐτόν, εἰ περιῆν	καὶ	τῶν ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν
[2]	ἁμάξας βλασφημιῶν κατεσκέδασαν ἀλλήλων, κεκραγότες	καὶ	ὑπερδιατεινόμενοι; ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Ἦ που, ὦ
[3]	ἴσως, τὸ φιλοσόφους εἶναι φάσκοντας	καὶ	χρημάτων καταφρονεῖν ἔπειτα ὑπὲρ τούτων
[11]	ἦν, ἐς μυρία τρεπόμενος χρώματα	καὶ	ψυχρῷ τῷ ἱδρῶτι ῥεόμενος, καὶ
[6]	ἔξω τῆς ἀνθρωπείας φύσεως. ΠΑΜΦΙΛΟΣ.	Καινόν	γε τὸ ἔγκλημα φής, ὦ
[7]	τοῖς Ἕλλησιν. ὁ Διοκλῆς δὲ	κἀκεῖνον	αὐτόν, εἰ περιῆν καὶ τῶν
[11]	τῷ περὶ τῆς μοιχείας ἐγκλήματι	καλῶς	ἔχειν ᾤετο οὔτε ἀχρεῖον αὑτῷ
[6]	νίκῃ νομίζων. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Εὖ λέγεις,	κἀμὲ	ὁμόψηφον ἐν τούτῳ ἔχεις. ἐπεὶ
[10]	τῆς φανερᾶς ὄψεως· νῦν δὲ	κἂν	παλινῳδῆσαί μοι δοκεῖ τοῦ προκειμένου
[8]	χεῖρον εἶναι· τοὺς μὲν γὰρ	κἂν	πεπειρᾶσθαί ποτε ἀνδρείας, τοῦτον δὲ
[2]	ἐγκλήματα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Πόθεν, ὦ μακάριε,	κατ´	εἰρήνην ἐκεῖνοι, οἵ γε ξυμπεσόντες
[1]	εἰ καί τι μέγα εἴη,	κατ´	εἰρήνην ἐν σφίσι διαλύεσθαι τὰ
[3]	βασιλέως μισθοφορά τις οὐ φαύλη	κατὰ	γένη τοῖς φιλοσόφοις, Στωϊκοῖς λέγω
[4]	φασὶ γὰρ οὖν ταῦτα, καὶ	κατὰ	τὰ πάτρια ἐγίγνετο αὐτοῖς ὁ
[5]	ἐπειρᾶτο μάλιστα τὸν βίον αὐτοῦ·	κατὰ	ταὐτὰ δὲ καὶ ὁ Βαγώας
[8]	καὶ ἀμφίβολόν τι ζῷον εἶναι	κατὰ	ταὐτὰ ταῖς κορώναις, αἳ μήτε
[9]	ἄχρι τοῦ καὶ θύειν αὐτῷ	κατὰ	ταὐτὰ τοῖς θεοῖς. καί τι
[3]	ποιητήν, οὐδὲ ἱερεῖον, ἀλλὰ μύριαι	κατὰ	τὸν ἐνιαυτόν, ἐφ´ ὅτῳ συνεῖναι
[3]	ἆθλα οὐ βοείη τις ἦν,	κατὰ	τὸν ποιητήν, οὐδὲ ἱερεῖον, ἀλλὰ
[13]	ὑποκινεῖ, ἐναντιώτατον αὑτῷ καὶ οὗτος	κατὰ	τοὺς φαύλους τῶν ῥητόρων τοῦτο
[13]	τὸν ἀντίδικον ἐκ τοῦ ἐγκλήματος	καταλέγων·	τῷ Βαγώᾳ δὲ ἕτερα, ὥς
[7]	ὁμοίων μετεποιεῖτο, εἶρξαι ἂν οὐ	καταπλαγεὶς	αὐτοῦ τὴν παρὰ τοῖς πολλοῖς
[3]	φιλοσόφους εἶναι φάσκοντας καὶ χρημάτων	καταφρονεῖν	ἔπειτα ὑπὲρ τούτων ὡς ὑπὲρ
[3]	τοῖς Περιπατητικοῖς, τὸ μὴ σφόδρα	καταφρονεῖν	χρημάτων, ἀλλὰ τρίτον τι ἀγαθὸν
[12]	δὲ ἐπεὶ πάντας ὁ γέλως	κατεῖχε	καὶ οὐδεὶς ὅστις οὐ τὴν
[2]	γε ξυμπεσόντες ὅλας ἁμάξας βλασφημιῶν	κατεσκέδασαν	ἀλλήλων, κεκραγότες καὶ ὑπερδιατεινόμενοι; ΠΑΜΦΙΛΟΣ.
[1]	μοι δοκεῖ, ἐφ´ ὅτῳ μηδὲ	κατέχειν	δυνατὸς εἶ τὸν γέλωτα. ΛΥΚΙΝΟΣ.
[10]	κρησφύγετον εὑρόμενος ἀφείθη, ἀπιστησάντων τῇ	κατηγορίᾳ	τῶν τότε δικαστῶν ἀπό γε
[13]	φασιν, γυμνάζεται καὶ παρασκευάζεται καὶ	κατηγορίαν	συγκροτεῖ καὶ τὸ τῆς μοιχείας
[11]	ᾤετο οὔτε ἀχρεῖον αὑτῷ τὴν	κατηγορίαν	ταύτην ἐς τὸν παρόντα ἀγῶνα
[6]	ἑταῖρε, προάγομαι τῆς παραδόξου ταύτης	κατηγορίας	ἀκούων. τί δ´ οὖν ἅτερος;
[10]	τὸ δὲ ὄνομα ἐν ἀφανεῖ	κείσθω—	Καὶ μήν, ἔφη, ὦ ἄνδρες
[2]	εἰδείην ὅ τι σοὶ τὸ	κεκινηκὸς	εἴη τὸν τοσοῦτον γέλωτα. ~ΛΥΚΙΝΟΣ.
[2]	ὅλας ἁμάξας βλασφημιῶν κατεσκέδασαν ἀλλήλων,	κεκραγότες	καὶ ὑπερδιατεινόμενοι; ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Ἦ που,
[12]	τινὰς τῶν ἐξ οἰκήματος γυναικῶν	κελεύειν	αὐτὸν συνεῖναι καὶ ὀπυίειν, καί
[8]	δικασταῖς ἡ διατριβή· καὶ τὸ	κεφάλαιον	ἤδη τοῦ σκέμματος τοῦτο ἐτύγχανεν,
[2]	Οὐκοῦν λέγοις ἂν ἤδη τὸ	κεφάλαιον	τῆς δίκης, ὡς καὶ αὐτὸς
[3]	ὑπὲρ τούτων ὡς ὑπὲρ πατρίδος	κινδυνευούσης	καὶ ἱερῶν πατρῴων καὶ τάφων
[6]	αὐτῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ τῶν	κοινῶν	ἁπάντων συλλόγων, δυσοιώνιστόν τι ἀποφαίνων
[1]	Πάμφιλε· τοῦ γέλωτος δὲ αὐτίκα	κοινωνὸν	ποιήσομαί σε, ἢν ἀκούσῃς οἵᾳ
[13]	τὸν υἱὸν— ἔτι δέ μοι	κομιδῇ	νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ
[8]	κορώναις, αἳ μήτε περιστεραῖς μήτε	κόραξιν	ἐναριθμοῖντο ~ἄν, τοῦ δὲ οὐ
[8]	ζῷον εἶναι κατὰ ταὐτὰ ταῖς	κορώναις,	αἳ μήτε περιστεραῖς μήτε κόραξιν
[13]	ἔχει τὸ πρᾶγμα καὶ τέλος	κρατήσειν	ἐλπίζει ἢν ἐπιδείξῃ ὡς οὐδὲν
[10]	τὸν εὐνοῦχον ἀναφυγὼν καὶ τοῦτο	κρησφύγετον	εὑρόμενος ἀφείθη, ἀπιστησάντων τῇ κατηγορίᾳ
[9]	γὰρ ἀπὸ πώγωνος, ἔφη, βαθέος	κρίνεσθαι	δέοι τοὺς φιλοσοφοῦντας, τὸν τράγον
[9]	οὐ σωματικὴν λέγοντος εἶναι τὴν	κρίσιν,	ἀλλὰ τῆς ψυχῆς καὶ τῆς
[13]	γάρ, ὦ ἑταῖρε, φιλοσοφίας ἀρίστη	κρίσις	ἔοικεν εἶναι καὶ ἀπόδειξις ἀναντίλεκτος.
[7]	ἐκεῖνον ὑπό τε Στωϊκῶν καὶ	Κυνικῶν	μάλιστα εἰρημένους πρὸς τὸ γελοιότερον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/05/2009