Vers |
[900] |
τῶν
πέλας
~βούλοιντ´
ἂν
ἢ
|
οὐ |
βούλοιντ´
ἂν
ἀποδοῦναι
πάλιν;
~δοκῶ |
[950] |
σοί,
ψόγον
δὲ
σῶι
πατρί.
|
~οὐ |
γὰρ
γαμεῖ
τήνδ´
οὔτε
σύγγονος |
[1500] |
μάθηις.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
πῶς;
εἰδέναι
πρόθυμος·
|
οὐ |
γὰρ
ἐλπίδων
~ἔσω
βέβηκε
μίαν |
[750] |
ἐπεστράφην
πόλεις
~σκοπιάς
τε
Περσέως;
|
οὐ |
γὰρ
ἐμπλήσαιμί
ς´
ἂν
~μύθοις, |
[1400] |
νόμους·
~καθαρὰ
γὰρ
ἡμῖν
δώματ´·
|
οὐ |
γὰρ
ἐνθάδε
~ψυχὴν
ἀφῆκε
Μενέλεως. |
[0] |
ἐν
πτυχαῖσιν
αἰθέρος
~νεφέληι
καλύψας—
|
οὐ |
γὰρ
ἠμέλησέ
μου
~Ζεύς—
τόνδ´ |
[550] |
δ´
ὄμμα
μου
νοσεῖ;
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὐ |
γάρ
με
λεύσσων
σὴν
δάμαρθ´ |
[1600] |
θ´,
ἣ
πέφευγε
σοὺς
δόμους.
|
~οὐ |
γὰρ
πεπρωμένοισιν
ὀργίζηι
γάμοις,
~οὐδ´ |
[1150] |
δ´
ἐμαυτὸν
πόλλ´
ἐλοιδόρησα
δή·
|
~οὐ |
γάρ
τι
θανάτωι
τοὺς
κακοὺς |
[1100] |
πατρίδος
ἀποπρὸ
χειμάτων
πνοᾶι
~γέρας
|
οὐ |
γέρας
ἀλλ´
ἔριν
~Δαναῶν
Μενέλας |
[800] |
τύραννός
ς´
ἐκπύθοιτ´
ἀφιγμένον.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὐ |
γνώσεταί
μ´
ὅς
εἰμ´,
ἐγὦιδ´· |
[1200] |
γοῦν
σὴν
κασιγνήτην
λαθεῖν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
οὐ |
δῆτα.
πῶς
οὖν;
τόνδ´
ἐτ´ |
[900] |
τοῦ
πατρὸς
διαφθερεῖς,
~τῶι
δ´
|
οὐ |
δικαίωι
συγγόνωι
δώσεις
χάριν,
~αἰσχρὸν |
[100] |
ἐκπνεῦσαι
βίον.
~ἅλις
δὲ
μύθων·
|
οὐ |
διπλᾶ
χρήιζω
στένειν.
~ὧν
δ´ |
[1000] |
κασιγνήτου
ποτέ.
~εὐεργετῶ
γὰρ
κεῖνον
|
οὐ |
δοκοῦς´
ὅμως,
~ἐκ
δυσσεβείας
ὅσιον |
[500] |
φρένας
~ὃς
ὄνομ´
ἀκούσας
τοὐμὸν
|
οὐ |
δώσει
βοράν.
~{κλεινὸν
τὸ
Τροίας |
[1350] |
~βαρύβρομον
αὐλὸν
~τερφθεῖς´
ἀλαλαγμῶι.
~ὧν
|
οὐ |
θέμις
οὔθ´
ὅσια
~ἐπύρωσας
ἐν |
[1300] |
~βροτοῖσι
δ´
ἄχλοα
πεδία
γᾶς
|
~οὐ |
καρπίζους´
ἀρότοις,
~λαῶν
δὲ
φθείρει |
[800] |
ἴτω
πέλας.
~τὸ
Τρωϊκὸν
γὰρ
|
οὐ |
καταισχυνῶ
κλέος
~οὐδ´
Ἑλλάδ´
ἐλθὼν |
[1250] |
ἐξελὼν
κόσμον
νεκρῶι
~καί
ς´
|
οὐ |
κεναῖσι
χερσὶ
γῆς
ἀποστελῶ,
~δράσαντα |
[550] |
τυράννοις
ὧν
ἐφεύγομεν
γάμους.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὐ |
κλῶπές
ἐσμεν
οὐδ´
ὑπηρέται
κακῶν. |
[350] |
~πλεῖστον
γὰρ
οἶμαι—
καὶ
τόδ´
|
οὐ |
κόμπωι
λέγω—
~στράτευμα
κώπηι
διορίσαι |
[1600] |
βελτίω
λέγω.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
ἀρχόμεσθ´
ἄρ´,
|
οὐ |
κρατοῦμεν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὅσια
δρᾶν,
τὰ |
[1600] |
(ΧΟΡΟΣ)
κτεῖνε·
σύγγονον
δὲ
σὴν
|
~οὐ |
κτενεῖς
ἡμῶν
ἑκόντων
ἀλλ´
ἔμ´· |
[950] |
εἰ
δοκεῖ
σοι·
δυσκλεᾶς
γὰρ
|
οὐ |
κτενεῖς·
~μᾶλλόν
γε
μέντοι
τοῖς |
[650] |
~ὅτε
μέλαθρα
λέχεά
τ´
ἔλιπον
|
οὐ |
λιποῦς´
~ἐπ´
αἰσχροῖς
γάμοις.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1600] |
εἰ
μή
μ´
ἐάσεις
~(ΧΟΡΟΣ)
|
οὐ |
μὲν
οὖν
ς´
ἐάσομεν.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ) |
[550] |
πρόπολον
Ἐνοδίας
μ´
ὁρᾶις.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὐ |
μὴν
γυναικῶν
γ´
εἷς
δυοῖν |
[0] |
λέχος.
~Ἥρα
δὲ
μεμφθεῖς´
οὕνεκ´
|
οὐ |
νικᾶι
θεὰς
~ἐξηνέμωσε
τἄμ´
Ἀλεξάνδρωι |
[1050] |
ἡ
σκῆψις
φέρει.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἀλλ´
|
οὐ |
νομίζειν
φήσομεν
καθ´
Ἑλλάδα
~χέρσωι |
[550] |
Ἑκάτη,
πέμπε
φάσματ´
εὐμενῆ.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὐ |
νυκτίφαντον
πρόπολον
Ἐνοδίας
μ´
ὁρᾶις. |
[1400] |
εἰς
ἔμ´
εὔνοιαν
διδῶις.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὐ |
νῦν
διδαξόμεσθα
τοὺς
φίλους
φιλεῖν. |
[950] |
δὲ
μὴ
δοκεῖ,
~ἐγὼ
μὲν
|
οὐ |
νῦν
πρῶτον
ἀλλὰ
πολλάκις
~ἄθλιος |
[100] |
νοσεῖς;
~(ΤΕΥΚΡΟΣ)
ὁθούνεκ´
αὐτῶι
γ´
|
οὐ |
ξυνωλόμην
ὁμοῦ.
~(ΕΛΕΝΗ)
ἦλθες
γάρ, |
[1350] |
χάρισιν
ἐκπεπληγμένην·
~ἄγαν
γὰρ
αὐτὸν
|
οὐ |
παρόνθ´
ὅμως
στένεις.
~(ΕΛΕΝΗ)
ὦ |
[100] |
ἀφανὴς
σὺν
δάμαρτι
κλήιζεται.
~(ΕΛΕΝΗ)
|
οὐ |
πᾶσι
πορθμὸς
αὑτὸς
Ἀργείοισιν
ἦν; |
[700] |
ὁ
μὲν
πονεῖ,
~ὁ
δ´
|
οὐ |
πονήσας
αὖθις
ὄλλυται
κακῶς,
~βέβαιον |
[700] |
ἡδονῆς,
~ἣν
μανθάνω
μὲν
καὐτός,
|
οὐ |
σαφῶς
δ´
ἔχω.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἀλλ´, |
[1600] |
τὸ
δὲ
χρεὼν
ἀφείλετο.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
οὐ |
σὲ
τἀμὰ
χρὴ
δικάζειν.
(ΧΟΡΟΣ) |
[1350] |
μεγάλας
~Ματρός,
ὦ
παῖ,
θυσίας
|
~οὐ |
σεβίζουσα
θεᾶς.
~μέγα
τοι
δύναται |
[800] |
τὸ
τολμᾶν
δ´
ἀδύνατ´
ἀνδρὸς
|
οὐ |
σοφοῦ.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
σιγῆι
παράσχω
δῆτ´ |
[900] |
δίκης.
~Ἑλένην
γὰρ
οὐδεὶς
ὅστις
|
οὐ |
στυγεῖ
βροτῶν·
~ἣ
κλήιζομαι
καθ´ |
[1650] |
ἐστι
μόρσιμον·
~τοὺς
εὐγενεῖς
γὰρ
|
οὐ |
στυγοῦσι
δαίμονες,
~τῶν
δ´
ἀναριθμήτων |
[450] |
τύχας.
~(ΓΡΑΥΣ)
πολλοὶ
κακῶς
πράσσουσιν,
|
οὐ |
σὺ
δὴ
μόνος.
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
ἔστ´ |
[150] |
~Ἑλένηι
δ´
ὅμοιον
σῶμ´
ἔχους´
|
οὐ |
τὰς
φρένας
~ἔχεις
ὁμοίας
ἀλλὰ |
[1100] |
μ´
ἐλυμήνω
πάρος
~τοὔνομα
παρασχοῦς´,
|
οὐ |
τὸ
σῶμ´,
ἐν
βαρβάροις.
~θανεῖν |
[450] |
μεμπτόν
ἐστί
σοι
γάνος;
~(ΜΕΝΕΛΑΟΣ)
|
οὐ |
τοῦτ´
ἐμέμφθην·
τὰς
ἐμὰς
στένω |
[1250] |
δὴ
δυσγενὲς
μηδὲν
δίδου.
~(ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ)
|
οὐ |
τῶνδ´
ἐν
ἀγέλαις
ὀλβίαις
σπανίζομεν. |