Livre, Chap.
[2, 3]	Ἱερουσαλήμ» κηʹ Ἀπὸ τοῦ Ζαχαρίου.	Χαῖρε	σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ
[2, 8]	ἡμᾶς, καὶ ταῦτα ταῖς αὐτῶν	χαίροντας	προφητικαῖς γραφαῖς, ἀλλὰ καὶ ὁποῖος
[2, 6]	τῆς ἀρετῆς, ὅλον δι´ ὅλου	χαμαιπετὲς	γενόμενον παραβληθῇ τῇ ἄμμῳ τῆς
[2, 6]	κόσμου τῶν δὲ γηγενῶν καὶ	χαμαιπετῶν	ἄμμῳ γῆς παραβαλλομένων) εἰκότως ἐν
[2, 3]	ἐπιδημήσας ὁ κύριος τοῖς ἔθνεσι	χαριεῖσθαι	ὑπισχνεῖται λέγων· Ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι
[2, 5]	ὥς φησιν ἡ προφητεία, τούτου	χάριν	ἐρημωθήσεσθαι αὐτῶν, φησί, τὰς πόλεις
[2, 3]	νῦν καιρῷ λεῖμμα κατὰ ἐκλογὴν	χάριτος	γέγονεν» Διὰ τούτων γὰρ ὁ
[2, 4]	νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ´ ἐκλογὴν	χάριτος	γέγονεν Ὅτι> δ´ οὐκ εἰς
[2, 7]	τυγχάνοντες, μιᾶς κλήσεως καὶ μιᾶς	χάριτος	καὶ ἑνὸς πνεύματος ἁγίου κατηξιωμένοι,
[2, 7]	Τὸ τοίνυν λεῖμμα κατ´ ἐκλογὴν	χάριτος«	καὶ τὸ λεγόμενον ἐν τῇ
[2, 7]	ποιήσει ταῦτα. Τοὺς κατ´ ἐκλογὴν	χάριτος	καταλειφθέντας ἐκ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους
[2, 7]	τῷ ἀποστόλῳ λεῖμμα κατ´ ἐκλογὴν	χάριτος	μςʹ Ἀπὸ αὐτοῦ ὁμοίως. Καταλειφθήσονται
[2, 3]	παντός, ὅπερ φησὶν κατ´ ἐκλογὴν	χάριτος»	πεφυλάχθαι. Περὶ οὗ ὑπολείμματος φέρε
[2, 3]	ὑμῶν ἐν ἁμαρτίαις, τὰ δὲ	χείλη	ὑμῶν ἐλάλησεν ἀνομίαν, καὶ ἡ
[2, 7]	πρότερον διὰ τῶν προφητῶν προσεγενήθη	χεὶρ	κυρίου καὶ τούτοις, ὡς ἂν
[2, 3]	αὐτοῦ· Μὴ οὐχὶ ἰσχύει ἡ	χείρ	μου τοῦ σῶσαι; ἢ ἐβάρυνεν
[2, 8]	ᾖ ὁ ἐξαιρούμενος. Ὑψωθήσεται ἡ	χείρ	σου ἐπὶ τοὺς θλίβοντάς σε,
[2, 8]	τὰ ἀπ´ αὐτοῦ· ὑψωθήσεται ἡ	χείρ	σου ἐπὶ τοὺς θλίβοντάς σε,
[2, 8]	γέγονεν. Ἀλλὰ καὶ ὑψώθη ἡ	χεὶρ	τοῦ Χριστοῦ κατὰ πάντων τῶν
[2, 7]	προσθήσει κύριος τοῦ δεῖξαι τὴν	χεῖρα	αὐτοῦ, τοῦ ζηλῶσαι καὶ ζητῆσαι
[2, 7]	Προσθήσει κύριος τοῦ δεῖξαι τὴν	χεῖρα	αὐτοῦ, τοῦ ζηλῶσαι τὸ καταλειφθὲν
[2, 7]	Προσθήσει κύριος τοῦ δεῖξαι τὴν	χεῖρα	αὐτοῦ, τοῦ ζητῆσαι καὶ ζηλῶσαι
[2, 7]	ἐκείνῃ, προσθήσει κύριος δεύτερον τὴν	χεῖρα	αὐτοῦ, τοῦ κτήσασθαι τὸ ὑπόλειμμα
[2, 7]	τεύξονται, ὀψόμενοι τοῦ κυρίου τὴν	χεῖρα	καὶ κτῆμα αὐτοῦ γενησόμενοι, κατὰ
[2, 7]	αὐτό, πρὶν ἢ εἰς τὴν	χεῖρα	λαβεῖν αὐτό, θελήσει {αὐτὸ{ ν}
[2, 3]	καιρῷ τούτῳ, γνωριῶ αὐτοῖς τὴν	χεῖρά	μου καὶ τὴν δύναμίν μου·
[2, 1]	μσʹ Πάντα τὰ ἔθνη κροτήσατε	χεῖρας,	ἀλαλάξατε τῷ θεῷ ἐν φωνῇ
[2, 3]	αὐτὸν δὴ τὸν Ἰησοῦν, μετὰ	χεῖρας	ἐπηύξατο· Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν
[2, 7]	λόγοι. Ἥ γε μὴν μετὰ	χεῖρας	λέξις καὶ τὴν ἡμέραν καὶ
[2, 3]	τοῦ μὴ ἐλεῆσαι· αἱ γὰρ	χεῖρες	ὑμῶν μεμολυσμέναι αἵματι, καὶ οἱ
[2, 4]	παρέστησε, παραχρῆμα εἰπών· Αἱ γὰρ	χεῖρες	ὑμῶν πλήρεις αἵματος Καὶ αὖθις
[2, 2]	κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ. Ποταμοὶ κροτήσουσι	χειρὶ	ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ ὄρη
[2, 0]	γένος ἀλλοφύλους ὄντας, οἷς τὰ	χείριστα	διὰ πασῶν τῶν προφητειῶν θεσπίζεσθαι·
[2, 4]	τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. Καὶ τὰ	χειροποίητα	πάντα κατακρύψουσιν, εἰσενέγκαντες εἰς τὰ
[2, 2]	καὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς	χειρὸς	αὐτοῦ· ἔθηκέν με ὡς βέλος
[2, 2]	ἐν δικαιοσύνῃ, καὶ κρατήσω τῆς	χειρός	σου, καὶ ἐνισχύσω σε· καὶ
[2, 7]	καινῆς διαθήκης μυστήρια, διὰ τῆς	χειρὸς	τοῦ κυρίου δεδειγμένα τῷ καταλειφθέντι
[2, 3]	οὔτε ἐπὶ τοῖς ἔργοις τῶν	χειρῶν	αὐτῶν, ἃ ἐποίησαν οἱ δάκτυλοι
[2, 7]	οὐδὲ ἐπὶ τοῖς ἔργοις τῶν	χειρῶν	αὐτῶν, ἃ ἐποίησαν οἱ δάκτυλοι
[2, 3]	θυσίαν οὐ προσδέξομαι ἐκ τῶν	χειρῶν	ὑμῶν. Διότι ἀπ´ ἀνατολῶν ἡλίου
[2, 8]	τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ ἐν	χιλιάσιν	Ἰούδα. Ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται
[2, 4]	αὐτοὺς συμβεβηκότων ὁ τῶν ἀποστόλων	χορὸς	οἵ τε ἐξ Ἑβραίων εἰς
[2, 8]	διὰ τούτων ὁ τῶν ἀποστόλων	χορός,	ὡς σταγών τις καὶ σπέρμα
[2, 8]	Θεοδοτίων καὶ ὡσεὶ νιφετὸς ἐπὶ	χόρτον	ἐκδεδώκασιν. Καὶ πάλιν ἀντὶ τοῦ
[2, 3]	ἐστιν λαὸν εἶναί τε καὶ	χρηματίζειν	θεοῦ καὶ ἕν γε τοῦτο
[2, 7]	ἄρχοντας Σοδόμων καὶ λαὸν Γομόρρας	χρηματίζειν	ποιεῖ. Τὸ τοίνυν λεῖμμα κατ´
[2, 1]	Ὁ δὲ κύριος τῷ Ἰσαὰκ	χρηματίζων	μεθ´ ἕτερα καὶ ταῦτά φησιν·
[2, 3]	αὐτήν; ἀλλὰ τί λέγει ὁ	χρηματισμός;	κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες
[2, 4]	Ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ	χρηματισμός;	κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες
[2, 1]	ὡς οὐ μᾶλλον ἐκείνοις φάναι	χρῆν	ἢ ἡμῖν τὴν ἐπὶ τὸν
[2, 4]	θεοῦ Ἰακώβ» τοιαύταις ὁ λόγος	χρησάμενος	κατηγορίαις τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἀπειλήσας
[2, 4]	ἀρχῇ τῆς βίβλου κατ´ αὐτῶν	χρησάμενος	τοῖς ἐλέγχοις, καὶ προδιδάξας τὰς
[2, 1]	μυστήριον μὴ κρύψειν φησὶν ὁ	χρησμός,	ἀποκαλύψειν δὲ τῷ θεοφιλεῖ. Τοῦτο
[2, 1]	ἀληθεύοι ἂν πληθυντικῶς λέγων ὁ	χρησμός;	ἐπεὶ δὲ ὁ Χριστὸς τοῦ
[2, 6]	γάρ τοι ἐπαγγελιῶν διὰ τοῦ	χρησμοῦ	τῷ Ἀβραὰμ δεδομένων περὶ τῶν
[2, 7]	ὑποταγὴν τοῦ Χριστοῦ, ἀκολούθως τῷ	χρησμῷ	φήσαντι· Καὶ πετασθήσονται ἐν πλοίοις
[2, 1]	πᾶσι τοῖς ἔθνεσι σωτὴρ ἐπιφανησόμενος.	Χρήσομαι	δὲ τὰ νῦν ψιλαῖς τῶν
[2, 2]	περιουσίας ἀναφαίνεσθαι. Καὶ νῦν δὲ	χρήσομαι	ψιλαῖς ταῖς τῶν προφητῶν παραθέσεσι
[2, 7]	βλαστήσαντα ἐδίδαξεν, οὐδὲν δὲ οὐδέπω	χρηστὸν	περὶ τῶν ἐκ περιτομῆς εἰρήκει,
[2, 4]	καλουμένου Ἰσραὴλ οὐδὲν οὐδὲ ὅλως	χρηστὸν	περιέχουσα, οὐδέ γε ὑπὲρ τῆς
[2, 1]	αὐτῶν καὶ ἀριθμῷ ληπτοῖς τὰ	χρηστότερα	θεσπίζοντα, καὶ ὡς ἁλώσεται αὐτῶν
[2, 4]	ἐθέσπισε, τούτων αὐτῶν πέρι τὰ	χρηστότερα	μεταβαλόντα λέγειν. Ἀλλ´ οὐκ ἂν
[2, 1]	τοῦτο φάσκουσι μαρτυρίαν. ~Ὅπως τὰ	χρηστότερα	περὶ ἡμῶν τῶν ἀλλοφύλων ἐθνῶν
[2, 2]	αὐτοῦ χρόνους οὐ μόνον τὰ	χρηστότερα	τοῖς ἔθνεσι προεφητεύετο, ἀλλὰ καὶ
[2, 1]	τοίνυν αὐτοὶ τὰς περὶ ἑαυτῶν	χρηστοτέρας	προφητείας προβάλλεσθαι ἡμῖν εἰώθασιν, ὡς
[2, 1]	ἐπειδήπερ αὐτοὶ τὰς ὑπὲρ αὐτῶν	χρηστοτέρας	φωνὰς ἀναλέγεσθαι εἰώθασι καὶ ταύτας
[2, 4]	τὴν κατ´ αὐτῶν πρόρρησιν, ὑποστολῇ	χρῆται·	ἐξ ἑτέρας δὲ ἀρχῆς δευτέρας
[2, 4]	προοιμίῳ γε τῷ λεγομένῳ τοιῷδε	χρῆται·	Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς
[2, 3]	τοῦτο πίονται εὐφροσύνην, πίονται οἶνον·	χρίσονται	μύρον ἐν τῷ ὄρει τούτῳ.
[2, 7]	καθ´ ὅλης τῆς οἰκουμένης εὐλογημένον	Χριστιανῶν	ὄνομα; ~νʹ Ἀπὸ τοῦ Μιχαίου.
[2, 2]	Ἰουδαίων ἔθνους διὰ τὴν εἰς	Χριστὸν	ἀπιστίαν αὐτῶν ἔσεσθαι τὰ παρ´
[2, 8]	τὸν ἐκ περιτομῆς εἰς τὸν	Χριστὸν	αὐτοῦ πεπιστευκότα. Καὶ πάλιν τοὺς
[2, 3]	προγόνους ἐπαγγελίας διὰ τὴν εἰς	Χριστὸν	αὐτῶν ἀπιστίαν, σπανίων ἐξ αὐτῶν
[2, 7]	ἀποκλεῖσαι αὐτῶν τὴν εἰς τὸν	Χριστὸν	ἐλπίδα. Ἔσται μὲν γάρ, φησίν,
[2, 8]	καθ´ ὅλης τῆς οἰκουμένης τὸν	Χριστὸν	ἐπεγνωκότες τοῦ θεοῦ καὶ τὴν
[2, 8]	ἀλόγου μεγαλαυχίας μόνοις αὐτοῖς τὸν	Χριστὸν	ἐπιδημήσειν, οὐχὶ δὲ καὶ πᾶσιν
[2, 0]	προφήτας γεγονέναι, αὐτοῖς καὶ τὸν	Χριστόν,	ὃν δὴ φίλον αὐτοῖς ἀποκαλεῖν
[2, 4]	τε ἐξ Ἑβραίων εἰς τὸν	Χριστὸν	πεπιστευκότες γονίμου δίκην σπέρματος ἐξ
[2, 7]	τῶν ἐκ περιτομῆς εἰς τὸν	Χριστὸν	πιστευόντων μνημονεύει, ὑπὲρ τοῦ μὴ
[2, 3]	νῦν ἐξ Ἰουδαίων εἰς τὸν	Χριστὸν	πιστεύσαντας τὸ σπέρμα εἶναι διασαφεῖ
[2, 7]	πτερύγων τῆς γῆς ἐπὶ τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ τῶν
[2, 0]	οὖν παρ´ αὐτοῖς ἐπηγγέλθαι τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ καὶ τὴν ἄφιξιν
[2, 8]	καὶ κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ μυστικῆς οἰκονομίας, καὶ
[2, 8]	ἢ τοῖς ἐξ ἐθνῶν τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ παραδεξαμένοις τὰ τῶν
[2, 6]	τὸν ἐξ αὐτῶν εἰς τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ πεπιστευκότα, θρέψειν δάμαλιν
[2, 8]	τὸ διὰ τῆς εἰς τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ πίστεως δυναμωθὲν καὶ
[2, 1]	ἢ ἡμῖν τὴν ἐπὶ τὸν	Χριστὸν	τοῦ θεοῦ προσδοκίαν ἁρμόττειν. Ἰσορρόπου
[2, 3]	ἐστιν καὶ οὐδ´ ἄλλος ὁ	Χριστὸς	ὁ Ἐκ ῥίζης Ἰεσσαὶ» βλαστήσειν
[2, 1]	ὁ χρησμός; ἐπεὶ δὲ ὁ	Χριστὸς	τοῦ θεοῦ ἐκ σπέρματος Ἰακὼβ
[2, 1]	καὶ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὁ	Χριστὸς	τοῦ θεοῦ ἐκ σπέρματος Ἰσαὰκ
[2, 1]	τις ὑπῆρχεν ἢ αὐτὸς ὁ	Χριστὸς	τοῦ θεοῦ, οὐ μόνον Ἰουδαίοις,
[2, 7]	αἰχμαλωτεύοντες εἰς τὴν ὑποταγὴν τοῦ	Χριστοῦ,	ἀκολούθως τῷ χρησμῷ φήσαντι· Καὶ
[2, 2]	τοῦ κυρίου καὶ κατὰ τοῦ	Χριστοῦ	αὐτοῦ καὶ τὰ ἑξῆς. Οἷς
[2, 7]	σπέρματος τοῦ Δαβὶδ γενησομένην τοῦ	Χριστοῦ	γένεσιν ὁμοῦ καὶ τὴν Ἰουδαίων
[2, 8]	παρουσίᾳ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ	Χριστοῦ	γενησομένην θεσπίζει, καθ´ ἣν ἕνα
[2, 8]	ὅλης τῆς οἰκουμένης περὶ τοῦ	Χριστοῦ	δι´ αὐτῶν κατηγγελμένον. Τοῦ γὰρ
[2, 4]	ἢ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ	Χριστοῦ,	δι´ ὃν καὶ μεθ´ ὃν
[2, 7]	γῆς« εἰσέτι νῦν τῇ τοῦ	Χριστοῦ	δυνάμει συγκροτούμενον. Οὗτοι δὲ αὐτοὶ
[2, 6]	ἐν αἷς σὺν τῇ τοῦ	Χριστοῦ	δυνάμει συνεστήσατο ἐκκλησίαις, δύο πρόβατα,
[2, 4]	καὶ εἰς δεῦρο αἱ τοῦ	Χριστοῦ	ἐκκλησίαι τοὺς λόγους αὐτῶν ἀνὰ
[2, 1]	συστήσαντες, ὅτι μόνοις τοῖς διὰ	Χριστοῦ	Ἐξ ἁπάντων τῶν ἐθνῶν ἐφαρμόζοι
[2, 1]	τῶν ἐθνῶν καὶ περὶ τοῦ	Χριστοῦ	ἐπιλέγει· Ἰδοὺ δέδωκά σε εἰς
[2, 3]	ἀναίμους θυσίας» διὰ τῆς τοῦ	Χριστοῦ	καινῆς διαθήκης, οὐκ ἐπὶ τῆς
[2, 8]	καὶ ὑψώθη ἡ χεὶρ τοῦ	Χριστοῦ	κατὰ πάντων τῶν θλιψάντων αὐτόν,
[2, 8]	παραλαμβάνειν· μυρίων γὰρ ὅσων τὸν	Χριστοῦ	λόγον θλιψάντων καὶ εἰσέτι νῦν
[2, 6]	πάντα τὰ ἔθνη κηρύττοντες τὸν	Χριστοῦ	λόγον, πεποιθήσει τε τῇ πρὸς
[2, 8]	ἀπὸ τῶν ἀναξίων ὑπηγάγοντο τῷ	Χριστοῦ	λόγῳ. Πρὸς ὃν ἑξῆς ἀναφωνεῖται
[2, 3]	ἔθνη τὰ μηδεπώποτέ τι περὶ	Χριστοῦ	μεμαθηκότα, γνόντα τὴν περὶ αὐτοῦ
[2, 4]	τὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ	Χριστοῦ	μετέλθοις παρουσίαν καὶ τοὺς ἐξ
[2, 4]	διαθήκης δι´ αὐτῶν κηρυχθείσας τοῦ	Χριστοῦ	νομοθεσίας, οὐκ ἂν ἀλήθειαν τῇ
[2, 7]	οὗτος τοῦ Δαβὶδ) γένεσιν τοῦ	Χριστοῦ	παριστάς. Ἐφ´ ᾗ γενέσει τὴν
[2, 1]	ἂν εἴη αὕτη ἢ τοῦ	Χριστοῦ	παρουσία, δι´ οὗ καὶ οἱ
[2, 1]	ἐλέγξομεν, ὡς ἐπὶ τῇ τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίᾳ καὶ τῇ τῶν ἐθνῶν
[2, 2]	οὖν μεμαθηκότες, ὡς ἡ τοῦ	Χριστοῦ	παρουσία οὐ μόνοις Ἰουδαίοις ἀλλὰ
[2, 2]	οἱ αὐτοὶ ἐπὶ τῇ τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίᾳ τὴν τοῦ πάλαι παρὰ
[2, 8]	μετελθόντι αὐτοὺς μετὰ τὴν τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίαν πεπληρωμένα. Μετὰ οὖν τὴν
[2, 3]	τῷ Ἰουδαίων ἔθνει τὴν τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίαν σωτήριον ἔσεσθαι ὑπέσχετο ὁ
[2, 3]	τὰ μὲν ἔθνη πάντα τῆς	Χριστοῦ	παρουσίας ἀπολαύ〈 σ〉 ειν, τὰ
[2, 1]	τὸ αὐτό, ἐπὶ τῆς τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίας, λύτρωσιν κακῶν τῷ Ἰσραὴλ
[2, 1]	ἢ διὰ μόνης τῆς τοῦ	Χριστοῦ	παρουσίας. Στήσαντες δὲ ἐνταῦθα τὸν
[2, 8]	βίος τυγχάνει ὁ διὰ τοῦ	Χριστοῦ	πᾶσι τοῖς ἔθνεσι κεκηρυγμένος ἥ
[2, 6]	δίκην προβάτων ἐπὶ τὴν τοῦ	Χριστοῦ	ποίμνην συνιόντα, τὸ μὲν εἰσέτι
[2, 3]	τὴν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ	Χριστοῦ	προσηγορίαν. Μαρτυρεῖ τούτῳ καὶ ὁ
[2, 7]	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ τοῦ	Χριστοῦ	προσωνυμίας καθ´ ὅλης τῆς οἰκουμένης
[2, 4]	ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ	Χριστοῦ	συντείνει ἡ προφητεία, ἑξῆς ὁ
[2, 1]	τοὺς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν διὰ	Χριστοῦ	σωθησομένους, ἐκ περιουσίας ἑξῆς ἐλέγξομεν,
[2, 0]	εὐσεβείας τρόπον καὶ τὴν ἐν	Χριστῷ	πολιτείαν διελθὼν ἐν τῷ πρὸ
[2, 0]	τὰ ἔθνη τῶν ἐπὶ τῷ	Χριστῷ	προσδοκωμένων ἀγαθῶν, ὡς ἂν μόνῳ
[2, 7]	καὶ τὸν διὰ ταύτης σημαινόμενον	χρόνον	καὶ τὰ ἐπὶ τούτῳ συμβεβηκότα
[2, 4]	εἰς αὐτὸν πεπιστευκότας κατὰ τὸν	χρόνον	τῆς ἀποπτώσεως τοῦ παντὸς αὐτῶν
[2, 6]	ἡμέραν ἐπιζητήσας, εὕροις ἂν τὸν	χρόνον	τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἐπιφανείας.
[2, 6]	ἡμέραν, τοῦτ´ ἔστιν ἀμφὶ τὸν	χρόνον	τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν ἐπιφανείας,
[2, 7]	ἡμέρᾳ, τοῦτ´ ἔστιν ἐν ἐπιφανείᾳ	χρόνου,	λογισμῷ συνάγοντες τὴν τῶν δηλουμένων
[2, 2]	νῆσοι καὶ προσέχετε ἔθνη, διὰ	χρόνου	πολλοῦ στήσεται, λέγει κύριος. Ἐκ
[2, 1]	νῆσοι, καὶ προσέχετε ἔθνη. Διὰ	χρόνου	πολλοῦ στήσεται, λέγει κύριος Οἷς
[2, 4]	οὔσης ἐρήμου καθ´ οὓς προεφήτευε	χρόνους,	Αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι μηδὲ
[2, 1]	ἔθνη κατὰ τοὺς τοῦ Ἀβραὰμ	χρόνους	ἀφάτῳ πλάνῃ δεισιδαιμονίας κεκρατῆσθαι, νυνὶ
[2, 8]	ἐχθροὶ αὐτοῦ πάντες οἱ κατὰ	χρόνους	ἐπανιστάμενοι αὐτοῦ τῇ ἐκκλησίᾳ ἐξολοθρευθήσεσθαι
[2, 5]	ἣν κατὰ τοὺς τῶν ἀποστόλων	χρόνους	καὶ κατὰ Ῥωμαίων αὐτοκράτορα Οὐεσπασιανὸν
[2, 2]	κατὰ τοὺς τῆς ἐπιφανείας αὐτοῦ	χρόνους	οὐ μόνον τὰ χρηστότερα τοῖς
[2, 4]	ἐξ ἐκείνου καὶ εἰς δεῦρο	χρόνους,	πάντα ἂν εὕροις τὰ εἰρημένα
[2, 7]	ἐκείνῃ τοῦτ´ ἔστιν ἐν τῷ	χρόνῳ	τῆς ἐπιφανείας τοῦ ἐκ ῥίζης
[2, 5]	ταῦτα ἐπληροῦτο ἢ ἀπὸ τῶν	χρόνων	τοῦ σωτῆρος ἡμῶν; ἕως μὲν
[2, 4]	ἄνθρωπος τὰ βδελύγματα αὐτοῦ τὰ	χρυσᾶ	καὶ τὰ ἀργυρᾶ, ἃ ἐποίησαν
[2, 7]	ἐγκαταλελειμμένοι ἔντιμοι μᾶλλον ἢ τὸ	χρυσίον	τὸ ἄπυρον, καὶ ἄνθρωπος ἔντιμος
[2, 4]	ἡ χώρα αὐτῶν ἀργυρίου καὶ	χρυσίου,	καὶ οὐκ ἦν ἀριθμὸς τῶν
[2, 3]	κύριε. Ὅτι ἔθηκας πόλεις εἰς	χῶμα,	πόλεις ὀχυρὰς τοῦ πεσεῖν αὐτῶν
[2, 3]	Ἔσται θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ ἐν	χώρᾳ	Αἰγύπτου, καὶ γνώσονται οἱ Αἰγύπτιοι
[2, 4]	ἐγενήθη αὐτοῖς. Ἐνεπλήσθη γὰρ ἡ	χώρα	αὐτῶν ἀργυρίου καὶ χρυσίου, καὶ
[2, 4]	ὡς τὸ ἀπ´ ἀρχῆς ἡ	χώρα	αὐτῶν κληδονισμῶν, ὡς ἡ τῶν
[2, 1]	Τοῦτο πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει.	Χώρα	Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλείμ, καὶ
[2, 1]	φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν	χώρᾳ	καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει
[2, 6]	ὀνομαζομένους, ἐπιβήσεσθαι τῇ τῶν Ἰουδαίων	χώρᾳ	φησίν, καὶ τὸν κύριον ξυρῷ«
[2, 8]	τῷ διασκορπισμῷ ὑμῶν ἐν ταῖς	χώραις,	καὶ μνησθήσονταί μου οἱ ἀνασωζόμενοι
[2, 8]	καὶ διασπερῶ αὐτοὺς ἐν ταῖς	χώραις·	καὶ ὑπολείψομαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρας
[2, 8]	εἰς ἁγίασμα μικρὸν ἐν ταῖς	χώραις	οὗ ἐὰν εἰσέλθωσιν ἐκεῖ. Καὶ
[2, 4]	τι τούτων ἐρημότερον· Τήν τε	χώραν	αὐτῶν ἀλλότριοι ἐνώπιον αὐτῶν κατεσθίουσι
[2, 5]	αἱ πόλεις πυρίκαυστοι, οὐδὲ τὴν	χώραν	αὐτῶν ἀλλότριοι κατήσθιον· ἀπὸ δὲ
[2, 4]	πω γεγενημένου. Ἀλλ´ οὐδὲ τὴν	χώραν	αὐτῶν τότε ἤσθιον ἀλλότριοι, καὶ
[2, 7]	ὁ λόγος παρίστησιν, ὥστε μὴ	χώραν	ἔχειν ὑπονοεῖν ἀδιακρίτως πάντας ἁπαξαπλῶς
[2, 4]	πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον καὶ	χώραν	τοῦ οἰκείου καὶ Ἰσραηλιτικοῦ σπόρου
[2, 4]	ἀλλότριοι, καὶ ὅμως φησὶν Τὴν	χώραν	ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν
[2, 5]	αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι, τὴν	χώραν	ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν
[2, 4]	αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι· τὴν	χώραν	ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν
[2, 6]	οὐ μόνον προῆλθον τῆς ἑαυτῶν	χώρας,	ἀλλὰ κατώρθωσαν τὸ προτεθειμένον. Τοῦτο
[2, 5]	φησὶν ἐπ´ αὐτῆς τῆς Ἰουδαίας	χώρας	διαμεῖναι τὸ ἐπιδέκατον« καὶ μετὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/05/2010