Chapitre |
[29] |
ἐν
Ἀραβίῃ
ἢ
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
ἢ |
ἄλλοθί
κου,
οἶδε
τὸ
λέγω. |
[29] |
δὲ
φοινικοβατέοντας
ἢ
ἐν
Ἀραβίῃ
|
ἢ |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἢ
ἄλλοθί
κου, |
[29] |
οὐκ
ὄπωπεν,
ὄπωπεν
δὲ
φοινικοβατέοντας
|
ἢ |
ἐν
Ἀραβίῃ
ἢ
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[10] |
καὶ
ἄλλα
ὁκόσα
ἐς
ἄργυρον
|
ἢ |
ἐς
χρυσὸν
ἀποκέκριται.
ὁρταὶ
μὲν
|
[18] |
γὰρ
ὁμοίην
συμφορὴν
ἔμμεναι
γαμετὴν
|
ἢ |
παῖδα
ὀλέσαι.
ὡς
δὲ
τάδε |
[24] |
ὅκως
καὶ
ἐγένετο.
~Ὡς
δὲ
|
ἡ |
ἀγγελίη
ἐς
τὴν
ἱρὴν
πόλιν |
[27] |
ἀνακέαται
καὶ
τουτέων
ἐς
Κομβάβον
|
ἡ
|
αἰτίη·
συνενείχθη
γάρ
οἱ
καὶ |
[24] |
θαρσέων
τε
ᾖεν,
ὅτι
οἱ
|
ἡ |
ἀπολογίη
οἴκοι
ἐλείπετο,
καί
μιν
|
[22] |
ἐσιόντι
παρρησίη
τε
ἐσέρχεται
καὶ
|
ἡ |
ἀποτυχίη
οὐ
κάρτα
αἰσχρή,
ἀλλὰ |
[12] |
δὲ
μῦθος
ὧδε
ἔχει.
Ἥδε
|
ἡ |
γενεή,
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι,
οὐ |
[12] |
πρῶτοι
ἐγένοντο,
ἀλλ´
ἐκείνη
μὲν
|
ἡ |
γενεὴ
πάντες
ὤλοντο,
οὗτοι
δὲ |
[12] |
ἡ
μεγάλη
συμφορὴ
ἀπίκετο.
αὐτίκα
|
ἡ |
γῆ
πολλὸν
ὕδωρ
ἐκδιδοῖ
καὶ
|
[6] |
ἐπὶ
πρήσει
τῆς
ὥρης
ἵστανται·
|
ἡ |
δὲ
ἀγορὴ
μούνοισι
ξείνοισι
παρακέαται, |
[8] |
ἐοῦσαν
ἐς
τὰ
μάλιστα
μιλτώδεα,
|
ἡ |
δὲ
γῆ
μιν
αἱμώδεα
τίθησιν· |
[14] |
ἄκρους
πόδας
ἰχθύος
οὐρὴ
ἀποτείνεται.
|
ἡ |
δὲ
ἐν
τῇ
ἱρῇ
πόλει
|
[32] |
μιν
οὐδὲ
ἐθέλων
ἄλλως
εἰκάσεις.
|
~ἡ |
δὲ
Ἥρη
σκοπέοντί
τοι
πολυειδέα |
[29] |
μίμησιν
τοῦ
ξυλίνου
ἀνδρὸς
ἀνέρχεται.
|
~Ἡ |
δέ
οἱ
ἄνοδος
τοιήδε·
σειρῇ |
[12] |
τε
καὶ
τοῦ
εὐσεβέος
εἵνεκα.
|
ἡ |
δέ
οἱ
σωτηρίη
ἥδε
ἐγένετο· |
[47] |
δῆτα
ὁ
μὲν
ἔρχεται
ὀψόμενος,
|
ἡ |
δὲ
πρόσω
ἱσταμένη
ἀπείργει
τέ |
[22] |
οὐ
ῥηιδίως
τὸν
νηὸν
ὑπέσχετο.
|
~Ἡ |
δὲ
τὰ
μὲν
πρῶτα
ἐσωφρόνεεν |
[19] |
πολλά
οἱ
καὶ
κακὰ
ἀπείλεεν.
|
ἡ |
δὲ
τὰ
μὲν
πρῶτα
οὐδεμίαν |
[1] |
ἱρῶν
μεγάλων
γιγνομένων
ἐς
τόδε
|
ἡ |
ἐπωνυμίη
ἀπίκετο.
περὶ
ταύτης
ὦν |
[29] |
ἀεικέα
ἐργάζεται,
καί
οἱ
ἥδε
|
ἡ
|
ζημίη
τοῦ
ὕπνου
ἐπικέαται.
τὰ |
[19] |
ὄναρ
τοιόνδε
ἐθεήσατο,
ὥς
μιν
|
ἡ |
Ἥρη
ἐκέλευεν
ἐγεῖραί
οἱ
τὸν |
[47] |
ἱρὰ
πάντα
κατέρχεται.
ἐν
τοῖσιν
|
ἡ |
Ἥρη
πρώτη
ἀπικνέεται,
τῶν
ἰχθύων |
[26] |
ἐπὶ
τῷ
πρήγματι,
λέγοντες
ὡς
|
ἡ
|
Ἥρη
φιλέουσα
Κομβάβον
πολλοῖσι
τὴν |
[12] |
οἱ
ποταμοὶ
κατέβησαν
μέζονες
καὶ
|
ἡ |
θάλασσα
ἐπὶ
πολλὸν
ἀνέβη,
ἐς |
[15] |
τὸ
ἱρὸν
ἐποιήσατο.
σημήια
δέ·
|
ἡ |
θεὸς
τὰ
πολλὰ
ἐς
Ῥέην
|
[17] |
ἄρξατο
καὶ
τρόμῳ
εἴχετο
καὶ
|
ἡ |
καρδίη
ἀνεπάλλετο.
τὰ
δὲ
γιγνόμενα |
[51] |
ὄργια
ποιέωνται,
ἐς
πολλοὺς
ἤδη
|
ἡ |
μανίη
ἀπικνέεται,
καὶ
πολλοὶ
ἐς |
[12] |
ἱκετέων
ἠνείχοντο,
ἀνθ´
ὧν
σφίσιν
|
ἡ |
μεγάλη
συμφορὴ
ἀπίκετο.
αὐτίκα
ἡ |
[15] |
ἐγὼ
σοφοῦ
ἀνδρὸς
ἤκουσα,
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
θεὴ
Ῥέη
ἐστίν,
τὸ |
[17] |
ἠρεμίῃ
μεγάλῃ
ἦν,
ὡς
δὲ
|
ἡ |
μητρυιὴ
ἀπίκετο,
τήν
τε
χροιὴν |
[18] |
ταύτῃ
συμφορῇ
ἔσχετο,
ἀλλὰ
οἱ
|
ἡ |
νοῦσος
ἀεκουσίη.
τῷ
σὺ
μηδαμὰ
|
[18] |
τὸν
πατέρα
κάρτα
ὀρρωδέοντα,
Ἥδε
|
ἡ |
νοῦσος,
ἔφη,
ἣν
ὁ
παῖς |
[30] |
χρυσοῦ
τε
πολλοῦ
ἀπολάμπεται
καὶ
|
ἡ |
ὀροφὴ
πᾶσα
χρυσέη.
ἀπόζει
δὲ |
[29] |
ἀγρυπνίην
συμβάλλεται
καὶ
τῆς
πτώσιος
|
ἡ |
ὀρρωδίη.
Φαλλοβατέων
μὲν
δὴ
πέρι |
[15] |
πάντα
ἔμαθον.
ὡς
γάρ
μιν
|
ἡ
|
Ῥέη
ἔτεμεν,
βίου
μὲν
ἀνδρηίου |
[21] |
ἀπέβαινε
τάπερ
ὁ
Κομβάβος
ὀρρώδεεν.
|
ἡ |
Στρατονίκη
γὰρ
χρόνον
ἐπὶ
πολλὸν |
[17] |
Ἀσσυρίων
βασιλέως.
Δοκέει
δέ
μοι
|
ἡ |
Στρατονίκη
ἐκείνη
ἔμμεναι,
τῆς
ὁ |
[19] |
καὶ
ἰήσατο.
~Ἥδε
δὴ
ὦν
|
ἡ |
Στρατονίκη
ἔτι
τῷ
προτέρῳ
ἀνδρὶ |
[22] |
ἐς
ἐμφανὲς
ἤνεικεν.
ἰδοῦσα
δὲ
|
ἡ |
Στρατονίκη
τὰ
οὔποτε
ἔλπετο,
μανίης
|
[17] |
ἰητροῦ
ἐπινοίη·
ὡς
γάρ
μιν
|
ἡ |
συμφορὴ
κατέλαβεν,
ἀμηχανέων
τῷ
κακῷ |
[8] |
κάρτα
θείη
καὶ
τοῦ
ἀνέμου
|
ἡ
|
συντυχίη.
~Ἀνέβην
δὲ
καὶ
ἐς |
[32] |
οὔνομα
δὲ
οἱ
τοῦ
ἔργου
|
ἡ |
συντυχίη.
ἀπὸ
τούτου
ἐν
νυκτὶ |
[18] |
ἑωυτοῦ
ἐποιήσατο,
ἔνθα
οἱ
καὶ
|
ἡ |
τελευτὴ
ἐγένετο.
ὧδε
μὲν
ὁ |
[26] |
δὲ
τὰ
δῶρα
ἐδέδοτο
καὶ
|
ἡ |
φιλίη
μέζων
ἐγεγόνεεν.
ἐδόκεεν
δὲ |
[8] |
τὸ
αἷμα,
τὸ
λέγουσιν,
ἀλλ´
|
ἡ |
χώρη
αἰτίη.
ὁ
μέν
μοι |
[31] |
δὲ
τῷδε
εἵαται
τὰ
ἕδεα,
|
ἥ |
τε
Ἥρη
καὶ
τὸν
αὐτοὶ |
[17] |
δὲ
ἀλγέων
οὐδέν,
καί
οἱ
|
ἥ |
τε
χροιὴ
πάμπαν
ἐτρέπετο
καὶ |
[2] |
ἤκουσαν,
καὶ
ἱρὰ
καὶ
νηοὺς
|
ἤγειραν, |
ἐν
τοῖς
καὶ
ἀγάλματα
ἔθεντο |
[25] |
δὲ
ἤδη
ἐς
τὸν
φόνον
|
ἤγετο, |
φθέγξατό
τε
καὶ
τὸ
κειμήλιον |
[35] |
ἄλλοι
πάντες
Ἀπόλλωνα
νέον
τε
|
ἥγηνται
|
καὶ
πρωθήβην
ποιέουσιν,
μοῦνοι
δὲ |
[26] |
οἱ
μὲν
αὐτίκα
ἐς
φόνον
|
ἤγοντο, |
τῷ
δὲ
τὰ
δῶρα
ἐδέδοτο |
[18] |
Ἀνόσια
σπεύδεις
γάμον
ἐμὸν
ἀπαιρεόμενος
|
ἠδὲ
|
ἰητρὸν
ἄνδρα
βιώμενος.
σὺ
δὲ |
[27] |
μηκέτι
ἑτέρη
γυνὴ
ἴσα
ἐξαπατέοιτο.
|
ἥδε |
αἰτίη
Γάλλοισι
στολῆς
θηλέης.
Κομβάβου |
[19] |
ἔρωτα
ἔγνω
τε
καὶ
ἰήσατο.
|
~Ἥδε |
δὴ
ὦν
ἡ
Στρατονίκη
ἔτι |
[35] |
παῖδα
θέμενοι
ἱλάσκονται.
αἰτίη
δὲ
|
ἥδε. |
δοκέει
αὐτέοισι
ἀσοφίη
μεγάλη
ἔμμεναι |
[12] |
εἵνεκα.
ἡ
δέ
οἱ
σωτηρίη
|
ἥδε |
ἐγένετο·
λάρνακα
μεγάλην,
τὴν
αὐτὸς |
[12] |
ὁ
δὲ
μῦθος
ὧδε
ἔχει.
|
Ἥδε |
ἡ
γενεή,
οἱ
νῦν
ἄνθρωποι, |
[29] |
καὶ
ἀεικέα
ἐργάζεται,
καί
οἱ
|
ἥδε |
ἡ
ζημίη
τοῦ
ὕπνου
ἐπικέαται. |
[18] |
νεηνίσκου
τὸν
πατέρα
κάρτα
ὀρρωδέοντα,
|
Ἥδε |
ἡ
νοῦσος,
ἔφη,
ἣν
ὁ |
[14] |
μούνην
οὐ
σιτέονται,
ἀλλὰ
σφίσιν
|
ἥδε |
ἱρή.
τὰ
δὲ
γιγνόμενα
δοκέει |
[28] |
αἰτίη
δέ
οἱ
τῆς
ἀνόδου
|
ἥδε |
λέγεται.
οἱ
μὲν
πολλοὶ
νομίζουσιν |
[17] |
τῶν
οἰκιστέων
τοῦ
ἱροῦ
μυθολογέουσιν.
|
ἤδη |
δὲ
ἐρέω
καὶ
τοῦ
νηοῦ |
[20] |
δέ
μοι
ὁδοῦ,
τῆς
τέλος
|
ἤδη |
δέρκομαι;
νέος
μὲν
ἐγὼ
καὶ |
[25] |
ἑστήκεεν
λέγων
οὐδέν·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἤδη |
ἐς
τὸν
φόνον
ἤγετο,
φθέγξατό |
[51] |
καὶ
ὄργια
ποιέωνται,
ἐς
πολλοὺς
|
ἤδη |
ἡ
μανίη
ἀπικνέεται,
καὶ
πολλοὶ |
[15] |
τὰ
ἔπαθεν
ἀπηγέετο
καὶ
Ῥέην
|
ἤειδεν. |
ἐν
τοῖσιν
καὶ
ἐς
Συρίην |
[30] |
δὲ
νηὸς
ὁρέει
μὲν
ἐς
|
ἠέλιον |
ἀνιόντα,
εἶδος
δὲ
καὶ
ἐργασίην |
[34] |
σφέων
ἐμφανέα
πάντεσι
τὰ
εἴδεα·
|
Ἠέλιος
|
δὲ
καὶ
Σεληναίη
πάμπαν
ἐναργέες |
[34] |
ἀριστερῇ
κέαται
πρῶτα
μὲν
θρόνος
|
Ἠελίου, |
αὐτοῦ
δὲ
ἕδος
οὐκ
ἔνι· |
[34] |
ἕδος
οὐκ
ἔνι·
μούνου
γὰρ
|
Ἠελίου |
καὶ
Σεληναίης
ξόανα
οὐ
δεικνύουσιν. |
[24] |
Κομβάβος
τὴν
αἰτίην,
θαρσέων
τε
|
ᾖεν, |
ὅτι
οἱ
ἡ
ἀπολογίη
οἴκοι |
[6] |
μιν
μυθολογέουσι
καὶ
ἐς
τὸν
|
ἠέρα |
πέμπουσι
καὶ
τὰς
κεφαλὰς
ξύρονται
|
[37] |
ἔλιπεν,
αὐτὸς
δὲ
ἐν
τῷ
|
ἠέρι |
μοῦνος
ἐφορέετο.
~Μετὰ
δὲ
τὸν |
[34] |
αἰτίη
ξοανουργίης
τοῖσι
ἐν
τῷ
|
ἠέρι |
φαινομένοισι;
~Μετὰ
δὲ
τὸν
θρόνον |
[26] |
ἔδεεν.
ἀλλ´
ἐπεὶ
δαίμων
τοιάδε
|
ἤθελεν, |
πρῶτα
μέν
σοι
τίσις
ἐξ |
[60] |
Τροιζήνιοι
τῇσι
παρθένοισι
καὶ
τοῖσιν
|
ἠιθέοισι |
νόμον
ἐποιήσαντο
μή
μιν
ἄλλως |
[27] |
γυναικῶν
ἐπιτελέουσιν.
ὡς
δὲ
ἐγὼ
|
ἤκουον, |
ἀνακέαται
καὶ
τουτέων
ἐς
Κομβάβον |
[4] |
μὲν
καὶ
τῶν
ἄλλων
Φοινίκων
|
ἤκουον, |
καὶ
τὸ
νόμισμα
τῷ
Σιδόνιοι |
[15] |
ἱρός,
τὸν
ἐγὼ
σοφοῦ
ἀνδρὸς
|
ἤκουσα, |
ὅτι
ἡ
μὲν
θεὴ
Ῥέη |
[15] |
καὶ
τῆς
τομῆς
ἄλλην
αἰτίην
|
ἤκουσα
|
πολλὸν
πιστοτέρην.
~ἁνδάνει
δέ
μοι |
[12] |
δὲ
πέρι
λόγον
ἐν
Ἕλλησιν
|
ἤκουσα, |
τὸν
Ἕλληνες
ἐπ´
αὐτῷ
λέγουσιν. |
[2] |
Αἰγυπτίων
λόγον
Ἀσσύριοι
ἐς
θεοὺς
|
ἤκουσαν, |
καὶ
ἱρὰ
καὶ
νηοὺς
ἤγειραν, |
[10] |
κλεισθέντος
τοῦ
ἱροῦ,
καὶ
πολλοὶ
|
ἤκουσαν. |
ναὶ
μὴν
καὶ
ὄλβου
πέρι |
[18] |
ὡς
δὲ
τάδε
ὁ
ἰητρὸς
|
ἤκουσεν, |
Τί
τοι,
ἔφη,
ἐμὲ
λίσσεαι; |
[17] |
τῆς
ὁ
πρόγονος
ἠρήσατο,
τὸν
|
ἤλεγξεν |
τοῦ
ἰητροῦ
ἐπινοίη·
ὡς
γάρ |
[24] |
τοιάδε
ἔπρηξεν.
πολλοὶ
δὲ
παρεστεῶτες
|
ἤλεγχον |
ὅτι
ἀναφανδὸν
σφέας
ἀλλήλοισι
συνεόντας |
[16] |
Συρίην
ἀπίκετο
κείνην
ὁδὸν
τὴν
|
ἦλθεν
|
ἐς
Αἰθιοπίην.
καὶ
ἔστι
πολλὰ |
[48] |
οὐδὲν
ἔχω
εἰπεῖν·
οὐ
γὰρ
|
ἦλθον |
αὐτὸς
οὐδὲ
ἐπειρήθην
ταύτης
τῆς |
[28] |
φαλλοὶ
ἑστᾶσι
τοὺς
Διόνυσος
ἐστήσατο,
|
ἡλικίην |
καὶ
οἵδε
τριηκοσίων
ὀργυιέων.
ἐς |
[5] |
Ἀσσύριον
ἀλλ´
Αἰγύπτιον,
τὸ
ἐξ
|
Ἡλίου |
πόλιος
ἐς
τὴν
Φοινίκην
ἀπίκετο. |
[17] |
μητρυιὴ
ἀπίκετο,
τήν
τε
χροιὴν
|
ἠλλάξατο |
καὶ
ἱδρώειν
ἄρξατο
καὶ
τρόμῳ |
[26] |
ἵπποι
βασιλήιοι.
ἀπίξεαι
δὲ
παρ´
|
ἡμέας |
ἄνευ
ἐσαγγελέος
οὐδέ
τις
ἀπέρξει |
[19] |
τε
καὶ
εὐνοίης
τῆς
ἐς
|
ἡμέας, |
ἣν
δὴ
ἐπεδέξαο.
νῦν
δέ |
[2] |
~Πρῶτοι
μὲν
ὦν
ἀνθρώπων
τῶν
|
ἡμεῖς |
ἴδμεν
Αἰγύπτιοι
λέγονται
θεῶν
τε |
[15] |
ἀνδρηίου
ἀπεπαύσατο,
μορφὴν
δὲ
θηλέην
|
ἠμείψατο |
καὶ
ἐσθῆτα
γυναικηίην
ἐνεδύσατο
καὶ |
[28] |
ἄκρῳ
τῷ
φαλλῷ
χρόνον
ἑπτὰ
|
ἡμερέων. |
αἰτίη
δέ
οἱ
τῆς
ἀνόδου |
[52] |
ὀπίσω
ἀπονοστέουσιν.
φυλάξαντες
δὲ
ἑπτὰ
|
ἡμερέων |
ἀριθμὸν
οὕτως
ἐς
τὸ
ἱρὸν
|
[7] |
πλώουσα
τὸν
μεταξὺ
πλόον
ἑπτὰ
|
ἡμερέων, |
καί
μιν
οἱ
ἄνεμοι
φέρουσι |
[20] |
ἅπτεται
δοῦναί
οἱ
χρόνον
ἑπτὰ
|
ἡμερέων, |
μετὰ
δὲ
ἀποστεῖλαί
μιν
τελέσαντά
|
[29] |
μίμνει
τε
χρόνον
τῶν
εἶπον
|
ἡμερέων. |
πολλοὶ
δὲ
ἀπικνεόμενοι
χρυσόν
τε |
[53] |
τοῦ
νέκυος
ἕκαστοι
φυλάξαντες
ἀριθμὸν
|
ἡμερέων |
τριήκοντα
καὶ
τὰς
κεφαλὰς
ξυράμενοι |
[32] |
οἷον
ὑπὸ
λύχνοισι
φαείνεται.
ἐν
|
ἡμέρῃ |
δὲ
τὸ
μὲν
φέγγος
ἀσθενέει, |
[6] |
τοιήνδε
ζημίην
ἐκτελέουσιν·
ἐν
μιῇ
|
ἡμέρῃ |
ἐπὶ
πρήσει
τῆς
ὥρης
ἵστανται· |
[6] |
νέκυι,
μετὰ
δὲ
τῇ
ἑτέρῃ
|
ἡμέρῃ |
ζώειν
τέ
μιν
μυθολογέουσι
καὶ
|
[54] |
ἀέκοντες
ἅψωνται,
ἐναγέες
ἐκείνην
τὴν
|
ἡμέρην
|
εἰσί.
τοὔνεκα
δὲ
αὐτέοισι
σύννομοί |
[53] |
αὐτέων
νέκυν
ἴδηται,
ἐκείνην
τὴν
|
ἡμέρην |
ἐς
τὸ
ἱρὸν
οὐκ
ἀπικνέεται, |
[17] |
ἐτρέπετο
καὶ
τὸ
σῶμα
δι´
|
ἡμέρης |
ἐμαραίνετο.
ὁ
δὲ
ἰητρὸς
ὡς |
[44] |
φρενοβλαβέες.
~Θυσίη
δὲ
δὶς
ἑκάστης
|
ἡμέρης |
ἐπιτελέεται,
ἐς
τὴν
πάντες
ἀπικνέονται. |
[22] |
ἐμφανὲς
ἐτρύχετο
κλαίεσκέν
τε
δι´
|
ἡμέρης |
καὶ
Κομβάβον
ἀνεκαλέετο
καί
οἱ |
[46] |
ἔχει,
πολλοὶ
δὲ
καὶ
ἑκάστης
|
ἡμέρης
|
κατ´
εὐχὴν
ἐς
αὐτὸν
νηχόμενοι |
[9] |
τὸν
Λίβανον
ἐκ
Βύβλου,
ὁδὸν
|
ἡμέρης, |
πυθόμενος
αὐτόθι
ἀρχαῖον
ἱρὸν
Ἀφροδίτης |
[8] |
ἄνεμοι
ὦν
τρηχέες
ἐκείνῃσι
τῇσι
|
ἡμέρῃσι |
ἱστάμενοι
τὴν
γῆν
τῷ
ποταμῷ |
[51] |
τόδε
ποιέουσιν.
~Ἐν
ταύτῃσι
τῇσι
|
ἡμέρῃσι |
καὶ
Γάλλοι
γίγνονται.
ἐπεὰν
γὰρ |
[50] |
τάδε
μεμιμημένα.
~Ἐν
ῥητῇσι
δὲ
|
ἡμέρῃσι |
τὸ
μὲν
πλῆθος
ἐς
τὸ
|
[8] |
μυθέονται
δὲ
ὅτι
ταύτῃσι
τῇσι
|
ἡμέρῃσιν |
ὁ
Ἄδωνις
ἀνὰ
τὸν
Λίβανον
|
[26] |
ἐσαγγελέος
οὐδέ
τις
ἀπέρξει
σε
|
ἡμετέρης |
ὄψιος,
οὐδ´
ἢν
γυναικὶ
ἅμα |
[26] |
πρῶτα
μέν
σοι
τίσις
ἐξ
|
ἡμέων
|
ἔσσεται,
αὐτέων
συκοφαντέων
ὁ
θάνατος, |
[28] |
ἀρχαῖον,
τὸ
δὲ
οὐ
πολλὸν
|
ἡμέων
|
πρεσβύτερον.
τὰ
δὲ
προπύλαια
τοῦ |
[19] |
ἐπικρατέειν·
σοὶ
δὲ
ἀπικομένῳ
ἐξ
|
ἡμέων |
τιμὴ
μεγάλη
ἔσσεται.
Πρὸς
τάδε |
[14] |
ἐν
Φοινίκῃ
ἐθεησάμην,
θέημα
ξένον·
|
ἡμισέη |
μὲν
γυνή,
τὸ
δὲ
ὁκόσον |
[36] |
περὶ
ἁπάντων
πρηγμάτων·
ὁ
δὲ
|
ἤν
|
τι
μὴ
ἐθέλῃ
ποιέεσθαι,
ὀπίσω |
[54] |
οὐδὲ
ψαύειν
αὐτέων
δικαιέουσιν·
καὶ
|
ἢν
|
ἀέκοντες
ἅψωνται,
ἐναγέες
ἐκείνην
τὴν |
[32] |
μεταβαίνοντι
τὸ
βλέμμα
ἀκολουθέει·
καὶ
|
ἢν |
ἄλλος
ἑτέρωθεν
ἱστορέῃ,
ἴσα
καὶ |
[30] |
προσβάλλει
πνοιὴν
κάρτα
ἀγαθήν·
καὶ
|
ἢν |
αὖτις
ἀπίῃς,
οὐδαμὰ
λείπεται,
ἀλλά |
[29] |
τρηχὺ
κινεόμενον.
εὕδει
δὲ
οὐδαμά·
|
ἢν |
γάρ
μιν
ὕπνος
ἕλῃ
ποτέ, |
[47] |
σφέας
ὁ
Ζεὺς
πρῶτος
ἴδηται·
|
ἢν |
γὰρ
τόδε
γένηται,
λέγουσιν
ὅτι |
[26] |
ἀπέρξει
σε
ἡμετέρης
ὄψιος,
οὐδ´
|
ἢν |
γυναικὶ
ἅμα
εὐνάζωμαι.
τάδε
εἶπέν |
[36] |
δέ
μιν
ἱρέες
αὐτίκα
ἀείρουσιν·
|
ἢν |
δὲ
μὴ
ἀείρωσιν,
ὁ
δὲ |
[36] |
μὴ
ἐθέλῃ
ποιέεσθαι,
ὀπίσω
ἀναχωρέει,
|
ἢν |
δέ
τι
ἐπαινέῃ,
ἄγει
ἐς |
[52] |
ἱρὸν
ἐσέρχονται·
πρὸ
δὲ
τουτέων
|
ἢν |
ἐσέλθωσιν,
οὐκ
ὅσια
ποιέουσιν.
~νόμοισι |
[32] |
θωυμαστόν
ἐστιν
ἐν
τῷ
ξοάνῳ.
|
ἢν |
ἑστεὼς
ἀντίος
ἐσορέῃς,
ἐς
σὲ |
[53] |
δὲ
ἐς
ταῦτα
χρέωνται
τουτέοισι.
|
ἢν |
μέν
τις
αὐτέων
νέκυν
ἴδηται, |
[45] |
καλεόμενοι·
ἐπ´
ἐμέο
δέ
τις
|
ἦν |
ἐν
αὐτοῖσι
χρυσοφορέων.
ἐν
τῇ |
[19] |
νεηνίην
κάρτα
καλόν,
τῷ
οὔνομα
|
ἦν |
Κομβάβος,
Ἐγώ
τοι,
ἔφη,
ὦ |
[1] |
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
ἀρχαῖον
ἄλλο
|
ἦν, |
μετὰ
δὲ
σφίσι
τῶν
ἱρῶν |
[15] |
Ἄττης
δὲ
γένος
μὲν
Λυδὸς
|
ἦν, |
πρῶτος
δὲ
τὰ
ὄργια
τὰ |
[9] |
εἶδον
τὸ
ἱρόν,
καὶ
ἀρχαῖον
|
ἦν. |
Τάδε
μέν
ἐστι
τὰ
ἐν |
[22] |
ἀνεκαλέετο
καί
οἱ
πάντα
Κομβάβος
|
ἦν. |
τέλος
δὲ
ἀμηχανέουσα
τῇ
συμφορῇ |
[17] |
ἐσιόντων
πάντων
ἐν
ἠρεμίῃ
μεγάλῃ
|
ἦν, |
ὡς
δὲ
ἡ
μητρυιὴ
ἀπίκετο, |
[19] |
καὶ
εὐνοίης
τῆς
ἐς
ἡμέας,
|
ἣν |
δὴ
ἐπεδέξαο.
νῦν
δέ
μοι |
[18] |
ὀρρωδέοντα,
Ἥδε
ἡ
νοῦσος,
ἔφη,
|
ἣν |
ὁ
παῖς
ὅδε
ἀρρωστέει,
οὐ
|
[22] |
καὶ
τὸ
ἔργον
ἐς
ἐμφανὲς
|
ἤνεικεν. |
ἰδοῦσα
δὲ
ἡ
Στρατονίκη
τὰ |
[16] |
κέρεα,
τὰ
Διόνυσος
ἐξ
Αἰθιόπων
|
ἤνεικεν, |
καὶ
φαλλοὶ
δὲ
ἑστᾶσι
ἐν |
[25] |
οἱ
φρουρέειν
ἔδωκεν·
ὡς
δὲ
|
ἤνεικεν, |
λύσας
τὴν
σφρηγῖδα
ὁ
Κομβάβος |
[12] |
οὔτε
ξείνους
ἐδέκοντο
οὔτε
ἱκετέων
|
ἠνείχοντο, |
ἀνθ´
ὧν
σφίσιν
ἡ
μεγάλη |
[29] |
ἀναβάλλει
τὴν
σειρὴν
ἀμφοτέρωθεν
ὅκωσπερ
|
ἡνιοχέων. |
εἰ
δέ
τις
τόδε
μὲν |
[36] |
τὸ
πρόσω
τοὺς
προφέροντας
ὅκωσπερ
|
ἡνιοχέων. |
οὕτως
μὲν
συναγείρουσι
τὰ
θέσφατα, |
[11] |
ἐστιν,
καὶ
τὴν
θεὸν
αὐτοὶ
|
ἥντινα |
δοκέουσιν,
πολλοὶ
λόγοι
ἐλέγοντο,
τῶν |
[21] |
τὸ
ἀπὸ
τοῦδε
ἀσφαλέα
ὁδὸν
|
ἤνυεν· |
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς
τὴν
ἱρὴν |
[25] |
με
ταύτην
ὁδὸν
ἔπεμπες,
ἀέκων
|
ᾖον· |
καὶ
ἐπεί
με
ἀναγκαίη
μεγάλη |
[3] |
πλεῖστα
ὄπωπα,
τό
γε
τοῦ
|
Ἡρακλέος |
τὸ
ἐν
Τύρῳ,
οὐ
τούτου |
[3] |
ἐν
Τύρῳ,
οὐ
τούτου
τοῦ
|
Ἡρακλέος |
τὸν
Ἕλληνες
ἀείδουσιν,
ἀλλὰ
τὸν |
[17] |
μὲν
ἄλλων
ἐσιόντων
πάντων
ἐν
|
ἠρεμίῃ |
μεγάλῃ
ἦν,
ὡς
δὲ
ἡ |
[14] |
τὸ
ἕδος
εἵσασθαι
νομίζουσιν,
οὐκ
|
Ἥρῃ |
δὲ
εἵσασθαι
ἀλλὰ
μητρὶ
ἑωυτῆς, |
[19] |
τοιόνδε
ἐθεήσατο,
ὥς
μιν
ἡ
|
Ἥρη |
ἐκέλευεν
ἐγεῖραί
οἱ
τὸν
ἐν |
[32] |
τὰ
μὲν
ξύμπαντα
ἀτρεκέϊ
λόγῳ
|
Ἥρη |
ἐστΐν,
ἔχει
δέ
τι
καὶ |
[31] |
εἵαται
τὰ
ἕδεα,
ἥ
τε
|
Ἥρη |
καὶ
τὸν
αὐτοὶ
Δία
ἐόντα |
[44] |
αὐλέοντες·
εὖτ´
ἂν
δὲ
τῇ
|
Ἥρῃ |
κατάρχωνται,
ἀείδουσίν
τε
καὶ
αὐλέουσιν |
[15] |
ἐν
τῷ
ἱρῷ,
ὅτι
Γάλλοι
|
Ἥρῃ |
μὲν
οὐδαμά,
Ῥέῃ
δὲ
τέμνονται |
[16] |
τοιόνδε
ἐπιγέγραπται,
τούσδε
φαλλοὺς
Διόνυσος
|
Ἥρῃ |
μητρυιῇ
ἀνέθηκα.
τὸ
ἐμοὶ
μέν |
[47] |
πάντα
κατέρχεται.
ἐν
τοῖσιν
ἡ
|
Ἥρη |
πρώτη
ἀπικνέεται,
τῶν
ἰχθύων
εἵνεκα, |
[32] |
ἐθέλων
ἄλλως
εἰκάσεις.
~ἡ
δὲ
|
Ἥρη |
σκοπέοντί
τοι
πολυειδέα
μορφὴν
ἐκφανέει· |
[26] |
τῷ
πρήγματι,
λέγοντες
ὡς
ἡ
|
Ἥρη |
φιλέουσα
Κομβάβον
πολλοῖσι
τὴν
τομὴν
|
[27] |
εἴτε
Κομβάβον
παραμυθεόμενοι
εἴτε
καὶ
|
Ἥρῃ |
χαρίζονται·
τάμνονται
δ´
ὦν.
ἐσθῆτα |
[16] |
πολλὰ
ὁμολογέοντες,
τὴν
μὲν
θεὸν
|
Ἥρην |
δοκέοντες,
τὸ
δ´
ἔργον
Διονύσου |
[39] |
τοιήδε
ἀνέστηκεν,
τοῖσιν
ἀπικνεομένοισι
τὴν
|
Ἥρην |
ἱλάσκεσθαι
δεικνύουσα,
καὶ
θεὸν
οὐκέτι
|
[19] |
τὴν
ὄψιν
ἀπηγήσατο
καὶ
τὴν
|
Ἥρην
|
ἱλάσκετο
καὶ
στήσειν
τὸν
νηὸν |
[31] |
ἄμφω
ἕζονται·
ἀλλὰ
τὴν
μὲν
|
Ἥρην |
λέοντες
φέρουσιν,
ὁ
δὲ
ταύροισιν |
[21] |
ἐν
τῇ
ἱρῇ
πόλει
τὴν
|
Ἥρην |
τουτέων
αἰτίην
ἐθέλουσαν
γενέσθαι,
Κομβάβον |
[39] |
τοῖσιν
ὑπηκόοισιν
αὖτις
ἐκέλευεν
ἐς
|
Ἥρην |
τρέπεσθαι.
τοὔνεκα
δὴ
ἔτι
τοιήδε |
[13] |
καὶ
νηὸν
ἐπὶ
τῷ
χάσματι
|
Ἥρης |
ἅγιον
ἐστήσατο.
ἐγὼ
δὲ
καὶ |
[39] |
δὲ
τῶν
ἄλλων
καὶ
αὐτῆς
|
Ἥρης
|
ἀλογέειν.
καὶ
ὧδε
ἐποίεον.
μετὰ |
[1] |
Ἱρή,
καὶ
ἔστιν
ἱρὴ
τῆς
|
Ἥρης |
τῆς
Ἀσσυρίης.
δοκέει
δέ
μοι, |
[17] |
ἐκείνη
ἔμμεναι,
τῆς
ὁ
πρόγονος
|
ἠρήσατο, |
τὸν
ἤλεγξεν
τοῦ
ἰητροῦ
ἐπινοίη· |
[4] |
τὸ
εἶδος
εἰς
ταῦρον
ἀμειψάμενος
|
ἥρπασεν |
καί
μιν
ἐς
Κρήτην
φέρων |
[3] |
λέγω
πολλὸν
ἀρχαιότερος
καὶ
Τύριος
|
ἥρως |
ἐστίν.
~Ἔνι
δὲ
καὶ
ἄλλο |
[28] |
ἐς
τὰ
περιμήκεα
τῶν
δενδρέων
|
ᾖσαν
|
τὸ
πολλὸν
ὕδωρ
ὀρρωδέοντες.
ἐμοὶ |
[31] |
τοῦτον
ὀλίγη·
θύρῃσι
δὲ
οὐκ
|
ἤσκηται, |
ἀλλὰ
ἐς
ἀντίον
ἅπας
ἀναπέπταται. |
[30] |
πρόνηος
μέγα
παρέχεται
θύρῃσί
τε
|
ἤσκηται |
χρυσέῃσιν·
ἔνδοθεν
δὲ
ὁ
νηὸς
|
[17] |
τῷ
κακῷ
αἰσχρῷ
δοκέοντι
κατ´
|
ἡσυχίην
|
ἐνόσεεν,
ἔκειτο
δὲ
ἀλγέων
οὐδέν, |
[44] |
ἀπικνέονται.
Διὶ
μὲν
ὦν
κατ´
|
ἡσυχίην
|
θύουσιν
οὔτε
ἀείδοντες
οὔτε
αὐλέοντες· |
[22] |
δέ
οἱ
τὸ
κακὸν
μέζον
|
ἡσυχίης |
ἐγένετο,
ἐς
ἐμφανὲς
ἐτρύχετο
κλαίεσκέν |