Chapitre
[8]	δὲ ὅτι ταύτῃσι τῇσι ἡμέρῃσιν	ὁ	Ἄδωνις ἀνὰ τὸν Λίβανον τιτρώσκεται,
[8]	πάθεος αἰτίην. ἔλεγεν δὲ ὧδε·	ὁ	Ἄδωνις ὁ ποταμός, ὦ ξεῖνε,
[19]	ὑπεδέξατο. καὶ αὐτίκα ὑγιέα γενομένην	ὁ	ἀνὴρ ἐς τὴν ἱρὴν πόλιν
[36]	ἄλλον ἐξ ἑτέρου μεταπηδέων. τέλος	ὁ	ἀρχιερεὺς ἀντιάσας ἐπερέεταί μιν περὶ
[24]	οἴκοι ἐλείπετο, καί μιν ἐλθόντα	ὁ	βασιλεὺς αὐτίκα μὲν ἔδησέν τε
[25]	οἱ ἀπιὼν παρεθήκατο. πρὸς τάδε	ὁ	βασιλεὺς καλέσας τὸν ταμίην ἐκέλευεν
[18]	μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο.	ὁ	δὲ αὐτίκα ἐλίσσετο, Πρός τε
[20]	δὲ ἀπίκωμαι, σόον αὖτις ἀποίσομαι.	ὁ	δὲ δεξάμενος ἑτέρῃ σφρηγῖδι ἐσημαίνετο
[29]	παρεστεὼς δὲ ἄλλος ἄνω ἀγγέλλει·	ὁ	δὲ δεξάμενος τοὔνομα εὐχωλὴν ἐς
[36]	ἐπερέεταί μιν περὶ ἁπάντων πρηγμάτων·	ὁ	δὲ ἤν τι μὴ ἐθέλῃ
[36]	ἀείρουσιν· ἢν δὲ μὴ ἀείρωσιν,	ὁ	δὲ ἱδρώει καὶ ἐς μέζον
[17]	τὸ σῶμα δι´ ἡμέρης ἐμαραίνετο.	ὁ	δὲ ἰητρὸς ὡς εἶδέ μιν
[20]	ἔμελλεν. ~ὡς δὲ οὐδαμὰ ἐπείθετο,	ὁ	δὲ ἱκεσίης δευτέρης ἅπτεται δοῦναί
[8]	ξεῖνε, διὰ τοῦ Λιβάνου ἔρχεται·	ὁ	δὲ Λίβανος κάρτα ξανθόγεώς ἐστιν.
[18]	μὲν ὧδε ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο.	ὁ	δέ μιν αὖτις ἀμείβετο, Ἀνόσια
[12]	τὸν Ἕλληνες ἐπ´ αὐτῷ λέγουσιν.	ὁ	δὲ μῦθος ὧδε ἔχει. Ἥδε
[30]	μὲν δὴ πέρι τοσάδε ἀρκέει.	~ὁ	δὲ νηὸς ὁρέει μὲν ἐς
[12]	γῇ νέμονται, πάντα ἐς ζεύγεα.	ὁ	δὲ πάντα ἐδέκετο, καί μιν
[8]	οὔνομα τῷ ποταμῷ Ἄδωνις ἐπικέαται.	ὁ	δὲ ποταμὸς ἑκάστου ἔτεος αἱμάσσεται
[26]	ἐὼν ἀνδρὸς ἐπ´ ἀδικίην ἐγκαλέομαι.	~Ὁ	δὲ πρὸς τάδε ἀμβώσας περιέβαλέν
[18]	γυναῖκα ἐπόθεεν, ἐμεῦ τάδε δεόμενος;	ὁ	δὲ πρὸς τάδε ἔλεγεν ὡς
[31]	τὴν μὲν Ἥρην λέοντες φέρουσιν,	ὁ	δὲ ταύροισιν ἐφέζεται. Καὶ δῆτα
[25]	θνήσκειν Κομβάβον θανάτου ἄξια ἐργασμένον.	~Ὁ	δὲ τέως μὲν ἑστήκεεν λέγων
[22]	ἅπτετο καὶ τὸν ἔρωτα ὡμολόγεεν.	ὁ	δὲ τόν τε λόγον ἀπηνέως
[37]	μέν μιν ἱρέες ἀείροντες ἔφερον,	ὁ	δὲ τοὺς μὲν ἐν γῇ
[17]	τοὺς ἀνὰ τὴν οἰκίην πάντας·	ὁ	δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἐσιόντων
[22]	παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος ἀπρήκτοιο. ἔστιν	ὁ	ἔρως οὗτος ἐν τῇ ἱρῇ
[47]	τῶν ἰχθύων εἵνεκα, μὴ σφέας	ὁ	Ζεὺς πρῶτος ἴδηται· ἢν γὰρ
[26]	ἐξ ἡμέων ἔσσεται, αὐτέων συκοφαντέων	ὁ	θάνατος, μετὰ δὲ μεγάλη δωρεὴ
[18]	ἡ τελευτὴ ἐγένετο. ὧδε μὲν	ὁ	ἰητρὸς ἔρωτα ἔγνω τε καὶ
[18]	παῖδα ὀλέσαι. ὡς δὲ τάδε	ὁ	ἰητρὸς ἤκουσεν, Τί τοι, ἔφη,
[19]	τιμὴ μεγάλη ἔσσεται. Πρὸς τάδε	ὁ	Κομβάβος αὐτίκα λίσσετο πολλὰ λιπαρέων
[21]	ἐξεγένετο, ἐν τοῖσι ἀπέβαινε τάπερ	ὁ	Κομβάβος ὀρρώδεεν. ἡ Στρατονίκη γὰρ
[25]	δὲ ἤνεικεν, λύσας τὴν σφρηγῖδα	ὁ	Κομβάβος τά τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν
[24]	ἱρὴν πόλιν ἀπίκετο ἔγνω τε	ὁ	Κομβάβος τὴν αἰτίην, θαρσέων τε
[47]	ὅτι πάντες ἀπόλλυνται. καὶ δῆτα	ὁ	μὲν ἔρχεται ὀψόμενος, ἡ δὲ
[8]	λέγουσιν, ἀλλ´ ἡ χώρη αἰτίη.	ὁ	μέν μοι Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο·
[28]	καὶ μεγάθεος, καὶ δῆτα ἐρέω.	~Ὁ	μὲν χῶρος αὐτός, ἐν τῷ
[18]	ἰητρὸς ἐὼν φόνον προξενέειν ἰητρικῇ.	ὁ	μὲν ὧδε ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο.
[13]	τε καὶ εὐεργεσίης μνῆμα ἔμμεναι.	Ὁ	μὲν ὦν ἀρχαῖος αὐτοῖσι λόγος
[18]	ἐμήν, τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι.	ὁ	μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο.
[6]	ἀγορὴ μούνοισι ξείνοισι παρακέαται, καὶ	ὁ	μισθὸς ἐς τὴν Ἀφροδίτην θυσίη
[51]	καταλέξω δὲ καὶ τὰ ποιέουσιν.	ὁ	νεηνίης ὅτῳ τάδε ἀποκέαται ῥίψας
[32]	ἀπολάμπεται, ὑπὸ δέ οἱ καὶ	ὁ	νηὸς ἅπας οἷον ὑπὸ λύχνοισι
[30]	μέγαθος ὀργυιέων δυοῖν, ἐπὶ τῆς	ὁ	νηὸς ἐπικέαται. ἄνοδος ἐς αὐτὸν
[31]	πάμπαν αὐτῆς μνήσεαι. ~Ἔνδοθεν δὲ	ὁ	νηὸς οὐκ ἁπλόος ἐστίν, ἀλλὰ
[30]	τε ἤσκηται χρυσέῃσιν· ἔνδοθεν δὲ	ὁ	νηὸς χρυσοῦ τε πολλοῦ ἀπολάμπεται
[18]	Ἥδε ἡ νοῦσος, ἔφη, ἣν	ὁ	παῖς ὅδε ἀρρωστέει, οὐ νοῦσός
[60]	μευ ἐν τῷ ἱρῷ καὶ	ὁ	πλόκαμος καὶ τὸ οὔνομα.
[8]	ἔλεγεν δὲ ὧδε· ὁ Ἄδωνις	ὁ	ποταμός, ὦ ξεῖνε, διὰ τοῦ
[17]	ἡ Στρατονίκη ἐκείνη ἔμμεναι, τῆς	ὁ	πρόγονος ἠρήσατο, τὸν ἤλεγξεν τοῦ
[30]	ἀνελθόντι δὲ θωῦμα μὲν καὶ	ὁ	πρόνηος μέγα παρέχεται θύρῃσί τε
[16]	ἀρκέει, ἐρέω δὲ καὶ ἄλλ´	ὅ	τι ἐστὶν ἐν τῷ νηῷ
[12]	θάλασσα ἐπὶ πολλὸν ἀνέβη, ἐς	ὃ	πάντα ὕδωρ ἐγένοντο καὶ πάντες
[18]	νοῦσος, ἔφη, ἣν ὁ παῖς	ὅδε	ἀρρωστέει, οὐ νοῦσός ἐστιν, ἀλλὰ
[18]	οὐ νοῦσός ἐστιν, ἀλλὰ ἀδικίη·	ὅδε	γάρ τοι ἀλγέει μὲν οὐδέν,
[36]	ἱρέων ἄνευ οὔτε προφητέων φθέγγονται,	ὅδε	δὲ αὐτός τε κινέεται καὶ
[28]	δοκέει δ´ ὦν μοι, καὶ	ὅδε	ἐς ἐκείνου μίμησιν τοῦ ξυλίνου
[55]	πόλιν πρῶτον ἀπικνέηται, κεφαλὴν μὲν	ὅδε	καὶ ὀφρύας ἐξύρατο, μετὰ δὲ
[30]	πᾶσα χρυσέη. ἀπόζει δὲ αὐτοῦ	ὀδμὴ	ἀμβροσίη ὁκοίη λέγεται τῆς χώρης
[55]	ἄρας δὲ ἀπὸ τῆς ἑωυτοῦ	ὁδοιπορέει,	ὕδασί τε ψυχροῖσι χρεόμενος λουτρῶν
[20]	ἰῆτο. μετὰ δέ, ὥς μιν	ὁδοιπορέειν	ἐδόκεεν, ἀπικόμενος ἐς τὸν βασιλέα
[48]	αὐτὸς οὐδὲ ἐπειρήθην ταύτης τῆς	ὁδοιπορίης.	τὰ δὲ ἐλθόντες ποιέουσιν, εἶδον
[55]	τῶν ἄλλων ὁκόσοι τὴν αὐτὴν	ὁδὸν	ἀπικνέονται, ἄρας δὲ ἀπὸ τῆς
[55]	ἐπιβῆναι ὅσιον πρὶν τήν τε	ὁδὸν	ἐκτελέσαι καὶ ἐς τὴν ἑωυτοῦ
[25]	ἐγὼ ὀρρωδέων, εὖτέ με ταύτην	ὁδὸν	ἔπεμπες, ἀέκων ᾖον· καὶ ἐπεί
[20]	ἐπόθεον· νῦν δὲ ἐπεὶ μεγάλην	ὁδὸν	ἔρχομαι, παρὰ σοὶ τόδε θήσομαι.
[9]	ἐς τὸν Λίβανον ἐκ Βύβλου,	ὁδὸν	ἡμέρης, πυθόμενος αὐτόθι ἀρχαῖον ἱρὸν
[21]	νυν τὸ ἀπὸ τοῦδε ἀσφαλέα	ὁδὸν	ἤνυεν· ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὴν
[16]	Διόνυσος ἐς Συρίην ἀπίκετο κείνην	ὁδὸν	τὴν ἦλθεν ἐς Αἰθιοπίην. καὶ
[29]	δὲ ἐς τέλος ἵκηται τῆς	ὁδοῦ,	σειρὴν ἑτέρην ἀφεὶς τὴν αὐτὸς
[20]	τῆς πίστιος; τί δέ μοι	ὁδοῦ,	τῆς τέλος ἤδη δέρκομαι; νέος
[51]	καὶ Γάλλοι γίγνονται. ἐπεὰν γὰρ	οἱ	ἄλλοι αὐλέωσί τε καὶ ὄργια
[7]	πλόον ἑπτὰ ἡμερέων, καί μιν	οἱ	ἄνεμοι φέρουσι θείῃ ναυτιλίῃ· τρέπεται
[28]	ποιέεσθαι, ἐκείνης ξυμφορῆς μνήματα, ὁκότε	οἱ	ἄνθρωποι ἐς τὰ οὔρεα καὶ
[29]	ξυλίνου ἀνδρὸς ἀνέρχεται. ~Ἡ δέ	οἱ	ἄνοδος τοιήδε· σειρῇ μικρῇ ἑωυτόν
[12]	γυναῖκας ἑωυτοῦ ἐσέβη· ἐσβαίνοντι δέ	οἱ	ἀπίκοντο σύες καὶ ἵπποι καὶ
[25]	εἵνεκα, ἀλλὰ ἐκείνων ἐπιθυμέων τά	οἱ	ἀπιὼν παρεθήκατο. πρὸς τάδε ὁ
[27]	ἐπὶ τοῖσι Κομβάβος, ἀθυμέων ὅτι	οἱ	ἀτυχέως τὰ ἐς Ἀφροδίτην ἔχει,
[26]	λοιπὸν αὐτοῦ ἔμενεν. ἔδωκεν δέ	οἱ	βασιλεὺς ἀρετῆς τε καὶ εὐεργεσίης
[11]	ἐλέγοντο, τῶν οἱ μὲν ἱροί,	οἱ	δὲ ἐμφανέες, οἱ δὲ κάρτα
[59]	πάντες, οἱ μὲν ἐς καρπούς,	οἱ	δὲ ἐς αὐχένας· καὶ ἀπὸ
[33]	Διόνυσον, ἄλλοι δὲ ἐς Δευκαλίωνα,	οἱ	δὲ ἐς Σεμίραμιν ἄγουσιν· καὶ
[11]	μὲν ἱροί, οἱ δὲ ἐμφανέες,	οἱ	δὲ κάρτα μυθώδεες, καὶ ἄλλοι
[49]	καί μιν οἱ μὲν πυρήν,	οἱ	δὲ λαμπάδα καλέουσιν. θυσίην δὲ
[36]	ἐν τῇ ἕδρῃ πρῶτα κινέεται,	οἱ	δέ μιν ἱρέες αὐτίκα ἀείρουσιν·
[42]	οἱ μὲν τὰ ἱρήια σφάζουσιν,	οἱ	δὲ σπονδηφορέουσιν, ἄλλοι δὲ πυρφόροι
[28]	καὶ ἀγαθὰ ξυναπάσῃ Συρίῃ αἰτέει,	οἱ	δὲ τῶν εὐχωλέων ἀγχόθεν ἐπαΐουσιν.
[32]	πολυτελέες, τῶν οἱ μὲν λευκοί,	οἱ	δὲ ὑδατώδεες, πολλοὶ δὲ οἰνώδεες,
[29]	ἀπικνεόμενοι χρυσόν τε καὶ ἄργυρον,	οἱ	δὲ χαλκόν, τὰ νομίζουσιν, ἐς
[22]	ἐς ἀγνοίην ἀναχωρέει. Ὡς δέ	οἱ	ἐδόκεε, καὶ ἐποίεε ταῦτα. καὶ
[22]	οἴνῳ ἑωυτὴν μεθύσασα ἐς λόγους	οἱ	ἐλθεῖν. ἅμα δὲ οἴνῳ ἐσιόντι
[21]	καὶ κάρτα ἐπεμήνατο. καὶ λέγουσιν	οἱ	ἐν τῇ ἱρῇ πόλει τὴν
[23]	ἄνδρα τοῦ Κομβάβου κατηγορέειν πείρην	οἱ	ἐπικαλέουσαν, καὶ τὸ Ἕλληνες Σθενεβοίης
[55]	ἐς πάμπαν χαμοκοιτέων· οὐ γάρ	οἱ	εὐνῆς ἐπιβῆναι ὅσιον πρὶν τήν
[26]	δὲ τῶν φίλων τοὺς μάλιστά	οἱ	εὐνοέοντας ἐς παραμυθίην τοῦ πάθεος
[19]	τὰ δὲ ὀρρώδεεν μή κοτέ	οἱ	ζηλοτυπίη χρόνῳ ὑστέρῳ ἐς τὴν
[24]	αἰτίην, θαρσέων τε ᾖεν, ὅτι	οἱ	ἡ ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο, καί
[18]	ἐθέλων ταύτῃ συμφορῇ ἔσχετο, ἀλλὰ	οἱ	ἡ νοῦσος ἀεκουσίη. τῷ σὺ
[17]	ἔκειτο δὲ ἀλγέων οὐδέν, καί	οἱ	ἥ τε χροιὴ πάμπαν ἐτρέπετο
[29]	τε καὶ ἀεικέα ἐργάζεται, καί	οἱ	ἥδε ἡ ζημίη τοῦ ὕπνου
[39]	ὧδε ἐποίεον. μετὰ δὲ ὥς	οἱ	θεόθεν ἀπίκοντο νοῦσοί τε καὶ
[29]	ἔχει, μακρὴν ταύτην, ἀνέλκει τῶν	οἱ	θυμός, ξύλα καὶ εἵματα καὶ
[31]	ἱρέες μοῦνον, οὐ μέντοι πάντες	οἱ	ἱρέες, ἀλλὰ οἳ μάλιστα ἀγχίθεοί
[31]	ἐσέρχονται, ἐς δὲ τὸν θάλαμον	οἱ	ἱρέες μοῦνον, οὐ μέντοι πάντες
[50]	δὲ πολλοὶ καὶ τοὺς ἔλεξα,	οἱ	ἱροὶ ἄνθρωποι, τελέουσι τὰ ὄργια,
[18]	Εὐφρήτῃ ἐπώνυμον ἑωυτοῦ ἐποιήσατο, ἔνθα	οἱ	καὶ ἡ τελευτὴ ἐγένετο. ὧδε
[19]	νηόν, εἰ δὲ ἀπειθέοι, πολλά	οἱ	καὶ κακὰ ἀπείλεεν. ἡ δὲ
[21]	μιν ποθέειν ἄρχετο, μετὰ δέ	οἱ	καὶ κάρτα ἐπεμήνατο. καὶ λέγουσιν
[32]	σέλας πολλὸν ἀπολάμπεται, ὑπὸ δέ	οἱ	καὶ ὁ νηὸς ἅπας οἷον
[27]	Κομβάβον ἡ αἰτίη· συνενείχθη γάρ	οἱ	καὶ τάδε. ξείνη γυνὴ ἐς
[19]	ἱρὴν πόλιν ἔπεμπε, σὺν δὲ	οἱ	καὶ χρήματα καὶ στρατιὴν πολλήν,
[22]	κακὸν ἑωυτὴν ἐργάσασθαι, δείσας πάντα	οἱ	λόγον ἔφηνεν καὶ πᾶσαν τὴν
[60]	τε καὶ ἐς ἄγγεα καταθέντες	οἱ	μὲν ἀργύρεα, πολλοὶ δὲ χρύσεα
[26]	τε ἅμα καὶ ἐποίεεν· καὶ	οἱ	μὲν αὐτίκα ἐς φόνον ἤγοντο,
[35]	Ἀπόλλωνος, οὐκ οἷον ἐώθεε ποιέεσθαι·	οἱ	μὲν γὰρ ἄλλοι πάντες Ἀπόλλωνα
[33]	καὶ εἴδεος λέγουσιν. καί μιν	οἱ	μὲν ἐς Διόνυσον, ἄλλοι δὲ
[59]	βόες εἰσίν. ~Στίζονται δὲ πάντες,	οἱ	μὲν ἐς καρπούς, οἱ δὲ
[11]	δοκέουσιν, πολλοὶ λόγοι ἐλέγοντο, τῶν	οἱ	μὲν ἱροί, οἱ δὲ ἐμφανέες,
[32]	καὶ λίθοι κάρτα πολυτελέες, τῶν	οἱ	μὲν λευκοί, οἱ δὲ ὑδατώδεες,
[37]	ἄλλο, τὸ ἐμεῦ παρεόντος ἔπρηξεν.	οἱ	μέν μιν ἱρέες ἀείροντες ἔφερον,
[60]	ἐν τῇ ἱρῇ πόλει γίγνεται.	οἱ	μὲν νεηνίαι τῶν γενείων ἀπάρχονται,
[28]	οἱ τῆς ἀνόδου ἥδε λέγεται.	οἱ	μὲν πολλοὶ νομίζουσιν ὅτι ὑψοῦ
[49]	εἴαρος ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν, καί μιν	οἱ	μὲν πυρήν, οἱ δὲ λαμπάδα
[42]	δὲ αὐτοῖσι πολλοὶ ἀποδεδέχαται, τῶν	οἱ	μὲν τὰ ἱρήια σφάζουσιν, οἱ
[11]	κάρτα μυθώδεες, καὶ ἄλλοι βάρβαροι,	οἱ	μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντες· τοὺς
[12]	μὲν ἐρέω, δέκομαι δὲ οὐδαμά.	~Οἱ	μὲν ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα τὸν
[24]	ἐς μέσον κατηγορέειν ἄρχετο καί	οἱ	μοιχείην τε καὶ ἀκολασίην προὔφερεν·
[12]	ὧδε ἔχει. Ἥδε ἡ γενεή,	οἱ	νῦν ἄνθρωποι, οὐ πρῶτοι ἐγένοντο,
[22]	ἡμέρης καὶ Κομβάβον ἀνεκαλέετο καί	οἱ	πάντα Κομβάβος ἦν. τέλος δὲ
[15]	ἐς Συρίην ἀπίκετο. ὡς δὲ	οἱ	πέρην Εὐφρήτεω ἄνθρωποι οὔτε αὐτὸν
[8]	τὴν ἐπωνυμίην διδοῖ. ταῦτα μὲν	οἱ	πολλοὶ λέγουσιν. ἐμοὶ δέ τις
[12]	καὶ ὄμβροι μεγάλοι ἐγένοντο καὶ	οἱ	ποταμοὶ κατέβησαν μέζονες καὶ ἡ
[40]	αὐτῷ ἐκείνῳ εἴκελον, παρὰ δέ	οἱ	Σαρδανάπαλλος ἕστηκεν ἄλλῃ μορφῇ καὶ
[32]	δὲ πυρώδεες, ἔτι δὲ ὄνυχες	οἱ	Σαρδῷοι πολλοὶ καὶ ὑάκινθοι καὶ
[22]	δὲ οὐδαμὰ ἐλήθετο, ἀλλὰ πάντα	οἱ	συνεοῦσα ταύτην παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος
[12]	τοῦ εὐσεβέος εἵνεκα. ἡ δέ	οἱ	σωτηρίη ἥδε ἐγένετο· λάρνακα μεγάλην,
[19]	μή μιν ἐκπέμπειν μηδὲ πιστεύειν	οἱ	τὰ πολλὸν ἑωυτοῦ μέζονα χρήματα
[28]	μέσον μάλιστα τῆς πόλιος, καί	οἱ	τείχεα δοιὰ περικέαται. τῶν δὲ
[22]	καὶ τὸ ἔργον ἀναίνετο καί	οἱ	τὴν μέθην ἐπεκάλεεν. ἀπειλούσης δὲ
[28]	χρόνον ἑπτὰ ἡμερέων. αἰτίη δέ	οἱ	τῆς ἀνόδου ἥδε λέγεται. οἱ
[22]	τὴν νοῦσον ἔκρυπτεν· ὡς δέ	οἱ	τὸ κακὸν μέζον ἡσυχίης ἐγένετο,
[19]	μιν ἡ Ἥρη ἐκέλευεν ἐγεῖραί	οἱ	τὸν ἐν τῇ ἱρῇ πόλει
[32]	φορέει· λυχνὶς καλέεται, οὔνομα δὲ	οἱ	τοῦ ἔργου ἡ συντυχίη. ἀπὸ
[24]	φρουρῇ εἶχεν· μετὰ δέ, παρεόντων	οἱ	τῶν φίλων οἳ καὶ τότε
[28]	ἐν τούτοισι τοῖσι προπυλαίοισι καὶ	οἱ	φαλλοὶ ἑστᾶσι τοὺς Διόνυσος ἐστήσατο,
[4]	θυγατέρα, ἐπειδή τε ἀφανὴς ἐγεγόνεεν,	οἱ	Φοίνικες τῷ νηῷ ἐτιμήσαντο καὶ
[25]	τὸν ταμίην ἐκέλευεν ἐνεῖκαι τά	οἱ	φρουρέειν ἔδωκεν· ὡς δὲ ἤνεικεν,
[20]	δὲ ἱκεσίης δευτέρης ἅπτεται δοῦναί	οἱ	χρόνον ἑπτὰ ἡμερέων, μετὰ δὲ
[32]	τὴν Οὐρανίην κοσμέουσιν. ἔκτοσθεν δέ	οἱ	χρυσός τε ἄλλος περικέαται καὶ
[15]	ἔλεγεν δὲ καὶ Γάλλων πέρι,	οἵ	εἰσιν ἐν τῷ ἱρῷ, ὅτι
[24]	δέ, παρεόντων οἱ τῶν φίλων	οἳ	καὶ τότε πεμπομένῳ τῷ Κομβάβῳ
[7]	γίγνεται. ~Εἰσὶ δὲ ἔνιοι Βυβλίων	οἳ	λέγουσι παρὰ σφίσι τεθάφθαι τὸν
[31]	μέντοι πάντες οἱ ἱρέες, ἀλλὰ	οἳ	μάλιστα ἀγχίθεοί τέ εἰσιν καὶ
[26]	ὦ σχέτλιε, ὃς τοιάδε ἔτλης,	οἷα	μήτε σὲ παθέειν μήτ´ ἐμὲ
[49]	δὲ ἀγινέοντες αἶγάς τε καὶ	ὄϊας	καὶ ἄλλα κτήνεα ζῳὰ ἐκ
[54]	καὶ θήλεας καὶ αἶγας καὶ	ὄϊας.	σύας δὲ μοῦνον ἐναγέας νομίζοντες
[49]	ἀπονοστέουσιν. ~Ὁρτέων δὲ πασέων τῶν	οἶδα	μεγίστην τοῦ εἴαρος ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν,
[10]	ὄλβου πέρι ἐν τοῖσιν ἐγὼ	οἶδα	πρῶτόν ἐστιν· πολλὰ γὰρ αὐτοῖσιν
[13]	ἐὸν νῦν τοιόνδε ἐγένετο, οὐκ	οἶδα·	τὸ δὲ ἐγὼ εἶδον, μικρόν
[29]	ἐν Αἰγύπτῳ ἢ ἄλλοθί κου,	οἶδε	τὸ λέγω. Ἐπεὰν δὲ ἐς
[56]	δέκονται. καλέονται δὲ ὑπὸ Ἀσσυρίων	οἵδε	διδάσκαλοι, ὅτι σφίσι πάντα ὑπηγέονται.
[27]	τάμνονται δ´ ὦν. ἐσθῆτα δὲ	οἵδε	οὐκέτι ἀνδρηίην ἔχουσιν, ἀλλὰ εἵματά
[28]	τοὺς Διόνυσος ἐστήσατο, ἡλικίην καὶ	οἵδε	τριηκοσίων ὀργυιέων. ἐς τουτέων τὸν
[48]	χέονται, ἀλλ´ ἔστιν ἀλεκτρυὼν ἱρός,	οἰκέει	δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ, ὃς
[28]	ἀνὴρ ἑκάστου ἔτεος δὶς ἀνέρχεται	οἰκέει	τε ἐν ἄκρῳ τῷ φαλλῷ
[57]	αὖτις ἄγει ζῳὸν ἐς τὰ	οἰκεῖα,	ἐλθὼν δὲ κατ´ ἑωυτὸν θύει
[22]	δείπνου ἐγένοντο, ἀπικομένη ἐς τὰ	οἰκεῖα	ἐν τοῖσι Κομβάβος αὐλίζετο, λίσσετό
[54]	τέ εἰσι καὶ ἐς τὰ	οἰκεῖα	ἐσέρχονται καὶ τὰ πολλὰ ἐν
[20]	μοι μέγα κειμήλιον ἐν τοῖσι	οἰκείοισι	ἀπεκέατο, τὸ ἐγὼ κάρτα ἐπόθεον·
[53]	ἑωυτὸν ἐσέρχεται. αὐτῶν δὲ τῶν	οἰκείων	τοῦ νέκυος ἕκαστοι φυλάξαντες ἀριθμὸν
[1]	οὔνομα οὐκ ἅμα τῇ πόλει	οἰκεομένῃ	ἐγένετο, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀρχαῖον
[39]	αἰτίην τοιήνδε. ἀνθρώποισιν ὁκόσοι Συρίην	οἰκέουσιν	νόμον ἐποιέετο ἑαυτὴν μὲν ὅκως
[17]	ἐκάλεε δὲ τοὺς ἀνὰ τὴν	οἰκίην	πάντας· ὁ δὲ τῶν μὲν
[51]	τὰ ἔταμεν. ἐς ὁκοίην δὲ	οἰκίην	τάδε ἀπορρίψει, ἐκ ταύτης ἐσθῆτά
[17]	μέγα. ~Τοσάδε μὲν ἀμφὶ τῶν	οἰκιστέων	τοῦ ἱροῦ μυθολογέουσιν. ἤδη δὲ
[19]	καὶ στρατιὴν πολλήν, τοὺς μὲν	οἰκοδομέειν,	τοὺς δὲ καὶ τοῦ ἀσφαλέος
[21]	ἱρὴν πόλιν σπουδῇ τὸν νηὸν	οἰκοδόμεον	καὶ σφίσι τρία ἔτεα ἐν
[56]	ξεινοδόκοι εἰσίν, καὶ τόδε πατρόθεν	οἴκοι	δέκονται. καλέονται δὲ ὑπὸ Ἀσσυρίων
[24]	ᾖεν, ὅτι οἱ ἡ ἀπολογίη	οἴκοι	ἐλείπετο, καί μιν ἐλθόντα ὁ
[20]	δὲ ῥηιδίως, ἐς τὸν ἑωυτοῦ	οἶκον	ἀπικνέεται καὶ πεσὼν χαμᾶζε τοιάδε
[55]	ὀφρύας ἐξύρατο, μετὰ δὲ ἱρεύσας	ὄϊν	τὰ μὲν ἄλλα κρεουργέει τε
[22]	λόγους οἱ ἐλθεῖν. ἅμα δὲ	οἴνῳ	ἐσιόντι παρρησίη τε ἐσέρχεται καὶ
[22]	ἐπιχειρέειν αἰδέετο. ἐπινοέει ὦν τοιάδε,	οἴνῳ	ἑωυτὴν μεθύσασα ἐς λόγους οἱ
[32]	οἱ δὲ ὑδατώδεες, πολλοὶ δὲ	οἰνώδεες,	πολλοὶ δὲ πυρώδεες, ἔτι δὲ
[35]	τοῦτον κέαται ξόανον Ἀπόλλωνος, οὐκ	οἷον	ἐώθεε ποιέεσθαι· οἱ μὲν γὰρ
[32]	οἱ καὶ ὁ νηὸς ἅπας	οἷον	ὑπὸ λύχνοισι φαείνεται. ἐν ἡμέρῃ
[31]	μάλιστα ἀγχίθεοί τέ εἰσιν καὶ	οἷσι	πᾶσα ἐς τὸ ἱρὸν μέλεται
[7]	πάντα πρήσσεσθαι. ἐρέω δὲ καὶ	ὁκόθεν	καὶ τάδε πιστὰ δοκέουσι. κεφαλὴ
[25]	τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν καὶ ἑωυτὸν	ὁκοῖα	ἐπεπόνθεεν, ἔλεξέ τε, Ὦ βασιλεῦ,
[26]	τοῦ Ῥοδίου ποίημα, μορφὴν μὲν	ὁκοίη	γυνή, ἐσθῆτα δὲ ἀνδρηίην ἔχει.
[30]	ἀπόζει δὲ αὐτοῦ ὀδμὴ ἀμβροσίη	ὁκοίη	λέγεται τῆς χώρης τῆς Ἀραβίης,
[51]	χερσὶ φέρει τὰ ἔταμεν. ἐς	ὁκοίην	δὲ οἰκίην τάδε ἀπορρίψει, ἐκ
[27]	αὐτέων, ὅκως τάμνονται, καὶ ταφῆς	ὁκοίην	θάπτονται, καὶ ὅτευ εἵνεκα ἐς
[29]	σκεύεα, ἀπὸ τῶν ἕδρην συνδέων	ὁκοίην	καλιὴν ἱζάνει, μίμνει τε χρόνον
[15]	καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πυργοφορέει,	ὁκοίην	Ῥέην Λυδοὶ ποιέουσιν. ἔλεγεν δὲ
[30]	εἶδος δὲ καὶ ἐργασίην ἐστὶν	ὁκοίους	νηοὺς ἐν Ἰωνίῃ ποιέουσιν. ἕδρη
[1]	ὦν τῆς πόλιος ἔρχομαι ἐρέων	ὁκόσα	ἐν αὐτῇ ἐστιν· ἐρέω δὲ
[12]	γένεα καὶ ὄφιες καὶ ἄλλα	ὁκόσα	ἐν γῇ νέμονται, πάντα ἐς
[1]	δὲ παρὰ τῶν ἱρέων ἐδάην,	ὁκόσα	ἐόντα ἐμεῦ πρεσβύτερα ἐγὼ ἱστορέω.
[10]	ἀποκέαται, ἐσθῆτα πολλὴν καὶ ἄλλα	ὁκόσα	ἐς ἄργυρον ἢ ἐς χρυσὸν
[1]	τὰς ἐπιτελέουσιν. ἐρέω δὲ καὶ	ὁκόσα	καὶ περὶ τῶν τὸ ἱρὸν
[11]	~Ἱστορέοντι δέ μοι ἐτέων πέρι,	ὁκόσα	τῷ ἱρῷ ἐστιν, καὶ τὴν
[6]	Αἰγύπτιοι ἀποθανόντος Ἄπιος. γυναικῶν δὲ	ὁκόσαι	οὐκ ἐθέλουσι ξύρεσθαι, τοιήνδε ζημίην
[35]	Ἑλλήνων δὲ κατηγορέουσιν καὶ ἄλλων	ὁκόσοι	Ἀπόλλωνα παῖδα θέμενοι ἱλάσκονται. αἰτίη
[39]	δὲ δι´ αἰτίην τοιήνδε. ἀνθρώποισιν	ὁκόσοι	Συρίην οἰκέουσιν νόμον ἐποιέετο ἑαυτὴν
[55]	τε στέφεται καὶ τῶν ἄλλων	ὁκόσοι	τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἀπικνέονται, ἄρας
[50]	οὐδὲ ἐσέρχονται ἐς τὸν νηὸν	ὁκόσοι	τόδε ποιέουσιν. ~Ἐν ταύτῃσι τῇσι
[14]	ἡμισέη μὲν γυνή, τὸ δὲ	ὁκόσον	ἐκ μηρῶν ἐς ἄκρους πόδας
[29]	ἐπιβαίνει ξύλων προσφυῶν τῷ φαλλῷ	ὁκόσον	ἐς χώρην ἄκρου ποδός· ἀνιὼν
[28]	εἵνεκα ποιέεσθαι, ἐκείνης ξυμφορῆς μνήματα,	ὁκότε	οἱ ἄνθρωποι ἐς τὰ οὔρεα
[36]	τῶν ὡρέων αὐτοῦ πασέων, καὶ	ὁκότε	οὐκ ἔρονται. λέγει δὲ καὶ
[6]	πέμπουσι καὶ τὰς κεφαλὰς ξύρονται	ὅκως	Αἰγύπτιοι ἀποθανόντος Ἄπιος. γυναικῶν δὲ
[1]	εἱσαμένων μυθολογέουσι, καὶ τὸν νηὸν	ὅκως	ἐγένετο. γράφω δὲ Ἀσσύριος ἐών,
[17]	τοῦ νηοῦ πέρι θέσιός τε	ὅκως	ἐγένετο καὶ ὅστις μιν ἐποιήσατο.
[6]	πρῶτα μὲν καταγίζουσι τῷ Ἀδώνιδι	ὅκως	ἐόντι νέκυι, μετὰ δὲ τῇ
[39]	οἰκέουσιν νόμον ἐποιέετο ἑαυτὴν μὲν	ὅκως	θεὸν ἱλάσκεσθαι, θεῶν δὲ τῶν
[23]	Φαίδρη. ἀλλὰ τὰ μὲν ἐχέτω	ὅκως	καὶ ἐγένετο. ~Ὡς δὲ ἡ
[26]	τὴν τομὴν ἐπὶ νόον ἔβαλλεν,	ὅκως	μὴ μοῦνος ἐπὶ τῇ ἀνδρηίῃ
[27]	Ἀφροδίτην ἔχει, ἐσθῆτα γυναικηίην ἐνεδύσατο,	ὅκως	μηκέτι ἑτέρη γυνὴ ἴσα ἐξαπατέοιτο.
[27]	ὑστέρῳ μεμνήσομαι, τομῆς τε αὐτέων,	ὅκως	τάμνονται, καὶ ταφῆς ὁκοίην θάπτονται,
[29]	ἅμα ἀναβάλλει τὴν σειρὴν ἀμφοτέρωθεν	ὅκωσπερ	ἡνιοχέων. εἰ δέ τις τόδε
[36]	ἐς τὸ πρόσω τοὺς προφέροντας	ὅκωσπερ	ἡνιοχέων. οὕτως μὲν συναγείρουσι τὰ
[10]	πολλοὶ ἤκουσαν. ναὶ μὴν καὶ	ὄλβου	πέρι ἐν τοῖσιν ἐγὼ οἶδα
[18]	συμφορὴν ἔμμεναι γαμετὴν ἢ παῖδα	ὀλέσαι.	ὡς δὲ τάδε ὁ ἰητρὸς
[8]	ἔτεος αἱμάσσεται καὶ τὴν χροιὴν	ὀλέσας	ἐσπίπτει ἐς τὴν θάλασσαν καὶ
[18]	καὶ ἰητρικῆς, μή μοι παῖδα	ὀλέσῃς·	οὐ γὰρ ἐθέλων ταύτῃ συμφορῇ
[31]	πεποίηται. ἄνοδος καὶ ἐς τοῦτον	ὀλίγη·	θύρῃσι δὲ οὐκ ἤσκηται, ἀλλὰ
[12]	γῆ πολλὸν ὕδωρ ἐκδιδοῖ καὶ	ὄμβροι	μεγάλοι ἐγένοντο καὶ οἱ ποταμοὶ
[28]	νομίζουσιν ὅτι ὑψοῦ τοῖσι θεοῖσιν	ὁμιλέει	καὶ ἀγαθὰ ξυναπάσῃ Συρίῃ αἰτέει,
[18]	τι μητρυιῆς ἐπεθύμεεν· οὐ γὰρ	ὁμοίην	συμφορὴν ἔμμεναι γαμετὴν ἢ παῖδα
[52]	ποιέουσιν. ~Ἀποθανόντες δὲ Γάλλοι οὐκ	ὁμοίην	ταφὴν τοῖσιν ἄλλοισι θάπτονται, ἀλλ´
[58]	παῖδας ἑωυτῶν ἐντεῦθεν ἀπιᾶσιν, οὐκ	ὁμοίως	τοῖς κτήνεσιν, ἀλλ´ ἐς πήρην
[22]	ἄλλῳ μὲν ὦν τὸν ἔρωτα	ὁμολογέειν	ἐφυλάσσετο, αὐτὴ δὲ ἐπιχειρέειν αἰδέετο.
[39]	ἐκείνης ἀπεπαύσατο καὶ θνητὴν ἑωυτὴν	ὁμολόγεεν	καὶ τοῖσιν ὑπηκόοισιν αὖτις ἐκέλευεν
[60]	καὶ ἄλλο μούνοισι Ἑλλήνων Τροιζηνίοισι	ὁμολογέοντες.	λέξω δὲ καὶ τὰ ἐκεῖνοι
[16]	πέρι τοῖς Ἕλλησι τὰ πολλὰ	ὁμολογέοντες,	τὴν μὲν θεὸν Ἥρην δοκέοντες,
[11]	βάρβαροι, οἱ μὲν τοῖσιν Ἕλλησιν	ὁμολογέοντες·	τοὺς ἐγὼ πάντας μὲν ἐρέω,
[39]	θεὸν οὐκέτι ἑωυτὴν ἀλλ´ ἐκείνην	ὁμολογέουσα.	~Εἶδον δὲ καὶ αὐτόθι Ἑλένης
[4]	Διί· τὸν δὲ νηὸν οὐκ	ὁμολογέουσιν	Εὐρώπης ἔμμεναι. ~Ἔχουσι δὲ καὶ
[19]	ἔτι τῷ προτέρῳ ἀνδρὶ συνοικέουσα	ὄναρ	τοιόνδε ἐθεήσατο, ὥς μιν ἡ
[32]	πολλοὶ δὲ πυρώδεες, ἔτι δὲ	ὄνυχες	οἱ Σαρδῷοι πολλοὶ καὶ ὑάκινθοι
[36]	ἤν τι μὴ ἐθέλῃ ποιέεσθαι,	ὀπίσω	ἀναχωρέει, ἢν δέ τι ἐπαινέῃ,
[48]	ἐνείκαντες σπένδουσί τε καὶ θύσαντες	ὀπίσω	ἀπονοστέουσιν. ~Ὁρτέων δὲ πασέων τῶν
[52]	λίθοις βάλλουσιν, καὶ τάδε πρήξαντες	ὀπίσω	ἀπονοστέουσιν. φυλάξαντες δὲ ἑπτὰ ἡμερέων
[5]	ἀπίκετο. ἐγὼ μέν μιν οὐκ	ὄπωπα,	μέγα δὲ καὶ τόδε καὶ
[3]	Αἰγυπτίοισιν ἰσοχρονέοντα, τῶν ἐγὼ πλεῖστα	ὄπωπα,	τό γε τοῦ Ἡρακλέος τὸ
[29]	τις τόδε μὲν οὐκ ὄπωπεν,	ὄπωπεν	δὲ φοινικοβατέοντας ἢ ἐν Ἀραβίῃ
[29]	δέ τις τόδε μὲν οὐκ	ὄπωπεν,	ὄπωπεν δὲ φοινικοβατέοντας ἢ ἐν
[15]	Εὐφρήτεω ἄνθρωποι οὔτε αὐτὸν οὔτε	ὄργια	ἐδέκοντο, ἐν τῷδε τῷ χώρῳ
[6]	ἔτεος καὶ θρηνέουσι καὶ τὰ	ὄργια	ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα πένθεα
[6]	Βυβλίης, ἐν τῷ καὶ τὰ	ὄργια	ἐς Ἄδωνιν ἐπιτελέουσιν· ἐδάην δὲ
[6]	ἐπιτελέουσιν· ἐδάην δὲ καὶ τὰ	ὄργια.	λέγουσι γὰρ δὴ ὦν τὸ
[7]	καὶ τὰ πένθεα καὶ τὰ	ὄργια	οὐκ ἐς τὸν Ἄδωνιν ἀλλ´
[51]	οἱ ἄλλοι αὐλέωσί τε καὶ	ὄργια	ποιέωνται, ἐς πολλοὺς ἤδη ἡ
[15]	Λυδὸς ἦν, πρῶτος δὲ τὰ	ὄργια	τὰ ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο. καὶ
[50]	οἱ ἱροὶ ἄνθρωποι, τελέουσι τὰ	ὄργια,	τάμνονταί τε τοὺς πήχεας καὶ
[15]	καὶ ἐς πᾶσαν γῆν φοιτέων	ὄργιά	τε ἐπετέλεεν καὶ τὰ ἔπαθεν
[16]	ἐστὶν ἐν τῷ νηῷ Διονύσου	ὄργιον.	φαλλοὺς Ἕλληνες Διονύσῳ ἐγείρουσιν, ἐπὶ
[30]	μεγάλη ἀνέχει ἐκ γῆς μέγαθος	ὀργυιέων	δυοῖν, ἐπὶ τῆς ὁ νηὸς
[28]	ἀποκέκρινται, μέγαθος ὅσον τε ἑκατὸν	ὀργυιέων.	ἐν τούτοισι τοῖσι προπυλαίοισι καὶ
[28]	ἐστήσατο, ἡλικίην καὶ οἵδε τριηκοσίων	ὀργυιέων.	ἐς τουτέων τὸν ἕνα φαλλὸν
[46]	λέγουσι δ´ ὦν καὶ διηκοσίων	ὀργυιέων	πλέον ἔμμεναι. κατὰ μέσον δὲ
[30]	τοσάδε ἀρκέει. ~ὁ δὲ νηὸς	ὁρέει	μὲν ἐς ἠέλιον ἀνιόντα, εἶδος
[34]	πάμπαν ἐναργέες καὶ σφέας πάντες	ὁρέουσι.	κοίη ὦν αἰτίη ξοανουργίης τοῖσι
[31]	Διὸς ἄγαλμα ἐς Δία πάντα	ὁρῇ	καὶ κεφαλὴν καὶ εἵματα καὶ
[32]	ἑστεὼς ἀντίος ἐσορέῃς, ἐς σὲ	ὁρῇ	καὶ μεταβαίνοντι τὸ βλέμμα ἀκολουθέει·
[48]	τὰ ἀγγήια, τήν τε σφρηγῖδα	ὁρῇ	καὶ μισθὸν ἀρνύμενος ἀνά τε
[12]	ἀθέμιστα ἔργα ἔπρησσον, οὔτε γὰρ	ὅρκια	ἐφύλασσον οὔτε ξείνους ἐδέκοντο οὔτε
[40]	ἔτι γυναῖκας, καὶ αὐτὸν Τηρέα	ὄρνιθα,	καὶ ἄλλο ἄγαλμα Σεμιράμιος, καὶ
[14]	καὶ οὔκοτε ἰχθύων ψαύουσι· καὶ	ὄρνιθας	τοὺς μὲν ἄλλους σιτέονται, περιστερὴν
[49]	δενδρέων ἀπαρτέουσιν· ἐν δὲ καὶ	ὄρνιθες	καὶ εἵματα καὶ χρύσεα καὶ
[54]	σφέας ἐναγέας, ἀλλὰ ἱροὺς νομίζουσιν.	ὀρνίθων	τε αὐτέοισι περιστερὴ δοκέει χρῆμα
[30]	τε πολλοῦ ἀπολάμπεται καὶ ἡ	ὀροφὴ	πᾶσα χρυσέη. ἀπόζει δὲ αὐτοῦ
[21]	τοῖσι ἀπέβαινε τάπερ ὁ Κομβάβος	ὀρρώδεεν.	ἡ Στρατονίκη γὰρ χρόνον ἐπὶ
[19]	καὶ ἔργον ἱρόν. τὰ δὲ	ὀρρώδεεν	μή κοτέ οἱ ζηλοτυπίη χρόνῳ
[18]	τοῦ νεηνίσκου τὸν πατέρα κάρτα	ὀρρωδέοντα,	Ἥδε ἡ νοῦσος, ἔφη, ἣν
[28]	δενδρέων ᾖσαν τὸ πολλὸν ὕδωρ	ὀρρωδέοντες.	ἐμοὶ μέν νυν καὶ τάδε
[25]	Ὦ βασιλεῦ, τάδε τοι ἐγὼ	ὀρρωδέων,	εὖτέ με ταύτην ὁδὸν ἔπεμπες,
[29]	συμβάλλεται καὶ τῆς πτώσιος ἡ	ὀρρωδίη.	Φαλλοβατέων μὲν δὴ πέρι τοσάδε
[10]	ἄργυρον ἢ ἐς χρυσὸν ἀποκέκριται.	ὁρταὶ	μὲν γὰρ καὶ πανηγύριες οὐδαμοῖσιν
[49]	τε καὶ θύσαντες ὀπίσω ἀπονοστέουσιν.	~Ὁρτέων	δὲ πασέων τῶν οἶδα μεγίστην
[49]	πάντα καίονται. ἐς ταύτην τὴν	ὁρτὴν	πολλοὶ ἄνθρωποι ἀπικνέονται ἔκ τε
[48]	οἰκέει δὲ ἐπὶ τῇ λίμνῃ,	ὃς	ἐπεὶ σφέων δέξηται τὰ ἀγγήια,
[26]	οὐ πάμπαν ἐπαινέω. ὦ σχέτλιε,	ὃς	τοιάδε ἔτλης, οἷα μήτε σὲ
[52]	δὲ τουτέων ἢν ἐσέλθωσιν, οὐκ	ὅσια	ποιέουσιν. ~νόμοισι δὲ ἐς ταῦτα
[34]	λέγουσι τοῖσι μὲν ἄλλοισι θεοῖσιν	ὅσιον	ἔμμεναι ξόανα ποιέεσθαι, οὐ γὰρ
[53]	τάδε ποιῆσαι, οὐ σφίσι ἐσιέναι	ὅσιον.	~Θύουσιν δὲ βόας ἄρσενάς τε
[55]	οὐ γάρ οἱ εὐνῆς ἐπιβῆναι	ὅσιον	πρὶν τήν τε ὁδὸν ἐκτελέσαι
[7]	τὸν Ἄδωνιν ἀλλ´ ἐς τὸν	Ὄσιριν	πάντα πρήσσεσθαι. ἐρέω δὲ καὶ
[7]	λέγουσι παρὰ σφίσι τεθάφθαι τὸν	Ὄσιριν	τὸν Αἰγύπτιον, καὶ τὰ πένθεα
[28]	ποιέειν, συμβάλλομαι δὲ τουτέοισι. φαλλοὺς	ὅσοι	Διονύσῳ ἐγείρουσι, ἐν τοῖσι φαλλοῖσι
[28]	ἐς ἄνεμον βορέην ἀποκέκρινται, μέγαθος	ὅσον	τε ἑκατὸν ὀργυιέων. ἐν τούτοισι
[17]	θέσιός τε ὅκως ἐγένετο καὶ	ὅστις	μιν ἐποιήσατο. λέγουσι τὸν νηὸν
[34]	καὶ Σεληναίης ξόανα οὐ δεικνύουσιν.	ὅτευ	δὲ εἵνεκα ὧδε νομίζουσιν, ἐγὼ
[27]	καὶ ταφῆς ὁκοίην θάπτονται, καὶ	ὅτευ	εἵνεκα ἐς τὸ ἱρὸν οὐκ
[28]	φαλλοῖσι καὶ ἄνδρας ξυλίνους κατίζουσιν,	ὅτευ	μὲν εἵνεκα ἐγὼ οὐκ ἐρέω.
[24]	ἔπρηξεν. πολλοὶ δὲ παρεστεῶτες ἤλεγχον	ὅτι	ἀναφανδὸν σφέας ἀλλήλοισι συνεόντας εἶδον.
[15]	οἵ εἰσιν ἐν τῷ ἱρῷ,	ὅτι	Γάλλοι Ἥρῃ μὲν οὐδαμά, Ῥέῃ
[14]	καὶ Σεμιράμιος εἵνεκα, τὸ μὲν	ὅτι	Δερκετὼ μορφὴν ἰχθύος ἔχει, τὸ
[47]	δὲ ἐς τὴν λίμνην καταβάσιες,	ὅτι	ἐν αὐτῇσι ἐς τὴν λίμνην
[13]	ἱρῆ πόλει μεγάλως ἄξιος θωυμάσαι,	ὅτι	ἐν τῇ σφετέρῃ χώρῃ χάσμα
[4]	λόγον ἱρὸν ἐπ´ αὐτῇ ἔλεξαν,	ὅτι	ἐοῦσαν καλὴν Ζεὺς ἐπόθεεν καὶ
[15]	τὸν ἐγὼ σοφοῦ ἀνδρὸς ἤκουσα,	ὅτι	ἡ μὲν θεὴ Ῥέη ἐστίν,
[27]	διειργάσατο. ἐπὶ τοῖσι Κομβάβος, ἀθυμέων	ὅτι	οἱ ἀτυχέως τὰ ἐς Ἀφροδίτην
[24]	τὴν αἰτίην, θαρσέων τε ᾖεν,	ὅτι	οἱ ἡ ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο,
[58]	ἅμα δὲ αὐτέοισιν ἐπικερτομέοντες λέγουσιν	ὅτι	οὐ παῖδες, ἀλλὰ βόες εἰσίν.
[21]	λαθέειν μηδαμά, Στρατονίκην δὲ τίσασθαι,	ὅτι	οὐ ῥηιδίως τὸν νηὸν ὑπέσχετο.
[47]	ἢν γὰρ τόδε γένηται, λέγουσιν	ὅτι	πάντες ἀπόλλυνται. καὶ δῆτα ὁ
[14]	ἀλλ´ ἐγὼ τὸν μὲν νηὸν	ὅτι	Σεμιράμιος ἔργον ἐστὶν τάχα κου
[56]	δὲ ὑπὸ Ἀσσυρίων οἵδε διδάσκαλοι,	ὅτι	σφίσι πάντα ὑπηγέονται. ~Θύουσι δὲ
[8]	Βυβλίοις τὰ πένθεα. μυθέονται δὲ	ὅτι	ταύτῃσι τῇσι ἡμέρῃσιν ὁ Ἄδωνις
[14]	μορφὴν ἰχθύος ἔχει, τὸ δὲ	ὅτι	τὸ Σεμιράμιος τέλος ἐς περιστερὴν
[28]	λέγεται. οἱ μὲν πολλοὶ νομίζουσιν	ὅτι	ὑψοῦ τοῖσι θεοῖσιν ὁμιλέει καὶ
[51]	καὶ τὰ ποιέουσιν. ὁ νεηνίης	ὅτῳ	τάδε ἀποκέαται ῥίψας τὰ εἵματα
[18]	ἰητρικῆς, μή μοι παῖδα ὀλέσῃς·	οὐ	γὰρ ἐθέλων ταύτῃ συμφορῇ ἔσχετο,
[48]	πέρι σαφὲς οὐδὲν ἔχω εἰπεῖν·	οὐ	γὰρ ἦλθον αὐτὸς οὐδὲ ἐπειρήθην
[26]	παθέειν μήτ´ ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν·	οὐ	γάρ μοι ταύτης ἀπολογίης ἔδεεν.
[55]	εἵνεκα καὶ ἐς πάμπαν χαμοκοιτέων·	οὐ	γάρ οἱ εὐνῆς ἐπιβῆναι ὅσιον
[18]	εἰ καί τι μητρυιῆς ἐπεθύμεεν·	οὐ	γὰρ ὁμοίην συμφορὴν ἔμμεναι γαμετὴν
[34]	θεοῖσιν ὅσιον ἔμμεναι ξόανα ποιέεσθαι,	οὐ	γὰρ σφέων ἐμφανέα πάντεσι τὰ
[34]	γὰρ Ἠελίου καὶ Σεληναίης ξόανα	οὐ	δεικνύουσιν. ὅτευ δὲ εἵνεκα ὧδε
[14]	ἰχθύας οὐ σιτέονται, καὶ τάδε	οὐ	Δερκετοῖ χαρίζονται. ~Ἔστιν δὲ καὶ
[22]	τε ἐσέρχεται καὶ ἡ ἀποτυχίη	οὐ	κάρτα αἰσχρή, ἀλλὰ τῶν πρησσομένων
[14]	πίστιες δὲ τοῦ λόγου αὐτοῖσιν	οὐ	κάρτα ἐμφανέες. ἰχθύας χρῆμα ἱρὸν
[30]	ἄνοδος ἐς αὐτὸν λίθου πεποίηται,	οὐ	κάρτα μακρή. ἀνελθόντι δὲ θωῦμα
[31]	τὸν θάλαμον οἱ ἱρέες μοῦνον,	οὐ	μέντοι πάντες οἱ ἱρέες, ἀλλὰ
[18]	ἣν ὁ παῖς ὅδε ἀρρωστέει,	οὐ	νοῦσός ἐστιν, ἀλλὰ ἀδικίη· ὅδε
[58]	δὲ αὐτέοισιν ἐπικερτομέοντες λέγουσιν ὅτι	οὐ	παῖδες, ἀλλὰ βόες εἰσίν. ~Στίζονται
[26]	ἔργον μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας; τὰ	οὐ	πάμπαν ἐπαινέω. ὦ σχέτλιε, ὃς
[3]	ἔστιν ἱρὰ καὶ ἐν Συρίῃ	οὐ	παρὰ πολὺ τοῖς Αἰγυπτίοισιν ἰσοχρονέοντα,
[1]	ΘΕΟΥ. ~Ἔστιν ἐν Συρίῃ πόλις	οὐ	πολλὸν ἀπὸ τοῦ Εὐφρήτεω ποταμοῦ,
[45]	~Ἔστι δὲ καὶ λίμνη αὐτόθι,	οὐ	πολλὸν ἑκὰς τοῦ ἱροῦ, ἐν
[28]	τὸ μὲν ἀρχαῖον, τὸ δὲ	οὐ	πολλὸν ἡμέων πρεσβύτερον. τὰ δὲ
[2]	λόγους ἱροὺς ἔλεξαν. μετὰ δὲ	οὐ	πολλοστῷ χρόνῳ παρ´ Αἰγυπτίων λόγον
[12]	ἡ γενεή, οἱ νῦν ἄνθρωποι,	οὐ	πρῶτοι ἐγένοντο, ἀλλ´ ἐκείνη μὲν
[21]	μηδαμά, Στρατονίκην δὲ τίσασθαι, ὅτι	οὐ	ῥηιδίως τὸν νηὸν ὑπέσχετο. ~Ἡ
[14]	ἄλλους σιτέονται, περιστερὴν δὲ μούνην	οὐ	σιτέονται, ἀλλὰ σφίσιν ἥδε ἱρή.
[14]	καὶ παρ´ Αἰγυπτίων ἐνίοισιν ἰχθύας	οὐ	σιτέονται, καὶ τάδε οὐ Δερκετοῖ
[54]	θύουσιν οὔτε σιτέονται. ἄλλοι δ´	οὐ	σφέας ἐναγέας, ἀλλὰ ἱροὺς νομίζουσιν.
[53]	ἐσέρχονται· πρὶν δὲ τάδε ποιῆσαι,	οὐ	σφίσι ἐσιέναι ὅσιον. ~Θύουσιν δὲ
[8]	τίθησιν· καὶ τοῦδε τοῦ πάθεος	οὐ	τὸ αἷμα, τὸ λέγουσιν, ἀλλ´
[3]	τοῦ Ἡρακλέος τὸ ἐν Τύρῳ,	οὐ	τούτου τοῦ Ἡρακλέος τὸν Ἕλληνες
[15]	μὲν δοκέει ἔμμεναι, ἀληθέα δὲ	οὔ·	ἐπεὶ καὶ τῆς τομῆς ἄλλην
[18]	δὲ πρὸς τάδε ἔλεγεν ὡς	οὐδ´	αὐτὸς ἄν κοτε γυναικὸς ἐφείσατο
[26]	τις ἀπέρξει σε ἡμετέρης ὄψιος,	οὐδ´	ἢν γυναικὶ ἅμα εὐνάζωμαι. τάδε
[7]	φέρουσι θείῃ ναυτιλίῃ· τρέπεται δὲ	οὐδαμά,	ἀλλ´ ἐς μούνην τὴν Βύβλον
[22]	μὲν ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος δὲ	οὐδαμὰ	ἐλήθετο, ἀλλὰ πάντα οἱ συνεοῦσα
[20]	μοῦνος ἀπάξειν ἔμελλεν. ~ὡς δὲ	οὐδαμὰ	ἐπείθετο, ὁ δὲ ἱκεσίης δευτέρης
[29]	καὶ τρηχὺ κινεόμενον. εὕδει δὲ	οὐδαμά·	ἢν γάρ μιν ὕπνος ἕλῃ
[30]	ἀγαθήν· καὶ ἢν αὖτις ἀπίῃς,	οὐδαμὰ	λείπεται, ἀλλά σευ τά τε
[11]	πάντας μὲν ἐρέω, δέκομαι δὲ	οὐδαμά.	~Οἱ μὲν ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα
[14]	Δερκετοῦς δὲ τὸ ἱρὸν ἔμμεναι	οὐδαμὰ	πείθομαι, ἐπεὶ καὶ παρ´ Αἰγυπτίων
[15]	ἱρῷ, ὅτι Γάλλοι Ἥρῃ μὲν	οὐδαμά,	Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ Ἄττεα
[41]	ἄρκτοι καὶ λέοντες, καὶ ἀνθρώπους	οὐδαμὰ	σίνονται, ἀλλὰ πάντες ἱροί τέ
[18]	φρενοβλαβείη ἔχει. ἐπιθυμέει δὲ τῶν	οὐδαμὰ	τεύξεται, φιλέων γυναῖκα ἐμήν, τὴν
[33]	ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο χρύσεον,	οὐδαμὰ	τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον. τὸ
[23]	ἱρῇ πόλει ἀμφὶ τὴν Στρατονίκην	οὐδαμὰ	τὸν βασιλέα λέληθεν, ἀλλὰ πολλοὶ
[10]	ὁρταὶ μὲν γὰρ καὶ πανηγύριες	οὐδαμοῖσιν	ἄλλοισιν ἀνθρώπων τοσαίδε ἀποδεδέχαται. ~Ἱστορέοντι
[25]	ὡς ἀναιρέει μιν οὐχ ὕβριος	οὐδὲ	γάμων εἵνεκα, ἀλλὰ ἐκείνων ἐπιθυμέων
[33]	οὔνομα ἴδιον αὐτῷ ἔθεντο, ἀλλ´	οὐδὲ	γενέσιος αὐτοῦ καὶ εἴδεος λέγουσιν.
[31]	εἵματα καὶ ἕδρην, καί μιν	οὐδὲ	ἐθέλων ἄλλως εἰκάσεις. ~ἡ δὲ
[48]	εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἦλθον αὐτὸς	οὐδὲ	ἐπειρήθην ταύτης τῆς ὁδοιπορίης. τὰ
[50]	ἐκτὸς τοῦ νηοῦ τόδε γίγνεται,	οὐδὲ	ἐσέρχονται ἐς τὸν νηὸν ὁκόσοι
[10]	τῇ ἱρῇ πόλει μέζον ἔμμεναι	οὐδὲ	νηὸς ἄλλος ἁγιώτερος οὐδὲ χώρη
[18]	αὐτὸς ἄν κοτε γυναικὸς ἐφείσατο	οὐδὲ	παιδὶ σωτηρίης ἐφθόνεεν, εἰ καί
[23]	Στρατονίκην μυθολογέουσιν. ἐγὼ μέν νυν	οὐδὲ	Σθενεβοίην πείθομαι οὐδὲ Φαίδρην τοιάδε
[33]	σημήιον καὶ ὑπ´ αὐτῶν Ἀσσυρίων,	οὐδέ	τι οὔνομα ἴδιον αὐτῷ ἔθεντο,
[26]	δὲ παρ´ ἡμέας ἄνευ ἐσαγγελέος	οὐδέ	τις ἀπέρξει σε ἡμετέρης ὄψιος,
[23]	μέν νυν οὐδὲ Σθενεβοίην πείθομαι	οὐδὲ	Φαίδρην τοιάδε ἐπιτελέσαι, εἰ τὸν
[10]	ἔμμεναι οὐδὲ νηὸς ἄλλος ἁγιώτερος	οὐδὲ	χώρη ἄλλη ἱροτέρη. ἔνι δὲ
[54]	περιστερὴ δοκέει χρῆμα ἱρότατον καὶ	οὐδὲ	ψαύειν αὐτέων δικαιέουσιν· καὶ ἢν
[22]	γυναιξὶ Γάλλοι ἐπιμαίνονται, ζηλοτυπέει δὲ	οὐδείς,	ἀλλὰ σφίσι τὸ χρῆμα κάρτα
[26]	φιλίη μέζων ἐγεγόνεεν. ἐδόκεεν δὲ	οὐδεὶς	ἔτι Ἀσσυρίων Κομβάβῳ σοφίην καὶ
[19]	ἡ δὲ τὰ μὲν πρῶτα	οὐδεμίαν	ὤρην ἐποιέετο· μετὰ δέ, ὥς
[44]	καί μοι τούτου πέρι σαφὲς	οὐδὲν	εἰπεῖν ἐδύναντο. ~Ἔστι δὲ καὶ
[17]	ἰητρὸς ὡς εἶδέ μιν ἐς	οὐδὲν	ἐμφανὲς ἀρρωστέοντα, ἔγνω τὴν νοῦσον
[25]	δὲ τέως μὲν ἑστήκεεν λέγων	οὐδέν·	ἐπεὶ δὲ ἤδη ἐς τὸν
[18]	ὅδε γάρ τοι ἀλγέει μὲν	οὐδέν,	ἔρως δέ μιν καὶ φρενοβλαβείη
[48]	ἀλλ´ ἐγὼ τούτων πέρι σαφὲς	οὐδὲν	ἔχω εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἦλθον
[17]	ἡσυχίην ἐνόσεεν, ἔκειτο δὲ ἀλγέων	οὐδέν,	καί οἱ ἥ τε χροιὴ
[36]	θέσφατα, καὶ οὔτε ἱρὸν πρῆγμα	οὐδὲν	οὔτε ἴδιον τούτου ἄνευ ποιέουσιν.
[10]	~τοσούτων δὲ ἐόντων ἐμοὶ δοκέει	οὐδὲν	τῶν ἐν τῇ ἱρῇ πόλει
[1]	δέ μοι, τόδε τὸ οὔνομα	οὐκ	ἅμα τῇ πόλει οἰκεομένῃ ἐγένετο,
[53]	τὴν ἡμέρην ἐς τὸ ἱρὸν	οὐκ	ἀπικνέεται, τῇ ἑτέρῃ δὲ καθήρας
[31]	μνήσεαι. ~Ἔνδοθεν δὲ ὁ νηὸς	οὐκ	ἁπλόος ἐστίν, ἀλλὰ ἐν αὐτῷ
[5]	δὲ καὶ ἄλλο Φοίνικες ἱρόν,	οὐκ	Ἀσσύριον ἀλλ´ Αἰγύπτιον, τὸ ἐξ
[48]	δὲ τάδε σεσήμανται. καί μιν	οὐκ	αὐτοὶ λυσάμενοι χέονται, ἀλλ´ ἔστιν
[6]	ἀποθανόντος Ἄπιος. γυναικῶν δὲ ὁκόσαι	οὐκ	ἐθέλουσι ξύρεσθαι, τοιήνδε ζημίην ἐκτελέουσιν·
[57]	σφίσι πάντα ὑπηγέονται. ~Θύουσι δὲ	οὐκ	ἐν αὐτῷ τῷ ἱρῷ, ἀλλ´
[34]	θρόνος Ἠελίου, αὐτοῦ δὲ ἕδος	οὐκ	ἔνι· μούνου γὰρ Ἠελίου καὶ
[46]	τῆς λίμνης πολλόν. ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἐπειρήθην, λέγουσι δ´ ὦν καὶ
[28]	κατίζουσιν, ὅτευ μὲν εἵνεκα ἐγὼ	οὐκ	ἐρέω. δοκέει δ´ ὦν μοι,
[36]	ὡρέων αὐτοῦ πασέων, καὶ ὁκότε	οὐκ	ἔρονται. λέγει δὲ καὶ τοῦ
[7]	τὰ πένθεα καὶ τὰ ὄργια	οὐκ	ἐς τὸν Ἄδωνιν ἀλλ´ ἐς
[27]	ὅτευ εἵνεκα ἐς τὸ ἱρὸν	οὐκ	ἐσέρχονται· πρότερον δέ μοι θυμὸς
[12]	δὲ πάντα ἐδέκετο, καί μιν	οὐκ	ἐσίνοντο, ἀλλά σφι μεγάλη διόθεν
[25]	μὲν ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ δὲ	οὐκ	εὐτυχέα. τοιόσδε μέντοι ἐὼν ἀνδρὸς
[33]	τὸ δὲ μορφὴν μὲν ἰδίην	οὐκ	ἔχει, φορέει δὲ τῶν ἄλλων
[29]	θεοπρεπέα· εἰ δὲ ἀτρεκέα ἐστίν,	οὐκ	ἔχω ἐρέειν. δοκέει δέ μοι,
[14]	τόδε τὸ ἕδος εἵσασθαι νομίζουσιν,	οὐκ	Ἥρῃ δὲ εἵσασθαι ἀλλὰ μητρὶ
[31]	ἐς τοῦτον ὀλίγη· θύρῃσι δὲ	οὐκ	ἤσκηται, ἀλλὰ ἐς ἀντίον ἅπας
[13]	τὸν νηὸν ἀπικνέεται. φέρουσι δὲ	οὐκ	ἱρέες μοῦνον, ἀλλὰ πᾶσα Συρίη
[13]	μέγα ἐὸν νῦν τοιόνδε ἐγένετο,	οὐκ	οἶδα· τὸ δὲ ἐγὼ εἶδον,
[35]	θρόνον τοῦτον κέαται ξόανον Ἀπόλλωνος,	οὐκ	οἷον ἐώθεε ποιέεσθαι· οἱ μὲν
[52]	τομῇσι ποιέουσιν. ~Ἀποθανόντες δὲ Γάλλοι	οὐκ	ὁμοίην ταφὴν τοῖσιν ἄλλοισι θάπτονται,
[58]	καὶ παῖδας ἑωυτῶν ἐντεῦθεν ἀπιᾶσιν,	οὐκ	ὁμοίως τοῖς κτήνεσιν, ἀλλ´ ἐς
[4]	τῷ Διί· τὸν δὲ νηὸν	οὐκ	ὁμολογέουσιν Εὐρώπης ἔμμεναι. ~Ἔχουσι δὲ
[5]	Φοινίκην ἀπίκετο. ἐγὼ μέν μιν	οὐκ	ὄπωπα, μέγα δὲ καὶ τόδε
[29]	εἰ δέ τις τόδε μὲν	οὐκ	ὄπωπεν, ὄπωπεν δὲ φοινικοβατέοντας ἢ
[52]	πρὸ δὲ τουτέων ἢν ἐσέλθωσιν,	οὐκ	ὅσια ποιέουσιν. ~νόμοισι δὲ ἐς
[27]	δ´ ὦν. ἐσθῆτα δὲ οἵδε	οὐκέτι	ἀνδρηίην ἔχουσιν, ἀλλὰ εἵματά τε
[39]	Ἥρην ἱλάσκεσθαι δεικνύουσα, καὶ θεὸν	οὐκέτι	ἑωυτὴν ἀλλ´ ἐκείνην ὁμολογέουσα. ~Εἶδον
[14]	ἰχθύας χρῆμα ἱρὸν νομίζουσιν καὶ	οὔκοτε	ἰχθύων ψαύουσι· καὶ ὄρνιθας τοὺς
[60]	καὶ ὁ πλόκαμος καὶ τὸ	οὔνομα.
[32]	τῇ κεφαλῇ φορέει· λυχνὶς καλέεται,	οὔνομα	δὲ οἱ τοῦ ἔργου ἡ
[14]	ἀλλὰ μητρὶ ἑωυτῆς, τῆς Δερκετὼ	οὔνομα.	Δερκετοῦς δὲ εἶδος ἐν Φοινίκῃ
[19]	φίλων, νεηνίην κάρτα καλόν, τῷ	οὔνομα	ἦν Κομβάβος, Ἐγώ τοι, ἔφη,
[33]	ὑπ´ αὐτῶν Ἀσσυρίων, οὐδέ τι	οὔνομα	ἴδιον αὐτῷ ἔθεντο, ἀλλ´ οὐδὲ
[1]	δοκέει δέ μοι, τόδε τὸ	οὔνομα	οὐκ ἅμα τῇ πόλει οἰκεομένῃ
[8]	οὔρεος ἐς τὴν ἅλα ἐκδιδοῖ·	οὔνομα	τῷ ποταμῷ Ἄδωνις ἐπικέαται. ὁ
[29]	πρόσθε κείμενον κατιᾶσιν, λέγοντες τὰ	οὐνόματα	ἕκαστος. παρεστεὼς δὲ ἄλλος ἄνω
[45]	κάρτα μεγάλοι· οὗτοι δὲ καὶ	οὐνόματα	ἔχουσιν καὶ ἔρχονται καλεόμενοι· ἐπ´
[2]	πανηγύριας ἀποδεῖξαι. πρῶτοι δὲ καὶ	οὐνόματα	ἱρὰ ἔγνωσαν καὶ λόγους ἱροὺς
[60]	προσηλώσαντες ἀπίασιν ἐπιγράψαντες ἕκαστοι τὰ	οὐνόματα.	τοῦτο καὶ ἐγὼ νέος ἔτι
[31]	τὸν αὐτοὶ Δία ἐόντα ἑτέρῳ	οὐνόματι	κληίζουσιν. ἄμφω δὲ χρύσεοί τέ
[22]	ἰδοῦσα δὲ ἡ Στρατονίκη τὰ	οὔποτε	ἔλπετο, μανίης μὲν ἐκείνης ἔσχετο,
[32]	καὶ κεστὸν τῷ μούνην τὴν	Οὐρανίην	κοσμέουσιν. ἔκτοσθεν δέ οἱ χρυσός
[28]	ὁκότε οἱ ἄνθρωποι ἐς τὰ	οὔρεα	καὶ ἐς τὰ περιμήκεα τῶν
[8]	ποταμὸς ἐκ τοῦ Λιβάνου τοῦ	οὔρεος	ἐς τὴν ἅλα ἐκδιδοῖ· οὔνομα
[14]	μηρῶν ἐς ἄκρους πόδας ἰχθύος	οὐρὴ	ἀποτείνεται. ἡ δὲ ἐν τῇ
[44]	μὲν ὦν κατ´ ἡσυχίην θύουσιν	οὔτε	ἀείδοντες οὔτε αὐλέοντες· εὖτ´ ἂν
[44]	κατ´ ἡσυχίην θύουσιν οὔτε ἀείδοντες	οὔτε	αὐλέοντες· εὖτ´ ἂν δὲ τῇ
[15]	δὲ οἱ πέρην Εὐφρήτεω ἄνθρωποι	οὔτε	αὐτὸν οὔτε ὄργια ἐδέκοντο, ἐν
[12]	κάρτα ἐόντες ἀθέμιστα ἔργα ἔπρησσον,	οὔτε	γὰρ ὅρκια ἐφύλασσον οὔτε ξείνους
[54]	σύας δὲ μοῦνον ἐναγέας νομίζοντες	οὔτε	θύουσιν οὔτε σιτέονται. ἄλλοι δ´
[36]	καὶ οὔτε ἱρὸν πρῆγμα οὐδὲν	οὔτε	ἴδιον τούτου ἄνευ ποιέουσιν. λέγει
[12]	ὅρκια ἐφύλασσον οὔτε ξείνους ἐδέκοντο	οὔτε	ἱκετέων ἠνείχοντο, ἀνθ´ ὧν σφίσιν
[36]	πολλά ἐστιν. ἀλλὰ τὰ μὲν	οὔτε	ἱρέων ἄνευ οὔτε προφητέων φθέγγονται,
[36]	μὲν συναγείρουσι τὰ θέσφατα, καὶ	οὔτε	ἱρὸν πρῆγμα οὐδὲν οὔτε ἴδιον
[12]	ἔπρησσον, οὔτε γὰρ ὅρκια ἐφύλασσον	οὔτε	ξείνους ἐδέκοντο οὔτε ἱκετέων ἠνείχοντο,
[15]	πέρην Εὐφρήτεω ἄνθρωποι οὔτε αὐτὸν	οὔτε	ὄργια ἐδέκοντο, ἐν τῷδε τῷ
[36]	τὰ μὲν οὔτε ἱρέων ἄνευ	οὔτε	προφητέων φθέγγονται, ὅδε δὲ αὐτός
[54]	μοῦνον ἐναγέας νομίζοντες οὔτε θύουσιν	οὔτε	σιτέονται. ἄλλοι δ´ οὐ σφέας
[23]	μετεκάλεεν. ἄλλοι δὲ λέγουσι λόγον	οὔτι	ἀληθέα, τὴν Στρατονίκην, ἐπειδὴ ἀπέτυχε
[18]	φιλέων γυναῖκα ἐμήν, τὴν ἐγὼ	οὔτι	μετήσομαι. ὁ μὲν ὦν τοιάδε
[35]	καὶ πρωθήβην ποιέουσιν, μοῦνοι δὲ	οὗτοι	Ἀπόλλωνος γενειήτεω ξόανον δεικνύουσιν. καὶ
[12]	μὲν ἡ γενεὴ πάντες ὤλοντο,	οὗτοι	δὲ γένεος τοῦ δευτέρου εἰσί,
[45]	δὲ αὐτῶν ἔνιοι κάρτα μεγάλοι·	οὗτοι	δὲ καὶ οὐνόματα ἔχουσιν καὶ
[22]	ἔρωτος ἀπρήκτοιο. ἔστιν ὁ ἔρως	οὗτος	ἐν τῇ ἱρῇ πόλει καὶ
[42]	ἔτεος ἐπιγίγνεται, πορφυρέην τε μοῦνος	οὗτος	φορέει καὶ τιάρῃ χρυσέῃ ἀναδέεται.
[26]	κακὸν εἰργάσαο; τί δὲ σεωυτὸν	οὕτως	ἀεικέλιον ἔργον μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας;
[52]	φυλάξαντες δὲ ἑπτὰ ἡμερέων ἀριθμὸν	οὕτως	ἐς τὸ ἱρὸν ἐσέρχονται· πρὸ
[36]	πρόσω τοὺς προφέροντας ὅκωσπερ ἡνιοχέων.	οὕτως	μὲν συναγείρουσι τὰ θέσφατα, καὶ
[25]	αἴτεε, λέγων ὡς ἀναιρέει μιν	οὐχ	ὕβριος οὐδὲ γάμων εἵνεκα, ἀλλὰ
[17]	ἔρωτος δὲ ἀφανέος πολλὰ σημήια,	ὀφθαλμοί	τε ἀσθενέες καὶ φωνὴ καὶ
[12]	ἵπποι καὶ λεόντων γένεα καὶ	ὄφιες	καὶ ἄλλα ὁκόσα ἐν γῇ
[55]	ἀπικνέηται, κεφαλὴν μὲν ὅδε καὶ	ὀφρύας	ἐξύρατο, μετὰ δὲ ἱρεύσας ὄϊν
[19]	ἔλαβεν, τῷ τε ἀνδρὶ τὴν	ὄψιν	ἀπηγήσατο καὶ τὴν Ἥρην ἱλάσκετο
[26]	οὐδέ τις ἀπέρξει σε ἡμετέρης	ὄψιος,	οὐδ´ ἢν γυναικὶ ἅμα εὐνάζωμαι.
[47]	καὶ δῆτα ὁ μὲν ἔρχεται	ὀψόμενος,	ἡ δὲ πρόσω ἱσταμένη ἀπείργει