Vers |
[1050] |
ἐχρῆν
~ὅτ'
ἐς
πατρῴαν
ἄλοχον
|
ὑβρίζειν |
ἔτλης.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δώματ'
εἴθε |
[450] |
μὲν
κακῶν
φρενῶν,
~λῆξον
δ'
|
ὑβρίζουσ' |
~οὐ
γὰρ
ἄλλο
πλὴν
ὕβρις
|
[450] |
ὑβρίζουσ'
~οὐ
γὰρ
ἄλλο
πλὴν
|
ὕβρις
|
~(τάδ'
ἐστί,
κρείσσω
δαιμόνων
εἶναι |
[250] |
πλέον
ἢ
τέρπειν
~τῇ
θ'
|
ὑγιείᾳ |
μᾶλλον
πολεμεῖν·
~οὕτω
τὸ
λίαν |
[200] |
ἂν
δροσερᾶς
ἀπὸ
κρηνῖδος
~καθαρῶν
|
ὑδάτων |
πῶμ'
ἀρυσαίμαν,
~(ὑπό
τ'
αἰγείροις |
[700] |
τᾶς
Ἀδριηνᾶς
~ἀκτᾶς
Ἠριδανοῦ
θ'
|
ὕδωρ, |
~ἔνθα
πορφύρεον
σταλάσσουσ'
~ἐς
οἶδμα |
[100] |
εἶναι
θεούς.
~(Χορός)
~(Ὠκεανοῦ
τις
|
ὕδωρ |
στάζουσα
πέτρα
λέγεται,
~βαπτὰν
κάλπισι |
[200] |
μ'
εἰς
ὄρος·
εἶμι
πρὸς
|
ὕλαν
|
~καὶ
παρὰ
πεύκας,
ἵνα
θηροφόνοι
|
[0] |
δαιμόνων
ἡγούμενος,
~χλωρὰν
δ'
ἀν'
|
ὕλην |
παρθένῳ
ξυνὼν
ἀεὶ
~κυσὶν
ταχείαις |
[700] |
~ἐγὼ
γὰρ
τἀμὰ
θήσομαι
καλῶς.
|
~(Ὑμεῖς |
δέ,
παῖδες
εὐγενεῖς
Τροζήνιαι,
~τοσόνδε |
[550] |
τόκῳ
Κύπρις
ἐξέδωκεν·
~ὦ
τλάμων
|
ὑμεναίων. |
~(Ὦ
Θήβας
ἱερὸν
~τεῖχος,
ὦ |
[50] |
~(κῶμος
λέλακεν,
Ἄρτεμιν
τιμῶν
θεὰν
|
~ὕμνοισιν· |
οὐ
γὰρ
οἶδ'
ἀνεῳγμένας
πύλας
|
[1050] |
λύω
στόμα,
~ὅστις
γ'
ὑφ'
|
ὑμῶν, |
οὓς
σέβω,
διόλλυμαι;
~Οὐ
δῆτα· |
[1350] |
ἔλθοι.
~Προσαπόλλυτ'
ἀπόλλυτε
τὸν
~(δυσδαίμον'
|
~ὑπ' |
ἀμφιτόμου
λόγχας
ἔραμαι
~διαμοιρᾶσαι
~διά |
[1100] |
γυμνάδος
ἵππου·
~(μοῦσα
δ'
ἄυπνος
|
ὑπ' |
ἄντυγι
χορδᾶν
~λήξει
πατρῷον
ἀνὰ |
[250] |
οὖσ'
ἄσιτος
ἡμέραν;
~(Χορός)
~Πότερον
|
ὑπ' |
ἄτης
ἢ
θανεῖν
πειρωμένη;
~(Τροφός) |
[1250] |
φρένα
~τοῦ
σοῦ
δικαίαν,
ὡς
|
ὑπ' |
εὐκλείας
θάνῃ,
~καὶ
σῆς
γυναικὸς |
[500] |
δέ
~πέρα
προβῇς
τῶνδ'
~ὡς
|
ὑπείργασμαι |
μὲν
εὖ
~(ψυχὴν
ἔρωτι,
τᾀσχρὰ |
[600] |
πέπλοισιν
ἐκπονεῖ
~δύστηνος,
ὄλβον
δωμάτων
|
ὑπεξελών. |
~Ἔχει
δ'
ἀνάγκην·
~ὥστε
κηδεύσας |
[250] |
ὤσασθαι
καὶ
ξυντεῖναι.
~Τὸ
δ'
|
ὑπὲρ |
δισσῶν
μίαν
ὠδίνειν
~ψυχὴν
χαλεπὸν |
[1050] |
~κατηγορεῖ
σου
πιστά·
~τοὺς
δ'
|
ὑπὲρ |
κάρα
~φοιτῶντας
ὄρνις
πόλλ'
ἐγὼ |
[150] |
~φήμαν
πέμπων
βασιλείᾳ,
~λύπᾳ
δ'
|
ὑπὲρ |
παθέων
~(εὐναία
δέδεται
ψυχά;
~Φιλεῖ |
[100] |
καὶ
διὰ
λίμνας
~χέρσον
θ'
|
ὑπὲρ |
πελάγους
~δίναις
ἐν
νοτίαις
ἅλμας. |
[250] |
χαλεπὸν
βάρος,
ὡς
κἀγὼ
~(τῆσδ'
|
ὑπεραλγῶ. |
~Βιότου
δ'
ἀτρεκεῖς
ἐπιτηδεύσεις
~φασὶ |
[750] |
Ἀφροδίτας
~νόσῳ
κατεκλάσθη·
~χαλεπᾷ
δ'
|
ὑπέραντλος |
οὖσα
συμφορᾷ
τεράμνων
~ἀπὸ
νυμφιδίων |
[900] |
πάτερ,
~δέδοικα
μή
σου
γλῶσσ'
|
ὑπερβάλλῃ |
κακοῖς.
~(Θησεύς)
~(Φεῦ,
χρῆν
βροτοῖσι |
[900] |
δ'
ὕστερος
τοῦ
πρόσθεν
εἰς
|
ὑπερβολὴν
|
~(πανοῦργος
ἔσται,
θεοῖσι
προσβαλεῖν
χθονὶ
|
[1350] |
θεοσέπτωρ,
~(ὅδ'
ὁ
σωφροσύνῃ
πάντας
|
ὑπερσχών, |
~προῦπτον
ἐς
Ἅιδην
στείχω,
κατ' |
[500] |
~(Οὔτε
γὰρ
πυρὸς
οὔτ'
ἄστρων
|
ὑπέρτερον |
βέλος,
~οἷον
τὸ
τᾶς
Ἀφροδίτας |
[1050] |
γάρ
τις
οἶκτος
σῆς
μ'
|
ὑπέρχεται |
φυγῆς.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ἄραρεν,
ὡς
ἔοικεν· |
[850] |
Πόσειδον,
ἃς
ἐμοί
ποτε
~ἀρὰς
|
ὑπέσχου |
τρεῖς,
μιᾷ
κατέργασαι
~τούτων
ἐμὸν |
[950] |
δ'
ἄρξομαι
λέγειν
~ὅθεν
μ'
|
ὑπῆλθες |
πρῶτον
ὡς
διαφθερῶν
~οὐκ
ἀντιλέξοντ' |
[1350] |
~Οὐκ
ἔστι
σοι
κυναγὸς
οὐδ'
|
ὑπηρέτης. |
~(Ἄρτεμις)
~Οὐ
δῆτ'
~ἀτάρ
μοι |
[150] |
ἄλλου
βιότου
~κοὐκ
ἀπόδειξιν
τῶν
|
ὑπὸ |
γαίας,
~μύθοις
δ'
ἄλλως
φερόμεσθα. |
[1250] |
δ'
ἔσχεθες
ἄτην.
~(Πῶς
οὐχ
|
ὑπὸ |
γῆς
τάρταρα
κρύπτεις
~δέμας
αἰσχυνθείς, |
[1400] |
~(Ἔασον·
~οὐ
γὰρ
οὐδὲ
γῆς
|
ὑπὸ |
ζόφον
~θεᾶς
ἄτιμοι
Κύπριδος
ἐκ |
[700] |
μετασχὼν
σωφρονεῖν
μαθήσεται.
~(Χορός)
~(Ἠλιβάτοις
|
ὑπὸ |
κευθμῶσι
γενοίμαν,
~ἵνα
με
πτεροῦσσαν |
[200] |
κρηνῖδος
~καθαρῶν
ὑδάτων
πῶμ'
ἀρυσαίμαν,
|
~(ὑπό |
τ'
αἰγείροις
ἔν
τε
κομήτῃ
|
[100] |
~ἵππους,
ὅπως
ἂν
ἅρμασιν
ζεύξας
|
ὕπο
|
~βορᾶς
κορεσθεὶς
γυμνάσω
τὰ
πρόσφορα. |
[0] |
γένει
τόδε·
~τιμώμενοι
χαίρουσιν
ἀνθρώπων
|
ὕπο. |
~Δείξω
δὲ
μύθων
τῶνδ'
ἀλήθειαν |
[350] |
ἐκπονοῦμεν
δ'
οἱ
μὲν
ἀργίας
|
ὕπο, |
~οἱ
δ'
ἡδονὴν
προθέντες
ἀντὶ |
[1050] |
ἐγκαθηβᾶν
πόλλ'
ἔχεις
εὐδαίμονα,
~χαῖρ'
|
~ὕστατον |
γάρ
σ'
εἰσορῶν
προσφθέγγομαι.
~Ἴτ' |
[900] |
ἀνδρὸς
βίοτον
ἐξογκώσεται,
~ὁ
δ'
|
ὕστερος |
τοῦ
πρόσθεν
εἰς
ὑπερβολὴν
~(πανοῦργος |
[1200] |
σῶσαι
παρών;
~Πολλοὶ
δὲ
βουληθέντες
|
ὑστέρῳ |
ποδὶ
~ἐλειπόμεσθα.
Χὠ
μὲν
ἐκ |
[1150] |
λαβὼν
~(πώλοις
ἁμαρτῇ·
~πρόσπολοι
δ'
|
ὑφ' |
ἅρματος
~πέλας
χαλινῶν
εἱπόμεσθα
δεσπότῃ
|
[350] |
ἀνδρῶν
νουθετεῖν
ἐπίσταται,
~αὐτὴ
δ'
|
ὑφ' |
αὑτῆς
πλεῖστα
κέκτηται
κακά.
~Τὸ |
[100] |
συγγνώμην
ἔχειν·
~εἴ
τίς
σ'
|
ὑφ' |
ἥβης
σπλάγχνον
ἔντονον
φέρων
~μάταια |
[1050] |
οὐ
λύω
στόμα,
~ὅστις
γ'
|
ὑφ' |
ὑμῶν,
οὓς
σέβω,
διόλλυμαι;
~Οὐ |
[700] |
μὴ
πὶ
τοῖς
ἐμοῖς
κακοῖς
|
~(ὑψηλὸς |
εἶναι·
~τῆς
νόσου
δὲ
τῆσδέ |