Vers |
[950] |
~τῆσδ'
ἂν
γένοιντ'
ἄν,
ὥστε
|
σ' |
αἰτίαν
φυγεῖν;
~Μισεῖν
σε
φήσεις |
[450] |
σεμνομυθεῖς;
Οὐ
λόγων
εὐσχημόνων
~δεῖ
|
σ' |
ἀλλὰ
τἀνδρός.
Ὡς
τάχος
διιστέον, |
[500] |
δοκεῖ
σοι
χρῆν
μὲν
οὔ
|
σ' |
ἁμαρτάνειν·
~εἰ
δ'
οὖν,
πιθοῦ |
[300] |
μ'
ἁμαρτεῖν·
οὐ
γὰρ
ἐς
|
σ' |
ἁμαρτάνω.
~(Τροφός)
~Οὐ
δῆθ'
ἑκοῦσά |
[300] |
~(Τροφός)
~(Θησεύς)
τιν'
ἡμάρτηκεν
ἐς
|
σ' |
ἁμαρτίαν;
~(Φαίδρα)
~Μὴ
δρῶσ'
ἔγωγ' |
[1000] |
δὲ
σὸς
πατήρ,
~ἔκτεινά
τοί
|
σ' |
ἂν
κοὐ
φυγαῖς
ἐζημίουν,
~εἴπερ |
[400] |
λόγου
~πέπονθας,
ὀργαὶ
δ'
ἐς
|
σ' |
ἀπέσκηψαν
θεᾶς.
~Ἐρᾷς·
~τί
τοῦτο |
[150] |
γὰρ
σφάλλῃ
κοὐδενὶ
χαίρεις,
~οὐδέ
|
σ' |
ἀρέσκει
τὸ
παρόν,
τὸ
δ' |
[1250] |
~παῖδ'
ἐπακοῦσαι·
~(Λητοῦς
δὲ
κόρη
|
σ' |
Ἄρτεμις
αὐδῶ.
~Θησεῦ,
τί
τάλας |
[150] |
θνητῶν
στυγεραί
τε
νόσοι.
~Τί
|
σ' |
ἐγὼ
δράσω;
Τί
δὲ
μὴ |
[1050] |
ἔχεις
εὐδαίμονα,
~χαῖρ'
~ὕστατον
γάρ
|
σ' |
εἰσορῶν
προσφθέγγομαι.
~Ἴτ'
ὦ
νέοι |
[950] |
αἰσχρὰ
μηχανώμενοι.
~Τέθνηκεν
ἥδε·
~τοῦτό
|
σ' |
ἐκσώσειν
δοκεῖς;
~Ἐν
τῷδ'
ἁλίσκῃ |
[300] |
γὰρ
τὸ
δεινὸν
τοῦθ'
ὅ
|
σ' |
ἐξαίρει
θανεῖν;
~(Φαίδρα)
~Ἔα
μ' |
[450] |
~Σὺ
δ'
οὐκ
ἀνέξῃ;
Χρῆν
|
σ' |
ἐπὶ
ῥητοῖς
ἄρα
~(πατέρα
φυτεύειν, |
[1400] |
ἀνώνυμος
πεσὼν
~(ἔρως
ὁ
(Φαίδρα)
|
ς |
ἐς
σὲ
σιγηθήσεται.
~Σὺ
δ' |
[650] |
τάδ'
εἰ
δέξῃ,
λέγειν.
~Ἔθρεψά
|
σ' |
εὔνους
τ'
εἰμί·
~τῆς
νόσου |
[650] |
δοκῶ;
~Εὖ
δ'
ἴσθι,
τοὐμόν
|
σ' |
εὐσεβὲς
σῴζει,
γύναι·
~εἰ
μὴ |
[1300] |
~σκέψιν
παρέσχες,
ἀλλὰ
θᾶσσον
ἤ
|
σ' |
ἐχρῆν
~ἀρὰς
ἀφῆκας
παιδὶ
καὶ |
[1050] |
~(Θησεύς)
~Τότε
στενάζειν
καὶ
προγιγνώσκειν
|
σ' |
ἐχρῆν
~ὅτ'
ἐς
πατρῴαν
ἄλοχον |
[1400] |
χραίνειν
θανασίμοισιν
ἐκπνοαῖς·
~ὁρῶ
δέ
|
σ' |
ἤδη
τοῦδε
πλησίον
κακοῦ.
~(Ἱππόλυτος) |
[1000] |
τὸ
σῶφρον
τοὐμὸν
οὐ
πείθει
|
σ' |
~ἴτω·
~δεῖ
δή
σε
δεῖξαι |
[250] |
γεραιά,
βασιλίδος
πιστὴ
τροφέ,
~(Φαίδρα)
|
ς |
ὁρῶμεν
τάσδε
δυστήνους
τύχας.
~Ἄσημα |
[500] |
ἄρτι
μοι
γνώμης
ἔσω,
~ἅ
|
σ' |
οὔτ'
ἐπ'
αἰσχροῖς
οὔτ'
ἐπὶ |
[100] |
δὲ
συγγνώμην
ἔχειν·
~εἴ
τίς
|
σ' |
ὑφ'
ἥβης
σπλάγχνον
ἔντονον
φέρων
|
[1100] |
~λέκτρων
ἅμιλλα
κούραις.
~Ἐγὼ
δὲ
|
σᾷ |
δυστυχίᾳ
~δάκρυσι
διοίσω
πότμον
~ἄποτμον· |
[1100] |
χλόαν·
~(νυμφιδία
δ'
ἀπόλωλε
φυγᾷ
|
σᾷ
|
~λέκτρων
ἅμιλλα
κούραις.
~Ἐγὼ
δὲ |
[850] |
~Δάκρυσί
μου
βλέφαρα
~καταχυθέντα
τέγγεται
|
σᾷ |
τύχᾳ·
~(τὸ
δ'
ἐπὶ
τῷδε |
[100] |
στόμα.
~(Θεράπων)
~Τήνδ'
ἣ
πύλαισι
|
σαῖς |
ἐφέστηκεν
πέλας.
~(Ἱππόλυτος)
~Πρόσωθεν
αὐτὴν |
[800] |
κλύω
πόθεν
θανάσιμος
τύχα,
~γύναι,
|
σὰν |
ἔβα,
τάλαινα,
κραδίαν;
~Εἴποι
τις |
[800] |
χερὸς
πάλαισμα
μελέας.
~Τίς
ἄρα
|
σάν, |
τάλαιν'
ἀμαυροῖ
ζόαν;
~(Θησεύς)
~Ὤμοι |
[350] |
μέλεα
θρεομένας;
~Ὀλοίμαν
ἔγωγε
πρὶν
|
σᾶν, |
φίλα,
~(κατανύσαι
φρενῶν.
Ἰώ
μοι, |
[1200] |
πέτραις
φίλον
κάρα
~θραύων
τε
|
σάρκας, |
δεινὰ
δ'
ἐξαυδῶν
κλύειν·
~(Στῆτ' |
[1000] |
πόντος
μήτε
γῆ
δέξαιτό
μου
|
~σάρκας |
θανόντος,
εἰ
κακὸς
πέφυκ'
ἀνήρ. |
[1300] |
ὁ
τάλας
ὅδε
δὴ
στείχει,
|
~σάρκας |
νεαρὰς
ξανθόν
τε
κάρα
~διαλυμανθείς. |
[1200] |
γῆς
~πρὸς
πόντον
ἤδη
κειμένη
|
Σαρωνικόν. |
~Ἔνθεν
τις
ἠχὼ
χθόνιος
ὡς |
[650] |
φρένας
~(ἐρεῖ
καθ'
ἡμῶν
πατρὶ
|
σὰς |
ἁμαρτίας,
~ἐρεῖ
δὲ
Πιτθεῖ
τῷ |
[900] |
μᾶλλον
ἢ
φίλους,
~(κρύπτειν
δίκαιον
|
σάς, |
πάτερ,
δυσπραξίας.
~(Θησεύς)
~Ὦ
πόλλ' |
[800] |
~βιαίως
θανοῦσ'
ἀνοσίῳ
τε
συμφορᾷ,
|
~(σᾶς |
χερὸς
πάλαισμα
μελέας.
~Τίς
ἄρα |
[700] |
κακά.
~Ἀλλ'
ἐκποδὼν
ἄπελθε
καὶ
|
σαυτῆς |
πέρι
~φρόντιζ'
~ἐγὼ
γὰρ
τἀμὰ |
[1050] |
κακά.
~(Θησεύς)
~(Πολλῷ
γε
μᾶλλον
|
σαυτὸν |
ἤσκησας
σέβειν
~ἢ
τοὺς
τεκόντας |
[1000] |
~οὐχ
οὕτω
θανῇ,
~ὥσπερ
σὺ
|
σαυτῷ |
τόνδε
προύθηκας
νόμον·
~ταχὺς
γὰρ |
[1300] |
θέλοντος,
ἀλλ'
ἀφιστάμεσθ'
ἀεί.
~Ἐπεί,
|
σάφ' |
ἴσθι,
Ζῆνα
μὴ
φοβουμένη
~οὐκ |
[850] |
φύγοι
~(τήνδ'
εἴπερ
ἡμῖν
ὤπασας
|
σαφεῖς |
ἀράς.
~(Χορός)
~Ἄναξ,
ἀπεύχου
ταῦτα |
[1300] |
οἶσθα
πατρὸς
τρεῖς
ἀρὰς
ἔχων
|
σαφεῖς; |
~Ὧν
τὴν
μίαν
παρεῖλες,
ὦ |
[550] |
κακά.
~(Χορός)
~(Ἰὰν
μὲν
κλύω,
|
σαφὲς |
δ'
οὐκ
ἔχω·
~γεγώνει
δ' |
[900] |
χρῆν
βροτοῖσι
τῶν
φίλων
τεκμήριον
|
~σαφές |
τι
κεῖσθαι
καὶ
διάγνωσιν
φρενῶν, |
[950] |
ἁμιλλῶμαι
λόγοις
~νεκροῦ
παρόντος
μάρτυρος
|
σαφεστάτου; |
~Ἔξερρε
γαίας
τῆσδ'
ὅσον
τάχος |
[350] |
Εἰ
δ'
ὁ
καιρὸς
ἦν
|
σαφής, |
~οὐκ
ἂν
δύ'
ἤστην
ταὔτ' |
[550] |
σοὶ
βοά.
~(Φαίδρα)
~Καὶ
μὴν
|
σαφῶς |
γε
τὴν
κακῶν
προμνήστριαν,
~(τὴν |
[300] |
~Οὐ
μάντις
εἰμὶ
τἀφανῆ
γνῶναι
|
σαφῶς. |
~(Φαίδρα)
~Τί
τοῦθ'
ὃ
δὴ |
[1250] |
προκόψω
γ'
οὐδέν,
ἀλγυνῶ
δέ
|
σε· |
~ἀλλ'
ἐς
τόδ'
ἦλθον,
παιδὸς |
[650] |
διαφθορεῦ,
~οἷ'
εἰργάσω
με.
Ζεύς
|
σε |
γεννήτωρ
ἐμὸς
~πρόρριζον
ἐκτρίψειεν
οὐτάσας |
[600] |
ἅψῃ
πέπλων;
~(Τροφός)
~Ὦ
πρός
|
σε |
γονάτων,
μηδαμῶς
μ'
ἐξεργάσῃ.
~(Ἱππόλυτος) |
[100] |
~(Θεράπων)
~(Εὐδαιμονοίης
νοῦν
ἔχων
ὅσον
|
σε |
δεῖ.
~(Ἱππόλυτος)
~(Χωρεῖτ'
ὀπαδοί,
καὶ |
[1000] |
πείθει
σ'
~ἴτω·
~δεῖ
δή
|
σε |
δεῖξαι
τῷ
τρόπῳ
διεφθάρην.
~Πότερα |
[450] |
ἡδονῆς
τε
σῆς
~προῆγον
ἄν
|
σε |
δεῦρο·
~νῦν
δ'
ἀγὼν
μέγας
|
[500] |
δὲ
τοὔργον,
εἴπερ
ἐκσώσει
γέ
|
σε, |
~ἢ
τοὔνομ'
ᾧ
σὺ
κατθανῇ |
[200] |
~Τάδε
μαντείας
ἄξια
πολλῆς,
~ὅστις
|
σε |
θεῶν
ἀνασειράζει
~καὶ
παρακόπτει
φρένας, |
[1300] |
σε.
~(Θησεύς)
~Οἴμοι.
~(Ἄρτεμις)
~(Δάκνει
|
σε, |
Θησεῦ,
μῦθος;
Ἀλλ'
ἔχ'
ἥσυχος, |
[1300] |
σὸν
παῖδ'
ἀλλ'
ὅμως
ἔπεισέ
|
σε. |
~(Θησεύς)
~Οἴμοι.
~(Ἄρτεμις)
~(Δάκνει
σε, |
[750] |
τύχη,
~Θησεῦ·
~νέοι
θανόντες
ἀλγύνουσί
|
σε. |
~(Θησεύς)
~Οἴμοι·
~τέκνων
μοι
μή |
[1400] |
μία.
~(Ἄρτεμις)
~Πατέρα
γε
καὶ
|
σὲ |
καὶ
τρίτην
ξυνάορον.
~(Ἱππόλυτος)
~(μωξα |
[1400] |
μοι
χάρις
βίου.
~(Ἱππόλυτος)
~Στένω
|
σὲ |
μᾶλλον
ἢ
μὲ
τῆς
ἁμαρτίας. |
[1050] |
~τὸ
δ'
ἔργον
οὐ
λέγον
|
σε |
μηνύει
κακόν.
~(Ἱππόλυτος)
~Φεῦ·
~εἴθ' |
[450] |
τὴν
παροῦσαν
ξυμφοράν,
αἰνῶ
δὲ
|
σέ. |
~Ὁ
δ'
αἶνος
οὗτος
δυσχερέστερος |
[350] |
ἐξέφηνας
ἐς
φάος
κακά.
~Τίς
|
σε |
παναμέριος
ὅδε
χρόνος
μένει;
~(Τελευτάσεταί |
[1400] |
καρπουμένῳ.
~Ἀεὶ
δὲ
μουσοποιὸς
ἐς
|
σὲ |
παρθένων
~ἔσται
μέριμνα,
κοὐκ
ἀνώνυμος |
[500] |
κατθανῇ
γαυρουμένη.
~(Φαίδρα)
~Ἆ
μή
|
σε |
πρὸς
θεῶν
εὖ
λέγεις
γάρ, |
[300] |
~(Φαίδρα)
~Ἀπώλεσάς
με,
μαῖα,
καί
|
σε |
πρὸς
θεῶν
~τοῦδ'
ἀνδρὸς
αὖθις |
[1400] |
~(ἔρως
ὁ
(Φαίδρα)
ς
ἐς
|
σὲ |
σιγηθήσεται.
~Σὺ
δ'
ὦ
γεραιοῦ |
[600] |
ὅπως
σιγήσομαι.
~(Τροφός)
~(Ναί,
πρός
|
σε |
τῆς
σῆς
δεξιᾶς
εὐωλένου.
~(Ἱππόλυτος) |
[1250] |
~Κύπρι,
τῶνδε
μόνα
κρατύνεις.
~(Ἄρτεμις)
|
~(Σὲ |
τὸν
εὐπατρίδην
Αἰγέως
κέλομαι
~παῖδ' |
[1400] |
χέρα;
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐ
δῆτ'
ἐπεί
|
σε |
τοῦδ'
ἐλευθερῶ
φόνου.
~(Θησεύς)
~Τί |
[1350] |
συμφορᾷ
συνεζύγης·
~(τὸ
δ'
εὐγενές
|
σε |
τῶν
φρενῶν
ἀπώλεσεν.
~(Ἱππόλυτος)
~Ἔα· |
[550] |
βοᾷς
λόγον;
~Ἔνεπε,
τίς
φοβεῖ
|
σε |
φήμα,
γύναι,
~φρένας
ἐπίσσυτος;
~(Φαίδρα) |
[950] |
ὥστε
σ'
αἰτίαν
φυγεῖν;
~Μισεῖν
|
σε |
φήσεις
τήνδε,
καὶ
τὸ
δὴ |
[300] |
δίδως
ὃ
χρῆν.
~(Φαίδρα)
~(Δώσω·
|
σέβας |
γὰρ
χειρὸς
αἰδοῦμαι
τὸ
σόν. |
[1050] |
~(Πολλῷ
γε
μᾶλλον
σαυτὸν
ἤσκησας
|
σέβειν
|
~ἢ
τοὺς
τεκόντας
ὅσια
δρᾶν |
[950] |
~Ἐπίσταμαι
γὰρ
πρῶτα
μὲν
θεοὺς
|
σέβειν
|
~φίλοις
τε
χρῆσθαι
μὴ
ἀδικεῖν |
[500] |
Ἀφροδίτας
~(φιλτάτων
θαλάμων
κλῃδοῦχον,
οὐ
|
σεβίζομεν, |
~πέρθοντα
καὶ
διὰ
πάσας
ἱέντα |
[0] |
φῶς
ὁρῶντες
ἡλίου,
~(τοὺς
μὲν
|
σέβοντας |
τἀμὰ
πρεσβεύω
κράτη,
~σφάλλω
δ' |
[1050] |
~ὅστις
γ'
ὑφ'
ὑμῶν,
οὓς
|
σέβω, |
διόλλυμαι;
~Οὐ
δῆτα·
~πάντως
οὐ |
[850] |
~θανόντα
πέμψει
τὰς
ἐμὰς
ἀρὰς
|
σέβων, |
~ἢ
τῆσδε
χώρας
ἐκπεσὼν
ἀλώμενος
|
[800] |
~(Τίνι
λόγῳ,
τάλας,
τίνι
τύχαν
|
σέθεν
|
~βαρύποτμον,
γύναι,
προσαυδῶν
τύχω;
~Ὄρνις |
[1300] |
ἡδονὴ
~δηχθεῖσα
κέντροις
παιδὸς
ἠράσθη
|
σέθεν. |
~Γνώμῃ
δὲ
νικᾶν
τὴν
Κύπριν |
[1400] |
σοὶ
παραινῶ
πατέρα
μὴ
στυγεῖν
|
σέθεν, |
~Ἱππόλυτ'
~ἔχει
γὰρ
μοῖραν
ᾗ |
[1400] |
~Λύω
δὲ
νεῖκος
πατρὶ
χρῃζούσης
|
σέθεν· |
~καὶ
γὰρ
πάροιθε
σοῖς
ἐπειθόμην |
[1300] |
ἐφέσπετο
~λόγοισιν,
οὐδ'
αὖ
πρὸς
|
σέθεν |
κακούμενος
~ὅρκων
ἀφεῖλε
πίστιν,
εὐσεβὴς |
[900] |
οἶδα,
βουλοίμην
δ'
ἂν
ἐκ
|
σέθεν |
κλύειν.
~(Ἔα,
τί
χρῆμα;
Σὴν |
[800] |
δῶμα
προσπόλων
ἐμῶν;
~Ὤμοι
μοι
|
σέθεν, |
~(μέλεος,
οἷον
εἶδον
ἄλγος
δόμων, |
[900] |
τρόπῳ
διόλλυται;
~(Πάτερ,
πυθέσθαι
βούλομαι
|
σέθεν |
πάρα.
~Σιγᾷς·
~σιωπῆς
δ'
οὐδὲν |
[300] |
~(Ἱππόλυτον
~(Φαίδρα)
~Οἴμοι.
~(Τροφός)
~Θιγγάνει
|
σέθεν |
τόδε;
~(Φαίδρα)
~Ἀπώλεσάς
με,
μαῖα, |
[850] |
θ'
ἁλίοιο
καὶ
νυκτὸς
~ἀστερωπὸν
|
σέλας. |
~(Χορός)
~(Ὦ
τάλας,
ὅσον
κακὸν |
[450] |
Ζεὺς
ὥς
ποτ'
ἠράσθη
γάμων
|
~Σεμέλης, |
ἴσασι
δ'
ὡς
ἀνήρπασέν
ποτε
|
[1100] |
μέτα
θῆρας
ἔναιρεν
~(Δίκτυνναν
ἀμφὶ
|
σεμνάν. |
~Οὐκέτι
συζυγίαν
πώλων
Ἐνετᾶν
ἐπιβάσῃ
|
[100] |
αὐτὴν
ἁγνὸς
ὢν
ἀσπάζομαι.
~(Θεράπων)
|
~Σεμνή |
γε
μέντοι
κἀπίσημος
ἐν
βροτοῖς. |
[700] |
καλύψαθ'
ἁνθάδ'
εἰσηκούσατε.
~(Χορός)
~Ὄμνυμι
|
σεμνὴν |
Ἄρτεμιν,
Διὸς
κόρην,
~μηδὲν
κακῶν |
[50] |
χρώμεθα.
~(Θεράπων)
~Πῶς
οὖν
σὺ
|
σεμνὴν |
δαίμον'
οὐ
προσεννέπεις;
~(Ἱππόλυτος)
~Τίν' |
[950] |
~φεύγειν
προφωνῶ
πᾶσι·
~θηρεύουσι
γὰρ
|
~σεμνοῖς |
λόγοισιν,
αἰσχρὰ
μηχανώμενοι.
~Τέθνηκεν
ἥδε· |
[450] |
τις
εὐκλεὴς
γενήσεται.
~(Τροφός)
~(Τί
|
σεμνομυθεῖς; |
Οὐ
λόγων
εὐσχημόνων
~δεῖ
σ' |
[850] |
ἐμῆς
ἔτλη
θιγεῖν
~βίᾳ,
τὸ
|
σεμνὸν |
Ζηνὸς
ὄμμ'
ἀτιμάσας.
~Ἀλλ'
ὦ |
[50] |
ἀνιστορεῖς
πέρι;
~(Θεράπων)
~Μισεῖν
τὸ
|
σεμνὸν |
καὶ
τὸ
μὴ
πᾶσιν
φίλον. |
[700] |
~λίμνας
~(ναύταις
οὐκέθ'
ὁδὸν
νέμει,
|
~σεμνὸν |
τέρμονα
κυρῶν
~οὐρανοῦ,
τὸν
Ἄτλας |
[1050] |
οὓς
ὤμοσα.
~(Θησεύς)
~Οἴμοι,
τὸ
|
σεμνὸν |
ὥς
μ'
ἀποκτενεῖ
τὸ
σόν. |
[50] |
~Ὀρθῶς
γε·
τίς
δ'
οὐ
|
σεμνὸς |
ἀχθεινὸς
βροτῶν;
~(Θεράπων)
~(Ἐν
δ' |
[1350] |
Ζεῦ,
τάδ'
ὁρᾷς;
~Ὅδ'
ὁ
|
σεμνὸς |
ἐγὼ
καὶ
θεοσέπτωρ,
~(ὅδ'
ὁ |
[50] |
~(Ἱππόλυτος
καὶ
θεράποντες)
~πότνια
πότνια
|
σεμνοτάτα, |
~Ζηνὸς
γένεθλον,
~χαῖρε,
χαῖρέ
μοι, |
[0] |
νιν
Πιτθέως
ποτ'
ἐκ
δόμων
|
~(σεμνῶν |
ἐς
ὄψιν
καὶ
τέλη
μυστηρίων
|
[100] |
ἐκ
Πανὸς
εἴθ'
Ἑκάτας
~ἢ
|
σεμνῶν |
Κορυβάντων
φοιτᾷς
~ἢ
ματρὸς
ὀρείας; |
[1300] |
μὲν
πρῶτον
ἐκλύει
κάκης·
~ἔπειτα
|
σὴ |
θανοῦσ'
ἀνήλωσεν
γυνὴ
~λόγων
ἐλέγχους, |
[400] |
τοι
συμφορὰ
μὲν
ἀρτίως
~ἡ
|
σὴ |
παρέσχε
δεινὸν
ἐξαίφνης
φόβον·
~(νῦν |
[950] |
ἔμπορον
βίου
λέγεις,
~(εἰ
δυσμενείᾳ
|
σῇ |
τὰ
φίλτατ'
ὤλεσεν.
~Ἀλλ'
ὡς |
[650] |
προσόψῃ
καὶ
σὺ
καὶ
δέσποινα
|
σή. |
~Τῆς
σῆς
δὲ
τόλμης
εἴσομαι |
[1250] |
χρὴ
τὸν
ἄθλιον
~δράσαντας
ἡμᾶς
|
σῇ |
χαρίζεσθαι
φρενί;
~Φρόντιζ'
~ἐμοῖς
δὲ |
[1300] |
~ἣ
σῷ
δι'
ὅρκων
παιδὶ
|
σημαίνει |
νόσον.
~Ὁ
δ'
ὥσπερ
ὢν |
[500] |
ἐκείνου
δή
τι
τοῦ
ποθουμένου
|
~σημεῖον, |
ἢ
πλόκον
τιν'
ἢ
πέπλων |
[850] |
φίλης
χερὸς
~ἠρτημένη;
Θέλει
τι
|
σημῆναι |
νέον;
~Ἀλλ'
ἦ
λέχους
μοι |
[1150] |
ὦ
γυναῖκες;
Εἴπερ
ἴστε
μοι
|
~(σημήνατ' |
~ἆρα
τῶνδε
δωμάτων
ἔσω;
~(Χορός) |
[1300] |
ἐμοὶ
~θανεῖν
ἐᾶσαι.
Τὴν
δὲ
|
σὴν |
ἁμαρτίαν
~(τὸ
μὴ
εἰδέναι
μὲν |
[900] |
σέθεν
κλύειν.
~(Ἔα,
τί
χρῆμα;
|
Σὴν |
δάμαρθ'
ὁρῶ,
πάτερ,
~νεκρόν·
~μεγίστου |
[100] |
κορεσθεὶς
γυμνάσω
τὰ
πρόσφορα.
~Τὴν
|
σὴν |
δὲ
Κύπριν
πόλλ'
ἐγὼ
χαίρειν |
[1300] |
ἀνήλωσεν
γυνὴ
~λόγων
ἐλέγχους,
ὥστε
|
σὴν |
πεῖσαι
φρένα.
~Μάλιστα
μέν
νυν |
[900] |
βούλευσαι
δόμοις.
~(Ἱππόλυτος)
~(Κραυγῆς
ἀκούσας
|
σῆς |
ἀφικόμην,
πάτερ,
~σπουδῇ·
~τὸ
μέντοι |
[1300] |
ὡς
ὑπ'
εὐκλείας
θάνῃ,
~καὶ
|
σῆς |
γυναικὸς
οἶστρον
ἢ
τρόπον
τινὰ
|
[650] |
σὺ
καὶ
δέσποινα
σή.
~Τῆς
|
σῆς |
δὲ
τόλμης
εἴσομαι
γεγευμένος.
~Ὄλοισθε. |
[600] |
~(Τροφός)
~(Ναί,
πρός
σε
τῆς
|
σῆς |
δεξιᾶς
εὐωλένου.
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐ
μὴ |
[1400] |
κατασκήψουσιν
ἐς
τὸ
σὸν
δέμας,
|
~σῆς |
εὐσεβείας
κἀγαθῆς
φρενὸς
χάριν·
~(ἐγὼ |
[1450] |
μοι,
πάτερ.
~(Θησεύς)
~Οἴμοι
φρενὸς
|
σῆς |
εὐσεβοῦς
τε
κἀγαθῆς.
~(Ἱππόλυτος)
~(Τοιῶνδε |
[1050] |
λόγοις·
~οὐ
γάρ
τις
οἶκτος
|
σῆς |
μ'
ὑπέρχεται
φυγῆς.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ἄραρεν, |
[450] |
ποτ'
εὐνῆς
οὕνεχ'
ἡδονῆς
τε
|
σῆς
|
~προῆγον
ἄν
σε
δεῦρο·
~νῦν |
[650] |
κοὐ
κατώρθωνται
τέχναι,
~δέσποινα,
τῆς
|
σῆς |
προσπόλου,
κακῶς
δ'
ἔχει.
~(Φαίδρα) |
[650] |
οὐτάσας
πυρί.
~(Οὐκ
εἶπον
οὐ
|
σῆς |
προυνοησάμην
φρενός;
~Σιγᾶν
ἐφ'
οἷσι |
[800] |
σκότῳ
θανών,
ὦ
τλάμων,
~τῆς
|
σῆς |
στερηθεὶς
φιλτάτης
ὁμιλίας·
~ἀπώλεσας
γὰρ |
[650] |
ἂν
ἔκδημος
χθονὸς
~(Θησεύς,
ἄπειμι·
|
~σῖγα |
δ'
ἕξομεν
στόμα.
~Θεάσομαι
δὲ |
[250] |
~Ἐς
ταὐτὸν
ἥκεις·
πάντα
γὰρ
|
σιγᾷ |
τάδε.
~(Χορός)
~Ὡς
ἀσθενεῖ
τε |
[650] |
εἶπον
οὐ
σῆς
προυνοησάμην
φρενός;
|
~Σιγᾶν |
ἐφ'
οἷσι
νῦν
ἐγὼ
κακύνομαι; |
[300] |
θεῶν
~τοῦδ'
ἀνδρὸς
αὖθις
λίσσομαι
|
σιγᾶν |
πέρι.
~(Τροφός)
~Ὁρᾷς;
Φρονεῖς
μὲν |
[250] |
~Εἶἑν·
τί
σιγᾷς;
Οὐκ
ἐχρῆν
|
σιγᾶν, |
τέκνον,
~ἀλλ'
ἤ
μ'
ἐλέγχειν, |
[350] |
Ἠρξάμην
μὲν
οὖν
~ἐκ
τοῦδε,
|
σιγᾶν |
τήνδε
καὶ
κρύπτειν
νόσον.
~(Γλώσσῃ |
[250] |
πρᾶγμα
μηνυθῇ
τόδε.
~Εἶἑν·
τί
|
σιγᾷς; |
Οὐκ
ἐχρῆν
σιγᾶν,
τέκνον,
~ἀλλ' |
[900] |
~(Πάτερ,
πυθέσθαι
βούλομαι
σέθεν
πάρα.
|
~Σιγᾷς· |
~σιωπῆς
δ'
οὐδὲν
ἔργον
ἐν |
[700] |
Τροζήνιαι,
~τοσόνδε
μοι
παράσχετ'
ἐξαιτουμένῃ,
|
~σιγῇ |
καλύψαθ'
ἁνθάδ'
εἰσηκούσατε.
~(Χορός)
~Ὄμνυμι |
[0] |
~κέντροις
ἔρωτος
ἡ
τάλαιν'
ἀπόλλυται
|
~(σιγῇ, |
ξύνοιδε
δ'
οὔτις
οἰκετῶν
νόσον. |
[1200] |
ἐς
πέτρας
φέροιντο
μαργῶσαι
φρένας,
|
~σιγῇ |
πελάζων
ἄντυγι
ξυνείπετο,
~ἐς
τοῦθ' |
[1400] |
ὁ
(Φαίδρα)
ς
ἐς
σὲ
|
σιγηθήσεται. |
~Σὺ
δ'
ὦ
γεραιοῦ
τέκνον |
[550] |
δ'
~οἵα
τις
πεπόταται.
~(Φαίδρα)
|
~(Σιγήσατ' |
ὦ
γυναῖκες·
~ἐξειργάσμεθα.
~(Χορός)
~Τί |
[600] |
~Οὐκ
ἔστ'
ἀκούσας
δείν'
ὅπως
|
σιγήσομαι. |
~(Τροφός)
~(Ναί,
πρός
σε
τῆς |
[600] |
λόγων
ἄρρητον
εἰσήκουσ'
ὄπα.
~(Τροφός)
|
~Σίγησον, |
ὦ
παῖ,
πρίν
τιν'
αἰσθέσθαι |
[550] |
αὐδὴν
τῶν
ἔσωθεν
ἐκμάθω.
~(Χορός)
|
~Σιγῶ· |
~τὸ
μέντοι
φροίμιον
κακὸν
τόδε. |
[300] |
χειρὸς
αἰδοῦμαι
τὸ
σόν.
~(Τροφός)
|
~Σιγῷμ' |
ἂν
ἤδη·
σὸς
γὰρ
οὑντεῦθεν |
[600] |
ναοῖς
βροτοὺς
~ἢ
χαλκὸν
ἢ
|
σίδηρον |
ἢ
χρυσοῦ
βάρος
~παίδων
πρίασθαι |
[750] |
σπεύσετ'
Οὐκ
οἴσει
τις
ἀμφιδέξιον
|
~σίδηρον, |
ᾧ
τόδ'
ἅμμα
λύσομεν
δέρης; |
[50] |
φέρβειν
βοτὰ
~οὔτ'
ἦλθέ
πω
|
σίδηρος, |
ἀλλ'
ἀκήρατον
~μέλισσα
λειμῶν'
ἠρινὴ |
[950] |
ἡσσηθήσομαι,
~οὐ
μαρτυρήσει
μ'
Ἴσθμιος
|
Σίνις |
ποτὲ
~κτανεῖν
ἑαυτὸν
ἀλλὰ
κομπάζειν |
[950] |
αὔχει
καὶ
δι'
ἀψύχου
βορᾶς
|
~σίτοις |
καπήλευ'
Ὀρφέα
τ'
ἄνακτ'
ἔχων
|
[100] |
~(Χωρεῖτ'
ὀπαδοί,
καὶ
παρελθόντες
δόμους
|
~σίτων |
μέλεσθε·
τερπνὸν
ἐκ
κυναγίας
~(τράπεζα |
[900] |
πυθέσθαι
βούλομαι
σέθεν
πάρα.
~Σιγᾷς·
|
~σιωπῆς |
δ'
οὐδὲν
ἔργον
ἐν
κακοῖς· |
[900] |
μὴ
δικαίους
καὶ
κακοὺς
πεφυκότας.
|
~Σκέψασθε |
δ'
ἐς
τόνδ'
ὅστις
ἐξ |
[1300] |
οὐκ
ἤλεγξας,
οὐ
χρόνῳ
μακρῷ
|
~σκέψιν |
παρέσχες,
ἀλλὰ
θᾶσσον
ἤ
σ' |
[100] |
λεπτὰ
δὲ
φάρη
~ξανθὰν
κεφαλὰν
|
σκιάζειν· |
~(τριτάταν
δέ
νιν
κλύω
~τάνδ' |
[950] |
μάτην,
~οὐδ'
αἱ
θαλάσσῃ
σύννομοι
|
Σκιρωνίδες
|
~(φήσουσι
πέτραι
τοῖς
κακοῖς
μ' |
[1200] |
~κῦμ'
οὐρανῷ
στηρίζον,
ὥστ'
ἀφῃρέθη
|
~Σκίρωνος |
ἀκτὰς
ὄμμα
τοὐμὸν
εἰσορᾶν,
~ἔκρυπτε |
[1000] |
τε
λεύσσων·
~οὐδὲ
ταῦτα
γὰρ
|
σκοπεῖν
|
~πρόθυμός
εἰμι,
παρθένον
ψυχὴν
ἔχων. |
[400] |
ἐς
πρόσωπα
τῶν
ξυνευνετῶν
~οὐδὲ
|
σκότον |
φρίσσουσι
τὸν
ξυνεργάτην
~τέραμνά
τ' |
[150] |
τι
τοῦ
ζῆν
φίλτερον
ἄλλο
|
~σκότος |
ἀμπίσχων
κρύπτει
νεφέλαις.
~Δυσέρωτες
δὴ |
[1400] |
κατ'
ὄσσων
κιγχάνει
μ'
ἤδη
|
σκότος· |
~(Λαβοῦ,
πάτερ,
μου
καὶ
κατόρθωσον |
[800] |
τὸ
κατὰ
γᾶς
κνέφας
~μετοικεῖν
|
σκότῳ |
θανών,
ὦ
τλάμων,
~τῆς
σῆς |
[1150] |
ὀπαδὸν
Ἱππολύτου
τόνδ'
εἰσορῶ
~σπουδῇ
|
σκυθρωπὸν |
πρὸς
δόμους
ὁρμώμενον.
~(Ἄγγελος)
~Ποῖ |
[1250] |
~(πτανὸς
ἐφορμάσῃ
χρυσοφαής,
~φύσιν
ὀρεσκόων
|
σκύμνων |
πελαγίων
θ'
~ὅσα
τε
γᾶ |
[1000] |
ἀποστροφήν,
~ὅρκους
παρασχών,
πίστιν
οὐ
|
σμικράν, |
θεῶν.
~(Θησεύς)
~Ἆρ'
οὐκ
ἐπῳδὸς |
[1150] |
ἔπος·
~Δέδορκε
μέντοι
φῶς
ἐπὶ
|
σμικρᾶς |
ῥοπῆς.
~(Θησεύς)
~Πρὸς
τοῦ;
Δι' |
[550] |
οἵα
~διὰ
πύλας
ἔμολεν
ἔμολε
|
σοὶ |
βοά.
~(Φαίδρα)
~Καὶ
μὴν
σαφῶς |
[900] |
ὄντες
αἴτιοι;
~Ἔκ
τοι
πέπληγμαι·
|
~σοὶ |
γὰρ
ἐκπλήσσουσί
με
~(λόγοι
παραλλάσσοντες |
[1350] |
θεά.
~(Ἄρτεμις)
~Ὦ
τλῆμον,
ἔστι,
|
σοί |
γε
φιλτάτη
θεῶν.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ὁρᾷς |
[1400] |
βροτῶν
~τόξοις
ἀφύκτοις
τοῖσδε
τιμωρήσομαι.
|
~Σοὶ |
δ'
ὦ
ταλαίπωρ'
ἀντὶ
τῶνδε |
[1400] |
ἄζυγες
γάμων
πάρος
~κόμας
κεροῦνταί
|
σοι, |
δι'
αἰῶνος
μακροῦ
~πένθη
μέγιστα |
[1000] |
κακοὺς
διεξιών·
~(νῦν
δ'
ὅρκιόν
|
σοι |
Ζῆνα
καὶ
πέδον
χθονὸς
~ὄμνυμι |
[650] |
τ'
εἰμί·
~τῆς
νόσου
δέ
|
σοι
|
~ζητοῦσα
φάρμαχ'
ηὗρον
οὐχ
ἁβουλόμην. |
[800] |
~Ζῶσιν,
θανούσης
μητρὸς
ὡς
ἄλγιστά
|
σοι. |
~(Θησεύς)
~Τί
φῄς;
Ὄλωλεν
ἄλοχος; |
[1050] |
κακός
γε
φαίνομαι
δοκῶ
τε
|
σοί. |
~(Θησεύς)
~Τότε
στενάζειν
καὶ
προγιγνώσκειν |
[1050] |
θίξεται·
~σὺ
δ'
αὐτός,
εἴ
|
σοι |
θυμός,
ἐξώθει
χθονός.
~(Θησεύς)
~Δράσω |
[50] |
ἐστι
τοῦτ'
ἐμοὶ
γέρας
βροτῶν·
|
~(σοὶ |
καὶ
ξύνειμι
καὶ
λόγοις
ἀμείβομαι, |
[1150] |
~Θησεῦ,
μερίμνης
ἄξιον
φέρω
λόγον
|
~σοὶ |
καὶ
πολίταις
οἵ
τ'
Ἀθηναίων |
[500] |
ἀμείνω
τῶν
καλῶν
τάδ'
ἐστί
|
σοι· |
~κρεῖσσον
δὲ
τοὔργον,
εἴπερ
ἐκσώσει |
[1250] |
ἔν
γ'
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν
οὔ
|
σοι
|
~(κτητὸν
βιότου
μέρος
ἐστίν.
~Ἄκουε, |
[1350] |
βαλεῖν
δάκρυ.
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐκ
ἔστι
|
σοι |
κυναγὸς
οὐδ'
ὑπηρέτης.
~(Ἄρτεμις)
~Οὐ |
[300] |
δῆθ'
ἑκοῦσά
γ'
ἐν
δὲ
|
σοὶ |
λελείψομαι.
~(Φαίδρα)
~(Τί
δρᾷς;
Βιάζῃ |
[450] |
δυσχερέστερος
λόγων
~(τῶν
τῆσδε
καί
|
σοι |
μᾶλλον
ἀλγίων
κλύειν.
~(Φαίδρα)
~(Τοῦτ' |
[550] |
πίτνει.
~(Χορός)
~Σὺ
παρὰ
κλῇθρα,
|
σοὶ |
μέλει
πομπίμα
~φάτις
δωμάτων·
~(ἔνεπε |
[200] |
τάδε
κηραίνεις;
~Τί
κυνηγεσίων
καί
|
σοι |
μελέτη;
~(Τί
δὲ
κρηναίων
νασμῶν |
[250] |
γνώμης
ὁδόν,
~ἐγώ
θ'
ὅπῃ
|
σοι |
μὴ
καλῶς
τόθ'
εἱπόμην
~μεθεῖσ' |
[450] |
λόγον.
~Εἰ
μὲν
γὰρ
ἦν
|
σοι |
μὴ
πὶ
συμφοραῖς
βίος
~τοιαῖσδε, |
[550] |
ἐγὼ
κακῶν·
~προδέδοσαι,
φίλα.
~τί
|
σοι |
μήσομαι;
~Τὰ
κρυπτὰ
γὰρ
πέφηνε, |
[1400] |
~θεῶν
διδόντων
εἰκὸς
ἐξαμαρτάνειν.
~(Καὶ
|
σοὶ |
παραινῶ
πατέρα
μὴ
στυγεῖν
σέθεν, |
[1300] |
ἐχθρόν
τινα.
~Πατὴρ
μὲν
οὖν
|
σοι |
πόντιος
φρονῶν
καλῶς
~ἔδωχ'
ὅσονπερ |
[200] |
δροσερὰ
πύργοις
συνεχὴς
~κλειτύς,
ὅθεν
|
σοι |
πῶμα
γένοιτ'
ἄν.
~(Φαίδρα)
~Δέσποιν' |
[250] |
συγκαθιστάναι
νόσον·
~(εἰ
δ'
ἔκφορός
|
σοι |
συμφορὰ
πρὸς
ἄρσενας,
~λέγ'
ὡς |
[300] |
ποτε.
~(Φαίδρα)
~Κάκ'
ὦ
τάλαινά
|
σοι |
τάδ'
εἰ
πεύσῃ,
κακά.
~(Τροφός) |
[1300] |
πεῖσαι
φρένα.
~Μάλιστα
μέν
νυν
|
σοὶ |
τάδ'
ἔρρωγεν
κακά,
~λύπη
δὲ |
[800] |
τῶν
~πάροιθέν
τινος.
~(Χορός)
~Οὐ
|
σοὶ |
τάδ'
ὦναξ,
ἦλθε
δὴ
μόνῳ |
[150] |
γὰρ
ἐλθεῖν
πᾶν
ἔπος
ἦν
|
σοι, |
~τάχα
δ'
ἐς
θαλάμους
σπεύσεις |
[750] |
~(Χορός)
~Οὐκ
ἐς
γέροντας
ἥδε
|
σοι |
τείνει
τύχη,
~Θησεῦ·
~νέοι
θανόντες |
[350] |
πεσεῖν
φρενῶν.
~Λέξω
δὲ
καί
|
σοι |
τῆς
ἐμῆς
γνώμης
ὁδόν.
~Ἐπεί |
[50] |
κατ'
Ὄλυμπον
~παρθένων,
Ἄρτεμι.
~(Ἱππόλυτος)
|
~(Σοὶ |
τόνδε
πλεκτὸν
στέφανον
ἐξ
ἀκηράτου
|
[1300] |
ἀλλ'
ὅμως
~ἔτ'
ἔστι
καί
|
σοι |
τῶνδε
συγγνώμης
τυχεῖν·
~Κύπρις
γὰρ |
[550] |
ἔστι,
Φαίδρα,
δεινὸν
ἐν
δόμοισί
|
σοι; |
~(Φαίδρα)
~Ἐπίσχετ'
αὐδὴν
τῶν
ἔσωθεν |
[150] |
Τί
δὲ
μὴ
δράσω;
~Τόδε
|
σοι |
φέγγος,
λαμπρὸς
ὅδ'
αἰθήρ,
~ἔξω |
[500] |
ἀναλωθήσομαι.
~(Τροφός)
~(Εἴ
τοι
δοκεῖ
|
σοι |
χρῆν
μὲν
οὔ
σ'
ἁμαρτάνειν· |
[100] |
πρέπει
δούλοις
λέγειν
~προσευξόμεσθα
τοῖσι
|
σοῖς |
ἀγάλμασιν,
~δέσποινα
Κύπρι.
Χρὴ
δὲ |
[950] |
προσκείμενον.
~Νῦν
οὖν
τί
ταῦτα
|
σοῖς |
ἁμιλλῶμαι
λόγοις
~νεκροῦ
παρόντος
μάρτυρος |
[200] |
τῶν
ἱπποκρότων,
~(εἴθε
γενοίμαν
ἐν
|
σοῖς |
δαπέδοις,
~πώλους
Ἐνέτας
δαμαλιζομένα.
~(Τροφός) |
[1400] |
χρῃζούσης
σέθεν·
~καὶ
γὰρ
πάροιθε
|
σοῖς |
ἐπειθόμην
λόγοις.
~Αἰαῖ,
κατ'
ὄσσων |
[950] |
ἀκήρατος;
~Οὐκ
ἂν
πιθοίμην
τοῖσι
|
σοῖς |
κόμποις
ἐγὼ
~θεοῖσι
προσθεὶς
ἀμαθίαν |
[300] |
τὴν
ἄνασσαν
ἱππίαν
Ἀμαζόνα,
~ἣ
|
σοῖς |
τέκνοισι
δεσπότην
ἐγείνατο
~νόθον
φρονοῦντα |
[900] |
κακῆς,
ἄναξ
~Θησεῦ,
τὸ
λῷστον
|
σοῖσι |
βούλευσαι
δόμοις.
~(Ἱππόλυτος)
~(Κραυγῆς
ἀκούσας |
[600] |
χρῆν
παρασχέσθαι
τόδε,
~(ἀλλ'
ἀντιθέντας
|
σοῖσιν |
ἐν
ναοῖς
βροτοὺς
~ἢ
χαλκὸν |
[1250] |
τοῖσδε
συνήδῃ,
~παῖδ'
οὐχ
ὁσίως
|
σὸν |
ἀποκτείνας
~ψευδέσι
μύθοις
ἀλόχου
πεισθεὶς
|
[1400] |
προθυμίας
~ὀργαὶ
κατασκήψουσιν
ἐς
τὸ
|
σὸν |
δέμας,
~σῆς
εὐσεβείας
κἀγαθῆς
φρενὸς |
[300] |
θέλεις
~παῖδάς
τ'
ὀνῆσαι
καὶ
|
σὸν |
ἐκσῶσαι
βίον.
~(Φαίδρα)
~(Φιλῶ
τέκν' |
[1300] |
κάκιστε
σύ,
~ἐς
παῖδα
τὸν
|
σόν, |
ἐξὸν
εἰς
ἐχθρόν
τινα.
~Πατὴρ |
[1050] |
Ἀτλαντικῶν,
~εἴ
πως
δυναίμην,
ὡς
|
σὸν |
ἐχθαίρω
κάρα.
~(Ἱππόλυτος)
~(Οὐδ'
ὅρκον |
[450] |
δ'
ἀγὼν
μέγας
~σῶσαι
βίον
|
σόν, |
κοὐκ
ἐπίφθονον
τόδε.
~(Φαίδρα)
~Ὦ |
[1000] |
σῶμ'
ἐκαλλιστεύετο
~(πασῶν
γυναικῶν;
Ἢ
|
σὸν |
οἰκήσειν
δόμον
~ἔγκληρον
εὐνὴν
προσλαβὼν |
[1050] |
σεμνὸν
ὥς
μ'
ἀποκτενεῖ
τὸ
|
σόν. |
~(Οὐκ
εἶ
πατρῴας
ἐκτὸς
ὡς |
[900] |
~(Ἱππόλυτος)
~Ἀλλ'
ἦ
τις
ἐς
|
σὸν |
οὖς
με
διαβαλὼν
ἔχει
~φίλων, |
[1300] |
γραφὰς
ἔγραψε
καὶ
διώλεσεν
~δόλοισι
|
σὸν |
παῖδ'
ἀλλ'
ὅμως
ἔπεισέ
σε. |
[1400] |
ὦ
γεραιοῦ
τέκνον
Αἰγέως,
λαβὲ
|
~σὸν |
παῖδ'
ἐν
ἀγκάλαισι
καὶ
προσέλκυσαι· |
[1250] |
χρώμενος
βουλεύμασιν
~οὐκ
ὠμὸς
ἐς
|
σὸν |
παῖδα
δυστυχοῦντ'
ἔσῃ.
~(Θησεύς)
~(Κομίζετ' |
[1250] |
γ'
οὐ
δυνήσομαί
ποτε,
~τὸν
|
σὸν |
πιθέσθαι
παῖδ'
ὅπως
ἐστὶν
κακός, |
[900] |
γ'
ἐς
μίασμ'
ἐλήλυθα,
~τὸ
|
σὸν |
πρόσωπον
δεῦρ'
ἐναντίον
πατρί.
~Σὺ |
[50] |
ὄμμα
δ'
οὐχ
ὁρῶν
τὸ
|
σόν. |
~Τέλος
δὲ
κάμψαιμ'
ὥσπερ
ἠρξάμην |
[300] |
σέβας
γὰρ
χειρὸς
αἰδοῦμαι
τὸ
|
σόν. |
~(Τροφός)
~Σιγῷμ'
ἂν
ἤδη·
σὸς |
[300] |
σόν.
~(Τροφός)
~Σιγῷμ'
ἂν
ἤδη·
|
σὸς |
γὰρ
οὑντεῦθεν
λόγος.
~(Φαίδρα)
~Ὦ |
[900] |
~Καὶ
μὴν
ὅδ'
αὐτὸς
παῖς
|
σὸς |
ἐς
καιρὸν
πάρα
~Ἱππόλυτος
~ὀργῆς |
[1000] |
μὲν
παῖς
ἦσθ'
ἐγὼ
δὲ
|
σὸς |
πατήρ,
~ἔκτεινά
τοί
σ'
ἂν |
[1000] |
τὸν
τεκόντ'
ἀτιμάσας;
~(Ἱππόλυτος)
~Καὶ
|
σοῦ |
γε
ταὐτὰ
κάρτα
θαυμάζω,
πάτερ· |
[900] |
δέοντι
λεπτουργεῖς,
πάτερ,
~δέδοικα
μή
|
σου |
γλῶσσ'
ὑπερβάλλῃ
κακοῖς.
~(Θησεύς)
~(Φεῦ, |
[250] |
ἡμῖν
ἥτις
ἐστὶν
ἡ
νόσος·
|
~(σοῦ |
δ'
ἂν
πυθέσθαι
καὶ
κλύειν |
[1250] |
ἦλθον,
παιδὸς
ἐκδεῖξαι
φρένα
~τοῦ
|
σοῦ |
δικαίαν,
ὡς
ὑπ'
εὐκλείας
θάνῃ, |
[1350] |
γὰρ
ἐν
κακοῖς
~ὢν
ᾐσθόμην
|
σου |
κἀνεκουφίσθην
δέμας·
~ἔστ'
ἐν
τόποισι |
[450] |
διιστέον,
~τὸν
εὐθὺν
ἐξειπόντας
ἀμφὶ
|
σοῦ |
λόγον.
~Εἰ
μὲν
γὰρ
ἦν |
[300] |
κακά.
~(Τροφός)
~Μεῖζον
γὰρ
ἤ
|
σου |
μὴ
τυχεῖν
τί
μοι
κακόν; |
[1400] |
~(Εἰ
γὰρ
γενοίμην,
τέκνον,
ἀντὶ
|
σοῦ |
νεκρός.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δῶρα
πατρὸς |
[1050] |
ἥδε
κλῆρον
οὐ
δεδεγμένη
~κατηγορεῖ
|
σου |
πιστά·
~τοὺς
δ'
ὑπὲρ
κάρα
|
[1400] |
νεκρός.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δῶρα
πατρὸς
|
σοῦ |
Ποσειδῶνος
πικρά.
~(Θησεύς)
~Ὦς
μήποτ' |
[1150] |
ἁρμάτων
ὄχος
~ἀραί
τε
τοῦ
|
σοῦ |
στόματος,
ἃς
σὺ
σῷ
πατρὶ
|
[100] |
~Τίν'
Εὐλαβοῦ
δὲ
μή
τί
|
σου |
σφαλῇ
στόμα.
~(Θεράπων)
~Τήνδ'
ἣ |
[950] |
δόρυ.
~Εἰ
γὰρ
παθών
γε
|
σοῦ |
τάδ'
ἡσσηθήσομαι,
~οὐ
μαρτυρήσει
μ' |
[350] |
Ἀμαζόνος
~(Τροφός)
~Ἱππόλυτον
αὐδᾷς;
~(Φαίδρα)
|
~Σοῦ |
τάδ'
οὐκ
ἐμοῦ
κλύεις.
~(Τροφός) |
[650] |
μέμψασθαι
κακά,
~τὸ
γὰρ
δάκνον
|
σου |
τὴν
διάγνωσιν
κρατεῖ·
~ἔχω
δὲ |
[1150] |
τῇδ'
ἀναστρέψοι
πόδα
~(Ἱππόλυτος)
ἐκ
|
σοῦ |
τλήμονας
φυγὰς
ἔχων.
~Ὁ
δ' |
[300] |
~(γίγνου
θαλάσσης
εἰ
θανῇ,
προδοῦσα
|
σοὺς
|
~παῖδας,
πατρῴων
μὴ
μεθέξοντας
δόμων, |
[600] |
~(Τροφός)
~Ὦ
παῖ,
τί
δράσεις;
|
Σοὺς |
φίλους
διεργάσῃ;
~(Ἱππόλυτος)
~Ἀπέπτυσ'
~οὐδεὶς |
[600] |
μᾶλλον
ἐντίκτει
Κύπρις
~ἐν
ταῖς
|
σοφαῖσιν· |
~ἡ
δ'
ἀμήχανος
γυνὴ
~γνώμῃ |
[500] |
ὅπως
μοι
μὴ
λίαν
φανῇς
|
σοφή. |
~(Τροφός)
~Πάντ'
ἂν
φοβηθεῖσ'
ἴσθι· |
[600] |
~εὐηθίᾳ
κατ'
οἶκον
ἵδρυται
γυνή.
|
~(Σοφὴν |
δὲ
μισῶ·
~μὴ
γὰρ
ἔν |
[900] |
οὐκ
ἔνεστι
νοῦς;
~(Ἱππόλυτος)
~Δεινὸν
|
σοφιστὴν |
εἶπας,
ὅστις
εὖ
φρονεῖν
~τοὺς |
[250] |
~(τοῦ
μηδὲν
ἄγαν·
~καὶ
ξυμφήσουσι
|
σοφοί |
μοι.
~(Χορός)
~Γύναι
γεραιά,
βασιλίδος |
[50] |
κάρτα
γ'
ἦ
γὰρ
οὐ
|
σοφοὶ |
φαινοίμεθ'
ἄν.
~(Θεράπων)
~Οἶσθ'
οὖν |
[950] |
καὶ
τόδ'
~οἱ
γὰρ
ἐν
|
σοφοῖς
|
~φαῦλοι
παρ'
ὄχλῳ
μουσικώτεροι
λέγειν. |
[450] |
πατέρας
ἡμαρτηκόσι
~(συνεκκομίζειν
Κύπριν;
Ἐν
|
σοφοῖσι |
γὰρ
~τάδ'
ἐστὶ
θνητῶν,
λανθάνειν |
[700] |
γ'
ἔπραξα,
κάρτ'
ἂν
ἐν
|
σοφοῖσιν |
ἦ·
~πρὸς
τὰς
τύχας
γὰρ |
[1050] |
~Ἐς
τοὺς
ἀφώνους
μάρτυρας
φεύγεις
|
σοφῶς· |
~τὸ
δ'
ἔργον
οὐ
λέγον |
[400] |
βροτοῖς
~αἱ
δεύτεραί
πως
φροντίδες
|
σοφώτεραι. |
~Οὐ
γὰρ
περισσὸν
οὐδὲν
οὐδ' |
[950] |
λόγον,
~ἐς
ἥλικας
δὲ
κὠλίγους
|
σοφώτερος· |
~ἔχει
δὲ
μοῖραν
καὶ
τόδ' |
[100] |
βάζει,
μὴ
δόκει
τούτων
κλύειν.
|
~(Σοφωτέρους |
γὰρ
χρὴ
βροτῶν
εἶναι
θεούς. |
[600] |
κατῴκισας;
~Εἰ
γὰρ
βρότειον
ἤθελες
|
σπεῖραι |
γένος,
~οὐκ
ἐκ
γυναικῶν
χρῆν |
[600] |
κακὸν
μέγα·
~προσθεὶς
γὰρ
ὁ
|
σπείρας |
τε
καὶ
θρέψας
πατὴρ
~φερνὰς |
[400] |
ταύτης
ἔφυ·
~ἥδ'
ἐστὶν
ἡ
|
σπείρουσα |
καὶ
διδοῦσ'
ἔρον,
~οὗ
πάντες |
[600] |
ἢ
χρυσοῦ
βάρος
~παίδων
πρίασθαι
|
σπέρμα |
του
τιμήματος,
~τῆς
ἀξίας
ἕκαστον, |
[150] |
σοι,
~τάχα
δ'
ἐς
θαλάμους
|
σπεύσεις |
τὸ
πάλιν.
~Ταχὺ
γὰρ
σφάλλῃ |
[750] |
ἐν
βρόχοις
ἠρτημένη.
~(Τροφός)
~(Οὐ
|
σπεύσετ' |
Οὐκ
οἴσει
τις
ἀμφιδέξιον
~σίδηρον, |
[100] |
~εἴ
τίς
σ'
ὑφ'
ἥβης
|
σπλάγχνον |
ἔντονον
φέρων
~μάταια
βάζει,
μὴ |
[1200] |
ἐμπλακεὶς
~δεσμὸν
δυσεξήνυστον
ἕλκεται
δεθείς,
|
~σποδούμενος |
μὲν
πρὸς
πέτραις
φίλον
κάρα
|
[1150] |
μὴν
ὀπαδὸν
Ἱππολύτου
τόνδ'
εἰσορῶ
|
~σπουδῇ |
σκυθρωπὸν
πρὸς
δόμους
ὁρμώμενον.
~(Ἄγγελος) |
[900] |
~(Κραυγῆς
ἀκούσας
σῆς
ἀφικόμην,
πάτερ,
|
~σπουδῇ· |
~τὸ
μέντοι
πρᾶγμ'
ὅτῳ
στένεις |
[100] |
θεούς.
~(Χορός)
~(Ὠκεανοῦ
τις
ὕδωρ
|
στάζουσα |
πέτρα
λέγεται,
~βαπτὰν
κάλπισι
παγὰν |
[500] |
~(Ἔρως
Ἔρως,
ὁ
κατ'
ὀμμάτων
|
~στάζων |
πόθον,
εἰσάγων
γλυκεῖαν
~ψυχᾷ
χάριν |
[700] |
Ἠριδανοῦ
θ'
ὕδωρ,
~ἔνθα
πορφύρεον
|
σταλάσσουσ' |
~ἐς
οἶδμα
τάλαιναι
~(κόραι
Φαέθοντος |
[1050] |
~εἴθ'
ἦν
ἐμαυτὸν
προσβλέπειν
ἐναντίον
|
~στάνθ' |
ὡς
ἐδάκρυσ'
οἷα
πάσχομεν
κακά. |
[800] |
τὸ
πραχθέν,
ἢ
μάτην
ὄχλον
|
~στέγει |
τύραννον
δῶμα
προσπόλων
ἐμῶν;
~Ὤμοι |
[450] |
χρὴ
βίον
λίαν
βροτούς·
~οὐδὲ
|
στέγην |
γὰρ
ᾗ
κατηρεφεῖς
δόμοι
~καλῶς |
[200] |
~καὶ
παρὰ
πεύκας,
ἵνα
θηροφόνοι
|
~στείβουσι |
κύνες
~βαλιαῖς
ἐλάφοις
ἐγχριμπτόμεναι.
~Πρὸς |
[1400] |
κακοῦ.
~(Ἱππόλυτος)
~(Χαίρουσα
καὶ
σὺ
|
στεῖχε, |
παρθέν'
ὀλβία·
~μακρὰν
δὲ
λείπεις |
[1300] |
μὴν
ὁ
τάλας
ὅδε
δὴ
|
στείχει, |
~σάρκας
νεαρὰς
ξανθόν
τε
κάρα
|
[50] |
εἰσορῶ
γὰρ
τόνδε
παῖδα
Θησέως
|
~στείχοντα, |
θήρας
μόχθον
ἐκλελοιπότα,
~Ἱππόλυτον,
ἔξω |
[1350] |
πάντας
ὑπερσχών,
~προῦπτον
ἐς
Ἅιδην
|
στείχω, |
κατ'
ἄκρας
~ὀλέσας
βίοτον,
μόχθους |
[1050] |
δοκῶ
τε
σοί.
~(Θησεύς)
~Τότε
|
στενάζειν |
καὶ
προγιγνώσκειν
σ'
ἐχρῆν
~ὅτ' |
[900] |
~σπουδῇ·
~τὸ
μέντοι
πρᾶγμ'
ὅτῳ
|
στένεις |
ἔπι
~οὐκ
οἶδα,
βουλοίμην
δ' |
[0] |
ἔκδημον
αἰνέσας
φυγήν,
~ἐνταῦθα
δὴ
|
στένουσα |
κἀκπεπληγμένη
~κέντροις
ἔρωτος
ἡ
τάλαιν' |
[1400] |
οὐδέ
μοι
χάρις
βίου.
~(Ἱππόλυτος)
|
~Στένω |
σὲ
μᾶλλον
ἢ
μὲ
τῆς |
[250] |
μυελὸν
ψυχῆς,
~εὔλυτα
δ'
εἶναι
|
στέργηθρα |
φρενῶν
~ἀπό
τ'
ὤσασθαι
καὶ |
[450] |
~ναίουσι
κοὐ
φεύγουσιν
ἐκποδὼν
θεούς,
|
~στέργουσι |
δ'
οἶμαι,
ξυμφορᾷ
νικώμενοι.
~Σὺ |
[800] |
θανών,
ὦ
τλάμων,
~τῆς
σῆς
|
στερηθεὶς |
φιλτάτης
ὁμιλίας·
~ἀπώλεσας
γὰρ
μᾶλλον |
[1450] |
Ἀθῆναι
Παλλάδος
θ'
ὁρίσματα,
~(οἵου
|
στερήσεσθ' |
ἀνδρός.
ὦ
τλήμων
ἐγώ,
~ὡς |
[450] |
~ἄλλοισιν,
εἰ
μὴ
τούσδε
γε
|
στέρξεις |
νόμους.
~Πόσους
δοκεῖς
δὴ
κάρτ' |
[50] |
Ἄρτεμι.
~(Ἱππόλυτος)
~(Σοὶ
τόνδε
πλεκτὸν
|
στέφανον |
ἐξ
ἀκηράτου
~λειμῶνος,
ὦ
δέσποινα, |
[1200] |
ἀποβλέψαντες
ἱερὸν
εἴδομεν
~κῦμ'
οὐρανῷ
|
στηρίζον, |
ὥστ'
ἀφῃρέθη
~Σκίρωνος
ἀκτὰς
ὄμμα |
[1200] |
σάρκας,
δεινὰ
δ'
ἐξαυδῶν
κλύειν·
|
~(Στῆτ' |
ὦ
φάτναισι
ταῖς
ἐμαῖς
τεθραμμέναι, |
[150] |
ὄντες
~τοῦδ'
ὅ
τι
τοῦτο
|
στίλβει |
κατὰ
γῆν
~(δι'
ἀπειροσύνην
ἄλλου |
[550] |
~(Ὦ
Θήβας
ἱερὸν
~τεῖχος,
ὦ
|
στόμα |
Δίρκας,
συνείποιτ'
~ἂν
ἁ
Κύπρις |
[650] |
~(Θησεύς,
ἄπειμι·
~σῖγα
δ'
ἕξομεν
|
στόμα. |
~Θεάσομαι
δὲ
σὺν
πατρὸς
μολὼν |
[100] |
δὲ
μή
τί
σου
σφαλῇ
|
στόμα. |
~(Θεράπων)
~Τήνδ'
ἣ
πύλαισι
σαῖς |
[1400] |
μήποτ'
ἐλθεῖν
ὤφελ'
ἐς
τοὐμὸν
|
στόμα. |
~(Ἱππόλυτος)
~Τί
δ'
Ἔκτανές
τἄν |
[450] |
~Ὦ
δεινὰ
λέξασ'
οὐχὶ
συγκλῄσεις
|
στόμα
|
~καὶ
μὴ
μεθήσεις
αὖθις
αἰσχίστους |
[1050] |
τί
δῆτα
τοὐμὸν
οὐ
λύω
|
στόμα, |
~ὅστις
γ'
ὑφ'
ὑμῶν,
οὓς |
[100] |
δέ
νιν
κλύω
~τάνδ'
ἀβρωσίᾳ
|
~στόματος |
ἁμέραν
~Δάματρος
ἀκτᾶς
δέμας
ἁγνὸν |
[1150] |
ὄχος
~ἀραί
τε
τοῦ
σοῦ
|
στόματος, |
ἃς
σὺ
σῷ
πατρὶ
~πόντου |
[850] |
λόγον.
~(Θησεύς)
~(Τόδε
μὲν
οὐκέτι
|
στόματος |
ἐν
πύλαις
~καθέξω
δυσεκπέρατον
ὀλοὸν
|
[1200] |
ἀρτήσας
δέμας·
~αἱ
δ'
ἐνδακοῦσαι
|
στόμια |
πυριγενῆ
γνάθοις
~βίᾳ
φέρουσιν,
οὔτε |
[1400] |
~(Καὶ
σοὶ
παραινῶ
πατέρα
μὴ
|
στυγεῖν |
σέθεν,
~Ἱππόλυτ'
~ἔχει
γὰρ
μοῖραν |
[150] |
βασιλείας.
~(Τροφός)
~(Ὦ
κακὰ
θνητῶν
|
στυγεραί |
τε
νόσοι.
~Τί
σ'
ἐγὼ |
[250] |
καὶ
σύ
θ'
ἡδίων
γενοῦ
|
~(στυγνὴν |
ὀφρὺν
λύσασα
καὶ
γνώμης
ὁδόν, |
[150] |
θυρῶν
~τήνδε
κομίζουσ'
ἔξω
μελάθρων.
|
~Στυγνὸν |
δ'
ὀφρύων
νέφος
αὐξάνεται.
~Τί |
[750] |
βρόχον
λευκᾷ
καθαρμόζουσα
δείρᾳ,
~δαίμονα
|
στυγνὸν |
καταιδεσθεῖσα,
τὰν
τ'
εὔδοξον
~ἀνθαιρουμένα |
[1350] |
σῶμ'
ἀναπαύσω.
~Ἒ
ἔ·
~(ὦ
|
στυγνὸν |
ὄχημ'
ἵππειον,
ἐμῆς
~βόσκημα
χερός, |
[700] |
~(Χορός)
~Εὔφημος
ἴσθι.
~(Φαίδρα)
~Καὶ
|
σύ |
γ'
εὖ
με
νουθέτει.
~(Ἐγὼ |
[650] |
δ'
ἐκφέρουσι
πρόσπολοι.
~Ὡς
καὶ
|
σύ |
γ'
ἡμῖν
πατρός,
ὦ
κακὸν |
[100] |
θέλουσαν
~(κέλσαι
ποτὶ
τέρμα
δύστανον.
|
~Σύ |
γὰρ
ἔνθεος,
ὦ
κούρα,
~εἴτ' |
[100] |
Κορυβάντων
φοιτᾷς
~ἢ
ματρὸς
ὀρείας;
|
~(Σὺ |
δ'
ἀμφὶ
τὰν
πολύθηρον
~Δίκτυνναν |
[1050] |
αὐτῶν
ἆρ'
ἐμοῦ
γε
θίξεται·
|
~σὺ |
δ'
αὐτός,
εἴ
σοι
θυμός, |
[1300] |
~ἔδωχ'
ὅσονπερ
χρῆν,
ἐπείπερ
ᾔνεσεν·
|
~(σὺ |
δ'
ἔν
τ'
ἐκείνῳ
κἀν |
[250] |
γὰρ
τῆσδε
τυγχάνει
χθονός.
~(Χορός)
|
~Σὺ |
δ'
οὐκ
ἀνάγκην
προσφέρεις,
πειρωμένη
|
[450] |
~στέργουσι
δ'
οἶμαι,
ξυμφορᾷ
νικώμενοι.
|
~Σὺ |
δ'
οὐκ
ἀνέξῃ;
Χρῆν
σ' |
[650] |
ἐφ'
οἷσι
νῦν
ἐγὼ
κακύνομαι;
|
~Σὺ |
δ'
οὐκ
ἀνέσχου·
~τοιγὰρ
οὐκέτ' |
[1400] |
(Φαίδρα)
ς
ἐς
σὲ
σιγηθήσεται.
|
~Σὺ |
δ'
ὦ
γεραιοῦ
τέκνον
Αἰγέως, |
[900] |
σὸν
πρόσωπον
δεῦρ'
ἐναντίον
πατρί.
|
~Σὺ |
δὴ
θεοῖσιν
ὡς
περισσὸς
ὢν |
[1300] |
τὴν
μίαν
παρεῖλες,
ὦ
κάκιστε
|
σύ, |
~ἐς
παῖδα
τὸν
σόν,
ἐξὸν |
[250] |
μὲν
λόγων
~λαθώμεθ'
ἄμφω,
καὶ
|
σύ |
θ'
ἡδίων
γενοῦ
~(στυγνὴν
ὀφρὺν |
[650] |
ποδὶ
~πῶς
νιν
προσόψῃ
καὶ
|
σὺ |
καὶ
δέσποινα
σή.
~Τῆς
σῆς |
[500] |
γέ
σε,
~ἢ
τοὔνομ'
ᾧ
|
σὺ |
κατθανῇ
γαυρουμένη.
~(Φαίδρα)
~Ἆ
μή |
[1000] |
κάρτα
θαυμάζω,
πάτερ·
~εἰ
γὰρ
|
σὺ |
μὲν
παῖς
ἦσθ'
ἐγὼ
δὲ |
[500] |
φρενῶν
~παύσει
νόσου
τῆσδ'
ἢν
|
σὺ |
μὴ
γένῃ
κακή.
~Δεῖ
δ' |
[950] |
ἔνεστ'
ἀνὴρ
ἐμοῦ,
~(οὐδ'
ἢν
|
σὺ |
μὴ
φῇς,
σωφρονέστερος
γεγώς.
~Ἐπίσταμαι |
[500] |
~ταῦτ'
ἐγὼ
θήσω
καλῶς.
~Μόνον
|
σύ |
μοι,
δέσποινα
ποντία
Κύπρι,
~συνεργὸς |
[300] |
κλύειν.
~(Φαίδρα)
~Φεῦ·
~(πῶς
ἂν
|
σύ |
μοι
λέξειας
ἁμὲ
χρὴ
λέγειν; |
[250] |
προθυμίας,
~ὡς
ἂν
παροῦσα
καὶ
|
σύ |
μοι
ξυμμαρτυρῇς
~οἵα
πέφυκα
δυστυχοῦσι |
[550] |
κέλαδος
ἐν
δόμοις
πίτνει.
~(Χορός)
|
~Σὺ |
παρὰ
κλῇθρα,
σοὶ
μέλει
πομπίμα
|
[950] |
τῷδ'
ἁλίσκῃ
πλεῖστον,
ὦ
κάκιστε
|
σύ· |
~(ποῖοι
γὰρ
ὅρκοι
κρείσσονες,
τίνες |
[450] |
δὲ
τὴν
τύχην
~(πεσοῦσ'
ὅσην
|
σύ, |
πῶς
ἂν
ἐκνεῦσαι
δοκεῖς;
~Ἀλλ' |
[1000] |
εἶπας·
~οὐχ
οὕτω
θανῇ,
~ὥσπερ
|
σὺ |
σαυτῷ
τόνδε
προύθηκας
νόμον·
~ταχὺς |
[50] |
νόμοισι
χρώμεθα.
~(Θεράπων)
~Πῶς
οὖν
|
σὺ |
σεμνὴν
δαίμον'
οὐ
προσεννέπεις;
~(Ἱππόλυτος) |
[1400] |
πλησίον
κακοῦ.
~(Ἱππόλυτος)
~(Χαίρουσα
καὶ
|
σὺ |
στεῖχε,
παρθέν'
ὀλβία·
~μακρὰν
δὲ |
[1150] |
τε
τοῦ
σοῦ
στόματος,
ἃς
|
σὺ |
σῷ
πατρὶ
~πόντου
κρέοντι
παιδὸς |
[900] |
ὡς
περισσὸς
ὢν
ἀνὴρ
~ξύνει;
|
Σὺ |
σώφρων
καὶ
κακῶν
ἀκήρατος;
~Οὐκ |
[300] |
ἢ
τί
φῂς
τόδε;
~(Φαίδρα)
|
~Σύ |
τ'
ὦ
τάλαιν'
ὅμαιμε,
Διονύσου |
[1250] |
ἀπαρνηθέντα
μὴ
χρᾶναι
λέχη
~(Χορός)
|
~(Σὺ |
τὰν
θεῶν
ἄκαμπτον
φρένα
καὶ |
[1400] |
δαίμονος
βουλεύμασιν.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δυστάλας
|
σὺ |
τῆσδε
συμφορᾶς,
πάτερ.
~(Θησεύς)
~Ὄλωλα, |
[1450] |
πατρί.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
χαῖρε
καὶ
|
σύ, |
χαῖρε
πολλά
μοι,
πάτερ.
~(Θησεύς) |
[650] |
γαῖαν
αἰσχίστων
λόγων.
~Ὄλοιο
καὶ
|
σὺ |
χὤστις
ἄκοντας
φίλους
~πρόθυμός
ἐστι |
[600] |
ἄδικός
ἐστί
μοι
φίλος.
~(Τροφός)
|
~(Σύγγνωθ' |
~ἁμαρτεῖν
εἰκὸς
ἀνθρώπους,
τέκνον.
~(Ἱππόλυτος) |
[100] |
ἀγάλμασιν,
~δέσποινα
Κύπρι.
Χρὴ
δὲ
|
συγγνώμην |
ἔχειν·
~εἴ
τίς
σ'
ὑφ' |
[1300] |
~ἔτ'
ἔστι
καί
σοι
τῶνδε
|
συγγνώμης |
τυχεῖν·
~Κύπρις
γὰρ
ἤθελ'
ὥστε |
[1350] |
ἐμοῦ
δύστανος
ἀρά·
~μιαιφόνον
τι
|
σύγγονον
|
~(παλαιῶν
προγεννητόρων
~ἐξορίζεται
~κακόν,
οὐδὲ |
[300] |
δάμαρ.
~(Τροφός)
~(Τέκνον,
τί
πάσχεις;
|
Συγγόνους |
κακορροθεῖς;
~(Φαίδρα)
~Τρίτη
δ'
ἐγὼ |
[250] |
τῶν
ἀπορρήτων
κακῶν,
~γυναῖκες
αἵδε
|
συγκαθιστάναι |
νόσον·
~(εἰ
δ'
ἔκφορός
σοι |
[600] |
οὐ
περᾶν,
~ἄφθογγα
δ'
αὐταῖς
|
συγκατοικίζειν |
δάκη
~θηρῶν,
ἵν'
εἶχον
μήτε |
[450] |
~(Φαίδρα)
~Ὦ
δεινὰ
λέξασ'
οὐχὶ
|
συγκλῄσεις |
στόμα
~καὶ
μὴ
μεθήσεις
αὖθις |
[1050] |
μοι
δαιμόνων
Λητοῦς
κόρη,
~σύνθακε,
|
συγκύναγε, |
φευξούμεσθα
δὴ
~κλεινὰς
Ἀθήνας.
Ἀλλὰ |
[800] |
~ἔπαθες,
εἰργάσω
~τοσοῦτον
ὥστε
τούσδε
|
συγχέαι |
δόμους,
~αἰαῖ
τόλμας,
~βιαίως
θανοῦσ' |
[1050] |
δεῖ,
~μάτην
δ'
ἂν
ὅρκους
|
συγχέαιμ' |
οὓς
ὤμοσα.
~(Θησεύς)
~Οἴμοι,
τὸ |
[700] |
κἀξαρκοῦντά
μοι,
~τρώσασαν
ἡμᾶς
εἶτα
|
συγχωρεῖν |
λόγοις;
~(Τροφός)
~Μακρηγοροῦμεν·
~οὐκ
ἐσωφρόνουν |
[250] |
λέγω,
~ἢ
τοῖσιν
εὖ
λεχθεῖσι
|
συγχωρεῖν |
λόγοις.
~Φθέγξαι
τι,
δεῦρ'
ἄθρησον. |
[1100] |
~φεῦ·
~μανίω
θεοῖσιν.
~ἰὼ
ἰώ·
|
~συζύγιαι |
Χάριτες,
τί
τὸν
τάλαν'
ἐκ |
[1100] |
ἔναιρεν
~(Δίκτυνναν
ἀμφὶ
σεμνάν.
~Οὐκέτι
|
συζυγίαν |
πώλων
Ἐνετᾶν
ἐπιβάσῃ
~τὸν
ἀμφὶ |
[750] |
~Οἴμοι·
~τέκνων
μοι
μή
τι
|
συλᾶται |
βίος;
~(Χορός)
~Ζῶσιν,
θανούσης
μητρὸς |
[1250] |
αἰθόμενος
ἅλιος
δέρκεται,
~(ἄνδρας
τε·
|
~συμπάντων |
βασιληίδα
τιμάν,
~Κύπρι,
τῶνδε
μόνα |
[400] |
καρπίζεται.
~(Τροφός)
~(Δέσποιν'
ἐμοί
τοι
|
συμφορὰ |
μὲν
ἀρτίως
~ἡ
σὴ
παρέσχε |
[1250] |
ὄντ'
ἐπίσταμαι.
~(Χορός)
~(Αἰαῖ,
κέκρανται
|
συμφορὰ |
νέων
κακῶν,
~οὐδ'
ἔστι
μοίρας |
[1150] |
~(Τί
δ'
ἔστι;
Μῶν
τις
|
συμφορὰ |
νεωτέρα
~δισσὰς
κατείληφ'
ἀστυγείτονας
πόλεις; |
[250] |
νόσον·
~(εἰ
δ'
ἔκφορός
σοι
|
συμφορὰ |
πρὸς
ἄρσενας,
~λέγ'
ὡς
ἰατροῖς |
[800] |
τόλμας,
~βιαίως
θανοῦσ'
ἀνοσίῳ
τε
|
συμφορᾷ, |
~(σᾶς
χερὸς
πάλαισμα
μελέας.
~Τίς |
[1350] |
ἀνάγκα.
~(Ἄρτεμις)
~Ὦ
τλῆμον,
οἵᾳ
|
συμφορᾷ |
συνεζύγης·
~(τὸ
δ'
εὐγενές
σε |
[750] |
κατεκλάσθη·
~χαλεπᾷ
δ'
ὑπέραντλος
οὖσα
|
συμφορᾷ |
τεράμνων
~ἀπὸ
νυμφιδίων
κρεμαστὸν
~(ἅψεται |
[450] |
γὰρ
ἦν
σοι
μὴ
πὶ
|
συμφοραῖς |
βίος
~τοιαῖσδε,
σώφρων
δ'
οὖσ' |
[1250] |
~(λόγοις
τ'
ἐλέγξω
δαιμόνων
τε
|
συμφοραῖς. |
~(Τὸν
τἄμ'
ἀπαρνηθέντα
μὴ
χρᾶναι |
[550] |
φίλων.
~(Φαίδρα)
~Ἀπώλεσέν
μ'
εἰποῦσα
|
συμφορὰς |
ἐμάς,
~φίλως
καλῶς
δ'
οὐ |
[700] |
προτρέπουσ'
ἐγὼ
~εὕρημα
δῆτα
τῆσδε
|
συμφορᾶς |
ἔχω,
~ὥστ'
εὐκλεᾶ
μὲν
παισὶ |
[500] |
~πέρθοντα
καὶ
διὰ
πάσας
ἱέντα
|
συμφορᾶς
|
~θνατοὺς
ὅταν
ἔλθῃ.
~(Τὰν
μὲν |
[1400] |
~(Ἱππόλυτος)
~Ὦ
δυστάλας
σὺ
τῆσδε
|
συμφορᾶς, |
πάτερ.
~(Θησεύς)
~Ὄλωλα,
τέκνον,
οὐδέ |
[650] |
~ἐρεῖ
δὲ
Πιτθεῖ
τῷ
γέροντι
|
συμφοράς, |
~πλήσει
τε
πᾶσαν
γαῖαν
αἰσχίστων |
[800] |
πάλιν
~μηδ'
ἐκπερᾶσαι
κῦμα
τῆσδε
|
συμφορᾶς. |
~(Τίνι
λόγῳ,
τάλας,
τίνι
τύχαν |
[800] |
~(Θησεύς)
~Λύπῃ
παχνωθεῖσ'
ἢ
ἀπὸ
|
συμφορᾶς |
τίνος;
~(Χορός)
~Τοσοῦτον
ἴσμεν·
~ἄρτι |
[1200] |
κἀνεχαίτισεν
~ἁψῖδα
πέτρῳ
προσβαλὼν
ὀχήματος.
|
~Σύμφυρτα |
δ'
ἦν
ἅπαντα·
~σύριγγές
τ' |
[550] |
ναί
δ'
ὅπως
τε
βάκχαν
|
~σὺν |
αἵματι,
σὺν
καπνῷ,
~φονίοισι
νυμφείοις
|
[1250] |
φρένα
καὶ
βροτῶν
~ἄγεις,
Κύπρι,
|
σὺν |
δ'
~(ὁ
ποικιλόπτερος
ἀμφιβαλὼν
~ὠκυτάτῳ |
[0] |
φεύγων
αἵματος
Παλλαντιδῶν
~καὶ
τήνδε
|
σὺν |
δάμαρτι
ναυστολεῖ
χθόνα,
~ἐνιαυσίαν
ἔκδημον |
[150] |
~Ἄρτεμιν,
καί
μοι
πολυζήλωτος
αἰεὶ
|
~σὺν |
θεοῖσι
φοιτᾷ.
~(Ἀλλ'
ἥδε
τροφὸς |
[500] |
οὓς
ἐπιστρατεύσῃ,
~μή
μοί
ποτε
|
σὺν |
κακῷ
φανείης
~μηδ'
ἄρρυθμος
ἔλθοις. |
[550] |
ὅπως
τε
βάκχαν
~σὺν
αἵματι,
|
σὺν |
καπνῷ,
~φονίοισι
νυμφείοις
~Ἀλκμήνας
τόκῳ |
[1200] |
τέθριππος
ἦν
ὄχος.
~Αὐτῷ
δὲ
|
σὺν |
κλύδωνι
καὶ
τρικυμίᾳ
~κῦμ'
ἐξέθηκε |
[50] |
~Πλείστη
γε,
καὶ
κέρδος
γε
|
σὺν |
μόχθῳ
βραχεῖ.
~(Θεράπων)
~Ἦ
κἀν |
[650] |
δ'
ἕξομεν
στόμα.
~Θεάσομαι
δὲ
|
σὺν |
πατρὸς
μολὼν
ποδὶ
~πῶς
νιν |
[400] |
θεᾶς.
~Ἐρᾷς·
~τί
τοῦτο
θαῦμα;
|
Σὺν |
πολλοῖς
βροτῶν.
~(Κἄπειτ'
ἔρωτος
οὕνεκα |
[1000] |
ἄν,
ἐν
πόλει
δὲ
δεύτερος
|
~σὺν |
τοῖς
ἀρίστοις
εὐτυχεῖν
ἀεὶ
φίλοις· |
[650] |
κάρα,
~λέκτρων
ἀθίκτων
ἦλθες
ἐς
|
συναλλαγάς· |
~ἁγὼ
ῥυτοῖς
νασμοῖσιν
ἐξομόρξομαι,
~ἐς |
[150] |
μέν
ἐστιν
ἁπλοῦν,
τῷ
δὲ
|
συνάπτει
|
~λύπη
τε
φρενῶν
χερσίν
τε |
[500] |
τιν'
ἢ
πέπλων
ἄπο,
~(λαβεῖν,
|
συνάψαι |
τ'
ἐκ
δυοῖν
μίαν
χάριν. |
[150] |
δέμας,
ὀρθοῦτε
κάρα·
~λέλυμαι
μελέων
|
σύνδεσμα |
φίλων.
~Λάβετ'
εὐπήχεις
χεῖρας,
πρόπολοι. |
[1350] |
~(Ἄρτεμις)
~Ὦ
τλῆμον,
οἵᾳ
συμφορᾷ
|
συνεζύγης· |
~(τὸ
δ'
εὐγενές
σε
τῶν |
[550] |
ἱερὸν
~τεῖχος,
ὦ
στόμα
Δίρκας,
|
συνείποιτ' |
~ἂν
ἁ
Κύπρις
οἷον
ἕρπει· |
[450] |
~Πόσους
δὲ
παισὶ
πατέρας
ἡμαρτηκόσι
|
~(συνεκκομίζειν |
Κύπριν;
Ἐν
σοφοῖσι
γὰρ
~τάδ' |
[500] |
σύ
μοι,
δέσποινα
ποντία
Κύπρι,
|
~συνεργὸς |
εἴης.
τἄλλα
δ'
οἷ'
ἐγὼ |
[1100] |
αὔριον
μεταβαλλομένα
χρόνον
αἰεὶ
~βίον
|
συνευτυχοίην. |
~(Οὐκέτι
γὰρ
καθαρὰν
φρέν'
ἔχω, |
[200] |
ἔρασαι;
~Πάρα
γὰρ
δροσερὰ
πύργοις
|
συνεχὴς
|
~κλειτύς,
ὅθεν
σοι
πῶμα
γένοιτ' |
[1250] |
αὐδῶ.
~Θησεῦ,
τί
τάλας
τοῖσδε
|
συνήδῃ, |
~παῖδ'
οὐχ
ὁσίως
σὸν
ἀποκτείνας
|
[1050] |
φιλτάτη
μοι
δαιμόνων
Λητοῦς
κόρη,
|
~σύνθακε, |
συγκύναγε,
φευξούμεσθα
δὴ
~κλεινὰς
Ἀθήνας. |
[950] |
κομπάζειν
μάτην,
~οὐδ'
αἱ
θαλάσσῃ
|
σύννομοι |
Σκιρωνίδες
~(φήσουσι
πέτραι
τοῖς
κακοῖς |
[150] |
γυναικῶν
~ἁρμονίᾳ
κακὰ
δύστανος
ἀμηχανία
|
συνοικεῖν
|
~ὠδίνων
τε
καὶ
ἀφροσύνας.
~(Δι' |
[650] |
καινῶν
λόγων.
~Οὗτος
γὰρ
ὀργῇ
|
συντεθηγμένος |
φρένας
~(ἐρεῖ
καθ'
ἡμῶν
πατρὶ |
[1350] |
δεξιὰ
πλευροῖς;
~Πρόσφορά
μ'
αἴρετε,
|
σύντονα |
δ'
ἕλκετε
~τὸν
κακοδαίμονα
καὶ |
[1200] |
ὀχήματος.
~Σύμφυρτα
δ'
ἦν
ἅπαντα·
|
~σύριγγές |
τ'
ἄνω
~(τροχῶν
ἐπήδων
ἀξόνων |
[1350] |
ὀδύναι,
~κατὰ
δ'
ἐγκέφαλον
πηδᾷ
|
σφάκελος. |
~Σχές,
ἀπειρηκὸς
σῶμ'
ἀναπαύσω.
~Ἒ |
[650] |
νῦν
τέχναν
ἔχομεν
ἢ
λόγον
|
~(σφαλεῖσαι |
κάθαμμα
λύειν
λόγου;
~Ἐτύχομεν
δίκας. |
[100] |
Εὐλαβοῦ
δὲ
μή
τί
σου
|
σφαλῇ |
στόμα.
~(Θεράπων)
~Τήνδ'
ἣ
πύλαισι |
[250] |
~Βιότου
δ'
ἀτρεκεῖς
ἐπιτηδεύσεις
~φασὶ
|
σφάλλειν |
πλέον
ἢ
τέρπειν
~τῇ
θ' |
[150] |
σπεύσεις
τὸ
πάλιν.
~Ταχὺ
γὰρ
|
σφάλλῃ |
κοὐδενὶ
χαίρεις,
~οὐδέ
σ'
ἀρέσκει |
[0] |
μὲν
σέβοντας
τἀμὰ
πρεσβεύω
κράτη,
|
~σφάλλω |
δ'
ὅσοι
φρονοῦσιν
εἰς
ἡμᾶς |
[850] |
ἔστι.
Καὶ
πρός
γ'
ἐξελῶ
|
σφε |
τῆσδε
γῆς,
~δυοῖν
δὲ
μοίραιν |
[850] |
γυνή.
~Καὶ
μὴν
τύποι
γε
|
σφενδόνης |
χρυσηλάτου
~τῆς
οὐκέτ'
οὔσης
οἵδε |
[850] |
δαῖμον,
εἴ
πως
ἔστι,
μὴ
|
σφήλῃς |
δόμους,
~αἰτουμένης
δὲ
κλῦθί
μου· |
[850] |
προσσαίνουσί
με.
~Φέρ'
ἐξελίξας
περιβολὰς
|
σφραγισμάτων
|
~(ἴδω
τί
λέξαι
δέλτος
ἥδε |
[1350] |
~κατὰ
δ'
ἐγκέφαλον
πηδᾷ
σφάκελος.
|
~Σχές, |
ἀπειρηκὸς
σῶμ'
ἀναπαύσω.
~Ἒ
ἔ· |
[350] |
βίου,
~μακραί
τε
λέσχαι
καὶ
|
σχολή, |
τερπνὸν
κακόν,
~(αἰδώς
τε.
Δισσαὶ |
[1300] |
διώλετ'
οὐχ
ἑκοῦσα
μηχαναῖς,
~ἣ
|
σῷ |
δι'
ὅρκων
παιδὶ
σημαίνει
νόσον. |
[1150] |
τοῦ
σοῦ
στόματος,
ἃς
σὺ
|
σῷ |
πατρὶ
~πόντου
κρέοντι
παιδὸς
ἠράσω |
[650] |
δ'
ἴσθι,
τοὐμόν
σ'
εὐσεβὲς
|
σῴζει, |
γύναι·
~εἰ
μὴ
γὰρ
ὅρκοις |
[600] |
~ὥστε
κηδεύσας
καλῶς
~(γαμβροῖσι
χαίρων
|
σῴζεται |
πικρὸν
λέχος,
~ἢ
χρηστὰ
λέκτρα |
[700] |
~(Ἀλλ'
ἔστι
κἀκ
τῶνδ'
ὥστε
|
σωθῆναι, |
τέκνον.
~(Φαίδρα)
~Παῦσαι
λέγουσα·
~καὶ |
[1350] |
ἐγκέφαλον
πηδᾷ
σφάκελος.
~Σχές,
ἀπειρηκὸς
|
σῶμ' |
ἀναπαύσω.
~Ἒ
ἔ·
~(ὦ
στυγνὸν |
[350] |
ἐχθρὸν
εἰσορῶ
φάος.
~Ῥίψω
μεθήσω
|
σῶμ' |
ἀπαλλαχθήσομαι
~βίου
θανοῦσα·
χαίρετ'
οὐκέτ' |
[1000] |
τρόπῳ
διεφθάρην.
~Πότερα
τὸ
τῆσδε
|
σῶμ' |
ἐκαλλιστεύετο
~(πασῶν
γυναικῶν;
Ἢ
σὸν |
[250] |
δ'
ἐμὸν
πότε
δὴ
θάνατος
|
~σῶμα |
καλύψει;
~Πολλὰ
διδάσκει
μ'
ὁ |
[300] |
Βιάζῃ
χειρὸς
ἐξαρτωμένη;
~(Τροφός)
~Καὶ
|
σῶν |
γε
γονάτων,
κοὐ
μεθήσομαί
ποτε. |
[1200] |
χθονός.
~Δοῦλος
μὲν
οὖν
ἔγωγε
|
σῶν |
δόμων,
ἄναξ,
~ἀτὰρ
τοσοῦτόν
γ' |
[700] |
Ἄρτεμιν,
Διὸς
κόρην,
~μηδὲν
κακῶν
|
σῶν |
ἐς
φάος
δείξειν
ποτέ.
~(Φαίδρα) |
[150] |
ἐν
οἴκοις
κρυπτὰ
~κοίτα
λεχέων
|
σῶν; |
~(Ἢ
ναυβάτας
τις
ἔπλευσεν
~Κρήτας |
[1250] |
βιότου
μέρος
ἐστίν.
~Ἄκουε,
Θησεῦ,
|
σῶν |
κακῶν
κατάστασιν.
~Καίτοι
προκόψω
γ' |
[1450] |
τλήμων
ἐγώ,
~ὡς
πολλά,
Κύπρι,
|
σῶν |
κακῶν
μεμνήσομαι.
~(Χορός)
~Κοινὸν
τόδ' |
[800] |
γὰρ
κἀγὼ
δόμους,
~(Θησεῦ,
πάρειμι
|
σῶν |
κακῶν
πενθήτρια.
~(Θησεύς)
~(Αἰαῖ·
~τί |
[1000] |
καὶ
πέδον
χθονὸς
~ὄμνυμι
τῶν
|
σῶν |
μήποθ'
ἅψασθαι
γάμων
~μηδ'
ἂν |
[950] |
~(Πάτερ,
μένος
μὲν
ξύντασίς
τε
|
σῶν |
φρενῶν
~δεινή·
~τὸ
μέντοι
πρᾶγμ' |
[450] |
δεῦρο·
~νῦν
δ'
ἀγὼν
μέγας
|
~σῶσαι |
βίον
σόν,
κοὐκ
ἐπίφθονον
τόδε. |
[1200] |
ἀρά.
~Τίς
ἄνδρ'
ἄριστον
βούλεται
|
σῶσαι |
παρών;
~Πολλοὶ
δὲ
βουληθέντες
ὑστέρῳ |
[1000] |
ψυχὴν
ἔχων.
~Καὶ
δὴ
τὸ
|
σῶφρον |
τοὐμὸν
οὐ
πείθει
σ'
~ἴτω· |
[400] |
ἐγώ.
~(Χορός)
~Φεῦ
φεῦ,
τὸ
|
σῶφρον |
ὡς
ἁπανταχοῦ
καλὸν
~καὶ
δόξαν |
[400] |
καλά.
~Μισῶ
δὲ
καὶ
τὰς
|
σώφρονας |
μὲν
ἐν
λόγοις,
~λάθρᾳ
δὲ |
[650] |
κακαί.
~Ἢ
νύν
τις
αὐτὰς
|
σωφρονεῖν |
διδαξάτω,
~ἢ
κἄμ'
ἐάτω
ταῖσδ' |
[50] |
ἀλλ'
ἐν
τῇ
φύσει
~(τὸ
|
σωφρονεῖν |
εἴληχεν
ἐς
τὰ
πάντ'
ἀεί, |
[1000] |
λέγειν·
~ἐσωφρόνησε
δ'
οὐκ
ἔχουσα
|
σωφρονεῖν, |
~(ἡμεῖς
δ'
ἔχοντες
οὐ
καλῶς |
[700] |
δὲ
τῆσδέ
μοι
~κοινῇ
μετασχὼν
|
σωφρονεῖν |
μαθήσεται.
~(Χορός)
~(Ἠλιβάτοις
ὑπὸ
κευθμῶσι |
[350] |
τὴν
ἄνοιαν
εὖ
φέρειν
~τῷ
|
σωφρονεῖν |
νικῶσα
προυνοησάμην.
~Τρίτον
δ'
ἐπειδὴ |
[350] |
χαίρετ'
οὐκέτ'
εἴμ'
ἐγώ.
~Οἱ
|
σώφρονες |
γάρ,
οὐχ
ἑκόντες
ἀλλ'
ὅμως, |
[1100] |
χθονός·
~ὡς
οὔποτ'
ἄλλον
ἄνδρα
|
σωφρονέστερον
|
~ὄψεσθε,
κεἰ
μὴ
ταῦτ'
ἐμῷ |
[950] |
~(οὐδ'
ἢν
σὺ
μὴ
φῇς,
|
σωφρονέστερος |
γεγώς.
~Ἐπίσταμαι
γὰρ
πρῶτα
μὲν |
[1400] |
μ'
ἀπώλεσεν.
~(Ἄρτεμις)
~Τιμῆς
ἐμέμφθη,
|
σωφρονοῦντι |
δ'
ἤχθετο.
~(Ἱππόλυτος)
~Τρεῖς
ὄντας |
[1000] |
~Ἀλλ'
ὡς
τυραννεῖν
ἡδὺ
τοῖσι
|
σώφροσιν; |
~Ἥκιστ'
ἐπεί
τοι
τὰς
φρένας |
[1350] |
ἐγὼ
καὶ
θεοσέπτωρ,
~(ὅδ'
ὁ
|
σωφροσύνῃ |
πάντας
ὑπερσχών,
~προῦπτον
ἐς
Ἅιδην |
[450] |
μὴ
πὶ
συμφοραῖς
βίος
~τοιαῖσδε,
|
σώφρων |
δ'
οὖσ'
ἐτύγχανες
γυνή,
~(οὐκ |
[900] |
περισσὸς
ὢν
ἀνὴρ
~ξύνει;
Σὺ
|
σώφρων |
καὶ
κακῶν
ἀκήρατος;
~Οὐκ
ἂν |