Paragraphes
[11]	μᾶλλον ἐταράττετο καὶ παντοῖος ἦν,	ἐς	μυρία τρεπόμενος χρώματα καὶ ψυχρῷ
[12]	βρασσόμενος ὑπ´ αὐτοῦ, ἔγνωσαν ἀναπόμπιμον	ἐς	τὴν Ἰταλίαν ἐκπέμψαι τὴν δίκην.
[10]	ἄρθροις ἔχων. ἀλλὰ τότε μὲν	ἐς	τὸν εὐνοῦχον ἀναφυγὼν καὶ τοῦτο
[11]	ἀχρεῖον αὑτῷ τὴν κατηγορίαν ταύτην	ἐς	τὸν παρόντα ἀγῶνα ἡγεῖτο εἶναι.
[2]	μέλος τι φθεγξάμενος, οὐχ ὅπως	ἐς	τοσαύτην ἀναισχυντίαν τραπόμενος. ΠΑΜΦΙΛΟΣ. Οὐκοῦν
[5]	δ´ οὖν τέλος τῆς δίκης	ἐς	τοῦτο περιέστη· ἀφέμενος γὰρ ὁ
[13]	γλῶτταν ἀλλὰ τὸ αἰδοῖον ἕτοιμον	ἐς	φιλοσοφίαν ἔχειν.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/05/2009