Vers |
[850] |
ἀρίστα
θ'
ὁπόσας
ὁρᾷ
~φέγγος
|
θ' |
ἁλίοιο
καὶ
νυκτὸς
~ἀστερωπὸν
σέλας. |
[1250] |
πτερῷ.
~Ποτᾶται
δὲ
γαῖαν
εὐάχητόν
|
θ' |
~ἁλμυρὸν
ἐπὶ
πόντον,
~θέλγει
δ' |
[300] |
~Ἥδιστον,
ὦ
παῖ,
ταὐτὸν
ἀλγεινόν
|
θ' |
ἅμα.
~(Φαίδρα)
~Ἡμεῖς
ἂν
εἶμεν |
[250] |
λόγων
~λαθώμεθ'
ἄμφω,
καὶ
σύ
|
θ' |
ἡδίων
γενοῦ
~(στυγνὴν
ὀφρὺν
λύσασα |
[200] |
δέμας·
~(ῥᾷον
δὲ
νόσον
μετά
|
θ' |
ἡσυχίας
~καὶ
γενναίου
λήματος
οἴσεις. |
[850] |
τὰ
Θησέως
~οὐκ
ἔστι
δῶμά
|
θ' |
ἥτις
εἴσεισιν
γυνή.
~Καὶ
μὴν |
[1150] |
ὀπισθόπους
~(φίλων
ἅμ'
ἔστειχ'
ἡλίκων
|
θ' |
ὁμήγυρις.
~Χρόνῳ
δὲ
δήποτ'
εἶπ' |
[250] |
λύσασα
καὶ
γνώμης
ὁδόν,
~ἐγώ
|
θ' |
ὅπῃ
σοι
μὴ
καλῶς
τόθ' |
[800] |
ἔλιπες,
ὦ
φίλα
~γυναικῶν
ἀρίστα
|
θ' |
ὁπόσας
ὁρᾷ
~φέγγος
θ'
ἁλίοιο |
[1450] |
~(Θησεύς)
~Ὦ
κλείν'
Ἀθῆναι
Παλλάδος
|
θ' |
ὁρίσματα,
~(οἵου
στερήσεσθ'
ἀνδρός.
ὦ |
[1250] |
χρυσοφαής,
~φύσιν
ὀρεσκόων
σκύμνων
πελαγίων
|
θ' |
~ὅσα
τε
γᾶ
τρέφει
~τά |
[1250] |
δ'
αἰδούμενος
~θεούς
τ'
ἐκεῖνόν
|
θ' |
οὕνεκ'
ἐστὶν
ἐξ
ἐμοῦ,
~(οὔθ' |
[250] |
σφάλλειν
πλέον
ἢ
τέρπειν
~τῇ
|
θ' |
ὑγιείᾳ
μᾶλλον
πολεμεῖν·
~οὕτω
τὸ |
[700] |
~κῦμα
τᾶς
Ἀδριηνᾶς
~ἀκτᾶς
Ἠριδανοῦ
|
θ' |
ὕδωρ,
~ἔνθα
πορφύρεον
σταλάσσουσ'
~ἐς |
[100] |
γὰρ
καὶ
διὰ
λίμνας
~χέρσον
|
θ' |
ὑπὲρ
πελάγους
~δίναις
ἐν
νοτίαις |
[150] |
ἦν
σοι,
~τάχα
δ'
ἐς
|
θαλάμους |
σπεύσεις
τὸ
πάλιν.
~Ταχὺ
γὰρ |
[500] |
ἀνδρῶν,
~τὸν
τᾶς
Ἀφροδίτας
~(φιλτάτων
|
θαλάμων |
κλῃδοῦχον,
οὐ
σεβίζομεν,
~πέρθοντα
καὶ |
[950] |
ἀλλὰ
κομπάζειν
μάτην,
~οὐδ'
αἱ
|
θαλάσσῃ |
σύννομοι
Σκιρωνίδες
~(φήσουσι
πέτραι
τοῖς |
[300] |
μέντοι
πρὸς
τάδ'
αὐθαδεστέρα
~(γίγνου
|
θαλάσσης |
εἰ
θανῇ,
προδοῦσα
σοὺς
~παῖδας, |
[400] |
ἀν'
αἰθέρ'
ἔστι
δ'
ἐν
|
θαλασσίῳ
|
~κλύδωνι
Κύπρις,
πάντα
δ'
ἐκ |
[400] |
οὓς
ἔτικτον·
~ἀλλ'
ἐλεύθεροι
~παρρησίᾳ
|
θάλλοντες |
οἰκοῖεν
πόλιν
~κλεινῶν
Ἀθηνῶν,
μητρὸς |
[1400] |
φθιτοὺς
ὁρᾶν
~οὐδ'
ὄμμα
χραίνειν
|
θανασίμοισιν |
ἐκπνοαῖς·
~ὁρῶ
δέ
σ'
ἤδη |
[800] |
ἢ
κατέφθισο.
~(Τίνος
κλύω
πόθεν
|
θανάσιμος |
τύχα,
~γύναι,
σὰν
ἔβα,
τάλαινα, |
[1350] |
~μέθετέ
με,
τάλανες
~καί
μοι
|
θάνατος |
Παιὰν
ἔλθοι.
~Προσαπόλλυτ'
ἀπόλλυτε
τὸν |
[250] |
τὸ
δ'
ἐμὸν
πότε
δὴ
|
θάνατος
|
~σῶμα
καλύψει;
~Πολλὰ
διδάσκει
μ' |
[100] |
δέμας
ἁγνὸν
ἴσχειν,
~κρυπτῷ
πένθει
|
θανάτου |
θέλουσαν
~(κέλσαι
ποτὶ
τέρμα
δύστανον. |
[250] |
ἄτης
ἢ
θανεῖν
πειρωμένη;
~(Τροφός)
|
~Θανεῖν; |
Ἀσιτεῖ
γ'
εἰς
ἀπόστασιν
βίου. |
[400] |
πέλας,
~ὅσοι
τε
μέλλουσ'
εἰ
|
θανεῖν |
αὐτοὺς
χρεών.
~Κύπρις
γὰρ
οὐ |
[1300] |
ἄνδρα
πάντων
φίλτατον
βροτῶν
ἐμοὶ
|
~θανεῖν |
ἐᾶσαι.
Τὴν
δὲ
σὴν
ἁμαρτίαν
|
[700] |
τί
δρᾶν
ἀνήκεστον
κακόν;
~(Φαίδρα)
|
~Θανεῖν· |
~ὅπως
δέ,
τοῦτ'
ἐγὼ
βουλεύσομαι. |
[250] |
~(Χορός)
~Πότερον
ὑπ'
ἄτης
ἢ
|
θανεῖν |
πειρωμένη;
~(Τροφός)
~Θανεῖν;
Ἀσιτεῖ
γ' |
[300] |
δεινὸν
τοῦθ'
ὅ
σ'
ἐξαίρει
|
θανεῖν; |
~(Φαίδρα)
~Ἔα
μ'
ἁμαρτεῖν·
οὐ |
[1250] |
σοῦ
δικαίαν,
ὡς
ὑπ'
εὐκλείας
|
θάνῃ, |
~καὶ
σῆς
γυναικὸς
οἶστρον
ἢ |
[300] |
τάδ'
αὐθαδεστέρα
~(γίγνου
θαλάσσης
εἰ
|
θανῇ, |
προδοῦσα
σοὺς
~παῖδας,
πατρῴων
μὴ |
[1000] |
ἄξιον
τόδ'
εἶπας·
~οὐχ
οὕτω
|
θανῇ, |
~ὥσπερ
σὺ
σαυτῷ
τόνδε
προύθηκας |
[850] |
Ποσειδῶν
αὐτὸν
εἰς
Ἅιδου
δόμους
|
~θανόντα |
πέμψει
τὰς
ἐμὰς
ἀρὰς
σέβων, |
[1150] |
ἡμᾶς
ὡς
ἀτιμάζει
πατὴρ
~ἤτοι
|
θανόντας |
ἢ
φάος
δεδορκότας.
~Κἀν
τῷδ' |
[750] |
σοι
τείνει
τύχη,
~Θησεῦ·
~νέοι
|
θανόντες |
ἀλγύνουσί
σε.
~(Θησεύς)
~Οἴμοι·
~τέκνων |
[1000] |
μήτε
γῆ
δέξαιτό
μου
~σάρκας
|
θανόντος, |
εἰ
κακὸς
πέφυκ'
ἀνήρ.
~Τί |
[650] |
οὐκ
ἀνέσχου·
~τοιγὰρ
οὐκέτ'
εὐκλεεῖς
|
~θανούμεθ' |
Ἀλλὰ
δεῖ
με
δὴ
καινῶν |
[1300] |
πρῶτον
ἐκλύει
κάκης·
~ἔπειτα
σὴ
|
θανοῦσ' |
ἀνήλωσεν
γυνὴ
~λόγων
ἐλέγχους,
ὥστε |
[800] |
συγχέαι
δόμους,
~αἰαῖ
τόλμας,
~βιαίως
|
θανοῦσ' |
ἀνοσίῳ
τε
συμφορᾷ,
~(σᾶς
χερὸς |
[700] |
~Ἀτὰρ
κακόν
γε
χἀτέρῳ
γενήσομαι
|
~θανοῦσ' |
ἵν'
εἰδῇ
μὴ
πὶ
τοῖς |
[350] |
~Ῥίψω
μεθήσω
σῶμ'
ἀπαλλαχθήσομαι
~βίου
|
θανοῦσα· |
χαίρετ'
οὐκέτ'
εἴμ'
ἐγώ.
~Οἱ |
[900] |
τἀμὰ
λέκτρα
κἀξελέγχεται
~(πρὸς
τῆς
|
θανούσης |
ἐμφανῶς
κάκιστος
ὤν.
~Δεῖξον
δ' |
[800] |
τι
συλᾶται
βίος;
~(Χορός)
~Ζῶσιν,
|
θανούσης |
μητρὸς
ὡς
ἄλγιστά
σοι.
~(Θησεύς) |
[800] |
κατὰ
γᾶς
κνέφας
~μετοικεῖν
σκότῳ
|
θανών, |
ὦ
τλάμων,
~τῆς
σῆς
στερηθεὶς |
[850] |
ἐπιστολὰς
~ἔγραψεν
ἡ
δύστηνος,
ἐξαιτουμένη;
|
~(Θάρσει, |
τάλαινα·
~λέκτρα
γὰρ
τὰ
Θησέως
|
[200] |
~ἄφελ'
ἀμπέτασον
βόστρυχον
ὤμοις.
~(Τροφός)
|
~Θάρσει, |
τέκνον,
καὶ
μὴ
χαλεπῶς
~μετάβαλλε |
[1300] |
χρόνῳ
μακρῷ
~σκέψιν
παρέσχες,
ἀλλὰ
|
θᾶσσον |
ἤ
σ'
ἐχρῆν
~ἀρὰς
ἀφῆκας |
[1150] |
μέντοι
πᾶς
ἀνὴρ
ἠπείγετο,
~καὶ
|
θᾶσσον |
ἢ
λέγοι
τις
ἐξηρτυμένας
~πώλους |
[850] |
τῆσδε
γῆς,
~δυοῖν
δὲ
μοίραιν
|
θατέρᾳ |
πεπλήξεται·
~(ἢ
γὰρ
Ποσειδῶν
αὐτὸν |
[300] |
ἅμα.
~(Φαίδρα)
~Ἡμεῖς
ἂν
εἶμεν
|
θατέρῳ |
κεχρημένοι.
~(Τροφός)
~Τί
φῄς;
Ἐρᾷς, |
[400] |
ἀπέσκηψαν
θεᾶς.
~Ἐρᾷς·
~τί
τοῦτο
|
θαῦμα; |
Σὺν
πολλοῖς
βροτῶν.
~(Κἄπειτ'
ἔρωτος |
[1000] |
~Καὶ
σοῦ
γε
ταὐτὰ
κάρτα
|
θαυμάζω, |
πάτερ·
~εἰ
γὰρ
σὺ
μὲν |
[250] |
γ'
εἰς
ἀπόστασιν
βίου.
~(Χορός)
|
~Θαυμαστὸν |
εἶπας,
εἰ
τάδ'
ἐξαρκεῖ
πόσει. |
[100] |
~(Ἱππόλυτος)
~(Οὐδείς
μ'
ἀρέσκει
νυκτὶ
|
θαυμαστὸς |
θεῶν.
~(Θεράπων)
~Τιμαῖσιν,
ὦ
παῖ, |
[900] |
δάμαρθ'
ὁρῶ,
πάτερ,
~νεκρόν·
~μεγίστου
|
θαύματος |
τόδ'
ἄξιον·
~ἣν
ἀρτίως
ἔλειπον, |
[1350] |
~ἔστ'
ἐν
τόποισι
τοισίδ'
(Ἄρτεμις)
|
θεά. |
~(Ἄρτεμις)
~Ὦ
τλῆμον,
ἔστι,
σοί |
[0] |
μὲν
ἐν
βροτοῖσι
κοὐκ
ἀνώνυμος
|
~θεὰ |
κέκλημαι
Κύπρις
οὐρανοῦ
τ'
ἔσω· |
[1200] |
~φρικῶδες
ἀντεφθέγγετ'
εἰσορῶσι
δὲ
~κρεῖσσον
|
θέαμα |
δεργμάτων
ἐφαίνετο.
~Εὐθὺς
δὲ
πώλοις |
[800] |
~(ἐκλύεθ'
ἁρμούς,
ὡς
ἴδω
πικρὰν
|
θέαν
|
~(γυναικός,
ἥ
με
κατθανοῦσ'
ἀπώλεσεν. |
[0] |
ἔπι
~τὸ
λοιπὸν
ὀνομάσουσιν
ἱδρῦσθαι
|
θεάν. |
~Ἐπεὶ
δὲ
Θησεὺς
Κεκροπίαν
λείπει |
[50] |
ὀπισθόπους
~(κῶμος
λέλακεν,
Ἄρτεμιν
τιμῶν
|
θεὰν
|
~ὕμνοισιν·
οὐ
γὰρ
οἶδ'
ἀνεῳγμένας |
[1400] |
γὰρ
οὐδὲ
γῆς
ὑπὸ
ζόφον
|
~θεᾶς |
ἄτιμοι
Κύπριδος
ἐκ
προθυμίας
~ὀργαὶ |
[400] |
ὀργαὶ
δ'
ἐς
σ'
ἀπέσκηψαν
|
θεᾶς. |
~Ἐρᾷς·
~τί
τοῦτο
θαῦμα;
Σὺν |
[650] |
ἄπειμι·
~σῖγα
δ'
ἕξομεν
στόμα.
|
~Θεάσομαι |
δὲ
σὺν
πατρὸς
μολὼν
ποδὶ
|
[700] |
ὄρνιν
~θεὸς
ἐν
ποταναῖς
~ἀγέλαις
|
θείη· |
~(ἀρθείην
δ'
ἐπὶ
πόντιον
~κῦμα |
[1350] |
φρενῶν
ἀπώλεσεν.
~(Ἱππόλυτος)
~Ἔα·
~ὦ
|
θεῖον |
ὀδμῆς
πνεῦμα·
~καὶ
γὰρ
ἐν |
[1250] |
εὐάχητόν
θ'
~ἁλμυρὸν
ἐπὶ
πόντον,
|
~θέλγει |
δ'
Ἔρως
ᾧ
μαινομένᾳ
κραδίᾳ
|
[850] |
δέλτος
ἐκ
φίλης
χερὸς
~ἠρτημένη;
|
Θέλει |
τι
σημῆναι
νέον;
~Ἀλλ'
ἦ |
[250] |
~Ἔληξ'
ἐλέγχουσ'
οὐ
γὰρ
ἐννέπειν
|
θέλει. |
~(Χορός)
~(Οὐδ'
ἥτις
ἀρχὴ
τῶνδε |
[850] |
τί
λέξαι
δέλτος
ἥδε
μοι
|
θέλει. |
~(Χορός)
~(Φεῦ
φεῦ,
τόδ'
αὖ |
[450] |
~(τάδ'
ἐστί,
κρείσσω
δαιμόνων
εἶναι
|
θέλειν, |
~τόλμα
δ'
ἐρῶσα·
~θεὸς
ἐβουλήθη |
[300] |
μὲν
εὖ,
φρονοῦσα
δ'
οὐ
|
θέλεις
|
~παῖδάς
τ'
ὀνῆσαι
καὶ
σὸν |
[1000] |
μήποθ'
ἅψασθαι
γάμων
~μηδ'
ἂν
|
θελῆσαι |
μηδ'
ἂν
ἔννοιαν
λαβεῖν.
~Ἦ |
[500] |
~ἔστιν
κατ'
οἴκους
φίλτρα
μοι
|
θελκτήρια
|
~(ἔρωτος,
ἦλθε
δ'
ἄρτι
μοι |
[450] |
~Εἰσὶν
δ'
ἐπῳδαὶ
καὶ
λόγοι
|
θελκτήριοι· |
~φανήσεταί
τι
τῆσδε
φάρμακον
νόσου. |
[1000] |
ἀγῶνας
μὲν
κρατεῖν
Ἑλληνικοὺς
~πρῶτος
|
θέλοιμ' |
ἄν,
ἐν
πόλει
δὲ
δεύτερος
|
[1300] |
ἀπαντᾶν
βούλεται
προθυμίᾳ
~(τῇ
τοῦ
|
θέλοντος, |
ἀλλ'
ἀφιστάμεσθ'
ἀεί.
~Ἐπεί,
σάφ' |
[100] |
ἁγνὸν
ἴσχειν,
~κρυπτῷ
πένθει
θανάτου
|
θέλουσαν
|
~(κέλσαι
ποτὶ
τέρμα
δύστανον.
~Σύ |
[800] |
λέχος.
~(Θησεύς)
~Τὸ
κατὰ
γᾶς
|
θέλω, |
τὸ
κατὰ
γᾶς
κνέφας
~μετοικεῖν |
[50] |
δρέπεσθαι,
τοῖς
κακοῖσι
δ'
οὐ
|
θέμις. |
~Ἀλλ'
ὦ
φίλη
δέσποινα,
χρυσέας |
[1350] |
~Ὁρῶ·
~κατ'
ὄσσων
δ'
οὐ
|
θέμις |
βαλεῖν
δάκρυ.
~(Ἱππόλυτος)
~Οὐκ
ἔστι |
[1000] |
~οὐκ
οἶδ'
ἐμοὶ
γὰρ
οὐ
|
θέμις |
πέρα
λέγειν·
~ἐσωφρόνησε
δ'
οὐκ |
[1400] |
~Καὶ
χαῖρ'
~ἐμοὶ
γὰρ
οὐ
|
θέμις |
φθιτοὺς
ὁρᾶν
~οὐδ'
ὄμμα
χραίνειν |
[950] |
φυγάς,
~καὶ
μήτ'
Ἀθήνας
τὰς
|
θεοδμήτους |
μόλῃς
~(μήτ'
εἰς
ὅρους
γῆς |
[1300] |
~(οἷον
ἐκράνθη
δίδυμον
μελάθροις
~πένθος
|
θεόθεν |
καταληπτόν.
~(Ἱππόλυτος)
~(Αἰαῖ
αἰαῖ·
~δύστηνος |
[1100] |
~(πολυπλάνητος
αἰεί.
~Εἴθε
μοι
εὐξαμένᾳ
|
θεόθεν |
τάδε
μοῖρα
παράσχοι,
~τύχαν
μετ' |
[1300] |
δὲ
κἀμοί·
~τοὺς
γὰρ
εὐσεβεῖς
|
θεοὶ
|
~(θνῄσκοντας
οὐ
χαίρουσι·
~τούς
γε |
[1150] |
παιδὸς
ἠράσω
πέρι.
~(Θησεύς)
~Ὦ
|
θεοί. |
Πόσειδον,
ὡς
ἄρ'
ἦσθ'
ἐμὸς |
[1050] |
ἐγὼ
χαίρειν
λέγω.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ὦ
|
θεοί, |
τί
δῆτα
τοὐμὸν
οὐ
λύω |
[450] |
~(πατέρα
φυτεύειν,
ἢ
πὶ
δεσπόταις
|
θεοῖς
|
~ἄλλοισιν,
εἰ
μὴ
τούσδε
γε |
[1150] |
ἁρμόσας
πόδα.
~(Καὶ
πρῶτα
μὲν
|
θεοῖς |
εἶπ'
ἀναπτύξας
χέρας·
~Ζεῦ,
μηκέτ' |
[750] |
ὀλβιόδωρος
αὔξει
ζαθέα
~χθὼν
εὐδαιμονίαν
|
θεοῖς. |
~Ὦ
λευκόπτερε
Κρησία
~πορθμίς,
ἃ |
[1300] |
ὥστε
γίγνεσθαι
τάδε,
~πληροῦσα
θυμόν.
|
Θεοῖσι |
δ'
ὧδ'
ἔχει
νόμος·
~οὐδεὶς |
[900] |
πρόσθεν
εἰς
ὑπερβολὴν
~(πανοῦργος
ἔσται,
|
θεοῖσι |
προσβαλεῖν
χθονὶ
~ἄλλην
δεήσει
γαῖαν, |
[950] |
πιθοίμην
τοῖσι
σοῖς
κόμποις
ἐγὼ
|
~θεοῖσι |
προσθεὶς
ἀμαθίαν
φρονεῖν
κακῶς.
~Ἤδη |
[50] |
μόχθῳ
βραχεῖ.
~(Θεράπων)
~Ἦ
κἀν
|
θεοῖσι |
ταὐτὸν
ἐλπίζεις
τόδε;
~(Ἱππόλυτος)
~Εἴπερ |
[150] |
καί
μοι
πολυζήλωτος
αἰεὶ
~σὺν
|
θεοῖσι |
φοιτᾷ.
~(Ἀλλ'
ἥδε
τροφὸς
γεραιὰ |
[1100] |
μᾶτερ,
~(ἔτεκες
ἀνόνατα·
~φεῦ·
~μανίω
|
θεοῖσιν. |
~ἰὼ
ἰώ·
~συζύγιαι
Χάριτες,
τί |
[900] |
δεῦρ'
ἐναντίον
πατρί.
~Σὺ
δὴ
|
θεοῖσιν |
ὡς
περισσὸς
ὢν
ἀνὴρ
~ξύνει; |
[350] |
ἐρῶσι.
Κύπρις
οὐκ
ἄρ'
ἦν
|
θεός, |
~(ἀλλ'
εἴ
τι
μεῖζον
ἄλλο |
[450] |
εἶναι
θέλειν,
~τόλμα
δ'
ἐρῶσα·
|
~θεὸς |
ἐβουλήθη
τάδε.
~Νοσοῦσα
δ'
εὖ |
[700] |
γενοίμαν,
~ἵνα
με
πτεροῦσσαν
ὄρνιν
|
~θεὸς |
ἐν
ποταναῖς
~ἀγέλαις
θείη·
~(ἀρθείην |
[850] |
τόδ'
αὖ
νεοχμὸν
ἐκδοχαῖς
~ἐπεισφρεῖ
|
θεὸς |
κακόν.
ἐμοὶ
μὲν
οὖν
ἀβίοτος |
[1350] |
~Ὅδ'
ὁ
σεμνὸς
ἐγὼ
καὶ
|
θεοσέπτωρ, |
~(ὅδ'
ὁ
σωφροσύνῃ
πάντας
ὑπερσχών, |
[350] |
εἴ
τι
μεῖζον
ἄλλο
γίγνεται
|
θεοῦ, |
~ἣ
τήνδε
κἀμὲ
καὶ
δόμους |
[50] |
ὥσπερ
ἠρξάμην
βίου.
~(Θεράπων)
~(Ἄναξ
|
θεοὺς |
γὰρ
δεσπότας
καλεῖν
χρεών
~ἆρ' |
[450] |
ποτε
~(ἡ
καλλιφεγγὴς
Κέφαλον
ἐς
|
θεοὺς |
Ἕως
~ἔρωτος
οὕνεκ'
~ἀλλ'
ὅμως |
[950] |
γεγώς.
~Ἐπίσταμαι
γὰρ
πρῶτα
μὲν
|
θεοὺς |
σέβειν
~φίλοις
τε
χρῆσθαι
μὴ |
[450] |
οὐρανῷ
~ναίουσι
κοὐ
φεύγουσιν
ἐκποδὼν
|
θεούς, |
~στέργουσι
δ'
οἶμαι,
ξυμφορᾷ
νικώμενοι. |
[1250] |
ἥσθην
τοῖσδε·
~νῦν
δ'
αἰδούμενος
|
~θεούς |
τ'
ἐκεῖνόν
θ'
οὕνεκ'
ἐστὶν |
[100] |
~(Σοφωτέρους
γὰρ
χρὴ
βροτῶν
εἶναι
|
θεούς. |
~(Χορός)
~(Ὠκεανοῦ
τις
ὕδωρ
στάζουσα |
[150] |
ἡγῇ.
~Κρεῖσσον
δὲ
νοσεῖν
ἢ
|
θεραπεύειν· |
~τὸ
μέν
ἐστιν
ἁπλοῦν,
τῷ |
[50] |
~(Ἄρτεμιν,
ᾇ
μελόμεσθα.
~(Ἱππόλυτος
καὶ
|
θεράποντες) |
~πότνια
πότνια
σεμνοτάτα,
~Ζηνὸς
γένεθλον, |
[50] |
δὲ
κάμψαιμ'
ὥσπερ
ἠρξάμην
βίου.
|
~(Θεράπων) |
~(Ἄναξ
θεοὺς
γὰρ
δεσπότας
καλεῖν |
[50] |
δ'
οὐ
σεμνὸς
ἀχθεινὸς
βροτῶν;
|
~(Θεράπων) |
~(Ἐν
δ'
εὐπροσηγόροισίν
ἐστί
τις |
[100] |
ἄλλος
θεῶν
τε
κἀνθρώπων
μέλει.
|
~(Θεράπων) |
~(Εὐδαιμονοίης
νοῦν
ἔχων
ὅσον
σε |
[50] |
κέρδος
γε
σὺν
μόχθῳ
βραχεῖ.
|
~(Θεράπων) |
~Ἦ
κἀν
θεοῖσι
ταὐτὸν
ἐλπίζεις |
[100] |
Κύπριν
πόλλ'
ἐγὼ
χαίρειν
λέγω.
|
~(Θεράπων) |
~Ἡμεῖς
δέ,
τοὺς
νέους
γὰρ |
[50] |
δὲ
καί
μ'
ἀνιστορεῖς
πέρι;
|
~(Θεράπων) |
~Μισεῖν
τὸ
σεμνὸν
καὶ
τὸ |
[50] |
γὰρ
οὐ
σοφοὶ
φαινοίμεθ'
ἄν.
|
~(Θεράπων) |
~Οἶσθ'
οὖν
βροτοῖσιν
ὃς
καθέστηκεν |
[50] |
γε
θνητοὶ
θεῶν
νόμοισι
χρώμεθα.
|
~(Θεράπων) |
~Πῶς
οὖν
σὺ
σεμνὴν
δαίμον' |
[100] |
~Πρόσωθεν
αὐτὴν
ἁγνὸς
ὢν
ἀσπάζομαι.
|
~(Θεράπων) |
~Σεμνή
γε
μέντοι
κἀπίσημος
ἐν |
[100] |
μή
τί
σου
σφαλῇ
στόμα.
|
~(Θεράπων) |
~Τήνδ'
ἣ
πύλαισι
σαῖς
ἐφέστηκεν |
[100] |
μ'
ἀρέσκει
νυκτὶ
θαυμαστὸς
θεῶν.
|
~(Θεράπων) |
~Τιμαῖσιν,
ὦ
παῖ,
δαιμόνων
χρῆσθαι |
[100] |
~πορφύρεα
φάρεα
~ποταμίᾳ
δρόσῳ
~τέγγουσα,
|
θερμᾶς |
δ'
ἐπὶ
νῶτα
πέτρας
~εὐαλίου |
[200] |
~(καὶ
παρὰ
χαίταν
ξανθὰν
ῥῖψαι
|
~Θεσσαλὸν |
ὅρπακ'
ἐπίλογχον
ἔχουσ'
~ἐν
χειρὶ |
[0] |
~μηδὲν
μάταιον
ἐς
τρὶς
εὔξασθαι
|
θεῷ. |
~Ἡ
δ'
εὐκλεὴς
μὲν
ἀλλ' |
[1250] |
χρᾶναι
λέχη
~(Χορός)
~(Σὺ
τὰν
|
θεῶν |
ἄκαμπτον
φρένα
καὶ
βροτῶν
~ἄγεις, |
[200] |
μαντείας
ἄξια
πολλῆς,
~ὅστις
σε
|
θεῶν |
ἀνασειράζει
~καὶ
παρακόπτει
φρένας,
ὦ |
[650] |
πῆμα
κρύψω,
φίλαι;
~(Τίς
ἂν
|
θεῶν |
ἀρωγὸς
ἢ
τίς
ἂν
βροτῶν
|
[1350] |
δ'
ἔκτεινας.
~Φεῦ
φεῦ·
~πρὸς
|
θεῶν, |
ἀτρέμα,
δμῶες,
~χροὸς
ἑλκώδους
ἅπτεσθε |
[650] |
γύναι·
~εἰ
μὴ
γὰρ
ὅρκοις
|
θεῶν |
ἄφαρκτος
ᾑρέθην,
~οὐκ
ἄν
ποτ' |
[0] |
μέγα.
~Ἔνεστι
γὰρ
δὴ
κἀν
|
θεῶν |
γένει
τόδε·
~τιμώμενοι
χαίρουσιν
ἀνθρώπων |
[300] |
τιμιωτέρα
φανῇ;
~(Φαίδρα)
~Ἄπελθε
πρὸς
|
θεῶν |
δεξιάν
τ'
ἐμὴν
μέθες.
~(Τροφός) |
[1400] |
γὰρ
ὤλεσάς
νιν,
ἀνθρώποισι
δὲ
|
~θεῶν |
διδόντων
εἰκὸς
ἐξαμαρτάνειν.
~(Καὶ
σοὶ |
[200] |
κύνες
~βαλιαῖς
ἐλάφοις
ἐγχριμπτόμεναι.
~Πρὸς
|
θεῶν, |
ἔραμαι
κυσὶ
θωύξαι
~(καὶ
παρὰ |
[1400] |
~(Θησεύς)
~Δόξης
γὰρ
ἦμεν
πρὸς
|
θεῶν |
ἐσφαλμένοι.
~(Ἱππόλυτος)
~Φεῦ·
~(εἴθ'
ἦν |
[500] |
~(Φαίδρα)
~Ἆ
μή
σε
πρὸς
|
θεῶν |
εὖ
λέγεις
γάρ,
αἰσχρὰ
δέ
|
[1300] |
τινὰ
~γενναιότητα·
~τῆς
γὰρ
ἐχθίστης
|
θεῶν
|
~ἡμῖν
ὅσοισι
παρθένειος
ἡδονὴ
~δηχθεῖσα |
[100] |
~(Οὐδείς
μ'
ἀρέσκει
νυκτὶ
θαυμαστὸς
|
θεῶν. |
~(Θεράπων)
~Τιμαῖσιν,
ὦ
παῖ,
δαιμόνων |
[1000] |
~ὅρκους
παρασχών,
πίστιν
οὐ
σμικράν,
|
θεῶν. |
~(Θησεύς)
~Ἆρ'
οὐκ
ἐπῳδὸς
καὶ |
[1350] |
τλῆμον,
ἔστι,
σοί
γε
φιλτάτη
|
θεῶν. |
~(Ἱππόλυτος)
~(Ὁρᾷς
με,
δέσποιν'
ὡς |
[1100] |
~(Χορός)
~(Ἦ
μέγα
μοι
τὰ
|
θεῶν |
μελεδήμαθ'
ὅταν
φρένας
ἔλθῃ,
~(λύπα |
[50] |
τόδε;
~(Ἱππόλυτος)
~Εἴπερ
γε
θνητοὶ
|
θεῶν |
νόμοισι
χρώμεθα.
~(Θεράπων)
~Πῶς
οὖν |
[850] |
~(Χορός)
~Ἄναξ,
ἀπεύχου
ταῦτα
πρὸς
|
θεῶν |
πάλιν,
~γνώσῃ
γὰρ
αὖθις
ἀμπλακών· |
[100] |
χρῆσθαι
χρεών.
~(Ἱππόλυτος)
~(Ἄλλοισιν
ἄλλος
|
θεῶν |
τε
κἀνθρώπων
μέλει.
~(Θεράπων)
~(Εὐδαιμονοίης |
[300] |
με,
μαῖα,
καί
σε
πρὸς
|
θεῶν
|
~τοῦδ'
ἀνδρὸς
αὖθις
λίσσομαι
σιγᾶν |
[750] |
~Οὐ
γάρ
τί
μ'
ὡς
|
θεωρὸν |
ἀξιοῖ
δόμος
~πύλας
ἀνοίξας
εὐφρόνως |
[800] |
ἀνέστεμμαι
κάρα
~πλεκτοῖσι
φύλλοις,
δυστυχὴς
|
θεωρὸς |
ὤν;
~Χαλᾶτε
κλῇθρα,
πρόσπολοι,
πυλωμάτων, |
[550] |
ἐξέδωκεν·
~ὦ
τλάμων
ὑμεναίων.
~(Ὦ
|
Θήβας |
ἱερὸν
~τεῖχος,
ὦ
στόμα
Δίρκας, |
[400] |
δὲ
γενναίων
δόμων
~(τόδ'
ἦρξε
|
θηλείαισι |
γίγνεσθαι
κακόν·
~ὅταν
γὰρ
αἰσχρὰ |
[600] |
ἐν
δὲ
δώμασιν
~ναίειν
ἐλευθέροισι
|
θηλειῶν |
ἄτερ.
~(Νῦν
δ'
ἐς
δόμους |
[1100] |
ὄρεος,
ὅθι
κυνῶν
~ὠκυπόδων
μέτα
|
θῆρας |
ἔναιρεν
~(Δίκτυνναν
ἀμφὶ
σεμνάν.
~Οὐκέτι |
[0] |
παρθένῳ
ξυνὼν
ἀεὶ
~κυσὶν
ταχείαις
|
θῆρας |
ἐξαιρεῖ
χθονός,
~μείζω
βροτείας
προσπεσὼν |
[50] |
γὰρ
τόνδε
παῖδα
Θησέως
~στείχοντα,
|
θήρας |
μόχθον
ἐκλελοιπότα,
~Ἱππόλυτον,
ἔξω
τῶνδε |
[200] |
δὴ
μὲν
ὄρος
βᾶσ'
ἐπὶ
|
θήρας
|
~πόθον
ἐστέλλου,
νῦν
δ'
αὖ |
[950] |
τοιούτους
ἐγὼ
~φεύγειν
προφωνῶ
πᾶσι·
|
~θηρεύουσι |
γὰρ
~σεμνοῖς
λόγοισιν,
αἰσχρὰ
μηχανώμενοι. |
[200] |
ὕλαν
~καὶ
παρὰ
πεύκας,
ἵνα
|
θηροφόνοι
|
~στείβουσι
κύνες
~βαλιαῖς
ἐλάφοις
ἐγχριμπτόμεναι. |
[600] |
~ἄφθογγα
δ'
αὐταῖς
συγκατοικίζειν
δάκη
|
~θηρῶν, |
ἵν'
εἶχον
μήτε
προσφωνεῖν
τινα
|
[1150] |
~(Ἄγγελος)
~Ποῖ
γῆς
ἄνακτα
τῆσδε
|
Θησέα |
μολὼν
~εὕροιμ'
ἄν,
ὦ
γυναῖκες; |
[0] |
ὁ
πόντιος
~(ἄναξ
Ποσειδῶν
ὤπασεν
|
Θησεῖ |
γέρας,
~μηδὲν
μάταιον
ἐς
τρὶς |
[0] |
ἔρωτα
χρὴ
πεσεῖν,
~δείξω
δὲ
|
Θησεῖ |
πρᾶγμα
κἀκφανήσεται.
~Καὶ
τὸν
μὲν |
[1150] |
αὐτὸς
ἔξω
δωμάτων
πορεύεται.
~(Ἄγγελος)
|
~Θησεῦ, |
μερίμνης
ἄξιον
φέρω
λόγον
~σοὶ |
[1300] |
~(Θησεύς)
~Οἴμοι.
~(Ἄρτεμις)
~(Δάκνει
σε,
|
Θησεῦ, |
μῦθος;
Ἀλλ'
ἔχ'
ἥσυχος,
~τοὐνθένδ' |
[750] |
γέροντας
ἥδε
σοι
τείνει
τύχη,
|
~Θησεῦ· |
~νέοι
θανόντες
ἀλγύνουσί
σε.
~(Θησεύς) |
[800] |
ἴσμεν·
~ἄρτι
γὰρ
κἀγὼ
δόμους,
|
~(Θησεῦ, |
πάρειμι
σῶν
κακῶν
πενθήτρια.
~(Θησεύς) |
[1250] |
~(κτητὸν
βιότου
μέρος
ἐστίν.
~Ἄκουε,
|
Θησεῦ, |
σῶν
κακῶν
κατάστασιν.
~Καίτοι
προκόψω |
[1250] |
δὲ
κόρη
σ'
Ἄρτεμις
αὐδῶ.
|
~Θησεῦ, |
τί
τάλας
τοῖσδε
συνήδῃ,
~παῖδ' |
[900] |
~ὀργῆς
δ'
ἐξανεὶς
κακῆς,
ἄναξ
|
~Θησεῦ, |
τὸ
λῷστον
σοῖσι
βούλευσαι
δόμοις. |
[800] |
~(Θησεῦ,
πάρειμι
σῶν
κακῶν
πενθήτρια.
|
~(Θησεύς) |
~(Αἰαῖ·
~τί
δῆτα
τοῖσδ'
ἀνέστεμμαι |
[650] |
μέν,
ἔστ'
ἂν
ἔκδημος
χθονὸς
|
~(Θησεύς, |
ἄπειμι·
~σῖγα
δ'
ἕξομεν
στόμα. |
[1000] |
παρασχών,
πίστιν
οὐ
σμικράν,
θεῶν.
|
~(Θησεύς) |
~Ἆρ'
οὐκ
ἐπῳδὸς
καὶ
γόης |
[850] |
εἴ
τί
μοι
λόγου
μέτα.
|
~(Θησεύς) |
~Βοᾷ
βοᾷ
δέλτος
ἄλαστα.
Πᾷ |
[750] |
ὡς
νεκρόν
νιν
ἐκτείνουσι
δή.
|
~(Θησεύς) |
~(Γυναῖκες,
ἴστε
τίς
ποτ'
ἐν |
[1300] |
~ἀρὰς
ἀφῆκας
παιδὶ
καὶ
κατέκτανες.
|
~(Θησεύς) |
~(Δέσποιν'
ὀλοίμην.
~(Ἄρτεμις)
~(Δείν'
ἔπραξας, |
[1400] |
μ'
ὡς
τότ'
ἦσθ'
ὠργισμένος.
|
~(Θησεύς) |
~Δόξης
γὰρ
ἦμεν
πρὸς
θεῶν |
[1050] |
εἴ
σοι
θυμός,
ἐξώθει
χθονός.
|
~(Θησεύς) |
~Δράσω
τάδ'
εἰ
μὴ
τοῖς |
[850] |
ἐπὶ
τῷδε
πῆμα
φρίσσω
πάλαι.
|
~(Θησεύς) |
~Ἔα
ἔα·
~τί
δή
ποθ' |
[1400] |
μᾶλλον
ἢ
μὲ
τῆς
ἁμαρτίας.
|
~(Θησεύς) |
~(Εἰ
γὰρ
γενοίμην,
τέκνον,
ἀντὶ |
[1050] |
μαρτυρήσαιτ'
εἰ
κακὸς
πέφυκ'
ἀνήρ.
|
~(Θησεύς) |
~Ἐς
τοὺς
ἀφώνους
μάρτυρας
φεύγεις |
[1400] |
καὶ
δὴ
νερτέρων
ὁρῶ
πύλας.
|
~(Θησεύς) |
~Ἦ
τὴν
ἐμὴν
ἄναγνον
ἐκλιπὼν |
[1050] |
ἐλέγξας
ἄκριτον
ἐκβαλεῖς
με
γῆς;
|
~(Θησεύς) |
~Ἡ
δέλτος
ἥδε
κλῆρον
οὐ |
[0] |
ὀνομάσουσιν
ἱδρῦσθαι
θεάν.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
Θησεὺς |
Κεκροπίαν
λείπει
χθόνα
~(μίασμα
φεύγων |
[1250] |
ἐς
σὸν
παῖδα
δυστυχοῦντ'
ἔσῃ.
|
~(Θησεύς) |
~(Κομίζετ'
αὐτόν,
ὡς
ἰδὼν
ἐν |
[800] |
~(Χορός)
~Βρόχον
κρεμαστὸν
ἀγχόνης
ἀνήψατο.
|
~(Θησεύς) |
~Λύπῃ
παχνωθεῖσ'
ἢ
ἀπὸ
συμφορᾶς |
[1450] |
~(Τοιῶνδε
παίδων
γνησίων
εὔχου
τυχεῖν.
|
~(Θησεύς) |
~Μή
νυν
προδῷς
με,
τέκνον, |
[1250] |
μοίρας
τοῦ
χρεών
τ'
ἀπαλλαγή.
|
~(Θησεύς) |
~Μίσει
μὲν
ἀνδρὸς
τοῦ
πεπονθότος |
[1300] |
παῖδ'
ἀλλ'
ὅμως
ἔπεισέ
σε.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι.
~(Ἄρτεμις)
~(Δάκνει
σε,
Θησεῦ, |
[1400] |
πάτερ,
μου
καὶ
κατόρθωσον
δέμας.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι,
τέκνον,
τί
δρᾷς
με |
[750] |
~Θησεῦ·
~νέοι
θανόντες
ἀλγύνουσί
σε.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι·
~τέκνων
μοι
μή
τι |
[1050] |
ἂν
ὅρκους
συγχέαιμ'
οὓς
ὤμοσα.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι,
τὸ
σεμνὸν
ὥς
μ' |
[850] |
~οἰωνὸν
ὥστε
μάντις
εἰσορῶ
κακοῦ.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι,
τόδ'
οἷον
ἄλλο
πρὸς |
[1450] |
σύ,
χαῖρε
πολλά
μοι,
πάτερ.
|
~(Θησεύς) |
~Οἴμοι
φρενὸς
σῆς
εὐσεβοῦς
τε |
[1400] |
δυστάλας
σὺ
τῆσδε
συμφορᾶς,
πάτερ.
|
~(Θησεύς) |
~Ὄλωλα,
τέκνον,
οὐδέ
μοι
χάρις |
[1050] |
ἔσειμι,
τῇδ'
ἐπ'
αἰτίᾳ
φυγών;
|
~(Θησεύς) |
~Ὅστις
γυναικῶν
λυμεῶνας
ἥδεται
~ξένους |
[850] |
γὰρ
αὖθις
ἀμπλακών·
~ἐμοὶ
πιθοῦ.
|
~(Θησεύς) |
~Οὐκ
ἔστι.
Καὶ
πρός
γ' |
[1050] |
εἴη
τῶν
ἐμῶν
φίλων
νόθος.
|
~(Θησεύς) |
~Οὐχ
ἕλξετ'
αὐτόν,
δμῶες;
Οὐκ |
[1050] |
ἡμῶν,
ἀλλά
μ'
ἐξελᾷς
χθονός;
|
~(Θησεύς) |
~Πέραν
γε
πόντου
καὶ
τόπων |
[1050] |
ὡς
ἐδάκρυσ'
οἷα
πάσχομεν
κακά.
|
~(Θησεύς) |
~(Πολλῷ
γε
μᾶλλον
σαυτὸν
ἤσκησας |
[1150] |
μέντοι
φῶς
ἐπὶ
σμικρᾶς
ῥοπῆς.
|
~(Θησεύς) |
~Πρὸς
τοῦ;
Δι'
ἔχθρας
μῶν |
[1150] |
~ναίουσι
καὶ
γῆς
τέρμονας
Τροζηνίας.
|
~(Θησεύς) |
~(Τί
δ'
ἔστι;
Μῶν
τις |
[1400] |
ἐπεί
σε
τοῦδ'
ἐλευθερῶ
φόνου.
|
~(Θησεύς) |
~Τί
φῄς;
Ἀφίης
αἵματός
μ' |
[800] |
θανούσης
μητρὸς
ὡς
ἄλγιστά
σοι.
|
~(Θησεύς) |
~Τί
φῄς;
Ὄλωλεν
ἄλοχος;
Ἐκ |
[300] |
οὐχ
ἑκοῦσαν
οὐχ
ἑκών.
~(Τροφός)
|
~(Θησεύς) |
τιν'
ἡμάρτηκεν
ἐς
σ'
ἁμαρτίαν; |
[800] |
ἄλλων
δ'
ὤλεσας
κεδνὸν
λέχος.
|
~(Θησεύς) |
~Τὸ
κατὰ
γᾶς
θέλω,
τὸ |
[850] |
~Αἰαῖ,
κακῶν
ἀρχηγὸν
ἐκφαίνεις
λόγον.
|
~(Θησεύς) |
~(Τόδε
μὲν
οὐκέτι
στόματος
ἐν |
[1050] |
γε
φαίνομαι
δοκῶ
τε
σοί.
|
~(Θησεύς) |
~Τότε
στενάζειν
καὶ
προγιγνώσκειν
σ' |
[900] |
με
~(λόγοι
παραλλάσσοντες
ἔξεδροι
φρενῶν.
|
~(Θησεύς) |
~(Φεῦ
τῆς
βροτείας
ποῖ
προβήσεται; |
[900] |
μή
σου
γλῶσσ'
ὑπερβάλλῃ
κακοῖς.
|
~(Θησεύς) |
~(Φεῦ,
χρῆν
βροτοῖσι
τῶν
φίλων |
[1150] |
~πόντου
κρέοντι
παιδὸς
ἠράσω
πέρι.
|
~(Θησεύς) |
~Ὦ
θεοί.
Πόσειδον,
ὡς
ἄρ' |
[1450] |
μου
πρόσωπον
ὡς
τάχος
πέπλοις.
|
~(Θησεύς) |
~Ὦ
κλείν'
Ἀθῆναι
Παλλάδος
θ' |
[900] |
~(κρύπτειν
δίκαιον
σάς,
πάτερ,
δυσπραξίας.
|
~(Θησεύς) |
~Ὦ
πόλλ'
ἁμαρτάνοντες
ἄνθρωποι
μάτην, |
[1450] |
~(Ἱππόλυτος)
~Τὴν
τοξόδαμνον
Ἄρτεμιν
μαρτύρομαι.
|
~(Θησεύς) |
~Ὦ
φίλταθ'
ὡς
γενναῖος
ἐκφαίνῃ |
[800] |
ἄρα
σάν,
τάλαιν'
ἀμαυροῖ
ζόαν;
|
~(Θησεύς) |
~Ὤμοι
ἐγὼ
πόνων·
~ἔπαθον,
ὦ |
[1400] |
δῶρα
πατρὸς
σοῦ
Ποσειδῶνος
πικρά.
|
~(Θησεύς) |
~Ὦς
μήποτ'
ἐλθεῖν
ὤφελ'
ἐς |
[1000] |
~εἴπερ
γυναικὸς
ἠξίους
ἐμῆς
θιγεῖν.
|
~(Θησεύς) |
~(Ὡς
ἄξιον
τόδ'
εἶπας·
~οὐχ |
[700] |
Κρησίους
δόμους
~(οὐδ'
ἐς
πρόσωπον
|
Θησέως |
ἀφίξομαι
~αἰσχροῖς
ἐπ'
ἔργοις
οὕνεκα |
[750] |
πέλας
δόμων·
~ἐν
ἀγχόναις
δέσποινα,
|
Θησέως |
δάμαρ.
~(Χορός)
~Φεῦ
φεῦ,
πέπρακται· |
[850] |
~(Θάρσει,
τάλαινα·
~λέκτρα
γὰρ
τὰ
|
Θησέως
|
~οὐκ
ἔστι
δῶμά
θ'
ἥτις |
[0] |
ἀλήθειαν
τάχα·
~(ὁ
γάρ
με
|
Θησέως |
παῖς,
Ἀμαζόνος
τόκος,
~(Ἱππόλυτος)
ἁγνοῦ |
[50] |
~Ἀλλ'
εἰσορῶ
γὰρ
τόνδε
παῖδα
|
Θησέως
|
~στείχοντα,
θήρας
μόχθον
ἐκλελοιπότα,
~Ἱππόλυτον, |
[500] |
τί;
~(Φαίδρα)
~(Μή
μοί
τι
|
Θησέως |
τῶνδε
μηνύσῃς
τόκῳ.
~(Τροφός)
~Ἔασον, |
[700] |
πέρι
~φρόντιζ'
~ἐγὼ
γὰρ
τἀμὰ
|
θήσομαι |
καλῶς.
~(Ὑμεῖς
δέ,
παῖδες
εὐγενεῖς |
[500] |
~Ἔασον,
ὦ
παῖ·
~ταῦτ'
ἐγὼ
|
θήσω |
καλῶς.
~Μόνον
σύ
μοι,
δέσποινα |
[300] |
καλῶς,
~(Ἱππόλυτον
~(Φαίδρα)
~Οἴμοι.
~(Τροφός)
|
~Θιγγάνει |
σέθεν
τόδε;
~(Φαίδρα)
~Ἀπώλεσάς
με, |
[850] |
~(Ἱππόλυτος
εὐνῆς
τῆς
ἐμῆς
ἔτλη
|
θιγεῖν
|
~βίᾳ,
τὸ
σεμνὸν
Ζηνὸς
ὄμμ' |
[1000] |
ἐζημίουν,
~εἴπερ
γυναικὸς
ἠξίους
ἐμῆς
|
θιγεῖν. |
~(Θησεύς)
~(Ὡς
ἄξιον
τόδ'
εἶπας· |
[1050] |
τις
αὐτῶν
ἆρ'
ἐμοῦ
γε
|
θίξεται· |
~σὺ
δ'
αὐτός,
εἴ
σοι |
[500] |
καὶ
διὰ
πάσας
ἱέντα
συμφορᾶς
|
~θνατοὺς |
ὅταν
ἔλθῃ.
~(Τὰν
μὲν
Οἰχαλίᾳ
|
[1100] |
κεύθει
~λείπεται
ἔν
τε
τύχαις
|
θνατῶν |
καὶ
ἐν
ἔργμασι
λεύσσειν;
~Ἀλλα |
[1300] |
κἀμοί·
~τοὺς
γὰρ
εὐσεβεῖς
θεοὶ
|
~(θνῄσκοντας |
οὐ
χαίρουσι·
~τούς
γε
μὴν |
[50] |
ἐλπίζεις
τόδε;
~(Ἱππόλυτος)
~Εἴπερ
γε
|
θνητοὶ |
θεῶν
νόμοισι
χρώμεθα.
~(Θεράπων)
~Πῶς |
[250] |
γὰρ
μετρίας
εἰς
ἀλλήλους
~φιλίας
|
θνητοὺς |
ἀνακίρνασθαι
~(καὶ
μὴ
πρὸς
ἄκρον |
[400] |
κἀγαθήν
ὅτῳ
παρῇ.
~Κακοὺς
δὲ
|
θνητῶν |
ἐξέφην'
ὅταν
τύχῃ,
~προθεὶς
κάτοπτρον |
[450] |
κλύειν.
~(Φαίδρα)
~(Τοῦτ'
ἔσθ'
ὃ
|
θνητῶν |
εὖ
πόλεις
οἰκουμένας
~δόμους
τ' |
[350] |
ἄλλως
νυκτὸς
ἐν
μακρῷ
χρόνῳ
|
~θνητῶν |
ἐφρόντισ'
ᾗ
διέφθαρται
βίος.
~Καί |
[450] |
Ἐν
σοφοῖσι
γὰρ
~τάδ'
ἐστὶ
|
θνητῶν, |
λανθάνειν
τὰ
μὴ
καλά.
~Οὐδ' |
[1000] |
ἐπεί
τοι
τὰς
φρένας
διέφθορεν
|
~(θνητῶν |
ὅσοισιν
ἁνδάνει
μοναρχία.
~Ἐγὼ
δ' |
[150] |
ἀλλόχροον
βασιλείας.
~(Τροφός)
~(Ὦ
κακὰ
|
θνητῶν |
στυγεραί
τε
νόσοι.
~Τί
σ' |
[950] |
ὅπως
εἴποιμ'
ἂν
εὐτυχεῖν
τινα
|
~θνητῶν· |
~τὰ
γὰρ
δὴ
πρῶτ'
ἀνέστραπται |
[900] |
Φρενός.
~Τί
τέρμα
τόλμης
καὶ
|
θράσους |
γενήσεται;
~Εἰ
γὰρ
κατ'
ἀνδρὸς |
[400] |
εὐκλεεῖς.
~Δουλοῖ
γὰρ
ἄνδρα,
κἂν
|
θρασύσπλαγχνός |
τις
ᾖ,
~(ὅταν
ξυνειδῇ
μητρὸς |
[1200] |
μὲν
πρὸς
πέτραις
φίλον
κάρα
|
~θραύων |
τε
σάρκας,
δεινὰ
δ'
ἐξαυδῶν |
[350] |
~ἀνήκουστα
τᾶς
~τυράννου
πάθεα
μέλεα
|
θρεομένας; |
~Ὀλοίμαν
ἔγωγε
πρὶν
σᾶν,
φίλα, |
[600] |
γὰρ
ὁ
σπείρας
τε
καὶ
|
θρέψας |
πατὴρ
~φερνὰς
ἀπῴκισ'
ὡς
ἀπαλλαχθῇ |
[550] |
τῶν
ἐμῶν
παθημάτων.
~(Χορός)
~Τίνα
|
θροεῖς |
αὐδάν;
Τίνα
βοᾷς
λόγον;
~Ἔνεπε, |
[200] |
ἀναπαυσαίμαν;
~(Τροφός)
~Ὦ
παῖ,
τί
|
θροεῖς; |
~Οὐ
μὴ
παρ'
ὄχλῳ
τάδε |
[1100] |
μετ'
ὄλβου
καὶ
ἀκήρατον
ἄλγεσι
|
θυμόν. |
~(Δόξα
δὲ
μήτ'
ἀτρεκὴς
μήτ' |
[1300] |
ἤθελ'
ὥστε
γίγνεσθαι
τάδε,
~πληροῦσα
|
θυμόν. |
Θεοῖσι
δ'
ὧδ'
ἔχει
νόμος· |
[1050] |
~σὺ
δ'
αὐτός,
εἴ
σοι
|
θυμός, |
ἐξώθει
χθονός.
~(Θησεύς)
~Δράσω
τάδ' |
[350] |
~(Γλώσσῃ
γὰρ
οὐδὲν
πιστόν,
ἣ
|
θυραῖα |
μὲν
~φρονήματ'
ἀνδρῶν
νουθετεῖν
ἐπίσταται, |
[400] |
ἄνδρας
ἤρξατ'
αἰσχύνειν
λέχη
~πρώτη
|
θυραίους. |
Ἐκ
δὲ
γενναίων
δόμων
~(τόδ' |
[150] |
~(Ἀλλ'
ἥδε
τροφὸς
γεραιὰ
πρὸ
|
θυρῶν
|
~τήνδε
κομίζουσ'
ἔξω
μελάθρων.
~Στυγνὸν |
[200] |
ἐγχριμπτόμεναι.
~Πρὸς
θεῶν,
ἔραμαι
κυσὶ
|
θωύξαι
|
~(καὶ
παρὰ
χαίταν
ξανθὰν
ῥῖψαι
|