Vers
[400]	πελάζειν τοισίδ´ Ἑλλήνων δόμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἆ,	μὴ πρόσειε χεῖρα μηδ´ ὤθει
[1300]	~ἀελλόποδες, ~ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις,	ἁ	δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος. ~αὐγάζων
[200]	θάνατον {Πριαμίδαις} ~ὦ τάλαινα συμφορᾶς.	~ἁ	δὲ χρυσέοις θρόνοισι ~Διὸς ὑπαγκάλισμα
[650]	κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον ὑγραίνω ~δάκρυσιν·	ἁ	Διός μ´ ἄλοχος ὤλεσεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1300]	παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν δ´ ~ἀελλόποδες,	~ἁ	μὲν τόξοις Ἄρτεμις, ἁ δ´
[350]	πολὺ κηρὸς ἐμᾶς ἔλαχες πλέον,	~ἁ	μορφᾶι θηρῶν λαχνογυίων ~ὄμματι λάβρωι
[200]	γάμων ἐμῶν} ~ἅ τε δόλιος	ἁ	πολυκτόνος Κύπρις ~Δαναΐδαις ἄγουσα θάνατον
[1000]	οὖν περαίνω μὴ μακράν, σιγήσομαι	~ἅ	μου καθικετεύσατ´ οὐδὲ μωρίαι ~ξύμβουλος
[200]	~διὰ δὲ πόλιας ἔρχεται ~βάξις	ἅ	σε βαρβάροισι, ~πότνια, παραδίδωσι λέχεσιν,
[950]	ἐμὲ γυναῖκα τὴν ἐμὴν συλήσετε,	~ἅ	σοι παρέλιπεν ἥδε τῶν λόγων
[200]	~κάλλος ὡς ἕλοι γάμων ἐμῶν}	~ἅ	τε δόλιος ἁ πολυκτόνος Κύπρις
[850]	~τέλος δ´ ἐφ´ ἡμῖν εἴθ´,	ἃ	βούλεται Κύπρις, ~λέξας´ ἀδελφῶι ς´
[1350]	δῆτ´ ἀνήρπασεν ἐν τύχη πόσις·	~ἃ	γὰρ καθήσειν ὅπλ´ ἔμελλεν εἰς
[1000]	~{πειράσομαι δὲ παρθένος μένειν ἀεί.	~ἃ	δ´ ἀμφὶ τύμβωι τῶιδ´ ὀνειδίζεις
[950]	σὺ δὲ γυνὴ κακὴ φανῆι.	~ἃ	δ´ ἄξι´ ἡμῶν καὶ δίκαι´
[0]	οὗτος λόγος· ~Ἑλένη δ´ ἐκλήθην.	ἃ	δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´ ἄν.
[1250]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἄξια τάδ´ ἔσται Πελοπιδῶν	ἃ	δώσομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τἄλλ´ ὅσα
[350]	Ἀρκαδίαι ποτὲ παρθένε ~Καλλιστοῖ, Διὸς	ἃ	λεχέων ἀπέβας ~τετραβάμοσι γυίοις, ~ὡς
[250]	ἀνεγνώσθημεν ἄν, ~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες	ἃ	φανερὰ μόνοις ἂν ἦν. ~νῦν
[500]	~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα τᾶς θεσπιωιδοῦ κόρας	~ἃ	χρήιζους´ ἐπλάθην τυράννοις δόμοισιν, ~ὡς
[1500]	παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη, ~σοφώταθ´	ἁβρὸν	πόδα τιθεῖς´ ἀνέστενεν ~πόσιν πέλας
[1450]	~νίσονται πρεσβυτάτου ~σύριγγι πειθόμεναι ~ποιμένος,	ἄβροχά	θ´ ὃς ~πεδία καρποφόρα τε
[700]	δοῦλον ὄντα τῶν πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἄγ´,	ὦ γεραιέ, πολλὰ μὲν παρ´
[750]	τοῖς θεοῖσι χρὴ ~θύοντας αἰτεῖν	ἀγαθά,	μαντείας δ´ ἐᾶν· ~βίου γὰρ
[600]	κρείσσω. ~(ΕΛΕΝΗ) τὸ κακὸν δ´	ἀγαθὸν	σέ τε κἀμὲ συνάγαγεν, ὦ
[250]	κάλλος αἴτιον. ~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς	ἄγαλμ´	αὖθις πάλιν ~αἴσχιον εἶδος ἔλαβον
[1200]	Τροίαι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) νεφέλης λέγεις	ἄγαλμ´;	ἐς αἰθέρ´ οἴχεται. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ
[700]	θεῶν δ´ ἦμεν ἠπατημένοι ~{νεφέλης	ἄγαλμ´	ἔχοντες ἐν χεροῖν λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[200]	~Κάστορός τε συγγόνου τε ~διδυμογενὲς	ἄγαλμα	πατρίδος ~ἀφανὲς ἀφανὲς ἱππόκροτα λέλοιπε
[1400]	ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς φέρειν γάμων	~ἀγάλματ´	οἴκους εἰς ἐμούς· πᾶσαν δὲ
[350]	~ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης λέκτρων ἄπο	~Ἀγαμέμνον´	ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν ζυγόν.
[650]	ἄτεκνος, ὦ πόσι, καταστένει ~γάμον	ἄγαμον	αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ πᾶν κατ´
[650]	δ´ Ἑρμιόνης ἔστιν λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἄγαμος	ἄτεκνος, ὦ πόσι, καταστένει ~γάμον
[1350]	~τοῦ πρόσθεν ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην·	~ἄγαν	γὰρ αὐτὸν οὐ παρόνθ´ ὅμως
[1550]	~ἐπεὶ δὲ γαίας ἦμεν οὔτ´	ἄγαν	πρόσω ~οὔτ´ ἐγγύς, οὕτως ἤρετ´
[1400]	ἐμῶν βουλευμάτων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μή νυν	ἄγαν	σὸν δάκρυσιν ἐκτήξηις χρόα. ~(ΕΛΕΝΗ)
[400]	λέγω, σὺ δ´ αἴτιος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἄγγειλον	εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ)
[700]	νῦν μετασχὼν τῆς ἐμῆς εὐπραξίας	~ἄγγειλον	ἐλθὼν τοῖς λελειμμένοις φίλοις ~τάδ´
[400]	~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς ἂν οἶμαί γ´	ἀγγελεῖν	τοὺς σοὺς λόγους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναυαγὸς
[1450]	μέσας ~Ὠρίωνά τ´ ἐννύχιον, ~καρύξατ´	ἀγγελίαν	~Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, ~Μενέλεως ὅτι Δαρδάνου
[1200]	ἥκει γὰρ ὅστις καὶ τάδ´	ἀγγέλλει	σαφῆ; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκει· μόλοι γὰρ
[600]	μάτην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) παλαιὰ θρηνεῖς πήματ´·	ἀγγέλλεις	δὲ τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν ἄλοχος
[1500]	χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν ἦλθεν	ἀγγέλλων	θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ δεινὰ λέξας·
[1500]	τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´ ἔστιν;	~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἄλλης ἐκπόνει μνηστεύματα ~γυναικός· Ἑλένη
[1500]	ποτ´ Ἰλίου ~Φοιβείους ἐπὶ πύργους.	~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	~ἄναξ, τὰ κάκιστ´ ἐν δόμοις
[1500]	~τοσούσδε ναύτας ὧν ἀπεστάλης μέτα.	~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἐπεὶ λιποῦσα τούσδε βασιλείους δόμους
[1500]	ἀπῆρε χθονός; ἄπιστα γὰρ λέγεις.	~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἥν γε ξένωι δίδως σύ·
[1500]	πτεροῖσιν ἀρθεῖς´ ἢ πεδοστιβεῖ ποδί;	~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	Μενέλαος αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς
[1600]	δὲ γαῖαν ἐξέβησέ σοι ~τάδ´	ἀγγελοῦντα.	σώφρονος δ´ ἀπιστίας ~οὐκ ἔστιν
[300]	ἐς τὸ δεῖμα περιβαλών μ´	ἄγει.	~(ΧΟΡΟΣ) πῶς δ´ εὐμενείας τοισίδ´
[1250]	δίδου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ τῶνδ´ ἐν	ἀγέλαις	ὀλβίαις σπανίζομεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ στρωτὰ
[1050]	~κόσμον τάφωι σῶι πελαγίους ἐς	ἀγκάλας.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς εὖ τόδ´ εἶπας
[1400]	ὦ ξέν´, ἐλθὼν πελαγίους ἐς	ἀγκάλας	~τῶι τῆσδε πρίν ποτ´ ὄντι
[250]	γὰρ δοῦλα πάντα πλὴν ἑνός.	~ἄγκυρα	δ´ ἥ μου τὰς τύχας
[1600]	φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς ἅλ´	ἄγκυραν	πάρα· ~ἤδη δὲ κάμνονθ´ ὁρμιατόνων
[1050]	καὶ μὴν ἐάνπερ ναῦν ἐπ´	ἀγκύρας	λάβω, ~ἀνὴρ παρ´ ἄνδρα στήσεται
[0]	τε παρθένον ~Εἰδώ, τὸ μητρὸς	ἀγλάισμ´,	ὅτ´ ἦν βρέφος· ~ἐπεὶ δ´
[250]	τοῦτ´ ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ δ´	ἀγλάισμα	δωμάτων ἐμόν τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ
[1550]	ἅλα ~πόντιε Πόσειδον Νηρέως θ´	ἁγναὶ	κόραι, ~σώσατέ μ´ ἐπ´ ἀκτὰς
[800]	βίαν σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´	ἁγνὸν	ὅρκον σὸν κάρα κατώμοσα ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[400]	δὲ πρὸς πέτραις ~πολλοὺς ἀριθμοὺς	ἄγνυται	ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη ποικίλων
[500]	ὃς ἧψά νιν, ~Μενέλαος, οὐκ	ἄγνωστος	ἐν πάσηι χθονί. ~δόμων ἄνακτα
[200]	δόλιος ἁ πολυκτόνος Κύπρις ~Δαναΐδαις	ἄγουσα	θάνατον {Πριαμίδαις} ~ὦ τάλαινα συμφορᾶς.
[500]	βάκχη θεοῦ ~τάφωι ξυνάψω κῶλον;	ἄγριος	δέ τις ~μορφὴν ὅδ´ ἐστὶν
[500]	μυρίους πεπλωκότα ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´	ἀγύμναστον	πλάνοις, ~ἥξειν δ´ ὅταν δὴ
[250]	ἂν οὖν καλῶς; ~ἀσχήμονες μὲν	ἀγχόναι	μετάρσιοι, ~κἀν τοῖσι δούλοις δυσπρεπὲς
[200]	ὄνομα πολύπονον, ~Λήδα δ´ ἐν	ἀγχόναις	~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´
[650]	φήις; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἔστι μάτηρ·	ἀγχόνιον	δὲ βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο
[1100]	ἔριν ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν	ἄγων	~εἴδωλον ἱερὸν Ἥρας. ~ὅτι θεὸς
[450]	τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίας	ἄγων	~ἥκω δάμαρτα καὶ κατ´ ἄντρα
[1100]	~ὃς ἔμολεν ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις	ἄγων	~Λακεδαίμονος ἄπο λέχεα ~σέθεν, ὦ
[1050]	φόνιον ἐμβαλῶ χροός. ~μέγας γὰρ	ἁγὼν	καὶ βλέπω δύο ῥοπάς· ~ἢ
[800]	κτανὼν ἐμὲ κτενῶ. ~πρῶτον δ´	ἀγῶνα	μέγαν ἀγωνιούμεθα ~λέκτρων ὑπὲρ σῶν·
[300]	~βᾶτε βᾶτε δ´ ἐς δόμους,	~ἀγῶνας	ἐντὸς οἴκων ~ὡς πύθησθε τοὺς
[700]	ἀκταῖς τούς τ´ ἐμοὺς καραδοκεῖν	~ἀγῶνας	οἳ μένουσί μ´, ὡς ἐλπίζομεν,
[800]	κτενῶ. ~πρῶτον δ´ ἀγῶνα μέγαν	ἀγωνιούμεθα	~λέκτρων ὑπὲρ σῶν· ὁ δὲ
[350]	θανόντος ~εἰ βάξις ἔτυμος ἀνδρὸς	~ἅδε	μοι τί τάδ´ ἀσύνετα, ~φόνιον
[1600]	Νηρῆιδος ἔκγονος κόρη ~ἀδικεῖ ς´	ἀδελφὴ	Θεονόη, τὰ τῶν θεῶν ~τιμῶσα
[800]	μυχοῖς ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ, ἀλλ´	ἀδελφή·	Θεονόην καλοῦσί νιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χρηστήριον
[1000]	ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ σιγήσειεν ἂν ~μέλλοντ´	ἀδελφὴ	σύγγονον κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἀλλ´ οὐδὲ
[1650]	σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι δ´	ἀδελφὴν	κἂν πρὶν ἐξεσώσαμεν, ~ἐπείπερ ἡμᾶς
[1650]	εἰ θεοῖς δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´	ἀδελφὴν	οὐκέτ´ ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον
[1650]	ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´ ἅμα ~γεγῶτ´	ἀδελφῆς	ὁμογενοῦς ἀφ´ αἵματος. ~καὶ χαίρεθ´
[100]	θάτερον δὲ τί; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) σφαγαῖς	ἀδελφῆς	οὕνεκ´ ἐκπνεῦσαι βίον. ~ἅλις δὲ
[50]	συμφορὰν ἔχει. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Αἴας μ´	ἀδελφὸς	ὤλες´ ἐν Τροίαι θανών. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1350]	τὸν ἐμὸν ἱστορουμένη ~{οὐκ εἶπ´	ἀδελφῶι·	κατθανόντα δ´ ἐν χθονὶ} ~οὔ
[850]	εἴθ´, ἃ βούλεται Κύπρις, ~λέξας´	ἀδελφῶι	ς´ ἐνθάδ´ ὄντα διολέσω ~εἴτ´
[850]	τήνδε νοστήσας τύχηις. ~{τίς εἶς´	ἀδελφῶι	τόνδε σημανῶν ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως
[600]	κερτομεῖν ~ἡμᾶς τόδ´ αὖθις, ὡς	ἅδην	ἐν Ἰλίωι ~πόνους παρεῖχες σῶι
[1600]	ἡ θεᾶς Νηρῆιδος ἔκγονος κόρη	~ἀδικεῖ	ς´ ἀδελφὴ Θεονόη, τὰ τῶν
[1000]	πατρός, ~ἡμῖν ὅδ´ αὑτὸς μῦθος·	ἀδικοίημεν	ἄν, ~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ
[1100]	ἰαχήθης καθ´ Ἑλλανίαν ~προδότις ἄπιστος	ἄδικος	ἄθεος· οὐδ´ ἔχω ~τί τὸ
[250]	ἐγκείμεθα. ~πρῶτον μὲν οὐκ οὖς´	ἄδικός	εἰμι δυσκλεής· ~καὶ τοῦτο μεῖζον
[900]	ἁρπαγάς. ~{ἐατέος δ´ ὁ πλοῦτος	ἄδικός	τις ὤν· ~κοινὸς γάρ ἐστιν
[550]	ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀδικούμεθ´,	ὦ γυναῖκες· εἰργόμεσθα γὰρ ~τάφου
[650]	~πετομένας κώπας, πετομένου δ´ ἔρωτος	~ἀδίκων	γάμων ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίς σε δαίμων
[250]	ὄλωλε καὶ φονεὺς αὐτῆς ἐγώ,	~ἀδίκως	μέν, ἀλλὰ τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´
[650]	τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀδόκητον	ἔχω σε πρὸς στέρνοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1650]	δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη, ~τῶν δ´	ἀδοκήτων	πόρον ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´ ἀπέβη
[800]	~(ΕΛΕΝΗ) εἴσηι· τὸ τολμᾶν δ´	ἀδύνατ´	ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι
[1000]	βαρβάρου γ´ ὄντες χθονός; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἀδύνατον	εἶπας. φέρε, τί δ´ εἰ
[1000]	οὐδαμοῦ. ~{πειράσομαι δὲ παρθένος μένειν	ἀεί.	~ἃ δ´ ἀμφὶ τύμβωι τῶιδ´
[150]	~ἔλθοι· σὺ δ´ εἴης εὐτυχὴς	ἀεί,	γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ μεγάλων ἀχέων
[1150]	Πρωτεῦ ς´ ἕνεκ´ ἐμῆς προσρήσεως·	~ἀεὶ	δέ ς´ ἐξιών τε κἀσιὼν
[750]	εἶἑν· τὰ μὲν δὴ δεῦρ´	ἀεὶ	καλῶς ἔχει. ~ὅπως δ´ ἐσώθης,
[1400]	~καὶ λύπρ´· ὀφείλω δ´ οὐκ	ἀεὶ	πράσσειν κακῶς, ~ὀρθῶι δὲ βῆναι
[700]	ὄλλυται κακῶς, ~βέβαιον οὐδὲν τῆς	ἀεὶ	τύχης ἔχων. ~σὺ γὰρ πόσις
[1100]	μελέους πόνους ~τὸν Ἰλιάδων τ´	ἀειδούσαι	~δακρυόεντα πότμον ~Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαις,
[1450]	~παῖδες Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν ἀστέρων ὑπ´	ἀέλλαις	~οἳ ναίετ´ οὐράνιοι, ~σωτῆρε τᾶς
[1300]	ἔξω παρθενίων ~μετὰ κουρᾶν δ´	~ἀελλόποδες,	~ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις, ἁ
[550]	λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίνος πλάσαντος θεῶν;	ἄελπτα	γὰρ λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) Ἥρας, διάλλαγμ´,
[750]	ἄξιον τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις	ἄελπτος	ἐμποδὼν ἐμοῖς γάμοις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ
[1650]	μορφαὶ τῶν δαιμονίων, ~πολλὰ δ´	ἀέλπτως	κραίνουσι θεοί· ~καὶ τὰ δοκηθέντ´
[350]	πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς ἐξέφυσεν	Ἀερόπης	λέκτρων ἄπο ~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε
[1100]	~ἀναβοάσω, ~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν	~ἀηδόνα	δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´ ὦ διὰ ξουθᾶν
[400]	ἀνὴρ ~πράξηι κακῶς ὑψηλός, εἰς	ἀηθίαν	~πίπτει κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος.
[200]	πέπλων ~ῥόδεα πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς	Ἀθάναν	μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας δι´ αἰθέρος ~τάνδε
[1000]	γνώμην δ´ ἔχει ~ἀθάνατον εἰς	ἀθάνατον	αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς οὖν περαίνω
[950]	ἑξῆς τῶιδ´ ἐπὶ ξεστῶι τάφωι,	~ἀθάνατον	ἄλγος σοί, ψόγον δὲ σῶι
[1000]	μὲν οὔ, γνώμην δ´ ἔχει	~ἀθάνατον	εἰς ἀθάνατον αἰθέρ´ ἐμπεσών. ~ὡς
[1200]	Πριαμίδαις δυσπραξίας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσιν δ´	ἄθαπτον	ἔλιπεν ἢ κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1200]	ἔλιπεν ἢ κρύπτει χθονί; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἄθαπτον·	οἲ ´γὼ τῶν ἐμῶν τλήμων
[1100]	καθ´ Ἑλλανίαν ~προδότις ἄπιστος ἄδικος	ἄθεος·	οὐδ´ ἔχω ~τί τὸ σαφὲς
[750]	διέφυγες, τόδ´ οὐκ ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἄθικτον	εὐνὴν ἴσθι σοι σεσωμένην. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[900]	δὲ δίκαια μή. ~τὴν δ´	ἀθλίαν	ἔμ´, οἷσιν ἔγκειμαι κακοῖς, ~ῥῦσαι,
[450]	φῶ; τί λέξω; συμφορὰς γὰρ	ἀθλίας	~ἐκ τῶν πάροιθε τὰς παρεστώσας
[500]	~κακῶν τόδ´ ἡμῖν ἔσχατον τοῖς	ἀθλίοις,	~ἄλλους τυράννους αὐτὸν ὄντα βασιλέα
[1150]	~ἐπὶ δὲ πάθεα πάθεσι φέρεις	ἀθλίοις	~συμφοραῖς αἰλίνοις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ~ὦ χαῖρε,
[1050]	δ´ ἄκαιρ´ ἀπώλλυτο· ~τὸ δ´	ἄθλιον	κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´ ἂν πέσοι.
[950]	οὐ νῦν πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις	~ἄθλιος	ἂν εἴην, σὺ δὲ γυνὴ
[0]	μὲν ἐνθάδ´ εἴμ´, ὁ δ´	ἄθλιος	πόσις ~στράτευμ´ ἀθροίσας τὰς ἐμὰς
[750]	λέγεις. ~(ΕΛΕΝΗ) ὁρᾶις τάφου τοῦδ´	ἀθλίους	ἕδρας ἐμάς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὁρῶ, τάλαινα,
[50]	τῶν Ἀχαιῶν, ὦ γύναι, τῶν	ἀθλίων	~(ΕΛΕΝΗ) οὔ τἄρα ς´ Ἑλένην
[900]	βίαι. ~ἡμᾶς δὲ καιρίως μέν,	ἀθλίως	δ´ ἐμοὶ ~Ἑρμῆς ἔδωκε πατρὶ
[1250]	πάτραν ~ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ´	ἀθλίως	ς´ ἔχονθ´ ὁρῶ. ~σὺ δ´,
[800]	λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως ἂν εἴην	ἀθλιώτατος	βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή νυν καταιδοῦ,
[550]	οἲ ´γώ· τίς ἡμῶν ἐγένετ´	ἀθλιωτέρα;	~οἱ φίλτατοι λείπουσί μ´ οὐδ´
[0]	οὔ, ~τὸ δ´ ὄνομα τοὐμόν,	ἆθλον	Ἕλλησιν δορός. ~λαβὼν δέ μ´
[50]	ὁ δ´ ἄθλιος πόσις ~στράτευμ´	ἀθροίσας	τὰς ἐμὰς ἀναρπαγὰς ~θηρᾶι πορευθεὶς
[300]	γὰρ τοσοῦτον ἤλθομεν βάθος κακῶν·	~αἱ	μὲν γὰρ ἄλλαι διὰ τὸ
[1150]	ἔρις ~λείψει κατ´ ἀνθρώπων πόλεις·	~αἳ	Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον θαλάμους, ~ἐξὸν
[350]	οἶδμα. ~βοὰν βοὰν δ´ Ἑλλὰς	αἶ´	~ἐκελάδησεν ἀνοτότυξεν, ~ἐπὶ δὲ κρατὶ
[150]	~ἄλυρον ἔλεγον, ὅτι ποτ´ ἔλακεν	~αἰάγμα-	~σι στένουσα νύμφα τις ~οἷα
[200]	~δονακόεντος Εὐρώτα, ~νεανιᾶν πόνον. ~(ΧΟΡΟΣ)	αἰαῖ	δαίμονος πολυστόνου ~μοίρας τε σᾶς,
[100]	οὐδ´ ἐπ´ Εὐρώτα ῥοαῖς. ~(ΕΛΕΝΗ)	αἰαῖ·	κακὸν τόδ´ εἶπας οἷς κακὸν
[150]	~δάκρυσιν ἢ θρήνοις ἢ πένθεσιν;	αἰαῖ.	~πτεροφόροι νεάνιδες, ~παρθένοι Χθονὸς κόραι,
[450]	καὶ τάχ´ ὠσθήσηι βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	αἰαῖ·	τὰ κλεινὰ ποῦ ´στί μοι
[0]	γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´ ἀφῆκεν	Αἰακοῦ.	~τίκτει δὲ τέκνα δισσὰ τοῖσδ´
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ δὴ τί τοῦτ´	Αἴαντι	γίγνεται κακόν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λαβόντος
[800]	μὲν ἐστέρης´ Ἀχιλλέως, ~Τελαμωνίου δ´	Αἴαντος	εἰσεῖδον σφαγὰς ~τὸν Νηλέως τ´
[50]	τοι πρᾶγμα συμφορὰν ἔχει. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	Αἴας	μ´ ἀδελφὸς ὤλες´ ἐν Τροίαι
[1100]	~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών,	~Αἰγαίαις	ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας·
[100]	ἁλός; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον περῶσι πέλαγος	Αἰγαίου	πόρου. ~(ΕΛΕΝΗ) κἀκ τοῦδε Μενέλεων
[750]	σοι λέγοιμ´ ἂν τὰς ἐν	Αἰγαίωι	φθορὰς ~τὰ Ναυπλίου τ´ Εὐβοικὰ
[450]	~(ΓΡΑΥΣ) Πρωτέως τάδ´ ἐστὶ δώματ´,	Αἴγυπτος	δὲ γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Αἴγυπτος; ὦ
[450]	δώματ´, Αἴγυπτος δὲ γῆ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	Αἴγυπτος;	ὦ δύστηνος, οἷ πέπλευκ´ ἄρα.
[0]	ἦν, ~{Φάρον μὲν οἰκῶν νῆσον,	Αἰγύπτου	δ´ ἄναξ, ~ὃς τῶν κατ´
[0]	ῥοαί, ~ὃς ἀντὶ δίας ψακάδος	Αἰγύπτου	πέδον ~λευκῆς τακείσης χιόνος ὑγραίνει
[650]	~(ΕΛΕΝΗ) τλάμονα τλάμον´ ὧδ´ ἐπέλας´	Αἰγύπτωι.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´ ἀντέδωκ´ εἴδωλον, ὡς
[1150]	Ἑλένα. ~νῦν δ´ οἱ μὲν	Ἅιδαι	μέλονται κάτω, ~τείχεα δὲ φλογερὸς
[1100]	δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες	Ἅιδαν	~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες
[0]	~(ΕΛΕΝΗ) ~Νείλου μὲν	αἵδε	καλλιπάρθενοι ῥοαί, ~ὃς ἀντὶ δίας
[950]	γάρ ἐστι νῦν. ~ὦ νέρτερ´	Ἅιδη,	καὶ σὲ σύμμαχον καλῶ, ~ὃς
[400]	τὰς ἐμὰς δυσχλαινίας} ~κρύπτων ὑπ´	αἰδοῦς	τὰς τύχας. ὅταν δ´ ἀνὴρ
[1650]	ἐνδίκους ἐπιστολάς. ~{εἰς μὲν γὰρ	αἰεὶ	τὸν παρόντα νῦν χρόνον ~κείνην
[0]	~ὃς δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξ´ ὑπ´	αἰετοῦ	~δίωγμα φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος
[1000]	δ´ ἔχει ~ἀθάνατον εἰς ἀθάνατον	αἰθέρ´	ἐμπεσών. ~ὡς οὖν περαίνω μὴ
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) νεφέλης λέγεις ἄγαλμ´; ἐς	αἰθέρ´	οἴχεται. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ Πρίαμε καὶ
[1350]	~ῥόμβου θ´ εἱλισσομένα ~κύκλιος ἔνοσις	αἰθερία	~βακχεύουσά τ´ ἔθειρα Βρομίωι ~καὶ
[1450]	πεῦκαι πρὸ γάμων ἔλαμψαν. ~δι´	αἰθέρος	εἴθε ποτανοὶ ~γενοίμεθ´ ὅπαι Λιβύας
[1450]	~μόλοιτέ ποθ´ ἵππιον οἶμον ~δι´	αἰθέρος	ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν ἀστέρων
[850]	σέλας ~θείου τε σεμνὸν θεσμὸν	αἰθέρος	μυχούς, ~ὡς πνεῦμα καθαρὸν οὐρανοῦ
[0]	δέ μ´ Ἑρμῆς ἐν πτυχαῖσιν	αἰθέρος	~νεφέληι καλύψας— οὐ γὰρ ἠμέλησέ
[600]	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν ἄλοχος σὴ πρὸς	αἰθέρος	πτυχὰς ~ἀρθεῖς´ ἄφαντος· οὐρανῶι δὲ
[200]	~ὡς Ἀθάναν μόλοιμ´ ~ἀναρπάσας δι´	αἰθέρος	~τάνδε γαῖαν εἰς ἄνολβον ~ἔριν
[200]	κύκνου πτερῶι ~Ζεὺς πρέπων δι´	αἰθέρος.	~τί γὰρ ἄπεστί σοι κακῶν;
[550]	τίς βλέποντα σώματ´ ἐξεργάζεται; ~(ΕΛΕΝΗ)	αἰθήρ,	ὅθεν σὺ θεοπόνητ´ ἔχεις λέχη.
[1150]	πάθεα πάθεσι φέρεις ἀθλίοις ~συμφοραῖς	αἰλίνοις.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ~ὦ χαῖρε, πατρὸς μνῆμ´·
[150]	~λωτὸν ἢ σύριγγας ἢ ~φόρμιγγας	αἰλίνοις	κακοῖς ~τοῖς ἐμοῖσι σύνοχα δάκρυα,
[350]	δῶρα Κύπριδος ἔτεκε ~πολὺ μὲν	αἷμα,	πολὺ δὲ δάκρυον ~ἄχεά τ´
[1250]	ταύτης χάριν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προσφάζεται μὲν	αἷμα	πρῶτα νερτέροις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τίνος; σύ
[1100]	τ´ ἐξευρήματα ~ἀσκοῦσα φίλτρα θ´	αἱματηρὰ	σωμάτων; ~εἰ δ´ ἦσθα μετρία,
[1550]	δάμαρτά τε ~ἄσυλον ἐκ γῆς·	αἵματος	δ´ ἀπορροαὶ ~ἐς οἶδμ´ ἐσηκόντιζον
[1650]	ἅμα ~γεγῶτ´ ἀδελφῆς ὁμογενοῦς ἀφ´	αἵματος.	~καὶ χαίρεθ´ Ἑλένης οὕνεκ´ εὐγενεστάτης
[1150]	~εἰ γὰρ ἅμιλλα κρινεῖ νιν	αἵματος,	οὔποτ´ ἔρις ~λείψει κατ´ ἀνθρώπων
[950]	~τύμβου ´πὶ νώτοις τοῦδ´, ἵν´	αἵματος	ῥοαὶ ~τάφου καταστάζωσι· κεισόμεσθα δὲ
[350]	δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον διωγμὸν	~αἱμορρύτου	σφαγᾶς ~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω διὰ
[750]	γόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τόδ´ ἔστ´ ἐκεῖν´	αἴνιγμ´	ὃ προσπόλου κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοις
[1100]	λέχεα ~σέθεν, ὦ Ἑλένα, Πάρις	αἰνόγαμος	~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν
[1200]	χρόνια μὲν ἦλθεν, ἀλλ´ ὅμως	αἰνῶ	τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´ οὖν ὃ
[1600]	παρών. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ γυναικείαις τέχναισιν	αἱρεθεὶς	ἐγὼ τάλας· ~ἐκπεφεύγασιν γάμοι με.
[450]	παρεστώσας κλύω, ~εἰ τὴν μὲν	αἱρεθεῖσαν	ἐκ Τροίας ἄγων ~ἥκω δάμαρτα
[1600]	~οὗτος, ὦ, ποῖ σὸν πόδ´	αἴρεις,	δέσποτ´, ἐς ποῖον φόνον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[950]	τὸ καλόν, εἰ καλὸν τόδε,	~αἱρήσομαι	´γὼ πρόσθε τῆς εὐψυχίας. ~ἀλλ´,
[750]	τις ~{τὰ τῶν φίλων φίλοισιν	αἰσθέσθαι	κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ πόλλ´ ἀνήρου
[1600]	εὐκλεέστατον θανεῖν. ~(ΚΑΣΤΩΡ) ~ἐπίσχες ὀργὰς	αἷσιν	οὐκ ὀρθῶς φέρηι, ~Θεοκλύμενε, γαίας
[250]	ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις πάλιν	~αἴσχιον	εἶδος ἔλαβον ἀντὶ τοῦ καλοῦ,
[650]	τ´ ἔλιπον οὐ λιποῦς´ ~ἐπ´	αἰσχροῖς	γάμοις. ~(ΧΟΡΟΣ) εἰ καὶ τὰ
[900]	οὐ δικαίωι συγγόνωι δώσεις χάριν,	~αἰσχρὸν	τὰ μέν σε θεῖα πάντ´
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) οὔ πού νιν Ἑλένης	αἰσχρὸν	ὤλεσεν κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι
[650]	ὦ πόσι, καταστένει ~γάμον ἄγαμον	αἰσχύνα.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ πᾶν κατ´ ἄκρας
[650]	βρόχον ~δι´ ἐμὰν κατεδήσατο δύσγαμον	αἰσχύναν.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὤμοι· θυγατρὸς δ´ Ἑρμιόνης
[200]	δ´ ἐν ἀγχόναις ~θάνατον ἔλαβεν	αἰσχύνας	~ἐμᾶς ὑπ´ ἀλγέων, ~ὁ δ´
[50]	μοι τὸ σῶμά γ´ ἐνθάδ´	αἰσχύνην	ὄφληι. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ~τίς τῶνδ´ ἐρυμνῶν
[900]	γὰρ ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον	αἰσχύνοιμεν	ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς
[750]	μαντευόμεθα; τοῖς θεοῖσι χρὴ ~θύοντας	αἰτεῖν	ἀγαθά, μαντείας δ´ ἐᾶν· ~βίου
[500]	πρόσφορα ~τῆς νῦν παρούσης συμφορᾶς	αἰτήσομαι.	~κακῶν τόδ´ ἡμῖν ἔσχατον τοῖς
[1050]	τάφωι ~θάψαι τύραννον τῆσδε γῆς	αἰτήσομαι.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ δὴ παρεῖκεν· εἶτα
[600]	Τυνδαρὶς ~ἄλλως κακὰς ἤκουσεν οὐδὲν	αἰτία.	~ὦ χαῖρε, Λήδας θύγατερ· ἐνθάδ´
[450]	Ἕλλησιν δὲ πολεμιώτατος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τίν´	αἰτίαν	σχὼν ἧς ἐπηυρόμην ἐγώ; ~(ΓΡΑΥΣ)
[250]	Ἥραν, τὰ δὲ τὸ κάλλος	αἴτιον.	~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´ αὖθις
[400]	οὐδὲν ὧν λέγω, σὺ δ´	αἴτιος.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι τοῖσι
[1050]	δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´ ἀνάψυξον πόνων,	~αἰτούμεθ´	ὀρθὰς ὠλένας πρὸς οὐρανὸν ~ῥίπτονθ´,
[200]	πολυστόνου ~μοίρας τε σᾶς, γύναι.	~αἰὼν	δυσαίων τις ~ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε
[350]	μοι τί τάδ´ ἀσύνετα, ~φόνιον	αἰώρημα	~διὰ δέρας ὀρέξομαι, ~ἢ ξιφοκτόνον
[1050]	ἐς καιρὸν ἦλθε, τότε δ´	ἄκαιρ´	ἀπώλλυτο· ~τὸ δ´ ἄθλιον κεῖν´
[0]	ἱδρύσατο, ~πάντων προκρίνας σωφρονέστατον βροτῶν,	~ἀκέραιον	ὡς σώσαιμι Μενέλεωι λέχος. ~κἀγὼ
[850]	ὃν μόλις ποτὲ ~λαβοῦς´ ἐπ´	ἀκμῆς	εἰμι κατθανόντ´ ἰδεῖν· ~μή μοι
[1050]	δὲ τοῦτ´ ἔχει τί νῶιν	ἄκος;	~παλαιότης γὰρ τῶι λόγωι γ´
[1000]	~κοινὴν ξυνάπτειν μηχανὴν σωτηρίας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἄκουε	δή νυν· χρόνιος εἶ κατὰ
[700]	τ´ ἔχειν κακὰς ~ἄλλων τ´	ἀκούειν	δοῦλον ὄντα τῶν πέλας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1400]	ὃς κοσμεῖ τάφον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) μάλιστ´·	ἀκούειν	τοῦδε χρὴ ναύτας ἐμούς. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	~μνηστήρ ποθ´ Ἑλένης ἦλθεν, ὡς	ἀκούομεν.	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) θανὼν ὅδ´ ὅπλων ἔριν
[950]	ἀξιώσει τὸν πρὶν εὐκλεέστατον ~κακῶς	ἀκοῦσαι·	κυρία γάρ ἐστι νῦν. ~ὦ
[900]	τοὺς δὲ Μενέλεω ποθῶ ~λόγους	ἀκοῦσαι	τίνας ἐρεῖ ψυχῆς πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[500]	ὧδε βάρβαρος φρένας ~ὃς ὄνομ´	ἀκούσας	τοὐμὸν οὐ δώσει βοράν. ~{κλεινὸν
[1500]	ἐν δόμοις ηὑρήκαμεν· ~ὡς καίν´	ἀκούσηι	πήματ´ ἐξ ἐμοῦ τάχα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[300]	ἄρα τάλαινα τίνα λόγον ~δακρυόεντ´	ἀκούσομαι;	~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις ἀλγέων ~προλάμβαν´,
[1000]	γὰρ εἴχομεν θάλασς´ ἔχει. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἄκουσον,	ἤν τι καὶ γυνὴ λέξηι
[650]	ἐρευνᾶις φάτιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) λέγ´, ὡς	ἀκουστά·	πάντα δῶρα δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀπέπτυσα
[1400]	τὰς συμφορὰς ~σπουδῆι σύναψαι· κἂν	ἄκραι	θίγηις χερί, ~ἥξομεν ἵν´ ἐλθεῖν
[650]	αἰσχύνα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ πᾶν κατ´	ἄκρας	δῶμ´ ἐμὸν πέρσας Πάρις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1100]	~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον	~ἀκταῖς	ἀστέρα λάμψας· ~ἀλίμενα δ´ ὅρια
[700]	ἐσμὲν τύχης, ~μένειν τ´ ἐπ´	ἀκταῖς	τούς τ´ ἐμοὺς καραδοκεῖν ~ἀγῶνας
[600]	Ἀχαιοί, δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις	~ἀκταῖσιν	Ἥρας μηχαναῖς ἐθνήισκετε, ~δοκοῦντες Ἑλένην
[1450]	εὐλιμένους ~Περσείων οἴκων Ἑλέναν ἐπ´	ἀκτάς.	~ἦ που κόρας ἂν ποταμοῦ
[1550]	ἁγναὶ κόραι, ~σώσατέ μ´ ἐπ´	ἀκτὰς	Ναυπλίας δάμαρτά τε ~ἄσυλον ἐκ
[1500]	~Ἕλληνες ἄνδρες Μενέλεωι ξυνέμποροι ~προσῆλθον	ἀκτὰς	ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς μέν,
[1650]	Πάρις γήμειέ σε, ~φρουρὸν παρ´	Ἀκτὴν	τεταμένην νῆσον λέγω, ~Ἑλένη τὸ
[1600]	ἐγὼ φόνον ~καθῆκ´ ἐμαυτὸν εἰς	ἅλ´	ἄγκυραν πάρα· ~ἤδη δὲ κάμνονθ´
[1550]	δὲ λαιμὸν ηὔχετ´· Ὦ ναίων	ἅλα	~πόντιε Πόσειδον Νηρέως θ´ ἁγναὶ
[1350]	γὰρ καθήσειν ὅπλ´ ἔμελλεν εἰς	ἅλα,	~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι γενναίαν χέρα
[1150]	βροτοῖς τὸ τῶν θεῶν ~ἔπος	ἀλαθὲς	εὗρον. ~ἄφρονες ὅσοι τὰς ἀρετὰς
[1350]	ἐς χέρας ~βαρύβρομον αὐλὸν ~τερφθεῖς´	ἀλαλαγμῶι.	~ὧν οὐ θέμις οὔθ´ ὅσια
[1300]	παρθένωι ~Δηὼ θυμωσαμέναν ~λύπαν ἐξαλλάξατ´	ἀλαλᾶι	~Μοῦσαί θ´ ὕμνοισι χορῶν. ~χαλκοῦ
[500]	ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς δ´	ἀλᾶσθαι	μυρίους πεπλωκότα ~ἐκεῖσε κἀκεῖς´ οὐδ´
[1300]	~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει παιδὸς	ἀλάστωι.	~ἐπεὶ δ´ ἔπαυς´ εἰλαπίνας ~θεοῖς
[500]	οὔπω λιμένων ~ψαύσειεν πατρίας γᾶς,	~ἀλατείαι	βιότου ~ταλαίφρων, ἄφιλος φίλων, ~παντοδαπᾶς
[250]	ἔχει φάτιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ἔχεις μὲν	ἀλγείν´,	οἶδα· σύμφορον δέ τοι ~ὡς
[200]	~θάνατον ἔλαβεν αἰσχύνας ~ἐμᾶς ὑπ´	ἀλγέων,	~ὁ δ´ ἐμὸς ἐν ἁλὶ
[300]	~δακρυόεντ´ ἀκούσομαι; ~(ΧΟΡΟΣ) μὴ πρόμαντις	ἀλγέων	~προλάμβαν´, ὦ φίλα, γόους. ~(ΕΛΕΝΗ)
[750]	λέγων δ´ ἄν σοι κάκ´	ἀλγοίην	ἔτι ~{πάσχων τ´ ἔκαμνον· δὶς
[950]	τῶιδ´ ἐπὶ ξεστῶι τάφωι, ~ἀθάνατον	ἄλγος	σοί, ψόγον δὲ σῶι πατρί.
[600]	~τὰ πάρος οὐκέτι στένομεν οὐδ´	ἀλγῶ.	~πόσιν ἔχομεν ἔχομεν ἐμὸν ἐμὸν
[0]	κάλλους πέρι ~Ἰδαῖον ἐς κευθμῶν´	Ἀλέξανδρον	πάρα, ~Ἥρα Κύπρις τε διογενής
[0]	τὸ δυστυχές, ~Κύπρις προτείνας´ ὡς	Ἀλέξανδρος	γαμεῖ, ~νικᾶι. λιπὼν δὲ βούσταθμ´
[850]	~ξὺν τῆιδ´, ἵν´ Ἑλλὰς τοὺς	Ἀλεξάνδρου	γάμους ~δώρημα Κύπριδος ψευδονύμφευτον μάθηι·
[0]	οὐ νικᾶι θεὰς ~ἐξηνέμωσε τἄμ´	Ἀλεξάνδρωι	λέχη, ~δίδωσι δ´ οὐκ ἔμ´
[300]	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ τἄμπαλίν γε τῶνδ´	ἀληθείας	ἔπι. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ξυμφορὰν γὰρ
[250]	δυσκλεής· ~καὶ τοῦτο μεῖζον τῆς	ἀληθείας	κακόν, ~ὅστις τὰ μὴ προσόντα
[600]	ξυμβεβᾶσί μοι λόγοι ~οἱ τῆσδ´	ἀληθεῖς.	ὦ ποθεινὸς ἡμέρα, ~ἥ ς´
[300]	ἐστὶν ὁ ξένος, ~μὴ πάντ´	ἀληθῆ	δοξάσηις εἰρηκέναι. ~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν
[700]	ἔρις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) τί δ´; ὡς	ἀληθῶς	ἐστιν ἥδε σὴ δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[500]	Θεονόης φίλους λόγους. ~{ἣ πάντ´	ἀληθῶς	οἶδε· φησὶ δ´ ἐν φάει
[900]	γαμεῖ, ~τὴν δ´ ἐνθάδ´ ἐκλιποῦς´	ἀλητείαν	πικρὰν ~ὄντων ἐν οἴκοις χρημάτων
[200]	λέχεσιν, ~ὁ δὲ σὸς ἐν	ἁλὶ	κύμασί τε λέλοιπε ~βίοτον, οὐδέ
[200]	ἀλγέων, ~ὁ δ´ ἐμὸς ἐν	ἁλὶ	πολυπλανὴς ~πόσις ὀλόμενος οἴχεται, ~Κάστορός
[1100]	ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς ἀστέρα λάμψας·	~ἀλίμενα	δ´ ὅρια μέλεα βαρβάρου στολᾶς
[1200]	βαρβάροισι πελάγεσιν ναυσθλούμενον; ~(ΕΛΕΝΗ) Λιβύης	ἀλιμένοις	ἐκπεσόντα πρὸς πέτραις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) καὶ
[750]	πόσον χρόνον ~πόντου ´πὶ νώτοις	ἅλιον	ἐφθείρου πλάνον; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐν ναυσὶν
[1500]	τᾶς Ἑλένας, ~γλαυκὸν ἐπ´ οἶδμ´	ἅλιον	~κυανόχροά τε κυμάτων ~ῥόθια πολιὰ
[1300]	χεῦμ´ ὑδάτων ~βαρύβρομόν τε κῦμ´	ἅλιον	~πόθωι τᾶς ἀποιχομένας ~ἀρρήτου κούρας.
[500]	κρυφθείς, ~ἀλλ´ ἔτι κατ´ οἶδμ´	ἅλιον	~τρυχόμενος οὔπω λιμένων ~ψαύσειεν πατρίας
[300]	~πότερα δέρκεται φάος τέθριππά ~θ´	ἁλίου	κέλευθά τ´ ἀστέρων ~ἢ ´ν
[1050]	Διώνης Κύπρι, μή μ´ ἐξεργάσηι.	~ἅλις	δὲ λύμης ἥν μ´ ἐλυμήνω
[1400]	ἵν´ ἐλθεῖν βουλόμεσθα τῆς τύχης.	~ἅλις	δὲ μόχθων οὓς ἐμοχθοῦμεν πάρος.
[100]	σφαγαῖς ἀδελφῆς οὕνεκ´ ἐκπνεῦσαι βίον.	~ἅλις	δὲ μύθων· οὐ διπλᾶ χρήιζω
[550]	οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μέθες με· λύπης	ἅλις	ἔχων ἐλήλυθα. ~(ΕΛΕΝΗ) λείψεις γὰρ
[1550]	μέλουσι σοί. ~ὁ δ´ εἶφ´·	Ἅλις	μοι. δεξιᾶι δ´ ἑλὼν ξίφος
[150]	ἕλικά τ´ ἀνὰ χλόαν ~φοίνικας	ἁλίωι	~πέπλους χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´ ~ἀμφὶ
[1150]	τὰς ἀρετὰς πολέμωι ~λόγχαισί τ´	ἀλκαίου	δορὸς ~κτᾶσθ´, ἀμαθῶς θανάτωι πόνους
[950]	λόγος. ~ἢν δ´ ἐς μὲν	ἀλκὴν	μὴ πόδ´ ἀντιθῆι ποδί, ~λιμῶι
[0]	κράτιστον Ἑλλάδος. ~Φρυγῶν δ´ ἐς	ἀλκὴν	προυτέθην ἐγὼ μὲν οὔ, ~τὸ
[1350]	δὴ συνεκπονῶν. ~προύργου δ´ ἐς	ἀλκὴν	σῶμ´ ὅπλοις ἠσκήσατο, ~ὡς βαρβάρων
[800]	τὴν βίαν σκήψας´ ἔχεις. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´	ἁγνὸν ὅρκον σὸν κάρα κατώμοσα
[800]	ἐν μυχοῖς ἱδρυμένη; ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκ,	ἀλλ´	ἀδελφή· Θεονόην καλοῦσί νιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1400]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τὰ τῶν θανόντων οὐδὲν	ἀλλ´	ἄλλως πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστιν τι
[500]	αὐτὸν ὄντα βασιλέα ~βίον προσαιτεῖν·	ἀλλ´	ἀναγκαίως ἔχει. ~λόγος γάρ ἐστιν
[400]	καλῶς λέγεις ~ἔξεστι, πείσομαι γάρ·	ἀλλ´	ἄνες χόλου. ~(ΓΡΑΥΣ) ἄπελθ´· ἐμοὶ
[1500]	ποτε ~Ἀχαιίδος θραύσαντες ἥκετε σκάφος;	~ἀλλ´	Ἀτρέως παῖδ´ ὀλόμενον συνθάπτετε, ~ὃν
[1600]	οἷπερ ἡ δίκη κελεύει μ´·	ἀλλ´	ἀφίστας´ ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι
[950]	σύγγονος σέθεν ~οὔτ´ ἄλλος οὐδείς·	ἀλλ´	ἐγώ σφ´ ἀπάξομαι ~εἰ μὴ
[1600]	ὃς ἔλαβεν πατρὸς πάρα. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἀλλ´	ἔδωκεν ἡ τύχη μοι. (ΧΟΡΟΣ)
[950]	~αἱρήσομαι ´γὼ πρόσθε τῆς εὐψυχίας.	~ἀλλ´,	εἰ μὲν ἄνδρα σοι δοκεῖ
[1400]	δούλευε σοῖς δούλοις, ἄναξ. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἀλλ´	εἷα· τοὺς μὲν Πελοπιδῶν ἐῶ
[550]	οὐκ ἦλθον ἐς γῆν Τρωιάδ´,	ἀλλ´	εἴδωλον ἦν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ τίς
[1350]	~ἔδωκα, χρόνια νίπτρα ποταμίας δρόσου.	~ἀλλ´,	ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων ὁ τοὺς
[1600]	σὴν ~οὐ κτενεῖς ἡμῶν ἑκόντων	ἀλλ´	ἔμ´· ὡς πρὸ δεσποτῶν ~τοῖσι
[300]	σοι πλέον ~λυπουμένηι γένοιτ´ ἄν;	ἀλλ´	ἐμοὶ πιθοῦ. ~{τάφον λιποῦσα τόνδε
[1550]	ἤθελ´ ὀρθὸς σανίδα προσβῆναι κάτα,	~ἀλλ´	ἐξεβρυχᾶτ´ ὄμμ´ ἀναστρέφων κύκλωι, ~κυρτῶν
[1100]	χειμάτων πνοᾶι ~γέρας οὐ γέρας	ἀλλ´	ἔριν ~Δαναῶν Μενέλας ἐπὶ ναυσὶν
[450]	ὦ ξέν´, ἐς Τροίαν μολεῖν.	~ἀλλ´	ἕρπ´ ἀπ´ οἴκων· ἔστι γάρ
[450]	ἀντὶ τοῦδ´ ἴθι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκ,	ἀλλ´	ἔσω πάρειμι· καὶ σύ μοι
[500]	οἴχεται ~δι´ ἔρεβος χθονὶ κρυφθείς,	~ἀλλ´	ἔτι κατ´ οἶδμ´ ἅλιον ~τρυχόμενος
[450]	δ´ ἔλεξε παῖδά νιν πεφυκέναι·	~ἀλλ´	ἦ τις ἔστι Ζηνὸς ὄνομ´
[950]	οὕνεχ´ ἡμῖν οὔποτ´ ἀποδώσεις θανών·	~ἀλλ´	ἥδε πατέρα νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ
[1650]	~ἐπείπερ ἡμᾶς Ζεὺς ἐποίησεν θεούς·	~ἀλλ´	ἥσσον´ ἦμεν τοῦ πεπρωμένου θ´
[1650]	ἐς οἴκους καὶ συνοικῆσαι πόσει.	~ἀλλ´	ἴσχε μὲν σῆς συγγόνου μέλαν
[0]	λέχη, ~δίδωσι δ´ οὐκ ἔμ´	ἀλλ´	ὁμοιώσας´ ἐμοὶ ~εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ
[1200]	γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια μὲν ἦλθεν,	ἀλλ´	ὅμως αἰνῶ τάδε. ~(ΕΛΕΝΗ) οἶσθ´
[600]	κἀμὲ συνάγαγεν, ὦ πόσι, ~χρόνιον,	ἀλλ´	ὅμως· ὀναίμαν τύχας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὄναιο
[250]	βαρβάρου, πρὸς πλουσίαν ~τράπεζαν ἵζους´;	ἀλλ´	ὅταν πόσις πικρὸς ~ξυνῆι γυναικί,
[1050]	οὐδὲν ἡ σκῆψις φέρει. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´	οὐ νομίζειν φήσομεν καθ´ Ἑλλάδα
[1000]	~μέλλοντ´ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἀλλ´	οὐδὲ μὴν ναῦς ἔστιν ἧι
[1200]	θανόντα δ´ οὐκ ἐᾶις; ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀλλ´	οὐκέτ´· ἤδη δ´ ἄρχε τῶν
[950]	ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´ ὀφθαλμῶν βαλεῖν.	~ἀλλ´	οὐχὶ τοῦτο τὸ καλόν, εἰ
[700]	οὐ σαφῶς δ´ ἔχω. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἀλλ´,	ὦ γεραιέ, καὶ σὺ κοινώνει
[1250]	αὐτὸς ἐγγὺς ὢν εἴσηι τάδε.	~ἀλλ´,	ὦ τάλας, ἔσελθε καὶ λουτρῶν
[1150]	γε δὴ ληφθῆι μόνον. ~ἔα·	ἀλλ´,	ὡς ἔοικε, πάντα διαπεπραγμένα ~ηὕρηκα·
[1600]	μεγάλα γὰρ σπεύδεις κακά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἀλλὰ	δεσποτῶν κρατήσεις δοῦλος ὤν; ~(ΧΟΡΟΣ)
[150]	οὐ τὰς φρένας ~ἔχεις ὁμοίας	ἀλλὰ	διαφόρους πολύ. ~κακῶς ὄλοιτο μηδ´
[550]	ἢ ´πιχωρία γυνή; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἑλληνίς·	ἀλλὰ	καὶ τὸ σὸν θέλω μαθεῖν.
[250]	δὲ λεγομένω Διοσκόρω ~οὐκ ἐστόν.	ἀλλὰ	πάντ´ ἔχουσα δυστυχῆ ~τοῖς πράγμασιν
[750]	ὑπερθνήισκοντας εἰσορῶν φίλους ~οὐδ´ Ἕλενος,	ἀλλὰ	πόλις ἀνηρπάσθη μάτην. ~{εἴποις ἄν,
[950]	~ἐγὼ μὲν οὐ νῦν πρῶτον	ἀλλὰ	πολλάκις ~ἄθλιος ἂν εἴην, σὺ
[950]	~εἰ μὴ πρὸς οἴκους δυνάμεθ´	ἀλλὰ	πρὸς νεκρούς. ~{τί ταῦτα; δακρύοις
[900]	σωθέντ´ ἀφαιρεθήσομαι; ~μὴ δῆτα, παρθέν´,	ἀλλά	ς´ ἱκετεύω τόδε· ~δὸς τὴν
[250]	φονεὺς αὐτῆς ἐγώ, ~ἀδίκως μέν,	ἀλλὰ	τἄδικον τοῦτ´ ἔστ´ ἐμόν. ~ἣ
[1000]	δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´ ἄν·	ἀλλὰ	τίνα φυγὴν φευξούμεθα ~πεδίων ἄπειροι
[1400]	στέργειν πόσιν ~καὶ ξυνθάνοιμ´ ἄν·	ἀλλὰ	τίς κείνωι χάρις ~ξὺν κατθανόντι
[700]	δυνώμεθα. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἔσται τάδ´, ὦναξ,	ἀλλά	τοι τὰ μάντεων ~ἐσεῖδον ὡς
[100]	αὑτὸς Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν,	ἀλλὰ	χειμὼν ἄλλος´ ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ)
[0]	τὰ δ´ αὖ Διὸς ~βουλεύματ´	ἄλλα	τοῖσδε συμβαίνει κακοῖς· ~πόλεμον γὰρ
[300]	βάθος κακῶν· ~αἱ μὲν γὰρ	ἄλλαι	διὰ τὸ κάλλος εὐτυχεῖς ~γυναῖκες,
[600]	δὲ νοσφίσας ς´ ἐμοῦ ~πρὸς	ἄλλαν	ἐλαύνει ~θεὸς συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω.
[1300]	πάνοπλος. ~αὐγάζων δ´ ἐξ οὐρανίων	~ἄλλαν	μοῖραν ἔκραινεν. ~δρομαῖον δ´ ὅτε
[800]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φήις; θανεῖσθαι; κοὔποτ´	ἀλλάξεις	λέχη; ~(ΕΛΕΝΗ) ταὐτῶι ξίφει γε·
[550]	Φρυγῶν κομίζομαι. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἔστιν	ἄλλη	σή τις ἀντ´ ἐμοῦ γυνή.
[450]	τῆς ἐμῆς ἔχουσά τις ~δάμαρτος	ἄλλη	τοισίδ´ ἐνναίει δόμοις. ~Διὸς δ´
[1550]	ἥδ´ ὑποψία ~λόγος τ´ ἐν	ἀλλήλοισι,	τῶν ἐπεσβατῶν ~ὡς πλῆθος εἴη·
[550]	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐκεῖ νοσοῦμεν, ὅτι δάμαρτ´	ἄλλην	ἔχω. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἦλθον ἐς
[1500]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´ ἔστιν; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	ἄλλης	ἐκπόνει μνηστεύματα ~γυναικός· Ἑλένη γὰρ
[1250]	κενά. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἔσται· τί δ´	ἄλλο	προσφέρειν νομίζεται; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) χαλκήλαθ´ ὅπλα·
[1550]	οὐκέτ´ ὢν λόγοισι Μενέλεως πέλας·	~ἄλλοι	δὲ τοίχους δεξιοὺς λαιούς τ´
[1600]	οὐκ εἶπέ μοι. ~τοιγὰρ οὔποτ´	ἄλλον	ἄνδρα ψεύσεται μαντεύμασιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος,
[100]	κύκλους. ~(ΕΛΕΝΗ) χρόνον δ´ ἐμείνατ´	ἄλλον	ἐν Τροίαι πόσον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) πολλὰς
[450]	ἀσύλητον γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον πρὸς	ἄλλον	νύν τιν´ ἀντὶ τοῦδ´ ἴθι.
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν ἄλλος´	ἄλλον	ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν νώτοισι
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) τίς οὖν διδάξει ς´	ἄλλος	ἢ τὰ ς´ ὄμματα; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[950]	τήνδ´ οὔτε σύγγονος σέθεν ~οὔτ´	ἄλλος	οὐδείς· ἀλλ´ ἐγώ σφ´ ἀπάξομαι
[100]	ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν	ἄλλος´	ἄλλον ὥρισεν. ~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν
[350]	Πριαμίδαι ~ποτ´ ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ)	ἄλλος´	ἀποτροπὰ κακῶν ~γένοιτο, τὸ δὲ
[100]	τοῦτ´ Αἴαντι γίγνεται κακόν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	ἄλλου	λαβόντος ὅπλ´ ἀπηλλάχθη βίου. ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]	δόκησιν εἴχετ´ ἐκ θεῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	ἄλλου	λόγου μέμνησο, μὴ κείνης ἔτι.
[500]	τόδ´ ἡμῖν ἔσχατον τοῖς ἀθλίοις,	~ἄλλους	τυράννους αὐτὸν ὄντα βασιλέα ~βίον
[1600]	δίκαια δρᾶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τἀμὰ λέκτρ´	ἄλλωι	διδοῦσα. (ΧΟΡΟΣ) τοῖς γε κυριωτέροις.
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) ποίων δὲ λέκτρων δεσπότης	ἄλλων	ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν ἄντρα κεύθει
[700]	τὰς φρένας τ´ ἔχειν κακὰς	~ἄλλων	τ´ ἀκούειν δοῦλον ὄντα τῶν
[750]	μαντείας δ´ ἐᾶν· ~βίου γὰρ	ἄλλως	δέλεαρ ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´
[700]	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις; ~νεφέλης ἄρ´	ἄλλως	εἴχομεν πόνους πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρας
[600]	φήμας δ´ ἡ τάλαινα Τυνδαρὶς	~ἄλλως	κακὰς ἤκουσεν οὐδὲν αἰτία. ~ὦ
[1100]	ἡδίστη θεῶν ~πέφυκας ἀνθρώποισιν· οὐκ	ἄλλως	λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ τὰν ἐναύλοις
[1400]	τὰ τῶν θανόντων οὐδὲν ἀλλ´	ἄλλως	πόνος. ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστιν τι κἀκεῖ
[50]	στερείς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οἰκεῖον αὐτὸν ὤλες´	ἅλμ´	ἐπὶ ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ) μανέντ´; ἐπεὶ
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) οἰκτρόταθ´, ὑγροῖσιν ἐν κλυδωνίοις	ἁλός.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ βαρβάροισι πελάγεσιν ναυσθλούμενον;
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) ποίοισιν ἐν νώτοισι ποντίας	ἁλός;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) μέσον περῶσι πέλαγος Αἰγαίου
[400]	δ´ ἐπ´ οἶδμα πόντιον γλαυκῆς	ἁλὸς	~τλήμων ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου
[1250]	νεκρῶν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἴτω· πρὸς ἡμῶν	ἄλοχον	εὐσεβῆ τρέφειν. ~ἐλθὼν δ´ ἐς
[1150]	λάθηι με γῆς ~τῆσδ´ ἐκκομισθεῖς´	ἄλοχος	ἧς ἐφίεμαι. ~ἐπίσχετ´· εἰσορῶ γὰρ
[600]	ἀγγέλλεις δὲ τί; ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) βέβηκεν	ἄλοχος	σὴ πρὸς αἰθέρος πτυχὰς ~ἀρθεῖς´
[650]	ὑγραίνω ~δάκρυσιν· ἁ Διός μ´	ἄλοχος	ὤλεσεν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) Ἥρα; τί νῶιν
[1100]	ἐκπνεύσαντες Ἅιδαν ~μέλεον ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν	ἀλόχων	~κείραντες ἔθειραν, ~ἄνυμφα δὲ μέλαθρα
[150]	ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον ἔκλυον,	~ἄλυρον	ἔλεγον, ὅτι ποτ´ ἔλακεν ~αἰάγμα-
[1050]	γὰρ θανεῖν δεῖ μ´, ἢν	ἁλῶ	τεχνωμένη, ~ἢ πατρίδα τ´ ἐλθεῖν
[400]	οἶδμα πόντιον γλαυκῆς ἁλὸς ~τλήμων	ἀλῶμαι	χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου ~πύργους ἔπερσα,
[1600]	γάμοι με. κεἰ μὲν ἦν	ἁλώσιμος	~ναῦς διώγμασιν, πονήσας εἷλον ἂν
[550]	μὴ λάβοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς οὖν;	ἅμ´	ἐνθάδ´ ἦσθ´ ἄρ´ ἐν Τροίαι
[1650]	~ἴστον δ´ ἀρίστης σωφρονεστάτης θ´	ἅμα	~γεγῶτ´ ἀδελφῆς ὁμογενοῦς ἀφ´ αἵματος.
[550]	ἦσθ´ ἄρ´ ἐν Τροίαι θ´	ἅμα;	~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα γένοιτ´ ἂν πολλαχοῦ,
[1650]	ἥσσον´ ἦμεν τοῦ πεπρωμένου θ´	ἅμα	~καὶ τῶν θεῶν, οἷς ταῦτ´
[1550]	~ἐς πρῶιραν ἐμβαλεῖτε φάσγανόν θ´	ἅμα	~πρόχειρον ὤσει σφάγια τῶι τεθνηκότι;
[1150]	~λόγχαισί τ´ ἀλκαίου δορὸς ~κτᾶσθ´,	ἀμαθῶς	θανάτωι πόνους καταλυόμενοι. ~εἰ γὰρ
[1350]	παννυχίδες θεᾶς. ~εὖ δέ νιν	ἄμασιν	~ὑπέρβαλε σελάνα ~μορφᾶ μόνον ηὔχεις.
[1250]	~ἐσθῆτά τ´ ἐξάλλαξον. οὐκ ἐς	ἀμβολὰς	~εὐεργετήσω ς´· εὐμενέστερον γὰρ ἂν
[1350]	κωπῆρες ἐσβῶμεν σκάφος. ~πέπλους δ´	ἀμείψας´	ἀντὶ ναυφθόρου στολῆς ~ἐγώ νιν
[1150]	πέπλους μέλανας ἐξήψω χροὸς ~λευκῶν	ἀμείψας´	ἔκ τε κρατὸς εὐγενοῦς ~κόμας
[300]	δὶς καλεῖς. ~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ μέλεος	ἁμέρα.	~τίν´ ἄρα τάλαινα τίνα λόγον
[1450]	Φοῖβος, τᾶ Λακαίναι ~γᾶι βούθυτον	ἁμέραν	~ὁ Διὸς εἶπε σέβειν γόνος·
[1150]	θανάτωι πόνους καταλυόμενοι. ~εἰ γὰρ	ἅμιλλα	κρινεῖ νιν αἵματος, οὔποτ´ ἔρις
[150]	ἀχέων καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον ~ποῖον	ἁμιλλαθῶ	γόον ἢ τίνα μοῦσαν ἐπέλθω
[350]	~αὐτοσίδαρον ἔσω πελάσω διὰ σαρκὸς	ἅμιλλαν,	~θῦμα τριζύγοις θεαῖσι ~τῶι τε
[350]	τεθρίππους Οἰνομάωι Πῖσαν κάτα ~Πέλοψ	ἁμίλλας	ἐξαμιλληθείς ποτε, ~εἴθ´ ὤφελες τόθ´
[150]	γύναι· θεοὶ δέ σοι ~ἐσθλῶν	ἀμοιβὰς	ἀντιδωρησαίατο. ~Ἑλένηι δ´ ὅμοιον σῶμ´
[500]	δ´ ἐν φάει ~πόσιν τὸν	ἁμὸν	ζῶντα φέγγος εἰσορᾶν, ~πορθμοὺς δ´
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν στολήν γ´	ἄμορφον	ἀμφὶ σῶμ´ ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον,
[1300]	δ´ ἄφλεκτοι πελανοί· ~παγὰς δ´	ἀμπαύει	δροσερὰς ~λευκῶν ἐκβάλλειν ὑδάτων ~πένθει
[400]	δ´ εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις	ἁμπίσχομαι.	~πέπλους δὲ τοὺς πρὶν λαμπρά
[750]	πάντ´ οἶσθ´ ἄρ´, ὡς ἔοικας,	ἀμφ´	ἐμῶν γάμων. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οἶδ´· εἰ
[150]	~νέκυσιν ὀλομένοις λάβηι. ~(ΧΟΡΟΣ) ~κυανοειδὲς	ἀμφ´	ὕδωρ ~ἔτυχον ἕλικά τ´ ἀνὰ
[350]	σήραγγας Ἴδας ~ἐνίζοντι Πριαμίδαι ~ποτ´	ἀμφὶ	βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ) ἄλλος´ ἀποτροπὰ κακῶν
[150]	ἁλίωι ~πέπλους χρυσέαισιν αὐγαῖς ~θάλπους´	~ἀμφὶ	δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν οἰκτρὸν ὅμαδον
[950]	μάλιστα καρδίας ἀνθάψεται, ~λέξω τάδ´	ἀμφὶ	μνῆμα σοῦ πατρὸς πεσών· ~Ὦ
[850]	ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ παρθέν´, ἱκέτις	ἀμφὶ	σὸν πίτνω γόνυ ~καὶ προσκαθίζω
[550]	καὶ μὴν στολήν γ´ ἄμορφον	ἀμφὶ	σῶμ´ ἔχεις. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) στῆσον, φόβον
[1000]	παρθένος μένειν ἀεί. ~ἃ δ´	ἀμφὶ	τύμβωι τῶιδ´ ὀνειδίζεις πατρός, ~ἡμῖν
[350]	κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι νεκρῶν Σκαμάνδριον	~ἀμφὶ	Φρύγιον οἶδμα. ~βοὰν βοὰν δ´
[400]	οὔτε γὰρ σῖτος πάρα ~οὔτ´	ἀμφὶ	χρῶτ´ ἐσθῆτες· αὐτὰ δ´ εἰκάσαι
[50]	οἶκος ἄξιος προσεικάσαι ~βασίλειά τ´	ἀμφιβλήματ´	εὔθριγκοί θ´ ἕδραι. ~ἔα· ~ὦ
[400]	δὲ τοὺς πρὶν λαμπρά τ´	ἀμφιβλήματα	~χλιδάς τε πόντος ἥρπας´· ἐν
[1050]	ὁρᾶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καὶ μὴν τάδ´	ἀμφίβληστρα	σώματος ῥάκη ~ξυμμάρτυρές σοι ναυτικῶν
[1100]	καὶ αὖθις ἐκεῖσε καὶ πάλιν	ἀμφιλόγοις	~πηδῶντ´ ἀνελπίστοις τύχαις. ~σὺ Διὸς
[1100]	~πολλοὺς δὲ πυρσεύσας φλογερὸν σέλας	ἀμφιρύταν	~Εὔβοιαν εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος ἀνὴρ
[300]	τί σοι πλέον ~λυπουμένηι γένοιτ´	ἄν;	ἀλλ´ ἐμοὶ πιθοῦ. ~{τάφον λιποῦσα
[1000]	νῶιν δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ) πείσαιμ´	ἄν·	ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα ~πεδίων
[1400]	μὲν στέργειν πόσιν ~καὶ ξυνθάνοιμ´	ἄν·	ἀλλὰ τίς κείνωι χάρις ~ξὺν
[1000]	~ἡμῖν ὅδ´ αὑτὸς μῦθος· ἀδικοίημεν	ἄν,	~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ γὰρ
[250]	μὲν γὰρ ἔζη πόσις, ἀνεγνώσθημεν	ἄν,	~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες ἃ φανερὰ
[750]	τ´ ἔκαμνον· δὶς δὲ λυπηθεῖμεν	ἄν}	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ πλείον´ εἶπας ἤ
[900]	ζῶντα τοῖς θανοῦσιν ἀποδοίη ποτ´	ἄν;	~ἤδη τὰ τοῦ θεοῦ καὶ
[0]	ἃ δὲ πεπόνθαμεν κακὰ ~λέγοιμ´	ἄν.	ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι
[1300]	μοι Μενέλεωι τὰ πρόσφορα ~δρώιης	ἄν,	ἡμῶν τυγχάνων οἵων σε χρή.
[650]	~τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν	ἄν.	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆς
[900]	ἂν ~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν	ἄν.	~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς ἀνδρὸς
[800]	συγγόνωι παρόντα σε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) θνήισκοιμεν	ἄν·	λαθεῖν γὰρ οὐχ οἷόν τέ
[800]	ἔστιν ἐλπὶς ἦι μόνηι σωθεῖμεν	ἄν.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὠνητὸς ἢ τολμητὸς ἢ
[750]	ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη μάτην. ~{εἴποις	ἄν,	οὕνεχ´ ὁ θεὸς οὐκ ἠβούλετο.
[1600]	οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ	ἄν	ποτ´ ηὔχουν οὔτε ς´ οὔθ´
[1000]	τῶιδε διστόμωι ξίφει; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ	ἄν	ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ σιγήσειεν ἂν
[750]	ς´ ἂν ~μύθοις, λέγων δ´	ἄν	σοι κάκ´ ἀλγοίην ἔτι ~{πάσχων
[50]	ἐπεὶ τίς σωφρονῶν τλαίη τάδ´	ἄν;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τὸν Πηλέως τιν´ οἶσθ´
[1000]	κοινόν γε νῶιν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πείσειας	ἄν	τιν´ οἵτινες τετραζύγων ~ὄχων ἀνάσσους´
[400]	~οὐδ´ εἰ θέλοιεν ὠφελεῖν ἔχοιμεν	ἄν.	~ὠή· τίς ἂν πυλωρὸς ἐκ
[800]	οἷόν τέ μοι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως	ἂν	ἀναπείσαιμεν ἱκετεύοντέ νιν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί
[900]	~βούλοιντ´ ἂν ἢ οὐ βούλοιντ´	ἂν	ἀποδοῦναι πάλιν; ~δοκῶ μέν. οὔκουν
[900]	κἀπολάζυσθαι θέλει. ~{πῶς οὖν θανὼν	ἂν	ἀπολάβοι; κεῖνος δὲ πῶς ~τὰ
[900]	ἂν προσπεσεῖν τλαίην γόνυ ~οὔτ´	ἂν	δακρῦσαι βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ
[900]	δακρῦσαι βλέφαρα· τὴν Τροίαν γὰρ	ἂν	~δειλοὶ γενόμενοι πλεῖστον αἰσχύνοιμεν ἄν.
[50]	εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες	ἂν	Διὸς κόρης. ~(ΕΛΕΝΗ) τί δ´,
[1250]	~Μενέλεως δ´ ἔχει πότμον, ~κοὐκ	ἂν	δύναιτο ζῆν ὁ κατθανὼν γόοις.
[1600]	ὠρθοῦντο, τοὺς δὲ κειμένους ~νεκροὺς	ἂν	εἶδες. Μενέλεως δ´ ἔχων ὅπλα,
[1250]	κώπη ταχύπορος γενήσεται. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) καλῶς	ἂν	εἴη Μενέλεώι τε πρὸς χάριν.
[450]	ἄρχει χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´	ἂν	εἴη; πότερον ἐκτὸς ἢ ´ν
[800]	ἢ τοὐμὸν λέχος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὕτως	ἂν	εἴην ἀθλιώτατος βροτῶν. ~(ΕΛΕΝΗ) μή
[950]	νῦν πρῶτον ἀλλὰ πολλάκις ~ἄθλιος	ἂν	εἴην, σὺ δὲ γυνὴ κακὴ
[800]	τάλαιν´ ἐγὼ βίαι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) προδότις	ἂν	εἴης· τὴν βίαν σκήψας´ ἔχεις.
[50]	πατρώιας ἐξελήλαμαι χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ) τλήμων	ἂν	εἴης· τίς δέ ς´ ἐκβάλλει
[250]	εἰ μόλοιμεν ἐς πάτραν, ~κλήιθροις	ἂν	εἰργοίμεσθα, τὴν ὑπ´ Ἰλίωι ~δοκοῦντες
[700]	ἐκκλέψαι χθονός, ~φρουρεῖν θ´ ὅπως	ἂν	εἰς ἓν ἐλθόντες τύχης ~ἐκ
[1500]	σοὺς ἑλὼν ~ναύτας βέβηκεν, ὡς	ἂν	ἐν βραχεῖ μάθηις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πῶς;
[1000]	μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν ~δοίην	ἂν	ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι. ~ἔνεστι
[50]	ξένηι ~γαίαι πόδ´ εἶχον, τῶιδ´	ἂν	εὐστόχωι πτερῶι ~ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Τελαμὼν ὁ φύσας· τίν´	ἂν	ἔχοις μᾶλλον φίλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐκ
[900]	θανὼν τὰ τῶν πέλας ~βούλοιντ´	ἂν	ἢ οὐ βούλοιντ´ ἂν ἀποδοῦναι
[900]	κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´ ἀπόντα δακρύοις	ἂν	ἠγάπων· ~νῦν δ´ ὄντα καὶ
[250]	ξύμβολ´ ἐλθόντες ἃ φανερὰ μόνοις	ἂν	ἦν. ~νῦν δ´ οὔτε τοῦτ´
[1000]	~εἰ μὴ ἀποδώσω· καὶ γὰρ	ἂν	κεῖνος βλέπων ~ἀπέδωκεν ἂν σοὶ
[1650]	δοκεῖ, ~ἐγὼ δ´ ἀδελφὴν οὐκέτ´	ἂν	κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον δ´ ἀρίστης
[800]	τ´ οὐκ ἄξια. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ	ἂν	κτάνοις τύραννον, ὃ σπεύδεις ἴσως.
[150]	θηροκτόνοις· ~κτείνει γὰρ Ἕλλην´ ὅντιν´	ἂν	λάβηι ξένον. ~ὅτου δ´ ἕκατι
[1450]	Λευκιππίδας ἢ πρὸ ναοῦ ~Παλλάδος	ἂν	λάβοι ~χρόνωι ξυνελθοῦσα χοροῖς ~ἢ
[300]	ἔλεξ´ ὀλωλέναι πόσιν. ~(ΧΟΡΟΣ) πόλλ´	ἂν	λέγοιτο καὶ διὰ ψευδῶν σαφῆ.
[950]	τὸ θῆλυ τρεπόμενος ~ἐλεινὸς ἦν	ἂν	μᾶλλον ἢ δραστήριος. ~κτεῖν´, εἰ
[1000]	ἄν ς´ ἀνάσχοιτ´ οὐδὲ σιγήσειεν	ἂν	~μέλλοντ´ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτανεῖν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1000]	καὶ κλέος τοὐμοῦ πατρὸς ~οὐκ	ἂν	μιάναιμ´, οὐδὲ συγγόνωι χάριν ~δοίην
[500]	~ὤμοι, πόθ´ ἥξεις; ὡς ποθεινὸς	ἂν	μόλοις. ~ἔα, τίς οὗτος; οὔ
[750]	Περσέως; οὐ γὰρ ἐμπλήσαιμί ς´	ἂν	~μύθοις, λέγων δ´ ἄν σοι
[1050]	~(ΕΛΕΝΗ) καὶ μὴν γυναικείοις ς´	ἂν	οἰκτισαίμεθα ~κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς
[400]	δεσπόταισι τοῖσι σοῖς ~(ΓΡΑΥΣ) πικρῶς	ἂν	οἶμαί γ´ ἀγγελεῖν τοὺς σοὺς
[800]	γ´ ἐκείνηι ῥαιδίως, λάθραι δ´	ἂν	οὔ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σὸν ἔργον, ὡς
[250]	πικρόν. ~{θανεῖν κράτιστον· πῶς θάνοιμ´	ἂν	οὖν καλῶς; ~ἀσχήμονες μὲν ἀγχόναι
[100]	τύχω μαντευμάτων ~ὅπηι νεὼς στείλαιμ´	ἂν	οὔριον πτερὸν ~ἐς γῆν ἐναλίαν
[1250]	ἐν πόντωι νεκρούς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὡς	ἂν	παρούσης οὐσίας ἕκαστος ἦι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1050]	δ´ ἄθλιον κεῖν´ εὐτυχὲς τάχ´	ἂν	πέσοι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότερα δ´ ἐς
[800]	πείσαντε δ´ ἐκ γῆς διορίσαιμεν	ἂν	πόδα; ~(ΕΛΕΝΗ) κοινῆι γ´ ἐκείνηι
[550]	θ´ ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ) τοὔνομα γένοιτ´	ἂν	πολλαχοῦ, τὸ σῶμα δ´ οὔ.
[1150]	~φάτνας, ὀπαδοί, κἀκκομίζεθ´ ἅρματα, ~ὡς	ἂν	πόνου γ´ ἕκατι μὴ λάθηι
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς	ἂν	πόντωι θάνηι ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δρᾶν;
[1450]	ἐπ´ ἀκτάς. ~ἦ που κόρας	ἂν	ποταμοῦ ~παρ´ οἶδμα Λευκιππίδας ἢ
[900]	πέρι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἐγὼ σὸν οὔτ´	ἂν	προσπεσεῖν τλαίην γόνυ ~οὔτ´ ἂν
[400]	ὠφελεῖν ἔχοιμεν ἄν. ~ὠή· τίς	ἂν	πυλωρὸς ἐκ δόμων μόλοι, ~ὅστις
[1050]	σε δρᾶι, ~τάφος ς´ ὅδ´	ἂν	ῥύσαιτο φάσγανόν τε σόν. ~ἐγὼ
[1000]	γὰρ ἂν κεῖνος βλέπων ~ἀπέδωκεν	ἂν	σοὶ τήνδ´ ἔχειν, ταύτηι δὲ
[650]	λύπας. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί φῶ; τίς	ἂν	τάδ´ ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ~(ΕΛΕΝΗ)
[750]	θ´ ὁδῶι. ~τί σοι λέγοιμ´	ἂν	τὰς ἐν Αἰγαίωι φθορὰς ~τὰ
[1600]	ἁλώσιμος ~ναῦς διώγμασιν, πονήσας εἷλον	ἂν	τάχα ξένους· ~νῦν δὲ τὴν
[1400]	ἧι τάδ´ ἄξομεν, ~πρόσταξον, ὡς	ἂν	τὴν χάριν πλήρη λάβω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[850]	τόνδε σημανῶν ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως	ἂν	τοὐμὸν ἀσφαλῶς ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ
[1250]	ἀμβολὰς ~εὐεργετήσω ς´· εὐμενέστερον γὰρ	ἂν	~τῶι φιλτάτωι μοι Μενέλεωι τὰ
[1000]	μὴν ναῦς ἔστιν ἧι σωθεῖμεν	ἂν	~φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασς´
[750]	γέροντι· τοὺς θεοὺς ἔχων τις	ἂν	~φίλους ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις.
[150]	~ἐγώ τε σιγῶ· τί γὰρ	ἂν	ὠφελοῖμί σε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καλῶς ἔλεξας,
[350]	σχῆμα λεαίνης ~ἐξαλλάξας´ ἄχθεα λύπας·	~ἅν	τέ ποτ´ Ἄρτεμις ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´
[1250]	αὐτὸς σὺ γίγνωσκ´· ἀρκέσει γὰρ	ἃν	διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν βαρβάροις μὲν
[1500]	ἀπὸ συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων λεχέων,	~ἃν	Ἰδαιᾶν ἐρίδων ~ποιναθεῖς´ ἐκτήσατο, γᾶν
[1450]	εἶπε σέβειν γόνος· ~μόσχον θ´	ἃν	λίποιτ´ οἴκοις ~ἇς οὔπω πεῦκαι
[600]	Διὸς λέκτρα Λήδας τε. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἃν	ὑπὸ λαμπάδων κόροι λεύκιπποι ~ξυνομαίμονες
[1300]	δρομάδι κώλωι ~Μάτηρ ἐσύθη θεῶν	~ἀν´	ὑλᾶντα νάπη ~ποτάμιόν τε χεῦμ´
[200]	ἄπεστί σοι κακῶν; ~τί δ´	ἀνὰ	βίοτον οὐκ ἔτλας; ~μάτηρ μὲν
[150]	ἀμφ´ ὕδωρ ~ἔτυχον ἕλικά τ´	ἀνὰ	χλόαν ~φοίνικας ἁλίωι ~πέπλους χρυσέαισιν
[150]	δὲ ~πέτρινα γύαλα κλαγγαῖσι ~Πανὸς	ἀναβοᾶι	γάμους. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ θήραμα βαρβάρου
[1100]	δενδροκόμοις ~μουσεῖα καὶ θάκους ἐνίζουσαν	~ἀναβοάσω,	~τὰν ἀοιδοτάταν ~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα
[500]	ὄντα βασιλέα ~βίον προσαιτεῖν· ἀλλ´	ἀναγκαίως	ἔχει. ~λόγος γάρ ἐστιν οὐκ
[1350]	~(ΕΛΕΝΗ) ὦ καινὸς ἡμῖν πόσις,	ἀναγκαίως	ἔχει ~τὰ πρῶτα λέκτρα νυμφικάς
[400]	γε περιλελειμμένους ~φίλων φυλάσσειν τἄμ´	ἀναγκάσας	λέχη. ~μόνος δὲ νοστῶ, τοῖς
[950]	ἀπόδος ἐμψύχους πάλιν ~ἢ τήνδ´	ἀνάγκασόν	γ´ ἔτ´ εὐσεβοῦς πατρὸς ~κρείσσω
[500]	ἐμός, σοφῶν δέ του, ~δεινῆς	ἀνάγκης	οὐδὲν ἰσχύειν πλέον. ~(ΧΟΡΟΣ) ἤκουσα
[950]	θανών· ~ἀλλ´ ἥδε πατέρα νέρθεν	ἀνακαλούμενον	~οὐκ ἀξιώσει τὸν πρὶν εὐκλεέστατον
[1600]	ἐρέτμ´· ἐπ´ οἰάκων δὲ βὰς	~ἄνακτ´	ἐς Ἑλλάδ´ εἶπεν εὐθύνειν δόρυ.
[500]	ἄγνωστος ἐν πάσηι χθονί. ~δόμων	ἄνακτα	προσμενῶ· δισσὰς δέ μοι ~ἔχει
[1000]	δ´ εἰ κρυφθεὶς δόμοις ~κτάνοιμ´	ἄνακτα	τῶιδε διστόμωι ξίφει; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ
[800]	σε τἄμ´ ἀποκτεῖναι λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	ἄνανδρά	γ´ εἶπας Ἰλίου τ´ οὐκ
[250]	δωμάτων ἐμόν τ´ ἔφυ, ~θυγάτηρ	ἄνανδρος	πολιὰ παρθενεύεται. ~τὼ τοῦ Διὸς
[700]	οὐδ´ ἔδρασας οἷα κλήιζεται. ~νῦν	ἀνανεοῦμαι	τὸν σὸν ὑμέναιον πάλιν ~καὶ
[450]	οὖν ἐν οἴκοις ὅντιν´ ὀνομάζεις	ἄναξ;	~(ΓΡΑΥΣ) τόδ´ ἐστὶν αὐτοῦ μνῆμα,
[1600]	ὀρθῶς φέρηι, ~Θεοκλύμενε, γαίας τῆσδ´	ἄναξ·	δισσοὶ δέ σε ~Διόσκοροι καλοῦμεν,
[1400]	ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖς δούλοις,	ἄναξ.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀλλ´ εἷα· τοὺς μὲν
[0]	μὲν οἰκῶν νῆσον, Αἰγύπτου δ´	ἄναξ,	~ὃς τῶν κατ´ οἶδμα παρθένων
[1500]	Ἰλίου ~Φοιβείους ἐπὶ πύργους. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)	~ἄναξ,	τὰ κάκιστ´ ἐν δόμοις ηὑρήκαμεν·
[450]	ἐνθάδε. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ὦ δαῖμον, ὡς	ἀνάξι´	ἠτιμώμεθα. ~(ΓΡΑΥΣ) τί βλέφαρα τέγγεις
[900]	ἄρ´ ἦ φίλων, ~πάλιν μ´	ἀνάξους´	ἐπὶ τὸ σῶφρον αὖθις αὖ,
[800]	τέ μοι. ~(ΕΛΕΝΗ) ἴσως ἂν	ἀναπείσαιμεν	ἱκετεύοντέ νιν ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα
[900]	γαῖ´, ἐν ἧι χρὴ δώματ´	ἀναπληρουμένους	~τἀλλότρια μὴ σχεῖν μηδ´ ἀφαιρεῖσθαι
[1650]	οὐ στυγοῦσι δαίμονες, ~τῶν δ´	ἀναριθμήτων	μᾶλλον εἰσιν οἱ πόνοι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[50]	πόσις ~στράτευμ´ ἀθροίσας τὰς ἐμὰς	ἀναρπαγὰς	~θηρᾶι πορευθεὶς Ἰλίου πυργώματα. ~ψυχαὶ
[1550]	πέρσαντες Ἰλίου πόλιν, ~οὐχ εἷ´	ἀναρπάσαντες	Ἑλλήνων νόμωι ~νεανίαις ὤμοισι ταύρειον
[200]	πέταλα Χαλκίοικον ~ὡς Ἀθάναν μόλοιμ´	~ἀναρπάσας	δι´ αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς
[750]	τυραννεύων χθονός; ~(ΕΛΕΝΗ) ὃς γῆς	ἀνάσσει	τῆσδε Πρωτέως γόνος. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τόδ´
[1000]	ἄν τιν´ οἵτινες τετραζύγων ~ὄχων	ἀνάσσους´	ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους; ~(ΕΛΕΝΗ)
[1550]	προσβῆναι κάτα, ~ἀλλ´ ἐξεβρυχᾶτ´ ὄμμ´	ἀναστρέφων	κύκλωι, ~κυρτῶν τε νῶτα κἀς
[1000]	ξίφει; ~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἄν ς´	ἀνάσχοιτ´	οὐδὲ σιγήσειεν ἂν ~μέλλοντ´ ἀδελφὴ
[700]	πως πάντα στρέφει ~{ἐκεῖσε κἀκεῖς´	ἀναφέρων·	ὁ μὲν πονεῖ, ~ὁ δ´
[1050]	πίτνεις ~Ἥρα, δύ´ οἰκτρὼ φῶτ´	ἀνάψυξον	πόνων, ~αἰτούμεθ´ ὀρθὰς ὠλένας πρὸς
[950]	~οὕτω δὲ κρῖνον ὡς ἅπασιν	ἁνδάνηις.	~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ πέφυκά τ´ εὐσεβεῖν
[1550]	λαιούς τ´ ἴσοι ~ἀνὴρ παρ´	ἄνδρ´	ἕζονθ´, ὑφ´ εἵμασι ξίφη ~λαθραῖ´
[550]	φῶ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔγνως ἄρ´ ὀρθῶς	ἄνδρα	δυστυχέστατον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ χρόνιος ἐλθὼν
[850]	εἰσιν οἱ θεοὶ σοφοί, ~εὔψυχον	ἄνδρα	πολεμίων θανόνθ´ ὕπο ~κούφηι καταμπίσχουσιν
[950]	τῆς εὐψυχίας. ~ἀλλ´, εἰ μὲν	ἄνδρα	σοι δοκεῖ σῶσαι ξένον ~ζητοῦντά
[1050]	ἐπ´ ἀγκύρας λάβω, ~ἀνὴρ παρ´	ἄνδρα	στήσεται ξιφηφόρος. ~(ΕΛΕΝΗ) σὲ χρὴ
[1350]	γὰρ παροῦσά τε ~πράξεις τὸν	ἄνδρα	τὸν σὸν ἤν τε μὴ
[1600]	εἶπέ μοι. ~τοιγὰρ οὔποτ´ ἄλλον	ἄνδρα	ψεύσεται μαντεύμασιν. ~(ΧΟΡΟΣ) ~οὗτος, ὦ,
[1600]	τὸ Τρωϊκὸν κλέος; ~δείξατε πρὸς	ἄνδρας	βαρβάρους. σπουδῆς δ´ ὕπο ~ἔπιπτον,
[1500]	μόχθωι, τοῦτ´ ἄρα σκοπούμενοι, ~Ἕλληνες	ἄνδρες	Μενέλεωι ξυνέμποροι ~προσῆλθον ἀκτὰς ναυφθόροις
[50]	ἔτι κατοικήσειν πέδον ~Σπάρτης σὺν	ἀνδρί,	γνόντος ὡς ἐς Ἴλιον ~οὐκ
[50]	μνῆμα προσπίτνω τόδε ~ἱκέτις, ἵν´	ἀνδρὶ	τἀμὰ διασώσηι λέχη, ~ὡς, εἰ
[350]	~Εὐρώταν, θανόντος ~εἰ βάξις ἔτυμος	ἀνδρὸς	~ἅδε μοι τί τάδ´ ἀσύνετα,
[950]	ἄν. ~καίτοι λέγουσιν ὡς πρὸς	ἀνδρὸς	εὐγενοῦς ~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´ ἀπ´
[250]	ἑλομένη τῶν κακῶν ὑπαλλαγὰς ~μετ´	ἀνδρὸς	οἰκεῖν βαρβάρου, πρὸς πλουσίαν ~τράπεζαν
[400]	θριγκοῖς τόδε ~πύλας τε σεμνὰς	ἀνδρὸς	ὀλβίου τινὸς ~προσῆλθον· ἐλπὶς δ´
[800]	εἴσηι· τὸ τολμᾶν δ´ ἀδύνατ´	ἀνδρὸς	οὐ σοφοῦ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σιγῆι παράσχω
[750]	τῆσδ´ ἀπαλλαχθεὶς χθονός. ~θανῆι πρὸς	ἀνδρὸς	οὗ τάδ´ ἐστὶ δώματα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[550]	γυναῖκες· εἰργόμεσθα γὰρ ~τάφου πρὸς	ἀνδρὸς	τοῦδε, καί μ´ ἑλὼν θέλει
[1350]	ἐς οἶδμα πόντιον ~τοῦ πρόσθεν	ἀνδρὸς	χάρισιν ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ αὐτὸν
[600]	ὠλένας λαβεῖν. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ φίλτατ´	ἀνδρῶν	Μενέλεως, ὁ μὲν χρόνος ~παλαιός,
[1300]	δὲ βρόμια διαπρύσιον ~ἱέντα κέλαδον	ἀνεβόα,	~θηρῶν ὅτε ζυγίους ~ζεύξασα θεὰ
[1550]	ταυρείου φόνου ~Ἀτρέως σταθεὶς παῖς	ἀνεβόησε	συμμάχους· ~Τί μέλλετ´, ὦ γῆς
[250]	~εἰ μὲν γὰρ ἔζη πόσις,	ἀνεγνώσθημεν	ἄν, ~εἰς ξύμβολ´ ἐλθόντες ἃ
[1600]	δὲ κάμνονθ´ ὁρμιατόνων μέ τις	~ἀνείλετ´,	ἐς δὲ γαῖαν ἐξέβησέ σοι
[1200]	ποίωι σκάφει; ~(ΕΛΕΝΗ) ναῦταί σφ´	ἀνείλοντ´	ἐντυχόντες, ὡς λέγει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ
[1100]	ἐκεῖσε καὶ πάλιν ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´	ἀνελπίστοις	τύχαις. ~σὺ Διὸς ἔφυς, ὦ
[400]	ἁρμοσμάτων, ~ἐφ´ ἧς ἐσώθην μόλις	ἀνελπίστωι	τύχηι ~Ἑλένη τε, Τροίας ἣν
[1500]	~ῥόθια πολιὰ θαλάσσας, ~ναύταις εὐαεῖς	ἀνέμων	~πέμποντες Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν δ´
[600]	γέγηθα, κρατὶ δ´ ὀρθίους ἐθείρας	~ἀνεπτέρωσα	καὶ δάκρυ σταλάσσω, ~περὶ δὲ
[350]	ἰὼ τάλαινα Τροία, ~δι´ ἔργ´	ἄνεργ´	ὄλλυσαι μέλεά τ´ ἔτλας. ~τὰ
[400]	λέγεις ~ἔξεστι, πείσομαι γάρ· ἀλλ´	ἄνες	χόλου. ~(ΓΡΑΥΣ) ἄπελθ´· ἐμοὶ γὰρ
[1500]	ἐστάλη, ~σοφώταθ´ ἁβρὸν πόδα τιθεῖς´	ἀνέστενεν	~πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα.
[1050]	καὶ δὴ παρεῖκεν· εἶτα πῶς	ἄνευ	νεὼς ~σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ´ ἐμὸν δέμας;
[1600]	κρᾶτα πολεμίων ξένων; ~ὀρθοὶ δ´	ἀνῆιξαν	πάντες, οἱ μὲν ἐν χεροῖν
[1450]	καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν αὐρᾶν ~πέλαγος	ἀνήνεμον	ἦι, ~γλαυκὰ δὲ Πόντου θυγάτηρ
[1250]	ὦ τάλαινα, μὴ ´πὶ τοῖς	ἀνηνύτοις	~τρύχουσα σαυτήν ~Μενέλεως δ´ ἔχει
[500]	αὖ τὸ δεινὸν προσπόλου φευξούμεθα·	~ἀνὴρ	γὰρ οὐδεὶς ὧδε βάρβαρος φρένας
[450]	τις ἔστι Ζηνὸς ὄνομ´ ἔχων	ἀνὴρ	~Νείλου παρ´ ὄχθας; εἶς γὰρ
[1550]	τοίχους δεξιοὺς λαιούς τ´ ἴσοι	~ἀνὴρ	παρ´ ἄνδρ´ ἕζονθ´, ὑφ´ εἵμασι
[1050]	ἐάνπερ ναῦν ἐπ´ ἀγκύρας λάβω,	~ἀνὴρ	παρ´ ἄνδρα στήσεται ξιφηφόρος. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1100]	ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν εἷλ´ Ἀχαιῶν ~μονόκωπος	ἀνὴρ	πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις
[400]	αἰδοῦς τὰς τύχας. ὅταν δ´	ἀνὴρ	~πράξηι κακῶς ὑψηλός, εἰς ἀηθίαν
[1200]	πόσιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποδαπὸς δ´ ὅδ´	ἁνὴρ	καὶ πόθεν κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[750]	καὶ πλείον´ εἶπας ἤ ς´	ἀνηρόμην	ἐγώ. ~ἓν δ´ εἰπὲ τἄλλα
[750]	αἰσθέσθαι κακά} ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἦ πόλλ´	ἀνήρου	μ´ ἑνὶ λόγωι μιᾶι θ´
[1350]	εἰσορᾶν ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´	ἀνήρπασεν	ἐν τύχη πόσις· ~ἃ γὰρ
[750]	φίλους ~οὐδ´ Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις	ἀνηρπάσθη	μάτην. ~{εἴποις ἄν, οὕνεχ´ ὁ
[950]	ἡγούμεθα ~καὶ σῆς μάλιστα καρδίας	ἀνθάψεται,	~λέξω τάδ´ ἀμφὶ μνῆμα σοῦ
[1000]	νερτέροις ~καὶ τοῖς ἄνωθεν πᾶσιν	ἀνθρώποις·	ὁ νοῦς ~τῶν κατθανόντων ζῆι
[250]	~ἆρ´ ἡ τεκοῦσά μ´ ἔτεκεν	ἀνθρώποις	τέρας; ~{γυνὴ γὰρ οὔθ´ Ἑλληνὶς
[1100]	τἄλλα γ´ ἡδίστη θεῶν ~πέφυκας	ἀνθρώποισιν·	οὐκ ἄλλως λέγω. ~(ΧΟΡΟΣ) σὲ
[1650]	μέτα ~σπονδῶν μεθέξεις} ξένιά τ´	ἀνθρώπων	πάρα ~ἕξεις μεθ´ ἡμῶν· Ζεὺς
[1150]	αἵματος, οὔποτ´ ἔρις ~λείψει κατ´	ἀνθρώπων	πόλεις· ~αἳ Πριαμίδος γᾶς ἔλιπον
[1200]	ἐν πέπλων ὑφάσμασιν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) κτέριζ´·	ἀνίστη	τύμβον οὗ χρήιζεις χθονός. ~(ΕΛΕΝΗ)
[200]	δι´ αἰθέρος ~τάνδε γαῖαν εἰς	ἄνολβον	~ἔριν ἔριν τάλαιναν ἔθετο ~Πριαμίδαισιν
[850]	φανῆι ~τὸ κάλλος Ἑλένης οὕνεκ´	ἀνονήτοις	γάμοις. ~τέλος δ´ ἐφ´ ἡμῖν
[1050]	~κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸς τὸν	ἀνόσιον.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) σωτηρίας δὲ τοῦτ´ ἔχει
[850]	εἴ τις ἔβλαψεν ποδὶ ~στείβων	ἀνοσίωι,	δὸς καθαρσίωι φλογί, ~κροῦσόν τε
[350]	βοὰν δ´ Ἑλλὰς αἶ´ ~ἐκελάδησεν	ἀνοτότυξεν,	~ἐπὶ δὲ κρατὶ χέρας ἔθηκεν,
[550]	οὐκ ἔστιν ἄλλη σή τις	ἀντ´	ἐμοῦ γυνή. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔ που
[1000]	ἐγὼ σθένω, ~οὔποτε κεκλήσηι δυσσεβὴς	ἀντ´	εὐσεβοῦς. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐδείς ποτ´ ηὐτύχησεν
[1050]	τεμῶ ~πέπλων τε λευκῶν μέλανας	ἀνταλλάξομαι	~παρῆιδί τ´ ὄνυχα φόνιον ἐμβαλῶ
[100]	καὶ ξύν γε πέρσας αὐτὸς	ἀνταπωλόμην.	~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη γὰρ ἧπται καὶ
[650]	ὧδ´ ἐπέλας´ Αἰγύπτωι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) εἶτ´	ἀντέδωκ´	εἴδωλον, ὡς σέθεν κλύω. ~(ΕΛΕΝΗ)
[0]	μὲν αἵδε καλλιπάρθενοι ῥοαί, ~ὃς	ἀντὶ	δίας ψακάδος Αἰγύπτου πέδον ~λευκῆς
[1350]	ἐσβῶμεν σκάφος. ~πέπλους δ´ ἀμείψας´	ἀντὶ	ναυφθόρου στολῆς ~ἐγώ νιν ἐξήσκησα
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ποῦ δὴ τὸ πεμφθὲν	ἀντὶ	σοῦ Τροίαι κακόν; ~(ΕΛΕΝΗ) νεφέλης
[300]	ἔπι. ~(ΧΟΡΟΣ) ἐς ξυμφορὰν γὰρ	ἀντὶ	τἀγαθοῦ φέρηι. ~(ΕΛΕΝΗ) φόβος γὰρ
[1250]	φήμας δ´ ἐμοὶ ~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν	ἀντὶ	τῆς ἀχλαινίας ~ἐσθῆτα λήψηι σῖτά
[250]	αὖθις πάλιν ~αἴσχιον εἶδος ἔλαβον	ἀντὶ	τοῦ καλοῦ, ~καὶ τὰς τύχας
[450]	οἶκον πρὸς ἄλλον νύν τιν´	ἀντὶ	τοῦδ´ ἴθι. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὔκ, ἀλλ´
[1200]	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐπὶ τῶι; χάρις γὰρ	ἀντὶ	χάριτος ἐλθέτω. ~(ΕΛΕΝΗ) σπονδὰς τέμωμεν
[150]	θεοὶ δέ σοι ~ἐσθλῶν ἀμοιβὰς	ἀντιδωρησαίατο.	~Ἑλένηι δ´ ὅμοιον σῶμ´ ἔχους´
[950]	ἐς μὲν ἀλκὴν μὴ πόδ´	ἀντιθῆι	ποδί, ~λιμῶι δὲ θηρᾶι τύμβον
[550]	δεσπότης ἄλλων ἔφυς; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἣν	ἄντρα	κεύθει κἀκ Φρυγῶν κομίζομαι. ~(ΕΛΕΝΗ)
[450]	ἄγων ~ἥκω δάμαρτα καὶ κατ´	ἄντρα	σώιζεται, ~ὄνομα δὲ ταὐτὸν τῆς
[600]	οὐρανῶι δὲ κρύπτεται ~λιποῦσα σεμνὸν	ἄντρον	οὗ σφ´ ἐσώιζομεν, ~τοσόνδε λέξας´·
[400]	τε πόντος ἥρπας´· ἐν δ´	ἄντρου	μυχοῖς ~κρύψας γυναῖκα τὴν κακῶν
[450]	οὔ τί που λελήισμεθ´ ἐξ	ἄντρων	λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ) πρὶν τοὺς Ἀχαιούς,
[1100]	ἔχουσιν, ~ταλαινᾶν ἀλόχων ~κείραντες ἔθειραν,	~ἄνυμφα	δὲ μέλαθρα κεῖται· ~πολλοὺς δὲ
[1000]	τοῖς τε νερτέροις ~καὶ τοῖς	ἄνωθεν	πᾶσιν ἀνθρώποις· ὁ νοῦς ~τῶν
[0]	δὲ γῆ μὲν πατρὶς οὐκ	ἀνώνυμος	~Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεως· ἔστιν
[1550]	ἀρεῖται δόρυ, ~ὁ δὲ ζύγ´	ἄξας,	ὁ δ´ ἀφελὼν σκαλμοῦ πλάτην
[400]	θεῶν τυχεῖν. ~Λιβύης δ´ ἐρήμους	ἀξένους	τ´ ἐπιδρομὰς ~πέπλευκα πάσας· χὤταν
[950]	γυνὴ κακὴ φανῆι. ~ἃ δ´	ἄξι´	ἡμῶν καὶ δίκαι´ ἡγούμεθα ~καὶ
[800]	γ´ εἶπας Ἰλίου τ´ οὐκ	ἄξια.	~(ΕΛΕΝΗ) οὐκ ἂν κτάνοις τύραννον,
[1250]	γὰρ ἦν φίλος δορί. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἄξια	τάδ´ ἔσται Πελοπιδῶν ἃ δώσομεν.
[1550]	Δόλιος ἡ ναυκληρία· ~πάλιν πλέωμεν	ἀξίαν	κέλευε σύ, ~σὺ δὲ στρέφ´
[750]	δώματα. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τί χρῆμα δράσας	ἄξιον	τῆς συμφορᾶς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκεις ἄελπτος
[50]	ἔχει κράτος; ~Πλούτωι γὰρ οἶκος	ἄξιος	προσεικάσαι ~βασίλειά τ´ ἀμφιβλήματ´ εὔθριγκοί
[400]	κἀς πάτραν χρήιζων μολεῖν ~οὐκ	ἀξιοῦμαι	τοῦδε πρὸς θεῶν τυχεῖν. ~Λιβύης
[950]	ἥδε πατέρα νέρθεν ἀνακαλούμενον ~οὐκ	ἀξιώσει	τὸν πρὶν εὐκλεέστατον ~κακῶς ἀκοῦσαι·
[850]	διὰ δὲ τὴν ἐμὴν ~οὐκ	ἀξιώσω	κατθανεῖν δάμαρτ´ ἐγώ; ~μάλιστά γ´·
[1400]	δώσει ναῦν ἐν ἧι τάδ´	ἄξομεν,	~πρόσταξον, ὡς ἂν τὴν χάριν
[1100]	καὶ θάκους ἐνίζουσαν ~ἀναβοάσω, ~τὰν	ἀοιδοτάταν	~ὄρνιθα μελωιδὸν ~ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ~ἔλθ´
[450]	ἐς Τροίαν μολεῖν. ~ἀλλ´ ἕρπ´	ἀπ´	οἴκων· ἔστι γάρ τις ἐν
[950]	ἀνδρὸς εὐγενοῦς ~ἐν ξυμφοραῖσι δάκρυ´	ἀπ´	ὀφθαλμῶν βαλεῖν. ~ἀλλ´ οὐχὶ τοῦτο
[800]	εἰσεῖδον σφαγὰς ~τὸν Νηλέως τ´	ἄπαιδα·	διὰ δὲ τὴν ἐμὴν ~οὐκ
[950]	οἰκεῖς τόνδε λάινον τάφον, ~ἀπόδος,	ἀπαιτῶ	τὴν ἐμὴν δάμαρτά σε, ~ἣν
[300]	~σμικρὸν δ´ ὁ καιρὸς ἄρτ´	ἀπαλλάξαι	βίου. ~ἐς γὰρ τοσοῦτον ἤλθομεν
[250]	~πόσιν ποθ´ ἥξειν καί μ´	ἀπαλλάξειν	κακῶν, ~ἐπεὶ τέθνηκεν οὗτος, οὐκέτ´
[400]	~(ΓΡΑΥΣ) ~τίς πρὸς πύλαισιν; οὐκ	ἀπαλλάξηι	δόμων ~καὶ μὴ πρὸς αὐλείοισιν
[750]	~(ΕΛΕΝΗ) {φεῦγ´ ὡς τάχιστα τῆσδ´	ἀπαλλαχθεὶς	χθονός. ~θανῆι πρὸς ἀνδρὸς οὗ
[350]	κρατὶ χέρας ἔθηκεν, ~ὄνυχι δ´	ἁπαλόχροα	γένυν ~ἔδευσεν φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ
[950]	ἄλλος οὐδείς· ἀλλ´ ἐγώ σφ´	ἀπάξομαι	~εἰ μὴ πρὸς οἴκους δυνάμεθ´
[1650]	σε πρῶτα Μαιάδος τόκος ~Σπάρτης	ἀπάρας	τὸν κατ´ οὐρανὸν δρόμον, ~κλέψας
[950]	λόγους· ~οὕτω δὲ κρῖνον ὡς	ἅπασιν	ἁνδάνηις. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) ἐγὼ πέφυκά τ´
[1100]	ποτ´ ἄπληστος εἶ κακῶν, ~ἔρωτας	ἀπάτας	δόλιά τ´ ἐξευρήματα ~ἀσκοῦσα φίλτρα
[350]	παρθένε ~Καλλιστοῖ, Διὸς ἃ λεχέων	ἀπέβας	~τετραβάμοσι γυίοις, ~ὡς πολὺ κηρὸς
[1650]	ἀδοκήτων πόρον ηὗρε θεός. ~τοιόνδ´	ἀπέβη	τόδε πρᾶγμα.
[1000]	καὶ γὰρ ἂν κεῖνος βλέπων	~ἀπέδωκεν	ἂν σοὶ τήνδ´ ἔχειν, ταύτηι
[1150]	κρατὸς εὐγενοῦς ~κόμας σίδηρον ἐμβαλοῦς´	ἀπέθρισας	~χλωροῖς τε τέγγεις δάκρυσι σὴν
[600]	μόρσιμον σώσασα πατέρ´ ἐς οὐρανὸν	~ἄπειμι·	φήμας δ´ ἡ τάλαινα Τυνδαρὶς
[1250]	κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πόσον δ´	ἀπείργειν	μῆκος ἐκ γαίας δόρυ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1550]	κἀς κέρας παρεμβλέπων ~μὴ θιγγάνειν	ἀπεῖργεν.	ὁ δ´ Ἑλένης πόσις ~ἐκάλεσεν·
[1000]	ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα ~πεδίων	ἄπειροι	βαρβάρου γ´ ὄντες χθονός; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) ὅδ´ οἶδ´, ἐγὼ δ´	ἄπειρος,	εὐτυχοῦσα πρίν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ ξένε,
[1300]	~βοσκὰς εὐφύλλων ἑλίκων· ~πόλεων δ´	ἀπέλειπε	βίος, ~οὐδ´ ἦσαν θεῶν θυσίαι,
[400]	γάρ· ἀλλ´ ἄνες χόλου. ~(ΓΡΑΥΣ)	ἄπελθ´·	ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται, ξένε,
[450]	πάροιθε συμφορὰς εὐδαίμονας. ~(ΓΡΑΥΣ) οὔκουν	ἀπελθὼν	δάκρυα σοῖς δώσεις φίλοις; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[650]	ἀκουστά· πάντα δῶρα δαιμόνων. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπέπτυσα	μὲν λόγον οἶον ~οἷον ἐσοισόμεθα.
[650]	θεῶν, δόμων πῶς τῶν ἐμῶν	ἀπεστάλης;	~(ΕΛΕΝΗ) ἒ ἔ· πικρὰς ἐς
[1500]	ὑπερδραμεῖν χέρα ~τοσούσδε ναύτας ὧν	ἀπεστάλης	μέτα. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἐπεὶ λιποῦσα τούσδε
[500]	εἰ μολὼν σωθήσεται. ~ἐγὼ δ´	ἀπέστην	τοῦτ´ ἐρωτῆσαι σαφῶς, ~ἡσθεῖς´ ἐπεί
[150]	~ἰδεῖν, ὃς ἄρχει τῆσδε γῆς·	ἄπεστι	δὲ ~κυσὶν πεποιθὼς ἐν φοναῖς
[200]	πρέπων δι´ αἰθέρος. ~τί γὰρ	ἄπεστί	σοι κακῶν; ~τί δ´ ἀνὰ
[50]	ὦ ταλαίπωρ´, ὅστις εἶ μ´	ἀπεστράφης	~καὶ ταῖς ἐκείνης συμφοραῖς ἐμὲ
[100]	κακόν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἄλλου λαβόντος ὅπλ´	ἀπηλλάχθη	βίου. ~(ΕΛΕΝΗ) σὺ τοῖς ἐκείνου
[1500]	δέ νιν ναυκληρία ~ἐκ τῆσδ´	ἀπῆρε	χθονός; ἄπιστα γὰρ λέγεις. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ)
[1500]	ναυκληρία ~ἐκ τῆσδ´ ἀπῆρε χθονός;	ἄπιστα	γὰρ λέγεις. ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) ἥν γε
[1600]	σοι ~τάδ´ ἀγγελοῦντα. σώφρονος δ´	ἀπιστίας	~οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς.
[1100]	~κἆιτ´ ἰαχήθης καθ´ Ἑλλανίαν ~προδότις	ἄπιστος	ἄδικος ἄθεος· οὐδ´ ἔχω ~τί
[1100]	~ἐν γῆι πατρώιαι. τί ποτ´	ἄπληστος	εἶ κακῶν, ~ἔρωτας ἀπάτας δόλιά
[950]	~κἀκεῖνον ἢ ´μὲ δεῖ θανεῖν·	ἁπλοῦς	λόγος. ~ἢν δ´ ἐς μὲν
[350]	πάθεα, ~ματέρες τε παῖδας ὄλεσαν,	~ἀπὸ	δὲ παρθένοι κόμας ἔθεντο ~σύγγονοι
[650]	ἀποπρὸ κακόποτμον ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς	ἀπὸ	πόλεος ἀπό τε σέθεν, ~ὅτε
[1500]	~πέμποντες Διόθεν πνοάς, ~δύσκλειαν δ´	ἀπὸ	συγγόνου ~βάλετε βαρβάρων λεχέων, ~ἃν
[650]	ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ πόλεος	ἀπό	τε σέθεν, ~ὅτε μέλαθρα λέχεά
[200]	ἢ Φρυγῶν ~ἢ τίς Ἑλλανίας	ἀπὸ	χθονὸς ~ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν ~Ἰλίωι
[350]	ποτε, ~ὃς ἐξέφυσεν Ἀερόπης λέκτρων	ἄπο	~Ἀγαμέμνον´ ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν
[750]	δ´ ἐσώθης, ὦ τάλας, Τροίας	ἄπο	~κέρδος μὲν οὐδὲν εἰδέναι, πόθος
[1100]	ἔμολε μέλεα Πριαμίδαις ἄγων ~Λακεδαίμονος	ἄπο	λέχεα ~σέθεν, ὦ Ἑλένα, Πάρις
[450]	~(ΓΡΑΥΣ) Λακεδαίμονος γῆς δεῦρο νοστήσας´	ἄπο.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πότ´; οὔ τί που
[0]	ἐμοὶ ~εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖς´	ἄπο	~Πριάμου τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ
[1550]	~σφάζειν φονεύειν βαρβάρους νεώς τ´	ἄπο	~ῥίπτειν ἐς οἶδμα; ναυβάταις δὲ
[250]	τητωμένη ~δούλη καθέστηκ´ οὖς´ ἐλευθέρων	ἄπο·	~τὰ βαρβάρων γὰρ δοῦλα πάντα
[250]	~ὅστις μὲν οὖν ἐς μίαν	ἀποβλέπων	τύχην ~πρὸς θεῶν κακοῦται, βαρὺ
[800]	ἢν δὲ δὴ νῶιν μὴ	ἀποδέξηται	λόγους; ~(ΕΛΕΝΗ) θανῆι· γαμοῦμαι δ´
[900]	πῶς ~τὰ ζῶντα τοῖς θανοῦσιν	ἀποδοίη	ποτ´ ἄν; ~ἤδη τὰ τοῦ
[950]	ὃς οἰκεῖς τόνδε λάινον τάφον,	~ἀπόδος,	ἀπαιτῶ τὴν ἐμὴν δάμαρτά σε,
[950]	δ´ ἔχεις· ~ἢ νῦν ἐκείνους	ἀπόδος	ἐμψύχους πάλιν ~ἢ τήνδ´ ἀνάγκασόν
[950]	γ´ ὀρθῶς ἀπολαβεῖν δάμαρτ´ ἐμήν,	~ἀπόδος	τε καὶ πρὸς σῶσον· εἰ
[950]	εὐσεβοῦς πατρὸς ~κρείσσω φανεῖσαν τἄμ´	ἀποδοῦναι	λέχη. ~εἰ δ´ ἐμὲ γυναῖκα
[900]	ἂν ἢ οὐ βούλοιντ´ ἂν	ἀποδοῦναι	πάλιν; ~δοκῶ μέν. οὔκουν χρή
[850]	~νόμον δὲ τὸν ἐμὸν θεοῖσιν	ἀποδοῦσαι	πάλιν ~ἐφέστιον φλόγ´ ἐς δόμους
[950]	ἐμοί. ~οἶδ´ οὕνεχ´ ἡμῖν οὔποτ´	ἀποδώσεις	θανών· ~ἀλλ´ ἥδε πατέρα νέρθεν
[1000]	μῦθος· ἀδικοίημεν ἄν, ~εἰ μὴ	ἀποδώσω·	καὶ γὰρ ἂν κεῖνος βλέπων
[1300]	τε κῦμ´ ἅλιον ~πόθωι τᾶς	ἀποιχομένας	~ἀρρήτου κούρας. ~κρόταλα δὲ βρόμια
[800]	κρεῖσσον γὰρ ἤ σε τἄμ´	ἀποκτεῖναι	λέχη. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἄνανδρά γ´ εἶπας
[950]	σῶσαι ξένον ~ζητοῦντά γ´ ὀρθῶς	ἀπολαβεῖν	δάμαρτ´ ἐμήν, ~ἀπόδος τε καὶ
[900]	θέλει. ~{πῶς οὖν θανὼν ἂν	ἀπολάβοι;	κεῖνος δὲ πῶς ~τὰ ζῶντα
[50]	εἶχον, τῶιδ´ ἂν εὐστόχωι πτερῶι	~ἀπόλαυσιν	εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς κόρης.
[400]	μολεῖν. ~καὶ νῦν τάλας ναυαγὸς	ἀπολέσας	φίλους ~ἐξέπεσον ἐς γῆν τήνδε·
[1200]	κάθηται τῶιδ´ ὑποπτήξας τάφωι. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	Ἄπολλον,	ὡς ἐσθῆτι δυσμόρφωι πρέπει. ~(ΕΛΕΝΗ)
[100]	ὦ τλῆμον Ἑλένη, διὰ ς´	ἀπόλλυνται	Φρύγες. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ πρός γ´
[100]	Κύπρον, οὗ μ´ ἐθέσπισεν ~οἰκεῖν	Ἀπόλλων,	ὄνομα νησιωτικὸν ~Σαλαμῖνα θέμενον τῆς
[900]	ἐν πυρᾶι κατεσφάγη, ~πρόσω σφ´	ἀπόντα	δακρύοις ἂν ἠγάπων· ~νῦν δ´
[1500]	συνθάπτετε, ~ὃν Τυνδαρὶς παῖς ἥδ´	ἀπόντα	κενοταφεῖ. ~οἱ δ´ ἐκβαλόντες δάκρυα
[1200]	θέλω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) τί δ´; ἔστ´	ἀπόντων	τύμβος; ἢ θάψεις σκιάν; ~(ΕΛΕΝΗ)
[650]	~χαλκεόπλων Δαναῶν. ~ἐμὲ δὲ πατρίδος	ἀποπρὸ	κακόποτμον ἀραῖον ~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ
[1100]	βαρβάρου στολᾶς ~τότ´ ἔσυτο πατρίδος	ἀποπρὸ	χειμάτων πνοᾶι ~γέρας οὐ γέρας
[50]	ς´, ὅσον μίμημ´ ἔχεις ~Ἑλένης,	ἀποπτύσειαν.	εἰ δὲ μὴ ´ν ξένηι
[800]	ἐμὰς δῆσαι χέρας; ~(ΕΛΕΝΗ) ἐς	ἄπορον	ἥκεις· δεῖ δὲ μηχανῆς τινος.
[1550]	~ἄσυλον ἐκ γῆς· αἵματος δ´	ἀπορροαὶ	~ἐς οἶδμ´ ἐσηκόντιζον οὔριαι ξένωι.
[400]	τύχηι ~Ἑλένη τε, Τροίας ἣν	ἀποσπάσας	ἔχω. ~ὄνομα δὲ χώρας ἥτις
[1000]	ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε, ~ἐγὼ δ´	ἀποστᾶς´	ἐκποδὼν σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν θεῶν
[550]	ὅμοιον, τὸ δὲ σαφές γ´	ἀποστατεῖ.	~(ΕΛΕΝΗ) σκέψαι· τί σοι δεῖ
[1250]	ς´ οὐ κεναῖσι χερσὶ γῆς	ἀποστελῶ,	~δράσαντα τῆιδε πρὸς χάριν· φήμας
[350]	~ποτ´ ἀμφὶ βουστάθμους. ~(ΧΟΡΟΣ) ἄλλος´	ἀποτροπὰ	κακῶν ~γένοιτο, τὸ δὲ σὸν
[850]	λυθέντων. φεῦγ´· ἀτὰρ τί φευκτέον;	~ἀποῦσα	γάρ σε καὶ παροῦς´ ἀφιγμένον
[400]	ἐγγὺς ὦ πάτρας, ~πάλιν μ´	ἀπωθεῖ	πνεῦμα κοὔποτ´ οὔριον ~ἐσῆλθε λαῖφος
[750]	φήις; τί λέξεις; ὥς μ´	ἀπώλεσας,	γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) {φεῦγ´ ὡς τάχιστα
[50]	~γυναικὸς εἰκὼ φόνιον, ἥ μ´	ἀπώλεσεν	~πάντας τ´ Ἀχαιούς. θεοί ς´,
[300]	~γυναῖκες, ἡμᾶς δ´ αὐτὸ τοῦτ´	ἀπώλεσεν.	~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν ἐλθόνθ´, ὅστις
[1050]	καιρὸν ἦλθε, τότε δ´ ἄκαιρ´	ἀπώλλυτο·	~τὸ δ´ ἄθλιον κεῖν´ εὐτυχὲς
[100]	δὲ κλήιζεται καθ´ Ἑλλάδα. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπωλόμεσθα·	Θεστιὰς δ´ ἔστιν κόρη; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
[550]	Ἑλένηι προσφερὴς ὁθούνεκ´ εἶ. ~(ΕΛΕΝΗ)	ἀπωλόμην·	λαβοῦσά ς´ οὐχ ἕξω πόσιν.
[850]	~δεῦρ´ οἶδεν. ὦ δύστηνος, ὡς	ἀπωλόμην.	~Τροίας δὲ σωθεὶς κἀπὸ βαρβάρου
[700]	λυγρόν} ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) {τί φήις; ~νεφέλης	ἄρ´	ἄλλως εἴχομεν πόνους πέρι; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[550]	πῶς οὖν; ἅμ´ ἐνθάδ´ ἦσθ´	ἄρ´	ἐν Τροίαι θ´ ἅμα; ~(ΕΛΕΝΗ)
[900]	~ὤλοντ´, ἐγὼ δὲ προδότις οὐκ	ἄρ´	ἦ φίλων, ~πάλιν μ´ ἀνάξους´
[550]	ἔχω τί φῶ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ἔγνως	ἄρ´	ὀρθῶς ἄνδρα δυστυχέστατον. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ
[1600]	γε βελτίω λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἀρχόμεσθ´	ἄρ´,	οὐ κρατοῦμεν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια δρᾶν,
[700]	καὶ ψευδῶν πλέα. ~{οὐδ´ ἦν	ἄρ´	ὑγιὲς οὐδὲν ἐμπύρου φλογὸς ~οὐδὲ
[750]	εἶχεν τόδε. ~(ΕΛΕΝΗ) πάντ´ οἶσθ´	ἄρ´,	ὡς ἔοικας, ἀμφ´ ἐμῶν γάμων.
[250]	φίλαι γυναῖκες, τίνι πότμωι συνεζύγην;	~ἆρ´	ἡ τεκοῦσά μ´ ἔτεκεν ἀνθρώποις
[700]	~αὐτόματα πράξας τἀγάθ´ εὐτυχέστατα} ~οὐκ	ἄρα	γέροντα πατέρα καὶ Διοσκόρω ~ἤισχυνας
[450]	Αἴγυπτος; ὦ δύστηνος, οἷ πέπλευκ´	ἄρα.	~(ΓΡΑΥΣ) τί δὴ τὸ Νείλου
[600]	χαῖρε, Λήδας θύγατερ· ἐνθάδ´ ἦσθ´	ἄρα.	~ἐγὼ δέ ς´ ἄστρων ὡς
[800]	ἴσον ναοῖς θεῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐδ´	ἄρα	πρὸς οἴκους ναυστολεῖν ς´ ἔξεστί
[1500]	παρακαθίετο. ~κἀν τῶιδε μόχθωι, τοῦτ´	ἄρα	σκοπούμενοι, ~Ἕλληνες ἄνδρες Μενέλεωι ξυνέμποροι
[300]	~(ΕΛΕΝΗ) ἰὼ μέλεος ἁμέρα. ~τίν´	ἄρα	τάλαινα τίνα λόγον ~δακρυόεντ´ ἀκούσομαι;
[650]	~ἐμὲ δὲ πατρίδος ἀποπρὸ κακόποτμον	ἀραῖον	~ἔβαλε θεὸς ἀπὸ πόλεος ἀπό
[100]	δάμαρτι Μενέλεως; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὔκουν ἐν	Ἄργει	γ´ οὐδ´ ἐπ´ Εὐρώτα ῥοαῖς.
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι πορθμὸς αὑτὸς	Ἀργείοισιν	ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ χειμὼν
[750]	ηὑρέθη τόδε, ~κοὐδεὶς ἐπλούτης´ ἐμπύροισιν	ἀργὸς	ὤν· ~γνώμη δ´ ἀρίστη μάντις
[1550]	εἷ´ ὁ μέν τις λοῖσθον	ἀρεῖται	δόρυ, ~ὁ δὲ ζύγ´ ἄξας,
[1150]	ἀλαθὲς εὗρον. ~ἄφρονες ὅσοι τὰς	ἀρετὰς	πολέμωι ~λόγχαισί τ´ ἀλκαίου δορὸς
[600]	ἄλοχος σὴ πρὸς αἰθέρος πτυχὰς	~ἀρθεῖς´	ἄφαντος· οὐρανῶι δὲ κρύπτεται ~λιποῦσα
[1500]	βέβηκ´ ἔξω χθονός. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) πτεροῖσιν	ἀρθεῖς´	ἢ πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος
[350]	~καὶ τοὺς μὲν οὐκέτ´ ὄντας	ἀριθμῆσαι	πάρα, ~τοὺς δ´ ἐκ θαλάσσης
[400]	ναῦς δὲ πρὸς πέτραις ~πολλοὺς	ἀριθμοὺς	ἄγνυται ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη
[1250]	τὸν δὲ μηκέτ´ ὄντ´ ἐᾶν·	~ἄριστα	γάρ σοι ταῦτα πρὸς τὸ
[750]	ἐμπύροισιν ἀργὸς ὤν· ~γνώμη δ´	ἀρίστη	μάντις ἥ τ´ εὐβουλία. ~(ΧΟΡΟΣ)
[750]	θεοὺς ἔχων τις ἂν ~φίλους	ἀρίστην	μαντικὴν ἔχοι δόμοις. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶἑν·
[1650]	ἂν κτάνοιμ´ ἐμήν. ~ἴστον δ´	ἀρίστης	σωφρονεστάτης θ´ ἅμα ~γεγῶτ´ ἀδελφῆς
[350]	~ἔδευσεν φοινίαισι πλαγαῖς. ~ὦ μάκαρ	Ἀρκαδίαι	ποτὲ παρθένε ~Καλλιστοῖ, Διὸς ἃ
[1250]	οὔκουν σὺ χωρὶς τῆσδε δρῶν	ἀρκεῖς	τάδε; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) μητρὸς τόδ´ ἔργον
[1250]	ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) αὐτὸς σὺ γίγνωσκ´·	ἀρκέσει	γὰρ ἃν διδῶις. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ἐν
[650]	εὐδαίμονος ~τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν	ἀρκέσειεν	ἄν. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ) Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον
[1150]	λύεθ´ ἱππικὰς ~φάτνας, ὀπαδοί, κἀκκομίζεθ´	ἅρματα,	~ὡς ἂν πόνου γ´ ἕκατι
[400]	ναυαγίων. ~τρόπις δ´ ἐλείφθη ποικίλων	ἁρμοσμάτων,	~ἐφ´ ἧς ἐσώθην μόλις ἀνελπίστωι
[350]	πρὸς βίαν στρατηλατῶν, ~ἑκοῦσι δ´	ἄρξας	Ἑλλάδος νεανίαις. ~καὶ τοὺς μὲν
[400]	γυναῖκα τὴν κακῶν πάντων ἐμοὶ	~ἄρξασαν	ἥκω, τούς γε περιλελειμμένους ~φίλων
[1400]	κἀρετμῶν ἐπιστάτας. ~(ΕΛΕΝΗ) οὔκουν ὅδ´	ἄρξει	ναὸς ὃς κοσμεῖ τάφον; ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[600]	ἔχων ~οὐκ οἶδ´ ὁποίου πρῶτον	ἄρξωμαι	τὰ νῦν. ~(ΕΛΕΝΗ) γέγηθα, κρατὶ
[1300]	ἄχλοα πεδία γᾶς ~οὐ καρπίζους´	ἀρότοις,	~λαῶν δὲ φθείρει γενεάν, ~ποίμναις
[1300]	ἔπαυσε πόνον ~ματεύουσα πόνους ~θυγατρὸς	ἁρπαγὰς	δολίους, ~χιονοθρέμμονάς τ´ ἐπέρας´ ~Ἰδαιᾶν
[900]	~κτᾶσθαι κελεύει πάντας οὐκ ἐς	ἁρπαγάς.	~{ἐατέος δ´ ὁ πλοῦτος ἄδικός
[1300]	ζυγίους ~ζεύξασα θεὰ σατίνας ~τὰν	ἁρπασθεῖσαν	κυκλίων ~χορῶν ἔξω παρθενίων ~μετὰ
[1300]	κῦμ´ ἅλιον ~πόθωι τᾶς ἀποιχομένας	~ἀρρήτου	κούρας. ~κρόταλα δὲ βρόμια διαπρύσιον
[0]	δισσὰ τοῖσδ´ ἐν δώμασιν, ~Θεοκλύμενον	ἄρσεν´	{ὅτι δὴ θεοὺς σέβων ~βίον
[300]	καλόν, ~σμικρὸν δ´ ὁ καιρὸς	ἄρτ´	ἀπαλλάξαι βίου. ~ἐς γὰρ τοσοῦτον
[1300]	δ´ ~ἀελλόποδες, ~ἁ μὲν τόξοις	Ἄρτεμις,	ἁ δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος.
[350]	ἄχθεα λύπας· ~ἅν τέ ποτ´	Ἄρτεμις	ἐξεχορεύσατο ~χρυσοκέρατ´ ἔλαφον Μέροπος Τιτανίδα
[600]	χρόνος ~παλαιός, ἡ δὲ τέρψις	ἀρτίως	πάρα. ~ἔλαβον ἀσμένα πόσιν ἐμόν,
[1550]	πρόσθεν— ἢ καλῶς ἔχει; ~πλεύσωμεν;	ἀρχαὶ	γὰρ νεὼς μέλουσι σοί. ~ὁ
[650]	~(ΕΛΕΝΗ) ἒ ἔ· πικρὰς ἐς	ἀρχὰς	βαίνεις· ~ἒ ἔ· πικρὰν δ´
[1200]	~(ΕΛΕΝΗ) ἀλλ´ οὐκέτ´· ἤδη δ´	ἄρχε	τῶν ἐμῶν γάμων. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) χρόνια
[150]	σε παῖδα Πρωτέως ~ἰδεῖν, ὃς	ἄρχει	τῆσδε γῆς· ἄπεστι δὲ ~κυσὶν
[450]	ἐστὶν αὐτοῦ μνῆμα, παῖς δ´	ἄρχει	χθονός. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ποῦ δῆτ´ ἂν
[1550]	ὅμως ~τοὺς σοὺς λόγους σώιζοντες·	ἄρχειν	γὰρ νεὼς ~ξένον κελεύσας πάντα
[1000]	σιγήσομαι. ~ἐκ τῶν θεῶν δ´	ἄρχεσθε	χἰκετεύετε ~τὴν μέν ς´ ἐᾶσαι
[1600]	ἤν γε βελτίω λέγω. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	ἀρχόμεσθ´	ἄρ´, οὐ κρατοῦμεν. ~(ΧΟΡΟΣ) ὅσια
[750]	πυρπολήματα ~Κρήτης τε Λιβύης θ´	ἃς	ἐπεστράφην πόλεις ~σκοπιάς τε Περσέως;
[250]	τὰς τύχας μὲν τὰς κακὰς	ἃς	νῦν ἔχω ~Ἕλληνες ἐπελάθοντο, τὰς
[700]	ὑμέναιον πάλιν ~καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ´	ἃς	τετραόροις ~ἵπποις τροχάζων παρέφερον· σὺ
[1450]	~μόσχον θ´ ἃν λίποιτ´ οἴκοις	~ἇς	οὔπω πεῦκαι πρὸ γάμων ἔλαμψαν.
[500]	οὔ τί που κρυπτεύομαι ~Πρωτέως	ἀσέπτου	παιδὸς ἐκ βουλευμάτων; ~οὐχ ὡς
[1100]	~ἔρωτας ἀπάτας δόλιά τ´ ἐξευρήματα	~ἀσκοῦσα	φίλτρα θ´ αἱματηρὰ σωμάτων; ~εἰ
[600]	δὲ τέρψις ἀρτίως πάρα. ~ἔλαβον	ἀσμένα	πόσιν ἐμόν, φίλαι, ~περί τ´
[350]	πάρα, ~τοὺς δ´ ἐκ θαλάσσης	ἀσμένους	πεφευγότας, ~νεκρῶν φέροντας ὀνόματ´ εἰς
[700]	ὦ γεραιέ, πολλὰ μὲν παρ´	ἀσπίδα	~μοχθήματ´ ἐξέπλησας ἐκπονῶν ἐμοί, ~καὶ
[1100]	ἐμβαλών, ~Αἰγαίαις ἐνάλοις δόλιον ~ἀκταῖς	ἀστέρα	λάμψας· ~ἀλίμενα δ´ ὅρια μέλεα
[300]	τέθριππά ~θ´ ἁλίου κέλευθά τ´	ἀστέρων	~ἢ ´ν νέκυσι κατὰ χθονὸς
[1050]	πρὸς οὐρανὸν ~ῥίπτονθ´, ἵν´ οἰκεῖς	ἀστέρων	ποικίλματα. ~σύ θ´, ἣ ´πὶ
[1450]	αἰθέρος ἱέμενοι, ~παῖδες Τυνδαρίδαι, ~λαμπρῶν	ἀστέρων	ὑπ´ ἀέλλαις ~οἳ ναίετ´ οὐράνιοι,
[100]	ὦ τάλαιν´ ἐγὼ κακῶν. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	ἄστροις	σφ´ ὁμοιωθέντε φάς´ εἶναι θεώ.
[600]	ἦσθ´ ἄρα. ~ἐγὼ δέ ς´	ἄστρων	ὡς βεβηκυῖαν μυχοὺς ~ἤγγελλον εἰδὼς
[400]	λόγους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ναυαγὸς ἥκω ξένος,	ἀσύλητον	γένος. ~(ΓΡΑΥΣ) οἶκον πρὸς ἄλλον
[1550]	ἐπ´ ἀκτὰς Ναυπλίας δάμαρτά τε	~ἄσυλον	ἐκ γῆς· αἵματος δ´ ἀπορροαὶ
[50]	φῶς ἡλίου τόδ´ ἔβλεπεν ~Πρωτεύς,	ἄσυλος	ἦ γάμων· ἐπεὶ δὲ γῆς
[350]	ἀνδρὸς ~ἅδε μοι τί τάδ´	ἀσύνετα,	~φόνιον αἰώρημα ~διὰ δέρας ὀρέξομαι,
[100]	~(ΕΛΕΝΗ) οὕτω δοκεῖτε τὴν δόκησιν	ἀσφαλῆ;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) αὐτὸς γὰρ ὄσσοις εἰδόμην,
[850]	ἐμῶι ~παρόνθ´, ὅπως ἂν τοὐμὸν	ἀσφαλῶς	ἔχηι; ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ παρθέν´, ἱκέτις
[250]	πῶς θάνοιμ´ ἂν οὖν καλῶς;	~ἀσχήμονες	μὲν ἀγχόναι μετάρσιοι, ~κἀν τοῖσι
[1050]	πόνους γὰρ δαίμονες παύσουσί μου.	~ἀτὰρ	θανόντα τοῦ μ´ ἐρεῖς πεπυσμένη;
[850]	κτυπεῖ δόμος ~κλήιθρων λυθέντων. φεῦγ´·	ἀτὰρ	τί φευκτέον; ~ἀποῦσα γάρ σε
[50]	ς´ Ἑλένην εἰ στυγεῖς θαυμαστέον.	~{ἀτὰρ	τίς εἶ πόθεν; τίνος ἐξαυδᾶν
[650]	Ἑρμιόνης ἔστιν λόγος; ~(ΕΛΕΝΗ) ἄγαμος	ἄτεκνος,	ὦ πόσι, καταστένει ~γάμον ἄγαμον
[350]	λιπεῖν βίον, ~πρὶν τὸν ἐμὸν	Ἀτρέα	πατέρα γεννῆσαί ποτε, ~ὃς ἐξέφυσεν
[1500]	ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ νιν παρόντας	Ἀτρέως	γόνος ~προσεῖπε δόλιον οἶκτον ἐς
[1500]	~Ἀχαιίδος θραύσαντες ἥκετε σκάφος; ~ἀλλ´	Ἀτρέως	παῖδ´ ὀλόμενον συνθάπτετε, ~ὃν Τυνδαρὶς
[1050]	μόνος γε φάσκε διαφυγεῖν μόρον	~Ἀτρέως	πλέων σὺν παιδὶ καὶ θανόνθ´
[1550]	οἴακ´. ἐκ δὲ ταυρείου φόνου	~Ἀτρέως	σταθεὶς παῖς ἀνεβόησε συμμάχους· ~Τί
[0]	δόκησιν, οὐκ ἔχων. τὰ δ´	αὖ	Διὸς ~βουλεύματ´ ἄλλα τοῖσδε συμβαίνει
[900]	ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ σῶφρον αὖθις	αὖ,	~ἐδνώσομαί τε θυγατέρ´, ἣν οὐδεὶς
[1050]	τοὺς θανόντας ἐναλίους. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) τοῦτ´	αὖ	κατορθοῖς· εἶτ´ ἐγὼ συμπλεύσομαι ~καὶ
[850]	καθαρὸν οὐρανοῦ δεξώμεθα· ~σὺ δ´	αὖ	κέλευθον εἴ τις ἔβλαψεν ποδὶ
[850]	ς´ ἐνθάδ´ ὄντα διολέσω ~εἴτ´	αὖ	μεθ´ Ἥρας στᾶσα σὸν σώσω
[500]	Τρωιάδος ἐκ γᾶς. ~(ΕΛΕΝΗ) ἥδ´	αὖ	τάφου τοῦδ´ εἰς ἕδρας ἐγὼ
[500]	τ´· οὐδὲν οὖν θαυμαστέον. ~οὐδ´	αὖ	τὸ δεινὸν προσπόλου φευξούμεθα· ~ἀνὴρ
[1300]	ἁ δ´ ~ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος.	~αὐγάζων	δ´ ἐξ οὐρανίων ~ἄλλαν μοῖραν
[150]	χλόαν ~φοίνικας ἁλίωι ~πέπλους χρυσέαισιν	αὐγαῖς	~θάλπους´ ~ἀμφὶ δόνακος ἔρνεσιν· ~ἔνθεν
[1350]	δ´ ἐν χθονὶ} ~οὔ φησιν	αὐγὰς	εἰσορᾶν ἐμὴν χάριν. ~κάλλιστα δῆτ´
[650]	Πάριν ὡς ἀφέλοιτο (ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς;	αὔδα.	~(ΕΛΕΝΗ) Κύπρις ὧι μ´ ἐπένευσεν
[1300]	θ´ ὕμνοισι χορῶν. ~χαλκοῦ δ´	αὐδὰν	χθονίαν ~τύπανά τ´ ἔλαβε βυρσοτενῆ
[1650]	ὧδ´ ἔχειν. ~σοὶ μὲν τάδ´	αὐδῶ,	συγγόνωι δ´ ἐμῆι λέγω· ~πλεῖ
[900]	μ´ ἀνάξους´ ἐπὶ τὸ σῶφρον	αὖθις	αὖ, ~ἐδνώσομαί τε θυγατέρ´, ἣν
[1100]	τὰ θεῶν ἐσορᾶι ~δεῦρο καὶ	αὖθις	ἐκεῖσε καὶ πάλιν ἀμφιλόγοις ~πηδῶντ´
[850]	χθονὸς ~ἐς βάρβαρ´ ἐλθὼν φάσγαν´	αὖθις	ἐμπεσῆι. ~(ΘΕΟΝΟΗ) ~ἡγοῦ σύ μοι
[1400]	τοῦδε χρὴ ναύτας ἐμούς. ~(ΕΛΕΝΗ)	αὖθις	κέλευσον, ἵνα σαφῶς μάθωσί σου.
[1400]	ἵνα σαφῶς μάθωσί σου. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)	αὖθις	κελεύω καὶ τρίτον γ´, εἴ
[450]	πῶς φήις; τίν´ εἶπας μῦθον;	αὖθίς	μοι φράσον. ~(ΓΡΑΥΣ) ἡ Τυνδαρὶς
[700]	πονεῖ, ~ὁ δ´ οὐ πονήσας	αὖθις	ὄλλυται κακῶς, ~βέβαιον οὐδὲν τῆς
[250]	αἴτιον. ~εἴθ´ ἐξαλειφθεῖς´ ὡς ἄγαλμ´	αὖθις	πάλιν ~αἴσχιον εἶδος ἔλαβον ἀντὶ
[600]	ἐῶ σε κερτομεῖν ~ἡμᾶς τόδ´	αὖθις,	ὡς ἅδην ἐν Ἰλίωι ~πόνους
[400]	ἀπαλλάξηι δόμων ~καὶ μὴ πρὸς	αὐλείοισιν	ἑστηκὼς πύλαις ~ὄχλον παρέξεις δεσπόταις;
[1350]	~δέξατό τ´ ἐς χέρας ~βαρύβρομον	αὐλὸν	~τερφθεῖς´ ἀλαλαγμῶι. ~ὧν οὐ θέμις
[1450]	~χοραγὲ τῶν καλλιχόρων ~δελφίνων, ὅταν	αὐρᾶν	~πέλαγος ἀνήνεμον ἦι, ~γλαυκὰ δὲ
[1450]	εἴπηι· ~Κατὰ μὲν ἱστία πετάσατ´,	αὔρας	~λιπόντες εἰναλίας, ~λάβετε δ´ εἰλατίνας
[400]	πάρα ~οὔτ´ ἀμφὶ χρῶτ´ ἐσθῆτες·	αὐτὰ	δ´ εἰκάσαι ~πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις
[700]	ἐστιν ἥδε σὴ δάμαρ; ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	αὕτη·	λόγοις ἐμοῖσι πίστευσον τάδε. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
[1150]	~παρόντας ἐν δόμοισι κοὐ πεφευγότας.	~αὕτη,	τί πέπλους μέλανας ἐξήψω χροὸς
[1500]	ἢ πεδοστιβεῖ ποδί; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ) Μενέλαος	αὐτὴν	ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς αὐτὸς αὑτὸν
[100]	γυναῖκα Σπαρτιᾶτιν εἵλετε; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) Μενέλαος	αὐτὴν	ἦγ´ ἐπισπάσας κόμης. ~(ΕΛΕΝΗ) εἶδες
[0]	ἥβην ἦλθεν ὡραίαν γάμων, ~καλοῦσιν	αὐτὴν	Θεονόην· τὰ θεῖα γὰρ ~τά
[1400]	κατθανεῖν μ´; ἔα δέ με	~αὐτὴν	μολοῦσαν ἐντάφια δοῦναι νεκρῶι. ~θεοὶ
[1650]	συγγόνου μέλαν ξίφος, ~νόμιζε δ´	αὐτὴν	σωφρόνως πράσσειν τάδε. ~πάλαι δ´
[250]	~μήτηρ δ´ ὄλωλε καὶ φονεὺς	αὐτῆς	ἐγώ, ~ἀδίκως μέν, ἀλλὰ τἄδικον
[300]	κάλλος εὐτυχεῖς ~γυναῖκες, ἡμᾶς δ´	αὐτὸ	τοῦτ´ ἀπώλεσεν. ~(ΧΟΡΟΣ) Ἑλένη, τὸν
[1350]	τε στόματος, ἢν δυνώμεθα ~σωθέντες	αὐτοὶ	καὶ σὲ συσσῶσαί ποτε. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1000]	δυσσεβείας ὅσιον εἰ τίθημί νιν.	~αὐτοὶ	μὲν οὖν ὁδόν τιν´ ἐξευρίσκετε,
[1650]	τοὔνομ´, οὐκέτι· ~ἐν τοῖσι δ´	αὐτοῖς	δεῖ νιν ἐζεῦχθαι γάμοις ~ἐλθεῖν
[700]	οὐδὲν εἶχε· νῦν δ´ ἔχει	~αὐτόματα	πράξας τἀγάθ´ εὐτυχέστατα} ~οὐκ ἄρα
[500]	ἔσχατον τοῖς ἀθλίοις, ~ἄλλους τυράννους	αὐτὸν	ὄντα βασιλέα ~βίον προσαιτεῖν· ἀλλ´
[1350]	ἀνδρὸς χάρισιν ἐκπεπληγμένην· ~ἄγαν γὰρ	αὐτὸν	οὐ παρόνθ´ ὅμως στένεις. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	φασγάνωι βίου στερείς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οἰκεῖον	αὐτὸν	ὤλες´ ἅλμ´ ἐπὶ ξίφος. ~(ΕΛΕΝΗ)
[1500]	αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς αὐτὸς	αὑτὸν	ἦλθεν ἀγγέλλων θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) ὦ
[100]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ ξύν γε πέρσας	αὐτὸς	ἀνταπωλόμην. ~(ΕΛΕΝΗ) ἤδη γὰρ ἧπται
[1500]	Μενέλαος αὐτὴν ἐκπεπόρθμευται χθονός, ~ὃς	αὐτὸς	αὑτὸν ἦλθεν ἀγγέλλων θανεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[100]	δοκεῖτε τὴν δόκησιν ἀσφαλῆ; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ)	αὐτὸς	γὰρ ὄσσοις εἰδόμην, καὶ νοῦς
[1250]	πόσις ποτὲ ~ἡμῖν· σὺ δ´	αὐτὸς	ἐγγὺς ὢν εἴσηι τάδε. ~ἀλλ´,
[1400]	φίλους φιλεῖν. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) βούληι ξυνεργῶν	αὐτὸς	ἐκπέμψω στόλον; ~(ΕΛΕΝΗ) ἥκιστα· μὴ
[1350]	~ταῦτ´ ἐμβαλὼν πόρπακι γενναίαν χέρα	~αὐτὸς	κομίζει δόρυ τε δεξιᾶι λαβών,
[150]	πάτρας. ~(ΕΛΕΝΗ) πλοῦς, ὦ ξέν´,	αὐτὸς	σημανεῖ· σὺ δ´ ἐκλιπὼν ~γῆν
[1250]	σήμαινε, πείσομαι δ´ ἐγώ. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)	αὐτὸς	σὺ γίγνωσκ´· ἀρκέσει γὰρ ἃν
[100]	κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ πᾶσι πορθμὸς	αὑτὸς	Ἀργείοισιν ἦν; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ἦν, ἀλλὰ
[550]	~(ΕΛΕΝΗ) σὺ δ´ εἶ τίς;	αὑτὸς	γὰρ σὲ κἄμ´ ἔχει λόγος.
[1000]	τῶιδ´ ὀνειδίζεις πατρός, ~ἡμῖν ὅδ´	αὑτὸς	μῦθος· ἀδικοίημεν ἄν, ~εἰ μὴ
[350]	~ἢ ξιφοκτόνον διωγμὸν ~αἱμορρύτου σφαγᾶς	~αὐτοσίδαρον	ἔσω πελάσω διὰ σαρκὸς ἅμιλλαν,
[1050]	τάφωι τῶιδ´ ἥσυχοι καθώμεθα; ~(ΕΛΕΝΗ)	αὐτοῦ	μέν´· ἢν γὰρ καί τι
[850]	~οὐδ´ οἶσθα νόστον οἴκαδ´ εἴτ´	αὐτοῦ	μενεῖς· ~ἔρις γὰρ ἐν θεοῖς
[450]	ὀνομάζεις ἄναξ; ~(ΓΡΑΥΣ) τόδ´ ἐστὶν	αὐτοῦ	μνῆμα, παῖς δ´ ἄρχει χθονός.
[1350]	κακῶς δόξω λέγειν, ~πείθου, μέν´	αὐτοῦ·	ταὐτὰ γὰρ παροῦσά τε ~πράξεις
[100]	δῆτα πήμασιν νοσεῖς; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὁθούνεκ´	αὐτῶι	γ´ οὐ ξυνωλόμην ὁμοῦ. ~(ΕΛΕΝΗ)
[800]	δὲ τίς; ~(ΕΛΕΝΗ) ἔστ´ ἔνδον	αὐτῶι	ξύμμαχος θεοῖς ἴση. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) φήμη
[1500]	ναυφθόροις ἠσκημένοι ~πέπλοισιν, εὐειδεῖς μέν,	αὐχμηροὶ	δ´ ὁρᾶν. ~ἰδὼν δέ νιν
[1650]	θ´ ἅμα ~γεγῶτ´ ἀδελφῆς ὁμογενοῦς	ἀφ´	αἵματος. ~καὶ χαίρεθ´ Ἑλένης οὕνεκ´
[900]	~νῦν δ´ ὄντα καὶ σωθέντ´	ἀφαιρεθήσομαι;	~μὴ δῆτα, παρθέν´, ἀλλά ς´
[900]	ἀναπληρουμένους ~τἀλλότρια μὴ σχεῖν μηδ´	ἀφαιρεῖσθαι	βίαι. ~ἡμᾶς δὲ καιρίως μέν,
[200]	συγγόνου τε ~διδυμογενὲς ἄγαλμα πατρίδος	~ἀφανὲς	ἀφανὲς ἱππόκροτα λέλοιπε ~δάπεδα γυμνάσιά
[200]	τε ~διδυμογενὲς ἄγαλμα πατρίδος ~ἀφανὲς	ἀφανὲς	ἱππόκροτα λέλοιπε ~δάπεδα γυμνάσιά τε
[100]	κακὸν λέγεις. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) ὡς κεῖνος	ἀφανὴς	σὺν δάμαρτι κλήιζεται. ~(ΕΛΕΝΗ) οὐ
[600]	σὴ πρὸς αἰθέρος πτυχὰς ~ἀρθεῖς´	ἄφαντος·	οὐρανῶι δὲ κρύπτεται ~λιποῦσα σεμνὸν
[500]	δέμας δείξασα σὸν ~ἔκπληξιν ἡμῖν	ἀφασίαν	τε προστίθης. ~(ΕΛΕΝΗ) ἀδικούμεθ´, ὦ
[1600]	μοι. (ΧΟΡΟΣ) τὸ δὲ χρεὼν	ἀφείλετο.	~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) οὐ σὲ τἀμὰ χρὴ
[650]	Ἥρα κακῶν; ~(ΕΛΕΝΗ) Πάριν ὡς	ἀφέλοιτο	(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) πῶς; αὔδα. ~(ΕΛΕΝΗ) Κύπρις
[1550]	δὲ ζύγ´ ἄξας, ὁ δ´	ἀφελὼν	σκαλμοῦ πλάτην ~καθαιματώσει κρᾶτα πολεμίων
[1400]	δώματ´· οὐ γὰρ ἐνθάδε ~ψυχὴν	ἀφῆκε	Μενέλεως. ἴτω δέ τις ~φράσων
[0]	μίαν γαμεῖ, ~Ψαμάθην, ἐπειδὴ λέκτρ´	ἀφῆκεν	Αἰακοῦ. ~τίκτει δὲ τέκνα δισσὰ
[1600]	ἀλλ´ ἀφίστας´ ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ	ἀφήσομαι	πέπλων σῶν· μεγάλα γὰρ σπεύδεις
[850]	~ἀποῦσα γάρ σε καὶ παροῦς´	ἀφιγμένον	~δεῦρ´ οἶδεν. ὦ δύστηνος, ὡς
[800]	εἰ μὴ τύραννός ς´ ἐκπύθοιτ´	ἀφιγμένον.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) οὐ γνώσεταί μ´ ὅς
[100]	κἀκ τοῦδε Μενέλεων οὔτις οἶδ´	ἀφιγμένον;	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) οὐδείς· θανὼν δὲ κλήιζεται
[250]	κακά. ~ἔπειτα πατρίδος θεοί μ´	ἀφιδρύσαντο	γῆς ~ἐς βάρβαρ´ ἤθη, καὶ
[0]	δὲ βούσταθμ´ Ἰδαῖος Πάρις ~Σπάρτην	ἀφίκεθ´	ὡς ἐμὸν σχήσων λέχος. ~Ἥρα
[500]	πατρίας γᾶς, ~ἀλατείαι βιότου ~ταλαίφρων,	ἄφιλος	φίλων, ~παντοδαπᾶς ἐπὶ γᾶς πέδον
[550]	~οἱ φίλτατοι λείπουσί μ´ οὐδ´	ἀφίξομαι	~Ἕλληνας οὐδὲ πατρίδα τὴν ἐμήν
[1600]	ἡ δίκη κελεύει μ´· ἀλλ´	ἀφίστας´	ἐκποδών. ~(ΧΟΡΟΣ) οὐκ ἀφήσομαι πέπλων
[1150]	φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ ~ἐς γῆν	ἀφῖχθαι	καὶ λεληθέναι σκοπούς, ~ἤτοι κατόπτην
[1300]	ἦσαν θεῶν θυσίαι, ~βωμοῖς δ´	ἄφλεκτοι	πελανοί· ~παγὰς δ´ ἀμπαύει δροσερὰς
[1100]	ὦ Ἑλένα, Πάρις αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν	Ἀφροδίτας.	~πολλοὶ δ´ Ἀχαιῶν δορὶ καὶ
[1150]	τῶν θεῶν ~ἔπος ἀλαθὲς εὗρον.	~ἄφρονες	ὅσοι τὰς ἀρετὰς πολέμωι ~λόγχαισί
[1500]	πῶς ἐκ τίνος νεώς ποτε	~Ἀχαιίδος	θραύσαντες ἥκετε σκάφος; ~ἀλλ´ Ἀτρέως
[600]	Ὦ ταλαίπωροι Φρύγες ~πάντες τ´	Ἀχαιοί,	δι´ ἔμ´ ἐπὶ Σκαμανδρίοις ~ἀκταῖσιν
[100]	Φρύγες. ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) καὶ πρός γ´	Ἀχαιοί·	μεγάλα δ´ εἴργασται κακά. ~(ΕΛΕΝΗ)
[50]	ἥ μ´ ἀπώλεσεν ~πάντας τ´	Ἀχαιούς.	θεοί ς´, ὅσον μίμημ´ ἔχεις
[350]	ὤλεσε πέργαμα Δαρδανίας ~ὀλομένους τ´	Ἀχαιούς.	~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ) ~ὦ τὰς τεθρίππους Οἰνομάωι
[450]	ἄντρων λέχος; ~(ΓΡΑΥΣ) πρὶν τοὺς	Ἀχαιούς,	ὦ ξέν´, ἐς Τροίαν μολεῖν.
[1100]	αἰνόγαμος ~πομπαῖσιν Ἀφροδίτας. ~πολλοὶ δ´	Ἀχαιῶν	δορὶ καὶ πετρίναις ~ῥιπαῖσιν ἐκπνεύσαντες
[1200]	πόθεν κατέσχε γῆν; ~(ΕΛΕΝΗ) Ἕλλην,	Ἀχαιῶν	εἷς ἐμῶι σύμπλους πόσει. ~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
[1100]	φλογερὸν σέλας ἀμφιρύταν ~Εὔβοιαν εἷλ´	Ἀχαιῶν	~μονόκωπος ἀνὴρ πέτραις ~Καφηρίσιν ἐμβαλών,
[150]	βαρβάρου πλάτας, ~Ἑλλανίδες κόραι, ~ναύτας	Ἀχαιῶν	τις ~ἔμολεν ἔμολε δάκρυα δάκρυσί
[1100]	Ἰλιάδων τ´ ἀειδούσαι ~δακρυόεντα πότμον	~Ἀχαιῶν	ὑπὸ λόγχαις, ~ὅτ´ ἔδραμε ῥόθια
[50]	ἐπεστράφης πέδον; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) εἷς τῶν	Ἀχαιῶν,	ὦ γύναι, τῶν ἀθλίων ~(ΕΛΕΝΗ)
[350]	μὲν αἷμα, πολὺ δὲ δάκρυον	~ἄχεά	τ´ ἄχεσι δάκρυα δάκρυσιν ἔλαβε
[350]	πολὺ δὲ δάκρυον ~ἄχεά τ´	ἄχεσι	δάκρυα δάκρυσιν ἔλαβε πάθεα, ~ματέρες
[150]	ἀεί, γύναι. ~(ΕΛΕΝΗ) ὦ μεγάλων	ἀχέων	καταβαλλομένα μέγαν οἶκτον ~ποῖον ἁμιλλαθῶ
[350]	~ὄμματι λάβρωι σχῆμα λεαίνης ~ἐξαλλάξας´	ἄχθεα	λύπας· ~ἅν τέ ποτ´ Ἄρτεμις
[50]	~(ΤΕΥΚΡΟΣ) τὸν Πηλέως τιν´ οἶσθ´	Ἀχιλλέα	γόνον; ~(ΕΛΕΝΗ) ναί· ~μνηστήρ ποθ´
[800]	ψόγον, ~ὅστις Θέτιν μὲν ἐστέρης´	Ἀχιλλέως,	~Τελαμωνίου δ´ Αἴαντος εἰσεῖδον σφαγὰς
[1250]	ἐμοὶ ~ἐσθλὰς ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆς	ἀχλαινίας	~ἐσθῆτα λήψηι σῖτά θ´, ὥστε
[1300]	κατὰ δρία πολυνιφέα. ~βροτοῖσι δ´	ἄχλοα	πεδία γᾶς ~οὐ καρπίζους´ ἀρότοις,
[1400]	πάρος. ~κέκλησθέ τοι, θεοί, πόλλ´	ἄχρηστ´	ἐμοῦ κλύειν ~καὶ λύπρ´· ὀφείλω
[800]	πρόσφορον γυνή. ~(ΕΛΕΝΗ) ὡς οὐκ	ἄχρωστα	γόνατ´ ἐμῶν ἕξει χερῶν. ~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
[100]	κλέος; ~(ΤΕΥΚΡΟΣ) φασίν, βρόχωι γ´	ἅψασαν	εὐγενῆ δέρην. ~(ΕΛΕΝΗ) οἱ Τυνδάρειοι