Livre, Chap.
[2, 4]	τοῦ παντὸς αὐτῶν ἔθνους. Ταῦτα	δὲ	αἰνίττεται φάσκων ὁ λόγος Ἐν
[2, 7]	ῥῶγες βραχεῖς καταλειφθήσεσθαι λέγονται· οὗτοι	δὲ	ἂν εἶεν οἱ ἐξ αὐτῶν
[2, 1]	τὸν προσήκοντα καιρὸν διευκρινήσομεν. Τέως	δὲ	ἀπίωμεν ἐπὶ τὸ πρῶτον, ὀλίγα
[2, 3]	τῷ κυρίῳ προφητεύεται. Οὐ μόνον	δὲ	ἄρα ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου, ἀλλὰ
[2, 4]	ἑνὸς δικαίου μεμνημένος ἐπιβουλῆς. Τίνος	δὲ	ἄρα ἢ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
[2, 4]	πρόρρησιν, ὑποστολῇ χρῆται· ἐξ ἑτέρας	δὲ	ἀρχῆς δευτέρας ὑποθέσεως ἅπτεται, καὶ
[2, 7]	τὰ πίονα αὐτῶν καθαιρεθήσεσθαι, ὀλίγοι	δὲ	αὖθις καὶ ἀριθμῷ ληπτοὶ ὡς
[2, 4]	ἔσεσθαι τῶν ἐθνῶν κλῆσιν. Ἰδίως	δὲ	αὖθις περὶ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους
[2, 7]	κοινωνικὸν τρόπον μεταβολὴν ἐδήλου. Τοῦτο	δὲ	αὐτὸ εἰς ὕστερον γυμνότερον διδάσκει
[2, 6]	ἀλλὰ κατώρθωσαν τὸ προτεθειμένον. Τοῦτο	δὲ	αὐτὸ πάλιν τὸ καταλειφθὲν οἱονεὶ
[2, 7]	τοῦ Χριστοῦ δυνάμει συγκροτούμενον. Οὗτοι	δὲ	αὐτοὶ οἱ ἀπὸ τῶν ἀπολωλότων
[2, 5]	οὐδὲ συνῆκαν ὅστις ἦν, ἰδόντες	δὲ	αὐτὸν σαρκὸς ὀφθαλμοῖς, τοῖς τῆς
[2, 3]	θεός μου εἶ σύ» Εἰ	δὲ	αὐτός ἐστιν καὶ οὐδ´ ἄλλος
[2, 1]	γʹ Ἀπὸ τῆς αὐτῆς. Εἶπεν	δὲ	αὐτῷ ὁ θεός, (δῆλον δὲ
[2, 8]	οἱ θεῖοι λόγοι προεθέσπιζον, σπανίοις	δὲ	αὐτῶν καὶ ἀριθμῷ ληπτοῖς, ἤτοι
[2, 3]	ἔθνεσιν, λέγει κύριος παντοκράτωρ, ὑμεῖς	δὲ	βεβηλοῦτε αὐτό λʹ Ἀπὸ τοῦ
[2, 7]	οἱ ὑψηλοὶ τῆς γῆς, ἡ	δὲ	γῆ ἠνόμησε διὰ τοὺς κατοικοῦντας
[2, 6]	τὸ φῶς τοῦ κόσμου τῶν	δὲ	γηγενῶν καὶ χαμαιπετῶν ἄμμῳ γῆς
[2, 7]	κλῆσιν τοτὲ μὲν κεκαλυμμένως τοτὲ	δὲ	γυμνῶς, εἰκότως αὖθις ἐπαναλαμβάνων τὸν
[2, 4]	κληθήσονται τοῦ θεοῦ δοῦλοι. Δηλοῖ	δὲ	διὰ τούτων τοὺς τοῦ σωτῆρος
[2, 7]	καὶ ταπεινὸν αὐτῆς διακρουσάμενος, τὴν	δὲ	διάνοιαν τοῦ πνεύματος, ὡς ἂν
[2, 7]	ὑμᾶς δ´ ἀνελεῖ κύριος. Τοῖς	δὲ	δουλεύσουσί μοι κληθήσεται ὄνομα καινόν
[2, 3]	Σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα Τοῦτο	δὲ	εἶναι καὶ τὸ ἐν ταῖς
[2, 2]	ἀπὸ βορρᾶ καὶ θαλάσσης, ἄλλοι	δὲ	ἐκ γῆς Περσῶν. Εὐφράνθητε οὐρανοὶ
[2, 7]	θεοῦ, ἐπεὶ πολλοὶ κλητοί, ὀλίγοι	δὲ	ἐκλεκτοί« Τούτοις δὲ καὶ νῦν
[2, 7]	σὺν τοῖς ὑψηλοῖς πεσεῖται Λίβανον	δὲ	ἐνταῦθα τὴν Ἱερουσαλὴμ αἰνίττεται, ὡς
[2, 4]	οὐκ ἔσται ὁ σβέσων Περιγράψας	δὲ	ἐνταῦθα τὴν κατ´ αὐτῶν πρόρρησιν,
[2, 1]	τῆς τοῦ Χριστοῦ παρουσίας. Στήσαντες	δὲ	ἐνταῦθα τὸν λόγον, ἀποδεδειχότες ἂν
[2, 4]	λαὸν λαὸν Γομόρρας» ὀνομάσας, τοὺς	δὲ	ἡγουμένους αὐτῶν ἄρχοντας Σοδόμων» ἐπιφέρει
[2, 4]	λζʹ Τοῦ αὐτοῦ Ἡσαΐου. Τῇ	δὲ	ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπιλάμψει ὁ θεὸς
[2, 3]	τοῦτο φυτεύσεις φύτευμα ἄπιστον· τῇ	δὲ	ἡμέρᾳ ᾗ ἂν φυτεύσῃς, πλανηθήσῃ
[2, 3]	ἐνώπιον πάντων τῶν ἐθνῶν» Σεσημείωται	δὲ	ἡμῖν ἤδη πρότερον τὸ Ἰησοῦς
[2, 3]	αἱ φυλαὶ τῆς γῆς Τούτου	δὲ	ἦν αἴτιον τὸ γνωρίσαι τὸν〉
[2, 4]	τε γὰρ θυγάτηρ Σιών» (αὕτη	δὲ	ἦν ἡ ἐπὶ ὄρους τοῦ
[2, 8]	τῶν προφητῶν ἐφαρμόττει λόγια. Τίς	δὲ	ἦν ἡ τῶν θείων ἐπαγγελιῶν
[2, 8]	σωτῆρα καὶ κύριον αὐτῶν· οὗτος	δὲ	ἦν ὁ τοῦ θεοῦ λόγος.
[2, 7]	τὴν ἐκ ῥίζης Ἰεσσαὶ (πατὴρ	δὲ	ἦν οὗτος τοῦ Δαβὶδ) γένεσιν
[2, 7]	λείποντα τοῖς προτέροις προσθήσειν. Ταῦτα	δὲ	ἦν τὰ τῆς καινῆς διαθήκης
[2, 8]	ὀνομάζει, τοῦ κυρίου« τυγχάνον· τοῦτο	δὲ	ἦν τὸ διὰ τῆς εἰς
[2, 1]	ἀποκαλύψειν δὲ τῷ θεοφιλεῖ. Τοῦτο	δὲ	ἦν τὸ περὶ τῆς τῶν
[2, 8]	ἐπὶ πόαν ὁ Ἀκύλας, ὁ	δὲ	Θεοδοτίων καὶ ὡσεὶ νιφετὸς ἐπὶ
[2, 4]	καὶ φόρους αὐτοὺς εἰσπραττόμενοι, τοτὲ	δὲ	ἴδιον ἑαυτῶν κτῆμα τὴν πάλαι
[2, 1]	τοῦ θεοῦ προσδοκίαν ἁρμόττειν. Ἰσορρόπου	δὲ	Ἰουδαίοις καὶ Ἕλλησι τῆς τῶν
[2, 5]	αὐτῶν, φησίν, καταλειφθήσεται ἔρημος« Τοῦτο	δὲ	καὶ ἀνωτέρω αὐτοῖς ἐλέγετο ὑπὸ
[2, 6]	κατὰ διάνοιαν θεωρεῖν, εἰς ἀτόπους	δὲ	καὶ ἀσυστάτους ἐκπίπτειν μυθολογίας. Εἰ
[2, 8]	τοὺς ἐξ αὐτῶν σωθησομένους. Δηλοῦται	δὲ	καὶ διὰ τούτων ὁ τῶν
[2, 3]	πέρασι τῆς Αἰθιοπίας ἀνενεχθησομένας. Εἰ	δὲ	καὶ μέγα τί ἐστιν λαὸν
[2, 8]	τοῦ μὴ πάλαι πρότερον ἔναγχος	δὲ	καὶ μετὰ τὸν μακρὸν αἰῶνα
[2, 7]	κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί« Τούτοις	δὲ	καὶ νῦν ὄνομα καινὸν ἐπιτεθήσεσθαι
[2, 3]	ὑπὸ τῆς προφητείας ἀνακαλοῦνται. Εἰ	δὲ	καὶ πάλαι πρότερον Ἐγενήθη μερὶς
[2, 8]	αὐτοῖς τὸν Χριστὸν ἐπιδημήσειν, οὐχὶ	δὲ	καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις, ἀπαυθαδιζομένων, εἴς
[2, 8]	Τάδε λέγει Ἀδωναῒ κύριος· ἐὰν	δὲ	καὶ τὰς τέσσαρας ἐκδικήσεις μου
[2, 5]	ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν αὐτήν Πότε	δὲ	καὶ ταῦτα ἐπληροῦτο ἢ ἀπὸ
[2, 6]	φάγεσθαι βούτυρον καὶ μέλι« Νοήσεις	δὲ	καὶ ταῦτα κατὰ μυστικὴν θεωρίαν
[2, 7]	Ἀσσυρίων καὶ τῶν ἑξῆς. Νοήσεις	δὲ	καὶ ταῦτα, πολεμίους τοῦ λαοῦ
[2, 0]	ἂν μόνῳ τῷ Ἰσραὴλ οὐχὶ	δὲ	καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἐπηγγελμένων, οὐκέτι
[2, 7]	τρυγητός. Οὗτοι φωνῇ φωνήσουσιν, οἱ	δὲ	καταλειφθέντες ἐπὶ τῆς γῆς εὐφρανθήσονται
[2, 6]	τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐμπρησμὸν παρίστησιν. Οἱ	δὲ	καταλειφθέντες οὗτοι, φησίν, ἀριθμὸς ἔσονται
[2, 8]	τῆς πόλεως ἐν αἰχμαλωσίᾳ, οἱ	δὲ	κατάλοιποι τοῦ λαοῦ μου οὐ
[2, 6]	ἐμαρτύρησεν ὁ ἀπόστολος εἰπών· Ἡσαΐας	δὲ	κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ, ἐὰν
[2, 4]	ἐπιστολῇ ὁ ἱερὸς ἀπόστολος· Ἡσαΐας	δὲ	κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ, ἐὰν
[2, 3]	ἀπόστολος διδάσκει που λέγων· Ἡσαΐας	δὲ	κραυγάζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ· ἐὰν
[2, 1]	αʹ Ἀπὸ τῆς Γενέσεως. Ὁ	δὲ	κύριος εἶπεν οὐ μὴ κρύψω
[2, 1]	βʹ Ἀπὸ τῆς αὐτῆς. Ὁ	δὲ	κύριος τῷ Ἰσαὰκ χρηματίζων μεθ´
[2, 7]	πεσοῦνται οἱ ὑψηλοὶ μαχαίρᾳ, ὁ	δὲ	Λίβανος σὺν τοῖς ὑψηλοῖς πεσεῖται
[2, 7]	μαθηταὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν. Οἱ	δὲ	λοιποὶ πάντες παρὰ τούτους ταῖς
[2, 7]	τὸν κύριον ἡμῶν πεπιστευκότες. Ἀκολούθως	δὲ	μετὰ τὰ περὶ ἐκείνων εἰρημένα
[2, 8]	προμαχῶνας αὐτῆς, καὶ κατασφάξατε, συντέλειαν	δὲ	μὴ ποιήσητε· ὑπολείπεσθε τὰ ὑποστηρίγματα
[2, 4]	Ἰουδαίας οὐδὲ ὑπὲρ Ἱερουσαλήμ, τοὐναντίον	δὲ	μυρίας κατὰ τοῦ Ἰσραὴλ μέμψεις
[2, 1]	πληθυντικῶς λέγων ὁ χρησμός; ἐπεὶ	δὲ	ὁ Χριστὸς τοῦ θεοῦ ἐκ
[2, 7]	μου, οἳ ἐζήτησάν με. Ὑμεῖς	δὲ	οἱ ἐγκαταλιπόντες με καὶ ἐπιλανθανόμενοι
[2, 6]	οὐδὲ μεθ´ ὑποκρίσεως, σὺν ἀληθείᾳ	δὲ	ὅλους ἑαυτοὺς ἐπιδέδονται ἐλπίδι) οὐ
[2, 1]	δὲ αὐτῷ ὁ θεός, (δῆλον	δὲ	ὅτι τῷ Ἰακώβ) Ἐγὼ κύριος
[2, 7]	φύντα καὶ βλαστήσαντα ἐδίδαξεν, οὐδὲν	δὲ	οὐδέπω χρηστὸν περὶ τῶν ἐκ
[2, 7]	τὴν Ἰουδαίων ἀπόπτωσιν προαναφωνεῖ. Λέγει	δὲ	οὕτως· Ἰδοὺ δὴ ὁ δεσπότης
[2, 3]	ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, οἱ	δὲ	ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν ἅγιον
[2, 7]	ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, οἱ	δὲ	ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν ἅγιον
[2, 7]	ἀπολλυμένων, μόνοι σωζόμενοι λέγονται. Ταῦτα	δὲ	πάντα ὁ ζῆλος κυρίου ἐποίησεν.
[2, 7]	τῷ καταλειφθέντι τοῦ λαοῦ οὐχὶ	δὲ	παντὶ τῷ ἔθνει αὐτῶν, ἀλλὰ
[2, 8]	μόνους τοὺς καταλοίπους ὀνομάζει. Ὥσπερ	δὲ	παρὰ τῷ Ἡσαΐᾳ σπέρμα ὠνομάζετο
[2, 0]	ἀναγράπτους ὑποσχέσεις προσδοκᾶν ἀποδοθήσεσθαι· ἡμᾶς	δὲ	περιττοὺς τούτων ὑπάρχειν, οἷα τὸ
[2, 3]	ἔργα αὐτῶν ἔργα ἀνομίας, οἱ	δὲ	πόδες αὐτῶν ἐπὶ πονηρίαν τρέχουσι,
[2, 7]	καταλειφθὲν ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ Τί	δὲ	προσθήσει κύριος ἀλλὰ γὰρ πρὸς
[2, 6]	ἐπ´ ἐλπίδι τοῦ μετέχειν Εἰ	δὲ	προσκόπτοι τις ταῖς τοιαῖσδε τροπολογίαις,
[2, 4]	ὑμῶν» καὶ τὰ ἑξῆς. Ἄρχοντας	δὲ	Σοδόμων καὶ λαὸν Γομόρρων δι´
[2, 1]	εἰρῆσθαι τὸ λόγιον. Ἐν ταὐτῷ	δὲ	συστήσαντες, ὅτι μόνοις τοῖς διὰ
[2, 1]	τοῖς ἔθνεσι σωτὴρ ἐπιφανησόμενος. Χρήσομαι	δὲ	τὰ νῦν ψιλαῖς τῶν προφητῶν
[2, 7]	Ἰουδαίων ἔθνους ἐσήμαινεν ἐπικεκαλυμμένως, μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν τῶν ἐθνῶν κλῆσιν
[2, 5]	χώραν αὐτῶν ἀλλότριοι κατήσθιον· ἀπὸ	δὲ	τῆς ἐνθέου φωνῆς ἐκείνης, δι´
[2, 7]	ἡλίου ἀνατολῶν Καὶ τὰ λοιπὰ	δὲ	τῆς προφητείας τούτοις ἀναλόγως ἐπιθεωρήσεις,
[2, 6]	καὶ παιδίον γράψει αὐτούς Τοῦτο	δὲ	τὸ〉 καταλειφθὲν ἐκ τοῦ Ἰσραὴλ
[2, 7]	τῶν λοιπῶν πολεμίων ἐθνῶν. Τοῦτο	δὲ	τὸ καταλειφθὲν τοῦ λαοῦ ὑπόλοιπον«
[2, 7]	οἰκουμένης τὴν διδαχὴν αὐτῶν, ἄνω	δὲ	τὸ σπέρμα καὶ τὸν καρπὸν
[2, 3]	καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίας ἐρήμους» Μαρτύριον	δὲ	τοῖς ἔθνεσί φησιν, ὥστε πάντα
[2, 7]	διάνοιαν Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα. Τρόπος	δὲ	τοιῶνδε ψυχῶν τὸν ἀληθινὸν Ἰσραὴλ
[2, 4]	κατηγγελμένης διαθήκης τὸν τρόπον, λέγω	δὲ	τὸν Διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας» λόγον
[2, 7]	κατὰ τὰ εἴδωλα πλάνην, ἐπιγνωσομένου	δὲ	τὸν θεὸν Ἰσραήλ, προφητεύεται. μδʹ
[2, 1]	αὐτοὺς πάντες ἄγγελοι θεοῦ Ἀντὶ	δὲ	τοῦ Εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ
[2, 4]	οἱ γραφέντες εἰς ζωήν Ἀντὶ	δὲ	τοῦ λεγομένου παρὰ τοῖς ἑβδομήκοντα
[2, 3]	ἐπαγγελίας τοῦ θεοῦ δεδωρῆσθαι, ἡμᾶς	δὲ	τοὺς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν περιττοὺς
[2, 1]	ἀφάτῳ πλάνῃ δεισιδαιμονίας κεκρατῆσθαι, νυνὶ	δὲ	τοῦτο καθ´ ἡμᾶς ἀναπέφανται, ὅτε
[2, 1]	κρύψειν φησὶν ὁ χρησμός, ἀποκαλύψειν	δὲ	τῷ θεοφιλεῖ. Τοῦτο δὲ ἦν
[2, 4]	ἐθνῶν ἁπάντων τοιαῦτα θεσπίζει· περὶ	δὲ	τῶν Ἰουδαίων ἑξῆς οἷα ἐπιλέγει
[2, 4]	ἔσεσθαι τὰ θεσπιζόμενα προύλεγε; πῶς	δὲ	ὑπὲρ αὐτῶν ἔστι· καὶ τὰ
[2, 4]	ὑμῶν πλήρεις αἵματος Καὶ αὖθις	δὲ	ὑποβὰς λέγει· Τὴν ἀνομίαν αὐτῶν
[2, 3]	δικαιοσύνη ἐκοιμήθη ἐν αὐτῇ, νῦν	δὲ	φονευταί» καὶ ἐπὶ τούτοις· ἔσονται
[2, 1]	καὶ αὐτοὶ ἐκείνοις προστεθήσονται. Ἐὰν	δὲ	φυλὴ Αἰγύπτου μὴ ἀναβῇ μηδὲ
[2, 3]	δάκτυλοι ὑμῶν ἐν ἁμαρτίαις, τὰ	δὲ	χείλη ὑμῶν ἐλάλησεν ἀνομίαν, καὶ
[2, 2]	ἐκ περιουσίας ἀναφαίνεσθαι. Καὶ νῦν	δὲ	χρήσομαι ψιλαῖς ταῖς τῶν προφητῶν
[2, 4]	τοῖς πᾶσι τῶν κακῶν. Ἔμπαλιν	δὲ	ὡς ἂν ἐκ μοχθηρῶν καὶ
[2, 8]	καιρὸν τὸν προσήκοντα παραστήσω. Ταῦτα	δὲ	ὡς ἀναγκαίως μοι συνείλεκται εἰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/05/2010