Livre, Chap. |
[2, 3] |
ἡμᾶς
τὰ
κακά·
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἀναστήσω
τὴν
σκηνὴν
Δαβὶδ |
[2, 6] |
μʹ
Ἀπὸ
αὐτοῦ
ὁμοίως.
Τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἀποσβεσθήσεται
τὰ
ὄρη
καὶ |
[2, 7] |
ὁμοίως.
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἔκλειψις
δόξης
Ἰακώβ,
καὶ |
[2, 4] |
φάσκων
ὁ
λόγος
Ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ»
(ἐν
ᾗ
δῆλον
ὅτι |
[2, 4] |
Τοῦ
αὐτοῦ
Ἡσαΐου.
Τῇ
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἐπιλάμψει
ὁ
θεὸς
ἐν |
[2, 3] |
οὔτε
τὰ
βδελύγματα
αὐτῶν.
Τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἔσονται
αἱ
πόλεις
σου |
[2, 2] |
ἐπιλέγει·
καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἡ
ῥίζα
τοῦ
Ἰεσ〈 |
[2, 7] |
ἐπιλέγει·
καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἡ
ῥίζα
τοῦ
Ἰεσσαὶ |
[2, 7] |
ὁμοίως.
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
ἡ
ῥίζα
τοῦ
Ἰεσσαὶ |
[2, 6] |
ὁμοίως.
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
θρέψει
ἄνθρωπος
δάμαλιν
βοῶν |
[2, 2] |
πολλὰ
ἐπὶ
τὸν
κύριον
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ,
καὶ
ἔσονται
αὐτῷ
εἰς |
[2, 4] |
ἡμέρᾳ
Ὑψωθήσεται
κύριος
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ.
Καὶ
τὰ
χειροποίητα
πάντα |
[2, 7] |
θελήσει
{αὐτὸ{
ν}
καταπιεῖν.
Τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
κύριος
ἔσται
ὁ
στέφανος |
[2, 6] |
αὐτούς.
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
οὐκέτι
προστεθήσεται
τὸ
καταλειφθὲν |
[2, 7] |
ὁ
θεὸς
τοῦ
Ἰσραήλ.
Τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
πεποιθὼς
ἔσται
ἄνθρωπος
ἐπὶ |
[2, 3] |
ὁ
θεὸς
τοῦ
Ἰσραήλ·
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
πεποιθὼς
ἔσται
ὁ
ἄνθρωπος |
[2, 7] |
πεποίηκεν·
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ,
προσθήσει
κύριος
δεύτερον
τὴν |
[2, 7] |
τιμή.
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
προσθήσει
κύριος
τοῦ
δεῖξαι |
[2, 7] |
φάσκων·
Καὶ
ἔσται
ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ
τοῦτ´
ἔστιν
ἐν
τῷ |
[2, 4] |
καταπτύσαντες
πάσης
δεισιδαιμονίας.
Τῇ
γοῦν
|
ἡμέρᾳ |
ἐκείνῃ,
φησίν,
ἐκβαλεῖ
ἄνθρωπος
τὰ |
[2, 3] |
φυτεύσεις
φύτευμα
ἄπιστον·
τῇ
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
ᾗ
ἂν
φυτεύσῃς,
πλανηθήσῃ
λβʹ |
[2, 3] |
μου
καὶ
καταφυγή
μου
ἐν
|
ἡμέρᾳ |
κακῶν.
Πρὸς
σὲ
ἔθνη
ἥξουσιν |
[2, 2] |
δεκτῷ
ἐπήκουσά
σου,
καὶ
ἐν
|
ἡμέρᾳ |
σωτηρίας
ἐβοήθησά
σοι,
καὶ
ἔδωκά |
[2, 4] |
ἀκόλουθα.
Ἐν
ταύτῃ
τοιγαροῦν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
τῆς
ἀναστάσεως
τοῦ
κυρίου
τὰ |
[2, 6] |
δ´
ἐσομένων
ἐν
τῇ
θεσπιζομένῃ
|
ἡμέρᾳ |
τοῦ
ἐκ
τῆς
παρθένου
γενησομένου, |
[2, 7] |
λεγομένων
ἔσεσθαί
τι
ἐν
ἐπισήμῳ
|
ἡμέρᾳ, |
τοῦτ´
ἔστιν
ἐν
ἐπιφανείᾳ
χρόνου, |
[2, 4] |
ἐν
αὐτῇ
ταύτῃ,
φησίν,
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
Ὑψωθήσεται
κύριος
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ |