Vers |
[250] |
Οὐκ
ἐχρῆν
σιγᾶν,
τέκνον,
~ἀλλ'
|
ἤ |
μ'
ἐλέγχειν,
εἴ
τι
μὴ |
[1300] |
μακρῷ
~σκέψιν
παρέσχες,
ἀλλὰ
θᾶσσον
|
ἤ |
σ'
ἐχρῆν
~ἀρὰς
ἀφῆκας
παιδὶ |
[300] |
πεύσῃ,
κακά.
~(Τροφός)
~Μεῖζον
γὰρ
|
ἤ |
σου
μὴ
τυχεῖν
τί
μοι |
[800] |
ἀγχόνης
ἀνήψατο.
~(Θησεύς)
~Λύπῃ
παχνωθεῖσ'
|
ἢ |
ἀπὸ
συμφορᾶς
τίνος;
~(Χορός)
~Τοσοῦτον |
[850] |
~δυοῖν
δὲ
μοίραιν
θατέρᾳ
πεπλήξεται·
|
~(ἢ |
γὰρ
Ποσειδῶν
αὐτὸν
εἰς
Ἅιδου |
[600] |
ἐμοῖς
δόμοις
~εἴη
φρονοῦσα
πλείον'
|
ἢ |
γυναῖκα
χρή.
~Τὸ
γὰρ
κακοῦργον |
[250] |
ἡμέραν;
~(Χορός)
~Πότερον
ὑπ'
ἄτης
|
ἢ |
θανεῖν
πειρωμένη;
~(Τροφός)
~Θανεῖν;
Ἀσιτεῖ |
[150] |
~(φίλτερον
ἡγῇ.
~Κρεῖσσον
δὲ
νοσεῖν
|
ἢ |
θεραπεύειν·
~τὸ
μέν
ἐστιν
ἁπλοῦν, |
[650] |
νύν
τις
αὐτὰς
σωφρονεῖν
διδαξάτω,
|
~ἢ |
κἄμ'
ἐάτω
ταῖσδ'
ἐπεμβαίνειν
ἀεί. |
[800] |
φιλτάτης
ὁμιλίας·
~ἀπώλεσας
γὰρ
μᾶλλον
|
ἢ |
κατέφθισο.
~(Τίνος
κλύω
πόθεν
θανάσιμος |
[1150] |
πᾶς
ἀνὴρ
ἠπείγετο,
~καὶ
θᾶσσον
|
ἢ |
λέγοι
τις
ἐξηρτυμένας
~πώλους
παρ' |
[650] |
~Τίν'
ἢ
νῦν
τέχναν
ἔχομεν
|
ἢ |
λόγον
~(σφαλεῖσαι
κάθαμμα
λύειν
λόγου; |
[800] |
~Εἴποι
τις
ἂν
τὸ
πραχθέν,
|
ἢ |
μάτην
ὄχλον
~στέγει
τύραννον
δῶμα |
[100] |
Ἑκάτας
~ἢ
σεμνῶν
Κορυβάντων
φοιτᾷς
|
~ἢ |
ματρὸς
ὀρείας;
~(Σὺ
δ'
ἀμφὶ |
[1400] |
βίου.
~(Ἱππόλυτος)
~Στένω
σὲ
μᾶλλον
|
ἢ |
μὲ
τῆς
ἁμαρτίας.
~(Θησεύς)
~(Εἰ |
[150] |
οἴκοις
κρυπτὰ
~κοίτα
λεχέων
σῶν;
|
~(Ἢ |
ναυβάτας
τις
ἔπλευσεν
~Κρήτας
ἔξορμος |
[650] |
ὦ
κακοτυχεῖς
~γυναικῶν
πότμοι.
~Τίν'
|
ἢ |
νῦν
τέχναν
ἔχομεν
ἢ
λόγον
|
[650] |
οὖν
πώς
εἰσι
κἀκεῖναι
κακαί.
|
~Ἢ |
νύν
τις
αὐτὰς
σωφρονεῖν
διδαξάτω, |
[650] |
ἢ
τίς
ἂν
βροτῶν
~πάρεδρος
|
ἢ |
ξυνεργὸς
ἀδίκων
ἔργων
~φανείη;
Τὸ |
[400] |
τις
ᾖ,
~(ὅταν
ξυνειδῇ
μητρὸς
|
ἢ |
πατρὸς
κακά.
~Μόνον
δὲ
τοῦτό |
[500] |
ποθουμένου
~σημεῖον,
ἢ
πλόκον
τιν'
|
ἢ |
πέπλων
ἄπο,
~(λαβεῖν,
συνάψαι
τ' |
[450] |
ἐπὶ
ῥητοῖς
ἄρα
~(πατέρα
φυτεύειν,
|
ἢ |
πὶ
δεσπόταις
θεοῖς
~ἄλλοισιν,
εἰ |
[500] |
δή
τι
τοῦ
ποθουμένου
~σημεῖον,
|
ἢ |
πλόκον
τιν'
ἢ
πέπλων
ἄπο, |
[150] |
πελάγους
~δίναις
ἐν
νοτίαις
ἅλμας.
|
~Ἢ |
πόσιν,
τὸν
Ἐρεχθειδᾶν
~ἀρχαγόν,
τὸν |
[500] |
χάριν.
~(Φαίδρα)
~Πότερα
δὲ
χριστὸν
|
ἢ |
ποτὸν
τὸ
φάρμακον;
~(Τροφός)
~Οὐκ |
[1250] |
γῆς
τάρταρα
κρύπτεις
~δέμας
αἰσχυνθείς,
|
~ἢ |
πτηνὸς
ἄνω
μεταβὰς
βίοτον
~πήματος |
[100] |
~εἴτ'
ἐκ
Πανὸς
εἴθ'
Ἑκάτας
|
~ἢ |
σεμνῶν
Κορυβάντων
φοιτᾷς
~ἢ
ματρὸς |
[600] |
ἐν
ναοῖς
βροτοὺς
~ἢ
χαλκὸν
|
ἢ |
σίδηρον
ἢ
χρυσοῦ
βάρος
~παίδων |
[1000] |
τῆσδε
σῶμ'
ἐκαλλιστεύετο
~(πασῶν
γυναικῶν;
|
Ἢ |
σὸν
οἰκήσειν
δόμον
~ἔγκληρον
εὐνὴν |
[250] |
ἀτρεκεῖς
ἐπιτηδεύσεις
~φασὶ
σφάλλειν
πλέον
|
ἢ |
τέρπειν
~τῇ
θ'
ὑγιείᾳ
μᾶλλον |
[850] |
πέμψει
τὰς
ἐμὰς
ἀρὰς
σέβων,
|
~ἢ |
τῆσδε
χώρας
ἐκπεσὼν
ἀλώμενος
~ξένην |
[300] |
~(Τροφός)
~Ὃν
ἔσχε
ταύρου,
τέκνον,
|
ἢ |
τί
φῂς
τόδε;
~(Φαίδρα)
~Σύ |
[1250] |
κακοῖς.
~(Ἄγγελος)
~Πῶς
οὖν;
Κομίζειν,
|
ἢ |
τί
χρὴ
τὸν
ἄθλιον
~δράσαντας |
[650] |
φίλαι;
~(Τίς
ἂν
θεῶν
ἀρωγὸς
|
ἢ |
τίς
ἂν
βροτῶν
~πάρεδρος
ἢ |
[250] |
εἴ
τι
μὴ
καλῶς
λέγω,
|
~ἢ |
τοῖσιν
εὖ
λεχθεῖσι
συγχωρεῖν
λόγοις. |
[500] |
τοὔργον,
εἴπερ
ἐκσώσει
γέ
σε,
|
~ἢ |
τοὔνομ'
ᾧ
σὺ
κατθανῇ
γαυρουμένη. |
[1050] |
γε
μᾶλλον
σαυτὸν
ἤσκησας
σέβειν
|
~ἢ |
τοὺς
τεκόντας
ὅσια
δρᾶν
δίκαιος |
[1300] |
θάνῃ,
~καὶ
σῆς
γυναικὸς
οἶστρον
|
ἢ |
τρόπον
τινὰ
~γενναιότητα·
~τῆς
γὰρ |
[1150] |
ὡς
ἀτιμάζει
πατὴρ
~ἤτοι
θανόντας
|
ἢ |
φάος
δεδορκότας.
~Κἀν
τῷδ'
ἐπῆγε |
[900] |
μὴν
φίλους
γε,
κἄτι
μᾶλλον
|
ἢ |
φίλους,
~(κρύπτειν
δίκαιον
σάς,
πάτερ, |
[600] |
ἀντιθέντας
σοῖσιν
ἐν
ναοῖς
βροτοὺς
|
~ἢ |
χαλκὸν
ἢ
σίδηρον
ἢ
χρυσοῦ |
[600] |
~(γαμβροῖσι
χαίρων
σῴζεται
πικρὸν
λέχος,
|
~ἢ |
χρηστὰ
λέκτρα
πενθεροὺς
δ'
ἀνωφελεῖς
|
[600] |
βροτοὺς
~ἢ
χαλκὸν
ἢ
σίδηρον
|
ἢ |
χρυσοῦ
βάρος
~παίδων
πρίασθαι
σπέρμα |
[750] |
ὀλβίων
ἀπ'
οἴκων
~κακονυμφοτάταν
ὄνασιν·
|
~ἦ |
γὰρ
ἀπ'
ἀμφοτέρων
οἱ
Κρησίας |
[700] |
γὰρ
τὰς
φρένας
κεκτήμεθα.
~(Φαίδρα)
|
~Ἦ |
γὰρ
δίκαια
ταῦτα
κἀξαρκοῦντά
μοι, |
[50] |
εὖ;
~(Ἱππόλυτος)
~(Καὶ
κάρτα
γ'
|
ἦ |
γὰρ
οὐ
σοφοὶ
φαινοίμεθ'
ἄν. |
[750] |
δέρης;
~(Χορός)
~Φίλαι,
τί
δρῶμεν;
|
Ἦ |
δοκεῖ
περᾶν
δόμους
~λῦσαί
τ' |
[50] |
γε
σὺν
μόχθῳ
βραχεῖ.
~(Θεράπων)
|
~Ἦ |
κἀν
θεοῖσι
ταὐτὸν
ἐλπίζεις
τόδε; |
[400] |
γὰρ
αἰσχρὰ
τοῖσιν
ἐσθλοῖσιν
δοκῇ,
|
~ἦ |
κάρτα
δόξει
τοῖς
κακοῖς
γ' |
[850] |
Θέλει
τι
σημῆναι
νέον;
~Ἀλλ'
|
ἦ |
λέχους
μοι
καὶ
τέκνων
ἐπιστολὰς
|
[1100] |
ταῦτ'
ἐμῷ
δοκεῖ
πατρί.
~(Χορός)
|
~(Ἦ |
μέγα
μοι
τὰ
θεῶν
μελεδήμαθ' |
[400] |
γὰρ
ἄνδρα,
κἂν
θρασύσπλαγχνός
τις
|
ᾖ, |
~(ὅταν
ξυνειδῇ
μητρὸς
ἢ
πατρὸς |
[700] |
ἔπραξα,
κάρτ'
ἂν
ἐν
σοφοῖσιν
|
ἦ· |
~πρὸς
τὰς
τύχας
γὰρ
τὰς |
[450] |
~φανήσεταί
τι
τῆσδε
φάρμακον
νόσου.
|
~(Ἦ |
τἄρ'
ἂν
ὀψέ
γ'
ἄνδρες |
[1000] |
θελῆσαι
μηδ'
ἂν
ἔννοιαν
λαβεῖν.
|
~Ἦ |
τἄρ'
ὀλοίμην
ἀκλεὴς
ἀνώνυμος
~ἄπολις |
[1400] |
δὴ
νερτέρων
ὁρῶ
πύλας.
~(Θησεύς)
|
~Ἦ |
τὴν
ἐμὴν
ἄναγνον
ἐκλιπὼν
χέρα; |
[900] |
κοὐκ
ἂν
ἠπατώμεθα.
~(Ἱππόλυτος)
~Ἀλλ'
|
ἦ |
τις
ἐς
σὸν
οὖς
με |
[900] |
δ'
οὐδὲν
ἔργον
ἐν
κακοῖς·
|
~ἡ |
γὰρ
ποθοῦσα
πάντα
καρδία
κλύειν
|
[600] |
τέκνον,
ὅρκους
μηδαμῶς
ἀτιμάσῃς.
~(Ἱππόλυτος)
|
~Ἡ |
γλῶσσ'
ὀμώμοχ'
ἡ
δὲ
φρὴν |
[600] |
ἐντίκτει
Κύπρις
~ἐν
ταῖς
σοφαῖσιν·
|
~ἡ |
δ'
ἀμήχανος
γυνὴ
~γνώμῃ
βραχείᾳ |
[350] |
εἰσίν,
ἡ
μὲν
οὐ
κακή,
|
~ἡ |
δ'
ἄχθος
οἴκων.
Εἰ
δ' |
[1300] |
~ὅρκων
ἀφεῖλε
πίστιν,
εὐσεβὴς
γεγώς.
|
~(Ἡ |
δ'
εἰς
ἔλεγχον
μὴ
πέσῃ |
[0] |
μάταιον
ἐς
τρὶς
εὔξασθαι
θεῷ.
|
~Ἡ |
δ'
εὐκλεὴς
μὲν
ἀλλ'
ὅμως |
[600] |
ἀτιμάσῃς.
~(Ἱππόλυτος)
~Ἡ
γλῶσσ'
ὀμώμοχ'
|
ἡ |
δὲ
φρὴν
ἀνώμοτος.
~(Τροφός)
~Ὦ |
[1050] |
ἄκριτον
ἐκβαλεῖς
με
γῆς;
~(Θησεύς)
|
~Ἡ |
δέλτος
ἥδε
κλῆρον
οὐ
δεδεγμένη
|
[850] |
μοι
καὶ
τέκνων
ἐπιστολὰς
~ἔγραψεν
|
ἡ |
δύστηνος,
ἐξαιτουμένη;
~(Θάρσει,
τάλαινα·
~λέκτρα |
[750] |
οἰκούρημα
δεσπόταις
ἐμοῖς.
~(Χορός)
~Ὄλωλεν
|
ἡ |
δύστηνος,
ὡς
κλύω,
γυνή·
~ἤδη |
[450] |
ἴσασι
δ'
ὡς
ἀνήρπασέν
ποτε
|
~(ἡ |
καλλιφεγγὴς
Κέφαλον
ἐς
θεοὺς
Ἕως
|
[350] |
~(αἰδώς
τε.
Δισσαὶ
δ'
εἰσίν,
|
ἡ |
μὲν
οὐ
κακή,
~ἡ
δ' |
[250] |
~Ἄσημα
δ'
ἡμῖν
ἥτις
ἐστὶν
|
ἡ |
νόσος·
~(σοῦ
δ'
ἂν
πυθέσθαι |
[1400] |
ἀγαλμάτων
φύλαξ.
~(Ἄρτεμις)
~Κύπρις
γὰρ
|
ἡ |
πανοῦργος
ὧδ'
ἐμήσατο.
~(Ἱππόλυτος)
~Ὤμοι, |
[400] |
ἐμοί
τοι
συμφορὰ
μὲν
ἀρτίως
|
~ἡ |
σὴ
παρέσχε
δεινὸν
ἐξαίφνης
φόβον· |
[400] |
ἐκ
ταύτης
ἔφυ·
~ἥδ'
ἐστὶν
|
ἡ |
σπείρουσα
καὶ
διδοῦσ'
ἔρον,
~οὗ |
[0] |
δὴ
στένουσα
κἀκπεπληγμένη
~κέντροις
ἔρωτος
|
ἡ |
τάλαιν'
ἀπόλλυται
~(σιγῇ,
ξύνοιδε
δ' |
[900] |
τὴν
δ'
ὅπως
ἐτύγχανεν,
~(ὡς
|
ἡ |
φρονοῦσα
τἄδικ'
ἐξηλέγχετο
~πρὸς
τῆς |
[500] |
οὖν,
πιθοῦ
μοι·
~δευτέρα
γὰρ
|
ἡ |
χάρις,
~ἔστιν
κατ'
οἴκους
φίλτρα |
[1400] |
~(Ἱππόλυτος)
~Ὤμοι,
φρονῶ
δὴ
δαίμον'
|
ἥ |
μ'
ἀπώλεσεν.
~(Ἄρτεμις)
~Τιμῆς
ἐμέμφθη, |
[800] |
ὡς
ἴδω
πικρὰν
θέαν
~(γυναικός,
|
ἥ |
με
κατθανοῦσ'
ἀπώλεσεν.
~(Χορός)
~Ἰὼ |
[350] |
νόσον.
~(Γλώσσῃ
γὰρ
οὐδὲν
πιστόν,
|
ἣ |
θυραῖα
μὲν
~φρονήματ'
ἀνδρῶν
νουθετεῖν |
[100] |
σου
σφαλῇ
στόμα.
~(Θεράπων)
~Τήνδ'
|
ἣ |
πύλαισι
σαῖς
ἐφέστηκεν
πέλας.
~(Ἱππόλυτος) |
[300] |
~μὰ
τὴν
ἄνασσαν
ἱππίαν
Ἀμαζόνα,
|
~ἣ |
σοῖς
τέκνοισι
δεσπότην
ἐγείνατο
~νόθον |
[1300] |
~(τροφοῦ
διώλετ'
οὐχ
ἑκοῦσα
μηχαναῖς,
|
~ἣ |
σῷ
δι'
ὅρκων
παιδὶ
σημαίνει |
[350] |
τι
μεῖζον
ἄλλο
γίγνεται
θεοῦ,
|
~ἣ |
τήνδε
κἀμὲ
καὶ
δόμους
ἀπώλεσεν. |
[400] |
οὐ
φορητὸν
ἢν
πολλὴ
ῥυῇ,
|
~ἣ |
τὸν
μὲν
εἴκονθ'
ἡσυχῇ
μετέρχεται, |
[900] |
τόδ'
ἄξιον·
~ἣν
ἀρτίως
ἔλειπον,
|
ἣ |
φάος
τόδε
~οὔπω
χρόνος
παλαιὸς |
[900] |
προσβαλεῖν
χθονὶ
~ἄλλην
δεήσει
γαῖαν,
|
ἣ |
χωρήσεται
~τοὺς
μὴ
δικαίους
καὶ |
[1400] |
σέθεν,
~Ἱππόλυτ'
~ἔχει
γὰρ
μοῖραν
|
ᾗ |
διεφθάρης.
~Καὶ
χαῖρ'
~ἐμοὶ
γὰρ |
[350] |
ἐν
μακρῷ
χρόνῳ
~θνητῶν
ἐφρόντισ'
|
ᾗ |
διέφθαρται
βίος.
~Καί
μοι
δοκοῦσιν |
[450] |
λίαν
βροτούς·
~οὐδὲ
στέγην
γὰρ
|
ᾗ |
κατηρεφεῖς
δόμοι
~καλῶς
ἀκριβώσαις
ἄν· |
[100] |
ἔχειν·
~εἴ
τίς
σ'
ὑφ'
|
ἥβης |
σπλάγχνον
ἔντονον
φέρων
~μάταια
βάζει, |
[950] |
ὄντας
ἀσφαλεστέρους,
~ὅταν
ταράξῃ
Κύπρις
|
ἡβῶσαν |
φρένα·
~(τὸ
δ'
ἄρσεν
αὐτοὺς |
[150] |
παρόν,
τὸ
δ'
ἀπὸν
~(φίλτερον
|
ἡγῇ. |
~Κρεῖσσον
δὲ
νοσεῖν
ἢ
θεραπεύειν· |
[0] |
Διὸς
κόρην,
~τιμᾷ,
μεγίστην
δαιμόνων
|
ἡγούμενος, |
~χλωρὰν
δ'
ἀν'
ὕλην
παρθένῳ |
[1000] |
ἐγὼ
~καὶ
τῆσδ'
ὁρώσης
φέγγος
|
ἠγωνιζόμην, |
~ἔργοις
ἂν
εἶδες
τοὺς
κακοὺς |
[400] |
πάντα
δ'
ἐκ
ταύτης
ἔφυ·
|
~ἥδ' |
ἐστὶν
ἡ
σπείρουσα
καὶ
διδοῦσ' |
[1000] |
κακὸς
πέφυκ'
ἀνήρ.
~Τί
δ'
|
ἥδε |
δειμαίνουσ'
ἀπώλεσεν
βίον
~οὐκ
οἶδ' |
[850] |
~Ἔα
ἔα·
~τί
δή
ποθ'
|
ἥδε |
δέλτος
ἐκ
φίλης
χερὸς
~ἠρτημένη; |
[1050] |
με
γῆς;
~(Θησεύς)
~Ἡ
δέλτος
|
ἥδε |
κλῆρον
οὐ
δεδεγμένη
~κατηγορεῖ
σου |
[850] |
σφραγισμάτων
~(ἴδω
τί
λέξαι
δέλτος
|
ἥδε |
μοι
θέλει.
~(Χορός)
~(Φεῦ
φεῦ, |
[1150] |
~δμῶες,
πόλις
γὰρ
οὐκέτ'
ἔστιν
|
ἥδε |
μοι.
~(Τοὐνθένδε
μέντοι
πᾶς
ἀνὴρ |
[300] |
οὔτε
γὰρ
τότε
~λόγοις
ἐτέγγεθ'
|
ἥδε |
νῦν
τ'
οὐ
πείθεται.
~Ἀλλ' |
[250] |
ἐξαρκεῖ
πόσει.
~(Τροφός)
~Κρύπτει
γὰρ
|
ἥδε |
πῆμα
κοὔ
φησιν
νοσεῖν.
~(Χορός) |
[750] |
δόμους.
~(Χορός)
~Οὐκ
ἐς
γέροντας
|
ἥδε |
σοι
τείνει
τύχη,
~Θησεῦ·
~νέοι |
[950] |
~σεμνοῖς
λόγοισιν,
αἰσχρὰ
μηχανώμενοι.
~Τέθνηκεν
|
ἥδε· |
~τοῦτό
σ'
ἐκσώσειν
δοκεῖς;
~Ἐν |
[150] |
αἰεὶ
~σὺν
θεοῖσι
φοιτᾷ.
~(Ἀλλ'
|
ἥδε |
τροφὸς
γεραιὰ
πρὸ
θυρῶν
~τήνδε |
[450] |
εὑρήσομεν.
~(Χορός)
~(Φαίδρα)
λέγει
μὲν
|
ἥδε |
χρησιμώτερα
~πρὸς
τὴν
παροῦσαν
ξυμφοράν, |
[1050] |
φυγών;
~(Θησεύς)
~Ὅστις
γυναικῶν
λυμεῶνας
|
ἥδεται
|
~ξένους
κομίζων
καὶ
ξυνοικούρους
κακῶν. |
[750] |
γῆρας
εἴργασται
νέον;
~(Πρόσω
μὲν
|
ἤδη |
βίοτος,
ἀλλ'
ὅμως
ἔτ'
ἂν
|
[750] |
ἡ
δύστηνος,
ὡς
κλύω,
γυνή·
|
~ἤδη |
γὰρ
ὡς
νεκρόν
νιν
ἐκτείνουσι |
[1200] |
τοὐπέκεινα
τῆσδε
γῆς
~πρὸς
πόντον
|
ἤδη |
κειμένη
Σαρωνικόν.
~Ἔνθεν
τις
ἠχὼ |
[150] |
ὅδ'
αἰθήρ,
~ἔξω
δὲ
δόμων
|
ἤδη |
νοσερᾶς
~(δέμνια
κοίτης.
~Δεῦρο
γὰρ |
[950] |
~θεοῖσι
προσθεὶς
ἀμαθίαν
φρονεῖν
κακῶς.
|
~Ἤδη |
νυν
αὔχει
καὶ
δι'
ἀψύχου |
[350] |
ἔσχατον
~οἰκεῖτε
χώρας
Πελοπίας
προνώπιον,
|
~(ἤδη |
ποτ'
ἄλλως
νυκτὸς
ἐν
μακρῷ |
[1400] |
~Αἰαῖ,
κατ'
ὄσσων
κιγχάνει
μ'
|
ἤδη |
σκότος·
~(Λαβοῦ,
πάτερ,
μου
καὶ |
[300] |
τὸ
σόν.
~(Τροφός)
~Σιγῷμ'
ἂν
|
ἤδη· |
σὸς
γὰρ
οὑντεῦθεν
λόγος.
~(Φαίδρα) |
[400] |
πολλοὺς
ἔχειν.
~(Τὸ
δ'
ἔργον
|
ᾔδη |
τὴν
νόσον
τε
δυσκλεᾶ,
~γυνή |
[1400] |
θανασίμοισιν
ἐκπνοαῖς·
~ὁρῶ
δέ
σ'
|
ἤδη |
τοῦδε
πλησίον
κακοῦ.
~(Ἱππόλυτος)
~(Χαίρουσα |
[300] |
δὴ
λέγουσιν
ἀνθρώπους
ἐρᾶν;
~(Τροφός)
|
~Ἥδιστον, |
ὦ
παῖ,
ταὐτὸν
ἀλγεινόν
θ' |
[250] |
~λαθώμεθ'
ἄμφω,
καὶ
σύ
θ'
|
ἡδίων |
γενοῦ
~(στυγνὴν
ὀφρὺν
λύσασα
καὶ |
[1250] |
οὕνεκ'
ἐστὶν
ἐξ
ἐμοῦ,
~(οὔθ'
|
ἥδομαι |
τοῖσδ'
οὔτ'
ἐπάχθομαι
κακοῖς.
~(Ἄγγελος) |
[350] |
καλοῦ
~ἄλλην
τιν'
Εἰσὶ
δ'
|
ἡδοναὶ |
πολλαὶ
βίου,
~μακραί
τε
λέσχαι |
[1300] |
ἐχθίστης
θεῶν
~ἡμῖν
ὅσοισι
παρθένειος
|
ἡδονὴ
|
~δηχθεῖσα
κέντροις
παιδὸς
ἠράσθη
σέθεν. |
[350] |
μὲν
ἀργίας
ὕπο,
~οἱ
δ'
|
ἡδονὴν |
προθέντες
ἀντὶ
τοῦ
καλοῦ
~ἄλλην |
[450] |
~(οὐκ
ἄν
ποτ'
εὐνῆς
οὕνεχ'
|
ἡδονῆς |
τε
σῆς
~προῆγον
ἄν
σε |
[1000] |
οὖν
φρενῶν.
~Ἀλλ'
ὡς
τυραννεῖν
|
ἡδὺ |
τοῖσι
σώφροσιν;
~Ἥκιστ'
ἐπεί
τοι |
[1100] |
αὖ
παράσημος
ἐνείη,
~ῥᾴδια
δ'
|
ἤθεα |
τὸν
αὔριον
μεταβαλλομένα
χρόνον
αἰεὶ
|
[1300] |
τῶνδε
συγγνώμης
τυχεῖν·
~Κύπρις
γὰρ
|
ἤθελ' |
ὥστε
γίγνεσθαι
τάδε,
~πληροῦσα
θυμόν. |
[600] |
ἡλίου
κατῴκισας;
~Εἰ
γὰρ
βρότειον
|
ἤθελες |
σπεῖραι
γένος,
~οὐκ
ἐκ
γυναικῶν |
[1200] |
φόβος.
~Καὶ
δεσπότης
μὲν
ἱππικοῖσιν
|
ἤθεσιν
|
~(πολὺς
ξυνοικῶν
ἥρπασ'
ἡνίας
χεροῖν, |
[250] |
πημάτων
ἔφυ;
~(Τροφός)
~Ἐς
ταὐτὸν
|
ἥκεις· |
πάντα
γὰρ
σιγᾷ
τάδε.
~(Χορός) |
[1000] |
ὡς
τυραννεῖν
ἡδὺ
τοῖσι
σώφροσιν;
|
~Ἥκιστ' |
ἐπεί
τοι
τὰς
φρένας
διέφθορεν
|
[1300] |
οὔτε
μάντεων
ὄπα
~ἔμεινας,
οὐκ
|
ἤλεγξας, |
οὐ
χρόνῳ
μακρῷ
~σκέψιν
παρέσχες, |
[700] |
~(κόραι
Φαέθοντος
οἴκτῳ
δακρύων
~τὰς
|
ἠλεκτροφαεῖς |
αὐγάς.
~Ἑσπερίδων
δ'
ἐπὶ
μηλόσπορον |
[1150] |
~ψήκτραισιν
ἵππων
ἐκτενίζομεν
τρίχας
~(κλαίοντες·
|
~ἦλθε |
γάρ
τις
ἄγγελος
λέγων
~ὡς |
[500] |
οἴκους
φίλτρα
μοι
θελκτήρια
~(ἔρωτος,
|
ἦλθε |
δ'
ἄρτι
μοι
γνώμης
ἔσω, |
[100] |
κατέβαλλ'
ὅθεν
μοι
~(πρώτα
φάτις
|
ἦλθε |
δεσποίνας,
~τειρομέναν
νοσερᾷ
κοίτᾳ
δέμας |
[800] |
~(Χορός)
~Οὐ
σοὶ
τάδ'
ὦναξ,
|
ἦλθε |
δὴ
μόνῳ
κακά,
~(πολλῶν
μετ' |
[50] |
ποιμὴν
ἀξιοῖ
φέρβειν
βοτὰ
~οὔτ'
|
ἦλθέ |
πω
σίδηρος,
ἀλλ'
ἀκήρατον
~μέλισσα |
[1150] |
τλήμονας
φυγὰς
ἔχων.
~Ὁ
δ'
|
ἦλθε |
ταὐτὸν
δακρύων
ἔχων
μέλος
~ἡμῖν |
[1450] |
~Κοινὸν
τόδ'
ἄχος
πᾶσι
πολίταις
|
~ἦλθεν |
ἀέλπτως.
~Πολλῶν
δακρύων
ἔσται
πίτυλος· |
[650] |
ὦ
κακὸν
κάρα,
~λέκτρων
ἀθίκτων
|
ἦλθες |
ἐς
συναλλαγάς·
~ἁγὼ
ῥυτοῖς
νασμοῖσιν |
[1300] |
μὴ
φοβουμένη
~οὐκ
ἄν
ποτ'
|
ἦλθον |
ἐς
τόδ'
αἰσχύνης
ἐγὼ
~ὥστ' |
[1250] |
δέ
σε·
~ἀλλ'
ἐς
τόδ'
|
ἦλθον, |
παιδὸς
ἐκδεῖξαι
φρένα
~τοῦ
σοῦ |
[700] |
~κοινῇ
μετασχὼν
σωφρονεῖν
μαθήσεται.
~(Χορός)
|
~(Ἠλιβάτοις |
ὑπὸ
κευθμῶσι
γενοίμαν,
~ἵνα
με |
[950] |
εἰς
ὄχλον
δοῦναι
λόγον,
~ἐς
|
ἥλικας |
δὲ
κὠλίγους
σοφώτερος·
~ἔχει
δὲ |
[1150] |
δ'
ὀπισθόπους
~(φίλων
ἅμ'
ἔστειχ'
|
ἡλίκων |
θ'
ὁμήγυρις.
~Χρόνῳ
δὲ
δήποτ' |
[600] |
ἀνθρώποις
κακὸν
~γυναῖκας
ἐς
φῶς
|
ἡλίου |
κατῴκισας;
~Εἰ
γὰρ
βρότειον
ἤθελες |
[600] |
μόνον.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ὦ
γαῖα
μῆτερ
|
ἡλίου |
τ'
ἀναπτυχαί,
~οἵων
λόγων
ἄρρητον |
[0] |
Ἀτλαντικῶν
~ναίουσιν
εἴσω,
φῶς
ὁρῶντες
|
ἡλίου, |
~(τοὺς
μὲν
σέβοντας
τἀμὰ
πρεσβεύω |
[350] |
ἀνασχέτ'
οὐκ
ἀνέξομαι
~(ζῶσ'
ἐχθρὸν
|
ἦμαρ, |
ἐχθρὸν
εἰσορῶ
φάος.
~Ῥίψω
μεθήσω |
[0] |
δεῖ;
~Ἃ
δ'
εἰς
ἔμ'
|
ἡμάρτηκε |
τιμωρήσομαι
~Ἱππόλυτον
ἐν
τῇδ'
ἡμέρᾳ· |
[300] |
οὐχ
ἑκών.
~(Τροφός)
~(Θησεύς)
τιν'
|
ἡμάρτηκεν |
ἐς
σ'
ἁμαρτίαν;
~(Φαίδρα)
~Μὴ |
[450] |
ὁρᾶν;
~Πόσους
δὲ
παισὶ
πατέρας
|
ἡμαρτηκόσι
|
~(συνεκκομίζειν
Κύπριν;
Ἐν
σοφοῖσι
γὰρ
|
[400] |
οἴκων
μή
ποτε
φθογγὴν
ἀφῇ;
|
~Ἡμᾶς |
γὰρ
αὐτὸ
τοῦτ'
ἀποκτείνει,
φίλαι, |
[700] |
δίκαια
ταῦτα
κἀξαρκοῦντά
μοι,
~τρώσασαν
|
ἡμᾶς |
εἶτα
συγχωρεῖν
λόγοις;
~(Τροφός)
~Μακρηγοροῦμεν· |
[1050] |
μοι
τῆσδε
γῆς
ὁμήλικες,
~προσείπαθ'
|
ἡμᾶς |
καὶ
προπέμψατε
χθονός·
~ὡς
οὔποτ' |
[0] |
~σφάλλω
δ'
ὅσοι
φρονοῦσιν
εἰς
|
ἡμᾶς |
μέγα.
~Ἔνεστι
γὰρ
δὴ
κἀν |
[1250] |
τί
χρὴ
τὸν
ἄθλιον
~δράσαντας
|
ἡμᾶς |
σῇ
χαρίζεσθαι
φρενί;
~Φρόντιζ'
~ἐμοῖς |
[1400] |
δ'
ἤχθετο.
~(Ἱππόλυτος)
~Τρεῖς
ὄντας
|
ἡμᾶς |
ὤλεσ'
ᾔσθημαι,
μία.
~(Ἄρτεμις)
~Πατέρα |
[1150] |
κακὸς
πέφυκ'
ἀνήρ·
~αἴσθοιτο
δ'
|
ἡμᾶς |
ὡς
ἀτιμάζει
πατὴρ
~ἤτοι
θανόντας |
[300] |
ταὐτὸν
ἀλγεινόν
θ'
ἅμα.
~(Φαίδρα)
|
~Ἡμεῖς |
ἂν
εἶμεν
θατέρῳ
κεχρημένοι.
~(Τροφός) |
[1000] |
~ἐσωφρόνησε
δ'
οὐκ
ἔχουσα
σωφρονεῖν,
|
~(ἡμεῖς |
δ'
ἔχοντες
οὐ
καλῶς
ἐχρώμεθα. |
[100] |
πόλλ'
ἐγὼ
χαίρειν
λέγω.
~(Θεράπων)
|
~Ἡμεῖς |
δέ,
τοὺς
νέους
γὰρ
οὐ |
[1150] |
αὐτὸν
ῥόπτρον
αἰσχύναντ'
ἐμέ;
~(Ἄγγελος)
|
~(Ἡμεῖς |
μὲν
ἀκτῆς
κυμοδέγμονος
πέλας
~ψήκτραισιν |
[300] |
ποῖ
προβήσεται
λόγος;
~(Φαίδρα)
~Ἐκεῖθεν
|
ἡμεῖς, |
οὐ
νεωστί,
δυστυχεῖς.
~(Τροφός)
~Οὐδέν |
[1400] |
ἦσθ'
ὠργισμένος.
~(Θησεύς)
~Δόξης
γὰρ
|
ἦμεν |
πρὸς
θεῶν
ἐσφαλμένοι.
~(Ἱππόλυτος)
~Φεῦ· |
[0] |
ἡμάρτηκε
τιμωρήσομαι
~Ἱππόλυτον
ἐν
τῇδ'
|
ἡμέρᾳ· |
τὰ
πολλὰ
δὲ
~πάλαι
προκόψασ' |
[700] |
με,
~ψυχῆς
ἀπαλλαχθεῖσα
τῇδ'
ἐν
|
ἡμέρᾳ
|
~τέρψω·
~πικροῦ
δ'
ἔρωτος
ἡσσηθήσομαι. |
[850] |
μιᾷ
κατέργασαι
~τούτων
ἐμὸν
παῖδ'
|
ἡμέραν |
δὲ
μὴ
φύγοι
~(τήνδ'
εἴπερ |
[250] |
οὔ,
τριταίαν
γ'
οὖσ'
ἄσιτος
|
ἡμέραν; |
~(Χορός)
~Πότερον
ὑπ'
ἄτης
ἢ |
[1000] |
δοκεῖς·
~λέχους
γὰρ
ἐς
τόδ'
|
ἡμέρας |
ἁγνὸν
δέμας·
~οὐκ
οἶδα
πρᾶξιν |
[500] |
οἷ'
ἐγὼ
φρονῶ
~τοῖς
ἔνδον
|
ἡμῖν |
ἀρκέσει
λέξαι
φίλοις.
~(Χορός)
~(Ἔρως |
[1200] |
τ'
ἐς
οὐρανὸν
~ἵπποι·
~παρ'
|
ἡμῖν |
δ'
ἦν
φόβος
νεανικὸς
~(πόθεν |
[1150] |
ἦλθε
ταὐτὸν
δακρύων
ἔχων
μέλος
|
~ἡμῖν |
ἐπ'
ἀκτάς,
μυρία
δ'
ὀπισθόπους
|
[250] |
τάσδε
δυστήνους
τύχας.
~Ἄσημα
δ'
|
ἡμῖν |
ἥτις
ἐστὶν
ἡ
νόσος·
~(σοῦ |
[1300] |
~γενναιότητα·
~τῆς
γὰρ
ἐχθίστης
θεῶν
|
~ἡμῖν |
ὅσοισι
παρθένειος
ἡδονὴ
~δηχθεῖσα
κέντροις |
[650] |
ἔργων
~φανείη;
Τὸ
γὰρ
παρ'
|
ἡμῖν |
πάθος
~πέραν
δυσεκπέρατον
ἔρχεται
βίου. |
[650] |
πρόσπολοι.
~Ὡς
καὶ
σύ
γ'
|
ἡμῖν |
πατρός,
ὦ
κακὸν
κάρα,
~λέκτρων |
[0] |
πρᾶγμα
κἀκφανήσεται.
~Καὶ
τὸν
μὲν
|
ἡμῖν |
πολέμιον
νεανίαν
~κτενεῖ
πατὴρ
ἀραῖσιν |
[750] |
ἀλλ'
ὅμως
ἔτ'
ἂν
~λυπηρὸς
|
ἡμῖν |
τούσδ'
ἂν
ἐκλίποι
δόμους.
~(Χορός) |
[850] |
δὲ
μὴ
φύγοι
~(τήνδ'
εἴπερ
|
ἡμῖν |
ὤπασας
σαφεῖς
ἀράς.
~(Χορός)
~Ἄναξ, |
[1050] |
Οὐδὲ
μηνυτὴν
χρόνον
~δέξῃ
καθ'
|
ἡμῶν, |
ἀλλά
μ'
ἐξελᾷς
χθονός;
~(Θησεύς) |
[650] |
ὀργῇ
συντεθηγμένος
φρένας
~(ἐρεῖ
καθ'
|
ἡμῶν |
πατρὶ
σὰς
ἁμαρτίας,
~ἐρεῖ
δὲ |
[500] |
εὖ
~(ψυχὴν
ἔρωτι,
τᾀσχρὰ
δ'
|
ἢν |
λέγῃς
καλῶς,
~ἐς
τοῦθ'
ὃ |
[400] |
χρεών.
~Κύπρις
γὰρ
οὐ
φορητὸν
|
ἢν |
πολλὴ
ῥυῇ,
~ἣ
τὸν
μὲν |
[500] |
βλάβῃ
φρενῶν
~παύσει
νόσου
τῆσδ'
|
ἢν |
σὺ
μὴ
γένῃ
κακή.
~Δεῖ |
[950] |
οὐκ
ἔνεστ'
ἀνὴρ
ἐμοῦ,
~(οὐδ'
|
ἢν |
σὺ
μὴ
φῇς,
σωφρονέστερος
γεγώς. |
[1200] |
πέτρῳ
προσβαλὼν
ὀχήματος.
~Σύμφυρτα
δ'
|
ἦν |
ἅπαντα·
~σύριγγές
τ'
ἄνω
~(τροχῶν |
[1400] |
θεῶν
ἐσφαλμένοι.
~(Ἱππόλυτος)
~Φεῦ·
~(εἴθ'
|
ἦν |
ἀραῖον
δαίμοσιν
βροτῶν
γένος.
~(Ἄρτεμις) |
[1150] |
τοῦ;
Δι'
ἔχθρας
μῶν
τις
|
ἦν |
ἀφιγμένος,
~(ὅτου
κατῄσχυν'
ἄλοχον
ὡς |
[1050] |
μηνύει
κακόν.
~(Ἱππόλυτος)
~Φεῦ·
~εἴθ'
|
ἦν |
ἐμαυτὸν
προσβλέπειν
ἐναντίον
~στάνθ'
ὡς |
[350] |
~κακῶν
ἐρῶσι.
Κύπρις
οὐκ
ἄρ'
|
ἦν |
θεός,
~(ἀλλ'
εἴ
τι
μεῖζον |
[1000] |
ἄλλ'
ἔχεις·
~εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἦν |
μοι
μάρτυς
οἷός
εἰμ'
ἐγὼ
|
[1000] |
εὐνὴν
προσλαβὼν
ἐπήλπισα;
~Μάταιος
ἆρ'
|
ἦν, |
οὐδαμοῦ
μὲν
οὖν
φρενῶν.
~Ἀλλ' |
[1200] |
~χωρεῖ
πρὸς
ἀκτὰς
οὗ
τέθριππος
|
ἦν |
ὄχος.
~Αὐτῷ
δὲ
σὺν
κλύδωνι |
[350] |
οἴκων.
Εἰ
δ'
ὁ
καιρὸς
|
ἦν |
σαφής,
~οὐκ
ἂν
δύ'
ἤστην |
[450] |
σοῦ
λόγον.
~Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἦν |
σοι
μὴ
πὶ
συμφοραῖς
βίος
|
[150] |
~Δεῦρο
γὰρ
ἐλθεῖν
πᾶν
ἔπος
|
ἦν |
σοι,
~τάχα
δ'
ἐς
θαλάμους |
[100] |
προιεῖσα
κρημνῶν·
~(τόθι
μοί
τις
|
ἦν |
φίλα
~πορφύρεα
φάρεα
~ποταμίᾳ
δρόσῳ
|
[1200] |
οὐρανὸν
~ἵπποι·
~παρ'
ἡμῖν
δ'
|
ἦν |
φόβος
νεανικὸς
~(πόθεν
ποτ'
εἴη |
[900] |
~νεκρόν·
~μεγίστου
θαύματος
τόδ'
ἄξιον·
|
~ἣν |
ἀρτίως
ἔλειπον,
ἣ
φάος
τόδε
|
[1300] |
καλῶς
~ἔδωχ'
ὅσονπερ
χρῆν,
ἐπείπερ
|
ᾔνεσεν· |
~(σὺ
δ'
ἔν
τ'
ἐκείνῳ |
[1200] |
ἐνήλατα,
~αὐτὸς
δ'
ὁ
τλήμων
|
ἡνίαισιν |
ἐμπλακεὶς
~δεσμὸν
δυσεξήνυστον
ἕλκεται
δεθείς, |
[1150] |
δεσπότην
ἐστήσαμεν.
~Μάρπτει
δὲ
χερσὶν
|
ἡνίας |
ἀπ'
ἄντυγος,
~αὐταῖσιν
ἀρβύλαισιν
ἁρμόσας |
[1200] |
ἱππικοῖσιν
ἤθεσιν
~(πολὺς
ξυνοικῶν
ἥρπασ'
|
ἡνίας |
χεροῖν,
~ἕλκει
δὲ
κώπην
ὥστε |
[150] |
τε
καὶ
ἀφροσύνας.
~(Δι'
ἐμᾶς
|
ᾖξέν |
ποτε
νηδύος
ἅδ'
~αὔρα·
τὰν |
[1000] |
κοὐ
φυγαῖς
ἐζημίουν,
~εἴπερ
γυναικὸς
|
ἠξίους |
ἐμῆς
θιγεῖν.
~(Θησεύς)
~(Ὡς
ἄξιον |
[1050] |
ξυνοικούρους
κακῶν.
~(Ἱππόλυτος)
~(Αἰαῖ,
πρὸς
|
ἧπαρ· |
~δακρύων
ἐγγὺς
τόδε,
~εἰ
δὴ |
[900] |
~πρὸς
τῆς
δικαίας,
κοὐκ
ἂν
|
ἠπατώμεθα. |
~(Ἱππόλυτος)
~Ἀλλ'
ἦ
τις
ἐς |
[1150] |
μοι.
~(Τοὐνθένδε
μέντοι
πᾶς
ἀνὴρ
|
ἠπείγετο, |
~καὶ
θᾶσσον
ἢ
λέγοι
τις |
[700] |
με
νουθέτει.
~(Ἐγὼ
δὲ
Κύπριν,
|
ἥπερ |
ἐξόλλυσί
με,
~ψυχῆς
ἀπαλλαχθεῖσα
τῇδ' |
[450] |
~ἴσασι
μὲν
Ζεὺς
ὥς
ποτ'
|
ἠράσθη |
γάμων
~Σεμέλης,
ἴσασι
δ'
ὡς |
[1300] |
παρθένειος
ἡδονὴ
~δηχθεῖσα
κέντροις
παιδὸς
|
ἠράσθη |
σέθεν.
~Γνώμῃ
δὲ
νικᾶν
τὴν |
[300] |
~(Φαίδρα)
~Ὦ
τλῆμον,
οἷον,
μῆτερ,
|
ἠράσθης |
ἔρον.
~(Τροφός)
~Ὃν
ἔσχε
ταύρου, |
[1150] |
σῷ
πατρὶ
~πόντου
κρέοντι
παιδὸς
|
ἠράσω |
πέρι.
~(Θησεύς)
~Ὦ
θεοί.
Πόσειδον, |
[650] |
μὴ
γὰρ
ὅρκοις
θεῶν
ἄφαρκτος
|
ᾑρέθην, |
~οὐκ
ἄν
ποτ'
ἔσχον
μὴ |
[700] |
πόντιον
~κῦμα
τᾶς
Ἀδριηνᾶς
~ἀκτᾶς
|
Ἠριδανοῦ |
θ'
ὕδωρ,
~ἔνθα
πορφύρεον
σταλάσσουσ' |
[50] |
σίδηρος,
ἀλλ'
ἀκήρατον
~μέλισσα
λειμῶν'
|
ἠρινὴ |
διέρχεται,
~Αἰδὼς
δὲ
ποταμίαισι
κηπεύει |
[50] |
σόν.
~Τέλος
δὲ
κάμψαιμ'
ὥσπερ
|
ἠρξάμην |
βίου.
~(Θεράπων)
~(Ἄναξ
θεοὺς
γὰρ |
[350] |
ἐσκόπουν
ὅπως
~κάλλιστ'
ἐνέγκαιμ'
αὐτόν.
|
Ἠρξάμην |
μὲν
οὖν
~ἐκ
τοῦδε,
σιγᾶν |
[400] |
ὄλοιτο
παγκάκως
~ἥτις
πρὸς
ἄνδρας
|
ἤρξατ' |
αἰσχύνειν
λέχη
~πρώτη
θυραίους.
Ἐκ |
[400] |
Ἐκ
δὲ
γενναίων
δόμων
~(τόδ'
|
ἦρξε |
θηλείαισι
γίγνεσθαι
κακόν·
~ὅταν
γὰρ |
[1200] |
μὲν
ἱππικοῖσιν
ἤθεσιν
~(πολὺς
ξυνοικῶν
|
ἥρπασ' |
ἡνίας
χεροῖν,
~ἕλκει
δὲ
κώπην |
[850] |
ἥδε
δέλτος
ἐκ
φίλης
χερὸς
|
~ἠρτημένη; |
Θέλει
τι
σημῆναι
νέον;
~Ἀλλ' |
[750] |
δὴ
~γυνή,
κρεμαστοῖς
ἐν
βρόχοις
|
ἠρτημένη. |
~(Τροφός)
~(Οὐ
σπεύσετ'
Οὐκ
οἴσει |
[950] |
μόλῃς
~(μήτ'
εἰς
ὅρους
γῆς
|
ἧς |
ἐμὸν
κρατεῖ
δόρυ.
~Εἰ
γὰρ |
[1000] |
~εἰ
γὰρ
σὺ
μὲν
παῖς
|
ἦσθ' |
ἐγὼ
δὲ
σὸς
πατήρ,
~ἔκτεινά |
[1150] |
~Ὦ
θεοί.
Πόσειδον,
ὡς
ἄρ'
|
ἦσθ' |
ἐμὸς
πατὴρ
~(ὀρθῶς,
ἀκούσας
τῶν |
[1400] |
Ἔκτανές
τἄν
μ'
ὡς
τότ'
|
ἦσθ' |
ὠργισμένος.
~(Θησεύς)
~Δόξης
γὰρ
ἦμεν |
[1400] |
~(Ἱππόλυτος)
~Τρεῖς
ὄντας
ἡμᾶς
ὤλεσ'
|
ᾔσθημαι, |
μία.
~(Ἄρτεμις)
~Πατέρα
γε
καὶ |
[1250] |
ἀνδρὸς
τοῦ
πεπονθότος
τάδε
~λόγοισιν
|
ἥσθην |
τοῖσδε·
~νῦν
δ'
αἰδούμενος
~θεούς |
[1350] |
~καὶ
γὰρ
ἐν
κακοῖς
~ὢν
|
ᾐσθόμην |
σου
κἀνεκουφίσθην
δέμας·
~ἔστ'
ἐν |
[1050] |
~(Θησεύς)
~(Πολλῷ
γε
μᾶλλον
σαυτὸν
|
ἤσκησας |
σέβειν
~ἢ
τοὺς
τεκόντας
ὅσια |
[700] |
ἡμέρᾳ
~τέρψω·
~πικροῦ
δ'
ἔρωτος
|
ἡσσηθήσομαι. |
~Ἀτὰρ
κακόν
γε
χἀτέρῳ
γενήσομαι
|
[950] |
γὰρ
παθών
γε
σοῦ
τάδ'
|
ἡσσηθήσομαι, |
~οὐ
μαρτυρήσει
μ'
Ἴσθμιος
Σίνις |
[250] |
μᾶλλον
πολεμεῖν·
~οὕτω
τὸ
λίαν
|
ἧσσον |
ἐπαινῶ
~(τοῦ
μηδὲν
ἄγαν·
~καὶ |
[350] |
ἦν
σαφής,
~οὐκ
ἂν
δύ'
|
ἤστην |
ταὔτ'
ἔχοντε
γράμματα.
~Ταῦτ'
οὖν |
[400] |
ῥυῇ,
~ἣ
τὸν
μὲν
εἴκονθ'
|
ἡσυχῇ |
μετέρχεται,
~(ὃν
δ'
ἂν
περισσὸν |
[200] |
~(ῥᾷον
δὲ
νόσον
μετά
θ'
|
ἡσυχίας
|
~καὶ
γενναίου
λήματος
οἴσεις.
~Μοχθεῖν |
[1300] |
σε,
Θησεῦ,
μῦθος;
Ἀλλ'
ἔχ'
|
ἥσυχος, |
~τοὐνθένδ'
ἀκούσας
ὡς
ἂν
οἰμώξῃς |
[900] |
τόνδ'
ὅστις
ἐξ
ἐμοῦ
γεγὼς
|
~ᾔσχυνε |
τἀμὰ
λέκτρα
κἀξελέγχεται
~(πρὸς
τῆς |
[250] |
γὰρ
ἐννέπειν
θέλει.
~(Χορός)
~(Οὐδ'
|
ἥτις |
ἀρχὴ
τῶνδε
πημάτων
ἔφυ;
~(Τροφός) |
[850] |
Θησέως
~οὐκ
ἔστι
δῶμά
θ'
|
ἥτις |
εἴσεισιν
γυνή.
~Καὶ
μὴν
τύποι |
[250] |
δυστήνους
τύχας.
~Ἄσημα
δ'
ἡμῖν
|
ἥτις |
ἐστὶν
ἡ
νόσος·
~(σοῦ
δ' |
[400] |
~μίσημα
πᾶσιν.
Ὡς
ὄλοιτο
παγκάκως
|
~ἥτις |
πρὸς
ἄνδρας
ἤρξατ'
αἰσχύνειν
λέχη
|
[1150] |
δ'
ἡμᾶς
ὡς
ἀτιμάζει
πατὴρ
|
~ἤτοι |
θανόντας
ἢ
φάος
δεδορκότας.
~Κἀν |
[650] |
νόσου
δέ
σοι
~ζητοῦσα
φάρμαχ'
|
ηὗρον |
οὐχ
ἁβουλόμην.
~Εἰ
δ'
εὖ |
[1400] |
~(Ἄρτεμις)
~Τιμῆς
ἐμέμφθη,
σωφρονοῦντι
δ'
|
ἤχθετο. |
~(Ἱππόλυτος)
~Τρεῖς
ὄντας
ἡμᾶς
ὤλεσ' |
[750] |
τίς
ποτ'
ἐν
δόμοις
βοὴ
|
~ἠχὼ |
βαρεῖα
προσπόλων
ἀφίκετο;
~Οὐ
γάρ |
[1200] |
ἤδη
κειμένη
Σαρωνικόν.
~Ἔνθεν
τις
|
ἠχὼ |
χθόνιος
ὡς
βροντὴ
Διὸς
~βαρὺν |