Vers |
[1350] |
μοι·
~(τί
φῶ;
Πῶς
ἀπαλλάξω
|
~(β) |
βιοτὰν
ἐμὰν
~τοῦδ'
ἀνάλγητον
πάθους; |
[1350] |
βιοτὰν
ἐμὰν
~τοῦδ'
ἀνάλγητον
πάθους;
|
~(β) |
Εἴθε
με
κοιμάσειε
τὸν
~δυσδαίμον' |
[100] |
ἥβης
σπλάγχνον
ἔντονον
φέρων
~μάταια
|
βάζει, |
μὴ
δόκει
τούτων
κλύειν.
~(Σοφωτέρους |
[1100] |
~ἀστέφανοι
δὲ
κόρας
ἀνάπαυλαι
~Λατοῦς
|
βαθεῖαν |
ἀνὰ
χλόαν·
~(νυμφιδία
δ'
ἀπόλωλε |
[200] |
~(Κρύπτε·
κατ'
ὄσσων
δάκρυ
μοι
|
βαίνει, |
~καὶ
ἐπ'
αἰσχύνην
ὄμμα
τέτραπται. |
[1350] |
~καὶ
νῦν
ὀδύνα
μ'
ὀδύνα
|
βαίνει
|
~μέθετέ
με,
τάλανες
~καί
μοι |
[550] |
~δρομάδα
ναί
δ'
ὅπως
τε
|
βάκχαν |
~σὺν
αἵματι,
σὺν
καπνῷ,
~φονίοισι |
[950] |
καπήλευ'
Ὀρφέα
τ'
ἄνακτ'
ἔχων
|
~βάκχευε |
πολλῶν
γραμμάτων
τιμῶν
καπνούς·
~(ἐπεί |
[550] |
γὰρ
ἀμφιπύρῳ
~(τοκάδα
τὰν
διγόνοιο
|
Βάκχου |
~νυμφευσαμένα
πότμῳ
~φονίῳ
κατηύνασεν.
~Δεινὰ |
[1350] |
~κατ'
ὄσσων
δ'
οὐ
θέμις
|
βαλεῖν |
δάκρυ.
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐκ
ἔστι
σοι |
[200] |
πεύκας,
ἵνα
θηροφόνοι
~στείβουσι
κύνες
|
~βαλιαῖς |
ἐλάφοις
ἐγχριμπτόμεναι.
~Πρὸς
θεῶν,
ἔραμαι |
[100] |
τις
ὕδωρ
στάζουσα
πέτρα
λέγεται,
|
~βαπτὰν |
κάλπισι
παγὰν
~ῥυτὰν
προιεῖσα
κρημνῶν· |
[800] |
κακῶν.
Ὦ
τύχα,
~ὥς
μοι
|
βαρεῖα |
καὶ
δόμοις
ἐπεστάθης,
~(κηλὶς
ἄφραστος |
[750] |
ποτ'
ἐν
δόμοις
βοὴ
~ἠχὼ
|
βαρεῖα |
προσπόλων
ἀφίκετο;
~Οὐ
γάρ
τί |
[850] |
βοᾷ
δέλτος
ἄλαστα.
Πᾷ
φύγω
|
~βάρος |
κακῶν;
Ἀπὸ
γὰρ
ὀλόμενος
οἴχομαι, |
[600] |
χαλκὸν
ἢ
σίδηρον
ἢ
χρυσοῦ
|
βάρος
|
~παίδων
πρίασθαι
σπέρμα
του
τιμήματος, |
[250] |
δισσῶν
μίαν
ὠδίνειν
~ψυχὴν
χαλεπὸν
|
βάρος, |
ὡς
κἀγὼ
~(τῆσδ'
ὑπεραλγῶ.
~Βιότου |
[200] |
φίλων.
~Λάβετ'
εὐπήχεις
χεῖρας,
πρόπολοι.
|
~Βαρύ |
μοι
κεφαλῆς
ἐπίκρανον
ἔχειν·
~ἄφελ' |
[1200] |
ἠχὼ
χθόνιος
ὡς
βροντὴ
Διὸς
|
~βαρὺν |
βρόμον
μεθῆκε,
φρικώδη
κλύειν·
~ὀρθὸν |
[950] |
πέτραι
τοῖς
κακοῖς
μ'
εἶναι
|
βαρύν. |
~(Χορός)
~Οὐκ
οἶδ'
ὅπως
εἴποιμ' |
[800] |
λόγῳ,
τάλας,
τίνι
τύχαν
σέθεν
|
~βαρύποτμον, |
γύναι,
προσαυδῶν
τύχω;
~Ὄρνις
γὰρ |
[200] |
ἔπος;
~Νῦν
δὴ
μὲν
ὄρος
|
βᾶσ' |
ἐπὶ
θήρας
~πόθον
ἐστέλλου,
νῦν |
[150] |
τὸν
εὐξεινότατον
ναύταις
~φήμαν
πέμπων
|
βασιλείᾳ, |
~λύπᾳ
δ'
ὑπὲρ
παθέων
~(εὐναία |
[150] |
ψυχή,
~τί
δεδήληται
~(δέμας
ἀλλόχροον
|
βασιλείας. |
~(Τροφός)
~(Ὦ
κακὰ
θνητῶν
στυγεραί |
[1250] |
ἅλιος
δέρκεται,
~(ἄνδρας
τε·
~συμπάντων
|
βασιληίδα |
τιμάν,
~Κύπρι,
τῶνδε
μόνα
κρατύνεις. |
[250] |
σοφοί
μοι.
~(Χορός)
~Γύναι
γεραιά,
|
βασιλίδος |
πιστὴ
τροφέ,
~(Φαίδρα)
ς
ὁρῶμεν |
[750] |
δάμαρ.
~(Χορός)
~Φεῦ
φεῦ,
πέπρακται·
|
~βασιλὶς |
οὐκέτ'
ἔστι
δὴ
~γυνή,
κρεμαστοῖς |
[500] |
γὰρ
πυρὸς
οὔτ'
ἄστρων
ὑπέρτερον
|
βέλος, |
~οἷον
τὸ
τᾶς
Ἀφροδίτας
ἵησιν |
[200] |
ὅρπακ'
ἐπίλογχον
ἔχουσ'
~ἐν
χειρὶ
|
βέλος. |
~(Τροφός)
~Τί
ποτ'
ὦ
τέκνον, |
[250] |
εἱπόμην
~μεθεῖσ'
ἐπ'
ἄλλον
εἶμι
|
βελτίω |
λόγον.
~Κεἰ
μὲν
νοσεῖς
τι |
[50] |
μόχθον
ἐκλελοιπότα,
~Ἱππόλυτον,
ἔξω
τῶνδε
|
βήσομαι |
τόπων.
~Πολὺς
δ'
ἅμ'
αὐτῷ |
[1150] |
~(ὅτου
κατῄσχυν'
ἄλοχον
ὡς
πατρὸς
|
βίᾳ; |
~(Ἄγγελος)
~Οἰκεῖος
αὐτὸν
ὤλεσ'
ἁρμάτων |
[850] |
εὐνῆς
τῆς
ἐμῆς
ἔτλη
θιγεῖν
|
~βίᾳ, |
τὸ
σεμνὸν
Ζηνὸς
ὄμμ'
ἀτιμάσας. |
[1200] |
δ'
ἐνδακοῦσαι
στόμια
πυριγενῆ
γνάθοις
|
~βίᾳ |
φέρουσιν,
οὔτε
ναυκλήρου
χερὸς
~(οὔθ' |
[300] |
σοὶ
λελείψομαι.
~(Φαίδρα)
~(Τί
δρᾷς;
|
Βιάζῃ |
χειρὸς
ἐξαρτωμένη;
~(Τροφός)
~Καὶ
σῶν |
[800] |
τούσδε
συγχέαι
δόμους,
~αἰαῖ
τόλμας,
|
~βιαίως |
θανοῦσ'
ἀνοσίῳ
τε
συμφορᾷ,
~(σᾶς |
[700] |
~ὥστ'
εὐκλεᾶ
μὲν
παισὶ
προσθεῖναι
|
βίον
|
~αὐτή
τ'
ὀνάσθαι
πρὸς
τὰ |
[450] |
καλά.
~Οὐδ'
ἐκπονεῖν
τοι
χρὴ
|
βίον |
λίαν
βροτούς·
~οὐδὲ
στέγην
γὰρ |
[1000] |
~ξένην
ἐπ'
αἶαν
λυπρὸν
ἀντλήσεις
|
βίον. |
~Μισθὸς
γὰρ
οὗτός
ἐστιν
ἀνδρὶ |
[1000] |
~Τί
δ'
ἥδε
δειμαίνουσ'
ἀπώλεσεν
|
βίον
|
~οὐκ
οἶδ'
ἐμοὶ
γὰρ
οὐ |
[450] |
~νῦν
δ'
ἀγὼν
μέγας
~σῶσαι
|
βίον |
σόν,
κοὐκ
ἐπίφθονον
τόδε.
~(Φαίδρα) |
[1100] |
τὸν
αὔριον
μεταβαλλομένα
χρόνον
αἰεὶ
|
~βίον |
συνευτυχοίην.
~(Οὐκέτι
γὰρ
καθαρὰν
φρέν' |
[300] |
τ'
ὀνῆσαι
καὶ
σὸν
ἐκσῶσαι
|
βίον. |
~(Φαίδρα)
~(Φιλῶ
τέκν'
ἄλλῃ
δ' |
[850] |
~ξένην
ἐπ'
αἶαν
λυπρὸν
ἀντλήσει
|
βίον. |
~(Χορός)
~Καὶ
μὴν
ὅδ'
αὐτὸς |
[150] |
τε
πόνος.
~Πᾶς
δ'
ὀδυνηρὸς
|
βίος |
ἀνθρώπων
~(κοὐκ
ἔστι
πόνων
ἀνάπαυσις. |
[350] |
χρόνῳ
~θνητῶν
ἐφρόντισ'
ᾗ
διέφθαρται
|
βίος. |
~Καί
μοι
δοκοῦσιν
οὐ
κατὰ |
[450] |
ἦν
σοι
μὴ
πὶ
συμφοραῖς
|
βίος
|
~τοιαῖσδε,
σώφρων
δ'
οὖσ'
ἐτύγχανες |
[750] |
~τέκνων
μοι
μή
τι
συλᾶται
|
βίος; |
~(Χορός)
~Ζῶσιν,
θανούσης
μητρὸς
ὡς |
[1350] |
~(τί
φῶ;
Πῶς
ἀπαλλάξω
~(β)
|
βιοτὰν |
ἐμὰν
~τοῦδ'
ἀνάλγητον
πάθους;
~(β) |
[1200] |
ὅτῳ
τρόπῳ
~πίπτει,
βραχὺν
δὴ
|
βίοτον |
ἐμπνέων
ἔτι·
~ἵπποι
δ'
ἔκρυφθεν |
[900] |
γενήσεται;
~Εἰ
γὰρ
κατ'
ἀνδρὸς
|
βίοτον |
ἐξογκώσεται,
~ὁ
δ'
ὕστερος
τοῦ |
[1350] |
Ἅιδην
στείχω,
κατ'
ἄκρας
~ὀλέσας
|
βίοτον, |
μόχθους
δ'
ἄλλως
~τῆς
εὐσεβίας
|
[1250] |
αἰσχυνθείς,
~ἢ
πτηνὸς
ἄνω
μεταβὰς
|
βίοτον
|
~πήματος
ἔξω
πόδα
τοῦδ'
ἀνέχεις; |
[1350] |
~διά
τ'
εὐνᾶσαι
τὸν
ἐμὸν
|
βίοτον. |
~Ὦ
πατρὸς
ἐμοῦ
δύστανος
ἀρά· |
[750] |
εἴργασται
νέον;
~(Πρόσω
μὲν
ἤδη
|
βίοτος, |
ἀλλ'
ὅμως
ἔτ'
ἂν
~λυπηρὸς |
[250] |
~Πολλὰ
διδάσκει
μ'
ὁ
πολὺς
|
βίοτος· |
~χρῆν
γὰρ
μετρίας
εἰς
ἀλλήλους
|
[250] |
βάρος,
ὡς
κἀγὼ
~(τῆσδ'
ὑπεραλγῶ.
|
~Βιότου |
δ'
ἀτρεκεῖς
ἐπιτηδεύσεις
~φασὶ
σφάλλειν |
[150] |
κατὰ
γῆν
~(δι'
ἀπειροσύνην
ἄλλου
|
βιότου
|
~κοὐκ
ἀπόδειξιν
τῶν
ὑπὸ
γαίας, |
[1250] |
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν
οὔ
σοι
~(κτητὸν
|
βιότου |
μέρος
ἐστίν.
~Ἄκουε,
Θησεῦ,
σῶν |
[350] |
φάος.
~Ῥίψω
μεθήσω
σῶμ'
ἀπαλλαχθήσομαι
|
~βίου |
θανοῦσα·
χαίρετ'
οὐκέτ'
εἴμ'
ἐγώ. |
[50] |
~Τέλος
δὲ
κάμψαιμ'
ὥσπερ
ἠρξάμην
|
βίου. |
~(Θεράπων)
~(Ἄναξ
θεοὺς
γὰρ
δεσπότας |
[1400] |
~Ὄλωλα,
τέκνον,
οὐδέ
μοι
χάρις
|
βίου. |
~(Ἱππόλυτος)
~Στένω
σὲ
μᾶλλον
ἢ |
[650] |
ἡμῖν
πάθος
~πέραν
δυσεκπέρατον
ἔρχεται
|
βίου. |
~Κακοτυχεστάτα
γυναικῶν
ἐγώ.
~(Χορός)
~(Φεῦ |
[800] |
τινός·
~κατακονὰ
μὲν
οὖν
ἀβίοτος
|
βίου. |
~Κακῶν
δ'
ὦ
τάλας,
πέλαγος |
[950] |
πεφυκέναι·
~κακὴν
ἄρ'
αὐτὴν
ἔμπορον
|
βίου |
λέγεις,
~(εἰ
δυσμενείᾳ
σῇ
τὰ |
[350] |
τιν'
Εἰσὶ
δ'
ἡδοναὶ
πολλαὶ
|
βίου, |
~μακραί
τε
λέσχαι
καὶ
σχολή, |
[750] |
πολλὰ
πράσσειν
οὐκ
ἐν
ἀσφαλεῖ
|
βίου. |
~(Τροφός)
~Ὀρθώσατ'
ἐκτείνοντες
ἄθλιον
νέκυν· |
[850] |
κακόν.
ἐμοὶ
μὲν
οὖν
ἀβίοτος
|
βίου
|
~τύχα
πρὸς
τὸ
κρανθὲν
εἴη |
[250] |
~Θανεῖν;
Ἀσιτεῖ
γ'
εἰς
ἀπόστασιν
|
βίου. |
~(Χορός)
~Θαυμαστὸν
εἶπας,
εἰ
τάδ' |
[400] |
~Μόνον
δὲ
τοῦτό
φασ'
ἁμιλλᾶσθαι
|
βίῳ, |
~γνώμην
δικαίαν
κἀγαθήν
ὅτῳ
παρῇ. |
[500] |
οὔτ'
ἐπ'
αἰσχροῖς
οὔτ'
ἐπὶ
|
βλάβῃ |
φρενῶν
~παύσει
νόσου
τῆσδ'
ἢν |
[400] |
ποτ'
ὦ
δέσποινα
ποντία
Κύπρι,
|
~βλέπουσιν |
ἐς
πρόσωπα
τῶν
ξυνευνετῶν
~οὐδὲ |
[50] |
πύλας
~Ἅιδου,
φάος
δὲ
λοίσθιον
|
βλέπων |
τόδε.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ἕπεσθ'
ᾄδοντες
ἕπεσθε
|
[250] |
δ'
ἐς
πρόσωπον
οὐ
τεκμαίρεται
|
βλέπων; |
~(Τροφός)
~Ἔκδημος
ὢν
γὰρ
τῆσδε |
[850] |
κακὸν
ἔχει
δόμος.
~Δάκρυσί
μου
|
βλέφαρα
|
~καταχυθέντα
τέγγεται
σᾷ
τύχᾳ·
~(τὸ |
[850] |
τί
μοι
λόγου
μέτα.
~(Θησεύς)
|
~Βοᾷ |
βοᾷ
δέλτος
ἄλαστα.
Πᾷ
φύγω
|
[850] |
μοι
λόγου
μέτα.
~(Θησεύς)
~Βοᾷ
|
βοᾷ |
δέλτος
ἄλαστα.
Πᾷ
φύγω
~βάρος |
[550] |
~Ὁ
τῆς
φιλίππου
παῖς
Ἀμαζόνος
|
βοᾷ
|
~(Ἱππόλυτος)
αὐδῶν
δεινὰ
πρόσπολον
κακά. |
[550] |
~διὰ
πύλας
ἔμολεν
ἔμολε
σοὶ
|
βοά. |
~(Φαίδρα)
~Καὶ
μὴν
σαφῶς
γε |
[550] |
~(Χορός)
~Τίνα
θροεῖς
αὐδάν;
Τίνα
|
βοᾷς |
λόγον;
~Ἔνεπε,
τίς
φοβεῖ
σε |
[750] |
ἴστε
τίς
ποτ'
ἐν
δόμοις
|
βοὴ
|
~ἠχὼ
βαρεῖα
προσπόλων
ἀφίκετο;
~Οὐ |
[750] |
ἔρωτα.
~(Τροφός)
~ἔσωθεν
~Ἰοὺ
ἰού·
|
~βοηδρομεῖτε |
πάντες
οἱ
πέλας
δόμων·
~ἐν |
[600] |
ὦ
παῖ,
πρίν
τιν'
αἰσθέσθαι
|
βοῆς. |
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐκ
ἔστ'
ἀκούσας
δείν' |
[100] |
ὅπως
ἂν
ἅρμασιν
ζεύξας
ὕπο
|
~βορᾶς |
κορεσθεὶς
γυμνάσω
τὰ
πρόσφορα.
~Τὴν |
[950] |
νυν
αὔχει
καὶ
δι'
ἀψύχου
|
βορᾶς
|
~σίτοις
καπήλευ'
Ὀρφέα
τ'
ἄνακτ' |
[1350] |
~(ὦ
στυγνὸν
ὄχημ'
ἵππειον,
ἐμῆς
|
~βόσκημα |
χερός,
~διά
μ'
ἔφθειρας,
κατὰ |
[200] |
κεφαλῆς
ἐπίκρανον
ἔχειν·
~ἄφελ'
ἀμπέτασον
|
βόστρυχον |
ὤμοις.
~(Τροφός)
~Θάρσει,
τέκνον,
καὶ |
[50] |
~(ἔνθ'
οὔτε
ποιμὴν
ἀξιοῖ
φέρβειν
|
βοτὰ
|
~οὔτ'
ἦλθέ
πω
σίδηρος,
ἀλλ' |
[1300] |
ὧδ'
ἔχει
νόμος·
~οὐδεὶς
ἀπαντᾶν
|
βούλεται |
προθυμίᾳ
~(τῇ
τοῦ
θέλοντος,
ἀλλ' |
[1200] |
τάλαιν'
ἀρά.
~Τίς
ἄνδρ'
ἄριστον
|
βούλεται |
σῶσαι
παρών;
~Πολλοὶ
δὲ
βουληθέντες |
[1400] |
πατρὸς
δυσπραξίας.
~(Ἄρτεμις)
~Ἐξηπατήθη
δαίμονος
|
βουλεύμασιν. |
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δυστάλας
σὺ
τῆσδε |
[0] |
κατέσχετο
~ἔρωτι
δεινῷ
τοῖς
ἐμοῖς
|
βουλεύμασιν. |
~Καὶ
πρὶν
μὲν
ἐλθεῖν
τήνδε |
[1250] |
φρενί;
~Φρόντιζ'
~ἐμοῖς
δὲ
χρώμενος
|
βουλεύμασιν
|
~οὐκ
ὠμὸς
ἐς
σὸν
παῖδα |
[650] |
ἔνδον
δρῶσιν
αἱ
κακαὶ
κακὰ
|
~βουλεύματ' |
ἔξω
δ'
ἐκφέρουσι
πρόσπολοι.
~Ὡς |
[400] |
ἔδοξέ
μοι,
~κράτιστον
οὐδεὶς
ἀντερεῖ
|
βουλευμάτων. |
~Ἐμοὶ
γὰρ
εἴη
μήτε
λανθάνειν |
[900] |
ἄναξ
~Θησεῦ,
τὸ
λῷστον
σοῖσι
|
βούλευσαι |
δόμοις.
~(Ἱππόλυτος)
~(Κραυγῆς
ἀκούσας
σῆς |
[50] |
~ἆρ'
ἄν
τί
μου
δέξαιο
|
βουλεύσαντος |
εὖ;
~(Ἱππόλυτος)
~(Καὶ
κάρτα
γ' |
[700] |
~Θανεῖν·
~ὅπως
δέ,
τοῦτ'
ἐγὼ
|
βουλεύσομαι. |
~(Χορός)
~Εὔφημος
ἴσθι.
~(Φαίδρα)
~Καὶ |
[1200] |
βούλεται
σῶσαι
παρών;
~Πολλοὶ
δὲ
|
βουληθέντες |
ὑστέρῳ
ποδὶ
~ἐλειπόμεσθα.
Χὠ
μὲν |
[250] |
δ'
ἂν
πυθέσθαι
καὶ
κλύειν
|
βουλοίμεθ' |
ἄν.
~(Τροφός)
~Ἔληξ'
ἐλέγχουσ'
οὐ |
[900] |
ὅτῳ
στένεις
ἔπι
~οὐκ
οἶδα,
|
βουλοίμην |
δ'
ἂν
ἐκ
σέθεν
κλύειν. |
[300] |
~Οὐδέν
τι
μᾶλλον
οἶδ'
ἃ
|
βούλομαι |
κλύειν.
~(Φαίδρα)
~Φεῦ·
~(πῶς
ἂν |
[900] |
Τῷ
τρόπῳ
διόλλυται;
~(Πάτερ,
πυθέσθαι
|
βούλομαι |
σέθεν
πάρα.
~Σιγᾷς·
~σιωπῆς
δ' |
[500] |
~Οὐκ
οἶδ'
~ὀνάσθαι,
μὴ
μαθεῖν,
|
βούλου, |
τέκνον.
~(Φαίδρα)
~Δέδοιχ'
ὅπως
μοι |
[500] |
~Φοίβου
τ'
ἐπὶ
Πυθίοις
τεράμνοις
|
~βούταν |
φόνον
Ἑλλὰς
αἶ'
ἀέξει·
~Ἔρωτα |
[50] |
καὶ
κέρδος
γε
σὺν
μόχθῳ
|
βραχεῖ. |
~(Θεράπων)
~Ἦ
κἀν
θεοῖσι
ταὐτὸν |
[600] |
~ἡ
δ'
ἀμήχανος
γυνὴ
~γνώμῃ
|
βραχείᾳ |
μωρίαν
ἀφῃρέθη.
~(Χρῆν
δ'
ἐς |
[1200] |
οὐ
κάτοιδ'
ὅτῳ
τρόπῳ
~πίπτει,
|
βραχὺν |
δὴ
βίοτον
ἐμπνέων
ἔτι·
~ἵπποι |
[1200] |
χθόνιος
ὡς
βροντὴ
Διὸς
~βαρὺν
|
βρόμον |
μεθῆκε,
φρικώδη
κλύειν·
~ὀρθὸν
δὲ |
[550] |
~ἂν
ἁ
Κύπρις
οἷον
ἕρπει·
|
~βροντᾷ |
γὰρ
ἀμφιπύρῳ
~(τοκάδα
τὰν
διγόνοιο |
[1200] |
~Ἔνθεν
τις
ἠχὼ
χθόνιος
ὡς
|
βροντὴ |
Διὸς
~βαρὺν
βρόμον
μεθῆκε,
φρικώδη |
[900] |
ἔξεδροι
φρενῶν.
~(Θησεύς)
~(Φεῦ
τῆς
|
βροτείας |
ποῖ
προβήσεται;
Φρενός.
~Τί
τέρμα |
[0] |
ταχείαις
θῆρας
ἐξαιρεῖ
χθονός,
~μείζω
|
βροτείας |
προσπεσὼν
ὁμιλίας.
~(Τούτοισι
μέν
νυν |
[600] |
φῶς
ἡλίου
κατῴκισας;
~Εἰ
γὰρ
|
βρότειον |
ἤθελες
σπεῖραι
γένος,
~οὐκ
ἐκ |
[400] |
δ'
ἐννοοῦμαι
φαῦλος
οὖσα,
κἀν
|
βροτοῖς
|
~αἱ
δεύτεραί
πως
φροντίδες
σοφώτεραι. |
[100] |
~Σεμνή
γε
μέντοι
κἀπίσημος
ἐν
|
βροτοῖς. |
~(Ἱππόλυτος)
~(Οὐδείς
μ'
ἀρέσκει
νυκτὶ |
[400] |
καλὸν
~καὶ
δόξαν
ἐσθλὴν
ἐν
|
βροτοῖς |
καρπίζεται.
~(Τροφός)
~(Δέσποιν'
ἐμοί
τοι |
[0] |
~(Ἀφροδίτη)
~Πολλὴ
μὲν
ἐν
|
βροτοῖσι |
κοὐκ
ἀνώνυμος
~θεὰ
κέκλημαι
Κύπρις |
[900] |
ὑπερβάλλῃ
κακοῖς.
~(Θησεύς)
~(Φεῦ,
χρῆν
|
βροτοῖσι |
τῶν
φίλων
τεκμήριον
~σαφές
τι |
[200] |
γενναίου
λήματος
οἴσεις.
~Μοχθεῖν
δὲ
|
βροτοῖσιν |
ἀνάγκη.
~(Φαίδρα)
~Αἰαῖ·
~πῶς
ἂν |
[50] |
φαινοίμεθ'
ἄν.
~(Θεράπων)
~Οἶσθ'
οὖν
|
βροτοῖσιν |
ὃς
καθέστηκεν
νόμος;
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐκ |
[600] |
~(ἀλλ'
ἀντιθέντας
σοῖσιν
ἐν
ναοῖς
|
βροτοὺς
|
~ἢ
χαλκὸν
ἢ
σίδηρον
ἢ |
[350] |
τῶνδ'
ἀλγέων·
~ὦ
πόνοι
τρέφοντες
|
βροτούς. |
~Ὄλωλας,
ἐξέφηνας
ἐς
φάος
κακά. |
[450] |
ἐκπονεῖν
τοι
χρὴ
βίον
λίαν
|
βροτούς· |
~οὐδὲ
στέγην
γὰρ
ᾗ
κατηρεφεῖς |
[1250] |
τὰν
θεῶν
ἄκαμπτον
φρένα
καὶ
|
βροτῶν
|
~ἄγεις,
Κύπρι,
σὺν
δ'
~(ὁ |
[1400] |
~Φεῦ·
~(εἴθ'
ἦν
ἀραῖον
δαίμοσιν
|
βροτῶν |
γένος.
~(Ἄρτεμις)
~(Ἔασον·
~οὐ
γὰρ |
[100] |
τούτων
κλύειν.
~(Σοφωτέρους
γὰρ
χρὴ
|
βροτῶν |
εἶναι
θεούς.
~(Χορός)
~(Ὠκεανοῦ
τις |
[1300] |
ἐγὼ
~ὥστ'
ἄνδρα
πάντων
φίλτατον
|
βροτῶν |
ἐμοὶ
~θανεῖν
ἐᾶσαι.
Τὴν
δὲ |
[50] |
τίς
δ'
οὐ
σεμνὸς
ἀχθεινὸς
|
βροτῶν; |
~(Θεράπων)
~(Ἐν
δ'
εὐπροσηγόροισίν
ἐστί |
[400] |
~τί
τοῦτο
θαῦμα;
Σὺν
πολλοῖς
|
βροτῶν. |
~(Κἄπειτ'
ἔρωτος
οὕνεκα
ψυχὴν
ὀλεῖς; |
[650] |
θεῶν
ἀρωγὸς
ἢ
τίς
ἂν
|
βροτῶν
|
~πάρεδρος
ἢ
ξυνεργὸς
ἀδίκων
ἔργων
|
[50] |
γάρ
ἐστι
τοῦτ'
ἐμοὶ
γέρας
|
βροτῶν· |
~(σοὶ
καὶ
ξύνειμι
καὶ
λόγοις |
[1400] |
~ὃς
ἂν
μάλιστα
φίλτατος
κυρῇ
|
βροτῶν
|
~τόξοις
ἀφύκτοις
τοῖσδε
τιμωρήσομαι.
~Σοὶ |
[750] |
ἔστι
δὴ
~γυνή,
κρεμαστοῖς
ἐν
|
βρόχοις |
ἠρτημένη.
~(Τροφός)
~(Οὐ
σπεύσετ'
Οὐκ |
[800] |
ἄλοχος;
Ἐκ
τίνος
τύχης;
~(Χορός)
|
~Βρόχον |
κρεμαστὸν
ἀγχόνης
ἀνήψατο.
~(Θησεύς)
~Λύπῃ |
[750] |
~ἀπὸ
νυμφιδίων
κρεμαστὸν
~(ἅψεται
ἀμφὶ
|
βρόχον |
λευκᾷ
καθαρμόζουσα
δείρᾳ,
~δαίμονα
στυγνὸν |
[750] |
~λῦσαί
τ'
ἄνασσαν
ἐξ
ἐπισπαστῶν
|
βρόχων; |
~Τί
δ'
Οὐ
πάρεισι
πρόσπολοι |