Chapitre
[27]	ἔρωτι μεγάλῳ ἔσχετο, μετὰ δὲ	μαθοῦσα	ἀτελέα ἐόντα ἑωυτὴν διειργάσατο. ἐπὶ
[17]	φωνὴ καὶ χροιὴ καὶ δάκρυα.	μαθὼν	δὲ ταῦτα ἐποίεε· χειρὶ μὲν
[1]	τῶν ἀπηγέομαι τὰ μὲν αὐτοψίῃ	μαθών,	τὰ δὲ παρὰ τῶν ἱρέων
[30]	αὐτὸν λίθου πεποίηται, οὐ κάρτα	μακρή.	ἀνελθόντι δὲ θωῦμα μὲν καὶ
[29]	ἑτέρην ἀφεὶς τὴν αὐτὸς ἔχει,	μακρὴν	ταύτην, ἀνέλκει τῶν οἱ θυμός,
[31]	πάντες οἱ ἱρέες, ἀλλὰ οἳ	μάλιστα	ἀγχίθεοί τέ εἰσιν καὶ οἷσι
[39]	καὶ ἱρέων· καταλέξω δὲ τῶν	μάλιστα	ἄξιον μνήσασθαι. ἐν ἀριστερῇ τοῦ
[20]	ἀποστεῖλαί μιν τελέσαντά τι τῶν	μάλιστα	ἐδέετο. τυχὼν δὲ ῥηιδίως, ἐς
[36]	ἔχω εἰπεῖν, ἐρέω δὲ τὸ	μάλιστα	θωυμάζειν ἄξιον. πρῶτα δὲ τοῦ
[8]	ποταμῷ ἐπιφέρουσιν ἐοῦσαν ἐς τὰ	μάλιστα	μιλτώδεα, ἡ δὲ γῆ μιν
[26]	Λέγεται δὲ τῶν φίλων τοὺς	μάλιστά	οἱ εὐνοέοντας ἐς παραμυθίην τοῦ
[28]	ἐστίν, κέαται δὲ κατὰ μέσον	μάλιστα	τῆς πόλιος, καί οἱ τείχεα
[19]	Κομβάβε, ἐσθλὸν ἐόντα φιλέω τε	μάλιστα	φίλων ἐμῶν καὶ πάμπαν ἐπαινέω
[51]	ποιέωνται, ἐς πολλοὺς ἤδη ἡ	μανίη	ἀπικνέεται, καὶ πολλοὶ ἐς θέην
[39]	τε καὶ συμφοραὶ καὶ ἄλγεα,	μανίης	μὲν ἐκείνης ἀπεπαύσατο καὶ θνητὴν
[22]	ἡ Στρατονίκη τὰ οὔποτε ἔλπετο,	μανίης	μὲν ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος δὲ
[36]	πρῶτα δὲ τοῦ μαντηίου ἐπιμνήσομαι.	μαντήια	πολλὰ μὲν παρ´ Ἕλλησι, πολλὰ
[36]	αὐτός τε κινέεται καὶ τὴν	μαντηίην	ἐς τέλος αὐτουργέει. τρόπος δὲ
[36]	θωυμάζειν ἄξιον. πρῶτα δὲ τοῦ	μαντηίου	ἐπιμνήσομαι. μαντήια πολλὰ μὲν παρ´
[25]	ἔπεμπες, ἀέκων ᾖον· καὶ ἐπεί	με	ἀναγκαίη μεγάλη ἐκ σέο κατέλαβεν,
[25]	τάδε τοι ἐγὼ ὀρρωδέων, εὖτέ	με	ταύτην ὁδὸν ἔπεμπες, ἀέκων ᾖον·
[20]	πᾶσαν αἰτίην κακοῦ ἀποθήσομαι· τῷ	με	χρῆν μέγα ἔργον ἀποτελέσαι, τό
[5]	ἐγὼ μέν μιν οὐκ ὄπωπα,	μέγα	δὲ καὶ τόδε καὶ ἀρχαῖόν
[13]	ἐν τῇ σφετέρῃ χώρῃ χάσμα	μέγα	ἐγένετο καὶ τὸ σύμπαν ὕδωρ
[13]	εἰ μὲν ὦν πάλαι καὶ	μέγα	ἐὸν νῦν τοιόνδε ἐγένετο, οὐκ
[20]	κακοῦ ἀποθήσομαι· τῷ με χρῆν	μέγα	ἔργον ἀποτελέσαι, τό μοι πάντα
[29]	ἔχω ἐρέειν. δοκέει δέ μοι,	μέγα	ἐς ἀγρυπνίην συμβάλλεται καὶ τῆς
[6]	~Εἶδον δὲ καὶ ἐν Βύβλῳ	μέγα	ἱρὸν Ἀφροδίτης Βυβλίης, ἐν τῷ
[29]	κροτέει ποίημα χάλκεον, τὸ ἀείδει	μέγα	καὶ τρηχὺ κινεόμενον. εὕδει δὲ
[26]	ἅμα ἔλεγεν, Ὦ Κομβάβε, τί	μέγα	κακὸν εἰργάσαο; τί δὲ σεωυτὸν
[20]	ὧδε· Ὦ δέσποτα, τόδε μοι	μέγα	κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι ἀπεκέατο,
[30]	θωῦμα μὲν καὶ ὁ πρόνηος	μέγα	παρέχεται θύρῃσί τε ἤσκηται χρυσέῃσιν·
[22]	τὴν μέθην ἐπεκάλεεν. ἀπειλούσης δὲ	μέγα	τι κακὸν ἑωυτὴν ἐργάσασθαι, δείσας
[4]	καὶ ἄλλο ἱρὸν ἐν Φοινίκῃ	μέγα,	τὸ Σιδόνιοι ἔχουσιν. ὡς μὲν
[16]	μικρὸς ἀνὴρ χάλκεος ἔχων αἰδοῖον	μέγα.	~Τοσάδε μὲν ἀμφὶ τῶν οἰκιστέων
[27]	τε πέρι τοῦ νηοῦ καὶ	μεγάθεος,	καὶ δῆτα ἐρέω. ~Ὁ μὲν
[30]	ἕδρη μεγάλη ἀνέχει ἐκ γῆς	μέγαθος	ὀργυιέων δυοῖν, ἐπὶ τῆς ὁ
[28]	ἱροῦ ἐς ἄνεμον βορέην ἀποκέκρινται,	μέγαθος	ὅσον τε ἑκατὸν ὀργυιέων. ἐν
[16]	ἄνδρας μικροὺς ἐκ ξύλου πεποιημένους,	μεγάλα	αἰδοῖα ἔχοντας· καλέεται δὲ τάδε
[49]	ἐν αὐτῇ τοιήνδε ποιέουσιν. δένδρεα	μεγάλα	ἐκκόψαντες τῇ αὐλῇ ἑστᾶσι, μετὰ
[9]	ἐν τῇ Συρίῃ ἀρχαῖα καὶ	μεγάλα	ἱρά. ~τοσούτων δὲ ἐόντων ἐμοὶ
[6]	τὰ ὄργια ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι	μεγάλα	πένθεα ἀνὰ τὴν χώρην ἵσταται.
[30]	νηοὺς ἐν Ἰωνίῃ ποιέουσιν. ἕδρη	μεγάλη	ἀνέχει ἐκ γῆς μέγαθος ὀργυιέων
[51]	τάδε ἀποκέαται ῥίψας τὰ εἵματα	μεγάλῃ	βοῇ ἐς μέσον ἔρχεται καὶ
[12]	μιν οὐκ ἐσίνοντο, ἀλλά σφι	μεγάλη	διόθεν φιλίη ἐγένετο. καὶ ἐν
[26]	συκοφαντέων ὁ θάνατος, μετὰ δὲ	μεγάλη	δωρεὴ ἀπίξεται χρυσός τε πολλὸς
[25]	ᾖον· καὶ ἐπεί με ἀναγκαίη	μεγάλη	ἐκ σέο κατέλαβεν, τοιάδε ἐπετέλεσα,
[35]	δὲ ἥδε. δοκέει αὐτέοισι ἀσοφίη	μεγάλη	ἔμμεναι ἀτελέα ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι
[19]	δὲ ἀπικομένῳ ἐξ ἡμέων τιμὴ	μεγάλη	ἔσσεται. Πρὸς τάδε ὁ Κομβάβος
[17]	ἄλλων ἐσιόντων πάντων ἐν ἠρεμίῃ	μεγάλῃ	ἦν, ὡς δὲ ἡ μητρυιὴ
[19]	ἐποιέετο· μετὰ δέ, ὥς μιν	μεγάλη	νοῦσος ἔλαβεν, τῷ τε ἀνδρὶ
[12]	ἠνείχοντο, ἀνθ´ ὧν σφίσιν ἡ	μεγάλη	συμφορὴ ἀπίκετο. αὐτίκα ἡ γῆ
[20]	καλῇ ἕψομαι. τὸ δέ μοι	μεγάλη	συμφορὴ ἔσσεται, εἰ μὴ ἔγωγε
[20]	κάρτα ἐπόθεον· νῦν δὲ ἐπεὶ	μεγάλην	ὁδὸν ἔρχομαι, παρὰ σοὶ τόδε
[12]	οἱ σωτηρίη ἥδε ἐγένετο· λάρνακα	μεγάλην,	τὴν αὐτὸς εἶχεν, ἐς ταύτην
[19]	ἐπεδέξαο. νῦν δέ μοι χρειὼ	μεγάλης	πίστιος, τῷ σε θέλω γυναικὶ
[12]	πολλὸν ὕδωρ ἐκδιδοῖ καὶ ὄμβροι	μεγάλοι	ἐγένοντο καὶ οἱ ποταμοὶ κατέβησαν
[16]	ἐν τοῖσι προπυλαίοισι δύο κάρτα	μεγάλοι,	ἐπὶ τῶν ἐπίγραμμα τοιόνδε ἐπιγέγραπται,
[41]	τῇ αὐλῇ ἄφετοι νέμονται βόες	μεγάλοι	καὶ ἵπποι καὶ ἀετοὶ καὶ
[45]	γίγνονται δὲ αὐτῶν ἔνιοι κάρτα	μεγάλοι·	οὗτοι δὲ καὶ οὐνόματα ἔχουσιν
[27]	ἐσθῆτα ἔτι ἀνδρηίην ἔχοντα, ἔρωτι	μεγάλῳ	ἔσχετο, μετὰ δὲ μαθοῦσα ἀτελέα
[1]	μετὰ δὲ σφίσι τῶν ἱρῶν	μεγάλων	γιγνομένων ἐς τόδε ἡ ἐπωνυμίη
[13]	τῶν ἐν τῇ ἱρῆ πόλει	μεγάλως	ἄξιος θωυμάσαι, ὅτι ἐν τῇ
[31]	ἀναπέπταται. ἐς μὲν ὦν τὸν	μέγαν	νηὸν πάντες ἐσέρχονται, ἐς δὲ
[46]	ἐμοὶ δὲ δοκέει στῦλος ὑφεστεὼς	μέγας	ἀνέχειν τὸν βωμόν. ἔστεπται δὲ
[39]	ἔξω δὲ βωμός τε κέαται	μέγας	χάλκεος, ἐν δὲ καὶ ἄλλα
[48]	μιν καὶ πολλὰ λιπαρέουσα ἀποπέμπει.	~Μέγισται	δὲ αὐτοῖσι πανηγύριες αἳ ἐς
[47]	δὲ αὐτόθι καὶ πανηγύριές τε	μέγισται,	καλέονται δὲ ἐς τὴν λίμνην
[49]	~Ὁρτέων δὲ πασέων τῶν οἶδα	μεγίστην	τοῦ εἴαρος ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν, καί
[10]	τῶν ἐν τῇ ἱρῇ πόλει	μέζον	ἔμμεναι οὐδὲ νηὸς ἄλλος ἁγιώτερος
[36]	ὁ δὲ ἱδρώει καὶ ἐς	μέζον	ἔτι κινέεται. εὖτ´ ἂν δὲ
[22]	ὡς δέ οἱ τὸ κακὸν	μέζον	ἡσυχίης ἐγένετο, ἐς ἐμφανὲς ἐτρύχετο
[19]	πιστεύειν οἱ τὰ πολλὸν ἑωυτοῦ	μέζονα	χρήματα καὶ γυναῖκα καὶ ἔργον
[12]	ἐγένοντο καὶ οἱ ποταμοὶ κατέβησαν	μέζονες	καὶ ἡ θάλασσα ἐπὶ πολλὸν
[32]	καὶ Βαβυλώνιοι. τὸ δὲ δὴ	μέζονος	λόγου ἄξιον, τοῦτο ἀπηγήσομαι· λίθον
[55]	τὴν μὲν παρεοῦσαν θυσίην δέκεσθαι,	μέζω	δὲ ἐσαῦτις ὑπισχνέεται. τελέσας δὲ
[26]	δῶρα ἐδέδοτο καὶ ἡ φιλίη	μέζων	ἐγεγόνεεν. ἐδόκεεν δὲ οὐδεὶς ἔτι
[22]	ἔργον ἀναίνετο καί οἱ τὴν	μέθην	ἐπεκάλεεν. ἀπειλούσης δὲ μέγα τι
[22]	ἐπινοέει ὦν τοιάδε, οἴνῳ ἑωυτὴν	μεθύσασα	ἐς λόγους οἱ ἐλθεῖν. ἅμα
[31]	οἷσι πᾶσα ἐς τὸ ἱρὸν	μέλεται	θεραπηίη. ἐν δὲ τῷδε εἵαται
[20]	κατέθετο σμύρνῃ τε ἅμα καὶ	μέλιτι	καὶ ἄλλοισι θυώμασι· καὶ ἔπειτα
[49]	σημήια ἕκαστοι ἔχουσιν ἐς τάδε	μεμιμημένα.	~Ἐν ῥητῇσι δὲ ἡμέρῃσι τὸ
[27]	δὲ αὖτις ἐγὼ λόγῳ ὑστέρῳ	μεμνήσομαι,	τομῆς τε αὐτέων, ὅκως τάμνονται,
[55]	μετὰ δὲ ἱρεύσας ὄϊν τὰ	μὲν	ἄλλα κρεουργέει τε καὶ εὐωχέεται,
[34]	καὶ τόδε ἔμαθον. λέγουσι τοῖσι	μὲν	ἄλλοισι θεοῖσιν ὅσιον ἔμμεναι ξόανα
[14]	ἰχθύων ψαύουσι· καὶ ὄρνιθας τοὺς	μὲν	ἄλλους σιτέονται, περιστερὴν δὲ μούνην
[17]	οἰκίην πάντας· ὁ δὲ τῶν	μὲν	ἄλλων ἐσιόντων πάντων ἐν ἠρεμίῃ
[17]	χάλκεος ἔχων αἰδοῖον μέγα. ~Τοσάδε	μὲν	ἀμφὶ τῶν οἰκιστέων τοῦ ἱροῦ
[15]	μιν ἡ Ῥέη ἔτεμεν, βίου	μὲν	ἀνδρηίου ἀπεπαύσατο, μορφὴν δὲ θηλέην
[60]	καὶ ἐς ἄγγεα καταθέντες οἱ	μὲν	ἀργύρεα, πολλοὶ δὲ χρύσεα ἐν
[1]	πόλει οἰκεομένῃ ἐγένετο, ἀλλὰ τὸ	μὲν	ἀρχαῖον ἄλλο ἦν, μετὰ δὲ
[28]	περικέαται. τῶν δὲ τειχέων τὸ	μὲν	ἀρχαῖον, τὸ δὲ οὐ πολλὸν
[26]	ἅμα καὶ ἐποίεεν· καὶ οἱ	μὲν	αὐτίκα ἐς φόνον ἤγοντο, τῷ
[4]	μέγα, τὸ Σιδόνιοι ἔχουσιν. ὡς	μὲν	αὐτοὶ λέγουσιν, Ἀστάρτης ἐστίν· Ἀστάρτην
[1]	ἐών, καὶ τῶν ἀπηγέομαι τὰ	μὲν	αὐτοψίῃ μαθών, τὰ δὲ παρὰ
[35]	οὐκ οἷον ἐώθεε ποιέεσθαι· οἱ	μὲν	γὰρ ἄλλοι πάντες Ἀπόλλωνα νέον
[10]	ἢ ἐς χρυσὸν ἀποκέκριται. ὁρταὶ	μὲν	γὰρ καὶ πανηγύριες οὐδαμοῖσιν ἄλλοισιν
[14]	Φοινίκῃ ἐθεησάμην, θέημα ξένον· ἡμισέη	μὲν	γυνή, τὸ δὲ ὁκόσον ἐκ
[12]	ἔστε τὸ ὕδωρ ἐπεκράτεεν. τὰ	μὲν	Δευκαλίωνος πέρι Ἕλληνες ἱστορέουσι. ~Τὸ
[29]	τῆς πτώσιος ἡ ὀρρωδίη. Φαλλοβατέων	μὲν	δὴ πέρι τοσάδε ἀρκέει. ~ὁ
[28]	καὶ τάδε ἀπίθανα. δοκέω γε	μὲν	Διονύσῳ σφέας καὶ τάδε ποιέειν,
[15]	μιμέονται. Τὰ δέ μοι εὐπρεπέα	μὲν	δοκέει ἔμμεναι, ἀληθέα δὲ οὔ·
[8]	δὲ ἀτρεκέως ταῦτα ἔλεγεν, ἐμοὶ	μὲν	δοκέει κάρτα θείη καὶ τοῦ
[20]	τῆς τέλος ἤδη δέρκομαι; νέος	μὲν	ἐγὼ καὶ γυναικὶ καλῇ ἕψομαι.
[24]	μιν ἐλθόντα ὁ βασιλεὺς αὐτίκα	μὲν	ἔδησέν τε καὶ ἐν φρουρῇ
[28]	καὶ ἄνδρας ξυλίνους κατίζουσιν, ὅτευ	μὲν	εἵνεκα ἐγὼ οὐκ ἐρέω. δοκέει
[39]	καὶ συμφοραὶ καὶ ἄλγεα, μανίης	μὲν	ἐκείνης ἀπεπαύσατο καὶ θνητὴν ἑωυτὴν
[22]	Στρατονίκη τὰ οὔποτε ἔλπετο, μανίης	μὲν	ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος δὲ οὐδαμὰ
[37]	ἀείροντες ἔφερον, ὁ δὲ τοὺς	μὲν	ἐν γῇ κάτω ἔλιπεν, αὐτὸς
[51]	κόσμον τὸν γυναικήιον λαμβάνει. τάδε	μὲν	ἐν τῇσι τομῇσι ποιέουσιν. ~Ἀποθανόντες
[13]	πάντες ὕδωρ φέρουσιν, τὸ πρῶτα	μὲν	ἐν τῷ νηῷ ἐκχέουσι, μετὰ
[21]	αἰτίην ἐθέλουσαν γενέσθαι, Κομβάβον ἐσθλὸν	μὲν	ἐόντα λαθέειν μηδαμά, Στρατονίκην δὲ
[35]	δεικνύουσιν. καὶ τάδε ποιέοντες ἑωυτοὺς	μὲν	ἐπαινέουσιν, Ἑλλήνων δὲ κατηγορέουσιν καὶ
[11]	Ἕλλησιν ὁμολογέοντες· τοὺς ἐγὼ πάντας	μὲν	ἐρέω, δέκομαι δὲ οὐδαμά. ~Οἱ
[47]	πάντες ἀπόλλυνται. καὶ δῆτα ὁ	μὲν	ἔρχεται ὀψόμενος, ἡ δὲ πρόσω
[25]	σέο κατέλαβεν, τοιάδε ἐπετέλεσα, ἐσθλὰ	μὲν	ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ δὲ οὐκ
[33]	εἴδεος λέγουσιν. καί μιν οἱ	μὲν	ἐς Διόνυσον, ἄλλοι δὲ ἐς
[30]	ἀρκέει. ~ὁ δὲ νηὸς ὁρέει	μὲν	ἐς ἠέλιον ἀνιόντα, εἶδος δὲ
[59]	εἰσίν. ~Στίζονται δὲ πάντες, οἱ	μὲν	ἐς καρπούς, οἱ δὲ ἐς
[25]	ἄξια ἐργασμένον. ~Ὁ δὲ τέως	μὲν	ἑστήκεεν λέγων οὐδέν· ἐπεὶ δὲ
[9]	ἱρόν, καὶ ἀρχαῖον ἦν. Τάδε	μέν	ἐστι τὰ ἐν τῇ Συρίῃ
[32]	καὶ Μοιρέων. χειρὶ δὲ τῇ	μὲν	ἑτέρῃ σκῆπτρον ἔχει, τῇ ἑτέρῃ
[23]	ἀτρεκέως ἐπόθεε Φαίδρη. ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἐχέτω ὅκως καὶ ἐγένετο. ~Ὡς
[36]	~Ἔργων δὲ αὐτοῦ πέρι πολλὰ	μὲν	ἔχω εἰπεῖν, ἐρέω δὲ τὸ
[12]	οὐ πρῶτοι ἐγένοντο, ἀλλ´ ἐκείνη	μὲν	ἡ γενεὴ πάντες ὤλοντο, οὗτοι
[31]	καὶ ἄμφω ἕζονται· ἀλλὰ τὴν	μὲν	Ἥρην λέοντες φέρουσιν, ὁ δὲ
[15]	σοφοῦ ἀνδρὸς ἤκουσα, ὅτι ἡ	μὲν	θεὴ Ῥέη ἐστίν, τὸ δὲ
[16]	Ἕλλησι τὰ πολλὰ ὁμολογέοντες, τὴν	μὲν	θεὸν Ἥρην δοκέοντες, τὸ δ´
[34]	ἐσιόντων ἐν ἀριστερῇ κέαται πρῶτα	μὲν	θρόνος Ἠελίου, αὐτοῦ δὲ ἕδος
[33]	ξοάνοισι εἴκελον. τὸ δὲ μορφὴν	μὲν	ἰδίην οὐκ ἔχει, φορέει δὲ
[11]	πολλοὶ λόγοι ἐλέγοντο, τῶν οἱ	μὲν	ἱροί, οἱ δὲ ἐμφανέες, οἱ
[30]	κάρτα μακρή. ἀνελθόντι δὲ θωῦμα	μὲν	καὶ ὁ πρόνηος μέγα παρέχεται
[4]	ἐς Κρήτην φέρων ἀπίκετο. τάδε	μὲν	καὶ τῶν ἄλλων Φοινίκων ἤκουον,
[6]	ἀποτύψωνταί τε καὶ ἀποκλαύσωνται, πρῶτα	μὲν	καταγίζουσι τῷ Ἀδώνιδι ὅκως ἐόντι
[17]	τὴν ἀρχὴν γεγενημένον, ἀλλ´ ἐκεῖνον	μὲν	κατενεχθῆναι χρόνῳ ὕστερον, τὸν δὲ
[32]	λίθοι κάρτα πολυτελέες, τῶν οἱ	μὲν	λευκοί, οἱ δὲ ὑδατώδεες, πολλοὶ
[15]	Ἄττεω ποίημα. Ἄττης δὲ γένος	μὲν	Λυδὸς ἦν, πρῶτος δὲ τὰ
[37]	τὸ ἐμεῦ παρεόντος ἔπρηξεν. οἱ	μέν	μιν ἱρέες ἀείροντες ἔφερον, ὁ
[5]	ἐς τὴν Φοινίκην ἀπίκετο. ἐγὼ	μέν	μιν οὐκ ὄπωπα, μέγα δὲ
[8]	ἀλλ´ ἡ χώρη αἰτίη. ὁ	μέν	μοι Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο· εἰ
[27]	αἰτίη Γάλλοισι στολῆς θηλέης. Κομβάβου	μέν	μοι τοσάδε εἰρήσθω, Γάλλων δὲ
[60]	τῇ ἱρῇ πόλει γίγνεται. οἱ	μὲν	νεηνίαι τῶν γενείων ἀπάρχονται, τοῖς
[14]	περιστερὴν ἀπίκετο. ἀλλ´ ἐγὼ τὸν	μὲν	νηὸν ὅτι Σεμιράμιος ἔργον ἐστὶν
[28]	τὸ πολλὸν ὕδωρ ὀρρωδέοντες. ἐμοὶ	μέν	νυν καὶ τάδε ἀπίθανα. δοκέω
[16]	Ἥρῃ μητρυιῇ ἀνέθηκα. τὸ ἐμοὶ	μέν	νυν καὶ τόδε ἀρκέει, ἐρέω
[23]	Ἀσσύριοι ἐς Στρατονίκην μυθολογέουσιν. ἐγὼ	μέν	νυν οὐδὲ Σθενεβοίην πείθομαι οὐδὲ
[21]	τοῖσι ταμίῃσι φρουρέειν ἐνετείλατο. ~Κομβάβος	μέν	νυν τὸ ἀπὸ τοῦδε ἀσφαλέα
[32]	πολυειδέα μορφὴν ἐκφανέει· καὶ τὰ	μὲν	ξύμπαντα ἀτρεκέϊ λόγῳ Ἥρη ἐστΐν,
[18]	καὶ ἡ τελευτὴ ἐγένετο. ὧδε	μὲν	ὁ ἰητρὸς ἔρωτα ἔγνω τε
[55]	ἱρὴν πόλιν πρῶτον ἀπικνέηται, κεφαλὴν	μὲν	ὅδε καὶ ὀφρύας ἐξύρατο, μετὰ
[8]	ῥόῳ τὴν ἐπωνυμίην διδοῖ. ταῦτα	μὲν	οἱ πολλοὶ λέγουσιν. ἐμοὶ δέ
[19]	χρήματα καὶ στρατιὴν πολλήν, τοὺς	μὲν	οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ καὶ τοῦ
[26]	Ἑρμοκλέος τοῦ Ῥοδίου ποίημα, μορφὴν	μὲν	ὁκοίη γυνή, ἐσθῆτα δὲ ἀνδρηίην
[39]	Συρίην οἰκέουσιν νόμον ἐποιέετο ἑαυτὴν	μὲν	ὅκως θεὸν ἱλάσκεσθαι, θεῶν δὲ
[14]	Δερκετοῦς καὶ Σεμιράμιος εἵνεκα, τὸ	μὲν	ὅτι Δερκετὼ μορφὴν ἰχθύος ἔχει,
[15]	τῷ ἱρῷ, ὅτι Γάλλοι Ἥρῃ	μὲν	οὐδαμά, Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ
[18]	ἀδικίη· ὅδε γάρ τοι ἀλγέει	μὲν	οὐδέν, ἔρως δέ μιν καὶ
[46]	δὲ τῆς λίμνης πολλόν. ἐγὼ	μὲν	οὐκ ἐπειρήθην, λέγουσι δ´ ὦν
[29]	ἡνιοχέων. εἰ δέ τις τόδε	μὲν	οὐκ ὄπωπεν, ὄπωπεν δὲ φοινικοβατέοντας
[36]	Ἀσίῃ πολλά ἐστιν. ἀλλὰ τὰ	μὲν	οὔτε ἱρέων ἄνευ οὔτε προφητέων
[18]	πείθεται μὲν τουτέοισι, καὶ τῷ	μὲν	παιδὶ λείπει καὶ γυναῖκα καὶ
[36]	τοῦ μαντηίου ἐπιμνήσομαι. μαντήια πολλὰ	μὲν	παρ´ Ἕλλησι, πολλὰ δὲ καὶ
[55]	ἅμα δὲ εὐχόμενος αἰτέει τὴν	μὲν	παρεοῦσαν θυσίην δέκεσθαι, μέζω δὲ
[50]	~Ἐν ῥητῇσι δὲ ἡμέρῃσι τὸ	μὲν	πλῆθος ἐς τὸ ἱρὸν ἀγείρονται,
[28]	τῆς ἀνόδου ἥδε λέγεται. οἱ	μὲν	πολλοὶ νομίζουσιν ὅτι ὑψοῦ τοῖσι
[22]	νηὸν ὑπέσχετο. ~Ἡ δὲ τὰ	μὲν	πρῶτα ἐσωφρόνεεν καὶ τὴν νοῦσον
[19]	κακὰ ἀπείλεεν. ἡ δὲ τὰ	μὲν	πρῶτα οὐδεμίαν ὤρην ἐποιέετο· μετὰ
[49]	ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν, καί μιν οἱ	μὲν	πυρήν, οἱ δὲ λαμπάδα καλέουσιν.
[26]	ἐπεὶ δαίμων τοιάδε ἤθελεν, πρῶτα	μέν	σοι τίσις ἐξ ἡμέων ἔσσεται,
[36]	τοὺς προφέροντας ὅκωσπερ ἡνιοχέων. οὕτως	μὲν	συναγείρουσι τὰ θέσφατα, καὶ οὔτε
[42]	αὐτοῖσι πολλοὶ ἀποδεδέχαται, τῶν οἱ	μὲν	τὰ ἱρήια σφάζουσιν, οἱ δὲ
[17]	μαθὼν δὲ ταῦτα ἐποίεε· χειρὶ	μὲν	τῇ δεξιῇ εἶχε τοῦ νεηνίσκου
[53]	ἐς ταῦτα χρέωνται τουτέοισι. ἢν	μέν	τις αὐτέων νέκυν ἴδηται, ἐκείνην
[11]	μυθώδεες, καὶ ἄλλοι βάρβαροι, οἱ	μὲν	τοῖσιν Ἕλλησιν ὁμολογέοντες· τοὺς ἐγὼ
[31]	ταύροισιν ἐφέζεται. Καὶ δῆτα τὸ	μὲν	τοῦ Διὸς ἄγαλμα ἐς Δία
[18]	ἔλεγον πάντα ἔην ψεύδεα. πείθεται	μὲν	τουτέοισι, καὶ τῷ μὲν παιδὶ
[32]	φαείνεται. ἐν ἡμέρῃ δὲ τὸ	μὲν	φέγγος ἀσθενέει, ἰδέην δὲ ἔχει
[28]	μεγάθεος, καὶ δῆτα ἐρέω. ~Ὁ	μὲν	χῶρος αὐτός, ἐν τῷ τὸ
[18]	ἐὼν φόνον προξενέειν ἰητρικῇ. ὁ	μὲν	ὧδε ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο. ὁ
[2]	ἐμεῦ πρεσβύτερα ἐγὼ ἱστορέω. ~Πρῶτοι	μὲν	ὦν ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν
[13]	καὶ εὐεργεσίης μνῆμα ἔμμεναι. Ὁ	μὲν	ὦν ἀρχαῖος αὐτοῖσι λόγος ἀμφὶ
[39]	δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης. ~Τὰ	μὲν	ὦν ἐντὸς τοῦ νηοῦ ὧδε
[29]	ζημίη τοῦ ὕπνου ἐπικέαται. τὰ	μὲν	ὦν ἐς τὸν σκορπίον μυθέονται
[44]	ἐς τὴν πάντες ἀπικνέονται. Διὶ	μὲν	ὦν κατ´ ἡσυχίην θύουσιν οὔτε
[13]	τῷ νηῷ κάρτα μικρόν. εἰ	μὲν	ὦν πάλαι καὶ μέγα ἐὸν
[12]	ἐρέω, δέκομαι δὲ οὐδαμά. ~Οἱ	μὲν	ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα τὸν Σκύθεα
[18]	τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι. ὁ	μὲν	ὦν τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο. ὁ
[22]	συμφορῇ εὐπρεπέα ἱκεσίην ἐδίζητο. ἄλλῳ	μὲν	ὦν τὸν ἔρωτα ὁμολογέειν ἐφυλάσσετο,
[31]	ἐς ἀντίον ἅπας ἀναπέπταται. ἐς	μὲν	ὦν τὸν μέγαν νηὸν πάντες
[27]	ἐπειδὴ ἅπαξ ἐγένετο, ἔτι νῦν	μένει·	καὶ πολλοὶ ἑκάστου ἔτεος ἐν
[25]	ἐμοὶ δὲ οὐκ εὐτυχέα. τοιόσδε	μέντοι	ἐὼν ἀνδρὸς ἐπ´ ἀδικίην ἐγκαλέομαι.
[31]	θάλαμον οἱ ἱρέες μοῦνον, οὐ	μέντοι	πάντες οἱ ἱρέες, ἀλλὰ οἳ
[46]	διηκοσίων ὀργυιέων πλέον ἔμμεναι. κατὰ	μέσον	δὲ αὐτῆς βωμὸς λίθου ἀνέστηκεν.
[51]	τὰ εἵματα μεγάλῃ βοῇ ἐς	μέσον	ἔρχεται καὶ ξίφος ἀναιρέεται· τὸ
[24]	τῷ Κομβάβῳ παρεγένοντο, παραγαγὼν ἐς	μέσον	κατηγορέειν ἄρχετο καί οἱ μοιχείην
[28]	λόφος ἐστίν, κέαται δὲ κατὰ	μέσον	μάλιστα τῆς πόλιος, καί οἱ
[33]	καὶ ἐς ἐκεῖνον ἐκτελέει. ~Ἐν	μέσῳ	δὲ ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο
[49]	μεγάλα ἐκκόψαντες τῇ αὐλῇ ἑστᾶσι,	μετὰ	δὲ ἀγινέοντες αἶγάς τε καὶ
[26]	Κομβάβῳ σοφίην καὶ εὐδαιμονίην εἴκελος.	Μετὰ	δὲ αἰτησάμενος ἐκτελέσαι τὰ λείποντα
[20]	δοῦναί οἱ χρόνον ἑπτὰ ἡμερέων,	μετὰ	δὲ ἀποστεῖλαί μιν τελέσαντά τι
[29]	ἅμα καὶ τὸν φαλλὸν περιβάλλει,	μετὰ	δὲ ἐπιβαίνει ξύλων προσφυῶν τῷ
[38]	τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν Ἄτλαντος,	μετὰ	δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης. ~Τὰ
[13]	μὲν ἐν τῷ νηῷ ἐκχέουσι,	μετὰ	δὲ ἐς τὸ χάσμα κατέρχεται,
[55]	μὲν ὅδε καὶ ὀφρύας ἐξύρατο,	μετὰ	δὲ ἱρεύσας ὄϊν τὰ μὲν
[27]	ἀνδρηίην ἔχοντα, ἔρωτι μεγάλῳ ἔσχετο,	μετὰ	δὲ μαθοῦσα ἀτελέα ἐόντα ἑωυτὴν
[26]	ἔσσεται, αὐτέων συκοφαντέων ὁ θάνατος,	μετὰ	δὲ μεγάλη δωρεὴ ἀπίξεται χρυσός
[21]	πολλὸν συνόντα μιν ποθέειν ἄρχετο,	μετὰ	δέ οἱ καὶ κάρτα ἐπεμήνατο.
[2]	ἔγνωσαν καὶ λόγους ἱροὺς ἔλεξαν.	μετὰ	δὲ οὐ πολλοστῷ χρόνῳ παρ´
[24]	τε καὶ ἐν φρουρῇ εἶχεν·	μετὰ	δέ, παρεόντων οἱ τῶν φίλων
[1]	τὸ μὲν ἀρχαῖον ἄλλο ἦν,	μετὰ	δὲ σφίσι τῶν ἱρῶν μεγάλων
[6]	τῷ Ἀδώνιδι ὅκως ἐόντι νέκυι,	μετὰ	δὲ τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ ζώειν
[51]	καὶ πολλοὶ ἐς θέην ἀπικόμενοι	μετὰ	δὲ τοιάδε ἔπρηξαν. καταλέξω δὲ
[38]	ἐν τῷ ἠέρι μοῦνος ἐφορέετο.	~Μετὰ	δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν
[35]	τοῖσι ἐν τῷ ἠέρι φαινομένοισι;	~Μετὰ	δὲ τὸν θρόνον τοῦτον κέαται
[19]	μὲν πρῶτα οὐδεμίαν ὤρην ἐποιέετο·	μετὰ	δέ, ὥς μιν μεγάλη νοῦσος
[20]	ἐφόρεε σημηνάμενος τὸ τρῶμα ἰῆτο.	μετὰ	δέ, ὥς μιν ὁδοιπορέειν ἐδόκεεν,
[39]	Ἥρης ἀλογέειν. καὶ ὧδε ἐποίεον.	μετὰ	δὲ ὥς οἱ θεόθεν ἀπίκοντο
[32]	ἐσορέῃς, ἐς σὲ ὁρῇ καὶ	μεταβαίνοντι	τὸ βλέμμα ἀκολουθέει· καὶ ἢν
[7]	τὴν Βύβλον ἀπικνέεται πλώουσα τὸν	μεταξὺ	πλόον ἑπτὰ ἡμερέων, καί μιν
[36]	καὶ ἐς ἄλλον ἐξ ἑτέρου	μεταπηδέων.	τέλος ὁ ἀρχιερεὺς ἀντιάσας ἐπερέεταί
[23]	ἐξ ἀτελέος τοῦ ἔργου Κομβάβον	μετεκάλεεν.	ἄλλοι δὲ λέγουσι λόγον οὔτι
[18]	γυναῖκα ἐμήν, τὴν ἐγὼ οὔτι	μετήσομαι.	ὁ μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ
[60]	ἔτι ὢν ἐπετέλεσα, καὶ ἔτι	μευ	ἐν τῷ ἱρῷ καὶ ὁ
[36]	ἱρέες αὐτίκα ἀείρουσιν· ἢν δὲ	μὴ	ἀείρωσιν, ὁ δὲ ἱδρώει καὶ
[20]	μοι μεγάλη συμφορὴ ἔσσεται, εἰ	μὴ	ἔγωγε πᾶσαν αἰτίην κακοῦ ἀποθήσομαι·
[36]	πρηγμάτων· ὁ δὲ ἤν τι	μὴ	ἐθέλῃ ποιέεσθαι, ὀπίσω ἀναχωρέει, ἢν
[17]	τὸν νηὸν τὸν νῦν ἐόντα	μὴ	ἔμμεναι τὸν τὴν ἀρχὴν γεγενημένον,
[19]	ἔργον ἱρόν. τὰ δὲ ὀρρώδεεν	μή	κοτέ οἱ ζηλοτυπίη χρόνῳ ὑστέρῳ
[60]	καὶ τοῖσιν ἠιθέοισι νόμον ἐποιήσαντο	μή	μιν ἄλλως γάμον ἰέναι, πρὶν
[19]	Κομβάβος αὐτίκα λίσσετο πολλὰ λιπαρέων	μή	μιν ἐκπέμπειν μηδὲ πιστεύειν οἱ
[18]	Πρός τε σοφίης καὶ ἰητρικῆς,	μή	μοι παῖδα ὀλέσῃς· οὐ γὰρ
[26]	τομὴν ἐπὶ νόον ἔβαλλεν, ὅκως	μὴ	μοῦνος ἐπὶ τῇ ἀνδρηίῃ λυπέοιτο.
[47]	πρώτη ἀπικνέεται, τῶν ἰχθύων εἵνεκα,	μὴ	σφέας ὁ Ζεὺς πρῶτος ἴδηται·
[18]	ἡ νοῦσος ἀεκουσίη. τῷ σὺ	μηδαμὰ	ζηλοτυπέων πένθος ἐγεῖραι πάσῃ βασιληίῃ
[21]	Κομβάβον ἐσθλὸν μὲν ἐόντα λαθέειν	μηδαμά,	Στρατονίκην δὲ τίσασθαι, ὅτι οὐ
[18]	ζηλοτυπέων πένθος ἐγεῖραι πάσῃ βασιληίῃ	μηδὲ	ἰητρὸς ἐὼν φόνον προξενέειν ἰητρικῇ.
[19]	πολλὰ λιπαρέων μή μιν ἐκπέμπειν	μηδὲ	πιστεύειν οἱ τὰ πολλὸν ἑωυτοῦ
[32]	καὶ Ἰνδοὶ καὶ Αἰθίοπες καὶ	Μῆδοι	καὶ Ἀρμένιοι καὶ Βαβυλώνιοι. τὸ
[27]	ἔχει, ἐσθῆτα γυναικηίην ἐνεδύσατο, ὅκως	μηκέτι	ἑτέρη γυνὴ ἴσα ἐξαπατέοιτο. ἥδε
[10]	ἱροῦ, καὶ πολλοὶ ἤκουσαν. ναὶ	μὴν	καὶ ὄλβου πέρι ἐν τοῖσιν
[14]	γυνή, τὸ δὲ ὁκόσον ἐκ	μηρῶν	ἐς ἄκρους πόδας ἰχθύος οὐρὴ
[26]	ἔτλης, οἷα μήτε σὲ παθέειν	μήτ´	ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν· οὐ γάρ
[26]	σχέτλιε, ὃς τοιάδε ἔτλης, οἷα	μήτε	σὲ παθέειν μήτ´ ἐμὲ ἰδέσθαι
[14]	οὐκ Ἥρῃ δὲ εἵσασθαι ἀλλὰ	μητρὶ	ἑωυτῆς, τῆς Δερκετὼ οὔνομα. Δερκετοῦς
[16]	ἐπιγέγραπται, τούσδε φαλλοὺς Διόνυσος Ἥρῃ	μητρυιῇ	ἀνέθηκα. τὸ ἐμοὶ μέν νυν
[17]	μεγάλῃ ἦν, ὡς δὲ ἡ	μητρυιὴ	ἀπίκετο, τήν τε χροιὴν ἠλλάξατο
[18]	σωτηρίης ἐφθόνεεν, εἰ καί τι	μητρυιῆς	ἐπεθύμεεν· οὐ γὰρ ὁμοίην συμφορὴν
[6]	ξύρεσθαι, τοιήνδε ζημίην ἐκτελέουσιν· ἐν	μιῇ	ἡμέρῃ ἐπὶ πρήσει τῆς ὥρης
[12]	διόθεν φιλίη ἐγένετο. καὶ ἐν	μιῇ	λάρνακι πάντες ἔπλευσαν ἔστε τὸ
[29]	δέ οἱ ἄνοδος τοιήδε· σειρῇ	μικρῇ	ἑωυτόν τε ἅμα καὶ τὸν
[13]	ἔστιν ὑπὸ τῷ νηῷ κάρτα	μικρόν.	εἰ μὲν ὦν πάλαι καὶ
[13]	κατέρχεται, καὶ δέκεται τὸ χάσμα	μικρὸν	ἐὸν ὕδατος χρῆμα πολλόν. τὰ
[13]	οἶδα· τὸ δὲ ἐγὼ εἶδον,	μικρόν	ἐστιν. Σῆμα δὲ τῆς ἱστορίης
[20]	ταμὼν τὰ αἰδοῖα ἐς ἀγγήιον	μικρὸν	κατέθετο σμύρνῃ τε ἅμα καὶ
[16]	ἐν δεξιῇ τοῦ νηοῦ κάθηται	μικρὸς	ἀνὴρ χάλκεος ἔχων αἰδοῖον μέγα.
[16]	καὶ τοιόνδε τι φέρουσιν, ἄνδρας	μικροὺς	ἐκ ξύλου πεποιημένους, μεγάλα αἰδοῖα
[8]	ἐπιφέρουσιν ἐοῦσαν ἐς τὰ μάλιστα	μιλτώδεα,	ἡ δὲ γῆ μιν αἱμώδεα
[15]	Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ Ἄττεα	μιμέονται.	Τὰ δέ μοι εὐπρεπέα μὲν
[28]	μοι, καὶ ὅδε ἐς ἐκείνου	μίμησιν	τοῦ ξυλίνου ἀνδρὸς ἀνέρχεται. ~Ἡ
[29]	ἕδρην συνδέων ὁκοίην καλιὴν ἱζάνει,	μίμνει	τε χρόνον τῶν εἶπον ἡμερέων.
[52]	ἀλλ´ ἐὰν ἀποθάνῃ Γάλλος, ἑταῖροί	μιν	ἀείραντες ἐς τὰ προάστεια φέρουσιν,
[8]	μάλιστα μιλτώδεα, ἡ δὲ γῆ	μιν	αἱμώδεα τίθησιν· καὶ τοῦδε τοῦ
[60]	τοῖσιν ἠιθέοισι νόμον ἐποιήσαντο μή	μιν	ἄλλως γάμον ἰέναι, πρὶν Ἱππολύτῳ
[56]	δὲ τῇ ἱρῇ πόλει ἐκδέκεταί	μιν	ἀνὴρ ξεινοδόκος ἀγνοέοντα· ῥητοὶ γὰρ
[36]	τοῦ σημηίου πέρι, κότε χρή	μιν	ἀποδημέειν τὴν εἶπον ἀποδημίην. ~ἐρέω
[26]	λείποντα τῷ νηῷ— ἀτελέα γάρ	μιν	ἀπολελοίπεεν— αὖτις ἐπέμπετο, καὶ τόν
[18]	ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο. ὁ δέ	μιν	αὖτις ἀμείβετο, Ἀνόσια σπεύδεις γάμον
[45]	ποίημα χρύσεον αὐτέῳ ἀνακέατο, καί	μιν	ἐγὼ πολλάκις ἐθεησάμην, καὶ εἶχεν
[19]	αὐτίκα λίσσετο πολλὰ λιπαρέων μή	μιν	ἐκπέμπειν μηδὲ πιστεύειν οἱ τὰ
[24]	ἡ ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο, καί	μιν	ἐλθόντα ὁ βασιλεὺς αὐτίκα μὲν
[17]	τε ὅκως ἐγένετο καὶ ὅστις	μιν	ἐποιήσατο. λέγουσι τὸν νηὸν τὸν
[4]	εἰς ταῦρον ἀμειψάμενος ἥρπασεν καί	μιν	ἐς Κρήτην φέρων ἀπίκετο. τάδε
[17]	ὁ δὲ ἰητρὸς ὡς εἶδέ	μιν	ἐς οὐδὲν ἐμφανὲς ἀρρωστέοντα, ἔγνω
[19]	συνοικέουσα ὄναρ τοιόνδε ἐθεήσατο, ὥς	μιν	ἡ Ἥρη ἐκέλευεν ἐγεῖραί οἱ
[15]	Ἄττεω πάντα ἔμαθον. ὡς γάρ	μιν	ἡ Ῥέη ἔτεμεν, βίου μὲν
[17]	τοῦ ἰητροῦ ἐπινοίη· ὡς γάρ	μιν	ἡ συμφορὴ κατέλαβεν, ἀμηχανέων τῷ
[37]	ἐμεῦ παρεόντος ἔπρηξεν. οἱ μέν	μιν	ἱρέες ἀείροντες ἔφερον, ὁ δὲ
[36]	ἕδρῃ πρῶτα κινέεται, οἱ δέ	μιν	ἱρέες αὐτίκα ἀείρουσιν· ἢν δὲ
[26]	πρὸς τάδε ἀμβώσας περιέβαλέν τέ	μιν	καὶ δακρύων ἅμα ἔλεγεν, Ὦ
[47]	δὲ πρόσω ἱσταμένη ἀπείργει τέ	μιν	καὶ πολλὰ λιπαρέουσα ἀποπέμπει. ~Μέγισται
[46]	δοκέοις ἂν ἄφνω πλώειν τέ	μιν	καὶ τῷ ὕδατι ἐποχέεσθαι, καὶ
[18]	ἀλγέει μὲν οὐδέν, ἔρως δέ	μιν	καὶ φρενοβλαβείη ἔχει. ἐπιθυμέει δὲ
[19]	ὤρην ἐποιέετο· μετὰ δέ, ὥς	μιν	μεγάλη νοῦσος ἔλαβεν, τῷ τε
[6]	τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ ζώειν τέ	μιν	μυθολογέουσι καὶ ἐς τὸν ἠέρα
[20]	τρῶμα ἰῆτο. μετὰ δέ, ὥς	μιν	ὁδοιπορέειν ἐδόκεεν, ἀπικόμενος ἐς τὸν
[7]	μεταξὺ πλόον ἑπτὰ ἡμερέων, καί	μιν	οἱ ἄνεμοι φέρουσι θείῃ ναυτιλίῃ·
[33]	αὐτοῦ καὶ εἴδεος λέγουσιν. καί	μιν	οἱ μὲν ἐς Διόνυσον, ἄλλοι
[49]	τοῦ εἴαρος ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν, καί	μιν	οἱ μὲν πυρήν, οἱ δὲ
[31]	καὶ εἵματα καὶ ἕδρην, καί	μιν	οὐδὲ ἐθέλων ἄλλως εἰκάσεις. ~ἡ
[48]	κηρῷ δὲ τάδε σεσήμανται. καί	μιν	οὐκ αὐτοὶ λυσάμενοι χέονται, ἀλλ´
[12]	ὁ δὲ πάντα ἐδέκετο, καί	μιν	οὐκ ἐσίνοντο, ἀλλά σφι μεγάλη
[5]	τὴν Φοινίκην ἀπίκετο. ἐγὼ μέν	μιν	οὐκ ὄπωπα, μέγα δὲ καὶ
[25]	κειμήλιον αἴτεε, λέγων ὡς ἀναιρέει	μιν	οὐχ ὕβριος οὐδὲ γάμων εἵνεκα,
[36]	τέλος ὁ ἀρχιερεὺς ἀντιάσας ἐπερέεταί	μιν	περὶ ἁπάντων πρηγμάτων· ὁ δὲ
[21]	γὰρ χρόνον ἐπὶ πολλὸν συνόντα	μιν	ποθέειν ἄρχετο, μετὰ δέ οἱ
[20]	ἑπτὰ ἡμερέων, μετὰ δὲ ἀποστεῖλαί	μιν	τελέσαντά τι τῶν μάλιστα ἐδέετο.
[29]	εὕδει δὲ οὐδαμά· ἢν γάρ	μιν	ὕπνος ἕλῃ ποτέ, σκορπίος ἀνιὼν
[15]	ἐς Ῥέην ἐπικνέεται. λέοντες γάρ	μιν	φέρουσι καὶ τύμπανον ἔχει καὶ
[17]	ἰητρῷ τὸν ἔρωτα ἐποίεεν, καί	μιν	ὧδε ἰήσατο. ~καλέσας τοῦ νεηνίσκου
[48]	τήν τε σφρηγῖδα ὁρῇ καὶ	μισθὸν	ἀρνύμενος ἀνά τε λύει τὸν
[6]	μούνοισι ξείνοισι παρακέαται, καὶ ὁ	μισθὸς	ἐς τὴν Ἀφροδίτην θυσίη γίγνεται.
[48]	τὸν κηρὸν ἀπαιρέεται· καὶ πολλαὶ	μνέες	ἐκ τουτέου τοῦ ἔργου τῷ
[13]	λέγουσι συμφορῆς τε καὶ εὐεργεσίης	μνῆμα	ἔμμεναι. Ὁ μὲν ὦν ἀρχαῖος
[28]	Δευκαλίωνος εἵνεκα ποιέεσθαι, ἐκείνης ξυμφορῆς	μνήματα,	ὁκότε οἱ ἄνθρωποι ἐς τὰ
[6]	χώρῃ τῇ σφετέρῃ γενέσθαι, καὶ	μνήμην	τοῦ πάθεος τύπτονταί τε ἑκάστου
[39]	καταλέξω δὲ τῶν μάλιστα ἄξιον	μνήσασθαι.	ἐν ἀριστερῇ τοῦ νεὼ Σεμιράμιος
[30]	καὶ σὺ ἐς πάμπαν αὐτῆς	μνήσεαι.	~Ἔνδοθεν δὲ ὁ νηὸς οὐκ
[16]	ἤκουσα πολλὸν πιστοτέρην. ~ἁνδάνει δέ	μοι	ἃ λέγουσιν τοῦ ἱροῦ πέρι
[20]	σοὶ τόδε θήσομαι. σὺ δέ	μοι	ἀσφαλέως ἔχειν· τόδε γάρ μοι
[8]	ἡ χώρη αἰτίη. ὁ μέν	μοι	Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο· εἰ δὲ
[19]	γυναικὶ ἐμῇ ἑσπόμενον ἔργον τέ	μοι	ἐπιτελέσαι καὶ ἱρὰ τελέσαι καὶ
[11]	ἀνθρώπων τοσαίδε ἀποδεδέχαται. ~Ἱστορέοντι δέ	μοι	ἐτέων πέρι, ὁκόσα τῷ ἱρῷ
[15]	καὶ Ἄττεα μιμέονται. Τὰ δέ	μοι	εὐπρεπέα μὲν δοκέει ἔμμεναι, ἀληθέα
[17]	τοῦ Ἀσσυρίων βασιλέως. Δοκέει δέ	μοι	ἡ Στρατονίκη ἐκείνη ἔμμεναι, τῆς
[27]	ἱρὸν οὐκ ἐσέρχονται· πρότερον δέ	μοι	θυμὸς εἰπεῖν θέσιός τε πέρι
[28]	οὐκ ἐρέω. δοκέει δ´ ὦν	μοι,	καὶ ὅδε ἐς ἐκείνου μίμησιν
[29]	οὐκ ἔχω ἐρέειν. δοκέει δέ	μοι,	μέγα ἐς ἀγρυπνίην συμβάλλεται καὶ
[20]	λέγει ὧδε· Ὦ δέσποτα, τόδε	μοι	μέγα κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι
[20]	γυναικὶ καλῇ ἕψομαι. τὸ δέ	μοι	μεγάλη συμφορὴ ἔσσεται, εἰ μὴ
[20]	ταύτης τῆς πίστιος; τί δέ	μοι	ὁδοῦ, τῆς τέλος ἤδη δέρκομαι;
[18]	τε σοφίης καὶ ἰητρικῆς, μή	μοι	παῖδα ὀλέσῃς· οὐ γὰρ ἐθέλων
[20]	χρῆν μέγα ἔργον ἀποτελέσαι, τό	μοι	πάντα φόβον ἰήσεται. Τάδε εἰπὼν
[26]	ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν· οὐ γάρ	μοι	ταύτης ἀπολογίης ἔδεεν. ἀλλ´ ἐπεὶ
[20]	τοιάδε ὠδύρετο· Ὢ δείλαιος, τί	μοι	ταύτης τῆς πίστιος; τί δέ
[4]	δοκέω Σεληναίην ἔμμεναι. ὡς δέ	μοί	τις τῶν ἱρέων ἀπηγέετο, Εὐρώπης
[1]	Ἥρης τῆς Ἀσσυρίης. δοκέει δέ	μοι,	τόδε τὸ οὔνομα οὐκ ἅμα
[27]	Γάλλοισι στολῆς θηλέης. Κομβάβου μέν	μοι	τοσάδε εἰρήσθω, Γάλλων δὲ αὖτις
[44]	αὐλέουσιν καὶ κρόταλα ἐπικροτέουσιν. καί	μοι	τούτου πέρι σαφὲς οὐδὲν εἰπεῖν
[19]	ἣν δὴ ἐπεδέξαο. νῦν δέ	μοι	χρειὼ μεγάλης πίστιος, τῷ σε
[20]	μοι ἀσφαλέως ἔχειν· τόδε γάρ	μοι	χρυσοῦ βέλτερον, τόδε μοι ψυχῆς
[20]	γάρ μοι χρυσοῦ βέλτερον, τόδε	μοι	ψυχῆς ἐμῆς ἀντάξιον. εὖτ´ ἂν
[32]	καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Νεμέσιος καὶ	Μοιρέων.	χειρὶ δὲ τῇ μὲν ἑτέρῃ
[24]	μέσον κατηγορέειν ἄρχετο καί οἱ	μοιχείην	τε καὶ ἀκολασίην προὔφερεν· κάρτα
[24]	ἀνεκαλέετο, λέγων τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν	μοιχόν	τε ἐόντα καὶ ἐς πίστιν
[40]	δέ οἱ Σαρδανάπαλλος ἕστηκεν ἄλλῃ	μορφῇ	καὶ ἄλλῃ στολῇ. ~Ἐν δὲ
[15]	ἔτεμεν, βίου μὲν ἀνδρηίου ἀπεπαύσατο,	μορφὴν	δὲ θηλέην ἠμείψατο καὶ ἐσθῆτα
[32]	δὲ Ἥρη σκοπέοντί τοι πολυειδέα	μορφὴν	ἐκφανέει· καὶ τὰ μὲν ξύμπαντα
[14]	εἵνεκα, τὸ μὲν ὅτι Δερκετὼ	μορφὴν	ἰχθύος ἔχει, τὸ δὲ ὅτι
[33]	ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον. τὸ δὲ	μορφὴν	μὲν ἰδίην οὐκ ἔχει, φορέει
[26]	χάλκεος, Ἑρμοκλέος τοῦ Ῥοδίου ποίημα,	μορφὴν	μὲν ὁκοίη γυνή, ἐσθῆτα δὲ
[14]	μὲν ἄλλους σιτέονται, περιστερὴν δὲ	μούνην	οὐ σιτέονται, ἀλλὰ σφίσιν ἥδε
[7]	τρέπεται δὲ οὐδαμά, ἀλλ´ ἐς	μούνην	τὴν Βύβλον ἀπικνέεται. καὶ ἔστι
[32]	καὶ πύργον καὶ κεστὸν τῷ	μούνην	τὴν Οὐρανίην κοσμέουσιν. ἔκτοσθεν δέ
[35]	ἄλλο τῷ σφετέρῳ Ἀπόλλωνι καινουργέουσι·	μοῦνοι	Ἀπόλλωνα εἵμασι κοσμέουσιν. ~Ἔργων δὲ
[35]	τε ἥγηνται καὶ πρωθήβην ποιέουσιν,	μοῦνοι	δὲ οὗτοι Ἀπόλλωνος γενειήτεω ξόανον
[60]	στιγματηφορέουσιν. ~Ποιέουσι δὲ καὶ ἄλλο	μούνοισι	Ἑλλήνων Τροιζηνίοισι ὁμολογέοντες. λέξω δὲ
[6]	ὥρης ἵστανται· ἡ δὲ ἀγορὴ	μούνοισι	ξείνοισι παρακέαται, καὶ ὁ μισθὸς
[13]	ἀπικνέεται. φέρουσι δὲ οὐκ ἱρέες	μοῦνον,	ἀλλὰ πᾶσα Συρίη καὶ Ἀραβίη,
[54]	αἶγας καὶ ὄϊας. σύας δὲ	μοῦνον	ἐναγέας νομίζοντες οὔτε θύουσιν οὔτε
[31]	δὲ τὸν θάλαμον οἱ ἱρέες	μοῦνον,	οὐ μέντοι πάντες οἱ ἱρέες,
[26]	δὲ σεωυτὸν οὕτως ἀεικέλιον ἔργον	μοῦνος	ἀνδρῶν ἔπρηξας; τὰ οὐ πάμπαν
[12]	καὶ πάντες ὤλοντο, Δευκαλίων δὲ	μοῦνος	ἀνθρώπων ἐλίπετο ἐς γενεὴν δευτέρην
[19]	ἐς τὴν Στρατονίκην γένοιτο, τὴν	μοῦνος	ἀπάξειν ἔμελλεν. ~ὡς δὲ οὐδαμὰ
[26]	ἐπὶ νόον ἔβαλλεν, ὅκως μὴ	μοῦνος	ἐπὶ τῇ ἀνδρηίῃ λυπέοιτο. ~τὸ
[37]	αὐτὸς δὲ ἐν τῷ ἠέρι	μοῦνος	ἐφορέετο. ~Μετὰ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα
[42]	ἑκάστου ἔτεος ἐπιγίγνεται, πορφυρέην τε	μοῦνος	οὗτος φορέει καὶ τιάρῃ χρυσέῃ
[34]	αὐτοῦ δὲ ἕδος οὐκ ἔνι·	μούνου	γὰρ Ἠελίου καὶ Σεληναίης ξόανα
[8]	σημαίνει τοῖς Βυβλίοις τὰ πένθεα.	μυθέονται	δὲ ὅτι ταύτῃσι τῇσι ἡμέρῃσιν
[29]	μὲν ὦν ἐς τὸν σκορπίον	μυθέονται	ἱρά τε καὶ θεοπρεπέα· εἰ
[33]	περιστερὴ χρυσέη ἐφέστηκεν, τοὔνεκα δὴ	μυθέονται	Σεμιράμιος ἔμμεναι τόδε σημήιον. ἀποδημέει
[12]	δὲ πέρι τῶν ἀνθρώπων τάδε	μυθέονται·	ὑβρισταὶ κάρτα ἐόντες ἀθέμιστα ἔργα
[6]	ἑτέρῃ ἡμέρῃ ζώειν τέ μιν	μυθολογέουσι	καὶ ἐς τὸν ἠέρα πέμπουσι
[1]	περὶ τῶν τὸ ἱρὸν εἱσαμένων	μυθολογέουσι,	καὶ τὸν νηὸν ὅκως ἐγένετο.
[23]	ταυτὶ καὶ Ἀσσύριοι ἐς Στρατονίκην	μυθολογέουσιν.	ἐγὼ μέν νυν οὐδὲ Σθενεβοίην
[17]	ἀμφὶ τῶν οἰκιστέων τοῦ ἱροῦ	μυθολογέουσιν.	ἤδη δὲ ἐρέω καὶ τοῦ
[12]	ἐπ´ αὐτῷ λέγουσιν. ὁ δὲ	μῦθος	ὧδε ἔχει. Ἥδε ἡ γενεή,
[11]	δὲ ἐμφανέες, οἱ δὲ κάρτα	μυθώδεες,	καὶ ἄλλοι βάρβαροι, οἱ μὲν
[39]	ἐν δὲ καὶ ἄλλα ξόανα	μυρία	χάλκεα βασιλέων τε καὶ ἱρέων·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2009