| Vers |
| [100] |
ἔχειν
~οἴκων,
λεπτὰ
δὲ
φάρη
|
~ξανθὰν |
κεφαλὰν
σκιάζειν·
~(τριτάταν
δέ
νιν |
| [200] |
κυσὶ
θωύξαι
~(καὶ
παρὰ
χαίταν
|
ξανθὰν |
ῥῖψαι
~Θεσσαλὸν
ὅρπακ'
ἐπίλογχον
ἔχουσ' |
| [1300] |
ὅδε
δὴ
στείχει,
~σάρκας
νεαρὰς
|
ξανθόν |
τε
κάρα
~διαλυμανθείς.
Ὦ
πόνος |
| [850] |
~ἢ
τῆσδε
χώρας
ἐκπεσὼν
ἀλώμενος
|
~ξένην |
ἐπ'
αἶαν
λυπρὸν
ἀντλήσει
βίον. |
| [1000] |
ἐκ
πατρῴας
φυγὰς
ἀλητεύων
χθονὸς
|
~ξένην |
ἐπ'
αἶαν
λυπρὸν
ἀντλήσεις
βίον. |
| [1050] |
~(Θησεύς)
~Ὅστις
γυναικῶν
λυμεῶνας
ἥδεται
|
~ξένους |
κομίζων
καὶ
ξυνοικούρους
κακῶν.
~(Ἱππόλυτος) |
| [1050] |
αὐτόν,
δμῶες;
Οὐκ
ἀκούετε
~(πάλαι
|
ξενοῦσθαι |
τόνδε
προυννέποντά
με;
~(Ἱππόλυτος)
~Κλαίων |
| [1050] |
δῆθ'
ὁ
τλήμων
τρέψομαι;
Τίνος
|
ξένων
|
~δόμους
ἔσειμι,
τῇδ'
ἐπ'
αἰτίᾳ |
| [250] |
ἂν
παροῦσα
καὶ
σύ
μοι
|
ξυμμαρτυρῇς
|
~οἵα
πέφυκα
δυστυχοῦσι
δεσπόταις.
~Ἄγ' |
| [250] |
ἐπαινῶ
~(τοῦ
μηδὲν
ἄγαν·
~καὶ
|
ξυμφήσουσι |
σοφοί
μοι.
~(Χορός)
~Γύναι
γεραιά, |
| [450] |
ἐκποδὼν
θεούς,
~στέργουσι
δ'
οἶμαι,
|
ξυμφορᾷ |
νικώμενοι.
~Σὺ
δ'
οὐκ
ἀνέξῃ; |
| [450] |
ἥδε
χρησιμώτερα
~πρὸς
τὴν
παροῦσαν
|
ξυμφοράν, |
αἰνῶ
δὲ
σέ.
~Ὁ
δ' |
| [950] |
μουσικώτεροι
λέγειν.
~(Ὅμως
δ'
ἀνάγκη,
|
ξυμφορᾶς |
ἀφιγμένης,
~γλῶσσάν
μ'
ἀφεῖναι.
Πρῶτα |
| [1400] |
γε
καὶ
σὲ
καὶ
τρίτην
|
ξυνάορον. |
~(Ἱππόλυτος)
~(μωξα
τοίνυν
καὶ
πατρὸς |
| [900] |
θεοῖσιν
ὡς
περισσὸς
ὢν
ἀνὴρ
|
~ξύνει; |
Σὺ
σώφρων
καὶ
κακῶν
ἀκήρατος; |
| [400] |
κἂν
θρασύσπλαγχνός
τις
ᾖ,
~(ὅταν
|
ξυνειδῇ |
μητρὸς
ἢ
πατρὸς
κακά.
~Μόνον |
| [50] |
ἐμοὶ
γέρας
βροτῶν·
~(σοὶ
καὶ
|
ξύνειμι |
καὶ
λόγοις
ἀμείβομαι,
~κλύων
μὲν |
| [1200] |
μαργῶσαι
φρένας,
~σιγῇ
πελάζων
ἄντυγι
|
ξυνείπετο, |
~ἐς
τοῦθ'
ἕως
ἔσφηλε
κἀνεχαίτισεν
|
| [400] |
ξυνευνετῶν
~οὐδὲ
σκότον
φρίσσουσι
τὸν
|
ξυνεργάτην
|
~τέραμνά
τ'
οἴκων
μή
ποτε |
| [650] |
τίς
ἂν
βροτῶν
~πάρεδρος
ἢ
|
ξυνεργὸς |
ἀδίκων
ἔργων
~φανείη;
Τὸ
γὰρ |
| [1100] |
ὅταν
φρένας
ἔλθῃ,
~(λύπα
παραιρεῖ
|
ξύνεσίς |
τε·
~τίς
ἐλπὶς
ἃ
κεύθει
|
| [400] |
Κύπρι,
~βλέπουσιν
ἐς
πρόσωπα
τῶν
|
ξυνευνετῶν
|
~οὐδὲ
σκότον
φρίσσουσι
τὸν
ξυνεργάτην
|
| [0] |
ἔρωτος
ἡ
τάλαιν'
ἀπόλλυται
~(σιγῇ,
|
ξύνοιδε |
δ'
οὔτις
οἰκετῶν
νόσον.
~Ἀλλ' |
| [1050] |
λυμεῶνας
ἥδεται
~ξένους
κομίζων
καὶ
|
ξυνοικούρους |
κακῶν.
~(Ἱππόλυτος)
~(Αἰαῖ,
πρὸς
ἧπαρ· |
| [1200] |
δεσπότης
μὲν
ἱππικοῖσιν
ἤθεσιν
~(πολὺς
|
ξυνοικῶν |
ἥρπασ'
ἡνίας
χεροῖν,
~ἕλκει
δὲ |
| [950] |
πάλιν.
~(Ἱππόλυτος)
~(Πάτερ,
μένος
μὲν
|
ξύντασίς |
τε
σῶν
φρενῶν
~δεινή·
~τὸ |
| [250] |
φρενῶν
~ἀπό
τ'
ὤσασθαι
καὶ
|
ξυντεῖναι. |
~Τὸ
δ'
ὑπὲρ
δισσῶν
μίαν |
| [0] |
~χλωρὰν
δ'
ἀν'
ὕλην
παρθένῳ
|
ξυνὼν |
ἀεὶ
~κυσὶν
ταχείαις
θῆρας
ἐξαιρεῖ |
