Vers
[450]	~προῆγον ἄν σε δεῦρο· ~νῦν	δ'	ἀγὼν μέγας ~σῶσαι βίον σόν,
[1000]	~(θνητῶν ὅσοισιν ἁνδάνει μοναρχία. ~Ἐγὼ	δ'	ἀγῶνας μὲν κρατεῖν Ἑλληνικοὺς ~πρῶτος
[0]	λέκτρα κοὐ ψαύει γάμων, ~(Φοίβου	δ'	ἀδελφὴν Ἄρτεμιν, Διὸς κόρην, ~τιμᾷ,
[1000]	παροῦσι κἀγγὺς ὢν φίλοις. ~Ἑνὸς	δ'	ἄθικτος, ᾧ με νῦν ἔχειν
[600]	ἐκείνων φθέγμα δέξασθαι πάλιν. ~Νῦν	δ'	αἱ μὲν ἔνδον δρῶσιν αἱ
[1250]	τάδε ~λόγοισιν ἥσθην τοῖσδε· ~νῦν	δ'	αἰδούμενος ~θεούς τ' ἐκεῖνόν θ'
[450]	ξυμφοράν, αἰνῶ δὲ σέ. ~Ὁ	δ'	αἶνος οὗτος δυσχερέστερος λόγων ~(τῶν
[950]	διαπτύξειεν οὐ καλὸν τόδε. ~Ἐγὼ	δ'	ἄκομψος εἰς ὄχλον δοῦναι λόγον,
[1200]	~(πόθεν ποτ' εἴη φθόγγος. Ἐς	δ'	ἁλιρρόθους ~ἀκτὰς ἀποβλέψαντες ἱερὸν εἴδομεν
[1000]	οὐ λέλεκται τῶν ἐμῶν, τὰ	δ'	ἄλλ' ἔχεις· ~εἰ μὲν γὰρ
[1350]	κατ' ἄκρας ~ὀλέσας βίοτον, μόχθους	δ'	ἄλλως ~τῆς εὐσεβίας ~εἰς ἀνθρώπους
[150]	ἀπόδειξιν τῶν ὑπὸ γαίας, ~μύθοις	δ'	ἄλλως φερόμεσθα. ~(Φαίδρα) ~(Αἴρετέ μου
[50]	ἔξω τῶνδε βήσομαι τόπων. ~Πολὺς	δ'	ἅμ' αὐτῷ προσπόλων ὀπισθόπους ~(κῶμος
[600]	Κύπρις ~ἐν ταῖς σοφαῖσιν· ~ἡ	δ'	ἀμήχανος γυνὴ ~γνώμῃ βραχείᾳ μωρίαν
[100]	φοιτᾷς ~ἢ ματρὸς ὀρείας; ~(Σὺ	δ'	ἀμφὶ τὰν πολύθηρον ~Δίκτυνναν ἀμπλακίαις
[400]	λαβοῦσα πῶς δοκεῖς καθύβρισεν. ~Φοιτᾷ	δ'	ἀν' αἰθέρ' ἔστι δ' ἐν
[0]	~τιμᾷ, μεγίστην δαιμόνων ἡγούμενος, ~χλωρὰν	δ'	ἀν' ὕλην παρθένῳ ξυνὼν ἀεὶ
[900]	στένεις ἔπι ~οὐκ οἶδα, βουλοίμην	δ'	ἂν ἐκ σέθεν κλύειν. ~(Ἔα,
[1050]	ἂν οὕς με δεῖ, ~μάτην	δ'	ἂν ὅρκους συγχέαιμ' οὓς ὤμοσα.
[400]	μὲν εἴκονθ' ἡσυχῇ μετέρχεται, ~(ὃν	δ'	ἂν περισσὸν καὶ φρονοῦνθ' εὕρῃ
[250]	ἥτις ἐστὶν ἡ νόσος· ~(σοῦ	δ'	ἂν πυθέσθαι καὶ κλύειν βουλοίμεθ'
[950]	παρ' ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν. ~(Ὅμως	δ'	ἀνάγκη, ξυμφορᾶς ἀφιγμένης, ~γλῶσσάν μ'
[600]	~δύστηνος, ὄλβον δωμάτων ὑπεξελών. ~Ἔχει	δ'	ἀνάγκην· ~ὥστε κηδεύσας καλῶς ~(γαμβροῖσι
[600]	λέχος, ~ἢ χρηστὰ λέκτρα πενθεροὺς	δ'	ἀνωφελεῖς ~λαβὼν πιέζει τἀγαθῷ τὸ
[300]	ἄλλως τούσδε μοχθοῦμεν πόνους, ~ἴσον	δ'	ἄπεσμεν τῷ πρίν· οὔτε γὰρ
[1100]	~Λατοῦς βαθεῖαν ἀνὰ χλόαν· ~(νυμφιδία	δ'	ἀπόλωλε φυγᾷ σᾷ ~λέκτρων ἅμιλλα
[150]	σ' ἀρέσκει τὸ παρόν, τὸ	δ'	ἀπὸν ~(φίλτερον ἡγῇ. ~Κρεῖσσον δὲ
[950]	ἀφιγμένης, ~γλῶσσάν μ' ἀφεῖναι. Πρῶτα	δ'	ἄρξομαι λέγειν ~ὅθεν μ' ὑπῆλθες
[950]	ταράξῃ Κύπρις ἡβῶσαν φρένα· ~(τὸ	δ'	ἄρσεν αὐτοὺς ὠφελεῖ προσκείμενον. ~Νῦν
[500]	φίλτρα μοι θελκτήρια ~(ἔρωτος, ἦλθε	δ'	ἄρτι μοι γνώμης ἔσω, ~ἅ
[250]	ὡς κἀγὼ ~(τῆσδ' ὑπεραλγῶ. ~Βιότου	δ'	ἀτρεκεῖς ἐπιτηδεύσεις ~φασὶ σφάλλειν πλέον
[600]	ἀπῴκισ' ὡς ἀπαλλαχθῇ κακοῦ. ~(Ὁ	δ'	αὖ λαβὼν ἀτηρὸν ἐς δόμους
[200]	ἐπὶ θήρας ~πόθον ἐστέλλου, νῦν	δ'	αὖ ψαμάθοις ~(ἐπ' ἀκυμάντοις πώλων
[1100]	κατέχων ποδὶ γυμνάδος ἵππου· ~(μοῦσα	δ'	ἄυπνος ὑπ' ἄντυγι χορδᾶν ~λήξει
[600]	πρόσπολον μὲν οὐ περᾶν, ~ἄφθογγα	δ'	αὐταῖς συγκατοικίζειν δάκη ~θηρῶν, ἵν'
[1050]	ἆρ' ἐμοῦ γε θίξεται· ~σὺ	δ'	αὐτός, εἴ σοι θυμός, ἐξώθει
[350]	ἡ μὲν οὐ κακή, ~ἡ	δ'	ἄχθος οἴκων. Εἰ δ' ὁ
[1350]	μου κεφαλῆς ᾄσσουσ' ὀδύναι, ~κατὰ	δ'	ἐγκέφαλον πηδᾷ σφάκελος. ~Σχές, ἀπειρηκὸς
[300]	πάσχεις; Συγγόνους κακορροθεῖς; ~(Φαίδρα) ~Τρίτη	δ'	ἐγὼ δύστηνος ὡς ἀπόλλυμαι. ~(Τροφός)
[250]	πρὸς ἄκρον μυελὸν ψυχῆς, ~εὔλυτα	δ'	εἶναι στέργηθρα φρενῶν ~ἀπό τ'
[600]	μηδαμῶς μ' ἐξεργάσῃ. ~(Ἱππόλυτος) ~Τί	δ'	εἴπερ, ὡς φῄς, μηδὲν εἴρηκας
[1300]	ἀφεῖλε πίστιν, εὐσεβὴς γεγώς. ~(Ἡ	δ'	εἰς ἔλεγχον μὴ πέσῃ φοβουμένη
[0]	τί γάρ με δεῖ; ~Ἃ	δ'	εἰς ἔμ' ἡμάρτηκε τιμωρήσομαι ~Ἱππόλυτον
[350]	τερπνὸν κακόν, ~(αἰδώς τε. Δισσαὶ	δ'	εἰσίν, ἡ μὲν οὐ κακή,
[650]	οὐ τάδ' ἐξειπεῖν πατρί. ~Νῦν	δ'	ἐκ δόμων μέν, ἔστ' ἂν
[400]	ἐν θαλασσίῳ ~κλύδωνι Κύπρις, πάντα	δ'	ἐκ ταύτης ἔφυ· ~ἥδ' ἐστὶν
[1200]	δὴ βίοτον ἐμπνέων ἔτι· ~ἵπποι	δ'	ἔκρυφθεν καὶ τὸ δύστηνον τέρας
[1400]	ἐς τοὐμὸν στόμα. ~(Ἱππόλυτος) ~Τί	δ'	Ἔκτανές τἄν μ' ὡς τότ'
[1350]	χερός, ~διά μ' ἔφθειρας, κατὰ	δ'	ἔκτεινας. ~Φεῦ φεῦ· ~πρὸς θεῶν,
[650]	αἱ κακαὶ κακὰ ~βουλεύματ' ἔξω	δ'	ἐκφέρουσι πρόσπολοι. ~Ὡς καὶ σύ
[250]	~γυναῖκες αἵδε συγκαθιστάναι νόσον· ~(εἰ	δ'	ἔκφορός σοι συμφορὰ πρὸς ἄρσενας,
[1350]	πλευροῖς; ~Πρόσφορά μ' αἴρετε, σύντονα	δ'	ἕλκετε ~τὸν κακοδαίμονα καὶ κατάρατον
[1100]	γὰρ καθαρὰν φρέν' ἔχω, παρὰ	δ'	ἐλπίδ' ἃ λεύσσω, ~ἐπεὶ τὸν
[250]	γιγνώσκοντ' ἀπολέσθαι. ~(Τροφός) ~Κρύπτω· τὸ	δ'	ἐμὸν πότε δὴ θάνατος ~σῶμα
[950]	ἀνδράσιν μὲν οὐκ ἔνι, ~γυναιξὶ	δ'	ἐμπέφυκεν; Οἶδ' ἐγὼ νέους, ~οὐδὲν
[400]	~Φοιτᾷ δ' ἀν' αἰθέρ' ἔστι	δ'	ἐν θαλασσίῳ ~κλύδωνι Κύπρις, πάντα
[300]	βίον. ~(Φαίδρα) ~(Φιλῶ τέκν' ἄλλῃ	δ'	ἐν τύχῃ χειμάζομαι. ~(Τροφός) ~Ἁγνὰς
[1300]	ὅσονπερ χρῆν, ἐπείπερ ᾔνεσεν· ~(σὺ	δ'	ἔν τ' ἐκείνῳ κἀν ἐμοὶ
[1200]	ἐς τοὔπισθεν ἀρτήσας δέμας· ~αἱ	δ'	ἐνδακοῦσαι στόμια πυριγενῆ γνάθοις ~βίᾳ
[550]	μέλει πομπίμα ~φάτις δωμάτων· ~(ἔνεπε	δ'	ἔνεπέ μοι, τί ποτ' ἔβα
[400]	παρέσχε δεινὸν ἐξαίφνης φόβον· ~(νῦν	δ'	ἐννοοῦμαι φαῦλος οὖσα, κἀν βροτοῖς
[500]	σὺ μὴ γένῃ κακή. ~Δεῖ	δ'	ἐξ ἐκείνου δή τι τοῦ
[900]	ἐς καιρὸν πάρα ~Ἱππόλυτος ~ὀργῆς	δ'	ἐξανεὶς κακῆς, ἄναξ ~Θησεῦ, τὸ
[1200]	κάρα ~θραύων τε σάρκας, δεινὰ	δ'	ἐξαυδῶν κλύειν· ~(Στῆτ' ὦ φάτναισι
[650]	ἔκδημος χθονὸς ~(Θησεύς, ἄπειμι· ~σῖγα	δ'	ἕξομεν στόμα. ~Θεάσομαι δὲ σὺν
[900]	θανούσης ἐμφανῶς κάκιστος ὤν. ~Δεῖξον	δ'	ἐπειδή γ' ἐς μίασμ' ἐλήλυθα,
[400]	~τῷ σωφρονεῖν νικῶσα προυνοησάμην. ~Τρίτον	δ'	ἐπειδὴ τοισίδ' οὐκ ἐξήνυτον ~Κύπριν
[700]	δακρύων ~τὰς ἠλεκτροφαεῖς αὐγάς. ~Ἑσπερίδων	δ'	ἐπὶ μηλόσπορον ἀκτὰν ~ἀνύσαιμι τᾶν
[100]	φάρεα ~ποταμίᾳ δρόσῳ ~τέγγουσα, θερμᾶς	δ'	ἐπὶ νῶτα πέτρας ~εὐαλίου κατέβαλλ'
[700]	ἐν ποταναῖς ~ἀγέλαις θείη· ~(ἀρθείην	δ'	ἐπὶ πόντιον ~κῦμα τᾶς Ἀδριηνᾶς
[850]	~καταχυθέντα τέγγεται σᾷ τύχᾳ· ~(τὸ	δ'	ἐπὶ τῷδε πῆμα φρίσσω πάλαι.
[0]	ἐγκαθίσατο, ~ἐρῶσ' ἔρωτ' ἔκδημον, Ἱππολύτῳ	δ'	ἔπι ~τὸ λοιπὸν ὀνομάσουσιν ἱδρῦσθαι
[450]	πως τὴν νόσον καταστρέφου. ~Εἰσὶν	δ'	ἐπῳδαὶ καὶ λόγοι θελκτήριοι· ~φανήσεταί
[400]	δρώσῃ μάρτυρας πολλοὺς ἔχειν. ~(Τὸ	δ'	ἔργον ᾔδη τὴν νόσον τε
[1050]	ἀφώνους μάρτυρας φεύγεις σοφῶς· ~τὸ	δ'	ἔργον οὐ λέγον σε μηνύει
[1150]	εὐθὺς Ἄργους κἀπιδαυρίας ὁδόν. ~Ἐπεὶ	δ'	ἔρημον χῶρον εἰσεβάλλομεν, ~ἀκτή τις
[1250]	θ' ~ἁλμυρὸν ἐπὶ πόντον, ~θέλγει	δ'	Ἔρως ᾧ μαινομένᾳ κραδίᾳ ~(πτανὸς
[450]	κρείσσω δαιμόνων εἶναι θέλειν, ~τόλμα	δ'	ἐρῶσα· ~θεὸς ἐβουλήθη τάδε. ~Νοσοῦσα
[700]	τῇδ' ἐν ἡμέρᾳ ~τέρψω· ~πικροῦ	δ'	ἔρωτος ἡσσηθήσομαι. ~Ἀτὰρ κακόν γε
[600]	~γνώμῃ βραχείᾳ μωρίαν ἀφῃρέθη. ~(Χρῆν	δ'	ἐς γυναῖκα πρόσπολον μὲν οὐ
[600]	~ναίειν ἐλευθέροισι θηλειῶν ἄτερ. ~(Νῦν	δ'	ἐς δόμους μὲν πρῶτον ἄξεσθαι
[150]	πᾶν ἔπος ἦν σοι, ~τάχα	δ'	ἐς θαλάμους σπεύσεις τὸ πάλιν.
[1200]	φόβῳ τέτρωρον ἐκμαίνων ὄχον· ~(εἰ	δ'	ἐς πέτρας φέροιντο μαργῶσαι φρένας,
[250]	κοὔ φησιν νοσεῖν. ~(Χορός) ~(Ὁ	δ'	ἐς πρόσωπον οὐ τεκμαίρεται βλέπων;
[400]	οὐδ' ἔξω λόγου ~πέπονθας, ὀργαὶ	δ'	ἐς σ' ἀπέσκηψαν θεᾶς. ~Ἐρᾷς·
[900]	δικαίους καὶ κακοὺς πεφυκότας. ~Σκέψασθε	δ'	ἐς τόνδ' ὅστις ἐξ ἐμοῦ
[1150]	γῆς τέρμονας Τροζηνίας. ~(Θησεύς) ~(Τί	δ'	ἔστι; Μῶν τις συμφορὰ νεωτέρα
[550]	ὦ γυναῖκες· ~ἐξειργάσμεθα. ~(Χορός) ~Τί	δ'	ἔστι, Φαίδρα, δεινὸν ἐν δόμοισί
[1250]	μύθοις ἀλόχου πεισθεὶς ~ἀφανῆ; Φανερὰν	δ'	ἔσχεθες ἄτην. ~(Πῶς οὐχ ὑπὸ
[700]	φάρμαχ' ηὗρον οὐχ ἁβουλόμην. ~Εἰ	δ'	εὖ γ' ἔπραξα, κάρτ' ἂν
[450]	ἐρῶσα· ~θεὸς ἐβουλήθη τάδε. ~Νοσοῦσα	δ'	εὖ πως τὴν νόσον καταστρέφου.
[1350]	τλῆμον, οἵᾳ συμφορᾷ συνεζύγης· ~(τὸ	δ'	εὐγενές σε τῶν φρενῶν ἀπώλεσεν.
[0]	ἐς τρὶς εὔξασθαι θεῷ. ~Ἡ	δ'	εὐκλεὴς μὲν ἀλλ' ὅμως ἀπόλλυται
[150]	ποτε νηδύος ἅδ' ~αὔρα· τὰν	δ'	εὔλοχον οὐρανίαν ~τόξων μεδέουσαν ἀύτευν
[50]	σεμνὸς ἀχθεινὸς βροτῶν; ~(Θεράπων) ~(Ἐν	δ'	εὐπροσηγόροισίν ἐστί τις χάρις; ~(Ἱππόλυτος)
[300]	~(Φαίδρα) ~Χεῖρες μὲν ἁγναί, φρὴν	δ'	ἔχει μίασμά τι. ~(Τροφός) ~Μῶν
[650]	~δέσποινα, τῆς σῆς προσπόλου, κακῶς	δ'	ἔχει. ~(Φαίδρα) ~Ὦ παγκακίστη καὶ
[1000]	δ' οὐκ ἔχουσα σωφρονεῖν, ~(ἡμεῖς	δ'	ἔχοντες οὐ καλῶς ἐχρώμεθα. ~(Χορός)
[1000]	εἰ κακὸς πέφυκ' ἀνήρ. ~Τί	δ'	ἥδε δειμαίνουσ' ἀπώλεσεν βίον ~οὐκ
[350]	τοῦ καλοῦ ~ἄλλην τιν' Εἰσὶ	δ'	ἡδοναὶ πολλαὶ βίου, ~μακραί τε
[350]	οἱ μὲν ἀργίας ὕπο, ~οἱ	δ'	ἡδονὴν προθέντες ἀντὶ τοῦ καλοῦ
[1100]	μήτ' αὖ παράσημος ἐνείη, ~ῥᾴδια	δ'	ἤθεα τὸν αὔριον μεταβαλλομένα χρόνον
[1150]	σοῦ τλήμονας φυγὰς ἔχων. ~Ὁ	δ'	ἦλθε ταὐτὸν δακρύων ἔχων μέλος
[1150]	εἰ κακὸς πέφυκ' ἀνήρ· ~αἴσθοιτο	δ'	ἡμᾶς ὡς ἀτιμάζει πατὴρ ~ἤτοι
[250]	ὁρῶμεν τάσδε δυστήνους τύχας. ~Ἄσημα	δ'	ἡμῖν ἥτις ἐστὶν ἡ νόσος·
[500]	μὲν εὖ ~(ψυχὴν ἔρωτι, τᾀσχρὰ	δ'	ἢν λέγῃς καλῶς, ~ἐς τοῦθ'
[1200]	~ἁψῖδα πέτρῳ προσβαλὼν ὀχήματος. ~Σύμφυρτα	δ'	ἦν ἅπαντα· ~σύριγγές τ' ἄνω
[1200]	ἐς οὐρανὸν ~ἵπποι· ~παρ' ἡμῖν	δ'	ἦν φόβος νεανικὸς ~(πόθεν ποτ'
[1400]	ἀπώλεσεν. ~(Ἄρτεμις) ~Τιμῆς ἐμέμφθη, σωφρονοῦντι	δ'	ἤχθετο. ~(Ἱππόλυτος) ~Τρεῖς ὄντας ἡμᾶς
[650]	ἀκούσας τοιάδ' ἁγνεύειν δοκῶ; ~Εὖ	δ'	ἴσθι, τοὐμόν σ' εὐσεβὲς σῴζει,
[1200]	ἀκτὰς ὄμμα τοὐμὸν εἰσορᾶν, ~ἔκρυπτε	δ'	Ἰσθμὸν καὶ πέτραν Ἀσκληπιοῦ. ~(Κἄπειτ'
[1100]	~Ἀλλα γὰρ ἄλλοθεν ἀμείβεται, μετὰ	δ'	ἵσταται ἀνδράσιν αἰὼν ~(πολυπλάνητος αἰεί.
[350]	~ἡ δ' ἄχθος οἴκων. Εἰ	δ'	ὁ καιρὸς ἦν σαφής, ~οὐκ
[1250]	καὶ βροτῶν ~ἄγεις, Κύπρι, σὺν	δ'	~(ὁ ποικιλόπτερος ἀμφιβαλὼν ~ὠκυτάτῳ πτερῷ.
[1200]	ἐπήδων ἀξόνων τ' ἐνήλατα, ~αὐτὸς	δ'	ὁ τλήμων ἡνίαισιν ἐμπλακεὶς ~δεσμὸν
[150]	φρενῶν χερσίν τε πόνος. ~Πᾶς	δ'	ὀδυνηρὸς βίος ἀνθρώπων ~(κοὐκ ἔστι
[350]	ἐπιστάμεσθα καὶ γιγνώσκομεν, ~οὐκ ἐκπονοῦμεν	δ'	οἱ μὲν ἀργίας ὕπο, ~οἱ
[500]	ποντία Κύπρι, ~συνεργὸς εἴης. τἄλλα	δ'	οἷ' ἐγὼ φρονῶ ~τοῖς ἔνδον
[550]	σαφὲς δ' οὐκ ἔχω· ~γεγώνει	δ'	οἵα ~διὰ πύλας ἔμολεν ἔμολε
[550]	γὰρ τὰ πάντ' ἐπιπνεῖ, μέλισσα	δ'	~οἵα τις πεπόταται. ~(Φαίδρα) ~(Σιγήσατ'
[450]	κοὐ φεύγουσιν ἐκποδὼν θεούς, ~στέργουσι	δ'	οἶμαι, ξυμφορᾷ νικώμενοι. ~Σὺ δ'
[550]	~Τὰ κρυπτὰ γὰρ πέφηνε, διὰ	δ'	ὄλλυσαι, ~(αἰαῖ, ἒ ἔ, πρόδοτος
[1150]	μέλος ~ἡμῖν ἐπ' ἀκτάς, μυρία	δ'	ὀπισθόπους ~(φίλων ἅμ' ἔστειχ' ἡλίκων
[900]	ἔχειν, ~τὴν μὲν δικαίαν, τὴν	δ'	ὅπως ἐτύγχανεν, ~(ὡς ἡ φρονοῦσα
[550]	~ζεύξασ' ἀπ' Εὐρυτίων ~δρομάδα ναί	δ'	ὅπως τε βάκχαν ~σὺν αἵματι,
[1000]	εἶδες τοὺς κακοὺς διεξιών· ~(νῦν	δ'	ὅρκιόν σοι Ζῆνα καὶ πέδον
[0]	σέβοντας τἀμὰ πρεσβεύω κράτη, ~σφάλλω	δ'	ὅσοι φρονοῦσιν εἰς ἡμᾶς μέγα.
[600]	πιέζει τἀγαθῷ τὸ δυστυχές. ~Ῥᾷστον	δ'	ὅτῳ τὸ μηδέν ἀλλ' ἀνωφελὴς
[300]	~Ὁρᾷς; Φρονεῖς μὲν εὖ, φρονοῦσα	δ'	οὐ θέλεις ~παῖδάς τ' ὀνῆσαι
[50]	ἀεί, ~τούτοις δρέπεσθαι, τοῖς κακοῖσι	δ'	οὐ θέμις. ~Ἀλλ' ὦ φίλη
[1350]	ἄθλιον; ~(Ἄρτεμις) ~Ὁρῶ· ~κατ' ὄσσων	δ'	οὐ θέμις βαλεῖν δάκρυ. ~(Ἱππόλυτος)
[750]	ἄνασσαν ἐξ ἐπισπαστῶν βρόχων; ~Τί	δ'	Οὐ πάρεισι πρόσπολοι νεανίαι; ~(Τὸ
[50]	φίλον. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὀρθῶς γε· τίς	δ'	οὐ σεμνὸς ἀχθεινὸς βροτῶν; ~(Θεράπων)
[550]	εἰποῦσα συμφορὰς ἐμάς, ~φίλως καλῶς	δ'	οὐ τήνδ' ἰωμένη νόσον. ~(Χορός)
[250]	καὶ κατέξανται δέμας. ~(Τροφός) ~(πῶς	δ'	οὔ, τριταίαν γ' οὖσ' ἄσιτος
[900]	βούλομαι σέθεν πάρα. ~Σιγᾷς· ~σιωπῆς	δ'	οὐδὲν ἔργον ἐν κακοῖς· ~ἡ
[900]	με διαβαλὼν ἔχει ~φίλων, νοσοῦμεν	δ'	οὐδὲν ὄντες αἴτιοι; ~Ἔκ τοι
[250]	τῆσδε τυγχάνει χθονός. ~(Χορός) ~Σὺ	δ'	οὐκ ἀνάγκην προσφέρεις, πειρωμένη ~νόσον
[450]	δ' οἶμαι, ξυμφορᾷ νικώμενοι. ~Σὺ	δ'	οὐκ ἀνέξῃ; Χρῆν σ' ἐπὶ
[650]	οἷσι νῦν ἐγὼ κακύνομαι; ~Σὺ	δ'	οὐκ ἀνέσχου· ~τοιγὰρ οὐκέτ' εὐκλεεῖς
[900]	~καὶ πάντα μηχανᾶσθε κἀξευρίσκετε, ~ἓν	δ'	οὐκ ἐπίστασθ' οὐδ' ἐθηράσασθέ πω,
[1000]	οὐ θέμις πέρα λέγειν· ~ἐσωφρόνησε	δ'	οὐκ ἔχουσα σωφρονεῖν, ~(ἡμεῖς δ'
[550]	~(Χορός) ~(Ἰὰν μὲν κλύω, σαφὲς	δ'	οὐκ ἔχω· ~γεγώνει δ' οἵα
[350]	~(Τελευτάσεταί τι καινὸν δόμοις. ~Ἄσημα	δ'	οὐκέτ' ἐστὶν οἷ φθίνει τύχα
[500]	μὲν οὔ σ' ἁμαρτάνειν· ~εἰ	δ'	οὖν, πιθοῦ μοι· ~δευτέρα γὰρ
[650]	τόλμης εἴσομαι γεγευμένος. ~Ὄλοισθε. Μισῶν	δ'	οὔποτ' ἐμπλησθήσομαι ~(γυναῖκας, οὐδ' εἴ
[450]	πὶ συμφοραῖς βίος ~τοιαῖσδε, σώφρων	δ'	οὖσ' ἐτύγχανες γυνή, ~(οὐκ ἄν
[0]	ἡ τάλαιν' ἀπόλλυται ~(σιγῇ, ξύνοιδε	δ'	οὔτις οἰκετῶν νόσον. ~Ἀλλ' οὔτι
[1050]	~ὡς οἶδα μὲν ταῦτ' οἶδα	δ'	οὐχ ὅπως φράσω. ~Ὦ φιλτάτη
[50]	ἀμείβομαι, ~κλύων μὲν αὐδῆς, ὄμμα	δ'	οὐχ ὁρῶν τὸ σόν. ~Τέλος
[150]	~τήνδε κομίζουσ' ἔξω μελάθρων. ~Στυγνὸν	δ'	ὀφρύων νέφος αὐξάνεται. ~Τί ποτ'
[450]	λῆγε μὲν κακῶν φρενῶν, ~λῆξον	δ'	ὑβρίζουσ' ~οὐ γὰρ ἄλλο πλὴν
[250]	τ' ὤσασθαι καὶ ξυντεῖναι. ~Τὸ	δ'	ὑπὲρ δισσῶν μίαν ὠδίνειν ~ψυχὴν
[1050]	δεδεγμένη ~κατηγορεῖ σου πιστά· ~τοὺς	δ'	ὑπὲρ κάρα ~φοιτῶντας ὄρνις πόλλ'
[150]	ναύταις ~φήμαν πέμπων βασιλείᾳ, ~λύπᾳ	δ'	ὑπὲρ παθέων ~(εὐναία δέδεται ψυχά;
[750]	φρένας Ἀφροδίτας ~νόσῳ κατεκλάσθη· ~χαλεπᾷ	δ'	ὑπέραντλος οὖσα συμφορᾷ τεράμνων ~ἀπὸ
[900]	κατ' ἀνδρὸς βίοτον ἐξογκώσεται, ~ὁ	δ'	ὕστερος τοῦ πρόσθεν εἰς ὑπερβολὴν
[1150]	χεῖρας λαβὼν ~(πώλοις ἁμαρτῇ· ~πρόσπολοι	δ'	ὑφ' ἅρματος ~πέλας χαλινῶν εἱπόμεσθα
[350]	~φρονήματ' ἀνδρῶν νουθετεῖν ἐπίσταται, ~αὐτὴ	δ'	ὑφ' αὑτῆς πλεῖστα κέκτηται κακά.
[1400]	ς ἐς σὲ σιγηθήσεται. ~Σὺ	δ'	ὦ γεραιοῦ τέκνον Αἰγέως, λαβὲ
[1400]	~τόξοις ἀφύκτοις τοῖσδε τιμωρήσομαι. ~Σοὶ	δ'	ὦ ταλαίπωρ' ἀντὶ τῶνδε τῶν
[800]	μὲν οὖν ἀβίοτος βίου. ~Κακῶν	δ'	ὦ τάλας, πέλαγος εἰσορῶ ~τοσοῦτον
[1300]	γίγνεσθαι τάδε, ~πληροῦσα θυμόν. Θεοῖσι	δ'	ὧδ' ἔχει νόμος· ~οὐδεὶς ἀπαντᾶν
[800]	μόνῳ κακά, ~(πολλῶν μετ' ἄλλων	δ'	ὤλεσας κεδνὸν λέχος. ~(Θησεύς) ~Τὸ
[450]	ποτ' ἠράσθη γάμων ~Σεμέλης, ἴσασι	δ'	ὡς ἀνήρπασέν ποτε ~(ἡ καλλιφεγγὴς
[1300]	ὅρκων παιδὶ σημαίνει νόσον. ~Ὁ	δ'	ὥσπερ ὢν δίκαιος, οὐκ ἐφέσπετο
[850]	τῶν ἐμῶν τυράννων δόμους. ~Ὦ	δαῖμον,	εἴ πως ἔστι, μὴ σφήλῃς
[1400]	ἐμήσατο. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὤμοι, φρονῶ δὴ	δαίμον'	ἥ μ' ἀπώλεσεν. ~(Ἄρτεμις) ~Τιμῆς
[50]	~(Θεράπων) ~Πῶς οὖν σὺ σεμνὴν	δαίμον'	οὐ προσεννέπεις; ~(Ἱππόλυτος) ~Τίν' Εὐλαβοῦ
[750]	ἀμφὶ βρόχον λευκᾷ καθαρμόζουσα δείρᾳ,	~δαίμονα	στυγνὸν καταιδεσθεῖσα, τὰν τ' εὔδοξον
[200]	παρεπλάγχθην γνώμης ἀγαθῆς; ~Ἐμάνην, ἔπεσον	δαίμονος	ἄτῃ. ~Φεῦ φεῦ, τλήμων. ~Μαῖα,
[1400]	καὶ πατρὸς δυσπραξίας. ~(Ἄρτεμις) ~Ἐξηπατήθη	δαίμονος	βουλεύμασιν. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ δυστάλας σὺ
[800]	~πρόσωθεν δέ ποθεν ἀνακομίζομαι ~τύχαν	δαιμόνων	ἀμπλακίαισι τῶν ~πάροιθέν τινος. ~(Χορός)
[450]	πλὴν ὕβρις ~(τάδ' ἐστί, κρείσσω	δαιμόνων	εἶναι θέλειν, ~τόλμα δ' ἐρῶσα·
[0]	Ἄρτεμιν, Διὸς κόρην, ~τιμᾷ, μεγίστην	δαιμόνων	ἡγούμενος, ~χλωρὰν δ' ἀν' ὕλην
[1050]	ὅπως φράσω. ~Ὦ φιλτάτη μοι	δαιμόνων	Λητοῦς κόρη, ~σύνθακε, συγκύναγε, φευξούμεσθα
[0]	τῆσδε γῆς Τροζηνίας ~λέγει κακίστην	δαιμόνων	πεφυκέναι· ~ἀναίνεται δὲ λέκτρα κοὐ
[1250]	ἐν ὄμμασιν ~(λόγοις τ' ἐλέγξω	δαιμόνων	τε συμφοραῖς. ~(Τὸν τἄμ' ἀπαρνηθέντα
[100]	θεῶν. ~(Θεράπων) ~Τιμαῖσιν, ὦ παῖ,	δαιμόνων	χρῆσθαι χρεών. ~(Ἱππόλυτος) ~(Ἄλλοισιν ἄλλος
[1400]	~(Ἱππόλυτος) ~Φεῦ· ~(εἴθ' ἦν ἀραῖον	δαίμοσιν	βροτῶν γένος. ~(Ἄρτεμις) ~(Ἔασον· ~οὐ
[600]	περᾶν, ~ἄφθογγα δ' αὐταῖς συγκατοικίζειν	δάκη	~θηρῶν, ἵν' εἶχον μήτε προσφωνεῖν
[1300]	ἔπεισέ σε. ~(Θησεύς) ~Οἴμοι. ~(Ἄρτεμις)	~(Δάκνει	σε, Θησεῦ, μῦθος; Ἀλλ' ἔχ'
[650]	τἀμὰ μέμψασθαι κακά, ~τὸ γὰρ	δάκνον	σου τὴν διάγνωσιν κρατεῖ· ~ἔχω
[1350]	ὄσσων δ' οὐ θέμις βαλεῖν	δάκρυ.	~(Ἱππόλυτος) ~Οὐκ ἔστι σοι κυναγὸς
[200]	λελεγμένα μοι. ~(Κρύπτε· κατ' ὄσσων	δάκρυ	μοι βαίνει, ~καὶ ἐπ' αἰσχύνην
[1100]	κούραις. ~Ἐγὼ δὲ σᾷ δυστυχίᾳ	~δάκρυσι	διοίσω πότμον ~ἄποτμον· ~ὦ τάλαινα
[850]	τάλας, ὅσον κακὸν ἔχει δόμος.	~Δάκρυσί	μου βλέφαρα ~καταχυθέντα τέγγεται σᾷ
[1050]	κακῶν. ~(Ἱππόλυτος) ~(Αἰαῖ, πρὸς ἧπαρ·	~δακρύων	ἐγγὺς τόδε, ~εἰ δὴ κακός
[1450]	πᾶσι πολίταις ~ἦλθεν ἀέλπτως. ~Πολλῶν	δακρύων	ἔσται πίτυλος· ~(τῶν γὰρ μεγάλων
[1150]	ἔχων. ~Ὁ δ' ἦλθε ταὐτὸν	δακρύων	ἔχων μέλος ~ἡμῖν ἐπ' ἀκτάς,
[1400]	δι' αἰῶνος μακροῦ ~πένθη μέγιστα	δακρύων	καρπουμένῳ. ~Ἀεὶ δὲ μουσοποιὸς ἐς
[700]	οἶδμα τάλαιναι ~(κόραι Φαέθοντος οἴκτῳ	δακρύων	~τὰς ἠλεκτροφαεῖς αὐγάς. ~Ἑσπερίδων δ'
[200]	ἐν σοῖς δαπέδοις, ~πώλους Ἐνέτας	δαμαλιζομένα.	~(Τροφός) ~(Τί τόδ' αὖ παράφρων
[0]	μυστηρίων ~Πανδίονος γῆν πατρὸς εὐγενὴς	δάμαρ	~ἰδοῦσα (Φαίδρα) καρδίαν κατέσχετο ~ἔρωτι
[300]	τ' ὦ τάλαιν' ὅμαιμε, Διονύσου	δάμαρ.	~(Τροφός) ~(Τέκνον, τί πάσχεις; Συγγόνους
[750]	δόμων· ~ἐν ἀγχόναις δέσποινα, Θησέως	δάμαρ.	~(Χορός) ~Φεῦ φεῦ, πέπρακται· ~βασιλὶς
[900]	κλύειν. ~(Ἔα, τί χρῆμα; Σὴν	δάμαρθ'	ὁρῶ, πάτερ, ~νεκρόν· ~μεγίστου θαύματος
[0]	αἵματος Παλλαντιδῶν ~καὶ τήνδε σὺν	δάμαρτι	ναυστολεῖ χθόνα, ~ἐνιαυσίαν ἔκδημον αἰνέσας
[100]	κλύω ~τάνδ' ἀβρωσίᾳ ~στόματος ἁμέραν	~Δάματρος	ἀκτᾶς δέμας ἁγνὸν ἴσχειν, ~κρυπτῷ
[200]	ἱπποκρότων, ~(εἴθε γενοίμαν ἐν σοῖς	δαπέδοις,	~πώλους Ἐνέτας δαμαλιζομένα. ~(Τροφός) ~(Τί
[1200]	ἄριστον βούλεται σῶσαι παρών; ~Πολλοὶ	δὲ	βουληθέντες ὑστέρῳ ποδὶ ~ἐλειπόμεσθα. Χὠ
[200]	~καὶ γενναίου λήματος οἴσεις. ~Μοχθεῖν	δὲ	βροτοῖσιν ἀνάγκη. ~(Φαίδρα) ~Αἰαῖ· ~πῶς
[1250]	ποικιλόπτερος ἀμφιβαλὼν ~ὠκυτάτῳ πτερῷ. ~Ποτᾶται	δὲ	γαῖαν εὐάχητόν θ' ~ἁλμυρὸν ἐπὶ
[400]	αἰσχύνειν λέχη ~πρώτη θυραίους. Ἐκ	δὲ	γενναίων δόμων ~(τόδ' ἦρξε θηλείαισι
[1000]	~πρῶτος θέλοιμ' ἄν, ἐν πόλει	δὲ	δεύτερος ~σὺν τοῖς ἀρίστοις εὐτυχεῖν
[700]	οὕνεκα ψυχῆς μιᾶς. ~(Χορός) ~Μέλλεις	δὲ	δὴ τί δρᾶν ἀνήκεστον κακόν;
[600]	~μέλλοντες ὄλβον δωμάτων ἐκτίνομεν. ~Τούτῳ	δὲ	δῆλον ὡς γυνὴ κακὸν μέγα·
[1150]	ἔστειχ' ἡλίκων θ' ὁμήγυρις. ~Χρόνῳ	δὲ	δήποτ' εἶπ' ἀπαλλαχθεὶς γόων· ~Τί
[150]	φέγγος, λαμπρὸς ὅδ' αἰθήρ, ~ἔξω	δὲ	δόμων ἤδη νοσερᾶς ~(δέμνια κοίτης.
[600]	τιμήματος, ~τῆς ἀξίας ἕκαστον, ἐν	δὲ	δώμασιν ~ναίειν ἐλευθέροισι θηλειῶν ἄτερ.
[1400]	~ἄκων γὰρ ὤλεσάς νιν, ἀνθρώποισι	δὲ	~θεῶν διδόντων εἰκὸς ἐξαμαρτάνειν. ~(Καὶ
[0]	τόνδ' ἔρωτα χρὴ πεσεῖν, ~δείξω	δὲ	Θησεῖ πρᾶγμα κἀκφανήσεται. ~Καὶ τὸν
[0]	λοιπὸν ὀνομάσουσιν ἱδρῦσθαι θεάν. ~Ἐπεὶ	δὲ	Θησεὺς Κεκροπίαν λείπει χθόνα ~(μίασμα
[400]	δικαίαν κἀγαθήν ὅτῳ παρῇ. ~Κακοὺς	δὲ	θνητῶν ἐξέφην' ὅταν τύχῃ, ~προθεὶς
[650]	σου τὴν διάγνωσιν κρατεῖ· ~ἔχω	δὲ	κἀγὼ πρὸς τάδ' εἰ δέξῃ,
[50]	νόμος; ~(Ἱππόλυτος) ~Οὐκ οἶδα· τοῦ	δὲ	καί μ' ἀνιστορεῖς πέρι; ~(Θεράπων)
[350]	ὥστε τοὔμπαλιν πεσεῖν φρενῶν. ~Λέξω	δὲ	καί σοι τῆς ἐμῆς γνώμης
[400]	κακοῖς γ' εἶναι καλά. ~Μισῶ	δὲ	καὶ τὰς σώφρονας μὲν ἐν
[1300]	σοὶ τάδ' ἔρρωγεν κακά, ~λύπη	δὲ	κἀμοί· ~τοὺς γὰρ εὐσεβεῖς θεοὶ
[50]	οὐχ ὁρῶν τὸ σόν. ~Τέλος	δὲ	κάμψαιμ' ὥσπερ ἠρξάμην βίου. ~(Θεράπων)
[850]	ἔστι, μὴ σφήλῃς δόμους, ~αἰτουμένης	δὲ	κλῦθί μου· ~πρὸς γάρ τινος
[1100]	~λήξει πατρῷον ἀνὰ δόμον· ~ἀστέφανοι	δὲ	κόρας ἀνάπαυλαι ~Λατοῦς βαθεῖαν ἀνὰ
[1250]	Αἰγέως κέλομαι ~παῖδ' ἐπακοῦσαι· ~(Λητοῦς	δὲ	κόρη σ' Ἄρτεμις αὐδῶ. ~Θησεῦ,
[1200]	βρόμον μεθῆκε, φρικώδη κλύειν· ~ὀρθὸν	δὲ	κρᾶτ' ἔστησαν οὖς τ' ἐς
[1200]	φθέγματος πληρουμένη ~φρικῶδες ἀντεφθέγγετ' εἰσορῶσι	δὲ	~κρεῖσσον θέαμα δεργμάτων ἐφαίνετο. ~Εὐθὺς
[200]	κυνηγεσίων καί σοι μελέτη; ~(Τί	δὲ	κρηναίων νασμῶν ἔρασαι; ~Πάρα γὰρ
[700]	γ' εὖ με νουθέτει. ~(Ἐγὼ	δὲ	Κύπριν, ἥπερ ἐξόλλυσί με, ~ψυχῆς
[100]	γυμνάσω τὰ πρόσφορα. ~Τὴν σὴν	δὲ	Κύπριν πόλλ' ἐγὼ χαίρειν λέγω.
[950]	ὄχλον δοῦναι λόγον, ~ἐς ἥλικας	δὲ	κὠλίγους σοφώτερος· ~ἔχει δὲ μοῖραν
[1200]	ξυνοικῶν ἥρπασ' ἡνίας χεροῖν, ~ἕλκει	δὲ	κώπην ὥστε ναυβάτης ἀνήρ, ~ἱμᾶσιν
[1400]	σὺ στεῖχε, παρθέν' ὀλβία· ~μακρὰν	δὲ	λείπεις ῥᾳδίως ὁμιλίαν. ~Λύω δὲ
[0]	~λέγει κακίστην δαιμόνων πεφυκέναι· ~ἀναίνεται	δὲ	λέκτρα κοὐ ψαύει γάμων, ~(Φοίβου
[50]	οἶδ' ἀνεῳγμένας πύλας ~Ἅιδου, φάος	δὲ	λοίσθιον βλέπων τόδε. ~(Ἱππόλυτος) ~(Ἕπεσθ'
[200]	γὰρ ὀρθοῦσθαι γνώμην ὀδυνᾷ, ~τὸ	δὲ	μαινόμενον κακόν· ἀλλὰ κρατεῖ ~μὴ
[150]	~Τί σ' ἐγὼ δράσω; Τί	δὲ	μὴ δράσω; ~Τόδε σοι φέγγος,
[100]	οὐ προσεννέπεις; ~(Ἱππόλυτος) ~Τίν' Εὐλαβοῦ	δὲ	μή τί σου σφαλῇ στόμα.
[850]	κατέργασαι ~τούτων ἐμὸν παῖδ' ἡμέραν	δὲ	μὴ φύγοι ~(τήνδ' εἴπερ ἡμῖν
[1100]	καὶ ἀκήρατον ἄλγεσι θυμόν. ~(Δόξα	δὲ	μήτ' ἀτρεκὴς μήτ' αὖ παράσημος
[600]	κατ' οἶκον ἵδρυται γυνή. ~(Σοφὴν	δὲ	μισῶ· ~μὴ γὰρ ἔν γ'
[850]	ἐξελῶ σφε τῆσδε γῆς, ~δυοῖν	δὲ	μοίραιν θατέρᾳ πεπλήξεται· ~(ἢ γὰρ
[950]	ἥλικας δὲ κὠλίγους σοφώτερος· ~ἔχει	δὲ	μοῖραν καὶ τόδ' ~οἱ γὰρ
[1450]	τἄμ' ~ὄλωλα γάρ, πάτερ. ~κρύψον	δέ	μου πρόσωπον ὡς τάχος πέπλοις.
[1400]	~πένθη μέγιστα δακρύων καρπουμένῳ. ~Ἀεὶ	δὲ	μουσοποιὸς ἐς σὲ παρθένων ~ἔσται
[0]	~τιμώμενοι χαίρουσιν ἀνθρώπων ὕπο. ~Δείξω	δὲ	μύθων τῶνδ' ἀλήθειαν τάχα· ~(ὁ
[1400]	δὲ λείπεις ῥᾳδίως ὁμιλίαν. ~Λύω	δὲ	νεῖκος πατρὶ χρῃζούσης σέθεν· ~καὶ
[1300]	κέντροις παιδὸς ἠράσθη σέθεν. ~Γνώμῃ	δὲ	νικᾶν τὴν Κύπριν πειρωμένη ~(τροφοῦ
[100]	φάρη ~ξανθὰν κεφαλὰν σκιάζειν· ~(τριτάταν	δέ	νιν κλύω ~τάνδ' ἀβρωσίᾳ ~στόματος
[150]	δ' ἀπὸν ~(φίλτερον ἡγῇ. ~Κρεῖσσον	δὲ	νοσεῖν ἢ θεραπεύειν· ~τὸ μέν
[200]	μὴ χαλεπῶς ~μετάβαλλε δέμας· ~(ῥᾷον	δὲ	νόσον μετά θ' ἡσυχίας ~καὶ
[700]	γὰρ τἀμὰ θήσομαι καλῶς. ~(Ὑμεῖς	δέ,	παῖδες εὐγενεῖς Τροζήνιαι, ~τοσόνδε μοι
[450]	λέκτρα μὴ δοκεῖν ὁρᾶν; ~Πόσους	δὲ	παισὶ πατέρας ἡμαρτηκόσι ~(συνεκκομίζειν Κύπριν;
[0]	ἐν τῇδ' ἡμέρᾳ· τὰ πολλὰ	δὲ	~πάλαι προκόψασ' οὐ πόνου πολλοῦ
[500]	θεῶν εὖ λέγεις γάρ, αἰσχρὰ	δέ	~πέρα προβῇς τῶνδ' ~ὡς ὑπείργασμαι
[650]	~πᾷ ποτ' ἐξαλύξω τύχας; ~Πῶς	δὲ	πῆμα κρύψω, φίλαι; ~(Τίς ἂν
[650]	ἡμῶν πατρὶ σὰς ἁμαρτίας, ~ἐρεῖ	δὲ	Πιτθεῖ τῷ γέροντι συμφοράς, ~πλήσει
[800]	μέλεα μέλεα τάδε πάθη· ~πρόσωθεν	δέ	ποθεν ἀνακομίζομαι ~τύχαν δαιμόνων ἀμπλακίαισι
[50]	~μέλισσα λειμῶν' ἠρινὴ διέρχεται, ~Αἰδὼς	δὲ	ποταμίαισι κηπεύει δρόσοις, ~ὅσοις διδακτὸν
[700]	ποτέ. ~(Φαίδρα) ~(Καλῶς ἔλεξας· ~ἓν	δὲ	προτρέπουσ' ἐγὼ ~εὕρημα δῆτα τῆσδε
[1200]	~κρεῖσσον θέαμα δεργμάτων ἐφαίνετο. ~Εὐθὺς	δὲ	πώλοις δεινὸς ἐμπίπτει φόβος. ~Καὶ
[1400]	ὄμμα χραίνειν θανασίμοισιν ἐκπνοαῖς· ~ὁρῶ	δέ	σ' ἤδη τοῦδε πλησίον κακοῦ.
[1100]	σᾷ ~λέκτρων ἅμιλλα κούραις. ~Ἐγὼ	δὲ	σᾷ δυστυχίᾳ ~δάκρυσι διοίσω πότμον
[1250]	~Καίτοι προκόψω γ' οὐδέν, ἀλγυνῶ	δέ	σε· ~ἀλλ' ἐς τόδ' ἦλθον,
[450]	~πρὸς τὴν παροῦσαν ξυμφοράν, αἰνῶ	δὲ	σέ. ~Ὁ δ' αἶνος οὗτος
[1300]	βροτῶν ἐμοὶ ~θανεῖν ἐᾶσαι. Τὴν	δὲ	σὴν ἁμαρτίαν ~(τὸ μὴ εἰδέναι
[650]	εὔνους τ' εἰμί· ~τῆς νόσου	δέ	σοι ~ζητοῦσα φάρμαχ' ηὗρον οὐχ
[300]	~Οὐ δῆθ' ἑκοῦσά γ' ἐν	δὲ	σοὶ λελείψομαι. ~(Φαίδρα) ~(Τί δρᾷς;
[1000]	σὺ μὲν παῖς ἦσθ' ἐγὼ	δὲ	σὸς πατήρ, ~ἔκτεινά τοί σ'
[100]	σοῖς ἀγάλμασιν, ~δέσποινα Κύπρι. Χρὴ	δὲ	συγγνώμην ἔχειν· ~εἴ τίς σ'
[1200]	οὗ τέθριππος ἦν ὄχος. ~Αὐτῷ	δὲ	σὺν κλύδωνι καὶ τρικυμίᾳ ~κῦμ'
[650]	~σῖγα δ' ἕξομεν στόμα. ~Θεάσομαι	δὲ	σὺν πατρὸς μολὼν ποδὶ ~πῶς
[150]	~τὸ μέν ἐστιν ἁπλοῦν, τῷ	δὲ	συνάπτει ~λύπη τε φρενῶν χερσίν
[150]	παθέων ~(εὐναία δέδεται ψυχά; ~Φιλεῖ	δὲ	τᾷ δυστρόπῳ γυναικῶν ~ἁρμονίᾳ κακὰ
[350]	πλεῖστα κέκτηται κακά. ~Τὸ δεύτερον	δὲ	τὴν ἄνοιαν εὖ φέρειν ~τῷ
[450]	δόμοι ~καλῶς ἀκριβώσαις ἄν· ~ἐς	δὲ	τὴν τύχην ~(πεσοῦσ' ὅσην σύ,
[700]	κακοῖς ~(ὑψηλὸς εἶναι· ~τῆς νόσου	δὲ	τῆσδέ μοι ~κοινῇ μετασχὼν σωφρονεῖν
[500]	~Πάντ' ἂν φοβηθεῖσ' ἴσθι· ~δειμαίνεις	δὲ	τί; ~(Φαίδρα) ~(Μή μοί τι
[950]	καπνούς· ~(ἐπεί γ' ἐλήφθης. Τοὺς	δὲ	τοιούτους ἐγὼ ~φεύγειν προφωνῶ πᾶσι·
[400]	σώφρονας μὲν ἐν λόγοις, ~λάθρᾳ	δὲ	τόλμας οὐ καλὰς κεκτημένας· ~(αἳ
[650]	καὶ δέσποινα σή. ~Τῆς σῆς	δὲ	τόλμης εἴσομαι γεγευμένος. ~Ὄλοισθε. Μισῶν
[500]	φόνον Ἑλλὰς αἶ' ἀέξει· ~Ἔρωτα	δέ,	τὸν τύραννον ἀνδρῶν, ~τὸν τᾶς
[500]	καλῶν τάδ' ἐστί σοι· ~κρεῖσσον	δὲ	τοὔργον, εἴπερ ἐκσώσει γέ σε,
[100]	ἐγὼ χαίρειν λέγω. ~(Θεράπων) ~Ἡμεῖς	δέ,	τοὺς νέους γὰρ οὐ μιμητέον
[700]	ἀνήκεστον κακόν; ~(Φαίδρα) ~Θανεῖν· ~ὅπως	δέ,	τοῦτ' ἐγὼ βουλεύσομαι. ~(Χορός) ~Εὔφημος
[400]	μητρὸς ἢ πατρὸς κακά. ~Μόνον	δὲ	τοῦτό φασ' ἁμιλλᾶσθαι βίῳ, ~γνώμην
[100]	δέμας ἐντὸς ἔχειν ~οἴκων, λεπτὰ	δὲ	φάρη ~ξανθὰν κεφαλὰν σκιάζειν· ~(τριτάταν
[600]	~(Ἱππόλυτος) ~Ἡ γλῶσσ' ὀμώμοχ' ἡ	δὲ	φρὴν ἀνώμοτος. ~(Τροφός) ~Ὦ παῖ,
[1150]	παρ' αὐτὸν δεσπότην ἐστήσαμεν. ~Μάρπτει	δὲ	χερσὶν ἡνίας ἀπ' ἄντυγος, ~αὐταῖσιν
[500]	δυοῖν μίαν χάριν. ~(Φαίδρα) ~Πότερα	δὲ	χριστὸν ἢ ποτὸν τὸ φάρμακον;
[1250]	σῇ χαρίζεσθαι φρενί; ~Φρόντιζ' ~ἐμοῖς	δὲ	χρώμενος βουλεύμασιν ~οὐκ ὠμὸς ἐς
[1050]	~Ἡ δέλτος ἥδε κλῆρον οὐ	δεδεγμένη	~κατηγορεῖ σου πιστά· ~τοὺς δ'
[150]	~λύπᾳ δ' ὑπὲρ παθέων ~(εὐναία	δέδεται	ψυχά; ~Φιλεῖ δὲ τᾷ δυστρόπῳ
[150]	ἔστι μαθεῖν ἔραται ψυχή, ~τί	δεδήληται	~(δέμας ἀλλόχροον βασιλείας. ~(Τροφός) ~(Ὦ
[900]	γὰρ ἐν δέοντι λεπτουργεῖς, πάτερ,	~δέδοικα	μή σου γλῶσσ' ὑπερβάλλῃ κακοῖς.
[500]	μὴ μαθεῖν, βούλου, τέκνον. ~(Φαίδρα)	~Δέδοιχ'	ὅπως μοι μὴ λίαν φανῇς
[1150]	οὐκέτ' ἔστιν, ὡς εἰπεῖν ἔπος·	~Δέδορκε	μέντοι φῶς ἐπὶ σμικρᾶς ῥοπῆς.
[1150]	πατὴρ ~ἤτοι θανόντας ἢ φάος	δεδορκότας.	~Κἀν τῷδ' ἐπῆγε κέντρον ἐς
[900]	ἔσται, θεοῖσι προσβαλεῖν χθονὶ ~ἄλλην	δεήσει	γαῖαν, ἣ χωρήσεται ~τοὺς μὴ
[1200]	ἡνίαισιν ἐμπλακεὶς ~δεσμὸν δυσεξήνυστον ἕλκεται	δεθείς,	~σποδούμενος μὲν πρὸς πέτραις φίλον
[0]	οὐ φθονῶ· τί γάρ με	δεῖ;	~Ἃ δ' εἰς ἔμ' ἡμάρτηκε
[500]	ἢν σὺ μὴ γένῃ κακή.	~Δεῖ	δ' ἐξ ἐκείνου δή τι
[1000]	τοὐμὸν οὐ πείθει σ' ~ἴτω·	~δεῖ	δή σε δεῖξαι τῷ τρόπῳ
[0]	προκόψασ' οὐ πόνου πολλοῦ με	δεῖ.	~Ἐλθόντα γάρ νιν Πιτθέως ποτ'
[100]	~(Εὐδαιμονοίης νοῦν ἔχων ὅσον σε	δεῖ.	~(Ἱππόλυτος) ~(Χωρεῖτ' ὀπαδοί, καὶ παρελθόντες
[1050]	οὐ πίθοιμ' ἂν οὕς με	δεῖ,	~μάτην δ' ἂν ὅρκους συγχέαιμ'
[650]	~τοιγὰρ οὐκέτ' εὐκλεεῖς ~θανούμεθ' Ἀλλὰ	δεῖ	με δὴ καινῶν λόγων. ~Οὗτος
[450]	~(Τί σεμνομυθεῖς; Οὐ λόγων εὐσχημόνων	~δεῖ	σ' ἀλλὰ τἀνδρός. Ὡς τάχος
[500]	~(Τροφός) ~Πάντ' ἂν φοβηθεῖσ' ἴσθι·	~δειμαίνεις	δὲ τί; ~(Φαίδρα) ~(Μή μοί
[1000]	πέφυκ' ἀνήρ. ~Τί δ' ἥδε	δειμαίνουσ'	ἀπώλεσεν βίον ~οὐκ οἶδ' ἐμοὶ
[1300]	κατέκτανες. ~(Θησεύς) ~(Δέσποιν' ὀλοίμην. ~(Ἄρτεμις)	~(Δείν'	ἔπραξας, ἀλλ' ὅμως ~ἔτ' ἔστι
[600]	βοῆς. ~(Ἱππόλυτος) ~Οὐκ ἔστ' ἀκούσας	δείν'	ὅπως σιγήσομαι. ~(Τροφός) ~(Ναί, πρός
[550]	Βάκχου ~νυμφευσαμένα πότμῳ ~φονίῳ κατηύνασεν.	~Δεινὰ	γὰρ τὰ πάντ' ἐπιπνεῖ, μέλισσα
[1200]	φίλον κάρα ~θραύων τε σάρκας,	δεινὰ	δ' ἐξαυδῶν κλύειν· ~(Στῆτ' ὦ
[450]	κοὐκ ἐπίφθονον τόδε. ~(Φαίδρα) ~Ὦ	δεινὰ	λέξασ' οὐχὶ συγκλῄσεις στόμα ~καὶ
[550]	παῖς Ἀμαζόνος βοᾷ ~(Ἱππόλυτος) αὐδῶν	δεινὰ	πρόσπολον κακά. ~(Χορός) ~(Ἰὰν μὲν
[750]	ὧν, οὐχ ὁσίων ἐρώ- ~(των	δεινᾷ	φρένας Ἀφροδίτας ~νόσῳ κατεκλάσθη· ~χαλεπᾷ
[950]	μὲν ξύντασίς τε σῶν φρενῶν	~δεινή·	~τὸ μέντοι πρᾶγμ' ἔχον καλοὺς
[550]	~(Χορός) ~Τί δ' ἔστι, Φαίδρα,	δεινὸν	ἐν δόμοισί σοι; ~(Φαίδρα) ~Ἐπίσχετ'
[400]	μὲν ἀρτίως ~ἡ σὴ παρέσχε	δεινὸν	ἐξαίφνης φόβον· ~(νῦν δ' ἐννοοῦμαι
[900]	οἷσιν οὐκ ἔνεστι νοῦς; ~(Ἱππόλυτος)	~Δεινὸν	σοφιστὴν εἶπας, ὅστις εὖ φρονεῖν
[300]	κακῶς. ~(Τροφός) ~Τί γὰρ τὸ	δεινὸν	τοῦθ' ὅ σ' ἐξαίρει θανεῖν;
[1200]	δεργμάτων ἐφαίνετο. ~Εὐθὺς δὲ πώλοις	δεινὸς	ἐμπίπτει φόβος. ~Καὶ δεσπότης μὲν
[0]	~ἰδοῦσα (Φαίδρα) καρδίαν κατέσχετο ~ἔρωτι	δεινῷ	τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασιν. ~Καὶ πρὶν
[1000]	σ' ~ἴτω· ~δεῖ δή σε	δεῖξαι	τῷ τρόπῳ διεφθάρην. ~Πότερα τὸ
[700]	~μηδὲν κακῶν σῶν ἐς φάος	δείξειν	ποτέ. ~(Φαίδρα) ~(Καλῶς ἔλεξας· ~ἓν
[900]	τῆς θανούσης ἐμφανῶς κάκιστος ὤν.	~Δεῖξον	δ' ἐπειδή γ' ἐς μίασμ'
[0]	ταύτῃ τόνδ' ἔρωτα χρὴ πεσεῖν,	~δείξω	δὲ Θησεῖ πρᾶγμα κἀκφανήσεται. ~Καὶ
[0]	τόδε· ~τιμώμενοι χαίρουσιν ἀνθρώπων ὕπο.	~Δείξω	δὲ μύθων τῶνδ' ἀλήθειαν τάχα·
[750]	~(ἅψεται ἀμφὶ βρόχον λευκᾷ καθαρμόζουσα	δείρᾳ,	~δαίμονα στυγνὸν καταιδεσθεῖσα, τὰν τ'
[850]	λόγου μέτα. ~(Θησεύς) ~Βοᾷ βοᾷ	δέλτος	ἄλαστα. Πᾷ φύγω ~βάρος κακῶν;
[850]	ἔα· ~τί δή ποθ' ἥδε	δέλτος	ἐκ φίλης χερὸς ~ἠρτημένη; Θέλει
[1050]	ἐκβαλεῖς με γῆς; ~(Θησεύς) ~Ἡ	δέλτος	ἥδε κλῆρον οὐ δεδεγμένη ~κατηγορεῖ
[850]	περιβολὰς σφραγισμάτων ~(ἴδω τί λέξαι	δέλτος	ἥδε μοι θέλει. ~(Χορός) ~(Φεῦ
[100]	ἀβρωσίᾳ ~στόματος ἁμέραν ~Δάματρος ἀκτᾶς	δέμας	ἁγνὸν ἴσχειν, ~κρυπτῷ πένθει θανάτου
[1200]	ἀνήρ, ~ἱμᾶσιν ἐς τοὔπισθεν ἀρτήσας	δέμας·	~αἱ δ' ἐνδακοῦσαι στόμια πυριγενῆ
[1250]	οὐχ ὑπὸ γῆς τάρταρα κρύπτεις	~δέμας	αἰσχυνθείς, ~ἢ πτηνὸς ἄνω μεταβὰς
[150]	μαθεῖν ἔραται ψυχή, ~τί δεδήληται	~(δέμας	ἀλλόχροον βασιλείας. ~(Τροφός) ~(Ὦ κακὰ
[100]	ἦλθε δεσποίνας, ~τειρομέναν νοσερᾷ κοίτᾳ	δέμας	ἐντὸς ἔχειν ~οἴκων, λεπτὰ δὲ
[1350]	κακοῖς ~ὢν ᾐσθόμην σου κἀνεκουφίσθην	δέμας·	~ἔστ' ἐν τόποισι τοισίδ' (Ἄρτεμις)
[1400]	~(Λαβοῦ, πάτερ, μου καὶ κατόρθωσον	δέμας.	~(Θησεύς) ~Οἴμοι, τέκνον, τί δρᾷς
[150]	ἄλλως φερόμεσθα. ~(Φαίδρα) ~(Αἴρετέ μου	δέμας,	ὀρθοῦτε κάρα· ~λέλυμαι μελέων σύνδεσμα
[1000]	γὰρ ἐς τόδ' ἡμέρας ἁγνὸν	δέμας·	~οὐκ οἶδα πρᾶξιν τήνδε πλὴν
[200]	τέκνον, καὶ μὴ χαλεπῶς ~μετάβαλλε	δέμας·	~(ῥᾷον δὲ νόσον μετά θ'
[1400]	~ὀργαὶ κατασκήψουσιν ἐς τὸ σὸν	δέμας,	~σῆς εὐσεβείας κἀγαθῆς φρενὸς χάριν·
[250]	~Ὡς ἀσθενεῖ τε καὶ κατέξανται	δέμας.	~(Τροφός) ~(πῶς δ' οὔ, τριταίαν
[150]	~ἔξω δὲ δόμων ἤδη νοσερᾶς	~(δέμνια	κοίτης. ~Δεῦρο γὰρ ἐλθεῖν πᾶν
[50]	φίλη δέσποινα, χρυσέας κόμης ~ἀνάδημα	δέξαι	χειρὸς εὐσεβοῦς ἄπο. ~Μόνῳ γάρ
[50]	χρεών ~ἆρ' ἄν τί μου	δέξαιο	βουλεύσαντος εὖ; ~(Ἱππόλυτος) ~(Καὶ κάρτα
[1000]	~(καὶ μήτε πόντος μήτε γῆ	δέξαιτό	μου ~σάρκας θανόντος, εἰ κακὸς
[600]	τινα ~μήτ' ἐξ ἐκείνων φθέγμα	δέξασθαι	πάλιν. ~Νῦν δ' αἱ μὲν
[1050]	τί δράσεις; Οὐδὲ μηνυτὴν χρόνον	~δέξῃ	καθ' ἡμῶν, ἀλλά μ' ἐξελᾷς
[650]	δὲ κἀγὼ πρὸς τάδ' εἰ	δέξῃ,	λέγειν. ~Ἔθρεψά σ' εὔνους τ'
[1350]	ἑλκώδους ἅπτεσθε χεροῖν. ~(Τίς ἐφέστηκεν	δεξιὰ	πλευροῖς; ~Πρόσφορά μ' αἴρετε, σύντονα
[300]	φανῇ; ~(Φαίδρα) ~Ἄπελθε πρὸς θεῶν	δεξιάν	τ' ἐμὴν μέθες. ~(Τροφός) ~Οὐ
[600]	~(Ναί, πρός σε τῆς σῆς	δεξιᾶς	εὐωλένου. ~(Ἱππόλυτος) ~Οὐ μὴ προσοίσεις
[900]	ἀναγκάσαι. ~Ἀλλ' οὐ γὰρ ἐν	δέοντι	λεπτουργεῖς, πάτερ, ~δέδοικα μή σου
[1200]	ἀντεφθέγγετ' εἰσορῶσι δὲ ~κρεῖσσον θέαμα	δεργμάτων	ἐφαίνετο. ~Εὐθὺς δὲ πώλοις δεινὸς
[750]	~σίδηρον, ᾧ τόδ' ἅμμα λύσομεν	δέρης;	~(Χορός) ~Φίλαι, τί δρῶμεν; Ἦ
[1250]	τρέφει ~τά τ' αἰθόμενος ἅλιος	δέρκεται,	~(ἄνδρας τε· ~συμπάντων βασιληίδα τιμάν,
[1200]	δ' ὁ τλήμων ἡνίαισιν ἐμπλακεὶς	~δεσμὸν	δυσεξήνυστον ἕλκεται δεθείς, ~σποδούμενος μὲν
[1200]	ποδὶ ~ἐλειπόμεσθα. Χὠ μὲν ἐκ	δεσμῶν	λυθεὶς ~(τμητῶν ἱμάντων οὐ κάτοιδ'
[200]	σοι πῶμα γένοιτ' ἄν. ~(Φαίδρα)	~Δέσποιν'	ἁλίας Ἄρτεμι Λίμνας ~καὶ γυμνασίων
[400]	ἐσθλὴν ἐν βροτοῖς καρπίζεται. ~(Τροφός)	~(Δέσποιν'	ἐμοί τοι συμφορὰ μὲν ἀρτίως
[650]	ἐστι μὴ καλῶς εὐεργετεῖν. ~(Τροφός)	~(Δέσποιν'	ἔχεις μὲν τἀμὰ μέμψασθαι κακά,
[1300]	ἀφῆκας παιδὶ καὶ κατέκτανες. ~(Θησεύς)	~(Δέσποιν'	ὀλοίμην. ~(Ἄρτεμις) ~(Δείν' ἔπραξας, ἀλλ'
[1350]	φιλτάτη θεῶν. ~(Ἱππόλυτος) ~(Ὁρᾷς με,	δέσποιν'	ὡς ἔχω, τὸν ἄθλιον; ~(Ἄρτεμις)
[750]	οἱ πέλας δόμων· ~ἐν ἀγχόναις	δέσποινα,	Θησέως δάμαρ. ~(Χορός) ~Φεῦ φεῦ,
[50]	στέφανον ἐξ ἀκηράτου ~λειμῶνος, ὦ	δέσποινα,	κοσμήσας φέρω, ~(ἔνθ' οὔτε ποιμὴν
[100]	λέγειν ~προσευξόμεσθα τοῖσι σοῖς ἀγάλμασιν,	~δέσποινα	Κύπρι. Χρὴ δὲ συγγνώμην ἔχειν·
[400]	κεκτημένας· ~(αἳ πῶς ποτ' ὦ	δέσποινα	ποντία Κύπρι, ~βλέπουσιν ἐς πρόσωπα
[500]	θήσω καλῶς. ~Μόνον σύ μοι,	δέσποινα	ποντία Κύπρι, ~συνεργὸς εἴης. τἄλλα
[650]	νιν προσόψῃ καὶ σὺ καὶ	δέσποινα	σή. ~Τῆς σῆς δὲ τόλμης
[650]	φεῦ, πέπρακται, κοὐ κατώρθωνται τέχναι,	~δέσποινα,	τῆς σῆς προσπόλου, κακῶς δ'
[50]	οὐ θέμις. ~Ἀλλ' ὦ φίλη	δέσποινα,	χρυσέας κόμης ~ἀνάδημα δέξαι χειρὸς
[100]	ὅθεν μοι ~(πρώτα φάτις ἦλθε	δεσποίνας,	~τειρομέναν νοσερᾷ κοίτᾳ δέμας ἐντὸς
[250]	μοι ξυμμαρτυρῇς ~οἵα πέφυκα δυστυχοῦσι	δεσπόταις.	~Ἄγ' ὦ φίλη παῖ, τῶν
[750]	ἄθλιον νέκυν· ~πικρὸν τόδ' οἰκούρημα	δεσπόταις	ἐμοῖς. ~(Χορός) ~Ὄλωλεν ἡ δύστηνος,
[450]	ἄρα ~(πατέρα φυτεύειν, ἢ πὶ	δεσπόταις	θεοῖς ~ἄλλοισιν, εἰ μὴ τούσδε
[50]	βίου. ~(Θεράπων) ~(Ἄναξ θεοὺς γὰρ	δεσπότας	καλεῖν χρεών ~ἆρ' ἄν τί
[1150]	ὑφ' ἅρματος ~πέλας χαλινῶν εἱπόμεσθα	δεσπότῃ	~τὴν εὐθὺς Ἄργους κἀπιδαυρίας ὁδόν.
[300]	ἱππίαν Ἀμαζόνα, ~ἣ σοῖς τέκνοισι	δεσπότην	ἐγείνατο ~νόθον φρονοῦντα γνήσι' οἶσθά
[1150]	τις ἐξηρτυμένας ~πώλους παρ' αὐτὸν	δεσπότην	ἐστήσαμεν. ~Μάρπτει δὲ χερσὶν ἡνίας
[1200]	πώλοις δεινὸς ἐμπίπτει φόβος. ~Καὶ	δεσπότης	μὲν ἱππικοῖσιν ἤθεσιν ~(πολὺς ξυνοικῶν
[550]	γε τὴν κακῶν προμνήστριαν, ~(τὴν	δεσπότου	προδοῦσαν ἐξαυδᾷ λέχος. ~(Χορός) ~Ὤμοι
[300]	λεχθεῖσι συγχωρεῖν λόγοις. ~Φθέγξαι τι,	δεῦρ'	ἄθρησον. Ὦ τάλαιν' ἐγώ. ~Γυναῖκες,
[900]	μίασμ' ἐλήλυθα, ~τὸ σὸν πρόσωπον	δεῦρ'	ἐναντίον πατρί. ~Σὺ δὴ θεοῖσιν
[150]	δόμων ἤδη νοσερᾶς ~(δέμνια κοίτης.	~Δεῦρο	γὰρ ἐλθεῖν πᾶν ἔπος ἦν
[450]	τε σῆς ~προῆγον ἄν σε	δεῦρο·	~νῦν δ' ἀγὼν μέγας ~σῶσαι
[500]	~εἰ δ' οὖν, πιθοῦ μοι·	~δευτέρα	γὰρ ἡ χάρις, ~ἔστιν κατ'
[400]	φαῦλος οὖσα, κἀν βροτοῖς ~αἱ	δεύτεραί	πως φροντίδες σοφώτεραι. ~Οὐ γὰρ
[350]	αὑτῆς πλεῖστα κέκτηται κακά. ~Τὸ	δεύτερον	δὲ τὴν ἄνοιαν εὖ φέρειν
[1000]	θέλοιμ' ἄν, ἐν πόλει δὲ	δεύτερος	~σὺν τοῖς ἀρίστοις εὐτυχεῖν ἀεὶ
[1200]	κάτοιδ' ὅτῳ τρόπῳ ~πίπτει, βραχὺν	δὴ	βίοτον ἐμπνέων ἔτι· ~ἵπποι δ'
[750]	φεῦ, πέπρακται· ~βασιλὶς οὐκέτ' ἔστι	δὴ	~γυνή, κρεμαστοῖς ἐν βρόχοις ἠρτημένη.
[1400]	ὧδ' ἐμήσατο. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὤμοι, φρονῶ	δὴ	δαίμον' ἥ μ' ἀπώλεσεν. ~(Ἄρτεμις)
[250]	~Κρύπτω· τὸ δ' ἐμὸν πότε	δὴ	θάνατος ~σῶμα καλύψει; ~Πολλὰ διδάσκει
[900]	πρόσωπον δεῦρ' ἐναντίον πατρί. ~Σὺ	δὴ	θεοῖσιν ὡς περισσὸς ὢν ἀνὴρ
[750]	γὰρ ὡς νεκρόν νιν ἐκτείνουσι	δή.	~(Θησεύς) ~(Γυναῖκες, ἴστε τίς ποτ'
[650]	εὐκλεεῖς ~θανούμεθ' Ἀλλὰ δεῖ με	δὴ	καινῶν λόγων. ~Οὗτος γὰρ ὀργῇ
[1050]	ἧπαρ· ~δακρύων ἐγγὺς τόδε, ~εἰ	δὴ	κακός γε φαίνομαι δοκῶ τε
[0]	εἰς ἡμᾶς μέγα. ~Ἔνεστι γὰρ	δὴ	κἀν θεῶν γένει τόδε· ~τιμώμενοι
[450]	γε στέρξεις νόμους. ~Πόσους δοκεῖς	δὴ	κάρτ' ἔχοντας εὖ φρενῶν ~νοσοῦνθ'
[600]	τέκνον. ~(Ἱππόλυτος) ~(Ὦ Ζεῦ, τί	δὴ	κίβδηλον ἀνθρώποις κακὸν ~γυναῖκας ἐς
[1050]	Λητοῦς κόρη, ~σύνθακε, συγκύναγε, φευξούμεσθα	δὴ	~κλεινὰς Ἀθήνας. Ἀλλὰ χαιρέτω πόλις
[300]	σαφῶς. ~(Φαίδρα) ~Τί τοῦθ' ὃ	δὴ	λέγουσιν ἀνθρώπους ἐρᾶν; ~(Τροφός) ~Ἥδιστον,
[200]	αὖ παράφρων ἔρριψας ἔπος; ~Νῦν	δὴ	μὲν ὄρος βᾶσ' ἐπὶ θήρας
[800]	~Οὐ σοὶ τάδ' ὦναξ, ἦλθε	δὴ	μόνῳ κακά, ~(πολλῶν μετ' ἄλλων
[1400]	τὸν δυσδαίμονα; ~(Ἱππόλυτος) ~Ὄλωλα καὶ	δὴ	νερτέρων ὁρῶ πύλας. ~(Θησεύς) ~Ἦ
[950]	σε φήσεις τήνδε, καὶ τὸ	δὴ	νόθον ~τοῖς γνησίοισι πολέμιον πεφυκέναι·
[850]	πάλαι. ~(Θησεύς) ~Ἔα ἔα· ~τί	δή	ποθ' ἥδε δέλτος ἐκ φίλης
[950]	εὐτυχεῖν τινα ~θνητῶν· ~τὰ γὰρ	δὴ	πρῶτ' ἀνέστραπται πάλιν. ~(Ἱππόλυτος) ~(Πάτερ,
[1000]	οὐ πείθει σ' ~ἴτω· ~δεῖ	δή	σε δεῖξαι τῷ τρόπῳ διεφθάρην.
[1300]	~Καὶ μὴν ὁ τάλας ὅδε	δὴ	στείχει, ~σάρκας νεαρὰς ξανθόν τε
[0]	~ἐνιαυσίαν ἔκδημον αἰνέσας φυγήν, ~ἐνταῦθα	δὴ	στένουσα κἀκπεπληγμένη ~κέντροις ἔρωτος ἡ
[900]	πόλλ' ἁμαρτάνοντες ἄνθρωποι μάτην, ~τί	δὴ	τέχνας μὲν μυρίας διδάσκετε ~καὶ
[700]	ψυχῆς μιᾶς. ~(Χορός) ~Μέλλεις δὲ	δὴ	τί δρᾶν ἀνήκεστον κακόν; ~(Φαίδρα)
[500]	κακή. ~Δεῖ δ' ἐξ ἐκείνου	δή	τι τοῦ ποθουμένου ~σημεῖον, ἢ
[1000]	εἰμι, παρθένον ψυχὴν ἔχων. ~Καὶ	δὴ	τὸ σῶφρον τοὐμὸν οὐ πείθει
[150]	~σκότος ἀμπίσχων κρύπτει νεφέλαις. ~Δυσέρωτες	δὴ	φαινόμεθ' ὄντες ~τοῦδ' ὅ τι
[300]	ἐς σ' ἁμαρτάνω. ~(Τροφός) ~Οὐ	δῆθ'	ἑκοῦσά γ' ἐν δὲ σοὶ
[1050]	ὡς τάχιστα γῆς; ~(Ἱππόλυτος) ~Ποῖ	δῆθ'	ὁ τλήμων τρέψομαι; Τίνος ξένων
[600]	ὄλβον δωμάτων ἐκτίνομεν. ~Τούτῳ δὲ	δῆλον	ὡς γυνὴ κακὸν μέγα· ~προσθεὶς
[1150]	ἡλίκων θ' ὁμήγυρις. ~Χρόνῳ δὲ	δήποτ'	εἶπ' ἀπαλλαχθεὶς γόων· ~Τί ταῦτ'
[1350]	κυναγὸς οὐδ' ὑπηρέτης. ~(Ἄρτεμις) ~Οὐ	δῆτ'	~ἀτάρ μοι προσφιλής γ' ἀπόλλυσαι.
[300]	τ' ἐμὴν μέθες. ~(Τροφός) ~Οὐ	δῆτ'	ἐπεί μοι δῶρον οὐ δίδως
[1400]	ἄναγνον ἐκλιπὼν χέρα; ~(Ἱππόλυτος) ~Οὐ	δῆτ'	ἐπεί σε τοῦδ' ἐλευθερῶ φόνου.
[1050]	ὑμῶν, οὓς σέβω, διόλλυμαι; ~Οὐ	δῆτα·	~πάντως οὐ πίθοιμ' ἂν οὕς
[700]	~ἓν δὲ προτρέπουσ' ἐγὼ ~εὕρημα	δῆτα	τῆσδε συμφορᾶς ἔχω, ~ὥστ' εὐκλεᾶ
[800]	κακῶν πενθήτρια. ~(Θησεύς) ~(Αἰαῖ· ~τί	δῆτα	τοῖσδ' ἀνέστεμμαι κάρα ~πλεκτοῖσι φύλλοις,
[1050]	λέγω. ~(Ἱππόλυτος) ~(Ὦ θεοί, τί	δῆτα	τοὐμὸν οὐ λύω στόμα, ~ὅστις
[1300]	θεῶν ~ἡμῖν ὅσοισι παρθένειος ἡδονὴ	~δηχθεῖσα	κέντροις παιδὸς ἠράσθη σέθεν. ~Γνώμῃ
[1400]	γάμων πάρος ~κόμας κεροῦνταί σοι,	δι'	αἰῶνος μακροῦ ~πένθη μέγιστα δακρύων
[150]	τι τοῦτο στίλβει κατὰ γῆν	~(δι'	ἀπειροσύνην ἄλλου βιότου ~κοὐκ ἀπόδειξιν
[950]	κακῶς. ~Ἤδη νυν αὔχει καὶ	δι'	ἀψύχου βορᾶς ~σίτοις καπήλευ' Ὀρφέα
[150]	συνοικεῖν ~ὠδίνων τε καὶ ἀφροσύνας.	~(Δι'	ἐμᾶς ᾖξέν ποτε νηδύος ἅδ'
[1150]	σμικρᾶς ῥοπῆς. ~(Θησεύς) ~Πρὸς τοῦ;	Δι'	ἔχθρας μῶν τις ἦν ἀφιγμένος,
[1300]	οὐχ ἑκοῦσα μηχαναῖς, ~ἣ σῷ	δι'	ὅρκων παιδὶ σημαίνει νόσον. ~Ὁ
[550]	μήσομαι; ~Τὰ κρυπτὰ γὰρ πέφηνε,	διὰ	δ' ὄλλυσαι, ~(αἰαῖ, ἒ ἔ,
[100]	πελάνων τρύχῃ; ~Φοιτᾷ γὰρ καὶ	διὰ	λίμνας ~χέρσον θ' ὑπὲρ πελάγους
[1350]	ὄχημ' ἵππειον, ἐμῆς ~βόσκημα χερός,	~διά	μ' ἔφθειρας, κατὰ δ' ἔκτεινας.
[1350]	διελυμάνθην. ~Ἀπόλωλα τάλας, οἴμοι μοι.	~Διά	μου κεφαλῆς ᾄσσουσ' ὀδύναι, ~κατὰ
[500]	κλῃδοῦχον, οὐ σεβίζομεν, ~πέρθοντα καὶ	διὰ	πάσας ἱέντα συμφορᾶς ~θνατοὺς ὅταν
[750]	~Ὦ λευκόπτερε Κρησία ~πορθμίς, ἃ	διὰ	πόντιον ~κῦμ' ἁλίκτυπον ἅλμας ~(ἐπόρευσας
[550]	οὐκ ἔχω· ~γεγώνει δ' οἵα	~διὰ	πύλας ἔμολεν ἔμολε σοὶ βοά.
[1350]	~ὑπ' ἀμφιτόμου λόγχας ἔραμαι ~διαμοιρᾶσαι	~διά	τ' εὐνᾶσαι τὸν ἐμὸν βίοτον.
[900]	τις ἐς σὸν οὖς με	διαβαλὼν	ἔχει ~φίλων, νοσοῦμεν δ' οὐδὲν
[650]	~τὸ γὰρ δάκνον σου τὴν	διάγνωσιν	κρατεῖ· ~ἔχω δὲ κἀγὼ πρὸς
[900]	τεκμήριον ~σαφές τι κεῖσθαι καὶ	διάγνωσιν	φρενῶν, ~ὅστις τ' ἀληθής ἐστιν
[1300]	~σάρκας νεαρὰς ξανθόν τε κάρα	~διαλυμανθείς.	Ὦ πόνος οἴκων, ~(οἷον ἐκράνθη
[1350]	~(δυσδαίμον' ~ὑπ' ἀμφιτόμου λόγχας ἔραμαι	~διαμοιρᾶσαι	~διά τ' εὐνᾶσαι τὸν ἐμὸν
[950]	ἔχον καλοὺς λόγους, ~(εἴ τις	διαπτύξειεν	οὐ καλὸν τόδε. ~Ἐγὼ δ'
[350]	ἐγώ, ~οὐκ ἔσθ' ὁποίῳ φαρμάκῳ	διαφθερεῖν	~(ἔμελλον, ὥστε τοὔμπαλιν πεσεῖν φρενῶν.
[950]	~ὅθεν μ' ὑπῆλθες πρῶτον ὡς	διαφθερῶν	~οὐκ ἀντιλέξοντ' Εἰσορᾷς φάος τόδε
[650]	~(Φαίδρα) ~Ὦ παγκακίστη καὶ φίλων	διαφθορεῦ,	~οἷ' εἰργάσω με. Ζεύς σε
[550]	~βροντᾷ γὰρ ἀμφιπύρῳ ~(τοκάδα τὰν	διγόνοιο	Βάκχου ~νυμφευσαμένα πότμῳ ~φονίῳ κατηύνασεν.
[50]	δὲ ποταμίαισι κηπεύει δρόσοις, ~ὅσοις	διδακτὸν	μηδὲν ἀλλ' ἐν τῇ φύσει
[650]	~Ἢ νύν τις αὐτὰς σωφρονεῖν	διδαξάτω,	~ἢ κἄμ' ἐάτω ταῖσδ' ἐπεμβαίνειν
[250]	δὴ θάνατος ~σῶμα καλύψει; ~Πολλὰ	διδάσκει	μ' ὁ πολὺς βίοτος· ~χρῆν
[900]	ἐπίστασθ' οὐδ' ἐθηράσασθέ πω, ~(φρονεῖν	διδάσκειν	οἷσιν οὐκ ἔνεστι νοῦς; ~(Ἱππόλυτος)
[900]	~τί δὴ τέχνας μὲν μυρίας	διδάσκετε	~καὶ πάντα μηχανᾶσθε κἀξευρίσκετε, ~ἓν
[1400]	ὤλεσάς νιν, ἀνθρώποισι δὲ ~θεῶν	διδόντων	εἰκὸς ἐξαμαρτάνειν. ~(Καὶ σοὶ παραινῶ
[400]	~ἥδ' ἐστὶν ἡ σπείρουσα καὶ	διδοῦσ'	ἔρον, ~οὗ πάντες ἐσμὲν οἱ
[1300]	Ὦ πόνος οἴκων, ~(οἷον ἐκράνθη	δίδυμον	μελάθροις ~πένθος θεόθεν καταληπτόν. ~(Ἱππόλυτος)
[300]	δῆτ' ἐπεί μοι δῶρον οὐ	δίδως	ὃ χρῆν. ~(Φαίδρα) ~(Δώσω· σέβας
[1000]	πάρεστι, κίνδυνός τ' ἀπὼν ~(κρείσσω	δίδωσι	τῆς τυραννίδος χάριν. ~Ἓν οὐ
[1300]	πατρὸς ὡς ἀδίκου ~χρησμοῖς ἀδίκοις	διελυμάνθην.	~Ἀπόλωλα τάλας, οἴμοι μοι. ~Διά
[1000]	~ἔργοις ἂν εἶδες τοὺς κακοὺς	διεξιών·	~(νῦν δ' ὅρκιόν σοι Ζῆνα
[600]	παῖ, τί δράσεις; Σοὺς φίλους	διεργάσῃ;	~(Ἱππόλυτος) ~Ἀπέπτυσ' ~οὐδεὶς ἄδικός ἐστί
[50]	ἀλλ' ἀκήρατον ~μέλισσα λειμῶν' ἠρινὴ	διέρχεται,	~Αἰδὼς δὲ ποταμίαισι κηπεύει δρόσοις,
[1000]	δή σε δεῖξαι τῷ τρόπῳ	διεφθάρην.	~Πότερα τὸ τῆσδε σῶμ' ἐκαλλιστεύετο
[1400]	~Ἱππόλυτ' ~ἔχει γὰρ μοῖραν ᾗ	διεφθάρης.	~Καὶ χαῖρ' ~ἐμοὶ γὰρ οὐ
[350]	μακρῷ χρόνῳ ~θνητῶν ἐφρόντισ' ᾗ	διέφθαρται	βίος. ~Καί μοι δοκοῦσιν οὐ
[1000]	~Ἥκιστ' ἐπεί τοι τὰς φρένας	διέφθορεν	~(θνητῶν ὅσοισιν ἁνδάνει μοναρχία. ~Ἐγὼ
[450]	σ' ἀλλὰ τἀνδρός. Ὡς τάχος	διιστέον,	~τὸν εὐθὺν ἐξειπόντας ἀμφὶ σοῦ
[700]	φρένας κεκτήμεθα. ~(Φαίδρα) ~Ἦ γὰρ	δίκαια	ταῦτα κἀξαρκοῦντά μοι, ~τρώσασαν ἡμᾶς
[400]	τοῦτό φασ' ἁμιλλᾶσθαι βίῳ, ~γνώμην	δικαίαν	κἀγαθήν ὅτῳ παρῇ. ~Κακοὺς δὲ
[900]	πάντας ἀνθρώπους ἔχειν, ~τὴν μὲν	δικαίαν,	τὴν δ' ὅπως ἐτύγχανεν, ~(ὡς
[1250]	παιδὸς ἐκδεῖξαι φρένα ~τοῦ σοῦ	δικαίαν,	ὡς ὑπ' εὐκλείας θάνῃ, ~καὶ
[900]	φρονοῦσα τἄδικ' ἐξηλέγχετο ~πρὸς τῆς	δικαίας,	κοὐκ ἂν ἠπατώμεθα. ~(Ἱππόλυτος) ~Ἀλλ'
[900]	κἄτι μᾶλλον ἢ φίλους, ~(κρύπτειν	δίκαιον	σάς, πάτερ, δυσπραξίας. ~(Θησεύς) ~Ὦ
[1300]	νόσον. ~Ὁ δ' ὥσπερ ὢν	δίκαιος,	οὐκ ἐφέσπετο ~λόγοισιν, οὐδ' αὖ
[1050]	~ἢ τοὺς τεκόντας ὅσια δρᾶν	δίκαιος	ὤν. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ δυστάλαινα μῆτερ,
[900]	γαῖαν, ἣ χωρήσεται ~τοὺς μὴ	δικαίους	καὶ κακοὺς πεφυκότας. ~Σκέψασθε δ'
[650]	~(σφαλεῖσαι κάθαμμα λύειν λόγου; ~Ἐτύχομεν	δίκας.	Ἰὼ γᾶ καὶ φῶς· ~πᾷ
[50]	παρασχεῖν τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἐμοὶ	~δίκην	τοσαύτην ὥστ' ἐμοὶ καλῶς ἔχειν.
[1150]	καὶ διώλετ' Εἰπέ, τῷ τρόπῳ	Δίκης	~ἔπαισεν αὐτὸν ῥόπτρον αἰσχύναντ' ἐμέ;
[100]	~(Σὺ δ' ἀμφὶ τὰν πολύθηρον	~Δίκτυνναν	ἀμπλακίαις ~ἀνίερος ἀθύτων πελάνων τρύχῃ;
[1100]	κυνῶν ~ὠκυπόδων μέτα θῆρας ἔναιρεν	~(Δίκτυνναν	ἀμφὶ σεμνάν. ~Οὐκέτι συζυγίαν πώλων
[150]	λίμνας ~χέρσον θ' ὑπὲρ πελάγους	~δίναις	ἐν νοτίαις ἅλμας. ~Ἢ πόσιν,
[1100]	~Ἐγὼ δὲ σᾷ δυστυχίᾳ ~δάκρυσι	διοίσω	πότμον ~ἄποτμον· ~ὦ τάλαινα μᾶτερ,
[1050]	γ' ὑφ' ὑμῶν, οὓς σέβω,	διόλλυμαι;	~Οὐ δῆτα· ~πάντως οὐ πίθοιμ'
[900]	~Τί χρῆμα πάσχει; Τῷ τρόπῳ	διόλλυται;	~(Πάτερ, πυθέσθαι βούλομαι σέθεν πάρα.
[300]	~Σύ τ' ὦ τάλαιν' ὅμαιμε,	Διονύσου	δάμαρ. ~(Τροφός) ~(Τέκνον, τί πάσχεις;
[1200]	τις ἠχὼ χθόνιος ὡς βροντὴ	Διὸς	~βαρὺν βρόμον μεθῆκε, φρικώδη κλύειν·
[50]	ὦ κόρα ~(Λατοῦς Ἄρτεμι καὶ	Διός,	~καλλίστα πολὺ παρθένων, ~ἃ μέγαν
[700]	εἰσηκούσατε. ~(Χορός) ~Ὄμνυμι σεμνὴν Ἄρτεμιν,	Διὸς	κόρην, ~μηδὲν κακῶν σῶν ἐς
[0]	γάμων, ~(Φοίβου δ' ἀδελφὴν Ἄρτεμιν,	Διὸς	κόρην, ~τιμᾷ, μεγίστην δαιμόνων ἡγούμενος,
[50]	~(Ἱππόλυτος) ~(Ἕπεσθ' ᾄδοντες ἕπεσθε ~τὰν	Διὸς	οὐρανίαν ~(Ἄρτεμιν, ᾇ μελόμεσθα. ~(Ἱππόλυτος
[500]	ἵησιν ἐκ χερῶν ~Ἔρως ὁ	Διὸς	παῖς. ~(Ἄλλως ἄλλως παρά τ'
[550]	Θήβας ἱερὸν ~τεῖχος, ὦ στόμα	Δίρκας,	συνείποιτ' ~ἂν ἁ Κύπρις οἷον
[350]	σχολή, τερπνὸν κακόν, ~(αἰδώς τε.	Δισσαὶ	δ' εἰσίν, ἡ μὲν οὐ
[1150]	ἔστι; Μῶν τις συμφορὰ νεωτέρα	~δισσὰς	κατείληφ' ἀστυγείτονας πόλεις; ~(Ἄγγελος) ~Ἱππόλυτος
[900]	ἐστιν ὅς τε μὴ φίλος,	~δισσάς	τε φωνὰς πάντας ἀνθρώπους ἔχειν,
[250]	καὶ ξυντεῖναι. ~Τὸ δ' ὑπὲρ	δισσῶν	μίαν ὠδίνειν ~ψυχὴν χαλεπὸν βάρος,
[1300]	φοβουμένη ~ψευδεῖς γραφὰς ἔγραψε καὶ	διώλεσεν	~δόλοισι σὸν παῖδ' ἀλλ' ὅμως
[1150]	τῶν ἐμῶν κατευγμάτων. ~Πῶς καὶ	διώλετ'	Εἰπέ, τῷ τρόπῳ Δίκης ~ἔπαισεν
[1300]	νικᾶν τὴν Κύπριν πειρωμένη ~(τροφοῦ	διώλετ'	οὐχ ἑκοῦσα μηχαναῖς, ~ἣ σῷ
[1050]	νόθος. ~(Θησεύς) ~Οὐχ ἕλξετ' αὐτόν,	δμῶες;	Οὐκ ἀκούετε ~(πάλαι ξενοῦσθαι τόνδε
[1150]	λόγοις. ~Ἐντύναθ' ἵππους ἅρμασι ζυγηφόρους,	~δμῶες,	πόλις γὰρ οὐκέτ' ἔστιν ἥδε
[1350]	~Φεῦ φεῦ· ~πρὸς θεῶν, ἀτρέμα,	δμῶες,	~χροὸς ἑλκώδους ἅπτεσθε χεροῖν. ~(Τίς
[1100]	~ὄψεσθε, κεἰ μὴ ταῦτ' ἐμῷ	δοκεῖ	πατρί. ~(Χορός) ~(Ἦ μέγα μοι
[750]	~(Χορός) ~Φίλαι, τί δρῶμεν; Ἦ	δοκεῖ	περᾶν δόμους ~λῦσαί τ' ἄνασσαν
[500]	νῦν ἀναλωθήσομαι. ~(Τροφός) ~(Εἴ τοι	δοκεῖ	σοι χρῆν μὲν οὔ σ'
[100]	ἔντονον φέρων ~μάταια βάζει, μὴ	δόκει	τούτων κλύειν. ~(Σοφωτέρους γὰρ χρὴ
[450]	φρενῶν ~νοσοῦνθ' ὁρῶντας λέκτρα μὴ	δοκεῖν	ὁρᾶν; ~Πόσους δὲ παισὶ πατέρας
[450]	ὅσην σύ, πῶς ἂν ἐκνεῦσαι	δοκεῖς;	~Ἀλλ' εἰ τὰ πλείω χρηστὰ
[450]	τούσδε γε στέρξεις νόμους. ~Πόσους	δοκεῖς	δὴ κάρτ' ἔχοντας εὖ φρενῶν
[950]	~Τέθνηκεν ἥδε· ~τοῦτό σ' ἐκσώσειν	δοκεῖς;	~Ἐν τῷδ' ἁλίσκῃ πλεῖστον, ὦ
[400]	εὕρῃ μέγα, ~τοῦτον λαβοῦσα πῶς	δοκεῖς	καθύβρισεν. ~Φοιτᾷ δ' ἀν' αἰθέρ'
[1000]	ἄθικτος, ᾧ με νῦν ἔχειν	δοκεῖς·	~λέχους γὰρ ἐς τόδ' ἡμέρας
[400]	~ὅταν γὰρ αἰσχρὰ τοῖσιν ἐσθλοῖσιν	δοκῇ,	~ἦ κάρτα δόξει τοῖς κακοῖς
[350]	ᾗ διέφθαρται βίος. ~Καί μοι	δοκοῦσιν	οὐ κατὰ γνώμης φύσιν ~πράσσειν
[650]	~(ὃς οὐδ' ἀκούσας τοιάδ' ἁγνεύειν	δοκῶ;	~Εὖ δ' ἴσθι, τοὐμόν σ'
[1050]	~εἰ δὴ κακός γε φαίνομαι	δοκῶ	τε σοί. ~(Θησεύς) ~Τότε στενάζειν
[1300]	~ψευδεῖς γραφὰς ἔγραψε καὶ διώλεσεν	~δόλοισι	σὸν παῖδ' ἀλλ' ὅμως ἔπεισέ
[450]	~οὐδὲ στέγην γὰρ ᾗ κατηρεφεῖς	δόμοι	~καλῶς ἀκριβώσαις ἄν· ~ἐς δὲ
[350]	χρόνος μένει; ~(Τελευτάσεταί τι καινὸν	δόμοις.	~Ἄσημα δ' οὐκέτ' ἐστὶν οἷ
[750]	~(Γυναῖκες, ἴστε τίς ποτ' ἐν	δόμοις	βοὴ ~ἠχὼ βαρεῖα προσπόλων ἀφίκετο;
[600]	~μὴ γὰρ ἔν γ' ἐμοῖς	δόμοις	~εἴη φρονοῦσα πλείον' ἢ γυναῖκα
[1300]	μὴν κακοὺς ~αὐτοῖς τέκνοισι καὶ	δόμοις	ἐξόλλυμεν. ~(Χορός) ~Καὶ μὴν ὁ
[800]	τύχα, ~ὥς μοι βαρεῖα καὶ	δόμοις	ἐπεστάθης, ~(κηλὶς ἄφραστος ἐξ ἀλαστόρων
[900]	~Θησεῦ, τὸ λῷστον σοῖσι βούλευσαι	δόμοις.	~(Ἱππόλυτος) ~(Κραυγῆς ἀκούσας σῆς ἀφικόμην,
[550]	πύλαις ~ἀκούσαθ' οἷος κέλαδος ἐν	δόμοις	πίτνει. ~(Χορός) ~Σὺ παρὰ κλῇθρα,
[550]	δ' ἔστι, Φαίδρα, δεινὸν ἐν	δόμοισί	σοι; ~(Φαίδρα) ~Ἐπίσχετ' αὐδὴν τῶν
[1100]	ἄντυγι χορδᾶν ~λήξει πατρῷον ἀνὰ	δόμον·	~ἀστέφανοι δὲ κόρας ἀνάπαυλαι ~Λατοῦς
[1000]	~(πασῶν γυναικῶν; Ἢ σὸν οἰκήσειν	δόμον	~ἔγκληρον εὐνὴν προσλαβὼν ἐπήλπισα; ~Μάταιος
[850]	~(Ὦ τάλας, ὅσον κακὸν ἔχει	δόμος.	~Δάκρυσί μου βλέφαρα ~καταχυθέντα τέγγεται
[750]	τί μ' ὡς θεωρὸν ἀξιοῖ	δόμος	~πύλας ἀνοίξας εὐφρόνως προσεννέπειν. ~Μῶν
[800]	εἰργάσω ~τοσοῦτον ὥστε τούσδε συγχέαι	δόμους,	~αἰαῖ τόλμας, ~βιαίως θανοῦσ' ἀνοσίῳ
[850]	εἴ πως ἔστι, μὴ σφήλῃς	δόμους,	~αἰτουμένης δὲ κλῦθί μου· ~πρὸς
[350]	θεοῦ, ~ἣ τήνδε κἀμὲ καὶ	δόμους	ἀπώλεσεν. ~(Χορός) ~Ἄιες ὤ, ἔκλυες
[1050]	ὁ τλήμων τρέψομαι; Τίνος ξένων	~δόμους	ἔσειμι, τῇδ' ἐπ' αἰτίᾳ φυγών;
[850]	γὰρ Ποσειδῶν αὐτὸν εἰς Ἅιδου	δόμους	~θανόντα πέμψει τὰς ἐμὰς ἀρὰς
[800]	~Τοσοῦτον ἴσμεν· ~ἄρτι γὰρ κἀγὼ	δόμους,	~(Θησεῦ, πάρειμι σῶν κακῶν πενθήτρια.
[750]	τί δρῶμεν; Ἦ δοκεῖ περᾶν	δόμους	~λῦσαί τ' ἄνασσαν ἐξ ἐπισπαστῶν
[600]	θηλειῶν ἄτερ. ~(Νῦν δ' ἐς	δόμους	μὲν πρῶτον ἄξεσθαι κακὸν ~μέλλοντες
[1150]	τόνδ' εἰσορῶ ~σπουδῇ σκυθρωπὸν πρὸς	δόμους	ὁρμώμενον. ~(Ἄγγελος) ~Ποῖ γῆς ἄνακτα
[700]	γάρ ποτ' αἰσχυνῶ γε Κρησίους	δόμους	~(οὐδ' ἐς πρόσωπον Θησέως ἀφίξομαι
[100]	~(Ἱππόλυτος) ~(Χωρεῖτ' ὀπαδοί, καὶ παρελθόντες	δόμους	~σίτων μέλεσθε· τερπνὸν ἐκ κυναγίας
[450]	ὃ θνητῶν εὖ πόλεις οἰκουμένας	~δόμους	τ' ἀπόλλυσ' οἱ καλοὶ λίαν
[600]	δ' αὖ λαβὼν ἀτηρὸν ἐς	δόμους	φυτὸν ~γέγηθε κόσμον προστιθεὶς ἀγάλματι
[750]	~λυπηρὸς ἡμῖν τούσδ' ἂν ἐκλίποι	δόμους.	~(Χορός) ~Οὐκ ἐς γέροντας ἥδε
[850]	~(φεῦ φεῦ, τῶν ἐμῶν τυράννων	δόμους.	~Ὦ δαῖμον, εἴ πως ἔστι,
[1200]	~Δοῦλος μὲν οὖν ἔγωγε σῶν	δόμων,	ἄναξ, ~ἀτὰρ τοσοῦτόν γ' οὐ
[750]	ἰού· ~βοηδρομεῖτε πάντες οἱ πέλας	δόμων·	~ἐν ἀγχόναις δέσποινα, Θησέως δάμαρ.
[150]	λαμπρὸς ὅδ' αἰθήρ, ~ἔξω δὲ	δόμων	ἤδη νοσερᾶς ~(δέμνια κοίτης. ~Δεῦρο
[300]	σοὺς ~παῖδας, πατρῴων μὴ μεθέξοντας	δόμων,	~μὰ τὴν ἄνασσαν ἱππίαν Ἀμαζόνα,
[650]	ἐξειπεῖν πατρί. ~Νῦν δ' ἐκ	δόμων	μέν, ἔστ' ἂν ἔκδημος χθονὸς
[800]	σέθεν, ~(μέλεος, οἷον εἶδον ἄλγος	δόμων,	~οὐ τλητὸν οὐδὲ ῥητόν. Ἀλλ'
[0]	γάρ νιν Πιτθέως ποτ' ἐκ	δόμων	~(σεμνῶν ἐς ὄψιν καὶ τέλη
[400]	~πρώτη θυραίους. Ἐκ δὲ γενναίων	δόμων	~(τόδ' ἦρξε θηλείαισι γίγνεσθαι κακόν·
[1100]	ὄλβου καὶ ἀκήρατον ἄλγεσι θυμόν.	~(Δόξα	δὲ μήτ' ἀτρεκὴς μήτ' αὖ
[400]	σῶφρον ὡς ἁπανταχοῦ καλὸν ~καὶ	δόξαν	ἐσθλὴν ἐν βροτοῖς καρπίζεται. ~(Τροφός)
[400]	τοῖσιν ἐσθλοῖσιν δοκῇ, ~ἦ κάρτα	δόξει	τοῖς κακοῖς γ' εἶναι καλά.
[1400]	ὡς τότ' ἦσθ' ὠργισμένος. ~(Θησεύς)	~Δόξης	γὰρ ἦμεν πρὸς θεῶν ἐσφαλμένοι.
[950]	ὅρους γῆς ἧς ἐμὸν κρατεῖ	δόρυ.	~Εἰ γὰρ παθών γε σοῦ
[400]	~κλεινῶν Ἀθηνῶν, μητρὸς οὕνεκ' εὐκλεεῖς.	~Δουλοῖ	γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις
[100]	μιμητέον ~(φρονοῦντας οὕτως, ὡς πρέπει	δούλοις	λέγειν ~προσευξόμεσθα τοῖσι σοῖς ἀγάλμασιν,
[1200]	λεπαίας οὐ κάτοιδ' ὅποι χθονός.	~Δοῦλος	μὲν οὖν ἔγωγε σῶν δόμων,
[950]	~Ἐγὼ δ' ἄκομψος εἰς ὄχλον	δοῦναι	λόγον, ~ἐς ἥλικας δὲ κὠλίγους
[700]	~(Χορός) ~Μέλλεις δὲ δὴ τί	δρᾶν	ἀνήκεστον κακόν; ~(Φαίδρα) ~Θανεῖν· ~ὅπως
[1050]	σέβειν ~ἢ τοὺς τεκόντας ὅσια	δρᾶν	δίκαιος ὤν. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ δυστάλαινα
[300]	δὲ σοὶ λελείψομαι. ~(Φαίδρα) ~(Τί	δρᾷς;	Βιάζῃ χειρὸς ἐξαρτωμένη; ~(Τροφός) ~Καὶ
[1400]	δέμας. ~(Θησεύς) ~Οἴμοι, τέκνον, τί	δρᾷς	με τὸν δυσδαίμονα; ~(Ἱππόλυτος) ~Ὄλωλα
[1250]	ἢ τί χρὴ τὸν ἄθλιον	~δράσαντας	ἡμᾶς σῇ χαρίζεσθαι φρενί; ~Φρόντιζ'
[1050]	ἀνδρὶ δυσσεβεῖ. ~(Ἱππόλυτος) ~Οἴμοι, τί	δράσεις;	Οὐδὲ μηνυτὴν χρόνον ~δέξῃ καθ'
[600]	ἀνώμοτος. ~(Τροφός) ~Ὦ παῖ, τί	δράσεις;	Σοὺς φίλους διεργάσῃ; ~(Ἱππόλυτος) ~Ἀπέπτυσ'
[550]	νόσον. ~(Χορός) ~Πῶς οὖν; Τί	δράσεις,	ὦ παθοῦσ' ἀμήχανα; ~(Φαίδρα) ~Οὐκ
[1050]	σοι θυμός, ἐξώθει χθονός. ~(Θησεύς)	~Δράσω	τάδ' εἰ μὴ τοῖς ἐμοῖς
[150]	τε νόσοι. ~Τί σ' ἐγὼ	δράσω;	Τί δὲ μὴ δράσω; ~Τόδε
[150]	ἐγὼ δράσω; Τί δὲ μὴ	δράσω;	~Τόδε σοι φέγγος, λαμπρὸς ὅδ'
[50]	ἐς τὰ πάντ' ἀεί, ~τούτοις	δρέπεσθαι,	τοῖς κακοῖσι δ' οὐ θέμις.
[550]	ἄνυμφον, οἴκων ~ζεύξασ' ἀπ' Εὐρυτίων	~δρομάδα	ναί δ' ὅπως τε βάκχαν
[1200]	μαλθακὰ ~γαίας ἔχων οἴακας εὐθύνοι	δρόμον,	~προυφαίνετ' ἐς τὸ πρόσθεν, ὥστ'
[200]	κρηναίων νασμῶν ἔρασαι; ~Πάρα γὰρ	δροσερὰ	πύργοις συνεχὴς ~κλειτύς, ὅθεν σοι
[200]	ἀνάγκη. ~(Φαίδρα) ~Αἰαῖ· ~πῶς ἂν	δροσερᾶς	ἀπὸ κρηνῖδος ~καθαρῶν ὑδάτων πῶμ'
[50]	διέρχεται, ~Αἰδὼς δὲ ποταμίαισι κηπεύει	δρόσοις,	~ὅσοις διδακτὸν μηδὲν ἀλλ' ἐν
[100]	ἦν φίλα ~πορφύρεα φάρεα ~ποταμίᾳ	δρόσῳ	~τέγγουσα, θερμᾶς δ' ἐπὶ νῶτα
[1100]	~Ὦ ψάμαθοι πολιήτιδος ἀκτᾶς, ~ὦ	δρυμὸς	ὄρεος, ὅθι κυνῶν ~ὠκυπόδων μέτα
[750]	λύσομεν δέρης; ~(Χορός) ~Φίλαι, τί	δρῶμεν;	Ἦ δοκεῖ περᾶν δόμους ~λῦσαί
[300]	ἐς σ' ἁμαρτίαν; ~(Φαίδρα) ~Μὴ	δρῶσ'	ἔγωγ' ἐκεῖνον ὀφθείην κακῶς. ~(Τροφός)
[400]	μήτε λανθάνειν καλὰ ~μήτ' αἰσχρὰ	δρώσῃ	μάρτυρας πολλοὺς ἔχειν. ~(Τὸ δ'
[600]	~Νῦν δ' αἱ μὲν ἔνδον	δρῶσιν	αἱ κακαὶ κακὰ ~βουλεύματ' ἔξω
[350]	καιρὸς ἦν σαφής, ~οὐκ ἂν	δύ'	ἤστην ταὔτ' ἔχοντε γράμματα. ~Ταῦτ'
[1050]	καὶ τόπων Ἀτλαντικῶν, ~εἴ πως	δυναίμην,	ὡς σὸν ἐχθαίρω κάρα. ~(Ἱππόλυτος)
[900]	εὖ φρονεῖν ~τοὺς μὴ φρονοῦντας	δυνατός	ἐστ' ἀναγκάσαι. ~Ἀλλ' οὐ γὰρ
[1250]	ἄναξ, ~ἀτὰρ τοσοῦτόν γ' οὐ	δυνήσομαί	ποτε, ~τὸν σὸν πιθέσθαι παῖδ'
[850]	γ' ἐξελῶ σφε τῆσδε γῆς,	~δυοῖν	δὲ μοίραιν θατέρᾳ πεπλήξεται· ~(ἢ
[500]	ἄπο, ~(λαβεῖν, συνάψαι τ' ἐκ	δυοῖν	μίαν χάριν. ~(Φαίδρα) ~Πότερα δὲ
[1350]	~(β) Εἴθε με κοιμάσειε τὸν	~δυσδαίμον'	Ἅιδα μέλαινα ~νύκτερός τ' ἀνάγκα.
[1350]	Παιὰν ἔλθοι. ~Προσαπόλλυτ' ἀπόλλυτε τὸν	~(δυσδαίμον'	~ὑπ' ἀμφιτόμου λόγχας ἔραμαι ~διαμοιρᾶσαι
[1400]	τέκνον, τί δρᾷς με τὸν	δυσδαίμονα;	~(Ἱππόλυτος) ~Ὄλωλα καὶ δὴ νερτέρων
[650]	γὰρ παρ' ἡμῖν πάθος ~πέραν	δυσεκπέρατον	ἔρχεται βίου. ~Κακοτυχεστάτα γυναικῶν ἐγώ.
[850]	οὐκέτι στόματος ἐν πύλαις ~καθέξω	δυσεκπέρατον	ὀλοὸν ~κακόν· ~ἰὼ πόλις. ~(Ἱππόλυτος
[1200]	ὁ τλήμων ἡνίαισιν ἐμπλακεὶς ~δεσμὸν	δυσεξήνυστον	ἕλκεται δεθείς, ~σποδούμενος μὲν πρὸς
[150]	ἄλλο ~σκότος ἀμπίσχων κρύπτει νεφέλαις.	~Δυσέρωτες	δὴ φαινόμεθ' ὄντες ~τοῦδ' ὅ
[400]	ἔργον ᾔδη τὴν νόσον τε	δυσκλεᾶ,	~γυνή τε πρὸς τοῖσδ' οὖσ'
[950]	αὐτὴν ἔμπορον βίου λέγεις, ~(εἰ	δυσμενείᾳ	σῇ τὰ φίλτατ' ὤλεσεν. ~Ἀλλ'
[750]	οἱ Κρησίας τ' ἐκ γᾶς	δύσορνις	~(ἔπτατο κλεινὰς Ἀθήνας Μουνίχου τ'
[1400]	~(Ἱππόλυτος) ~(μωξα τοίνυν καὶ πατρὸς	δυσπραξίας.	~(Ἄρτεμις) ~Ἐξηπατήθη δαίμονος βουλεύμασιν. ~(Ἱππόλυτος)
[900]	φίλους, ~(κρύπτειν δίκαιον σάς, πάτερ,	δυσπραξίας.	~(Θησεύς) ~Ὦ πόλλ' ἁμαρτάνοντες ἄνθρωποι
[1050]	~Μισθὸς γὰρ οὗτός ἐστιν ἀνδρὶ	δυσσεβεῖ.	~(Ἱππόλυτος) ~Οἴμοι, τί δράσεις; Οὐδὲ
[1050]	δρᾶν δίκαιος ὤν. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ	δυστάλαινα	μῆτερ, ὦ πικραὶ γοναί· ~μηδείς
[550]	~(Φαίδρα) ~Ἰώ μοι, αἰαῖ· ~(ὦ	δυστάλαινα	τῶν ἐμῶν παθημάτων. ~(Χορός) ~Τίνα
[1400]	~Ἐξηπατήθη δαίμονος βουλεύμασιν. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ	δυστάλας	σὺ τῆσδε συμφορᾶς, πάτερ. ~(Θησεύς)
[100]	θανάτου θέλουσαν ~(κέλσαι ποτὶ τέρμα	δύστανον.	~Σύ γὰρ ἔνθεος, ὦ κούρα,
[150]	τᾷ δυστρόπῳ γυναικῶν ~ἁρμονίᾳ κακὰ	δύστανος	ἀμηχανία συνοικεῖν ~ὠδίνων τε καὶ
[1350]	ἐμὸν βίοτον. ~Ὦ πατρὸς ἐμοῦ	δύστανος	ἀρά· ~μιαιφόνον τι σύγγονον ~(παλαιῶν
[1200]	~ἵπποι δ' ἔκρυφθεν καὶ τὸ	δύστηνον	τέρας ~ταύρου λεπαίας οὐ κάτοιδ'
[1300]	θεόθεν καταληπτόν. ~(Ἱππόλυτος) ~(Αἰαῖ αἰαῖ·	~δύστηνος	ἐγώ, πατρὸς ὡς ἀδίκου ~χρησμοῖς
[200]	παρακόπτει φρένας, ὦ παῖ. ~(Φαίδρα)	~Δύστηνος	ἐγώ, τί ποτ' εἰργασάμην; ~(Ποῖ
[850]	καὶ τέκνων ἐπιστολὰς ~ἔγραψεν ἡ	δύστηνος,	ἐξαιτουμένη; ~(Θάρσει, τάλαινα· ~λέκτρα γὰρ
[600]	~καλὸν κακίστῳ καὶ πέπλοισιν ἐκπονεῖ	~δύστηνος,	ὄλβον δωμάτων ὑπεξελών. ~Ἔχει δ'
[300]	κακορροθεῖς; ~(Φαίδρα) ~Τρίτη δ' ἐγὼ	δύστηνος	ὡς ἀπόλλυμαι. ~(Τροφός) ~Ἔκ τοι
[750]	δεσπόταις ἐμοῖς. ~(Χορός) ~Ὄλωλεν ἡ	δύστηνος,	ὡς κλύω, γυνή· ~ἤδη γὰρ
[250]	τροφέ, ~(Φαίδρα) ς ὁρῶμεν τάσδε	δυστήνους	τύχας. ~Ἄσημα δ' ἡμῖν ἥτις
[150]	δέδεται ψυχά; ~Φιλεῖ δὲ τᾷ	δυστρόπῳ	γυναικῶν ~ἁρμονίᾳ κακὰ δύστανος ἀμηχανία
[1000]	~ταχὺς γὰρ Ἅιδης ῥᾷστος ἀνδρὶ	δυστυχεῖ·	~ἀλλ' ἐκ πατρῴας φυγὰς ἀλητεύων
[300]	~(Φαίδρα) ~Ἐκεῖθεν ἡμεῖς, οὐ νεωστί,	δυστυχεῖς.	~(Τροφός) ~Οὐδέν τι μᾶλλον οἶδ'
[600]	ἀνωφελεῖς ~λαβὼν πιέζει τἀγαθῷ τὸ	δυστυχές.	~Ῥᾷστον δ' ὅτῳ τὸ μηδέν
[800]	τοῖσδ' ἀνέστεμμαι κάρα ~πλεκτοῖσι φύλλοις,	δυστυχὴς	θεωρὸς ὤν; ~Χαλᾶτε κλῇθρα, πρόσπολοι,
[1100]	ἅμιλλα κούραις. ~Ἐγὼ δὲ σᾷ	δυστυχίᾳ	~δάκρυσι διοίσω πότμον ~ἄποτμον· ~ὦ
[1250]	~οὐκ ὠμὸς ἐς σὸν παῖδα	δυστυχοῦντ'	ἔσῃ. ~(Θησεύς) ~(Κομίζετ' αὐτόν, ὡς
[250]	σύ μοι ξυμμαρτυρῇς ~οἵα πέφυκα	δυστυχοῦσι	δεσπόταις. ~Ἄγ' ὦ φίλη παῖ,
[450]	σέ. ~Ὁ δ' αἶνος οὗτος	δυσχερέστερος	λόγων ~(τῶν τῆσδε καί σοι
[850]	γὰρ τὰ Θησέως ~οὐκ ἔστι	δῶμά	θ' ἥτις εἴσεισιν γυνή. ~Καὶ
[800]	ἢ μάτην ὄχλον ~στέγει τύραννον	δῶμα	προσπόλων ἐμῶν; ~Ὤμοι μοι σέθεν,
[600]	~τῆς ἀξίας ἕκαστον, ἐν δὲ	δώμασιν	~ναίειν ἐλευθέροισι θηλειῶν ἄτερ. ~(Νῦν
[1050]	ἄλοχον ὑβρίζειν ἔτλης. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ	δώματ'	εἴθε φθέγμα γηρύσαισθέ μοι ~(καὶ
[600]	πρῶτον ἄξεσθαι κακὸν ~μέλλοντες ὄλβον	δωμάτων	ἐκτίνομεν. ~Τούτῳ δὲ δῆλον ὡς
[550]	κλῇθρα, σοὶ μέλει πομπίμα ~φάτις	δωμάτων·	~(ἔνεπε δ' ἔνεπέ μοι, τί
[1150]	ἴστε μοι ~(σημήνατ' ~ἆρα τῶνδε	δωμάτων	ἔσω; ~(Χορός) ~Ὅδ' αὐτὸς ἔξω
[1150]	ἔσω; ~(Χορός) ~Ὅδ' αὐτὸς ἔξω	δωμάτων	πορεύεται. ~(Ἄγγελος) ~Θησεῦ, μερίμνης ἄξιον
[600]	καὶ πέπλοισιν ἐκπονεῖ ~δύστηνος, ὄλβον	δωμάτων	ὑπεξελών. ~Ἔχει δ' ἀνάγκην· ~ὥστε
[1400]	ἀντὶ σοῦ νεκρός. ~(Ἱππόλυτος) ~Ὦ	δῶρα	πατρὸς σοῦ Ποσειδῶνος πικρά. ~(Θησεύς)
[300]	~(Τροφός) ~Οὐ δῆτ' ἐπεί μοι	δῶρον	οὐ δίδως ὃ χρῆν. ~(Φαίδρα)
[1400]	~τιμὰς μεγίστας ἐν πόλει Τροζηνίᾳ	~(δώσω·	~κόραι γὰρ ἄζυγες γάμων πάρος
[300]	οὐ δίδως ὃ χρῆν. ~(Φαίδρα)	~(Δώσω·	σέβας γὰρ χειρὸς αἰδοῦμαι τὸ